This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02023R2772-20231222
Commission Delegated Regulation (EU) 2023/2772 of 31 July 2023 supplementing Directive 2013/34/EU of the European Parliament and of the Council as regards sustainability reporting standards (Text with EEA relevance)Text with EEA relevance
Consolidated text: Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2023/2772 της Επιτροπής, της 31ης Ιουλίου 2023, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ
Κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2023/2772 της Επιτροπής, της 31ης Ιουλίου 2023, για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ
02023R2772 — EL — 22.12.2023 — 000.002
Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο
ΚΑΤ’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2023/2772 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 31ης Ιουλίου 2023 για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ L 2772 της 22.12.2023, σ. 1) |
Διορθώνεται από:
Διορθωτικό, ΕΕ L 90241, 19.4.2024, σ. 1 ((ΕΕ) 2023/27722023/2772) |
ΚΑΤ’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2023/2772 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
της 31ης Ιουλίου 2023
για τη συμπλήρωση της οδηγίας 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας
(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
Άρθρο 1
Αντικείμενο
Τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας που πρέπει να χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις για την υποβολή των οικείων εκθέσεων βιωσιμότητας σύμφωνα με τα άρθρα 19α και 29α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 της οδηγίας (ΕΕ) 2022/2464 καθορίζονται στα παραρτήματα I και II του παρόντος κανονισμού.
Άρθρο 2
Έναρξη ισχύος και εφαρμογή
Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την τρίτη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2024 για τα οικονομικά έτη που αρχίζουν την 1η Ιανουαρίου 2024 ή μεταγενέστερα.
Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I
Ευρωπαϊκα προτυπα υποβολης εκθεσεων βιωσιμοτητας (ESRS)
ESRS 1 |
Γενικές απαιτήσεις |
ESRS 2 |
Γενικές γνωστοποιήσεις |
ESRS E1 |
Κλιματική αλλαγή |
ESRS E2 |
Ρύπανση |
ESRS E3 |
Υδάτινοι και θαλάσσιοι πόροι |
ESRS E4 |
Βιοποικιλότητα και οικοσυστήματα |
ESRS E5 |
Χρήση πόρων και κυκλική οικονομία |
ESRS S1 |
Οικείο εργατικό δυναμικό |
ESRS S2 |
Εργαζόμενοι στην αξιακή αλυσίδα |
ESRS S3 |
Επηρεαζόμενες κοινότητες |
ESRS S4 |
Καταναλωτές και τελικοί χρήστες |
ESRS G1 |
Επιχειρηματική συμπεριφορά |
ESRS 1
ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ |
|
Στόχος |
|
1. |
Κατηγορίες προτύπων ESRS, τομείς υποβολής εκθέσεων και συμβάσεις σύνταξης |
1.1 |
Κατηγορίες προτύπων ESRS |
1.2 |
Τομείς υποβολής εκθέσεων και ελάχιστες απαιτήσεις γνωστοποίησης περιεχομένου σχετικά με τις πολιτικές, τις δράσεις, τους στόχους και τους δείκτες μέτρησης |
1.3 |
Συμβάσεις σύνταξης |
2. |
Ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών |
3. |
Η διπλή σημαντικότητα ως βάση για τις γνωστοποιήσεις βιωσιμότητας |
3.1 |
Ενδιαφερόμενα μέρη και η συνάφειά τους με τη διαδικασία αξιολόγησης σημαντικότητας |
3.2 |
Σημαντικά θέματα και σημαντικότητα πληροφοριών |
3.3 |
Διπλή σημαντικότητα |
3.4 |
Σημαντικότητα αντικτύπου |
3.5 |
Χρηματοοικονομική σημαντικότητα |
3.6 |
Σημαντικές επιπτώσεις ή κίνδυνοι που προκύπτουν από δράσεις για την αντιμετώπιση θεμάτων βιωσιμότητας |
3.7 |
Επίπεδο ανάλυσης |
4. |
Δέουσα επιμέλεια |
5. |
Αξιακή αλυσίδα |
5.1 |
Αναφέρουσα επιχείρηση και αξιακή αλυσίδα |
5.2 |
Εκτίμηση με τη χρήση μέσων όρων και προσεγγιστικών τιμών τομέα |
6. |
Χρονικός ορίζοντας |
6.1 |
Περίοδος αναφοράς |
6.2 |
Σύνδεση παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος |
6.3 |
Εκθέσεις προόδου σε σχέση με το έτος βάσης |
6.4 |
Ορισμός βραχυπρόθεσμου, μεσοπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου ορίζοντα για τους σκοπούς της υποβολής εκθέσεων |
7 |
Κατάρτιση και παρουσίαση πληροφοριών βιωσιμότητας |
7.1 |
Παρουσίαση συγκριτικών πληροφοριών |
7.2 |
Πηγές εκτίμησης και αβεβαιότητα αποτελέσματος |
7.3 |
Επικαιροποίηση γνωστοποιήσεων σχετικά με γεγονότα μετά τη λήξη της περιόδου αναφοράς |
7.4 |
Αλλαγές στην κατάρτιση ή την παρουσίαση των πληροφοριών βιωσιμότητας |
7.5 |
Σφάλματα αναφοράς σε προηγούμενες περιόδους |
7.6 |
Ενοποιημένη υποβολή εκθέσεων και απαλλαγή θυγατρικών |
7.7 |
Διαβαθμισμένες και ευαίσθητες πληροφορίες και πληροφορίες σχετικά με τη διανοητική ιδιοκτησία, την τεχνογνωσία ή τα αποτελέσματα καινοτομίας |
7.8 |
Υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις ευκαιρίες |
8. |
Δομή της δήλωσης βιωσιμότητας |
8.1 |
Γενική απαίτηση παρουσίασης |
8.2 |
Περιεχόμενο και δομή της δήλωσης βιωσιμότητας |
9. |
Διασυνδέσεις με άλλα μέρη των εταιρικών εκθέσεων και συνδεδεμένων πληροφοριών |
9.1 |
Ενσωμάτωση πληροφοριών μέσω παραπομπής |
9.2 |
Συνδεδεμένες πληροφορίες και συνδεσιμότητα με τις οικονομικές καταστάσεις |
10. |
Μεταβατικές διατάξεις |
10.1 |
Μεταβατική διάταξη σχετικά με τις γνωστοποιήσεις ειδικά ανά οντότητα |
10.2 |
Μεταβατική διάταξη σχετικά με το κεφάλαιο 5 Αξιακή αλυσίδα |
10.3 |
Μεταβατική διάταξη σχετικά με το τμήμα 7.1 Παρουσίαση συγκριτικών πληροφοριών |
10.4 |
Μεταβατική διάταξη: Κατάλογος απαιτήσεων γνωστοποίησης που εφαρμόζονται σταδιακά |
Προσάρτημα Α: |
Απαιτήσεις εφαρμογής |
– |
Γνωστοποιήσεις ειδικά ανά οντότητα |
– |
Διπλή σημαντικότητα |
– |
Εκτίμηση με τη χρήση μέσων όρων και προσεγγιστικών τιμών τομέα |
– |
Περιεχόμενο και δομή της δήλωσης βιωσιμότητας |
Προσάρτημα Β: |
Ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών |
Προσάρτημα Γ: |
Κατάλογος σταδιακά εφαρμοζόμενων απαιτήσεων γνωστοποίησης |
Προσάρτημα Δ: |
Δομή της δήλωσης βιωσιμότητας των ESRS |
Προσάρτημα Ε: |
Διάγραμμα ροής για τον προσδιορισμό των γνωστοποιήσεων προς συμπερίληψη |
Προσάρτημα ΣΤ: |
Παράδειγμα της δομής της δήλωσης βιωσιμότητας των ESRS |
Προσάρτημα Ζ: |
Παράδειγμα ενσωμάτωσης πληροφοριών μέσω παραπομπής |
Στόχος
1. Στόχος των ευρωπαϊκών προτύπων υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας (ESRS) είναι ο προσδιορισμός των πληροφοριών βιωσιμότητας που πρέπει να γνωστοποιούν οι επιχειρήσεις σύμφωνα με την οδηγία 2013/34/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 1 ), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2022/2464 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 2 ). Η υποβολή εκθέσεων σύμφωνα με τα ESRS δεν απαλλάσσει τις επιχειρήσεις από άλλες υποχρεώσεις που προβλέπονται στο δίκαιο της Ένωσης.
2. Συγκεκριμένα, τα ESRS προσδιορίζουν τις πληροφορίες που γνωστοποιεί μια επιχείρηση σχετικά με τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της σε σχέση με περιβαλλοντικά, κοινωνικά και σχετικά με τη διακυβέρνηση θέματα βιωσιμότητας. Με βάση τα ESRS, οι επιχειρήσεις δεν είναι απαραίτητο να γνωστοποιούν πληροφορίες που αφορούν περιβαλλοντικά, κοινωνικά και σχετικά με τη διακυβέρνηση θέματα που καλύπτονται από ESRS, όταν η επιχείρηση έχει αξιολογήσει το εν λόγω θέμα ως μη σημαντικό (Βλ. προσάρτημα Ε του παρόντος προτύπου «Διάγραμμα ροής για τον προσδιορισμό των γνωστοποιήσεων προς συμπερίληψη»).Οι πληροφορίες που γνωστοποιούνται σύμφωνα με τα ESRS δίνουν τη δυνατότητα στους χρήστες της δήλωσης βιωσιμότητας να κατανοήσουν τις σημαντικές επιπτώσεις της επιχείρησης στους ανθρώπους και στο περιβάλλον και τις σημαντικές συνέπειες των θεμάτων βιωσιμότητας στην εξέλιξη, στις επιδόσεις και στη θέση της επιχείρησης.
3. Στόχος του παρόντος προτύπου (ESRS 1) είναι να παρουσιάσει την αρχιτεκτονική των ESRS, τις συμβάσεις σύνταξης και τις θεμελιώδεις έννοιες που χρησιμοποιούνται, καθώς και τις γενικές απαιτήσεις για την κατάρτιση και την παρουσίαση πληροφοριών βιωσιμότητας σύμφωνα με την οδηγία 2013/34/ΕΕ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2022/2464.
1. Κατηγορίες προτύπων ESRS, τομείς υποβολής εκθέσεων και συμβάσεις σύνταξης
1.1 Κατηγορίες προτύπων ESRS
4. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ESRS:
οριζόντια πρότυπα,
θεματικά πρότυπα (περιβαλλοντικά, κοινωνικά και σχετικά με τη διακυβέρνηση πρότυπα), και
ειδικά τομεακά πρότυπα.
Τα οριζόντια πρότυπα και τα θεματικά πρότυπα είναι ανεξάρτητα από τομείς, γεγονός που σημαίνει ότι εφαρμόζονται σε όλες τις επιχειρήσεις, ανεξάρτητα από τους τομείς στους οποίους δραστηριοποιείται η επιχείρηση.
5. Τα οριζόντια πρότυπα ESRS 1 Γενικές απαιτήσεις και ESRS 2 Γενικές γνωστοποιήσεις εφαρμόζονται στα θέματα βιωσιμότητας που καλύπτονται από θεματικά και ειδικά τομεακά πρότυπα.
6. Το εν λόγω πρότυπο (ESRS 1) περιγράφει την αρχιτεκτονική των προτύπων ESRS, εξηγεί τις συμβάσεις σύνταξης και τις θεμελιώδεις έννοιες και καθορίζει γενικές απαιτήσεις για την κατάρτιση και την παρουσίαση πληροφοριών σχετικά με τη βιωσιμότητα.
7. Το ESRS 2 θεσπίζει απαιτήσεις γνωστοποίησης σχετικά με τις πληροφορίες που παρέχει η επιχείρηση σε γενικό επίπεδο για όλα τα σημαντικά θέματα βιωσιμότητας σχετικά με τη διακυβέρνηση των τομέων υποβολής εκθέσεων, τη στρατηγική, τον αντίκτυπο, τη διαχείριση κινδύνων και ευκαιριών, καθώς και τους δείκτες μέτρησης και τους στόχους.
8. Τα θεματικά ESRS καλύπτουν ένα θέμα βιωσιμότητας και διαρθρώνονται σε θέματα και υποθέματα και, κατά περίπτωση, σε επιμέρους υποθέματα. Ο πίνακας στην απαίτηση εφαρμογής 16 (ΑΕ 16) του εν λόγω προτύπου παρέχει επισκόπηση των θεμάτων, υποθεμάτων και επιμέρους υποθεμάτων βιωσιμότητας (συλλογικά «θέματα βιωσιμότητας») που καλύπτονται από τα θεματικά ESRS.
9. Τα θεματικά ESRS μπορούν να περιλαμβάνουν ειδικές απαιτήσεις που συμπληρώνουν τις γενικού επιπέδου απαιτήσεις γνωστοποίησης του ESRS 2. Το προσάρτημα Γ του ESRS 2 Απαιτήσεις γνωστοποίησης/εφαρμογής σε θεματικά ESRS που εφαρμόζονται από κοινού με τις γενικές γνωστοποιήσεις του ESRS 2 παρέχει κατάλογο των πρόσθετων απαιτήσεων των θεματικών ESRS που εφαρμόζει η επιχείρηση σε συνδυασμό με τις γενικού επιπέδου απαιτήσεις γνωστοποίησης του ESRS 2.
10. Τα ειδικά τομεακά πρότυπα εφαρμόζονται σε όλες τις επιχειρήσεις ενός τομέα. Καλύπτουν τις επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που είναι πιθανό να είναι σημαντικά για όλες τις επιχειρήσεις ενός συγκεκριμένου τομέα και που δεν καλύπτονται ή δεν καλύπτονται επαρκώς από θεματικά πρότυπα. Τα ειδικά τομεακά πρότυπα είναι πολυθεματικά και καλύπτουν τα θέματα που έχουν τη μεγαλύτερη συνάφεια με τον τομέα υπό εξέταση. Τα ειδικά τομεακά πρότυπα επιτυγχάνουν υψηλό βαθμό συγκρισιμότητας.
11. Εκτός από τις απαιτήσεις γνωστοποίησης που ορίζονται στις τρεις κατηγορίες των ESRS, όταν μια επιχείρηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μια επίπτωση, ένας κίνδυνος ή μια ευκαιρία δεν καλύπτεται ή δεν καλύπτεται με επαρκές επίπεδο ανάλυσης από ένα ESRS, αλλά είναι σημαντικός/-ή λόγω συγκεκριμένων γεγονότων και περιστάσεων, παρέχει πρόσθετες γνωστοποιήσεις ανά οντότητα, ώστε να μπορούν οι χρήστες να κατανοήσουν τις επιπτώσεις, τους κινδύνους ή τις ευκαιρίες της επιχείρησης που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα. Οι απαιτήσεις εφαρμογής ΑΕ 1 έως ΑΕ 5 παρέχουν περαιτέρω καθοδήγηση σχετικά με τις γνωστοποιήσεις ειδικά ανά οντότητα.
1.2 Τομείς υποβολής εκθέσεων και ελάχιστες απαιτήσεις γνωστοποίησης περιεχομένου σχετικά με τις πολιτικές, τις δράσεις, τους στόχους και τους δείκτες μέτρησης
12. Οι απαιτήσεις γνωστοποίησης στο ESRS 2, στα θεματικά ESRS και στα ειδικά τομεακά ESRS καλύπτουν τους ακόλουθους τομείς αναφοράς:
Διακυβέρνηση: οι διαδικασίες διακυβέρνησης, οι έλεγχοι και οι διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση, τη διαχείριση και την επίβλεψη επιπτώσεων, κινδύνων και ευκαιριών (βλ. ESRS 2, κεφάλαιο 2 Διακυβέρνηση)·
Στρατηγική: ο τρόπος με τον οποίο η στρατηγική και το επιχειρηματικό μοντέλο της επιχείρησης αλληλεπιδρούν με τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της επιχείρησης, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο η επιχείρηση αντιμετωπίζει τις εν λόγω επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες (βλ. ESRS 2, κεφάλαιο 3 Στρατηγική)·
Διαχείριση επιπτώσεων, κινδύνων και ευκαιριών: η/οι διαδικασία/-ες με την/τις οποία/-ες η επιχείρηση:
εντοπίζει τις επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες και αξιολογεί τη σημαντικότητά τους (βλ. IRO-1 στο τμήμα 4.1 του ESRS 2),
διαχειρίζεται σημαντικά θέματα βιωσιμότητας μέσω πολιτικών και δράσεων (βλ. ενότητα 4.2 του ESRS 2).
Δείκτες μέτρησης και στόχοι: οι επιδόσεις της επιχείρησης, μεταξύ άλλων στόχοι που έχει θέσει και πρόοδος που έχει σημειωθεί ως προς την επίτευξή τους (βλ. ESRS 2, κεφάλαιο 5 Δείκτες μέτρησης και στόχοι).
13. Το ESRS 2 περιλαμβάνει:
στο τμήμα 4.2 Ελάχιστες απαιτήσεις γνωστοποίησης σχετικά με τις πολιτικές και τις δράσεις·
στο τμήμα 5 Ελάχιστες απαιτήσεις γνωστοποίησης σχετικά με τους δείκτες μέτρησης και τους στόχους.
Η επιχείρηση εφαρμόζει τις ελάχιστες απαιτήσεις γνωστοποίησης όσον αφορά τις πολιτικές, τις δράσεις, τους δείκτες μέτρησης και τους στόχους, μαζί με τις αντίστοιχες απαιτήσεις γνωστοποίησης στα θεματικά και ειδικά τομεακά ESRS.
1.3 Συμβάσεις σύνταξης
14. Σε όλα τα ESRS:
ο όρος «επιπτώσεις» αναφέρεται σε θετικές και αρνητικές επιπτώσεις που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα και συνδέονται με τις δραστηριότητες της επιχείρησης, όπως εντοπίζονται μέσω αξιολόγησης της σημαντικότητας αντικτύπου (βλ. τμήμα 3.4 Σημαντικότητα αντικτύπου). Αναφέρεται τόσο στις πραγματικές επιπτώσεις όσο και στις δυνητικές μελλοντικές επιπτώσεις.
Ο όρος «κίνδυνοι και ευκαιρίες» αναφέρεται στους χρηματοοικονομικούς κινδύνους και ευκαιρίες της επιχείρησης που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που απορρέουν από εξαρτήσεις από φυσικούς, ανθρώπινους και κοινωνικούς πόρους, όπως εντοπίζονται μέσω αξιολόγησης της χρηματοοικονομικής σημαντικότητας (βλ. τμήμα 3.5).
Συλλογικά, αυτά αναφέρονται ως «επιπτώσεις, κίνδυνοι και ευκαιρίες». Αντικατοπτρίζουν την προοπτική διπλής σημαντικότητας των ESRS που περιγράφεται στο τμήμα 3.
15. Στο πλαίσιο των ESRS οι όροι που ορίζονται στο γλωσσάριο ορισμών (παράρτημα II) αναγράφονται με έντονους πλάγιους χαρακτήρες, εκτός αν ένας ορισμός χρησιμοποιείται περισσότερες από μία φορές στην ίδια παράγραφο.
16. Τα ESRS δομούν τις πληροφορίες που πρέπει να γνωστοποιούνται στο πλαίσιο των απαιτήσεων γνωστοποίησης. Κάθε απαίτηση γνωστοποίησης αποτελείται από ένα ή περισσότερα χωριστά σημεία δεδομένων. Ο όρος «σημείο δεδομένων» μπορεί επίσης να αναφέρεται σε ένα επεξηγηματικό υποστοιχείο μιας απαίτησης γνωστοποίησης.
17. Εκτός από τις απαιτήσεις γνωστοποίησης, τα περισσότερα ESRS περιέχουν επίσης απαιτήσεις εφαρμογής. Οι απαιτήσεις εφαρμογής υποστηρίζουν την εφαρμογή των απαιτήσεων γνωστοποίησης και έχουν το ίδιο κύρος με άλλα μέρη ενός ESRS.
18. Τα ESRS χρησιμοποιούν τους ακόλουθους όρους για να διακρίνουν μεταξύ των διαφορετικών βαθμών υποχρέωσης της επιχείρησης να γνωστοποιεί πληροφορίες:
γνωστοποιεί: δηλώνει ότι η διάταξη προβλέπεται από απαίτηση γνωστοποίησης ή σημείο δεδομένων·
μπορεί να γνωστοποιεί: σημαίνει οικειοθελή γνωστοποίηση για την ενθάρρυνση ορθών πρακτικών.
Επιπλέον, τα ESRS χρησιμοποιούν τον όρο «εξετάζει» όταν αναφέρονται σε ζητήματα, πόρους ή μεθοδολογίες που η επιχείρηση αναμένεται να λάβει υπόψη ή να χρησιμοποιήσει κατά την κατάρτιση μιας δεδομένης γνωστοποίησης, κατά περίπτωση.
2. Ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών
19. Κατά την κατάρτιση της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας, η επιχείρηση εξασφαλίζει:
τα θεμελιώδη ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών, δηλαδή τη συνάφεια και την πιστή απεικόνιση· και
τη βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών των πληροφοριών, δηλαδή της συγκρισιμότητας, της επαληθευσιμότητας και της κατανοητότητας.
20. Αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών ορίζονται και περιγράφονται στο προσάρτημα Β του παρόντος προτύπου.
3. Η διπλή σημαντικότητα ως βάση για τις γνωστοποιήσεις βιωσιμότητας
21. Η επιχείρηση υποβάλλει έκθεση σχετικά με θέματα βιωσιμότητας με βάση την αρχή της διπλής σημαντικότητας, όπως ορίζεται και επεξηγείται στο παρόν κεφάλαιο.
3.1 Ενδιαφερόμενα μέρη και η συνάφειά τους με τη διαδικασία αξιολόγησης σημαντικότητας
22. Τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι εκείνα που μπορούν να επηρεάσουν ή να επηρεαστούν από την επιχείρηση. Υπάρχουν δύο βασικές ομάδες ενδιαφερόμενων μερών:
επηρεαζόμενα ενδιαφερόμενα μέρη: άτομα ή ομάδες των οποίων τα συμφέροντα επηρεάζονται ή θα μπορούσαν να επηρεαστούν —θετικά ή αρνητικά— από τις δραστηριότητες της επιχείρησης και τις άμεσες και έμμεσες επιχειρηματικές σχέσεις της σε ολόκληρη την αξιακή αλυσίδα της· και
χρήστες δηλώσεων βιωσιμότητας: βασικοί χρήστες χρηματοοικονομικών εκθέσεων γενικού σκοπού (υφιστάμενοι και δυνητικοί επενδυτές, δανειστές και άλλοι πιστωτές, συμπεριλαμβανομένων των διαχειριστών περιουσιακών στοιχείων, πιστωτικών ιδρυμάτων, ασφαλιστικών επιχειρήσεων), καθώς και άλλοι χρήστες δηλώσεων βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων επιχειρηματικών εταίρων της επιχείρησης, συνδικαλιστικών οργανώσεων και κοινωνικών εταίρων, οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και μη κυβερνητικών οργανώσεων, κυβερνήσεων, αναλυτών και ακαδημαϊκών.
23. Ορισμένα, αλλά όχι όλα, τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορεί να ανήκουν και στις δύο ομάδες που ορίζονται στην παράγραφο 22.
24. Η συνεργασία με τα επηρεαζόμενα ενδιαφερόμενα μέρη έχει καθοριστική σημασία για τη συνεχιζόμενη διαδικασία δέουσας επιμέλειας της επιχείρησης (βλ. κεφάλαιο 4 Δέουσα επιμέλεια) και για την αξιολόγηση της σημαντικότητας της βιωσιμότητας. Αυτό περιλαμβάνει τις διαδικασίες της επιχείρησης για τον εντοπισμό και την αξιολόγηση πραγματικών και δυνητικών αρνητικών επιπτώσεων, βάσει των οποίων διαμορφώνεται στη συνέχεια η διαδικασία αξιολόγησης για τον εντοπισμό των σημαντικών επιπτώσεων για τους σκοπούς της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας (βλ. τμήμα 3.4 του παρόντος προτύπου).
3.2 Σημαντικά θέματα και σημαντικότητα πληροφοριών
25. Η διενέργεια αξιολόγησης της σημαντικότητας (βλ. τμήματα 3.4 Σημαντικότητα αντικτύπου και 3.5 Χρηματοοικονομική σημαντικότητα) είναι απαραίτητη προκειμένου η επιχείρηση να εντοπίσει τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες προς αναφορά.
26. Η αξιολόγηση της σημαντικότητας αποτελεί την αφετηρία για την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας στο πλαίσιο των ESRS. Η απαίτηση γνωστοποίησης IRO-1 στο τμήμα 4.1 του ESRS 2 περιλαμβάνει γενικές απαιτήσεις γνωστοποίησης σχετικά με τη διαδικασία της επιχείρησης για τον εντοπισμό των επιπτώσεων, των κινδύνων και των ευκαιριών και την αξιολόγηση της σημαντικότητάς τους. Η απαίτηση γνωστοποίησης SBM-3 του ESRS 2 παρουσιάζει γενικές απαιτήσεις γνωστοποίησης σχετικά με τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που προκύπτουν από την αξιολόγηση σημαντικότητας της επιχείρησης.
27. Οι απαιτήσεις εφαρμογής του προσαρτήματος Α του παρόντος προτύπου περιλαμβάνουν κατάλογο των θεμάτων βιωσιμότητας που καλύπτονται στα θεματικά ESRS, με κατηγοριοποίηση ανά θέμα, υποθέμα και επιμέρους υποθέμα, για την υποστήριξη της αξιολόγησης της σημαντικότητας. Το προσάρτημα Ε Διάγραμμα ροής για τον προσδιορισμό των γνωστοποιήσεων προς συμπερίληψη του παρόντος προτύπου παρέχει ενδεικτικό παράδειγμα της αξιολόγησης σημαντικότητας που περιγράφεται στο παρόν τμήμα.
28. Ένα θέμα βιωσιμότητας είναι «σημαντικό» όταν πληροί τα κριτήρια που ορίζονται για τη σημαντικότητα αντικτύπου (βλ. τμήμα 3.4 του παρόντος προτύπου) ή τη χρηματοοικονομική σημαντικότητα (βλ. τμήμα 3.5 του παρόντος προτύπου) ή και τα δύο.
29. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της αξιολόγησης της σημαντικότητας, η επιχείρηση γνωστοποιεί πάντοτε τις πληροφορίες που απαιτούνται από: το ESRS 2 Γενικές γνωστοποιήσεις (δηλ. όλες τις απαιτήσεις γνωστοποίησης και τα σημεία δεδομένων που ορίζονται στο ESRS 2) και τις απαιτήσεις γνωστοποίησης (συμπεριλαμβανομένων των σημείων δεδομένων τους) οι οποίες ορίζονται σε θεματικά ESRS που σχετίζονται με την απαίτηση γνωστοποίησης IRO-1 Περιγραφή των διαδικασιών για τον εντοπισμό και την αξιολόγηση σημαντικών επιπτώσεων, κινδύνων και ευκαιριών, όπως απαριθμούνται στο προσάρτημα Γ του ESRS 2 Απαιτήσεις γνωστοποίησης/εφαρμογής σε θεματικά ESRS που εφαρμόζονται από κοινού με τις γενικές γνωστοποιήσεις του ESRS 2.
30. Όταν η επιχείρηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ένα θέμα βιωσιμότητας είναι σημαντικό ως αποτέλεσμα της οικείας αξιολόγησης σημαντικότητας, σε σχέση με το οποίο οι απαιτήσεις γνωστοποίησης IRO-1, IRO-2 και SBM-3 του ESRS 2 θέτουν απαιτήσεις γνωστοποίησης, η επιχείρηση:
γνωστοποιεί πληροφορίες σύμφωνα με τις απαιτήσεις γνωστοποίησης (συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων εφαρμογής) που σχετίζονται με το συγκεκριμένο θέμα βιωσιμότητας στα αντίστοιχα θεματικά και ειδικά τομεακά ESRS· και
προχωρά σε πρόσθετες γνωστοποιήσεις ειδικά ανά οντότητα (βλ. παράγραφο 11 και ΑΕ 1 έως ΑΕ 5 του παρόντος προτύπου) όταν το σημαντικό θέμα βιωσιμότητας δεν καλύπτεται από ESRS ή καλύπτεται με ανεπαρκές επίπεδο ανάλυσης.
31. Οι σχετικές πληροφορίες που προβλέπονται σε μια απαίτηση γνωστοποίησης (συμπεριλαμβανομένων των σημείων δεδομένων της) ή σε ένα πλαίσιο γνωστοποίησης ειδικά ανά οντότητα γνωστοποιούνται όταν η επιχείρηση εκτιμά, στο πλαίσιο της οικείας αξιολόγησης σημαντικών πληροφοριών, ότι οι πληροφορίες έχουν σημασία για έναν ή περισσότερους από τους ακόλουθους λόγους:
τη σπουδαιότητα των πληροφοριών σε σχέση με το θέμα που θεωρείται ότι παρουσιάζουν ή εξηγούν· ή
αν οι εν λόγω πληροφορίες ανταποκρίνονται στις ανάγκες των χρηστών για λήψη αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένων των αναγκών των βασικών χρηστών της χρηματοοικονομικής αναφοράς γενικού σκοπού που περιγράφεται στην παράγραφο 48 και/ή των αναγκών των χρηστών των οποίων το κύριο ενδιαφέρον έγκειται σε πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις της επιχείρησης.
32. Αν η επιχείρηση καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι σημαντική και, συνεπώς, παραλείψει όλες τις απαιτήσεις γνωστοποίησης στο ESRS E1 Κλιματική αλλαγή, γνωστοποιεί λεπτομερή επεξήγηση των συμπερασμάτων της οικείας αξιολόγησης της σημαντικότητας όσον αφορά την κλιματική αλλαγή (βλ. ESRS 2 IRO-2 Απαιτήσεις γνωστοποίησης στο ESRS που καλύπτονται από τη δήλωση βιωσιμότητας της επιχείρησης), συμπεριλαμβανομένης μελλοντοστρεφούς ανάλυσης των συνθηκών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν μελλοντικά την επιχείρηση στο συμπέρασμα ότι η κλιματική αλλαγή είναι σημαντική. Αν η επιχείρηση καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ένα θέμα εκτός της κλιματικής αλλαγής δεν είναι σημαντικό και, συνεπώς, παραλείψει όλες τις απαιτήσεις γνωστοποίησης στο αντίστοιχο θεματικό ESRS, μπορεί να εξηγήσει εν συντομία τα συμπεράσματα της οικείας αξιολόγησης της σημαντικότητας για το εν λόγω θέμα.
33. Όταν γνωστοποιεί πληροφορίες σχετικά με πολιτικές, δράσεις και στόχους αναφορικά με ένα θέμα βιωσιμότητας που έχει κριθεί σημαντικό, η επιχείρηση περιλαμβάνει τις πληροφορίες που προβλέπονται από όλες τις απαιτήσεις γνωστοποίησης και τα σημεία δεδομένων στα θεματικά και ειδικά τομεακά ESRS που σχετίζονται με το εν λόγω θέμα και στην αντίστοιχη ελάχιστη απαίτηση γνωστοποίησης σχετικά με πολιτικές, δράσεις και στόχους που απαιτούνται βάσει του ESRS 2. Αν η επιχείρηση δεν μπορεί να γνωστοποιήσει τις πληροφορίες που προβλέπονται είτε στις απαιτήσεις γνωστοποίησης και στα σημεία δεδομένων στα θεματικά ή ειδικά τομεακά ESRS είτε στις ελάχιστες απαιτήσεις γνωστοποίησης στο ESRS 2 σχετικά με τις πολιτικές, τις δράσεις και τους στόχους, επειδή δεν έχει εγκρίνει τις αντίστοιχες πολιτικές, δεν έχει εφαρμόσει τις αντίστοιχες δράσεις ή δεν έχει θέσει τους αντίστοιχους στόχους, γνωστοποιεί αυτό το γεγονός και μπορεί να αναφέρει χρονοδιάγραμμα εντός του οποίου σκοπεύει να τα θέσει σε εφαρμογή.
34. Όταν γνωστοποιεί πληροφορίες σχετικά με τους δείκτες μέτρησης για σημαντικό θέμα βιωσιμότητας σύμφωνα με το τμήμα «Δείκτες μέτρησης και στόχοι» του σχετικού θεματικού ESRS, η επιχείρηση:
περιλαμβάνει τις πληροφορίες που προβλέπονται από την απαίτηση γνωστοποίησης, αν εκτιμά ότι οι εν λόγω πληροφορίες είναι σημαντικές· και
μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από ένα σημείο δεδομένων της απαίτησης γνωστοποίησης, αν κρίνει ότι οι εν λόγω πληροφορίες δεν είναι σημαντικές και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι συγκεκριμένες πληροφορίες δεν είναι απαραίτητες για την επίτευξη του στόχου της απαίτησης γνωστοποίησης.
35. Αν η επιχείρηση παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από ένα σημείο δεδομένων το οποίο απορρέει από άλλη νομοθεσία της ΕΕ που παρατίθεται στο προσάρτημα Β του ESRS 2, δηλώνει ρητά ότι οι εν λόγω πληροφορίες είναι «μη σημαντικές».
36. Η επιχείρηση καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζει κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων των κατάλληλων κατώτατων ορίων, για να προσδιορίζει:
τις πληροφορίες που γνωστοποιεί σχετικά με τους δείκτες μέτρησης για σημαντικό θέμα βιωσιμότητας σύμφωνα με το τμήμα «Δείκτες μέτρησης και στόχοι» του σχετικού θεματικού ESRS, σύμφωνα με την παράγραφο 34· και
τις πληροφορίες που πρέπει να γνωστοποιούνται ως γνωστοποιήσεις ειδικά ανά οντότητα.
3.3 Διπλή σημαντικότητα
37. Η διπλή σημαντικότητα έχει δύο διαστάσεις, δηλαδή: σημαντικότητα αντικτύπου και χρηματοοικονομική σημαντικότητα. Εκτός αν ορίζεται διαφορετικά, οι όροι «σημαντικό» και «σημαντικότητα» χρησιμοποιούνται σε όλα τα ESRS για να παραπέμψουν στη διπλή σημαντικότητα.
38. Οι αξιολογήσεις της σημαντικότητας αντικτύπου και της χρηματοοικονομικής σημαντικότητας είναι αλληλένδετες και λαμβάνονται υπόψη οι αλληλεξαρτήσεις μεταξύ αυτών των δύο διαστάσεων. Κατά κανόνα, η αξιολόγηση των επιπτώσεων είναι η αφετηρία, μολονότι ενδέχεται να υπάρχουν επίσης σημαντικοί κίνδυνοι και ευκαιρίες που δεν σχετίζονται με τις επιπτώσεις της επιχείρησης. Ο αντίκτυπος στη βιωσιμότητα μπορεί να είναι οικονομικά σημαντικός από την έναρξή του ή να καταστεί οικονομικά σημαντικός όταν θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται ότι θα επηρεάσει την οικονομική θέση, τις χρηματοοικονομικές επιδόσεις, τις ταμειακές ροές της επιχείρησης, την πρόσβασή της σε χρηματοδότηση ή το κόστος κεφαλαίου βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα. Οι επιπτώσεις αποτυπώνονται από τη σκοπιά της σημαντικότητας αντικτύπου, ανεξάρτητα από το αν είναι οικονομικά σημαντικές ή όχι.
39. Κατά τον εντοπισμό και την αξιολόγηση των επιπτώσεων, των κινδύνων και των ευκαιριών στην αξιακή αλυσίδα της επιχείρησης για τον προσδιορισμό της σημαντικότητάς τους, η επιχείρηση επικεντρώνεται σε τομείς στους οποίους θεωρείται πιθανό να προκύψουν επιπτώσεις, κίνδυνοι και ευκαιρίες, με βάση τη φύση των σχετικών δραστηριοτήτων, επιχειρηματικών σχέσεων, γεωγραφικών περιοχών ή άλλων παραγόντων.
40. Η επιχείρηση εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο την επηρεάζουν οι εξαρτήσεις της από τη διαθεσιμότητα φυσικών, ανθρώπινων και κοινωνικών πόρων σε κατάλληλες τιμές και ποιότητα, ανεξάρτητα από τις δυνητικές επιπτώσεις της στους εν λόγω πόρους.
41. Οι κύριες επιπτώσεις, κίνδυνοι και ευκαιρίες μιας επιχείρησης θεωρούνται ότι ταυτίζονται με τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που εντοπίζονται βάσει της αρχής της διπλής σημαντικότητας και συνεπώς αναφέρονται στην οικεία δήλωση βιωσιμότητας.
42. Η επιχείρηση εφαρμόζει τα κριτήρια που ορίζονται στα τμήματα 3.4 και 3.5 του παρόντος προτύπου, χρησιμοποιώντας κατάλληλα ποσοτικά και/ή ποιοτικά κατώτατα όρια. Απαιτούνται κατάλληλα κατώτατα όρια για τον εντοπισμό των επιπτώσεων, των κινδύνων και των ευκαιριών που εντοπίζονται και αντιμετωπίζονται από την επιχείρηση ως σημαντικά και για τον προσδιορισμό των θεμάτων βιωσιμότητας που είναι σημαντικά για τους σκοπούς της υποβολής εκθέσεων. Σε ορισμένα υφιστάμενα πρότυπα και πλαίσια χρησιμοποιείται ο όρος «σημαντικότερες επιπτώσεις» όταν γίνεται αναφορά στο κατώτατο όριο που χρησιμοποιείται για τον εντοπισμό των επιπτώσεων που περιγράφονται στα ESRS ως «σημαντικές επιπτώσεις».
3.4 Σημαντικότητα αντικτύπου
43. Ένα θέμα βιωσιμότητας είναι σημαντικό από τη σκοπιά του αντικτύπου όταν αφορά τις σημαντικές πραγματικές ή δυνητικές, θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις της επιχείρησης στους ανθρώπους ή στο περιβάλλον βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα. Στις επιπτώσεις περιλαμβάνονται εκείνες που συνδέονται με τις δραστηριότητες και την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα της ίδιας της επιχείρησης, μεταξύ άλλων μέσω των προϊόντων και των υπηρεσιών της, καθώς και μέσω των επιχειρηματικών της σχέσεων. Οι επιχειρηματικές σχέσεις καλύπτουν τις σχέσεις στην αξιακή αλυσίδα της επιχείρησης, ανάντη και κατάντη, και δεν περιορίζονται σε άμεσες συμβατικές σχέσεις.
44. Στο πλαίσιο αυτό, οι επιπτώσεις στους ανθρώπους ή στο περιβάλλον περιλαμβάνουν επιπτώσεις αναφορικά με περιβαλλοντικά, κοινωνικά και σχετικά με τη διακυβέρνηση θέματα.
45. Η αξιολόγηση της σημαντικότητας των αρνητικών επιπτώσεων βασίζεται στη διαδικασία δέουσας επιμέλειας που ορίζεται στις διεθνείς πράξεις των κατευθυντήριων αρχών του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα και στις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Για τις πραγματικές αρνητικές επιπτώσεις, η σημαντικότητα βασίζεται στη σοβαρότητα του αντικτύπου, ενώ για τις δυνητικές αρνητικές επιπτώσεις βασίζεται στη σοβαρότητα και την πιθανότητα πρόκλησης του αντικτύπου. Η σοβαρότητα βασίζεται στους ακόλουθους παράγοντες:
στην κλίμακα,
στην έκταση και
στον ανεπανόρθωτο χαρακτήρα του αντικτύπου.
Σε περίπτωση δυνητικού αρνητικού αντικτύπου στα ανθρώπινα δικαιώματα, η σοβαρότητα του αντικτύπου υπερισχύει της πιθανότητας πρόκλησης.
46. Για τις θετικές επιπτώσεις, η σημαντικότητα βασίζεται στα εξής:
στην κλίμακα και το πεδίο εφαρμογής του αντικτύπου για τις πραγματικές επιπτώσεις· και
στην κλίμακα, το πεδίο εφαρμογής και την πιθανότητα πρόκλησης του αντικτύπου για τις δυνητικές επιπτώσεις.
3.5 Χρηματοοικονομική σημαντικότητα
47. Το πεδίο εφαρμογής της χρηματοοικονομικής σημαντικότητας για την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας αποτελεί επέκταση του πεδίου εφαρμογής της σημαντικότητας που χρησιμοποιείται στη διαδικασία προσδιορισμού των πληροφοριών που πρέπει να περιλαμβάνονται στις οικονομικές καταστάσεις της επιχείρησης.
48. Η αξιολόγηση της χρηματοοικονομικής σημαντικότητας αντιστοιχεί στον προσδιορισμό των πληροφοριών που θεωρούνται σημαντικές για τους κύριους χρήστες χρηματοοικονομικής αναφοράς γενικού σκοπού κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την παροχή πόρων στην οντότητα. Ειδικότερα, οι πληροφορίες θεωρούνται σημαντικές για τους κύριους χρήστες της χρηματοοικονομικής αναφοράς γενικού σκοπού, αν η παράλειψη, η ανακρίβεια ή η απόκρυψη των εν λόγω πληροφοριών θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται ότι θα επηρεάσει τις αποφάσεις που λαμβάνουν βάσει της δήλωσης βιωσιμότητας της επιχείρησης.
49. Ένα θέμα βιωσιμότητας είναι σημαντικό από οικονομική άποψη αν προκαλεί ή θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται ότι θα προκαλέσει σημαντικές χρηματοοικονομικές συνέπειες στην επιχείρηση. Αυτό συμβαίνει όταν ένα θέμα βιωσιμότητας δημιουργεί κινδύνους ή ευκαιρίες που επηρεάζουν σημαντικά, ή θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται ότι θα επηρεάσουν σημαντικά, την εξέλιξη, την οικονομική θέση, τις χρηματοοικονομικές επιδόσεις, τις ταμειακές ροές της επιχείρησης, την πρόσβασή της σε χρηματοδότηση ή το κόστος κεφαλαίου της επιχείρησης βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα. Οι κίνδυνοι και οι ευκαιρίες μπορεί να απορρέουν από παρελθόντα ή μελλοντικά γεγονότα. Η χρηματοοικονομική σημαντικότητα ενός θέματος βιωσιμότητας δεν περιορίζεται σε θέματα που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της επιχείρησης, αλλά περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με σημαντικούς κινδύνους και ευκαιρίες που αποδίδονται στις επιχειρηματικές σχέσεις πέραν του πεδίου εφαρμογής της ενοποίησης που χρησιμοποιείται για την κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων.
50. Οι εξαρτήσεις από φυσικούς, ανθρώπινους και κοινωνικούς πόρους μπορούν να είναι πηγές χρηματοοικονομικών κινδύνων ή ευκαιριών. Οι εξαρτήσεις μπορεί να προκαλέσουν αποτελέσματα με δύο πιθανούς τρόπους:
ενδέχεται να επηρεάσουν την ικανότητα της επιχείρησης να συνεχίσει να χρησιμοποιεί ή να αποκτά τους πόρους που είναι απαραίτητοι στις επιχειρηματικές της διαδικασίες, καθώς και την ποιότητα και την τιμολόγηση των εν λόγω πόρων· και
ενδέχεται να επηρεάσουν την ικανότητα της επιχείρησης να βασίζεται στις σχέσεις που απαιτούνται στις επιχειρηματικές της διαδικασίες με αποδεκτούς όρους.
51. Η σημαντικότητα των κινδύνων και των ευκαιριών αξιολογείται με βάση έναν συνδυασμό της πιθανότητας εμφάνισης και του δυνητικού μεγέθους των χρηματοοικονομικών συνεπειών.
3.6 Σημαντικές επιπτώσεις ή κίνδυνοι που προκύπτουν από δράσεις για την αντιμετώπιση θεμάτων βιωσιμότητας
52. Η αξιολόγηση σημαντικότητας της επιχείρησης μπορεί να οδηγήσει στον εντοπισμό καταστάσεων στις οποίες οι ενέργειές της για την αντιμετώπιση ορισμένων επιπτώσεων ή κινδύνων ή για την αξιοποίηση ορισμένων ευκαιριών σε σχέση με ένα θέμα βιωσιμότητας ενδέχεται να έχουν σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις ή να προκαλέσουν σημαντικούς κινδύνους σε σχέση με ένα ή περισσότερα άλλα θέματα βιωσιμότητας. Για παράδειγμα:
το σχέδιο δράσης για την απανθρακοποίηση, το οποίο συνεπάγεται την εγκατάλειψη ορισμένων προϊόντων, ενδέχεται να έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στο εργατικό δυναμικό της ίδιας της επιχείρησης και να επιφέρει σημαντικούς κινδύνους λόγω των αποζημιώσεων απόλυσης· ή
το σχέδιο δράσης ενός προμηθευτή της αυτοκινητοβιομηχανίας να επικεντρωθεί στην προμήθεια ηλεκτρικών οχημάτων θα μπορούσε να οδηγήσει σε μη αξιοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία για την παραγωγή ανταλλακτικών συμβατικών οχημάτων.
53. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η επιχείρηση:
γνωστοποιεί την ύπαρξη σημαντικών αρνητικών επιπτώσεων ή σημαντικών κινδύνων μαζί με τις ενέργειες που τους δημιουργούν, με παραπομπή στο θέμα με το οποίο σχετίζονται οι επιπτώσεις ή οι κίνδυνοι· και
περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις ή οι σημαντικοί κίνδυνοι στο πλαίσιο του θέματος το οποίο αφορούν.
3.7 Επίπεδο ανάλυσης
54. Όταν απαιτείται για την ορθή κατανόηση των σημαντικών επιπτώσεων, των κινδύνων και των ευκαιριών της, η επιχείρηση αναλύει τις αναφερόμενες πληροφορίες:
ανά χώρα, όταν υπάρχουν αξιόλογες διακυμάνσεις των σημαντικών επιπτώσεων, των κινδύνων και των ευκαιριών μεταξύ χωρών και όταν η παρουσίαση των πληροφοριών με υψηλότερο επίπεδο συγκέντρωσης θα απέκρυπτε σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις, τους κινδύνους ή τις ευκαιρίες· ή
ανά σημαντική τοποθεσία ή ανά σημαντικό περιουσιακό στοιχείο, όταν οι σημαντικές επιπτώσεις, οι κίνδυνοι και οι ευκαιρίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από συγκεκριμένη τοποθεσία ή συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο.
55. Κατά τον καθορισμό του κατάλληλου επιπέδου ανάλυσης για την υποβολή εκθέσεων, η επιχείρηση λαμβάνει υπόψη την ανάλυση που υιοθετήθηκε στην οικεία αξιολόγηση σημαντικότητας. Ανάλογα με τα ειδικά γεγονότα και περιστάσεις της επιχείρησης, ενδέχεται να κριθεί απαραίτητη η ανάλυση ανά θυγατρική εταιρεία.
56. Όταν συγκεντρώνονται δεδομένα από διαφορετικά επίπεδα ή πολλαπλές τοποθεσίες εντός ενός επιπέδου, η επιχείρηση διασφαλίζει ότι η εν λόγω συγκέντρωση δεν αποκρύπτει την ιδιαιτερότητα και το πλαίσιο που απαιτούνται για την ερμηνεία των πληροφοριών. Η επιχείρηση δεν πρέπει να συγκεντρώνει σημαντικά στοιχεία που διαφέρουν ως προς τη φύση τους.
57. Όταν η επιχείρηση παρουσιάζει πληροφορίες ανά τομέα, υιοθετεί την ταξινόμηση τομέων των ESRS που πρέπει να καθορίζεται σε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 29β παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο σημείο ii) της οδηγίας 2013/34/ΕΕ. Όταν ένα θεματικό ή ειδικό τομεακό ESRS απαιτεί την υιοθέτηση συγκεκριμένου επιπέδου ανάλυσης κατά την κατάρτιση συγκεκριμένου πληροφοριακού στοιχείου, υπερισχύει η απαίτηση του θεματικού ή ειδικού τομεακού ESRS.
4. Δέουσα επιμέλεια
58. Το αποτέλεσμα της διαδικασίας δέουσας επιμέλειας όσον αφορά τη βιωσιμότητα της επιχείρησης (που αναφέρεται ως «δέουσα επιμέλεια» στις διεθνείς πράξεις που αναφέρονται παρακάτω) καθορίζει την αξιολόγηση της επιχείρησης σχετικά με τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της. Τα ESRS δεν επιβάλλουν απαιτήσεις διενέργειας δέουσας επιμέλειας· ομοίως, δεν διευρύνουν ούτε τροποποιούν τον ρόλο των διοικητικών, διαχειριστικών ή εποπτικών οργάνων της επιχείρησης όσον αφορά τη διεξαγωγή της δέουσας επιμέλειας.
59. Η δέουσα επιμέλεια είναι η διαδικασία με την οποία οι επιχειρήσεις εντοπίζουν, προλαμβάνουν, μετριάζουν και λαμβάνουν υπόψη τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τις πραγματικές και δυνητικές αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στους ανθρώπους που συνδέονται με τις δραστηριότητές τους. Σε αυτές περιλαμβάνονται οι αρνητικές επιπτώσεις που συνδέονται με τις δραστηριότητες της ίδιας της επιχείρησης και την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα της, μεταξύ άλλων μέσω των προϊόντων ή των υπηρεσιών της, καθώς και μέσω των επιχειρηματικών της σχέσεων. Η δέουσα επιμέλεια είναι μια διαρκής πρακτική που αποκρίνεται σε αλλαγές και ενδέχεται να ενεργοποιεί αλλαγές στη στρατηγική, το επιχειρηματικό μοντέλο, τις δραστηριότητες, τις επιχειρηματικές σχέσεις, τη λειτουργία, τις προμήθειες και τις πωλήσεις της επιχείρησης. Η διαδικασία αυτή περιγράφεται στις διεθνείς πράξεις των κατευθυντήριων αρχών του ΟΗΕ για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα και στις κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις.
60. Οι εν λόγω διεθνείς πράξεις προσδιορίζουν ορισμένα στάδια της διαδικασίας δέουσας επιμέλειας, μεταξύ άλλων τον εντοπισμό και την αξιολόγηση των αρνητικών επιπτώσεων που συνδέονται με τις δραστηριότητες και την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα της επιχείρησης, μεταξύ άλλων μέσω των προϊόντων ή των υπηρεσιών της, καθώς και μέσω των επιχειρηματικών της σχέσεων. Όταν η επιχείρηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει όλες τις επιπτώσεις ταυτόχρονα, η διαδικασία δέουσας επιμέλειας επιτρέπει την ιεράρχηση των δράσεων με βάση τη σοβαρότητα και την πιθανότητα πρόκλησης των επιπτώσεων. Αυτή ακριβώς η πτυχή της διαδικασίας δέουσας επιμέλειας καθορίζει την αξιολόγηση των σημαντικών επιπτώσεων (βλ. τμήμα 3.4 του παρόντος προτύπου). Ο εντοπισμός των σημαντικών επιπτώσεων στηρίζει επίσης τον εντοπισμό των σημαντικών κινδύνων και ευκαιριών βιωσιμότητας που συχνά είναι απόρροια των εν λόγω επιπτώσεων.
61. Τα βασικά στοιχεία της δέουσας επιμέλειας αποτυπώνονται άμεσα στις απαιτήσεις γνωστοποίησης που ορίζονται στο ESRS 2 και στα θεματικά ESRS, όπως φαίνεται παρακάτω:
ενσωμάτωση της δέουσας επιμέλειας στη διακυβέρνηση, τη στρατηγική και το επιχειρηματικό μοντέλο ( 3 ). Το θέμα αυτό εξετάζεται στα εξής:
ESRS 2 GOV-2: Πληροφορίες που λαμβάνουν και θέματα βιωσιμότητας που εξετάζουν τα διοικητικά, διαχειριστικά και εποπτικά όργανα της επιχείρησης
ESRS 2 GOV-3: Ενσωμάτωση των επιδόσεων που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα σε συστήματα παροχής κινήτρων και
ESRS 2 SBM-3: Σημαντικές επιπτώσεις, κίνδυνοι και ευκαιρίες και η αλληλεπίδρασή τους με τη στρατηγική και το επιχειρηματικό μοντέλο.
συνεργασία με τα επηρεαζόμενα ενδιαφερόμενα μέρη ( 4 ). Το θέμα αυτό εξετάζεται στα εξής:
ESRS 2 GOV-2·
ESRS 2 SBM-2: Συμφέροντα και απόψεις των ενδιαφερόμενων μερών
ESRS 2 IRO-1·
ESRS 2 MDR-P· και
θεματικά ESRS: αποτυπώνουν τα διάφορα στάδια και τους σκοπούς της συμμετοχής των ενδιαφερόμενων μερών καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας δέουσας επιμέλειας.
εντοπισμός και αξιολόγηση των αρνητικών επιπτώσεων στους ανθρώπους και στο περιβάλλον ( 5 ). Το θέμα αυτό εξετάζεται στα εξής:
ESRS 2 IRO-1 (συμπεριλαμβανομένων των απαιτήσεων εφαρμογής που σχετίζονται με συγκεκριμένα θέματα βιωσιμότητας στα σχετικά ESRS)· και
ESRS 2 SBM-3·
ανάληψη δράσης για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων στους ανθρώπους και στο περιβάλλον ( 6 ). Το θέμα αυτό εξετάζεται στα εξής:
ESRS 2 MDR-A· και
θεματικά ESRS: αποτυπώνουν το φάσμα των δράσεων, συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων μετάβασης μέσω των οποίων αντιμετωπίζονται οι επιπτώσεις·
παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας των προσπαθειών αυτών ( 7 ). Το θέμα αυτό εξετάζεται στα εξής:
ESRS 2 MDR-M·
ESRS 2 MDR-T· και
θεματικά ESRS: όσον αφορά τους δείκτες μέτρησης και τους στόχους.
5. Αξιακή αλυσίδα
5.1 Αναφέρουσα επιχείρηση και αξιακή αλυσίδα
62. Η δήλωση βιωσιμότητας αφορά την ίδια επιχείρηση που υποβάλλει τις οικονομικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, αν η αναφέρουσα επιχείρηση είναι μητρική εταιρεία που υποχρεούται να καταρτίζει ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις, οι δηλώσεις βιωσιμότητας θα αφορούν τον όμιλο. Η απαίτηση αυτή δεν ισχύει όταν η αναφέρουσα επιχείρηση δεν υποχρεούται να καταρτίζει οικονομικές καταστάσεις ή όταν η αναφέρουσα επιχείρηση καταρτίζει ενοποιημένες εκθέσεις βιωσιμότητας σύμφωνα με το άρθρο 48θ της οδηγίας 2013/34/ΕΕ.
63. Οι πληροφορίες σχετικά με την αναφέρουσα επιχείρηση που παρέχονται στη δήλωση βιωσιμότητας επεκτείνονται ώστε να περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που συνδέονται με την επιχείρηση μέσω των άμεσων και έμμεσων επιχειρηματικών της σχέσεων στην ανάντη και/ή κατάντη αξιακή αλυσίδα (στο εξής: πληροφορίες για την αξιακή αλυσίδα). Κατά την επέκταση των πληροφοριών σχετικά με την αναφέρουσα επιχείρηση, η επιχείρηση περιλαμβάνει σημαντικές επιπτώσεις, κινδύνους και ευκαιρίες που συνδέονται με την ανάντη και κατάντη οικεία αξιακή αλυσίδα:
με βάση το αποτέλεσμα των οικείων διαδικασιών δέουσας επιμέλειας και της οικείας αξιολόγησης σημαντικότητας· και
σύμφωνα με τυχόν ειδικές απαιτήσεις που σχετίζονται με την αξιακή αλυσίδα σε άλλα ESRS.
64. Σύμφωνα με την παράγραφο 63 δεν απαιτούνται πληροφορίες για κάθε παράγοντα στην αξιακή αλυσίδα, αλλά μόνο η συμπερίληψη σημαντικών πληροφοριών για την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα. Διαφορετικά θέματα βιωσιμότητας μπορεί να είναι σημαντικά σε σχέση με διαφορετικά τμήματα της ανάντη και κατάντη αξιακής αλυσίδας της επιχείρησης. Οι πληροφορίες επεκτείνονται ώστε να περιλαμβάνουν πληροφορίες για την αξιακή αλυσίδα μόνο σε σχέση με τα τμήματα της αξιακής αλυσίδας για τα οποία το θέμα είναι σημαντικό.
65. Η επιχείρηση περιλαμβάνει σημαντικές πληροφορίες για την αξιακή αλυσίδα, όταν αυτό είναι απαραίτητο για:
να βοηθά τους χρήστες των δηλώσεων βιωσιμότητας να κατανοούν τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της επιχείρησης· και/ή
να διαμορφωθεί ένα σύνολο πληροφοριών που πληρούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών (βλ. προσάρτημα Β του παρόντος προτύπου).
66. Κατά τον προσδιορισμό του επιπέδου στο οποίο προκύπτει σημαντικό θέμα βιωσιμότητας, στο πλαίσιο των δικών της δραστηριοτήτων και της δικής της ανάντη και κατάντη αξιακής αλυσίδας, η επιχείρηση χρησιμοποιεί την αξιολόγησή της σχετικά με τις επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες σύμφωνα με την αρχή της διπλής σημαντικότητας (βλ. κεφάλαιο 3 του παρόντος προτύπου).
67. Όταν συγγενείς επιχειρήσεις ή κοινοπραξίες, οι οποίες λογιστικοποιούνται με τη μέθοδο της καθαρής θέσης ή ενοποιούνται αναλογικά στις οικονομικές καταστάσεις, αποτελούν μέρος της αξιακής αλυσίδας της επιχείρησης, για παράδειγμα ως προμηθευτές, η επιχείρηση περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με τις εν λόγω συγγενείς επιχειρήσεις ή κοινοπραξίες, σύμφωνα με την παράγραφο 63, που είναι συνεπείς με την προσέγγιση που έχει υιοθετηθεί για τις άλλες επιχειρηματικές σχέσεις στην αξιακή αλυσίδα. Στην περίπτωση αυτή, κατά τον καθορισμό των δεικτών μέτρησης αντικτύπου, τα στοιχεία της συγγενούς επιχείρησης ή της κοινοπραξίας δεν περιορίζονται στο μερίδιο του μετοχικού κεφαλαίου που κατέχει, αλλά λαμβάνονται υπόψη με βάση τις επιπτώσεις που συνδέονται με τα προϊόντα και τις υπηρεσίες της επιχείρησης μέσω των επιχειρηματικών της σχέσεων.
5.2 Εκτίμηση με τη χρήση μέσων όρων και προσεγγιστικών τιμών τομέα
68. Η ικανότητα της επιχείρησης να αποκτά τις απαραίτητες πληροφορίες για την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα ενδέχεται να ποικίλλει ανάλογα με διάφορους παράγοντες, όπως οι συμβατικές ρυθμίσεις της επιχείρησης, το επίπεδο ελέγχου που ασκεί στις πράξεις που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της ενοποίησης και η αγοραστική της ισχύς. Όταν η επιχείρηση δεν έχει την ικανότητα να ελέγχει τις δραστηριότητες της οικείας ανάντη και/ή κατάντη αξιακής αλυσίδας και τις επιχειρηματικές της σχέσεις, η απόκτηση πληροφοριών για την αξιακή αλυσίδα ενδέχεται να είναι πιο δύσκολη.
69. Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες η επιχείρηση δεν μπορεί να συλλέξει τις πληροφορίες σχετικά με την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα, όπως απαιτείται από την παράγραφο 63, αφού καταβάλει εύλογες προσπάθειες προς τούτο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η επιχείρηση εκτιμά τις πληροφορίες που πρέπει να υποβάλλονται σχετικά με την ανάντη και κατάντη οικεία αξιακή αλυσίδα, χρησιμοποιώντας όλες τις εύλογες και τεκμηριωμένες πληροφορίες, όπως στοιχεία μέσου όρου του τομέα και άλλες προσεγγιστικές τιμές.
70. Η απόκτηση πληροφοριών για την αξιακή αλυσίδα θα μπορούσε επίσης να είναι δυσχερής στην περίπτωση ΜΜΕ και άλλων οντοτήτων της ανάντη και/ή κατάντη αξιακής αλυσίδας που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της υποβολής εκθέσεων σχετικά με τη βιωσιμότητα που απαιτείται βάσει των άρθρων 19α και 29α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ (βλ. ESRS 2 BP-2 Γνωστοποιήσεις σε σχέση με συγκεκριμένες περιστάσεις).
71. Όσον αφορά τις πολιτικές, τις δράσεις και τους στόχους, η υποβολή εκθέσεων από την επιχείρηση αφορά πληροφορίες για την ανάντη και/ή κατάντη αξιακή αλυσίδα, στον βαθμό που οι εν λόγω πολιτικές, δράσεις και στόχοι εμπλέκουν παράγοντες στην αξιακή αλυσίδα. Όσον αφορά τους δείκτες μέτρησης, σε πολλές περιπτώσεις, ιδίως για περιβαλλοντικά θέματα για τα οποία υπάρχουν προσεγγιστικές τιμές, η επιχείρηση μπορεί να είναι σε θέση να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις υποβολής εκθέσεων χωρίς να συλλέξει δεδομένα από τους παράγοντες της οικείας ανάντη και κατάντη αξιακής αλυσίδας, ιδίως από ΜΜΕ, για παράδειγμα, κατά τον υπολογισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου πεδίου εφαρμογής 3 της επιχείρησης.
72. Η ενσωμάτωση εκτιμήσεων που πραγματοποιούνται με τη χρήση δεδομένων μέσου όρου τομέα ή άλλων προσεγγιστικών τιμών δεν οδηγεί σε πληροφορίες που δεν πληρούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών (βλ. κεφάλαιο 2 και τμήμα 7.2 Πηγές εκτίμησης και αβεβαιότητα αποτελέσματος του παρόντος προτύπου).
6. Χρονικός ορίζοντας
6.1 Περίοδος αναφοράς
73. Η περίοδος αναφοράς για τη δήλωση βιωσιμότητας της επιχείρησης είναι συνεπής με εκείνη των οικονομικών της καταστάσεων.
6.2 Σύνδεση παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος
74. Η επιχείρηση διαμορφώνει στην οικεία δήλωση βιωσιμότητας κατάλληλους συνδέσμους μεταξύ αναδρομικών και μελλοντικών πληροφοριών, κατά περίπτωση, για να καταστήσει απολύτως σαφή τον τρόπο με τον οποίο οι ιστορικές πληροφορίες σχετίζονται με πληροφορίες προσανατολισμένες στο μέλλον.
6.3 Εκθέσεις προόδου σε σχέση με το έτος βάσης
75. Ως έτος βάσης νοείται η ιστορική ημερομηνία ή περίοδος αναφοράς για την οποία υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες και με την οποία είναι δυνατό να συγκριθούν μεταγενέστερες πληροφορίες σε βάθος χρόνου.
76. Η επιχείρηση υποβάλλει συγκριτικές πληροφορίες σχετικά με το έτος βάσης για τα ποσά που αναφέρονται κατά την τρέχουσα περίοδο κατά την αναφορά των εξελίξεων και της προόδου προς έναν στόχο, εκτός αν η σχετική απαίτηση γνωστοποίησης ορίζει ήδη τον τρόπο αναφοράς της προόδου. Η επιχείρηση μπορεί επίσης να περιλαμβάνει ιστορικές πληροφορίες σχετικά με τα επιτευχθέντα ορόσημα μεταξύ του έτους βάσης και της περιόδου αναφοράς, όταν πρόκειται για σχετικές πληροφορίες.
6.4 Ορισμός βραχυπρόθεσμου, μεσοπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου ορίζοντα για τους σκοπούς της υποβολής εκθέσεων
77. Κατά την κατάρτιση της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας, η επιχείρηση υιοθετεί τα ακόλουθα χρονικά διαστήματα στη λήξη της περιόδου αναφοράς:
για τον βραχυπρόθεσμο ορίζοντα: την περίοδο που υιοθετεί η επιχείρηση ως περίοδο αναφοράς στις οικονομικές καταστάσεις της·
για τον μεσοπρόθεσμο ορίζοντα: από το τέλος της βραχυπρόθεσμης περιόδου αναφοράς που ορίζεται στο στοιχείο α) έως και 5 έτη· και
για τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα: περισσότερο από 5 έτη.
78. Η επιχείρηση χρησιμοποιεί πρόσθετη ανάλυση για τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα όταν αναμένονται επιπτώσεις ή δράσεις σε διάστημα άνω των 5 ετών εφόσον είναι απαραίτητο για την παροχή σχετικών πληροφοριών στους χρήστες των δηλώσεων βιωσιμότητας.
79. Αν απαιτούνται διαφορετικοί ορισμοί του μεσοπρόθεσμου ή του μακροπρόθεσμου χρονικού ορίζοντα για συγκεκριμένα στοιχεία της γνωστοποίησης σε άλλα ESRS, υπερισχύουν οι ορισμοί στα εν λόγω ESRS.
80. Ενδέχεται να υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες η χρήση του μεσοπρόθεσμου ή μακροπρόθεσμου ορίζοντα της παραγράφου 77 οδηγεί σε μη συναφείς πληροφορίες, δεδομένου ότι η επιχείρηση χρησιμοποιεί διαφορετικό ορισμό για i) τις διαδικασίες εντοπισμού και διαχείρισης των σημαντικών επιπτώσεων, κινδύνων και ευκαιριών που εφαρμόζει ή ii) τον καθορισμό των δράσεών της και στόχων. Οι περιπτώσεις αυτές μπορεί να οφείλονται σε ειδικά χαρακτηριστικά του κλάδου, όπως οι ταμειακές ροές και οι οικονομικοί κύκλοι, η αναμενόμενη διάρκεια των επενδύσεων κεφαλαίου, ο χρονικός ορίζοντας εντός του οποίου οι χρήστες των δηλώσεων βιωσιμότητας διεξάγουν τις αξιολογήσεις τους ή ο ορίζοντας σχεδιασμού που χρησιμοποιείται συνήθως στον κλάδο της επιχείρησης για τη λήψη αποφάσεων. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, η επιχείρηση μπορεί να υιοθετήσει διαφορετικό ορισμό για τον μεσοπρόθεσμο και/ή τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα (βλ. ESRS 2 BP-2, παράγραφος 9).
81. Οι αναφορές σε «βραχυπρόθεσμο», «μεσοπρόθεσμο» και «μακροπρόθεσμο» στα ESRS αφορούν τον χρονικό ορίζοντα όπως καθορίζεται από την επιχείρηση σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 77 έως 80.
7. Κατάρτιση και παρουσίαση πληροφοριών βιωσιμότητας
82. Στο παρόν κεφάλαιο παρουσιάζονται γενικές απαιτήσεις που πρέπει να εφαρμόζονται κατά την κατάρτιση και την παρουσίαση πληροφοριών σχετικά με τη βιωσιμότητα.
7.1 Παρουσίαση συγκριτικών πληροφοριών
83. Η επιχείρηση γνωστοποιεί συγκριτικές πληροφορίες σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο για όλους τους ποσοτικούς δείκτες μέτρησης και τα χρηματικά ποσά που γνωστοποιήθηκαν κατά την τρέχουσα περίοδο. Όταν έχουν σημασία για την κατανόηση της δήλωσης βιωσιμότητας της τρέχουσας περιόδου, η επιχείρηση γνωστοποιεί επίσης συγκριτικές πληροφορίες για τις επεξηγηματικές γνωστοποιήσεις.
84. Όταν η επιχείρηση υποβάλλει συγκριτικές πληροφορίες που διαφέρουν από τις πληροφορίες που υποβλήθηκαν κατά την προηγούμενη περίοδο, γνωστοποιεί:
τη διαφορά μεταξύ του αριθμητικού στοιχείου που αναφέρθηκε κατά την προηγούμενη περίοδο και του αναθεωρημένου συγκριτικού αριθμητικού στοιχείου· και
τους λόγους της αναθεώρησης του αριθμητικού στοιχείου.
85. Μερικές φορές, δεν είναι εφικτό να προσαρμοστούν συγκριτικές πληροφορίες για μία ή περισσότερες προηγούμενες περιόδους ώστε να επιτευχθεί η συγκρισιμότητα με την τρέχουσα περίοδο. Για παράδειγμα, ενδέχεται να μην είχαν συλλεχθεί δεδομένα κατά τις προηγούμενες περιόδους κατά τρόπο που να επιτρέπει είτε την αναδρομική εφαρμογή ενός νέου ορισμού δείκτη μέτρησης ή στόχου είτε την αναδρομική αναδιατύπωση για τη διόρθωση σφάλματος προηγούμενης περιόδου, και μπορεί να είναι ανέφικτη η αναπαραγωγή των πληροφοριών (βλ. ESRS 2 BP-2). Όταν δεν είναι εφικτή η προσαρμογή συγκριτικών πληροφοριών για μία ή περισσότερες προηγούμενες περιόδους, η επιχείρηση γνωστοποιεί αυτό το γεγονός.
86. Όταν ένα ESRS απαιτεί από την επιχείρηση να παρουσιάσει περισσότερες από μία συγκριτικές περιόδους για έναν δείκτη μέτρησης ή ένα σημείο δεδομένων, υπερισχύουν οι απαιτήσεις του εν λόγω ESRS.
7.2 Πηγές εκτίμησης και αβεβαιότητα αποτελέσματος
87. Όταν οι ποσοτικοί δείκτες μέτρησης και τα χρηματικά ποσά, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα (βλ. κεφάλαιο 5 του παρόντος προτύπου), δεν μπορούν να λάβουν άμεσα τιμή και είναι δυνατό να εκτιμηθούν μόνο, μπορεί να προκύψει αβεβαιότητα μέτρησης.
88. Η επιχείρηση γνωστοποιεί πληροφορίες που επιτρέπουν στους χρήστες να κατανοήσουν τις πλέον σημαντικές αβεβαιότητες οι οποίες επηρεάζουν τους ποσοτικούς δείκτες μέτρησης και τα χρηματικά ποσά που αναφέρονται στη δήλωση βιωσιμότητάς της.
89. Η χρήση εύλογων παραδοχών και εκτιμήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης σεναρίων ή ευαισθησίας, αποτελεί ουσιώδες μέρος της κατάρτισης πληροφοριών που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα και δεν υπονομεύει τη χρησιμότητα των εν λόγω πληροφοριών, εφόσον οι παραδοχές και οι εκτιμήσεις περιγράφονται και επεξηγούνται με ακρίβεια. Ακόμη και με υψηλό επίπεδο αβεβαιότητας μέτρησης, μια τέτοια υπόθεση ή εκτίμηση μπορεί να παρέχει χρήσιμες πληροφορίες ή να ανταποκρίνεται στα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών (βλ. προσάρτημα Β του παρόντος προτύπου).
90. Τα δεδομένα και οι παραδοχές που χρησιμοποιούνται για την κατάρτιση της δήλωσης βιωσιμότητας συνάδουν, στο μέτρο του δυνατού, με τα αντίστοιχα οικονομικά δεδομένα και τις παραδοχές που χρησιμοποιούνται στις οικονομικές καταστάσεις της επιχείρησης.
91. Ορισμένα ESRS απαιτούν τη γνωστοποίηση πληροφοριών, όπως επεξηγήσεις σχετικά με πιθανά μελλοντικά γεγονότα που έχουν αβέβαια αποτελέσματα. Για να κρίνει αν οι πληροφορίες σχετικά με τα εν λόγω πιθανά μελλοντικά γεγονότα είναι σημαντικές, η επιχείρηση ανατρέχει στα κριτήρια του κεφαλαίου 3 του παρόντος προτύπου και εξετάζει:
►C1 τις προβλεπόμενες χρηματοοικονομικές συνέπειες των γεγονότων ◄ (το πιθανό αποτέλεσμα)·
τη σοβαρότητα και την πιθανότητα επέλευσης των επιπτώσεων στα άτομα ή στο περιβάλλον από τα πιθανά γεγονότα, λαμβανομένων υπόψη των παραγόντων σοβαρότητας που προσδιορίζονται στην παράγραφο 45· και
το πλήρες φάσμα των πιθανών αποτελεσμάτων και την πιθανότητα υλοποίησης των πιθανών αποτελεσμάτων εντός αυτού του φάσματος.
92. Κατά την αξιολόγηση των πιθανών αποτελεσμάτων, η επιχείρηση λαμβάνει υπόψη το σύνολο των σχετικών γεγονότων και περιστάσεων, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών για αποτελέσματα με μικρή πιθανότητα υλοποίησης και υψηλό αντίκτυπο, τα οποία, αθροιστικά, θα μπορούσαν να καταστούν σημαντικά. Για παράδειγμα, η επιχείρηση ενδέχεται να εκτεθεί σε διάφορες επιπτώσεις ή κινδύνους, καθένας από τους οποίους θα μπορούσε να προκαλέσει το ίδιο είδος διατάραξης, όπως διαταράξεις στην αλυσίδα εφοδιασμού της επιχείρησης. Οι πληροφορίες σχετικά με μια μεμονωμένη πηγή κινδύνου ενδέχεται να μην είναι σημαντικές αν η διατάραξη από την εν λόγω πηγή είναι εξαιρετικά απίθανο να συμβεί. Ωστόσο, οι πληροφορίες σχετικά με τον συνολικό κίνδυνο διατάραξης της αλυσίδας εφοδιασμού από όλες τις πηγές ενδέχεται να είναι σημαντικές (βλ. ESRS 2 BP-2).
7.3 Επικαιροποίηση γνωστοποιήσεων σχετικά με γεγονότα μετά τη λήξη της περιόδου αναφοράς
93. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η επιχείρηση μπορεί να λαμβάνει πληροφορίες μετά την περίοδο αναφοράς, αλλά πριν από την έγκριση της έκθεσης διαχείρισης προς έκδοση. Αν οι πληροφορίες αυτές παρέχουν αποδεικτικά στοιχεία ή ενδείξεις σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν στο τέλος της περιόδου, η επιχείρηση επικαιροποιεί, κατά περίπτωση, τις εκτιμήσεις και τις γνωστοποιήσεις βιωσιμότητας, υπό το πρίσμα των νέων πληροφοριών.
94. Όταν οι εν λόγω πληροφορίες παρέχουν αποδεικτικά στοιχεία ή ενδείξεις σχετικά με σημαντικές συναλλαγές, άλλα γεγονότα και συνθήκες που προκύπτουν μετά το τέλος της περιόδου αναφοράς, η επιχείρηση παρέχει, κατά περίπτωση, επεξηγηματικές πληροφορίες που υποδεικνύουν την ύπαρξη, τη φύση και τις δυνητικές συνέπειες αυτών των γεγονότων μετά το τέλος του έτους.
7.4 Αλλαγές στην κατάρτιση ή την παρουσίαση των πληροφοριών βιωσιμότητας
95. Ο καθορισμός και ο υπολογισμός των δεικτών μέτρησης, συμπεριλαμβανομένων των δεικτών που χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό στόχωνκαι την παρακολούθηση της προόδου που σημειώνεται ως προς την επίτευξή τους, πρέπει να είναι συνεπείς σε βάθος χρόνου. Η επιχείρηση παρέχει αναδιατυπωμένα συγκριτικά αριθμητικά στοιχεία, εκτός αν αυτό είναι ανέφικτο (βλ. ESRS 2 BP-2), όταν:
έχει επαναπροσδιορίσει ή αντικαταστήσει έναν δείκτη μέτρησης ή στόχο·
έχει προσδιορίσει νέες πληροφορίες σε σχέση με τα εκτιμώμενα αριθμητικά στοιχεία που γνωστοποιήθηκαν κατά την προηγούμενη περίοδο και οι νέες πληροφορίες παρέχουν αποδεικτικά στοιχεία για τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την εν λόγω περίοδο.
7.5 Σφάλματα αναφοράς σε προηγούμενες περιόδους
96. Η επιχείρηση διορθώνει σημαντικά σφάλματα προηγούμενων περιόδων, αναδιατυπώνοντας τα συγκριτικά ποσά για τις προηγούμενες περιόδους που έχουν δημοσιοποιηθεί, εκτός αν αυτό είναι ανέφικτο. Η απαίτηση αυτή δεν εκτείνεται στις περιόδους αναφοράς πριν από το πρώτο έτος εφαρμογής των ESRS από την επιχείρηση.
97. Σφάλματα προηγούμενων περιόδων είναι παραλείψεις και ανακρίβειες στη δήλωση βιωσιμότητας της επιχείρησης για μία ή περισσότερες προηγούμενες περιόδους. Τέτοιου είδους σφάλματα προκύπτουν από τη μη χρήση ή την εσφαλμένη χρήση αξιόπιστων πληροφοριών οι οποίες:
ήταν διαθέσιμες όταν εγκρίθηκε προς έκδοση η έκθεση διαχείρισης που περιλαμβάνει τη δήλωση βιωσιμότητας για τις εν λόγω περιόδους· και
θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται ότι έχουν αποκτηθεί και συνεκτιμηθεί κατά την κατάρτιση των γνωστοποιήσεων βιωσιμότητας που περιλαμβάνονται στις εν λόγω εκθέσεις.
98. Στα εν λόγω σφάλματα περιλαμβάνονται: οι συνέπειες μαθηματικών λαθών, λάθη στην εφαρμογή των ορισμών για τους δείκτες μέτρησης ή τους στόχους, αβλεψίες ή παρερμηνείες των γεγονότων και η απάτη.
99. Πιθανά σφάλματα στην τρέχουσα περίοδο που ανακαλύπτονται εντός αυτής της περιόδου διορθώνονται πριν από την έγκριση της έκθεσης διαχείρισης προς έκδοση. Ωστόσο, μερικές φορές τα σημαντικά σφάλματα εντοπίζονται μόνο σε μεταγενέστερη περίοδο.
100. Όταν είναι ανέφικτο να εκτιμηθεί η επίδραση ενός σφάλματος σε όλες τις προηγούμενες περιόδους που έχουν παρουσιαστεί, η επιχείρηση αναδιατυπώνει τις συγκριτικές πληροφορίες ώστε να διορθώσει το σφάλμα από τη νωρίτερη ημερομηνία που αυτό είναι εφικτό. Κατά τη διόρθωση γνωστοποιήσεων για προηγούμενη περίοδο, η επιχείρηση δεν χρησιμοποιεί εκ των υστέρων γνώσεις ούτε για να κάνει υποθέσεις σχετικά με τις πιθανές προθέσεις της διοίκησης σε προηγούμενη περίοδο ούτε για να εκτιμήσει τα ποσά που γνωστοποιήθηκαν σε προηγούμενη περίοδο. Η απαίτηση αυτή ισχύει για τη διόρθωση τόσο των αναδρομικών όσο και των μελλοντικών γνωστοποιήσεων.
101. Οι διορθώσεις σφαλμάτων διακρίνονται από τις αλλαγές στις εκτιμήσεις. Οι εκτιμήσεις μπορεί να χρειάζεται να αναθεωρούνται καθώς καθίστανται γνωστές πρόσθετες πληροφορίες (βλ. ESRS 2 BP-2).
7.6 Ενοποιημένη υποβολή εκθέσεων και απαλλαγή θυγατρικών
102. Όταν η επιχείρηση υποβάλλει εκθέσεις σε ενοποιημένο επίπεδο, προχωρά στην αξιολόγηση των σημαντικών επιπτώσεων, κινδύνων και ευκαιριών για ολόκληρο τον ενοποιημένο όμιλο, ανεξάρτητα από τη νομική δομή του ομίλου. Διασφαλίζει ότι όλες οι θυγατρικές καλύπτονται κατά τρόπο που επιτρέπει τον αμερόληπτο εντοπισμό των σημαντικών επιπτώσεων, κινδύνων και ευκαιριών. Τα κριτήρια και τα κατώτατα όρια για την αξιολόγηση επιπτώσεων, κινδύνων ή ευκαιριών ως σημαντικών καθορίζονται με βάση το κεφάλαιο 3 του παρόντος προτύπου.
103. Όταν η επιχείρηση εντοπίζει σημαντικές διαφορές μεταξύ των σημαντικών επιπτώσεων, κινδύνων ή ευκαιριών σε επίπεδο ομίλου και των σημαντικών επιπτώσεων, κινδύνων ή ευκαιριών μίας ή περισσότερων θυγατρικών της, η επιχείρηση παρέχει επαρκή περιγραφή των επιπτώσεων, των κινδύνων και των ευκαιριών, κατά περίπτωση, της σχετικής θυγατρικής ή θυγατρικών.
104. Όταν αξιολογεί αν είναι αξιόλογες οι διαφορές μεταξύ των σημαντικών επιπτώσεων, κινδύνων ή ευκαιριών σε επίπεδο ομίλου και των σημαντικών επιπτώσεων, κινδύνων ή ευκαιριών μίας ή περισσότερων θυγατρικών της, η επιχείρηση μπορεί να εξετάσει διαφορετικές περιστάσεις, όπως το αν οι θυγατρικές δραστηριοποιούνται σε διαφορετικό τομέα από τον υπόλοιπο όμιλο ή τις περιστάσεις που αποτυπώνονται στο τμήμα 3.7 Επίπεδο ανάλυσης.
7.7 Διαβαθμισμένες και ευαίσθητες πληροφορίες και πληροφορίες σχετικά με τη διανοητική ιδιοκτησία, την τεχνογνωσία ή τα αποτελέσματα καινοτομίας
105. Η επιχείρηση δεν υποχρεούται να γνωστοποιεί διαβαθμισμένες ή ευαίσθητες πληροφορίες, ακόμη και αν οι πληροφορίες αυτές θεωρούνται σημαντικές.
106. Κατά τη γνωστοποίηση πληροφοριών σχετικά με τη στρατηγική, τα σχέδια και τις δράσεις, όταν μια συγκεκριμένη πληροφορία που άπτεται θεμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, τεχνογνωσίας ή των αποτελεσμάτων καινοτομίας είναι σημαντική για την επίτευξη του στόχου απαίτησης γνωστοποίησης, η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τη συγκεκριμένη πληροφορία αν:
είναι απόρρητη υπό την έννοια ότι, είτε ως σύνολο είτε από την άποψη του ακριβούς περιεχομένου και της διάταξης των επιμέρους στοιχείων που την αποτελούν, δεν είναι ευρέως γνωστή ούτε μπορεί να γίνει εύκολα γνωστή σε πρόσωπα που ανήκουν σε κύκλους που ασχολούνται συνήθως με το οικείο είδος πληροφοριών·
έχει εμπορική αξία που απορρέει από τον απόρρητο χαρακτήρα της· και
έχει τηρηθεί μυστική κατόπιν εύλογων μέτρων που έλαβε η επιχείρηση.
107. Αν η επιχείρηση παραλείψει διαβαθμισμένες ή ευαίσθητες πληροφορίες ή συγκεκριμένη πληροφορία που άπτεται θεμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, τεχνογνωσίας ή των αποτελεσμάτων καινοτομίας επειδή πληροί τα κριτήρια της προηγούμενης παραγράφου, η επιχείρηση συμμορφώνεται με την εν λόγω απαίτηση γνωστοποίησης δημοσιοποιώντας όλες τις άλλες απαιτούμενες πληροφορίες.
108. Η επιχείρηση καταβάλλει κάθε εύλογη προσπάθεια για να διασφαλίσει ότι, πέραν της παράλειψης διαβαθμισμένων ή ευαίσθητων πληροφοριών ή συγκεκριμένων πληροφοριών που άπτονται θεμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας, τεχνογνωσίας ή των αποτελεσμάτων καινοτομίας, δεν θίγεται η συνολική σκοπιμότητα της εν λόγω γνωστοποίησης.
7.8 Υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις ευκαιρίες
109. Κατά την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις ευκαιρίες, η γνωστοποίηση θα πρέπει να συνίσταται σε περιγραφικές πληροφορίες που δίνουν τη δυνατότητα στον αναγνώστη να κατανοήσει την ευκαιρία για την επιχείρηση ή ολόκληρο τον τομέα. Κατά την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τις ευκαιρίες, η επιχείρηση λαμβάνει υπόψη τη σημαντικότητα των πληροφοριών που πρέπει να γνωστοποιηθούν. Σ’ αυτό το πλαίσιο εξετάζει, μεταξύ άλλων παραγόντων:
αν επί του παρόντος γίνονται προσπάθειες αξιοποίησης της ευκαιρίας και αν ενσωματώνεται στη γενική στρατηγική της, σε αντίθεση με μια γενική ευκαιρία για την επιχείρηση ή τον τομέα· και
αν ενδείκνυται η συμπερίληψη ποσοτικών μέτρων προβλεπόμενων χρηματοοικονομικών συνεπειών, λαμβανομένου υπόψη του αριθμού των παραδοχών που θα μπορούσε να απαιτήσει και της επακόλουθης αβεβαιότητας.
8. Δομή της δήλωσης βιωσιμότητας
110. Το παρόν κεφάλαιο παρέχει τη βάση για την παρουσίαση των πληροφοριών σχετικά με θέματα βιωσιμότητας που καταρτίζονται σύμφωνα με τα άρθρα 19α και 29α της οδηγίας 2013/34/ΕΕ (δηλ. τη δήλωση βιωσιμότητας) στην έκθεση διαχείρισης της επιχείρησης. Οι εν λόγω πληροφορίες παρουσιάζονται σε ειδικό τμήμα της έκθεσης διαχείρισης που προσδιορίζεται ως δήλωση βιωσιμότητας. Το προσάρτημα ΣΤ Παράδειγμα της δομής της δήλωσης βιωσιμότητας των ESRS του παρόντος προτύπου παρέχει ένα ενδεικτικό παράδειγμα δήλωσης βιωσιμότητας δομημένης σύμφωνα με τις απαιτήσεις του παρόντος κεφαλαίου.
8.1 Γενική απαίτηση παρουσίασης
111. Οι πληροφορίες βιωσιμότητας παρουσιάζονται:
κατά τρόπο που επιτρέπει τη διάκριση μεταξύ των πληροφοριών που απαιτούνται από τις γνωστοποιήσεις στα ESRS και άλλων πληροφοριών που περιλαμβάνονται στην έκθεση διαχείρισης· και
στο πλαίσιο δομής που διευκολύνει την πρόσβαση στη δήλωση βιωσιμότητας και την κατανόησή της, σε μορφότυπο αναγνώσιμο τόσο από τον άνθρωπο όσο και από μηχάνημα.
8.2 Περιεχόμενο και δομή της δήλωσης βιωσιμότητας
112. Με εξαίρεση τη δυνατότητα ενσωμάτωσης πληροφοριών μέσω παραπομπής, σύμφωνα με το τμήμα 9.1 Ενσωμάτωση πληροφοριών μέσω παραπομπής στο παρόν πρότυπο, η επιχείρηση αναφέρει όλες τις εφαρμοστέες γνωστοποιήσεις που απαιτούνται από τα ESRS σύμφωνα με το κεφάλαιο 1 του παρόντος προτύπου, σε ένα αποκλειστικό τμήμα της έκθεσης διαχείρισης.
113. Η επιχείρηση περιλαμβάνει στην οικεία δήλωση βιωσιμότητας τις γνωστοποιήσεις σύμφωνα με το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 8 ) και με τους κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμούς της Επιτροπής που προσδιορίζουν το περιεχόμενο και άλλες λεπτομέρειες των εν λόγω γνωστοποιήσεων. Η επιχείρηση διασφαλίζει ότι οι εν λόγω γνωστοποιήσεις είναι διακριτές στη δήλωση βιωσιμότητας. Οι γνωστοποιήσεις που αφορούν καθέναν από τους περιβαλλοντικούς στόχους που ορίζονται στον κανονισμό για την ταξινομία παρουσιάζονται μαζί σε ένα σαφώς προσδιορίσιμο μέρος του τμήματος της δήλωσης βιωσιμότητας που αφορά το περιβάλλον. Οι γνωστοποιήσεις αυτές δεν υπόκεινται στις διατάξεις του ESRS, με εξαίρεση την παρούσα παράγραφο και την πρώτη περίοδο της παραγράφου 115 του παρόντος προτύπου.
114. Όταν η επιχείρηση περιλαμβάνει στην οικεία δήλωση βιωσιμότητας πρόσθετες γνωστοποιήσεις που απορρέουν από i) άλλη νομοθεσία που απαιτεί από την επιχείρηση να δημοσιοποιεί πληροφορίες βιωσιμότητας ή ii) γενικώς αποδεκτά πρότυπα και πλαίσια υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των μη υποχρεωτικών κατευθυντήριων γραμμών και των ειδικών τομεακών κατευθυντήριων γραμμών που δημοσιεύονται από άλλους φορείς καθορισμού προτύπων (όπως τεχνικό υλικό που εκδίδεται από το Συμβούλιο Διεθνών Προτύπων Βιωσιμότητας ή την πρωτοβουλία για την υποβολή εκθέσεων σε παγκόσμιο επίπεδο), οι εν λόγω γνωστοποιήσεις:
προσδιορίζονται σαφώς με κατάλληλη αναφορά στη σχετική νομοθεσία, πρότυπο ή πλαίσιο (βλ. ESRS 2 BP-2, παράγραφος 15)·
πληρούν τις απαιτήσεις για τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών που καθορίζονται στο κεφάλαιο 2 και στο προσάρτημα Β του παρόντος προτύπου.
115. Η επιχείρηση διαρθρώνει την οικεία δήλωση βιωσιμότητας σε τέσσερα μέρη, με την ακόλουθη σειρά: γενικές πληροφορίες, περιβαλλοντικές πληροφορίες [συμπεριλαμβανομένων των γνωστοποιήσεων σύμφωνα με το άρθρο 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852], πληροφορίες για κοινωνικά θέματα και πληροφορίες διακυβέρνησης. Τηρώντας τη διάταξη του τμήματος 3.6 Σημαντικές επιπτώσεις ή κίνδυνοι που προκύπτουν από δράσεις για την αντιμετώπιση θεμάτων βιωσιμότητας του παρόντος προτύπου, όταν οι πληροφορίες που παρέχονται σε ένα μέρος περιέχουν πληροφορίες που πρέπει να αναφέρονται σε άλλο μέρος, στο ένα μέρος η επιχείρηση μπορεί να παραπέμπει στις πληροφορίες που παρουσιάζονται σε άλλο μέρος, αποφεύγοντας τις αλληλοεπικαλύψεις. Η επιχείρηση μπορεί να εφαρμόζει τη λεπτομερή δομή που παρουσιάζεται στο προσάρτημα ΣΤ του παρόντος προτύπου.
116. Οι γνωστοποιήσεις που απαιτούνται από ειδικά τομεακά ESRS ομαδοποιούνται ανά τομέα αναφοράς και, κατά περίπτωση, ανά θέμα βιωσιμότητας. Παρουσιάζονται δίπλα στις γνωστοποιήσεις που απαιτούν το ESRS 2 και τα αντίστοιχα θεματικά ESRS.
117. Όταν η επιχείρηση εκπονεί σημαντικές γνωστοποιήσεις ειδικά ανά οντότητα σύμφωνα με την παράγραφο 11, αναφέρει τις εν λόγω γνωστοποιήσεις δίπλα στις σημαντικότερες γνωστοποιήσεις, τόσο ανεξαρτήτως τομέα όσο και ειδικά ανά τομέα.
9. Διασυνδέσεις με άλλα μέρη των εταιρικών εκθέσεων και συνδεδεμένων πληροφοριών
118. Η επιχείρηση παρέχει πληροφορίες που επιτρέπουν στους χρήστες της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας να κατανοήσουν τις διασυνδέσεις μεταξύ διαφόρων πληροφοριών που περιέχονται στη δήλωση, καθώς και τις διασυνδέσεις μεταξύ πληροφοριών που περιέχονται στη δήλωση βιωσιμότητας και άλλων πληροφοριών που η επιχείρηση γνωστοποιεί σε άλλα μέρη των εταιρικών εκθέσεών της.
9.1 Ενσωμάτωση πληροφοριών μέσω παραπομπής
119. Υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 120, οι πληροφορίες που προβλέπονται από απαίτηση γνωστοποίησης ενός ESRS, συμπεριλαμβανομένου ειδικού σημείου δεδομένων που προβλέπεται από απαίτηση γνωστοποίησης, είναι δυνατό να ενσωματώνονται στη δήλωση βιωσιμότητας μέσω παραπομπής:
σε άλλο τμήμα της έκθεσης διαχείρισης·
στις οικονομικές καταστάσεις·
στη δήλωση εταιρικής διακυβέρνησης (αν δεν περιλαμβάνεται στην έκθεση διαχείρισης)·
στην έκθεση αποδοχών που απαιτείται από την οδηγία 2007/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 9 )·
στο γενικό έγγραφο αναφοράς, όπως αναφέρεται στο άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) 2017/1129 ( 10 )· και
σε δημοσιοποιήσεις βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (δημοσιοποιήσεις του πυλώνα 3) ( 11 ). Αν η επιχείρηση ενσωματώνει μέσω παραπομπής πληροφορίες από τις δημοσιοποιήσεις του πυλώνα 3, διασφαλίζει ότι οι πληροφορίες αντιστοιχούν στο πεδίο εφαρμογής της ενοποίησης που χρησιμοποιείται για τη δήλωση βιωσιμότητας, συμπληρώνοντας τις ενσωματωμένες πληροφορίες με πρόσθετα στοιχεία, κατά περίπτωση.
120. Η επιχείρηση μπορεί να ενσωματώνει πληροφορίες μέσω παραπομπής στα έγγραφα ή σε μέρος των εγγράφων που απαριθμούνται στην παράγραφο 119, υπό τον όρο ότι οι γνωστοποιήσεις που ενσωματώνονται μέσω παραπομπής:
αποτελούν χωριστό στοιχείο πληροφοριών και προσδιορίζεται σαφώς στο σχετικό έγγραφο ότι καλύπτουν τη σχετική απαίτηση γνωστοποίησης ή το σχετικό ειδικό σημείο δεδομένων που προβλέπεται από απαίτηση γνωστοποίησης·
δημοσιεύονται πριν από την έκθεση διαχείρισης ή ταυτόχρονα μ’ αυτή·
είναι στην ίδια γλώσσα με τη δήλωση βιωσιμότητας·
υπόκεινται τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο διασφάλισης με τη δήλωση βιωσιμότητας· και
πληρούν τις ίδιες τεχνικές απαιτήσεις ψηφιοποίησης που ισχύουν για τη δήλωση βιωσιμότητας.
121. Υπό τον όρο ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 120, οι πληροφορίες που προβλέπονται από απαίτηση γνωστοποίησης ενός ESRS, συμπεριλαμβανομένου ειδικού σημείου δεδομένων που προβλέπεται από απαίτηση γνωστοποίησης, είναι δυνατό να ενσωματώνονται στη δήλωση βιωσιμότητας μέσω παραπομπής στην έκθεση της επιχείρησης που καταρτίζεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1221/2009 ( 12 ) για το σύστημα οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου της ΕΕ (EMAS). Στην περίπτωση αυτή, η επιχείρηση διασφαλίζει ότι οι πληροφορίες που ενσωματώνονται μέσω παραπομπής παρέχονται επί της ίδιας βάσης που ισχύει για την κατάρτιση των πληροφοριών των ESRS, συμπεριλαμβανομένου του πεδίου εφαρμογής της ενοποίησης και της επεξεργασίας των πληροφοριών για την αξιακή αλυσίδα.
122. Κατά την κατάρτιση της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας με χρήση της ενσωμάτωσης πληροφοριών μέσω παραπομπής, η επιχείρηση λαμβάνει υπόψη τη συνολική συνοχή των υποβαλλόμενων πληροφοριών και διασφαλίζει ότι η ενσωμάτωση μέσω παραπομπής δεν θίγει την αναγνωσιμότητα της δήλωσης βιωσιμότητας. Το προσάρτημα Ζ Παράδειγμα ενσωμάτωσης πληροφοριών μέσω παραπομπής στο παρόν πρότυπο αποτελεί ενδεικτικό παράδειγμα ενσωμάτωσης πληροφοριών μέσω παραπομπής (βλ. ESRS 2 BP-2).
9.2 Συνδεδεμένες πληροφορίες και συνδεσιμότητα με τις οικονομικές καταστάσεις
123. Η επιχείρηση περιγράφει τις σχέσεις μεταξύ διαφόρων πληροφοριακών στοιχείων. Προς τούτο, θα μπορούσε να απαιτηθεί η σύνδεση επεξηγηματικών πληροφοριών σχετικά με τη διακυβέρνηση, τη στρατηγική και τη διαχείριση κινδύνων με σχετικούς δείκτες μέτρησης και στόχους. Για παράδειγμα, όταν παρέχει συνδεδεμένες πληροφορίες, η επιχείρηση ενδέχεται να χρειαστεί να εξηγήσει την επίδραση ή την πιθανή επίδραση της στρατηγικής της στις οικονομικές καταστάσεις ή στα οικονομικά της σχέδια, ή να εξηγήσει πώς σχετίζεται η στρατηγική της με τους δείκτες μέτρησης και τους στόχους που χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση της προόδου έναντι των επιδόσεων. Επιπλέον, η επιχείρηση ενδέχεται να χρειαστεί να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο η χρήση φυσικών πόρων και οι αλλαγές στην αλυσίδα εφοδιασμού της θα μπορούσαν να εντείνουν, να αλλάξουν ή να μειώσουν τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της. Μπορεί να χρειαστεί να συνδέσει αυτές τις πληροφορίες με πληροφορίες σχετικά με τρέχουσες ή προβλεπόμενες χρηματοοικονομικές συνέπειες στο κόστος παραγωγής της, με τη στρατηγική της αντίδραση για τον μετριασμό των εν λόγω επιπτώσεων ή κινδύνων και με τις σχετικές επενδύσεις της σε νέα περιουσιακά στοιχεία. Η επιχείρηση μπορεί επίσης να χρειαστεί να συνδέσει επεξηγηματικές πληροφορίες με τους σχετικούς δείκτες μέτρησης και τους στόχους, καθώς και με πληροφορίες των οικονομικών καταστάσεων. Οι πληροφορίες που περιγράφουν τις διασυνδέσεις πρέπει να είναι σαφείς και συνοπτικές.
124. Όταν η δήλωση βιωσιμότητας περιλαμβάνει χρηματικά ποσά ή άλλα ποσοτικά σημεία δεδομένων που υπερβαίνουν ένα όριο σημαντικότητας και παρουσιάζονται στις οικονομικές καταστάσεις (άμεση συνδεσιμότητα μεταξύ των πληροφοριών που γνωστοποιούνται στη δήλωση βιωσιμότητας και των πληροφοριών που γνωστοποιούνται στις οικονομικές καταστάσεις), η επιχείρηση περιλαμβάνει παραπομπή στη σχετική παράγραφο των οικονομικών της καταστάσεων όπου είναι δυνατό να βρεθούν οι αντίστοιχες πληροφορίες.
125. Η δήλωση βιωσιμότητας μπορεί να περιλαμβάνει χρηματικά ποσά ή άλλα ποσοτικά σημεία δεδομένων που υπερβαίνουν ένα όριο σημαντικότητας και τα οποία συνιστούν είτε άθροισμα είτε μέρος χρηματικών ποσών ή ποσοτικών στοιχείων που παρουσιάζονται στις οικονομικές καταστάσεις της επιχείρησης (έμμεση συνδεσιμότητα μεταξύ των πληροφοριών που γνωστοποιούνται στη δήλωση βιωσιμότητας και των πληροφοριών που γνωστοποιούνται στις οικονομικές καταστάσεις). Σ’ αυτή την περίπτωση, η επιχείρηση εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο τα εν λόγω ποσά ή σημεία δεδομένων της δήλωσης βιωσιμότητας συνδέονται με τα πιο σημαντικά ποσά που παρουσιάζονται στις οικονομικές καταστάσεις. Αυτή η γνωστοποίηση περιλαμβάνει παραπομπή στο συγκεκριμένο κονδύλιο και/ή στις σχετικές παραγράφους των οικονομικών της καταστάσεων, όπου είναι δυνατό να βρεθούν οι αντίστοιχες πληροφορίες. Κατά περίπτωση, παρέχεται η σχετική συμφωνία των λογαριασμών, η οποία μπορεί να παρουσιάζεται σε μορφή πίνακα.
126. Στην περίπτωση πληροφοριών που δεν καλύπτονται από τις παραγράφους 124 και 125, η επιχείρηση εξηγεί, με βάση ένα κατώτατο όριο σημαντικότητας, τη συνέπεια των σημαντικών δεδομένων, των παραδοχών και των ποιοτικών πληροφοριών που περιλαμβάνονται στην οικεία δήλωση βιωσιμότητας με τα αντίστοιχα δεδομένα, παραδοχές και ποιοτικές πληροφορίες που περιλαμβάνονται στις οικονομικές καταστάσεις. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν η δήλωση βιωσιμότητας περιλαμβάνει:
χρηματικά ποσά ή άλλα ποσοτικά στοιχεία που συνδέονται με χρηματικά ποσά ή άλλα ποσοτικά στοιχεία που παρουσιάζονται στις οικονομικές καταστάσεις· ή
ποιοτικές πληροφορίες που συνδέονται με τις ποιοτικές πληροφορίες που παρουσιάζονται στις οικονομικές καταστάσεις.
127. Η συνέπεια που απαιτείται από την παράγραφο 126 είναι στο επίπεδο ενός μεμονωμένου σημείου δεδομένων και περιλαμβάνει παραπομπή στο σχετικό κονδύλιο ή στη σχετική παράγραφο υποσημειώσεων των οικονομικών καταστάσεων. Όταν υπάρχει ασυνέπεια σε σημαντικά δεδομένα, παραδοχές και ποιοτικές πληροφορίες, η επιχείρηση αναφέρει το γεγονός αυτό και εξηγεί τον λόγο.
128. Παραδείγματα στοιχείων για τα οποία απαιτείται η επεξήγηση της παραγράφου 126 είναι τα εξής:
όταν είναι ίδιος ο δείκτης μέτρησης που παρουσιάζεται κατά την ημερομηνία αναφοράς στις οικονομικές καταστάσεις και ως πρόβλεψη για μελλοντικές περιόδους στη δήλωση βιωσιμότητας· και
όταν χρησιμοποιούνται μακροοικονομικές ή επιχειρηματικές προβλέψεις για την ανάπτυξη δεικτών μέτρησης στη δήλωση βιωσιμότητας και είναι επίσης σημαντικές για την εκτίμηση του ανακτήσιμου ποσού των περιουσιακών στοιχείων, του ποσού των υποχρεώσεων ή των προβλέψεων στις οικονομικές καταστάσεις.
129. Τα θεματικά και ειδικά τομεακά ESRS μπορεί να περιλαμβάνουν απαιτήσεις για τη συμπερίληψη συμφωνιών των λογαριασμών ή για να καταδειχθεί η συνέπεια των δεδομένων και των παραδοχών για συγκεκριμένες απαιτήσεις γνωστοποίησης. Στις περιπτώσεις αυτές υπερισχύουν οι απαιτήσεις των εν λόγω ESRS.
10 Μεταβατικές διατάξεις
10.1 Μεταβατική διάταξη σχετικά με τις γνωστοποιήσεις ειδικά ανά οντότητα
130. Ο βαθμός στον οποίο τα θέματα βιωσιμότητας καλύπτονται από ESRS αναμένεται να εξελιχθεί καθώς αναπτύσσονται περαιτέρω απαιτήσεις γνωστοποίησης. Συνεπώς, η ανάγκη για γνωστοποιήσεις ειδικά ανά οντότητα είναι πιθανό να μειωθεί με την πάροδο του χρόνου, ιδίως ως αποτέλεσμα της μελλοντικής έγκρισης ειδικών ανά τομέα προτύπων.
131. Κατά τον καθορισμό των γνωστοποιήσεών της ειδικά ανά οντότητα, η επιχείρηση μπορεί να θεσπίζει μεταβατικά μέτρα για την κατάρτισή τους στις τρεις πρώτες ετήσιες δηλώσεις βιωσιμότητας βάσει των οποίων θα μπορεί κατά προτεραιότητα:
να συμπεριλάβει στην έκθεσή της τις ειδικές ανά οντότητα γνωστοποιήσεις που ανέφερε σε προηγούμενες περιόδους, αν οι εν λόγω γνωστοποιήσεις πληρούν ή έχουν προσαρμοστεί ώστε να πληρούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών που αναφέρονται στο κεφάλαιο 2 του παρόντος προτύπου· και
να συμπληρώσει τις γνωστοποιήσεις της, οι οποίες καταρτίζονται βάσει των θεματικών ESRS, με κατάλληλο σύνολο πρόσθετων γνωστοποιήσεων για την κάλυψη θεμάτων βιωσιμότητας που είναι σημαντικά για την επιχείρηση στους τομείς της, χρησιμοποιώντας τις διαθέσιμες βέλτιστες πρακτικές και/ή τα διαθέσιμα πλαίσια ή πρότυπα υποβολής εκθέσεων, οδηγίες των ΔΠΧΑ σε κλαδική βάση και τα τομεακά πρότυπα GRI.
10.2 Μεταβατική διάταξη σχετικά με το κεφάλαιο 5 Αξιακή αλυσίδα
132. Κατά τα 3 πρώτα έτη της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας της επιχείρησης σύμφωνα με τα ESRS, σε περίπτωση που δεν είναι διαθέσιμες όλες οι απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα της, η επιχείρηση εξηγεί τις προσπάθειες που κατέβαλε για να αποκτήσει τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα της, τους λόγους για τους οποίους δεν κατέστη δυνατή η απόκτηση όλων των απαραίτητων πληροφοριών, καθώς και τα σχέδιά της προκειμένου να αποκτά τις απαραίτητες πληροφορίες στο μέλλον.
133. Κατά τα 3 πρώτα έτη της υποβολής εκθέσεων βιωσιμότητας της επιχείρησης σύμφωνα με τα ESRS, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι δυσκολίες που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν οι επιχειρήσεις κατά τη συλλογή πληροφοριών από παράγοντες σε ολόκληρη την αξιακή αλυσίδα τους και προκειμένου να περιοριστεί η επιβάρυνση για τις ΜΜΕ που αποτελούν μέρος της αξιακής αλυσίδας:
κατά τη γνωστοποίηση πληροφοριών σχετικά με πολιτικές, δράσεις και στόχους σύμφωνα με το ESRS 2 και άλλα ESRS, η επιχείρηση μπορεί να περιορίζει τις πληροφορίες για την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα σε πληροφορίες που είναι διαθέσιμες εσωτερικά, όπως δεδομένα που είναι ήδη διαθέσιμα στην επιχείρηση και δημοσιοποιημένες πληροφορίες· και
κατά τη γνωστοποίηση των δεικτών μέτρησης, η επιχείρηση δεν υποχρεούται να περιλαμβάνει πληροφορίες για την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα, με εξαίρεση τα σημεία δεδομένων που απορρέουν από άλλη νομοθεσία της ΕΕ, όπως παρατίθενται στο προσάρτημα B του ESRS 2.
134. Οι παράγραφοι 132 και 133 εφαρμόζονται ανεξάρτητα από το αν ο σχετικός παράγοντας στην αξιακή αλυσίδα είναι ΜΜΕ ή όχι.
135. Αρχής γενομένης από το τέταρτο έτος υποβολής εκθέσεων βάσει των ESRS, η επιχείρηση περιλαμβάνει πληροφορίες για την ανάντη και/ή κατάντη αξιακή αλυσίδα σύμφωνα με την παράγραφο 63. Στο πλαίσιο αυτό, οι πληροφορίες που απαιτούνται από τα ESRS και πρέπει να λαμβάνονται από τις ΜΜΕ που ανήκουν στην ανάντη και/ή κατάντη αξιακή αλυσίδα της επιχείρησης δεν θα υπερβαίνουν το περιεχόμενο των μελλοντικών ESRS για τις εισηγμένες ΜΜΕ.
10.3 Μεταβατική διάταξη σχετικά με το τμήμα 7.1 Παρουσίαση συγκριτικών πληροφοριών
136. Για να διευκολυνθεί η εφαρμογή του παρόντος προτύπου για πρώτη φορά, η επιχείρηση δεν υποχρεούται να γνωστοποιήσει τις συγκριτικές πληροφορίες που απαιτούνται από το τμήμα 7.1 Παρουσίαση συγκριτικών πληροφοριών κατά το πρώτο έτος κατάρτισης της δήλωσης βιωσιμότητας στο πλαίσιο των ESRS. Για απαιτήσεις γνωστοποίησης που απαριθμούνται στο προσάρτημα Γ Κατάλογος σταδιακά εφαρμοζόμενων απαιτήσεων γνωστοποίησης, η παρούσα μεταβατική διάταξη εφαρμόζεται αναφορικά με το πρώτο έτος υποχρεωτικής εφαρμογής της σταδιακά εφαρμοζόμενης απαίτησης γνωστοποίησης.
10.4 Μεταβατική διάταξη: Κατάλογος απαιτήσεων γνωστοποίησης που εφαρμόζονται σταδιακά
137. Το προσάρτημα Γ Κατάλογος σταδιακά εφαρμοζόμενων απαιτήσεων γνωστοποίησης του παρόντος προτύπου περιλαμβάνει διατάξεις σταδιακής εφαρμογής για τις απαιτήσεις γνωστοποίησης ή τα σημεία δεδομένων των απαιτήσεων γνωστοποίησης στα ESRS που είναι δυνατό να παραλειφθούν ή που δεν είναι εφαρμοστέες κατά τα πρώτα έτη κατάρτισης της δήλωσης βιωσιμότητας σύμφωνα με τα ESRS.
Προσάρτημα Α
Απαιτήσεις εφαρμογής
Το παρόν προσάρτημα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ESRS 1 και έχει το ίδιο κύρος με τα υπόλοιπα μέρη του προτύπου.
Γνωστοποιήσεις ειδικά ανά οντότητα
ΑΕ 1. Οι ειδικές ανά οντότητα γνωστοποιήσεις επιτρέπουν στους χρήστες να κατανοήσουν τις επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της επιχείρησης σε σχέση με περιβαλλοντικά, κοινωνικά θέματα ή θέματα διακυβέρνησης.
ΑΕ 2. Κατά την εκπόνηση γνωστοποιήσεων ειδικά ανά οντότητα, η επιχείρηση διασφαλίζει ότι:
οι γνωστοποιήσεις πληρούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών, όπως ορίζονται στο κεφάλαιο 2 Ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών και
οι γνωστοποιήσεις της περιλαμβάνουν, κατά περίπτωση, όλες τις σημαντικές πληροφορίες που σχετίζονται με τους τομείς αναφοράς της διακυβέρνησης· τη στρατηγική· τη διαχείριση επιπτώσεων, κινδύνων και ευκαιριών· καθώς και δείκτες μέτρησης και στόχους (βλ. ESRS 2 κεφάλαια 2 έως 5).
ΑΕ 3. Κατά τον προσδιορισμό της χρησιμότητας των δεικτών μέτρησης για να συμπεριληφθούν στις ειδικές ανά οντότητα γνωστοποιήσεις, η επιχείρηση εξετάζει αν:
οι επιλεγμένοι δείκτες μέτρησης επιδόσεων παρέχουν πληροφορίες σχετικά με:
την αποτελεσματικότητα των πρακτικών της όσον αφορά τη μείωση των αρνητικών αποτελεσμάτων και/ή την αύξηση των θετικών αποτελεσμάτων για τους ανθρώπους και το περιβάλλον (για τις επιπτώσεις)· και/ή
την πιθανότητα οι πρακτικές της να έχουν χρηματοοικονομικές συνέπειες στην επιχείρηση (για κινδύνους και ευκαιρίες)·
τα μετρούμενα αποτελέσματα είναι επαρκώς αξιόπιστα, δηλαδή δεν περιλαμβάνουν υπερβολικό αριθμό παραδοχών και άγνωστων στοιχείων που θα καθιστούσαν τους δείκτες μέτρησης υπερβολικά αυθαίρετους για να παρέχουν πιστή εικόνα· και
έχει παράσχει επαρκείς συναφείς πληροφορίες για την κατάλληλη ερμηνεία των δεικτών μέτρησης επιδόσεων και αν οι αποκλίσεις αυτών των συναφών πληροφοριών ενδέχεται να επηρεάσουν τη συγκρισιμότητα των δεικτών με την πάροδο του χρόνου.
ΑΕ 4. Κατά την εκπόνηση γνωστοποιήσεων ειδικά ανά οντότητα, η επιχείρηση εξετάζει προσεκτικά:
τη συγκρισιμότητα μεταξύ επιχειρήσεων, διασφαλίζοντας παράλληλα τη συνάφεια των παρεχόμενων πληροφοριών, αναγνωρίζοντας ότι η συγκρισιμότητα μπορεί να είναι περιορισμένη για τις ειδικές ανά οντότητα γνωστοποιήσεις. Η επιχείρηση εξετάζει αν τα διαθέσιμα και συναφή πλαίσια, οι πρωτοβουλίες, τα πρότυπα υποβολής εκθέσεων και οι δείκτες αναφοράς (όπως το τεχνικό υλικό που εκδίδεται από το Συμβούλιο Διεθνών Προτύπων Βιωσιμότητας ή η πρωτοβουλία για την υποβολή εκθέσεων σε παγκόσμιο επίπεδο) παρέχουν στοιχεία που μπορούν να στηρίξουν τη συγκρισιμότητα στον μέγιστο δυνατό βαθμό· και
τη διαχρονική συγκρισιμότητα: η συνέπεια των μεθοδολογιών και των γνωστοποιήσεων αποτελεί βασικό παράγοντα για την επίτευξη συγκρισιμότητας σε βάθος χρόνου.
ΑΕ 5. Περαιτέρω κατευθύνσεις για την εκπόνηση γνωστοποιήσεων ειδικά ανά οντότητα είναι δυνατό να βρεθούν με συνεκτίμηση των πληροφοριών που απαιτούνται στο θεματικό ESRS που πραγματεύεται παρόμοια θέματα βιωσιμότητας.
Διπλή σημαντικότητα
Ενδιαφερόμενα μέρη και η συνάφειά τους με τη διαδικασία αξιολόγησης σημαντικότητας
ΑΕ 6. Εκτός από τις κατηγορίες ενδιαφερόμενων μερών που απαριθμούνται στην παράγραφο 22, συνήθεις κατηγορίες ενδιαφερόμενων μερών είναι: εργαζόμενοι και άλλοι εργάτες, προμηθευτές, καταναλωτές, πελάτες, τελικοί χρήστες, τοπικές κοινότητες και άτομα που βρίσκονται σε ευάλωτη κατάσταση, καθώς και δημόσιες αρχές, συμπεριλαμβανομένων ρυθμιστικών αρχών, εποπτικών αρχών και κεντρικών τραπεζών.
ΑΕ 7. Η φύση μπορεί να θεωρηθεί σιωπηρό ενδιαφερόμενο μέρος. Στην περίπτωση αυτή, οικολογικά δεδομένα και δεδομένα σχετικά με τη διατήρηση των ειδών μπορούν να στηρίξουν την αξιολόγηση σημαντικότητας της επιχείρησης.
ΑΕ 8. Η αξιολόγηση σημαντικότητας διαμορφώνεται με διάλογο με τα επηρεαζόμενα ενδιαφερόμενα μέρη. Η επιχείρηση μπορεί να συνεργάζεται με τα επηρεαζόμενα ενδιαφερόμενα μέρη ή τους εκπροσώπους τους (όπως εργαζόμενοι ή συνδικαλιστικές οργανώσεις), μαζί με τους χρήστες εκθέσεων βιωσιμότητας και άλλους εμπειρογνώμονες, για να παρέχει στοιχεία ή παρατηρήσεις σχετικά με τα συμπεράσματά της για τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της.
Αξιολόγηση της σημαντικότητας αντικτύπου
ΑΕ 9. Κατά την αξιολόγηση της σημαντικότητας αντικτύπου και τον καθορισμό των σημαντικών θεμάτων που πρέπει να αναφέρονται, η επιχείρηση λαμβάνει υπόψη τα ακόλουθα τρία στάδια:
κατανόηση του πλαισίου σε σχέση με τις επιπτώσεις της, συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων, των επιχειρηματικών σχέσεων και των ενδιαφερόμενων μερών που την αφορούν·
εντοπισμός των πραγματικών και δυνητικών επιπτώσεων (τόσο αρνητικών όσο και θετικών), μεταξύ άλλων μέσω συνεργασίας με ενδιαφερόμενα μέρη και εμπειρογνώμονες. Σ’ αυτό το στάδιο, η επιχείρηση μπορεί να βασίζεται σε επιστημονική και αναλυτική έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις σε θέματα βιωσιμότητας·
αξιολόγηση της σημαντικότητας των πραγματικών και δυνητικών επιπτώσεών της και προσδιορισμός των σημαντικών θεμάτων. Σ’ αυτό το στάδιο, η επιχείρηση θεσπίζει κατώτατα όρια για να καθορίσει τις επιπτώσεις που θα καλύπτονται στην οικεία δήλωση βιωσιμότητας.
Χαρακτηριστικά της σοβαρότητας
ΑΕ 10. Η σοβαρότητα καθορίζεται από τους ακόλουθους παράγοντες:
κλίμακα: πόσο σοβαρές είναι οι αρνητικές επιπτώσεις ή πόσο επωφελείς είναι οι θετικές επιπτώσεις για τους ανθρώπους ή το περιβάλλον·
πεδίο εφαρμογής: πόσο εκτεταμένες είναι οι αρνητικές ή οι θετικές επιπτώσεις. Στην περίπτωση περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ως πεδίο εφαρμογής νοείται η έκταση της περιβαλλοντικής ζημίας ή η γεωγραφική ζώνη. Στην περίπτωση των επιπτώσεων στους ανθρώπους, ως πεδίο εφαρμογής μπορεί να νοείται ο αριθμός των ατόμων που επηρεάζονται δυσμενώς· και
ανεπανόρθωτος χαρακτήρας: αν και σε ποιον βαθμό οι αρνητικές επιπτώσεις θα μπορούσαν να αποκατασταθούν, δηλαδή το περιβάλλον ή τα επηρεαζόμενα άτομα να επανέλθουν στην προηγούμενη κατάστασή τους.
ΑΕ 11. Οποιοδήποτε από τα τρία χαρακτηριστικά (κλίμακα, πεδίο εφαρμογής και ανεπανόρθωτος χαρακτήρας) μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις. Σε περίπτωση δυνητικού αρνητικού αντικτύπου στα ανθρώπινα δικαιώματα, η σοβαρότητα του αντικτύπου υπερισχύει της πιθανότητας πρόκλησης.
Επιπτώσεις που συνδέονται με την επιχείρηση
ΑΕ 12. Για παράδειγμα:
αν η επιχείρηση χρησιμοποιεί κοβάλτιο στα προϊόντα της που εξορύσσεται με χρήση παιδικής εργασίας, η αρνητική επίπτωση (δηλαδή η παιδική εργασία) συνδέεται με τα προϊόντα της επιχείρησης μέσω των βαθμίδων των επιχειρηματικών σχέσεων στην οικεία ανάντη αξιακή αλυσίδα. Οι σχέσεις αυτές περιλαμβάνουν το μεταλλουργείο και τον έμπορο ορυκτών και τη μεταλλευτική επιχείρηση που χρησιμοποιεί παιδική εργασία· και
αν η επιχείρηση χορηγεί χρηματοδοτικά δάνεια σε επιχείρηση για επιχειρηματικές δραστηριότητες οι οποίες, κατά παράβαση των συμφωνηθέντων προτύπων, έχουν ως αποτέλεσμα τη μόλυνση των υδάτων και των εκτάσεων που περιβάλλουν τις δραστηριότητες, αυτή η αρνητική επίπτωση συνδέεται με την επιχείρηση μέσω της σχέσης της με την επιχείρηση στην οποία χορηγεί τα δάνεια.
Αξιολόγηση της χρηματοοικονομικής σημαντικότητας
ΑΕ 13. Ακολουθούν παραδείγματα του τρόπου με τον οποίο οι επιπτώσεις και οι εξαρτήσεις αποτελούν πηγές κινδύνων ή ευκαιριών:
όταν το επιχειρηματικό μοντέλο της επιχείρησης εξαρτάται από έναν φυσικό πόρο —για παράδειγμα το νερό— είναι πιθανό να επηρεαστεί από αλλαγές στην ποιότητα, τη διαθεσιμότητα και την τιμολόγηση του εν λόγω πόρου·
όταν οι δραστηριότητες της επιχείρησης έχουν αρνητικές επιπτώσεις, π.χ. στις τοπικές κοινότητες, θα μπορούσαν να επιβληθούν αυστηρότερες κρατικές ρυθμίσεις στις δραστηριότητες και/ή ο αντίκτυπος θα μπορούσε να προκαλέσει συνέπειες σε σχέση με τη φήμη της. Αυτά ενδέχεται έχουν αρνητικές συνέπειες στο εμπορικό σήμα της επιχείρησης και ενδέχεται να προκύψουν υψηλότερες δαπάνες προσλήψεων· και
όταν οι επιχειρηματικοί εταίροι της επιχείρησης αντιμετωπίζουν σημαντικούς κινδύνους που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα, η επιχείρηση θα μπορούσε επίσης να εκτεθεί σε σχετικές συνέπειες.
ΑΕ 14. Η αφετηρία για την αξιολόγηση της χρηματοοικονομικής σημαντικότητας έγκειται στον εντοπισμό των κινδύνων και των ευκαιριών που επηρεάζουν ή θα μπορούσε εύλογα να αναμένεται ότι θα επηρεάσουν την οικονομική θέση, τις χρηματοοικονομικές επιδόσεις, τις ταμειακές ροές, την πρόσβαση σε χρηματοδότηση ή το κόστος κεφαλαίου της επιχείρησης βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα. Σ’ αυτό το πλαίσιο, η επιχείρηση εξετάζει:
την ύπαρξη εξαρτήσεων από φυσικούς και κοινωνικούς πόρους ως πηγές χρηματοοικονομικών συνεπειών (βλ. παράγραφο 50)·
την ταξινόμησή τους ως πηγών:
κινδύνων (συμβάλλουν σε αρνητική απόκλιση σε μελλοντικές αναμενόμενες ταμειακές εισροές ή αύξηση της απόκλισης των μελλοντικών αναμενόμενων ταμειακών εκροών και/ή σε αρνητική απόκλιση από αναμενόμενη μεταβολή κεφαλαίων που δεν αναγνωρίζεται στις οικονομικές καταστάσεις)· ή
ευκαιριών (συμβάλλουν σε θετική απόκλιση σε μελλοντικές αναμενόμενες ταμειακές εισροές ή μείωση της απόκλισης των μελλοντικών ταμειακών εκροών και/ή σε θετική απόκλιση από αναμενόμενη μεταβολή κεφαλαίων που δεν αναγνωρίζεται στις οικονομικές καταστάσεις).
ΑΕ 15. Μόλις η επιχείρηση εντοπίσει τους κινδύνους και τις ευκαιρίες της, προσδιορίζει ποια από αυτά είναι σημαντικά για να συμπεριληφθούν σε έκθεση. Αυτό βασίζεται σε συνδυασμό i) της πιθανότητας επέλευσης και ii) του δυνητικού μεγέθους των χρηματοοικονομικών συνεπειών που καθορίζονται με βάση κατάλληλα κατώτατα όρια. Σ’ αυτό το στάδιο εξετάζει τη συμβολή των εν λόγω κινδύνων και ευκαιριών στις χρηματοοικονομικές συνέπειες βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα με βάση:
σενάρια/προβλέψεις που θεωρείται πιθανό να υλοποιηθούν· και
►C1 προβλεπόμενες χρηματοοικονομικές συνέπειες που σχετίζονται με θέματα βιωσιμότητας ◄ που απορρέουν είτε από καταστάσεις με μικρότερες πιθανότητες επέλευσης είτε από περιουσιακά στοιχεία/υποχρεώσεις που δεν αντικατοπτρίζονται στις οικονομικές καταστάσεις (ή όχι ακόμη). Εν προκειμένω περιλαμβάνονται:
δυνητικές καταστάσεις που μετά την εμφάνιση μελλοντικών γεγονότων ενδέχεται να επηρεάσουν τη δυνατότητα δημιουργίας ταμειακών ροών·
κεφάλαια που δεν αναγνωρίζονται ως περιουσιακά στοιχεία από την άποψη της λογιστικής και της χρηματοοικονομικής αναφοράς, αλλά έχουν σημαντική επίδραση στις χρηματοοικονομικές επιδόσεις, όπως το φυσικό, πνευματικό (οργανωτικό), ανθρώπινο, κοινωνικό κεφάλαιο και το κεφάλαιο της δημιουργίας σχέσεων· και
πιθανά μελλοντικά γεγονότα που μπορεί να επηρεάσουν την εξέλιξη αυτών των ειδών κεφαλαίου.
Θέματα βιωσιμότητας που πρέπει να περιλαμβάνονται στην αξιολόγηση σημαντικότητας
ΑΕ 16. Κατά τη διενέργεια της οικείας αξιολόγησης σημαντικότητας, η επιχείρηση λαμβάνει υπόψη τον ακόλουθο κατάλογο θεμάτων βιωσιμότητας που καλύπτονται στο θεματικό ESRS. Όταν, ως αποτέλεσμα της αξιολόγησης σημαντικότητας της επιχείρησης (βλ. ESRS 2 IRO-1), κρίνεται σημαντικό ένα δεδομένο θέμα βιωσιμότητας που υπάρχει στον παρόντα κατάλογο, η επιχείρηση υποβάλλει έκθεση σύμφωνα με τις αντίστοιχες απαιτήσεις γνωστοποίησης του σχετικού θεματικού ESRS. Η χρήση αυτού του καταλόγου δεν υποκαθιστά τη διαδικασία προσδιορισμού σημαντικών θεμάτων. Ο κατάλογος αυτός αποτελεί εργαλείο για την υποστήριξη της αξιολόγησης σημαντικότητας της επιχείρησης. Η επιχείρηση χρειάζεται σταθερά να λαμβάνει υπόψη τις δικές της ειδικές περιστάσεις κατά τον καθορισμό των θεμάτων που είναι σημαντικά γι’ αυτή. Επίσης, η επιχείρηση εκπονεί, όπου είναι αναγκαίο, ειδικές ανά οντότητα γνωστοποιήσεις σχετικά με τις σημαντικές επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που δεν καλύπτονται από το ESRS, όπως περιγράφεται στην παράγραφο 11 του παρόντος προτύπου.
Θεματικό ESRS |
Θέματα βιωσιμότητας που καλύπτονται στα θεματικά ESRS |
||
|
Θέμα |
Υποθέμα |
Επιμέρους υποθέματα |
ESRS E1 |
Κλιματική αλλαγή |
— Προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή — Μετριασμός της κλιματικής αλλαγής — Ενέργεια |
|
ESRS E2 |
Ρύπανση |
— Ρύπανση της ατμόσφαιρας — Ρύπανση των υδάτων — Ρύπανση του εδάφους — Ρύπανση ζώντων οργανισμών και επισιτιστικών πόρων — Ουσίες που προκαλούν ανησυχία — Ουσίες που προκαλούν πολύ μεγάλη ανησυχία — Μικροπλαστικά |
|
ESRS E3 |
Υδάτινοι και θαλάσσιοι πόροι |
— Νερό — Θαλάσσιοι πόροι |
— Κατανάλωση νερού — Άντληση νερού — Απορρίψεις υδάτων — Απορρίψεις υδάτων στους ωκεανούς — Εξόρυξη και χρήση θαλάσσιων πόρων |
ESRS E4 |
Βιοποικιλότητα και οικοσυστήματα |
— Παράγοντες άμεσου αντικτύπου στην απώλεια βιοποικιλότητας: |
— Κλιματική αλλαγή — Αλλαγή στη χρήση της γης, αλλαγή στη χρήση γλυκών υδάτων και αλλαγή στη χρήση της θάλασσας· — Άμεση εκμετάλλευση — Χωροκατακτητικά ξένα είδη — Ρύπανση — Άλλα |
— Επιπτώσεις στην κατάσταση των ειδών |
Παραδείγματα: — Μέγεθος πληθυσμού ειδών — Κίνδυνος παγκόσμιας εξαφάνισης ειδών |
||
— Επιπτώσεις στην έκταση και την κατάσταση των οικοσυστημάτων |
Παραδείγματα: — Υποβάθμιση του εδάφους — Απερήμωση — Σφράγιση του εδάφους |
||
— Επιπτώσεις και εξαρτήσεις από τις υπηρεσίες οικοσυστήματος |
|
||
ESRS E5 |
Κυκλική οικονομία |
— Εισροές πόρων, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης πόρων — Εκροές πόρων σε σχέση με προϊόντα και υπηρεσίες — Απόβλητα |
|
ESRS S1 |
Οικείο εργατικό δυναμικό |
— Συνθήκες εργασίας |
— Ασφαλείς θέσεις απασχόλησης — Χρόνος εργασίας — Επαρκείς μισθοί — Κοινωνικός διάλογος — Ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, ύπαρξη συμβουλίων εργαζομένων και δικαιώματα ενημέρωσης, διαβούλευσης και συμμετοχής των εργαζομένων — Συλλογικές διαπραγματεύσεις, συμπεριλαμβανομένης της αναλογίας των εργαζομένων που καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις — Ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής — Υγεία και ασφάλεια |
|
|
— Ίση μεταχείριση και ίσες ευκαιρίες για όλους |
— Ισότητα των φύλων και ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας — Κατάρτιση και ανάπτυξη δεξιοτήτων — Απασχόληση και ένταξη ατόμων με αναπηρίες — Μέτρα κατά της βίας και της παρενόχλησης στον χώρο εργασίας — Διαφορετικότητα |
|
|
— Άλλα εργασιακά δικαιώματα |
— Παιδική εργασία — Αναγκαστική εργασία — Κατάλληλη στέγαση — Ιδιωτικότητα |
ESRS S2 |
Εργαζόμενοι στην αξιακή αλυσίδα |
— Συνθήκες εργασίας |
— Ασφαλείς θέσεις απασχόλησης — Χρόνος εργασίας — Επαρκείς μισθοί — Κοινωνικός διάλογος — Ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, συμπεριλαμβανομένης της ύπαρξης συμβουλίων εργαζομένων — Συλλογικές διαπραγματεύσεις — Ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής — Υγεία και ασφάλεια |
|
|
— Ίση μεταχείριση και ίσες ευκαιρίες για όλους |
— Ισότητα των φύλων και ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας — Κατάρτιση και ανάπτυξη δεξιοτήτων — Απασχόληση και ένταξη ατόμων με αναπηρίες — Μέτρα κατά της βίας και της παρενόχλησης στον χώρο εργασίας — Διαφορετικότητα |
|
|
— Άλλα εργασιακά δικαιώματα |
— Παιδική εργασία — Αναγκαστική εργασία — Κατάλληλη στέγαση — Καθαρό νερό και αποχέτευση — Ιδιωτικότητα |
ESRS S3 |
Επηρεαζόμενες κοινότητες |
— Οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα των κοινοτήτων |
— Κατάλληλη στέγαση — Επαρκής τροφή — Καθαρό νερό και αποχέτευση — Επιπτώσεις που σχετίζονται με τη γη — Επιπτώσεις που σχετίζονται με την ασφάλεια |
|
|
— Αστικά και πολιτικά δικαιώματα των κοινοτήτων |
— Ελευθερία της έκφρασης — Ελευθερία του συνέρχεσθαι — Επιπτώσεις στους υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων |
|
|
— Δικαιώματα αυτόχθονων πληθυσμών |
— Ελεύθερη, εκ των προτέρων και κατόπιν ενημέρωσης συναίνεση — Αυτοδιάθεση — Πολιτιστικά δικαιώματα |
ESRS S4 |
Καταναλωτές και τελικοί χρήστες |
— Επιπτώσεις που σχετίζονται με τις πληροφορίες για τους καταναλωτές και/ή τους τελικούς χρήστες |
— Ιδιωτικότητα — Ελευθερία της έκφρασης — Πρόσβαση σε (ποιοτικές) πληροφορίες |
|
|
— Προσωπική ασφάλεια των καταναλωτών και/ή των τελικών χρηστών |
— Υγεία και ασφάλεια — Ασφάλεια του προσώπου — Προστασία των παιδιών |
|
|
— Κοινωνική ένταξη των καταναλωτών και/ή των τελικών χρηστών |
— Απαγόρευση των διακρίσεων — Πρόσβαση σε προϊόντα και υπηρεσίες — Υπεύθυνες πρακτικές εμπορίας |
ESRS G1 |
Επιχειρηματική συμπεριφορά |
— Επιχειρηματική κουλτούρα — Προστασία των πληροφοριοδοτών — Καλή μεταχείριση των ζώων — Πολιτική δέσμευση και δραστηριότητες άσκησης πίεσης από ομάδες συμφερόντων — Διαχείριση σχέσεων με προμηθευτές, συμπεριλαμβανομένων των πρακτικών πληρωμών |
|
|
|
— Διαφθορά και δωροδοκία |
— και ανίχνευση, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης — Πρόληψη — Περιστατικά |
Εκτίμηση με τη χρήση μέσων όρων και προσεγγιστικών τιμών τομέα
ΑΕ 17. Όταν η επιχείρηση δεν μπορεί να συλλέξει πληροφορίες για την ανάντη και κατάντη αξιακή αλυσίδα, όπως απαιτείται από την παράγραφο 63, αφού καταβάλει τις σχετικές εύλογες προσπάθειες, εκτιμά τις πληροφορίες που πρέπει να υποβληθούν χρησιμοποιώντας όλες τις λογικές και βάσιμες πληροφορίες που έχει στη διάθεσή της κατά την ημερομηνία αναφοράς χωρίς αδικαιολόγητο κόστος ή προσπάθεια. Σ’ αυτές περιλαμβάνονται, ενδεικτικά, εσωτερικές και εξωτερικές πληροφορίες, όπως δεδομένα από έμμεσες πηγές, δεδομένα μέσου όρου τομέα, δειγματοληπτικές αναλύσεις, δεδομένα της αγοράς και ομάδων ομοτίμων, άλλες προσεγγιστικές τιμές ή δεδομένα βάσει δαπανών.
Περιεχόμενο και δομή της δήλωσης βιωσιμότητας
ΑΕ 18. Ενδεικτικά για την παράγραφο 115 του τμήματος 8.2 Περιεχόμενο και δομή της δήλωσης βιωσιμότητας του παρόντος προτύπου, η επιχείρηση που καλύπτει περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα στο πλαίσιο της ίδιας πολιτικής μπορεί να περιλαμβάνει διασταυρούμενες παραπομπές. Αυτό σημαίνει ότι η επιχείρηση μπορεί να αναφέρει την πολιτική στις περιβαλλοντικές της γνωστοποιήσεις και να παραπέμπει σ’ αυτή από ή προς τις σχετικές γνωστοποιήσεις για κοινωνικά θέματα. Επιτρέπεται η ενοποιημένη παρουσίαση των πολιτικών για όλα τα θέματα.
Προσάρτημα Β
Ποιοτικά χαρακτηριστικά των πληροφοριών
Το παρόν προσάρτημα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ESRS 1 και έχει το ίδιο κύρος με τα υπόλοιπα μέρη του προτύπου. Στο παρόν προσάρτημα ορίζονται τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που πρέπει να πληρούν οι πληροφορίες που παρουσιάζονται στη δήλωση βιωσιμότητας που καταρτίζεται σύμφωνα με τα ESRS.
Συνάφεια
ΠΧ 1. Οι πληροφορίες βιωσιμότητας είναι σημαντικές όταν μπορούν να κάνουν τη διαφορά στις αποφάσεις των χρηστών στο πλαίσιο μιας προσέγγισης διπλής σημαντικότητας (βλ. κεφάλαιο 3 του παρόντος προτύπου).
ΠΧ 2. Οι πληροφορίες μπορεί να κάνουν τη διαφορά σε μια απόφαση, ακόμη και αν ορισμένοι χρήστες επιλέξουν να μην τις αξιοποιήσουν ή τις γνωρίζουν ήδη από άλλες πηγές. Οι πληροφορίες βιωσιμότητας ενδέχεται να επηρεάσουν τις αποφάσεις των χρηστών αν έχουν προγνωστική αξία και/ή επιβεβαιωτική αξία. Οι πληροφορίες έχουν προγνωστική αξία αν είναι δυνατό να εισαχθούν σε διαδικασίες που χρησιμοποιούν οι χρήστες για την πρόβλεψη μελλοντικών αποτελεσμάτων. Οι πληροφορίες για τη βιωσιμότητα δεν χρειάζεται να είναι πρόγνωση ή πρόβλεψη για να έχουν προγνωστική αξία, αλλά περισσότερο έχουν προγνωστική αξία αν χρησιμοποιούνται από τους χρήστες για να κάνουν τις δικές τους προβλέψεις.
ΠΧ 3. Οι πληροφορίες έχουν επιβεβαιωτική αξία αν παρέχουν ανατροφοδότηση (επιβεβαιώσεις ή αλλαγές) σχετικά με προηγούμενες αξιολογήσεις.
ΠΧ 4. Σημαντικότητα είναι μια συγκεκριμένη για κάθε οντότητα πτυχή της συνάφειας με βάση τη φύση και/ή το μέγεθος των στοιχείων με τα οποία σχετίζονται οι πληροφορίες, όπως αξιολογείται στο πλαίσιο των εκθέσεων βιωσιμότητας της επιχείρησης (βλ. κεφάλαιο 3 του παρόντος προτύπου).
Πιστή απεικόνιση
ΠΧ 5. Για να είναι χρήσιμες, οι πληροφορίες δεν πρέπει μόνο να αντιπροσωπεύουν συναφή φαινόμενα, αλλά πρέπει επίσης να απεικονίζουν πιστά την ουσία των φαινομένων που θεωρείται ότι αντιπροσωπεύουν. Για την πιστή απεικόνιση, οι πληροφορίες πρέπει να είναι i) πλήρεις, ii) ουδέτερες και iii) ακριβείς.
ΠΧ 6. Η πλήρης απεικόνιση μιας επίπτωσης, ενός κινδύνου ή μιας ευκαιρίας περιλαμβάνει όλες τις σημαντικές πληροφορίες που είναι απαραίτητες για να κατανοήσουν οι χρήστες την επίπτωση, τον κίνδυνο ή την ευκαιρία. Αυτό περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο η επιχείρηση έχει προσαρμόσει τη στρατηγική της, τη διαχείριση κινδύνων και τη διακυβέρνησή της ως απάντηση στην εν λόγω επίπτωση, κίνδυνο ή ευκαιρία, καθώς και τους δείκτες μέτρησης που έχουν προσδιοριστεί για τον καθορισμό στόχων και τη μέτρηση των επιδόσεων.
ΠΧ 7. Η ουδέτερη απεικόνιση χαρακτηρίζεται από αμεροληψία ως προς την επιλογή ή τη γνωστοποίηση πληροφοριών. Οι πληροφορίες είναι ουδέτερες αν δεν είναι μεροληπτικές, σταθμισμένες, δεν έχουν υποστεί υπερτόνιση, υποβάθμιση ή άλλη αλλοίωση προκειμένου να αυξηθούν οι πιθανότητες οι χρήστες να τις αντιμετωπίσουν θετικά ή αρνητικά. Πρέπει να είναι ισορροπημένες, ώστε να καλύπτουν ευνοϊκές/θετικές και δυσμενείς/αρνητικές πτυχές. Αποδίδεται η ίδια προσοχή τόσο στις αρνητικές όσο και στις θετικές σημαντικές επιπτώσεις από την άποψη της σημαντικότητας αντικτύπου, καθώς και στους σημαντικούς κινδύνους και στις ευκαιρίες από την άποψη της χρηματοοικονομικής σημαντικότητας. Προκειμένου να έχει ουδέτερη απεικόνιση, κάθε πληροφορία σχετικά με την επιδιωκόμενη βιωσιμότητα, για παράδειγμα στόχοι ή σχέδια, καλύπτει τόσο τις επιδιώξεις όσο και τους παράγοντες που θα μπορούσαν να εμποδίσουν την επιχείρηση να υλοποιήσει τις εν λόγω επιδιώξεις.
ΠΧ 8. Η ουδετερότητα υποστηρίζεται από την επίδειξη σύνεσης, η οποία αντιστοιχεί στην άσκηση προσοχής κατά τη λήψη αποφάσεων υπό συνθήκες αβεβαιότητας. Η αποτύπωση συμψηφισμών και αντισταθμίσεων δεν εξυπηρετεί την ουδετερότητα των πληροφοριών. Η επίδειξη σύνεσης σημαίνει ότι οι ευκαιρίες δεν υπερεκτιμώνται και οι κίνδυνοι δεν υποτιμώνται. Ομοίως, η επίδειξη σύνεσης δεν επιτρέπει την υποτίμηση των ευκαιριών ή την υπερεκτίμηση των κινδύνων. Η επιχείρηση μπορεί να υποβάλει πληροφορίες με καθαρά μεγέθη, επιπρόσθετα στις μεικτές τιμές, αν η παρουσίαση αυτή δεν αποκρύπτει σχετικές πληροφορίες και περιλαμβάνει σαφή εξήγηση σχετικά με τις συνέπειες και τους λόγους του συμψηφισμού.
ΠΧ 9. Οι πληροφορίες μπορούν να είναι ακριβείς χωρίς να υπάρχει απόλυτη ακρίβεια από κάθε άποψη. Οι ακριβείς πληροφορίες υποδηλώνουν ότι η επιχείρηση έχει εφαρμόσει επαρκείς διαδικασίες και εσωτερικούς ελέγχους με σκοπό την αποφυγή σημαντικών σφαλμάτων ή σημαντικών ανακριβειών. Συνεπώς, οι εκτιμήσεις παρουσιάζονται με σαφή έμφαση στους πιθανούς περιορισμούς τους και στη σχετική αβεβαιότητα (βλ. τμήμα 7.2 του παρόντος προτύπου). Ο απαιτούμενος και εφικτός βαθμός ακρίβειας, καθώς και οι παράγοντες που καθιστούν τις πληροφορίες ακριβείς, εξαρτώνται από τη φύση των πληροφοριών και τη φύση των θεμάτων που αφορούν. Για παράδειγμα, για λόγους ακρίβειας, πρέπει:
τα πραγματικά στοιχεία να μην περιέχουν σημαντικά σφάλματα·
οι περιγραφές να είναι ακριβείς·
οι εκτιμήσεις, οι προσεγγίσεις και οι προβλέψεις να προσδιορίζονται σαφώς ως τέτοιες·
να μην έχουν γίνει σημαντικά σφάλματα κατά την επιλογή και την εφαρμογή κατάλληλης διαδικασίας για την ανάπτυξη εκτίμησης, προσέγγισης ή πρόβλεψης, και τα εισαγόμενα στοιχεία στη διαδικασία αυτή να είναι εύλογα και βάσιμα·
οι ισχυρισμοί να είναι εύλογοι και να βασίζονται σε πληροφορίες επαρκούς ποιότητας και ποσότητας· και
οι πληροφορίες σχετικά με τις κρίσεις για το μέλλον να αντανακλούν πιστά τόσο αυτές τις κρίσεις όσο και τις πληροφορίες στις οποίες βασίζονται.
Συγκρισιμότητα
ΠΧ 10. Οι πληροφορίες βιωσιμότητας είναι συγκρίσιμες όταν είναι δυνατό να συγκριθούν με τις πληροφορίες που παρασχέθηκαν από την επιχείρηση κατά τις προηγούμενες περιόδους και είναι δυνατό να συγκριθούν με τις πληροφορίες που παρέχονται από άλλες επιχειρήσεις, ιδίως εκείνες που ασκούν παρόμοιες δραστηριότητες ή δραστηριοποιούνται στον ίδιο κλάδο. Σημείο αναφοράς για τη σύγκριση μπορεί να είναι ένας στόχος, μια τιμή βάσης, ένας δείκτης αναφοράς του κλάδου, συγκρίσιμες πληροφορίες είτε από άλλες επιχειρήσεις είτε από διεθνώς αναγνωρισμένο οργανισμό κ.λπ.
ΠΧ 11. Η συνέπεια σχετίζεται αλλά δεν ταυτίζεται με τη συγκρισιμότητα. Η συνέπεια αναφέρεται στη χρήση των ίδιων προσεγγίσεων ή μεθόδων για το ίδιο θέμα βιωσιμότητας, από περίοδο σε περίοδο από την επιχείρηση και άλλες επιχειρήσεις. Η συνέπεια συμβάλλει στην επίτευξη του στόχου της συγκρισιμότητας.
ΠΧ 12. Η συγκρισιμότητα δεν είναι ομοιομορφία. Για να είναι συγκρίσιμες οι πληροφορίες, τα παρεμφερή συστατικά στοιχεία πρέπει να μοιάζουν μεταξύ τους και τα διαφορετικά συστατικά στοιχεία πρέπει να φαίνονται διαφορετικά. Η συγκρισιμότητα των πληροφοριών βιωσιμότητας δεν ενισχύεται αν ανόμοια στοιχεία παρουσιάζονται παρεμφερή ούτε αν παρεμφερή στοιχεία παρουσιάζονται διαφορετικά.
Επαληθευσιμότητα
ΠΧ 13. Η επαληθευσιμότητα παρέχει τη βεβαιότητα στους χρήστες ότι οι πληροφορίες είναι πλήρεις, ουδέτερες και ακριβείς. Οι πληροφορίες βιωσιμότητας είναι επαληθεύσιμες αν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθούν οι ίδιες οι πληροφορίες ή τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για την άντλησή τους.
ΠΧ 14. Η επαληθευσιμότητα σημαίνει ότι διάφοροι καταρτισμένοι και ανεξάρτητοι παρατηρητές θα μπορούσαν να καταλήξουν σε συναίνεση, παρότι όχι απαραίτητα σε πλήρη συμφωνία, ότι μια συγκεκριμένη παρουσίαση είναι πιστή απεικόνιση. Οι πληροφορίες για τη βιωσιμότητα παρέχονται κατά τρόπο που να ενισχύει την επαληθευσιμότητά τους, για παράδειγμα:
με τη συμπερίληψη πληροφοριών που είναι δυνατό να επιβεβαιωθούν εφόσον συγκριθούν με άλλες πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στους χρήστες σχετικά με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της επιχείρησης, άλλες επιχειρήσεις ή το εξωτερικό περιβάλλον·
με την παροχή πληροφοριών σχετικά με τα εισαγόμενα στοιχεία και τις μεθόδους υπολογισμού που χρησιμοποιούνται για τη διαμόρφωση εκτιμήσεων ή προσεγγιστικών τιμών· και
με την παροχή πληροφοριών που έχουν επανεξεταστεί και συμφωνηθεί από τα διοικητικά, διαχειριστικά και εποπτικά όργανα ή τις επιτροπές τους.
ΠΧ 15. Ορισμένες πληροφορίες για τη βιωσιμότητα θα έχουν τη μορφή επεξηγήσεων ή πληροφοριών που αφορούν το μέλλον. Οι εν λόγω γνωστοποιήσεις είναι δυνατό να τεκμηριωθούν με πιστή παρουσίαση βάσει πραγματικών περιστατικών, για παράδειγμα, των στρατηγικών, των σχεδίων και των αναλύσεων κινδύνου της επιχείρησης. Για να βοηθήσει τους χρήστες να αποφασίσουν αν θα χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες, η επιχείρηση περιγράφει τις υποκείμενες παραδοχές και μεθόδους παραγωγής των πληροφοριών, καθώς και άλλους παράγοντες που παρέχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι αντικατοπτρίζουν τα πραγματικά σχέδια ή τις αποφάσεις που έλαβε η επιχείρηση.
Κατανοητότητα
ΠΧ 16. Οι πληροφορίες για τη βιωσιμότητα είναι κατανοητές όταν είναι σαφείς και συνοπτικές. Οι κατανοητές πληροφορίες επιτρέπουν σε κάθε χρήστη με εύλογη γνώση να κατανοήσει εύκολα τις πληροφορίες που κοινοποιούνται.
ΠΧ 17. Για να είναι συνοπτικές οι γνωστοποιήσεις βιωσιμότητας, πρέπει α) να αποφεύγονται οι κοινότυπες πληροφορίες που δεν αφορούν ειδικά την επιχείρηση· β) να αποφεύγεται η άσκοπη επικάλυψη πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών που παρέχονται επίσης στις οικονομικές καταστάσεις· και γ) να χαρακτηρίζονται από σαφή γλώσσα και καλά δομημένες προτάσεις και παραγράφους. Οι συνοπτικές γνωστοποιήσεις περιλαμβάνουν μόνο σημαντικές πληροφορίες. ►C1 Οι συμπληρωματικές πληροφορίες που παρουσιάζονται σύμφωνα με την παράγραφο 114 παρέχονται κατά τρόπο ώστε να αποφεύγεται η απόκρυψη σημαντικών πληροφοριών. ◄
ΠΧ 18. Η σαφήνεια θα μπορούσε να ενισχυθεί με τη διάκριση των πληροφοριών σχετικά με τις εξελίξεις κατά την περίοδο αναφοράς από τις «πάγιες» πληροφορίες που παραμένουν σχετικά αμετάβλητες από τη μια περίοδο στην επόμενη. Αυτό μπορεί να γίνει, για παράδειγμα, με χωριστή περιγραφή των χαρακτηριστικών των διαδικασιών διακυβέρνησης και διαχείρισης κινδύνων που εφαρμόζει η επιχείρηση σε σχέση με τη βιωσιμότητα και τα οποία έχουν αλλάξει από την προηγούμενη περίοδο αναφοράς σε σύγκριση με τα χαρακτηριστικά που παραμένουν αμετάβλητα.
ΠΧ 19. Η πληρότητα, η σαφήνεια και η συγκρισιμότητα των γνωστοποιήσεων βιωσιμότητας βασίζονται στις πληροφορίες που παρουσιάζονται ως συνεκτικό σύνολο. Για να έχουν συνοχή οι γνωστοποιήσεις βιωσιμότητας, παρουσιάζονται κατά τρόπο που εξηγεί το πλαίσιο και τις διασυνδέσεις μεταξύ των σχετικών πληροφοριών. Η συνοχή προϋποθέτει επίσης ότι η επιχείρηση παρέχει πληροφορίες κατά τρόπο που επιτρέπει στους χρήστες να συσχετίζουν πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που συνδέονται με τη βιωσιμότητα και αφορούν την επιχείρηση με πληροφορίες που περιέχονται στις οικονομικές καταστάσεις της επιχείρησης.
ΠΧ 20. Αν οι σχετικοί με τη βιωσιμότητα κίνδυνοι και οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται στις οικονομικές καταστάσεις έχουν επιπτώσεις στην υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας, η επιχείρηση περιλαμβάνει στη δήλωση βιωσιμότητας τις πληροφορίες που χρειάζονται οι χρήστες για την αξιολόγηση των επιπτώσεων αυτών και παραθέτει κατάλληλους συνδέσμους με τις οικονομικές καταστάσεις (βλ. κεφάλαιο 9 του παρόντος προτύπου). Το επίπεδο των πληροφοριών, το επίπεδο ανάλυσης και η εξειδίκευσή τους ευθυγραμμίζονται με τις ανάγκες και τις προσδοκίες των χρηστών. Αποφεύγονται οι συντομογραφίες ενώ καθορίζονται και γνωστοποιούνται οι μονάδες μέτρησης.
Προσάρτημα Γ
Κατάλογος σταδιακά εφαρμοζόμενων απαιτήσεων γνωστοποίησης
Το παρόν προσάρτημα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ESRS 1 και έχει το ίδιο κύρος με τα υπόλοιπα μέρη του προτύπου.
ESRS |
Απαίτηση γνωστοποίησης |
Πλήρης ονομασία της απαίτησης γνωστοποίησης |
Ημερομηνία σταδιακής εφαρμογής ή έναρξης ισχύος (συμπεριλαμβανομένου του πρώτου έτους) |
ESRS 2 |
SBM-1 |
Στρατηγική, επιχειρηματικό μοντέλο και αξιακή αλυσίδα |
Η επιχείρηση υποβάλλει τις πληροφορίες που ορίζει το ESRS 2 SBM-1 παράγραφος 40 στοιχείο β) (ανάλυση συνολικών εσόδων ανά σημαντικό τομέα ESRS) και παράγραφος 40 στοιχείο γ) (κατάλογος των πρόσθετων σημαντικών τομέων των ESRS), αρχής γενομένης από την ημερομηνία εφαρμογής που καθορίζεται σε κατ’ εξουσιοδότηση πράξη της Επιτροπής η οποία πρέπει να εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο 29β παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο σημείο ii) της οδηγίας (2013/34/ΕΕ). |
ESRS 2 |
SBM-3 |
Σημαντικές επιπτώσεις, κίνδυνοι και ευκαιρίες και η αλληλεπίδρασή τους με τη στρατηγική και το επιχειρηματικό μοντέλο |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από το ESRS 2 SBM-3 παράγραφος 48 στοιχείο ε) (προβλεπόμενες χρηματοοικονομικές συνέπειες) για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. Η επιχείρηση μπορεί να συμμορφώνεται με το ESRS 2 SBM-3 παράγραφος 48 στοιχείο ε) υποβάλλοντας μόνο ποιοτικές γνωστοποιήσεις, για τα 3 πρώτα έτη κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας, αν είναι ανέφικτο να καταρτιστούν ποσοτικές γνωστοποιήσεις. |
ESRS E1 |
E1-6 |
Μεικτές εκπομπές πεδίων εφαρμογής 1, 2, 3 και συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου |
Οι επιχειρήσεις ή οι όμιλοι που δεν υπερβαίνουν, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού τους, τον μέσο αριθμό των 750 εργαζομένων κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους (σε ενοποιημένη βάση, κατά περίπτωση) μπορούν να παραλείπουν τα σημεία δεδομένων σχετικά με τις εκπομπές του πεδίου εφαρμογής 3 και τις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS E1 |
E1-9 |
Προβλεπόμενες χρηματοοικονομικές συνέπειες από σημαντικούς υλικούς κινδύνους και κινδύνους μετάβασης και δυνητικές ευκαιρίες που σχετίζονται με το κλίμα |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από το ESRS E1-9 για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. Η επιχείρηση μπορεί να συμμορφώνεται με το ESRS E1-9 υποβάλλοντας μόνο ποιοτικές γνωστοποιήσεις, για τα 3 πρώτα έτη κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας, αν είναι ανέφικτο να καταρτιστούν ποσοτικές γνωστοποιήσεις. |
ESRS E2 |
E2-6 |
►C1 Προβλεπόμενες χρηματοοικονομικές συνέπειες από κινδύνους και ευκαιρίες που συνδέονται με τη ρύπανση ◄ |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από το ESRS E2-6 για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. Με εξαίρεση τις πληροφορίες που προβλέπονται στην παράγραφο 40 στοιχείο β) σχετικά με τις λειτουργικές και τις κεφαλαιουχικές δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν κατά την περίοδο αναφοράς σε συνδυασμό με σημαντικά περιστατικά και καταθέσεις, η επιχείρηση μπορεί να συμμορφώνεται με το ESRS E2-6 υποβάλλοντας μόνο ποιοτικές γνωστοποιήσεις, για τα 3 πρώτα έτη κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS E3 |
E3-5 |
►C1 Προβλεπόμενες χρηματοοικονομικές συνέπειες από κινδύνους και ευκαιρίες που σχετίζονται με τους υδάτινους και θαλάσσιους πόρους ◄ |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από το ESRS E3-5 για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας.Η επιχείρηση μπορεί να συμμορφώνεται με το ESRS E3-5 υποβάλλοντας μόνο ποιοτικές γνωστοποιήσεις, για τα 3 πρώτα έτη κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS E4 |
Όλες οι απαιτήσεις γνωστοποίησης |
Όλες οι απαιτήσεις γνωστοποίησης |
Οι επιχειρήσεις ή οι όμιλοι που δεν υπερβαίνουν, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού τους, τον μέσο αριθμό των 750 εργαζομένων κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους (σε ενοποιημένη βάση, κατά περίπτωση) μπορούν να παραλείπουν τις πληροφορίες που προσδιορίζονται στις απαιτήσεις γνωστοποίησης του ESRS E4 για τα πρώτα 2 έτη κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS E4 |
E4-6 |
►C1 Προβλεπόμενες χρηματοοικονομικές συνέπειες από κινδύνους και ευκαιρίες που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα ◄ |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από το ESRS E4-6 για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. Η επιχείρηση μπορεί να συμμορφώνεται με το ESRS E4-6 υποβάλλοντας μόνο ποιοτικές γνωστοποιήσεις, για τα 3 πρώτα έτη κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS E5 |
E5-6 |
►C1 Προβλεπόμενες χρηματοοικονομικές συνέπειες από κινδύνους και ευκαιρίες που σχετίζονται με τη χρήση των πόρων και την κυκλική οικονομία ◄ |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από το ESRS E5-6 για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. Η επιχείρηση μπορεί να συμμορφώνεται με το ESRS E5-6 υποβάλλοντας μόνο ποιοτικές γνωστοποιήσεις, για τα 3 πρώτα έτη κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S1 |
Όλες οι απαιτήσεις γνωστοποίησης |
Όλες οι απαιτήσεις γνωστοποίησης |
Οι επιχειρήσεις ή οι όμιλοι που δεν υπερβαίνουν, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού τους, τον μέσο αριθμό των 750 εργαζομένων κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους (σε ενοποιημένη βάση, κατά περίπτωση) μπορούν να παραλείπουν τις πληροφορίες που προσδιορίζονται στις απαιτήσεις γνωστοποίησης του ESRS S1 για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S1 |
S1-7 |
Χαρακτηριστικά των μη μισθωτών εργαζομένων στο εργατικό δυναμικό της ίδιας της επιχείρησης |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει την υποβολή εκθέσεων για όλα τα σημεία δεδομένων στην παρούσα απαίτηση γνωστοποίησης για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S1 |
S1-8 |
Κάλυψη συλλογικών διαπραγματεύσεων και κοινωνικός διάλογος |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει αυτή την απαίτηση γνωστοποίησης σε σχέση με τους δικούς της εργαζόμενους σε χώρες εκτός ΕΟΧ για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S1 |
S1-11 |
Κοινωνική προστασία |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από το ESRS S1-11 για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S1 |
S1-12 |
►C1 Άτομα με αναπηρίες ◄ |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από το ESRS S1-12 για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S1 |
S1-13 |
Κατάρτιση και ανάπτυξη δεξιοτήτων |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από το ESRS S1-13 για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S1 |
S1-14 |
Υγεία και ασφάλεια |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τα σημεία δεδομένων σχετικά με περιπτώσεις προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με την εργασία και σχετικά με τον αριθμό απωλειών σε ημέρες εργασίας λόγω τραυματισμών, ατυχημάτων, θανάτων και προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με την εργασία για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S1 |
S1-14 |
Υγεία και ασφάλεια |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει την υποβολή εκθέσεων για τους μη μισθωτούς εργαζόμενους για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S1 |
S1-15 |
Ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής |
Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει τις πληροφορίες που προβλέπονται από το ESRS S1-15 για το πρώτο έτος κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S2 |
Όλες οι απαιτήσεις γνωστοποίησης |
Όλες οι απαιτήσεις γνωστοποίησης |
Οι επιχειρήσεις ή οι όμιλοι που δεν υπερβαίνουν, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού τους, τον μέσο αριθμό των 750 εργαζομένων κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους (σε ενοποιημένη βάση, κατά περίπτωση) μπορούν να παραλείπουν τις πληροφορίες που προσδιορίζονται στις απαιτήσεις γνωστοποίησης του ESRS S2 για τα πρώτα 2 έτη κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S3 |
Όλες οι απαιτήσεις γνωστοποίησης |
Όλες οι απαιτήσεις γνωστοποίησης |
Οι επιχειρήσεις ή οι όμιλοι που δεν υπερβαίνουν, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού τους, τον μέσο αριθμό των 750 εργαζομένων κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους (σε ενοποιημένη βάση, κατά περίπτωση) μπορούν να παραλείπουν τις πληροφορίες που προσδιορίζονται στις απαιτήσεις γνωστοποίησης του ESRS S3 για τα πρώτα 2 έτη κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
ESRS S4 |
Όλες οι απαιτήσεις γνωστοποίησης |
Όλες οι απαιτήσεις γνωστοποίησης |
Οι επιχειρήσεις ή οι όμιλοι που δεν υπερβαίνουν, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του ισολογισμού τους, τον μέσο αριθμό των 750 εργαζομένων κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους (σε ενοποιημένη βάση, κατά περίπτωση) μπορούν να παραλείπουν τις πληροφορίες που προσδιορίζονται στις απαιτήσεις γνωστοποίησης του ESRS S4 για τα πρώτα 2 έτη κατάρτισης της οικείας δήλωσης βιωσιμότητας. |
Προσάρτημα Δ
Δομή της δήλωσης βιωσιμότητας των ESRS
Το παρόν προσάρτημα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ESRS 1 και έχει το ίδιο κύρος με τα άλλα μέρη του προτύπου όσον αφορά την υποβολή εκθέσεων σε τέσσερα μέρη, όπως περιγράφεται στην παράγραφο 115.
Μέρος της έκθεσης διαχείρισης |
Κωδικοποίηση ESRS |
Τίτλος |
1. Γενικές πληροφορίες |
ESRS 2 |
Γενικές γνωστοποιήσεις, συμπεριλαμβανομένων των πληροφοριών που παρέχονται στο πλαίσιο των απαιτήσεων εφαρμογής των θεματικών ESRS που παρατίθενται στο ESRS 2 προσάρτημα Γ. |
2. Περιβαλλοντικές πληροφορίες |
Άνευ αντικειμένου |
Γνωστοποιήσεις δυνάμει του άρθρου 8 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/852 (κανονισμός για την ταξινομία) |
|
ESRS E1 |
Κλιματική αλλαγή |
|
ESRS E2 |
Ρύπανση |
|
ESRS E3 |
Υδάτινοι και θαλάσσιοι πόροι |
|
ESRS E4 |
Βιοποικιλότητα και οικοσυστήματα |
|
ESRS E5 |
Χρήση πόρων και κυκλική οικονομία |
3. Πληροφορίες για κοινωνικά θέματα |
ESRS S1 |
Οικείο εργατικό δυναμικό |
|
ESRS S2 |
Εργαζόμενοι στην αξιακή αλυσίδα |
|
ESRS S3 |
Επηρεαζόμενες κοινότητες |
|
ESRS S4 |
Καταναλωτές και τελικοί χρήστες |
4. Πληροφορίες για τη διακυβέρνηση |
ESRS G1 |
Επιχειρηματική συμπεριφορά |
Προσάρτημα Ε
Διάγραμμα ροής για τον προσδιορισμό των γνωστοποιήσεων βάσει ESRS
Η αξιολόγηση της σημαντικότητας αποτελεί την αφετηρία για την υποβολή εκθέσεων βιωσιμότητας στο πλαίσιο των ESRS. Το παρόν προσάρτημα παρέχει μια μη δεσμευτική απεικόνιση της αξιολόγησης σημαντικότητας του αντικτύπου και της χρηματοοικονομικής σημαντικότητας που περιγράφεται στο κεφάλαιο 3. Η απαίτηση γνωστοποίησης IRO-1 στο τμήμα 4.1 του ESRS 2 περιλαμβάνει γενικές απαιτήσεις γνωστοποίησης (ΑΓ) σχετικά με τη διαδικασία της επιχείρησης για τον εντοπισμό των επιπτώσεων, των κινδύνων και των ευκαιριών και την αξιολόγηση της σημαντικότητάς τους. Η απαίτηση γνωστοποίησης SBM-3 του ESRS 2 παρέχει γενικές απαιτήσεις γνωστοποίησης σχετικά με τον σημαντικό αντίκτυπο, τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που προκύπτουν από την αξιολόγηση σημαντικότητας της επιχείρησης. Η επιχείρηση μπορεί να παραλείψει όλες τις απαιτήσεις γνωστοποίησης ενός θεματικού προτύπου, αν κρίνει ότι το εν λόγω θέμα δεν είναι σημαντικό. Στην περίπτωση αυτή, μπορεί να γνωστοποιήσει σύντομη επεξήγηση των συμπερασμάτων της αξιολόγησης σημαντικότητας για το εν λόγω θέμα, αλλά γνωστοποιεί λεπτομερή επεξήγηση στην περίπτωση του ESRS E1 Κλιματική αλλαγή (IRO-2 ESRS 2). Τα ESRS καθορίζουν απαιτήσεις γνωστοποίησης και όχι απαιτήσεις συμπεριφοράς. Οι απαιτήσεις γνωστοποίησης σε σχέση με τα σχέδια δράσης, τους στόχους, τις πολιτικές, την ανάλυση σεναρίων και τα σχέδια μετάβασης είναι αναλογικές, διότι εξαρτώνται από το αν εφαρμόζονται από την επιχείρηση, γεγονός που μπορεί να εξαρτάται από το μέγεθος, την ικανότητα, τους πόρους και τις δεξιότητες της επιχείρησης. Σημείωση: Το παρακάτω διάγραμμα ροής δεν καλύπτει την περίπτωση κατά την οποία η επιχείρηση αξιολογεί ένα θέμα βιωσιμότητας ως σημαντικό, αλλά το θέμα δεν καλύπτεται από θεματικό πρότυπο, οπότε η επιχείρηση προβαίνει σε πρόσθετες γνωστοποιήσεις ειδικά ανά οντότητα [ESRS 1 παράγραφος 30 στοιχείο β)].