—

η Ρουμανική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον R. Radu, καθώς και από τις A. Buzoianu και R. Mangu,

—

η Ουγγρική Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τους M. Z. Fehér και G. Koós, καθώς και από την M. M. Tátrai,

—

η Αυστριακή Κυβέρνηση, εκπροσωπούμενη από τον G. Eberhard,

—

η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπροσωπούμενη από τους W. Bogensberger και I. Rogalski,

1

H αίτηση προδικαστικής αποφάσεως αφορά την ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών (ΕΕ 2002, L 190, σ. 1, και διορθωτικό, ΕΕ 2006, L 279, σ. 30), όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση-πλαίσιο 2009/299/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009 (ΕΕ 2009, L 81, σ. 24, στο εξής: απόφαση-πλαίσιο).

2

Η αίτηση αυτή υποβλήθηκε στο πλαίσιο της εκτελέσεως, στη Ρουμανία, ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως που εξέδωσε στις 23 Μαρτίου 2015 το Mátészalkai járásbíróság (πρωτοδικείο της Mátészalka, Ουγγαρία), σε βάρος του Niculaie Aurel Bob-Dogi.

3

Οι αιτιολογικές σκέψεις 5 έως 8 και 10 της αποφάσεως-πλαισίου έχουν ως εξής:

[...]

4

Το άρθρο 1 της αποφάσεως-πλαίσιο, με τίτλο «Ορισμός και υποχρέωση εκτέλεσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης», ορίζει τα εξής:

«1.   Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης είναι δικαστική απόφαση η οποία εκδίδεται από κράτος μέλος προς το σκοπό της σύλληψης και της παράδοσης από άλλο κράτος μέλος προσώπου που καταζητείται για την άσκηση ποινικής δίωξης ή για την εκτέλεση ποινής ή μέτρου στερητικών της ελευθερίας.

2.   Τα κράτη μέλη εκτελούν κάθε ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης βάσει της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης και σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας απόφασης-πλαισίου.

3.   H παρούσα απόφαση-πλαίσιο δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την τροποποίηση της υποχρέωσης σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των θεμελιωδών νομικών αρχών, όπως διατυπώνονται στο άρθρο 6 [ΕΕ].»

5

Τα άρθρα 3, 4 και 4α της αποφάσεως-πλαισίου ορίζουν τους λόγους της υποχρεωτικής και της προαιρετικής μη εκτελέσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως.

6

Το άρθρο 8 της αποφάσεως-πλαισίου, με τίτλο «Περιεχόμενο και τύπος του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης», προβλέπει στην παράγραφο 1:

«Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης περιέχει τα ακόλουθα στοιχεία, τα οποία υποβάλλονται σύμφωνα με το έντυπο που περιλαμβάνεται στο παράρτημα:

[...]

[...]».

7

Το άρθρο 15 της αποφάσεως-πλαισίου, με τίτλο «Απόφαση για την παράδοση», ορίζει, στην παράγραφο 2:

«Εάν η δικαστική αρχή εκτέλεσης κρίνει ότι οι πληροφορίες που διαβιβάσθηκαν από το κράτος μέλος έκδοσης του εντάλματος δεν αρκούν ώστε να της επιτρέψουν να αποφασίσει για την παράδοση, ζητεί την κατεπείγουσα προσκόμιση των απαραίτητων συμπληρωματικών πληροφοριών, ιδίως σε σχέση με τα άρθρα 3 έως 5 και το άρθρο 8, και μπορεί να τάξει προθεσμία για την παραλαβή τους, λαμβάνοντας υπόψη της ότι είναι αναγκαίο να τηρηθούν οι προθεσμίες που ορίζονται στο άρθρο 17.»

8

Ο legea numărul 302/2004 privind cooperarea judiciară internaţională în materie penală (νόμος 302/2004, περί διεθνούς δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις), της 28ης Ιουνίου 2004, όπως ίσχυε κατά την ημερομηνία των επίμαχων στην κύρια δίκη πραγματικών περιστατικών (Monitorul Oficial al României, μέρος I, αριθ. 377 της 31ης Μαΐου 2011), αποσκοπεί στην εφαρμογή, μεταξύ άλλων, της αποφάσεως‑πλαισίου.

9

Το άρθρο 25 του az Európai Unió tagállamival folytatott bűnügyi együttműködésről szóló 2012. évi CLXXX. törvény (νόμος CLXXX. του 2012 περί συνεργασίας των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ποινικές υποθέσεις) (Magyar Közlöny 2012/160) ορίζει:

«1)   Εφόσον επιβάλλεται η κίνηση ποινικής διαδικασίας κατά υπόπτου, το δικαστήριο εκδίδει αμελλητί ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως για τη σύλληψή του σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη παράδοσή του, υπό τον όρο ότι τούτο δικαιολογείται από τη βαρύτητα του αδικήματος [...]

