31996D0172

ΑΠΟΦΑΣΗ αριθ. 160 της 28ης Νοεμβρίου 1995 σχετικά με το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 71, παράγραφος 1 στοιχείο β), σημείο ii) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου, σχετικά με το δικαίωμα σε παροχές ανεργείας εργαζομένων άλλων εκτός των μεθοριακών εργαζομένων, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της τελευταίας τους απασχόλησης, κατοικούσαν στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος (96/172/ΕΚ)

Η ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ,

Έχοντας υπόψη το άρθρο 81 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου, σύμφωνα με το οποίο είναι επιφορτισμένη με κάθε θέμα ερμηνείας, που απορρέει από τις διατάξεις των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 και (ΕΟΚ) αριθ. 574/72,

Επιληφθείσα του ερωτήματος, ποιοι είναι οι εργαζόμενοι, στους οποίους αφορά το άρθρο 71, παράγραφος 1 στοιχείο β) ii) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71,

Εκτιμώντας:

ότι θα πρέπει να επεκταθούν οι κατηγορίες των εργαζομένων, τις οποίες ρητά αναφέρει η απόφαση αριθ. 131 της 3ης Δεκεμβρίου 1985, και να αντικατασταθεί, κατά συνέπεια, η απόφαση αυτή 7

ότι το άρθρο 71 του εν λόγω κανονισμού ορίζει ειδικούς κανόνες σχετικά με τη χορήγηση και την ανάληψη του βάρους παροχών ανεργίας στους ανέργους, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της τελευταίας τους απασχόλησης κατοικούσαν στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος 7

ότι καθοριστικό στοιχείο για την εφαρμογή του άρθρου 71 στο σύνολό του είναι το γεγονός, ότι ο ενδιαφερόμενος κατοικούσε κατά τη διάρκεια της τελευταίας του απασχόλησης σε κράτος-μέλος διαφορετικό εκείνου, στη νομοθεσία του οποίου υπαγόταν και που δεν αντιστοιχεί κατ' ανάγκη σε εκείνο, στο έδαφος του οποίου εργαζόταν 7

ότι σύμφωνα με τον ορισμό, που δίνεται στο άρθρο 1 στοιχείο η) του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71, ο όρος «κατοικία» σημαίνει τη συνήθη διαμονή, ενώ ο όρος «διαμονή» ορίζεται στο σημείο i) του ιδίου άρθρου ως προσωρινή διαμονή 7

ότι οι εργαζόμενοι, στους οποίους αναφέρονται τα άρθρα 14, παράγραφος 1, και 14 β), παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 θεωρούνται, μέχρις απόδειξης του εναντίου, ότι κατοικούν στο έδαφος του αρμοδίου κράτους 7

ότι από τις διατάξεις του άρθρου 1, στοιχείο β) και γ), του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 προκύπτει, πως οι μεθοριακοί και οι εποχιακά εργαζόμενοι έχουν την κατοικία τους σε χώρα διαφορετική της χώρας απασχόλησης, η οποία σύμφωνα με το άρθρο 13, παράγραφος 2 στοιχείο α), του προαναφερθέντος κανονισμού, είναι η αρμόδια χώρα, και ότι αυτό δεν δημιουργεί καμία αμφιβολία, ως προς το ότι οι εργαζόμενοι αυτοί καλύπτονται από το άρθρο 71 του ιδίου κανονισμού 7

ότι οι κατηγορίες των εργαζομένων, στις οποίες αναφέρεται το άρθρο 13, παράγραφος 2 στοιχείο γ), το άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχεία α) και β), και παράγραφος 3 και το άρθρο 16, παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71, καθώς και οι εργαζόμενοι στους οποίους εφαρμόζεται συμφωνία προβλεπόμενη στο άρθρο 17 του εν λόγω κανονισμού, ενδέχεται να κατοικούν σε ορισμένες περιπτώσεις σε κράτος μέλος διαφορετικό του κράτους, που ορίζεται ως αρμόδιο από τα άρθρα αυτά 7

ότι για τις κατηγορίες εργαζομένων, στις οποίες αναφέρεται το άρθρο 13, παράγραφος 2 στοιχείο γ), το άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχεία α) και β) και παράγραφος 3 και το άρθρο 16, παράγραφος 2, που προαναφέρθηκαν, καθώς και τους εργαζομένους, στους οποίους εφαρμόζεται συμφωνία προβλεπόμενη στο προαναφερθέν άρθρο 17 το ερώτημα, σε ποιό κράτος οι εργαζόμενοι αυτοί έχουν την κατοικία τους, θα πρέπει να εξετάζεται κατά περίπτωση και ότι αυτό θα πρέπει να γίνεται στην περίπτωση των εργαζομένων, στους οποίους αναφέρεται το άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχεία α) και β), προκειμένου να κριθεί η υπαγωγή τους 7

ότι σύμφωνα με το άρθρο 71, παράγραφος 1, στοιχείο α), σημείο ii), και στοιχείο β), σημείο ii), η ανάληψη του βάρους των παροχών μεταφέρεται από την αρμόδια χώρα στη χώρα κατοικίας, όταν ο ενδιαφερόμενος τίθεται στη διάθεση των υπηρεσιών απασχόλησης αυτής της τελευταίας χώρας 7

ότι, αν αυτό είναι αποδεκτό στην περίπτωση των μεθοριακών και των εποχικών εργαζομένων, καθώς και σε ορισμένες κατηγορίες, που διατηρούν τους ίδιους στενούς δεσμούς με τη χώρα καταγωγής τους, αυτό δεν θα ίσχυε πλέον, αν μία υπερβολικά ευρεία ερμηνεία της έννοιας «της κατοικίας», είχε ως συνέπεια τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 71 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 σε όλους τους διακινούμενους εργαζόμενους, που έχουν αρκετά σταθερή απασχόληση σε ένα κράτος μέλος και έχουν αφήσει την οικογένειά τους στη χώρα καταγωγής 7

ότι ενεργώντας σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 80, παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71,

ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ:

1. Πέραν των εποχιακά εργαζομένων, το άρθρο 71, παράγραφος 1, στοιχείο β) σημείο ii), του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 εφαρμόζεται ειδικότερα:

α) στους εργαζόμενους, που αναφέρονται στο άρθρο 13, παράγραφος 2, στοιχείο γ), του προαναφερθέντος κανονισμού 7

β) στους εργαζόμενους στις διεθνείς μεταφορές που αναφέρονται στο άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχείο α) του εν λόγω κανονισμού 7

γ) στους εργαζόμενους εκτός των εργαζομένων στις διεθνείς μεταφορές, που ασκούν συνήθως τη δραστηριότητά τους στο έδαφος περισσοτέρων κρατών μελών και αναφέρονται στο άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχείο β) 7

δ) στους εργαζόμενους, που απασχολούνται από μεθοριακή επιχείρηση και αναφέρονται στο άρθρο 14, παράγραφος 3 7

ε) στους εργαζόμενους, μέλη του προσωπικού, που υπηρετεί σε διπλωματικές αποστολές ή προξενικές θέσεις, και στους ιδιωτικούς οικιακούς βοηθούς, που είναι στην υπηρεσία των μελών αυτών των αποστολών ή προξενείων, οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο 16, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού και

στ) στους εργαζόμενους, στους οποίους εφαρμόζεται συμφωνία προβλεπόμενη στο άρθρο 17 του εν λόγω κανονισμού,

εφόσον κατά τη διάρκεια της τελευταίας τους απασχόλησης κατοικούσαν σε κράτος μέλος διαφορετικό του αρμοδίου κράτους.

2. Οι εργαζόμενοι, στους οποίους αναφέρεται η παράγραφος 1 και οι οποίοι κατά τη διάρκεια της τελευταίας τους απασχόλησης, υπάγονταν στη νομοθεσία κράτους μέλους διαφορετικού από το κράτος του τόπου απασχόλησης δικαιούνται παροχών σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας του κράτους κατοικίας, ως εάν είχαν υπαχθεί από πριν στην νομοθεσία αυτή.

3. Οι εργαζόμενοι, στους οποίους αναφέρονται τα άρθρα 14, παράγραφος 1 και 14 β), παράγραφος 1, θεωρούνται, μέχρι απόδειξης του εναντίου, ότι κατοικούν στο έδαφος του αρμοδίου κράτους.

4. Η παρούσα απόφαση, η οποία αντικαθιστά την απόφαση αριθ. 131, της 3ης Δεκεμβρίου 1985, τίθεται σε ισχύ από την πρώτη ημέρα του μήνα, που έπεται της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ο Πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής

Carlos GARCΝA DE CORTΑZAR Y NEBREDA