52011PC0739

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.           Εισαγωγή

Στις 29 Ιουνίου 2011, η Επιτροπή πρότεινε την αντικατάσταση του τρέχοντος συστήματος χρηματοδότησης του προϋπολογισμού της ΕΕ με ένα νέο σύστημα που αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητες που παρέχει η Συνθήκη της Λισαβόνας[1].

Οι προτάσεις περιελάμβαναν τρία κύρια στοιχεία που αλληλοσυμπληρώνονται: την απλούστευση των συνεισφορών των κρατών μελών, τη θέσπιση νέων ιδίων πόρων και τη μεταρρύθμιση των διορθωτικών μηχανισμών.

Η Επιτροπή ανακοίνωσε επίσης ότι θα υποβάλει τους σχετικούς λεπτομερείς κανονισμούς ή τροπολογίες στις ήδη υφιστάμενες νομικές πράξεις, καθώς και τους σχετικούς κανονισμούς σύμφωνα με το άρθρο 322 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ μέχρι το τέλος του 2011.

Συνεπώς, η παρούσα τροποποιημένη πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για το σύστημα ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποσαφηνίζει και συμπληρώνει την πρόταση της 29ης Ιουνίου[2].

Η παρούσα απόφαση διασφαλίζει τη συνοχή με την προτεινόμενη απόφαση του Συμβουλίου για ένα κοινό σύστημα φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών (εφεξής «η οδηγία ΦΧΣ»)[3] που εκδόθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2011, με τις προτάσεις για κανονισμούς του Συμβουλίου σχετικά με την απόδοση στον προϋπολογισμό της ΕΕ του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΧΣ[4] και τον υπολογισμό και την απόδοση των ιδίων πόρων που βασίζονται στον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ)[5], καθώς και με την τροποποιημένη πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για την εφαρμογή της απόφασης σχετικά με τους ιδίους πόρους[6] που εκδίδεται μαζί με την παρούσα πρόταση.

2.           Περιεχόμενο της τροποποιημένης πρότασης

Στα τμήματα που ακολουθούν παρουσιάζονται οι κύριες τροποποιήσεις και οι προτεινόμενες προσθήκες όσον αφορά την οργάνωση του συστήματος ιδίων πόρων. Οι προτάσεις αφορούν μόνο πτυχές σχετικές με τους δύο νέους ιδίους πόρους που βασίζονται αντίστοιχα στον φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και στον φόρο προστιθέμενης αξίας. Άλλα ζητήματα, όπως οι διορθώσεις, δεν επηρεάζονται από τις προτάσεις αυτές.

2.1.      Τα νομικά μέσα

Η νομική μορφή του φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών προσδιορίζεται στην οδηγία ΦΧΣ. Η οδηγία προτείνει όλα τα πρακτικά στοιχεία που απαιτούνται για τη θέσπιση και εφαρμογή του ΦΧΣ. Λογικά, η λειτουργία του ΦΧΣ ως ιδίου πόρου είναι δυνατή μόνο σε συνδυασμό με την επιτυχή εφαρμογή του ΦΧΣ.

Για να διασφαλιστεί ότι τα έσοδα από τον ΦΧΣ δύνανται να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά για τη χρηματοδότηση μέρους του προϋπολογισμού της ΕΕ, πρέπει να καθοριστούν κανόνες στο πλαίσιο της νομοθεσίας των ιδίων πόρων. Στην πράξη, λαμβάνονται υπόψη τρεις νομικές πράξεις: i) η απόφαση για τους ίδιους πόρους (ΑΙΠ), η οποία περιέχει τις κύριες διατάξεις για τους ιδίους πόρους όπως τον κατάλογο των ιδίων πόρων και το χρονοδιάγραμμα της εφαρμογής τους, (ii) ο κανονισμός για την εφαρμογή της ΑΙΠ, ο οποίος περιέχει ιδίως κανόνες για τον έλεγχο και την εποπτεία της είσπραξης των ιδίων πόρων, iii) ο κανονισμός σχετικά με την απόδοση στον προϋπολογισμό της ΕΕ του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΧΣ. Ενώ οι δύο πρώτες νομικές πράξεις έχουν ήδη προταθεί από την Επιτροπή και χρειάζονται μόνο αποσαφηνίσεις για να διασφαλιστεί η πλήρης συνοχή με την οδηγία ΦΧΣ, η πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με την απόδοση στον προϋπολογισμό της ΕΕ του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΧΣ συνιστά νέα νομοθετική πράξη.

Επιπλέον, η Επιτροπή προτείνει ακόμη νέα νομοθετική ρύθμιση για τον υπολογισμό και την απόδοση του νέου ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΠΑ. Με τις προτάσεις αυτές συμπληρώνονται οι διατάξεις που περιλαμβάνονται ήδη στην ΑΙΠ και στον κανονισμό για την εφαρμογή της οι οποίες έχουν προσαρμοστεί εν μέρει για να διασφαλιστεί η συνοχή με τις σχετικές προτάσεις για τον ίδιο πόρο που βασίζεται στον ΦΧΣ.

2.2.      Προτεινόμενες αλλαγές στην ΑΙΠ

Η πρόταση της 29ης Ιουνίου περιλαμβάνει τον κατάλογο των νέων ιδίων πόρων, καθώς και το χρονοδιάγραμμα για τη θέσπισή τους και τα σχετικά όρια όσον αφορά την εφαρμογή τους. Συγκεκριμένα, η απόφαση προβλέπει μέγιστο όριο για τους συντελεστές που εφαρμόζονται στους νέους ίδιους πόρους, ενώ ο προτεινόμενος κανονισμός εφαρμογής, σύμφωνα με το άρθρο 311 τέταρτο εδάφιο, προβλέπει τους εφαρμοστέους συντελεστές.

Η τροποποιημένη πρόταση απλουστεύει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο καθορισμού του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΧΣ παραπέμποντας στους συντελεστές που προσδιορίζονται στην οδηγία ΦΧΣ για τον καθορισμό του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΧΣ. Ενδεχόμενες προσαρμογές συντελεστών μπορούν να γίνουν μόνο στην οδηγία ΦΧΣ. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η πλήρης συνοχή μεταξύ της οδηγίας ΦΧΣ και των ισχυόντων κανόνων για το σύστημα των ιδίων πόρων.

Σύμφωνα με την οδηγία ΦΧΣ, προτείνεται επί του παρόντος η χρησιμοποίηση του ΦΧΣ ως ιδίου πόρου από την 1η Ιανουαρίου 2014. Τούτο σημαίνει ότι ο ΦΧΣ, από την έναρξη της εφαρμογής του, θα χρησιμοποιηθεί εν μέρει ως ίδιος πόρος.

Τροποποιήσεις ελάσσονος σημασίας επιφέρονται επίσης στις διατάξεις για τον νέο ίδιο πόρο που βασίζεται στον ΦΠΑ προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης συνοχή με τις διατάξεις της τροποποιημένης πρότασης κανονισμού για την εφαρμογή της ΑΙΠ και της νέας πρότασης για την απόδοση του εν λόγω πόρου. Για λόγους συνοχής, το χρονοδιάγραμμα θέσπισης του νέου φόρου ΦΠΑ ευθυγραμμίζεται με το αντίστοιχο του ΦΧΣ.

Τέλος, επιφέρονται αλλαγές σε διατάξεις σχετικές με τη διαχείριση και είσπραξη του ιδίου πόρου προκειμένου να διασφαλιστεί η συνοχή με άλλα νομοθετικά μέσα.

2.3.      Προτεινόμενες αλλαγές στον κανονισμό εφαρμογής της ΑΙΠ

Ο εν λόγω κανονισμός, σύμφωνα με το άρθρο 311 τέταρτο εδάφιο της ΣΛΕΕ, περιέχει όλες τις πρακτικές ρυθμίσεις για τους πόρους της Ένωσης οι οποίοι θα πρέπει να διέπονται από πιο απλουστευμένη διαδικασία, έτσι ώστε το σύστημα να καταστεί επαρκώς ευέλικτο εντός του πλαισίου και των ορίων που προβλέπει η απόφαση για τους ίδιους πόρους, με εξαίρεση τις πτυχές του συστήματος ιδίων πόρων που σχετίζονται με την απόδοση των ιδίων πόρων και την κάλυψη ταμειακών αναγκών.

Σ'αυτόν τον κανονισμό έχουν επίσης συμπεριληφθεί διατάξεις γενικού χαρακτήρα, που εφαρμόζονται σε όλα τα είδη ιδίων πόρων και για τους οποίους είναι εξαιρετικά σημαντικό να υπάρχει κατάλληλος κοινοβουλευτικός έλεγχος. Τούτο σημαίνει ιδίως πτυχές ελέγχου και εποπτείας των εσόδων.

Η τροποποιημένη πρόταση περιλαμβάνει τρεις κύριες αλλαγές.

Η ρητή αναφορά στα διάφορα είδη χρηματοπιστωτικών συναλλαγών επί των οποίων προβλέπεται η εφαρμογή των συντελεστών καθίσταται περιττή λόγω των διατάξεων της οδηγίας ΦΧΣ και της τροποποιημένης πρότασης για την ΑΙΠ. Σήμερα προτείνεται να προσδιοριστούν τα μερίδια των ελάχιστων συντελεστών που καθορίζονται στην οδηγία ΦΧΣ που πρέπει να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΧΣ. Συνεπώς, το μερίδιο αυτό των εσόδων από την εφαρμογή των ελάχιστων συντελεστών που καθορίζονται στην οδηγία ΦΧΣ θα προκύψει για τον προϋπολογισμό της ΕΕ και το υπόλοιπο για τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών.

Η αρχική πρόταση προέβλεπε τη δυνατότητα είσπραξης του ΦΧΣ από οικονομικούς φορείς αντί από τα κράτη μέλη. Σύμφωνα με την οδηγία ΦΧΣ, οι διοικήσεις των κρατών μελών θα είναι αρμόδιες για την είσπραξη του ΦΧΣ. Συνεπώς, δεν είναι πλέον απαραίτητη η αναφορά σε οικονομικούς φορείς.

Τέλος, όσον αφορά τον ίδιο πόρο ΦΠΑ, σήμερα το κείμενο αναφέρεται αποκλειστικά στη μέθοδο υπολογισμού (που παρουσιάζεται στην πρόταση για την απόδοση του νέου πόρου ΦΠΑ) η οποία προσδιορίζει τη βάση επί της οποίας εφαρμόζεται ο συντελεστής καταβολής του πόρου.

2.4.      Απόδοση στον προϋπολογισμό της ΕΕ των ιδίων πόρων που βασίζονται στον ΦΧΣ και στον ΦΠΑ

Ως συμπλήρωμα της απόφασης για τους ίδιους πόρους και του οικείου κανονισμού δυνάμει του άρθρου 311 τέταρτο εδάφιο της ΣΛΕΕ, μια νέα πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου δυνάμει του άρθρου 322 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ, περιέχει τα στοιχεία σχετικά με τους τρόπους και τη διαδικασία για την απόδοση στον προϋπολογισμό της ΕΕ των ιδίων πόρων που βασίζονται στον ΦΧΣ.

Επιπλέον, νέα πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου περιέχει τις ρυθμίσεις για τον υπολογισμό και την απόδοση των ιδίων πόρων που βασίζονται στον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ).

Οι εν λόγω προτάσεις περιλαμβάνουν τους κανόνες για τη θέσπιση των δύο ιδίων πόρων, τις ταμειακές και λογιστικές ρυθμίσεις, τη βεβαίωση και τις διορθώσεις, την υποβολή και τη διατήρηση των δικαιολογητικών εγγράφων. Επιπλέον, όσον αφορά ειδικά τον νέο πόρο ΦΠΑ, περιλαμβάνονται αναλυτικές διατάξεις για τη μέθοδο υπολογισμού.

Οι δύο προτάσεις βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην εμπειρία που έχει αποκτηθεί σε σχέση με τους παραδοσιακούς ίδιους πόρους (τελωνειακοί δασμοί) και τον τρέχοντα ίδιο πόρο που βασίζεται στον ΦΠΑ. Οι προτάσεις αποσκοπούν σε απλούς και διαφανείς κανόνες με τη μέγιστη προβλεψιμότητα για τα κράτη μέλη.

2011/0183 (CNS)

Τροποποιημένη πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για το σύστημα των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (//ΕΚ, Ευρατόμ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το τρίτο εδάφιο του άρθρου 311, σε συνδυασμό με τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας και ιδίως το άρθρο 106α,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου[7],

Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ελεγκτικού Συνεδρίου[8],

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[9],

Αποφασίζοντας σύμφωνα με ειδική νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Το σύστημα ιδίων πόρων της Ένωσης πρέπει να εξασφαλίζει επαρκείς πόρους για την εύρυθμη ανάπτυξη των πολιτικών της Ένωσης, με την επιφύλαξη της ανάγκης εφαρμογής αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας. Η ανάπτυξη του συστήματος ιδίων πόρων μπορεί και θα πρέπει να συμβάλλει στις ευρύτερες προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης που καταβάλλουν τα κράτη μέλη και να συντελεί, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, στην ανάπτυξη των πολιτικών της Ένωσης.

(2) Στο πλαίσιο δημόσιας διαβούλευσης για την προετοιμασία της επανεξέτασης του προϋπολογισμού της ΕΕ υποβλήθηκαν πολλές παρατηρήσεις σχετικά με τη λειτουργία του συστήματος χρηματοδότησης της Ένωσης. Διαπιστώθηκε υψηλός βαθμός ικανοποίησης από τους παραδοσιακούς ίδιους πόρους και από την ύπαρξη συμπληρωματικού πόρου για την εξασφάλιση της δημοσιονομικής σταθερότητας και ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Ωστόσο, μεγάλος αριθμός ερωτηθέντων επισήμανε την ανάγκη να εξαλειφθούν όλοι οι διορθωτικοί μηχανισμοί και να καταργηθεί ο ίδιος πόρος που βασίζεται στον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ). Διαπιστώθηκε επίσης ότι υπάρχει ευρύ φάσμα απόψεων για τη θέσπιση νέων ιδίων πόρων.

(3) Στην ανακοίνωση της 19ης Οκτωβρίου 2010 σχετικά με την επανεξέταση του προϋπολογισμού της ΕΕ[10], η Επιτροπή επισήμανε ότι η εισαγωγή νέας φάσης στην εξέλιξη της χρηματοδότησης της Ένωσης θα μπορούσε να συμπεριλάβει τρεις στενά συνδεδεμένες διαστάσεις – την απλούστευση των συνεισφορών των κρατών μελών, την εισαγωγή ενός ή περισσότερων νέων ιδίων πόρων και τη σταδιακή κατάργηση όλων των διορθωτικών μηχανισμών. Δεδομένου ότι οι τροποποιήσεις είχαν επέλθει σταδιακά, θα πρέπει να διατηρηθούν ορισμένα βασικά στοιχεία του συστήματος χρηματοδότησης της Ένωσης: σταθερή και επαρκής χρηματοδότηση του ετήσιου προϋπολογισμού της Ένωσης, τήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και μηχανισμός για τη διασφάλιση ισοσκελισμένου προϋπολογισμού.

(4) Το σύστημα ιδίων πόρων θα πρέπει να βασίζεται όσο το δυνατόν περισσότερο σε αυτόνομους ίδιους πόρους σύμφωνα με το πνεύμα της συνθήκης, και όχι σε χρηματικές συνεισφορές από τα κράτη μέλη, οι οποίες θεωρούνται, σε ευρεία κλίμακα, ως εθνικές δαπάνες.

(5) Η συνθήκη της Λισαβόνας εισήγαγε αλλαγές σχετικά με τις διατάξεις που αφορούν το σύστημα ιδίων πόρων, με τις οποίες καθίσταται δυνατή η μείωση του αριθμού των υφιστάμενων πόρων και η δημιουργία νέων ίδιων πόρων.

(6) Η απόφαση για τους ίδιους πόρους μπορεί να τεθεί σε ισχύ μόνο εφόσον εγκριθεί από όλα τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις αντίστοιχες συνταγματικές τους απαιτήσεις, και συνεπώς με πλήρη σεβασμό της εθνικής τους κυριαρχίας.

(7) Σε σύγκριση με τον ίδιο πόρο που βασίζεται στο ακαθάριστο εθνικό εισόδημα (ΑΕΕ), ο υφιστάμενος ίδιος πόρος ΦΠΑ προσφέρει ελάχιστη προστιθέμενη αξία. Είναι αποτέλεσμα πολύπλοκου μαθηματικού υπολογισμού με αποτέλεσμα να συντελεί στην έλλειψη διαφάνειας των συνεισφορών των κρατών μελών στον προϋπολογισμό. Ο υπολογισμός εναρμονισμένης βάσης και ο υφιστάμενος μηχανισμός προσαρμογής ενεργούν έτσι ώστε να μην υπάρχει άμεσος σύνδεσμος μεταξύ της παρούσας βάσης ΦΠΑ σε ένα κράτος μέλος και της συνεισφοράς της στον ετήσιο προϋπολογισμό της Ένωσης. Η κατάργηση του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΠΑ στην τρέχουσα μορφή του από την 1η Ιανουαρίου 2014, θα πρέπει να απλουστεύσει το σύστημα συνεισφορών.

(8) Για να ευθυγραμμιστούν καλύτερα τα μέσα χρηματοδότησης της Ένωσης με τις προτεραιότητες πολιτικής της Ένωσης, για να μειωθούν οι συνεισφορές των κρατών μελών στον ετήσιο προϋπολογισμό της Ένωσης και να υπάρξει συμμετοχή στις προσπάθειες που καταβάλλουν τα κράτη αυτά για δημοσιονομική εξυγίανση, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να περιλαμβάνει νέους ίδιους πόρους – πόρο που βασίζεται στον φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και έναν νέο ίδιο πόρο ΦΠΑ.

(9) Οι βασικές αρχές, οι μεταβλητές και οι ημερομηνίες για την προσαρμογή του νομικού πλαισίου της Ένωσης για τους σκοπούς των νέων ιδίων πόρων που προκύπτουν από τον φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, και έναν νέο ίδιο πόρο ΦΠΑ θα πρέπει να καθοριστούν στην παρούσα απόφαση. Το νομικό πλαίσιο των υποκείμενων φόρων προσδιορίζεται σε χωριστές νομικές πράξεις

(10) Το 1984, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Φονταινεμπλώ επισήμανε ότι η πολιτική δαπανών αποτελεί, σε τελική ανάλυση, ουσιαστικό μέσο επίλυσης του θέματος των δημοσιονομικών ανισορροπιών. Ωστόσο, αναγνώρισε ότι οποιοδήποτε κράτος μέλος με δημοσιονομικό βάρος το οποίο είναι υπερβολικό σε σχέση με τη σχετική του ευημερία μπορεί να τύχει διόρθωσης σε κατάλληλο χρόνο. Οι αρχές αυτές θα πρέπει να επιβεβαιωθούν και να εφαρμοστούν με συνεκτικό τρόπο.

(11) Κάθε διορθωτικός μηχανισμός θα πρέπει να έχει στενή σχέση με την πολιτική δαπανών που περιλαμβάνεται στο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο που προβλέπεται στο άρθρο 312 της Συνθήκης. Η ύπαρξη διορθωτικού μηχανισμού στο παρελθόν ή στο παρόν δεν αποτελεί, αυτή καθαυτή, αιτιολογία για τη διατήρησή του στο μέλλον. Οι διορθώσεις θα πρέπει να είναι διαφανείς και εύκολα κατανοητές, και να διαρκούν όσο εξυπηρετούν τον σκοπό τους, όπως ορίζεται στις αρχές του Φονταινεμπλώ. Θα πρέπει να αποφεύγεται η δημιουργία οποιουδήποτε κινήτρου να μην δαπανώνται οι πόροι της ΕΕ με τον δέοντα τρόπο. Οι στόχοι αυτοί μπορούν να επιτυγχάνονται καλύτερα μέσω ενός συστήματος κατ’ αποκοπή μειώσεων των πληρωμών πόρου που βασίζεται στο ΑΕΕ.

(12) Οι αντικειμενικές συνθήκες στις οποίες βασίζονται οι διορθωτικοί μηχανισμοί έχουν εξελιχθεί σημαντικά με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, μερικά κράτη μέλη εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν δημοσιονομικό βάρος το οποίο, επί του παρόντος, μπορεί να θεωρηθεί υπερβολικό σε σύγκριση με τη σχετική τους ευημερία. Για τον λόγο αυτό, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να περιλαμβάνει προσωρινές διορθώσεις υπέρ της Γερμανίας, των Κάτω Χωρών, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι διορθώσεις αυτές θα πρέπει, μεταξύ άλλων, να αντικατοπτρίζουν, τις σημαντικές εξελίξεις σχετικά με τη χρηματοδότηση της Ένωσης που ορίζονται στην παρούσα απόφαση, την εξέλιξη των δαπανών που προτείνεται στο δημοσιονομικό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένης της ολοκλήρωσης της σταδιακής εισαγωγής των δαπανών των κρατών μελών που προσχώρησαν στην Ένωση το 2004 και το 2007, και να λαμβάνουν υπόψη τα υψηλά επίπεδα ευημερίας που έχουν επιτευχτεί από τη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

(13) Για να εξασφαλιστεί ο απαιτούμενος παραλληλισμός μεταξύ του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και της εφαρμογής διορθωτικών μηχανισμών, το νέο σύστημα κατ'αποκοπή ποσών θα πρέπει να αντικαταστήσει όλους τους προϋπάρχοντες διορθωτικούς μηχανισμούς από την 1η Ιανουαρίου 2014.

(14) Η παρακράτηση, ως έξοδα είσπραξης, του 25% των ποσών που εισπράττονται από τα κράτη μέλη για παραδοσιακούς ίδιους πόρους συνιστά κρυφό διορθωτικό μηχανισμό. Εν όψει της πρότασης να ενσωματωθούν οι διορθωτικοί μηχανισμοί σε κατ'αποκοπή ποσά, η παρακράτηση θα πρέπει να περιοριστεί σε 10%, σύμφωνα με το σύστημα που ίσχυε μέχρι το 2000.

(15) Για να εξασφαλιστεί αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, και λαμβανομένης υπόψη της ανακοίνωσης της Επιτροπής, της 16ης Απριλίου 2010, για την προσαρμογή των ανώτατων ορίων των ιδίων πόρων και των ανώτατων ορίων των πιστώσεων αναλήψεως υποχρεώσεων μετά την απόφαση εφαρμογής των ΥΧΔΜΕ για τους σκοπούς των ιδίων πόρων[11], το ανώτατο όριο των ιδίων πόρων θα πρέπει να ισούται με το 1,23% του αθροίσματος των ΑΕΕ των κρατών μελών σε τιμές αγοράς για πιστώσεις πληρωμών, ενώ για πιστώσεις αναλήψεως υποχρεώσεων θα πρέπει να οριστεί το ανώτατο όριο 1,29% του αθροίσματος των ΑΕΕ των κρατών μελών. Για να διατηρηθεί αμετάβλητο το ποσό των οικονομικών πόρων που τίθενται στη διάθεση της Ένωσης, είναι σκόπιμο να προσαρμοστούν αυτά τα ανώτατα όρια που διατυπώνονται σε ποσοστά του ΑΕΕ, εφόσον τροποποιήσεις του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της […] σχετικά με το ευρωπαϊκό σύστημα εθνικών και περιφερειακών λογαριασμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση[12] συνεπάγονται σημαντική αλλαγή στο επίπεδο του ΑΕΕ. Η προσαρμογή αυτή θα πρέπει να γίνει βάσει της διαδικασίας που ορίζεται στο τέταρτο εδάφιο του άρθρου 311 της Συνθήκης.

(16) Για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί η λήψη συγκεκριμένων εκτελεστικών μέτρων. Ως εκ τούτου, διατάξεις γενικού χαρακτήρα, που μπορούν να εφαρμοστούν σε όλα τα είδη ιδίων πόρων και για τους οποίους είναι εξαιρετικά σημαντικό να υπάρχει κατάλληλος κοινοβουλευτικός έλεγχος, θα πρέπει να συμπεριληφθούν σε χωριστό εκτελεστικό κανονισμό. Αυτό αφορά, κυρίως, τη διαδικασία για τον υπολογισμό και την εγγραφή στον προϋπολογισμό του ετήσιου δημοσιονομικού υπολοίπου, καθώς και τον έλεγχο και την εποπτεία των εσόδων. Ο κανονισμός αυτός θα πρέπει να περιλαμβάνει επίσης, ανάλογα με την περίπτωση, το ακριβές μερίδιο σε ορισμένους εναρμονισμένους φόρους που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως ίδιοι πόροι, τους φορολογικούς συντελεστές και τους συντελεστές καταβολής για καθένα από τους λοιπούς ίδιους πόρους που έχουν θεσπιστεί στην παρούσα απόφαση, καθώς και τα τεχνικά θέματα που σχετίζονται με το ΑΕΕ, για να καταστεί δυνατή περιορισμένη ευελιξία στο πλαίσιο των ορίων που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία.

(17) Για λόγους συνοχής, συνέχειας και ασφάλειας δικαίου, θα πρέπει να προβλεφθούν διατάξεις, οι οποίες να εξασφαλίζουν τη μετάβαση από το καθεστώς που έχει θεσπιστεί με την απόφαση 2007/436/ΕΚ, Ευρατόμ της 7ης Ιουνίου 2007 για το σύστημα των ιδίων πόρων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων[13] στο καθεστώς που θα προκύπτει από την παρούσα απόφαση. Συνεπώς, μετά την κατάργηση του βασιζόμενου στον ΦΠΑ ιδίου πόρου, η απόφαση 2007/436/ΕΚ, Ευρατόμ θα πρέπει να συνεχίσει να ισχύει για τον υπολογισμό και την αναπροσαρμογή των εσόδων που προκύπτουν από την εφαρμογή συντελεστή καταβολής επί της βάσης ΦΠΑ, δεδομένου ότι οι διαδικασίες σχετικά με την απόδοσή του και οι ρυθμίσεις επιθεώρησης εξαρτώνται από τα σχετικά οικονομικά έτη. Επιπλέον, ο υπολογισμός της διόρθωσης των δημοσιονομικών ανισορροπιών υπέρ του Ηνωμένου Βασιλείου για τα οικονομικά έτη μέχρι το 2012 θα πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις διατάξεις που προβλέπονται στην απόφαση 2007/436/ΕΚ, Ευρατόμ. Η διόρθωση υπέρ του Ηνωμένου Βασιλείου για το 2013, η οποία πρέπει να εγγραφεί στον προϋπολογισμό του 2014, θα πρέπει να αντικατασταθεί, το 2014, από ακαθάριστη κατ’ αποκοπή μείωση.

(18) Η απόφαση 2007/436/ΕΚ, Ευρατόμ θα πρέπει να καταργηθεί.

(19) Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, όλα τα νομισματικά ποσά θα πρέπει να εκφράζονται σε ευρώ και σε τρέχουσες τιμές.

(20) Για να εξασφαλιστεί ότι η μετάβαση στο νέο σύστημα ιδίων πόρων θα συμπέσει με το οικονομικό έτος, η παρούσα απόφαση θα πρέπει να ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2014,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Η παρούσα απόφαση θεσπίζει κανόνες για την κατανομή των ιδίων πόρων της Ένωσης, ώστε να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση του ετήσιου προϋπολογισμού της Ένωσης.

Άρθρο 2

Κατηγορίες ιδίων πόρων

1. Συνιστούν ίδιους πόρους εγγραφόμενους στον προϋπολογισμό της Ένωσης τα ακόλουθα έσοδα από:

α) τους παραδοσιακούς ίδιους πόρους από εισφορές, πριμοδοτήσεις, συμπληρωματικά ή εξισωτικά ποσά, πρόσθετα ποσά ή συντελεστές, δασμούς του κοινού δασμολογίου και λοιπούς δασμούς που έχουν θεσπιστεί ή θα θεσπιστούν από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης επί των συναλλαγών με χώρες μη μέλη, δασμούς που επιβάλλονται στα προϊόντα τα οποία υπάγονται στη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα που έχει λήξει, όπως και από εισφορές και άλλα τέλη στο πλαίσιο της κοινής οργάνωσης των αγορών ζάχαρης,

β) τον φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών που θα εισπράττεται δυνάμει της σύμφωνα με οδηγίας του Συμβουλίου [τη νομοθετική πράξη] (ΕΕ) αριθ. […/…][14], με τους εφαρμοστέους φορολογικούς συντελεστές έως ποσό που δεν υπερβαίνει μερίδιο ίσο προς τους ελάχιστους συντελεστές που ορίζονται στο άρθρο 8 παράγραφος 3 της εν λόγω οδηγίας που δεν υπερβαίνουν …%.

γ) το μερίδιο του τον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) σχετικά με τις παραδόσεις αγαθών και τις παροχές υπηρεσιών, τις ενδοκοινοτικές αποκτήσεις αγαθών και την εισαγωγή εμπορευμάτων που υπόκειται σε κανονικό συντελεστή ΦΠΑ σε κάθε κράτος μέλος που θα εισπράττεται σύμφωνα με την οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου[15], με την εφαρμογή συντελεστή σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. …/… έως ποσό που δεν θα υπερβαίνει μερίδιο ίσο προς 2% της καθαρής αξίας παραδόσεων αγαθών και παροχών υπηρεσιών, ενδοκοινοτικών αποκτήσεων αγαθών και εισαγωγών εμπορευμάτων που υπόκεινται σε κανονικό συντελεστή ΦΠΑ σε κάθε κράτος μέλος, η οποία καθορίζεται σύμφωνα με τους κανόνες της Ένωσηςδυο ποσοστιαίες μονάδες του κανονικού συντελεστή.

δ) την εφαρμογή ενιαίου συντελεστή, που θα καθοριστεί στο πλαίσιο της διαδικασίας του προϋπολογισμού βάσει όλων των άλλων εσόδων, στο άθροισμα του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΕ) όλων των κρατών μελών.

2. Επίσης, συνιστούν ιδίους πόρους εγγραφόμενους στον προϋπολογισμό της Ένωσης τα έσοδα από άλλες νέες εισφορές οι οποίες θεσπίζονται στο πλαίσιο κοινής πολιτικής, σύμφωνα με τη Συνθήκη, εφόσον έχει τηρηθεί η διαδικασία του άρθρου 311 της Συνθήκης.

3. Τα κράτη μέλη παρακρατούν, ως έξοδα είσπραξης, το 10% των ποσών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο α).

4. Αν ο προϋπολογισμός δεν εγκριθεί στην αρχή του οικονομικού έτους, εξακολουθούν να εφαρμόζονται, μέχρι την έναρξη ισχύος των νέων συντελεστών, οι προηγούμενοι συντελεστές καταβολής του ΑΕΕ.

Άρθρο 3

Ανώτατο όριο των ιδίων πόρων

1. Το συνολικό ποσό των ιδίων πόρων που χορηγείται στην Ένωση για την κάλυψη των ετήσιων πιστώσεων πληρωμών δεν υπερβαίνει το 1,23% του συνολικού ΑΕΕ των κρατών μελών.

2. Το συνολικό ετήσιο ποσό των πιστώσεων αναλήψεως υποχρεώσεων που εγγράφονται στον προϋπολογισμό της Ένωσης δεν υπερβαίνει το 1,29% του συνολικού ΑΕΕ των κρατών μελών.

Διατηρείται εύρυθμη σχέση μεταξύ των πιστώσεων αναλήψεως υποχρεώσεων και των πιστώσεων πληρωμών, προκειμένου να διασφαλιστεί η συμβατότητά τους και να μπορέσει να τηρηθεί κατά τα επόμενα έτη το ανώτατο όριο που προβλέπεται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 4

Διορθωτικοί μηχανισμοί

1. Ο ενιαίος συντελεστής που ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο δ) εφαρμόζεται στο ΑΕΕ κάθε κράτους μέλους.

2. Για την περίοδο 2014–2020, θα χορηγηθεί ακαθάριστη μείωση των ετήσιων συνεισφορών βάσει του ΑΕΕ στις ακόλουθες χώρες:

– 2500 εκατ. ευρώ για τη Γερμανία,

– 1050 εκατ. ευρώ για τις Κάτω Χώρες,

– 350 εκατ. ευρώ για τη Σουηδία,

– 3600 εκατ. ευρώ για το Ηνωμένο Βασίλειο.

Άρθρο 5

Χρηματοδότηση των διορθωτικών μηχανισμών

Το κόστος των διορθώσεων που προβλέπονται στο άρθρο 4 βαρύνει τα κράτη μέλη κατ' αναλογία με το μερίδιο κάθε κράτους μέλους στις πληρωμές που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο δ).

Άρθρο 6

Αρχή της καθολικότητας

Τα έσοδα που αναφέρονται στο άρθρο 2 χρησιμοποιούνται αδιακρίτως για τη χρηματοδότηση όλων των δαπανών που εγγράφονται στον ετήσιο προϋπολογισμό της Ένωσης.

Άρθρο 7

Μεταφορά πλεονάσματος

Τυχόν πλεόνασμα των εσόδων της Ένωσης επί του συνόλου των πραγματικών δαπανών κατά τη διάρκεια ενός οικονομικού έτους μεταφέρεται στο επόμενο οικονομικό έτος.

Άρθρο 8

Είσπραξη των ιδίων πόρων και απόδοση ή καταβολή τους στην Επιτροπή

1. Οι ίδιοι πόροι της Ένωσης που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχεία α), β) και, το αργότερο, από την 1η Ιανουαρίου 2018, οι πόροι που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο γ), εισπράττονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις εθνικές νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις οι οποίες προσαρμόζονται, ενδεχομένως, στις απαιτήσεις των κανόνων της Ένωσης.

Η Επιτροπή προβαίνει σε εξέταση των σχετικών εθνικών διατάξεων που της κοινοποιούν τα κράτη μέλη, ανακοινώνει στα κράτη μέλη τις προσαρμογές που κρίνει αναγκαίες για τη συμμόρφωσή τους προς τους κανόνες της Ένωσης και, ενδεχομένως, υποβάλλει έκθεση στην αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή.

2. Οι ίδιοι πόροι της Ένωσης που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) εισπράττονται από την 1η Ιανουαρίου 2018 το αργότερο σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης, συνοδευόμενη, ενδεχομένως, από τις εθνικές νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις. Αυτές οι εθνικές διατάξεις προσαρμόζονται, ενδεχομένως, στις απαιτήσεις των κανόνων της Ένωσης.

Η Επιτροπή προβαίνει σε εξέταση των σχετικών εθνικών διατάξεων που της κοινοποιούν τα κράτη μέλη, ανακοινώνει στα κράτη μέλη τις προσαρμογές που κρίνει αναγκαίες για τη συμμόρφωσή τους προς τους κανόνες της Ένωσης και, ενδεχομένως, υποβάλλει έκθεση στην αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή.

3.2. Τα κράτη μέλη θέτουν τους πόρους που προβλέπονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχεία α), β) γ) και δ) στη διάθεση της Επιτροπής, σύμφωνα με τον κανονισμό που εκδόθηκε βάσει του άρθρου 322 παράγραφος 2 της Συνθήκης.

Οι πόροι που προβλέπονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) αποδίδονται ή καταβάλλονται στην Επιτροπή σύμφωνα με τον κανονισμό που εκδόθηκε βάσει του άρθρου 322 παράγραφος 2 της συνθήκης.

Άρθρο 9

Μέτρα εφαρμογής

Το Συμβούλιο, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο τέταρτο εδάφιο του άρθρου 311 της συνθήκης, καθορίζει τα μέτρα εφαρμογής όσον αφορά τα ακόλουθα στοιχεία του συστήματος ιδίων πόρων:

α) το μερίδιο στους φόρους που αναφέρεται στο τους φορολογικούς συντελεστές των ιδίων πόρων που έχουν θεσπιστεί βάσει του άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ) και τον συντελεστή καταβολής των ιδίων πόρων που έχει θεσπιστεί βάσει του άρθρου 2 παράγραφος 1 στοιχείο δ),

β) το ΑΕΕ αναφοράς, τις διατάξεις προσαρμογής του ΑΕΕ και τις διατάξεις για τον νέο υπολογισμό του ανώτατου ορίου για πληρωμές και αναλήψεις υποχρεώσεων σε περίπτωση σημαντικών μεταβολών στο ΑΕΕ, για τους σκοπούς εφαρμογής του άρθρου 2 παράγραφος 1 στοιχείο δ) και του άρθρου 3,

γ) τη διαδικασία για τον υπολογισμό και την εγγραφή στον προϋπολογισμό του ετήσιου δημοσιονομικού υπολοίπου, όπως ορίζεται στο άρθρο 7,

δ) τις απαιτούμενες διατάξεις και ρυθμίσεις για τον έλεγχο και την εποπτεία των εσόδων που αναφέρονται στο άρθρο 2, καθώς και όλες τις συμπληρωματικές απαιτήσεις πληροφοριακών στοιχείων.

Άρθρο 10

Τελικές και μεταβατικές διατάξεις

1. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2, η απόφαση 2007/436/ΕΚ, Ευρατόμ καταργείται. Οποιαδήποτε παραπομπή στην απόφαση του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 1970, περί αντικαταστάσεως των χρηματικών συνεισφορών των κρατών μελών από ιδίους πόρους των Κοινοτήτων[16], στην απόφαση 85/257/ΕΟΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 7ης Μαΐου 1985, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων[17], στην απόφαση 88/376/ΕΟΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουνίου 1988, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων[18], στην απόφαση 94/728/ΕΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 31ης Οκτωβρίου 1994, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων[19], στην απόφαση 2000/597/ΕΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2000, για το σύστημα των ιδίων πόρων των Κοινοτήτων[20] ή στην απόφαση 2007/436/ΕK, Ευρατόμ, νοείται ως παραπομπή στην παρούσα απόφαση και διαβάζεται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που περιλαμβάνεται στο παράρτημα της παρούσας απόφασης.

2. Τα άρθρα 2, 4, 5 και το άρθρο 8 παράγραφος 2 των αποφάσεων 94/728/ΕΚ, Ευρατόμ, 2000/597/ΕΚ, Ευρατόμ και 2007/436/ΕΚ, Ευρατόμ εξακολουθούν να ισχύουν για τον υπολογισμό και την προσαρμογή των εσόδων που προέρχονται από την εφαρμογή συντελεστή καταβολής επί της βάσης ΦΠΑ, η οποία προσδιορίζεται με ενιαίο τρόπο και περιορίζεται από 50% έως 55% του ΑΕΠ ή του ΑΕΕ κάθε κράτους μέλους, δεδομένου ότι οι διαδικασίες για την απόδοσή του και οι ρυθμίσεις επιθεώρησης εξαρτώνται από το σχετικό έτος, καθώς και για τον υπολογισμό της διόρθωσης των δημοσιονομικών ανισορροπιών υπέρ του Ηνωμένου Βασιλείου για τα οικονομικά έτη μέχρι το 2012.

3. Τα κράτη μέλη θα εξακολουθήσουν να παρακρατούν, ως έξοδα είσπραξης, το 10% των ποσών που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο α), και τα οποία έπρεπε να έχουν αποδοθεί από τα κράτη μέλη πριν από την 28η Φεβρουαρίου 2001 σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες της Ένωσης.

Τα κράτη μέλη θα εξακολουθήσουν να παρακρατούν, ως έξοδα είσπραξης, το 25% των ποσών που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο α), και τα οποία έπρεπε να έχουν αποδοθεί από τα κράτη μέλη από την 1η Μαρτίου 2001 έως τις 28 Φεβρουαρίου 2014 σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες της Ένωσης.

4. Για τους σκοπούς της παρούσας απόφασης, όλα τα νομισματικά ποσά θα εκφράζονται σε ευρώ και σε τρέχουσες τιμές.

Άρθρο 11

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα απόφαση κοινοποιείται στα κράτη μέλη από τον Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν αμελλητί στον Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου, σύμφωνα με τις οικείες συνταγματικές τους απαιτήσεις, την ολοκλήρωση των διαδικασιών για την έκδοση της παρούσας απόφασης.

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την πρώτη ημέρα του μήνα που έπεται της παραλαβής της τελευταίας από τις κοινοποιήσεις που αναφέρονται στη δεύτερη παράγραφο.

Ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2014.

Άρθρο 12

Δημοσίευση

Η παρούσα απόφαση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βρυξέλλες,

                                                                       Για το Συμβούλιο

                                                                       Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Πίνακας αντιστοιχίας

Απόφαση 2007/436/ΕΚ || Η παρούσα απόφαση

Άρθρο 1 || Άρθρο 1

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο α) || Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο α)

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) || -

Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο γ) || Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο γ)

Άρθρο 2 παράγραφος 2 || Άρθρο 2 παράγραφος 2

Άρθρο 2 παράγραφος 3 || Άρθρο 2 παράγραφος 3

Άρθρο 2 παράγραφος 4 || -

Άρθρο 2 παράγραφος 5 || Άρθρο 4 παράγραφος 1

Άρθρο 2 παράγραφος 6 || Άρθρο 2 παράγραφος 4

Άρθρο 2 παράγραφος 7 ||

Άρθρο 3 παράγραφος 1 || Άρθρο 3 παράγραφος 1

Άρθρο 3 παράγραφος 2 || Άρθρο 3 παράγραφος 2

Άρθρο 3 παράγραφος 3 || -

Άρθρο 4 || -

Άρθρο 5 παράγραφος 1 || Άρθρο 5 παράγραφος 1

Άρθρο 5 παράγραφος 2 || -

Άρθρο 5 παράγραφος 3 || -

Άρθρο 5 παράγραφος 4 || -

Άρθρο 6 || Άρθρο 6

Άρθρο 7 || Άρθρο 7

Άρθρο 8 παράγραφος 1 || Άρθρο 8

Άρθρο 9 || -

Άρθρο 10 παράγραφος 1 || Άρθρο 10 παράγραφος 1

Άρθρο 10 παράγραφος 2 || Άρθρο 10 παράγραφος 2

Άρθρο 10 παράγραφος 3 || Άρθρο 10 παράγραφος 3

Άρθρο 11 || Άρθρο 11

Άρθρο 12 || Άρθρο 12

[1]               Βλέπε COM(2011)510, COM(2011)511, COM(2011)512 και SEC(2011)876 της 29ης Ιουνίου 2011.

[2]               Οι προσθήκες στην αρχική πρόταση επισημαίνονται με έντονους χαρακτήρες και υπογραμμίζονται. Οι καταργούμενες διατάξεις επισημαίνονται με διαγραφή.

[3]               Πρόταση για οδηγία του Συμβουλίου για ένα κοινό σύστημα φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2008/7/ΕΚ, COM(2011)594 της 28.9.2011.

[4]               Πρόταση για κανονισμό του Συμβουλίου σχετικά με τις μεθόδους και τη διαδικασία απόδοσης των ιδίων πόρων που βασίζονται στον φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών (ΦΧΣ), COM(2011)738 της 9.11.2011.

[5]               Πρόταση για κανονισμό του Συμβουλίου σχετικά με τις μεθόδους και τη διαδικασία απόδοσης των ιδίων πόρων που βασίζονται στον φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ), COM(2011)737 της 9.11.2011.

[6]               Τροποποιημένη πρόταση απόφασης του Συμβουλίου που καθορίζει τα μέτρα εφαρμογής για το σύστημα ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, COM(2011)740 της 9.11.2011.

[7]               Γνώμη που διατυπώθηκε στις XX.6.2011.

[8]                      ΕΕ C.

[9]                      ΕΕ C.

[10]             COM(2010)700 της 19.10.2010.

[11]             COM(2010) 162 τελικό.

[12]             ΕΕ …

[13]             ΕΕ L 163 της 23.6.2007, σ. 17

[14]             ΕΕ L […], […], σ. 1.

[15]             ΕΕ L 347 της 11.12.2006, σ. 1.

[16]             ΕΕ L 94 της 28.04.1970, σ. 19.

[17]             ΕΕ L 128 της 14.05.1985, σ. 15.

[18]             ΕΕ L 185 της 15.07.1988, σ. 24.

[19]             ΕΕ L 293 της 12.11.1994, σ. 9.

[20]             ΕΕ L 253 της 7.10.2000, σ. 42.