[...]

7)   Το πεδίο εφαρμογής του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως εκτείνεται και στην ουγγρική επικράτεια.»

10

Στις 23 Μαρτίου 2015, το Mátészalkai járásbíróság (πρωτοδικείο της Mátészalka) εξέδωσε ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως κατά του N. A. Bob-Dogi, Ρουμάνου υπηκόου, στο πλαίσιο ποινικής διώξεως που ασκήθηκε σε βάρος του για πράξεις τελεσθείσες στην Ουγγαρία στις 27 Νοεμβρίου 2013, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως «βαριά σωματική βλάβη».

11

Οι εν λόγω πράξεις σχετίζονται με τροχαίο ατύχημα που συνέβη σε δημόσια οδό, για το οποίο ευθύνεται ο N. A. Bob‑Dogi λόγω της υπερβολικής ταχύτητας του φορτηγού που οδηγούσε και το οποίο προκάλεσε πολλαπλά κατάγματα και τραύματα στον J. Katona, Ούγγρο υπήκοο, ο οποίος οδηγούσε μοτοποδήλατο.

12

Στις 30 Μαρτίου 2015 εισήχθη στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν καταχώριση σχετική με το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως.

13

Στις 2 Απριλίου 2015, ο Ν. Α. Bob-Dogi συνελήφθη στη Ρουμανία και, αφού ετέθη υπό κράτηση, προσήχθη ενώπιον του Curtea de Apel Cluj (Εφετείο Cluj, Ρουμανία), προκειμένου το δικαστήριο αυτό να αποφανθεί επί της προσωρινής κρατήσεώς του και της παραδόσεώς του στις ουγγρικές δικαστικές αρχές.

14

Το εν λόγω δικαστήριο, με διάταξη της ίδιας ημέρας, απέρριψε την πρόταση προσωρινής κρατήσεως του Ν. Α. Bob-Dogi που είχε υποβάλει η Εισαγγελία και διέταξε την άμεση απόλυσή του, τάσσοντας όμως περιοριστικούς όρους για διάστημα 30 ημερών αρχικώς, το οποίο παρατάθηκε στη συνέχεια.

15

Το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει ότι στο στοιχείο βʹ του επίδικου στην κύρια δίκη ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, το οποίο φέρει τον τίτλο «Απόφαση επί της οποίας βασίζεται το ένταλμα συλλήψεως», αναγράφεται «Εισαγγελία Nyíregyházi járásbíróság [(εισαγγελική αρχή της Nyíregyháza, Ουγγαρία)], K.11884/2013/4», ενώ στο στοιχείο βʹ, σημείο 1, του εν λόγω εντάλματος, που προορίζεται για τη μνεία του εντάλματος συλλήψεως ή της αποφάσεως της αυτής ισχύος, αναγράφεται «ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως υπ’ αριθ. 1.B256/2014/19-II, εκδοθέν από το Mátészalkai járásbíróság [(πρωτοδικείο της Mátészalka)], το οποίο ισχύει και εντός της ουγγρικής επικράτειας και συνιστά ομοίως εθνικό ένταλμα συλλήψεως».

16

Το εν λόγω δικαστήριο επισημαίνει, εξάλλου, ότι, όσον αφορά περίπτωση όπως αυτή της κύριας δίκης, στην οποία το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως βασίζεται στο ίδιο και όχι σε διαφορετικό και προγενέστερο εθνικό ένταλμα συλλήψεως, υφίσταται διχογνωμία στη νομολογία των ρουμανικών δικαστηρίων όσον αφορά την εκτέλεσή του.

17

Κατά την κρατούσα άποψη, σε μια τέτοια περίπτωση επιβάλλεται να γίνει διάκριση μεταξύ των τυπικών και των ουσιαστικών προϋποθέσεων και να απορριφθεί η αίτηση εκτελέσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, για τον λόγο ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως δεν αναπληρώνει την έλλειψη εθνικού εντάλματος συλλήψεως ή εκτελεστής δικαστικής αποφάσεως.

18

Άλλα δικαστήρια δέχθηκαν ωστόσο την αίτηση εκτελέσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως με την αιτιολογία ότι συνέτρεχαν οι νομικές προϋποθέσεις, εφόσον οι δικαστικές αρχές εκδόσεως του εντάλματος είχαν αναφέρει ρητώς ότι το εκδοθέν ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως αποτελούσε επίσης και εθνικό ένταλμα συλλήψεως, κατά την έννοια της νομοθεσίας του κράτους μέλους εκδόσεως του εντάλματος.

