EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62010CN0252
Case C-252/10 P: Appeal brought on 18 May 2010 by Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE against the judgment of the General Court (Third Chamber) delivered on 2 March 2010 in Case T-70/05: Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE v European Maritime Safety Agency (EMSA)
Υπόθεση C-252/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 18 Μαΐου 2010 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 2 Μαρτίου 2010 στην υπόθεση T-70/05, Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (EMSA)
Υπόθεση C-252/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 18 Μαΐου 2010 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 2 Μαρτίου 2010 στην υπόθεση T-70/05, Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (EMSA)
OJ C 221, 14.8.2010, p. 19–19
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
14.8.2010 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 221/19 |
Αναίρεση που άσκησε στις 18 Μαΐου 2010 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 2 Μαρτίου 2010 στην υπόθεση T-70/05, Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (EMSA)
(Υπόθεση C-252/10 P)
()
2010/C 221/31
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης, Μ. Δερμιτζάκης, δικηγόροι)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Ναυσιπλοΐας (EMSA)
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου· |
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση του EMSA περί απορρίψεως της προσφοράς που υπέβαλε η αναιρεσείουσα στο πλαίσιο της διαδικασίας προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών EMSA C-1/01/04 σχετικά με σύμβαση τιτλοφορούμενη «Επικύρωση και περαιτέρω ανάπτυξη του δικτύου SafeSeaNet», και αναθέσεως του αντικειμένου της εν λόγω συμβάσεως σε άλλον προσφέροντα· |
|
— |
να υποχρεώσει τον EMSA να καταβάλει τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα σε σχέση με την πρωτοβάθμια δίκη, ακόμη κι αν η υπό κρίση αναίρεση απορριφθεί, καθώς και τα αφορώντα την κατ’ αναίρεση δίκη σε περίπτωση που γίνει δεκτή η υπό κρίση αναίρεση. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί για τους ακόλουθους λόγους:
|
|
Πρώτον, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα, προβαίνοντας σε εσφαλμένη ερμηνεία του δημοσιονομικού κανονισμού (1), των κανόνων εφαρμογής και της οδηγίας 92/50 (2), ειδικότερα δε του άρθρου 97 του δημοσιονομικού κανονισμού, του άρθρου 138 των κανόνων εφαρμογής και του άρθρου 17, παράγραφος 1, της οδηγίας 92/50. |
|
|
Δεύτερον, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομικό σφάλμα κρίνοντας, με τη σκέψη 178 της αποφάσεώς του, ότι, δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Δυναμική είχε άριστη γνώση της συγγραφής υποχρεώσεων, ήταν ικανή να συναγάγει τα σχετικά πλεονεκτήματα της προκριθείσας προσφοράς. Το Γενικό Δικαστήριο προφανώς δέχεται σιωπηρώς ότι τα στοιχεία που παρέσχε η αναθέτουσα αρχή ήταν περιορισμένα. Εντούτοις, αντί να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο προβαίνει σε νέα και απολύτως εσφαλμένη ερμηνεία της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, καθόσον συνδέει την υποχρέωση αυτή με τις προσωπικές ικανότητες του αποδέκτη της εν λόγω αποφάσεως. Επιπροσθέτως, η βάση επί της οποίας στηρίχθηκε το Γενικό Δικαστήριο είναι εσφαλμένη, καθόσον η αναιρεσείουσα δεν ήταν σε θέση (και αδυνατεί μέχρι σήμερα) να αντιληφθεί τα (τυχόν) σχετικά πλεονεκτήματα της προκριθείσας προσφοράς, ειδικότερα για τον λόγο ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν αιτιολογεί επαρκώς την απόφασή του ώστε να τα προσδιορίσει με σαφήνεια. |
|
|
Τρίτον, η αναιρεσείουσα φρονεί ότι το Γενικό Δικαστήριο προφανώς υπέπεσε σε νομικό σφάλμα κρίνοντας, όσον αφορά τον ισχυρισμό περί προδήλου πλάνης εκτιμήσεως, ότι η αναιρεσείουσα περιορίστηκε σε γενικούς ισχυρισμούς και, ως εκ τούτου, δεν απέδειξε αν και με ποιον τρόπο τα υποτιθέμενα σφάλματα επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα της αξιολογήσεως των προσφορών. Το Γενικό Δικαστήριο προφανώς αντιφάσκει απορρίπτοντας τον ισχυρισμό περί ανεπαρκούς αιτιολογίας, ενώ ταυτοχρόνως απαιτεί από την Ευρωπαϊκή Δυναμική να αποδείξει «λεπτομερώς» πώς τα υποτιθέμενα σφάλματα αντανακλώνται στην έκθεση αξιολογήσεως της επιτροπής. |
(1) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 248, σ. 1).
(2) Οδηγία 92/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών (ΕΕ L 209, σ. 1).