ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 19.12.2017

COM(2017) 796 final

2017/0354(COD)

ΔΕΣΜΗ ΜΕΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση των προϊόντων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

{SWD(2017) 471 final}
{SWD(2017) 472 final}
{SWD(2017) 475 final}
{SWD(2017) 476 final}
{SWD(2017) 477 final}

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

•Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

Η δημιουργία μιας βαθύτερης και δικαιότερης ενιαίας αγοράς αποτελεί βασική πολιτική προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 1 . Η υλοποίηση και η εφαρμογή της στρατηγικής για την ενιαία αγορά, η οποία εγκρίθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2015 2 με το έγγραφο «Αναβάθμιση της ενιαίας αγοράς: περισσότερες ευκαιρίες για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις», αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους του προγράμματος εργασίας της Επιτροπής για το 2017 3 .

Στο πλαίσιο της ενιαίας αγοράς, η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων αποτελεί την πλέον ανεπτυγμένη από τις τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες, παράγει περίπου το 25 % του ΑΕΠ της ΕΕ και αντιστοιχεί στο 75 % του ενδοενωσιακού εμπορίου. Η ΕΕ αντιπροσωπεύει περίπου το ένα έκτο των παγκόσμιων εμπορευματικών συναλλαγών. Η αξία των εμπορευματικών συναλλαγών μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ (ενδοενωσιακό εμπόριο) ανήλθε σε 3 110 δισ. EUR το 2016 4 . Ωστόσο, για να δημιουργηθεί μια βαθιά και δίκαιη ευρωπαϊκή ενιαία αγορά, χρειάζεται ακόμη προσπάθεια. Όταν δεν υπάρχουν κοινοί κανόνες, η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης δεν εφαρμόζεται πάντοτε. Η «δέσμη μέτρων για τα προϊόντα», η οποία εξαγγέλθηκε στο πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2017, επιδιώκει την αντιμετώπιση αυτού του σοβαρού προβλήματος, με μια πρωτοβουλία για την αμοιβαία αναγνώριση.

Η αμοιβαία αναγνώριση έχει ουσιώδη σημασία για την ομαλή λειτουργία της ενιαίας αγοράς αγαθών. Όταν δεν υπάρχει ειδική ενωσιακή νομοθεσία, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να θεσπίζουν εθνικούς κανόνες που προβλέπουν απαιτήσεις τις οποίες πρέπει να πληρούν τα προϊόντα. Αυτές οι εθνικές απαιτήσεις ενδέχεται να συνυπάρχουν σε διάφορα κράτη μέλη, αλλά, αν διαφέρουν, μπορεί να δημιουργήσουν εμπόδια στο ενδοενωσιακό εμπόριο. Σύμφωνα με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, ένα προϊόν που κυκλοφορεί νόμιμα στην αγορά ενός κράτους μέλους δεν θα πρέπει να απαγορεύεται σε άλλο κράτος μέλος, εκτός αν το δεύτερο κράτος έχει βάσιμους λόγους για την απαγόρευση ή τον περιορισμό της πώλησης του προϊόντος. Η αμοιβαία αναγνώριση εφαρμόζεται στα προϊόντα που δεν υπόκεινται σε ενωσιακή νομοθεσία εναρμόνισης ή καλύπτονται μόνο εν μέρει απ’ αυτήν, όπως συμβαίνει με ευρύ φάσμα καταναλωτικών προϊόντων (κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, υποδήματα, είδη παιδικής φροντίδας, κοσμήματα, επιτραπέζια σκεύη ή έπιπλα).

Η έκδοση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 764/2008 («ο κανονισμός») 5 αποτέλεσε εν μέρει 6 απάντηση στην ανεπαρκή εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης στον τομέα των προϊόντων, η οποία οφειλόταν στην έλλειψη ευαισθητοποίησης σχετικά με την αρχή, στην αβεβαιότητα δικαίου κατά την εφαρμογή της και στην έλλειψη διοικητικής συνεργασίας μεταξύ των εθνικών αρχών. Ο κανονισμός αποσκοπούσε ιδίως στη θέσπιση διαδικαστικού πλαισίου για να ελαχιστοποιηθεί η δυνατότητα δημιουργίας παράνομων εμποδίων από εθνικούς τεχνικούς κανόνες 7 .

Τον Δεκέμβριο του 2013 το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας, στα συμπεράσματα που εξέδωσε σχετικά με την πολιτική για την ενιαία αγορά, επισήμανε ότι, για να βελτιωθούν οι βασικές συνθήκες για τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές στην ενιαία αγορά, πρέπει να χρησιμοποιηθούν δεόντως όλα τα κατάλληλα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της εναρμόνισης και της αμοιβαίας αναγνώρισης 8 . Ως εκ τούτου, η Επιτροπή κλήθηκε να υποβάλει στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με τους τομείς και τις αγορές όπου η εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης είναι ιδιαιτέρως συμφέρουσα από οικονομική άποψη, αλλά η λειτουργία της παραμένει ανεπαρκής ή προβληματική. Το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας, στα συμπεράσματα που εξέδωσε τον Φεβρουάριο του 2015 σχετικά με την πολιτική για την ενιαία αγορά, κάλεσε την Επιτροπή να εξασφαλίσει την αποτελεσματική λειτουργία της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης και της ζήτησε να υποβάλει τις δέουσες προτάσεις προς την κατεύθυνση αυτή 9 .

Λόγω των ενδείξεων ότι η λειτουργία της αρχής μπορεί να μην είναι η καλύτερη δυνατή, και λαμβανομένου υπόψη του αιτήματος του Συμβουλίου, η εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης υποβλήθηκε σε εξωτερική αξιολόγηση 10 . Στη βάση αυτή, η αξιολόγηση της λειτουργίας της αμοιβαίας αναγνώρισης από την Επιτροπή (REFIT) περιλάμβανε και αξιολόγηση της λειτουργίας του κανονισμού, ώστε να υπάρχει πλήρης εικόνα των εμποδίων που παρακωλύουν τη βέλτιστη λειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης («η αξιολόγηση»).

Η αξιολόγηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αμοιβαία αναγνώριση δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε και ότι η αρχή και ο κανονισμός είχαν περιορισμένο αντίκτυπο στην επίτευξη των προβλεπόμενων στόχων όσον αφορά την ευαισθητοποίηση του κοινού και την ενίσχυση της ασφάλειας δικαίου και της διοικητικής συνεργασίας.

Η παρούσα πρωτοβουλία απαντά στα συμπεράσματα της αξιολόγησης. Ο γενικός στόχος της είναι η δημιουργία μιας βαθύτερης και δικαιότερης ενιαίας αγοράς αγαθών, με περισσότερη και καλύτερη αμοιβαία αναγνώριση.

Ο ειδικός στόχος θα είναι η βελτίωση της λειτουργίας της αμοιβαίας αναγνώρισης, με την πρόταση διαφόρων φιλόδοξων μέτρων. Τα μέτρα αυτά αποσκοπούν στην εξασφάλιση της τήρησης των υφιστάμενων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη εξακολουθούν να είναι σε θέση να προστατεύουν τους εθνικούς θεμιτούς δημόσιους στόχους τους και να περιορίζουν την εμπορία των προϊόντων, ακόμη και αν αυτά κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά αλλού, αν η απόφασή τους είναι δικαιολογημένη και αναλογική.

Πρώτον, η αποσαφήνιση του πεδίου εφαρμογής της αμοιβαίας αναγνώρισης, μέσω του σαφούς καθορισμού των περιπτώσεων στις οποίες εφαρμόζεται, θα αυξήσει την ασφάλεια δικαίου για τις επιχειρήσεις και τις εθνικές αρχές όσον αφορά το πότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης.

Δεύτερον, η καθιέρωση μιας υπεύθυνης δήλωσης («αυτοδήλωσης»), προς διευκόλυνση της απόδειξης του γεγονότος ότι ένα προϊόν κυκλοφορεί ήδη νόμιμα στην αγορά, και η θέσπιση ενός συστήματος επίλυσης προβλημάτων για τις αποφάσεις που αρνούνται ή περιορίζουν την πρόσβαση στην αγορά θα αυξήσουν την ασφάλεια δικαίου σχετικά με την εφαρμογή της αμοιβαίας αναγνώρισης και θα διευκολύνουν την εφαρμογή της από τις επιχειρήσεις· τόσο οι επιχειρήσεις όσο και οι εθνικές αρχές θα γνωρίζουν τι μπορούν ευλόγως να αναμένουν όταν εφαρμόζεται ή θα έπρεπε να εφαρμόζεται η αμοιβαία αναγνώριση.

Τέλος, η καθιέρωση ενός μηχανισμού διοικητικής συνεργασίας και η θέσπιση ενός εργαλείου πληροφορικής θα βελτιώσουν την επικοινωνία, την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών και, ως εκ τούτου, θα διευκολύνουν τη λειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης.

•Συνοχή με τις ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής

α)Οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών 11

Η οδηγία συμβάλλει στη διασφάλιση περισσότερης και καλύτερης αμοιβαίας αναγνώρισης, απαιτώντας από τα κράτη μέλη να κοινοποιούν στην Επιτροπή καθώς και μεταξύ τους όλα τα σχέδια «τεχνικών κανόνων» για τα προϊόντα, προτού οι κανόνες αυτοί ενσωματωθούν στο εθνικό δίκαιο. Αυτή η διαδικασία συμβάλλει στην αποτροπή της δημιουργίας νέων εμποδίων στις συναλλαγές με τη μορφή «τεχνικών κανόνων», καθώς παρέχει στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να επαληθεύουν, πριν από την έγκριση του τεχνικού κανόνα, αν αυτός συνάδει με το ενωσιακό δίκαιο. Η παρούσα πρωτοβουλία έχει διαφορετικό, συμπληρωματικό στόχο. Θεσπίζει διορθωτικά μέτρα, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι ο κανόνας, όταν τεθεί σε ισχύ, εφαρμόζεται σωστά, ανάλογα με την περίπτωση, με τρόπο που τηρεί την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης.

β)Οδηγία 2001/95/ΕΚ για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων 12

Η οδηγία αυτή διασφαλίζει ότι τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά της ΕΕ είναι ασφαλή. Εφαρμόζεται στα μη εναρμονισμένα καταναλωτικά προϊόντα. Το παρόν σχέδιο κανονισμού εφαρμόζεται επίσης στον μη εναρμονισμένο τομέα, αλλά αντιμετωπίζει τις καταστάσεις στις οποίες οι αρμόδιες αρχές ενός κράτους μέλους προτίθενται να αρνηθούν ή να απαγορεύσουν την εμπορία ή τη χρήση ενός μη εναρμονισμένου καταναλωτικού προϊόντος, το οποίο κυκλοφορεί νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους, για λόγους διαφορετικούς από την απλή ύπαρξη κινδύνου για την υγεία και την ασφάλεια των καταναλωτών. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, όταν ένα προϊόν δεν επιτρέπεται να κυκλοφορεί στην αγορά για λόγους σχετικούς με την ονομασία, το μέγεθος, τη σύνθεση ή τη συσκευασία του ή για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος.

γ)Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 305/2011 για τα δομικά προϊόντα 13

Ο κανονισμός αυτός θεσπίζει σημεία επαφής για τα δομικά προϊόντα (ΣΕΔΠ), τα οποία παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τις διατάξεις που ισχύουν για τα δομικά έργα και τα δομικά προϊόντα. Η παρούσα πρωτοβουλία συμπληρώνει με συνέπεια τα ΣΕΔΠ. Ωστόσο, σε πολλά κράτη μέλη τα ΣΕΔΠ και τα σημεία επαφής για τα προϊόντα (ΣΕΠ) έχουν συγχωνευθεί, ώστε να υπάρχει ενιαία υπηρεσία εξυπηρέτησης των επιχειρήσεων. Η παρούσα πρωτοβουλία δεν απαγορεύει τέτοιου είδους συγχωνεύσεις στο μέλλον.

δ)Το δίκτυο SOLVIT 14

Το SOLVIT είναι μια υπηρεσία που παρέχεται από την εθνική διοίκηση σε κάθε κράτος μέλος της ΕΕ, καθώς και στην Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία. Βοηθά τις επιχειρήσεις, όταν τα δικαιώματά τους παραβιάζονται από δημόσιες αρχές άλλου κράτους μέλους της ΕΕ, με σκοπό την εξεύρεση λύσης μέσα σε 10 εβδομάδες. Έτσι, οι επιχειρήσεις μπορούν να χρησιμοποιούν το SOLVIT ως εναλλακτική λύση αντί των δικαστικών διαδικασιών, όταν αντιμετωπίζουν εθνική απόφαση που αρνείται ή περιορίζει την πρόσβαση στην αγορά βάσει της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Η παρούσα πρωτοβουλία χρησιμοποιεί το δίκτυο SOLVIT καθώς και το σχέδιο δράσης για την ενίσχυση του SOLVIT 15 , που εγκρίθηκε πρόσφατα· ενισχύει τον υφιστάμενο μηχανισμό στον τομέα των προϊόντων, ούτως ώστε να διευκολυνθεί η προσφυγή κατά διοικητικών αποφάσεων που αρνούνται ή περιορίζουν την πρόσβαση στην αγορά με βάση την αμοιβαία αναγνώριση.

ε)Ενωσιακή νομοθεσία εναρμόνισης

Η ενωσιακή νομοθεσία εναρμόνισης και η αμοιβαία αναγνώριση είναι απολύτως συμπληρωματικές. Η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην εσωτερική αγορά εξασφαλίζεται με κοινούς κανόνες της ΕΕ για τα προϊόντα (ενωσιακή νομοθεσία εναρμόνισης) και με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης. Η ενωσιακή νομοθεσία εναρμόνισης καθορίζει κοινές απαιτήσεις για τον τρόπο κατασκευής των προϊόντων. Αλλά η ύπαρξη ενωσιακής νομοθεσίας εναρμόνισης που να καλύπτει κάθε πτυχή των προϊόντων δεν είναι ούτε εφικτή ούτε επιθυμητή. Είναι δαπανηρή και χρονοβόρα διαδικασία, στην οποία χρειάζεται να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ διαφορετικών προσεγγίσεων, και πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο για προϊόντα και πτυχές προϊόντων όπου υπάρχουν σημαντικά εμπόδια που παρακωλύουν την ελεύθερη κυκλοφορία στην ενιαία αγορά και τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν διαφορετικά. Όταν δεν υπάρχουν κοινοί ενωσιακοί κανόνες ή όταν τα προϊόντα καλύπτονται μόνο εν μέρει από κοινούς ενωσιακούς κανόνες, τα κράτη μέλη παραμένουν ελεύθερα να θεσπίζουν εθνικούς τεχνικούς κανόνες που καθορίζουν απαιτήσεις τις οποίες πρέπει να πληρούν τα εν λόγω προϊόντα όσον αφορά την ονομασία, τη μορφή, το μέγεθος, την επισήμανση, τη συσκευασία κ.λπ. Η παρούσα πρωτοβουλία εξασφαλίζει ότι τα κράτη μέλη, όταν υιοθετούν αυτή τη λύση, συμμορφώνονται με τα άρθρα 34 και 36 της ΣΛΕΕ, και ιδίως με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης.

•Συνοχή με άλλες πολιτικές της Ένωσης

Για την αμοιβαία αναγνώριση είναι σημαντικές οι ακόλουθες τρέχουσες ή προγραμματιζόμενες πρωτοβουλίες σε επίπεδο ΕΕ:

α)η ενιαία ψηφιακή πύλη 16 . Η πύλη έχει ως στόχο να βελτιωθεί η ηλεκτρονική διαθεσιμότητα, η ποιότητα και η ευρεσιμότητα των υπηρεσιών και των διαδικασιών πληροφόρησης και υποστήριξης οι οποίες είναι σημαντικές για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες·

β)το σχέδιο δράσης για την ενίσχυση του SOLVIT 17 .

2.ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

•Νομική βάση

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στο άρθρο 114 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, το οποίο αφορά την εγκαθίδρυση και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και προβλέπει τη δυνατότητα έκδοσης μέτρων για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που έχουν ως αντικείμενο την εγκαθίδρυση και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στην καθιέρωση κανόνων και διαδικασιών που εξασφαλίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων τα οποία κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους, με πλήρη σεβασμό της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Ο κανονισμός δεν θίγει την κανονιστική αυτονομία των κρατών μελών στον τομέα των μη εναρμονισμένων προϊόντων.

•Επικουρικότητα (σε περίπτωση μη αποκλειστικής αρμοδιότητας)

Η αμοιβαία αναγνώριση εφαρμόζεται μόνο σε διασυνοριακές καταστάσεις στις οποίες ένας οικονομικός φορέας επιθυμεί να διαθέσει στην αγορά άλλων κρατών μελών ένα προϊόν που κυκλοφορεί ήδη νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους. Τα κράτη μέλη δεν μπορούν από μόνα τους να επιλύσουν τα προβλήματα που συνδέονται με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε όλη την ενιαία αγορά. Η εφαρμογή της αρχής, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να βασίζεται σε κοινές λύσεις που θα εφαρμόζονται εξίσου από όλες τις εθνικές αρχές. Μόνο τέτοιες κοινές διαδικασίες μπορούν να εγγυηθούν ότι οι εθνικές αρχές θα εφαρμόζουν την αρχή με τον ίδιο τρόπο, δίνοντας έτσι στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα να έχουν ίση μεταχείριση, ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία προσπαθούν να εμπορευθούν το προϊόν τους. Αν οι διαδικαστικές πτυχές της εφαρμογής της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης αφήνονταν στη διακριτική ευχέρεια κάθε κράτους μέλους, η αρχή θα αποδυναμωνόταν, καθώς ο τρόπος λειτουργίας της θα κατακερματιζόταν σε 28 διαφορετικές και ενδεχομένως αντιφατικές διαδικασίες. Ως εκ τούτου, η δράση της ΕΕ είναι και πρόσφορη αλλά και δικαιολογημένη για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής της αρχής. Η ΕΕ έχει την ευθύνη να αναλάβει δράση προκειμένου να εξασφαλιστεί η λειτουργία της ενιαίας αγοράς αγαθών. Σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ, η εσωτερική αγορά περιλαμβάνει έναν χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα, μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων σύμφωνα με τις διατάξεις των Συνθηκών. Η απαγόρευση των μέτρων που έχουν αποτέλεσμα ισοδύναμο με ποσοτικούς περιορισμούς στις εισαγωγές προϊόντων είναι μια από τις κύριες αρχές της ΣΛΕΕ (άρθρα 34 έως 36).