19

Συναφώς, το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι, στο πλαίσιο της διαδικασίας εκτελέσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, η αναγνωριζόμενη από τη δικαστική αρχή εκτελέσεως απόφαση είναι η εθνική δικαστική απόφαση που εκδόθηκε από την αρμόδια αρχή σύμφωνα με τους κανόνες ποινικής δικονομίας του κράτους μέλους εκδόσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως.

20

Το εν λόγω δικαστήριο εκτιμά ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως και το εθνικό ένταλμα συλλήψεως παρουσιάζουν ουσιώδεις διαφορές. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως εκδίδεται με σκοπό τη σύλληψη και παράδοση κατηγορούμενου ή καταδικασθέντος ο οποίος βρίσκεται στο έδαφος του κράτους μέλους εκτελέσεως, ενώ το εθνικό ένταλμα συλλήψεως εκδίδεται με σκοπό τη σύλληψη προσώπου που βρίσκεται στο έδαφος του κράτους μέλους εκδόσεως του εντάλματος.

21

Επιπροσθέτως, κατά το εν λόγω δικαστήριο, η έκδοση του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως βασίζεται σε ένταλμα συλλήψεως ή σε απόφαση σχετική με την εκτέλεση ποινής, ενώ το εθνικό ένταλμα συλλήψεως εκδίδεται υπό τις προϋποθέσεις και στις περιπτώσεις που προβλέπονται ρητώς από τους κανόνες ποινικής δικονομίας του κράτους μέλους εκδόσεως του εντάλματος.

22

Το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι, ελλείψει εθνικού εντάλματος συλλήψεως, δεν είναι δυνατή η σύλληψη και η κράτηση προσώπου και ότι δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως «μετατρέπεται» σε εθνικό ένταλμα συλλήψεως μετά την παράδοση του καταζητούμενου προσώπου. Μια τέτοια ερμηνεία θα ήταν, εξάλλου, αντίθετη προς τα θεμελιώδη δικαιώματα που κατοχυρώνει το δίκαιο της Ένωσης.

23

Το εν λόγω δικαστήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως πρέπει να βασίζεται σε εθνικό ένταλμα συλλήψεως εκδοθέν σύμφωνα με τις ποινικές δικονομικές διατάξεις του κράτους μέλους εκδόσεως του εντάλματος, δηλαδή σε ένταλμα διαφορετικό από το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως.

24

Τέλος, το αιτούν δικαστήριο εκτιμά ότι, πέραν των προβλεπομένων από την απόφαση-πλαίσιο λόγων υποχρεωτικής ή προαιρετικής αρνήσεως εκτελέσεως, η δικαστική πρακτική καταδεικνύει ότι υφίστανται και άλλοι, σιωπηροί λόγοι αρνήσεως. Τέτοια είναι, μεταξύ άλλων, η περίπτωση κατά την οποία οι ουσιαστικές ή τυπικές προϋποθέσεις εκδόσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως δεν πληρούνται, ιδίως ελλείψει εθνικού εντάλματος συλλήψεως στο κράτος μέλος εκδόσεως, περίπτωση η οποία συντρέχει στην υπόθεση της κύριας δίκης.

25

Υπό τις συνθήκες αυτές το Curtea de Apel Cluj (Εφετείο Cluj) αποφάσισε να αναστείλει την ενώπιόν του διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τα ακόλουθα προδικαστικά ερωτήματα:

26

Το αιτούν δικαστήριο ζήτησε την εφαρμογή της επείγουσας προδικαστικής διαδικασίας η οποία προβλέπεται στο άρθρο 107 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου.

27

Προς στήριξη του αιτήματός του, το εν λόγω δικαστήριο προβάλλει, μεταξύ άλλων, ότι ο Ν. Α. Bob-Dogi δεν ήταν μεν προφυλακισμένος, αλλά είχαν διαταχθεί σε βάρος του περιοριστικοί όροι οι οποίοι συνιστούν επίσης μέτρο περιοριστικό της προσωπικής ελευθερίας.

28

Στις 4 Ιουνίου 2015, το Δικαστήριο, κατόπιν προτάσεως του εισηγητή δικαστή, αφού άκουσε τον γενικό εισαγγελέα, αποφάσισε ότι δεν πρέπει να γίνει δεκτό το αίτημα αυτό.

29

Με απόφαση της 30ής Ιουνίου 2015, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφάσισε την εκδίκαση της υποθέσεως κατά προτεραιότητα, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 53, παράγραφος 3, του Κανονισμού Διαδικασίας.

30

Με το πρώτο ερώτημά του το αιτούν δικαστήριο ερωτά κατ’ ουσίαν εάν το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου έχει την έννοια ότι ο όρος «ένταλμα σύλληψης», που διαλαμβάνεται στην εν λόγω διάταξη, νοείται ως προσδιορίζων εθνικό ένταλμα συλλήψεως διαφορετικό από το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως.

31

Εισαγωγικώς, πρέπει να υπομνησθεί ότι η απόφαση-πλαίσιο, όπως προκύπτει ειδικότερα από το άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 2, αυτής, καθώς και από τις αιτιολογικές της σκέψεις 5 και 7, έχει ως αντικείμενο την αντικατάσταση του πολυμερούς συστήματος έκδοσης, το οποίο είχε δημιουργηθεί επί τη βάσει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Έκδοσης, της 13ης Δεκεμβρίου 1957, με σύστημα παράδοσης, εφαρμοζόμενο μεταξύ δικαστικών αρχών, των ατόμων εκείνων τα οποία έχουν καταδικασθεί ή τα οποία φέρονται ως ύποπτα, προκειμένου να εκτελεσθεί εκδοθείσα απόφαση ή να ασκηθούν διώξεις, δοθέντος ότι το σύστημα αυτό στηρίζεται στην αρχή της αμοιβαίας αναγνωρίσεως (απόφαση της 5ης Απριλίου 2016, Aranyosi και Căldăraru, C-404/15 και C-659/15 PPU, EU:C:2016:198, σκέψη 75 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

32

Επομένως, η εν λόγω απόφαση-πλαίσιο αποβλέπει, μέσω της δημιουργίας ενός απλουστευμένου και αποτελεσματικότερου συστήματος παραδόσεως των ατόμων τα οποία έχουν καταδικασθεί ή είναι ύποπτα για παραβάσεις της ποινικής νομοθεσίας, στη διευκόλυνση και επιτάχυνση της δικαστικής συνεργασίας, συμβάλλοντας στην επίτευξη του σκοπού τον οποίο έχει θέσει η Ένωση, να καταστεί, δηλαδή, ένας χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στηριζόμενος στον υψηλό βαθμό εμπιστοσύνης που πρέπει να υφίσταται μεταξύ των κρατών μελών (απόφαση της 5ης Απριλίου 2016, Aranyosi και Căldăraru, C-404/15 και C-659/15 PPU, EU:C:2016:198, σκέψη 76 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

33

Η αρχή της αμοιβαίας αναγνωρίσεως στην οποία στηρίζεται το σύστημα του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως έχει ως έρεισμα την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών ως προς το ότι οι αντίστοιχες εθνικές έννομες τάξεις τους είναι σε θέση να παρέχουν ισοδύναμη και αποτελεσματική προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται σε επίπεδο Ένωσης, ιδίως δε στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (απόφαση της 5ης Απριλίου 2016, Aranyosi και Căldăraru, C-404/15 και C-659/15 PPU, EU:C:2016:198, σκέψη 77 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

34

Τέλος, επιβάλλεται η υπόμνηση ότι ο σεβασμός του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβάλλεται, όπως προκύπτει από το άρθρο 51, παράγραφος 1, αυτού, στα κράτη μέλη και, ως εκ τούτου, στα δικαιοδοτικά τους όργανα, όταν αυτά θέτουν σε εφαρμογή το δίκαιο της Ένωσης, όπως συμβαίνει όταν η δικαστική αρχή έκδοσης και η δικαστική αρχή εκτελέσεως εφαρμόζουν τις εθνικές διατάξεις που θεσπίζονται σε εκτέλεση της αποφάσεως‑πλαισίου (βλ., υπό την έννοια αυτή, απόφαση της 5ης Απριλίου 2016, Aranyosi και Căldăraru, C-404/15 και C-659/15 PPU, EU:C:2016:198, σκέψη 84).

35

Το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου, του οποίου ζητείται η ερμηνεία με την παρούσα αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, προβλέπει ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως πρέπει να περιέχει πληροφορίες, οι οποίες υποβάλλονται σύμφωνα με το έντυπο που περιλαμβάνεται στο παράρτημά της, σχετικά με το ότι υπάρχει «εκτελεστή απόφαση, ένταλμα σύλληψης ή οιαδήποτε άλλη εκτελεστή δικαστική απόφαση της αυτής ισχύος που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 1 και 2» της αποφάσεως-πλαισίου.

36

Οι πληροφορίες αυτές πρέπει να αναφέρονται στο στοιχείο βʹ του εντύπου που περιλαμβάνεται στο παράρτημα της αποφάσεως-πλαισίου υπό τον τίτλο «Απόφαση επί της οποίας βασίζεται το ένταλμα σύλληψης», το σημείο 1 του οποίου προβλέπει ότι πρέπει να αναφέρεται το «[έ]νταλμα σύλληψης ή [η] δικαστική απόφαση ισοδύναμου αποτελέσματος».

37

Όπως προκύπτει από τη δικογραφία που έχει στη διάθεσή του το Δικαστήριο, σε περίπτωση όπως αυτή της κύριας δίκης στην οποία καθίσταται φανερό ότι ο καταζητούμενος βρισκόταν ήδη εκτός Ουγγαρίας κατά τον χρόνο εκδόσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, στο κράτος μέλος αυτό εφαρμόζεται «απλουστευμένη» διαδικασία.

38

Η πρακτική αυτή επιτρέπει να εκδίδεται απευθείας ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως χωρίς να έχει εκδοθεί προηγουμένως εθνικό ένταλμα συλλήψεως.

39

Στην περίπτωση αυτή, στο ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως γίνεται μνεία, στο στοιχείο βʹ, σημείο 1, του εντύπου που περιλαμβάνεται στο παράρτημα της αποφάσεως-πλαισίου, του συγκεκριμένου ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως και η ένδειξη αυτή συνοδεύεται ενδεχομένως από τη μνεία ότι το πεδίο εφαρμογής του εντάλματος αυτού καλύπτει και το έδαφος της Ουγγαρίας και ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως αποτελεί επομένως και εθνικό ένταλμα συλλήψεως.

40

Όπως εξάλλου προκύπτει από τη δικογραφία που έχει στη διάθεσή του το Δικαστήριο, η πρακτική αυτή βασίζεται, κατά το ουγγρικό δίκαιο, στο άρθρο 25, παράγραφος 7, του νόμου CLXXX. του 2012 περί συνεργασίας των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ποινικές υποθέσεις, σύμφωνα με το οποίο το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως έχει ισχύ και στην Ουγγαρία.

41

Επομένως, τίθεται το ζήτημα αν η πρακτική αυτή, όπως εφαρμόστηκε στην υπόθεση της κύριας δίκης, συνάδει με το γράμμα και το πνεύμα της αποφάσεως-πλαισίου και, ειδικότερα, με το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, αυτής.

42

Συναφώς, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι, μολονότι η απόφαση-πλαίσιο δεν ορίζει την έννοια «ένταλμα σύλληψης» η οποία διαλαμβάνεται στο άρθρο της 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, εντούτοις στο άρθρο 1, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου δίδεται ο ορισμός του «ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης» το οποίο ορίζεται ως «δικαστική απόφαση η οποία εκδίδεται από κράτος μέλος προς το σκοπό της σύλληψης και της παράδοσης από άλλο κράτος μέλος προσώπου που καταζητείται για την άσκηση ποινικής δίωξης ή για την εκτέλεση ποινής ή μέτρου στερητικών της ελευθερίας».

43

Η έννοια αυτή του «ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης» χρησιμοποιείται συστηματικά στον τίτλο, στις αιτιολογικές σκέψεις και στα άρθρα της αποφάσεως-πλαισίου, εκτός από το εν λόγω άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, πράγμα που υποδηλώνει ότι η τελευταία αυτή διάταξη δεν αφορά το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως που διαλαμβάνεται στο σύνολο των λοιπών διατάξεων της αποφάσεως‑πλαισίου, αλλά διαφορετικό ένταλμα συλλήψεως, το οποίο δεν μπορεί να είναι άλλο από το εθνικό ένταλμα συλλήψεως.

44

Η ερμηνεία αυτή ενισχύεται επίσης από το γράμμα του στοιχείου βʹ του εντύπου που περιλαμβάνεται στο παράρτημα της αποφάσεως-πλαισίου, και ειδικότερα από τη φράση «Απόφαση επί της οποίας βασίζεται το ένταλμα σύλληψης», έντυπο στο οποίο παραπέμπει ρητώς το άρθρο 8, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της αποφάσεως-πλαισίου και το οποίο πρέπει επομένως να ληφθεί υπόψη για την ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου, εφόσον η φράση αυτή επιβεβαιώνει ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως πρέπει να βασίζεται σε δικαστική απόφαση, πράγμα που συνεπάγεται ότι πρόκειται για δικαστική απόφαση διαφορετική από την απόφαση εκδόσεως του εν λόγω ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως.

45

Εξάλλου, ενώ η πρακτική της αποκαλούμενης «απλουστευμένης» διαδικασίας που ακολουθούν οι ουγγρικές δικαστικές αρχές νοείται ως εξαίρεση η οποία εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση που υπάρχουν ενδείξεις ότι, κατά την έκδοση του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, το πρόσωπο που καταζητείται βρίσκεται ήδη εκτός Ουγγαρίας, το γράμμα του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου δεν περιέχει καμία ένδειξη ότι η προϋπόθεση που προβλέπει η διάταξη αυτή επιτρέπει εξαίρεση ειδικά για την περίπτωση αυτή.

46

Τα στοιχεία αυτά που προκύπτουν από το γράμμα της διατάξεως επιβεβαιώνουν ότι η έννοια του «εντάλματος σύλληψης», που διαλαμβάνεται στο άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου, υποδηλώνει μόνον το εθνικό ένταλμα συλλήψεως και ως τέτοιο νοείται η δικαστική απόφαση επί της οποίας επισωρεύεται το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως.

47

Τουναντίον, αντίθετη ερμηνεία, κατά την οποία η εν λόγω έννοια πρέπει να γίνει αντιληπτή ως γενικού χαρακτήρα, καλύπτουσα κάθε είδους ένταλμα συλλήψεως, συμπεριλαμβανομένου του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, καθόσον συνεπάγεται ότι αρκεί η απλή «αυτοαναφορά» στο ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως και ότι το εν λόγω ένταλμα μπορεί εν τέλει να βασίζεται σε αυτό το ίδιο, πρέπει να απορριφθεί, διότι καθιστά κενή περιεχομένου την προϋπόθεση που επιβάλλει το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου και της αποστερεί κάθε χρησιμότητα.

48

Από τη φράση «ή οιαδήποτε άλλη εκτελεστή δικαστική απόφαση της αυτής ισχύος», που διαλαμβάνεται στο άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου, προκύπτει επίσης ότι η φράση αυτή δεν μπορεί να νοηθεί ως αναφερόμενη στην απόφαση εκδόσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως.

49

Περαιτέρω, ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου κατά την οποία το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως πρέπει οπωσδήποτε να βασίζεται σε εθνική δικαστική απόφαση διαφορετική από το ένταλμα αυτό, η οποία μπορεί να έχει τη μορφή εθνικού εντάλματος συλλήψεως, προκύπτει όχι μόνον από το γράμμα της διατάξεως αυτής, αλλά και από το πλαίσιό της καθώς και από τους σκοπούς που επιδιώκει η απόφαση-πλαίσιο, οι οποίοι πρέπει, κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, να λαμβάνονται υπόψη για την ερμηνεία της (βλ. υπό την έννοια αυτή, μεταξύ άλλων, απόφαση της 16ης Ιουλίου 2015, Lanigan, C-237/15 PPU, EU:C:2015:474, σκέψη 35 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).

50

Όσον αφορά το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου, η ορθότητα της ερμηνείας αυτής επιβεβαιώνεται, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 49 των προτάσεών του, από το ιστορικό θεσπίσεως της εν λόγω διατάξεως, εφόσον η διάταξη αυτή, στην αρχική της διατύπωση, όριζε ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως έπρεπε να περιλαμβάνει πληροφορίες για «το κατά πόσον υπάρχει οριστική δικαστική απόφαση ή εκτελεστό δικαστικό βούλευμα».

51

Επομένως, το γεγονός ότι, στην οριστική της διατύπωση, η διάταξη αυτή δεν περιέχει πλέον προαιρετικού χαρακτήρα στοιχεία ενισχύει την ερμηνεία κατά την οποία το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να βασίζεται σε μία από τις εθνικές δικαστικές αποφάσεις που διαλαμβάνονται στην εν λόγω διάταξη, μεταξύ των οποίων καταλέγεται η απόφαση εκδόσεως εθνικού εντάλματος συλλήψεως.

52

Τέλος, όσον αφορά τους σκοπούς που επιδιώκει η απόφαση-πλαίσιο, επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως σύμφωνα με την αποκαλούμενη «απλουστευμένη» διαδικασία και, επομένως, χωρίς να εκδοθεί προηγουμένως εθνική δικαστική απόφαση, όπως το εθνικό ένταλμα συλλήψεως το οποίο αποτελεί τη βάση του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές της αμοιβαίας αναγνωρίσεως και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης επί των οποίων στηρίζεται το σύστημα του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως.

53

Συγκεκριμένα, οι εν λόγω αρχές βασίζονται στην παραδοχή ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως εκδόθηκε σύμφωνα με τις ελάχιστες απαιτήσεις από τις οποίες εξαρτάται το κύρος του, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η απαίτηση που προβλέπεται στο άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου.

54

Όμως, στην περίπτωση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως που εκδόθηκε στο πλαίσιο της αποκαλούμενης «απλουστευμένης» διαδικασίας, όπως αυτό της κύριας δίκης, το οποίο βασίζεται στην ύπαρξη εντάλματος συλλήψεως κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου, χωρίς το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως να αναφέρει την ύπαρξη εθνικού εντάλματος συλλήψεως διαφορετικού από το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, η δικαστική αρχή εκτελέσεως δεν έχει τη δυνατότητα να εξακριβώσει εάν το συγκεκριμένο ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως τηρεί την απαίτηση που επιβάλλει το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου.

55

Επιπλέον, η τήρηση της απαιτήσεως που επιβάλλει το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου έχει ιδιαίτερη σημασία εφόσον συνεπάγεται ότι, όταν το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως εκδίδεται ενόψει της συλλήψεως και της παραδόσεως από άλλο κράτος μέλος προσώπου που καταζητείται για την άσκηση ποινικής διώξεως, το πρόσωπο αυτό δεν αποστερήθηκε, σε ένα πρώτο στάδιο της διαδικασίας, τις δικονομικές εγγυήσεις και τα θεμελιώδη δικαιώματα, την προστασία των οποίων πρέπει να εξασφαλίζει η δικαστική αρχή του κράτους μέλους εκδόσεως του εντάλματος, κατά το εφαρμοστέο εθνικό δίκαιο, ιδίως κατά την έκδοση ενός εθνικού εντάλματος συλλήψεως.

56

Επομένως, το σύστημα του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως περιλαμβάνει, βάσει της απαιτήσεως που επιβάλλει το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου, προστασία σε δύο επίπεδα των δικονομικών και των θεμελιωδών δικαιωμάτων που παρέχονται στο πρόσωπο που καταζητείται, εφόσον, στη δικαστική προστασία που προβλέπεται στο πρώτο επίπεδο, κατά την έκδοση εθνικής δικαστικής αποφάσεως όπως το εθνικό ένταλμα συλλήψεως, προστίθεται και εκείνη που εξασφαλίζεται στο δεύτερο επίπεδο, κατά την έκδοση του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, η οποία μπορεί κατά περίπτωση να λαμβάνει χώρα σε σύντομο χρονικό διάστημα, μετά την έκδοση της εν λόγω εθνικής δικαστικής αποφάσεως.

57

Η εν λόγω δικαστική προστασία σε δύο επίπεδα δεν υφίσταται, κατ’ αρχήν, σε περίπτωση όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, στην οποία εφαρμόζεται η αποκαλούμενη «απλουστευμένη» διαδικασία εκδόσεως του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, εφόσον η διαδικασία αυτή συνεπάγεται ότι, πριν από την έκδοση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, δεν έχει ληφθεί από εθνική δικαστική αρχή καμία απόφαση, όπως η έκδοση εθνικού εντάλματος συλλήψεως, στην οποία να επισωρεύεται το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως.

58

Κατόπιν όλων των ανωτέρω σκέψεων, στο πρώτο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου έχει την έννοια ότι ο όρος «ένταλμα συλλήψεως», που διαλαμβάνεται στη διάταξη αυτή, πρέπει να θεωρηθεί ότι προσδιορίζει εθνικό ένταλμα συλλήψεως διαφορετικό από το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως.

59

Με το δεύτερο προδικαστικό ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ερωτά, κατ’ ουσίαν, εάν το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου έχει την έννοια ότι, όταν ένα ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, το οποίο βασίζεται στην ύπαρξη «εντάλματος συλλήψεως» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, δεν περιλαμβάνει μνεία για την ύπαρξη εθνικού εντάλματος συλλήψεως, η δικαστική αρχή μπορεί να αρνηθεί την εκτέλεσή του.

60

Συναφώς, πρέπει να υπομνησθεί ότι, στον ρυθμιζόμενο από την απόφαση-πλαίσιο τομέα, η αρχή της αμοιβαίας αναγνωρίσεως, η οποία αποτελεί, όπως προκύπτει ειδικότερα από την αιτιολογική σκέψη 6 της αποφάσεως-πλαισίου, τον «ακρογωνιαίο λίθο» της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις, εκδηλώνεται στο άρθρο 1, παράγραφος 2, της αποφάσεως‑πλαισίου, κατά το οποίο τα κράτη μέλη καταρχήν υποχρεούνται να εκτελούν κάθε ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως (απόφαση της 5ης Απριλίου 2016, Aranyosi και Căldăraru, C-404/15 και C-659/15 PPU, EU:C:2016:198, σκέψη 79).

61

Επομένως, η δικαστική αρχή εκτελέσεως δύναται να αρνηθεί την εκτέλεση τέτοιου εντάλματος μόνο στις εξαντλητικώς απαριθμούμενες περιπτώσεις υποχρεωτικής μη εκτελέσεως κατά το άρθρο 3 της αποφάσεως‑πλαισίου, ή προαιρετικής μη εκτελέσεως κατά τα άρθρα 4 και 4α της αποφάσεως-πλαισίου. Περαιτέρω, μπορεί να εξαρτά την εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως μόνον από μία εκ των προϋποθέσεων του άρθρου 5 της αποφάσεως-πλαισίου (απόφαση της 5ης Απριλίου 2016, Aranyosi και Căldăraru, C-404/15 και C‑659/15 PPU, EU:C:2016:198, σκέψη 80).

62

Επιβάλλεται η διαπίστωση ότι η έλλειψη ενδείξεως, στο ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, για την ύπαρξη εθνικού εντάλματος συλλήψεως δεν περιλαμβάνεται στους λόγους μη εκτελέσεως που απαριθμούνται στα εν λόγω άρθρα 3, 4 και 4α της αποφάσεως-πλαισίου ούτε εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 5 της αποφάσεως αυτής.

63

Ωστόσο, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας στο σημείο 107 των προτάσεών του, οι διατάξεις αυτές της αποφάσεως-πλαισίου δεν καταλείπουν μεν περιθώριο για κανέναν άλλον λόγο μη εκτελέσεως εκτός από τους εκεί απαριθμούμενους, πλην όμως βασίζονται στην παραδοχή ότι το οικείο ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως πληροί τις προϋποθέσεις νομιμότητας που προβλέπονται στο άρθρο 8, παράγραφος 1, της αποφάσεως-πλαισίου.

64

Εφόσον όμως το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου περιλαμβάνει απαίτηση νομιμότητας, η τήρηση της οποίας συνιστά προϋπόθεση για το κύρος του ευρωπαϊκού εντάλματος συλλήψεως, η μη τήρηση της απαιτήσεως αυτής πρέπει, κατ’ αρχήν, να συνεπάγεται τη μη εκτέλεση του εν λόγω εντάλματος συλλήψεως από τη δικαστική αρχή εκτελέσεως.

65

Πάντως, πριν ληφθεί μια τέτοια απόφαση, η οποία, ως εκ της φύσεώς της, πρέπει να αποτελεί την εξαίρεση στο πλαίσιο της εφαρμογής του συστήματος παραδόσεως που θεσπίζει η απόφαση-πλαίσιο, δεδομένου ότι αυτό βασίζεται στις αρχές της αμοιβαίας αναγνωρίσεως και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης, η εν λόγω αρχή πρέπει, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 15, παράγραφος 2, της αποφάσεως-πλαισίου, να ζητήσει από τη δικαστική αρχή του κράτους μέλους εκδόσεως του εντάλματος την κατεπείγουσα προσκόμιση των απαραίτητων συμπληρωματικών πληροφοριών που θα της παράσχουν τη δυνατότητα να εξετάσει εάν η έλλειψη ενδείξεως, στο ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, για την ύπαρξη εθνικού εντάλματος συλλήψεως εξηγείται είτε από το ότι δεν υφίσταται πράγματι προγενέστερο εθνικό ένταλμα συλλήψεως διαφορετικό από το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως είτε από το ότι υφίσταται το εν λόγω ένταλμα, αλλά δεν γίνεται μνεία του.

66

Εάν η δικαστική αρχή εκτελέσεως, βάσει των πληροφοριών που της παρασχέθηκαν κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 15, παράγραφος 2, της αποφάσεως-πλαισίου, καθώς και βάσει όλων των άλλων πληροφοριών που διαθέτει, καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, ενώ βασίζεται στην ύπαρξη «εντάλματος συλλήψεως» κατά την έννοια του άρθρου 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου, εκδόθηκε χωρίς να έχει πράγματι εκδοθεί εθνικό ένταλμα συλλήψεως διαφορετικό από το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, η ως άνω αρχή πρέπει να μην εκτελέσει το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, για τον λόγο ότι αυτό δεν πληροί τις απαιτήσεις νομιμότητας του άρθρου 8, παράγραφος 1, της αποφάσεως‑πλαισίου.

67

Από τις ανωτέρω σκέψεις προκύπτει ότι στο δεύτερο ερώτημα πρέπει να δοθεί η απάντηση ότι το άρθρο 8, παράγραφος 1, στοιχείο γʹ, της αποφάσεως-πλαισίου έχει την έννοια ότι, όταν ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως, το οποίο βασίζεται στην ύπαρξη «εντάλματος συλλήψεως» κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, δεν περιλαμβάνει ένδειξη για την ύπαρξη εθνικού εντάλματος συλλήψεως, η δικαστική αρχή εκτελέσεως πρέπει να μην προβεί σε εκτέλεση εάν, βάσει των πληροφοριών που της παρασχέθηκαν κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 15, παράγραφος 2, της αποφάσεως-πλαισίου, καθώς και βάσει όλων των άλλων πληροφοριών που διαθέτει, διαπιστώσει ότι το εν λόγω ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως δεν είναι έγκυρο για τον λόγο ότι εκδόθηκε χωρίς να έχει πράγματι εκδοθεί εθνικό ένταλμα συλλήψεως διαφορετικό από το ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως.

68

Δεδομένου ότι η παρούσα διαδικασία έχει ως προς τους διαδίκους της κύριας δίκης τον χαρακτήρα παρεμπίπτοντος που ανέκυψε ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, σ’ αυτό εναπόκειται να αποφανθεί επί των δικαστικών εξόδων. Τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν όσοι υπέβαλαν παρατηρήσεις στο Δικαστήριο, πλην των ως άνω διαδίκων, δεν αποδίδονται.

Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) αποφαίνεται: