EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 42016X0812(01)
Regulation No 117 of the Economic Commission for Europe of the United Nations (UNECE) — Uniform provisions concerning the approval of tyres with regard to rolling sound emissions and/or to adhesion on wet surfaces and/or to rolling resistance [2016/1350]
Κανονισμός αριθ. 117 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση ελαστικών όσον αφορά τις εκπομπές ήχου κύλισης και/ή την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα και/ή την αντίσταση κύλισης [2016/1350]
Κανονισμός αριθ. 117 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση ελαστικών όσον αφορά τις εκπομπές ήχου κύλισης και/ή την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα και/ή την αντίσταση κύλισης [2016/1350]
OJ L 218, 12.8.2016, p. 1–106
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force
|
12.8.2016 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
L 218/1 |
Μόνο τα πρωτότυπα κείμενα της ΟΕΕ/ΗΕ έχουν νομική ισχύ σύμφωνα με το διεθνές δημόσιο δίκαιο. Η κατάσταση και η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού πρέπει να ελεγχθούν στην τελευταία έκδοση του εγγράφου που αφορά την κατάσταση προσχώρησης στους κανονισμούς ΟΕΕ/ΗΕ, δηλαδή του εγγράφου TRANS/WP.29/343, που είναι διαθέσιμο στον ακόλουθο διαδικτυακό τόπο:
http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html
Κανονισμός αριθ. 117 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) — Ενιαίες διατάξεις σχετικά με την έγκριση ελαστικών όσον αφορά τις εκπομπές ήχου κύλισης και/ή την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα και/ή την αντίσταση κύλισης [2016/1350]
Ενσωματώνει όλο το έγκυρο κείμενο έως:
Προσθήκη 8 στη σειρά τροποποιήσεων 02 — Ημερομηνία έναρξης ισχύος: 20 Ιανουαρίου 2016
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ
|
1. |
Πεδίο εφαρμογής |
|
2. |
Ορισμοί |
|
3. |
Αίτηση για χορήγηση έγκρισης |
|
4. |
Σημάνσεις |
|
5. |
Έγκριση |
|
6. |
Προδιαγραφές |
|
7. |
Τροποποιήσεις του τύπου πνευματικού ελαστικού και επέκταση της έγκρισης |
|
8. |
Συμμόρφωση της παραγωγής |
|
9. |
Κυρώσεις για μη συμμόρφωση της παραγωγής |
|
10. |
Οριστική παύση της παραγωγής |
|
11. |
Ονομασίες και διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που διεξάγουν τις δοκιμές έγκρισης και των αρχών έγκρισης τύπου |
|
12. |
Μεταβατικές διατάξεις |
Παραρτήματα
|
1 |
Επικοινωνία |
|
2 |
|
|
Προσάρτημα 2 — |
Έγκριση σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 η οποία συμπίπτει με την έγκριση σύμφωνα με τους κανονισμούς αριθ. 30 ή 54 |
|
Προσάρτημα 3 — |
Επεκτάσεις για τον συνδυασμό εγκρίσεων που εκδόθηκαν σύμφωνα με τους κανονισμούς αριθ. 117, 30 ή 54 |
|
Προσάρτημα 4 — |
Επεκτάσεις για τον συνδυασμό εγκρίσεων που εκδόθηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 |
|
3 |
Μέθοδος δοκιμής σβηστού κινητήρα για τη μέτρηση της εκπομπής ήχου κύλισης ελαστικών |
|
Προσάρτημα 1 — |
Έκθεση δοκιμής |
|
4 |
Προδιαγραφές του χώρου δοκιμών |
|
5 |
Διαδικασίες δοκιμής για τη μέτρηση της πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα |
|
Προσάρτημα — |
Παραδείγματα εκθέσεων δοκιμής του δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα |
|
6 |
Διαδικασία δοκιμής για τη μέτρηση της αντίστασης κύλισης |
|
Προσάρτημα 1 — |
Ανοχές του εξοπλισμού δοκιμών |
|
Προσάρτημα 2 — |
Μέτρηση πλάτους σώτρου |
|
Προσάρτημα 3 — |
Έκθεση δοκιμής και δεδομένα δοκιμής (αντίσταση κύλισης) |
|
Προσάρτημα 4 — |
Οργανώσεις προτύπων ελαστικών |
|
Προσάρτημα 5 — |
Μέθοδος επιβράδυνσης |
|
7 |
Διαδικασίες για δοκιμές επιδόσεων σε χιόνι σε σχέση με χειμερινό ελαστικό για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης |
|
Προσάρτημα 1 — |
Ορισμός εικονογράμματος του «αλπικού συμβόλου» |
|
Προσάρτημα 2 — |
Εκθέσεις δοκιμής και δεδομένα δοκιμής για ελαστικά των κατηγοριών C1 και C2 |
|
Προσάρτημα 3 — |
Εκθέσεις δοκιμής και δεδομένα δοκιμής για ελαστικά της κατηγορίας C3 |
1. ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
1.1. Ο παρών κανονισμός ισχύει για καινούρια πνευματικά ελαστικά των κατηγοριών C1, C2 και C3 όσον αφορά τις εκπομπές ήχου, την αντίσταση κύλισης και τις επιδόσεις πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα. Δεν ισχύει ωστόσο για:
|
1.1.1. |
ελαστικά σχεδιασμένα ως «εφεδρικά ελαστικά προσωρινής χρήσης» τα οποία φέρουν τη σήμανση «μόνο για προσωρινή χρήση»· |
|
1.1.2. |
ελαστικά με κωδικό ονομαστικής διαμέτρου σώτρου ≤ 10 (ή ≤ 254 mm) ή ≥ 25 (ή ≥ 635 mm)· |
|
1.1.3. |
ελαστικά σχεδιασμένα για αγωνιστικά οχήματα· |
|
1.1.4. |
ελαστικά που προορίζονται να τοποθετηθούν σε οδικά οχήματα κατηγοριών άλλων από τις M, N και Ο (1)· |
|
1.1.5. |
ελαστικά εξοπλισμένα με πρόσθετα εξαρτήματα για τη βελτίωση των ιδιοτήτων πρόσφυσης (π.χ. ελαστικά με καρφιά)· |
|
1.1.6. |
ελαστικά κατηγοριών ταχύτητας κάτω των 80 km/h (σύμβολο ταχύτητας F)· |
|
1.1.7. |
ελαστικά σχεδιασμένα για τοποθέτηση μόνο σε οχήματα που ταξινομήθηκαν για πρώτη φορά πριν από την 1η Οκτωβρίου 1990. |
|
1.1.8. |
Επαγγελματικά ελαστικά εκτός οδού. |
1.2. Τα συμβαλλόμενα μέρη χορηγούν ή αποδέχονται εγκρίσεις ήχου κύλισης και/ή πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα και/ή αντίστασης κύλισης.
2. ΟΡΙΣΜΟΙ
Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, σε συνδυασμό με τους ορισμούς που περιλαμβάνονται στους κανονισμούς αριθ. 30 και αριθ. 54, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί.
2.1. Ως «τύπος ελαστικού» νοείται, σε σχέση με τον παρόντα κανονισμό, μια σειρά ελαστικών με χαρακτηρισμούς μεγέθους, εμπορικές ονομασίες και εμπορικές περιγραφές οι οποίες δεν διαφέρουν ως προς τα ουσιώδη χαρακτηριστικά τους όπως:
|
α) |
η επωνυμία του κατασκευαστή· |
|
β) |
η κατηγορία ελαστικού (βλ. σημείο 2.4. παρακάτω)· |
|
γ) |
η δομή του ελαστικού· |
|
δ) |
η κατηγορία χρήσης: σύνηθες ελαστικό, χειμερινό ελαστικό και ελαστικό ειδικής χρήσης· |
|
ε) |
Για ελαστικά κατηγορίας C1:
|
|
στ) |
Για ελαστικά των κατηγοριών C2 και C3:
|
|
ζ) |
το σκάλισμα πέλματος (βλ. σημείο 3.2.1 του παρόντος κανονισμού). |
2.2. Ως «εμπορική ονομασία» ή «εμπορική περιγραφή» νοούνται τα στοιχεία αναγνώρισης του ελαστικού, όπως δίδονται από τον κατασκευαστή. Η εμπορική ονομασία μπορεί να συμπίπτει με την επωνυμία του κατασκευαστή, η δε εμπορική περιγραφή με το εμπορικό σήμα.
2.3. Ως «εκπομπή ήχου κύλισης» νοείται ο ήχος που εκπέμπεται από την επαφή των εν κινήσει ελαστικών με το οδόστρωμα.
2.4. Ως «κατηγορία ελαστικού» νοούνται οι ακόλουθες ταξινομήσεις:
2.4.1. Ελαστικά κατηγορίας C1: ελαστικά σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 30·
2.4.2. Ελαστικά κατηγορίας C2: ελαστικά σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 54 και με δείκτη ικανότητας φόρτισης σε απλή διάταξη μικρότερο ή ίσο με 121 και με σύμβολο κατηγορίας ταχύτητας μεγαλύτερο ή ίσο με «N»·
2.4.3. Ελαστικά κατηγορίας C3: ελαστικά σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 54 και:
|
α) |
με δείκτη ικανότητας φόρτισης σε απλή διάταξη μεγαλύτερο ή ίσο με 122· ή |
|
β) |
με δείκτη ικανότητας φόρτισης σε απλή διάταξη μικρότερο ή ίσο με 121 και με σύμβολο κατηγορίας ταχύτητας μικρότερο ή ίσο με «M». |
2.5. Ως «αντιπροσωπευτικό μέγεθος ελαστικού» νοείται το μέγεθος του ελαστικού που υποβάλλεται στη δοκιμή η οποία περιγράφεται στο παράρτημα 3 του παρόντος κανονισμού όσον αφορά τις εκπομπές ήχου κύλισης, ή στο παράρτημα 5 όσον αφορά την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα, ή στο παράρτημα 6 όσον αφορά την αντίσταση κύλισης ώστε να αξιολογηθεί η συμμόρφωση για την έγκριση τύπου του τύπου ελαστικού, ή στο παράρτημα 7 για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης.
2.6. Ως «εφεδρικό ελαστικό προσωρινής χρήσης» νοείται ελαστικό διαφορετικό από εκείνα που προορίζονται για τοποθέτηση σε οποιοδήποτε όχημα υπό κανονικές συνθήκες οδήγησης και το οποίο χρησιμοποιείται μόνο προσωρινά υπό περιορισμένες συνθήκες οδήγησης.
2.7. Ως «ελαστικά αγωνιστικών οχημάτων» νοούνται ελαστικά σχεδιασμένα για τοποθέτηση σε οχήματα που συμμετέχουν σε αθλητικούς αγώνες και δεν προορίζονται για μη αγωνιστική οδική χρήση.
2.8. Ως «σύνηθες ελαστικό» νοείται το ελαστικό που προορίζεται για συνήθη οδική χρήση.
2.9. Ως «ενισχυμένο ελαστικό» ή «ελαστικό βαρέος φορτίου» κατηγορίας C1 νοείται μια δομή πνευματικού ελαστικού σχεδιασμένη για να αναλαμβάνει μεγαλύτερο φορτίο υπό υψηλότερη πίεση πλήρωσης σε σύγκριση με το φορτίο που αναλαμβάνει η αντίστοιχη πρότυπη έκδοση του ελαστικού υπό την πρότυπη πίεση πλήρωσης που ορίζεται στο πρότυπο ISO 4000-1:2010 (2)·
2.10. Ως «ελαστικό έλξης» νοείται ένα ελαστικό κατηγορίας C2 ή C3 που φέρει την ένδειξη TRACTION και προορίζεται για τοποθέτηση κυρίως στον/στους κινητήριο/-ους άξονα/-ες του οχήματος με σκοπό τη μεγιστοποίηση της μετάδοσης δύναμης υπό διαφορετικές συνθήκες.
2.11. Ως «χειμερινό ελαστικό» νοείται το ελαστικό του οποίου το σκάλισμα, το υλικό ή η δομή πέλματος έχουν σχεδιαστεί κυρίως για επιδόσεις υπό συνθήκες χιονιού, καλύτερες από εκείνες ενός κοινού ελαστικού, όσον αφορά την ικανότητα του ελαστικού να εκκινεί το όχημα ή να διατηρεί την κίνησή του.
2.11.1. Ως «χειμερινό ελαστικό για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης» νοείται το χειμερινό ελαστικό του οποίου το σκάλισμα, το υλικό ή η δομή πέλματος έχει σχεδιαστεί ειδικά για να χρησιμοποιείται σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης και που πληροί τις απαιτήσεις του σημείου 6.4 του παρόντος κανονισμού.
2.12. Ως «ελαστικό ειδικής χρήσης» νοείται το ελαστικό που προορίζεται για μεικτή χρήση, επί και εκτός οδού, ή για άλλες ειδικές χρήσεις. Αυτά τα ελαστικά είναι σχεδιασμένα κυρίως για την εκκίνηση και διατήρηση της κίνησης του οχήματος σε εκτός οδού συνθήκες.
2.13. Ως «επαγγελματικά ελαστικά εκτός οδού» νοούνται ειδικά ελαστικά τα οποία χρησιμοποιούνται κυρίως για κίνηση σε δυσχερείς εκτός οδού συνθήκες.
2.14. Ως «βάθος πέλματος» νοείται το βάθος των κύριων αυλακώσεων.
2.14.1. Ως «κύριες αυλακώσεις» νοούνται οι πλατιές περιφερειακές αυλακώσεις στο κεντρικό τμήμα του πέλματος του ελαστικού, οι οποίες, όταν πρόκειται για ελαστικά επιβατικών αυτοκινήτων και μικρών φορτηγών (επαγγελματικών), έχουν τους δείκτες φθοράς πέλματος στη βάση.
2.15. Ως «λόγος κενών προς πλήρωση» νοείται ο λόγος μεταξύ του εμβαδού των κενών σε μια επιφάνεια αναφοράς και του εμβαδού αυτής της επιφάνειας αναφοράς υπολογιζόμενης από το σχέδιο του καλουπιού.
2.16. Ως «τυποποιημένο ελαστικό δοκιμής αναφοράς» (SRTT) νοείται ελαστικό το οποίο κατασκευάζεται, ελέγχεται και αποθηκεύεται σύμφωνα με τα πρότυπα της Αμερικανικής Εταιρείας Δοκιμών και Υλικών (ASTM).
|
α) |
E1136-93 (2003) για το μέγεθος P195/75R14 |
|
β) |
F2872 (2011) για το μέγεθος 225/75 R 16 C |
|
γ) |
F2871 (2011) για το μέγεθος 245/70R19.5 |
|
δ) |
F2870 (2011) για το μέγεθος 315/70R22.5 |
2.17. Μετρήσεις πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα ή στο χιόνι — Ειδικοί ορισμοί
2.17.1. Ως «πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα» νοούνται οι σχετικές επιδόσεις πέδησης, σε υγρό οδόστρωμα, ενός οχήματος δοκιμής εξοπλισμένου με το υποψήφιο ελαστικό, σε σύγκριση με τις επιδόσεις του ίδιου οχήματος δοκιμής εξοπλισμένου με ελαστικό αναφοράς (SRTT).
2.17.2. Ως «υποψήφιο ελαστικό» νοείται ελαστικό, αντιπροσωπευτικό του τύπου που υποβάλλεται προς έγκριση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.
2.17.3. Ως «ελαστικό ελέγχου» νοείται ελαστικό κανονικής παραγωγής το οποίο χρησιμοποιείται για τον καθορισμό των επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα ή στο χιόνι των μεγεθών ελαστικών που δεν είναι δυνατόν να τοποθετούνται στο ίδιο όχημα με το τυποποιημένο ελαστικό δοκιμής αναφοράς –βλ. σημείο 4.1.7 του παραρτήματος 5 και σημείο 3.4.3 του παραρτήματος 7 του παρόντος κανονισμού.
2.17.4. Ως «δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα (“G”)» νοείται ο λόγος των επιδόσεων του υποψήφιου ελαστικού προς τις επιδόσεις του τυποποιημένου ελαστικού δοκιμής αναφοράς.
2.17.5. Ως «δείκτης πρόσφυσης στο χιόνι (“SG”)» νοείται ο λόγος των επιδόσεων του υποψήφιου ελαστικού προς τις επιδόσεις του τυποποιημένου ελαστικού δοκιμής αναφοράς.
2.17.6. Ως «συντελεστής δύναμης πέδησης κορυφής (“pbfc”)» νοείται η μέγιστη τιμή του λόγου της δύναμης πέδησης προς το κατακόρυφο φορτίο του ελαστικού πριν από την εμπλοκή των τροχών.
2.17.7. Ως «μέση πλήρως αναπτυγμένη επιβράδυνση (“mfdd”)» νοείται η μέση επιβράδυνση που υπολογίζεται βάσει της απόστασης που διανύεται κατά την επιβράδυνση ενός οχήματος μεταξύ δύο συγκεκριμένων ταχυτήτων.
2.17.8. Ως «ύψος ζεύξης (έλξης)» νοείται το ύψος που μετράται κατακόρυφα από το κέντρο του σημείου σύνδεσης της ζεύξης ρυμούλκησης ή της ράβδου έλξης του ρυμουλκούμενου από το έδαφος, όταν το ρυμουλκό όχημα και το ρυμουλκούμενο είναι συζευγμένα. Το όχημα και το ρυμουλκούμενο πρέπει να βρίσκονται επί επίπεδης επιφάνειας οδοστρώματος σε κατάσταση δοκιμής, εφοδιασμένα με το/τα κατάλληλο/-α ελαστικό/-ά που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί/-ούν στη συγκεκριμένη δοκιμή.
2.18. Μέτρηση αντίστασης κύλισης — Ειδικοί ορισμοί
2.18.1. Αντίσταση κύλισης Fr
Απώλεια ενέργειας (ή ενέργεια που καταναλώνεται) ανά μονάδα καλυπτόμενης απόστασης (3).
2.18.2. Συντελεστής αντίστασης κύλισης Cr
Λόγος της αντίστασης κύλισης προς το φορτίο που ασκείται στο ελαστικό (4).
2.18.3. Νέο ελαστικό δοκιμών
Ελαστικό που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ξανά σε δοκιμή κύλισης παρέκκλισης που ανεβάζει τη θερμοκρασία του πάνω από εκείνη που δημιουργείται κατά τις δοκιμές αντίστασης κύλισης και το οποίο δεν έχει εκτεθεί ξανά σε θερμοκρασία άνω των 40 °C (5), (6).
2.18.4. Ελαστικό εργαστηριακού ελέγχου
Ελαστικό που χρησιμοποιείται από ένα επιμέρους εργαστήριο για τον έλεγχο της συμπεριφοράς μηχανών σε συνάρτηση με τον χρόνο (7).
2.18.5. Αυξανόμενη πλήρωση
Διαδικασία κατά την οποία γίνεται πλήρωση (φούσκωμα) του ελαστικού και στη συνέχεια αφήνεται να αυξηθεί η πίεση πλήρωσης καθώς το ελαστικό θερμαίνεται κατά τη λειτουργία.
2.18.6. Παρασιτική απώλεια
Απώλεια ενέργειας (ή ενέργεια που καταναλώνεται) ανά μονάδα απόστασης με εξαίρεση τις εσωτερικές απώλειες του ελαστικού, η οποία οφείλεται στην αεροδυναμική απώλεια των διάφορων περιστρεφόμενων στοιχείων του εξοπλισμού δοκιμής, στην τριβή έδρασης και σε άλλες πηγές συστηματικής απώλειας η οποία δύναται να είναι εγγενής στη μέτρηση.
2.18.7. Ένδειξη δοκιμής επένδυσης
Είδος μέτρησης της παρασιτικής απώλειας κατά την οποία το ελαστικό διατηρείται σε κύλιση χωρίς πατινάρισμα, ενώ μειώνεται το φορτίο του ελαστικού σε βαθμό στον οποίο η απώλεια ενέργειας μέσα στο ίδιο το ελαστικό ουσιαστικά μηδενίζεται.
2.18.8. Αδράνεια ή ροπή αδράνειας.
Λόγος της ροπής η οποία εφαρμόζεται σε ένα περιστρεφόμενο σώμα προς την περιστροφική επιτάχυνση του σώματος αυτού (8).
2.18.9. Επαναληψιμότητα της μέτρησης σm
Δυνατότητα που έχει ένα μηχάνημα να μετρά την αντίσταση κύλισης (9).
3. ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ
3.1. Η αίτηση για έγκριση τύπου ελαστικού σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό υποβάλλεται από τον κατασκευαστή του ελαστικού ή τον δεόντως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του. Η αίτηση πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:
|
3.1.1. |
Τα χαρακτηριστικά επιδόσεων προς αξιολόγηση για τον τύπο ελαστικού· ήτοι η «στάθμη εκπομπής ήχου κύλισης ελαστικού» και/ή το «επίπεδο επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα» και/ή η «στάθμη αντίστασης κύλισης». «Επίπεδο επιδόσεων στο χιόνι» του ελαστικού σε περιπτώσεις «χειμερινού ελαστικού για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης»· |
|
3.1.2. |
την επωνυμία του κατασκευαστή· |
|
3.1.3. |
το ονοματεπώνυμο και η διεύθυνση του αιτούντος· |
|
3.1.4. |
την/τις διεύθυνση/-εις της/των μονάδας/-ων κατασκευής· |
|
3.1.5. |
την/τις εμπορική/-ές ονομασία/-ες, την/τις εμπορική/-ές περιγραφή/-ές, το/τα εμπορικό/-ά σήμα/-τα· |
|
3.1.6. |
την κατηγορία ελαστικού (κατηγορία C1, C2 ή C3) (βλ. σημείο 2.4 του παρόντος κανονισμού)· 3.1.6.1. το εύρος τιμών πλάτους διατομής για τα ελαστικά κατηγορίας C1 (βλ. σημείο 6.1.1 του παρόντος κανονισμού)· Σημείωση: Οι πληροφορίες αυτές απαιτούνται μόνο στην περίπτωση έγκρισης στάθμης εκπομπής ήχου κύλισης. |
|
3.1.7. |
τη δομή του ελαστικού· |
|
3.1.8. |
για ελαστικά της κατηγορίας C1, υποδεικνύεται:
για ελαστικά των κατηγοριών C2 και C3, υποδεικνύεται:
|
|
3.1.9. |
την κατηγορία χρήσης (σύνηθες, χειμερινό ελαστικό ή ελαστικό ειδικής χρήσης)· |
|
3.1.10. |
κατάλογο των χαρακτηρισμών μεγέθους ελαστικού που καλύπτονται από την παρούσα αίτηση. |
3.2. Η αίτηση για έγκριση πρέπει επίσης να συνοδεύεται (εις τριπλούν) από:
|
3.2.1. |
λεπτομέρειες των βασικών χαρακτηριστικών, όσον αφορά τις επιπτώσεις στις επιδόσεις (δηλ. στάθμη εκπομπής ήχου κύλισης, πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα, αντίσταση κύλισης και πρόσφυση στο χιόνι) των ελαστικών, συμπεριλαμβανομένου του σκαλίσματος πέλματος, που περιλαμβάνονται στο καθορισμένο εύρος μεγεθών ελαστικού. Αυτές μπορεί να είναι περιγραφές που συμπληρώνονται με τεχνικά στοιχεία, σχέδια, φωτογραφίες και ηλεκτρονικές τομογραφίες και πρέπει να είναι επαρκείς ώστε να μπορεί η αρμόδια για την έγκριση τύπου αρχή ή η τεχνική υπηρεσία να προσδιορίζει αν τυχόν μεταγενέστερες αλλαγές στα βασικά χαρακτηριστικά θα επηρεάσουν δυσμενώς τις επιδόσεις του ελαστικού. Οι επιπτώσεις που έχουν οι αλλαγές ήσσονος σημασίας λεπτομερειών της κατασκευής του ελαστικού στις επιδόσεις του πρέπει να είναι εμφανείς και να προσδιορίζονται στο πλαίσιο ελέγχων συμμόρφωσης της παραγωγής· |
|
3.2.2. |
σχέδια ή φωτογραφίες της παρειάς του ελαστικού, όπου εμφαίνονται οι πληροφορίες που παρατίθενται στο σημείο 3.1.8 ανωτέρω, καθώς και το σήμα έγκρισης που αναφέρεται στο σημείο 4 πρέπει να υποβάλλονται μετά την έναρξη της παραγωγής, το αργότερο εντός ενός έτους από την ημερομηνία χορήγησης της έγκρισης τύπου· |
|
3.2.3. |
όταν πρόκειται για αιτήσεις που αφορούν ελαστικά ειδικής χρήσης, πρέπει να παρέχεται ένα αντίγραφο του σχεδίου του καλουπιού του σκαλίσματος πέλματος για να είναι δυνατή η επαλήθευση του λόγου κενών προς πλήρωση. |
3.3. Κατόπιν αίτησης της αρμόδιας για την έγκριση τύπου αρχής, ο αιτών υποβάλλει δείγματα των προς δοκιμή ελαστικών ή αντίγραφα των εκθέσεων δοκιμής από τις τεχνικές υπηρεσίες, τα οποία κοινοποιούνται κατά τον τρόπο που υποδεικνύεται στο σημείο 11 του παρόντος κανονισμού.
3.4. Όσον αφορά την αίτηση, οι δοκιμές μπορούν να περιορίζονται στην επιλογή της χείριστης περίπτωσης κατά τη διακριτική ευχέρεια της αρμόδιας για την έγκριση τύπου αρχής ή της ορισθείσας τεχνικής υπηρεσίας.
3.5. Τα εργαστήρια και οι χώροι δοκιμών ενός κατασκευαστή ελαστικών επιτρέπεται να ορίζονται ως εγκεκριμένα εργαστήρια και η αρμόδια για την έγκριση τύπου αρχή έχει δικαίωμα εκπροσώπησης σε οποιαδήποτε εκ των δοκιμών.
4. ΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
4.1. Όλα τα ελαστικά που ταξινομούνται στον τύπο ελαστικού πρέπει να φέρουν σήμανση όπως προβλέπεται από οποιονδήποτε από τον κανονισμό αριθ. 30 ή αριθ. 54, ανάλογα με την περίπτωση.
4.2. Συγκεκριμένα, τα ελαστικά πρέπει να φέρουν (10):
|
4.2.1. |
την επωνυμία ή το εμπορικό σήμα του κατασκευαστή· |
|
4.2.2. |
την εμπορική περιγραφή (βλ. σημείο 2.2 του παρόντος κανονισμού). Εντούτοις, η εμπορική περιγραφή δεν απαιτείται όταν ταυτίζεται με το εμπορικό σήμα· |
|
4.2.3. |
τον χαρακτηρισμό μεγέθους ελαστικού· |
|
4.2.4. |
την ένδειξη «REINFORCED» (ή εναλλακτικά την ένδειξη «EXTRA LOAD»), εφόσον το ελαστικό ταξινομείται ως ενισχυμένο· |
|
4.2.5. |
την ένδειξη «TRACTION» (11), εφόσον το ελαστικό ταξινομείται ως «ελαστικό έλξης»· |
|
4.2.6. |
εάν το χειμερινό ελαστικό έχει ταξινομηθεί ως «χειμερινό ελαστικό για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης», πρέπει να προστεθεί το «αλπικό» σύμβολο («3 βουνοκορφές με μια νιφάδα χιονιού» σύμφωνα με το σύμβολο που περιγράφεται στο παράρτημα 7 προσάρτημα 1)· |
|
4.2.7. |
την ένδειξη «MPT» (ή εναλλακτικά «ML» ή «ET») και/ή «POR», εφόσον το ελαστικό ταξινομείται στην κατηγορία χρήσης «ειδική». ET σημαίνει «Extra Tread» (με επιπλέον πέλμα), ML σημαίνει «Mining and Logging» (για εξορύξεις και υλοτομία), MPT σημαίνει «Multi-Purpose Truck» (για φορτηγό πολλαπλών χρήσεων) και POR σημαίνει «Professional Off-Road» (επαγγελματικό ελαστικό εκτός οδού). |
4.3. Πρέπει να υπάρχει στα ελαστικά χώρος επαρκής για να χωρέσει το σήμα έγκρισης που υποδεικνύεται στο παράρτημα 2 του παρόντος κανονισμού.
4.4. Το σήμα έγκρισης πρέπει να είναι έκτυπο ή εγχάρακτο στην παρειά του ελαστικού. Πρέπει να είναι ευανάγνωστο και να τοποθετείται στο κάτω τμήμα του ελαστικού σε τουλάχιστον μία παρειά.
4.4.1. Ωστόσο, όσον αφορά, ελαστικά με σύνθεση ελαστικού-σώτρου τύπου «Α», η σήμανση μπορεί να τοποθετείται σε οποιοδήποτε σημείο της εξωτερικής παρειάς του ελαστικού.
5. ΕΓΚΡΙΣΗ
5.1. Έγκριση τύπου χορηγείται εφόσον το αντιπροσωπευτικό μέγεθος του τύπου ελαστικού που υποβάλλεται προς έγκριση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό ικανοποιεί τις απαιτήσεις των παρακάτω σημείων 6 και 7.
5.2. Για κάθε τύπο ελαστικού που εγκρίνεται χορηγείται αριθμός έγκρισης. Το ίδιο συμβαλλόμενο μέρος δεν δύναται να εκχωρήσει τον ίδιο αριθμό σε άλλο τύπο ελαστικού.
5.3. Η ειδοποίηση για την έγκριση ή την επέκταση ή την απόρριψη της έγκρισης τύπου ελαστικού σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα στη συμφωνία μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, με τη χρήση δελτίου σύμφωνα με το υπόδειγμα στο παράρτημα 1 του κανονισμού.
5.3.1. Οι κατασκευαστές ελαστικών δύνανται να υποβάλλουν αίτηση για επέκταση της έγκρισης τύπου σύμφωνα με τις απαιτήσεις άλλων συναφών με τον τύπο του ελαστικού κανονισμών. Στην περίπτωση αυτή, στην αίτηση για επέκταση της έγκρισης πρέπει να επισυνάπτεται αντίγραφο της/των σχετικής/-ών κοινοποίησης/-εων της έγκρισης τύπου, όπως εκδόθηκε/-αν από την αρμόδια για την έγκριση τύπου αρχή. Όλες οι αιτήσεις για επέκταση έγκρισης/-εων χορηγούνται αποκλειστικά και μόνο από την αρχή έγκρισης τύπου που εξέδωσε την αρχική έγκριση για το ελαστικό.
5.3.1.1. Όταν χορηγείται επέκταση έγκρισης, για την ενσωμάτωση, στο δελτίο κοινοποίησης, της/των πιστοποίησης/-εων συμμόρφωσης προς άλλους κανονισμούς (βλ. παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού), ο αριθμός έγκρισης που αναγράφεται στο δελτίο κοινοποίησης πρέπει να ακολουθείται από επίθημα/-τα που χαρακτηρίζει/-ουν τον/τους σχετικό/-ούς κανονισμό/-ούς και τις τεχνικές προδιαγραφές που ενσωματώθηκαν με την επέκταση της έγκρισης. Για κάθε επίθημα, ο/οι αριθμός/-οί έγκρισης για τον συγκεκριμένο τύπο και ο αριθμός του κανονισμού πρέπει να προστίθενται στο σημείο 9 του δελτίου κοινοποίησης.
5.3.1.2. Με το πρόθεμα χαρακτηρίζεται η σειρά τροποποιήσεων του σχετικού κανονισμού όσον αφορά την προδιαγραφή των επιδόσεων του ελαστικού, π.χ. με το πρόθεμα 02S2 προσδιορίζεται η δεύτερη σειρά τροποποιήσεων σχετικά με τις εκπομπές ήχου κύλισης στο στάδιο 2 ή με το πρόθεμα 02S1WR1 προσδιορίζονται η δεύτερη σειρά τροποποιήσεων σχετικά με τις εκπομπές ήχου κύλισης στο στάδιο 1, η πρόσφυση του ελαστικού σε υγρό οδόστρωμα και η αντίσταση κύλισης στο στάδιο 1 (βλ. σημείο 6.1. παρακάτω για τους ορισμούς του σταδίου 1 και του σταδίου 2). Εάν ο σχετικός κανονισμός είναι στην αρχική του μορφή, δεν απαιτείται χαρακτηρισμός της σειράς τροπολογιών.
5.3.2. Για τον χαρακτηρισμό ειδικών κανονισμών σχετικά με τις παραμέτρους των επιδόσεων ελαστικών έχουν ήδη οριστεί τα ακόλουθα επιθήματα:
|
S |
για τον χαρακτηρισμό της συμπληρωματικής συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις σχετικά με τις εκπομπές ήχου κύλισης ελαστικού· |
|
W |
για τον χαρακτηρισμό της συμπληρωματικής συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις σχετικά με την πρόσφυση ελαστικών σε υγρό οδόστρωμα· |
|
R |
για τον χαρακτηρισμό της συμπληρωματικής συμμόρφωσης προς τις απαιτήσεις σχετικά με την αντίσταση κύλισης ελαστικών. |
Εφόσον ορίζονται δύο στάδια για τις προδιαγραφές του ήχου κύλισης και της αντίστασης κύλισης στα σημεία 6.1 και 6.3 παρακάτω, τα επιθήματα S και R θα ακολουθούνται είτε από το επίθημα «1» για συμμόρφωση με το στάδιο 1 είτε από το επίθημα «2» για συμμόρφωση με το στάδιο 2.
5.4. Σε κάθε μέγεθος ελαστικού σύμφωνο προς τον τύπο ελαστικού που εγκρίνεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού τοποθετείται σε σημείο, το οποίο προσδιορίζεται στο σημείο 4.3. και σύμφωνα με τις απαιτήσεις του σημείου 4.4. παραπάνω, διεθνές σήμα έγκρισης αποτελούμενο από:
|
5.4.1. |
κύκλο ο οποίος περιβάλλει το γράμμα «E», ακολουθούμενο από τον διακριτικό αριθμό της χώρας η οποία χορήγησε την έγκριση (12)· και |
|
5.4.2. |
τον αριθμό έγκρισης, ο οποίος τοποθετείται κοντά στον κύκλο που ορίζεται στο σημείο 5.4.1 παραπάνω είτε πάνω είτε κάτω από την ένδειξη «Ε» ή στα αριστερά ή στα δεξιά του εν λόγω γράμματος. |
|
5.4.3. |
το/τα επίθημα/-τα και τον χαρακτηρισμό των σχετικών σειρών τροπολογιών, εφόσον υπάρχουν, όπως καθορίζονται στο δελτίο κοινοποίησης. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάποιο από τα επιθήματα που αναφέρονται κατωτέρω ή οποιοσδήποτε συνδυασμός τους.
Αυτά τα επιθήματα τοποθετούνται στα δεξιά του αριθμού έγκρισης ή κάτω από αυτόν, εφόσον αυτός περιλαμβάνεται στην αρχική έγκριση. Εάν η έγκριση επεκταθεί μετά τις εγκρίσεις δυνάμει του κανονισμού αριθ. 30 ή αριθ. 54, το σύμβολο της πρόσθεσης «+» και η σειρά τροποποιήσεων του κανονισμού αριθ. 117 πρέπει να τοποθετούνται μπροστά από το επίθημα ή οποιονδήποτε συνδυασμό επιθημάτων, για να υποδηλώσουν την επέκταση της έγκρισης. Εάν η έγκριση επεκταθεί μετά την αρχική έγκριση δυνάμει του κανονισμού αριθ. 117, το σύμβολο της πρόσθεσης «+» πρέπει να τοποθετείται ανάμεσα στο επίθημα ή οποιονδήποτε συνδυασμό επιθημάτων της αρχικής έγκρισης και στο επίθημα ή οποιονδήποτε συνδυασμό επιθημάτων που προστίθεται, για να υποδηλώσει την επέκταση της έγκρισης. |
|
5.4.4. |
Η σήμανση του/των επιθήματος/-ων του αριθμού έγκρισης στις παρειές του ελαστικού αίρει την απαίτηση πρόσθετης σήμανσης, στο ελαστικό, του αριθμού έγκρισης του συγκεκριμένου τύπου για τον σκοπό της συμμόρφωσης προς τον/τους κανονισμό/-ούς στον/-ους οποίο/-ους αναφέρεται το επίθημα σύμφωνα με το σημείο 5.3.2 ανωτέρω. |
5.5. Εάν το ελαστικό συμμορφώνεται προς τις εγκρίσεις τύπου δυνάμει ενός ή περισσοτέρων προσαρτώμενων στη συμφωνία κανονισμών στη χώρα που χορήγησε την έγκριση δυνάμει του παρόντος κανονισμού, δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνεται το σύμβολο που περιγράφεται στο σημείο 5.4.1 παραπάνω. Στην περίπτωση αυτή, οι πρόσθετοι αριθμοί και τα σύμβολα όλων των κανονισμών δυνάμει των οποίων χορηγήθηκε η έγκριση στη σχετική χώρα δυνάμει του παρόντος κανονισμού πρέπει να τοποθετούνται πλησίον του συμβόλου που περιγράφεται στο σημείο 5.4.1 ανωτέρω.
5.6. Στο παράρτημα 2 του παρόντος κανονισμού παρέχονται παραδείγματα διατάξεων σημάτων έγκρισης.
6. ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ
6.1. Όρια εκπομπών ήχου κύλισης ελαστικού, όπως υπολογίζονται με τη μέθοδο που περιγράφεται στο παράρτημα 3 του παρόντος κανονισμού.
6.1.1. Για ελαστικά κατηγορίας C1, η τιμή της εκπομπής ήχου κύλισης ελαστικού δεν πρέπει να υπερβαίνει τις τιμές που παρατίθενται κατωτέρω όσον αφορά το σχετικό στάδιο. Οι τιμές αυτές αναφέρονται στο ονομαστικό πλάτος διατομής που ορίζεται στο σημείο 2.17.1.1 του κανονισμού αριθ. 30:
|
Στάδιο 1 |
|
|
Ονομαστικό πλάτος διατομής |
Όριο dB(A) |
|
145 και κάτω |
72 |
|
Άνω του 145 και έως και 165 |
73 |
|
Άνω του 165 και έως και 185 |
74 |
|
Άνω του 185 και έως και 215 |
75 |
|
Άνω του 215 |
76 |
Τα ανωτέρω όρια αυξάνονται κατά 1 dB(A) για ελαστικά βαρέος φορτίου ή ενισχυμένα ελαστικά και κατά 2 dB(A) για «ελαστικά ειδικής χρήσης».
|
Στάδιο 2 |
|
|
Ονομαστικό πλάτος διατομής |
Όριο dB(A) |
|
185 και κάτω |
70 |
|
Άνω του 185 και έως και 245 |
71 |
|
Άνω του 245 και έως και 275 |
72 |
|
Άνω του 275 |
74 |
Τα ανωτέρω όρια αυξάνονται κατά 1 dB(A) για «ελαστικά χιονιού για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης», ελαστικά βαρέος φορτίου ή ενισχυμένα ελαστικά, ή για οποιονδήποτε συνδυασμό των ταξινομήσεων αυτών.
6.1.2. Για ελαστικά κατηγορίας C2, η τιμή της εκπομπής ήχου κύλισης ελαστικού σε συνάρτηση με τη σχετική κατηγορία χρήσης (βλ. σημείο 2.1 ανωτέρω) δεν πρέπει να υπερβαίνει τις τιμές που ισχύουν για το σχετικό στάδιο και οι οποίες δίνονται κατωτέρω:
|
Στάδιο 1 |
|
|
Κατηγορία χρήσης |
Όριο dB(A) |
|
Σύνηθες ελαστικό |
75 |
|
Χειμερινό ελαστικό |
77 |
|
Ελαστικό ειδικής χρήσης |
78 |
|
Στάδιο 2 |
|||
|
Κατηγορία χρήσης |
|
Όριο dB(A) |
|
|
Άλλα |
ελαστικά έλξης |
||
|
Σύνηθες ελαστικό |
|
72 |
73 |
|
Χειμερινό ελαστικό |
|
72 |
73 |
|
Χειμερινό ελαστικό για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης |
73 |
75 |
|
|
Ελαστικό ειδικής χρήσης |
|
74 |
75 |
6.1.3. Για ελαστικά κατηγορίας C3, η τιμή της εκπομπής ήχου κύλισης ελαστικού σε συνάρτηση με τη σχετική κατηγορία χρήσης (βλ. σημείο 2.1 ανωτέρω) δεν πρέπει να υπερβαίνει τις τιμές που ισχύουν για το σχετικό στάδιο και οι οποίες δίνονται κατωτέρω:
|
Στάδιο 1 |
|
|
Κατηγορία χρήσης |
Όριο dB(A) |
|
Σύνηθες ελαστικό |
76 |
|
Χειμερινό ελαστικό |
78 |
|
Ελαστικό ειδικής χρήσης |
79 |
|
Στάδιο 2 |
|||
|
Κατηγορία χρήσης |
|
Όριο dB(A) |
|
|
Άλλα |
Ελαστικά έλξης |
||
|
Σύνηθες ελαστικό |
|
73 |
75 |
|
Χειμερινό ελαστικό |
|
73 |
75 |
|
Χειμερινό ελαστικό για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης |
74 |
76 |
|
|
Ελαστικό ειδικής χρήσης |
|
75 |
77 |
6.2. Ο υπολογισμός των επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα βασίζεται σε μια διαδικασία σύγκρισης είτε του συντελεστή δύναμης πέδησης κορυφής («pbfc») είτε της μέσης πλήρως αναπτυγμένης επιβράδυνσης («mfdd») με τις τιμές που επιτυγχάνονται από ένα τυποποιημένο ελαστικό δοκιμής αναφοράς (SRTT). Οι σχετικές επιδόσεις υποδεικνύονται με τον δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα (G).
6.2.1. Για ελαστικά κατηγορίας C1, τα οποία υποβάλλονται σε δοκιμή με οποιαδήποτε εκ των διαδικασιών που περιγράφονται στο παράρτημα 5 μέρος Α του παρόντος κανονισμού, το ελαστικό πρέπει να ικανοποιεί τις ακόλουθες απαιτήσεις:
|
Κατηγορία χρήσης |
|
Δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα (G) |
|
Σύνηθες ελαστικό |
|
≥ 1,1 |
|
Χειμερινό ελαστικό |
|
≥ 1,1 |
|
«Χειμερινό ελαστικό για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης» και με σύμβολο ταχύτητας («R» και μεγαλύτερο, περιλαμβανομένου του «H») που αντιστοιχεί σε μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα μεγαλύτερη από 160 km/h |
≥ 1,0 |
|
|
«Χειμερινό ελαστικό για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης» και με σύμβολο ταχύτητας («Q» ή μικρότερο, εκτός από «H») που αντιστοιχεί σε μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα έως και 160 km/h |
≥ 0,9 |
|
|
Ελαστικό ειδικής χρήσης |
|
Δεν έχουν οριστεί |
6.2.2. Για ελαστικά κατηγορίας C2, τα οποία υποβάλλονται σε δοκιμή με οποιαδήποτε εκ των διαδικασιών που περιγράφονται στο παράρτημα 5 μέρος Β του παρόντος κανονισμού, το ελαστικό πρέπει να ικανοποιεί τις ακόλουθες απαιτήσεις:
|
Κατηγορία χρήσης |
|
Δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα (G) |
|
|
Άλλα |
Ελαστικά έλξης |
||
|
Σύνηθες ελαστικό |
|
≥ 0,95 |
≥ 0,85 |
|
Χειμερινό ελαστικό |
|
≥ 0,95 |
≥ 0,85 |
|
Χειμερινό ελαστικό για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης |
≥ 0,85 |
≥ 0,85 |
|
|
Ελαστικό ειδικής χρήσης |
|
≥ 0,85 |
≥ 0,85 |
6.2.3. Για ελαστικά κατηγορίας C3, τα οποία υποβάλλονται σε δοκιμή με οποιαδήποτε εκ των διαδικασιών που περιγράφονται στο παράρτημα 5 μέρος Β του παρόντος κανονισμού, το ελαστικό πρέπει να ικανοποιεί τις ακόλουθες απαιτήσεις:
|
Κατηγορία χρήσης |
|
Δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα (G) |
|
|
Άλλα |
Ελαστικά έλξης |
||
|
Σύνηθες ελαστικό |
|
≥ 0,80 |
≥ 0,65 |
|
Χειμερινό ελαστικό |
|
≥ 0,65 |
≥ 0,65 |
|
Χειμερινό ελαστικό για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης |
≥ 0,65 |
≥ 0,65 |
|
|
Ελαστικό ειδικής χρήσης |
|
≥ 0,65 |
≥ 0,65 |
6.3. Όρια του συντελεστή αντίστασης κύλισης, όπως υπολογίζονται με τη μέθοδο που περιγράφεται στο παράρτημα 6 του παρόντος κανονισμού.
6.3.1. Οι μέγιστες τιμές του συντελεστή αντίστασης κύλισης για το στάδιο 1 δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις ακόλουθες (η τιμή σε N/kN αντιστοιχεί στην τιμή σε kg/τόνο):
|
Κατηγορία ελαστικού |
Μέγιστη τιμή (N/kN) |
|
C1 |
12,0 |
|
C2 |
10,5 |
|
C3 |
8,0 |
Τα όρια αυξάνονται κατά 1 N/kN για «χειμερινά ελαστικά για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης».
6.3.2. Οι μέγιστες τιμές του συντελεστή αντίστασης κύλισης για το στάδιο 2 δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις ακόλουθες (η τιμή σε N/kN αντιστοιχεί στην τιμή σε kg/τόνο):
|
Κατηγορία ελαστικού |
Μέγιστη τιμή (N/kN) |
|
C1 |
10,5 |
|
C2 |
9,0 |
|
C3 |
6,5 |
Τα όρια αυξάνονται κατά 1 N/kN για «χειμερινά ελαστικά για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης».
6.4. Το ελαστικό πρέπει να πληροί τις απαιτήσεις επιδόσεων του σημείου 6.4.1 κατωτέρω, ώστε να ταξινομηθεί ως «χειμερινό ελαστικό για χρήση σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης». Το ελαστικό πρέπει να πληροί τις εν λόγω απαιτήσεις με βάση μια μέθοδο δοκιμής του παραρτήματος 7 με την οποία:
|
α) |
η μέση πλήρως αναπτυγμένη επιβράδυνση («mfdd») σε μια δοκιμή πέδησης, |
|
β) |
ή εναλλακτικά μια μέση δύναμη έλξης σε μια δοκιμή έλξης, |
|
γ) |
ή εναλλακτικά η μέση επιτάχυνση σε μια δοκιμή επιτάχυνσης |
του υποψήφιου ελαστικού συγκρίνεται με εκείνη ενός τυποποιημένου ελαστικού αναφοράς.
Οι σχετικές επιδόσεις υποδεικνύονται με τον δείκτη χιονιού.
6.4.1. Απαιτήσεις επιδόσεων για χειμερινά ελαστικά
6.4.1.1. Ελαστικά των κατηγοριών C1, C2 και C3
Η ελάχιστη τιμή του δείκτη χιονιού, όπως υπολογίζεται με τη διαδικασία που περιγράφεται στο παράρτημα 7 και συγκρίνεται με το SRTT, έχει ως εξής:
|
Κατηγορία ελαστικού |
Δείκτης πρόσφυσης στο χιόνι (μέθοδος πέδησης στο χιόνι) (1) |
Δείκτης πρόσφυσης στο χιόνι (μέθοδος έλξης περιδίνησης) (2) |
Δείκτης πρόσφυσης στο χιόνι (μέθοδος επιτάχυνσης) (3) |
|
|
|
Αναφ. = C1 — SRTT 14 |
Αναφ. = C2 — SRTT 16C |
Αναφ. = C1 — SRTT 14 |
Αναφ. = C3N — SRTT 19,5 Αναφ. = C3W — SRTT 22,5 |
|
C1 |
1,07 |
Όχι |
1,10 |
Όχι |
|
C2 |
Όχι |
1,02 |
1,10 |
Όχι |
|
C3 |
Όχι |
Όχι |
Όχι |
1,25 |
6.5. Για να ταξινομηθεί ως «ελαστικό έλξης», ένα ελαστικό πρέπει να πληροί τουλάχιστον έναν από τους όρους του σημείου 6.5.1 κατωτέρω.
6.5.1. Το ελαστικό πρέπει να έχει σκάλισμα πέλματος με δύο τουλάχιστον περιφερειακές νευρώσεις η καθεμιά από τις οποίες να περιέχει τουλάχιστον 30 κυβοειδή στοιχεία διαχωρισμένα με αυλακώσεις και/ή χαρακιές των οποίων το βάθος πρέπει να είναι τουλάχιστον το ήμισυ του βάθους πέλματος. Η χρήση εναλλακτικής επιλογής φυσικής δοκιμής εφαρμόζεται μόνο σε μεταγενέστερο στάδιο, κατόπιν περαιτέρω τροποποίησης του κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης αναφοράς σε κατάλληλες μεθόδους δοκιμής και οριακές τιμές.
6.6. Για να ταξινομηθεί στην κατηγορία των «ελαστικών ειδικής χρήσης», ένα ελαστικό πρέπει να έχει σκάλισμα πέλματος με κύβους οι οποίοι να είναι μεγαλύτεροι σε μέγεθος και κατανεμημένοι σε μεγαλύτερες αποστάσεις μεταξύ τους από ό,τι στα συνήθη ελαστικά και να έχουν τα εξής χαρακτηριστικά:
|
Για ελαστικά κατηγορίας C1 |
: |
βάθος πέλματος ≥ 11 mm και λόγο κενών προς πλήρωση ≥ 35 τοις εκατό |
|
Για ελαστικά κατηγορίας C2 |
: |
βάθος πέλματος ≥ 11 mm και λόγο κενών προς πλήρωση ≥ 35 τοις εκατό |
|
Για ελαστικά κατηγορίας C3 |
: |
βάθος πέλματος ≥ 16 mm και λόγο κενών προς πλήρωση ≥ 35 τοις εκατό |
6.7. Για να ταξινομηθεί ως «επαγγελματικό ελαστικό εκτός οδού», ένα ελαστικό πρέπει να έχει όλα τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
|
α) |
για ελαστικά κατηγοριών C1 και C2:
|
|
β) |
για ελαστικά κατηγορίας C3:
|
7. ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΕΛΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ
7.1. Κάθε τροποποίηση τύπου ελαστικού η οποία ενδέχεται να επηρεάζει τα χαρακτηριστικά επιδόσεων που έχουν εγκριθεί σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό κοινοποιείται στην αρχή έγκρισης τύπου που έχει χορηγήσει την έγκριση τύπου του ελαστικού. Η εν λόγω Αρχή μπορεί είτε:
|
7.1.1. |
να θεωρήσει ότι οι τροποποιήσεις που επήλθαν δεν ενδέχεται να έχουν σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις στα εγκεκριμένα χαρακτηριστικά επιδόσεων και ότι το ελαστικό εξακολουθεί να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού· ή |
|
7.1.2. |
να απαιτήσει την υποβολή περαιτέρω δειγμάτων σε δοκιμή ή περαιτέρω εκθέσεις δοκιμών από την ορισθείσα τεχνική υπηρεσία. |
|
7.1.3. |
Η επικύρωση ή η απόρριψη της έγκρισης, στην οποία προσδιορίζονται οι τροποποιήσεις, ανακοινώνεται στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο σημείο 5.3 του παρόντος κανονισμού. |
|
7.1.4. |
Η αρχή έγκρισης τύπου η οποία έχει χορηγήσει επέκταση της έγκρισης εκχωρεί αριθμό σειράς για την επέκταση ο οποίος υποδεικνύεται στο δελτίο κοινοποίησης. |
8. ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Οι διαδικασίες παραγωγής πρέπει να συμμορφώνονται προς τις διαδικασίες που καθορίζονται στη συμφωνία, προσάρτημα 2 (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Αναθ.2) με τις ακόλουθες απαιτήσεις:
|
8.1. |
Τα ελαστικά που εγκρίνονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού πρέπει να κατασκευάζονται κατά τρόπο ώστε να συμμορφώνονται προς τα χαρακτηριστικά επιδόσεων του εγκεκριμένου τύπου ελαστικού ικανοποιώντας τις απαιτήσεις που ορίζονται στο ανωτέρω σημείο 6· |
|
8.2. |
Για τον έλεγχο της συμμόρφωσης που προβλέπεται στο σημείο 8.1. ανωτέρω, λαμβάνεται από τη σειρά παραγωγής τυχαίο δείγμα ελαστικών τα οποία φέρουν το σήμα έγκρισης που απαιτείται από τον παρόντα κανονισμό. Η συνήθης συχνότητα της επαλήθευσης της συμμόρφωσης της παραγωγής πρέπει να είναι τουλάχιστον μία φορά κάθε διετία· 8.2.1. Στην περίπτωση επαληθεύσεων σχετικών με εγκρίσεις σύμφωνα με το σημείο 6.2. του παρόντος κανονισμού, οι επαληθεύσεις διενεργούνται με την ίδια διαδικασία (βλ. παράρτημα 5 του παρόντος κανονισμού) που ακολουθήθηκε για την αρχική έγκριση και η αρχή έγκρισης τύπου πρέπει να βεβαιώνεται ότι όλα τα ελαστικά που ταξινομούνται σε έναν εγκεκριμένο τύπο συμμορφώνονται προς την απαίτηση έγκρισης. Η αξιολόγηση πρέπει να πραγματοποιείται βάσει του όγκου παραγωγής του τύπου του ελαστικού σε κάθε κατασκευαστική μονάδα, λαμβανομένου/-ων υπόψη του/των συστήματος/-ων διαχείρισης ποιότητας του κατασκευαστή. Σε περίπτωση που η διαδικασία δοκιμής περιλαμβάνει την ταυτόχρονη δοκιμή περισσότερων του ενός ελαστικών, για παράδειγμα μιας σειράς τεσσάρων ελαστικών για τη δοκιμή των επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα σύμφωνα με τη διαδικασία για τυποποιημένα οχήματα που παρατίθεται στο παράρτημα 5 του παρόντος κανονισμού, τότε, για τους σκοπούς του υπολογισμού του αριθμού των ελαστικών που πρέπει να υποβάλλονται σε δοκιμή, η σειρά αυτή λογίζεται ως ενιαία μονάδα. |
|
8.3. |
Η παραγωγή θεωρείται πως συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού εφόσον οι μετρούμενες στάθμες συμμορφώνονται προς τα όρια που καθορίζονται στο σημείο 6.1 του παρόντος κανονισμού, με μια πρόσθετη ανοχή + 1 dB(A) για ενδεχόμενες παραλλαγές στη μαζική παραγωγή. |
|
8.4. |
Η παραγωγή θεωρείται πως συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού εφόσον οι μετρούμενες στάθμες συμμορφώνονται προς τα όρια που καθορίζονται στο σημείο 6.3 του παρόντος κανονισμού, με μια πρόσθετη ανοχή + 0,3 N/kN για ενδεχόμενες παραλλαγές στη μαζική παραγωγή. |
9. ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
9.1. Η έγκριση που χορηγείται για έναν τύπο ελαστικού σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μπορεί να ανακληθεί εάν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις του σημείου 8 ανωτέρω ή σε περίπτωση που κάποιο από τα ελαστικά του τύπου υπερβαίνει τα όρια που καθορίζονται στο σημείο 8.3 ή 8.4 ανωτέρω.
9.2. Εάν συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία, το οποίο εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό, ανακαλέσει έγκριση που έχει χορηγήσει προηγουμένως, ενημερώνει αμέσως τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό με τη διαβίβαση αντιγράφου του εντύπου της έγκρισης σύμφωνα με το υπόδειγμα στο παράρτημα 1 του παρόντος κανονισμού.
10. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Αν ο κάτοχος έγκρισης διακόψει οριστικά την παραγωγή ενός τύπου πνευματικού ελαστικού εγκεκριμένου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ενημερώνει σχετικά την αρχή έγκρισης τύπου που χορήγησε την έγκριση. Με την παραλαβή της σχετικής κοινοποίησης, η εν λόγω αρχή ενημερώνει σχετικά τα λοιπά συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω ενός δελτίου κοινοποίησης που είναι σύμφωνο με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1 του παρόντος κανονισμού.
11. ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΞΑΓΟΥΝ ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΕΣ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΤΥΠΟΥ
Τα συμβαλλόμενα στη συμφωνία μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό οφείλουν να κοινοποιούν στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών τις ονομασίες και τις διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διενέργεια των δοκιμών έγκρισης και της αρχής έγκρισης τύπου που χορηγεί εγκρίσεις, προς τις οποίες πρέπει να αποστέλλονται τα έντυπα πιστοποίησης της έγκρισης ή επέκτασης ή απόρριψης ή ανάκλησης της έγκρισης που εκδίδονται σε άλλες χώρες.
12. ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
12.1. Από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της σειράς τροπολογιών 02 του παρόντος κανονισμού, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δεν θα αρνούνται τη χορήγηση έγκρισης δυνάμει του παρόντος κανονισμού για έναν τύπο ελαστικού εάν το ελαστικό αυτό πληροί τις απαιτήσεις της σειράς τροπολογιών 02, περιλαμβανομένων των απαιτήσεων περί ήχου κύλισης για το στάδιο 1 ή το στάδιο 2 που ορίζονται στα σημεία 6.1.1 έως 6.1.3 του παρόντος κανονισμού, των απαιτήσεων περί επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα που ορίζονται στο σημείο 6.2.1 του παρόντος κανονισμού και των απαιτήσεων περί αντίστασης κύλισης για το στάδιο 1 ή το στάδιο 2 που ορίζονται στο σημείο 6.3.1 ή 6.3.2 του παρόντος κανονισμού.
12.2. Από την 1η Νοεμβρίου 2012, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα αρνούνται τη χορήγηση έγκρισης εάν ο προς έγκριση τύπος ελαστικού δεν πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 02, και επιπρόσθετα θα αρνούνται τη χορήγηση έγκρισης εάν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις περί ήχου κύλισης για το στάδιο 2 που ορίζονται στα σημεία 6.1.1 έως 6.1.3 του παρόντος κανονισμού, οι απαιτήσεις περί επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα που ορίζονται στο σημείο 6.2.1 του παρόντος κανονισμού και οι απαιτήσεις περί αντίστασης κύλισης για το στάδιο 1 που ορίζονται στο σημείο 6.3.1 του παρόντος κανονισμού.
12.3. Από την 1η Νοεμβρίου 2014, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δύνανται να απαγορεύσουν την πώληση ή την τοποθέτηση ελαστικού το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 02, περιλαμβανομένων και των απαιτήσεων περί επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα που ορίζονται στο σημείο 6.2.1 του παρόντος κανονισμού.
12.4. Από την 1η Νοεμβρίου 2016, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό θα αρνούνται τη χορήγηση εγκρίσεων εάν ο προς έγκριση τύπος ελαστικού δεν πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 02, περιλαμβανομένων και των απαιτήσεων περί αντίστασης κύλισης για το στάδιο 2 που ορίζονται στο σημείο 6.3.2 του παρόντος κανονισμού και των απαιτήσεων για το υγρό οδόστρωμα που ορίζονται στα σημεία 6.2.2 και 6.2.3 του παρόντος κανονισμού.
12.5. Από την 1η Νοεμβρίου 2016, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δύνανται να απαγορεύσουν την πώληση ή την τοποθέτηση ελαστικού το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 02, και το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις περί ήχου κύλισης για το στάδιο 2 που ορίζονται στα σημεία 6.1.1. έως 6.1.3. του παρόντος κανονισμού.
12.6. Από τις ημερομηνίες που αναφέρονται κατωτέρω, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δύνανται να απαγορεύσουν την πώληση ή την τοποθέτηση ελαστικού το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 02, και το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις περί αντίστασης κύλισης για το στάδιο 1 που ορίζονται στο σημείο 6.3.1. του παρόντος κανονισμού:
|
Κατηγορία ελαστικού |
Ημερομηνία |
|
C1, C2 |
1 Νοεμβρίου 2014 |
|
C3 |
1 Νοεμβρίου 2016 |
12.7. Από τις ημερομηνίες που αναφέρονται κατωτέρω, τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό δύνανται να απαγορεύσουν την πώληση ή την τοποθέτηση ελαστικού το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού, όπως τροποποιήθηκε με τη σειρά τροποποιήσεων 02, και το οποίο δεν πληροί τις απαιτήσεις περί αντίστασης κύλισης για το στάδιο 2 που ορίζονται στο σημείο 6.3.2 του παρόντος κανονισμού και τις απαιτήσεις περί πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα που ορίζονται στα σημεία 6.2.2 και 6.2.3 του παρόντος κανονισμού:
|
Κατηγορία ελαστικού |
Ημερομηνία |
|
C1 και C2 |
1 Νοεμβρίου 2018 |
|
C3 |
1 Νοεμβρίου 2020 |
12.8. Μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου 2019 (60 μήνες μετά την έναρξη ισχύος της προσθήκης 4 στη σειρά τροποποιήσεων 02 του παρόντος κανονισμού) τα συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μπορούν να εξακολουθήσουν να χορηγούν εγκρίσεις τύπου σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 02 του παρόντος κανονισμού, με βάση τις διατάξεις του παραρτήματος 4 του παρόντος κανονισμού.
(1) Όπως ορίζεται στο ενοποιημένο ψήφισμα σχετικά με την κατασκευή οχημάτων (R.E.3.) έγγραφο ECE/TRANS/WP.29/78/αναθ.3, www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html
(2) Τα ελαστικά κατηγορίας C1 αντιστοιχούν στα «ελαστικά επιβατικών αυτοκινήτων» στο πρότυπο ISO 4000-1:2010.
(3) Η μονάδα του Διεθνούς Συστήματος Μονάδων (SI) που χρησιμοποιείται κατά κανόνα για την αντίσταση κύλισης είναι το newton-μέτρο ανά μέτρο, η οποία αντιστοιχεί σε δύναμη επιβράδυνσης σε newton.
(4) Η αντίσταση κύλισης εκφράζεται σε newton και το φορτίο εκφράζεται σε kilo-newton. Ο συντελεστής αντίστασης κύλισης είναι αδιάστατος.
(5) Απαιτείται νέος ορισμός ελαστικού δοκιμής για τη μείωση της δυνητικής διακύμανσης και διασποράς δεδομένων λόγω των επιπτώσεων της γήρανσης του ελαστικού.
(6) Επιτρέπεται η επανάληψη μιας αποδεκτής διαδικασίας δοκιμής.
(7) Ένα παράδειγμα συμπεριφοράς των μηχανών είναι η μετατόπιση.
(8) Το περιστρεφόμενο σώμα μπορεί να είναι, λόγου χάρη, ένα συγκρότημα ελαστικού ή ένα τύμπανο μηχανής.
(9) Η επαναληψιμότητα της μέτρησης σm υπολογίζεται μετρώντας n φορές (όπου n ≥ 3), σε ένα μόνο ελαστικό, ολόκληρη τη διαδικασία που περιγράφεται στο σημείο 4 του παραρτήματος 6, ως εξής:
Όπου:
|
j |
= |
είναι ο αριθμός, από το 1 έως το n, επαναλήψεων κάθε μέτρησης για ένα δεδομένο ελαστικό, |
|
n |
= |
αριθμός επαναλήψεων των μετρήσεων των ελαστικών (n ≥ 3). |
(10) Ορισμένες από αυτές τις απαιτήσεις δύνανται να ορίζονται ξεχωριστά στον κανονισμό αριθ. 30 ή αριθ. 54.
(11) Ελάχιστο ύψος σήμανσης: βλ. διάσταση C στο παράρτημα 3 του κανονισμού αριθ. 54.
(12) οι χαρακτηριστικοί αριθμοί των συμβαλλόμενων μερών στη συμφωνία του 1958 παρατίθενται στο παράρτημα 3 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), έγγραφο ECE/TRANS/WP.29/78/αναθ.3 — www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29resolutions.html
(1) Βλ. σημείο 3 του παραρτήματος 7 του παρόντος κανονισμού
(2) Βλ. σημείο 2 του παραρτήματος 7 του παρόντος κανονισμού
(3) Βλ. σημείο 4 του παραρτήματος 7 του παρόντος κανονισμού
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2
Προσάρτημα 1
Παραδείγματα σημάτων έγκρισης
Ρυθμίσεις για τα σήματα έγκρισης
(Βλ. σημείο 5.4 του παρόντος κανονισμού)
Έγκριση σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117
Παράδειγμα 1
a ≥ 12 mm
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης, τοποθετημένο επί ενός πνευματικού ελαστικού, υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού έχει εγκριθεί στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 [φέρει μόνο τη σήμανση S2 (ήχος κύλισης στο στάδιο 2)], με αριθμό έγκρισης 0212345. Τα δύο πρώτα ψηφία του αριθμού έγκρισης (02) υποδηλώνουν ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις της σειράς τροπολογιών 02 του παρόντος κανονισμού.
Παράδειγμα 2
a ≥ 12 mm
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού έχει εγκριθεί στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 [φέρει τις σημάνσεις S1 (ήχος κύλισης στο στάδιο 1), W (πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα) και R1 (αντίσταση κύλισης στο στάδιο 1)], με αριθμό έγκρισης 0212345. Αυτό υποδεικνύει ότι η έγκριση αφορά τη σήμανση S1WR1. Τα δύο πρώτα ψηφία του αριθμού έγκρισης (02) υποδηλώνουν ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις της σειράς τροπολογιών 02 του παρόντος κανονισμού.
Προσάρτημα 2
Έγκριση σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 η οποία συμπίπτει με την έγκριση σύμφωνα με τους κανονισμούς αριθ. 30 ή 54 (1)
Παράδειγμα 1
a ≥ 12 mm
ή
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού έχει εγκριθεί στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 [φέρει τη σήμανση S2 (ήχος κύλισης στο στάδιο 2)], με αριθμό έγκρισης 0212345, και σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 30, με αριθμό έγκρισης 0236378. Τα δύο πρώτα ψηφία του αριθμού έγκρισης (02) υποδηλώνουν ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 02 και ο κανονισμός αριθ. 30 περιλάμβανε τη σειρά τροποποιήσεων 02.
Παράδειγμα 2
a ≥ 12 mm
ή
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού έχει εγκριθεί στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 [φέρει τη σήμανση S2WR2 (ήχος κύλισης στο στάδιο 2, πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα και αντίσταση κύλισης στο στάδιο 2)], με αριθμό έγκρισης 0212345, και σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 30, με αριθμό έγκρισης 0236378. Τα δύο πρώτα ψηφία του αριθμού έγκρισης (02) υποδηλώνουν ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τη σειρά τροποποιήσεων 02 και ο κανονισμός αριθ. 30 περιλάμβανε τη σειρά τροποποιήσεων 02.
Παράδειγμα 3
a ≥ 12 mm
ή
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 και τη σειρά τροποποιήσεων 02 με αριθμό έγκρισης 0212345 (με τη σήμανση S2), και σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 54. Αυτό υποδηλώνει ότι η έγκριση αφορά τον ήχο κύλισης στο στάδιο 2 (S2). Τα δύο πρώτα ψηφία του αριθμού έγκρισης (02) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117, σε συνδυασμό με τη σήμανση «S2», υποδεικνύουν ότι η πρώτη έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 ο οποίος περιλάμβανε τη σειρά τροποποιήσεων 02. Τα δύο πρώτα ψηφία (00) του κανονισμού αριθ. 54 υποδεικνύουν ότι ο κανονισμός ήταν στην αρχική του μορφή.
Παράδειγμα 4
a ≥ 12 mm
ή
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού εγκρίθηκε στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 και τη σειρά τροποποιήσεων 02 με αριθμό έγκρισης 0212345 (με τη σήμανση S2 R2), και σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 54. Αυτό υποδηλώνει ότι η έγκριση χορηγήθηκε για τον ήχο κύλισης στο στάδιο 2 (S2) και την αντίσταση κύλισης στο στάδιο 2. Τα πρώτα δύο ψηφία του αριθμού έγκρισης (02) του κανονισμού αριθ. 117 σε συνδυασμό με την ένδειξη «S2R2» υποδηλώνουν ότι η πρώτη έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 ο οποίος περιλάμβανε τη σειρά τροποποιήσεων 02. Τα δύο πρώτα ψηφία (00) του κανονισμού αριθ. 54 υποδεικνύουν ότι ο κανονισμός ήταν στην αρχική του μορφή.
(1) Οι εγκρίσεις σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 ελαστικών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αριθ. 54 δεν περιλαμβάνουν επί του παρόντος απαιτήσεις σχετικά με την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα.
Προσάρτημα 3
Επεκτάσεις για τον συνδυασμό εγκρίσεων που εκδόθηκαν σύμφωνα με τους κανονισμούς αριθ. 117, 30 ή 54 (1)
Παράδειγμα 1
a ≥ 12 mm
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού εγκρίθηκε αρχικά στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 30 και τη σειρά τροποποιήσεων 02 με αριθμό έγκρισης 0236378. Έφερε επίσης τη σήμανση + 02S1 (ήχος κύλισης στο στάδιο 1) η οποία υποδηλώνει ότι η έγκρισή του επεκτάθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 (σειρά τροποποιήσεων 02). Τα δύο πρώτα ψηφία του αριθμού έγκρισης (02) υποδεικνύουν ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 30 (σειρά τροποποιήσεων 02). Το σύμβολο της πρόσθεσης (+) υποδεικνύει ότι η πρώτη έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 30 και ότι επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει την/τις έγκριση/-εις σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 (σειρά τροποποιήσεων 02) για τον ήχο κύλισης στο στάδιο 1.
Παράδειγμα 2
a ≥ 12 mm
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού εγκρίθηκε αρχικά στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 30 και τη σειρά τροποποιήσεων 02 με αριθμό έγκρισης 0236378. Αυτό υποδηλώνει ότι η έγκριση αφορά τη σήμανση S1 (ήχος κύλισης στο στάδιο 1), W (πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα) και R2 (αντίσταση κύλισης στο στάδιο 2). Η σήμανση S1WR2 ακολουθούμενη από τα ψηφία (02) υποδεικνύει την επέκταση της έγκρισης του ελαστικού σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 ο οποίος συμπεριέλαβε τη σειρά τροποποιήσεων 02. Τα δύο πρώτα ψηφία του αριθμού έγκρισης (02) υποδεικνύουν ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 30 (σειρά τροποποιήσεων 02). Το σύμβολο της πρόσθεσης (+) υποδεικνύει ότι η πρώτη έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 30 και ότι επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει την/τις έγκριση/-εις σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 (σειρά τροποποιήσεων 02).
(1) Οι εγκρίσεις σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 ελαστικών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αριθ. 54 δεν περιλαμβάνουν επί του παρόντος απαιτήσεις σχετικά με την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα.
Προσάρτημα 4
Επεκτάσεις για τον συνδυασμό εγκρίσεων που εκδόθηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 (1)
Παράδειγμα 1
a ≥ 12 mm
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού εγκρίθηκε αρχικά στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 και τη σειρά τροποποιήσεων 02 με αριθμό έγκρισης 0212345. Αυτό υποδηλώνει ότι η έγκριση αφορά τη σήμανση W (πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα). Η ένδειξη S2R2 της οποίας προηγείται το σύμβολο + υποδηλώνει ότι η έγκρισή του επεκτάθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 για τον ήχο κύλισης στο στάδιο 2 και την αντίσταση κύλισης στο στάδιο 2 με βάση ξεχωριστό/-ά πιστοποιητικό/-ά.
Παράδειγμα 2
a ≥ 12 mm
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού εγκρίθηκε αρχικά στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 και τη σειρά τροποποιήσεων 02 με αριθμό έγκρισης 0212345. Αυτό υποδηλώνει ότι η έγκριση αφορά τη σήμανση S1 (ήχος κύλισης στο στάδιο 1) και τη σήμανση W (πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα). Η ένδειξη R1 της οποίας προηγείται το σύμβολο + υποδηλώνει ότι η έγκρισή του επεκτάθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 για την αντίσταση κύλισης στο στάδιο 1 με βάση ξεχωριστό/-ά πιστοποιητικό/-ά.
Παράδειγμα 3
a ≥ 12 mm
Το ανωτέρω σήμα έγκρισης υποδεικνύει ότι ο τύπος του σχετικού ελαστικού εγκρίθηκε αρχικά στις Κάτω Χώρες (E 4) σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 και τη σειρά τροποποιήσεων 01 με αριθμό έγκρισης 0167890. Αυτό υποδηλώνει ότι η έγκριση αφορά τη σήμανση S (ήχος κύλισης στο στάδιο 1) και τη σήμανση W (πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα). Η ένδειξη 02R1 της οποίας προηγείται το σύμβολο + υποδηλώνει ότι η έγκρισή του επεκτάθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 και τη σειρά τροποποιήσεων 02 για την αντίσταση κύλισης στο στάδιο 1 με βάση ξεχωριστό/-ά πιστοποιητικό/-ά.
(1) Οι εγκρίσεις σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 117 ελαστικών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αριθ. 54 δεν περιλαμβάνουν επί του παρόντος απαιτήσεις σχετικά με την πρόσφυση σε υγρό οδόστρωμα.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3
ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΣΒΗΣΤΟΥ ΚΙΝΗΤΗΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΗΧΟΥ ΚΥΛΙΣΗΣ ΕΛΑΣΤΙΚΩΝ
Εισαγωγή
Η μέθοδος αυτή περιλαμβάνει προδιαγραφές για τα όργανα μέτρησης, τους όρους μέτρησης και τη μέθοδο μέτρησης της ηχοστάθμης ενός συνόλου ελαστικών τοποθετημένων σε όχημα δοκιμής που κινείται με σβησμένο κινητήρα επί συγκεκριμένου οδοστρώματος. Η μέγιστη στάθμη ηχητικής πίεσης καταγράφεται, ενόσω το όχημα δοκιμής κινείται με σβησμένο κινητήρα, με μικρόφωνα τοποθετημένα σε απόσταση. Το τελικό αποτέλεσμα για μια ταχύτητα αναφοράς λαμβάνεται με ανάλυση γραμμικής παλινδρόμησης. Τα αποτελέσματα των δοκιμών δεν μπορούν να συσχετιστούν με τον ήχο κύλισης των ελαστικών που μετράται κατά την επιτάχυνση υπό λειτουργία ή κατά την επιβράδυνση υπό πέδηση.
1. ΟΡΓΑΝΑ ΜΕΤΡΗΣΗΣ
1.1. Ακουστικές μετρήσεις
Ο μετρητής ηχοστάθμης ή ισοδύναμο σύστημα μέτρησης, περιλαμβανομένου του αλεξηνέμου που συνιστά ο κατασκευαστής, πρέπει να ανταποκρίνεται τουλάχιστον στις απαιτήσεις για τα όργανα Τύπου 1 σύμφωνα με το πρότυπο IEC 60651:1979/A1:1993, δεύτερη έκδοση.
Οι μετρήσεις διενεργούνται με στάθμιση Α της συχνότητας και με στάθμιση F του χρόνου.
Όταν χρησιμοποιείται σύστημα που περιλαμβάνει περιοδική παρακολούθηση της Α-σταθμισμένης ηχοστάθμης, οι μετρήσεις πρέπει να πραγματοποιούνται σε διαστήματα όχι μεγαλύτερα των 30 ms.
1.1.1. Βαθμονόμηση
Στην αρχή και στο τέλος κάθε δέσμης μετρήσεων, ολόκληρο το σύστημα μέτρησης πρέπει να ελέγχεται με βαθμονομητή ήχου που ανταποκρίνεται προς τις απαιτήσεις για βαθμονομητές ήχου με ακρίβεια τουλάχιστον κατηγορίας 1 σύμφωνα με το πρότυπο IEC 60942:1988. Χωρίς περαιτέρω προσαρμογές, η διαφορά μεταξύ των ενδείξεων δύο διαδοχικών ελέγχων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 0,5 dB. Εάν η διαφορά είναι μεγαλύτερη, δεν λαμβάνονται υπόψη τα αποτελέσματα των μετρήσεων που προκύπτουν μετά τον προηγούμενο έλεγχο που απέδωσε ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
1.1.2. Συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις
Η συμμόρφωση του οργάνου βαθμονόμησης ήχου προς τις απαιτήσεις του προτύπου IEC 60942:1988 επαληθεύεται μία φορά τον χρόνο, η δε συμμόρφωση του συστήματος οργάνων προς τις απαιτήσεις του προτύπου IEC 60651:1979/A1:1993, δεύτερη έκδοση, επαληθεύεται τουλάχιστον κάθε διετία, από εργαστήριο που έχει λάβει άδεια να διενεργεί βαθμονομήσεις σύμφωνα με τα σχετικά πρότυπα.
1.1.3. Θέση μικροφώνου
Το/τα μικρόφωνο/-α τοποθετείται/-ούνται σε απόσταση 7,5 ± 0,05 m από τον άξονα αναφοράς CC′ του στίβου (σχήμα 1) και σε απόσταση 1,2 ± 0,02 m επάνω από το έδαφος. Ο άξονας μέγιστης ευαισθησίας του μικροφώνου πρέπει να είναι οριζόντιος και κάθετος προς την τροχιά του οχήματος (γραμμή CC′).
1.2. Μετρήσεις ταχύτητας
Η ταχύτητα του οχήματος μετράται με όργανα ακρίβειας τουλάχιστον ± 1 km/h όταν το εμπρόσθιο άκρο του οχήματος φθάνει στη γραμμή PP (σχήμα 1).
1.3. Μετρήσεις θερμοκρασίας
Η μέτρηση της θερμοκρασίας του αέρα και της επιφάνειας δοκιμής είναι υποχρεωτική.
Τα όργανα μέτρησης της θερμοκρασίας πρέπει να έχουν ακρίβεια ± 1 °C.
1.3.1. Θερμοκρασία αέρα
Ο αισθητήρας θερμοκρασίας τοποθετείται σε ελεύθερο σημείο κοντά στο μικρόφωνο ώστε να είναι εκτεθειμένος στη ροή αέρα και να προστατεύεται από την άμεση ηλιακή ακτινοβολία. Η προστασία μπορεί να επιτυγχάνεται με οποιοδήποτε αλεξήλιο πέτασμα ή παρόμοια διάταξη. Ο αισθητήρας τοποθετείται σε ύψος 1,2 m ± 0,1 m επάνω από το επίπεδο της επιφάνειας δοκιμής, ώστε να ελαχιστοποιείται η επίδραση της θερμικής ακτινοβολίας της επιφάνειας δοκιμής όταν η ροή αέρα είναι περιορισμένη.
1.3.2. Θερμοκρασία επιφάνειας δοκιμών
Ο αισθητήρας θερμοκρασίας τοποθετείται σε σημείο όπου η μετρούμενη θερμοκρασία είναι αντιπροσωπευτική της θερμοκρασίας των ιχνών των τροχών, χωρίς όμως να παρεμποδίζεται η μέτρηση του ήχου.
Εάν χρησιμοποιείται όργανο που μετρά τη θερμοκρασία εξ επαφής, μεταξύ της επιφάνειας και του αισθητήρα εφαρμόζεται ευθερμαγωγός αλοιφή προκειμένου να εξασφαλίζεται επαρκής θερμική επαφή.
Εάν χρησιμοποιείται θερμόμετρο ακτινοβολίας (πυρόμετρο), πρέπει να τοποθετείται σε κατάλληλο ύψος ώστε η επιφάνεια της οποίας μετράται η θερμοκρασία να έχει διάμετρο ≥ 0,1 m.
1.4. Μέτρηση της ταχύτητας του ανέμου
Το όργανο πρέπει να μπορεί να μετρά την ταχύτητα του ανέμου με ανοχή ± 1 m/s. Η ταχύτητα του ανέμου μετράται στο ύψος του μικροφώνου. Καταγράφεται η διεύθυνση του ανέμου σε σχέση με την κατεύθυνση κίνησης του οχήματος.
2. ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ
2.1. Χώρος δοκιμών
Ο χώρος δοκιμών απαρτίζεται από ένα κεντρικό τμήμα που περιβάλλεται από μια ουσιαστικά επίπεδη ζώνη δοκιμής. Το τμήμα μετρήσεων είναι οριζόντιο· η επιφάνεια δοκιμών πρέπει να είναι στεγνή και καθαρή για όλες τις μετρήσεις. Η επιφάνεια δοκιμών δεν πρέπει να ψύχεται τεχνητά κατά τη διάρκεια της δοκιμής ή πριν από αυτήν.
Ο στίβος δοκιμών πρέπει να είναι διαμορφωμένος κατά τρόπον ώστε μεταξύ της ηχητικής πηγής και του μικροφώνου να επιτυγχάνεται ελεύθερο ηχητικό πεδίο κατά προσέγγιση 1 dB(A). Οι συνθήκες αυτές θεωρείται ότι πληρούνται όταν, σε απόσταση 50 m από το κέντρο του τμήματος μετρήσεων, δεν υπάρχουν μεγάλα ηχοανακλαστικά αντικείμενα, όπως φράχτες, βράχοι, γέφυρες ή κτήρια. Η επιφάνεια του στίβου δοκιμών και οι διαστάσεις του χώρου δοκιμών πρέπει να είναι σύμφωνες προς το ISO 10844:2014. Μέχρι το τέλος της περιόδου που αναφέρεται στο σημείο 12.8 του παρόντος κανονισμού οι προδιαγραφές του χώρου δοκιμών μπορούν να είναι σύμφωνες με το παράρτημα 4 του παρόντος κανονισμού.
Σε ένα κεντρικό τμήμα ακτίνας τουλάχιστον 10 m δεν πρέπει να υπάρχει φρέσκο χιόνι, υψηλή χλόη, ασυμπαγές έδαφος, τέφρα κ.λπ. Πλησίον του μικροφώνου δεν ευρίσκεται κανένα εμπόδιο δυνάμενο να επηρεάσει το ηχητικό πεδίο και κανείς δεν παρεμβάλλεται μεταξύ μικροφώνου και ηχητικής πηγής. Η θέση του ατόμου που εκτελεί τις μετρήσεις και των τυχόν παρατηρητών που παρίστανται στις μετρήσεις δεν πρέπει να επηρεάζει τις ενδείξεις των οργάνων μέτρησης.
2.2. Μετεωρολογικές συνθήκες
Οι μετρήσεις δεν πρέπει να διεξάγονται υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες. Πρέπει να διασφαλίζεται ότι τα αποτελέσματα δεν επηρεάζονται από ριπές ανέμου. Δεν διεξάγονται δοκιμές όταν η ταχύτητα του ανέμου στο ύψος του μικροφώνου υπερβαίνει τα 5 m/s.
Δεν διεξάγονται μετρήσεις όταν η θερμοκρασία του αέρα είναι κάτω των 5 °C ή άνω των 40 °C ή όταν η θερμοκρασία της επιφάνειας δοκιμών είναι κάτω των 5 °C ή άνω των 50 °C.
2.3. Θόρυβος περιβάλλοντος
2.3.1. Η ηχοστάθμη περιβάλλοντος (περιλαμβανομένου τυχόν θορύβου που προκαλεί ο άνεμος) πρέπει να είναι κατά 10 dB(Α) τουλάχιστον κατώτερη από τη μετρούμενη εκπομπή ήχου κύλισης ελαστικού. Επιτρέπεται να τοποθετείται στο μικρόφωνο κατάλληλο αλεξήνεμο, εφόσον λαμβάνονται υπόψη οι επιπτώσεις του στην ευαισθησία και τα κατευθυντικά χαρακτηριστικά του μικροφώνου.
2.3.2. Δεν λαμβάνονται υπόψη μετρήσεις οι οποίες παρουσιάζουν μέγιστη ηχοστάθμη που φαίνεται να μην έχει σχέση με τα γενικά χαρακτηριστικά της ηχοστάθμης των ελαστικών.
2.4. Απαιτήσεις σχετικά με το όχημα δοκιμής
2.4.1. Γενικά
Το όχημα δοκιμής πρέπει να είναι μηχανοκίνητο όχημα με κινητήρα στο οποίο τοποθετούνται τέσσερα μονά ελαστικά σε δύο μόνο άξονες.
2.4.2. Φορτίο του οχήματος
Το φορτίο του οχήματος πρέπει να συμμορφώνεται προς τις απαιτήσεις του κατωτέρω σημείου 2.5.2 όσον αφορά το φορτίο των ελαστικών δοκιμής.
2.4.3. Μεταξόνιο
Η απόσταση (μεταξόνιο) μεταξύ των δύο αξόνων στους οποίους τοποθετούνται τα ελαστικά δοκιμής δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 3,50 m για ελαστικά κατηγορίας C1 και τα 5 m για ελαστικά κατηγορίας C2 και κατηγορίας C3.
2.4.4. Μέτρα για την ελαχιστοποίηση της επίδρασης του οχήματος στις μετρήσεις της ηχοστάθμης
Για να διασφαλίζεται ότι ο ήχος κύλισης των ελαστικών δεν επηρεάζεται σημαντικά από τον σχεδιασμό του οχήματος δοκιμών, ισχύουν οι ακόλουθες απαιτήσεις και συστάσεις.
2.4.4.1. Απαιτήσεις:
|
α) |
δεν πρέπει να τοποθετούνται λασπωτήρες ή άλλα παρόμοια πρόσθετα εξαρτήματα· |
|
β) |
δεν επιτρέπεται να τοποθετούνται ή να παραμένουν πολύ κοντά στα σώτρα και στα ελαστικά στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον ήχο που εκπέμπουν τα ελαστικά· |
|
γ) |
η ευθυγράμμιση των τροχών (σύγκλιση, γωνία κάμπερ και γωνία κάστερ) πρέπει να ανταποκρίνεται πλήρως προς τις συστάσεις του κατασκευαστή του οχήματος· |
|
δ) |
δεν πρέπει να τοποθετείται πρόσθετο ηχοαπορροφητικό υλικό στους θόλους των τροχών ή κάτω από το αμάξωμα· |
|
ε) |
η ανάρτηση πρέπει να είναι σε κατάσταση η οποία δεν προκαλεί αφύσικη μείωση της απόστασης του αμαξώματος από το έδαφος όταν το όχημα φορτώνεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις δοκιμής. Εάν υπάρχουν, τα συστήματα ρύθμισης του επιπέδου του αμαξώματος πρέπει να ρυθμίζονται έτσι ώστε, κατά τη δοκιμή, η απόσταση του αμαξώματος από το έδαφος να είναι φυσιολογική για το κενό όχημα. |
2.4.4.2. Συστάσεις για την αποφυγή παρασιτικού θορύβου:
|
α) |
συνιστάται να αφαιρούνται ή να τροποποιούνται τα στοιχεία του οχήματος που ενδέχεται να συμβάλλουν στον θόρυβο περιβάλλοντος του οχήματος. Οι τυχόν αφαιρέσεις ή τροποποιήσεις πρέπει να καταγράφονται στην έκθεση δοκιμής· |
|
β) |
κατά τη διάρκεια της δοκιμής, πρέπει να διασφαλίζεται ότι τα φρένα δεν έχουν απελευθερωθεί μερικώς, προκαλώντας θόρυβο· |
|
γ) |
πρέπει να διασφαλίζεται ότι οι ηλεκτρικοί ψυκτικοί ανεμιστήρες δεν λειτουργούν· |
|
δ) |
κατά τη διάρκεια της δοκιμής, τα παράθυρα και η ολισθαίνουσα οροφή του οχήματος πρέπει να είναι κλειστά. |
2.5. Ελαστικά
2.5.1. Γενικά
Στο όχημα δοκιμής τοποθετούνται τέσσερα πανομοιότυπα ελαστικά. Στην περίπτωση ελαστικών με δείκτη ικανότητας φόρτισης άνω του 121 και χωρίς ενδείξεις διπλής τοποθέτησης, δύο τέτοια ελαστικά ίδιου τύπου και σειράς τοποθετούνται στον οπίσθιο άξονα του οχήματος δοκιμής, ενώ στον εμπρόσθιο άξονα τοποθετούνται ελαστικά μεγέθους κατάλληλου για το φορτίο του άξονα και πλανισμένα στο ελάχιστο βάθος, ώστε να ελαχιστοποιείται η επίδραση του θορύβου από την επαφή τους με το οδόστρωμα, διατηρώντας ένα επαρκές επίπεδο ασφάλειας. Τα χειμερινά ελαστικά, τα οποία, σε ορισμένα συμβαλλόμενα μέρη, ενδέχεται να φέρουν καρφιά για να βελτιώνεται η πρόσφυση, δοκιμάζονται χωρίς τον εξοπλισμό αυτόν. Η δοκιμή των ελαστικών για τα οποία ισχύουν ειδικές απαιτήσεις τοποθέτησης διενεργείται σύμφωνα με τις απαιτήσεις αυτές (π.χ. φορά περιστροφής). Τα ελαστικά πρέπει να έχουν πλήρες βάθος πέλματος πριν από το «ροντάρισμα».
Η δοκιμή των ελαστικών διενεργείται με τα σώτρα που συνιστά ο κατασκευαστής των ελαστικών.
2.5.2. Φορτία ελαστικών
Το φορτίο δοκιμής Qt κάθε ελαστικού του οχήματος δοκιμής πρέπει να αντιστοιχεί στο 50 έως 90 τοις εκατό του φορτίου αναφοράς Qr, αλλά το μέσο φορτίο δοκιμής Qt,avr όλων των ελαστικών πρέπει να ισούται με το 75 ± 5 τοις εκατό του φορτίου αναφοράς Qr.
Για όλα τα ελαστικά, το φορτίο αναφοράς Qr αντιστοιχεί στη μέγιστη μάζα που σχετίζεται με τον δείκτη ικανότητας φόρτισης του ελαστικού. Εάν ο δείκτης ικανότητας φόρτισης αποτελείται από δυο αριθμούς που χωρίζονται από κάθετο (/), χρησιμοποιείται ο πρώτος αριθμός.
2.5.3. Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) ελαστικού
Κάθε ελαστικό του οχήματος δοκιμής πρέπει να έχει πίεση δοκιμής Pt η οποία δεν υπερβαίνει την πίεση αναφοράς Pr και εμπίπτει εντός του διαστήματος τιμών:
Για ελαστικά κατηγορίας C2 και C3, η πίεση αναφοράς Pr είναι η πίεση που αντιστοιχεί στον δείκτη πίεσης που αναγράφεται στην παρειά.
Για ελαστικά κατηγορίας C1, η πίεση αναφοράς είναι Pr = 250 kPa για «συνήθη» ελαστικά και 290 kPa για «ενισχυμένα» ελαστικά ή ελαστικά «βαρέος φορτίου»· η ελάχιστη πίεση δοκιμής είναι Pt = 150 kPa.
2.5.4. Προετοιμασίες πριν από τη δοκιμή
Τα ελαστικά πρέπει να «ροντάρονται» πριν από τη διεξαγωγή της δοκιμής, ώστε να απομακρύνονται τυχόν υπολείμματα ή άλλα χαρακτηριστικά του πέλματος που οφείλονται στη διαδικασία μορφοποίησης του ελαστικού. Για τον σκοπό αυτό απαιτείται συνήθως το ισοδύναμο 100 km κανονικής χρήσης επί οδοστρώματος.
Τα ελαστικά που τοποθετούνται στο όχημα δοκιμής πρέπει να περιστρέφονται με την ίδια φορά όπως και κατά το ροντάρισμα.
Πριν από τη διεξαγωγή της δοκιμής, τα ελαστικά πρέπει να προθερμαίνονται με κίνηση υπό τις συνθήκες δοκιμής.
3. ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΟΚΙΜΗΣ
3.1. Γενικοί όροι
Για όλες τις μετρήσεις, το όχημα οδηγείται επί ευθείας γραμμής στο τμήμα μετρήσεων (από AA′ έως BB′) κατά τρόπον ώστε το μέσο διάμηκες επίπεδο του οχήματος να βρίσκεται όσο το δυνατόν πλησιέστερα προς τη γραμμή CC′.
Μόλις το εμπρόσθιο άκρο του οχήματος δοκιμής φθάσει στη γραμμή AA′, ο οδηγός του οχήματος βάζει την ταχύτητα στο νεκρό σημείο και σβήνει τον κινητήρα. Εάν το όχημα δοκιμής εκπέμπει κάποιον ασυνήθιστο θόρυβο (π.χ. ανεμιστήρας, αυτοανάφλεξη) κατά τη μέτρηση, η δοκιμή δεν λαμβάνεται υπόψη.
3.2. Φύση και αριθμός των μετρήσεων
Η ανώτατη ηχοστάθμη, εκφραζόμενη σε Α-σταθμισμένα decibel [dB(Α)], μετράται με προσέγγιση ενός δεκαδικού ψηφίου όταν το όχημα κινείται με σβησμένο κινητήρα μεταξύ των γραμμών AA′ και BB′ (σχήμα 1 — το εμπρόσθιο άκρο του οχήματος στη γραμμή AA′, το οπίσθιο άκρο του οχήματος στη γραμμή BB′). Η τιμή αυτή συνιστά το αποτέλεσμα της μέτρησης.
Πραγματοποιούνται τουλάχιστον τέσσερις μετρήσεις από κάθε πλευρά του οχήματος σε ταχύτητες δοκιμής χαμηλότερες από την ταχύτητα αναφοράς που ορίζεται στο σημείο 4.1. παρακάτω και τουλάχιστον τέσσερις μετρήσεις σε ταχύτητες δοκιμής ανώτερες από την ταχύτητα αναφοράς. Οι ταχύτητες πρέπει να είναι κατά προσέγγιση ισοκατανεμημένες στο εύρος ταχυτήτων που ορίζεται στο σημείο 3.3. παρακάτω.
3.3. Εύρος ταχυτήτων δοκιμής
Οι ταχύτητες του οχήματος δοκιμής εμπίπτουν εντός του εξής εύρους τιμών:
|
α) |
για ελαστικά κατηγορίας C1 και κατηγορίας C2, από 70 έως 90 km/h· |
|
β) |
για ελαστικά κατηγορίας C3, από 60 έως 80 km/h. |
4. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ
Η μέτρηση είναι άκυρη σε περίπτωση που προκύψει αφύσικη διαφορά μεταξύ των τιμών (βλ. σημείο 2.3.2 του παρόντος παραρτήματος).
4.1. Προσδιορισμός του αποτελέσματος της δοκιμής
Η ταχύτητα αναφοράς Vref που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του τελικού αποτελέσματος είναι:
|
α) |
80 km/h για ελαστικά κατηγορίας C1 και κατηγορίας C2· |
|
β) |
70 km/h για ελαστικά κατηγορίας C3. |
4.2. Παλινδρομική ανάλυση των μετρήσεων ήχου κύλισης
Η ηχοστάθμη κύλισης ελαστικού/οδοστρώματος LR εκφραζόμενη σε dB(A) καθορίζεται με παλινδρομική ανάλυση σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:
Όπου:
|
|
είναι η μέση τιμή των τιμών ηχοστάθμης κύλισης Li, μετρούμενη σε db(A): 
|
|
n |
είναι το πλήθος των μετρήσεων (n ≥ 16), |
|
|
είναι η μέση τιμή των λογαρίθμων των ταχυτήτων Vi:
|
|
a |
είναι η κλίση της γραμμής παλινδρόμησης σε dB(A): 
|
όπου 
4.3. Θερμοκρασιακή διόρθωση
Για ελαστικά κατηγορίας C1 και κατηγορίας C2, το τελικό αποτέλεσμα ανάγεται στη θερμοκρασία αναφοράς θref της επιφάνειας δοκιμής με εφαρμογή θερμοκρασιακής διόρθωσης σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:
LR(θref) = LR(θ) + K(θref – θ)
Όπου:
|
θ |
= |
η μετρούμενη θερμοκρασία της επιφάνειας δοκιμής, |
|
θref |
= |
20 °C, |
Για ελαστικά κατηγορίας C1, ο συντελεστής K ισούται με: – 0,03 db(A)/°C, όταν θ > θref και – 0,06 dB(A)/°C όταν θ < θref.
Για ελαστικά κατηγορίας C2, ο συντελεστής K είναι – 0,02 dB(A)/°C
Εάν η μετρούμενη θερμοκρασία της επιφάνειας δοκιμής δεν μεταβάλλεται κατά περισσότερο από 5 °C κατά τη διάρκεια όλων των μετρήσεων που απαιτούνται για τον καθορισμό της ηχοστάθμης ενός συνόλου ελαστικών, η θερμοκρασιακή διόρθωση μπορεί να γίνεται μόνο για την τελική αναφερόμενη ηχοστάθμη κύλισης ελαστικού, με τον ανωτέρω μαθηματικό τύπο, με βάση τον αριθμητικό μέσο όρο των μετρούμενων θερμοκρασιών. Στις άλλες περιπτώσεις, κάθε μετρούμενη ηχοστάθμη Li διορθώνεται με βάση τη θερμοκρασία κατά τη στιγμή εγγραφής του ήχου.
Για ελαστικά κατηγορίας C3 δεν γίνεται θερμοκρασιακή διόρθωση.
4.4. Προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη τυχόν ανακρίβειες των οργάνων μέτρησης, τα αποτελέσματα που λαμβάνονται σύμφωνα με το σημείο 4.3 παραπάνω μειώνονται κατά 1 dB(A).
4.5. Το τελικό αποτέλεσμα, δηλαδή η ηχοστάθμη κύλισης του ελαστικού μετά τη θερμοκρασιακή διόρθωση LR (θref), εκφρασμένη σε dB(A), στρογγυλοποιείται στην πλησιέστερη κατώτερη ακέραια τιμή.
Σχήμα 1
Θέσεις μικροφώνων για τη μέτρηση
Προσάρτημα 1
Έκθεση δοκιμής
ΜΕΡΟΣ 1 — ΕΚΘΕΣΗ
1. Αρχή έγκρισης τύπου ή τεχνική υπηρεσία: …
2. Ονοματεπώνυμο και διεύθυνση του αιτούντος: …
3. Αριθ. έκθεσης δοκιμής: …
4. Κατασκευαστής και εμπορική ονομασία ή εμπορική περιγραφή: …
5. Κατηγορία ελαστικού (C1, C2 ή C3): …
6. Κατηγορία χρήσης: …
7. Ηχοστάθμη σύμφωνα με τα σημεία 4.4. και 4.5. του παραρτήματος 3: …dB(A) για ταχύτητα αναφοράς 70/80 km/h (1)
8. Παρατηρήσεις (εφόσον υπάρχουν): …
9. Ημερομηνία: …
10. Υπογραφή: …
ΜΕΡΟΣ 2 — ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΟΚΙΜΗΣ
1. Ημερομηνία δοκιμής: …
2. Όχημα δοκιμής (μάρκα, μοντέλο, έτος, τροποποιήσεις κ.λπ.): …
2.1. Μεταξόνιο οχήματος δοκιμής: …mm
3. Τοποθεσία του στίβου δοκιμών: …
3.1. Ημερομηνία πιστοποίησης στίβου κατά το πρότυπο ISO 10844:2014: …
3.2. Εκδούσα αρχή: …
3.3. Μέθοδος πιστοποίησης: …
4. Λεπτομέρειες δοκιμής ελαστικού: …
4.1. Χαρακτηρισμός μεγέθους ελαστικού: …
4.2. Περιγραφή χρήσης ελαστικού: …
4.3. Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) αναφοράς: …kPa
4.4. Δεδομένα δοκιμής: …
|
|
Εμπρόσθιο αριστερό |
Εμπρόσθιο δεξιό |
Οπίσθιο αριστερό |
Οπίσθιο δεξιό |
|
Μάζα δοκιμής (kg) |
|
|
|
|
|
Δείκτης φόρτισης ελαστικού (%) |
|
|
|
|
|
Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) (εν ψυχρώ) (kPa) |
|
|
|
|
4.5. Κωδικός πλάτους σώτρου δοκιμής: …
4.6. Τύπος αισθητήρα μέτρησης θερμοκρασίας: …
5. Έγκυρα αποτελέσματα δοκιμής: …
|
Αριθ. δοκιμής |
Ταχύτητα δοκιμής km/h |
Κατεύθυνση οδήγησης |
Ηχοστάθμη αριστερά (2) μετρούμενα dB(A) |
Ηχοστάθμη δεξιά (2) μετρούμενα dB(A) |
Θερμοκρασία αέρα °C |
Θερμοκρασία στίβου °C |
Ηχοστάθμη αριστερά (2) με διόρθωση θερμοκρασίας dB(A) |
Ηχοστάθμη δεξιά (2) με διόρθωση θερμοκρασίας dB(A) |
Παρατηρήσεις |
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
7 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5.1. Κλίση της γραμμής παλινδρόμησης: …
5.2. Ηχοστάθμη μετά τη θερμοκρασιακή διόρθωση σύμφωνα με το σημείο 4.3. του παραρτήματος 3: …dB(A)
(1) Διαγράφεται ό,τι δεν ισχύει.
(2) Σε σχέση με το όχημα.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4
ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΔΟΚΙΜΩΝ (1)
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το παρόν παράρτημα περιγράφει τις προδιαγραφές που αφορούν τα φυσικά χαρακτηριστικά και τη διάστρωση του στίβου δοκιμών. Οι προδιαγραφές αυτές, οι οποίες βασίζονται σε συγκεκριμένο πρότυπο (2), περιγράφουν τα απαιτούμενα φυσικά χαρακτηριστικά καθώς και τις μεθόδους δοκιμών για τα χαρακτηριστικά αυτά.
2. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ
Μια επιφάνεια θεωρείται ότι συμμορφώνεται προς το συγκεκριμένο πρότυπο εφόσον η υφή της και η περιεκτικότητα σε κενά ή ο συντελεστής ηχοαπορρόφησης έχουν μετρηθεί και βρεθεί ότι πληρούν όλες τις απαιτήσεις των σημείων 2.1 έως 2.4 παρακάτω και ότι πληρούνται οι απαιτήσεις σχεδιασμού (σημείο 3.2 παρακάτω).
2.1. Περιεκτικότητα σε εναπομένοντα κενά
Η περιεκτικότητα σε εναπομένοντα κενά (VC) του μείγματος διάστρωσης του στίβου δοκιμών δεν πρέπει να υπερβαίνει το 8 τοις εκατό. Για τη διαδικασία μέτρησης, βλ. σημείο 4.1. του παρόντος παραρτήματος.
2.2. Συντελεστής ηχοαπορρόφησης
Αν η επιφάνεια δεν πληροί την απαίτηση για την περιεκτικότητα σε εναπομένοντα κενά, η επιφάνεια μπορεί να γίνει δεκτή μόνο εάν ο συντελεστής ηχοαπορρόφησης είναι α ≤ 0,10. Για τη διαδικασία μέτρησης, βλ. σημείο 4.2. παρακάτω. Οι απαιτήσεις των σημείων 2.1 και 2.2 ικανοποιούνται επίσης εφόσον έχει μετρηθεί μόνο η ηχοαπορρόφηση και είναι α ≤ 0,10.
Σημείωση: Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό είναι η ηχοαπορρόφηση, αν και οι κατασκευαστές οδών είναι πιο εξοικειωμένοι με την περιεκτικότητα σε εναπομένοντα κενά. Ωστόσο, η ηχοαπορρόφηση πρέπει να μετράται μόνον όταν η επιφάνεια δεν συμμορφώνεται με την απαίτηση όσον αφορά την περιεκτικότητα σε εναπομένοντα κενά. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι η περιεκτικότητα συνδέεται με σχετικά μεγάλες αβεβαιότητες όσον αφορά τόσο τις μετρήσεις όσο και τη σημασία τους και, συνεπώς, ενδέχεται ορισμένες επιφάνειες να απορριφθούν λανθασμένα όταν βασίζονται μόνο στη μέτρηση των κενών.
2.3. Βάθος υφής
Το βάθος υφής (TD) μετρούμενο σύμφωνα με την ογκομετρική μέθοδο (βλ. σημείο 4.3. παρακάτω) πρέπει να είναι:
TD ≥ 0,4 mm
2.4. Ομοιογένεια της επιφάνειας
Πρέπει να καταβάλλεται στην πράξη κάθε δυνατή προσπάθεια ούτως ώστε να διασφαλίζεται η μέγιστη δυνατή ομοιογένεια της επιφάνειας εντός της ζώνης δοκιμής. Η απαίτηση αυτή περιλαμβάνει την υφή και την περιεκτικότητα σε κενά, αλλά πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι, αν η διαδικασία κύλισης συνεπάγεται αποτελεσματικότερη κύλιση σε ορισμένα μέρη παρά σε άλλα, η υφή ενδέχεται να παρουσιάζει διαφορές και μπορεί επίσης να προκύψουν ανομοιομορφίες που δημιουργούν εξογκώματα.
2.5. Περίοδος δοκιμής
Προκειμένου να εξακριβώνεται αν η επιφάνεια εξακολουθεί να πληροί τις απαιτήσεις που αφορούν την υφή και την περιεκτικότητα σε κενά ή την ηχοαπορρόφηση, οι οποίες προβλέπονται στο παρόν πρότυπο, πρέπει να διεξάγονται περιοδικές δοκιμές στην επιφάνεια κατά τα ακόλουθα διαστήματα:
|
α) |
Όσον αφορά την περιεκτικότητα σε εναπομένοντα κενά (VC) ή την ηχοαπορρόφηση α): όταν η επιφάνεια είναι καινούργια: αν η επιφάνεια πληροί τις απαιτήσεις όταν είναι καινούργια, δεν απαιτείται περαιτέρω περιοδική δοκιμή. Αν δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις όταν είναι καινούργια, αυτό μπορεί να συμβεί αργότερα δεδομένου ότι, με την πάροδο του χρόνου, οι επιφάνειες τείνουν προς την πλήρωση των κενών και κατά συνέπεια γίνονται συμπαγείς· |
|
β) |
Όσον αφορά το βάθος της υφής (TD): όταν η επιφάνεια είναι καινούργια: όταν αρχίζει η δοκιμή θορύβου (Σημείωση: όχι νωρίτερα από τέσσερις εβδομάδες μετά τη διάστρωση)· Στη συνέχεια κάθε δώδεκα μήνες. |
3. ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΔΟΚΙΜΗΣ
3.1. Έκταση
Κατά τον σχεδιασμό της διάταξης του στίβου δοκιμής είναι σημαντικό να διασφαλίζεται ότι, ως ελάχιστη απαίτηση, η περιοχή την οποία διασχίζουν τα οχήματα που κινούνται επί της λωρίδας δοκιμών καλύπτεται με το οριζόμενο υλικό δοκιμής με κατάλληλα περιθώρια για ασφαλή και ευχερή οδήγηση. Αυτό απαιτεί το πλάτος του στίβου να είναι τουλάχιστον 3 m και το μήκος του να υπερβαίνει τις γραμμές ΑΑ και ΒΒ τουλάχιστον κατά 10 m και στα δύο άκρα. Στο σχήμα 1 παρατίθεται σχέδιο κατάλληλου χώρου δοκιμών και υποδεικνύεται η ελάχιστη περιοχή που πρέπει να διαστρώνεται και να συμπιέζεται μηχανικά με το οριζόμενο υλικό επιφάνειας δοκιμής. Σύμφωνα με το παράρτημα 3 σημείο 3.2, οι μετρήσεις διεξάγονται και στις δύο πλευρές του οχήματος. Αυτό μπορεί να γίνεται είτε μετρώντας με δύο θέσεις μικροφώνων (ένα σε κάθε πλευρά του στίβου) και οδηγώντας προς μία διεύθυνση, είτε μετρώντας με ένα μόνο μικρόφωνο από τη μία πλευρά του στίβου αλλά οδηγώντας το όχημα προς τις δύο κατευθύνσεις. Αν χρησιμοποιείται η δεύτερη μέθοδος, τότε δεν υπάρχουν απαιτήσεις για την επιφάνεια της πλευράς του στίβου όπου δεν υπάρχει μικρόφωνο.
Σχήμα 1
Ελάχιστες απαιτήσεις για τον χώρο της επιφάνειας δοκιμής. Το σκιασμένο μέρος καλείται «ζώνη δοκιμής»
|
Σημείωση: |
Δεν πρέπει να υπάρχουν μεγάλα ηχοανακλαστικά αντικείμενα εντός αυτής της ακτίνας. |
3.2. Σχεδιασμός και προετοιμασία της επιφάνειας
3.2.1. Βασικές απαιτήσεις σχεδιασμού
Η επιφάνεια δοκιμής πρέπει να πληροί τέσσερις απαιτήσεις σχεδιασμού:
|
3.2.1.1. |
Πρέπει να κατασκευάζεται από πυκνό ασφαλτικό σκυρόδεμα. |
|
3.2.1.2. |
Η μέγιστη διάσταση των σκύρων πρέπει να είναι 8 mm (ανοχή από 6,3 mm έως 10 mm). |
|
3.2.1.3. |
Το πάχος της στρώσης κυκλοφορίας πρέπει να είναι ≥ 30 mm. |
|
3.2.1.4. |
Το συνδετικό υλικό πρέπει να είναι άσφαλτος άμεσης απόσταξης με διαβάθμιση διείσδυσης χωρίς τροποποίηση. |
3.2.2. Κατευθυντήριες γραμμές σχεδιασμού
Ως οδηγίες για τον κατασκευαστή της επιφάνειας, στο σχήμα 2 παρατίθεται κοκκομετρική καμπύλη αδρανών η οποία υποδεικνύει τα κατάλληλα χαρακτηριστικά. Επιπλέον, στον πίνακα 1 παρέχονται ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές για την επίτευξη της επιθυμητής υφής και ανθεκτικότητας. Η κοκκομετρική καμπύλη λαμβάνεται από τον ακόλουθο τύπο:
Ρ (% κόκκων που περνούν) = 100 · (d/dmax) 1/2
Όπου:
|
d |
= |
μέγεθος τετράγωνων οπών κόσκινου, σε mm |
|
dmax |
= |
8 mm για την κύρια καμπύλη = 10 mm για την κατώτερη καμπύλη ανοχής = 6,3 mm για την ανώτερη καμπύλη ανοχής |
Σχήμα 2
Κοκκομετρική καμπύλη των αδρανών του ασφαλτομείγματος με τις σχετικές ανοχές
Πέραν των ανωτέρω, δίνονται και οι ακόλουθες συστάσεις:
|
α) |
το κλάσμα της άμμου (0,063 mm < μέγεθος τετράγωνης οπής κοσκίνου < 2 mm) δεν πρέπει να περιλαμβάνει περισσότερο από 55 τοις εκατό φυσική άμμο και τουλάχιστον 45 τοις εκατό θραυστή άμμο· |
|
β) |
η βάση και το υπόστρωμα πρέπει να διασφαλίζουν καλή σταθερότητα και ομαλότητα σύμφωνα με τη βέλτιστη πρακτική οδοποιίας· |
|
γ) |
τα σκύρα πρέπει να είναι θραυστά (100 % θραυστές επιφάνειες) και να αποτελούνται από υλικό υψηλής αντοχής στη θραύση· |
|
δ) |
τα σκύρα που χρησιμοποιούνται στο μείγμα πρέπει να πλένονται· |
|
ε) |
δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται πρόσθετα σκύρα για την επιφάνεια· |
|
στ) |
η σκληρότητα του συνδετικού υλικού, εκφραζόμενη ως τιμή ΡΕΝ, πρέπει να είναι 40-60, 60-80 ή και 80-100 ανάλογα με τις κλιματικές συνθήκες της χώρας. Ο κανόνας είναι ότι πρέπει να χρησιμοποιείται όσο το δυνατόν σκληρότερο συνδετικό υλικό, σύμφωνα πάντοτε με τη συνήθη πρακτική· |
|
ζ) |
η θερμοκρασία του μείγματος πριν από την κυλίνδρωση πρέπει να επιλέγεται κατά τρόπο ώστε με περαιτέρω κυλίνδρωση να επιτυγχάνεται η απαιτούμενη περιεκτικότητα σε εναπομένοντα κενά. Προκειμένου να αυξηθεί η πιθανότητα να ικανοποιηθούν οι προδιαγραφές των σημείων 2.1 έως 2.4 παραπάνω, πρέπει να μελετάται η συμπύκνωση όχι μόνο με την κατάλληλη επιλογή της θερμοκρασίας ανάμειξης αλλά και με τον κατάλληλο αριθμό διελεύσεων του οδοστρωτήρα και την επιλογή του τύπου του. |
Πίνακας 1
Κατευθυντήριες γραμμές σχεδιασμού
|
|
Τιμές-στόχοι |
Όρια ανοχής |
|
|
Ως προς τη συνολική μάζα του μείγματος |
Ως προς τη μάζα του αδρανούς |
||
|
Μάζα σκύρων, τετράγωνη οπή κοσκίνου (SM) > 2 mm |
47,6 % |
50,5 % |
± 5 % |
|
Μάζα άμμου 0,063 < SM < 2 mm |
38,0 % |
40,2 % |
± 5 % |
|
Μάζα κονιάματος SM < 0,063 mm |
8,8 % |
9,3 % |
± 5 % |
|
Μάζα συνδετικού υλικού (ασφάλτου) |
5,8 % |
Α.A. |
± 0,5 % |
|
Μέγιστο μέγεθος σκύρων |
8 mm |
6,3 - 10 mm |
|
|
Σκληρότητα συνδετικού υλικού |
[βλ. σημείο 3.2.2. στ)] |
|
|
|
Δείκτης αντοχής στη στίλβωση (PSV) |
> 50 |
|
|
|
Συμπύκνωση ως προς τη συμπύκνωση κατά Marshall Συμπύκνωση |
98 % |
|
|
4. ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΟΚΙΜΗΣ
4.1. Μέτρηση της περιεκτικότητας σε εναπομένοντα κενά
Για τις μετρήσεις αυτές, πρέπει να λαμβάνονται δοκίμια (καρότα) από τον στίβο σε τουλάχιστον τέσσερις διαφορετικές θέσεις, ισομερώς κατανεμημένες στη ζώνη δοκιμής μεταξύ των γραμμών ΑΑ και ΒΒ (βλ. σχήμα 1). Προκειμένου να αποφεύγεται τυχόν ανομοιογένεια και ανωμαλίες στα ίχνη των τροχών, τα δοκίμια δεν πρέπει να λαμβάνονται επί των ιχνών των τροχών αλλά κοντά σε αυτά. Δύο δοκίμια (τουλάχιστον) πρέπει να λαμβάνονται κοντά στα ίχνη των τροχών και ένα δοκίμιο (τουλάχιστον) πρέπει να λαμβάνεται περίπου στο ήμισυ της απόστασης μεταξύ των ιχνών των τροχών και κάθε θέσης μικροφώνου.
Αν υπάρχουν υπόνοιες ανομοιογένειας (βλ. σημείο 2.4 παραπάνω), τα δοκίμια λαμβάνονται από περισσότερες θέσεις εντός της ζώνης δοκιμής.
Για κάθε δοκίμιο πρέπει να καθορίζεται η περιεκτικότητα σε εναπομένοντα κενά, να υπολογίζεται η μέση τιμή από όλα τα δοκίμια και να συγκρίνεται με τις απαιτήσεις του σημείου 2.1 του παρόντος παραρτήματος. Επιπροσθέτως, κανένα δοκίμιο δεν πρέπει να έχει κενά άνω του 10 %.
Υπενθυμίζεται στον κατασκευαστή της επιφάνειας δοκιμής το πρόβλημα το οποίο μπορεί να προκύψει όταν η ζώνη δοκιμής θερμαίνεται από σωληνώσεις ή ηλεκτρικά καλώδια και πρέπει να λαμβάνονται δοκίμια από τον χώρο αυτό. Οι εγκαταστάσεις αυτές πρέπει να σχεδιάζονται προσεκτικά λαμβανομένων υπόψη των θέσεων των μελλοντικών διατρήσεων για τη λήψη δοκιμίων. Συνιστάται να αφήνονται ορισμένες θέσεις διαστάσεων περίπου 200 × 300 mm σε μέρη όπου δεν υπάρχουν σύρματα/σωλήνες ή όπου τα τελευταία είναι τοποθετημένα αρκετά βαθιά ώστε να μην υφίστανται ζημιές από τη λήψη δοκιμίων εκ του επιφανειακού στρώματος.
4.2. Συντελεστής ηχοαπορρόφησης
Ο συντελεστής ηχοαπορρόφησης (κανονική πρόσπτωση) μετράται με τη μέθοδο του σωλήνα αντίστασης βάσει της διαδικασίας που προδιαγράφεται στο πρότυπο ISO 10534-1:1996 ή ISO 10534-2:1998.
Όσον αφορά τα δοκίμια, πρέπει να τηρούνται οι ίδιες απαιτήσεις που ισχύουν για την περιεκτικότητα σε εναπομένοντα κενά (βλ. σημείο 4.1 παραπάνω). Η ηχοαπορρόφηση πρέπει να μετράται στο εύρος μεταξύ 400 Hz και 800 Hz και στο εύρος μεταξύ 800 Hz και 1 600 Hz (τουλάχιστον στις κεντρικές συχνότητες των ζωνών της τρίτης οκτάβας) και πρέπει να προσδιορίζονται οι μέγιστες τιμές και για τις δύο αυτές περιοχές συχνοτήτων. Στη συνέχεια, υπολογίζεται ο μέσος όρος αυτών των τιμών για όλα τα δοκίμια, ο οποίος συνιστά το τελικό αποτέλεσμα.
4.3. Ογκομέτρηση της μακροϋφής
Για τους σκοπούς του συγκεκριμένου προτύπου, οι μετρήσεις του βάθους της υφής πραγματοποιούνται σε τουλάχιστον 10 θέσεις ισομερώς κατανεμημένες κατά μήκος των ιχνών των τροχών της λωρίδας δοκιμών και η μέση τιμή που λαμβάνεται συγκρίνεται με το προδιαγραφόμενο ελάχιστο βάθος υφής. Για την περιγραφή της διαδικασίας, βλ. πρότυπο ISO 10844:1994.
5. ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ
5.1. Επίδραση της γήρανσης
Όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε άλλη επιφάνεια, αναμένεται ότι η ηχοστάθμη κύλισης ελαστικού που μετράται στην επιφάνεια δοκιμής ενδέχεται να αυξηθεί ελαφρώς κατά τη διάρκεια των πρώτων 6-12 μηνών μετά την κατασκευή.
Η επιφάνεια θα αποκτήσει τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά της τουλάχιστον τέσσερις εβδομάδες μετά την κατασκευή της. Η επίδραση της γήρανσης στον θόρυβο των φορτηγών είναι κατά κανόνα μικρότερη από την επίδραση στον θόρυβο των αυτοκινήτων.
Η σταθερότητα στον χρόνο εξαρτάται κυρίως από τη λείανση και τη συμπίεση που προκαλείται από τα οχήματα που κινούνται επί της επιφάνειας. Πρέπει να ελέγχεται περιοδικά όπως προβλέπεται στο σημείο 2.5 παραπάνω.
5.2. Συντήρηση της επιφάνειας
Ελεύθερα συντρίμματα ή σκόνες που μπορούν να μειώσουν σημαντικά το πραγματικό βάθος υφής πρέπει να αφαιρούνται από την επιφάνεια. Σε χώρες με χειμερινά κλίματα χρησιμοποιείται συχνά αλάτι για την αποπάγωση. Η παρουσία του αλατιού μπορεί να αλλοιώσει προσωρινά ή και οριστικά την επιφάνεια κατά τρόπον ώστε να αυξηθεί ο θόρυβος και, ως εκ τούτου, δεν συνιστάται.
5.3. Νέα ασφαλτόστρωση της ζώνης δοκιμής
Εάν είναι απαραίτητο να ασφαλτοστρωθεί εκ νέου ο στίβος δοκιμών, συνήθως δεν είναι απαραίτητο να ασφαλτοστρωθεί επιφάνεια μεγαλύτερη από τη λωρίδα δοκιμών (πλάτους 3 m στο σχήμα 1) επί της οποίας κινούνται τα οχήματα, υπό την προϋπόθεση ότι η ζώνη δοκιμής εκτός της λωρίδας ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις περιεκτικότητας σε εναπομένοντα κενά ή ηχοαπορρόφησης όταν μετρήθηκε.
6. ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΔΟΚΙΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΝΕΡΓΟΥΝΤΑΙ ΕΠΙ ΑΥΤΗΣ
6.1. Τεκμηρίωση της επιφάνειας δοκιμών
Σε έγγραφο με την περιγραφή της επιφάνειας δοκιμής πρέπει να περιέχονται τα ακόλουθα δεδομένα:
|
6.1.1. |
Τοποθεσία του στίβου δοκιμών· |
|
6.1.2. |
Τύπος συνδετικού υλικού, σκληρότητα συνδετικού υλικού, τύπος αδρανών, μέγιστη θεωρητική πυκνότητα σκυροδέματος (DR), πάχος στρώσης κυκλοφορίας και κοκκομετρική καμπύλη που καθορίζεται από δοκίμια που λαμβάνονται από τον στίβο δοκιμών· |
|
6.1.3. |
Μέθοδος συμπίεσης (π.χ. τύπος οδοστρωτήρα, μάζα οδοστρωτήρα, αριθμός διελεύσεων οδοστρωτήρα)· |
|
6.1.4. |
Θερμοκρασία μείγματος, θερμοκρασία περιβάλλοντος αέρα και ταχύτητα ανέμου κατά τη διάστρωση της επιφάνειας· |
|
6.1.5. |
Ημερομηνία διάστρωσης της επιφάνειας και εργολάβος· |
|
6.1.6. |
Όλα τα αποτελέσματα δοκιμών ή τουλάχιστον το τελευταίο, όπου περιλαμβάνονται τα εξής:
|
6.2. Τεκμηρίωση των δοκιμών θορύβου του οχήματος που διενεργούνται στην επιφάνεια δοκιμών
Στο έγγραφο όπου περιγράφεται/-ονται η/οι δοκιμή/-ές θορύβου του οχήματος αναφέρεται αν ικανοποιούνται ή όχι όλες οι απαιτήσεις του προαναφερθέντος προτύπου. Πρέπει να περιλαμβάνεται αναφορά σε έγγραφο συνταχθέν σύμφωνα με το σημείο 6.1 παραπάνω στο οποίο περιγράφονται τα αποτελέσματα που αποδεικνύουν την τήρηση των εν λόγω απαιτήσεων.
(1) Οι προδιαγραφές του χώρου δοκιμών που παρατίθενται στο παρόν παράρτημα ισχύουν μέχρι το τέλος της περιόδου που προβλέπεται στο σημείο 12.8. του παρόντος κανονισμού.
(2) ISO 10844:1994.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΣΗΣ ΣΕ ΥΓΡΟ ΟΔΟΣΤΡΩΜΑ
A) — Ελαστικά κατηγορίας C1
1. ΠΡΟΤΥΠΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ
Ισχύουν τα έγγραφα που απαριθμούνται κατωτέρω.
1.1. ASTM E 303-93 (εγκρίθηκε εκ νέου το 2008), Standard Test Method for Measuring Surface Frictional Properties Using the British Pendulum Tester.
1.2. ASTM E 501-08, Standard Specification for Standard Rib Tire for Pavement Skid-Resistance Tests.
1.3. ASTM E 965-96 (εγκρίθηκε εκ νέου το 2006), Standard Test Method for Measuring Pavement Macrotexture Depth Using a Volumetric Technique.
1.4. ASTM E 1136-93 (εγκρίθηκε εκ νέου το 2003), Standard Specification for a Radial Standard Reference Test Tire P195/75R14.
1.5. ASTM F 2493-08, Standard Specification for a Radial Standard Reference Test Tire P225/60R16.
2. ΟΡΙΣΜΟΙ
Για τους σκοπούς της δοκιμής πρόσφυσης ελαστικών κατηγορίας C1 σε υγρό οδόστρωμα:
|
2.1. |
ως «διαδρομή δοκιμής» νοείται μια μονή διέλευση ενός ελαστικού υπό φορτίο πάνω σε δεδομένη επιφάνεια στίβου δοκιμών. |
|
2.2. |
ως «ελαστικό/-ά δοκιμής» νοείται υποψήφιο ελαστικό, ελαστικό αναφοράς ή ελαστικό ελέγχου ή σειρά ελαστικών που χρησιμοποιείται σε διαδρομή δοκιμής. |
|
2.3. |
ως «υποψήφιο/-α ελαστικό/-ά (Τ)» νοείται ελαστικό ή σειρά ελαστικών που δοκιμάζεται για τους σκοπούς υπολογισμού του δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα. |
|
2.4. |
ως «ελαστικό/-ά αναφοράς (R)» νοείται ελαστικό ή σειρά ελαστικών που έχει τα ίδια χαρακτηριστικά που αναφέρονται στο πρότυπο ASTM F 2493-08 και αναφέρονται ως τυποποιημένο ελαστικό αναφοράς δοκιμής. |
|
2.5. |
ως «ελαστικό/-ά ελέγχου (C)» νοείται ενδιάμεσο ελαστικό ή σειρά ενδιάμεσων ελαστικών που χρησιμοποιείται όταν το υποψήφιο ελαστικό και το ελαστικό αναφοράς δεν μπορούν να συγκριθούν άμεσα πάνω στο ίδιο όχημα. |
|
2.6. |
ως «δύναμη πέδησης ελαστικού» νοείται η διαμήκης δύναμη, εκφραζόμενη σε Newton, η οποία είναι αποτέλεσμα της εφαρμογής ροπής πέδησης. |
|
2.7. |
ως «συντελεστής δύναμης πέδησης ελαστικού (BFC)» νοείται ο λόγος της δύναμης πέδησης προς το κατακόρυφο φορτίο. |
|
2.8. |
ως «συντελεστής δύναμης πέδησης κορυφής ελαστικού» νοείται η μέγιστη τιμή ενός συντελεστή δύναμης πέδησης που εμφανίζεται πριν από την εμπλοκή των τροχών καθώς η ροπή πέδησης αυξάνεται σταδιακά. |
|
2.9. |
ως «εμπλοκή τροχού» νοείται η κατάσταση ενός τροχού κατά την οποία είναι μηδενική η ταχύτητα περιστροφής του περί τον άξονα περιδίνησης του τροχού και ο τελευταίος εμποδίζεται να περιστρέφεται κατά την εφαρμογή ροπής επ' αυτού. |
|
2.10. |
ως «κατακόρυφο φορτίο» νοείται η δύναμη σε Newton που ασκείται στο ελαστικό κατακόρυφα σε οδόστρωμα. |
|
2.11. |
ως «όχημα δοκιμής ελαστικών» νοείται ένα όχημα ειδικού σκοπού που διαθέτει όργανα μέτρησης των κατακόρυφων και διαμήκων δυνάμεων σε ένα ελαστικό δοκιμής κατά την πέδηση. |
|
2.12. |
«SRTT14» σημαίνει ASTM E 1136-93 (εγκρίθηκε εκ νέου το 2003), Standard Specification for a Radial Standard Reference Test Tire P195/75R14. |
|
2.13. |
«SRTT16» σημαίνει ASTM F 2493-08, Standard Specification for a Radial Standard Reference Test Tire P225/60R16. |
3. ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΟΚΙΜΗΣ
3.1. Χαρακτηριστικά στίβου
Ο στίβος δοκιμών πρέπει να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
|
3.1.1. |
Το οδόστρωμα να έχει πυκνή ασφαλτική επιφάνεια με ομοιόμορφη κλίση το πολύ 2 τοις εκατό και να μην αποκλίνει περισσότερο από 6 mm όταν δοκιμάζεται με επίπεδη επιφάνεια 3 m. |
|
3.1.2. |
Η επιφάνεια να έχει οδόστρωμα ομοιόμορφης παλαιότητας, σύνθεσης και φθοράς. Η επιφάνεια δοκιμής πρέπει να είναι απαλλαγμένη από χύδην υλικά και αποθέσεις ξένων υλικών. |
|
3.1.3. |
Το μέγιστο μέγεθος σκύρων να είναι 10 mm (επιτρεπόμενα όρια ανοχής από 8 mm έως 13 mm). |
|
3.1.4. |
Το βάθος υφής όπως μετράται με επιφάνεια άμμου να είναι 0,7 ± 0,3 mm. Να μετράται σύμφωνα με την προδιαγραφή ASTM E 965-96 (εγκρίθηκε εκ νέου το 2006). |
|
3.1.5. |
Οι ιδιότητες τριβής του υγρού οδοστρώματος να μετρώνται με τη μέθοδο α) ή β) στο σημείο 3.2 |
3.2. Μέθοδοι για τη μέτρηση των ιδιοτήτων τριβής του υγρού οδοστρώματος
3.2.1. Μέτρηση ολισθηρότητας με τη μέθοδο του βρετανικού εκκρεμούς (BPN) α)
Η μέτρηση ολισθηρότητας με τη μέθοδο του βρετανικού εκκρεμούς θα είναι αυτή που καθορίζεται στο πρότυπο ASTM E 303-93 (εγκρίθηκε εκ νέου το 2008).
Η σύνθεση και οι φυσικές ιδιότητες ελαστικού δομοστοιχείου τακακιού θα είναι αυτές που καθορίζονται στο πρότυπο ASTM E 501-08.
Η μέση μέτρηση ολισθηρότητας με τη μέθοδο του βρετανικού εκκρεμούς (BPN) θα είναι μεταξύ 42 και 60 BPN μετά τη θερμοκρασιακή διόρθωση ως εξής.
Η BPN διορθώνεται από τη θερμοκρασία της επιφάνειας υγρού οδοστρώματος. Εκτός αν αναφέρονται συστάσεις θερμοκρασιακής διόρθωσης από τον κατασκευαστή του βρετανικού εκκρεμούς, θα χρησιμοποιείται ο ακόλουθος τύπος:
|
|
BPN = BPN (μετρούμενη τιμή) + θερμοκρασιακή διόρθωση |
|
|
Θερμοκρασιακή διόρθωση = – 0,0018 t2 + 0,34 t – 6,1 |
Όπου το t είναι η θερμοκρασία της επιφάνειας υγρού οδοστρώματος σε βαθμούς Κελσίου.
Συνέπειες της φθοράς τακακιών ολισθητήρα: το τακάκι πρέπει να αφαιρείται για μέγιστη φθορά όταν η φθορά στην άκρη του ολισθητήρα φτάσει τα 3,2 mm στο επίπεδο του ολισθητήρα ή τα 1,6 mm κατακόρυφα σε αυτόν, σύμφωνα με το σημείο 5.2.2 και το σχήμα 3 του προτύπου ASTM E 303-93 (εγκρίθηκε εκ νέου το 2008).
Για τους σκοπούς ελέγχου της συνέπειας του BPN της επιφάνειας στίβου για τη μέτρηση πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα σε επιβατικό αυτοκίνητο εξοπλισμένο με όργανα: οι τιμές BPN του στίβου δοκιμών δεν πρέπει να μεταβάλλονται σε όλη την απόσταση ακινητοποίησης, ώστε να μειώνεται η διασπορά των αποτελεσμάτων δοκιμής. Οι ιδιότητες τριβής του υγρού οδοστρώματος πρέπει να μετρώνται πέντε φορές σε κάθε σημείο της μέτρησης BPN κάθε 10 μέτρα και ο συντελεστής μεταβολής των μέσων τιμών BPN δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10 τοις εκατό.
3.2.2. ASTM E 1136 Μέθοδος τυποποιημένου ελαστικού δοκιμής αναφοράς β)
Κατά παρέκκλιση από το σημείο 2.4 παραπάνω, η παρούσα μέθοδος χρησιμοποιεί ελαστικό αναφοράς το οποίο έχει τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στο πρότυπο ASTM E 1136-93 (εγκρίθηκε εκ νέου το 2003) και αναφέρεται ως SRTT14.
Ο μέσος συντελεστής δύναμης πέδησης κορυφής (μ peak,ave) του SRTT14 είναι 0,7 ± 0,1 στα 65 km/h.
Ο μέσος συντελεστής δύναμης πέδησης κορυφής (μ peak,ave) του SRTT14 πρέπει να διορθώνεται ως προς τη θερμοκρασία της επιφάνειας υγρού οδοστρώματος ως εξής:
|
|
Συντελεστής δύναμης πέδησης κορυφής (μ peak,ave) = συντελεστής δύναμης πέδησης κορυφής (μετρούμενος) + θερμοκρασιακή διόρθωση |
|
|
Θερμοκρασιακή διόρθωση = 0,0035 × (t – 20) |
Όπου t είναι η θερμοκρασία της επιφάνειας υγρού οδοστρώματος σε βαθμούς Κελσίου.
3.3. Ατμοσφαιρικές συνθήκες
Οι συνθήκες ανέμου δεν πρέπει να επηρεάζουν τη διαβροχή της επιφάνειας (επιτρέπεται η χρήση αλεξήνεμων).
Η θερμοκρασία του υγρού οδοστρώματος και η θερμοκρασία περιβάλλοντος πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 2 °C και 20 °C για χειμερινά ελαστικά και 5 °C και 35 °C για κανονικά ελαστικά.
Η θερμοκρασία του υγρού οδοστρώματος δεν πρέπει να μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια της δοκιμής περισσότερο από 10 °C.
Η θερμοκρασία περιβάλλοντος πρέπει να παραμένει κοντά στη θερμοκρασία του υγρού οδοστρώματος· η διαφορά μεταξύ της θερμοκρασίας περιβάλλοντος και των θερμοκρασιών υγρού οδοστρώματος πρέπει να είναι μικρότερη από 10 °C.
4. ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΟΚΙΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΣΗΣ ΣΕ ΥΓΡΟ ΟΔΟΣΤΡΩΜΑ
Για τον υπολογισμό του δείκτη πρόσφυσης (G) ενός υποψήφιου ελαστικού σε υγρό οδόστρωμα, οι επιδόσεις πέδησης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του υποψήφιου ελαστικού συγκρίνονται με τις επιδόσεις πέδησης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του ελαστικού αναφοράς σε όχημα που κινείται επ' ευθείας σε υγρό οδόστρωμα. Μετράται με μία από τις ακόλουθες μεθόδους:
|
α) |
Μέθοδος οχήματος η οποία συνίσταται στη δοκιμή μιας σειράς ελαστικών σε επιβατικό αυτοκίνητο εξοπλισμένο με όργανα· |
|
β) |
Μέθοδος δοκιμής στην οποία χρησιμοποιείται ρυμουλκούμενο ελκόμενο από όχημα ή όχημα δοκιμής ελαστικών, εξοπλισμένο με το/τα ελαστικό/-ά δοκιμής. |
4.1. Μέθοδος δοκιμής α) στην οποία χρησιμοποιείται επιβατικό αυτοκίνητο εξοπλισμένο με όργανα
4.1.1. Βασική αρχή
Η μέθοδος δοκιμής καλύπτει διαδικασία για μέτρηση των επιδόσεων επιβράδυνσης ελαστικών κατηγορίας C1 κατά την πέδηση, με τη χρήση επιβατικού αυτοκινήτου εξοπλισμένου με σύστημα αντι-εμπλοκής κατά την πέδηση (ABS), όπου ως «επιβατικό αυτοκίνητο εξοπλισμένο με όργανα» νοείται επιβατικό αυτοκίνητο που είναι εξοπλισμένο με όργανα μέτρησης τα οποία παρατίθενται στο σημείο 4.1.2.2 παρακάτω για τον σκοπό της παρούσας μεθόδου δοκιμής. Ξεκινώντας με αρχική καθορισμένη ταχύτητα, οι πέδες ενεργοποιούνται αρκετά δυνατά στους τέσσερις τροχούς ταυτόχρονα, για να ενεργοποιήσουν το ABS. Η μέση επιβράδυνση υπολογίζεται μεταξύ δυο προκαθορισμένων ταχυτήτων.
4.1.2. Εξοπλισμός
4.1.2.1. Όχημα
Οι επιτρεπόμενες τροποποιήσεις στο επιβατικό αυτοκίνητο έχουν ως εξής:
|
α) |
Αυτές που επιτρέπουν την αύξηση του αριθμού μεγεθών ελαστικών που μπορούν να τοποθετούνται στο όχημα· |
|
β) |
Αυτές που επιτρέπουν την εγκατάσταση της αυτόματης ενεργοποίησης της συσκευής πέδησης· |
|
γ) |
Απαγορεύεται οποιαδήποτε άλλη τροποποίηση του συστήματος πέδησης. |
4.1.2.2. Εξοπλισμός μέτρησης
Το όχημα πρέπει να είναι εξοπλισμένο με αισθητήρα κατάλληλο για τη μέτρηση της ταχύτητας σε υγρό οδόστρωμα και της καλυπτόμενης απόστασης μεταξύ δύο ταχυτήτων.
Για τη μέτρηση της ταχύτητας οχήματος πρέπει να χρησιμοποιείται ένας πέμπτος τροχός ή ένα σύστημα μέτρησης της ταχύτητας άνευ επαφής.
4.1.3. Εγκλιματισμός του στίβου δοκιμών και συνθήκη διαβροχής
Η επιφάνεια του στίβου δοκιμών πρέπει να διαβρέχεται επί τουλάχιστον μισή ώρα πριν από την έναρξη της δοκιμής, προκειμένου να εξισώνεται η θερμοκρασία της με τη θερμοκρασία του νερού. Εξωτερική διαβροχή πρέπει να παρέχεται συνεχώς καθ' όλη τη διάρκεια της δοκιμής. Για όλη τη ζώνη δοκιμής, το ύψος του νερού πρέπει να είναι 1,0 ± 0,5 mm, μετρούμενο από την κορυφή του οδοστρώματος.
Στη συνέχεια, ο στίβος δοκιμών εγκλιματίζεται με διεξαγωγή τουλάχιστον δέκα διαδρομών δοκιμής με ελαστικά που δεν χρησιμοποιούνται στο δοκιμαστικό πρόγραμμα στα 90 km/h.
4.1.4. Ελαστικά και σώτρα
4.1.4.1. Προετοιμασία και ροντάρισμα ελαστικού
Τα ελαστικά δοκιμής ξακρίζονται ούτως ώστε να απομακρύνονται όλες οι προεξοχές στην επιφάνεια πέλματος που δημιουργούνται από χύτευση θυρίδων εξαερισμού ή αναλαμπές σε συνδέσεις χύτευσης.
Τοποθετήστε τα ελαστικά δοκιμής σε σώτρα που προσδιορίζονται από αναγνωρισμένο οργανισμό προτύπων ελαστικών και σώτρων, όπως αναφέρεται στο προσάρτημα 4 του παραρτήματος 6 του παρόντος κανονισμού.
4.1.4.2. Φορτίο ελαστικού
Το στατικό φορτίο στο ελαστικό κάθε άξονα κυμαίνεται μεταξύ 60 τοις εκατό και 90 τοις εκατό της δοκιμασμένης ικανότητας φόρτισης του ελαστικού. Τα φορτία ελαστικού στον ίδιο άξονα δεν πρέπει να διαφέρουν περισσότερο από 10 τοις εκατό.
4.1.4.3. Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) ελαστικού
Στους εμπρόσθιους και οπίσθιους άξονες, η πίεση πλήρωσης πρέπει να είναι 220 kPa (για τυποποιημένα και βαρέoς φορτίου ελαστικά). Η πίεση ελαστικού πρέπει να ελέγχεται ακριβώς πριν από τη δοκιμή σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και να ρυθμίζεται αν χρειάζεται.
4.1.5. Διαδικασία
4.1.5.1. Διαδρομή δοκιμής
Για κάθε διαδρομή δοκιμής ισχύει η ακόλουθη διαδικασία δοκιμής.
4.1.5.1.1. Το επιβατικό αυτοκίνητο οδηγείται σε ευθεία γραμμή έως 85 ± 2 km/h.
4.1.5.1.2. Μόλις το επιβατικό αυτοκίνητο φτάσει τα 85 ± 2 km/h, ενεργοποιούνται οι πέδες πάντα στο ίδιο σημείο στον στίβο δοκιμών, το οποίο αναφέρεται ως «σημείο εκκίνησης πέδησης», με διαμήκη ανοχή 5 m και εγκάρσια ανοχή 0,5 m.
4.1.5.1.3. Οι πέδες ενεργοποιούνται είτε αυτόματα είτε χειροκίνητα.
4.1.5.1.3.1. Η αυτόματη ενεργοποίηση των πεδών πραγματοποιείται μέσω συστήματος ανίχνευσης που αποτελείται από δύο μέρη, ένα προσκολλημένο στον στίβο δοκιμών και ένα μέσα στο επιβατικό αυτοκίνητο.
4.1.5.1.3.2. Η χειροκίνητη ενεργοποίηση των πεδών εξαρτάται από τον τύπο του συστήματος μετάδοσης ως εξής. Και στις δύο περιπτώσεις, απαιτείται δύναμη ώθησης τουλάχιστον 600 N στο ποδόπληκτρο.
Για χειροκίνητο σύστημα μετάδοσης, ο οδηγός πρέπει να απελευθερώσει τον συμπλέκτη και να πιέσει το ποδόπληκτρο δυνατά, κρατώντας το πιεσμένο όσο χρειάζεται για να πραγματοποιηθεί η μέτρηση.
Για αυτόματο σύστημα μετάδοσης, ο οδηγός πρέπει να επιλέξει τη νεκρά και στη συνέχεια να πιέσει το ποδόπληκτρο δυνατά, κρατώντας το πιεσμένο όσο χρειάζεται για να πραγματοποιηθεί η μέτρηση.
4.1.5.1.4. Η μέση επιβράδυνση υπολογίζεται μεταξύ 80 km/h και 20 km/h.
Εάν δεν πληρούται κάποια από τις ανωτέρω αναφερόμενες προδιαγραφές (συμπεριλαμβανομένης της ανοχής ταχύτητας, της διαμήκους και εγκάρσιας ανοχής για το σημείο εκκίνησης πέδησης και του χρόνου πέδησης) όταν πραγματοποιείται η διαδρομή δοκιμής, η μέτρηση δεν λαμβάνεται υπόψη και πραγματοποιείται νέα διαδρομή δοκιμής.
4.1.5.2. Κύκλος δοκιμών
Πραγματοποιείται ένας αριθμός διαδρομών δοκιμής ώστε να μετρηθεί ο δείκτης πρόσφυσης σειράς υποψήφιων ελαστικών (T) σε υγρό οδόστρωμα σύμφωνα με την ακόλουθη διαδικασία, όπου κάθε δοκιμή πρέπει να διενεργείται προς την ίδια κατεύθυνση και μέχρι τρεις διαφορετικές σειρές υποψήφιων ελαστικών μπορούν να μετρώνται μέσα στον ίδιο κύκλο δοκιμής:
4.1.5.2.1. Αρχικά η σειρά ελαστικών αναφοράς τοποθετείται στο επιβατικό αυτοκίνητο εξοπλισμένο με όργανα.
4.1.5.2.2. Αφού πραγματοποιηθούν τουλάχιστον τρεις έγκυρες μετρήσεις σύμφωνα με το σημείο 4.1.5.1 παραπάνω, η σειρά ελαστικών αναφοράς αντικαθίσταται από σειρά υποψήφιων ελαστικών.
4.1.5.2.3. Αφού πραγματοποιηθούν έξι έγκυρες μετρήσεις των υποψήφιων ελαστικών, μπορούν να μετρηθούν δύο ακόμη σειρές υποψήφιων ελαστικών.
4.1.5.2.4. Ο κύκλος δοκιμής κλείνει με τρεις ακόμη έγκυρες μετρήσεις της ίδιας σειράς ελαστικών αναφοράς όπως αυτή στην αρχή του κύκλου δοκιμών.
Παραδείγματα:
|
α) |
Η σειρά εκτέλεσης για έναν κύκλο δοκιμής τριών σειρών υποψήφιων ελαστικών (T1 έως T3) και μία σειρά ελαστικών αναφοράς (R) έχει ως εξής: R-T1-T2-T3-R |
|
β) |
Η σειρά εκτέλεσης για έναν κύκλο δοκιμής πέντε σειρών υποψήφιων ελαστικών (T1 έως T5) και μία σειρά ελαστικών αναφοράς (R) έχει ως εξής: R-T1-T2-T3-R-T4-T5-R |
4.1.6. Επεξεργασία αποτελεσμάτων μέτρησης
4.1.6.1. Υπολογισμός της μέσης επιβράδυνσης (AD)
Η μέση επιβράδυνση (AD) υπολογίζεται για κάθε έγκυρη διαδρομή δοκιμής σε m/s2 ως εξής:
Όπου:
|
|
Sf είναι η τελική ταχύτητα σε m/s· Sf = 20 km/h = 5,556 m/s |
|
|
Si είναι η αρχική ταχύτητα σε m/s· Si = 80 km/h = 22,222 m/s |
|
|
d είναι η απόσταση που καλύπτεται μεταξύ Si και Sf σε μέτρα. |
4.1.6.2. Επαλήθευση αποτελεσμάτων
Ο συντελεστής AD της μεταβολής υπολογίζεται ως εξής:
(Τυπική απόκλιση / Μέσο όρο) × 100.
Για τα ελαστικά αναφοράς (R): Αν ο συντελεστής AD της μεταβολής δύο οποιωνδήποτε διαδοχικών ομάδων τριών διαδρομών δοκιμής της σειράς ελαστικών αναφοράς είναι υψηλότερος από 3 τοις εκατό, όλα τα δεδομένα δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και η δοκιμή επαναλαμβάνεται για όλα ελαστικά δοκιμής (τα υποψήφια ελαστικά και τα ελαστικά αναφοράς).
Για τα υποψήφια ελαστικά (T): Οι συντελεστές AD της μεταβολής υπολογίζονται για κάθε σειρά υποψήφιων ελαστικών. Αν ένας συντελεστής μεταβολής είναι ανώτερος του 3 τοις εκατό, τα δεδομένα δεν λαμβάνονται υπόψη και η δοκιμή επαναλαμβάνεται για την εν λόγω σειρά υποψήφιων ελαστικών.
4.1.6.3. Υπολογισμός της προσαρμοσμένης μέσης επιβράδυνσης (Ra)
Η μέση επιβράδυνση (AD) της σειράς ελαστικών αναφοράς που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του συντελεστή δύναμης πέδησης αυτού προσαρμόζεται ανάλογα με τη θέση κάθε σειράς υποψήφιων ελαστικών που ορίζεται σε δεδομένο κύκλο δοκιμής.
Η εν λόγω προσαρμοσμένη AD του ελαστικού αναφοράς (Ra) υπολογίζεται σε m/s2 σύμφωνα με τον πίνακα 1 όπου R1 είναι ο μέσος όρος των τιμών AD στην πρώτη δοκιμή της σειράς ελαστικών αναφοράς (R) και R2 είναι ο μέσος όρος των τιμών AD στη δεύτερη δοκιμή της ίδιας σειράς ελαστικού αναφοράς (R).
Πίνακας 1
|
Αριθμός σειρών υποψήφιων ελαστικών σε έναν κύκλο δοκιμής |
Σειρά υποψήφιων ελαστικών |
Ra |
|
1 (R1-T1-R2) |
T1 |
Ra = 1/2 (R1 + R2) |
|
2 (R1-T1-T2-R2) |
T1 |
Ra = 2/3 R1 + 1/3 R2 |
|
T2 |
Ra = 1/3 R1 + 2/3 R2 |
|
|
3 (R1-T1-T2-T3-R2) |
T1 |
Ra = 3/4 R1 + 1/4 R2 |
|
T2 |
Ra = 1/2 (R1 + R2) |
|
|
T3 |
Ra = 1/4 R1 + 3/4 R2 |
4.1.6.4. Υπολογισμός του συντελεστή δύναμης πέδησης (BFC)
Ο συντελεστής δύναμης πέδησης (BFC) υπολογίζεται για πέδηση στους δύο άξονες σύμφωνα με τον πίνακα 2 όπου Ta (a = 1, 2 ή 3) είναι ο μέσος όρος των τιμών AD για κάθε σειρά υποψήφιου ελαστικού (T) που αποτελεί μέρος κύκλου δοκιμής.
Πίνακας 2
|
Ελαστικό δοκιμής |
Συντελεστής δύναμης πέδησης |
|
Ελαστικό αναφοράς |
|
|
Υποψήφιο ελαστικό |
|
|
g είναι η επιτάχυνση λόγω βαρύτητας, g = 9,81 m/s2 |
|
4.1.6.5. Υπολογισμός του δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του υποψήφιου ελαστικού
Ο δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του υποψήφιου ελαστικού [G(T)] υπολογίζεται ως εξής:
Όπου:
|
t |
είναι η μετρούμενη θερμοκρασία υγρού οδοστρώματος σε βαθμούς Κελσίου όταν δοκιμάζεται το υποψήφιο ελαστικό (T) |
|
t0 |
είναι η συνθήκη θερμοκρασίας αναφοράς υγρού οδοστρώματος, t0 = 20 °C για κανονικά ελαστικά και t0 = 10 °C για χειμερινά ελαστικά BFC(R0) είναι ο συντελεστής δύναμης πέδησης για το ελαστικό αναφοράς σε συνθήκες αναφοράς, BFC(R0) = 0,68 |
|
a |
– 0,4232 και b = – 8,297 για κανονικά ελαστικά, a = 0,7721 και b = 31,18 για χειμερινά ελαστικά [το a εκφράζεται ως (1/°C)] |
4.1.7. Σύγκριση επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα μεταξύ ενός υποψήφιου ελαστικού και ενός ελαστικού αναφοράς με τη χρήση ελαστικού ελέγχου
4.1.7.1. Γενικά
Εφόσον το μέγεθος του υποψήφιου ελαστικού διαφέρει σημαντικά από εκείνο του ελαστικού αναφοράς, μπορεί να μην είναι εφικτή μια άμεση σύγκριση στο ίδιο επιβατικό αυτοκίνητο εξοπλισμένο με όργανα. Αυτή η μέθοδος δοκιμής χρησιμοποιεί ενδιάμεσο ελαστικό, καλούμενο στο εξής «ελαστικό ελέγχου» όπως καθορίζεται στο σημείο 2.5 παραπάνω.
4.1.7.2. Αρχή στην οποία βασίζεται η προσέγγιση αυτή
Η αρχή στην οποία βασίζεται η προσέγγιση είναι η χρήση μιας σειράς ελαστικών ελέγχου και δύο διαφορετικών εξοπλισμένων με όργανα επιβατικών αυτοκινήτων για τον κύκλο δοκιμής μιας σειράς υποψήφιων ελαστικών σε σύγκριση με μια σειρά ελαστικών αναφοράς.
Στο ένα εξοπλισμένο με όργανα επιβατικό αυτοκίνητο τοποθετείται η σειρά ελαστικών αναφοράς ακολουθούμενη από τη σειρά ελαστικών ελέγχου, ενώ στο άλλο η σειρά ελαστικών ελέγχου ακολουθούμενη από τη σειρά υποψήφιων ελαστικών.
Ισχύουν οι προδιαγραφές που αναφέρονται στα σημεία 4.1.2 έως 4.1.4 παραπάνω.
Ο πρώτος κύκλος δοκιμής είναι σύγκριση μεταξύ της σειράς ελαστικών ελέγχου και αυτής των ελαστικών αναφοράς.
Ο δεύτερος κύκλος δοκιμής είναι σύγκριση μεταξύ της σειράς υποψήφιων ελαστικών και αυτής των ελαστικών ελέγχου. Πραγματοποιείται στον ίδιο στίβο δοκιμών και κατά τη διάρκεια της ίδιας ημέρας με τον πρώτο κύκλο δοκιμής. Η θερμοκρασία του υγρού οδοστρώματος είναι μεταξύ ± 5 °C της θερμοκρασίας του πρώτου κύκλου δοκιμής. Το ίδιο ελαστικό ελέγχου χρησιμοποιείται για τον πρώτο και δεύτερο κύκλο δοκιμών.
Ο δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του υποψήφιου ελαστικού [G(T)] υπολογίζεται ως εξής:
G(T) = G1 × G2
Όπου:
|
G1 |
είναι ο σχετικός δείκτης πρόσφυσης του ελαστικού ελέγχου (C) σε υγρό οδόστρωμα σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς (R) που υπολογίζεται ως εξής:
|
|
G2 |
είναι ο σχετικός δείκτης πρόσφυσης του υποψήφιου ελαστικού (T) σε υγρό οδόστρωμα σε σύγκριση με το ελαστικό ελέγχου (C) που υπολογίζεται ως εξής:
|
4.1.7.3. Αποθήκευση και συντήρηση
Είναι απαραίτητο όλα τα ελαστικά μιας σειράς ελαστικών ελέγχου να αποθηκεύονται στις ίδιες συνθήκες. Μόλις δοκιμαστεί η σειρά ελαστικών ελέγχου σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς, ισχύουν οι συγκεκριμένες συνθήκες αποθήκευσης που καθορίζονται στο ASTM E 1136-93 (εγκρίθηκε εκ νέου το 2003).
4.1.7.4. Αντικατάσταση ελαστικών αναφοράς και ελαστικών ελέγχου
Όταν προκύψει μη φυσιολογική φθορά ή ζημία από δοκιμές ή όταν η φθορά επηρεάζει τα αποτελέσματα δοκιμών, η χρήση ελαστικού θα διακόπτεται.
4.2. Μέθοδος δοκιμής β) στην οποία χρησιμοποιείται ρυμουλκούμενο ελκόμενο από όχημα ή όχημα δοκιμής ελαστικών
4.2.1. Βασική αρχή
Οι μετρήσεις πραγματοποιούνται σε ελαστικά δοκιμής που τοποθετούνται σε ρυμουλκούμενο που έλκεται από όχημα (στο εξής αναφερόμενο ως ρυμουλκό όχημα) ή σε όχημα δοκιμής ελαστικών. Η πέδη στη θέση δοκιμής πιέζεται σταθερά έως ότου δημιουργηθεί αρκετή ροπή πέδησης για να παραχθεί η μέγιστη δύναμη πέδησης η οποία θα προκύψει πριν από την εμπλοκή τροχών σε ταχύτητα δοκιμής 65 km/h.
4.2.2. Εξοπλισμός
4.2.2.1. Ρυμουλκό όχημα και ρυμουλκούμενο ή όχημα δοκιμής ελαστικών
Το ρυμουλκό όχημα ή το όχημα δοκιμής ελαστικών έχει την ίδια ικανότητα διατήρησης της συγκεκριμένης ταχύτητας 65 ± 2 km/h ακόμη και υπό τις μέγιστες δυνάμεις πέδησης.
Το ρυμουλκούμενο ή το όχημα δοκιμής ελαστικών είναι εξοπλισμένο με ένα σημείο όπου μπορεί να τοποθετηθεί το ελαστικό για σκοπούς μέτρησης εφεξής αποκαλούμενο «θέση δοκιμής» και με τα ακόλουθα εξαρτήματα:
|
α) |
εξοπλισμό για την ενεργοποίηση πεδών στη θέση δοκιμής, |
|
β) |
δεξαμενή νερού για αποθήκευση αρκετού νερού για εφοδιασμό του συστήματος διαβροχής της επιφάνειας οδοστρώματος, εκτός αν χρησιμοποιείται εξωτερική διαβροχή, |
|
γ) |
εξοπλισμό καταγραφής για την καταγραφή σημάτων από μορφοτροπείς οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι στη θέση δοκιμής και για την παρακολούθηση του ρυθμού εφαρμογής νερού εάν χρησιμοποιείται η επιλογή αυτο-διαβροχής. |
Η μέγιστη διακύμανση των ρυθμίσεων σύγκλισης και της γωνίας κάμπερ για τη θέση δοκιμής πρέπει να είναι εντός εύρους ± 0,5° με το μέγιστο κατακόρυφο φορτίο. Οι βραχίονες ανάρτησης και οι δακτυλιοειδείς τριβείς πρέπει να διαθέτουν αρκετή ακαμψία αναγκαία για την ελαχιστοποίηση του ελεύθερου τζόγου και να διασφαλίζουν συμμόρφωση αν ασκηθούν οι μέγιστες δυνάμεις πέδησης. Το σύστημα ανάρτησης πρέπει να παρέχει επαρκή ικανότητα φόρτισης και ο σχεδιασμός του να είναι τέτοιος ώστε να μονώνει τον συντονισμό ανάρτησης.
Η θέση δοκιμής πρέπει να είναι εξοπλισμένη με τυπικό ή ειδικό σύστημα αυτόματης πέδησης το οποίο μπορεί να δημιουργεί επαρκή ροπή πέδησης για να παράγει τη μέγιστη διαμήκη δύναμη τροχού της δοκιμής πέδησης στις συνθήκες που προσδιορίζονται.
Το σύστημα εφαρμογής πέδησης πρέπει να μπορεί να ελέγχει το χρονικό διάστημα μεταξύ της εφαρμογής αρχικής πέδησης και της διαμήκους δύναμης κορυφής, όπως καθορίζεται στο σημείο 4.2.7.1 παρακάτω.
Το ρυμουλκούμενο ή το όχημα δοκιμής ελαστικών είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να διευκολύνει τη δοκιμή ποικίλων μεγεθών υποψήφιων ελαστικών.
Το ρυμουλκούμενο ή το όχημα δοκιμής ελαστικών θα διαθέτει διατάξεις για προσαρμογή του κατακόρυφου φορτίου όπως καθορίζεται στο σημείο 4.2.5.2 παρακάτω
4.2.2.2. Εξοπλισμός μέτρησης
Η θέση του τροχού δοκιμής στο ρυμουλκούμενο ή στο όχημα δοκιμής ελαστικών είναι εξοπλισμένη με ένα σύστημα μέτρησης ταχύτητας περιστροφής τροχού και με μορφοτροπείς για τη μέτρηση της δύναμης πέδησης και του κατακόρυφου φορτίου στον τροχό δοκιμής.
Γενικές απαιτήσεις για το σύστημα μέτρησης: Το σύστημα οργάνων πρέπει να συμμορφώνεται με τις ακόλουθες συνολικές απαιτήσεις σε θερμοκρασίες περιβάλλοντος μεταξύ 0 °C και 45 °C:
|
α) |
συνολική ακρίβεια συστήματος, δύναμη: ± 1,5 τοις εκατό της πλήρους κλίμακας του κατακόρυφου φορτίου ή της δύναμης πέδησης· |
|
β) |
συνολική ακρίβεια συστήματος, ταχύτητα: ± 1,5 τοις εκατό της ταχύτητας ή ± 1,0 km/h, οποιοδήποτε είναι μεγαλύτερο. |
Ταχύτητα οχήματος: Για τη μέτρηση της ταχύτητας οχήματος, πρέπει να χρησιμοποιείται ένας πέμπτος τροχός ή ένα σύστημα μη επαφής ακριβείας μέτρησης της ταχύτητας.
Δυνάμεις πέδησης: Οι μορφοτροπείς μέτρησης δύναμης πέδησης πρέπει να μετρούν τη διαμήκη δύναμη που δημιουργείται στη διεπαφή ελαστικού-οδοστρώματος ως αποτέλεσμα της εφαρμογής πέδησης εντός του εύρους 0 τοις εκατό έως τουλάχιστον 125 τοις εκατό του εφαρμοζόμενου κατακόρυφου φορτίου. Ο σχεδιασμός και η θέση του μορφοτροπέα ελαχιστοποιούν τις επιπτώσεις αδράνειας και τον μηχανικό συντονισμό που οφείλεται στις δονήσεις.
Κατακόρυφο φορτίο: Ο μορφοτροπέας μέτρησης κατακόρυφου φορτίου μετρά το κατακόρυφο φορτίο στη θέση δοκιμής κατά την εφαρμογή πέδησης. Ο μορφοτροπέας πρέπει να έχει τις ίδιες προδιαγραφές με αυτές που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Σύστημα προσαρμογής του σήματος και καταγραφής: Όλος ο εξοπλισμός προσαρμογής του σήματος και καταγραφής πρέπει να παρέχει γραμμική απόδοση με την κατάλληλη ικανότητα ανάγνωσης απολαβής και δεδομένων ώστε να πληροί τις προηγούμενες συγκεκριμένες απαιτήσεις. Επιπλέον, ισχύουν οι ακόλουθες απαιτήσεις:
|
α) |
Η ελάχιστη απόκριση συχνότητας πρέπει να είναι επίπεδη μεταξύ 0 Hz έως 50 Hz (100 Hz) εντός ± 1 τοις εκατό πλήρους κλίμακας· |
|
β) |
Ο λόγος σήμα-θόρυβος πρέπει να είναι τουλάχιστον 20/1· |
|
γ) |
Η απολαβή πρέπει να είναι αρκετή ώστε να επιτρέπει προβολή πλήρους κλίμακας για επίπεδο σήματος εισόδου πλήρους κλίμακας· |
|
δ) |
Η αντίσταση εισόδου πρέπει να είναι τουλάχιστον δέκα φορές μεγαλύτερη από την αντίσταση εξόδου της πηγής σήματος· |
|
ε) |
Ο εξοπλισμός πρέπει να είναι μην επηρεάζεται από κραδασμούς, επιτάχυνση και αλλαγές της θερμοκρασίας περιβάλλοντος. |
4.2.3. Εγκλιματισμός του στίβου δοκιμών
Ο στίβος δοκιμών πρέπει να εγκλιματίζεται με διεξαγωγή τουλάχιστον δέκα διαδρομών δοκιμής με ελαστικά που δεν χρησιμοποιούνται στο δοκιμαστικό πρόγραμμα στα 65 ± 2 km/h.
4.2.4. Συνθήκες διαβροχής
Το ρυμουλκό όχημα και το ρυμουλκούμενο ή το όχημα δοκιμής ελαστικών μπορεί προαιρετικά να εξοπλιστεί με σύστημα διαβροχής οδοστρώματος, χωρίς τη δεξαμενή αποθήκευσης, η οποία, στην περίπτωση του ρυμουλκούμενου, τοποθετείται πάνω στο ρυμουλκό όχημα. Το νερό που εφαρμόζεται στο οδόστρωμα μπροστά από τα ελαστικά δοκιμής παρέχεται με ακροφύσιο κατάλληλα σχεδιασμένο ώστε να διασφαλίζει ότι το στρώμα νερού που συναντά το ελαστικό δοκιμής έχει ομοιόμορφη εγκάρσια διατομή κατά την ταχύτητα δοκιμής με ελάχιστη εκτόξευση και ψεκασμό.
Η σύνθεση και η θέση του ακροφυσίου πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι πίδακες κατευθύνονται προς το ελαστικό δοκιμής και είναι στραμμένοι προς το οδόστρωμα υπό γωνία 20° έως 30°.
Το νερό προσβάλλει το οδόστρωμα 250 mm έως 450 mm μπροστά από το κέντρο επαφής του ελαστικού. Το ακροφύσιο πρέπει να βρίσκεται 25 mm πάνω από το οδόστρωμα ή στο ελάχιστο ύψος που απαιτείται για τον καθαρισμό εμποδίων τα οποία ενδέχεται να συναντήσει ο υπεύθυνος δοκιμής, αλλά σε καμία περίπτωση περισσότερο από 100 mm πάνω από το οδόστρωμα.
Το στρώμα νερού πρέπει να είναι τουλάχιστον 25 mm πιο πλατύ από το πέλμα του ελαστικού δοκιμής και να εφαρμόζεται έτσι ώστε το ελαστικό να βρίσκεται κεντρικά μεταξύ των δύο άκρων. Η παροχή νερού πρέπει να διασφαλίζει ύψος νερού 1,0 ± 0,5 mm και να είναι σταθερή καθ' όλη τη διάρκεια της δοκιμής με μεταβολή ± 10 τοις εκατό. Ο όγκος νερού ανά μονάδα πλάτους που βρέχεται πρέπει να είναι άμεσα ανάλογος προς την ταχύτητα δοκιμής. Το ποσό του νερού που εφαρμόζεται στα 65 km/h είναι 18 l/s ανά μέτρο πλάτους υγρού οδοστρώματος σε περίπτωση ύψους νερού 1,0 mm.
4.2.5. Ελαστικά και σώτρα
4.2.5.1. Προετοιμασία και ροντάρισμα ελαστικού
Τα ελαστικά δοκιμής ξακρίζονται ούτως ώστε να απομακρύνονται όλες οι προεξοχές στην επιφάνεια πέλματος που δημιουργούνται από χύτευση θυρίδων εξαερισμού ή αναλαμπές σε συνδέσεις χύτευσης.
Τα ελαστικά δοκιμής πρέπει να τοποθετούνται στο σώτρο δοκιμής που δηλώνεται από τον κατασκευαστή ελαστικού.
Με τη χρήση κατάλληλου λιπαντικού επιτυγχάνεται μια σωστή έδρα της πτέρνας. Πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική χρήση λιπαντικού ώστε να προλαμβάνεται η ολίσθηση του ελαστικού στο σώτρο του τροχού.
Τα συγκροτήματα ελαστικών/σώτρων δοκιμής πρέπει να φυλάσσονται σε μια τοποθεσία για τουλάχιστον δύο ώρες, ώστε να έχουν όλα την ίδια θερμοκρασία περιβάλλοντος πριν από τη δοκιμή. Πρέπει να προστατεύονται από τον ήλιο ώστε να αποφεύγεται η υπερβολική θέρμανση με ηλιακή ακτινοβολία.
Για το ροντάρισμα ελαστικού, θα πραγματοποιούνται δύο δοκιμές πέδησης με φορτίο, πίεση και ταχύτητα όπως καθορίζεται στα σημεία 4.2.5.2, 4.2.5.3 και 4.2.7.1 αντίστοιχα.
4.2.5.2. Φορτίο ελαστικού
Το φορτίο δοκιμής στο ελαστικό δοκιμής είναι 75 ± 5 τοις εκατό της ικανότητας φόρτισης του ελαστικού.
4.2.5.3. Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) ελαστικού
Η πίεση πλήρωσης εν ψυχρώ του ελαστικού δοκιμής πρέπει να είναι 180 kPa για ελαστικά τυπικού φορτίου. Για ελαστικά βαρέως φορτίου η πίεση πλήρωσης εν ψυχρώ πρέπει να είναι 220 kPa.
Η πίεση ελαστικού πρέπει να ελέγχεται ακριβώς πριν από τη δοκιμή σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και να ρυθμίζεται αν χρειάζεται.
4.2.6. Προετοιμασία του ρυμουλκού οχήματος και του ρυμουλκούμενου ή του οχήματος δοκιμής ελαστικών
4.2.6.1. Ρυμουλκούμενο
Για ρυμουλκούμενα ενός άξονα, το ύψος της ράβδου έλξης και η εγκάρσια θέση πρέπει να ρυθμίζονται αφού τοποθετηθεί το ελαστικό δοκιμής στο συγκεκριμένο φορτίο δοκιμής ώστε να αποφεύγεται οποιαδήποτε αλλοίωση των αποτελεσμάτων μέτρησης. Η διαμήκης απόσταση από την κεντρική γραμμή του σημείου σύνδεσης της ζεύξης μέχρι την εγκάρσια κεντρική γραμμή του άξονα του ρυμουλκούμενου πρέπει να είναι τουλάχιστον δεκαπλάσια του ύψους της «ράβδου έλξης» ή του «ύψους της ζεύξης (ράβδου έλξης)».
4.2.6.2. Όργανα και εξοπλισμός
Ο πέμπτος τροχός, όταν χρησιμοποιείται, εγκαθίσταται σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή και τοποθετείται όσο το δυνατόν πιο κοντά στη θέση του μέσου της τροχιάς του ρυμουλκού οχήματος ή του οχήματος δοκιμής ελαστικών.
4.2.7. Διαδικασία
4.2.7.1. Διαδρομή δοκιμής
Για κάθε διαδρομή δοκιμής ισχύει η ακόλουθη διαδικασία:
|
4.2.7.1.1. |
Το ρυμουλκό όχημα ή το όχημα δοκιμής ελαστικών οδηγείται στον στίβο δοκιμών σε ευθεία γραμμή στη συγκεκριμένη ταχύτητα δοκιμής 65 ± 2 km/h. |
|
4.2.7.1.2. |
Το σύστημα καταγραφής ξεκινά. |
|
4.2.7.1.3. |
Το νερό πέφτει στο οδόστρωμα μπροστά από το ελαστικό δοκιμής περίπου 0,5 s πριν από την εφαρμογή πέδησης (για εσωτερικό σύστημα διαβροχής). |
|
4.2.7.1.4. |
Οι πέδες του ρυμουλκούμενου ενεργοποιούνται εντός 2 μέτρων ενός σημείου μέτρησης των ιδιοτήτων τριβής του υγρού οδοστρώματος και του βάθους άμμου σύμφωνα με τα σημεία 3.1.4 και 3.1.5 παραπάνω. Η ταχύτητα της εφαρμογής πέδησης είναι τέτοια ώστε το χρονικό διάστημα μεταξύ της αρχικής εφαρμογής της δύναμης και της διαμήκους δύναμης κορυφής να κυμαίνεται από 0,2 s έως 0,5 s. |
|
4.2.7.1.5. |
Το σύστημα καταγραφής σταματά. |
4.2.7.2. Κύκλος δοκιμών
Πραγματοποιείται ένας αριθμός διαδρομών δοκιμής προκειμένου να μετρηθεί ο δείκτης πρόσφυσης του υποψήφιου ελαστικού (T) σε υγρό οδόστρωμα σύμφωνα με την ακόλουθη διαδικασία, όπου κάθε δοκιμή πρέπει να γίνεται από το ίδιο σημείο του στίβου δοκιμών και προς την ίδια κατεύθυνση. Μπορούν να μετρηθούν έως τρία υποψήφια ελαστικά εντός του ίδιου κύκλου δοκιμής, υπό τον όρο ότι οι δοκιμές ολοκληρώνονται εντός μίας ημέρας.
4.2.7.2.1. Αρχικά, δοκιμάζεται το ελαστικό αναφοράς.
4.2.7.2.2. Αφού πραγματοποιηθούν τουλάχιστον έξι έγκυρες μετρήσεις σύμφωνα με την παράγραφο 4.2.7.1 παραπάνω, το ελαστικό αναφοράς αντικαθίσταται από το υποψήφιο ελαστικό.
4.2.7.2.3. Αφού πραγματοποιηθούν έξι έγκυρες μετρήσεις του υποψήφιου ελαστικού, μπορούν να μετρηθούν δύο ακόμη υποψήφια ελαστικά.
4.2.7.2.4. Ο κύκλος δοκιμής κλείνει με έξι ακόμη έγκυρες μετρήσεις του ίδιου ελαστικού αναφοράς όπως αυτό στην αρχή του κύκλου δοκιμής.
Παραδείγματα:
|
α) |
Η σειρά εκτέλεσης για έναν κύκλο δοκιμής τριών υποψήφιων ελαστικών (T1 έως T3) και του ελαστικού αναφοράς (R) έχει ως εξής: R-T1-T2-T3-R |
|
β) |
Η σειρά εκτέλεσης για έναν κύκλο δοκιμής πέντε υποψήφιων ελαστικών (T1 έως T5) και του ελαστικού αναφοράς R είναι η ακόλουθη: R-T1-T2-T3-R-T4-T5-R |
4.2.8. Επεξεργασία αποτελεσμάτων μέτρησης
4.2.8.1. Υπολογισμός του συντελεστή δύναμης πέδησης κορυφής
Ο συντελεστής δύναμης πέδησης κορυφής (μpeak) ελαστικού είναι η υψηλότερη τιμή του μ(t) πριν από την εμπλοκή που υπολογίζεται ως εξής για κάθε διαδρομή δοκιμής. Τα αναλογικά σήματα πρέπει να φιλτράρονται για την αφαίρεση θορύβου. Τα καταγεγραμμένα ψηφιακά σήματα πρέπει να φιλτράρονται με χρήση μέσης τεχνικής μετακίνησης.
Όπου:
|
μ(t) |
είναι ο συντελεστής δυναμικής δύναμης πέδησης ελαστικού σε πραγματικό χρόνο, |
|
fh(t) |
είναι η δυναμική δύναμη πέδησης σε πραγματικό χρόνο, σε N, |
|
fv(t) |
είναι η δυναμική κατακόρυφου φορτίου σε πραγματικό χρόνο, σε N. |
4.2.8.2. Επαλήθευση αποτελεσμάτων
Ο συντελεστής μpeak μεταβολής υπολογίζεται ως εξής:
(Τυπική απόκλιση / Μέσο όρο) × 100
Για το ελαστικό αναφοράς (R): Αν ο συντελεστής μεταβολής του συντελεστή δύναμης πέδησης κορυφής (μpeak) του ελαστικού αναφοράς είναι υψηλότερος από 5 τοις εκατό, όλα τα δεδομένα δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και η δοκιμή επαναλαμβάνεται για όλα τα ελαστικά δοκιμής (το/τα υποψήφιο/-α ελαστικό/-ά και το ελαστικό αναφοράς).
Για το/τα υποψήφιο/-α ελαστικό/-ά (T): Ο συντελεστής μεταβολής του συντελεστή της δύναμης πέδησης κορυφής (μpeak) υπολογίζεται για κάθε υποψήφιο ελαστικό. Αν ένας συντελεστής μεταβολής είναι ανώτερος του 5 τοις εκατό, τα δεδομένα δεν λαμβάνονται υπόψη και η δοκιμή επαναλαμβάνεται για το εν λόγω υποψήφιο ελαστικό.
4.2.8.3. Υπολογισμός του προσαρμοσμένου συντελεστή μέσης δύναμης πέδησης κορυφής
Ο συντελεστής μέσης δύναμης πέδησης κορυφής του ελαστικού αναφοράς που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του συντελεστή δύναμης πέδησης αυτού προσαρμόζεται ανάλογα με τη θέση κάθε υποψήφιου ελαστικού σε δεδομένο κύκλο δοκιμής.
Ο εν λόγω προσαρμοσμένος συντελεστής μέσης δύναμης πέδησης κορυφής του ελαστικού αναφοράς (Ra) υπολογίζεται σύμφωνα με τον πίνακα 3 όπου R1 είναι ο μέσος συντελεστής πέδησης κορυφής ελαστικού στην πρώτη δοκιμή του ελαστικού αναφοράς (R) και R2 είναι ο μέσος συντελεστής πέδησης κορυφής ελαστικού στη δεύτερη δοκιμή του ίδιου ελαστικού αναφοράς (R).
Πίνακας 3
|
Αριθμός υποψήφιου/-ων ελαστικού/-ών σε έναν κύκλο δοκιμής |
Υποψήφιο ελαστικό |
Ra |
|
1 (R1-T1-R2) |
T1 |
Ra = 1/2 (R1 + R2) |
|
2 (R1-T1-T2-R2) |
T1 |
Ra = 2/3 R1 + 1/3 R2 |
|
T2 |
Ra = 1/3 R1 + 2/3 R2 |
|
|
3 (R1-T1-T2-T3-R2) |
T1 |
Ra = 3/4 R1 + 1/4 R2 |
|
T2 |
Ra = 1/2 (R1 + R2) |
|
|
T3 |
Ra = 1/4 R1 + 3/4 R2 |
4.2.8.4 Υπολογισμός του συντελεστή μέσης πέδησης κορυφής (μpeak,ave)
Η μέση τιμή των συντελεστών πέδησης κορυφής (μpeak,ave) υπολογίζεται σύμφωνα με τον πίνακα 4, όπου Ta (a = 1, 2 ή 3) είναι ο μέσος όρος των συντελεστών δύναμης πέδησης κορυφής που μετρώνται για ένα υποψήφιο ελαστικό εντός ενός κύκλου δοκιμής.
Πίνακας 4
|
Ελαστικό δοκιμής |
μpeak,ave |
|
Ελαστικό αναφοράς |
μpeak,ave(R) = Ra όπως στην περίπτωση του πίνακα 3 |
|
Υποψήφιο ελαστικό |
μpeak,ave(T) = Ta |
4.2.8.5. Υπολογισμός του δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του υποψήφιου ελαστικού
Ο δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του υποψήφιου ελαστικού [G(T)] υπολογίζεται ως εξής:
Όπου:
|
t |
είναι η μετρούμενη θερμοκρασία υγρού οδοστρώματος σε βαθμούς Κελσίου όταν δοκιμάζεται το υποψήφιο ελαστικό (T) |
|
t0 |
είναι η συνθήκη θερμοκρασίας αναφοράς του υγρού οδοστρώματος |
|
t0 = |
20 °C για κανονικά ελαστικά t0 = 10°C για χειμερινά ελαστικά |
|
μpeak,ave(R0) = |
0,85 είναι ο συντελεστής δύναμης πέδησης κορυφής για το ελαστικό αναφοράς στις συνθήκες αναφοράς |
|
a = |
– 0,4232 και b = – 8,297 για κανονικά ελαστικά, a = 0,7721 και b = 31,18 για χειμερινά ελαστικά [το a εκφράζεται ως (1/°C)] |
B) — ελαστικά κατηγορίας C2 και C3
1. ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΟΚΙΜΗΣ
1.1. Χαρακτηριστικά στίβου
Το οδόστρωμα να έχει πυκνή ασφαλτική επιφάνεια με ομοιόμορφη κλίση το πολύ δύο τοις εκατό και να μην αποκλίνει περισσότερο από 6 mm όταν δοκιμάζεται με επίπεδη επιφάνεια 3 m.
Η επιφάνεια δοκιμής να έχει οδόστρωμα ομοιόμορφης παλαιότητας, σύνθεσης και φθοράς. Η επιφάνεια δοκιμής πρέπει να είναι απαλλαγμένη από χύδην υλικά ή αποθέσεις ξένων υλικών.
Το μέγιστο μέγεθος σκύρων να είναι από 8 mm έως 13 mm.
Το βάθος της άμμου, μετρούμενο όπως προδιαγράφεται στο πρότυπο EN 13036-1:2001 και ASTM E 965-96 (που εγκρίθηκε εκ νέου το 2006) πρέπει να είναι 0,7 ± 0,3 mm.
Η τιμή της επιφανειακής τριβής για υγρό στίβο προσδιορίζεται σύμφωνα με μία εκ των ακόλουθων μεθόδων κατά τη διακριτική ευχέρεια του συμβαλλόμενου μέρους.
1.1.1. Μέθοδος τυποποιημένου ελαστικού δοκιμής αναφοράς (SRTT)
Ο συντελεστής μέσης πέδησης κορυφής (μέσος όρος μ κορυφής) του ελαστικού αναφοράς ASTM E1136-93 (που εγκρίθηκε εκ νέου το 2003) (μέθοδος δοκιμής που χρησιμοποιεί ρυμουλκούμενο ή όχημα δοκιμής ελαστικών όπως ορίζεται στο σημείο 2.1) πρέπει να είναι 0,7 +/– 0,1 (στα 65 km/h και 180 kPa). Οι μετρούμενες τιμές πρέπει να υποβάλλονται σε θερμοκρασιακή διόρθωση ως εξής:
pbfc = pbfc (μετρούμενη) + 0,0035 · (t – 20)
Όπου «t» είναι η θερμοκρασία της επιφάνειας του υγρού στίβου σε βαθμούς Κελσίου.
Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται στις λωρίδες και στο μήκος του στίβου που χρησιμοποιείται για τη δοκιμή πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα.
Για τη μέθοδο ρυμουλκούμενου, η δοκιμή πραγματοποιείται κατά τρόπο ώστε η πέδηση να εκτελείται σε απόσταση μικρότερη των 10 μέτρων από τη θέση όπου χαρακτηρίστηκε η επιφάνεια.
1.1.2. Μέτρηση ολισθηρότητας με τη μέθοδο του βρετανικού εκκρεμούς (BPN)
Η μέση μέτρηση ολισθηρότητας με τη μέθοδο του βρετανικού εκκρεμούς (BPN), όπως ορίζεται στο πρότυπο ASTM E 303-93 (που εγκρίθηκε εκ νέου το 2008) χρησιμοποιώντας τον στίβο που προδιαγράφεται στο πρότυπο ASTM E 501-08 πρέπει να είναι (50 ± 10) BPN μετά τη θερμοκρασιακή διόρθωση.
Η BPN διορθώνεται από τη θερμοκρασία της επιφάνειας υγρού οδοστρώματος. Μπορεί να χρησιμοποιείται ο παρακάτω τύπος, εκτός εάν υπάρχουν συστάσεις σχετικά με τη θερμοκρασιακή διόρθωση από τον κατασκευαστή του βρετανικού εκκρεμούς:
BPN = BPN (μετρούμενη τιμή) – (0,0018 · t2) + 0,34 · t – 6,1
Όπου: t είναι η θερμοκρασία της επιφάνειας υγρού οδοστρώματος σε βαθμούς Κελσίου.
Συνέπειες της φθοράς τακακιών ολισθητήρα: το τακάκι θα πρέπει να αφαιρείται για μέγιστη φθορά όταν η φθορά στην άκρη του ολισθητήρα φτάσει τα 3,2 mm στο επίπεδο του ολισθητήρα ή τα 1,6 mm κατακόρυφα σε αυτόν.
Ελέγξτε τη συνέπεια BPN της επιφάνειας δοκιμής του στίβου δοκιμών για τη μέτρηση πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα σε τυποποιημένο όχημα.
Η τιμή BPN μετράται σε διαστήματα των 10 m κατά μήκος των λωρίδων του στίβου που χρησιμοποιείται για τις δοκιμές πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα. Η τιμή BPN μετράται 5 φορές σε κάθε σημείο και ο συντελεστής μεταβολής των μέσων τιμών BPN δεν πρέπει να υπερβαίνει το 10 τοις εκατό.
1.1.3. Η αρχή έγκρισης τύπου πρέπει να επιβεβαιώνει τα χαρακτηριστικά του στίβου βάσει της τεκμηρίωσης στις εκθέσεις δοκιμής.
1.2. Η επιφάνεια μπορεί να διαβρέχεται είτε με σύστημα τοποθετημένο στον στίβο είτε με σύστημα διαβροχής ενσωματωμένο στο όχημα δοκιμής ή στο ρυμουλκούμενο.
Εάν χρησιμοποιείται σύστημα διαβροχής τοποθετημένο στον στίβο, η επιφάνεια δοκιμής πρέπει να διαβρέχεται επί τουλάχιστον μισή ώρα πριν από την έναρξη της δοκιμής προκειμένου να εξισώνεται η θερμοκρασία της με τη θερμοκρασία του νερού. Συνιστάται η συνεχής διαβροχή του στίβου καθ' όλη τη διάρκεια της δοκιμής.
Το ύψος του νερού πρέπει να είναι μεταξύ 0,5 και 2,0 mm.
1.3. Οι συνθήκες ανέμου δεν πρέπει να επηρεάζουν τη διαβροχή της επιφάνειας (επιτρέπεται η χρήση αλεξήνεμων).
Η θερμοκρασία περιβάλλοντος και η θερμοκρασία του υγρού οδοστρώματος πρέπει να είναι μεταξύ 5 °C και 35 °C και οι μεταβολές της κατά τη διάρκεια της δοκιμής δεν πρέπει να υπερβαίνουν τους 10 °C.
1.4. Προκειμένου να καλυφθεί το εύρος των μεγεθών ελαστικών που τοποθετούνται στα εμπορικά οχήματα, χρησιμοποιούνται τρία μεγέθη τυποποιημένων ελαστικών δοκιμής αναφοράς (SRTT) για τη μέτρηση του σχετικού δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα:
|
α) |
SRTT 315/70R22,5 LI=154/150, ASTM F2870 |
|
β) |
SRTT 245/70R19,5 LI=136/134, ASTM F2871 |
|
γ) |
SRTT 225/75 R 16 C LI=116/114, ASTM F2872 |
Τα τρία μεγέθη τυποποιημένων ελαστικών δοκιμής αναφοράς χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση του σχετικού δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα, όπως φαίνεται στον ακόλουθο πίνακα:
|
Για ελαστικά κατηγορίας C3 |
|
|
Είδη της οικογένειας SNominal < 285 mm |
Ευρεία οικογένεια SNominal ≥ 285 mm |
|
SRTT 245/70R19,5 LI = 136/134 |
SRTT 315/70R22,5 LI = 154/150 |
|
Για ελαστικά κατηγορίας C2 SRTT 225/75 R 16 C LI = 116/114 |
|
|
SNominal = ονομαστικό πλάτος διατομής ελαστικού |
|
2. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΟΚΙΜΗΣ
Οι συγκριτικές επιδόσεις πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα προσδιορίζονται είτε:
|
α) |
με τη χρήση ρυμουλκούμενου ή ειδικού οχήματος αξιολόγησης ελαστικών· ή |
|
β) |
με τη χρήση τυπικού οχήματος παραγωγής (κατηγορίας M2, M3, N1, N2 ή N3), όπως ορίζεται στον ενοποιημένο κανονισμό για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3), που περιέχεται στο ECE/TRANS/WP.29/78/Αναθ.3, παράγραφος 2. |
2.1. Διαδικασία ρυμουλκούμενου ή ειδικού οχήματος αξιολόγησης ελαστικών
2.1.1. Οι μετρήσεις πραγματοποιούνται σε ελαστικό/-ά που τοποθετείται/-ούνται σε ρυμουλκούμενο που έλκεται από όχημα ή σε όχημα δοκιμής ελαστικών.
Η πέδη στη θέση δοκιμής πιέζεται δυνατά έως ότου δημιουργηθεί αρκετή ροπή πέδησης για να παραχθεί η μέγιστη δύναμη πέδησης η οποία θα προκύψει πριν από την εμπλοκή τροχών σε ταχύτητα δοκιμής 50 km/h. Το ρυμουλκούμενο, μαζί με το ρυμουλκό όχημα, ή το όχημα δοκιμής ελαστικών πρέπει να συμμορφώνονται προς τις ακόλουθες απαιτήσεις:
|
2.1.1.1. |
Πρέπει να μπορούν να υπερβαίνουν το ανώτατο όριο της ταχύτητας δοκιμής των 50 km/h και να πληρούν την απαίτηση σχετικά με την ταχύτητα δοκιμής των (50 ± 2) km/h ακόμα και στο μέγιστο επίπεδο εφαρμογής των δυνάμεων πέδησης· |
|
2.1.1.2. |
Πρέπει να είναι εξοπλισμένα με άξονα ο οποίος παρέχει μία θέση δοκιμής με υδραυλική πέδη και σύστημα ενεργοποίησης χειριζόμενο στη θέση δοκιμής από ρυμουλκό όχημα, εφόσον υπάρχει. Το σύστημα πέδησης πρέπει να μπορεί να διασφαλίζει επαρκή ροπή πέδησης ούτως ώστε να επιτυγχάνεται ο συντελεστής δύναμης πέδησης κορυφής σε ολόκληρο το εύρος μεγεθών και φορτίων των προς δοκιμή ελαστικών· |
|
2.1.1.3. |
Πρέπει να μπορεί να διατηρεί τη διαμήκη ευθυγράμμιση (σύγκλιση) και τη γωνία κάμπερ του τροχού δοκιμής και του συγκροτήματος του ελαστικού καθ' όλη τη διάρκεια της δοκιμής εντός εύρους ± 0,5° των στατικών τιμών που επιτυγχάνονται όταν το ελαστικό δοκιμής φέρει φορτίο· |
|
2.1.1.4. |
Στην περίπτωση που έχει ενσωματωθεί σύστημα διαβροχής στίβου:
|
2.1.2. Διαδικασία δοκιμής
2.1.2.1. Τοποθετήστε τα ελαστικά δοκιμής σε σώτρα που προσδιορίζονται από αναγνωρισμένο οργανισμό προτύπων ελαστικών και σώτρων, όπως αναφέρεται στο προσάρτημα 4 του παραρτήματος 6 του παρόντος κανονισμού. Εξασφαλίστε σωστή έδρα της πτέρνας με τη χρήση κατάλληλου λιπαντικού. Πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική χρήση λιπαντικού ώστε να προλαμβάνεται η ολίσθηση του ελαστικού στο σώτρο του τροχού.
Ελέγξτε τα ελαστικά δοκιμής για την καθορισμένη πίεση πλήρωσης σε θερμοκρασία περιβάλλοντος (εν ψυχρώ), ακριβώς πριν από τη δοκιμή. Για τους σκοπούς του παρόντος προτύπου, η πίεση πλήρωσης εν ψυχρώ του ελαστικού δοκιμής Pt υπολογίζεται ως εξής:
Όπου:
|
Pr |
= |
Η πίεση πλήρωσης αναγράφεται στην παρειά. Αν δεν αναγράφεται Pr στην παρειά, ανατρέξτε στην καθορισμένη πίεση στα εγχειρίδια με τα εφαρμοστέα πρότυπα του ελαστικού που αντιστοιχεί στη μέγιστη ικανότητα φόρτισης για μία εφαρμογή |
|
Qt |
= |
Το φορτίο στατικής δοκιμής του ελαστικού |
|
Qr |
= |
Η μέγιστη μάζα που σχετίζεται με τον δείκτη ικανότητας φόρτισης του ελαστικού |
2.1.2.2. Για το ροντάρισμα του ελαστικού πραγματοποιούνται δύο δοκιμές πέδησης. Το ελαστικό εγκλιματίζεται για τουλάχιστον δύο ώρες πλησίον του στίβου δοκιμής, ούτως ώστε να σταθεροποιείται στη θερμοκρασία περιβάλλοντος της ζώνης δοκιμής του στίβου. Κατά τη διάρκεια του εγκλιματισμού, το/τα ελαστικό/-ά δεν πρέπει να εκτίθεται/-νται στο άμεσο ηλιακό φως.
2.1.2.3. Οι συνθήκες φόρτωσης για τη δοκιμή είναι 75 ± 5 τοις εκατό της τιμής που αντιστοιχεί στον δείκτη φορτίου.
2.1.2.4. Λίγο πριν από την έναρξη της δοκιμής, ο στίβος εγκλιματίζεται με τη διεξαγωγή τουλάχιστον δέκα δοκιμών πέδησης στα 50 km/h στο τμήμα του στίβου όπου πρόκειται να διεξαχθεί το πρόγραμμα δοκιμής επιδόσεων, χωρίς όμως να χρησιμοποιούνται τα ελαστικά που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα·
2.1.2.5. Αμέσως πριν από την έναρξη της δοκιμής, πρέπει να ελέγχεται η πίεση πλήρωσης των ελαστικών και, εφόσον χρειάζεται, να ρυθμίζεται εκ νέου στις τιμές που υποδεικνύονται στο σημείο 2.1.2.1.
2.1.2.6. Η ταχύτητα δοκιμής πρέπει να είναι μεταξύ 50 ± 2 km/h και να διατηρείται μεταξύ αυτών των ορίων καθ' όλη τη διάρκεια της δοκιμής.
2.1.2.7. Για κάθε δέσμη δοκιμών η κατεύθυνση οδήγησης πρέπει να είναι η ίδια. Επίσης, πρέπει να είναι η ίδια για το ελαστικό δοκιμής και το τυποποιημένο ελαστικό δοκιμής αναφοράς (SRTT) με το οποίο συγκρίνονται οι επιδόσεις του ελαστικού δοκιμής.
2.1.2.8. Διανείμετε το νερό στο οδόστρωμα μπροστά από το ελαστικό δοκιμής περίπου 0,5 s πριν από την εφαρμογή πέδησης (για εσωτερικό σύστημα διαβροχής). Οι πέδες του συγκροτήματος του τροχού δοκιμής πρέπει να ενεργοποιούνται κατά τρόπο ώστε να επιτυγχάνεται η δύναμη πέδησης κορυφής εντός 0,2 s και 1,0 s από την ενεργοποίησή τους.
2.1.2.9. Για τα καινούργια ελαστικά, οι πρώτες δύο δοκιμές πέδησης απορρίπτονται για το ροντάρισμα του ελαστικού.
2.1.2.10. Για την αξιολόγηση των επιδόσεων οποιουδήποτε ελαστικού που συγκρίνεται με το τυποποιημένο ελαστικό δοκιμής αναφοράς (SRTT), η δοκιμή πέδησης πρέπει να διεξάγεται στην ίδια περιοχή του στίβου δοκιμών.
2.1.2.11. Η σειρά των δοκιμών είναι η εξής:
R1 — T — R2
Όπου:
|
R1 |
= |
η αρχική δοκιμή του SRTT, |
|
R2 |
= |
η επαναληπτική δοκιμή του SRTT και |
|
T |
= |
η δοκιμή του προς αξιολόγηση υποψήφιου ελαστικού. |
Πριν από την επανάληψη της δοκιμής του SRTT, σε δοκιμή μπορούν να υποβάλλονται τρία, κατά το μέγιστο, υποψήφια ελαστικά, για παράδειγμα:
R1 — T1 — T2 — T3 — R2
2.1.2.12. Υπολογίστε τον συντελεστή δύναμης πέδησης κορυφής, μpeak, για κάθε δοκιμή με τη χρήση της ακόλουθης εξίσωσης:
|
|
(1) |
Όπου:
|
μ(t) |
= |
ο συντελεστής δυναμικής δύναμης πέδησης ελαστικού σε πραγματικό χρόνο, |
|
fh(t) |
= |
η δυναμική δύναμη πέδησης σε πραγματικό χρόνο, σε N, |
|
fv(t) |
= |
το δυναμικό κατακόρυφο φορτίο σε πραγματικό χρόνο, σε N |
Με χρήση της εξίσωσης (1) για τον συντελεστή δυναμικής δύναμης πέδησης ελαστικού, υπολογίστε τον συντελεστή δύναμης πέδησης κορυφής του ελαστικού, μpeak, προσδιορίζοντας την υψηλότερη τιμή του μ(t) πριν από την εμπλοκή. Τα αναλογικά σήματα πρέπει να φιλτράρονται για την αφαίρεση θορύβου. Τα ψηφιακώς καταγεγραμμένα σήματα μπορούν να φιλτράρονται με χρήση μέσης τεχνικής μετακίνησης.
Υπολογίστε τις μέσες τιμές του συντελεστή πέδησης κορυφής (μpeak, ave) από τον μέσο όρο τεσσάρων τουλάχιστον έγκυρων επαναλαμβανόμενων δοκιμών για κάθε δέσμη δοκιμών και ελαστικών αναφοράς για κάθε συνθήκη δοκιμής, υπό τον όρο ότι οι δοκιμές ολοκληρώνονται εντός της ίδιας ημέρας.
2.1.2.13. Επαλήθευση αποτελεσμάτων
Για το ελαστικό αναφοράς:
Αν ο συντελεστής μεταβολής του συντελεστή πέδησης κορυφής, ο οποίος υπολογίζεται με τον τύπο «τυπική απόκλιση/μέσος όρος) × 100» του ελαστικού αναφοράς είναι υψηλότερος από το πέντε τοις εκατό, απορρίψτε όλα τα δεδομένα και επαναλάβετε τη δοκιμή γι' αυτό το ελαστικό αναφοράς.
Για τα υποψήφια ελαστικά:
Οι συντελεστές διακύμανσης (τυπική απόκλιση/μέσος όρος × 100) υπολογίζονται για όλα τα υποψήφια ελαστικά. Αν ένας συντελεστής μεταβολής είναι μεγαλύτερος από πέντε τοις εκατό, τα δεδομένα για το εν λόγω υποψήφιο ελαστικό απορρίπτονται και η δοκιμή επαναλαμβάνεται.
Αν R1 είναι ο μέσος συντελεστής πέδησης κορυφής στην πρώτη δοκιμή του ελαστικού αναφοράς, R2 είναι ο μέσος συντελεστής πέδησης κορυφής στη δεύτερη δοκιμή του ελαστικού αναφοράς, εκτελούνται οι ακόλουθες εργασίες, σύμφωνα με τον ακόλουθο πίνακα:
|
Εάν ο αριθμός των σειρών υποψήφιων ελαστικών μεταξύ δύο διαδοχικών δοκιμών του ελαστικού αναφοράς είναι: |
και η σειρά υποψήφιων ελαστικών που θα χαρακτηριστεί είναι: |
τότε το «Ra» υπολογίζεται με την εφαρμογή των ακόλουθων: |
| 1
|
T1 |
Ra = 1/2 (R1 + R2) |
| 2
|
T1 T2 |
Ra = 2/3 R1 + 1/3 R2 Ra = 1/3 R1 + 2/3 R2 |
| 3
|
T1 T2 T3 |
Ra = 3/4 R1 + 1/4 R2 Ra = 1/2 (R1 + R2) Ra = 1/4 R1 + 3/4 R2 |
2.1.2.14. Ο δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα (G) υπολογίζεται ως εξής:
Δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα (G) = μpeak,ave (T)/μpeak, ave (R)
Αντιπροσωπεύει τον σχετικό δείκτη για τις επιδόσεις πέδησης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του υποψήφιου ελαστικού (T) σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς (R).
2.2. Διαδικασία σε τυποποιημένο όχημα
2.2.1. Το όχημα που χρησιμοποιείται πρέπει να έχει δύο άξονες και να είναι εξοπλισμένο με σύστημα αντιεμπλοκής των τροχών κατά την πέδηση (π.χ. τυπικό όχημα παραγωγής κατηγορίας M2, M3, N1, N2 ή N3). Το ABS θα συνεχίσει να πληροί τις απαιτήσεις της αξιοποιούμενης πρόσφυσης που ορίζονται στους κανονισμούς, κατά περίπτωση, και πρέπει να είναι συγκρίσιμο και σταθερό σε όλη τη διάρκεια των δοκιμών με τα διαφορετικά ελαστικά τοποθετημένα.
2.2.1.1. Εξοπλισμός μέτρησης
Το όχημα πρέπει να είναι εξοπλισμένο με αισθητήρα κατάλληλο για τη μέτρηση της ταχύτητας σε υγρό οδόστρωμα και της καλυπτόμενης απόστασης μεταξύ δύο ταχυτήτων.
Για τη μέτρηση της ταχύτητας οχήματος πρέπει να χρησιμοποιείται ένας πέμπτος τροχός ή ένα σύστημα μέτρησης της ταχύτητας άνευ επαφής.
Τηρούνται οι εξής ανοχές:
|
α) |
Για τις μετρήσεις ταχύτητας: ± 1 τοις εκατό ή ± 0,5 km/h, οποιοδήποτε είναι μεγαλύτερο, |
|
β) |
Για τις μετρήσεις απόστασης: ± 1 × 10– 1 m. |
Απεικόνιση της μετρούμενης ταχύτητας ή της διαφοράς μεταξύ της μετρούμενης ταχύτητας και της ταχύτητας αναφοράς για τη δοκιμή μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέσα στο όχημα, έτσι ώστε ο οδηγός να μπορεί να προσαρμόζει την ταχύτητα του οχήματος.
Ένα σύστημα απόκτησης δεδομένων μπορεί να χρησιμοποιηθεί επίσης για την αποθήκευση των μετρήσεων.
2.2.2. Διαδικασία δοκιμής
Ξεκινώντας με καθορισμένη αρχική ταχύτητα, οι πέδες ενεργοποιούνται αρκετά δυνατά στους δύο άξονες ταυτόχρονα για να ενεργοποιήσουν το σύστημα ABS.
2.2.2.1. Η μέση επιβράδυνση (AD) υπολογίζεται μεταξύ δύο καθορισμένων ταχυτήτων, με αρχική ταχύτητα 60 km/h και τελική ταχύτητα 20 km/h.
2.2.2.2. Εξοπλισμός οχήματος
Στον οπίσθιο άξονα μπορούν να τοποθετηθούν αδιακρίτως 2 ή 4 ελαστικά.
Για τη δοκιμή του ελαστικού αναφοράς, και οι δύο άξονες φέρουν ελαστικά αναφοράς (συνολικά 4 ή 6 ελαστικά αναφοράς ανάλογα με την επιλογή που αναφέρεται ανωτέρω).
Για τη δοκιμή του υποψήφιου ελαστικού, είναι δυνατόν να υπάρχουν 3 συνθέσεις τοποθέτησης:
|
α) |
«Σύνθεση 1»: Υποψήφια ελαστικά στον εμπρόσθιο και τον οπίσθιο άξονα: αποτελεί την τυπική σύνθεση που θα πρέπει να χρησιμοποιείται κάθε φορά που είναι δυνατό. |
|
β) |
«Σύνθεση 2»: Υποψήφια ελαστικά στον εμπρόσθιο άξονα και ελαστικό αναφοράς ή ελαστικό ελέγχου στον οπίσθιο άξονα: επιτρέπονται στις περιπτώσεις όπου δεν είναι δυνατή η τοποθέτηση του υποψήφιου ελαστικού στην πίσω θέση. |
|
γ) |
«Σύνθεση 3»: Υποψήφια ελαστικά στον οπίσθιο άξονα και ελαστικό αναφοράς ή ελαστικό ελέγχου στον εμπρόσθιο άξονα: επιτρέπονται στις περιπτώσεις όπου δεν είναι δυνατή η τοποθέτηση του υποψήφιου ελαστικού στην μπροστινή θέση. |
2.2.2.3. Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) ελαστικού
|
α) |
Για ένα κατακόρυφο φορτίο μεγαλύτερο ή ίσο με το 75 τοις εκατό της ικανότητας φόρτισης του ελαστικού, η πίεση πλήρωσης δοκιμής «Pt» υπολογίζεται ως εξής:
|
|
β) |
Για ένα κατακόρυφο φορτίο μικρότερο από το 75 τοις εκατό της ικανότητας φόρτισης του ελαστικού, η πίεση πλήρωσης δοκιμής Pt υπολογίζεται ως εξής:
|
Αν δεν αναγράφεται Pr στην παρειά, ανατρέξτε στην καθορισμένη πίεση στα εγχειρίδια με τα εφαρμοστέα πρότυπα του ελαστικού που αντιστοιχεί στη μέγιστη ικανότητα φόρτισης για μία εφαρμογή.
Ελέγξτε την πίεση του ελαστικού ακριβώς πριν από τη δοκιμή σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.
2.2.2.4. Φορτίο ελαστικού
Το στατικό φορτίο σε κάθε άξονα παραμένει το ίδιο καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας της δοκιμής. Το στατικό φορτίο σε κάθε ελαστικό κυμαίνεται μεταξύ 60 τοις εκατό και 100 τοις εκατό της ικανότητας φόρτισης του υποψήφιου ελαστικού. Η τιμή αυτή δεν πρέπει να υπερβαίνει το 100 τοις εκατό της ικανότητας φόρτισης του ελαστικού αναφοράς.
Το φορτίο ελαστικού στον ίδιο άξονα δεν πρέπει να διαφέρει περισσότερο από 10 τοις εκατό.
Η χρήση της τοποθέτησης σύμφωνα με τις συνθέσεις 2 και 3 πληροί τις ακόλουθες πρόσθετες απαιτήσεις:
|
|
Σύνθεση 2: Φορτίο εμπρόσθιου άξονα > φορτίο οπίσθιου άξονα |
|
|
Στον οπίσθιο άξονα μπορούν να τοποθετηθούν αδιακρίτως 2 ή 4 ελαστικά |
|
|
Σύνθεση 3: Φορτίο οπίσθιου άξονα > φορτίο εμπρόσθιου άξονα × 1,8 |
2.2.2.5. Προετοιμασία και ροντάρισμα ελαστικού
2.2.2.5.1. Τα ελαστικά δοκιμής πρέπει να τοποθετούνται στο σώτρο δοκιμής που δηλώνεται από τον κατασκευαστή ελαστικού.
Εξασφαλίστε σωστή έδρα της πτέρνας με τη χρήση κατάλληλου λιπαντικού. Πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική χρήση λιπαντικού ώστε να προλαμβάνεται η ολίσθηση του ελαστικού στο σώτρο του τροχού.
2.2.2.5.2. Τα ελαστικά δοκιμής τοποθετούνται σε μια τοποθεσία για τουλάχιστον δύο ώρες, ώστε να έχουν όλα την ίδια θερμοκρασία περιβάλλοντος πριν από τη δοκιμή, και προστατεύονται από τον ήλιο, ώστε να αποφεύγεται η υπερβολική θέρμανση από την ηλιακή ακτινοβολία. Για το ροντάρισμα του ελαστικού, εκτελούνται δύο δοκιμές πέδησης.
2.2.2.5.3. Το οδόστρωμα εγκλιματίζεται εκτελώντας τουλάχιστον δέκα δοκιμές με ελαστικά που δεν χρησιμοποιούνται στο πρόγραμμα δοκιμής με αρχική ταχύτητα υψηλότερη ή ίση με 65 km/h (η οποία είναι υψηλότερη από την αρχική ταχύτητα δοκιμής ώστε να εγγυάται ότι εγκλιματίζεται επαρκές μήκος τροχιάς).
2.2.2.6. Διαδικασία
2.2.2.6.1. Πρώτα, η σειρά ελαστικών αναφοράς τοποθετείται στο όχημα.
Το όχημα επιταχύνει στη ζώνη έναρξης έως 65 ± 2 km/h.
Η ενεργοποίηση των πεδών στον στίβο γίνεται πάντα στο ίδιο σημείο με ανοχή 5 μέτρων κατά μήκος και 0,5 μέτρου εγκάρσια.
2.2.2.6.2. Ανάλογα με τον τύπο μετάδοσης, δύο περιπτώσεις είναι πιθανές:
|
α) |
Χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων Μόλις ο οδηγός βρίσκεται στη ζώνη μέτρησης και έχοντας φτάσει τα 65 ± 2 km/h, ο συμπλέκτης απελευθερώνεται και το ποδόπληκτρο πέδησης πατιέται δυνατά, κρατώντας το πατημένο όσο χρειάζεται για να πραγματοποιηθεί η μέτρηση. |
|
β) |
Αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων Μόλις ο οδηγός βρίσκεται στη ζώνη μέτρησης και έχοντας φτάσει τα 65 ± 2 km/h, επιλέγεται νεκρά και κατόπιν το ποδόπληκτρο πέδησης πατιέται δυνατά, κρατώντας το πατημένο όσο χρειάζεται για να πραγματοποιηθεί η μέτρηση. |
Η αυτόματη ενεργοποίηση των πεδών μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω συστήματος ανίχνευσης που αποτελείται από δύο μέρη, ένα προσκολλημένο στον στίβο και ένα τοποθετημένο στο όχημα. Στην περίπτωση αυτή, η πέδηση γίνεται πιο έντονα στο ίδιο τμήμα του στίβου.
Εάν οποιαδήποτε από τις ανωτέρω προϋποθέσεις δεν πληρούνται κατά την πραγματοποίηση μιας μέτρησης (ανοχή όσον αφορά την ταχύτητα, χρόνος πέδησης κ.λπ.), η μέτρηση δεν λαμβάνεται υπόψη και πραγματοποιείται νέα μέτρηση.
2.2.2.6.3. Σειρά εκτέλεσης δοκιμών
Παραδείγματα:
|
|
Η σειρά εκτέλεσης για μια δοκιμή 3 σειρών υποψήφιων ελαστικών (T1 έως T3) και ένα ελαστικό αναφοράς R έχει ως εξής: R — T1 — T2 — T3 — R |
|
|
Η σειρά εκτέλεσης για μια δοκιμή 5 σειρών υποψήφιων ελαστικών (T1 έως T5) και ένα ελαστικό αναφοράς R έχει ως εξής: R — T1 — T2 — T3 — R -T4 — T5 — R |
2.2.2.6.4. Για κάθε δέσμη δοκιμών, η κατεύθυνση οδήγησης πρέπει να είναι η ίδια. Επίσης, πρέπει να είναι η ίδια για το υποψήφιο ελαστικό δοκιμής και το τυποποιημένο ελαστικό δοκιμής αναφοράς (SRTT) με το οποίο συγκρίνονται οι επιδόσεις του υποψήφιου ελαστικού δοκιμής.
2.2.2.6.5. Για κάθε δοκιμή και για νέα ελαστικά, οι δύο πρώτες μετρήσεις πέδησης απορρίπτονται.
2.2.2.6.6. Μετά την πραγματοποίηση τουλάχιστον 3 έγκυρων μετρήσεων προς την ίδια κατεύθυνση, τα ελαστικά αναφοράς αντικαθίστανται από σειρά υποψήφιων ελαστικών (μία από τις 3 συνθέσεις που παρουσιάζονται στο σημείο 2.2.2.2.) και εκτελούνται τουλάχιστον 6 έγκυρες μετρήσεις.
2.2.2.6.7. Το πολύ τρεις σειρές υποψήφιων ελαστικών μπορούν να δοκιμάζονται πριν να δοκιμαστεί εκ νέου το ελαστικό αναφοράς.
2.2.2.7. Επεξεργασία αποτελεσμάτων μέτρησης
2.2.2.7.1. Υπολογισμός της μέσης επιβράδυνσης (AD)
Κάθε φορά που η μέτρηση επαναλαμβάνεται, η μέση επιβράδυνση AD (m · s– 2) υπολογίζεται με τον τύπο:
Όπου: d (m) είναι η διανυθείσα απόσταση μεταξύ της αρχικής ταχύτητας Si (m · s– 1) και της τελικής ταχύτητας Sf (m · s– 1).
2.2.2.7.2. Επαλήθευση αποτελεσμάτων
Για το ελαστικό αναφοράς:
Αν ο συντελεστής «AD» της μεταβολής δύο οποιωνδήποτε διαδοχικών ομάδων 3 δοκιμών του ελαστικού αναφοράς είναι υψηλότερος από 3 τοις εκατό, όλα τα δεδομένα απορρίπτονται και η δοκιμή επαναλαμβάνεται για όλα ελαστικά (τα υποψήφια ελαστικά και το ελαστικό αναφοράς). Ο συντελεστής της μεταβολής υπολογίζεται με την ακόλουθη σχέση:
Για τα υποψήφια ελαστικά:
Οι συντελεστές της μεταβολής υπολογίζονται για όλα τα υποψήφια ελαστικά.
Αν ένας συντελεστής μεταβολής είναι μεγαλύτερος από 3 τοις εκατό, τα δεδομένα για το εν λόγω υποψήφιο ελαστικό απορρίπτονται και η δοκιμή επαναλαμβάνεται.
2.2.2.7.3. Υπολογισμός της «μέσης AD»
Αν R1 είναι ο μέσος όρος των τιμών AD στην πρώτη δοκιμή του ελαστικού αναφοράς και R2 είναι ο μέσος όρος των τιμών AD στη δεύτερη δοκιμή του ελαστικού αναφοράς, εκτελούνται οι ακόλουθες εργασίες, σύμφωνα με τον πίνακα 1.
Ra είναι η προσαρμοσμένη μέση AD του ελαστικού αναφοράς.
Πίνακας 1
|
Αριθμός σειρών υποψήφιων ελαστικών μεταξύ δύο διαδοχικών δοκιμών του ελαστικού αναφοράς |
Σειρά υποψήφιων ελαστικών που θα χαρακτηριστούν |
Ra |
||
|
T1 |
Ra = 1/2 (R1 + R2) |
||
|
T1 |
Ra = 2/3 R1 + 1/3 R2 |
||
|
T2 |
Ra = 1/3 R1 + 2/3 R2 |
|||
|
T1 |
Ra = 3/4 R1 + 1/4 R2 |
||
|
T2 |
Ra = 1/2 (R1 + R2) |
|||
|
T3 |
Ra = 1/4 R1 + 3/4 R2 |
2.2.2.7.4. Υπολογισμός συντελεστή δύναμης πέδησης (BFC)
Οι συντελεστές BFC(R) και BFC(T) υπολογίζονται σύμφωνα με τον πίνακα 2:
Πίνακας 2
|
Τύπος ελαστικού |
Ο συντελεστής δύναμης πέδησης είναι |
|
Ελαστικό αναφοράς |
BFC(R) = Ra/g |
|
Υποψήφιο ελαστικό |
BFC(T) = Ta/g |
|
g είναι η επιτάχυνση λόγω βαρύτητας (στρογγυλοποιημένη σε 9,81 m · s– 2). |
|
Ta (a = 1, 2 κ.λπ.) είναι ο μέσος όρος των τιμών AD για μια δοκιμή υποψήφιου ελαστικού.
2.2.2.7.5. Υπολογισμός του σχετικού δείκτη επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του ελαστικού
Ο δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα αντιπροσωπεύει τις σχετικές επιδόσεις του υποψήφιου ελαστικού σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς. Ο τρόπος απόκτησής του εξαρτάται από τη σύνθεση της δοκιμής, όπως ορίζεται στο σημείο 2.2.2.2 του παρόντος παραρτήματος. Ο δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του ελαστικού υπολογίζεται όπως αναφέρεται στον πίνακα 3:
Πίνακας 3
|
Σύνθεση C1: υποψήφια ελαστικά και στους δύο άξονες |
|
|
Σύνθεση C2: υποψήφια ελαστικά στον εμπρόσθιο άξονα και ελαστικά αναφοράς στον οπίσθιο άξονα |
|
|
Σύνθεση C3: ελαστικά αναφοράς στον εμπρόσθιο άξονα και υποψήφια ελαστικά στον οπίσθιο άξονα |
|
Όπου:
|
«G» |
κέντρο βάρους του φορτωμένου οχήματος |
|
«m» |
μάζα (σε κιλά) του φορτωμένου οχήματος |
|
«a» |
οριζόντια απόσταση μεταξύ του εμπρόσθιου άξονα και του κέντρου βάρους του φορτωμένου οχήματος (m) |
|
«b» |
οριζόντια απόσταση μεταξύ του οπίσθιου άξονα και του κέντρου βάρους του φορτωμένου οχήματος |
|
«h» |
κατακόρυφη απόσταση μεταξύ του επιπέδου του εδάφους και του κέντρου βάρους του φορτωμένου οχήματος (m). Σημ.: Όταν το «h» δεν είναι επακριβώς γνωστό, εφαρμόζονται οι εξής τιμές του χειρότερου σεναρίου: 1,2 για τη σύνθεση C2 και 1,5 για τη σύνθεση C3 |
|
«γ» |
επιτάχυνση φορτωμένου οχήματος (m · s– 2) |
|
«g» |
επιτάχυνση λόγω της βαρύτητας (m · s– 2) |
|
«X1» |
διαμήκης αντίδραση (κατεύθυνση X) του εμπρόσθιου ελαστικού επί της οδού |
|
«X2» |
διαμήκης αντίδραση (κατεύθυνση X) του οπίσθιου ελαστικού επί της οδού |
|
«Z1» |
κανονική αντίδραση (κατεύθυνση Z) του εμπρόσθιου ελαστικού επί της οδού |
|
«Z2» |
κανονική αντίδραση (κατεύθυνση Z) του οπίσθιου ελαστικού επί της οδού |
Σχήμα 1
Εξήγηση ονοματολογίας που συνδέεται με τον δείκτη πρόσφυσης του ελαστικού
2.2.2.8. Σύγκριση επιδόσεων πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα μεταξύ ενός υποψήφιου ελαστικού και ενός ελαστικού αναφοράς με τη χρήση ελαστικού ελέγχου
Όταν το μέγεθος του υποψήφιου ελαστικού διαφέρει σημαντικά από εκείνο του ελαστικού αναφοράς, μπορεί να μην είναι εφικτή μια άμεση σύγκριση στο ίδιο όχημα. Αυτή η προσέγγιση χρησιμοποιεί ενδιάμεσο ελαστικό, καλούμενο στο εξής «ελαστικό ελέγχου».
2.2.2.8.1. Η αρχή έγκειται στη χρήση ελαστικού ελέγχου και 2 διαφορετικών οχημάτων για την αξιολόγηση ενός υποψήφιου ελαστικού σε σύγκριση με ένα ελαστικό αναφοράς.
Στο ένα όχημα μπορεί να τοποθετηθεί το ελαστικό αναφοράς και το ελαστικό ελέγχου, και στο άλλο το ελαστικό ελέγχου και το υποψήφιο ελαστικό. Όλες οι προϋποθέσεις είναι σύμφωνα με τα σημεία 2.2.1.2 έως 2.2.2.5 παραπάνω.
2.2.2.8.2. Η πρώτη αξιολόγηση είναι σύγκριση μεταξύ του ελαστικού ελέγχου και του ελαστικού αναφοράς. Το αποτέλεσμα (δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα 1) αντιπροσωπεύει τη σχετική αποδοτικότητα του ελαστικού ελέγχου σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς.
2.2.2.8.3. Η δεύτερη αξιολόγηση είναι σύγκριση μεταξύ του υποψήφιου ελαστικού και του ελαστικού ελέγχου. Το αποτέλεσμα (δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα 2) αντιπροσωπεύει τη σχετική αποδοτικότητα του υποψήφιου ελαστικού σε σύγκριση με το ελαστικό ελέγχου.
Η δεύτερη εκτίμηση γίνεται στον ίδιο στίβο με την πρώτη και εντός μίας εβδομάδας κατ' ανώτατο όριο. Η θερμοκρασία του υγρού οδοστρώματος είναι στο εύρος ± 5 °C της θερμοκρασίας της πρώτης αξιολόγησης. Η σειρά ελαστικών ελέγχου (4 ή 6 ελαστικά) είναι η ίδια με εκείνη που χρησιμοποιείται για την πρώτη αξιολόγηση.
2.2.2.8.4. Ο δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα του υποψήφιου ελαστικού σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας τη σχετική αποτελεσματικότητα που υπολογίστηκε ανωτέρω:
(Δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα 1 · Δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα 2)
Σημείωση: Όταν ο εμπειρογνωμόνων δοκιμής αποφασίσει να χρησιμοποιήσει ελαστικό SRTT ως ελαστικό ελέγχου (δηλαδή στη διαδικασία δοκιμής συγκρίνονται απευθείας δύο SRTT, αντί για ένα SRTT με ελαστικό ελέγχου), το αποτέλεσμα της σύγκρισης μεταξύ των SRTT αποκαλείται «παράγοντας τοπικής μετατόπισης».
Επιτρέπεται η χρήση προηγούμενης σύγκρισης SRTT.
Τα αποτελέσματα της σύγκρισης πρέπει να ελέγχονται περιοδικά.
2.2.2.8.5. Επιλογή σειράς ελαστικών ως σειράς ελαστικών ελέγχου
«Ελαστικό ελέγχου» είναι μια ομάδα πανομοιότυπων ελαστικών που έχουν κατασκευαστεί στο ίδιο εργοστάσιο σε περίοδο μίας εβδομάδας.
2.2.2.8.6. Ελαστικά αναφοράς και ελέγχου
Πριν από την πρώτη αξιολόγηση (ελαστικό ελέγχου / ελαστικό αναφοράς), μπορούν να χρησιμοποιηθούν κανονικές συνθήκες αποθήκευσης. Είναι απαραίτητο όλα τα ελαστικά μιας σειράς ελαστικών ελέγχου να αποθηκεύονται στις ίδιες συνθήκες.
2.2.2.8.7. Αποθήκευση ελαστικών ελέγχου
Μόλις αξιολογηθεί η σειρά ελαστικών ελέγχου σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς, ισχύουν οι συγκεκριμένες συνθήκες αποθήκευσης για την αντικατάσταση ελαστικών ελέγχου.
2.2.2.8.8. Αντικατάσταση ελαστικών αναφοράς και ελέγχου
Όταν προκύψει μη φυσιολογική φθορά ή ζημία από δοκιμές ή όταν η φθορά επηρεάζει τα αποτελέσματα δοκιμών, η χρήση ελαστικού θα διακόπτεται.
Προσάρτημα
Παραδείγματα εκθέσεων δοκιμής του δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα
Παράδειγμα 1: Έκθεση δοκιμής του δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα με χρήση μεθόδου ρυμουλκούμενου
|
Αριθμός έκθεσης δοκιμής: |
Ημερομηνία δοκιμής: |
|
Τύπος οδοστρώματος: |
Βάθος υφής (mm): |
|
μpeak (SRTT14 E1136): |
ή ΒΡΝ: |
|
Ταχύτητα (km/h): |
Ύψος νερού (mm): |
|
Αρ. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
|
|
Μέγεθος |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Περιγραφή χρήσης |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ταυτοποίηση ελαστικού |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Σώτρο |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Σκάλισμα |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Φορτίο (N) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Πίεση (kPa) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
μpeak |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
7 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Μέσος όρος |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Τυπική απόκλιση σ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(σ/μέσος όρος) ≤ 5 τοις εκατό |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Προσαρμοσμένη Ra |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Θερμοκρασία επιφάνειας (°C) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Θερμοκρασία περιβάλλοντος (°C) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Παρατηρήσεις |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Παράδειγμα 2: Έκθεση δοκιμής του δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα με χρήση μεθόδου επιβατικού αυτοκινήτου
|
Οδηγός: |
|
Ημερομηνία δοκιμής: |
|
|
|
|
|
|
||||
|
Στίβος: |
Επιβατικό αυτοκίνητο: |
Αρχική ταχύτητα (km/h): |
|||
|
|
Βάθος υφής (mm): |
Μάρκα: |
Τελική ταχύτητα (km/h): |
||
|
|
ΒΡΝ: |
Μοντέλο: |
|
||
|
|
Ύψος νερού (mm): |
Τύπος |
|||
|
Αρ. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
||||||
|
Μάρκα |
Uniroyal |
ΕΛΑΣΤΙΚΟ B |
ΕΛΑΣΤΙΚΟ C |
ΕΛΑΣΤΙΚΟ D |
Uniroyal |
||||||
|
Σκάλισμα |
ASTM F 2493 SRTT16 |
ΜΟΝΤΕΛΟ B |
ΜΟΝΤΕΛΟ C |
ΜΟΝΤΕΛΟ D |
ASTM F 2493 SRTT16 |
||||||
|
Μέγεθος |
P225/60R16 |
ΜΕΓΕΘΟΣ B |
ΜΕΓΕΘΟΣ C |
ΜΕΓΕΘΟΣ D |
P225/60R16 |
||||||
|
Περιγραφή χρήσης |
97S |
LI/SS |
LI/SS |
LI/SS |
97S |
||||||
|
Ταυτοποίηση ελαστικού |
XXXXXXXXX |
YYYYYYYYY |
ZZZZZZZZZ |
NNNNNNNNN |
XXXXXXXXX |
||||||
|
Σώτρο |
|
|
|
|
|
||||||
|
Πίεση εμπρόσθιου άξονα (kPa) |
|
|
|
|
|
||||||
|
Πίεση οπίσθιου άξονα (kPa) |
|
|
|
|
|
||||||
|
Φορτίο εμπρόσθιου άξονα (kg) |
|
|
|
|
|
||||||
|
Φορτίο οπίσθιου άξονα (kg) |
|
|
|
|
|
||||||
|
Θερμοκρασία υγρού οδοστρώματος (°C) |
|
|
|
|
|
||||||
|
Θερμοκρασία περιβάλλοντος (°C) |
|
|
|
|
|
||||||
|
|
Απόσταση πέδησης (m) |
Μέση επιβράδυνση (m/s2) |
Απόσταση πέδησης (m) |
Μέση επιβράδυνση (m/s2) |
Απόσταση πέδησης (m) |
Μέση επιβράδυνση (m/s2) |
Απόσταση πέδησης (m) |
Μέση επιβράδυνση (m/s2) |
Απόσταση πέδησης (m) |
Μέση επιβράδυνση (m/s2) |
|
|
Μέτρηση |
1 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
7 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
9 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
10 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Μέση AD (m/s2) |
|
|
|
|
|
||||||
|
Τυπική απόκλιση (m/s2) |
|
|
|
|
|
||||||
|
Επαλήθευση αποτελεσμάτων Συντελ. μεταβολής (τοις εκατό) < 3 τοις εκατό |
|
|
|
|
|
||||||
|
Αναπροσαρμοσμένη μέση AD ελαστικού αναφοράς: Ra (m/s2) |
|
|
|
|
|
||||||
|
BFC(R) ελαστικού αναφοράς (SRTT16) |
|
|
|
|
|
||||||
|
BFC(T) υποψήφιου ελαστικού |
|
|
|
|
|
||||||
|
Δείκτης πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα (%) |
|
|
|
|
|
||||||
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΟΚΙΜΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΥΛΙΣΗΣ
1. ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΟΚΙΜΗΣ
Οι εναλλακτικές μέθοδοι μέτρησης που αναφέρονται παρακάτω δίνονται στον παρόντα κανονισμό. Ο υπεύθυνος δοκιμής μπορεί να επιλέξει ποια συγκεκριμένη μέθοδο θα χρησιμοποιήσει. Για κάθε μέθοδο, οι μετρήσεις δοκιμών μετατρέπονται σε δύναμη που επενεργεί στη διεπαφή ελαστικού/τύμπανου. Οι μετρούμενες παράμετροι είναι:
|
α) |
Στη μέθοδο δύναμης: η δύναμη αντίδρασης που μετράται ή μετατρέπεται στον στροφέα του ελαστικού (1)· |
|
β) |
Στη μέθοδο ροπής: η είσοδος ροπής που μετράται στο τύμπανο δοκιμής (2)· |
|
γ) |
Στη μέθοδο επιβράδυνσης: η μέτρηση της επιβράδυνσης του συγκροτήματος του τυμπάνου δοκιμής και του ελαστικού (2)· |
|
δ) |
Στη μέθοδο ισχύος: η μέτρηση της εισόδου ισχύος στο τύμπανο δοκιμής (2). |
2. ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΔΟΚΙΜΩΝ
2.1. Προδιαγραφές τυμπάνου
2.1.1. Διάμετρος
Το δυναμόμετρο της δοκιμής πρέπει να έχει έναν κυλινδρικό σφόνδυλο (τύμπανο) διαμέτρου τουλάχιστον 1,7 m.
Οι τιμές Fr και Cr εκφράζονται σε σχέση με διάμετρο του τυμπάνου 2,0 m. Εάν χρησιμοποιείται τύμπανο διαμέτρου άλλης εκτός των 2,0 m, πρέπει να γίνεται η σχετική προσαρμογή με τη χρήση της μεθόδου που περιγράφεται στο σημείο 6.3 του παρόντος παραρτήματος.
2.1.2. Επιφάνεια
Η επιφάνεια του τυμπάνου πρέπει να είναι από λείο χάλυβα. Εναλλακτικά, για να βελτιωθεί η ακρίβεια της ένδειξης της δοκιμής επένδυσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και επιφάνεια με ανάγλυφη υφή, η οποία πρέπει να διατηρείται καθαρή.
Οι τιμές Fr και Cr εκφράζονται σε σχέση με τη «λεία» επιφάνεια του τυμπάνου. Εάν χρησιμοποιείται επιφάνεια τυμπάνου με ανάγλυφη υφή, βλ. προσάρτημα 1 σημείο 7.
2.1.3. Πλάτος
Το πλάτος της επιφάνειας του τυμπάνου δοκιμής δεν πρέπει να υπερβαίνει το πλάτος της επιφάνειας επαφής του ελαστικού δοκιμής.
2.2. Σώτρο μέτρησης (βλ. προσάρτημα 2)
Το ελαστικό πρέπει να τοποθετείται σε σώτρο μέτρησης κατασκευασμένο από χάλυβα ή ελαφρύ κράμα, ως εξής:
|
α) |
για ελαστικά της κατηγορίας C1, το πλάτος του σώτρου είναι αυτό που ορίζεται στο πρότυπο ISO 4000-1:2010, |
|
β) |
για ελαστικά των κατηγοριών C2 και C3, το πλάτος του σώτρου είναι αυτό που ορίζεται στο πρότυπο ISO 4209 1:2001. |
Στις περιπτώσεις που το πλάτος δεν ορίζεται στα προαναφερθέντα πρότυπα ISO, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το πλάτος του σώτρου όπως ορίζεται από έναν από τους οργανισμούς τυποποίησης που καθορίζονται στο προσάρτημα 4.
2.3. Ακρίβεια φόρτισης, ευθυγράμμισης, ελέγχου και οργάνων
Η μέτρηση αυτών των παραμέτρων πρέπει να είναι επαρκώς ακριβής και ορθή για να προκύψουν τα απαραίτητα δεδομένα δοκιμής. Οι συγκεκριμένες και αντίστοιχες τιμές αναφέρονται στο προσάρτημα 1.
2.4. Θερμικό περιβάλλον
2.4.1. Συνθήκες αναφοράς
Η θερμοκρασία περιβάλλοντος αναφοράς, μετρούμενη σε απόσταση όχι μικρότερη των 0,15 m και όχι μεγαλύτερη του 1 m από την παρειά του ελαστικού, πρέπει να είναι 25 °C.
2.4.2. Εναλλακτικές συνθήκες
Εάν η θερμοκρασία περιβάλλοντος της δοκιμής διαφέρει από τη θερμοκρασία περιβάλλοντος αναφοράς, η μέτρηση της αντίστασης κύλισης πρέπει να διορθωθεί ανάλογα με τη θερμοκρασία περιβάλλοντος αναφοράς σύμφωνα με το σημείο 6.2 του παρόντος παραρτήματος.
2.4.3. Θερμοκρασία επιφάνειας τυμπάνου.
Εφιστάται προσοχή ώστε να εξασφαλιστεί ότι η θερμοκρασία της επιφάνειας του τυμπάνου δοκιμής είναι ίδια με τη θερμοκρασία περιβάλλοντος κατά την έναρξη της δοκιμής.
3. ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΟΚΙΜΗΣ
3.1. Γενικά
Η δοκιμή περιλαμβάνει μέτρηση της αντίστασης κύλισης κατά την οποία το ελαστικό φουσκώνεται και στη συνέχεια αφήνεται να αυξηθεί η πίεση πλήρωσης (φουσκώματος), δηλαδή «αυξανόμενος αέρας».
3.2. Ταχύτητες δοκιμών
Η τιμή λαμβάνεται με την κατάλληλη ταχύτητα τυμπάνου που ορίζεται στον πίνακα 1.
Πίνακας 1
Ταχύτητες δοκιμής (σε km/h)
|
Κατηγορία ελαστικού |
C1 |
C2 και C3 |
C3 |
|
|
Δείκτης φορτίου |
Όλα |
LI ≤ 121 |
LI > 121 |
|
|
Σύμβολο ταχύτητας |
Όλα |
Όλα |
J 100 km/h και μικρότερη ή ελαστικά που δεν φέρουν σύμβολο ταχύτητας |
K 110 km/h και μεγαλύτερη |
|
Στροφές |
80 |
80 |
60 |
80 |
3.3. Φορτίο δοκιμής
Το τυπικό φορτίο δοκιμής υπολογίζεται από τις τιμές που αναφέρονται στον πίνακα 2 και πρέπει να παραμένει εντός των ανοχών που ορίζονται στο προσάρτημα 1.
3.4. Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) δοκιμής
Η πίεση πλήρωσης πρέπει να συμφωνεί με εκείνη που αναφέρεται στον πίνακα 2 και πρέπει να αυξάνεται με την ακρίβεια που ορίζεται στο σημείο 4 του προσαρτήματος 1 του παρόντος παραρτήματος.
Πίνακας 2
Φορτία δοκιμής και πιέσεις πλήρωσης
|
Κατηγορία ελαστικού |
C1 (1) |
C2, C3 |
|
|
|
Τυπικό φορτίο |
Ενισχυμένο ή βαρύ φορτίο |
|
|
Φορτίο- % της μέγιστης ικανότητας φόρτισης |
80 |
80 |
85 (2) (% μονού φορτίου) |
|
Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) kPa |
210 |
250 |
Αντιστοιχεί στη μέγιστη ικανότητα φόρτισης για μία εφαρμογή (3) |
|
Σημείωση: Η πίεση πλήρωσης πρέπει να αυξάνεται με την ακρίβεια που ορίζεται στο σημείο 4 του προσαρτήματος 1 του παρόντος παραρτήματος. |
|||
3.5. Διάρκεια και ταχύτητα.
Όταν επιλέγεται η μέθοδος επιβράδυνσης, ισχύουν οι εξής απαιτήσεις:
|
α) |
Η επιβράδυνση j καθορίζεται σε διαφορική dω/dt ή διακριτή μορφή Δω/Δt, όπου ω είναι η γωνιακή ταχύτητα, t – ο χρόνος· Εάν χρησιμοποιείται η διαφορική μορφή dω/dt, τότε θα πρέπει να εφαρμόζονται οι συστάσεις του προσαρτήματος 5 του παρόντος παραρτήματος |
|
β) |
για διάρκεια Δt, τα επιμέρους χρονικά διαστήματα δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 0,5 s· |
|
γ) |
οποιαδήποτε μεταβολή στην ταχύτητα του τυμπάνου δοκιμής δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1 km/h εντός ενός επιμέρους χρονικού διαστήματος. |
4. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΟΚΙΜΗΣ
4.1. Γενικά
Τα βήματα της διαδικασίας δοκιμής που περιγράφονται κατωτέρω πρέπει να ακολουθούνται με την αναφερόμενη σειρά.
4.2. Θερμικός εγκλιματισμός
Το φουσκωμένο ελαστικό τοποθετείται στο θερμικό περιβάλλον της τοποθεσίας δοκιμής τουλάχιστον επί:
|
α) |
3 ώρες για ελαστικά κατηγορίας C1· |
|
β) |
6 ώρες για ελαστικά των κατηγοριών C2 και C3. |
4.3. Ρύθμιση πίεσης
Μετά τον θερμικό εγκλιματισμό, η πίεση πλήρωσης ρυθμίζεται ώστε να συμφωνεί με την πίεση δοκιμής και διενεργείται σχετική επαλήθευση 10 λεπτά μετά τη ρύθμιση.
4.4. Προθέρμανση
Οι χρόνοι προθέρμανσης είναι αυτοί που ορίζονται στον πίνακα 3.
Πίνακας 3
Χρόνοι προθέρμανσης
|
Κατηγορία ελαστικού |
C1 |
C2 και C3 LI ≤ 121 |
C3 LI > 121 |
|
|
Ονομαστική διάμετρος σώτρου |
Όλα |
Όλα |
< 22,5 |
≥ 22,5 |
|
Χρόνος προθέρμανσης |
30 λεπτά |
50 λεπτά |
150 λεπτά |
180 λεπτά |
4.5. Μέτρηση και καταγραφή
Μετρούνται και καταγράφονται τα εξής (βλ. σχήμα 1):
|
α) |
Η ταχύτητα δοκιμής Un· |
|
β) |
Το φορτίο επί του ελαστικού που είναι κανονικό για την επιφάνεια του τυμπάνου Lm· |
|
γ) |
Η αρχική πίεση πλήρωσης δοκιμής όπως ορίζεται στο σημείο 3.3. παραπάνω· |
|
δ) |
Ο μετρούμενος συντελεστής αντίστασης κύλισης Cr και η διορθωμένη τιμή του, Crc, στους 25 °C και για διάμετρο τυμπάνου 2 m· |
|
ε) |
Η απόσταση από τον άξονα του ελαστικού έως την εξωτερική επιφάνεια του τυμπάνου σε σταθερή κατάσταση rL,· |
|
στ) |
Η θερμοκρασία περιβάλλοντος tamb· |
|
ζ) |
Η ακτίνα του τυμπάνου δοκιμής R· |
|
η) |
Η επιλεγμένη μέθοδος δοκιμής· |
|
θ) |
Το σώτρο δοκιμής (μέγεθος και υλικό)· |
|
ι) |
Το μέγεθος, ο κατασκευαστής, ο τύπος, ο αριθμός ταυτοποίησης (εάν υπάρχει), το σύμβολο ταχύτητας, ο δείκτης φόρτισης και ο αριθμός DOT (Υπουργείου Συγκοινωνιών) του ελαστικού. |
Σχήμα 1
Όλα τα μηχανικά μεγέθη (δυνάμεις, ροπές) πρέπει να είναι προσανατολισμένα σύμφωνα με τα συστήματα του άξονα που ορίζονται στο πρότυπο ISO 8855:1991.
Τα κατευθυντικά ελαστικά πρέπει να λειτουργούν σύμφωνα με την οριζόμενη κατεύθυνση περιστροφής.
4.6. Μέτρηση παρασιτικών απωλειών
Οι παρασιτικές απώλειες προσδιορίζονται με τη χρήση μιας από τις ακόλουθες διαδικασίες που ορίζονται στα σημεία 4.6.1. ή 4.6.2. παρακάτω.
4.6.1. Ένδειξη δοκιμής επένδυσης
Για τη λήψη ενδείξεων δοκιμής επένδυσης ακολουθείται η εξής διαδικασία:
|
α) |
Μειώνεται το φορτίο, ώστε να διατηρηθεί το ελαστικό στην ταχύτητα δοκιμής χωρίς πατινάρισμα (3). Οι τιμές φόρτισης πρέπει να είναι οι εξής:
|
|
β) |
Καταγράφεται η δύναμη στροφέα Ft, η ροπή εισόδου Tt ή η ισχύς, κατά περίπτωση (3), |
|
γ) |
Καταγράφεται το φορτίο επί του ελαστικού που είναι κανονικό για την επιφάνεια του τυμπάνου Lm (3). |
4.6.2. Μέθοδος επιβράδυνσης
Για τη μέθοδο επιβράδυνσης ακολουθείται η εξής διαδικασία:
|
α) |
Αφαιρείται το ελαστικό από την επιφάνεια δοκιμής. |
|
β) |
Καταγράφεται η επιβράδυνση του τυμπάνου δοκιμής ΔωDo/ Δt και εκείνη του μη φορτωμένου ελαστικού ΔωT0/ Δt (3) ή καταγράφεται η επιβράδυνση του τυμπάνου δοκιμής jD0 και εκείνη του μη φορτωμένου ελαστικού jT0 με ακρίβεια ή κατά προσέγγιση σύμφωνα με το σημείο 3.5. παραπάνω. |
4.7. Ανοχές για μηχανές που υπερβαίνουν το κριτήριο σm
Τα βήματα που περιγράφονται στα σημεία 4.3. έως 4.5. παραπάνω πρέπει να εκτελούνται μόνο μία φορά, εάν η τυπική απόκλιση από τη μέτρηση που προσδιορίζεται σύμφωνα με το σημείο 6.5. παρακάτω:
|
α) |
δεν υπερβαίνει τα 0,075 N/kN για ελαστικά των κατηγοριών C1 και C2· |
|
β) |
δεν υπερβαίνει τα 0,06 N/kN για ελαστικά κατηγορίας C3. |
Εάν η τυπική απόκλιση της μέτρησης υπερβαίνει αυτό το κριτήριο, τότε η διαδικασία μέτρησης πρέπει να επαναλαμβάνεται n φορές, όπως περιγράφεται στο σημείο 6.5. παρακάτω. Η τιμή της αντίστασης κύλισης που θα αναγραφεί στη σχετική έκθεση θα είναι ο μέσος όρος των n μετρήσεων.
5. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
5.1. Καθορισμός παρασιτικών απωλειών
5.1.1. Γενικά
Το εργαστήριο πρέπει να εκτελεί τις μετρήσεις που περιγράφονται στο σημείο 4.6.1 παραπάνω για τις μεθόδους δύναμης, ροπής και ισχύος ή εκείνες που περιγράφονται στο σημείο 4.6.2 παραπάνω για τη μέθοδο επιβράδυνσης, προκειμένου να καθοριστούν επακριβώς υπό τις συνθήκες δοκιμής (φορτίο, ταχύτητα, θερμοκρασία) η τριβή του στροφέα του ελαστικού, οι αεροδυναμικές απώλειες του ελαστικού και του τροχού, η τριβή έδρασης του τυμπάνου (και, κατά περίπτωση, της μηχανής και/ή του συμπλέκτη) και οι αεροδυναμικές απώλειες του τυμπάνου.
Οι παρασιτικές απώλειες που σχετίζονται με τη διεπαφή ελαστικού/τυμπάνου Fpl και εκφράζονται σε newton υπολογίζονται με βάση τη ροπή της δύναμης Ft, την ισχύ ή την επιβράδυνση, όπως φαίνεται στα σημεία 5.1.2 έως 5.1.5 κατωτέρω.
5.1.2. Μέθοδος δύναμης στον στροφέα του ελαστικού
Υπολογισμός: Fpl = Ft (1 + rL/R)
Όπου:
|
Ft |
είναι η δύναμη του στροφέα του ελαστικού σε newton (βλ. σημείο 4.6.1. παραπάνω)· |
|
rL |
είναι η απόσταση από τον άξονα του ελαστικού έως την εξωτερική επιφάνεια του τυμπάνου υπό συνθήκες σταθερής κατάστασης, σε μέτρα· |
|
R |
είναι η ακτίνα του τυμπάνου δοκιμής, σε μέτρα. |
5.1.3. Μέθοδος ροπής στον άξονα του τυμπάνου
Υπολογισμός: Fpl = Tt/R
Όπου:
|
Tt |
είναι η ροπή εισόδου σε newton μέτρα, όπως ορίζεται στο σημείο 4.6.1, |
|
R |
είναι η ακτίνα του τυμπάνου δοκιμής, σε μέτρα. |
5.1.4. Μέθοδος ισχύος στον άξονα του τυμπάνου
Υπολογισμός: 
Όπου:
|
V |
είναι το ηλεκτρικό δυναμικό που εφαρμόζεται στο κινητήριο σύστημα της μηχανής, σε volt, |
|
A |
είναι η ένταση του ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώνει το κινητήριο σύστημα της μηχανής, σε ampere, |
|
U n |
είναι η ταχύτητα του τυμπάνου δοκιμής, σε χιλιόμετρα ανά ώρα. |
5.1.5. Μέθοδος επιβράδυνσης
Υπολογισμός των παρασιτικών απωλειών Fpl, σε newton.
Όπου:
|
ID |
είναι η αδράνεια του τυμπάνου δοκιμής σε περιστροφή, σε χιλιόγραμμα επί μέτρα στο τετράγωνο, |
|
R |
είναι η ακτίνα της επιφάνειας του τυμπάνου δοκιμής, σε μέτρα, |
|
ωD0 |
είναι η γωνιακή ταχύτητα του τυμπάνου δοκιμής, χωρίς ελαστικό, σε ακτίνια ανά δευτερόλεπτο, |
|
Δt0 |
είναι το επιμέρους χρονικό διάστημα που επιλέγουμε για τη μέτρηση των παρασιτικών απωλειών χωρίς ελαστικό, σε δευτερόλεπτα, |
|
IT |
είναι η αδράνεια του στροφέα, του ελαστικού και του τροχού σε περιστροφή, σε χιλιόγραμμα επί μέτρα στο τετράγωνο, |
|
Rr |
είναι η ακτίνα κύλισης του ελαστικού, σε μέτρα, |
|
ωT0 |
είναι η γωνιακή ταχύτητα του μη φορτωμένου ελαστικού, σε ακτίνια ανά δευτερόλεπτο. |
ή
Όπου:
|
ID |
είναι η αδράνεια του τυμπάνου δοκιμής σε περιστροφή, σε χιλιόγραμμα επί μέτρα στο τετράγωνο, |
|
R |
είναι η ακτίνα της επιφάνειας του τυμπάνου δοκιμής, σε μέτρα, |
|
jD0 |
είναι η επιβράδυνση του τυμπάνου δοκιμής, χωρίς ελαστικό, σε ακτίνια ανά δευτερόλεπτο στο τετράγωνο, |
|
IT |
είναι η αδράνεια του στροφέα, του ελαστικού και του τροχού σε περιστροφή, σε χιλιόγραμμα επί μέτρα στο τετράγωνο, |
|
Rr |
είναι η ακτίνα κύλισης του ελαστικού, σε μέτρα, |
|
jT0 |
είναι η επιβράδυνση του μη φορτωμένου ελαστικού, σε ακτίνια ανά δευτερόλεπτο στο τετράγωνο. |
5.2. Υπολογισμός της αντίστασης κύλισης
5.2.1. Γενικά
Η αντίσταση κύλισης Fr, εκφραζόμενη σε newton, υπολογίζεται με τη χρήση των τιμών που λαμβάνονται από τις δοκιμές του ελαστικού υπό τις συνθήκες που ορίζονται σε αυτό το διεθνές πρότυπο και αφαιρώντας τις σχετικές παρασιτικές απώλειες Fpl, οι οποίες λαμβάνονται σύμφωνα με το σημείο 5.1 παραπάνω.
5.2.2. Μέθοδος δύναμης στον στροφέα του ελαστικού
Η αντίσταση κύλισης Fr, σε newton, υπολογίζεται με την εξίσωση
Fr = Ft[1 + (rL/R)] – Fpl
Όπου:
|
Ft |
είναι η δύναμη του στροφέα του ελαστικού σε newton, |
|
Fpl |
είναι οι παρασιτικές απώλειες όπως υπολογίζονται σύμφωνα με το σημείο 5.1.2 παραπάνω, |
|
rL |
είναι η απόσταση από τον άξονα του ελαστικού έως την εξωτερική επιφάνεια του τυμπάνου υπό συνθήκες σταθερής κατάστασης, σε μέτρα, |
|
R |
είναι η ακτίνα του τυμπάνου δοκιμής, σε μέτρα. |
5.2.3. Μέθοδος ροπής στον άξονα του τυμπάνου
Η αντίσταση κύλισης Fr, σε newton, υπολογίζεται με την εξίσωση
Όπου:
|
Tt |
είναι η ροπή εισόδου, σε newton μέτρα, |
|
Fpl |
είναι οι παρασιτικές απώλειες όπως υπολογίζονται σύμφωνα με το σημείο 5.1.3 παραπάνω, |
|
R |
είναι η ακτίνα του τυμπάνου δοκιμής, σε μέτρα. |
5.2.4. Μέθοδος ισχύος στον άξονα του τυμπάνου
Η αντίσταση κύλισης Fr, σε newton, υπολογίζεται με την εξίσωση:
Όπου:
|
V |
= |
είναι το ηλεκτρικό δυναμικό που εφαρμόζεται στο κινητήριο σύστημα της μηχανής, σε volt, |
|
A |
= |
είναι η ένταση του ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώνει το κινητήριο σύστημα της μηχανής, σε ampere, |
|
U n |
= |
είναι η ταχύτητα του τυμπάνου δοκιμής, σε χιλιόμετρα ανά ώρα, |
|
F pl |
= |
είναι οι παρασιτικές απώλειες όπως υπολογίζονται σύμφωνα με το σημείο 5.1.4 παραπάνω. |
5.2.5. Μέθοδος επιβράδυνσης
Η αντίσταση κύλισης Fr, σε newton, υπολογίζεται με την εξίσωση: 
Όπου:
|
ID |
είναι η αδράνεια του τυμπάνου δοκιμής σε περιστροφή, σε χιλιόγραμμα επί μέτρα στο τετράγωνο, |
|
R |
είναι η ακτίνα της επιφάνειας του τυμπάνου δοκιμής, σε μέτρα, |
|
F pl |
είναι οι παρασιτικές απώλειες όπως υπολογίζονται σύμφωνα με το σημείο 5.1.5 παραπάνω, |
|
Δt v |
είναι το επιμέρους χρονικό διάστημα που επιλέγεται για τη μέτρηση, σε δευτερόλεπτα, |
|
Δw v |
είναι το βήμα αύξησης της γωνιακής ταχύτητας του τυμπάνου δοκιμής, χωρίς ελαστικό, σε ακτίνια ανά δευτερόλεπτο, |
|
I T |
είναι η αδράνεια του στροφέα, του ελαστικού και του τροχού σε περιστροφή, σε χιλιόγραμμα επί μέτρα στο τετράγωνο, |
|
R r |
είναι η ακτίνα κύλισης του ελαστικού, σε μέτρα, |
|
F r |
είναι η αντίσταση κύλισης, σε newton. |
ή
Όπου:
|
ID |
είναι η αδράνεια του τυμπάνου δοκιμής σε περιστροφή, σε χιλιόγραμμα επί μέτρα στο τετράγωνο, |
|
R |
είναι η ακτίνα της επιφάνειας του τυμπάνου δοκιμής, σε μέτρα, |
|
Fpl |
είναι οι παρασιτικές απώλειες όπως υπολογίζονται σύμφωνα με το σημείο 5.1.5 παραπάνω, |
|
jV |
είναι η επιβράδυνση του τυμπάνου δοκιμής, σε ακτίνια ανά δευτερόλεπτο στο τετράγωνο, |
|
IT |
είναι η αδράνεια του στροφέα, του ελαστικού και του τροχού σε περιστροφή, σε χιλιόγραμμα επί μέτρα στο τετράγωνο, |
|
Rr |
είναι η ακτίνα κύλισης του ελαστικού, σε μέτρα, |
|
Fr |
είναι η αντίσταση κύλισης, σε newton. |
6. ΑΝΑΛΥΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
6.1. Συντελεστής αντίστασης κύλισης
Ο συντελεστής αντίστασης κύλισης Cr υπολογίζεται διαιρώντας την αντίσταση κύλισης διά του φορτίου που εφαρμόζεται στο ελαστικό:
Όπου:
|
Fr |
είναι η αντίσταση κύλισης, σε newton, |
|
Lm |
είναι το φορτίο δοκιμής, σε kN. |
6.2. Θερμοκρασιακή διόρθωση
Εάν δεν είναι δυνατή η αποφυγή μετρήσεων σε θερμοκρασίες διαφορετικές των 25 °C (μόνο θερμοκρασίες μικρότερες των 20 °C ή μεγαλύτερες των 30 °C είναι αποδεκτές), τότε πρέπει να εφαρμόζεται θερμοκρασιακή διόρθωση με τη χρήση της παρακάτω εξίσωσης, όπου:
Fr25 είναι η αντίσταση κύλισης στους 25 °C, σε Newton:
Fr25= Fr[1 + K(tamb – 25)]
Όπου:
|
Fr |
είναι η αντίσταση κύλισης, σε Newton, |
||||||
|
tamb |
είναι η θερμοκρασία περιβάλλοντος, σε βαθμούς Κελσίου, |
||||||
|
K |
ισούται με:
|
6.3. Διόρθωση διαμέτρου τυμπάνου
Πρέπει να γίνεται σύγκριση των αποτελεσμάτων δοκιμής που λαμβάνονται με τύμπανα διαφορετικών διαμέτρων με τη χρήση του εξής θεωρητικού τύπου:
Fr02 ≅ KFr01
Με:
Όπου:
|
R1 |
είναι η ακτίνα του τυμπάνου 1, σε μέτρα, |
|
R2 |
είναι η ακτίνα του τυμπάνου 2, σε μέτρα, |
|
rT |
είναι το ήμισυ της ονομαστικής διαμέτρου μελέτης του ελαστικού, σε μέτρα, |
|
Fr01 |
είναι η τιμή της αντίστασης κύλισης που μετράται στο τύμπανο 1, σε newton, |
|
Fr02 |
είναι η τιμή της αντίστασης κύλισης που μετράται στο τύμπανο 2, σε newton. |
6.4. Αποτέλεσμα μέτρησης
Όταν οι n μετρήσεις είναι περισσότερες από 1, εάν αυτό απαιτείται από το σημείο 4.6. παραπάνω, το αποτέλεσμα της μέτρησης θα είναι ο μέσος όρος των τιμών Cr που λαμβάνονται για τις n μετρήσεις, αφού πρώτα γίνουν οι διορθώσεις που απαιτούνται από τα σημεία 6.2 και 6.3. παραπάνω.
6.5. Το εργαστήριο πρέπει να διασφαλίσει ότι, με βάση τουλάχιστον τρεις μετρήσεις, η μηχανή διατηρεί τις παρακάτω τιμές της σm, μετρούμενες σε ένα μόνο ελαστικό:
|
|
σm ≤ 0,075 N/kN για ελαστικά των κατηγοριών C1 και C2 |
|
|
σm ≤ 0,06 N/kN για ελαστικά κατηγορίας C3 |
Εάν δεν ικανοποιείται η παραπάνω απαίτηση για την σm, πρέπει να εφαρμοστεί ο παρακάτω τύπος για να καθοριστεί ο ελάχιστος αριθμός μετρήσεων n (στρογγυλοποιημένος στην αμέσως μεγαλύτερη ακέραια τιμή) που είναι απαραίτητες για να θεωρηθεί ότι η μηχανή συμμορφώνεται με τον παρόντα κανονισμό.
n = (σm/ x)2
Όπου:
|
|
x = 0,075 N/kN για ελαστικά των κατηγοριών C1 και C2 |
|
|
x = 0,06 N/kN για ελαστικά κατηγορίας C3 |
Εάν ένα ελαστικό πρέπει να μετρηθεί αρκετές φορές, τότε το συγκρότημα ελαστικού/τροχού πρέπει να αφαιρείται από τη μηχανή ανάμεσα στις διαδοχικές μετρήσεις.
Εάν η εργασία αφαίρεσης/επανατοποθέτησης διαρκεί λιγότερο από 10 λεπτά, τότε οι χρόνοι προθέρμανσης που αναφέρονται στο σημείο 4.3. παραπάνω μπορούν να μειωθούν σε:
|
α) |
10 λεπτά για ελαστικά κατηγορίας C1· |
|
β) |
20 λεπτά για ελαστικά κατηγορίας C2· |
|
γ) |
30 λεπτά για ελαστικά κατηγορίας C3. |
6.6. Η παρακολούθηση του ελαστικού εργαστηριακού ελέγχου πρέπει να εκτελείται ανά μήνα τουλάχιστον. Η παρακολούθηση πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον 3 ξεχωριστές μετρήσεις οι οποίες λαμβάνονται κατά τη διάρκεια της εν λόγω μηνιαίας περιόδου. Ο μέσος όρος των 3 μετρήσεων που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια μιας δεδομένης μηνιαίας περιόδου πρέπει να αξιολογείται προκειμένου να εντοπίζονται πιθανές παρεκκλίσεις μεταξύ της μιας μηνιαίας αξιολόγησης και της άλλης.
(1) Αυτή η μετρούμενη τιμή περιλαμβάνει επίσης τις απώλειες έδρασης και αεροδυναμικές απώλειες του τροχού και του ελαστικού, οι οποίες πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη για την περαιτέρω ερμηνεία των δεδομένων.
(2) Η μετρούμενη τιμή με τη μέθοδο ροπής, επιβράδυνσης και ισχύος περιλαμβάνει επίσης τις απώλειες έδρασης και αεροδυναμικές απώλειες του τροχού, του ελαστικού και του τυμπάνου, οι οποίες πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη για την περαιτέρω ερμηνεία των δεδομένων.
(1) Για τα επιβατικά αυτοκίνητα που ανήκουν σε κατηγορίες που δεν αναφέρονται στο πρότυπο ISO 4000-1:2010, η πίεση πλήρωσης πρέπει να είναι εκείνη που προτείνει ο κατασκευαστής του ελαστικού και η οποία αντιστοιχεί στη μέγιστη ικανότητα φόρτισης του ελαστικού, μειωμένη κατά 30 kPa.
(2) Ως ποσοστό μονού φορτίου ή 85 τοις εκατό της μέγιστης ικανότητας φόρτισης για μία εφαρμογή όπως ορίζεται στα εγχειρίδια με τα εφαρμοστέα πρότυπα του ελαστικού, εάν δεν υπάρχει σχετική σήμανση πάνω στο ελαστικό.
(3) Η πίεση πλήρωσης που επισημαίνεται στην παρειά, ή εάν δεν υπάρχει τέτοια σήμανση στην παρειά, όπως αυτή ορίζεται στα εγχειρίδια με τα εφαρμοστέα πρότυπα του ελαστικού και αντιστοιχεί στη μέγιστη ικανότητα φόρτισης για μία εφαρμογή.
(3) Με εξαίρεση τη μέθοδο δύναμης, η μετρούμενη τιμή περιλαμβάνει τις απώλειες έδρασης και τις αεροδυναμικές απώλειες του τροχού και του ελαστικού, καθώς και τις απώλειες του τυμπάνου οι οποίες πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη. Είναι γνωστό ότι οι τριβές έδρασης του στροφέα και του τυμπάνου εξαρτώνται από το εφαρμοζόμενο φορτίο. Συνεπώς, είναι διαφορετικές για τη μέτρηση του συστήματος υπό φόρτιση και για την ένδειξη της δοκιμής επένδυσης. Για πρακτικούς λόγους, ωστόσο, αυτή η διαφορά μπορεί να παραβλεφθεί.
Προσάρτημα 1
Ανοχές του εξοπλισμού δοκιμών
1. ΣΚΟΠΟΣ
Τα όρια που ορίζονται στο παρόν παράρτημα είναι απαραίτητα προκειμένου να επιτυγχάνονται κατάλληλα επίπεδα επαναλήψιμων αποτελεσμάτων δοκιμών, που να μπορούν επίσης να συσχετιστούν ανάμεσα σε διαφορετικά εργαστήρια δοκιμών. Αυτές οι ανοχές δεν προορίζονται να αποτελέσουν ένα ολοκληρωμένο σύνολο τεχνικών προδιαγραφών για τον εξοπλισμό δοκιμών· αντιθέτως, πρέπει να χρησιμεύουν ως κατευθυντήριες γραμμές για την επίτευξη αξιόπιστων αποτελεσμάτων δοκιμών.
2. ΣΩΤΡΑ ΔΟΚΙΜΗΣ
2.1. Πλάτος
Για σώτρα ελαστικών επιβατικών αυτοκινήτων (ελαστικά C1), το πλάτος του σώτρου δοκιμής πρέπει να είναι ίδιο με το πλάτος του σώτρου μέτρησης που ορίζεται στο πρότυπο ISO 4000-1: 2010 όρος 6.2.2.
Για ελαστικών φορτηγών και λεωφορείων (κατηγοριών C2 και C3), το πλάτος του σώτρου πρέπει να είναι ίδιο με το πλάτος του σώτρου μέτρησης που ορίζεται στο πρότυπο ISO 4209-1:2001 όρος 5.1.3.
Στις περιπτώσεις που το πλάτος δεν ορίζεται στα προαναφερθέντα πρότυπα ISO, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το πλάτος του σώτρου όπως ορίζεται από έναν από τους οργανισμούς τυποποίησης που παρατίθενται στο προσάρτημα 4 του παραρτήματος 6.
2.2. Μετατόπιση
Η μετατόπιση πρέπει να πληροί τα εξής κριτήρια:
|
α) |
μέγιστη ακτινική μετατόπιση: 0,5 mm· |
|
β) |
μέγιστη πλευρική μετατόπιση: 0,5 mm. |
3. ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΤΥΜΠΑΝΟΥ/ΕΛΑΣΤΙΚΟΥ
Γενικά:
Οι γωνιακές αποκλίσεις είναι ζωτικής σημασίας για τα αποτελέσματα των δοκιμών.
3.1. Εφαρμογή φορτίου
Η κατεύθυνση κατά την οποία εφαρμόζεται το φορτίο στο ελαστικό πρέπει να είναι κανονική για την επιφάνεια δοκιμής και πρέπει να περνά από το κέντρο του τροχού με ακρίβεια
|
α) |
1 mrad όταν χρησιμοποιούνται οι μέθοδοι δύναμης και επιβράδυνσης, |
|
β) |
5 mrad όταν χρησιμοποιούνται οι μέθοδοι ροπής και ισχύος. |
3.2. Ευθυγράμμιση ελαστικού
3.2.1. Γωνία κάμπερ
Το επίπεδο του τροχού πρέπει να είναι κάθετο προς την επιφάνεια δοκιμής με ακρίβεια 2 mrad ανεξαρτήτως της χρησιμοποιούμενης μεθόδου.
3.2.2. Γωνία πλαγιολίσθησης
Το επίπεδο του τροχού πρέπει να είναι παράλληλο προς την κατεύθυνση κίνησης της επιφάνειας δοκιμής με ακρίβεια 1 mrad ανεξαρτήτως της χρησιμοποιούμενης μεθόδου.
4. ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΛΕΓΧΟΥ
Πρέπει να τηρούνται οι προδιαγραφόμενες τιμές για τις συνθήκες δοκιμής άσχετα με τις διαταραχές που προκαλεί η ανομοιομορφία μεταξύ ελαστικού και σώτρου, έτσι ώστε να ελαχιστοποιείται η συνολική μεταβλητότητα της μέτρησης της αντίστασης κύλισης. Για να ικανοποιείται αυτή η απαίτηση, η μέση τιμή των μετρήσεων που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια συλλογής δεδομένων για την αντίσταση κύλισης πρέπει να παραμένει εντός των κατωτέρω επιπέδων ακριβείας:
|
α) |
Φόρτιση ελαστικού:
|
|
β) |
Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) εν ψυχρώ: ± 3 kPa· |
|
γ) |
Επιφανειακή ταχύτητα:
|
|
δ) |
Χρόνος:
|
5. ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΟΡΓΑΝΩΝ
Τα όργανα που χρησιμοποιούνται για τη λήψη ενδείξεων και την καταγραφή δεδομένων δοκιμής πρέπει να είναι ακριβή στα πλαίσια των κατωτέρω ανοχών:
|
Παράμετρος |
Δείκτης φόρτισης ≤ 121 |
Δείκτης φόρτισης > 121 |
|
Φορτίο ελαστικού |
± 10 N ή ± 0,5 % (1) |
± 30 N ή ± 0,5 % (1) |
|
Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) |
± 1 kPa |
± 1,5 kPa |
|
Δύναμη στροφέα |
± 0,5 N ή ± 0,5 % (1) |
± 1,0 N ή ± 0,5 % (1) |
|
Ροπή εισόδου |
± 0,5 Nm ή ± 0,5 % (1) |
± 1,0 Nm ή ± 0,5 % (1) |
|
Απόσταση |
± 1 mm |
± 1 mm |
|
Ηλεκτρική ισχύς |
± 10 W |
± 20 W |
|
Θερμοκρασία |
± 0,2 °C |
|
|
Επιφανειακή ταχύτητα |
± 0,1 km/h |
|
|
Χρόνος |
± 0,01 s – ± 0,1 % – ± 10 s (2) |
|
|
Γωνιακή ταχύτητα |
± 0,1 % |
|
6. ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΦΟΡΤΙΟΥ/ΔΥΝΑΜΗΣ ΣΤΡΟΦΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ ΦΟΡΤΙΟΥ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΔΥΝΑΜΗΣ
Η αντιστάθμιση για την αλληλεπίδραση φορτίου/δύναμης στροφέα («παρεμβολής») και την εσφαλμένη ευθυγράμμιση φορτίου μπορεί να επιτευχθεί μέσω καταγραφής της δύναμης του στροφέα για την εμπρόσθια και την οπίσθια περιστροφή του ελαστικού ή μέσω δυναμικής βαθμονόμησης της μηχανής. Εάν καταγράφεται η δύναμη του στροφέα για την εμπρόσθια και την οπίσθια κατεύθυνση (σε κάθε συνθήκη δοκιμής), η αντιστάθμιση επιτυγχάνεται αφαιρώντας την «οπίσθια» τιμή από την «εμπρόσθια» τιμή και διαιρώντας το αποτέλεσμα διά δύο. Εάν πρόκειται να γίνει δυναμική βαθμονόμηση της μηχανής, τότε οι όροι της αντιστάθμισης μπορούν εύκολα να ενσωματωθούν στην αναγωγή των δεδομένων.
Σε περιπτώσεις όπου η οπίσθια περιστροφή του ελαστικού ακολουθεί αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εμπρόσθιας περιστροφής του ελαστικού, ο χρόνος προθέρμανσης για την οπίσθια περιστροφή του ελαστικού είναι τουλάχιστον 10 λεπτά για ελαστικά κατηγορίας C1 και 30 λεπτά για όλες τις άλλες κατηγορίες ελαστικών.
7. ΤΡΑΧΥΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΔΟΚΙΜΗΣ
Η τραχύτητα, μετρούμενη πλευρικά, της λείας χαλύβδινης επιφάνειας του τυμπάνου πρέπει να έχει μέγιστη μέση τιμή ύψους στον κεντρικό άξονα 6,3 μm.
Σημείωση: Σε περιπτώσεις όπου χρησιμοποιείται ανάγλυφη επιφάνεια τυμπάνου αντί για λεία χαλύβδινη επιφάνεια, αυτό πρέπει να αναγράφεται στην έκθεση δοκιμής. Η υφή της επιφάνειας πρέπει τότε να έχει βάθος 180 μm (80 grit), ενώ το εργαστήριο έχει την ευθύνη να διατηρεί τα χαρακτηριστικά της τραχύτητας της επιφάνειας. Δεν συστήνεται συγκεκριμένος συντελεστής διόρθωσης για περιπτώσεις όπου χρησιμοποιείται επιφάνεια με ανάγλυφη υφή τυμπάνου.
(1) Όποια τιμή είναι μεγαλύτερη.
(2) ± 0,01 s για τα χρονικά διαστήματα που καθορίζονται στο παράρτημα 6 σημείο 3.5 στοιχείο β) για την απόκτηση δεδομένων στη μέθοδο επιβράδυνσης σε μορφή Δω/Δt
± 0,1 τοις εκατό για τα χρονικά διαστήματα που καθορίζονται στο παράρτημα 6 σημείο 3.5 στοιχείο α) για την απόκτηση δεδομένων στη μέθοδο επιβράδυνσης σε μορφή dω/dt
± 10 s για τα άλλα χρονικά διαστήματα που καθορίζονται στο παράρτημα 6.
Προσάρτημα 2
Πλάτος σώτρου μέτρησης
1. ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ C1
Το πλάτος του σώτρου μέτρησης Rm ισούται με το γινόμενο του ονομαστικού πλάτους διατομής SN και του συντελεστή K2:
Rm = K2 × SN
στρογγυλοποιημένου στο πλησιέστερο τυποποιημένο σώτρο, όπου K2 είναι ο συντελεστής του λόγου του πλάτους σώτρου/διατομής. Για ελαστικά που τοποθετούνται σε σώτρα πλήμνης 5° με ονομαστική διάμετρο εκφραζόμενη με διψήφιο κωδικό:
|
|
K2 = 0,7 για ονομαστικούς λόγους διατομής 95 έως 75 |
|
|
K2 = 0,75 για ονομαστικούς λόγους διατομής 70 έως 60 |
|
|
K2 = 0,8 για ονομαστικούς λόγους διατομής 55 και 50 |
|
|
K2 = 0,85 για ονομαστικό λόγο διατομής 45 |
|
|
K2 = 0,9 για ονομαστικούς λόγους διατομής 40 έως 30 |
|
|
K2 = 0,92 για ονομαστικούς λόγους διατομής 20 και 25 |
2. ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ C2 ΚΑΙ C3
Το πλάτος του σώτρου μέτρησης Rm ισούται με το γινόμενο του ονομαστικού πλάτους διατομής SN και του συντελεστή K4:
Rm = K4 × SN στρογγυλοποιημένο στο πλησιέστερο τυποποιημένο πλάτος σώτρου.
Πίνακας 1
Συντελεστές καθορισμού του πλάτους του σώτρου μέτρησης
|
Κωδικός δομής ελαστικού |
Τύπος σώτρου |
Ονομαστικός λόγος διατομής H/S |
Σώτρο μέτρησης/ λόγος διατομής K4 |
|
B, D, R |
με κλίση βάσης 5° |
100 έως 75 |
0,70 |
|
70 και 65 |
0,75 |
||
|
60 |
0,75 |
||
|
55 |
0,80 |
||
|
50 |
0,80 |
||
|
45 |
0,85 |
||
|
40 |
0,90 |
||
|
με κλίση βάσης 15° (πλήμνη) |
90 έως 65 |
0,75 |
|
|
60 |
0,80 |
||
|
55 |
0,80 |
||
|
50 |
0,80 |
||
|
45 |
0,85 |
||
|
40 |
0,85 |
Σημείωση: Δύνανται να οριστούν άλλοι συντελεστές για νέους τύπους (δομές) ελαστικών.
Προσάρτημα 3
Έκθεση δοκιμής και δεδομένα δοκιμής (αντίσταση κύλισης)
ΜΕΡΟΣ 1 — ΕΚΘΕΣΗ
1. Αρχή έγκρισης τύπου ή τεχνική υπηρεσία: …
2. Ονοματεπώνυμο και διεύθυνση του αιτούντος: …
3. Αριθ. έκθεσης δοκιμής: …
4. Κατασκευαστής και εμπορική ονομασία ή εμπορική περιγραφή: …
5. Κατηγορία ελαστικού (C1, C2 ή C3): …
6. Κατηγορία χρήσης: …
7. Συντελεστής αντίστασης κύλισης
(με θερμοκρασιακή διόρθωση και διόρθωση διαμέτρου τυμπάνου): …
8. Παρατηρήσεις (εφόσον υπάρχουν): …
9. Ημερομηνία: …
10. Υπογραφή: …
ΜΕΡΟΣ 2 — ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΟΚΙΜΗΣ
1. Ημερομηνία δοκιμής: …
2. Ταυτοποίηση μηχανής δοκιμής και διάμετρος/επιφάνεια τυμπάνου: …
3. Λεπτομέρειες του ελαστικού δοκιμής: …
3.1. Χαρακτηρισμός μεγέθους και περιγραφή χρήσης ελαστικού: …
3.2. Εμπορική ονομασία ελαστικού και εμπορική περιγραφή: …
3.3. Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) αναφοράς: …kPa
4. Δεδομένα δοκιμής: …
4.1. Μέθοδος μέτρησης: …
4.2. Ταχύτητα δοκιμής: km/h
4.3. Φορτίο: …N
4.4. Πίεση πλήρωσης (φουσκώματος) δοκιμής, αρχική: …
4.5. Απόσταση από τον άξονα του ελαστικού έως την εξωτερική επιφάνεια του τυμπάνου υπό συνθήκες σταθερής κατάστασης, rL: m
4.6. Πλάτος και υλικό σώτρου δοκιμής: …
4.7. Θερμοκρασία περιβάλλοντος: …°C
4.8. Φορτίο δοκιμής επένδυσης (με εξαίρεση τη μέθοδο επιβράδυνσης): …N
5. Συντελεστής αντίστασης κύλισης: …
5.1. Αρχική τιμή (ή μέσος όρος στην περίπτωση περισσότερων της 1): …N/kN
5.2. Με θερμοκρασιακή διόρθωση N/kN: …
5.3. Με θερμοκρασιακή διόρθωση και διόρθωση διαμέτρου τυμπάνου: …N/kN
Προσάρτημα 4
Οργανισμοί τυποποίησης ελαστικών
|
1. |
The Tire and Rim Association, Inc. (TRA) |
|
2. |
The European Tyre and Rim Technical Organisation (ETRTO) |
|
3. |
The Japan Automobile Tyre Manufacturers' Association (JATMA) |
|
4. |
The Tyre and Rim Association of Australia (TRAA) |
|
5. |
South Africa Bureau of Standards (SABS) |
|
6. |
China Association for Standardization (CAS) |
|
7. |
Indian Tyre Technical Advisory Committee (ITTAC) |
|
8. |
Διεθνής Οργανισμός Τυποποίησης (ISO) |
Προσάρτημα 5
Μέθοδος επιβράδυνσης: Μετρήσεις και επεξεργασία δεδομένων για τιμή επιβράδυνσης με λήψη σε διαφορική μορφή dω/dt
1. Καταγράφεται η εξάρτηση απόστασης-χρόνου του περιστρεφόμενου σώματος που επιβραδύνεται από την περιφέρεια με εύρος ταχυτήτων από 82 έως 78 km/h ή 62 έως 58 km/h, ανάλογα με την κατηγορία ελαστικού (παράρτημα 6 σημείο 3.2, πίνακας 1) σε διακριτή μορφή (σχήμα 1):
z = f(tz)
όπου:
|
|
z είναι ένας αριθμός περιστροφών του σώματος κατά την επιβράδυνση, |
|
|
tz είναι ο χρόνος λήξης του αριθμού περιστροφών z σε δευτερόλεπτα που καταγράφεται με 6 ψηφία μετά το μηδέν. |
Σχήμα 1
Σημείωση 1: Η χαμηλότερη ταχύτητα του εύρους καταγραφής μπορεί να μειώνεται σε 60 km/h, όταν η ταχύτητα δοκιμής είναι 80 km/h, και σε 40 km/h, όταν η ταχύτητα δοκιμής είναι 60 km/h.
2. Κατά προσέγγιση καταγεγραμμένη εξάρτηση με συνεχή, μονότονη, διαφορίσιμη λειτουργία:
|
2.1. |
Επιλέγεται η πλησιέστερη προς τη μέγιστη τιμή του z διαιρετέα με το 4 και διαιρείται σε 4 ίσα μέρη με όρια: 0, z1(t1), z2(t2), z3(t3), z4(t4). |
|
2.2. |
Υπολογίζεται το σύστημα για 4 εξισώσεις, καθεμία με τη μορφή: 
όπου τα άγνωστα:
Σε αυτές τις 4 εξισώσεις προστίθενται οι συντεταγμένες του 4ου ορίου ανωτέρω. |
|
2.3. |
Λαμβάνονται οι σταθερές A, B και TΣ ως λύση στο σύστημα εξισώσεων του πιο πάνω σημείου 2.2 με χρήση της διαδικασίας επανάληψης και κατά προσέγγιση δεδομένων που μετρήθηκαν με τους τύπους: 
όπου:
|
Σημείωση 2: Άλλες συναρτήσεις κατά προσέγγιση z = f(tz) μπορούν να χρησιμοποιηθούν, εφόσον αποδεικνύεται η καταλληλότητά τους.
3. Υπολογίστε την επιβράδυνση j σε περιστροφές ανά δευτερόλεπτο στο τετράγωνο (s– 2) με τον τύπο:
όπου:
ω είναι η γωνιακή ταχύτητα σε περιστροφές ανά δευτερόλεπτο (s– 1).
Για την περίπτωση Un = 80 km/h, ω = 22,222/Rr (ή R).
Για την περίπτωση Un = 60 km/h, ω = 16,666/Rr (ή R).
4. Εκτιμήστε την ποιότητα της προσέγγισης των μετρούμενων δεδομένων και την ακρίβειά τους με τις παραμέτρους:
|
4.1. |
Τυπική απόκλιση σε ποσοστά: 
|
|
4.2. |
Συντελεστής προσδιορισμού 
όπου: 
|
Σημείωση 3: Οι ανωτέρω υπολογισμοί για την παραλλαγή αυτή της μεθόδου επιβράδυνσης για τη μέτρηση της αντίστασης κύλισης των ελαστικών μπορεί να εκτελεστεί με το πρόγραμμα υπολογιστή «Deceleration Calculator», το οποίο μπορεί να μεταφορτωθεί από τον δικτυακό τόπο της WP.29 (1) καθώς και κάθε λογισμικό που επιτρέπει τον υπολογισμό της μη γραμμικής παλινδρόμησης
(1) Θα αναφερθούν σε μεταγενέστερο στάδιο.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 7
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΔΟΚΙΜΕΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ ΣΕ ΧΙΟΝΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΕΛΑΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΝΤΟΝΗΣ ΧΙΟΝΟΠΤΩΣΗΣ
1. Ειδικοί ορισμοί για δοκιμή σε χιόνι όταν διαφέρουν από τους υπάρχοντες
|
1.1. |
Ως «διαδρομή δοκιμής» νοείται μια μονή διέλευση ενός ελαστικού υπό φορτίο πάνω σε δεδομένη επιφάνεια δοκιμών. |
|
1.2. |
Ως «δοκιμή πέδησης» νοείται μια σειρά από συγκεκριμένο αριθμό δοκιμών πέδησης με σύστημα αντι-εμπλοκής των τροχών (ABS) στο ίδιο ελαστικό εντός μικρού χρονικού διαστήματος. |
|
1.3. |
Ως «δοκιμή έλξης» νοείται μια σειρά από συγκεκριμένο αριθμό δοκιμών έλξης-περιδίνησης σύμφωνα με το πρότυπο ASTM F1805-06 στο ίδιο ελαστικό εντός μικρού χρονικού διαστήματος. |
|
1.4. |
Ως «δοκιμή επιτάχυνσης» νοείται μια σειρά από συγκεκριμένο αριθμό δοκιμών επιτάχυνσης με έλεγχο πρόσφυσης στο ίδιο ελαστικό εντός μικρού χρονικού διαστήματος. |
2. Μέθοδος έλξης περιδίνησης για κατηγορίες ελαστικών C1 και C2 (δοκιμή δύναμης έλξης σύμφωνα με το σημείο 6.4 β) του παρόντος κανονισμού)
Η διαδικασία δοκιμής του προτύπου ASTM F1805-06 χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση των επιδόσεων μέσω τιμών έλξης περιδίνησης σε μετρίως συμπυκνωμένο χιόνι (ο δείκτης συμπύκνωσης του χιονιού μετρούμενος με μετρητή διείσδυσης CTI (1) πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 70 και 80).
2.1. Η πίστα δοκιμών έχει επιφάνεια με μετρίως συμπυκνωμένο χιόνι, όπως χαρακτηρίζεται στον πίνακα A2.1 του προτύπου ASTM F1805-06.
2.2. Η φόρτιση του ελαστικού για τη δοκιμή είναι εκείνη που προβλέπεται στην επιλογή 2 του σημείου 11.9.2 του προτύπου ASTM F1805-06.
3. Μέθοδος πέδησης σε χιόνι για ελαστικά των κατηγοριών C1 και C2
3.1. Γενικοί όροι
3.1.1. Πίστα δοκιμών
Οι δοκιμές πέδησης εκτελούνται σε επίπεδη επιφάνεια δοκιμής επαρκούς μήκους και πλάτους, με μέγιστη κλίση 2 τοις εκατό, η οποία καλύπτεται με πακτωμένο χιόνι.
Η επιφάνεια του χιονιού αποτελείται από μια βάση πολύ καλά πακτωμένου χιονιού πάχους τουλάχιστον 3 cm και μια επιφανειακή στρώση μέτρια πακτωμένου και προετοιμασμένου χιονιού πάχους περίπου 2 cm.
Η θερμοκρασία του αέρα, μετρούμενη περίπου ένα μέτρο πάνω από το έδαφος, πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ – 2 °C και – 15 °C· η θερμοκρασία του χιονιού, μετρούμενη σε βάθος περίπου ενός εκατοστού, πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ – 4 °C και – 15 °C.
Συστήνεται να αποφεύγονται η άμεση ηλιακή ακτινοβολία, οι μεγάλες μεταβολές ηλιοφάνειας ή υγρασίας, καθώς και ο άνεμος.
Ο δείκτης συμπύκνωσης του χιονιού μετρούμενος με μετρητή διείσδυσης CTI πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 75 και 85.
3.1.2. Όχημα
Η δοκιμή πρέπει να εκτελείται με τυπικό όχημα παραγωγής που βρίσκεται σε καλή κατάσταση λειτουργίας και είναι εξοπλισμένο με σύστημα ABS.
Το χρησιμοποιούμενο όχημα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να διασφαλίζεται ότι τα φορτία σε κάθε τροχό είναι κατάλληλα για τα δοκιμαζόμενα ελαστικά. Μπορούν να δοκιμαστούν αρκετά διαφορετικά μεγέθη ελαστικών στο ίδιο όχημα.
3.1.3. Ελαστικά
Τα ελαστικά θα πρέπει να «ροντάρονται» πριν από τη διεξαγωγή της δοκιμής, ώστε να απομακρύνονται τυχόν προεξοχές, υπολείμματα ή αναλαμπές που οφείλονται στη διαδικασία μορφοποίησης του ελαστικού. Η επιφάνεια του ελαστικού που έρχεται σε επαφή με το χιόνι πρέπει να καθαρίζεται πριν από την εκτέλεση δοκιμής.
Τα ελαστικά πρέπει να εγκλιματίζονται στην εξωτερική θερμοκρασία περιβάλλοντος τουλάχιστον δύο ώρες πριν από την τοποθέτησή τους για τις δοκιμές. Κατόπιν πρέπει να ρυθμίζεται η πίεση των ελαστικών με βάση τις τιμές που ορίζονται για τη δοκιμή.
Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτή η τοποθέτηση σε ένα όχημα και του ελαστικού αναφοράς και του υποψήφιου ελαστικού, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ενδιάμεσο ένα τρίτο ελαστικό (ελαστικό «ελέγχου»). Πρώτα δοκιμάζεται το ελαστικό ελέγχου σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς σε άλλο όχημα, και κατόπιν δοκιμάζεται το υποψήφιο ελαστικό σε σύγκριση με το ελαστικό ελέγχου στο όχημα.
3.1.4. Φορτίο και πίεση
Για ελαστικά κατηγορίας C1, το φορτίο του οχήματος πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να διασφαλίζει ότι τα φορτία που ασκούνται στα ελαστικά είναι μεταξύ 60 τοις εκατό και 90 τοις εκατό του φορτίου που αντιστοιχεί στον δείκτη φόρτισης του ελαστικού.
Η εν ψυχρώ πίεση πλήρωσης πρέπει να είναι 240 kPa.
3.1.4.1. Για ελαστικά κατηγορίας C1, το φορτίο του οχήματος πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να διασφαλίζει ότι τα φορτία που ασκούνται στα ελαστικά είναι μεταξύ 60 τοις εκατό και 90 τοις εκατό του φορτίου που αντιστοιχεί στον δείκτη φόρτισης του ελαστικού.
Η εν ψυχρώ πίεση πλήρωσης πρέπει να είναι 240 kPa.
3.1.4.2. Για ελαστικά κατηγορίας C2, το φορτίο του οχήματος πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να διασφαλίζει ότι τα φορτία που ασκούνται στα ελαστικά είναι μεταξύ 60 τοις εκατό και 100 τοις εκατό του φορτίου που αντιστοιχεί στον δείκτη φόρτισης του ελαστικού.
Το στατικό φορτίο ελαστικού στον ίδιο άξονα δεν πρέπει να διαφέρει περισσότερο από 10 τοις εκατό.
Η πίεση πλήρωσης υπολογίζεται ότι κινείται σε σταθερή παραμόρφωση:
Για ένα κατακόρυφο φορτίο μεγαλύτερο ή ίσο με το 75 τοις εκατό της ικανότητας φόρτισης του ελαστικού, εφαρμόζεται σταθερή παραμόρφωση, συνεπώς η πίεση πλήρωσης δοκιμής «Pt» υπολογίζεται ως εξής:
|
|
Qr είναι το μέγιστο φορτίο που συνδέεται με τον δείκτη ικανότητας φόρτισης του ελαστικού που αναγράφεται στην παρειά |
|
|
Pr είναι η πίεση αναφοράς που αντιστοιχεί στη μέγιστη ικανότητα φόρτισης Qr |
|
|
Qt είναι το φορτίο στατικής δοκιμής του ελαστικού |
Για ένα κατακόρυφο φορτίο χαμηλότερο από το 75 τοις εκατό της ικανότητας φόρτισης του ελαστικού, εφαρμόζεται σταθερή πίεση πλήρωσης, συνεπώς η πίεση πλήρωσης δοκιμής «Pt» υπολογίζεται ως εξής:
Pt = Pr(0,75)1,25 = (0,7)Pr
Pr είναι η πίεση αναφοράς που αντιστοιχεί στη μέγιστη ικανότητα φόρτισης Qr
Ελέγξτε την πίεση του ελαστικού ακριβώς πριν από τη δοκιμή σε θερμοκρασία περιβάλλοντος.
3.1.5. Όργανα
Στο όχημα τοποθετούνται βαθμονομημένοι αισθητήρες κατάλληλοι για μετρήσεις τον χειμώνα. Υπάρχει σύστημα λήψης δεδομένων για την αποθήκευση των μετρήσεων.
Η ακρίβεια των αισθητήρων και συστημάτων μέτρησης πρέπει να είναι τέτοια ώστε να διασφαλίζεται ότι η σχετική αβεβαιότητα των μετρούμενων ή υπολογιζόμενων μέσων πλήρως αναπτυγμένων επιβραδύνσεων είναι μικρότερη από 1 τοις εκατό.
3.2. Αλληλουχίες δοκιμών
3.2.1. Για κάθε υποψήφιο ελαστικό και για το τυποποιημένο ελαστικό αναφοράς, οι δοκιμές πέδησης με ABS πρέπει να επαναλαμβάνονται τουλάχιστον 6 φορές.
Οι ζώνες όπου εφαρμόζεται πλήρως η πέδηση με σύστημα ABS δεν πρέπει να επικαλύπτονται.
Όταν δοκιμάζεται μια νέα σειρά ελαστικών, οι δοκιμές εκτελούνται κατόπιν μετατόπισης της τροχιάς του οχήματος, για να μην εφαρμοστεί η πέδηση στα ίχνη του προηγούμενου ελαστικού.
Όταν δεν είναι πια εφικτό να μην επικαλύπτονται οι πλήρεις ζώνες πέδησης με ABS, η πίστα δοκιμών πρέπει να καθαρίζεται εκ νέου.
Απαιτούμενη αλληλουχία:
|
|
6 επαναλήψεις του τυποποιημένου ελαστικού δοκιμής αναφοράς (SRTT), και κατόπιν μετατόπιση για τη δοκιμή του επόμενου ελαστικού σε καινούρια επιφάνεια |
|
|
6 επαναλήψεις του υποψήφιου ελαστικού 1, και κατόπιν μετατόπιση |
|
|
6 επαναλήψεις του υποψήφιου ελαστικού 2, και κατόπιν μετατόπιση |
|
|
6 επαναλήψεις του SRTT, και κατόπιν μετατόπιση |
3.2.2. Σειρά των δοκιμών:
Εάν πρόκειται να αξιολογηθεί μόνο ένα υποψήφιο ελαστικό, η σειρά των δοκιμών είναι η εξής:
R1 — T — R2
Όπου:
|
R1 |
είναι η αρχική δοκιμή του SRTT, R2 είναι η επαναληπτική δοκιμή του SRTT και T η δοκιμή του προς αξιολόγηση υποψήφιου ελαστικού. Πριν από την επανάληψη της δοκιμής του SRTT, σε δοκιμή μπορούν να υποβάλλονται δύο, κατά το μέγιστο, υποψήφια ελαστικά, για παράδειγμα: R1 — T1 — T2 — R2. |
3.2.3. Οι συγκριτικές δοκιμές του SRTT και των υποψήφιων ελαστικών πρέπει να επαναλαμβάνονται σε δύο διαφορετικές ημέρες.
3.3. Διαδικασία δοκιμής
3.3.1. Οδηγούμε το όχημα με ταχύτητα τουλάχιστον 28 km/h.
3.3.2. Όταν φτάσουμε στη ζώνη μέτρησης, βάζουμε νεκρά ταχύτητα στο όχημα, πατάμε απότομα το ποδόπληκτρο πέδησης με συνεχή δύναμη που αρκεί για να ενεργοποιήσει το σύστημα ABS σε όλους τους τροχούς του οχήματος και να οδηγήσει σε σταθερή επιβράδυνση του οχήματος, και το κρατάμε πατημένο μέχρις ότου πέσει η ταχύτητα κάτω από τα 8 km/h.
3.3.3. Υπολογίζεται η μέση πλήρως αναπτυγμένη επιβράδυνση μεταξύ 25 km/h και 10 km/h από τις μετρήσεις χρόνου, απόστασης, ταχύτητας ή επιτάχυνσης.
3.4. Αξιολόγηση δεδομένων και παρουσίαση αποτελεσμάτων
3.4.1. Παράμετροι που πρέπει να περιλαμβάνονται στην έκθεση
3.4.1.1. Υπολογίζεται και αναφέρεται στην έκθεση η μέση και τυπική απόκλιση από τη μέση πλήρως αναπτυγμένη επιβράδυνση (mfdd) για κάθε ελαστικό και κάθε δοκιμή πέδησης.
Ο συντελεστής απόκλισης CV μιας δοκιμής πέδησης ελαστικού υπολογίζεται ως εξής:
3.4.1.2 Οι σταθμισμένοι μέσοι όροι δύο διαδοχικών δοκιμών του SRTT υπολογίζονται λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό των υποψήφιων ελαστικών στο ενδιάμεσο:
Για τη σειρά δοκιμών R1 — T — R2, ο σταθμισμένος μέσος όρος του SRTT ως προς τον οποίο συγκρίνονται οι επιδόσεις του υποψήφιου ελαστικού λαμβάνεται από τη σχέση:
wa(SRTT) = (R1 + R2)/2
Όπου:
|
R1 |
είναι η μέση τιμή της mfdd για την πρώτη δοκιμή του SRTT και R2 η μέση τιμή της mfdd για τη δεύτερη δοκιμή του SRTT. Για τη σειρά δοκιμών R1 — T1 — T2 — R2, ο σταθμισμένος μέσος όρος (wa) του SRTT ως προς τον οποίο συγκρίνονται οι επιδόσεις του υποψήφιου ελαστικού λαμβάνεται από τη σχέση:
|
3.4.1.3. Ο δείκτης πρόσφυσης στο χιόνι (SG), ως ποσοστό, ενός υποψήφιου ελαστικού υπολογίζεται με την εξής σχέση:
3.4.2. Στατιστικές επαληθεύσεις
Πρέπει να εξετάζονται οι δέσμες επαναλήψεων της μετρούμενης ή υπολογιζόμενης mfdd για κάθε ελαστικό ως προς την κανονικότητα, την παρέκκλιση και τις ακραίες τιμές.
Πρέπει να εξετάζεται η συνέπεια των μέσων τιμών και των τυπικών αποκλίσεων διαδοχικών δοκιμών πέδησης του SRTT.
Οι μέσες τιμές δύο διαδοχικών δοκιμών πέδησης του SRTT δεν πρέπει να παρουσιάζουν διαφορά άνω του 5 τοις εκατό.
Ο συντελεστής απόκλισης οποιασδήποτε δοκιμής πέδησης πρέπει να είναι μικρότερος από 6 τοις εκατό.
Εάν δεν πληρούνται αυτοί οι όροι, οι δοκιμές πρέπει να εκτελούνται πάλι αφού πρώτα καθαριστεί εκ νέου η πίστα δοκιμών.
3.4.3. Σε περίπτωση που δεν είναι εφικτή η τοποθέτηση των υποψήφιων ελαστικών στο ίδιο όχημα με το SRTT, λόγω, παραδείγματος χάριν, του μεγέθους των ελαστικών, αδυναμίας επίτευξης της απαιτούμενης φόρτισης κ.ο.κ., η σύγκριση πραγματοποιείται με ενδιάμεσα ελαστικά, εφεξής καλούμενα «ελαστικά ελέγχου», σε δύο διαφορετικά οχήματα. Το ένα όχημα πρέπει να είναι κατάλληλο για την τοποθέτηση του SRTT και του ελαστικού ελέγχου και το άλλο για την τοποθέτηση του ελαστικού ελέγχου και του υποψήφιου ελαστικού.
3.4.3.1 Ο δείκτης πρόσφυσης του ελαστικού ελέγχου σε σχέση με το SRTT στο χιόνι (SG1) και ο δείκτης πρόσφυσης (SG2) του υποψήφιου ελαστικού σε σχέση με το ελαστικό ελέγχου στο χιόνι καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία των σημείων 3.1 έως 3.4.2 παραπάνω.
Ο δείκτης πρόσφυσης του υποψήφιου ελαστικού σε σχέση με το SRTT στο χιόνι είναι το γινόμενο των δύο δεικτών πρόσφυσης στο χιόνι, δηλαδή SG1 × SG2.
3.4.3.2. Οι συνθήκες περιβάλλοντος πρέπει να είναι συγκρίσιμες. Όλες οι δοκιμές πρέπει να ολοκληρώνονται εντός της ίδιας ημέρας.
3.4.3.3. Για τη σύγκριση με το SRTT και το υποψήφιο ελαστικό πρέπει να χρησιμοποιείται η ίδια σειρά ελαστικών ελέγχου και να τοποθετείται στις ίδιες θέσεις τροχών.
3.4.3.4. Τα ελαστικά ελέγχου που χρησιμοποιούνται για τις δοκιμές αποθηκεύονται στη συνέχεια υπό τις ίδιες συνθήκες που απαιτούνται για το SRTT.
3.4.3.5. Το SRTT και τα ελαστικά ελέγχου δεν λαμβάνονται υπόψη σε περίπτωση αντικανονικής φθοράς ή ζημιάς ή υποβάθμισης των επιδόσεών τους.
4. Μέθοδος επιτάχυνσης για ελαστικά κατηγορίας C3
4.1. Σύμφωνα με τον ορισμό των ελαστικών C3 που αναφέρονται στο σημείο 2.4.3, η πρόσθετη κατάταξη για τον σκοπό της παρούσας μεθόδου δοκιμής εφαρμόζεται μόνο:
|
α) |
C3 Narrow (C3N), όταν το ονομαστικό πλάτος διατομής ελαστικών C3 είναι μικρότερο από 285 mm |
|
β) |
C3 Wide (C3W), όταν το ονομαστικό πλάτος διατομής ελαστικών C3 είναι μεγαλύτερο ή ίσο προς 285 mm |
4.2. Μέθοδοι για τη μέτρηση του δείκτη πρόσφυσης στο χιόνι
Οι επιδόσεις στο χιόνι βασίζονται σε μια μέθοδο δοκιμής με την οποία η μέση επιτάχυνση, σε μια δοκιμή επιτάχυνσης, ενός υποψήφιου ελαστικού συγκρίνεται με εκείνη ενός τυποποιημένου ελαστικού αναφοράς.
Οι σχετικές επιδόσεις υποδεικνύονται με τον δείκτη πρόσφυσης στο χιόνι (SG).
Όταν υποβάλλεται σε δοκιμή σύμφωνα με τη δοκιμή επιτάχυνσης στο σημείο 4.7 παρακάτω, η μέση επιτάχυνση ενός υποψήφιου χειμερινού ελαστικού πρέπει να είναι τουλάχιστον 1,25 σε σύγκριση με ένα από τα δύο ισοδύναμα SRTT — πρότυπα ASTM F 2870 και ASTM F 2871.
4.3. Εξοπλισμός μέτρησης
4.3.1. Πρέπει να χρησιμοποιηθεί αισθητήρας κατάλληλος για τη μέτρηση της ταχύτητας και της απόστασης που καλύπτονται σε επιφάνεια με χιόνι/πάγο μεταξύ δύο ταχυτήτων.
Για τη μέτρηση της ταχύτητας οχήματος πρέπει να χρησιμοποιείται ένας πέμπτος τροχός ή ένα σύστημα μέτρησης της ταχύτητας άνευ επαφής (περιλαμβανομένου ραντάρ, GPS …).
4.3.2. Τηρούνται οι εξής ανοχές:
|
α) |
Για μετρήσεις ταχύτητας: ± 1 τοις εκατό (km/h) ή 0,5 km/h, οποιοδήποτε είναι μεγαλύτερο. |
|
β) |
Για μετρήσεις απόστασης: ± 1 × 10– 1 m |
4.3.3. Απεικόνιση της μετρούμενης ταχύτητας ή η διαφορά μεταξύ της μετρούμενης ταχύτητας και της ταχύτητας αναφοράς για τη δοκιμή συνιστώνται μέσα στο όχημα, έτσι ώστε ο οδηγός να μπορεί να προσαρμόζει την ταχύτητα του οχήματος.
4.3.4. Για δοκιμή επιτάχυνσης που καλύπτεται στο σημείο 4.7 κατωτέρω, απεικόνιση του συντελεστή ολίσθησης των κινούμενων ελαστικών συνιστάται εντός του οχήματος και πρέπει να χρησιμοποιηθεί στη συγκεκριμένη περίπτωση του σημείου 4.7.2.1.1 κατωτέρω.
Υπολογίζεται ο συντελεστής ολίσθησης με βάση
|
α) |
Η ταχύτητα του οχήματος μετράται όπως ορίζεται στο σημείο 4.3.1 ανωτέρω (m/s) |
|
β) |
Η ταχύτητα τροχού υπολογίζεται σε ένα ελαστικό του κινητήριου άξονα, μετρώντας τη γωνιακή ταχύτητα και τη διάμετρο φορτίου του |
Ταχύτητα τροχού = π × διάμετρος φορτίου × γωνιακή ταχύτητα
Όπου, π = 3,1416 (m/360deg), η διάμετρος φορτίου (m) και η γωνιακή ταχύτητα (περιστροφές ανά δευτερόλεπτο = 360 deg/sec).
4.3.5. Ένα σύστημα απόκτησης δεδομένων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποθήκευση των μετρήσεων.
4.4. Γενικοί όροι
4.4.1. Πίστα δοκιμών
Η δοκιμή εκτελείται σε επίπεδη επιφάνεια δοκιμής επαρκούς μήκους και πλάτους, με μέγιστη κλίση 2 τοις εκατό, η οποία καλύπτεται με πακτωμένο χιόνι.
4.4.1.1 Η επιφάνεια του χιονιού αποτελείται από μια βάση πολύ καλά πακτωμένου χιονιού πάχους τουλάχιστον 3 cm και μια επιφανειακή στρώση μέτρια πακτωμένου και προετοιμασμένου χιονιού πάχους περίπου 2 cm.
4.4.1.2. Ο δείκτης συμπύκνωσης του χιονιού μετρούμενος με μετρητή διείσδυσης CTI πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 80 και 90. Ανατρέξτε στο προσάρτημα του προτύπου ASTM F1805 για συμπληρωματικά στοιχεία σχετικά με τη μέθοδο μέτρησης.
4.4.1.3. Η θερμοκρασία του αέρα, μετρούμενη περίπου ένα μέτρο πάνω από το έδαφος, πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ – 2 °C και – 15 °C· η θερμοκρασία του χιονιού, μετρούμενη σε βάθος περίπου ενός εκατοστού, πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ – 4 °C και – 15 °C.
Η θερμοκρασία του αέρα δεν πρέπει να μεταβάλλεται κατά περισσότερο από 10 βαθμούς Κελσίου κατά τη διάρκεια της δοκιμής.
4.5. Προετοιμασία και ροντάρισμα ελαστικών
4.5.1. Τοποθετήστε τα ελαστικά δοκιμής σε σώτρα σύμφωνα με το πρότυπο ISO 4209-1 με συμβατικές μεθόδους τοποθέτησης. Εξασφαλίστε σωστή έδρα της πτέρνας με τη χρήση κατάλληλου λιπαντικού. Πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική χρήση λιπαντικού ώστε να προλαμβάνεται η ολίσθηση του ελαστικού στο σώτρο του τροχού.
4.5.2. Τα ελαστικά πρέπει να «ροντάρονται» πριν από τη διεξαγωγή της δοκιμής, ώστε να απομακρύνονται προεξοχές, υπολείμματα ή αναλαμπές του πέλματος που οφείλονται στη διαδικασία μορφοποίησης του ελαστικού.
4.5.3. Τα ελαστικά πρέπει να εγκλιματίζονται στην εξωτερική θερμοκρασία περιβάλλοντος τουλάχιστον δύο ώρες πριν από την τοποθέτησή τους για τις δοκιμές.
Θα πρέπει να τοποθετούνται έτσι ώστε να έχουν όλα την ίδια θερμοκρασία περιβάλλοντος πριν από τη δοκιμή και να προστατεύονται από τον ήλιο, ώστε να αποφεύγεται η υπερβολική θέρμανση από την ηλιακή ακτινοβολία.
Η επιφάνεια του ελαστικού που έρχεται σε επαφή με το χιόνι πρέπει να καθαρίζεται πριν από την εκτέλεση δοκιμής.
Κατόπιν πρέπει να ρυθμίζεται η πίεση των ελαστικών με βάση τις τιμές που ορίζονται για τη δοκιμή.
4.6. Αλληλουχία δοκιμών
Εάν πρόκειται να αξιολογηθεί μόνο ένα υποψήφιο ελαστικό, η σειρά των δοκιμών είναι η εξής:
R1, T, R2
Όπου:
R1 είναι η αρχική δοκιμή του SRTT, R2 είναι η επαναληπτική δοκιμή του SRTT και T είναι η δοκιμή του προς αξιολόγηση υποψήφιου ελαστικού.
Πριν από την επανάληψη της δοκιμής του SRTT, σε δοκιμή μπορούν να υποβάλλονται 3, κατά το μέγιστο, υποψήφια ελαστικά, για παράδειγμα: R1, T1, T2, T3, R2.
Οι συστάσεις είναι ότι οι ζώνες όπου εφαρμόζεται πλήρως η επιτάχυνση δεν αλληλεπικαλύπτονται χωρίς επαναδιαμόρφωση.
Όταν δοκιμάζεται μια νέα σειρά ελαστικών, οι δοκιμές εκτελούνται κατόπιν μετατόπισης της τροχιάς του οχήματος για να μην εφαρμοστεί η επιτάχυνση στα ίχνη του προηγούμενου ελαστικού· όταν δεν είναι πια εφικτό να μην επικαλύπτονται οι πλήρεις ζώνες επιτάχυνσης, η πίστα δοκιμών θα πρέπει να καθαρίζεται εκ νέου.
4.7. Διαδικασία δοκιμής επιτάχυνσης στο χιόνι για τον δείκτη πρόσφυσης στο χιόνι των κατηγοριών C3Ν και C3W
4.7.1. Βασική αρχή
Η μέθοδος δοκιμής καλύπτει μια διαδικασία για μέτρηση των επιδόσεων πρόσφυσης στο χιόνι των ελαστικών επαγγελματικών οχημάτων κατά τη διάρκεια της επιτάχυνσης, με χρήση επαγγελματικού οχήματος που διαθέτει σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης (TCS, ASR κ.λπ.).
Ξεκινώντας με καθορισμένη αρχική ταχύτητα, εφαρμόζεται πλήρης ισχύς για την ενεργοποίηση του συστήματος ελέγχου πρόσφυσης, η μέση επιτάχυνση υπολογίζεται μεταξύ δύο καθορισμένων ταχυτήτων.
4.7.2. Όχημα
4.7.2.1 Η δοκιμή πρέπει να διεξάγεται με ένα τυπικό επαγγελματικό όχημα 2 αξόνων σε καλή κατάσταση λειτουργίας με:
|
α) |
Χαμηλό βάρος οπίσθιου άξονα και κινητήρα αρκετά ισχυρό ώστε να διατηρήσει το μέσο ποσοστό ολίσθησης κατά τη διάρκεια της δοκιμής, όπως ορίζεται στα σημεία 4.7.5.1. και 4.7.5.2.1 κατωτέρω· |
|
β) |
Χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων (επιτρέπεται αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων με χειροκίνητη μετατόπιση) με σχέση μετάδοσης που καλύπτει το εύρος ταχυτήτων τουλάχιστον 19 km/h μεταξύ των 4 km/h και των 30 km/h· |
|
γ) |
Συνιστάται εμπλοκή του διαφορικού στον κινητήριο άξονα για τη βελτίωση της επαναληψιμότητας· |
|
δ) |
Ένα τυπικό επαγγελματικό σύστημα ελέγχου/περιορισμού της ολίσθησης του κινητήριου άξονα κατά την επιτάχυνση (έλεγχος πρόσφυσης, ASR, TCS κ.λπ.). |
4.7.2.1.1. Στην ειδική περίπτωση κατά την οποία δεν είναι διαθέσιμο ένα τυπικό επαγγελματικό όχημα εξοπλισμένο με σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης, επιτρέπεται όχημα χωρίς έλεγχο πρόσφυσης/ASR/TCS, εάν το όχημα είναι εφοδιασμένο με σύστημα απεικόνισης του ποσοστού ολίσθησης, όπως αναφέρεται στο σημείο 4.3.4 του παρόντος παραρτήματος, και υποχρεωτική εμπλοκή διαφορικού στον κινητήριο άξονα που χρησιμοποιείται σύμφωνα με τη διαδικασία λειτουργίας 4.7.5.2.1 κατωτέρω. Εάν είναι διαθέσιμη η εμπλοκή διαφορικού, θα πρέπει να χρησιμοποιείται· εάν, ωστόσο, η εμπλοκή του διαφορικού δεν είναι διαθέσιμη, ο μέσος συντελεστής ολίσθησης πρέπει να μετράται στον αριστερό και τον δεξιό κινητήριο τροχό.
4.7.2.2. Οι επιτρεπόμενες τροποποιήσεις είναι οι εξής:
|
α) |
Αυτές που επιτρέπουν την αύξηση του αριθμού μεγεθών ελαστικών που μπορούν να τοποθετούνται στο όχημα· |
|
β) |
Αυτές που επιτρέπουν την εγκατάσταση αυτόματης ενεργοποίησης της επιτάχυνσης και των μετρήσεων. |
Απαγορεύεται οποιαδήποτε άλλη τροποποίηση του συστήματος επιτάχυνσης.
4.7.3. Τοποθέτηση στο όχημα
Στον οπίσθιο κινητήριο άξονα μπορούν να τοποθετηθούν αδιακρίτως 2 ή 4 ελαστικά δοκιμής, αν τηρείται η φόρτωση ανά ελαστικό.
Ο εμπρόσθιος κατευθυντήριος μη κινητήριος άξονας είναι εξοπλισμένος με 2 ελαστικά μεγέθους κατάλληλου για το φορτίο του άξονα. Αυτά τα 2 εμπρόσθια ελαστικά θα μπορούσαν να διατηρηθούν για όλη τη διάρκεια της δοκιμής.
4.7.4. Πίεση φορτίου και πίεση πλήρωσης
4.7.4.1. Το στατικό φορτίο σε κάθε ελαστικό δοκιμής οπίσθιου κινητήριου άξονα πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 20 τοις εκατό και 55 τοις εκατό της δοκιμασμένης ικανότητας φόρτισης του ελαστικού που αναγράφεται στην παρειά.
Το συνολικό στατικό φορτίο του εμπρόσθιου κατευθυντήριου άξονα του οχήματος θα πρέπει να είναι μεταξύ 60 τοις εκατό και 160 τοις εκατό του συνολικού φορτίου του πίσω κινητήριου άξονα.
Το στατικό φορτίο ελαστικού στον ίδιο κινητήριο άξονα δεν πρέπει να διαφέρει περισσότερο από 10 τοις εκατό.
4.7.4.2. Η πίεση πλήρωσης των κινητήριων ελαστικών πρέπει να είναι 70 τοις εκατό εκείνης που αναγράφεται στην παρειά.
Τα κατευθυντήρια ελαστικά πληρούνται σύμφωνα με την ονομαστική πίεση που αναγράφεται στην παρειά.
Αν η πίεση δεν αναγράφεται στην παρειά, ανατρέξτε στην καθορισμένη πίεση στα εγχειρίδια με τα εφαρμοστέα πρότυπα του ελαστικού που αντιστοιχεί στη μέγιστη ικανότητα φόρτισης.
4.7.5. Δοκιμές
4.7.5.1. Τοποθετήστε πρώτα τη σειρά ελαστικών αναφοράς επί του οχήματος όταν αυτό βρίσκεται επί της ζώνης δοκιμής.
Το όχημα τίθεται σε κίνηση με σταθερή ταχύτητα μεταξύ 4 km/h και 11 km/h και στη σχέση μετάδοσης που μπορεί να καλύπτει το εύρος ταχυτήτων τουλάχιστον 19 km/h για το πλήρες πρόγραμμα δοκιμών (π.χ. R-T1-T2-T3-R).
Η συνιστώμενη σχέση μετάδοσης που επιλέγεται είναι η 3η ή 4η και παρέχει ένα ελάχιστο 10 τοις εκατό μέσο συντελεστή ολίσθησης που βρίσκεται εντός του μετρούμενου εύρους ταχύτητας.
4.7.5.2. Σε περίπτωση οχημάτων εξοπλισμένων με το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης (ενεργοποιημένο ήδη πριν από τη δοκιμή) εφαρμόζεται πλήρης ισχύς έως ότου το όχημα φθάσει στην τελική ταχύτητα.
Τελική ταχύτητα = αρχική ταχύτητα + 15 km/h
Δεν εφαρμόζεται δύναμη συγκράτησης όπισθεν στο όχημα δοκιμής.
4.7.5.2.1. Στη συγκεκριμένη περίπτωση του σημείου 4.7.2.1.1 του παρόντος παραρτήματος, στην περίπτωση που ένα τυπικό επαγγελματικό όχημα εξοπλισμένο με σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης δεν είναι διαθέσιμο, ο οδηγός διατηρεί χειροκίνητα τον μέσο συντελεστή ολίσθησης μεταξύ 10 και 40 τοις εκατό (διαδικασία ελεγχόμενης ολίσθησης στη θέση της πλήρους ολίσθησης) εντός του προκαθορισμένου εύρους ταχυτήτων. Εάν δεν είναι διαθέσιμη η εμπλοκή διαφορικού, η διαφορά του μέσου συντελεστή ολίσθησης μεταξύ του αριστερού και του δεξιού κινητήριου τροχού δεν πρέπει να υπερβαίνει το 8 τοις εκατό για κάθε δοκιμή. Όλα τα ελαστικά και οι διαδρομές στη δοκιμή πραγματοποιούνται με διαδικασία ελεγχόμενης ολίσθησης.
4.7.5.3. Μετρήστε την απόσταση μεταξύ της αρχικής ταχύτητας και της τελικής ταχύτητας.
4.7.5.4. Για κάθε υποψήφιο ελαστικό και για το τυποποιημένο ελαστικό αναφοράς, οι δοκιμές επιτάχυνσης πρέπει να επαναλαμβάνονται τουλάχιστον 6 φορές και οι συντελεστές μεταβολής (τυπική απόκλιση/μέσον όρο * 100) που υπολογίζονται για τουλάχιστον 6 έγκυρες δοκιμές στην απόσταση είναι μικρότερες από ή ίσες με το 6 τοις εκατό.
4.7.5.5 Σε περίπτωση οχήματος που διαθέτει σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης, ο μέσος συντελεστής ολίσθησης είναι στο εύρος από 10 τοις εκατό έως 40 τοις εκατό (που υπολογίζεται σύμφωνα με το σημείο 4.3.4 του παρόντος παραρτήματος).
4.7.5.6. Εφαρμόζεται η αλληλουχία δοκιμής όπως ορίζεται στο σημείο 4.6. ανωτέρω.
4.8. Επεξεργασία αποτελεσμάτων μέτρησης
4.8.1. Υπολογισμός της μέσης επιβράδυνσης AA
Κάθε φορά που η μέτρηση επαναλαμβάνεται, η μέση επιβράδυνση AA (m · s– 2) υπολογίζεται με τον τύπο:
Όπου D (m) είναι η διανυθείσα απόσταση μεταξύ της αρχικής ταχύτητας Si (m · s– 1) και της τελικής ταχύτητας Sf (m · s– 1).
4.8.2. Επαλήθευση αποτελεσμάτων
Για τα υποψήφια ελαστικά:
Ο συντελεστής διακύμανσης της μέσης επιτάχυνσης υπολογίζεται για όλα τα υποψήφια ελαστικά. Αν ένας συντελεστής μεταβολής είναι μεγαλύτερος από 6 τοις εκατό, τα δεδομένα για το εν λόγω υποψήφιο ελαστικό απορρίπτονται και η δοκιμή επαναλαμβάνεται.
Για το ελαστικό αναφοράς:
Αν ο συντελεστής μεταβολής της μέσης επιτάχυνσης «AA» για κάθε ομάδα τουλάχιστον 6 δοκιμών του ελαστικού αναφοράς είναι υψηλότερος από 6 τοις εκατό, όλα τα δεδομένα απορρίπτονται και η δοκιμή επαναλαμβάνεται για όλα ελαστικά (τα υποψήφια ελαστικά και το ελαστικό αναφοράς).
Επιπλέον, προκειμένου να ληφθούν υπόψη πιθανές εξελίξεις δοκιμής, ο συντελεστής επικύρωσης υπολογίζεται με βάση τις μέσες τιμές δύο οποιωνδήποτε διαδοχικών ομάδων τουλάχιστον 6 δοκιμών του ελαστικού αναφοράς. Αν ο συντελεστής επικύρωσης είναι μεγαλύτερος από 6 τοις εκατό, τα δεδομένα απορρίπτονται για όλα τα υποψήφια ελαστικά και η δοκιμή επαναλαμβάνεται.
4.8.3. Υπολογισμός της «μέσης AA»
Αν το R1 είναι ο μέσος όρος των τιμών «AA» στην πρώτη δοκιμή του ελαστικού αναφοράς, R2 είναι ο μέσος όρος των τιμών «AA» στη δεύτερη δοκιμή του ελαστικού αναφοράς, εκτελούνται οι ακόλουθες εργασίες, σύμφωνα με τον πίνακα 1:
Πίνακας 1
|
Εάν ο αριθμός των σειρών υποψήφιων ελαστικών μεταξύ δύο διαδοχικών δοκιμών του ελαστικού αναφοράς είναι: |
και η σειρά υποψήφιων ελαστικών που θα χαρακτηριστεί είναι: |
τότε το «Ra» υπολογίζεται με την εφαρμογή των ακόλουθων: |
| 1
|
T1 |
Ra = 1/2 (R1 + R2) |
| 2
|
T1 |
Ra = 2/3 R1 + 1/3 R2 |
|
T2 |
Ra = 1/3 R1 + 2/3 R2 |
|
| 3
|
T1 |
Ra = 3/4 R1 + 1/4 R2 |
|
T2 |
Ra = 1/2 (R1 + R2) |
|
|
T3 |
Ra = 1/4 R1 + 3/4 R2 |
Ta (a = 1, 2…) είναι ο μέσος όρος των τιμών AA για μια δοκιμή υποψήφιου ελαστικού.
4.8.4. Υπολογισμός «AFC» (Acceleration Force Coefficient — Συντελεστής δύναμης επιτάχυνσης)
Ονομάζεται επίσης συντελεστής δύναμης επιτάχυνσης AFC
Υπολογισμός των AFC (Ta) και AFC (Ra), όπως ορίζεται στον πίνακα 2:
Πίνακας 2
|
|
Ο συντελεστής δύναμης επιτάχυνσης «AFC» είναι: |
|
Ελαστικό αναφοράς |
|
|
Υποψήφιο ελαστικό |
|
Τα Ra και Ta είναι σε m/s2
«g» = επιτάχυνση βαρύτητας (στρογγυλοποιημένη σε 9,81 m/s2)
4.8.5. Υπολογισμός του σχετικού δείκτη πρόσφυσης στο χιόνι του ελαστικού
Ο δείκτης πρόσφυσης στο χιόνι αντιπροσωπεύει τις σχετικές επιδόσεις του υποψήφιου ελαστικού σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς.
4.8.6. Υπολογισμός του συντελεστή ολίσθησης
Ο συντελεστής ολίσθησης μπορεί να υπολογίζεται ως ο μέσος όρος του συντελεστή ολίσθησης που αναφέρεται στο σημείο 4.3.4. του παρόντος παραρτήματος ή με βάση τη σύγκριση της μέσης απόστασης που αναφέρεται στο σημείο 4.7.5.3. του παρόντος παραρτήματος τουλάχιστον 6 δοκιμών με την απόσταση δοκιμής που πραγματοποιείται χωρίς ολίσθηση (πολύ χαμηλή επιτάχυνση)
Μηδενική απόσταση ολίσθησης σημαίνει την απόσταση των τροχών που υπολογίζεται σε μια δοκιμή που εκτελείται με σταθερή ταχύτητα ή συνεχή χαμηλή επιτάχυνση.
4.9. Σύγκριση επιδόσεων πρόσφυσης στο χιόνι μεταξύ ενός υποψήφιου ελαστικού και ενός ελαστικού αναφοράς με τη χρήση ελαστικού ελέγχου
4.9.1. Πεδίο εφαρμογής
Όταν το μέγεθος του υποψήφιου ελαστικού διαφέρει σημαντικά από εκείνο του ελαστικού αναφοράς, μπορεί να μην είναι εφικτή μια άμεση σύγκριση στο ίδιο όχημα. Αυτή είναι μια προσέγγιση που χρησιμοποιεί ενδιάμεσο ελαστικό, καλούμενο στο εξής «ελαστικό ελέγχου».
4.9.2. Αρχή στην οποία βασίζεται η προσέγγιση αυτή
Η αρχή έγκειται στη χρήση ελαστικού ελέγχου και 2 διαφορετικών οχημάτων για την αξιολόγηση ενός υποψήφιου ελαστικού σε σύγκριση με ένα ελαστικό αναφοράς.
Στο ένα όχημα μπορεί να τοποθετηθεί το ελαστικό αναφοράς και το ελαστικό ελέγχου, και στο άλλο το ελαστικό ελέγχου και το υποψήφιο ελαστικό. Όλες οι προϋποθέσεις είναι σύμφωνες με το σημείο 4.7 παραπάνω.
Η πρώτη αξιολόγηση είναι σύγκριση μεταξύ του ελαστικού ελέγχου και του ελαστικού αναφοράς. Το αποτέλεσμα (δείκτης πρόσφυσης στο χιόνι 1) αντιπροσωπεύει τη σχετική αποδοτικότητα του ελαστικού ελέγχου σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς.
Η δεύτερη αξιολόγηση είναι σύγκριση μεταξύ του υποψήφιου ελαστικού και του ελαστικού ελέγχου. Το αποτέλεσμα (δείκτης πρόσφυσης στο χιόνι 2) αντιπροσωπεύει τη σχετική αποδοτικότητα του υποψήφιου ελαστικού σε σύγκριση με το ελαστικό ελέγχου.
Η δεύτερη αξιολόγηση γίνεται στον ίδιο στίβο με την πρώτη. Η θερμοκρασία του αέρα πρέπει να είναι στο εύρος ± 5 °C της θερμοκρασίας της πρώτης αξιολόγησης. Η σειρά ελαστικών ελέγχου είναι η ίδια με εκείνη που χρησιμοποιείται για την πρώτη αξιολόγηση.
Ο δείκτης επιδόσεων πρόσφυσης στο χιόνι του υποψήφιου ελαστικού σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας τις σχετικές αποδοτικότητες που υπολογίστηκαν ανωτέρω:
Δείκτης πρόσφυσης στο χιόνι × SG1 × SG2
4.9.3. Επιλογή σειράς ελαστικών ως σειράς ελαστικών ελέγχου
Σειρά ελαστικών ελέγχου είναι μια ομάδα πανομοιότυπων ελαστικών που έχουν κατασκευαστεί στο ίδιο εργοστάσιο σε περίοδο μίας εβδομάδας.
4.10. Αποθήκευση και συντήρηση
Πριν από την πρώτη αξιολόγηση (ελαστικό ελέγχου/ελαστικό αναφοράς), μπορούν να χρησιμοποιηθούν κανονικές συνθήκες αποθήκευσης. Είναι απαραίτητο όλα τα ελαστικά μιας σειράς ελαστικών ελέγχου να αποθηκεύονται στις ίδιες συνθήκες.
Μόλις αξιολογηθεί η σειρά ελαστικών ελέγχου σε σύγκριση με το ελαστικό αναφοράς, ισχύουν οι συγκεκριμένες συνθήκες αποθήκευσης για την αντικατάσταση ελαστικών ελέγχου.
Όταν προκύψει μη φυσιολογική φθορά ή ζημία από δοκιμές ή όταν η φθορά επηρεάζει τα αποτελέσματα δοκιμών, η χρήση ελαστικού θα διακόπτεται.
(1) Για λεπτομέρειες, βλ. προσάρτημα του προτύπου ASTM F1805-06.
Προσάρτημα 1
Ορισμός εικονογράμματος του «αλπικού συμβόλου»
Κατ' ελάχιστον βάση 15 mm και ύψος 15 mm.
Το ανωτέρω σχήμα δεν διαθέτει κλίμακα.
Προσάρτημα 2
Εκθέσεις δοκιμής και δεδομένα δοκιμής για ελαστικά των κατηγοριών C1 και C2
ΜΕΡΟΣ 1 — ΕΚΘΕΣΗ
1. Αρχή έγκρισης τύπου ή τεχνική υπηρεσία: …
2. Ονοματεπώνυμο και διεύθυνση του αιτούντος: …
3. Αριθ. έκθεσης δοκιμής: …
4. Κατασκευαστής και εμπορική ονομασία ή εμπορική περιγραφή: …
5. Κατηγορία ελαστικού: …
6. Κατηγορία χρήσης: …
7. Δείκτης χιονιού σε σχέση με το SRTT σύμφωνα με το σημείο 6.4.1.1
7.1. Χρησιμοποιούμενη διαδικασία δοκιμής και SRTT …
8. Παρατηρήσεις (εφόσον υπάρχουν): …
9. Ημερομηνία: …
10. Υπογραφή: …
ΜΕΡΟΣ 2 — ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΟΚΙΜΗΣ
1. Ημερομηνία δοκιμής: …
2. Τοποθεσία του στίβου δοκιμών: …
2.1. Χαρακτηριστικά του στίβου δοκιμών:
|
|
Στην αρχή των δοκιμών |
Στο τέλος των δοκιμών |
Προδιαγραφή |
|
Καιρός |
|
|
|
|
Θερμοκρασία περιβάλλοντος |
|
|
– 2 °C ως – 15 °C |
|
Θερμοκρασία χιονιού |
|
|
– 4 °C ως – 15 °C |
|
Δείκτης CTI |
|
|
75 έως 85 |
|
Άλλα |
|
|
|
3. Όχημα δοκιμής (μάρκα, μοντέλο και τύπος, έτος): …
4. Λεπτομέρειες του ελαστικού δοκιμής …
4.1. Χαρακτηρισμός μεγέθους και περιγραφή χρήσης ελαστικού: …
4.2. Εμπορική ονομασία ελαστικού και εμπορική περιγραφή: …
4.3. Δεδομένα του ελαστικού δοκιμής: …
|
|
SRTT(1η δοκιμή) |
Υποψήφιο |
Υποψήφιο |
SRTT(2η δοκιμή) |
|
Διαστάσεις ελαστικού |
|
|
|
|
|
Κωδικός πλάτους σώτρου δοκιμής |
|
|
|
|
|
Φορτία ελαστικού F/R (kg) |
|
|
|
|
|
Δείκτης φόρτισης F/R (τοις εκατό) |
|
|
|
|
|
Πίεση ελαστικού F/R(kPa) |
|
|
|
|
5. Αποτελέσματα της δοκιμής: μέσες τιμές πλήρως αναπτυγμένης επιβράδυνσης (m/s2) / συντελεστής έλξης (1).
|
Αριθ. δοκιμής |
Προδιαγραφή |
SRTT(1η δοκιμή) |
Υποψήφιο |
Υποψήφιο |
SRTT(2η δοκιμή) |
|
1 |
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
4 |
|
|
|
|
|
|
5 |
|
|
|
|
|
|
6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Μέσος όρος |
|
|
|
|
|
|
Τυπική απόκλιση |
|
|
|
|
|
|
CV (%) |
< 6 % |
|
|
|
|
|
Επαλήθευση του SRTT |
(SRTT) < 5 % |
|
|
|
|
|
Μέση τιμή του SRTT |
|
|
|
|
|
|
Δείκτης χιονιού |
|
100 |
|
|
|
(1) Διαγράφεται ό,τι δεν ισχύει.
Προσάρτημα 3
Εκθέσεις δοκιμής και δεδομένα δοκιμής για ελαστικά κατηγορίας C3
ΜΕΡΟΣ 1 — ΕΚΘΕΣΗ
1. Αρχή έγκρισης τύπου ή τεχνική υπηρεσία: …
2. Ονοματεπώνυμο και διεύθυνση του αιτούντος: …
3. Αριθ. έκθεσης δοκιμής: …
4. Κατασκευαστής και εμπορική ονομασία ή εμπορική περιγραφή: …
5. Κατηγορία ελαστικού: …
6. Κατηγορία χρήσης: …
7. Δείκτης χιονιού σε σχέση με το SRTT σύμφωνα με το σημείο 6.4.1.1.
7.1. Χρησιμοποιούμενη διαδικασία δοκιμής και SRTT …
8. Παρατηρήσεις (εφόσον υπάρχουν): …
9. Ημερομηνία: …
10. Υπογραφή: …
ΜΕΡΟΣ 2 — ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΟΚΙΜΗΣ
1. Ημερομηνία δοκιμής: …
2. Τοποθεσία του στίβου δοκιμών: …
2.1. Χαρακτηριστικά του στίβου δοκιμών:
|
|
Στην αρχή των δοκιμών |
Στο τέλος των δοκιμών |
Προδιαγραφή |
|
Καιρός |
|
|
|
|
Θερμοκρασία περιβάλλοντος |
|
|
– 2 °C ως – 15 °C |
|
Θερμοκρασία χιονιού |
|
|
– 4 °C ως – 15 °C |
|
Δείκτης CTI |
|
|
80 έως 90 |
|
Άλλα |
|
|
|
3. Όχημα δοκιμής (μάρκα, μοντέλο και τύπος, έτος): …
4. Λεπτομέρειες του ελαστικού δοκιμής …
4.1. Χαρακτηρισμός μεγέθους και περιγραφή χρήσης ελαστικού: …
4.2. Εμπορική ονομασία ελαστικού και εμπορική περιγραφή: …
4.3. Δεδομένα του ελαστικού δοκιμής: …
|
|
SRTT(1η δοκιμή) |
Υποψήφιο 1 |
Υποψήφιο 2 |
Υποψήφιο 3 |
SRTT(2η δοκιμή) |
|
Διαστάσεις ελαστικού |
|
|
|
|
|
|
Κωδικός πλάτους σώτρου δοκιμής |
|
|
|
|
|
|
Φορτία ελαστικού F/R (kg) |
|
|
|
|
|
|
Δείκτης φόρτισης F/R (τοις εκατό) |
|
|
|
|
|
|
Πίεση ελαστικού F/R (kPa) |
|
|
|
|
|
5. Αποτελέσματα της δοκιμής: μέσες επιταχύνσεις (m/s2)
|
Αριθ. δοκιμής |
Προδιαγραφή |
SRTT(1η δοκιμή) |
Υποψήφιο 1 |
Υποψήφιο 2 |
Υποψήφιο 3 |
SRTT(2η δοκιμή) |
|
1 |
|
|
|
|
|
|
|
2 |
|
|
|
|
|
|
|
3 |
|
|
|
|
|
|
|
4 |
|
|
|
|
|
|
|
5 |
|
|
|
|
|
|
|
6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Μέσος όρος |
|
|
|
|
|
|
|
Τυπική απόκλιση |
|
|
|
|
|
|
|
Συντελεστής ολίσθησης (τοις εκατό) |
|
|
|
|
|
|
|
CV (τοις εκατό) |
≤ 6 τοις εκατό |
|
|
|
|
|
|
Επαλήθευση του SRTT |
(SRTT) ≤ 6 τοις εκατό |
|
|
|
|
|
|
Μέση τιμή του SRTT |
|
|
|
|
|
|
|
Δείκτης χιονιού |
|
1,00 |
|
|
|
|