•Αναλογικότητα

Η παρούσα πρόταση επιτυγχάνει προσεκτική ισορροπία μεταξύ, αφενός, της κανονιστικής αυτονομίας που έχουν τα κράτη μέλη όσον αφορά τον καθορισμό του επιπέδου προστασίας που θεωρούν απαραίτητο για την επίτευξη νόμιμων δημόσιων συμφερόντων και, αφετέρου, της ανάγκης να αντιμετωπιστούν τα εναπομένοντα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία προϊόντων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 34 έως 36 της ΣΛΕΕ.

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα πρόταση δεν υπερβαίνουν τα όρια που είναι αναγκαία για την επίλυση των προβλημάτων που έχουν εντοπιστεί και την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί. Το προβλεπόμενο κόστος για την Επιτροπή και τα κράτη μέλη θεωρείται αποδεκτό και θα αντισταθμιστεί από τις εξοικονομήσεις που συνεπάγεται η πρόταση για τις επιχειρήσεις, καθώς επίσης και από τα οφέλη που θα αποφέρει για τις επιχειρήσεις, τους καταναλωτές και τα κράτη μέλη.

•Επιλογή της νομικής πράξης

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στο άρθρο 114 της ΣΛΕΕ. Περιλαμβάνει διατάξεις που αποσκοπούν στη βελτίωση της λειτουργίας της ενιαίας αγοράς αγαθών, θεσπίζοντας κανόνες και διαδικασίες για τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και για τις επιχειρήσεις, προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή ελεύθερη κυκλοφορία των προϊόντων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους.

3.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

•Εκ των υστέρων αξιολογήσεις / έλεγχοι καταλληλότητας της ισχύουσας νομοθεσίας

Η αξιολόγηση της λειτουργίας της αμοιβαίας αναγνώρισης στον τομέα των προϊόντων, δηλαδή η αξιολόγηση της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης και του κανονισμού για την αμοιβαία αναγνώριση, εξέτασε σε ποιο βαθμό η αμοιβαία αναγνώριση έχει επιτύχει τους αρχικούς στόχους της όσον αφορά την αποτελεσματικότητα, την αποδοτικότητα, τη συνάφεια, τη συνοχή και την ενωσιακή προστιθέμενη αξία. Από τις διαπιστώσεις προκύπτει ότι, στον τομέα των προϊόντων, η αμοιβαία αναγνώριση εξακολουθεί να είναι σημαντική και έχει τη δυνατότητα να αποφέρει προστιθέμενη αξία για την ΕΕ. Παρέχει τη δυνατότητα να διατίθενται στην αγορά άλλων κρατών μελών προϊόντα τα οποία κυκλοφορούν ήδη νόμιμα αλλού. Ωστόσο, η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης δεν λειτουργεί ικανοποιητικά. Οι περισσότερες επιχειρήσεις που επιθυμούν να πουλήσουν τα προϊόντα τους σε άλλο κράτος μέλος ελέγχουν τους κανόνες που ισχύουν στο εν λόγω κράτος μέλος και, αν οι κανόνες αυτοί τις αποτρέπουν από την πώληση του προϊόντος, δεν στηρίζονται στην αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, αλλά οι περισσότερες προσαρμόζουν το προϊόν στους εν λόγω κανόνες. Όταν οι επιχειρήσεις επιχειρούν να επικαλεστούν την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, οι εθνικές αρχές συχνά αρνούνται την πρόσβαση των σχετικών προϊόντων στην αγορά. Όσο αφορά τον κανονισμό, ο οποίος εκδόθηκε για να διευκολύνει την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης, προκύπτει γενικά από την αξιολόγηση ότι λίγες είναι οι επιχειρήσεις που θεωρούν ότι η πώληση προϊόντων σε άλλα κράτη μέλη διευκολύνθηκε μετά την έναρξη ισχύος του κανονισμού. Ο κανονισμός είχε περιορισμένο αποτέλεσμα σε σχέση με τους στόχους που είχαν τεθεί, κυρίως διότι οι διαδικαστικές απαιτήσεις που θέσπισε αποδείχθηκαν ανεπαρκείς για να διασφαλιστεί η εύκολη, αξιόπιστη και ευχερής εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Επίσης, είχε περιορισμένο αντίκτυπο στην αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης.

Αποτελεσματικότητα

Παρά την ύπαρξη της αρχής και την έκδοση του κανονισμού, η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων στον μη εναρμονισμένο τομέα εξακολουθεί να είναι προβληματική, κυρίως εξαιτίας της έλλειψης ευαισθητοποίησης και γνώσης, της έλλειψης ασφάλειας δικαίου και της έλλειψης εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ των εθνικών αρχών. Οι επιχειρήσεις εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες όσον αφορά την πρόσβασή τους στην αγορά, ακόμη και όταν τα προϊόντα τους κυκλοφορούν ήδη νόμιμα στην αγορά άλλων κρατών μελών. Ως εκ τούτου, συχνά προσαρμόζουν τα προϊόντα τους ή παραιτούνται από κάθε προσπάθεια εισόδου σε νέα αγορά. Οι διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη δείχνουν ότι το επίπεδο της ευαισθητοποίησης σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση αυξήθηκε κατά τα τελευταία έτη αλλά όχι επαρκώς. Όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς θεωρούν ότι θα πρέπει να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση και ότι αυτό πρέπει να είναι μία από τις κύριες προτεραιότητες της Επιτροπής. Η ασφάλεια δικαίου κατά τη χρήση της αμοιβαίας αναγνώρισης εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για την ελεύθερη κυκλοφορία των μη εναρμονισμένων προϊόντων και μια από τις κύριες αιτίες για τις οποίες οι επιχειρήσεις και οι εθνικές αρχές διστάζουν να προχωρήσουν προς την κατεύθυνση της αμοιβαίας αναγνώρισης. Όσον αφορά τη διοικητική συνεργασία, η αξιολόγηση δείχνει ότι αυτή πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω, προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης.

Αποδοτικότητα

Για να εκτιμηθεί σε ποιο βαθμό το κόστος που προέκυψε από τη χρήση αυτής της αρχής και από τον κανονισμό είναι ανάλογο προς τα οφέλη που επιτεύχθηκαν, έγιναν σχετικές διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Όσον αφορά το κόστος, ο κανονισμός δημιούργησε περιορισμένες δαπάνες για τις εθνικές αρχές: εφαρμογή και λειτουργία των ΣΕΠ (7 417 - 47 450 EUR, με βάση 1 ΙΠΑ) και δαπάνες που σχετίζονται με την αξιολόγηση των προϊόντων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους (420 000 EUR σε έναν τομέα όπως τα λιπάσματα). Θεωρούν τις εν λόγω δαπάνες μέτριες. Το βασικό κόστος με το οποίο επιβαρύνονται οι επιχειρήσεις οφείλεται μάλλον στην εσφαλμένη εφαρμογή της αμοιβαίας αναγνώρισης. Οι επιχειρήσεις πρέπει να προσαρμόσουν τα προϊόντα τους, να εφαρμόσουν διπλές δοκιμές και διαδικασίες (1 000 - 150 000 EUR ανά προϊόν και αγορά) ή να χάσουν ευκαιρίες (40 000 - 500 000 EUR ανά προϊόν και αγορά), διότι είναι υποχρεωμένες να παραιτηθούν από την είσοδο σε μια νέα αγορά. Οι περισσότερες από τις εν λόγω δαπάνες θεωρήθηκαν σημαντικές. Όσον αφορά τη σχέση κόστους-οφελών, η εικόνα που διαμορφώνεται είναι αρκετά ανομοιογενής. Ενώ οι εθνικές αρχές τείνουν να συμφωνήσουν ότι οι δαπάνες είναι ανάλογες προς τα οφέλη, οι επιχειρήσεις ως επί το πλείστον διαφωνούν. Εκτιμούν ότι οι δαπάνες είναι σημαντικές, ενώ τα οφέλη δεν επιτεύχθηκαν.

Συνοχή

Από την αξιολόγηση που διενεργήθηκε διαπιστώθηκε ότι δεν φαίνεται να υπάρχει αντίφαση μεταξύ της αμοιβαίας αναγνώρισης και των άλλων πολιτικών της ΕΕ που αποσκοπούν στην υλοποίηση της εσωτερικής αγοράς και τη διευκόλυνση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων στην ΕΕ. Αντίθετα, η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και ο κανονισμός συμπληρώνουν και συνάδουν με σειρά πρωτοβουλιών στον τομέα αυτόν, όπως είναι η οδηγία 2001/95/ΕΚ 18 για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων, η οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 για τη διαφάνεια στην ενιαία αγορά, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 305/2011 για τα δομικά προϊόντα, το δίκτυο SOLVIT 19 και η ενωσιακή νομοθεσία εναρμόνισης.

Συνάφεια

Η αμοιβαία αναγνώριση επιδιώκει τη σε βάθος ολοκλήρωση της αγοράς, με σεβασμό της πολυμορφίας και της κανονιστικής αυτονομίας των κρατών μελών. Θεωρείται εναλλακτική λύση έναντι της εναρμόνισης, επιτρέποντας την κανονιστική αυτονομία, όταν η εναρμόνιση δεν είναι αναγκαία, δικαιολογημένη και αναλογική. Επιπλέον, η αμοιβαία αναγνώριση έχει ιδιαίτερη σημασία για την υποστήριξη της καινοτομίας. Στον τομέα των νέων καινοτόμων προϊόντων δεν υπάρχουν εναρμονισμένοι ευρωπαϊκοί κανόνες, και οι επιχειρήσεις πρέπει να βασίζονται στους κανόνες ή τα πρότυπα που υπάρχουν σε εθνικό επίπεδο ή ακόμη και να αντιμετωπίσουν την απουσία τέτοιων κανόνων. Η αμοιβαία αναγνώριση είναι η μόνη εναλλακτική λύση για τις επιχειρήσεις που επιθυμούν να διαθέσουν τα νέα/καινοτόμα προϊόντα τους στην αγορά άλλων κρατών μελών.

Ενωσιακή προστιθέμενη αξία

Η αξιολόγηση δείχνει ότι υπάρχει γενική συναίνεση μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών ότι η αμοιβαία αναγνώριση προσφέρει προστιθέμενη αξία στην ΕΕ. Παρέχει τη δυνατότητα να διατεθούν στην αγορά άλλων κρατών μελών προϊόντα τα οποία κυκλοφορούν ήδη νόμιμα αλλού, διατηρώντας παράλληλα την κανονιστική αυτονομία και την πολυμορφία των κρατών μελών. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι οι στόχοι που θέτει μπορούν να επιτευχθούν μόνο σε επίπεδο ΕΕ. Σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας διαβούλευσης, τα ενδιαφερόμενα μέρη συμφώνησαν σχεδόν ομόφωνα για την ανάγκη ύπαρξης ενός ενωσιακού νομικού μέσου για την επίτευξη περισσότερης και καλύτερης αμοιβαίας αναγνώρισης.

•Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

Τα μέλη της συμβουλευτικής επιτροπής αμοιβαίας αναγνώρισης κλήθηκαν να διατυπώσουν τις απόψεις τους κατά τις τελευταίες συνεδριάσεις τους στις 2 Δεκεμβρίου 2015 και στις 25 Οκτωβρίου 2016. Ορισμένοι εκπρόσωποι δεν ήταν πεπεισμένοι ότι θα υπάρξουν οφέλη από την πλήρη αναθεώρηση του κανονισμού, ενώ όλοι συμφώνησαν ότι απαιτούνται ορισμένες προσαρμογές και ότι πολλά από τα προβλήματα μπορούν να επιλυθούν με μη δεσμευτικά μέτρα.

Σε ιστότοπο διαβούλευσης που φιλοξενήθηκε στον Europa δημοσιεύθηκε δημόσια διαβούλευση σε όλες τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ. Η διαβούλευση διήρκεσε από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο του 2016. Κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης ελήφθησαν 153 απαντήσεις. Οι επιχειρήσεις είχαν ισχυρή εκπροσώπηση (91), ενώ ακολούθησαν οι αρχές των κρατών μελών (45) και οι πολίτες (17). Τα αποτελέσματα της διαβούλευσης δείχνουν ότι, παρά το αναφερόμενο υψηλό επίπεδο ευαισθητοποίησης για την αμοιβαία αναγνώριση, οι περισσότεροι από όσους απάντησαν θεωρούν ότι η αύξηση της ευαισθητοποίησης εξακολουθεί να είναι απαραίτητη. Όσον αφορά τα εμπόδια στα οποία προσκρούει η λειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης, το σημαντικότερο, κατά την άποψη των επιχειρήσεων, εμπόδιο είναι η έλλειψη ταχέων μέσων έννομης προστασίας για την προσβολή εθνικών αποφάσεων που αρνούνται την πρόσβαση στην αγορά, και έπεται η ανεπαρκής επικοινωνία μεταξύ των αρχών. Όσον αφορά τις προτεραιότητες της Επιτροπής σε σχέση με την αμοιβαία αναγνώριση, οι επιχειρήσεις προσδιορίζουν ως ύψιστη προτεραιότητα την ανάγκη για αποτελεσματικά μέσα έννομης προστασίας, ενώ τα κράτη μέλη και οι πολίτες τάσσονται υπέρ της αύξησης της ευαισθητοποίησης σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση.

Η δημόσια διαβούλευση συμπληρώθηκε με συνέδριο των ενδιαφερομένων, το οποίο διοργανώθηκε από την Επιτροπή στις 17 Ιουνίου 2016. Σκοπός της εκδήλωσης ήταν να εντοπιστούν τα βασικά ζητήματα που σχετίζονται με τη λειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης και να προσδιοριστούν πιθανοί τρόποι αντιμετώπισής τους. Στην εκδήλωση παρέστησαν 144 συμμετέχοντες, που εκπροσωπούσαν επιχειρήσεις (62), εθνικές αρχές (60) και άλλους φορείς (22), όπως οργανώσεις καταναλωτών, καθώς και εκπρόσωποι συνδικαλιστικών οργανώσεων. Συνολικά, οι συμμετέχοντες υποστήριξαν την ανάγκη να βελτιωθεί η λειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης και να αυξηθεί η ασφάλεια δικαίου όσον αφορά την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης.

●Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας

Μεταξύ του 2014 και του 2016 πραγματοποιήθηκαν από την Επιτροπή ή από εξωτερικούς αναδόχους διάφορες έρευνες, διαβουλεύσεις και μελέτες, που παρέχουν ισχυρή βάση εμπειρογνωσίας.

Η λειτουργία της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης υποβλήθηκε σε εξωτερική αξιολόγηση, η οποία διενεργήθηκε μεταξύ 2014 και 2015. Το μέγεθος του προβλήματος και ο αντίκτυπος των διαφόρων επιλογών που εξετάζονται από την Επιτροπή αποτέλεσαν αντικείμενο μελέτης, που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 2016 και 2017.

●Εκτίμηση των επιπτώσεων

Για την προετοιμασία της παρούσας πρωτοβουλίας πραγματοποιήθηκε εκτίμηση επιπτώσεων. Από την εκτίμηση αυτή προκύπτει ότι τα προϊόντα που υπόκεινται σε αμοιβαία αναγνώριση αποτελούν αντικείμενο λιγότερων εμπορευματικών συναλλαγών. Η σύγκριση της αξίας των ενδοενωσιακών εξαγωγών με την εγχώρια κατανάλωση δείχνει ότι για τα εναρμονισμένα προϊόντα η αξία των εξαγωγών εντός της ΕΕ ανέρχεται στο 55% της εγχώριας κατανάλωσης, ενώ για τα μη εναρμονισμένα και μερικώς εναρμονισμένα προϊόντα αντιπροσωπεύει μόνο το 35%. Αυτό οφείλεται στα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις όταν προσπαθούν να εμπορευθούν τα προϊόντα τους βάσει της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Το οικονομικό κόστος που προκαλείται από την έλλειψη αμοιβαίας αναγνώρισης είναι υψηλό για τις επιχειρήσεις. Για παράδειγμα, η ανάγκη προσαρμογής των προϊόντων στους ισχύοντες εθνικούς κανόνες, όταν η αμοιβαία αναγνώριση απορρίπτεται ή δεν χρησιμοποιείται για τη διείσδυση στην αγορά, εκτιμάται ότι συνεπάγεται κόστος μεταξύ 1 000 και 150 000 EUR ανά προϊόν και ανά αγορά. Οι χαμένες ευκαιρίες, δηλαδή οι περιπτώσεις στις οποίες οι επιχειρήσεις παραιτούνται από την είσοδο σε μια αγορά λόγω διαφορετικών εθνικών κανόνων που απαιτούν προσαρμογή των προϊόντων τους, εκτιμήθηκαν κατά μέσο όρο μεταξύ 10 000 και 500 000 EUR ανά προϊόν και ανά αγορά. Μελέτη που εκπονήθηκε για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 20 επιχείρησε να εκτιμήσει το μέγεθος των επιπτώσεων που έχουν τα μη δασμολογικά εμπορικά εμπόδια στην εσωτερική αγορά. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η μείωση αυτών των εμποδίων θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση του ενδοενωσιακού εμπορίου κατά περισσότερο από 100 δισ. EUR ετησίως. Επιπλέον, κατά την περίοδο 2008-2014, περίπου 0,89 εκατομμύρια επιχειρήσεις, που αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το 50% του συνολικού αριθμού των ενεργών επιχειρήσεων της μεταποιητικής οικονομίας, λειτουργούσαν σε μη εναρμονισμένους κλάδους. Περίπου το 87% των επιχειρήσεων είναι πολύ μικρές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής για την ανταγωνιστικότητα για το έτος 2014, μόνο το 14% των ΜΜΕ διενεργούν διασυνοριακές συναλλαγές στην ΕΕ έναντι αντίστοιχου ποσοστού 85,4% για τις μεγάλες μεταποιητικές επιχειρήσεις.

Στις 7 Απριλίου 2017 η επιτροπή ρυθμιστικού ελέγχου διατύπωσε θετική γνώμη για την εκτίμηση επιπτώσεων. Η επιτροπή έκρινε ότι η παρουσίαση της έκθεσης ήταν συνολικά καλή και συνέστησε, ως περαιτέρω βελτίωση, να εξηγηθούν καλύτερα οι επιμέρους επιλογές και ο τρόπος με τον οποίο θα λειτουργούσαν στην πράξη. Η έκθεση θα έπρεπε επίσης να καταλήγει σε σαφέστερα συμπεράσματα σχετικά με τον βαθμό στον οποίο το αναμενόμενο αποτέλεσμα της αναθεώρησης θα έχει αντίκτυπο στη λειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης στην πράξη και θα συμβάλει στην ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Τέλος, η έκθεση θα έπρεπε να αξιολογεί καλύτερα τη δυνατότητα απλούστευσης της διαχείρισης και μείωσης των επιβαρύνσεων. Οι συστάσεις που περιέχονται στη θετική γνωμοδότηση ενσωματώθηκαν στην έκθεση. Συγκεκριμένα, οι διάφορες επιλογές και ο τρόπος αλληλεπίδρασής τους εξηγήθηκαν καλύτερα. Η έκθεση περιγράφει καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν αυτές οι επιλογές στην πράξη, με έμφαση στις συνέπειες της προτιμώμενης επιλογής στην αγορά. Η έκθεση εξηγεί επίσης καλύτερα ότι οι τρέχουσες κανονιστικές επιβαρύνσεις οφείλονται στη μη λειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης και υποδεικνύει σαφώς τον τρόπο με τον οποίο οι προτιμώμενες επιλογές θα τις μειώσουν. Η περίληψη και η θετική γνώμη της επιτροπής ρυθμιστικού ελέγχου διατίθενται εδώ: XXXXX.

Εκτός από την επιλογή 1 (status quo), οι επιλογές πολιτικής που εξετάστηκαν στην εκτίμηση επιπτώσεων ήταν οι εξής:

Επιλογή 2 — Μη δεσμευτικά μέτρα για τη βελτίωση της λειτουργίας της αμοιβαίας αναγνώρισης (ευαισθητοποίηση, κατάρτιση, ανταλλαγή υπαλλήλων κ.λπ.)

Επιλογή 3 — Ελάχιστες νομοθετικές τροποποιήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 764/2008 (διαφάνεια των διοικητικών αποφάσεων, χρήση ενωσιακών προτύπων, διεύρυνση του ρόλου των ΣΕΠ)

Επιλογή 4 — Γενική νομοθετική τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 764/2008 (εθελοντική δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης, μηχανισμός επίλυσης προβλημάτων, ενισχυμένα σημεία επαφής για τα προϊόντα και συνεργασία)

Επιλογή 5 — Εθελοντική προέγκριση για τη διάθεση στην αγορά

Η επιλογή της κατάργησης του κανονισμού και η επιλογή της πρότασης περαιτέρω μέτρων εναρμόνισης σχετικά με ειδικές βασικές απαιτήσεις για ορισμένες πτυχές των προϊόντων, καθώς και η θέσπιση δήλωσης τρίτου για τη συμμόρφωση, απορρίφθηκαν σε πρώιμο στάδιο.

Η προτιμώμενη επιλογή είναι η επιλογή 4 [γενική νομοθετική τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 764/2008], σε συνδυασμό με την επιλογή 2 (μη δεσμευτικά μέτρα).

Η επιλογή 2 (μη δεσμευτικά μέτρα) υποστηρίχθηκε από όλους τους ενδιαφερομένους, αλλά θεωρείται αποτελεσματική μόνο αν συμπληρώνεται με άλλα γενικά εργαλεία.

Η επιλογή 3 (ελάχιστες νομοθετικές τροποποιήσεις του κανονισμού) θεωρήθηκε από τα κράτη μέλη και τους οικονομικούς φορείς δυνητικά αποτελεσματική, αλλά σε μικρότερο βαθμό απ’ ό,τι οι άλλες επιλογές.

Η επιλογή 4 θεωρήθηκε ως η πλέον αποτελεσματική για την επίτευξη των στόχων πολιτικής και για τη μείωση του κόστους για τις επιχειρήσεις.

Τα ενδιαφερόμενα μέρη συμφώνησαν ότι η επιλογή 5 (εθελοντική προέγκριση) δεν μπορεί να εξαλείψει τα υφιστάμενα εμπόδια στα οποία προσκρούει η αμοιβαία αναγνώριση. Θα δημιουργούσε κυρίως κόστος. Για παράδειγμα, στον τομέα των βιοκτόνων, εκτιμήθηκε ότι οι διοικητικές δαπάνες που σχετίζονται με τη διαδικασία αυτή θα κυμαίνονταν μεταξύ 18 και 20 εκατ. EUR ετησίως.

Λόγω της πολυπλοκότητας και της ποικιλίας των προϊόντων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της αμοιβαίας αναγνώρισης, είναι πολύ δύσκολο να γίνει ποσοτική εκτίμηση των οφελών. Η επιλογή 4, σε συνδυασμό με την επιλογή 2, θα αυξήσουν την ευαισθητοποίηση και τη γνώση για την αμοιβαία αναγνώριση, ενώ προσφέρουν ασφάλεια δικαίου όσον αφορά την εφαρμογή της αρχής και βελτιώνουν τη διοικητική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών. Όχι μόνο περισσότεροι οικονομικοί φορείς θα ενημερωθούν για τη δυνατότητά τους να εισέλθουν σε νέες αγορές, χωρίς πρόσθετες αλλαγές στα προϊόντα τους, αλλά και αυτοί που είναι ενήμεροι για την αμοιβαία αναγνώριση και διστάζουν να τη χρησιμοποιήσουν θα αποκτήσουν εμπιστοσύνη στο σύστημα. Ειδικότερα, θα είναι πιο εύκολο να διατεθούν στην αγορά προϊόντα που κυκλοφορούν νόμιμα σε άλλα κράτη μέλη, αφενός μέσω της πλαισίωσης και του εξορθολογισμού των συζητήσεων σχετικά με το κατά πόσον το προϊόν μπορεί να εισέλθει στην αγορά βάσει της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης ή όχι και, αφετέρου, μέσω της μείωσης του κινδύνου άρνησης της πρόσβασης στην αγορά. Αυτό θα μειώσει σημαντικά το κόστος για τις επιχειρήσεις όσον αφορά την πληροφόρηση, την προσαρμογή, την καθυστερημένη είσοδο στην αγορά και την απώλεια ευκαιριών. Από τον συνδυασμό των επιλογών θα ωφεληθούν και τα κράτη μέλη, δεδομένου ότι θα έχουν κίνητρο για μια πιο συνεπή και ορθή εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Η μείωση των εμπορικών εμποδίων γενικά (βλ. παραπάνω) θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση του ενδοενωσιακού εμπορίου κατά ποσό μεγαλύτερο από 100 δισ. EUR ετησίως.

Ομοίως, είναι πολύ δύσκολο να γίνει ποσοτική εκτίμηση του κόστους των προτιμώμενων επιλογών. Το κόστος για τους οικονομικούς φορείς θεωρείται ελάχιστο, πράγμα που ισχύει και για την εθελοντική δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης, όπου το κόστος εκτιμάται ως ελάχιστη διοικητική εργασία (ο οικονομικός φορέας θα χρειαζόταν κατά μέσο όρο 20 λεπτά για τη συμπλήρωση της δήλωσης). Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα επιβαρύνονταν με ορισμένες αναγκαίες δαπάνες, οι οποίες μπορούν να εκτιμηθούν ως εξής: η επιλογή των μη δεσμευτικών μέτρων συνεπάγεται δαπάνες σχετικές με την οργάνωση και τον συντονισμό των δράσεων ευαισθητοποίησης και κατάρτισης (500 000 EUR), καθώς και δαπάνες που σχετίζονται με το σύστημα ανταλλαγής υπαλλήλων (100 000 EUR). Ο μηχανισμός επίλυσης προβλημάτων συνεπάγεται αυξημένο φόρτο εργασίας για την Επιτροπή όσον αφορά το προσωπικό που θα ασχολείται με τις προσφυγές (3-4 επιπλέον ΙΠΑ). Η αύξηση της διοικητικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών συνεπάγεται επίσης ορισμένες δαπάνες, οι οποίες υπολογίζονται σε 1 200 000 EUR ετησίως.

•Καταλληλότητα και απλούστευση του κανονιστικού πλαισίου

Η παρούσα πρωτοβουλία συνδέεται με το πρόγραμμα REFIT λόγω των επιπτώσεων που έχει η δυσλειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Η αξιολόγηση εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να μειωθούν οι κανονιστικές επιβαρύνσεις και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δυσλειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης αποτελεί de facto κανονιστική επιβάρυνση που δημιουργεί εμπόδια στο εμπόριο. Ως εκ τούτου, κάθε προσπάθεια να βελτιωθεί η λειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης θα οδηγούσε σε απλουστεύσεις για τις επιχειρήσεις, π.χ. στην ευκολότερη πρόσβαση σε νέες αγορές. Η θέσπιση εθελοντικής δήλωσης αμοιβαίας αναγνώρισης θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στη μείωση του διοικητικού φόρτου για τους οικονομικούς φορείς. Ο εξορθολογισμός των διαδικασιών για την πρόσβαση στην αγορά και την επικοινωνία με τις εθνικές αρχές θα διευκολύνει την πρόσβαση στην αγορά και, ως εκ τούτου, θα μειώσει το κόστος για τους οικονομικούς φορείς. Επιπλέον, η βελτίωση της συνεργασίας και της επικοινωνίας μεταξύ των αρχών θα αυξήσει την εμπιστοσύνη και, συνεπώς, θα μειώσει τις καθυστερήσεις κατά την αξιολόγηση των προϊόντων στην αγορά.

4.ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Η πρόταση απαιτεί ανθρώπινους και διοικητικούς πόρους, καθώς και επιχειρησιακές πιστώσεις, όπως επισημαίνεται στο δημοσιονομικό δελτίο.

5.ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

•Σχέδια εφαρμογής και ρυθμίσεις παρακολούθησης, αξιολόγησης και υποβολής εκθέσεων

Κάθε πέντε έτη η Επιτροπή θα προβαίνει σε αξιολόγηση του κανονισμού και θα υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. Η έκθεση θα αξιολογεί τη λειτουργία του κανονισμού και της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης με γνώμονα, κατά περίπτωση, τα κριτήρια της αποτελεσματικότητας, της αποδοτικότητας, της συνάφειας, της συνοχής και της ενωσιακής προστιθέμενης αξίας, καθώς και τον αντίκτυπό τους στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων και στην εσωτερική αγορά προϊόντων, με βάση σχόλια και παρατηρήσεις που διαβιβάζονται από τους ενδιαφερόμενους φορείς, συμπεριλαμβανομένων και σχετικών πληροφοριών που προέρχονται από τα κράτη μέλη. Για την εκτίμηση του αντικτύπου του κανονισμού θα λαμβάνονται υπόψη ειδικοί δείκτες, όπως ο αριθμός των κοινοποιήσεων από τις αρμόδιες αρχές μέσω του συστήματος υποστήριξης της πληροφόρησης και της επικοινωνίας, η ταχύτητα των χρησιμοποιούμενων διαδικασιών ή ο αριθμός των ανταλλαγών πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών και των σημείων επαφής για τα προϊόντα.

•Αναλυτική επεξήγηση των επιμέρους διατάξεων της πρότασης

Το άρθρο 1 καθορίζει το αντικείμενο του κανονισμού, το οποίο είναι η θέσπιση κανόνων και διαδικασιών για τη διασφάλιση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους.

Το άρθρο 2 ορίζει το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού.

Το άρθρο 3 περιέχει τους ορισμούς που έχουν σημασία για τον κανονισμό.

Το άρθρο 4 προβλέπει τη δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης, η οποία θα χρησιμοποιείται σε εθελοντική βάση από τους οικονομικούς φορείς για να διευκολύνεται η απόδειξη ότι ένα προϊόν κυκλοφορεί νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους. Καθορίζει τους όρους τους οποίους πρέπει να τηρεί η εν λόγω δήλωση και καθιστά σαφές ότι μπορεί να παρέχεται ηλεκτρονικά.

Το άρθρο 5 ορίζει τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθούν οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών όταν αξιολογούν το αν προϊόντα που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους μπορούν να κυκλοφορήσουν στην αγορά στο έδαφός τους βάσει της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης.

Το άρθρο 6 περιέχει απαιτήσεις σχετικά με την προσωρινή αναστολή της κυκλοφορίας προϊόντων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους, αν τα προϊόντα αυτά συνιστούν σοβαρό κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια ή αντίκεινται προς τα χρηστά ήθη ή τη δημόσια ασφάλεια.

Με το άρθρο 7 αποφεύγονται οι διπλές κοινοποιήσεις στην Επιτροπή, όταν η προς κοινοποίηση διοικητική απόφαση είναι επίσης μέτρο που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του RAPEX.

Το άρθρο 8 προβλέπει μηχανισμό επίλυσης προβλημάτων αμοιβαίας αναγνώρισης, ο οποίος επιτρέπει στους οικονομικούς φορείς να προσβάλλουν διοικητική απόφαση που αρνείται ή περιορίζει την πρόσβαση στην αγορά, παραπέμποντάς την πρώτα στο δίκτυο SOLVIT. Η εν λόγω διοικητική απόφαση θα αξιολογείται από την Επιτροπή κατόπιν αιτήματος του σχετικού κέντρου SOLVIT.

Το άρθρο 9 καθορίζει τα καθήκοντα των σημείων επαφής για τα προϊόντα.

Το άρθρο 10 ορίζει το πλαίσιο για τη διοικητική συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων αρχών.

Το άρθρο 11 προβλέπει ένα εργαλείο πληροφορικής που πρέπει να χρησιμοποιείται για τους σκοπούς της επικοινωνίας και της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών και μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών και της Επιτροπής.

Το άρθρο 12 αφορά τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων που θα ασκούνται προς υποστήριξη του παρόντος κανονισμού.

Το άρθρο 13 αποσαφηνίζει τον τρόπο με τον οποίο θα προστατεύονται τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης.

Το άρθρο 14 επιβάλλει στην Επιτροπή την υποχρέωση να υποβάλλει τακτικές εκθέσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με τη λειτουργία της αμοιβαίας αναγνώρισης, συμπεριλαμβανομένης της λειτουργίας του παρόντος κανονισμού.

Το άρθρο 15 προβλέπει τη σύσταση επιτροπής και καθορίζει τις εκτελεστικές αρμοδιότητες που ανατίθενται στην Επιτροπή με τον παρόντα κανονισμό.

Το άρθρο 16 καταργεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 764/2008.

Το άρθρο 17 ορίζει τον χρόνο έναρξης ισχύος και εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

Το παράρτημα θεσπίζει τυποποιημένο υπόδειγμα για τη δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης.

2017/0354 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση των προϊόντων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 114,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 21 ,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)Η εσωτερική αγορά περιλαμβάνει έναν χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα, μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, σύμφωνα με τις διατάξεις των Συνθηκών. Οι ποσοτικοί περιορισμοί επί των εισαγωγών, καθώς και όλα τα μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος, απαγορεύονται μεταξύ των κρατών μελών. Η απαγόρευση αυτή καλύπτει κάθε εθνικό μέτρο που είναι σε θέση να παρακωλύσει, άμεσα ή έμμεσα, πραγματικά ή δυνητικά, το ενδοενωσιακό εμπόριο αγαθών. Η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων στην εσωτερική αγορά εξασφαλίζεται είτε με την εναρμόνιση των κανόνων σε επίπεδο Ένωσης, δηλαδή με τον καθορισμό κοινών απαιτήσεων για τη διάθεση ορισμένων προϊόντων στην αγορά, είτε με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης, για προϊόντα ή πτυχές προϊόντων που δεν καλύπτονται από ενωσιακούς κανόνες εναρμόνισης.

(2)Όταν δεν υπάρχουν ενωσιακοί κανόνες εναρμόνισης που να καλύπτουν τα προϊόντα ή κάποια πτυχή των προϊόντων, ενδέχεται να δημιουργηθούν παρανόμως εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων μεταξύ των κρατών μελών, αν η αρμόδια αρχή ενός κράτους μέλους εφαρμόζει, όσον αφορά τα προϊόντα αυτού του είδους τα οποία κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους, εθνικούς κανόνες που προβλέπουν ότι τα αγαθά πρέπει να πληρούν ορισμένες τεχνικές απαιτήσεις, π.χ. όσον αφορά την ονομασία, τη μορφή, το μέγεθος, το βάρος, τη σύνθεση, την παρουσίαση, την επισήμανση ή τη συσκευασία. Η εφαρμογή τέτοιων κανόνων σε προϊόντα που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους ενδέχεται να αντίκειται στα άρθρα 34 και 36 της Συνθήκης, ακόμη και αν οι εθνικοί κανόνες ισχύουν αδιακρίτως για όλα τα προϊόντα.

(3)Η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης απορρέει από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με την αρχή αυτή, τα κράτη μέλη δεν μπορούν να απαγορεύσουν την πώληση, στην επικράτειά τους, προϊόντων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους, ακόμη και αν τα προϊόντα έχουν παραχθεί ή κατασκευαστεί σύμφωνα με διαφορετικούς τεχνικούς κανόνες. Αλλά η αρχή δεν είναι απόλυτη. Τα κράτη μέλη μπορούν να αντιταχθούν στην κυκλοφορία προϊόντων που κυκλοφορούν νόμιμα αλλού, όταν οι σχετικοί περιορισμοί δικαιολογούνται από τους λόγους που απαριθμούνται στο άρθρο 36 της Συνθήκης ή βάσει άλλου επιτακτικού λόγου δημόσιου συμφέροντος, με την προϋπόθεση όμως, σε κάθε περίπτωση, ότι ο περιορισμός είναι ανάλογος προς τον επιδιωκόμενο σκοπό.

(4)Η έννοια των επιτακτικών λόγων δημόσιου συμφέροντος είναι εξελισσόμενη έννοια την οποία ανέπτυξε το Δικαστήριο στη νομολογία του σχετικά με τα άρθρα 34 και 36 της Συνθήκης. Αυτή η έννοια καλύπτει, μεταξύ άλλων, την αποτελεσματικότητα της φορολογικής εποπτείας, τη δίκαιη διεξαγωγή των εμπορικών συναλλαγών, την προστασία των καταναλωτών, την προστασία του περιβάλλοντος, τη διατήρηση της πολυφωνίας του Τύπου και τον κίνδυνο να υπονομευθεί σοβαρά η χρηματοοικονομική ισορροπία του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Αυτοί οι επιτακτικοί λόγοι, όταν υπάρχουν θεμιτές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών, μπορούν να δικαιολογήσουν την εφαρμογή εθνικών κανόνων από τις αρμόδιες αρχές. Ωστόσο, οι σχετικές αποφάσεις πρέπει να είναι δεόντως δικαιολογημένες, ενώ πρέπει πάντοτε να τηρείται και η αρχή της αναλογικότητας, υπό την έννοια ότι πρέπει να ελέγχεται αν οι αρμόδιες αρχές έχουν όντως λάβει τη λιγότερο περιοριστική απόφαση. Επιπλέον, οι διοικητικές αποφάσεις που περιορίζουν ή αρνούνται την πρόσβαση στην αγορά όσον αφορά προϊόντα που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους δεν πρέπει να θεμελιώνονται απλώς και μόνο στο γεγονός ότι τα υπό αξιολόγηση προϊόντα πληρούν τον νόμιμο δημόσιο στόχο που επιδιώκει το κράτος μέλος με τρόπο διαφορετικό από τον τρόπο με τον οποίο πληρούν τον στόχο αυτόν τα εγχώρια προϊόντα στο εν λόγω κράτος μέλος.

(5)Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 764/2008 22 εκδόθηκε για να διευκολύνει την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης, με τη θέσπιση διαδικασιών που ελαχιστοποιούν τη δυνατότητα δημιουργίας παράνομων εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων τα οποία κυκλοφορούν ήδη νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους. Παρά την έκδοση του εν λόγω κανονισμού, εξακολουθούν να υπάρχουν πολλά προβλήματα όσον αφορά την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Η αξιολόγηση που πραγματοποιήθηκε μεταξύ του 2014 και του 2016 έδειξε ότι η αρχή αυτή δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε και ότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 764/2008 είχε περιορισμένα αποτελέσματα όσον αφορά τη διευκόλυνση της εφαρμογής της. Τα εργαλεία και οι διαδικαστικές εγγυήσεις που θέσπισε ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 764/2008 δεν βελτίωσαν την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Για παράδειγμα, οι οικονομικοί φορείς ελάχιστα γνωρίζουν ή χρησιμοποιούν το δίκτυο σημείων επαφής για τα προϊόντα, το οποίο δημιουργήθηκε για την παροχή πληροφοριών στους οικονομικούς φορείς σχετικά με τους εφαρμοστέους εθνικούς κανόνες και την εφαρμογή της αμοιβαίας αναγνώρισης. Στο πλαίσιο του δικτύου, οι εθνικές αρχές δεν συνεργάζονται επαρκώς. Η απαίτηση να κοινοποιούν διοικητικές αποφάσεις που αρνούνται ή περιορίζουν την πρόσβαση στην αγορά τηρείται σπάνια. Ως εκ τούτου, τα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων εντός της εσωτερικής αγοράς παραμένουν.

(6)Τον Δεκέμβριο του 2013 το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας, στα συμπεράσματα που εξέδωσε σχετικά με την πολιτική για την ενιαία αγορά, επισήμανε ότι, για να βελτιωθούν οι βασικές συνθήκες για τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές στην ενιαία αγορά, πρέπει να χρησιμοποιηθούν δεόντως όλα τα κατάλληλα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβαίας αναγνώρισης. Το Συμβούλιο κάλεσε την Επιτροπή να υποβάλει έκθεση σχετικά με τις περιπτώσεις στις οποίες η λειτουργία της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής ή προβληματική. Το Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας, στα συμπεράσματα που εξέδωσε τον Φεβρουάριο του 2015 σχετικά με την πολιτική για την ενιαία αγορά, κάλεσε την Επιτροπή να λάβει μέτρα για να εξασφαλίσει την αποτελεσματική λειτουργία της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης και της ζήτησε να υποβάλει προτάσεις προς την κατεύθυνση αυτή.

(7)Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 764/2008 έχει αρκετές ελλείψεις και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να αναθεωρηθεί και να ενισχυθεί. Για λόγους σαφήνειας, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 764/2008 θα πρέπει να αντικατασταθεί από τον παρόντα κανονισμό. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να καθορίσει σαφείς διαδικασίες που να διασφαλίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους και να εγγυώνται ότι η ελεύθερη κυκλοφορία μπορεί να περιορίζεται μόνο αν τα κράτη μέλη έχουν σχετικούς θεμιτούς λόγους δημόσιου συμφέροντος και ο περιορισμός δεν είναι δυσανάλογος. Ο κανονισμός εξασφαλίζει την τήρηση των υφιστάμενων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης τόσο από τους οικονομικούς φορείς όσο και από τις εθνικές αρχές.

(8)Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να θίγει την περαιτέρω εναρμόνιση των όρων εμπορίας των προϊόντων, όπου αυτή κριθεί σκόπιμη, με σκοπό τη βελτίωση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς.

(9)Εμπορικά εμπόδια ενδέχεται επίσης να προκύψουν από άλλα είδη μέτρων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 34 και 36 της Συνθήκης. Τα μέτρα αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν π.χ. τις τεχνικές προδιαγραφές που καταρτίζονται για τις διαδικασίες δημόσιων συμβάσεων ή τις απαιτήσεις για χρήση επίσημων γλωσσών στα κράτη μέλη. Ωστόσο, τα μέτρα αυτού του είδους δεν θα πρέπει να συνιστούν τεχνικούς κανόνες κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού και δεν θα πρέπει να εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του.

(10)Ενίοτε τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ εθνικούς τεχνικούς κανόνες μέσω μιας διαδικασίας προέγκρισης, σύμφωνα με την οποία, για να μπορέσουν τα προϊόντα να διατεθούν στην αγορά αυτού του εκάστοτε κράτους, πρέπει να έχει χορηγηθεί προηγουμένως επίσημη έγκριση από αρμόδια αρχή. Η ύπαρξη μιας διαδικασίας προέγκρισης περιορίζει, αφεαυτής, την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Συνεπώς, μια τέτοια διαδικασία, για να θεωρηθεί δικαιολογημένη από την άποψη της θεμελιώδους αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων στην εσωτερική αγορά, πρέπει να επιδιώκει σκοπό γενικού συμφέροντος αναγνωρισμένο από το ενωσιακό δίκαιο, να είναι αναλογική και να μην εισάγει διακρίσεις. Η συμμόρφωση της διαδικασίας αυτής με το ενωσιακό δίκαιο αξιολογείται βάσει κριτηρίων που καθορίζονται στη νομολογία του Δικαστηρίου. Ως εκ τούτου, οι διοικητικές αποφάσεις που αρνούνται ή περιορίζουν την πρόσβαση στην αγορά αποκλειστικά με την αιτιολογία ότι το προϊόν δεν διαθέτει έγκυρη προέγκριση πρέπει να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Όταν, όμως, υποβάλλεται αίτηση για υποχρεωτική προέγκριση των προϊόντων, κάθε σχεδιαζόμενη διοικητική απόφαση απόρριψης της αίτησης βάσει τεχνικού κανόνα που ισχύει στο εν λόγω κράτος μέλος θα πρέπει να λαμβάνεται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ώστε ο αιτών να μπορεί να τύχει της διαδικαστικής προστασίας την οποία παρέχει ο παρών κανονισμός.

(11)Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι τα είδη προϊόντων που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό περιλαμβάνουν τα γεωργικά προϊόντα. Ο όρος «γεωργικά προϊόντα» περιλαμβάνει και τα αλιευτικά προϊόντα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 38 παράγραφος 1 της Συνθήκης.

(12)Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι ο όρος «παραγωγός» περιλαμβάνει όχι μόνο τον κατασκευαστή των προϊόντων αλλά και το πρόσωπο που εμφανίζεται ως παραγωγός προϊόντων τα οποία δεν αποκτώνται μέσω κάποιας μεταποιητικής διεργασίας, όπως τα γεωργικά προϊόντα.

(13)Οι αποφάσεις εθνικών δικαστηρίων με τις οποίες κρίνεται η νομιμότητα περιπτώσεων στις οποίες, λόγω της εφαρμογής εθνικού τεχνικού κανόνα, προϊόντα που κυκλοφορούν νόμιμα σε ένα κράτος μέλος δεν λαμβάνουν άδεια πρόσβασης στην αγορά ενός άλλου κράτους μέλους, καθώς και οι αποφάσεις εθνικών δικαστηρίων με τις οποίες επιβάλλονται κυρώσεις θα πρέπει να αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(14)Για να ισχύσει η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, τα προϊόντα πρέπει να κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι, για να θεωρηθεί ότι τα προϊόντα κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους, τα προϊόντα πρέπει να συμμορφώνονται με τους σχετικούς κανόνες που ισχύουν στο εν λόγω κράτος μέλος και να καθίστανται διαθέσιμα σε τελικούς χρήστες στο εν λόγω κράτος μέλος.

(15)Τα στοιχεία που απαιτούνται για να αποδειχθεί ότι τα προϊόντα κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους διαφέρουν σημαντικά από κράτος μέλος σε κράτος μέλος. Η διαφορά αυτή προκαλεί περιττές επιβαρύνσεις, καθυστερήσεις και πρόσθετο κόστος για τους οικονομικούς φορείς, ενώ παράλληλα εμποδίζει τις εθνικές αρχές να λαμβάνουν έγκαιρα τις απαραίτητες πληροφορίες για την αξιολόγηση των προϊόντων. Αυτό μπορεί να εμποδίσει την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να διευκολύνονται οι οικονομικοί φορείς στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι τα εμπορεύματά τους κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους. Οι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να μπορούν να επωφελούνται από μια διαδικασία υπεύθυνης δήλωσης («αυτοδήλωσης»), η οποία θα πρέπει να παρέχει στις αρμόδιες αρχές όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για τα προϊόντα και για τη συμμόρφωσή τους με τους κανόνες που ισχύουν σ’ αυτό το άλλο κράτος μέλος. Η χρήση της δήλωσης δεν εμποδίζει τις εθνικές αρχές να λαμβάνουν απόφαση περιορισμού της πρόσβασης στην αγορά, υπό την προϋπόθεση ότι η απόφαση αυτή δεν είναι δυσανάλογη και τηρεί την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και τον παρόντα κανονισμό.

(16)Ο παραγωγός ή ο αντιπρόσωπός του πρέπει να είναι υπεύθυνος για την καταχώριση των πληροφοριών στη δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης, δεδομένου ότι ο παραγωγός γνωρίζει καλύτερα τα προϊόντα. Ωστόσο, την πληροφορία ότι τα προϊόντα καθίστανται διαθέσιμα σε τελικούς χρήστες στο οικείο κράτος μέλος μπορεί να την έχει ο εισαγωγέας ή ο διανομέας και όχι ο πραγματικός παραγωγός. Επομένως, το δικαίωμα καταχώρισης της πληροφορίας αυτής θα πρέπει να το έχει και άλλος οικονομικός φορέας αντί του παραγωγού.

(17)Η δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης θα πρέπει να εξακολουθήσει να παρέχει ακριβή και πλήρη στοιχεία για τα προϊόντα ανά πάσα στιγμή στο μέλλον. Συνεπώς, η δήλωση θα πρέπει να επικαιροποιείται, όταν αυτό είναι αναγκαίο, για να αντικατοπτρίζει τις τυχόν αλλαγές, όπως, για παράδειγμα, αλλαγές στους σχετικούς τεχνικούς κανόνες.

(18)Για να διασφαλιστεί ότι οι πληροφορίες που παρέχονται στη δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης είναι πλήρεις, θα πρέπει να θεσπιστεί ένα εναρμονισμένο σχετικό έντυπο το οποίο θα χρησιμοποιούν οι οικονομικοί φορείς που επιθυμούν να υποβάλουν τέτοιες δηλώσεις.

(19)Είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί ότι η δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης συμπληρώνεται με τρόπο ειλικρινή και ακριβή. Επομένως, είναι απαραίτητο να προβλεφθεί ότι οι οικονομικοί φορείς είναι υπεύθυνοι για τις πληροφορίες που περιέχονται στη δήλωση.

(20)Για να ενισχυθεί η αποδοτικότητα και η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον μη εναρμονισμένο τομέα, θα πρέπει να μπορούν οι οικονομικοί φορείς να χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες πληροφόρησης, ώστε να υποβάλλουν ευχερέστερα τη δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης. Κατά συνέπεια, οι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να είναι σε θέση να υποβάλλουν τη δήλωσή τους ηλεκτρονικά.

(21)Ο παρών κανονισμός θα πρέπει επίσης να εφαρμόζεται στα προϊόντα ως προς τα οποία η ενωσιακή νομοθεσία εναρμόνισης καλύπτει ορισμένες μόνο πτυχές. Όταν, σύμφωνα με την ενωσιακή νομοθεσία εναρμόνισης, οι οικονομικοί φορείς υποχρεούνται να υποβάλουν ενωσιακή δήλωση συμμόρφωσης για να αποδείξουν τη συμμόρφωσή τους με την εν λόγω νομοθεσία, θα πρέπει να επιτρέπεται να ενσωματώνονται στην ενωσιακή δήλωση συμμόρφωσης, ως τμήμα της, οι πληροφορίες που παρέχονται στη δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης βάσει του παρόντος κανονισμού.

(22)Αν οι παραγωγοί αποφασίσουν να μην κάνουν χρήση του μηχανισμού της δήλωσης αμοιβαίας αναγνώρισης, θα πρέπει να εναπόκειται στο κράτος μέλος να ζητά τις πληροφορίες που θεωρεί απαραίτητες για την αξιολόγηση των προϊόντων, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την αρχή της αναλογικότητας.

(23)Η οδηγία (EE) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να κοινοποιούν στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη όλα τα σχέδια εθνικών τεχνικών κανόνων που αφορούν οποιοδήποτε προϊόν, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών και των αλιευτικών προϊόντων, καθώς και να αναφέρουν τους λόγους που καθιστούν αναγκαία την εφαρμογή του σχετικού κανόνα. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί, μετά τη θέσπιση του σχετικού εθνικού τεχνικού κανόνα, η ορθή εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης στις επιμέρους περιπτώσεις για τα συγκεκριμένα προϊόντα. Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να ορίσει διαδικασίες για την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε επιμέρους περιπτώσεις, απαιτώντας, για παράδειγμα, από τα κράτη μέλη να αναφέρουν τους εθνικούς τεχνικούς κανόνες στους οποίους βασίζεται η διοικητική απόφαση και τον θεμιτό λόγο δημόσιου συμφέροντος που δικαιολογεί τη διοικητική απόφαση. Ωστόσο, η απαίτηση αυτή δεν υποχρεώνει τα κράτη μέλη να δικαιολογήσουν τον ίδιο τον εθνικό τεχνικό κανόνα αλλά την εφαρμογή αυτού του εθνικού τεχνικού κανόνα όσον αφορά ένα προϊόν που κυκλοφορεί νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους.

(24)Δεδομένου ότι οι αποφάσεις που αρνούνται ή περιορίζουν την πρόσβαση στην αγορά όσον αφορά προϊόντα που ήδη κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους πρέπει να αποτελούν εξαίρεση από τη θεμελιώδη αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, είναι σκόπιμο να θεσπιστεί μια σαφής διαδικασία που να διασφαλίζει ότι οι αποφάσεις αυτές τηρούν τις υφιστάμενες υποχρεώσεις που απορρέουν από την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης. Η διαδικασία αυτή εξασφαλίζει ότι οι λαμβανόμενες αποφάσεις δεν είναι δυσανάλογες και ότι τηρούν την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και τον παρόντα κανονισμό.

(25)Ενώ η αρμόδια αρχή αξιολογεί τα προϊόντα πριν αποφασίσει αν θα πρέπει ή όχι να αρνηθεί ή να περιορίσει την πρόσβαση στην αγορά, η εν λόγω αρχή δεν θα πρέπει να μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις για αναστολή της πρόσβασης στην αγορά, εκτός αν απαιτείται ταχεία παρέμβαση για την πρόληψη επιβλαβών συνεπειών για την ασφάλεια και την υγεία των χρηστών ή για να προληφθεί η διαθεσιμότητα των προϊόντων σε περιπτώσεις στις οποίες η διαθεσιμότητά τους στη αγορά απαγορεύεται κατά κανόνα για λόγους δημόσιας ηθικής ή δημόσιας ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης, για παράδειγμα, της πρόληψης του εγκλήματος.

(26)Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 23 θεσπίζει σύστημα διαπίστευσης το οποίο εξασφαλίζει την αμοιβαία αναγνώριση του επιπέδου επάρκειας των οργανισμών αξιολόγησης της συμμόρφωσης. Συνεπώς, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών δεν θα πρέπει να αρνούνται να αποδεχθούν εκθέσεις δοκιμών και πιστοποιητικά που εκδίδονται από διαπιστευμένο οργανισμό αξιολόγησης της συμμόρφωσης, επικαλούμενες λόγους που αφορούν την επάρκεια του οργανισμού αυτού. Επιπλέον, για να αποφευχθεί, στο μέτρο του δυνατού, η επανάληψη δοκιμών και διαδικασιών που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί σε άλλο κράτος μέλος, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να αναγνωρίζουν εκθέσεις δοκιμών και πιστοποιητικά που εκδίδονται από άλλους οργανισμούς αξιολόγησης της συμμόρφωσης σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης. Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να υποχρεούνται να λαμβάνουν δεόντως υπόψη το περιεχόμενο των εκθέσεων δοκιμών ή πιστοποιητικών που υποβάλλονται.

(27)Η οδηγία 2001/95/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 24 ορίζει ότι μόνο ασφαλή προϊόντα μπορούν να διατίθενται στην αγορά και ορίζει τις υποχρεώσεις των παραγωγών και των διανομέων όσον αφορά την ασφάλεια των προϊόντων. Επιτρέπει στις αρχές να απαγορεύουν κάθε επικίνδυνο προϊόν αμέσως ή, για την περίοδο που απαιτείται για τους διάφορους ελέγχους, εξακριβώσεις ή εκτιμήσεις της ασφάλειας, να απαγορεύουν προσωρινά κάθε εν δυνάμει επικίνδυνο προϊόν. Περιγράφει επίσης τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθούν οι αρχές όταν επιθυμούν να εφαρμόσουν κατάλληλα μέτρα, όπως αυτά που αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχεία β) έως στ) της εν λόγω οδηγίας, σε περίπτωση προϊόντων που εγκυμονούν κίνδυνο, και θεσπίζει επίσης την υποχρέωση κοινοποίησης των εν λόγω μέτρων στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη. Συνεπώς, οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να μπορούν να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν την εν λόγω οδηγία, και ιδίως τις διατάξεις που περιέχονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχεία δ) έως στ) και στο άρθρο 8 παράγραφος 3 αυτής.

(28)Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 178/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 25 θεσπίζει, μεταξύ άλλων, ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για την κοινοποίηση άμεσων ή έμμεσων κινδύνων για την ανθρώπινη υγεία που προέρχονται από τρόφιμα ή ζωοτροφές. Υποχρεώνει τα κράτη μέλη να κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή, βάσει του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης, κάθε μέτρο που θεσπίζουν, το οποίο αποσκοπεί στον περιορισμό της διάθεσης στην αγορά, στην απόσυρση ή στην ανάκληση τροφίμου ή ζωοτροφής, προκειμένου να προστατευθεί η ανθρώπινη υγεία, και το οποίο απαιτεί ταχεία δράση. Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να μπορούν να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν τον εν λόγω κανονισμό, και ιδίως τις διατάξεις που περιέχονται στο άρθρο 50 παράγραφος 3 και στο άρθρο 54 αυτού.

(29)Ο κανονισμός (ΕΕ) 2017/625 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 26 θεσπίζει ένα εναρμονισμένο ενωσιακό πλαίσιο για την οργάνωση επίσημων ελέγχων και την εκτέλεση επίσημων δραστηριοτήτων, πέραν των επίσημων ελέγχων, σε όλη την αγροδιατροφική αλυσίδα, λαμβάνοντας υπόψη τους κανόνες που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 882/2004 και στη σχετική τομεακή νομοθεσία όσον αφορά τους επίσημους ελέγχους. Καθορίζει ειδική διαδικασία για να εξασφαλίσει ότι οι οικονομικοί φορείς επανορθώνουν κάθε κατάσταση μη συμμόρφωσης με τη νομοθεσία για τις ζωοτροφές και τα τρόφιμα και με τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων. Οι αρμόδιες αρχές θα πρέπει να μπορούν να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν τον εν λόγω κανονισμό, και ιδίως τις διατάξεις του άρθρου 138 αυτού.

(30)Κάθε διοικητική απόφαση που λαμβάνεται από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών δυνάμει του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να προσδιορίζει τα διαθέσιμα μέσα έννομης προστασίας, ούτως ώστε οι οικονομικοί φορείς να μπορούν να προσφύγουν στο αρμόδιο εθνικό δικαστήριο. Η απόφαση θα πρέπει επίσης να μνημονεύει τη διαδικασία επίλυσης προβλημάτων που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό.

(31)Για να εξασφαλιστεί η ορθή και συνεπής εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν αποτελεσματικές λύσεις για τους οικονομικούς φορείς που επιθυμούν μια φιλική προς τις επιχειρήσεις εναλλακτική λύση, όταν προσβάλλουν διοικητικές αποφάσεις που αρνούνται ή περιορίζουν την πρόσβαση στην αγορά. Για να εξασφαλιστούν τέτοιες λύσεις και να αποφευχθούν τα νομικά έξοδα, ιδίως για τις ΜΜΕ, οι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους μια διαδικασία εξωδικαστικής επίλυσης προβλημάτων.

(32)Το δίκτυο επίλυσης προβλημάτων στην εσωτερική αγορά (SOLVIT) είναι μια υπηρεσία που παρέχεται από την εθνική διοίκηση κάθε κράτους μέλους με στόχο την εξεύρεση λύσεων για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, όταν παραβιάζονται τα δικαιώματά τους από δημόσιες αρχές άλλου κράτους μέλους. Οι αρχές που διέπουν τη λειτουργία του SOLVIT καθορίζονται στη σύσταση 2013/461/ΕΕ της Επιτροπής 27 .

(33)Το σύστημα SOLVIT έχει αποδειχθεί αποτελεσματικός εξωδικαστικός μηχανισμός επίλυσης προβλημάτων, που παρέχεται δωρεάν. Λειτουργεί με σύντομες προθεσμίες και προσφέρει πρακτικές λύσεις για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες για την αναγνώριση των ενωσιακών δικαιωμάτων τους από τις δημόσιες αρχές. Κατά συνέπεια, οι οικονομικοί φορείς θα πρέπει να υποχρεούνται να χρησιμοποιούν πρώτα τον μηχανισμό του SOLVIT, πριν μπορέσουν να ενεργοποιήσουν τον μηχανισμό επίλυσης προβλημάτων που προβλέπεται από τον παρόντα κανονισμό. Αν ο οικονομικός φορέας, το οικείο κέντρο SOLVIT και τα εμπλεκόμενα εν προκειμένω κράτη μέλη καταλήξουν σε κοινή συμφωνία για την κατάλληλη έκβαση, δεν θα πρέπει να απαιτείται περαιτέρω δράση.

(34)Ωστόσο, αν η ανεπίσημη προσέγγιση του SOLVIT αποτύχει και παραμείνουν σοβαρές αμφιβολίες ως προς τη συμβατότητα της διοικητικής απόφασης με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, η Επιτροπή θα πρέπει να εξουσιοδοτείται να εξετάσει το ζήτημα και να προβεί σε σχετική αξιολόγηση, η οποία πρέπει να ληφθεί υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, κατόπιν σχετικού αιτήματος του κέντρου SOLVIT. Η παρέμβαση της Επιτροπής θα πρέπει να υπόκειται σε εύλογη προθεσμία, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Κώδικα Ορθής Διοικητικής Συμπεριφοράς.

(35)Η γνώμη της Επιτροπής όσον αφορά διοικητική απόφαση που αρνείται ή περιορίζει την πρόσβαση στην αγορά θα πρέπει να καλύπτει μόνο τα ζητήματα της συμβατότητας της διοικητικής απόφασης με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και της συμμόρφωσής της με τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. Αυτό δεν θίγει τις εξουσίες που έχει η Επιτροπή βάσει του άρθρου 258 της Συνθήκης και την υποχρέωση των κρατών μελών να συμμορφώνονται με τις διατάξεις του δικαίου της Ένωσης, όταν μπορούν να αντιμετωπιστούν περαιτέρω τα συστημικά προβλήματα που εντοπίζονται όσον αφορά την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης.

(36)Είναι σημαντικό για την εσωτερική αγορά προϊόντων να μπορούν οι επιχειρήσεις, και ιδίως οι ΜΜΕ, να συγκεντρώνουν αξιόπιστες και εξειδικευμένες πληροφορίες σχετικά με το δίκαιο που ισχύει σε συγκεκριμένο κράτος μέλος. Τα σημεία επαφής για τα προϊόντα θα πρέπει να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο για τη διευκόλυνση της επικοινωνίας μεταξύ των εθνικών αρχών και των οικονομικών φορέων, μέσω της διάδοσης πληροφοριών σχετικά με συγκεκριμένους κανόνες που ισχύουν για τα προϊόντα, καθώς και σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζεται η αμοιβαία αναγνώριση στη χώρα τους. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να ενισχυθεί ο ρόλος των σημείων επαφής για τα προϊόντα ως των βασικών παρόχων πληροφοριών σχετικά με όλους τους κανόνες για τα προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών κανόνων που καλύπτονται από την αμοιβαία αναγνώριση.

(37)Για να διευκολυνθεί η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, τα σημεία επαφής για τα προϊόντα θα πρέπει να υποχρεούνται να παρέχουν πληροφορίες δωρεάν για τους εθνικούς τους τεχνικούς κανόνες και την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Τα σημεία επαφής για τα προϊόντα θα πρέπει να διαθέτουν τον κατάλληλο εξοπλισμό και προσωπικό. Σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού [ενιαία ψηφιακή πύλη — COM(2017)256 τελικό], θα πρέπει να παρέχουν πληροφορίες μέσω ιστοτόπου και να πληρούν τα κριτήρια ποιότητας που απαιτούνται από τον εν λόγω κανονισμό.

(38)Η συνεργασία μεταξύ των αρμόδιων αρχών είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης και για τη δημιουργία μιας νοοτροπίας αμοιβαίας αναγνώρισης. Συνεπώς, τα σημεία επαφής και οι αρμόδιες εθνικές αρχές θα πρέπει να υποχρεούνται να συνεργάζονται και να ανταλλάσσουν πληροφορίες και εμπειρογνωμοσύνη, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ορθή και συνεπής εφαρμογή της αρχής και του παρόντος κανονισμού.

(39)Για τους σκοπούς της κοινοποίησης διοικητικών αποφάσεων που αρνούνται ή περιορίζουν την πρόσβαση στην αγορά, της επικοινωνίας μεταξύ των σημείων επαφής για τα προϊόντα και της εξασφάλισης της διοικητικής συνεργασίας, είναι αναγκαίο να δοθεί στα κράτη μέλη πρόσβαση σε ένα σύστημα υποστήριξης της πληροφόρησης και της επικοινωνίας.

(40)Για να εξασφαλιστούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 28 .

(41)Όταν, για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, είναι αναγκαία η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, αυτή πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο που διέπει την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Κάθε επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού υπόκειται στον κανονισμό (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 29 και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 30 , ανάλογα με την περίπτωση.

(42)Πρέπει να δημιουργηθούν αξιόπιστοι και αποδοτικοί μηχανισμοί παρακολούθησης για την παροχή πληροφοριών σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού και τον αντίκτυπό του στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Οι μηχανισμοί αυτοί δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(43)Για να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση σχετικά με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και να εξασφαλιστεί η ορθή και συνεπής εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, η Ένωση θα πρέπει να χρηματοδοτεί εκστρατείες ευαισθητοποίησης και άλλες συναφείς δραστηριότητες που αποσκοπούν στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας μεταξύ των αρμόδιων αρχών και των οικονομικών φορέων.

(44)Για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη επακριβών δεδομένων σχετικά με τη λειτουργία της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης και του αντικτύπου της στην ενιαία αγορά αγαθών, η Ένωση θα πρέπει να χρηματοδοτεί τη συλλογή τέτοιων δεδομένων.

(45)Τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης θα πρέπει να προστατεύονται μέσω αναλογικών μέτρων καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου των δαπανών, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης, του εντοπισμού και της διερεύνησης των παρατυπιών, της ανάκτησης των απολεσθέντων, αχρεωστήτως καταβληθέντων ή μη ορθώς χρησιμοποιηθέντων κονδυλίων και, όταν χρειάζεται, της επιβολής διοικητικών και οικονομικών κυρώσεων.

(46)Η Επιτροπή θα πρέπει να προβαίνει σε αξιολόγηση της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Η αξιολόγηση θα πρέπει να γίνεται με βάση τα πέντε κριτήρια: αποτελεσματικότητα, αποδοτικότητα, συνάφεια, συνοχή και προστιθέμενη αξία, και θα πρέπει να παρέχει τη βάση για τις εκτιμήσεις των επιπτώσεων των πιθανών περαιτέρω μέτρων.

(47)Είναι σκόπιμο να αναβληθεί η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού για να δοθεί στις αρμόδιες αρχές και στους οικονομικούς φορείς επαρκής χρόνος για να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις που καθορίζονται σ’ αυτόν.

(48)Η Επιτροπή πρέπει να προβαίνει σε αξιολόγηση του παρόντος κανονισμού σε σχέση με τους στόχους που επιδιώκει. Για την αξιολόγηση του παρόντος κανονισμού η Επιτροπή θα πρέπει να χρησιμοποιεί τα δεδομένα που συλλέγονται σχετικά με τη λειτουργία της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης και τον αντίκτυπό της στην ενιαία αγορά αγαθών, καθώς και τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στο σύστημα υποστήριξης της πληροφόρησης και επικοινωνίας. Η Επιτροπή θα πρέπει να δικαιούται να ζητά από τα κράτη μέλη πρόσθετες πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την αξιολόγηση. Σύμφωνα με το σημείο 22 της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου 31 , η αξιολόγηση βάσει της αποδοτικότητας, της αποτελεσματικότητας, της συνάφειας, της συνοχής και της προστιθέμενης αξίας θα πρέπει να παρέχει τη βάση για εκτιμήσεις των επιπτώσεων των επιλογών περαιτέρω δράσης.

(49)Δεδομένου ότι οι στόχοι του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η διασφάλιση της ομαλής, συνεπούς και ορθής εφαρμογής της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορούν, επομένως, λόγω της κλίμακας και του αποτελέσματός τους, να επιτευχθούν καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, που ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, που διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Κεφάλαιο Ι
Γενικές διατάξεις

Άρθρο 1
Αντικείμενο

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει κανόνες και διαδικασίες για την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης από τα κράτη μέλη, σε επιμέρους περιπτώσεις, για προϊόντα που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους και με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 34 και 36 της Συνθήκης.

Ο παρών κανονισμός προβλέπει επίσης τη δημιουργία και τη λειτουργία σημείων επαφής για τα προϊόντα στα κράτη μέλη, καθώς επίσης τη συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών στο πλαίσιο της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης.

Άρθρο 2
Πεδίο εφαρμογής

1.Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε προϊόντα κάθε είδους, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών προϊόντων, καθώς και στις διοικητικές αποφάσεις που λαμβάνονται ή πρόκειται να ληφθούν από την αρμόδια αρχή κράτους μέλους («κράτος μέλος προορισμού») σε σχέση με τα εν λόγω προϊόντα, τα οποία κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους, όταν η απόφαση πληροί τα ακόλουθα κριτήρια:

α)βάση της απόφασης είναι εθνικός τεχνικός κανόνας που έχει εφαρμογή στο κράτος μέλος προορισμού·

β)άμεση ή έμμεση συνέπεια της απόφασης είναι η άρνηση ή ο περιορισμός της πρόσβασης στην αγορά του κράτους μέλους προορισμού.

2.Ο αναφερόμενος στην παράγραφο 1 όρος «διοικητική απόφαση» περιλαμβάνει κάθε διοικητικό μέτρο που έχει τα ίδια ή κατ’ ουσίαν τα ίδια έννομα αποτελέσματα με απόφαση.

3.Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως «εθνικός τεχνικός κανόνας» νοείται κάθε νομοθετική, κανονιστική ή άλλη διοικητική διάταξη κράτους μέλους η οποία συγκεντρώνει τα ακόλουθα στοιχεία:

α)η διάταξη καλύπτει τομέα ή πτυχή που δεν υπόκειται σε εναρμόνιση σε ενωσιακό επίπεδο·

β)η διάταξη είτε απαγορεύει τη διαθεσιμότητα προϊόντων ή τύπου προϊόντων στην εγχώρια αγορά του εν λόγω κράτους μέλους είτε καθιστά υποχρεωτική τη συμμόρφωση με τη διάταξη, de facto ή de jure, όταν τα προϊόντα ή τα προϊόντα ενός συγκεκριμένου τύπου καθίστανται διαθέσιμα στην αγορά αυτή·

γ)η διάταξη κάνει τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα:

i)καθορίζει τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά των εν λόγω προϊόντων ή προϊόντων αυτού του τύπου, όπως τα επίπεδα ποιότητας, επιδόσεων ή ασφάλειας ή τις διαστάσεις τους, συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων που ισχύουν για τα προϊόντα ή τον τύπο των προϊόντων όσον αφορά την ονομασία με την οποία πωλούνται, την ορολογία, τα σύμβολα, τις δοκιμές και τις μεθόδους δοκιμών, τη συσκευασία, τη σήμανση ή την επισήμανση, καθώς και τις διαδικασίες αξιολόγησης της συμμόρφωσης·

ii)επιβάλλει στα εν λόγω προϊόντα ή σε προϊόντα αυτού του τύπου άλλες απαιτήσεις που επιβάλλονται για σκοπούς προστασίας των καταναλωτών ή του περιβάλλοντος και οι οποίες επηρεάζουν τον κύκλο ζωής του προϊόντος μετά τη διαθεσιμότητά του στην εγχώρια αγορά του εν λόγω κράτους μέλους, όπως οι όροι χρήσης, ανακύκλωσης, επαναχρησιμοποίησης ή τελικής διάθεσης, αν οι εν λόγω όροι μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά είτε τη σύνθεση ή τη φύση των προϊόντων ή του είδους προϊόντων είτε τη διαθεσιμότητά τους στην εγχώρια αγορά αυτού του κράτους μέλους.

4.Η παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο i) καλύπτει επίσης τις μεθόδους και διεργασίες παραγωγής που χρησιμοποιούνται για τα γεωργικά προϊόντα, που αναφέρονται στο άρθρο 38 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο της Συνθήκης, ή για προϊόντα που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο και τα ζώα, καθώς και τις μεθόδους και διεργασίες παραγωγής που αφορούν άλλα προϊόντα, όταν αυτές επηρεάζουν τα χαρακτηριστικά τους.

5.Η απαίτηση να λαμβάνεται προέγκριση δεν συνιστά από μόνη της εθνικό τεχνικό κανόνα κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού, αλλά η απόφαση με την οποία απορρίπτεται αίτηση προέγκρισης με βάση εθνικό τεχνικό κανόνα μπορεί να συνιστά απόφαση στην οποία εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός, αν πληροί τις λοιπές προϋποθέσεις της παραγράφου 1.

6.Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται:

α)σε αποφάσεις δικαστικού χαρακτήρα που εκδίδονται από εθνικά δικαστήρια·

β)σε αποφάσεις δικαστικού χαρακτήρα που εκδίδονται από αρχές επιβολής του νόμου στο πλαίσιο έρευνας ή δίωξης για ποινικό αδίκημα που αφορά την ορολογία, τα σύμβολα ή άλλη υλική αναφορά σε αντισυνταγματικές ή εγκληματικές οργανώσεις ή για εγκλήματα ρατσισμού, διακρίσεων ή ξενοφοβίας.

7.Τα άρθρα 5 και 6 δεν επηρεάζουν την εφαρμογή των ακόλουθων διατάξεων:

α)του άρθρου 8 παράγραφος 1 στοιχεία δ) έως στ) ή του άρθρου 8 παράγραφος 3 της οδηγίας 2001/95/ΕΚ·

β)του άρθρου 50 παράγραφος 3 στοιχείο α) και του άρθρου 54 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002·

γ)του άρθρου 138 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/625.

Άρθρο 3
Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)«προϊόντα που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους»: προϊόντα ή τύπος προϊόντων που συμμορφώνονται με τους σχετικούς κανόνες που ισχύουν στο εν λόγω κράτος μέλος και καθίστανται διαθέσιμα σε τελικούς χρήστες στο εν λόγω κράτος μέλος·

2)«διαθεσιμότητα στην εγχώρια αγορά κράτους μέλους»: κάθε προσφορά προϊόντων για διανομή, κατανάλωση ή χρήση στην αγορά εντός της επικράτειας του εν λόγω κράτους μέλους στο πλαίσιο εμπορικής δραστηριότητας, είτε έναντι αντιτίμου είτε δωρεάν·

3)«περιορισμός της πρόσβασης στην αγορά»: επιβολή όρων που θα πρέπει να πληρούνται ως προϋπόθεση για τη διαθεσιμότητα των προϊόντων στην εγχώρια αγορά του οικείου κράτους μέλους, ή επιβολή όρων για τη διατήρηση των προϊόντων στην εν λόγω αγορά, οι οποίοι και στις δύο περιπτώσεις απαιτούν την τροποποίηση ενός ή περισσότερων χαρακτηριστικών των εν λόγω προϊόντων, όπως περιγράφεται στο άρθρο 2 παράγραφος 3 στοιχείο γ) σημείο i), ή την εκτέλεση πρόσθετων δοκιμών·

4)«άρνηση πρόσβασης στην αγορά»: οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:

α)απαγόρευση της διαθεσιμότητας των προϊόντων στην εγχώρια αγορά του οικείου κράτους μέλους ή της διατήρησής τους στην αγορά·

β)υποχρέωση απόσυρσης ή ανάκλησης των προϊόντων από την αγορά·

5)«προέγκριση»: διοικητική διαδικασία προβλεπόμενη από το δίκαιο κράτους μέλους σύμφωνα με την οποία η αρμόδια αρχή του εν λόγω κράτους μέλους, κατόπιν αιτήσεως που υποβάλλεται από οικονομικό φορέα, καλείται να δώσει την επίσημη έγκρισή της προτού μπορέσουν τα προϊόντα να καταστούν διαθέσιμα στην εγχώρια αγορά αυτού του κράτους μέλους·

6)«παραγωγός»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που κατασκευάζει τα προϊόντα ή αναθέτει σε άλλους τον σχεδιασμό ή την κατασκευή των προϊόντων και τα διαθέτει στην αγορά υπό την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του, ή κάθε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο που, τοποθετώντας το όνομά του, το εμπορικό του σήμα ή άλλο διακριτικό χαρακτηριστικό στα προϊόντα, εμφανίζεται ως παραγωγός τους·

7)«εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην Ένωση, το οποίο έχει λάβει γραπτή εντολή από τον παραγωγό να ενεργεί για λογαριασμό του παραγωγού όσον αφορά τη διαθεσιμότητα των προϊόντων στη σχετική εγχώρια αγορά·

8)«εισαγωγέας»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην Ένωση, το οποίο καθιστά διαθέσιμα για πρώτη φορά στην αγορά της Ένωσης προϊόντα προερχόμενα από τρίτη χώρα·

9)«διανομέας»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο στην αλυσίδα εφοδιασμού που είναι εγκατεστημένο στην Ένωση, εκτός από τον παραγωγό ή τον εισαγωγέα, και το οποίο καθιστά διαθέσιμα τα προϊόντα στην εγχώρια αγορά του οικείου κράτους μέλους·

10)«οικονομικός φορέας»: οποιοσδήποτε από τα εξής πρόσωπα σε σχέση με τα προϊόντα: παραγωγός, εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος, εισαγωγέας ή διανομέας·

11)«τελικός χρήστης»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που διαμένει ή είναι εγκατεστημένο στην Ένωση, στο οποίο έχουν καταστεί ή καθίστανται διαθέσιμα τα προϊόντα είτε ως καταναλωτή, εκτός οποιωνδήποτε εμπορικών, επιχειρηματικών, βιοτεχνικών ή επαγγελματικών δραστηριοτήτων, είτε ως επαγγελματία τελικό χρήστη στο πλαίσιο της άσκησης των βιομηχανικών ή επαγγελματικών του δραστηριοτήτων·

12)«θεμιτός λόγος δημόσιου συμφέροντος»: οποιοσδήποτε από τους λόγους που παρατίθενται στο άρθρο 36 της Συνθήκης ή οποιοσδήποτε άλλος επιτακτικός λόγος δημόσιου συμφέροντος.

Κεφάλαιο II
Διαδικασίες σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης σε επιμέρους περιπτώσεις

Άρθρο 4
Δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης

1.Ο παραγωγός των προϊόντων —ή προϊόντων ενός συγκεκριμένου τύπου— που καθίστανται διαθέσιμα ή πρόκειται να καταστούν διαθέσιμα στην εγχώρια αγορά κράτους μέλους («κράτος μέλος προορισμού») μπορεί να συντάσσει δήλωση («δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης»), για να αποδείξει στις αρμόδιες αρχές του κράτους μέλους προορισμού ότι τα προϊόντα —ή προϊόντα αυτού του τύπου— κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους.

Εναλλακτικά, ο παραγωγός δύναται να δώσει εντολή στον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του να συντάξει την εν λόγω δήλωση για λογαριασμό του.

Ωστόσο, στη δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης, οι ειδικές πληροφορίες που αφορούν την εμπορία των προϊόντων ή του τύπου προϊόντων μπορούν να συμπληρωθούν από οποιονδήποτε οικονομικό φορέα.

2.Η δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης τηρεί τη δομή και περιέχει τα στοιχεία που καθορίζονται στο παράρτημα.

Η δήλωση συμπληρώνεται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Ένωσης και, αν η γλώσσα αυτή δεν είναι η γλώσσα που απαιτείται από το κράτος μέλος προορισμού, μεταφράζεται από τους οικονομικούς φορείς στη γλώσσα ή στις γλώσσες που απαιτεί το κράτος μέλος προορισμού.

3.Οι οικονομικοί φορείς είναι υπεύθυνοι για το περιεχόμενο και την ακρίβεια των στοιχείων που παρέχουν οι ίδιοι στη δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης.

4.Οι οικονομικοί φορείς μεριμνούν ώστε η δήλωση να επικαιροποιείται συνεχώς, προκειμένου να αντανακλά τυχόν αλλαγές στις πληροφορίες που έχουν υποβάλει με τη δήλωση.

5.Η δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης μπορεί να παρασχεθεί στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού για τους σκοπούς αξιολόγησης που πρόκειται να διενεργηθεί σύμφωνα με το άρθρο 5. Η δήλωση μπορεί να παρέχεται είτε σε έντυπη μορφή είτε με ηλεκτρονικό μέσο.

6.Οι οικονομικοί φορείς μπορούν να δημοσιεύουν τη δήλωση σε ιστότοπο, υπό τον όρο ότι πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)ο τύπος ή η σειρά προϊόντων στα οποία εφαρμόζεται η δήλωση είναι εύκολα ταυτοποιήσιμος/-η στον ιστότοπο·

β)ο ιστότοπος παρακολουθείται, ώστε να εξασφαλίζεται η διαθεσιμότητα της δήλωσης και η πρόσβαση σ’ αυτήν·

γ)παρέχονται οδηγίες για τον τρόπο πλοήγησης στον ιστότοπο και για την πρόσβαση στη δήλωση.

7.Αν παρασχεθεί στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παρόντος άρθρου, τότε, για την αξιολόγηση των προϊόντων βάσει του άρθρου 5:

α)η δήλωση, μαζί με τα τυχόν αποδεικτικά στοιχεία που απαιτούνται ευλόγως από την αρμόδια αρχή για την επαλήθευση των πληροφοριών που περιέχονται σ’ αυτήν, γίνεται δεκτή από την αρμόδια αρχή ως επαρκής απόδειξη του γεγονότος ότι τα προϊόντα κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους· και

β)η αρμόδια αρχή δεν ζητά καμία άλλη πληροφορία ή τεκμηρίωση από οικονομικό φορέα για τους σκοπούς της απόδειξης ότι τα προϊόντα κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους.

8.Αν δεν παρασχεθεί στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παρόντος άρθρου, η αρμόδια αρχή μπορεί να απαιτήσει από κάθε οικονομικό φορέα να παράσχει τα ακόλουθα έγγραφα και πληροφορίες για να αποδείξει, για τους σκοπούς της αξιολόγησης σύμφωνα με το άρθρο 5, ότι τα προϊόντα κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους:

α)κάθε συναφή πληροφορία σχετική με τα χαρακτηριστικά των εν λόγω προϊόντων ή τύπου προϊόντων·

β)κάθε συναφή πληροφορία σχετική με τη νόμιμη κυκλοφορία των προϊόντων σε άλλο κράτος μέλος·

γ)κάθε άλλη πληροφορία την οποία η αρμόδια αρχή θεωρεί χρήσιμη για τους σκοπούς της αξιολόγησής της.

9.Όταν τα προϊόντα για τα οποία παρέχεται η δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης υπόκεινται επίσης σε πράξη της Ένωσης που απαιτεί ενωσιακή δήλωση συμμόρφωσης, η δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης μπορεί να αποτελεί μέρος της εν λόγω ενωσιακής δήλωσης συμμόρφωσης.

Άρθρο 5
Αξιολόγηση των προϊόντων

1.Αν η αρμόδια αρχή κράτους μέλους έχει αμφιβολίες όσον αφορά προϊόντα για τα οποία ο οικονομικός φορέας ισχυρίζεται ότι κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους, η αρμόδια αρχή επικοινωνεί χωρίς καθυστέρηση με τον οικείο οικονομικό φορέα και προβαίνει σε αξιολόγηση των προϊόντων.

2.Κατά τη διεξαγωγή αξιολογήσεων σύμφωνα με την παράγραφο 1, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών λαμβάνουν δεόντως υπόψη το περιεχόμενο των εκθέσεων δοκιμών ή των πιστοποιητικών που έχουν εκδοθεί από οργανισμό αξιολόγησης της συμμόρφωσης και παρέχονται από οποιονδήποτε οικονομικό φορέα στο πλαίσιο της αξιολόγησης. Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών δεν αρνούνται πιστοποιητικά ή εκθέσεις δοκιμών που εκδίδει οργανισμός αξιολόγησης της συμμόρφωσης διαπιστευμένος για τον σχετικό τομέα της δραστηριότητας αξιολόγησης της συμμόρφωσης, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 765/2008, επικαλούμενες λόγους που αφορούν την επάρκεια του οργανισμού αυτού.

3.Αν η αρμόδια αρχή κράτους μέλους, μετά από αξιολόγηση σύμφωνα με την παράγραφο 1, λάβει διοικητική απόφαση σχετικά με τα προϊόντα, κοινοποιεί την απόφασή της εντός 20 εργάσιμων ημερών στον σχετικό οικονομικό φορέα που αναφέρεται στην παράγραφο 1, στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη. Η κοινοποίηση στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη πραγματοποιείται μέσω του συστήματος που αναφέρεται στο άρθρο 11.

4.Η διοικητική απόφαση για την οποία γίνεται λόγος στην παράγραφο 3 αναφέρει τους λόγους της απόφασης κατά τρόπο αρκούντως ακριβή και αιτιολογημένο, ώστε να καθίσταται δυνατή η αξιολόγηση της συμβατότητάς της με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

5.Ειδικότερα, περιλαμβάνονται οι ακόλουθες πληροφορίες:

α)ο εθνικός τεχνικός κανόνας επί του οποίου θεμελιώνεται η απόφαση·

β)ο θεμιτός λόγος δημόσιου συμφέροντος που δικαιολογεί την απόφαση·

γ)τα τεχνικά ή επιστημονικά στοιχεία που ελήφθησαν υπόψη, συμπεριλαμβανομένων τυχόν τεχνικών ή επιστημονικών εξελίξεων που έχουν προκύψει μετά τη θέσπιση του εθνικού τεχνικού κανόνα·

δ)σύνοψη των επιχειρημάτων που προβάλλονται από τον σχετικό οικονομικό φορέα·

ε)τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η απόφαση είναι πρόσφορη για την επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου και δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

6.Η διοικητική απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 3 προσδιορίζει τα μέσα έννομης προστασίας που είναι διαθέσιμα βάσει του δικαίου του οικείου κράτους μέλους και ορίζει τις προθεσμίες άσκησης των μέσων αυτών, ενώ περιλαμβάνει και αναφορά στη διαδικασία του άρθρου 8.

7.Η διοικητική απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 3 δεν παράγει αποτελέσματα πριν από την κοινοποίησή της στον σχετικό οικονομικό φορέα σύμφωνα με την εν λόγω παράγραφο.

Άρθρο 6
Προσωρινή αναστολή της πρόσβασης στην αγορά

1.Ενόσω η αρμόδια αρχή κράτους μέλους διενεργεί αξιολόγηση των προϊόντων σύμφωνα με το άρθρο 5, δεν αναστέλλει προσωρινά τη διαθεσιμότητα των εν λόγω προϊόντων στην εγχώρια αγορά του εν λόγω κράτους μέλους, εκτός αν συντρέχει η μία ή η άλλη από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)υπό κανονικές ή ευλόγως προβλέψιμες συνθήκες χρήσης, τα προϊόντα εγκυμονούν σοβαρό κίνδυνο, περιλαμβανομένου και κινδύνου που δεν έχει άμεσες επιπτώσεις, πράγμα που απαιτεί ταχεία παρέμβαση της αρμόδιας αρχής·

β)η διαθεσιμότητα των προϊόντων —ή προϊόντων του εν λόγω τύπου— στην εγχώρια αγορά του εν λόγω κράτους μέλους απαγορεύεται κατά κανόνα σ’ αυτό το κράτος μέλος για λόγους δημόσιας ηθικής ή δημόσιας ασφάλειας.

2.Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους ειδοποιεί αμέσως τον σχετικό οικονομικό φορέα, την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη για κάθε αναστολή που αποφασίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1. Η κοινοποίηση στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη πραγματοποιείται μέσω του συστήματος που αναφέρεται στο άρθρο 11. Στις περιπτώσεις που εμπίπτουν στις διατάξεις της παραγράφου 1 στοιχείο α) του παρόντος άρθρου, η κοινοποίηση συνοδεύεται από σχετική τεχνική ή επιστημονική αιτιολόγηση που αποδεικνύει τους λόγους για τους οποίους η υπόθεση θεωρείται ότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του εν λόγω στοιχείου.

Άρθρο 7
Κοινοποίηση μέσω του Συστήματος Ταχείας Ανταλλαγής Πληροφοριών (RAPEX)

Αν η διοικητική απόφαση που αναφέρεται στο άρθρο 5 ή η προσωρινή αναστολή για την οποία γίνεται λόγος στο άρθρο 6 είναι επίσης μέτρο που πρέπει να κοινοποιηθεί και μέσω του RAPEX, όπως αναφέρεται στην οδηγία 2001/95/ΕΚ για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων, δεν απαιτείται χωριστή κοινοποίηση στην Επιτροπή βάσει του παρόντος κανονισμού, υπό τον όρο ότι πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)η κοινοποίηση RAPEX αναφέρει ότι η κοινοποίηση του μέτρου λογίζεται και ως κοινοποίηση βάσει του παρόντος κανονισμού·

β)επισυνάπτονται στην κοινοποίηση RAPEX τα αποδεικτικά στοιχεία που απαιτούνται για τη διοικητική απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 5 ή για την προσωρινή αναστολή σύμφωνα με το άρθρο 6.

Άρθρο 8
Διαδικασία επίλυσης προβλημάτων

1.Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται όταν ένας οικονομικός φορέας που θίγεται από διοικητική απόφαση έχει παραπέμψει την απόφαση στο δίκτυο επίλυσης προβλημάτων στην εσωτερική αγορά (SOLVIT) και, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας SOLVIT, το κέντρο της χώρας καταγωγής ζητά από την Επιτροπή να διατυπώσει γνώμη για να συμβάλει στην επίλυση της διαφοράς.

2.Η Επιτροπή, εντός τριών μηνών από την παραλαβή του αιτήματος που αναφέρεται στην παράγραφο 1, έρχεται σε επικοινωνία με τους σχετικούς οικονομικούς φορείς και τις αρμόδιες αρχές που έλαβαν τη διοικητική απόφαση, προκειμένου να αξιολογήσει τη συμβατότητα της διοικητικής απόφασης με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και με τον παρόντα κανονισμό.

3.Μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, η Επιτροπή μπορεί να εκδώσει γνωμοδότηση επισημαίνοντας ζητήματα τα οποία θα πρέπει, κατά την άποψή της, να διευθετηθούν στην υπόθεση SOLVIT και, αν το κρίνει σκόπιμο, διατυπώνοντας συστάσεις για να συμβάλει στην επίλυση της διαφοράς.

4.Η γνώμη της Επιτροπής λαμβάνεται υπόψη κατά τη διαδικασία SOLVIT που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

Κεφάλαιο III
Διοικητική συνεργασία, παρακολούθηση και επικοινωνία

Άρθρο 9
Καθήκοντα των σημείων επαφής για τα προϊόντα

1.Τα κράτη μέλη ορίζουν και διατηρούν σημεία επαφής για τα προϊόντα στην επικράτειά τους και εξασφαλίζουν ότι τα σημεία επαφής για τα προϊόντα διαθέτουν επαρκείς εξουσίες και επαρκείς πόρους για την ορθή εκτέλεση των καθηκόντων τους. Εξασφαλίζουν ότι τα σημεία επαφής για τα προϊόντα παρέχουν τις υπηρεσίες τους σύμφωνα με τον κανονισμό [ενιαία ψηφιακή πύλη - COM(2017) 256].

2.Τα σημεία επαφής για τα προϊόντα παρέχουν ηλεκτρονικά τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)πληροφορίες σχετικά με την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης και την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στην επικράτεια του εν λόγω κράτους μέλους, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 5·

β)τα στοιχεία επικοινωνίας των αρμόδιων αρχών του εν λόγω κράτους μέλους, τα οποία καθιστούν δυνατή την απευθείας επικοινωνία μ’ αυτές, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων των αρχών που είναι αρμόδιες για την εποπτεία της εφαρμογής των εθνικών τεχνικών κανόνων που ισχύουν στην επικράτεια του εν λόγω κράτους μέλους·

γ)τα διαθέσιμα μέσα έννομης προστασίας και τις σχετικές διαδικασίες στην επικράτεια του εν λόγω κράτους μέλους, σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ των αρμόδιων αρχών και οικονομικού φορέα, συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας που περιγράφεται στο άρθρο 8.

3.Αν είναι απαραίτητο να συμπληρωθούν οι πληροφορίες που παρέχονται ηλεκτρονικά σύμφωνα με την παράγραφο 2, τα σημεία επαφής για τα προϊόντα παρέχουν, κατόπιν αιτήματος οικονομικού φορέα ή αρμόδιας αρχής άλλου κράτους μέλους, κάθε χρήσιμη πληροφορία, όπως ηλεκτρονικό αντίγραφο των εθνικών τεχνικών κανόνων που ισχύουν για συγκεκριμένα προϊόντα ή για συγκεκριμένο τύπο προϊόντων στην επικράτεια στην οποία είναι εγκατεστημένο το σημείο επαφής για τα προϊόντα ή ηλεκτρονικό σύνδεσμο προς τους κανόνες αυτούς, καθώς και πληροφορίες σχετικά με το κατά πόσον τα προϊόντα ή προϊόντα του συγκεκριμένου τύπου υπόκεινται σε υποχρέωση προέγκρισης βάσει της εθνικής νομοθεσίας.

4.Τα σημεία επαφής για τα προϊόντα απαντούν εντός 15 εργάσιμων ημερών από τη λήψη αιτήματος σύμφωνα με την παράγραφο 3.

5.Τα σημεία επαφής για τα προϊόντα δεν χρεώνουν τέλος για τις πληροφορίες που παρέχουν σύμφωνα με την παράγραφο 3.

Άρθρο 10
Διοικητική συνεργασία

1.Η Επιτροπή μεριμνά για την εξασφάλιση αποτελεσματικής συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών και των σημείων επαφής για τα προϊόντα των διαφόρων κρατών μελών.

2.Τα σημεία επαφής για τα προϊόντα του κράτους μέλους στο οποίο ο σχετικός οικονομικός φορέας ισχυρίζεται ότι διαθέτει νόμιμα στο εμπόριο τα προϊόντα του παρέχουν στις αρμόδιες αρχές των άλλων κρατών μελών, κατόπιν σχετικού αιτήματος και εντός 15 εργάσιμων ημερών, όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τα εν λόγω προϊόντα.

3.Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι αρμόδιες αρχές τους και τα σημεία επαφής για τα προϊόντα συμμετέχουν στις δραστηριότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 11
Σύστημα υποστήριξης της πληροφόρησης και επικοινωνίας

1.Για τους σκοπούς των άρθρων 5, 6 και 10, χρησιμοποιείται το ενωσιακό σύστημα υποστήριξης της πληροφόρησης και επικοινωνίας που προβλέπεται στον [κανονισμό σχετικά με τη συμμόρφωση και την επιβολή], πλην των περιπτώσεων του άρθρου 7.

2.Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που διευκρινίζουν τις λεπτομέρειες του συστήματος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 και των λειτουργιών του για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 2.

Κεφάλαιο IV
Χρηματοδότηση

Άρθρο 12
Χρηματοδότηση δραστηριοτήτων για την υποστήριξη του παρόντος κανονισμού

1.Η Ένωση μπορεί να χρηματοδοτεί τις ακόλουθες δραστηριότητες για την υποστήριξη του παρόντος κανονισμού:

α)εκστρατείες ευαισθητοποίησης·

β)εκπαίδευση και κατάρτιση·

γ)ανταλλαγή υπαλλήλων·

δ)λειτουργία της συνεργασίας μεταξύ των σημείων επαφής για τα προϊόντα και τεχνική και επιμελητειακή υποστήριξη για τη συνεργασία αυτή·

ε)συλλογή στοιχείων σχετικά με τη λειτουργία της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης και των συνεπειών της για την ενιαία αγορά αγαθών.

2.Η χρηματοδοτική βοήθεια της Ένωσης σε σχέση με τις δραστηριότητες που ασκούνται στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού υλοποιείται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 32 , είτε απευθείας είτε μέσω της ανάθεσης καθηκόντων εκτέλεσης του προϋπολογισμού στους φορείς που απαριθμούνται στο άρθρο 58 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του εν λόγω κανονισμού.

3.Οι πιστώσεις που διατίθενται για τις δραστηριότητες οι οποίες αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό καθορίζονται ετησίως από την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή εντός των ορίων του ισχύοντος δημοσιονομικού πλαισίου.

Άρθρο 13
Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης

1.Η Επιτροπή λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσει ότι, κατά την άσκηση δραστηριοτήτων που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού, προστατεύονται τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης με την εφαρμογή προληπτικών μέτρων κατά της απάτης, της διαφθοράς και οποιωνδήποτε άλλων παράνομων δραστηριοτήτων, με τη διενέργεια αποτελεσματικών ελέγχων και, αν εντοπιστούν παρατυπίες, με την ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών και, όπου ενδείκνυται, με την επιβολή αποτελεσματικών, αναλογικών και αποτρεπτικών διοικητικών και οικονομικών κυρώσεων.

2.Η Επιτροπή ή οι εκπρόσωποί της και το Ελεγκτικό Συνέδριο έχουν την εξουσία να ελέγχουν, βάσει εγγράφων καθώς και μέσω επιτόπιων επιθεωρήσεων, όλους τους δικαιούχους επιχορηγήσεων, τους εργολάβους και τους υπεργολάβους που έχουν λάβει ενωσιακά κονδύλια δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

3.Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) μπορεί να διενεργεί έρευνες, συμπεριλαμβανομένης της διενέργειας επιτόπιων ελέγχων και επιθεωρήσεων, σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 33 και στον κανονισμό (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 34 , με σκοπό να διαπιστώσει κατά πόσον υπήρξε απάτη, διαφθορά ή άλλη παράνομη δραστηριότητα που θίγει τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης σε σχέση με συμφωνία επιχορήγησης ή απόφαση επιχορήγησης ή σύμβαση που χρηματοδοτείται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

4.Με την επιφύλαξη των παραγράφων 1, 2 και 3, οι συμφωνίες συνεργασίας με τρίτες χώρες και με διεθνείς οργανισμούς, οι συμβάσεις, οι συμφωνίες επιχορήγησης και οι αποφάσεις επιχορήγησης που απορρέουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού περιέχουν διατάξεις οι οποίες εξουσιοδοτούν ρητά την Επιτροπή, το Ελεγκτικό Συνέδριο και την OLAF να διενεργούν τους εν λόγω ελέγχους και έρευνες, σύμφωνα με τις αντίστοιχες αρμοδιότητές τους.

Κεφάλαιο V
Επανεξέταση και διαδικασία επιτροπής

Άρθρο 14
Αξιολόγηση

1.Έως (...), και στη συνέχεια κάθε πέντε έτη, η Επιτροπή προβαίνει σε αξιολόγηση του παρόντος κανονισμού σε σχέση με τους στόχους που επιδιώκει και υποβάλλει σχετική έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.

2.Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, η Επιτροπή χρησιμοποιεί τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στο σύστημα που αναφέρεται στο άρθρο 11 και τα συλλεγόμενα στοιχεία που αναφέρονται στο άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο ε). Η Επιτροπή μπορεί επίσης να ζητήσει από τα κράτη μέλη να υποβάλουν κάθε πληροφορία χρήσιμη για την αξιολόγηση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους και της αποτελεσματικότητας του παρόντος κανονισμού, καθώς και αξιολόγηση της λειτουργίας των σημείων επαφής για τα προϊόντα.

Άρθρο 15
Διαδικασία επιτροπής

1.Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή. Η εν λόγω επιτροπή αποτελεί επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Κεφάλαιο VΙ 
Τελικές διατάξεις

Άρθρο 16
Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 764/2008 καταργείται.

Άρθρο 17
Έναρξη ισχύος και εφαρμογή

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2020.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

1.1.Τίτλος της πρότασης/πρωτοβουλίας

1.2.Σχετικοί τομείς πολιτικής στη δομή ΔΒΔ/ΠΒΔ

1.3.Χαρακτήρας της πρότασης/πρωτοβουλίας

1.4.Στόχοι

1.5.Αιτιολόγηση της πρότασης/πρωτοβουλίας

1.6.Διάρκεια και δημοσιονομικές επιπτώσεις

1.7.Προβλεπόμενοι τρόποι διαχείρισης

2.ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

2.1.Κανόνες παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων

2.2.Σύστημα διαχείρισης και ελέγχου

2.3.Μέτρα για την πρόληψη περιπτώσεων απάτης και παρατυπίας

3.ΕΚΤΙΜΩΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

3.1.Τομείς του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και γραμμές δαπανών του προϋπολογισμού που επηρεάζονται

3.2.Εκτιμώμενες επιπτώσεις στις δαπάνες 

3.2.1.Συνοπτική παρουσίαση των εκτιμώμενων επιπτώσεων στις δαπάνες

3.2.2.Εκτιμώμενες επιπτώσεις στις επιχειρησιακές πιστώσεις

3.2.3.Εκτιμώμενες επιπτώσεις στις πιστώσεις διοικητικού χαρακτήρα

3.2.4.Συμβατότητα με το ισχύον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο

3.2.5.Συμμετοχή τρίτων στη χρηματοδότηση

3.3.Εκτιμώμενες επιπτώσεις στα έσοδα

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

1.1.Τίτλος της πρότασης/πρωτοβουλίας

1.2.Σχετικοί τομείς πολιτικής στη δομή ΔΒΔ/ΠΒΔ 35

1.3.Χαρακτήρας της πρότασης/πρωτοβουλίας

☒ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά νέα δράση

◻ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά νέα δράση μετά από πιλοτικό έργο / προπαρασκευαστική δράση 36

◻ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά την παράταση υφιστάμενης δράσης 

◻ Η πρόταση/πρωτοβουλία αφορά δράση προσανατολισμένη σε νέα δράση 

1.4.Στόχοι

1.4.1.Πολυετείς στρατηγικοί στόχοι της Επιτροπής τους οποίους αφορά η πρόταση/πρωτοβουλία

1.4.2.Ειδικοί στόχοι και δραστηριότητες ΔΒΔ/ΠΒΔ

1.4.3.Αναμενόμενα αποτελέσματα και επιπτώσεις

Να προσδιοριστούν τα αποτελέσματα που αναμένεται να έχει η πρόταση/πρωτοβουλία όσον αφορά τους/τις στοχευόμενους/-ες δικαιούχους/ομάδες.

1.4.4.Δείκτες αποτελεσμάτων και επιπτώσεων

Να προσδιοριστούν οι δείκτες για την παρακολούθηση της υλοποίησης της πρότασης/πρωτοβουλίας.

1.5.Αιτιολόγηση της πρότασης/πρωτοβουλίας

1.5.1.Βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη κάλυψη αναγκών

1.5.2.Προστιθέμενη αξία της ενωσιακής παρέμβασης

1.5.3.Διδάγματα από ανάλογες εμπειρίες του παρελθόντος

1.5.4.Συμβατότητα και ενδεχόμενη συνέργεια με άλλα κατάλληλα μέσα

1.6.Διάρκεια και δημοσιονομικές επιπτώσεις

◻ Πρόταση/Πρωτοβουλία περιορισμένης διάρκειας

–◻    Πρόταση/Πρωτοβουλία με ισχύ από [ΗΗ/MM]ΕΕΕΕ έως [ΗΗ/MM]ΕΕΕΕ

–◻    Δημοσιονομικές επιπτώσεις από το ΕΕΕΕ έως το ΕΕΕΕ

☒ Πρόταση/Πρωτοβουλία απεριόριστης διάρκειας

–Περίοδος σταδιακής εφαρμογής από το ΕΕΕΕ έως το ΕΕΕΕ

–και στη συνέχεια πλήρης εφαρμογή.

1.7.Προβλεπόμενοι τρόποι διαχείρισης 37  

☒ Άμεση διαχείριση από την Επιτροπή

–√ από τις υπηρεσίες της, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού της στις αντιπροσωπείες της Ένωσης

–◻    από τους εκτελεστικούς οργανισμούς

◻ Επιμερισμένη διαχείριση με τα κράτη μέλη

◻ Έμμεση διαχείριση με ανάθεση καθηκόντων εκτέλεσης του προϋπολογισμού:

–◻ σε τρίτες χώρες ή οργανισμούς που αυτές έχουν ορίσει

–◻ σε διεθνείς οργανισμούς και τις οργανώσεις τους (να προσδιοριστούν)

–◻ στην ΕΤΕπ και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων

–◻ στους οργανισμούς που αναφέρονται στα άρθρα 208 και 209 του δημοσιονομικού κανονισμού

–◻ σε οργανισμούς δημοσίου δικαίου

–◻ σε οργανισμούς που διέπονται από ιδιωτικό δίκαιο και έχουν αποστολή δημόσιας υπηρεσίας, στον βαθμό που παρέχουν επαρκείς οικονομικές εγγυήσεις

–◻ σε οργανισμούς που διέπονται από το ιδιωτικό δίκαιο κράτους μέλους, στους οποίους έχει ανατεθεί η εκτέλεση σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και οι οποίοι παρέχουν επαρκείς οικονομικές εγγυήσεις

–◻ σε πρόσωπα επιφορτισμένα με την εκτέλεση συγκεκριμένων δράσεων στην ΚΕΠΠΑ βάσει του τίτλου V της ΣΕΕ και τα οποία προσδιορίζονται στην αντίστοιχη βασική πράξη.

–Αν αναφέρονται περισσότεροι του ενός τρόποι διαχείρισης, να διευκρινιστούν στο τμήμα «Παρατηρήσεις».

Παρατηρήσεις

2.ΜΕΤΡΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

2.1.Κανόνες παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων

Να προσδιοριστούν η συχνότητα και οι όροι.

2.2.Σύστημα διαχείρισης και ελέγχου

2.2.1.Κίνδυνοι που έχουν εντοπιστεί

2.2.2.Πληροφορίες σχετικά με το σύστημα εσωτερικού ελέγχου που έχει καθοριστεί

2.2.3.Εκτιμώμενο κόστος και όφελος των ελέγχων και αξιολόγηση του εκτιμώμενου επιπέδου κινδύνου σφάλματος

2.3.Μέτρα για την πρόληψη περιπτώσεων απάτης και παρατυπίας

Να προσδιοριστούν τα ισχύοντα ή τα προβλεπόμενα μέτρα πρόληψης και προστασίας.

3.ΕΚΤΙΜΩΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ/ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ

3.1.Τομείς του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και γραμμές δαπανών του προϋπολογισμού που επηρεάζονται

·Υφιστάμενες γραμμές του προϋπολογισμού

Κατά σειρά τομέων του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και γραμμών του προϋπολογισμού.

3.2.Εκτιμώμενες επιπτώσεις στις δαπάνες

Τα μέτρα αυτά θα καλυφθούν από τις πιστώσεις που προβλέπονται ήδη στον επίσημο δημοσιονομικό προγραμματισμό της Επιτροπής, δεν χρειάζονται πρόσθετοι πόροι.

3.2.1.Συνοπτική παρουσίαση των εκτιμώμενων επιπτώσεων στις δαπάνες

σε εκατ. EUR (με 3 δεκαδικά ψηφία)

Αν η πρόταση/πρωτοβουλία επηρεάζει περισσότερους του ενός τομείς:

σε εκατ. EUR (με 3 δεκαδικά ψηφία)

σε εκατ. EUR (με 3 δεκαδικά ψηφία)

3.2.2.Εκτιμώμενες επιπτώσεις στις επιχειρησιακές πιστώσεις

–◻    Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση επιχειρησιακών πιστώσεων

–☒    Η πρόταση/πρωτοβουλία συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση επιχειρησιακών πιστώσεων, όπως εξηγείται κατωτέρω:

Πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων σε εκατ. EUR (με 3 δεκαδικά ψηφία)

3.2.3.Εκτιμώμενες επιπτώσεις στις πιστώσεις διοικητικού χαρακτήρα

3.2.3.1.Συνοπτική παρουσίαση

–◻    Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα

–☒    Η πρόταση/πρωτοβουλία συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα, όπως εξηγείται κατωτέρω:

σε εκατ. EUR (με 3 δεκαδικά ψηφία)

Οι απαιτούμενες πιστώσεις για ανθρώπινους πόρους και άλλες δαπάνες διοικητικού χαρακτήρα θα καλυφθούν από τις πιστώσεις της ΓΔ που έχουν ήδη διατεθεί για τη διαχείριση της δράσης και/ή έχουν ανακατανεμηθεί στο εσωτερικό της ΓΔ και οι οποίες θα συμπληρωθούν, κατά περίπτωση, με πρόσθετα κονδύλια που ενδέχεται να χορηγηθούν στην αρμόδια για τη διαχείριση ΓΔ στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας κατανομής και λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων δημοσιονομικών περιορισμών.

3.2.3.2.Εκτιμώμενες ανάγκες σε ανθρώπινους πόρους

–◻    Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση ανθρώπινων πόρων.

–☒    Η πρόταση/πρωτοβουλία συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση ανθρώπινων πόρων, όπως εξηγείται κατωτέρω:

Εκτίμηση η οποία πρέπει να εκφράζεται σε μονάδες ισοδυνάμων πλήρους απασχόλησης

XX είναι ο σχετικός τομέας πολιτικής ή ο σχετικός τίτλος του προϋπολογισμού.

Οι ανάγκες σε ανθρώπινους πόρους θα καλυφθούν από το προσωπικό της ΓΔ που έχει ήδη διατεθεί για τη διαχείριση της δράσης και/ή έχει ανακατανεμηθεί στο εσωτερικό της ΓΔ και το οποίο θα συμπληρωθεί, εάν χρειαστεί, από πρόσθετους πόρους που μπορεί να διατεθούν στην αρμόδια για τη διαχείριση ΓΔ στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας κατανομής και λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων δημοσιονομικών περιορισμών.

Περιγραφή των προς εκτέλεση καθηκόντων:

3.2.4.Συμβατότητα με το ισχύον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο

–Η πρόταση/πρωτοβουλία είναι συμβατή με τον ισχύον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο.

–Η πρόταση/πρωτοβουλία απαιτεί αναπρογραμματισμό του σχετικού τομέα του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου.

–Η πρόταση/πρωτοβουλία απαιτεί τη χρησιμοποίηση του μέσου ευελιξίας ή την αναθεώρηση του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου.

3.2.5.Συμμετοχή τρίτων στη χρηματοδότηση

–Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν προβλέπει συγχρηματοδότηση από τρίτους.

3.3.Εκτιμώμενες επιπτώσεις στα έσοδα

–☒    Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις στα έσοδα.

–◻    Η πρόταση/πρωτοβουλία έχει τις δημοσιονομικές επιπτώσεις που περιγράφονται κατωτέρω:

στους ιδίους πόρους

στα διάφορα έσοδα

σε εκατ. EUR (με 3 δεκαδικά ψηφία)

Ως προς τα διάφορα έσοδα «για ειδικό προορισμό», να προσδιοριστούν οι γραμμές δαπανών του προϋπολογισμού που επηρεάζονται.

Να προσδιοριστεί η μέθοδος υπολογισμού των επιπτώσεων στα έσοδα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Τίτλος της πρότασης/πρωτοβουλίας:

1)ΑΡΙΘΜΟΣ και ΚΟΣΤΟΣ των ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΠΟΡΩΝ ΠΟΥ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ

2)ΚΟΣΤΟΣ ΑΛΛΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΑΠΑΝΩΝ

3)ΜΕΘΟΔΟΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ για την ΕΚΤΙΜΗΣΗ του ΚΟΣΤΟΥΣ

α)Ανθρώπινοι πόροι

β)Άλλες διοικητικές δαπάνες

1)Κόστος των ανθρώπινων πόρων που κρίνονται απαραίτητοι

◻ Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση ανθρώπινων πόρων

☒    Η πρόταση/πρωτοβουλία συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση ανθρώπινων πόρων, όπως εξηγείται κατωτέρω:

σε εκατ. EUR (με 3 δεκαδικά ψηφία)

XX είναι ο σχετικός τομέας πολιτικής ή ο σχετικός τίτλος του προϋπολογισμού.

Οι ανάγκες σε ανθρώπινους πόρους θα καλυφθούν από το προσωπικό της ΓΔ που έχει ήδη διατεθεί για τη διαχείριση της δράσης και/ή έχει ανακατανεμηθεί στο εσωτερικό της ΓΔ και το οποίο θα συμπληρωθεί, εάν χρειαστεί, από πρόσθετους πόρους που μπορεί να διατεθούν στην αρμόδια για τη διαχείριση ΓΔ στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας κατανομής και λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων δημοσιονομικών περιορισμών.    

XX είναι ο σχετικός τομέας πολιτικής ή ο σχετικός τίτλος του προϋπολογισμού.

Οι ανάγκες σε ανθρώπινους πόρους θα καλυφθούν από το προσωπικό της ΓΔ που έχει ήδη διατεθεί για τη διαχείριση της δράσης και/ή έχει ανακατανεμηθεί στο εσωτερικό της ΓΔ και το οποίο θα συμπληρωθεί, εάν χρειαστεί, από πρόσθετους πόρους που μπορεί να διατεθούν στην αρμόδια για τη διαχείριση ΓΔ στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας κατανομής και λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων δημοσιονομικών περιορισμών.

2)Κόστος άλλων διοικητικών δαπανών

◻ Η πρόταση/πρωτοβουλία δεν συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα

☒    Η πρόταση/πρωτοβουλία συνεπάγεται τη χρησιμοποίηση πιστώσεων διοικητικού χαρακτήρα, όπως εξηγείται κατωτέρω:

σε εκατ. EUR (με 3 δεκαδικά ψηφία)

XX είναι ο σχετικός τομέας πολιτικής ή ο σχετικός τίτλος του προϋπολογισμού.

σε εκατ. EUR (με 3 δεκαδικά ψηφία)

XX είναι ο σχετικός τομέας πολιτικής ή ο σχετικός τίτλος του προϋπολογισμού.

Οι απαιτούμενες πιστώσεις διοικητικού χαρακτήρα θα καλυφθούν από τις πιστώσεις της ΓΔ που έχουν ήδη διατεθεί για τη διαχείριση της δράσης και/ή έχουν ανακατανεμηθεί στο εσωτερικό της ΓΔ και οι οποίες θα συμπληρωθούν, κατά περίπτωση, με πρόσθετα κονδύλια που ενδέχεται να χορηγηθούν στην αρμόδια για τη διαχείριση ΓΔ στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας κατανομής και λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων δημοσιονομικών περιορισμών.

3)Χρησιμοποιούμενες μέθοδοι υπολογισμού για την εκτίμηση του κόστους

α)Ανθρώπινοι πόροι

Στο παρόν τμήμα καθορίζεται η χρησιμοποιούμενη μέθοδος υπολογισμού για την εκτίμηση των ανθρώπινων πόρων που κρίνονται απαραίτητοι [παραδοχές φόρτου εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών θέσεων εργασίας (προφίλ εργασιών του συστήματος διαχείρισης προσωπικού SYSPER 2), των κατηγοριών προσωπικού και του αντίστοιχου μέσου κόστους]

β)Άλλες διοικητικές δαπάνες

Να αναφερθεί λεπτομερώς η χρησιμοποιούμενη μέθοδος υπολογισμού για κάθε γραμμή του προϋπολογισμού

και να προσδιοριστούν ιδίως οι υποκείμενες παραδοχές (π.χ. ετήσιος αριθμός συνεδριάσεων, μέσο κόστος κ.λπ.).

(1)    Jean-Claude Juncker, «Νέο ξεκίνημα για την Ευρώπη: Το πρόγραμμά μου για απασχόληση, ανάπτυξη, δικαιοσύνη και δημοκρατική αλλαγή». Πολιτικές κατευθύνσεις για την επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εναρκτήρια δήλωση στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, 15 Ιουλίου 2014: http://ec.europa.eu/about/juncker-commission/priorities/index_el.htm.

(2)    Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, «Αναβάθμιση της ενιαίας αγοράς: περισσότερες ευκαιρίες για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις», COM(2015) 550/2.

(3)    COM(2016) 710 final: http://ec.europa.eu/atwork/key-documents/index_el.htm.

(4)    Πηγή: Eurostat.

(5)    COM(2014) 910 final: .

(6)    Διάφορα άλλα εργαλεία, όπως η ρήτρα αμοιβαίας αναγνώρισης και οι καταγγελίες και παραβάσεις που αφορούν τα άρθρα 34-36 της ΣΛΕΕ, διευκολύνουν την ορθή εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης. Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. την αξιολόγηση.

(7)    Βλ. την αξιολόγηση.

(8)    Συμπεράσματα σχετικά με την πολιτική για την ενιαία αγορά, σύνοδος του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας· Βρυξέλλες, 2 και 3 Δεκεμβρίου 2013: . http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/el/intm/139846.pdf.  

(9)    Συμπεράσματα σχετικά με την πολιτική για την ενιαία αγορά, στη σύνοδο του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας· Βρυξέλλες, 2 και 3 Μαρτίου 2015: .  http://register.consilium.europa.eu/doc/srv?l=EL&f=ST%206197%202015%20INIT .

(10)    Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μελέτη που ανατέθηκε στην Technopolis Group (2015): «Evaluation of the application of the principle of mutual recognition in the field of goods», ENTR/172/PP/2012/FC – LOT 4, η οποία διενεργήθηκε μεταξύ Απριλίου 2014 και Μαΐου 2015: http://ec.europa.eu/growth/single-market/goods/free-movement-sectors/mutual-recognition/index_en.htm.

(11)    ΕΕ L 241 της 17.9.2015, σ. 1.

(12)    ΕΕ  L 11 της 15.1.2002, σ. 47 .

(13)    ΕΕ L 88 της 4.4.2011, σ. 5.

(14)     http://ec.europa.eu/solvit/what-is-solvit/index_el.htm .

(15)    COM(2017) 255 final.

(16)    Πρόταση COM(2017) 256 για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη δημιουργία ενιαίας ψηφιακής πύλης με σκοπό την παροχή πληροφοριών, διαδικασιών και υπηρεσιών υποστήριξης και επίλυσης προβλημάτων, και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2012.

(17)    COM(2017) 255 final.

(18)    ΕΕ L της 15.1.2002.

(19)     http://ec.europa.eu/solvit/what-is-solvit/index_el.htm .

(20)    The Cost of Non-Europe in the Single Market, «Cecchini Revisited», An overview of the potential economic gains from further completion of the European Single Market, CoNE 1/2014.    http://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/STUD/2014/510981/EPRS_STU(2014)510981_REV1_EN.pdf.

(21)    ΕΕ C … της …, σ..

(22)    ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 21.

(23)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 339/93 του Συμβουλίου (ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 30).

(24)    ΕΕ L 11 της 15.1.2002, σ. 4.

(25)    ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1.

(26)    Κανονισμός (EE) 2017/625 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2017, για τους επίσημους ελέγχους και τις άλλες επίσημες δραστηριότητες που διενεργούνται με σκοπό την εξασφάλιση της εφαρμογής της νομοθεσίας για τα τρόφιμα και τις ζωοτροφές και των κανόνων για την υγεία και την καλή μεταχείριση των ζώων, την υγεία των φυτών και τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα, για την τροποποίηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 999/2001, (ΕΚ) αριθ. 396/2005, (ΕΚ) αριθ. 1069/2009, (ΕΚ) αριθ. 1107/2009, (ΕΕ) αριθ. 1151/2012, (EE) αριθ. 652/2014, (ΕΕ) 2016/429 και (ΕΕ) 2016/2031, των κανονισμών του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 1/2005 και (ΕΚ) αριθ. 1099/2009 και των οδηγιών του Συμβουλίου 98/58/ΕΚ, 1999/74/ΕΚ, 2007/43/ΕΚ, 2008/119/ΕΚ και 2008/120/ΕΚ και για την κατάργηση των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΚ) αριθ. 854/2004 και (ΕΚ) αριθ. 882/2004, των οδηγιών του Συμβουλίου 89/608/ΕΟΚ, 89/662/ΕΟΚ, 90/425/ΕΟΚ, 91/496/ΕΟΚ, 96/23/ΕΚ, 96/93/ΕΚ και 97/78/ΕΚ και της απόφασης 92/438/ΕΟΚ του Συμβουλίου (κανονισμός για τους επίσημους ελέγχους) (ΕΕ L 95 της 7.4.2017, σ. 1).

(27)    Σύσταση 2013/461/ΕΕ της Επιτροπής, της 17ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις αρχές που διέπουν το SOLVIT (ΕΕ L 249 της 19.9.2013, σ. 10).

(28)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 559 της 28.2.2011, σ. 13).

(29)    Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 27ης Απριλίου 2016, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών και την κατάργηση της οδηγίας 95/46/ΕΚ (γενικός κανονισμός για την προστασία δεδομένων) (ΕΕ L 119 της 4.5.2016, σ. 1).

(30)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ L 8 της 12.1.2001, σ. 1).

(31)    ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.

(32)    Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου (ΕΕ L 298 της 26.10.2012, σ. 1).

(33)    Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Σεπτεμβρίου 2013, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1073/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Συμβουλίου (ΕΕ L 248 της 18.9.2013, σ. 1).

(34)    Κανονισμός (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (ΕΕ L 292 της 14.11.1996, σ. 2).

(35)    ΔΒΔ: Διαχείριση βάσει δραστηριοτήτων – ΠΒΔ: Προϋπολογισμός βάσει δραστηριοτήτων.

(36)    Όπως αναφέρεται στο άρθρο 54 παράγραφος 2 στοιχείο α) ή β) του δημοσιονομικού κανονισμού.

(37)    Οι λεπτομέρειες σχετικά με τους τρόπους διαχείρισης, καθώς και οι παραπομπές στον δημοσιονομικό κανονισμό είναι διαθέσιμες στον δικτυακό τόπο BudgWeb: http://www.cc.cec/budg/man/budgmanag/budgmanag_en.html

(38)    ΔΠ = Διαχωριζόμενες πιστώσεις / ΜΔΠ = Μη διαχωριζόμενες πιστώσεις.

(39)    ΕΖΕΣ: Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών.

(40)    Υποψήφιες χώρες και, κατά περίπτωση, δυνάμει υποψήφιες για ένταξη χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.

(41)    Τεχνική και/ή διοικητική βοήθεια και δαπάνες στήριξης της εφαρμογής προγραμμάτων και/ή δράσεων της ΕΕ (πρώην γραμμές «BA»), έμμεση έρευνα, άμεση έρευνα.

(42)    Τα αποτελέσματα είναι τα προϊόντα και οι υπηρεσίες που θα παρασχεθούν (παράδειγμα: αριθμός ανταλλαγών φοιτητών που θα χρηματοδοτηθούν, αριθμός χλμ. οδών που θα κατασκευαστούν κ.λπ.).

(43)    Όπως περιγράφεται στο σημείο 1.4.2. «Ειδικοί στόχοι…».

(44)    Ανάληψη υποχρέωσης το 2018 και εφαρμογή μεταξύ 2018 και 2020.

(45)    Τεχνική και/ή διοικητική βοήθεια και δαπάνες στήριξης της εφαρμογής προγραμμάτων και/ή δράσεων της ΕΕ (πρώην γραμμές «BA»), έμμεση έρευνα, άμεση έρευνα.

(46)    AC = Συμβασιούχος υπάλληλος· AL = Τοπικός υπάλληλος· END = Αποσπασμένος εθνικός εμπειρογνώμονας· INT = Προσωρινό προσωπικό· JPD = Νέος επαγγελματίας σε αντιπροσωπεία της ΕΕ.

(47)    Επιμέρους ανώτατο όριο εξωτερικού προσωπικού που καλύπτεται από επιχειρησιακές πιστώσεις (πρώην γραμμές «BA»).

(48)    Όσον αφορά τους παραδοσιακούς ιδίους πόρους (δασμούς, εισφορές ζάχαρης), τα αναγραφόμενα ποσά πρέπει να είναι καθαρά ποσά, δηλ. τα ακαθάριστα ποσά μετά την αφαίρεση του 25 % για έξοδα είσπραξης.

(49)    AC = Συμβασιούχος υπάλληλος· AL = Τοπικός υπάλληλος· END = Αποσπασμένος εθνικός εμπειρογνώμονας· INT = Προσωρινό προσωπικό· JPD = Νέος επαγγελματίας σε αντιπροσωπεία της ΕΕ.

(50)    AC = Συμβασιούχος υπάλληλος· AL = Τοπικός υπάλληλος· END = Αποσπασμένος εθνικός εμπειρογνώμονας· INT = Προσωρινό προσωπικό· JPD = Νέος επαγγελματίας σε αντιπροσωπεία της ΕΕ.

(51)    Να διευκρινιστεί το είδος της επιτροπής και η ομάδα στην οποία ανήκει.

(52)    ΤΠΕ: Τεχνολογίες της πληροφορίας και της επικοινωνίας: Πρέπει να ζητείται η γνώμη της DIGIT.

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες,19.12.2017

COM(2017) 796 final

ΔΕΣΜΗ ΜΕΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

της

Πρότασης

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση των προϊόντων που κυκλοφορούν νόμιμα στην αγορά άλλου κράτους μέλους

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Δήλωση αμοιβαίας αναγνώρισης για τους σκοπούς του κανονισμού [XXX/YYYY]

1.Μοναδικός αναγνωριστικός κωδικός των προϊόντων ή του είδους προϊόντων: [Σημείωση: Να εισαχθεί ο αριθμός προϊόντων ή άλλος δείκτης αναφοράς για τη μονοσήμαντη ταυτοποίηση των προϊόντων ή του είδους προϊόντων.] 

2.Όνομα και διεύθυνση του παραγωγού ή του εξουσιοδοτημένου αντιπροσώπου του:

3.Περιγραφή των προϊόντων ή του είδους προϊόντων που αποτελούν αντικείμενο της δήλωσης: [Σημείωση: Η περιγραφή πρέπει να επαρκεί ώστε να καθιστά εφικτή την ταυτοποίηση των προϊόντων για λόγους ιχνηλασιμότητας. Μπορεί να συνοδεύεται από φωτογραφία, κατά περίπτωση.]

4.Δήλωση και πληροφορίες σχετικά με τη νομιμότητα της εμπορίας των προϊόντων ή του είδους προϊόντων:

4.1.Τα προϊόντα ή το είδος προϊόντων που περιγράφονται ανωτέρω συμμορφώνονται με τους οικείους κανόνες που εφαρμόζονται στο κράτος μέλος που προσδιορίζεται κατωτέρω: Ο τίτλος, σε κάθε περίπτωση, των οικείων κανόνων που εφαρμόζονται στο εν λόγω κράτος μέλος:

4.2.Αναφορά της διαδικασίας αξιολόγησης της συμμόρφωσης που εφαρμόζεται στα προϊόντα ή στο είδος προϊόντων και/ή των τυχόν δοκιμών που διενεργήθηκαν από οργανισμό αξιολόγησης της συμμόρφωσης (αν η εν λόγω διαδικασία πραγματοποιήθηκε ή αν αυτές οι δοκιμές διενεργήθηκαν):

5.Δήλωση και πληροφορίες σχετικά με την εμπορία των προϊόντων ή του είδους προϊόντων:

5.1.Τα προϊόντα ή το είδος προϊόντων καθίστανται διαθέσιμα σε τελικούς χρήστες στην εγχώρια αγορά ενός κράτους μέλους.

5.2.Πληροφορίες σχετικά με τη διαθεσιμότητα των προϊόντων ή του είδους προϊόντων στους τελικούς χρήστες στο συγκεκριμένο κράτος μέλος, όπως στοιχεία για το οικείο κράτος μέλος και την ημερομηνία κατά την οποία τα προϊόντα κατέστησαν για πρώτη φορά διαθέσιμα σε τελικούς χρήστες στην εγχώρια αγορά αυτού του κράτους μέλους:    

6.Τυχόν πρόσθετες πληροφορίες που κρίνονται σκόπιμες για την αξιολόγηση του κατά πόσον τα προϊόντα ή το είδος προϊόντων κυκλοφορούν νόμιμα στο εν λόγω κράτος μέλος:

7.Η παρούσα δήλωση εκδίδεται με αποκλειστική ευθύνη των υπογραφόντων:

Υπογράφεται από και για λογαριασμό

(τόπος και ημερομηνία έκδοσης):

(όνομα, θέση) (υπογραφή):

Εάν το σημείο 5 συμπληρώνεται από άλλο οικονομικό φορέα:

Υπογράφεται από και για λογαριασμό:

(τόπος και ημερομηνία έκδοσης)

(όνομα, θέση) (υπογραφή)