ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΉΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΈΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΈΣ ΑΠΑΣΧΌΛΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΏΝ ΜΕΛΏΝ

ΜΈΡΟΣ II ΤΩΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΊΩΝ ΓΡΑΜΜΏΝ «ΕΥΡΏΠΗ 2020»

Κατευθυντήρια γραμμή 5: Τόνωση της ζήτησης εργασίας

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διευκολύνουν τη δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας, να μειώσουν τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις στην πρόσληψη ατόμων, και να προωθήσουν την επιχειρηματικότητα, ειδικότερα δε να στηρίξουν τη δημιουργία και την ανάπτυξη μικρών επιχειρήσεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προωθήσουν ενεργά την κοινωνική οικονομία, να καλλιεργήσουν την κοινωνική καινοτομία.

Το φορολογικό βάρος θα πρέπει να μετατοπιστεί από την εργασία σε άλλες πηγές φορολογίας λιγότερο επιζήμιες για την απασχόληση και την ανάπτυξη και, παράλληλα, να εξασφαλιστεί η προστασία των εσόδων για επαρκή κοινωνική προστασία και για δαπάνες προς ενίσχυση της ανάπτυξης. Οι μειώσεις στη φορολόγηση της εργασίας θα πρέπει να αποσκοπούν σε άρση των εμποδίων και αντικινήτρων της συμμετοχής στην αγορά εργασίας, ιδίως για όσους είναι οι πιο απομακρυσμένοι από την αγορά εργασίας.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους και σε ευθυγράμμιση με τις εθνικές πρακτικές, να προωθούν μηχανισμούς μισθολογικής προσαρμογής που επιτρέπουν αυτόματη αντίδραση στις εξελίξεις της παραγωγικότητας. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διαφορές δεξιοτήτων και οι αποκλίσεις των οικονομικών επιδόσεων ανά περιφέρειες, τομείς και επιχειρήσεις. Κατά τον καθορισμό των ελάχιστων μισθών, τα κράτη μέλη και οι κοινωνικοί εταίροι θα πρέπει να εξετάζουν τις επιπτώσεις τους στον εργαζόμενο φτωχό, στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην ανταγωνιστικότητα.

Κατευθυντήρια γραμμή 6: Ενίσχυση της προσφοράς εργασίας και των δεξιοτήτων

Τα κράτη μέλη θα πρέπει, συνεργαζόμενα με τους κοινωνικούς εταίρους, να προωθήσουν την παραγωγικότητα και την απασχολησιμότητα με σωστή παροχή κατάλληλων γνώσεων και δεξιοτήτων και ικανοτήτων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να πραγματοποιήσουν τις απαραίτητες επενδύσεις σε όλα τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης για να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητά τους στην αναβάθμιση των δεξιοτήτων και ικανοτήτων του εργατικού δυναμικού, που θα μπορεί έτσι να προλαμβάνει και να καλύπτει καλύτερα τις γοργά μεταβαλλόμενες ανάγκες των δυναμικών αγορών εργασίας σε μια ολοένα περισσότερο ψηφιακή οικονομία και στο πλαίσιο των τεχνολογικών, περιβαλλοντικών και δημογραφικών μεταβολών. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη βελτίωση της πρόσβασης όλων σε ποιοτική διά βίου μάθηση και για την εφαρμογή στρατηγικών ενεργού γήρανσης που δίνουν τη δυνατότητα παράτασης του επαγγελματικού βίου.

Θα πρέπει να θεραπευτούν οι διαρθρωτικές αδυναμίες των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η ποιότητα των μαθησιακών αποτελεσμάτων και να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί η πρόωρη αποχώρηση από το σχολείο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να βελτιώσουν το μορφωτικό επίπεδο, να προωθήσουν συστήματα μάθησης στον χώρο εργασίας όπως η συνδυασμένη θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση, να αναβαθμίσουν την επαγγελματική κατάρτιση και να πολλαπλασιάσουν τις ευκαιρίες για αναγνώριση και επικύρωση δεξιοτήτων και ικανοτήτων που αποκτώνται εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος.

Η υψηλή ανεργία και αεργία πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η μακροχρόνια και η διαρθρωτική ανεργία θα πρέπει να μειωθούν κατά πολύ και να αποτραπούν με τη βοήθεια σφαιρικών και αλληλοενισχυόμενων στρατηγικών που περιλαμβάνουν εξατομικευμένη και ενεργό στήριξη για την επιστροφή στην αγορά εργασίας. Η ανεργία των νέων και ο μεγάλος αριθμός νέων εκτός, εκπαίδευσης, κατάρτισης ή απασχόλησης (ΕΕΑΚ), θα πρέπει να αντιμετωπισθούν στο σύνολό τους με διαρθρωτική βελτίωση της μετάβασης από την εκπαίδευση στην απασχόληση, μεταξύ άλλων μέσω της πλήρους εφαρμογής των Εγγυήσεων για τη Νεολαία.

Θα πρέπει να μειωθούν οι φραγμοί στην απασχόληση, ιδίως για τις μειονεκτούσες ομάδες.

Η συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας θα πρέπει να αυξηθεί και πρέπει να διασφαλιστεί η ισότητα των φύλων, μεταξύ άλλων με ίσες αμοιβές. Θα πρέπει να προωθηθεί η συμφιλίωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής και ιδίως η πρόσβαση σε οικονομικά προσιτές και ποιοτικές υπηρεσίες νηπιακής εκπαίδευσης, περίθαλψης και μακροχρόνιας περίθαλψης.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κάνουν πλήρη χρήση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και άλλων ενωσιακών ταμείων για την προαγωγή της απασχόλησης, της κοινωνικής ένταξης, της εκπαίδευσης και της δημόσιας διοίκησης.

Κατευθυντήρια γραμμή 7: Βελτίωση της λειτουργίας των αγορών εργασίας

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις αρχές της ευελιξίας με ασφάλεια. Θα πρέπει να μειώσουν και να αποτρέψουν τον κατακερματισμό στο εσωτερικό των αγορών εργασίας και να καταπολεμήσουν την αδήλωτη εργασία. Οι διατάξεις προστασίας της απασχόλησης, το εργατικό δίκαιο και οι θεσμοί θα πρέπει στο σύνολό τους να παρέχουν το κατάλληλο περιβάλλον για προσλήψεις, ενώ παράλληλα να προσφέρουν επαρκές επίπεδο προστασίας σε όλους εκείνους που απασχολούνται ήδη και σε εκείνους που αναζητούν εργασία. Θα πρέπει να εξασφαλίζεται η ποιότητα της απασχόλησης από άποψη κοινωνικοοικονομικής ασφάλειας, ευκαιριών εκπαίδευσης και κατάρτισης, συνθηκών εργασίας (της υγείας και της ασφάλειας περιλαμβανομένων) και ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής.

Ευθυγραμμιζόμενα με τις εθνικές πρακτικές, και στηρίζοντας τη βελτιωμένη λειτουργία και αποτελεσματικότητα του κοινωνικού διαλόγου σε εθνικό επίπεδο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εμπλέκουν εθνικά κοινοβούλια και κοινωνικούς εταίρους στον σχεδιασμό και την εφαρμογή των σχετικών μεταρρυθμίσεων και πολιτικών.

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενισχύσουν τις ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα, τη στόχευση, την εμβέλεια, την κάλυψη και την αλληλεπίδραση με παθητικά μέτρα συνοδευόμενα από δικαιώματα και ευθύνες των ανέργων χάριν ενεργού αναζήτησης εργασίας. Οι πολιτικές αυτές θα πρέπει να έχουν ως στόχο τη βελτίωση της προσαρμογής στις ανάγκες της αγοράς εργασίας και την υποστήριξη της βιώσιμης μετάβασης.

Τα κράτη μέλη πρέπει να στοχεύουν σε καλύτερες, αποτελεσματικότερες δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης με σκοπό τη μείωση της ανεργίας και της διάρκειάς της, βοηθώντας όσους αναζητούν εργασία με προσφορές εξατομικευμένων υπηρεσιών, στηρίζοντας τη ζήτηση της αγοράς εργασίας και εφαρμόζοντας συστήματα μέτρησης επιδόσεων. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενεργοποιούν και να διευκολύνουν αποτελεσματικά αυτούς που μπορούν να συμμετέχουν στην αγορά εργασίας, προστατεύοντας ταυτόχρονα εκείνους που δεν είναι σε θέση να συμμετέχουν. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προωθήσουν μια αγορά εργασίας χωρίς αποκλεισμούς, ανοιχτή σε κάθε γυναίκα και άντρα, τη θέσπιση αποτελεσματικών μέτρων κατά των διακρίσεων και την αύξηση απασχολησιμότητας, επενδύοντας σε ανθρώπινο κεφάλαιο.

Η κινητικότητα των εργαζομένων θα πρέπει να προωθηθεί με στόχο την αξιοποίηση του πλήρους δυναμικού της ευρωπαϊκής αγοράς εργασίας. Θα πρέπει να αρθούν τα εμπόδια κινητικότητας στα συνταξιοδοτικά συστήματα και στην αναγνώριση των προσόντων. Τα κράτη μέλη πρέπει ταυτόχρονα να καταπολεμούν την καταχρηστική εφαρμογή υφισταμένων κανόνων και να αναγνωρίζουν επίσης τυχόν πιθανότητες «φυγής εγκεφάλων» από ορισμένες περιοχές.

Κατευθυντήρια γραμμή 8: Ενθάρρυνση της κοινωνικής ένταξης, καταπολέμηση της φτώχειας και προώθηση των ίσων ευκαιριών

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εκσυγχρονίσουν τα συστήματα κοινωνικής προστασίας ώστε να παρέχουν ουσιαστική, αποτελεσματική και επαρκή προστασία σε όλα τα στάδια της ζωής του ατόμου, ενθαρρύνοντας την κοινωνική ένταξη, προωθώντας την ισότητα ευκαιριών, περιλαμβανομένων γυναικών και ανδρών, και θεραπεύοντας τις ανισότητες. Η συμπλήρωση των καθολικών προσεγγίσεων με επιλεκτικές θα βελτιώσει την αποδοτικότητα ενώ παράλληλα η απλούστευση θα πρέπει να οδηγήσει σε βελτιωμένη πρόσβαση και ποιότητα. Μεγαλύτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί σε προληπτικές και ολοκληρωμένες στρατηγικές. Τα συστήματα κοινωνικής προστασίας θα πρέπει να προωθούν την κοινωνική ένταξη παρακινώντας τα άτομα να συμμετέχουν ενεργά στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία. Οι οικονομικά προσιτές, προσπελάσιμες και ποιοτικές υπηρεσίες όπως η παιδική μέριμνα, η εξωσχολική παιδική μέριμνα, η εκπαίδευση, η κατάρτιση, η στέγαση, οι υπηρεσίες υγείας και μακροχρόνιας περίθαλψης, είναι ζωτικής σημασίας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει επίσης να δοθεί στις βασικές υπηρεσίες και δράσεις για την πρόληψη της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου, τη μείωση των εργαζομένων φτωχών και την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.

Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν ποικίλα μέσα με συμπληρωματικό τρόπο, σύμφωνα με τις αρχές της ενεργού συμμετοχής, όπως υπηρεσίες ενεργοποίησης και διευκόλυνσης του εργατικού δυναμικού, προσπελάσιμες υπηρεσίες ποιότητας και επαρκής στήριξη του εισοδήματος, που θα απευθύνονται στις ατομικές ανάγκες. Τα συστήματα κοινωνικής προστασίας θα πρέπει να σχεδιάζονται κατά τρόπο που να διευκολύνει την κάλυψη όλων των δικαιούχων, να υποβοηθά την προστασία και την επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο και να συντελεί στην πρόληψη, τον περιορισμό και την προστασία από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό σε όλο τον κύκλο ζωής.

Λόγω συνθηκών αυξανόμενης μακροζωίας και δημογραφικής αλλαγής, τα κράτη μέλη θα πρέπει να κατοχυρώσουν τη βιωσιμότητα και την επάρκεια των συνταξιοδοτικών συστημάτων για γυναίκες και άνδρες. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να βελτιώσουν την ποιότητα, προσβασιμότητα, αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα των συστημάτων υγείας και μακροχρόνιας περίθαλψης, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη βιωσιμότητα.