2006R1080 — EL — 10.06.2009 — 001.001

---

Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα

►B	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1080/2006 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 5ης Ιουλίου 2006 για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1783/1999 (ΕΕ L 210, 31.7.2006, p.1)

Τροποποιείται από:

		Επίσημη Εφημερίδα
		No	page	date
►M1	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 397/2009 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 6ης Μαΐου 2009	L 126	3	21.5.2009

Διορθώνεται από:

►C1	Διορθωτικό, ΕΕ L 301, 12.11.2008, σ. 40  (1080/06)

---

▼B

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1080/2006 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 5ης Ιουλίου 2006

για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1783/1999

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

1.  Ο παρών κανονισμός καθορίζει την αποστολή του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), το πεδίο εφαρμογής της συνδρομής που χορηγεί όσον αφορά τους στόχους «Σύγκλιση», «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση», και «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία» όπως ορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006, και τους κανόνες σχετικά με την επιλεξιμότητα για την παροχή συνδρομής.

2.  Το ΕΤΠΑ διέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 και από τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 2

Σκοπός

Σύμφωνα με το άρθρο 160 της συνθήκης και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1083/2006, το ΕΤΠΑ συνεισφέρει στη χρηματοδότηση συνδρομής για την τόνωση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής με τη μείωση των κυριότερων περιφερειακών ανισορροπιών μέσω της υποστήριξης της αναπτυξιακής και διαρθρωτικής προσαρμογής των περιφερειακών οικονομιών, συμπεριλαμβανομένης της μετατροπής των βιομηχανικών περιφερειών που παρακμάζουν και των περιφερειών που υστερούν, και μέσω της υποστήριξης της διασυνοριακής, διακρατικής και διαπεριφερειακής συνεργασίας.

Με τον τρόπο αυτόν το ΕΤΠΑ υλοποιεί τις προτεραιότητες της Κοινότητας, και ιδίως την ανάγκη ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας, της δημιουργίας και της διατήρησης βιώσιμων θέσεων απασχόλησης, και εξασφάλισης βιώσιμης ανάπτυξης.

Άρθρο 3

Πεδίο χορήγησης της συνδρομής

1.  Η συνδρομή του ΕΤΠΑ επικεντρώνεται σε θεματικές προτεραιότητες. Ο τύπος και το εύρος των δράσεων που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο κάθε προτεραιότητας αντικατοπτρίζει τη διαφορετική φύση των στόχων «Σύγκλιση», «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» και «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία» σύμφωνα με τα άρθρα 4, 5 και 6.

2.  Το ΕΤΠΑ συμβάλλει στη χρηματοδότηση:

Το σύνολο επενδύσεων και μέτρων που παρατίθενται ανωτέρω στα στοιχεία α) έως δ) είναι διαθέσιμο για την υλοποίηση των θεματικών προτεραιοτήτων κατά τις διατάξεις των άρθρων 4, 5 και 6.

Άρθρο 4

Σύγκλιση

Στο πλαίσιο του στόχου «Σύγκλιση» το ΕΤΠΑ εστιάζει τη συνδρομή που χορηγεί στην υποστήριξη βιώσιμης ολοκληρωμένης περιφερειακής και τοπικής οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης μέσω της κινητοποίησης και της ενίσχυσης ενδογενών δυνατοτήτων μέσω επιχειρησιακών προγραμμάτων που στοχεύουν στον εκσυγχρονισμό και τη διαφοροποίηση των οικονομικών δομών, καθώς και στη δημιουργία και τη διατήρηση βιώσιμων θέσεων εργασίας. Αυτό επιτυγχάνεται πρωταρχικώς μέσω των ακόλουθων προτεραιοτήτων, ενώ το συγκεκριμένο μείγμα πολιτικής εξαρτάται από τις ιδιαιτερότητες κάθε κράτους μέλους:

Άρθρο 5

Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση

Στο πλαίσιο του στόχου «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση», το ΕΤΠΑ, προάγοντας παράλληλα την απασχόληση, επικεντρώνει κατά κύριο λόγο τη συνδρομή που χορηγεί στο πλαίσιο των στρατηγικών βιώσιμης ανάπτυξης στις ακόλουθες τρεις προτεραιότητες:

Επιπλέον, για επιχειρησιακά προγράμματα στηριζόμενα από το ΕΤΠΑ στις περιφέρειες τις επιλέξιμες για την ειδική και μεταβατική χρηματοδότηση του άρθρου 8 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή μπορούν να αποφασίζουν να επεκτείνουν τη στήριξη στις προτεραιότητες που παρατίθενται στο άρθρο 4.

