1)

Συνάδει προς την προσαρτώμενη στην οδηγία 1999/70/ΕΚ (1), συμφωνία-πλαίσιο, συγκεκριμένα προς τη ρήτρα 5 και προς τα σημεία 6 και 8 των γενικών παρατηρήσεων, καθώς και προς τις παραμέτρους που θέτει η απόφαση C-16/15 του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2016 (ECLI:EU:C:2016:679), η προσβαλλόμενη εν προκειμένω ρύθμιση, ήτοι η απόφαση 406/2017 του Υπουργού Υγείας, της 8ης Μαΐου, με την οποία, κατόπιν διαδοχικών ανανεώσεων διορισμών ορισμένου χρόνου στον κλάδο της δημόσιας υγείας, διορισμών εδραζόμενων σε διατάξεις του εθνικού δικαίου που επέτρεπαν την ανανέωσή τους για την κάλυψη και διασφάλιση υπηρεσιών προσωρινής, συγκυριακής ή έκτακτης φύσεως, ενώ στην πραγματικότητα με τους διορισμούς αυτούς καλύπτονταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, μεταβάλλεται η φύση 9 126 θέσεων, με αποτέλεσμα οι μετακλητοί δημόσιοι υπάλληλοι ορισμένου χρόνου να καθίστανται αναπληρωτές δημόσιοι υπάλληλοι ορισμένου χρόνου, η δε διαδικασία καταλήγει στην ένταξη των θέσεων αυτών σε πράξη προγραμματισμού θέσεων εργασίας στη Δημόσια Διοίκηση και στη συνακόλουθη απόλυση των εργαζομένων ορισμένου χρόνου;

2)

Είναι ορθή η εκ μέρους του αιτούντος δικαστηρίου ερμηνεία ότι ο περιγραφόμενος τρόπος με τον οποίον η απόφαση 406/2017 του Υπουργού Υγείας, της 8ης Μαΐου, εφαρμόζει το άρθρο 9, παράγραφος 3, του γενικού κανονισμού δεν συνάδει προς τη ρήτρα 5 και τα σημεία 6 και 8 των γενικών παρατηρήσεων της προσαρτώμενης στην οδηγία 1999/70/ΕΚ συμφωνίας-πλαισίου ούτε προς τις παραμέτρους που θέτει η απόφαση C-16/15 του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2016 (ECLI:EU:C:2016:679), καθόσον, ενώ έχει λάβει χώρα καταχρηστική σύναψη συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου για την κάλυψη παγίων αναγκών και έχουν αναγνωριστεί οι διαρθρωτικές ελλείψεις, επιτρέπεται να παραμείνει ατιμώρητη η κατάχρηση αυτή, κατά παράβαση των στόχων της οδηγίας και με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται η δυσμενής κατάσταση των δημοσίων υπαλλήλων ορισμένου χρόνου;

3)

Είναι ορθή η εκτιθέμενη στην παρούσα διάταξη ερμηνεία από το αιτούν δικαστήριο της ρήτρας 5 και των σημείων 6 και 8 των γενικών παρατηρήσεων της προσαρτώμενης στην οδηγία 1999/70/ΕΚ συμφωνίας-πλαισίου καθώς και των παραμέτρων που θέτει η απόφαση C-16/15 του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2016 (ECLI:EU:C:2016:679), κατά την οποία η απόφαση 406/2017 του Υπουργού Υγείας, της 8ης Μαΐου, δεν συνάδει προς το άρθρο 2, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 1990/70 στον βαθμό κατά τον οποίο το ισπανικό κράτος δεν εγγυάται την επίτευξη των αποτελεσμάτων που επιβάλλει η οδηγία, καθόσον κρίνεται ότι, ενώ έχει λάβει χώρα καταχρηστική σύναψη συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, δεν παρέχονται στους εργαζομένους αποτελεσματικές και ισοδύναμες εγγυήσεις προστασίας ώστε να τιμωρηθεί δεόντως η εν λόγω κατάχρηση και να εξαλειφθούν οι συνέπειες της παραβάσεως του δικαίου της Ένωσης, δεν τιμωρείται η κατάχρηση και, ως εκ τούτου, επιτρέπεται η μη εφαρμογή στον κλάδο της υγείας της κοινοτικής οδηγίας;

4)

Δεδομένου ότι η εθνική νομοθεσία απαγορεύει απολύτως, όσον αφορά τον δημόσιο τομέα, τη μετατροπή σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου μιας σειράς διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου ή τη μονιμοποίηση του εργαζομένου που έχει αποτελέσει θύμα καταχρήσεως και δεδομένου ότι δεν υφίσταται στην ως άνω εθνική νομοθεσία άλλο αποτελεσματικό μέτρο προς αποτροπή της καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου και, ενδεχομένως, προς επιβολή κυρώσεων για την εν λόγω καταχρηστική χρησιμοποίηση, είναι ορθή η ερμηνεία του αιτούντος δικαστηρίου κατά την οποία η απόφαση 406/2017 του Υπουργού Υγείας, της 8ης Μαΐου (με την οποία εφαρμόζεται καθυστερημένα το άρθρο 9, παράγραφος 3, του γενικού κανονισμού) και ο μεταγενέστερος ελεύθερος γενικός διαγωνισμός δεν μπορούν να θεωρηθούν αποτελεσματικά μέτρα προς αποτροπή της καταχρηστικής χρησιμοποίησης διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου και, ενδεχομένως, προς επιβολή κυρώσεων για την εν λόγω καταχρηστική χρησιμοποίηση, καθόσον κατ’ αυτόν τον τρόπο, όπως εκτιμά και επισημαίνει το αιτούν δικαστήριο, παρακάμπτεται η εφαρμογή και εκπλήρωση των σκοπών της κοινοτικής οδηγίας;

5)

Η απόφαση 406/2017 του Υπουργού Υγείας, της 8ης Μαΐου, περιορίζει το πεδίο εφαρμογής της αποκλειστικά στους μετακλητούς δημοσίους υπαλλήλους, όσον δε αφορά τους λοιπούς εργαζομένους ορισμένου χρόνου με υπερβολικά μακρά διάρκεια απασχολήσεως η Διοίκηση δεν εξετάζει, εντός των προβλεπομένων από την εθνική νομοθεσία προθεσμιών, τους λόγους για την παρατεταμένη αυτή διάρκεια προκειμένου να αξιολογήσει την ενδεχόμενη ανάγκη δημιουργίας οργανικών θέσεων, κατά τρόπον ώστε, στην πραγματικότητα, η κατάσταση επισφάλειας των εργαζομένων να καθίσταται μόνιμη, η κατάχρηση αυτή να παραμένει ατιμώρητη και να μην παρέχονται στους εργαζομένους αυτούς ούτε αποτελεσματικές ούτε ισοδύναμες εγγυήσεις προστασίας προκειμένου να τιμωρηθεί δεόντως η εν λόγω κατάχρηση και να εξαλειφθούν οι συνέπειες της παραβάσεως του δικαίου της Ένωσης. Πρέπει να γίνει δεκτό ότι η κατάσταση αυτή επάγεται μη τήρηση των απαιτήσεων που θέτει η απόφαση C-16/15 του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 14ης Σεπτεμβρίου 2016 (ECLI:EU:C:2016:679) και αντίκειται, ως εκ τούτου, στη συμφωνία-πλαίσιο;