1)

Έχει η οδηγία 93/13, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (1), την έννοια ότι οι διατάξεις της έχουν εφαρμογή σε σύμβαση δανείου η οποία συνήφθη πριν από την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πλην όμως τροποποιήθηκε μετά την προσχώρηση στην Ένωση, δυνάμει νόμου που θέσπισε η Δημοκρατία της Κροατίας μετά την προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και ότι, συναφώς, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι αρμόδιο να δώσει απάντηση στο δεύτερο ερώτημα;

Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, εγείρεται το ακόλουθο δεύτερο ερώτημα:

2)

Έχει το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση, όπως ο επίμαχος στην κύρια δίκη ειδικός νόμος -ZID ZPK 2015– Zakon o konverziji (νόμος περί μετατροπής), ο οποίος, αφενός, δυνάμει διάταξης αναγκαστικού δικαίου υποχρεώνει τον πάροχο υπηρεσιών να προτείνει στον καταναλωτή τη σύναψη τροποποιητικής πράξεως της σύμβασης δανείου κατά τον οριζόμενο στον νόμο αυτό τρόπο, η οποία αντικαθιστά μεμονωμένες ρήτρες της σύμβασης οι οποίες είτε κατά τον χρόνο θέσεως σε ισχύ του εν λόγω νόμου (ρήτρα περί μονομερούς τροποποιήσεως του επιτοκίου) είτε μεταγενέστερα (ρήτρα σε αξία συναλλάγματος συνδεδεμένη με το ελβετικό φράγκο [CHF]) κρίθηκαν άκυρες με δικαστική απόφαση, με έγκυρες συμβατικές ρήτρες έτσι ώστε να θεωρείται ότι οι όροι της τροποποιητικής πράξεως δέσμευαν εξαρχής τους συμβαλλομένους, διασφαλίζοντας, ως εκ τούτου, το κύρος της σύμβασης και ο οποίος, αφετέρου, προβλέπει ότι οι πληρωμές που κατέβαλε βάσει των καταχρηστικών ρητρών καταναλωτής, ο οποίος συμφώνησε οικειοθελώς στη σύναψη τροποποιητικής πράξεως, υπολογίζονται ως αντιστάθμιση για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που υπέχει βάσει των όρων της έγκυρης τροποποιητικής πράξεως, με συμφωνία ως προς τη διάθεση τυχόν αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών ή την επιστροφή ποσών στον καταναλωτή, σε περίπτωση κατά την οποία το ύψος των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών υπερβαίνει το ποσό των ισόποσων δόσεων σύμφωνα με το νέο χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής του δανείου, όπως προβλέπεται στον συγκεκριμένο νόμο;