Άρθρο 6

Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία

Για το στόχο «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία», η συνδρομή του ΕΤΠΑ εστιάζεται στις ακόλουθες προτεραιότητες:

Άρθρο 7

Επιλεξιμότητα δαπανών

1.  Οι ακόλουθες δαπάνες δεν είναι επιλέξιμες για συνεισφορά του ΕΤΠΑ:

▼M1

1α.  Σε κάθε κράτος μέλος, οι δαπάνες για τις αναβαθμίσεις της ενεργειακής απόδοσης και για τη χρήση της ανανεώσιμης ενέργειας στις υπάρχουσες κατοικίες είναι επιλέξιμες έως ποσοστό 4 % της συνολικής πρόβλεψης του ΕΤΠΑ.

Τα κράτη μέλη ορίζουν κατηγορίες επιλέξιμων κατοικιών, σε εθνικούς κανόνες, σύμφωνα με το άρθρο 56 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006, προκειμένου να υποστηρίξουν την κοινωνική συνοχή.

▼B

2.   ►M1  Οι δαπάνες στέγασης, εκτός αυτών που αφορούν την ενεργειακή απόδοση και τη χρήση της ανανεώσιμης ενέργειας σύμφωνα με την παράγραφο 1α, είναι επιλέξιμες μόνο για όσα κράτη μέλη προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004 ή αργότερα, και εφόσον πληρούνται οι ακόλουθοι όροι: ◄

Η Επιτροπή εκδίδει τον κατάλογο των κριτηρίων των απαιτούμενων για τον καθορισμό των περιοχών πoυ παρατίθενται στο στοιχείο α) και τον κατάλογο των επιλέξιμων παρεμβάσεων σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 103 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006.

3.  Οι κανόνες επιλεξιμότητας που θεσπίζονται στο άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1081/2006 εφαρμόζονται στις δράσεις οι οποίες συγχρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ και οι οποίες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 3 του εν λόγω κανονισμού.

▼M1

4.  Στην περίπτωση επιχορηγήσεων, οι ακόλουθες δαπάνες είναι επιλέξιμες για συνεισφορά από το ΕΤΠΑ, υπό τον όρο ότι πραγματοποιούνται σύμφωνα με τους εθνικούς κανόνες, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων λογιστικής, και υπό τις ειδικές προϋποθέσεις που προβλέπονται παρακάτω:

Οι επιλογές που αναφέρονται στα σημεία i), ii) και iii) μπορούν να συνδυάζονται μόνον στην περίπτωση που κάθε μία από αυτές καλύπτει διαφορετική κατηγορία επιλέξιμων δαπανών ή στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται για διαφορετικά έργα στο πλαίσιο της ίδιας πράξης.

Οι δαπάνες που αναφέρονται στα σημεία i), ii) και iii) ορίζονται εκ των προτέρων βάσει έντιμου, αμερόληπτου και επαληθεύσιμου υπολογισμού.

Το κατ’ αποκοπή ποσό που αναφέρεται στο σημείο iii) δεν υπερβαίνει το ποσό των 50 000 ευρώ.

▼B

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΝ ΕΔΑΦΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ

Άρθρο 8

Βιώσιμη αστική ανάπτυξη

Εκτός από τις δραστηριότητες που απαριθμούνται στα άρθρα 4 και 5 του παρόντος κανονισμού, σε περίπτωση δράσεων που αφορούν τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη του άρθρου 37 παράγραφος 4 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006, το ΕΤΠΑ μπορεί, ανάλογα με την περίπτωση, να στηρίζει την ανάπτυξη συμμετοχικών, ολοκληρωμένων και βιώσιμων στρατηγικών για την αντιμετώπιση της υψηλής συγκέντρωσης οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών προβλημάτων που θίγουν αστικές περιοχές.

Οι στρατηγικές αυτές προάγουν τη βιώσιμη αστική ανάπτυξη μέσω δραστηριοτήτων όπως: η ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης, η αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος, η αναζωογόνηση υποβαθμισμένων βιομηχανικών εκτάσεων, η διατήρηση και η ανάπτυξη της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς, η προαγωγή της επιχειρηματικότητας, της τοπικής απασχόλησης και της ανάπτυξης των τοπικών κοινοτήτων και η παροχή υπηρεσιών στον πληθυσμό, λαμβανομένων υπόψη των μεταβαλλόμενων δημογραφικών εξελίξεων.

Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 34 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006, και όταν οι δραστηριότητες αυτές υλοποιούνται μέσω συγκεκριμένου επιχειρησιακού προγράμματος ή άξονα προτεραιότητας στο πλαίσιο επιχειρησιακού προγράμματος, η χρηματοδότηση, από το ΕΤΠΑ, μέτρων στο πλαίσιο του στόχου «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1081/2006 για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο μπορεί να αυξάνεται στο 15 % του σχετικού προγράμματος ή άξονα προτεραιότητας.

Άρθρο 9

Συντονισμός με το ΕΓΤΑΑ και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας

Όταν ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα που στηρίζεται από το ΕΤΠΑ αφορά πράξεις που είναι επιλέξιμες και δυνάμει άλλου κοινοτικού μέσου στήριξης, συμπεριλαμβανομένων του άξονα 3 του ΕΓΤΑΑ και της βιώσιμης ανάπτυξης των παράκτιων αλιευτικών περιοχών δυνάμει του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας, τα κράτη μέλη καθορίζουν, σε κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα, τα κριτήρια οριοθέτησης για τις πράξεις που στηρίζονται από το ΕΤΠΑ και τις πράξεις που στηρίζονται από τα άλλα κοινοτικά μέσα στήριξης.

Άρθρο 10

Περιοχές με γεωγραφικά και φυσικά μειονεκτήματα

Στα περιφερειακά προγράμματα που συγχρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ και καλύπτουν περιοχές με γεωγραφικά και φυσικά μειονεκτήματα σύμφωνα με το άρθρο 52 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 καταβάλλεται ιδιαίτερη προσοχή να αντιμετωπισθούν οι ιδιαίτερες δυσκολίες των περιοχών αυτών.

Με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 4 και 5, το ΕΤΠΑ μπορεί ιδίως να συνεισφέρει στη χρηματοδότηση επενδύσεων που αποσκοπούν στη βελτίωση της προσβασιμότητας, στην προώθηση και την ανάπτυξη οικονομικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την πολιτιστική και τη φυσική κληρονομιά, στην προαγωγή της βιώσιμης χρήσης των φυσικών πόρων, και στην ενθάρρυνση του βιώσιμου τουρισμού.

Άρθρο 11

Εξόχως απόκεντρες περιφέρειες

1.  Οι ειδικές πρόσθετες πιστώσεις που μνημονεύονται στην παράγραφο 20 του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 χρησιμοποιούνται για την αντιστάθμιση του πρόσθετου κόστους που συνδέεται με τα μειονεκτήματα που ορίζονται στο άρθρο 299 παράγραφος 2 της συνθήκης που βαρύνουν τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες για τη στήριξη:

2.  Στα πλαίσια του άρθρου 3, οι ειδικές πρόσθετες πιστώσεις μπορεί να χρηματοδοτήσουν επενδυτικές δαπάνες. Επιπλέον, οι ειδικές πρόσθετες πιστώσεις χρησιμοποιούνται έως ελάχιστο ποσοστό 50 % για να συμβάλουν στη χρηματοδότηση λειτουργικών ενισχύσεων και δαπανών που καλύπτουν υποχρεώσεις και συμβάσεις δημόσιας υπηρεσίας στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες.

3.  Το ποσό στο οποίο εφαρμόζεται το ποσοστό συγχρηματοδότησης είναι ανάλογο με τα πρόσθετα κόστη της παραγράφου 1 που βαρύνουν τον δικαιούχο στην περίπτωση λειτουργικής ενίσχυσης και δαπανών που καλύπτουν μόνον υποχρεώσεις και συμβάσεις δημόσιας υπηρεσίας, μπορεί δε να καλύπτει τις συνολικές επιλέξιμες δαπάνες σε περίπτωση επενδυτικών δαπανών.

