Back to EUR-Lex homepage

EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search
You are here

Document 62015TN0059

Υπόθεση T-59/15: Προσφυγή της 4ης Φεβρουαρίου 2015 — Amitié κατά EACEA

OJ C 138, 27.4.2015, p. 53–54 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

27.4.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 138/53

Προσφυγή της 4ης Φεβρουαρίου 2015 — Amitié κατά EACEA

(Υπόθεση T-59/15)

(2015/C 138/71)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Amitié Srl (Μπολόνια, Ιταλία) (εκπρόσωπος: D. Bogaert, δικηγόρος)

Καθού: Εκτελεστικός Οργανισμός Εκπαίδευσης, Οπτικοακουστικών Θεμάτων και Πολιτισμού (EACEA)

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

—

να κηρύξει παραδεκτή την προσφυγή κατά του EACEA·

—

να κρίνει ότι η απόφαση την οποία της διαβίβασε ο EACEA, με ημερομηνία 26 Νοεμβρίου 2014, είναι στερείται νομίμου βάσεως και κατά συνέπεια να διατάξει την άμεση ακύρωση όλων των μέτρων που έλαβε ο EACEA κατά της προσφεύγουσας·

—

να κρίνει ότι δεν οφείλει το ποσό των 9 41  310,38 ευρώ το οποίο αναγράφεται στο χρεωστικό σημείωμα 3241415195 της 12ης Δεκεμβρίου 2014, το οποίο απηύθυνε ο EACEA στην προσφεύγουσα·

—

να καταδικάσει τον EACEA στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Με την υπό κρίση προσφυγή, η οποία διέπεται από τα άρθρα 256 και 272 ΣΛΕΕ, η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο να κρίνει ότι η απόφαση του EACEA της 26ης Νοεμβρίου 2014, στην οποία εκτίθενται στα μέτρα που λαμβάνονται κατά της AMITIE κατόπιν της έρευνας που διενεργήθηκε από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολεμήσεως της Απάτης (OLAF) είναι αβάσιμη.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει δύο λόγους ακυρώσεως.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι τα μέτρα που έλαβε ο EACEA κατά της προσφεύγουσας είναι αδικαιολόγητα.

—

Δεν πληρούνται οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις για την εφαρμογή των μέτρων: παράβαση του κανονισμού 2988/1995 (1) καθώς και της αρχής της αναλογικότητας.

—

Παράβαση των συμβατικών διατάξεων και εσφαλμένη εφαρμογή των κανονισμών 966/2012 (2) και 1268/2012 (3). Όλα τα μέτρα (που περιέχονται στην απόφαση του EACEA της 26ης Νοεμβρίου 2014) τα οποία επιβλήθηκαν στην προσφεύγουσα είναι στερούνται νομίμου βάσεως. Επικουρικώς, η αναζήτηση όλων των ποσών που χορηγήθηκαν στην προσφεύγουσα συνιστά κατάχρηση δικαιώματος και αδικαιολόγητο πλουτισμό υπέρ του EACEA.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται έλλειψη νομιμότητας των ερευνών και των πορισμάτων της OLAF (παράβαση των συμβατικών όρων και των εφαρμοστέων κανονισμών).

—

Οι έρευνες που διενήργησε η OLAF δεν συμβιβάζονται με τον κανονισμό 883/2013 (4) και/ή με τις εφαρμοστέες εν προκειμένω γενικές αρχές.

—

Δεδομένου ότι η απόφαση του EACEA στηρίζεται στα πορίσματα της OLAF κατόπιν των ερευνών της, η έλλειψη νομιμότητας που βαρύνει τις έρευνες και την έκθεση της OLAF επηρεάζει κατ’ ανάγκην την απόφαση του EACEA.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 312, σ. 1).

(2)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου (EE L 298, σ. 1).

(3)  Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 1268/2012 της Επιτροπής, της 29ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους κανόνες εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης (EE L 362, σ. 1).

(4)  Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) 1074/1999 του Συμβουλίου (EE L 248, σ. 1).

Top