Προσφυγή της 9ης Ιουνίου 2011 — Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελληνικής Δημοκρατίας

(Υπόθεση C-293/11)

(2011/C 232/33)

Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: Δ. Τριαντάφυλλου και C. Soulay)

Καθής: Ελληνική Δημοκρατία

Αιτήματα

Να αναγνωρίσει το Δικαστήριο ότι εφαρμόζοντας το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ των πρακτορείων ταξιδίων σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι ταξιδιωτικές υπηρεσίες πωλήθηκαν σε άλλο πρόσωπο εκτός του ταξιδιώτη, η Ελληνική Δημοκρατίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει δυνάμει των άρθρων 306 έως 310 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ (1).

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το καθεστώς των πρακτορείων ταξιδίων εφαρμόζεται μόνο στις υπηρεσίες που παρέχονται απευθείας στους ταξιδιώτες, σύμφωνα με το γράμμα της οδηγίας στις περισσότερες γλώσσες. Ακόμη και η αγγλική απόδοση, που χρησιμοποιεί, σε ένα μόνο μέρος, τον όρο πελάτης (customer) δεν θα είχε νόημα, αν δεν αφορούσε μόνον τους ταξιδιώτες. Το ίδιο συμπέρασμα συνάγεται από τη συνδυαστική ανάγνωση όλων των συναφών διατάξεων (συστηματικό επιχείρημα).Και η ιστορική ερμηνεία τείνει στο ίδιο συμπέρασμα, αφού η οδηγία ΦΠΑ απλώς κωδικοποίησε την 'Έκτη οδηγία, χωρίς να μεταβάλει το περιεχόμενό της. 'Όσο για τη τελεολογική ερμηνεία, αυτό που έχει σημασία είναι να μην επιτρέπεται η διπλή φορολόγηση των πρακτορείων ορισμένων κρατών μελών (με τον αποκλεισμό των εκπτώσεων σε περίπτωση εκτεταμένης εφαρμογής του καθεστώτος των πρακτορείων ταξιδίων). Η όποια ατέλεια της οδηγίας δεν μπορεί να διορθώνεται από τα κατ'ιδίαν κράτη χωρίς επίσημη τροποποίηση του κειμένου της.

(1)  ΕΕ L 347 της 11.12.2006