EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52008AE0069

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα Οι θαλάσσιες αρτηρίες και η ενσωμάτωσή τους στην αλυσίδα της επιμελητείας (Διερευνητική γνωμοδότηση)

OJ C 151, 17.6.2008, p. 20–24 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

17.6.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 151/20


Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Οι θαλάσσιες αρτηρίες και η ενσωμάτωσή τους στην αλυσίδα της επιμελητείας» (Διερευνητική γνωμοδότηση)

(2008/C 151/07)

Με την επιστολή της 4ης Ιουλίου 2007, η πορτογαλική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ κάλεσε την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 262 της ΣΕΚ, να καταρτίσει διερευνητική γνωμοδότηση για το θέμα

«Οι θαλάσσιες αρτηρίες και η ενσωμάτωσή τους στην αλυσίδα της επιμελητείας»

Το ειδικευμένο τμήμα Μεταφορές, Ενέργεια, Υποδομές, Κοινωνία των Πληροφοριών, στο οποίο ανατέθηκε η προετοιμασία των σχετικών εργασιών της ΕΟΚΕ, υιοθέτησε την ακόλουθη γνωμοδότηση στις 18 Δεκεμβρίου 2007 μετά από εισηγητική έκθεση του κ. Simons.

Κατά την 441η σύνοδο της ολομέλειάς της, στις 16 και 17 Ιανουαρίου 2008 (συνεδρίαση της 16ης Ιανουαρίου 2008), η ΕΟΚΕ υιοθέτησε ομόφωνα την ακόλουθη γνωμοδότηση.

1.   Συμπεράσματα

1.1

Η ακτοπλοΐα μπορεί να διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο στην περαιτέρω ανάπτυξη της συντροπικότητας και της αλυσίδας επιμελητείας. Βεβαίως, πρέπει ταυτόχρονα να συνεκτιμηθούν όλα τα μέσα μεταφοράς. Στο πλαίσιο της συντροπικότητας, οι ακτοπλοϊκές μεταφορές μπορούν να χρησιμοποιούνται και για μεγαλύτερες αποστάσεις.

1.2

Η ΕΟΚΕ επαναλαμβάνει ότι υποστηρίζει απόλυτα τα μέτρα για την περαιτέρω ανάπτυξη και προαγωγή της ακτοπλοΐας. Όμως, έχει να υποβάλει ορισμένα ερωτήματα και σχόλια σε σχέση με την πραγματική επίδραση των μέτρων αυτών.

1.3

Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινιστεί ο ορισμός της έννοιας των θαλάσσιων αρτηριών. Η ΕΟΚΕ είναι της άποψης ότι ο εν λόγω ορισμός δεν μπορεί να εφαρμόζεται μόνο για τις νέες επιδοτούμενες υπηρεσίες, αλλά για όλες τις αποτελεσματικές ακτοπλοϊκές μεταφορές. Η ΕΟΚΕ εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι η Επιτροπή προβαίνει στη διευκρίνιση του ορισμού αυτού στο έγγραφο εργασίας που εκπόνησε και που φέρει τον τίτλο«Οι θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων» σε συνδυασμό με την ανακοίνωση για το θεματολόγιο της ΕΕ για τις εμπορευματικές μεταφορές, της 18/10/2007, κυρίως σε ό,τι αφορά τη συμπερίληψη των υφιστάμενων υπηρεσιών στον ορισμό (1).

1.4

Η συγκέντρωση των φορτίων σε περιορισμένο αριθμό επιλεγμένων λιμένων θα έχει επιπτώσεις στην αποτελεσματικότητα της παροχής υπηρεσιών και θα προξενήσει αναμφίβολα συνωστισμό στους λιμένες αυτούς και στον περίγυρό τους (2). Μια τέτοια επιλογή δεν προάγει την αειφόρο ανάπτυξη των μεταφορών

1.5

Η ανάπτυξη πρόσθετης λιμενικής δυναμικότητας και η βελτίωση των διασυνδέσεων με την ενδοχώρα με τη χρήση άλλων μέσων μεταφοράς πρέπει να αποτελέσει στοιχείο προτεραιότητας των θαλάσσιων αρτηριών και επίκεντρο των μέτρων στήριξης. Έτσι θα στηριχθεί ταυτόχρονα και η πολιτική προαγωγής της συντροπικότητας.

1.6

Τα μέτρα για τη στήριξη των θαλάσσιων μεταφορών μικρών αποστάσεων πρέπει να εστιαστούν και στις υποδομές, ιδιαιτέρως στην επέκταση των λιμένων και των διασυνδέσεων με την ενδοχώρα, χωρίς να θιγούν τα υφιστάμενα μέτρα στήριξης για τις υπηρεσίες, τις λειτουργικές δαπάνες και την προώθηση του κλάδου.

1.7

Η αποφυγή του αθέμιτου ανταγωνισμού είναι ένα λεπτό θέμα το οποίο, λόγω της ιδιαίτερης δομής που έχει η ακτοπλοϊκή αγορά, πρέπει να αντιμετωπιστεί με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή. Σκοπός πρέπει να είναι η μεταστροφή της ροής των μεταφερόμενων εμπορευμάτων από το οδικό στο θαλάσσιο δίκτυο και όχι η μετατόπιση των θαλάσσιων μεταφορών από μια επιχείρηση σε μια άλλη.

1.8

Η Επιτροπή επιθυμεί να χρησιμοποιήσει ποιοτικά πρότυπα ως μέρος των κριτηρίων για την αξιολόγηση σχεδίων που αφορούν στις θαλάσσιες αρτηρίες. Ανάλογα από την εκάστοτε υπηρεσία, τα κριτήρια αυτά πρέπει να συμπεριλαμβάνουν τα εξής: Συχνότητα, παράδοση η οποία προσαρμόζεται στην παραγωγική διαδικασία, αξιοπιστία, συντροπικότητα των υπηρεσιών σε συμφωνία με τον ορισμό της Επιτροπής, δηλαδή και τα ίδια τα πλεονεκτήματα του εκάστοτε μέσου μεταφοράς, οι διασυνδέσεις με την ενδοχώρα, η αποδοτικότητα των λιμένων και των κόμβων μεταφοράς, η ηλεκτρονική επιμελητεία, η ύπαρξη βέλτιστων διοικητικών διαδικασιών κλπ.

1.9

Στην ενδιάμεση ανασκόπηση του προγράμματος για την προώθηση των θαλάσσιων μεταφορών μικρών αποστάσεων, η Επιτροπή δηλώνει ότι θα εξεταστεί η δυνατότητα «ποιοτικής επισήμανσης» για την περίπτωση των θαλάσσιων αρτηριών. Όπως αναφέρεται στη γνωμοδότηση σχετικά με την επιμελητεία, η ΕΟΚΕ είναι της άποψης ότι αυτό δεν πρέπει να οδηγήσει σε αύξηση της γραφειοκρατίας και να επιβαρύνει με άσκοπες δαπάνες τον κλάδο.

1.10

Η απλούστευση και ο περιορισμός των διοικητικών διατυπώσεων είναι άλλη μια προτεραιότητα της ακτοπλοΐας. Οι τελωνειακές διατυπώσεις για τις ενδοευρωπαϊκές μεταφορές εμπορευμάτων δεν πρέπει να είναι περισσότερο περίπλοκες από αυτές που ισχύουν για τις οδικές μεταφορές. Η απλούστευση των τελωνειακών διατυπώσεων πρέπει να γίνει με γνώμονα το φορτίο και το μεταφορέα.

1.11

Πρέπει να επέλθουν βελτιώσεις και σε άλλα, προβληματικά τμήματα της αλυσίδας επιμελητείας. Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει απόλυτα το έργο που επιτελείται στο χώρο αυτό με την πρωτοβουλία της Επιτροπής να προβεί στη δημιουργία του «Συστήματος εφοδιαστικής εμπορευμάτων».

1.12

Στο χώρο της ακτοπλοΐας αλλά και των υπηρεσιών επιμελητείας υπάρχει ανάγκη υψηλά καταρτισμένου προσωπικού. Έτσι, πρέπει να δοθεί περισσότερη προσοχή στη στελέχωση, την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση.

1.13

Στα πλαίσια της προσπάθειας για τη μεταστροφή των μεταφορών εμπορευμάτων από το οδικό δίκτυο στο θαλάσσιο, μπορούν να προκύψουν σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον αλλά και για την Κοινότητα. Πρέπει να δοθούν κίνητρα για τον περαιτέρω περιορισμό των ρύπων που εκπέμπουν τα πλοία. Επί του σημείου αυτού, η ΕΟΚΕ ελπίζει ότι θα επιτευχθούν διεθνείς συμφωνίες.

2.   Εισαγωγή

2.1

Η ανάπτυξη των θαλάσσιων αρτηριών στην Ευρώπη εντάχθηκε το 2004 στα 30 σχέδια προτεραιότητας που σχετίζονται με την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών. Στο άρθρο 12α, της απόφασης 884/2004/ΕΚ (3), το οποίο αναφέρεται στις κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη ενός διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών, αναφέρονται τα βασικά στοιχεία που ισχύουν για τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι το διευρωπαϊκό δίκτυο θαλάσσιων αρτηριών επιδιώκει τη συγκέντρωση της ροής εμπορευμάτων σε θαλάσσιους διαδρόμους επιμελητείας, έτσι ώστε να δημιουργηθούν βιώσιμες, ρυθμισμένες και τακτικές θαλάσσιες διασυνδέσεις ή να βελτιωθούν οι υφιστάμενες, προκειμένου να αποφευχθεί το ενδεχόμενο συμφόρησης και/ή να βελτιωθεί η προσπελασιμότητα νησιωτικών και απομακρυσμένων περιοχών και κρατών. Όταν το κυρίαρχο στοιχείο είναι η μεταφορά εμπορευμάτων στις θαλάσσιες αρτηρίες, δεν πρέπει να αποκλείεται η συνδυασμένη μεταφορά προσώπων και εμπορευμάτων.

2.2

Στην περίπτωση που οι δαπάνες για τις θαλάσσιες αρτηρίες έχουν σχέση με εγκαταστάσεις και υποδομές, υπάρχει δυνατότητα προσφυγής στα ταμεία για τα διευρωπαϊκά δίκτυα. Το πρόγραμμα Marco Polo (4) προσφέρει ενισχύσεις για δαπάνες παροχής υπηρεσιών και λειτουργίας.

2.3

Τα σχέδια κοινού ενδιαφέροντος στο διευρωπαϊκό δίκτυο θαλάσσιων αρτηριών υποβάλλονται από τουλάχιστον δύο κράτη μέλη. Καλύπτονται οι εγκαταστάσεις και οι υποδομές, υπό την προϋπόθεση συμμετοχής δύο λιμένων που βρίσκονται σε δύο διαφορετικά κράτη μέλη. Τα προτεινόμενα σχέδια υλοποιούνται γενικά μέσω συνεργασιών του ιδιωτικού με το δημόσιο τομέα κατόπιν προκήρυξης διαγωνισμού υποβολής προσφορών εκ μέρους των ενδιαφερομένων κρατών μελών και επιδιώκουν τη σύσταση κοινοπραξιών στις οποίες συμμετέχουν τουλάχιστον δύο λιμένες και ναυτιλιακές εταιρείες.

2.4

Στην απόφαση 884/2004/ΕΚ (Παράρτημα II) αναφέρονται τα έργα κοινού ενδιαφέροντος που προσδιορίστηκαν σύμφωνα με το άρθρο 12α και αφορούν τις ακόλουθες θαλάσσιες αρτηρίες:

Θαλάσσια αρτηρία της Βαλτικής θάλασσας (που συνδέει τα κράτη μέλη της Βαλτικής θάλασσας με τα κράτη μέλη της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της οδού μέσω της διώρυγας Βόρεια θάλασσα/Βαλτική) (2010)·

Θαλάσσια αρτηρία της δυτικής Ευρώπης (που οδηγεί από την Πορτογαλία και την Ισπανία, μέσω του Ατλαντικού τόξου, στη Βόρεια Θάλασσα και τη Θάλασσα της Ιρλανδίας) (2010)·

Θαλάσσια αρτηρία της νοτιοανατολικής Ευρώπης (που συνδέει την Αδριατική θάλασσα με το Ιόνιο πέλαγος και την ανατολική Μεσόγειο, ώστε να συμπεριλαμβάνεται η Κύπρος) (2010) (5)·

Θαλάσσια αρτηρία της νοτιοδυτικής Ευρώπης (δυτική Μεσόγειος), που συνδέει την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία μαζί με τη Μάλτα, και έχει διασύνδεση με τη θαλάσσια αρτηρία της νοτιοανατολικής Ευρώπης (6) (2010).

Η ΕΟΚΕ, λαμβάνοντας υπόψη τη διεύρυνση της Ένωσης, επισημαίνει ότι πρέπει να αναπτυχθούν θαλάσσιες αρτηρίες και στον Εύξεινο Πόντο, χωρίς να αποκλεισθούν οι υπηρεσίες που προσφέρονται με πλοία κατάλληλα για ποτάμιες μεταφορές στο Δούναβη.

2.5

Η Επιτροπή θα αξιολογήσει τα σχέδια με βάση τα κριτήρια που αναφέρονται στο άρθρο 12α των κατευθυντήριων γραμμών για το διευρωπαϊκό δίκτυο μεταφορών και με βάση τα ακόλουθα σημεία:

Συνεισφορά στην προσπάθεια για την μεταστροφή των μεταφορών και στη συνοχή: Ένα ορισμένο ποσοστό των οδικών μεταφορών σε ένα συγκεκριμένο διάδρομο πρέπει να μεταστραφεί προς τις θαλάσσιες αρτηρίες και να συμβάλει στην κοινωνική και οικονομική συνοχή των εμπλεκόμενων χωρών.

Ποιοτικές πτυχές: στα σχέδια πρέπει να ορίζονται σαφή ποιοτικά κριτήρια για πέντε στοιχεία: λιμενικές υπηρεσίες, διασυνδέσεις με την ενδοχώρα, συστήματα πληροφόρησης και παρακολούθησης, ακτοπλοϊκές υπηρεσίες και ενσωμάτωση στο δίκτυο των ΔΔ..

Βιωσιμότητα και αξιοπιστία των σχεδίων τόσο σε ό,τι αφορά στις ίδιες τις υπηρεσίες και τις διασυνδέσεις με την ενδοχώρα. Η κατάσταση πρέπει να είναι σαφής σε ό,τι έχει σχέση με την συμμετοχή επιχειρηματικών κεφαλαίων και τις δημόσιες ενισχύσεις (εθνικές, περιφερειακές, ΕΕ).

Αντίκτυπος επί του ανταγωνισμού: Πρέπει να αποφεύγεται η παραποίηση του ανταγωνισμού με την χορήγηση κρατικών ενισχύσεων. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον πρέπει να διερευνάται ο αντίκτυπος ενός σχεδίου επί των υφιστάμενων υπηρεσιών και λιμένων.

2.6

Οι προδιαγραφές για την πρόσκληση υποβολής σχεδίων για τη δημιουργία θαλάσσιων αρτηριών καθορίζονται σε οδηγό της Επιτροπής που εκδόθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2005.

2.7

Στο μεσοδιάστημα, έχει δημοσιευθεί πρόσκληση για τα ακόλουθα σχέδια θαλάσσιων αρτηριών:

θαλάσσια αρτηρία της περιοχής της Βαλτικής: Γερμανία/Φινλανδία και θάλασσα της Βαλτικής

θαλάσσια αρτηρία μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας στον άξονα Ατλαντικός — Μάγχη — Βόρεια Θάλασσα

θαλάσσιες αρτηρίες στην περιοχή της Βόρειας Θάλασσας.

Παράλληλα, υπάρχουν άλλα σχέδια τα οποία μελετώνται και συζητούνται σε «ομάδας ειδικών καθηκόντων».

2.8

Στα μέσα του 2006 εκδόθηκε ενδιάμεση αξιολόγηση του προγράμματος για την προώθηση της ακτοπλοΐας (7).

2.9

Επίσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όρισε το Σεπτέμβριο του 2007 τον Πορτογάλο Luis Valente de Oliveira συντονιστή των θαλάσσιων αρτηριών.

2.10

Τον Οκτώβριο του 2007, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέθεσε στο πλαίσιο του θεματολογίου εμπορευματικών μεταφορών το έγγραφο εργασίας «Θαλάσσιες μεταφορές μικρής αποστάσεως» (8).

3.   Γενικές παρατηρήσεις

3.1

Η ΕΟΚΕ έχει εκφράσει επανειλημμένα την υποστήριξη της προς μέτρα τα οποία αποσκοπούν στην ανάπτυξη της ακτοπλοΐας, η οποία διαθέτει σημαντικό δυναμικό και αποτελεί μια καλή εναλλακτική για άλλα, λιγότερο φιλικά προς το περιβάλλον, μέσα μεταφοράς. Όντως, οι θαλάσσιες μεταφορές μπορούν να συμβάλουν στη μείωση του κυκλοφοριακού συνωστισμού, των ατυχημάτων, της ηχορύπανσης και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης (9). Παράλληλα, μπορεί εύκολα να ενταχθούν στο σύστημα της συντροπικότητας και τις αλυσίδες επιμελητείας και προσφέρουν δυνατότητες για την βελτίωση της προσπελασιμότητας νησιωτικών και απομακρυσμένων περιοχών.

3.2

Για τους λόγους αυτούς, η πρωτοβουλία των θαλάσσιων αρτηριών αξίζει απόλυτης υποστήριξης. Παρόλα αυτά, όπως αναφέρεται στην υποσημείωση 8 της προαναφερθείσας γνωμοδότησης, η έννοια των θαλάσσιων αρτηριών δημιουργεί ορισμένα ερωτηματικά και προξενεί ορισμένα σχόλια τα οποία θα εξεταστούν στη συνέχεια.

4.   Η έννοια των θαλάσσιων αρτηριών

4.1

Γύρω από την έννοια των θαλάσσιων αρτηριών επικρατεί μια δικαιολογημένη σύγχυση. Στην πράξη υπάρχουν σήμερα πολλές αποτελεσματικές και ποιοτικές ακτοπλοϊκές διασυνδέσεις με τις οποίες παρέχονται ικανοποιητικές πολυτροπικές υπηρεσίες, μειώνεται ο συνωστισμός στο οδικό δίκτυο και εξυπηρετούνται οι νησιωτικές και απομακρυσμένες περιοχές.

4.2

Όπως αναφέρεται στην ενδιάμεση έκθεση για το πρόγραμμα προώθησης της ακτοπλοΐας, αυτό το μέσο μεταφοράς είναι καλύτερα σε θέση να παρακολουθήσει την ταχεία ανάπτυξη των οδικών μεταφορών (10). Μεταξύ 1995 και 2004, η αποδοτικότητα της ακτοπλοΐας σε μιλιομετρικούς τόνους αυξήθηκε στην Ε.Ε. κατά 32 %, έναντι 35 % στην περίπτωση των οδικών μεταφορών. Στην Ε.Ε. των 25, το μερίδιο της ακτοπλοΐας είναι 39 %, έναντι 44 % για τις οδικές μεταφορές. Στην Ε.Ε. των 15, τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 42 % και 44 %.

4.3

Αυτές οι καλές επιδόσεις της ακτοπλοΐας οφείλονται σε μεγάλο βαθμό σε υψηλές επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν από εφοπλιστές για την αγορά πλοίων και από άλλους που επένδυσαν στα διατροπικά συστήματα, τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και την πώληση υπηρεσιών επιμελητείας, στο έργο των εθνικών «Κομβικών σημείων θαλάσσιων μεταφορών μικρών αποστάσεων» σχετικά με τις ελλείψεις, τη συμβολή των κέντρων για την προαγωγή της ακτοπλοΐας και τη συνεργασία του κλάδου με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

4.4

Αυτή η επιτυχημένη πορεία δεν είναι δυνατόν να υπονομευθεί με την απόφαση να μη θεωρούνται ως θαλάσσιες αρτηρίες οι υφιστάμενες διασυνδέσεις που είναι δημιούργημα του ιδιωτικού τομέα και να ισχύει ο χαρακτηρισμός αυτός αποκλειστικά για επιδοτούμενες υπηρεσίες. Η ΕΟΚΕ εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι η Επιτροπή διασαφηνίζει τον ορισμό της έννοιας θαλάσσιες αρτηρίες στο έγγραφο εργασίας της 18ης Οκτωβρίου 2007, που προστίθεται στην ανακοίνωση για το «Θεματολόγιο για τις εμπορευματικές μεταφορές» της ίδιας ημερομηνίας, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτόν και τις υφιστάμενες υπηρεσίες (11).

5.   Επιλογή λιμένων

5.1

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ ενός αυτοκινητόδρομου του οδικού δικτύου και μιας θαλάσσιες αρτηρίες. Οι αυτοκινητόδρομοι για την μεταφορά εμπορευμάτων με φορτηγό αυτοκίνητο διασυνδέουν δύο σημεία σε μια όσο το δυνατόν ευθύτερη γραμμή. Στην περίπτωση όμως των θαλάσσιων μεταφορών, το φορτίο το οποίο μεταφέρεται προέρχεται από ή προορίζεται για ένα σημείο της ενδοχώρας μέσω διαφόρων λιμένων που ανταγωνίζονται οι μεν τους δε. Στην περίπτωση αυτή, οι περισσότερο ανταγωνιστικοί και αποτελεσματικοί λιμένες για ένα συγκεκριμένο είδος εμπορίου θα συμπεριληφθούν στα διάφορα σχέδια διαδρομών των εφοπλιστικών εταιρειών.

5.2

Όμως, η συγκέντρωση του φορτίου σε έναν περιορισμένο αριθμό επιλεγμένων λιμένων θα έχει αρνητικές επιδράσεις στην αποτελεσματικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών (12) και θα οδηγήσει αναμφίβολα σε συνωστισμό σε αυτούς τους λιμένες και στην περίμετρό τους. Αυτό βεβαίως δεν προάγει την αειφόρο ανάπτυξη των μεταφορών.

5.3

Επιπλέον, η συμπερίληψη ορισμένων λιμένων στις θαλάσσιες αρτηρίες και ο αποκλεισμός άλλων θα οδηγούσε σε στρεβλώσεις του ανταγωνισμού για την προσφορά λιμένων. Η επιλογή λιμένων πρέπει να αφεθεί ανοικτή με τρόπο που να επιτρέπει και σε άλλους να βελτιώνουν διαρκώς την αποτελεσματικότητά τους, έτσι ώστε να μπορέσουν να εξελιχθούν σε ενδιάμεσους σταθμούς θαλάσσιων αρτηριών.

6.   Συντροπικότητα

6.1

Η ακτοπλοΐα μπορεί να διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του συστήματος της συντροπικότητας, ιδιαιτέρως για μεγαλύτερες αποστάσεις. Όπως αναφέρεται στη γνωμοδότηση για την εφοδιαστική εμπορευμάτων, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη όλα τα μέσα μεταφοράς (13) Εδώ οι λιμένες λειτουργούν ως πολυτροπικοί κόμβοι διακίνησης εμπορευμάτων. Στο χώρο αυτό αναπτύσσονται διάφορα προγράμματα (14).

6.2

Πρέπει να περιοριστούν οι δυσχέρειες που υφίστανται στην αλυσίδα επιμελητείας. Η Επιτροπή διερευνά τις ελλείψεις στο χώρο της εφοδιαστικής εμπορευμάτων, όπου πρέπει και να δοθεί προσοχή στις ελλείψεις που υπάρχουν από διοικητική και λειτουργική άποψη καθώς και από άποψη υποδομών.

6.3

Στο χώρο της ακτοπλοΐας αλλά και των υπηρεσιών επιμελητείας υπάρχει ανάγκη υψηλά καταρτισμένου προσωπικού. Η ΕΟΚΕ επαναλαμβάνει τη σύσταση που κάνει στη γνωμοδότηση για την εφοδιαστική εμπορευμάτων, ότι πρέπει να δοθεί περισσότερη προσοχή στη στελέχωση, την εκπαίδευση και την (επαγγελματική) κατάρτιση.

7.   Επενδύσεις σε λιμένες και διασυνδέσεις με την ενδοχώρα

7.1

Τα προβλήματα συνωστισμού που παρατηρούνται σήμερα σε πολλούς ευρωπαϊκούς λιμένες είναι ήδη γνωστά. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη να συμπεριληφθούν περισσότεροι λιμένες στην ίδια κατηγορία, προκειμένου να εξελιχθούν σε ακτοπλοϊκούς σταθμούς.

7.2

Η ανάπτυξη και η επέκταση λιμένων και διασυνδέσεων με την ενδοχώρα δυσχεραίνεται, καθυστερεί πολλές φορές και/ή παρεμποδίζεται από τους περιορισμούς και τις ερμηνείες της ισχύουσας νομοθεσίας και των περιβαλλοντικών απαιτήσεων. Σε σχέση με το σημείο αυτό, στην ετήσια έκθεση του ESPO για την περίοδο 2006/2007 γίνεται αναφορά σε διάστημα 2 έως 11 ετών. (15)

7.3

Όπως επισημάνθηκε επανειλημμένα από τον κλάδο κατά τη διάρκεια του γύρου διαβουλεύσεων για μια νέα ευρωπαϊκή λιμενική πολιτική και για την πράσινη βίβλο «Μια μελλοντική θαλάσσια πολιτική», πρέπει επειγόντως να δοθεί η απαραίτητη προσοχή στο πρόβλημα αυτό. (16) Η ΕΟΚΕ σημειώνει ότι η Επιτροπή προσφέρει την προσοχή που χρειάζεται στο θέμα αυτό στην ανακοίνωση για μια ευρωπαϊκή λιμενική πολιτική, που εξέδωσε στις 18-10-2007. (17)

7.4

Γι' αυτό και είναι σαφές ότι τα μέτρα στήριξης για τις θαλάσσιες αρτηρίες πρέπει και σε αυτή την περίπτωση να είναι προσανατολισμένα στις υποδομές και ιδιαιτέρως στην επέκταση λιμένων και διασυνδέσεων με την ενδοχώρα. Η μέθοδος αυτή ταιριάζει επίσης απόλυτα με την έννοια της «συντροπικότητας» που προτείνεται από την Επιτροπή στην ενδιάμεση αξιολόγηση της Λευκής Βίβλου για τις μεταφορές (18) και στην ανακοίνωση για την εφοδιαστική εμπορευμάτων (19).

7.5

Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να συνεχίσουν να ισχύουν τα υφιστάμενα μέτρα στήριξης για την παροχή υπηρεσιών, τις λειτουργικές δαπάνες και τις δράσεις προώθησης.

8.   Διατάραξη του ανταγωνισμού

8.1

Όπως αναφέρθηκε στο σημείο 2.5, η Επιτροπή δηλώνει η ίδια ότι οι κρατικές ενισχύσεις δεν πρέπει να στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό με υφιστάμενες υπηρεσίες. Έτσι, πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά -εκτός άλλων, με γνώμονα το κοινό συμφέρον- ο αντίκτυπος των επιδοτούμενων αρτηριών επί του ανταγωνισμού για το ενδεχόμενο στρεβλώσεων.

8.2

Αυτό όμως δεν είναι απλό. Όπως αναφέρεται και στο σημείο 5.1, η ακτοπλοΐα εξυπηρετεί την ενδοχώρα των λιμένων που χρησιμοποιεί. Η ενδοχώρα μπορεί να καλύπτει μια μεγάλη περιοχή στην οποία μπορεί να υπάρχει πρόσβαση και από άλλους λιμένες.

8.3

Κατά συνέπεια, η ανάλυση δεν πρέπει να επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο λιμένα αλλά να εξετάζει το σύνολο της αγοράς, έτσι ώστε να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να υπάρξει μετατόπιση των φορτίων από μια ακτοπλοϊκή υπηρεσία σε μια άλλη ή σε έναν άλλο λιμένα.

8.4

Όπως αναφέρεται στο τρίτο εδάφιο του σημείου 2.5, εκείνοι που υποβάλλουν αίτηση για την έγκριση ενός νέου σχεδίου θαλάσσιων αρτηριών οφείλουν να αποδεικνύουν τη βιωσιμότητα και την αξιοπιστία αυτού. Και σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να υπάρχει μέριμνα για την αποφυγή ενδεχόμενης στρέβλωσης του ανταγωνισμού.

8.5

Συνεπώς, η διαφάνεια στη χορήγηση ενισχύσεων είναι ένα στοιχείο που έχει καθοριστική σημασία. Επιπλέον, στην περίπτωση που προκύψει τεχνητή μετατόπιση φορτίων από μια ακτοπλοϊκή υπηρεσία σε μια άλλη ή σε άλλο λιμένα, πρέπει να επιφέρονται άμεσες διορθώσεις.

8.6

Σκοπός των ενισχύσεων για τις θαλάσσιες αρτηρίες είναι η διευκόλυνση της μετάβασης από τις οδικές στις θαλάσσιες μεταφορές. Η περίπτωση του ECO-bonus που προτείνεται στην Ιταλία (20), με βάση το οποίο θα χορηγούνται ενισχύσεις στους σιδηροδρόμους σε περίπτωση που οικειοποιηθούν την ιδέα αυτή, είναι ένα καλό παράδειγμα ενισχύσεων που δεν στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό.

9.   Ποιοτικά πρότυπα

9.1

Όπως αναφέρεται στο σημείο 2.5, η Επιτροπή θα χρησιμοποιήσει ποιοτικά κριτήρια για την αξιολόγηση σχεδίων για τη δημιουργία θαλάσσιων αρτηριών. Ανάλογα με την εκάστοτε υπηρεσία, τα κριτήρια αυτά μπορεί να είναι τα ακόλουθα: Συχνότητα, παράδοση η οποία προσαρμόζεται στην παραγωγική διαδικασία, αξιοπιστία, συντροπικότητα των υπηρεσιών σε συμφωνία με τον ορισμό της Επιτροπής, δηλαδή και τα ίδια τα πλεονεκτήματα του εκάστοτε μέσου μεταφοράς, οι διασυνδέσεις με την ενδοχώρα, η αποδοτικότητα των λιμένων και των κόμβων μεταφοράς, η ηλεκτρονική επιμελητεία, η ύπαρξη βέλτιστων διοικητικών διαδικασιών κλπ.

9.2

Στην ενδιάμεση ανασκόπηση του προγράμματος για την προώθηση των θαλάσσιων μεταφορών μικρών αποστάσεων, (21) η Επιτροπή προβλέπει να μελετήσει τη δυνατότητα «ποιοτικής επισήμανσης» για τις θαλάσσιες αρτηρίες. Όπως αναφέρεται στη γνωμοδότηση εφοδιαστικής, η ΕΟΚΕ είναι της άποψης ότι αυτό δεν πρέπει να οδηγήσει σε αύξηση της γραφειοκρατίας και σε άσκοπες επιβαρύνσεις του κλάδου (22).

10.   Διοικητικές διατυπώσεις

10.1

Στην προαναφερθείσα Πράσινη Βίβλο για τη μελλοντική θαλάσσια πολιτική της Ε.Ε. αλλά και στην ενδιάμεση ανασκόπηση της Λευκής Βίβλου για την αειφορία των μεταφορών, η Επιτροπή παραπέμπει σε έναν «Κοινό θαλάσσιο χώρο», δηλαδή σε ένα ευρωπαϊκό θαλάσσιο χώρο χωρίς σύνορα, ονομασία που χρησιμοποιήθηκε αργότερα από την Επιτροπή. Προφανώς, ο στόχος ήταν η απλούστευση των διοικητικών διατυπώσεων για τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων, έτσι ώστε να εναρμονιστούν με αυτές που ισχύουν για τις χερσαίες μεταφορές.

10.2

Στις γνωμοδοτήσεις που εξέδωσε για την προαναφερθείσα πράσινη βίβλο καθώς και για την κοινή λιμενική πολιτική, η ΕΟΚΕ έχει λάβει συγκεκριμένη θέση για τον κοινό θαλάσσιο χώρο (23):

Η ΕΟΚΕ αντιλαμβάνεται ότι η έννοια του «κοινού ευρωπαϊκού θαλάσσιου», με τη νέα ονομασία που αναφέρεται στο σημείο 10.1, παραπέμπει απλώς σε έναν εικονικό θαλάσσιο χώρο, στο εσωτερικό του οποίου οι ενδοκοινοτικές θαλάσσιες υπηρεσίες υπόκεινται σε απλοποιημένες διοικητικές και τελωνειακές διατυπώσεις, δηλαδή σε ανάλογο καθεστώς με αυτό που ισχύει για τις μεταφορές με φορτηγά οχήματα, ή για τις σιδηροδρομικές μεταφορές και την εσωτερική ναυσιπλοΐα στην εσωτερική αγορά. Εάν αυτό είναι το όραμα της Επιτροπής και μπορεί να το δηλώσει με σαφήνεια, η ΕΟΚΕ μπορεί να το υποστηρίξει, υπό τον όρο ότι στα διεθνή ύδατα «ανοιχτή θάλασσα», τηρούνται η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) και οι συμβάσεις του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΔΝΟ), που περιλαμβάνουν την ελευθερία ναυσιπλοΐας και το δικαίωμα αβλαβούς διέλευσης εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ).

10.3

Η απλούστευση των τελωνειακών διατυπώσεων έχει ζητηθεί επανειλημμένα από τον κλάδο και τα εθνικά σημεία επαφής για την προώθηση της ακτοπλοΐας. Σε σχέση με αυτό, η Επιτροπή εξέδωσε το 2002 έγγραφο με πρόθεση να ενθαρρύνει την απλούστευση των τελωνειακών διατυπώσεων για τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων. (24)

10.4

Η εφαρμογή της άποψης αυτής δεν λύνει ωστόσο όλα τα προβλήματα. Ένα βασικό ζήτημα είναι η εκχώρηση του καθεστώτος τακτικής υπηρεσίας «εγκεκριμένης διαδρομής» σε ένα συγκεκριμένο πλοίο αλλά και μια συγκεκριμένη εταιρεία (μεταφορέα). Στην περίπτωση που πρέπει να χρησιμοποιηθεί άλλο πλοίο, αυτό πρέπει να δηλωθεί εκ νέου. Στην περίπτωση που ένα πλοίο το οποίο μεταφέρει φορτίο σε μια ενδοκοινοτική διαδρομή προσδέσει σε λιμένα που δεν ανήκει στην Ε.Ε. παύει να ισχύει η απλοποιημένη διαδικασία για το ενδοκοινοτικό φορτίο του (μολυσμένο πλοίο).

10.5

Μια λύση θα ήταν να βασιστεί αυτή η απλοποιημένη διαδικασία στην εμπλεκόμενη εταιρία (μεταφορέα) και στο φορτίο. Στην περίπτωση αυτή, μπορεί για όλα τα ενδοκοινοτικά φορτία/εμπορεύματα να εφαρμόζεται μια απλοποιημένη διαδικασία η οποία πρέπει να είναι όμοια με αυτήν που εφαρμόζεται στις οδικές μεταφορές.

10.6

Πρέπει να εξεταστεί το θέμα της πολυτροπικής ευθύνης. Όπως έχει ήδη δηλωθεί από το Φόρουμ του Ναυτιλιακού Τομέα (MIF), η ναυτιλία και οι συναφείς κλάδοι υποστηρίζουν ένα διεθνές καθεστώς το οποίο συζητείται από την Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για το Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο (UNCITRAL). Η ΕΟΚΕ συνιστά την ταχεία επίτευξη συμφωνίας.

10.7

Η ΕΟΚΕ τονίζει ότι τα μέτρα για την ασφάλεια (προστασία) δεν πρέπει να φέρουν το ναυτιλιακό κλάδο σε μειονεκτική θέση έναντι αυτού των χερσαίων μεταφορών.

11.   Περιβάλλον

11.1

Η ναυσιπλοΐα εξακολουθεί να είναι ένα από τα περισσότερο φιλικά προς το περιβάλλον μέσα μεταφοράς. Με την εξαίρεση του διοξειδίου του θείου, οι επιδόσεις της ναυτιλίας σε ό,τι αφορά στις εκπομπές ρύπων σε τόνους ανά χιλιόμετρο/μίλι είναι καλύτερες από αυτές των άλλων μέσων μεταφοράς. Παρόλα αυτά, πρέπει να ληφθούν μέτρα για την συνεχή βελτίωση της κατάστασης. Σε σχέση με αυτά, έχει κινηθεί μια διαδικασία στους κόλπους του ΔΝΟ (Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού) για την αναθεώρηση του σχετικού παραρτήματος VI της σύμβασης MARPOL. Η διαδικασία αυτή πρέπει να υποστηριχθεί πλήρως, προκειμένου να βρεθεί λύση παγκοσμίου εμβέλειας.

11.2

Στις συζητήσεις που πραγματοποιούνται στον ΔΝΟ, θα εξεταστεί το ενδεχόμενο επέκτασης των SECAS (25) σύμφωνα με ένα χαμηλότερο όριο εκπομπών. Η ακτοπλοΐα είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στο χώρο αυτό επειδή εκ των πραγμάτων εκτελεί συχνές διαδρομές σε παράκτιες περιοχές. Συνεπώς, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο σημείο αυτό για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να αποβούν ανώφελες όλες οι προσπάθειες (για την προώθηση των θαλάσσιων μεταφορών μικρών αποστάσεων).

11.3

Και σε ό,τι αφορά στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) σε τόνους ανά χιλιόμετρο/μίλι, μπορεί να λεχθεί ότι η ναυσιπλοΐα καταλαμβάνει μιαν αρκετά καλή θέση. Ανεξάρτητες πηγές (26) εκτιμούν ότι η ναυσιπλοΐα ευθύνεται μόνο για 1,75-2 % των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Και σε αυτή την περίπτωση μελετώνται μέτρα για τη βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων της ναυσιπλοΐας.

11.4

Η ΕΟΚΕ συνιστά τη συνέχεια της έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης σε συνδυασμό με τη χορήγηση χρηματοδοτικών ενισχύσεων για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τη ναυτιλία, μαζί με τη βελτίωση των καυσίμων.

11.5

Παράλληλα με το θέμα των εκπομπών, πρέπει όμως να δοθεί προσοχή και τους ελέγχους για τη ρύπανση του θαλάσσιου περιβάλλοντος από την αύξηση της ακτοπλοΐας.

11.6

Βασικός στόχος των θαλάσσιων αρτηριών είναι η μεταστροφή των μεταφορικών ροών από το οδικό στο θαλάσσιο δίκτυο. Αυτό θα ασκήσει θετικές επιδράσεις στο χώρο του περιβάλλοντος και θα αποφέρει άμεσα οφέλη για την κοινότητα σε ό,τι αφορά στον συνωστισμό, την ηχορύπανση και τα τροχαία. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη χωρίς να λησμονηθεί ότι χρειάζεται να συνεχιστούν οι προσπάθειες για την πρόοδο σε ό,τι έχει σχέση με τις εκπομπές ρύπων από τη ναυσιπλοΐα.

Βρυξέλλες, 16 Ιανουαρίου 2008.

Ο Πρόεδρος

της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Δημήτρης ΔΗΜΗΤΡΙΆΔΗΣ


(1)  Το θεματολόγιο της ΕΕ για τις εμπορευματικές μεταφορές [COM(2007) 606] Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής για τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων, 18-10-.07.

(2)  TEN/258 «Κοινή ευρωπαϊκή λιμενική πολιτική»ΕΕ C 168, 20.07.2007, σελ. 57-62

(3)  Απόφαση αριθ. 884/2004/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τροποποίηση της απόφασης αριθ. 1692/96/ΕΚ περί των κοινοτικών προσανατολισμών για την ανάπτυξη του διευρωπαϊκού δικτύου μεταφορών.

(4)  Κανονισμός 1382/2003 (Πρόγραμμα Marco Polo) L196, 02.08.2003 και COM(2004) 478 τελικό της 14.07.04 (Marco Polo II)

(5)  Πρέπει να επισημανθεί ότι υπάρχουν ήδη ακτοπλοϊκές διασυνδέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας, Ιταλίας και Ισπανίας, οι οποίες έχουν δημιουργηθεί από ιδιωτικές επιχειρήσεις.

(6)  Συμπεριλαμβανομένου του Ευξείνου Πόντου.

(7)  COM(2006) 380 τελικό, 13/07/06

(8)  Βλ. υποσημείωση 1

(9)  TΕΝ Σύντομη ενδιάμεση αξιολόγηση, 25 Απριλίου 2007, ΕΕ C 168,20.7.2007, σ..68

(10)  Ανακοίνωση της Επιτροπής COM(2006) 380 τελικό, 13.07.06

(11)  Ανακοίνωση της Επιτροπής για το Θεματολόγιο της Ε.Ε. για τις εμπορευματικές μεταφορές 18.10.07/ έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής για τις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων.

(12)  TEN/258 «Κοινή ευρωπαϊκή Λιμενική πολιτική»ΕΕ C 168, 20.07.2007, σ. 57-62

(13)  TEN/262 Η εφοδιαστική εμπορευμάτων στην Ευρώπη ΕΕ C 168, 20.7.2007, σ. 63

(14)  ΠρόγραμμαCo-modalité navires rapides BGV-HSC et les Autoroutes de la mer à grande vitesse (www.bgv.eu)

(15)  ΕΕ C 168, 20.07.2007, σ. 57-62 ESPO ετήσια έκθεση 2006/2007 — ITMMA/ Πανεπιστήμιο Αμβέρσας

(16)  Πράσινη Βίβλος «Προς μια μελλοντική θαλάσσια πολιτική για την Ένωση», COM(2006) 275 τελικό, 7/06/06

(17)  Ανακοίνωση της Επιτροπής για την ευρωπαϊκή λιμενική πολιτική 18.10.07

(18)  Η Ευρώπη σε συνεχή κίνηση — Βιώσιμη κινητικότητα στην ήπειρό μας, COM(2006) 314 τελικό, 22/06/06

(19)  Η εφοδιαστική εμπορευμάτων στην Ευρώπη — κλειδί για τη βιώσιμη κινητικότητα, COM(2006) 336 τελικό, 28/06/06

(20)  Aiuto di Stato N 496/2003 — Italia

(21)  Ενδιάμεση ανασκόπηση του προγράμματος για την προώθηση των θαλάσσιων μεταφορών μικρών αποστάσεων COM(2006) 380 τελικό, 13/07/06

(22)  TEN/262 γνωμοδότηση για την εφοδιαστική εμπορευμάτων

(23)  Γνωμοδότηση για την Κοινή ευρωπαϊκή λιμενική πολιτική — ΕΕ C 168, 20.07.2007, σ.σ. 57-62 —Γνωμοδότηση Προς μια θαλάσσια πολιτική για την Ένωση — ΕΕ C 168, 20.7.2007, σ. 57

(24)  Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Ειτροπής — Οδηγός για τα τελωνειακά καθεστώτα που εφαρμόζονται στις θαλάσσιες μεταφορές μικρών αποστάσεων SEC(2002) 632, 29/05/02

(25)  Σημεία ελέγχου εκπομπών διοξειδίου του θείου.

(26)  Stern Review on the economics of climate change ΗΒ Οκτώβριος 2006


Top