4.  Η χρηματοδότηση δυνάμει του παρόντος άρθρου δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείται για τη στήριξη:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΧΟ «ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΔΑΦΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ»

ΤΜΗΜΑ 1

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Άρθρο 12

Περιεχόμενο

Τα επιχειρησιακά προγράμματα στο πλαίσιο του στόχου «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία» περιέχουν έκαστο τις ακόλουθες πληροφορίες:

ΤΜΗΜΑ 2

ΕΠΙΛΕΞΙΜΟΤΗΤΑ

Άρθρο 13

Κανόνες επιλεξιμότητας δαπανών

Εκτός από τις περιπτώσεις για τις οποίες έχουν θεσπιστεί κοινοτικοί κανόνες, για τον καθορισμό της επιλεξιμότητας δαπανών εφαρμόζονται οι σχετικοί εθνικοί κανόνες που έχουν συμφωνηθεί από τα κράτη μέλη τα συμμετέχοντα σε επιχειρησιακό πρόγραμμα δυνάμει του στόχου «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία».

Κατά τις διατάξεις του άρθρου 56 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 και με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7 του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή θεσπίζει κοινούς κανόνες για την επιλεξιμότητα δαπανών με τη διαδικασία του άρθρου 103 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006.

Όταν το άρθρο 7 προβλέπει διαφορετικούς κανόνες επιλεξιμότητας δαπανών σε διάφορα κράτη μέλη που συμμετέχουν σε επιχειρησιακό πρόγραμμα δυνάμει του στόχου «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία», σε ολόκληρη την περιοχή του προγράμματος εφαρμόζονται οι κανόνες επιλεξιμότητας με το ευρύτερο πεδίο εφαρμογής.

ΤΜΗΜΑ 3

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ

Άρθρο 14

Ορισμός αρχών

1.  Τα κράτη μέλη που συμμετέχουν σε επιχειρησιακό πρόγραμμα ορίζουν μία διαχειριστική αρχή, μία αρχή πιστοποίησης και μία αρχή ελέγχου. Η αρχή ελέγχου εδρεύει στο κράτος μέλος της διαχειριστικής αρχής. Η αρχή πιστοποίησης λαμβάνει τις πληρωμές που πραγματοποιούνται από την Επιτροπή και, κατά γενικό κανόνα, πραγματοποιεί τις πληρωμές στον κύριο δικαιούχο.

Ύστερα από διαβουλεύσεις με τα κράτη μέλη που εκπροσωπούνται στην περιοχή του προγράμματος, η διαχειριστική αρχή συγκροτεί κοινή τεχνική γραμματεία. Η γραμματεία αυτή επικουρεί τη διαχειριστική αρχή και την επιτροπή παρακολούθησης και, ανάλογα με την περίπτωση, την αρχή ελέγχου στην εκτέλεση των αντίστοιχων καθηκόντων τους.

2.  Η αρχή ελέγχου του επιχειρησιακού προγράμματος επικουρείται από ομάδα ελεγκτών η οποία περιλαμβάνει έναν εκπρόσωπο κάθε κράτους μέλους που συμμετέχει στο επιχειρησιακό πρόγραμμα ο οποίος εκτελεί τα καθήκοντα που προβλέπονται στο άρθρο 62 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006. Η ομάδα ελεγκτών συγκροτείται το αργότερο εντός τριών μηνών από τη λήψη της απόφασης με την οποία εγκρίνεται το επιχειρησιακό πρόγραμμα. Η ομάδα θεσπίζει τον εσωτερικό κανονισμό της. Η αρχή ελέγχου του επιχειρησιακού προγράμματος προεδρεύει της ομάδας.

Τα συμμετέχοντα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ομόφωνα ότι η αρχή ελέγχου εξουσιοδοτείται να εκτελεί απευθείας τα καθήκοντα που προβλέπονται στο άρθρο 62 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 σε ολόκληρο το έδαφος που καλύπτεται από το πρόγραμμα χωρίς να απαιτείται ομάδα ελεγκτών όπως ορίζεται στο πρώτο εδάφιο.

Οι ελεγκτές είναι ανεξάρτητοι από το σύστημα ελέγχου του άρθρου 16 παράγραφος 1.

3.  Κάθε κράτος μέλος που συμμετέχει στο επιχειρησιακό πρόγραμμα ορίζει εκπροσώπους οι οποίοι συμμετέχουν στην επιτροπή παρακολούθησης του άρθρου 63 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006.

Άρθρο 15

Αρμοδιότητες της διαχειριστικής αρχής

1.  Η διαχειριστική αρχή εκτελεί τα καθήκοντα που προβλέπονται στο άρθρο 60 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006, πλην εκείνων που αφορούν την κανονικότητα των πράξεων και των δαπανών σε σχέση με τους εθνικούς και κοινοτικούς κανόνες, όπως προβλέπεται στο στοιχείο β) του άρθρου αυτού. Εν προκειμένω, η διαχειριστική αρχή εξασφαλίζει ότι οι δαπάνες κάθε δικαιούχου που συμμετέχει σε μια πράξη έχουν πιστοποιηθεί από τον εξακριβωτή του άρθρου 16 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού.

2.  Η διαχειριστική αρχή καθορίζει τις ρυθμίσεις υλοποίησης για κάθε πράξη, εφόσον ενδείκνυται σε συμφωνία με τον κύριο δικαιούχο.

Άρθρο 16

Σύστημα ελέγχου

1.  Προκειμένου να καταστούν έγκυρες οι δαπάνες, κάθε κράτος μέλος συγκροτεί σύστημα ελέγχου το οποίο επιτρέπει την επαλήθευση της παράδοσης των συγχρηματοδοτούμενων προϊόντων και υπηρεσιών, της εγκυρότητας των δαπανών που δηλώνονται για πράξεις ή μέρη πράξεων οι οποίες υλοποιούνται στην επικράτειά του, και της συμμόρφωσης αυτών των δαπανών και των σχετικών πράξεων ή μερών αυτών των πράξεων, προς τους κοινοτικούς και εθνικούς του κανόνες.

Προς τούτο, κάθε κράτος μέλος ορίζει τους εξακριβωτές τους αρμόδιους για την επαλήθευση της νομιμότητας και της κανονικότητας των δαπανών που δηλώνει κάθε δικαιούχος που συμμετέχει στην πράξη. Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν να ορίζουν έναν μόνον εξακριβωτή για ολόκληρη την περιοχή του προγράμματος.

Στην περίπτωση που η παράδοση των συγχρηματοδοτούμενων προϊόντων και υπηρεσιών είναι δυνατόν να επαληθευτεί μόνον σε σχέση με τη συνολική πράξη, η επαλήθευση πραγματοποιείται από τον εξακριβωτή του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος ο κύριος δικαιούχος ή από τη διαχειριστική αρχή.

2.  Κάθε κράτος μέλος μεριμνά ώστε οι δαπάνες να μπορούν να καταστούν έγκυρες από τους εξακριβωτές εντός τριών μηνών.

Άρθρο 17

Δημοσιονομική διαχείριση

1.  Η συνεισφορά του ΕΤΠΑ καταβάλλεται σε έναν ενιαίο λογαριασμό χωρίς εθνικούς υπολογαριασμούς.

2.  Με την επιφύλαξη της αρμοδιότητας των κρατών μελών για τον εντοπισμό και τη διόρθωση παρατυπιών και για την ανάκτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών, η αρχή πιστοποίησης μεριμνά ώστε τυχόν ποσά που καταβλήθηκαν ως αποτέλεσμα παρατυπίας να ανακτώνται από τον κύριο δικαιούχο. Οι δικαιούχοι επιστρέφουν στον κύριο δικαιούχο τα αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά με βάση την υφιστάμενη μεταξύ τους συμφωνία.

3.  Στην περίπτωση που ο κύριος δικαιούχος δεν μπορέσει να ανακτήσει τα ποσά από έναν δικαιούχο, τα κράτη μέλη, στην επικράτεια των οποίων εδρεύει ο σχετικός δικαιούχος, επιστρέφουν στην αρχή πιστοποίησης οποιοδήποτε ποσό καταβλήθηκε αχρεωστήτως στον δικαιούχο αυτόν.

Άρθρο 18

Ευρωπαϊκός όμιλος εδαφικής συνεργασίας

Τα κράτη μέλη που συμμετέχουν σε ένα επιχειρησιακό πρόγραμμα δυνάμει του στόχου «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία» μπορούν να χρησιμοποιούν τον Ευρωπαϊκό Όμιλο Εδαφικής Συνεργασίας στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1082/2006 του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για τον ευρωπαϊκό όμιλο εδαφικής συνεργασίας (ΕΟΕΣ) ( 10 ), για να καταστήσουν τον όμιλο αυτό υπεύθυνο για τη διαχείριση του επιχειρησιακού προγράμματος αναθέτοντας σε αυτό τις ευθύνες της διαχειριστικής αρχής και της κοινής τεχνικής γραμματείας. Εν προκειμένω, κάθε κράτος μέλος εξακολουθεί να φέρει την οικονομική ευθύνη.

ΤΜΗΜΑ 4

ΠΡΑΞΕΙΣ

Άρθρο 19

Επιλογή πράξεων

1.  Οι πράξεις που επιλέγονται για επιχειρησιακά προγράμματα με στόχο την ανάπτυξη διασυνοριακών δραστηριοτήτων, όπως προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1, και την καθιέρωση και ανάπτυξη της διακρατικής συνεργασίας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 2, περιλαμβάνουν δικαιούχους από δύο τουλάχιστον χώρες, εκ των οποίων μία τουλάχιστον είναι κράτος μέλος, που συνεργάζονται με δύο τουλάχιστον από τους ακόλουθους τρόπους για κάθε πράξη: κοινή ανάπτυξη, κοινή υλοποίηση, κοινή στελέχωση και κοινή χρηματοδότηση.

Οι επιλεγόμενες πράξεις που πληρούν τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις μπορούν να υλοποιούνται σε μία και μόνο χώρα, υπό τον όρο ότι έχουν υποβληθεί από οντότητες που ανήκουν σε δύο τουλάχιστον χώρες.

Οι προαναφερόμενες προϋποθέσεις δεν ισχύουν για τις δράσεις στο πλαίσιο του προγράμματος PEACE που μνημονεύονται στο τρίτο εδάφιο του άρθρου 6 παράγραφος 1.

2.  Οι επιλεχθείσες πράξεις για επιχειρησιακά προγράμματα που συνεπάγονται διαπεριφερειακή συνεργασία, όπως προβλέπεται στο άρθρο 6 παράγραφος 3 στοιχείο α), περιλαμβάνουν δικαιούχους, σε περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο, από τουλάχιστον:

Στις πράξεις που επιλέγονται για επιχειρησιακά προγράμματα όπως στο άρθρο 6 παράγραφος 3 στοιχείο β), εφαρμόζονται, εφόσον είναι εφικτό ανάλογα με τον τύπο πράξης, οι προϋποθέσεις του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου.

Οι δικαιούχοι αυτοί συνεργάζονται με τον εξής τρόπο για κάθε πράξη: κοινή ανάπτυξη, κοινή υλοποίηση, κοινή στελέχωση και κοινή χρηματοδότηση.

3.  Εκτός από τα καθήκοντα που απαριθμούνται στο άρθρο 65 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006, η επιτροπή παρακολούθησης ή μια διευθύνουσα επιτροπή η οποία αναφέρει στην επιτροπή παρακολούθησης ευθύνεται για την επιλογή των πράξεων.

Άρθρο 20

Αρμοδιότητες του κύριου δικαιούχου και των άλλων δικαιούχων

1.  Για κάθε πράξη, μεταξύ των δικαιούχων ορίζεται ένας κύριος δικαιούχος. Ο κύριος δικαιούχος αναλαμβάνει τις ακόλουθες αρμοδιότητες:

2.  Κάθε δικαιούχος που συμμετέχει στην πράξη:

Άρθρο 21

Ειδικοί όροι που διέπουν τον τόπο των πράξεων

1.  Στο πλαίσιο της διασυνοριακής συνεργασίας και σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, το ΕΤΠΑ μπορεί να χρηματοδοτεί δαπάνες που πραγματοποιούνται κατά την υλοποίηση πράξεων ή μερών πράξεων μέχρις ορίου 20 % του ποσού της συνεισφοράς του στο οικείο επιχειρησιακό πρόγραμμα σε περιοχές επιπέδου NUTS 3 που γειτνιάζουν με τις επιλέξιμες για το πρόγραμμα περιοχές του άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 ή που περιβάλλονται από γειτνιάζουσες περιοχές του είδους αυτού. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που συμφωνούνται μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών, είναι δυνατή η επέκταση της ευελιξίας αυτής σε περιοχές επιπέδου NUTS 2 στις οποίες ευρίσκονται οι περιοχές του άρθρου 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006.

Σε επίπεδο έργου, δαπάνη η οποία βαρύνει εταίρους εγκατεστημένους εκτός της περιοχής του προγράμματος όπως ορίζεται στο πρώτο εδάφιο είναι δυνατόν να είναι επιλέξιμη εφόσον χωρίς αυτή τη συμμετοχή του εταίρου η πραγματοποίηση των στόχων του έργου θα ήταν δυσχερής.

2.  Στο πλαίσιο της διακρατικής συνεργασίας και σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, το ΕΤΠΑ μπορεί να χρηματοδοτεί δαπάνες που βαρύνουν εταίρους εγκατεστημένους εκτός της περιοχής που συμμετέχει στις πράξεις μέχρις ορίου 20 % του ποσού της συνεισφοράς του στο επιχειρησιακό πρόγραμμα, όταν οι δαπάνες αυτές αποβαίνουν προς όφελος των περιφερειών της περιοχής του στόχου «Συνεργασία».

3.  Στο πλαίσιο της διασυνοριακής, της διακρατικής και της διαπεριφερειακής συνεργασίας, το ΕΤΠΑ μπορεί να χρηματοδοτεί δαπάνες που πραγματοποιούνται για την υλοποίηση πράξεων ή μερών πράξεων στην επικράτεια χωρών εκτός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας μέχρις ορίου 10 % του ποσού της συνεισφοράς του στο οικείο επιχειρησιακό πρόγραμμα, εφόσον από τις πράξεις αυτές επωφελούνται περιφέρειες της Κοινότητας.

4.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν για τη νομιμότητα και την κανονικότητα αυτών των δαπανών. Η διαχειριστική αρχή επιβεβαιώνει την επιλογή πράξεων εκτός των επιλέξιμων περιοχών που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2 και 3.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 22

Μεταβατικές διατάξεις

1.  Ο παρών κανονισμός δεν επηρεάζει ούτε τη συνέχιση ούτε την τροποποίηση, συμπεριλαμβανομένης της πλήρους ή της μερικής ακύρωσης, συνδρομής την οποία έχει εγκρίνει η Επιτροπή βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1783/1999 ή οποιασδήποτε άλλης νομοθετικής πράξης που διέπει τη συνδρομή αυτήν στις 31 Δεκεμβρίου 2006, η οποία, κατά συνέπεια, εξακολουθεί να διέπει τη συνδρομή αυτήν ή τα έργα αυτά έως το κλείσιμό τους.

2.  Οι αιτήσεις που υποβλήθηκαν στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1783/1999 παραμένουν ισχυρές.

Άρθρο 23

Κατάργηση

1.  Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 22, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1783/1999 καταργείται από 1ης Ιανουαρίου 2007.

2.  Οι παραπομπές στον καταργηθέντα κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1783/1999 θεωρούνται παραπομπές στον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 24

Ρήτρα επανεξέτασης

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο επανεξετάζουν τον παρόντα κανονισμό έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013 με τη διαδικασία του άρθρου 162 της συνθήκης.

Άρθρο 25

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

---

( 1 ) ΕΕ C 255 της 14.10.2005, σ. 91.

( 2 ) ΕΕ C 231 της 20.9.2005, σ. 19.

( 3 ) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 6ης Ιουλίου 2005 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα), κοινή θέση του Συμβουλίου της 12ης Ιουνίου 2006 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 4ης Ιουλίου 2006 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

( 4 ) Βλέπε σελίδα 25 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

( 5 ) ΕΕ L 161 της 26.6.1999, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 173/2005 (ΕΕ L 29 της 2.2.2005, σ. 3).

( 6 ) Βλέπε σελίδα 12 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

( 7 ) Βλέπε σελίδα 79 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.

( 8 ) ΕΕ L 277 της 21.10.2005, σ. 1.

( 9 ) ΕΕ L 213 της 13.8.1999, σ. 1.

( 10 ) Βλέπε σελίδα 19 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας.