Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 02013R1408-20221114

    Consolidated text: Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1408/2013 της Επιτροπής, της 18ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis) στον γεωργικό τομέα

    Access initial legal act
    (

    Legal status of the document In force

    )

    Access current version (25/10/2023)

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2013/1408/2022-11-14

    02013R1408 — EL — 14.11.2022 — 002.001

    Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο

    ►B

    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 1408/2013 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

    της 18ης Δεκεμβρίου 2013

    σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας («de minimis») στον γεωργικό τομέα

    (ΕΕ L 352 της 24.12.2013, σ. 9)

    Τροποποιείται από:

     

     

    Επίσημη Εφημερίδα

      αριθ.

    σελίδα

    ημερομηνία

    ►M1

    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2019/316 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 21ης Φεβρουαρίου 2019

      L 51I

    1

    22.2.2019

    ►M2

    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2046 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της 24ης Οκτωβρίου 2022

      L 275

    55

    25.10.2022



    ▼B

    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 1408/2013 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

    της 18ης Δεκεμβρίου 2013

    σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας («de minimis») στον γεωργικό τομέα



    Άρθρο 1

    Πεδίο εφαρμογής

    1.  

    Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται στις ενισχύσεις που χορηγούνται σε επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων, με εξαίρεση:

    α) 

    τις ενισχύσεις το ύψος των οποίων καθορίζεται βάσει της τιμής ή της ποσότητας των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά·

    ▼M2

    β) 

    τις ενισχύσεις για δραστηριότητες που σχετίζονται με εξαγωγές προς τρίτες χώρες ή προς κράτη μέλη ( 1 ), συγκεκριμένα ενισχύσεις που συνδέονται άμεσα με τις εξαγόμενες ποσότητες, τη δημιουργία και λειτουργία δικτύου διανομής ή άλλες τρέχουσες δαπάνες συνδεόμενες με εξαγωγικές δραστηριότητες·

    ▼B

    γ) 

    τις ενισχύσεις που χορηγούνται υπό τον όρο της χρησιμοποίησης εγχώριων προϊόντων αντί των εισαγομένων.

    2.  
    Στην περίπτωση επιχείρησης που δραστηριοποιείται στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων, καθώς και σε άλλους τομείς, ή έχει άλλες δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1407/2013, ο εν λόγω κανονισμός εφαρμόζεται στις ενισχύσεις που χορηγούνται στους τελευταίους αυτούς τομείς ή δραστηριότητες, υπό την προϋπόθεση ότι το οικείο κράτος μέλος διασφαλίζει, με κατάλληλα μέσα όπως ο διαχωρισμός των δραστηριοτήτων ή η διάκριση των στοιχείων κόστους, ότι δεν χορηγούνται δυνάμει του εν λόγω κανονισμού ενισχύσεις ήσσονος σημασίας για την πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων.
    3.  
    Στην περίπτωση επιχείρησης που δραστηριοποιείται στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων καθώς και στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 875/2007 εφαρμόζονται στις ενισχύσεις που χορηγούνται στον εν λόγω τομέα, υπό την προϋπόθεση ότι το οικείο κράτος μέλος διασφαλίζει, με κατάλληλα μέσα όπως ο διαχωρισμός των δραστηριοτήτων ή η διάκριση των στοιχείων κόστους, ότι δεν χορηγούνται δυνάμει του εν λόγω κανονισμού ενισχύσεις ήσσονος σημασίας για την πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων.

    Άρθρο 2

    Ορισμοί

    1.  
    Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, νοούνται ως «γεωργικά προϊόντα» τα προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα I της Συνθήκης, με εξαίρεση τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου ( 2 ).
    2.  

    Στην «ενιαία επιχείρηση» περιλαμβάνονται, για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, όλες οι επιχειρήσεις που έχουν τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες σχέσεις μεταξύ τους:

    α) 

    μια επιχείρηση κατέχει την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου των μετόχων ή των εταίρων άλλης επιχείρησης·

    β) 

    μια επιχείρηση έχει το δικαίωμα να διορίζει ή να παύει την πλειοψηφία των μελών του διοικητικού, διαχειριστικού ή εποπτικού οργάνου άλλης επιχείρησης·

    γ) 

    μια επιχείρηση έχει το δικαίωμα να ασκεί δεσπόζουσα επιρροή σε άλλη επιχείρηση βάσει σύμβασης που έχει συνάψει με αυτήν ή δυνάμει ρήτρας του καταστατικού αυτής της τελευταίας·

    δ) 

    μια επιχείρηση που είναι μέτοχος ή εταίρος άλλης επιχείρησης, ελέγχει μόνη της, βάσει συμφωνίας που έχει συνάψει με άλλους μετόχους ή εταίρους της εν λόγω επιχείρησης, την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου των μετόχων ή των εταίρων αυτής της επιχείρησης.

    Επιχειρήσεις που έχουν οποιαδήποτε από τις σχέσεις που αναφέρονται στα στοιχεία α) έως δ) του πρώτου εδαφίου με μία ή περισσότερες άλλες επιχειρήσεις θεωρούνται επίσης ενιαία επιχείρηση.

    ▼M1

    3.  
    Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, νοείται ως «τομέας προϊόντων» ένας από τους τομείς που απαριθμούνται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 στοιχεία α) έως κγ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 3 ).
    4.  
    Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ως «τομεακό ανώτατο όριο» νοείται το μέγιστο σωρευτικό ποσό ενίσχυσης το οποίο ισχύει ως προς τα μέτρα ενίσχυσης που ωφελούν μόνο έναν τομέα προϊόντων, και το οποίο αντιστοιχεί στο 50 % του παρατιθέμενου στο παράρτημα II μέγιστου ποσού των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται ανά κράτος μέλος.

    ▼M1

    Άρθρο 3

    Ενισχύσεις ήσσονος σημασίας

    1.  
    Τα μέτρα ενίσχυσης που πληρούν το σύνολο των κριτηρίων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό θεωρείται ότι δεν ανταποκρίνονται στο σύνολο των κριτηρίων του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης και, συνεπώς, δεν υπόκεινται στην υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης.
    2.  
    Το συνολικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται ανά κράτος μέλος σε μία ενιαία επιχείρηση δεν υπερβαίνει το ποσό των 20 000  EUR κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε περιόδου τριών οικονομικών ετών.
    3.  
    Το σωρευτικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται ανά κράτος μέλος σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων σε οποιαδήποτε περίοδο 3 οικονομικών ετών δεν υπερβαίνει το εθνικό ανώτατο όριο που καθορίζεται στο παράρτημα I.
    3α.  

    Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 2 και 3, ένα κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει ότι το συνολικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται σε μία ενιαία επιχείρηση δεν υπερβαίνει το ποσό των 25 000  EUR κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε περιόδου τριών οικονομικών ετών και ότι το συνολικό σωρευτικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε περιόδου τριών οικονομικών ετών δεν υπερβαίνει το εθνικό ανώτατο όριο που ορίζεται στο παράρτημα II, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

    α) 

    για μέτρα ενίσχυσης που ωφελούν μόνο έναν τομέα προϊόντων, το συνολικό σωρευτικό ποσό που χορηγείται σε οποιαδήποτε περίοδο 3 οικονομικών ετών δεν υπερβαίνει το τομεακό ανώτατο όριο που ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 4·

    β) 

    το κράτος μέλος διαθέτει εθνικό κεντρικό μητρώο σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 2.

    4.  
    Η ενίσχυση ήσσονος σημασίας θεωρείται ότι χορηγείται κατά τον χρόνο παραχώρησης στην οικεία επιχείρηση του εννόμου δικαιώματος λήψης της ενίσχυσης σύμφωνα με το εφαρμοστέο εθνικό νομικό καθεστώς, ανεξαρτήτως της ημερομηνίας καταβολής της ενίσχυσης ήσσονος σημασίας στην επιχείρηση.
    5.  
    Τα ανώτατα όρια των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας και τα εθνικά και τομεακά ανώτατα όρια που αναφέρονται στις παραγράφους 2, 3 και 3α ισχύουν ανεξαρτήτως της μορφής της ενίσχυσης ήσσονος σημασίας, του επιδιωκόμενου στόχου και του κατά πόσον η ενίσχυση που χορηγείται από το οικείο κράτος μέλος χρηματοδοτείται εξολοκλήρου ή εν μέρει με πόρους ενωσιακής προέλευσης. Η χρονική περίοδος των τριών οικονομικών ετών καθορίζεται με βάση το οικονομικό έτος, όπως αυτό εφαρμόζεται από την επιχείρηση στο εκάστοτε κράτος μέλος.
    6.  
    Για τους σκοπούς των ανώτατων ορίων που ισχύουν για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας και των εθνικών και τομεακών ανώτατων ορίων που αναφέρονται στις παραγράφους 2, 3 και 3α, η ενίσχυση εκφράζεται ως επιχορήγηση σε μετρητά. Σε όλες τις περιπτώσεις χρησιμοποιούνται ακαθάριστα ποσά, δηλαδή πριν από την αφαίρεση φόρων ή άλλων επιβαρύνσεων. Στις περιπτώσεις που οι ενισχύσεις χορηγούνται υπό μορφή άλλη από την επιχορήγηση, ως ποσό της ενίσχυσης λογίζεται το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης της ενίσχυσης.

    Οι ενισχύσεις που καταβάλλονται σε περισσότερες δόσεις ανάγονται στην αξία τους κατά τον χρόνο χορήγησής τους. Το επιτόκιο που χρησιμοποιείται για την αναγωγή είναι το προεξοφλητικό επιτόκιο που ισχύει κατά τον χρόνο χορήγησης της ενίσχυσης.

    7.  
    Όταν με τη χορήγηση νέων ενισχύσεων ήσσονος σημασίας σημειώνεται υπέρβαση των ανώτατων ορίων που ισχύουν για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, των εθνικών ανώτατων ορίων ή του τομεακού ανώτατου ορίου που αναφέρονται στις παραγράφους 2, 3 και 3α, καμία από τις εν λόγω νέες ενισχύσεις δεν δύναται να υπαχθεί στο ευεργέτημα του παρόντος κανονισμού.
    8.  
    Σε περίπτωση συγχωνεύσεων ή εξαγορών, όλες οι προηγούμενες ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που έχουν χορηγηθεί σε οποιαδήποτε από τις συγχωνευόμενες επιχειρήσεις λαμβάνονται υπόψη για να προσδιοριστεί κατά πόσον νέα ενίσχυση ήσσονος σημασίας που χορηγείται στη νέα ή στην εξαγοράζουσα επιχείρηση υπερβαίνει το σχετικό εθνικό ή τομεακό ανώτατο όριο. Οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που είχαν χορηγηθεί νόμιμα πριν από τη συγχώνευση ή την εξαγορά παραμένουν νόμιμες.
    9.  
    Αν μία επιχείρηση διασπαστεί σε δύο ή περισσότερες χωριστές επιχειρήσεις, η ενίσχυση ήσσονος σημασίας που χορηγήθηκε πριν από τη διάσπαση καταλογίζεται στην επιχείρηση που έλαβε αυτή την ενίσχυση, η οποία είναι κατά κανόνα η επιχείρηση που ανέλαβε τις δραστηριότητες για τις οποίες χρησιμοποιήθηκε η ενίσχυση ήσσονος σημασίας. Εάν δεν είναι δυνατός ένας τέτοιος καταλογισμός, οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας πρέπει να κατανέμονται αναλογικά με βάση τη λογιστική αξία των ιδίων κεφαλαίων των νέων επιχειρήσεων κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της διάσπασης.

    ▼B

    Άρθρο 4

    Υπολογισμός ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης

    1.  
    Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται μόνο στις ενισχύσεις ως προς τις οποίες είναι δυνατόν να υπολογιστεί εκ των προτέρων με ακρίβεια το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης της ενίσχυσης χωρίς να είναι αναγκαία εκτίμηση κινδύνου («διαφανείς ενισχύσεις»).
    2.  
    Οι ενισχύσεις υπό μορφή επιχορηγήσεων ή επιδοτήσεων επιτοκίου θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας.
    3.  

    Οι ενισχύσεις υπό μορφή δανείου θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας εάν:

    α) 

    ο δικαιούχος δεν έχει υπαχθεί σε συλλογική διαδικασία αφερεγγυότητας ούτε πληροί τις προϋποθέσεις με βάση την εγχώρια νομοθεσία στην οποία υπόκειται για να υπαχθεί σε συλλογική διαδικασία αφερεγγυότητας κατόπιν αιτήσεως των δανειστών του. Στην περίπτωση των μεγάλων επιχειρήσεων, ο δικαιούχος πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση αντίστοιχη προς κατάταξη πιστοληπτικής ικανότητας τουλάχιστον Β–· και

    ▼M1

    β) 

    για μέτρα που εμπίπτουν στο άρθρο 3 παράγραφος 2, το δάνειο εξασφαλίζεται με ασφάλειες που καλύπτουν τουλάχιστον το 50 % του δανείου, και το δάνειο ανέρχεται είτε σε 100 000  EUR για διάστημα 5 ετών, είτε σε 50 000  EUR για διάστημα 10 ετών, είτε, για μέτρα που εμπίπτουν στο άρθρο 3 παράγραφος 3α, σε 125 000  EUR για διάστημα 5 ετών ή σε 62 500  EUR για διάστημα 10 ετών· εάν ένα δάνειο είναι χαμηλότερο από τα ποσά αυτά και/ή χορηγείται για περίοδο μικρότερη από 5ή 10 έτη αντίστοιχα, το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης του εν λόγω δανείου υπολογίζεται ως αναλογικό μερίδιο των ανώτατων ορίων που καθορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 ή παράγραφος 3α· ή

    ▼B

    γ) 

    το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογιστεί με βάση το επιτόκιο αναφοράς που ισχύει κατά τον χρόνο της επιχορήγησης.

    ▼M1

    4.  
    Οι ενισχύσεις υπό μορφήν εισφοράς κεφαλαίου θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας μόνον εάν το συνολικό ποσό της κρατικής εισφοράς δεν υπερβαίνει το σχετικό ανώτατο όριο των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας.
    5.  
    Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε μέτρα χρηματοδότησης επιχειρηματικού κινδύνου με τη μορφή επενδύσεων μετοχικού ή οιονεί μετοχικού κεφαλαίου θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας μόνο εάν τα κεφάλαια που παρέχονται σε μία ενιαία επιχείρηση δεν υπερβαίνουν το σχετικό ανώτατο όριο των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας.

    ▼B

    6.  

    Οι ενισχύσεις υπό μορφή εγγυήσεων λογίζονται ως διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας εάν:

    α) 

    ο δικαιούχος δεν έχει υπαχθεί σε συλλογική διαδικασία αφερεγγυότητας ούτε πληροί τις προϋποθέσεις με βάση την εγχώρια νομοθεσία στην οποία υπόκειται για να υπαχθεί σε συλλογική διαδικασία αφερεγγυότητας κατόπιν αιτήσεως των δανειστών του. Στην περίπτωση των μεγάλων επιχειρήσεων, ο δικαιούχος πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση αντίστοιχη προς κατάταξη πιστοληπτικής ικανότητας τουλάχιστον Β–· και

    ▼M1

    β) 

    για μέτρα που εμπίπτουν στο άρθρο 3 παράγραφος 2, η εγγύηση δεν υπερβαίνει το 80 % του υποκείμενου δανείου και είτε το ποσό που καλύπτεται από την εγγύηση είναι 150 000  EUR και η διάρκεια της εγγύησης είναι 5 έτη, είτε το ποσό που καλύπτεται από την εγγύηση είναι 75 000  EUR και η διάρκεια της εγγύησης είναι 10 έτη, είτε, για μέτρα που εμπίπτουν στο άρθρο 3 παράγραφος 3α, η εγγύηση δεν υπερβαίνει το 80 % του υποκείμενου δανείου και ή το ποσό που καλύπτεται από την εγγύηση είναι 187 500  EUR και η διάρκεια της εγγύησης είναι 5 έτη ή το ποσό που καλύπτεται από την εγγύηση είναι 93 750  EUR και η διάρκεια της εγγύησης είναι 10 έτη· εάν το ποσό που καλύπτεται από την εγγύηση είναι χαμηλότερο από τα προαναφερθέντα ποσά και/ή εάν η εγγύηση χορηγείται για περίοδο μικρότερη από 5 ή 10 έτη αντίστοιχα, το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης της εν λόγω εγγύησης υπολογίζεται ως αναλογικό μερίδιο των ανώτατων ορίων που καθορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 ή παράγραφος 3α· ή

    ▼B

    γ) 

    το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογιστεί με βάση τις προμήθειες ασφαλούς λιμένα που καθορίζονται σε σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής· ή

    δ) 

    πριν τεθεί σε εφαρμογή,

    i) 

    η μέθοδος για τον υπολογισμό του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης της εγγύησης έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή δυνάμει άλλου κανονισμού της Επιτροπής στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων ο οποίος ίσχυε κατά τον χρόνο της κοινοποίησης και έχει εγκριθεί από την Επιτροπή ως σύμφωνη με την ανακοίνωση περί εγγυήσεων ή άλλη μεταγενέστερη σχετική ανακοίνωση, και

    ii) 

    η μέθοδος περιλαμβάνει ρητή πρόβλεψη για το είδος της εγγύησης και το είδος της συγκεκριμένης υποκείμενης πράξης για την οποία πρόκειται στο πλαίσιο της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

    7.  
    Ενισχύσεις που περιλαμβάνονται σε άλλες πράξεις θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας εάν η πράξη προβλέπει οροφή με την οποία διασφαλίζεται η μη υπέρβαση του σχετικού ανώτατου ορίου.

    Άρθρο 5

    Σώρευση

    1.  
    Στην περίπτωση επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων, καθώς και σε έναν ή περισσότερους άλλους τομείς ή έχουν άλλες δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1407/2013, οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που χορηγούνται για δραστηριότητες στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μπορούν να σωρεύονται με ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που χορηγούνται στον δεύτερο τομέα(-είς) ή δραστηριότητες μέχρι το σχετικό ανώτατο όριο που καθορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1407/2013, υπό την προϋπόθεση ότι τα οικεία κράτη μέλη διασφαλίζουν με τα κατάλληλα μέσα όπως ο διαχωρισμός των δραστηριοτήτων ή η διάκριση των στοιχείων κόστους, ότι δεν χορηγούνται για την πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων ενισχύσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1407/2013.
    2.  
    Στην περίπτωση επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων και στον τομέα της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας, οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που χορηγούνται για δραστηριότητες στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μπορούν να σωρεύονται με ενισχύσεις ήσσονος σημασίας για δραστηριότητες στον δεύτερο τομέα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 875/2007 μέχρι το ανώτατο όριο που καθορίζεται στον εν λόγω κανονισμό, υπό την προϋπόθεση ότι τα κράτη μέλη διασφαλίζουν με τα κατάλληλα μέσα, όπως ο διαχωρισμός των δραστηριοτήτων ή η διάκριση των στοιχείων κόστους, ότι δεν χορηγούνται για την πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων ενισχύσεις σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 875/2007.
    3.  
    Απαγορεύεται η σώρευση ενισχύσεων ήσσονος σημασίας με άλλες κρατικές ενισχύσεις για τις ίδιες επιλέξιμες δαπάνες ή με κρατικές ενισχύσεις για το ίδιο μέτρο χρηματοδότησης υψηλού κινδύνου, αν η σώρευση αυτή οδηγεί σε υπέρβαση της υψηλότερης σχετικής έντασης ενίσχυσης ή του ποσού ενίσχυσης που έχει καθοριστεί με βάση τα συγκεκριμένα δεδομένα κάθε περίπτωσης σε κανονισμό απαλλαγής κατά κατηγορία ή απόφαση που έχει εκδώσει η Επιτροπή. Οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας οι οποίες δεν χορηγούνται για συγκεκριμένες επιλέξιμες δαπάνες ή δεν συνδέονται με συγκεκριμένες επιλέξιμες δαπάνες μπορούν να σωρεύονται με άλλες κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται βάσει κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία ή απόφασης που έχει εκδώσει η Επιτροπή.

    Άρθρο 6

    Παρακολούθηση

    1.  
    Όταν ένα κράτος μέλος σκοπεύει να χορηγήσει σε κάποια επιχείρηση ενίσχυση ήσσονος σημασίας σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, την ενημερώνει εγγράφως σχετικά με το ενδεχόμενο ποσό της ενίσχυσης, εκφραζόμενο σε όρους ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης, και διευκρινίζει ότι πρόκειται για ενίσχυση ήσσονος σημασίας, παραπέμποντας ρητά στον παρόντα κανονισμό και αναφέροντας τον τίτλο και τα στοιχεία δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε περίπτωση που μια ενίσχυση ήσσονος σημασίας χορηγείται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό σε περισσότερες επιχειρήσεις βάσει συγκεκριμένου καθεστώτος και οι εν λόγω επιχειρήσεις λαμβάνουν διαφορετικά ποσά ενίσχυσης βάσει του καθεστώτος αυτού, το οικείο κράτος μέλος δύναται να επιλέξει να εκπληρώσει την ανωτέρω υποχρέωση γνωστοποιώντας στις επιχειρήσεις το καθορισμένο ποσό που αντιστοιχεί στο μέγιστο ποσό ενίσχυσης το οποίο προβλέπεται να χορηγηθεί βάσει του συγκεκριμένου καθεστώτος. Στην περίπτωση αυτή, το καθορισμένο αυτό ποσό λαμβάνεται υπόψη προκειμένου να προσδιοριστεί αν έχει καλυφθεί το ανώτατο όριο που καθορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 και δεν έχει σημειωθεί υπέρβαση του εθνικού ανώτατου ορίου που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 3. Πριν από τη χορήγηση της ενίσχυσης, το οικείο κράτος μέλος φροντίζει επίσης να λάβει από την αποδέκτρια επιχείρηση δήλωση, σε έγγραφη ή ηλεκτρονική μορφή, για οποιαδήποτε άλλη ενίσχυση ήσσονος σημασίας την οποία έλαβε η οικεία επιχείρηση βάσει του παρόντος κανονισμού ή άλλων κανονισμών για ενισχύσεις ήσσονος σημασίας κατά τα δύο προηγούμενα οικονομικά έτη και κατά το τρέχον οικονομικό έτος.
    2.  
    Όταν ένα κράτος μέλος έχει καταρτίσει κεντρικό μητρώο ενισχύσεων ήσσονος σημασίας, το οποίο περιέχει πλήρεις πληροφορίες σχετικά με όλες τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που έχουν χορηγηθεί από οποιαδήποτε αρχή του εν λόγω κράτους μέλους, η παράγραφος 1 παύει να εφαρμόζεται από τη στιγμή κατά την οποία το μητρώο καλύπτει περίοδο τριών οικονομικών ετών.

    ▼M1

    Όταν ένα κράτος μέλος χορηγεί ενισχύσεις σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 3α, διαθέτει κεντρικό μητρώο των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας, το οποίο περιέχει πλήρεις πληροφορίες σχετικά με όλες τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που χορηγούνται από οποιαδήποτε αρχή εντός του εν λόγω κράτους μέλους. Η παράγραφος 1 παύει να ισχύει από τη χρονική στιγμή που το μητρώο καλύπτει περίοδο 3 οικονομικών ετών.

    ▼M1

    3.  
    Τα κράτη μέλη χορηγούν νέα ενίσχυση ήσσονος σημασίας σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μόνον αφότου εξακριβώσουν ότι η εν λόγω ενίσχυση δεν αυξάνει το συνολικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που έχουν χορηγηθεί στην οικεία επιχείρηση σε επίπεδο που υπερβαίνει τα σχετικά ανώτατα όρια, το εθνικό και το τομεακό ανώτατο όριο που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφοι 2, 3 και 3α, και ότι τηρούνται όλοι οι όροι του παρόντος κανονισμού.

    ▼B

    4.  
    Τα κράτη μέλη καταγράφουν και συγκεντρώνουν όλες τις πληροφορίες που σχετίζονται με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Τα εν λόγω αρχεία περιέχουν όλες τις πληροφορίες που είναι αναγκαίες για να αποδειχθεί ότι έχουν τηρηθεί οι όροι του παρόντος κανονισμού. Τα αρχεία που αφορούν μεμονωμένες ενισχύσεις ήσσονος σημασίας πρέπει να διατηρούνται επί 10 οικονομικά έτη από την ημερομηνία κατά την οποία χορηγήθηκε η ενίσχυση. Τα αρχεία που αφορούν καθεστώς ενισχύσεων ήσσονος σημασίας πρέπει να διατηρούνται επί 10 οικονομικά έτη από την ημερομηνία χορήγησης της τελευταίας μεμονωμένης ενίσχυσης δυνάμει του καθεστώτος.
    5.  
    Κατόπιν γραπτής αίτησης της Επιτροπής, το οικείο κράτος μέλος παρέχει στην Επιτροπή, εντός 20 εργάσιμων ημερών ή εντός μεγαλύτερης προθεσμίας που ορίζεται στην αίτηση, όλες τις πληροφορίες που η Επιτροπή θεωρεί αναγκαίες για να εκτιμήσει εάν έχουν τηρηθεί οι όροι του παρόντος κανονισμού, ιδίως όσον αφορά το συνολικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας, κατά την έννοια του παρόντος κανονισμού και άλλων κανονισμών σχετικά με τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, που έχει λάβει συγκεκριμένη επιχείρηση.

    Άρθρο 7

    Μεταβατικές διατάξεις

    1.  
    Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε ενισχύσεις οι οποίες έχουν χορηγηθεί πριν από την έναρξη ισχύος του, εφόσον η εκάστοτε ενίσχυση πληροί όλες τις προϋποθέσεις που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Τυχόν ενισχύσεις οι οποίες δεν πληρούν τις εν λόγω προϋποθέσεις θα εξετάζονται από την Επιτροπή με βάση τα σχετικά πλαίσια κανόνων, κατευθυντήριες γραμμές και ανακοινώσεις.
    2.  
    Κάθε μεμονωμένη ενίσχυση ήσσονος σημασίας που χορηγήθηκε μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 2005 και της 30ής Ιουνίου 2008 και η οποία πληροί τους όρους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1860/2004 λογίζεται ως μη ανταποκρινόμενη στο σύνολο των κριτηρίων που καθορίζονται στο άρθρο 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης και, συνεπώς, ισχύει γι’ αυτήν απαλλαγή από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης.
    3.  
    Κάθε μεμονωμένη ενίσχυση ήσσονος σημασίας η οποία χορηγείται μεταξύ της 1ης Ιανουαρίου 2008 και της 30ής Ιουνίου 2014 και η οποία πληροί τους όρους του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1535/2007 λογίζεται ως μη ανταποκρινόμενη στο σύνολο των κριτηρίων που καθορίζονται στο άρθρο 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης και συνεπώς ισχύει γι’ αυτήν απαλλαγή από την υποχρέωση κοινοποίησης που προβλέπεται στο άρθρο 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης.
    4.  
    Κατά τη λήξη της περιόδου ισχύος του παρόντος κανονισμού, κάθε καθεστώς ενισχύσεων ήσσονος σημασίας το οποίο πληροί τους όρους του παρόντος κανονισμού εξακολουθεί να καλύπτεται από τον παρόντα κανονισμό για ένα περαιτέρω εξάμηνο.

    Άρθρο 8

    Έναρξη ισχύος και περίοδος εφαρμογής

    Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 2014.

    ▼M1

    Εφαρμόζεται μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2027.

    ▼B

    Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

    ▼M1



    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

    Μέγιστο σωρευτικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται ανά κράτος μέλος σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων, το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 3



    (EUR)

    Κράτος μέλος

    Μέγιστα ποσά ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (1)

    Βέλγιο

    106 269 708

    Βουλγαρία

    53 020 042

    Τσεχική Δημοκρατία

    61 865 750

    Δανία

    141 464 625

    Γερμανία

    732 848 458

    Εσθονία

    11 375 375

    Ιρλανδία

    98 460 375

    Ελλάδα

    134 272 042

    Ισπανία

    592 962 542

    Γαλλία

    932 709 458

    Κροατία

    28 920 958

    Ιταλία

    700 419 125

    Κύπρος

    8 934 792

    Λετονία

    16 853 708

    Λιθουανία

    34 649 958

    Λουξεμβούργο

    5 474 083

    Ουγγαρία

    99 582 208

    Μάλτα

    1 603 917

    Κάτω Χώρες

    352 512 625

    Αυστρία

    89 745 208

    Πολωνία

    295 932 125

    Πορτογαλία

    87 570 583

    Ρουμανία

    215 447 583

    Σλοβενία

    15 523 667

    Σλοβακία

    29 947 167

    Φινλανδία

    55 693 958

    Σουηδία

    79 184 750

    ▼M2

    Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά τη Βόρεια Ιρλανδία

    29 741 417

    ▼M1

    (1)   

    Τα μέγιστα ποσά υπολογίζονται βάσει του μέσου όρου των τριών υψηλότερων τιμών της ετήσιας γεωργικής παραγωγής κάθε κράτους μέλους κατά την περίοδο 2012-2017. Η μέθοδος υπολογισμού διασφαλίζει ότι όλα τα κράτη μέλη τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης και ότι καμία από τις εθνικές μέσες τιμές δεν είναι μικρότερη από τα μέγιστα ποσά που είχαν καθοριστεί προηγουμένως για την περίοδο 2014-2020.



    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

    Μέγιστο σωρευτικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται ανά κράτος μέλος σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων, το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 3α



    (EUR)

    Κράτος μέλος

    Μέγιστα ποσά ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (1)

    Βέλγιο

    127 523 650

    Βουλγαρία

    63 624 050

    Τσεχική Δημοκρατία

    74 238 900

    Δανία

    169 757 550

    Γερμανία

    879 418 150

    Εσθονία

    13 650 450

    Ιρλανδία

    118 152 450

    Ελλάδα

    161 126 450

    Ισπανία

    711 555 050

    Γαλλία

    1 119 251 350

    Κροατία

    34 705 150

    Ιταλία

    840 502 950

    Κύπρος

    10 721 750

    Λετονία

    20 224 450

    Λιθουανία

    41 579 950

    Λουξεμβούργο

    6 568 900

    Ουγγαρία

    119 498 650

    Μάλτα

    1 924 700

    Κάτω Χώρες

    423 015 150

    Αυστρία

    107 694 250

    Πολωνία

    355 118 550

    Πορτογαλία

    105 084 700

    Ρουμανία

    258 537 100

    Σλοβενία

    18 628 400

    Σλοβακία

    35 936 600

    Φινλανδία

    66 832 750

    Σουηδία

    95 021 700

    ▼M2

    Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά τη Βόρεια Ιρλανδία

    35 689 700

    (1)   

    Τα μέγιστα ποσά υπολογίζονται βάσει του μέσου όρου των τριών υψηλότερων τιμών της ετήσιας γεωργικής παραγωγής κάθε κράτους μέλους κατά την περίοδο 2012-2017. Η μέθοδος υπολογισμού διασφαλίζει ότι όλα τα κράτη μέλη τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης και ότι καμία από τις εθνικές μέσες τιμές δεν είναι μικρότερη από τα μέγιστα ποσά που είχαν καθοριστεί προηγουμένως για την περίοδο 2014-2020.


    ( 1 ) Δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 10 και το παράρτημα 5 του πρωτοκόλλου της συμφωνίας για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (ΕΕ C 384I της 12.11.2019), ορισμένες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις όσον αφορά τα μέτρα που επηρεάζουν το εμπόριο μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ένωσης εξακολουθούν να εφαρμόζονται για το Ηνωμένο Βασίλειο, κάθε αναφορά σε κράτος μέλος στον παρόντα κανονισμό νοείται ως αναφορά σε κράτος μέλος ή στο Ηνωμένο Βασίλειο όσον αφορά τη Βόρεια Ιρλανδία

    ( 2 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 104/2000 του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 1999, για την κοινή οργάνωση των αγορών των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (ΕΕ L 17 της 21.1.2000, σ. 22).

    ( 3 ) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1308/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 2013, για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των αγορών γεωργικών προϊόντων και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 922/72, (ΕΟΚ) αριθ. 234/79, (ΕΚ) αριθ. 1037/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου (ΕΕ L 347 της 20.12.2013, σ. 671).

    Top