2004R0882 — EL — 01.01.2012 — 010.001

---

Το έγγραφο αυτό συνιστά βοήθημα τεκμηρίωσης και δεν δεσμεύει τα κοινοτικά όργανα

►B	▼C1 ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 882/2004 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 29ης Απριλίου 2004 για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων ▼B (ΕΕ L 165, 30.4.2004, p.1)

Τροποποιείται από:

		Επίσημη Εφημερίδα
		No	page	date
M1	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 776/2006 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 23ης Μαΐου 2006	L 136	3	24.5.2006
M2	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1791/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 20ής Νοεμβρίου 2006	L 363	1	20.12.2006
M3	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 180/2008 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 28ης Φεβρουαρίου 2008	L 56	4	29.2.2008
►M4	ΚΑΝΟΝIΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 301/2008 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛIΟΥ της 17ης Μαρτίου 2008	L 97	85	9.4.2008
M5	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 737/2008 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 28ης Ιουλίου 2008	L 201	29	30.7.2008
►M6	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1029/2008 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 20ής Οκτωβρίου 2008	L 278	6	21.10.2008
►M7	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 596/2009 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 18ης Ιουνίου 2009	L 188	14	18.7.2009
M8	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 87/2011 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 2ας Φεβρουαρίου 2011	L 29	1	3.2.2011
►M9	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 208/2011 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 2ας Μαρτίου 2011	L 58	29	3.3.2011
►M11	ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 563/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 27ης Ιουνίου 2012	L 168	24	28.6.2012

Διορθώνεται από:

►C1	Διορθωτικό, ΕΕ L 191, 28.5.2004, σ. 1  (882/2004)

---

▼B

▼C1

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 882/2004 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 29ης Απριλίου 2004

για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων

ΤΙΤΛΟΣ I

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1

Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής

1.  Ο παρών κανονισμός θεσπίζει γενικούς κανόνες για τη διεξαγωγή επισήμων ελέγχων για να εξακριβώνεται η συμμόρφωση προς τους κανόνες που έχουν ως στόχο, ιδίως:

2.  Ο παρών κανονισμός δεν ισχύει για τους επισήμους ελέγχους που διενεργούνται για την εξακρίβωση της συμμόρφωσης προς τους κανόνες για τις κοινές οργανώσεις των αγορών γεωργικών προϊόντων.

3.  Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τις ειδικές κοινοτικές διατάξεις που αφορούν τους επισήμους ελέγχους.

4.  Η διεξαγωγή επισήμων ελέγχων σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό δεν θίγει την πρωταρχική νομική ευθύνη των υπευθύνων επιχειρήσεων ζωοτροφών ή τροφίμων για την εξασφάλιση της ασφάλειας των τροφίμων και ζωοτροφών, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 178/2002, και οποιαδήποτε αστική ή ποινική ευθύνη προκύπτει από την αθέτηση των υποχρεώσεών τους.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι ορισμοί των άρθρων 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002.

Ισχύουν επίσης οι ακόλουθοι ορισμοί:

ΤΙΤΛΟΣ II

ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ

Άρθρο 3

Γενικές υποχρεώσεις όσον αφορά την οργάνωση των επισήμων ελέγχων

1.  Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι πραγματοποιούνται επίσημοι έλεγχοι τακτικά και βάσει των κινδύνων και με την κατάλληλη συχνότητα για την επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού, λαμβάνοντας υπόψη:

2.  Οι επίσημοι έλεγχοι διενεργούνται αιφνιδιαστικά, εκτός από περιπτώσεις όπως οι εξετάσεις, στις οποίες απαιτείται προειδοποίηση του υπεύθυνου της επιχείρησης ζωοτροφών ή τροφίμων. Οι επίσημοι έλεγχοι μπορούν να διενεργούνται και κατά περίπτωση.

3.  Οι επίσημοι έλεγχοι διενεργούνται σε οιοδήποτε από τα στάδια παραγωγής, μεταποίησης και διανομής ζωοτροφών ή τροφίμων και ζώων και ζωικών προϊόντων, περιλαμβάνουν δε ελέγχους σε επιχειρήσεις ζωοτροφών και τροφίμων, σχετικά με τη χρήση ζωοτροφών ή τροφίμων, την αποθήκευση ζωοτροφών και τροφίμων, για κάθε διαδικασία, υλικό, ουσία, δραστηριότητα ή ενέργεια, καθώς και μεταφορά, σχετική με ζωοτροφές ή τρόφιμα και σε ζώντα ζώα που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων του παρόντος κανονισμού.

4.  Επίσημοι έλεγχοι διενεργούνται εξίσου επιμελώς στις εξαγωγές εκτός της Κοινότητας και στις εισόδους από τρίτες χώρες στα εδάφη που περιλαμβάνονται στο παράρτημα I.

5.  Τα κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα απαιτούμενα μέτρα για να εξασφαλίζουν ότι τα προϊόντα που προορίζονται για αποστολή σε άλλο κράτος μέλος ελέγχονται με την ίδια επιμέλεια όπως εκείνα που προορίζονται για τη διάθεση στην αγορά της επικράτειάς τους.

6.  Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού μπορεί να ελέγχει τη συμμόρφωση των ζωοτροφών και των τροφίμων προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων με αμερόληπτους ελέγχους. Στο μέτρο που είναι απολύτως αναγκαίο για την οργάνωση των επισήμων ελέγχων, τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν από τους υπευθύνους επιχειρήσεων, στους οποίους παραδίδονται προϊόντα από άλλο κράτος μέλος, να αναφέρουν την άφιξη των προϊόντων αυτών.

7.  Εάν, κατά τη διάρκεια ελέγχου που διενεργείται στον τόπο προορισμού ή κατά την αποθήκευση ή τη μεταφορά, ένα κράτος διαπιστώνει μη συμμόρφωση, λαμβάνει τα δέοντα μέτρα τα οποία μπορούν να περιλαμβάνουν επαναποστολή στο κράτος μέλος προέλευσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΑΡΧΕΣ

Άρθρο 4

Ορισμός των αρμόδιων αρχών και κριτήρια λειτουργίας

1.  Τα κράτη μέλη ορίζουν τις αρμόδιες αρχές οι οποίες είναι υπεύθυνες για τους σκοπούς και τους επισήμους ελέγχους του παρόντος κανονισμού.

2.  Οι αρμόδιες αρχές μεριμνούν:

3.  Όταν κράτος μέλος μεταβιβάζει την αρμοδιότητα διεξαγωγής επισήμων ελέγχων σε αρχή ή αρχές διαφορετικές από την κεντρική αρμόδια αρχή, ιδίως δε σε αρχές περιφερειακού ή τοπικού επιπέδου, πρέπει να υπάρχει ουσιαστικός συντονισμός μεταξύ όλων των αρμόδιων αρχών που συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία, καθώς και, όταν ενδείκνυται, στον τομέα της περιβαλλοντικής και υγειονομικής προστασίας.

4.  Οι αρμόδιες αρχές διασφαλίζουν την αμεροληψία, την ποιότητα και τη συνοχή των επισήμων ελέγχων σε όλα τα επίπεδα στα οποία λειτουργούν. Τα κριτήρια που απαριθμούνται στην παράγραφο 2 πρέπει να τηρούνται στο ακέραιο από κάθε αρχή στην οποία μεταβιβάζεται η αρμοδιότητα της διενέργειας επισήμων ελέγχων.

5.  Όταν, στο πλαίσιο μιας αρμόδιας αρχής, για την πραγματοποίηση των επισήμων ελέγχων είναι αρμόδιες περισσότερες από μία μονάδες, πρέπει να υπάρχει αποτελεσματικός συντονισμός και συνεργασία μεταξύ των διαφόρων μονάδων.

6.  Οι αρμόδιες αρχές διενεργούν εσωτερικές εξετάσεις ή μπορούν να αναθέτουν τη διενέργεια εξωτερικών εξετάσεων, και λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα βάσει των αποτελεσμάτων τους ώστε να διασφαλίζεται ότι επιτυγχάνονται οι στόχοι του παρόντος κανονισμού. Οι εξετάσεις αυτές υπόκεινται σε ανεξάρτητη εξέταση και διεξάγονται κατά τρόπο διαφανή.

7.  Λεπτομερείς κανόνες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου μπορούν να εγκρίνονται με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3.

Άρθρο 5

Ανάθεση συγκεκριμένων καθηκόντων σχετικών με τους επισήμους ελέγχους

1.  Η αρμόδια αρχή μπορεί να αναθέτει συγκεκριμένα καθήκοντα σχετικά με τους επισήμους ελέγχους σε έναν ή περισσότερους φορείς ελέγχου σύμφωνα με τις παραγράφους 2 έως 4.

Κατάλογος των καθηκόντων που επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται να ανατίθενται μπορεί να καταρτίζεται με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3.

Ωστόσο, δεν ανατίθενται καθήκοντα για τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 54.

2.  Η αρμόδια αρχή μπορεί να αναθέτει συγκεκριμένα καθήκοντα ελέγχου σε συγκεκριμένο φορέα ελέγχου μόνον εάν:

3.  Οι αρμόδιες αρχές που αναθέτουν συγκεκριμένα καθήκοντα σε φορείς ελέγχου οργανώνουν εξετάσεις ή επιθεωρήσεις των φορέων ελέγχου, όπως απαιτείται. Εάν από μια εξέταση ή επιθεώρηση προκύψει ότι οι φορείς αυτοί δεν ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στα καθήκοντα που τους έχουν ανατεθεί, η αναθέτουσα αρμόδια αρχή μπορεί να ανακαλεί την ανάθεση, την ανακαλεί δε αμελλητί εάν ο φορέας ελέγχου δεν λάβει εγκαίρως τα κατάλληλα διορθωτικά μέτρα.

4.  Κάθε κράτος μέλος που επιθυμεί να αναθέσει ένα συγκεκριμένο καθήκον ελέγχου σε φορέα ελέγχου ειδοποιεί την Επιτροπή. Αυτή η ειδοποίηση παρέχει λεπτομερή περιγραφή:

Άρθρο 6

Προσωπικό που διεξάγει επισήμους ελέγχους

Η αρμόδια αρχή εξασφαλίζει ότι το σύνολο του προσωπικού της που διεξάγει επισήμους ελέγχους:

Άρθρο 7

Διαφάνεια και εμπιστευτικότητα

1.  Οι αρμόδιες αρχές μεριμνούν ώστε να εκτελούν τις δραστηριότητές τους με υψηλό επίπεδο διαφάνειας. Για το σκοπό αυτόν, οι σχετικές πληροφορίες που κατέχουν πρέπει να δημοσιοποιούνται το συντομότερο δυνατόν.

Κατά κανόνα, το κοινό έχει πρόσβαση:

2.  Η αρμόδια αρχή μεριμνά για την υποχρέωση των μελών του οικείου προσωπικού διεξαγωγής των ελέγχων να μην αποκαλύπτουν τις πληροφορίες που αποκτούν κατά την διεξαγωγή των επισήμων ελεγκτικών τους καθηκόντων και οι οποίες, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, εμπίπτουν ως εκ της φύσεώς τους στο επαγγελματικό απόρρητο. Η προστασία του επαγγελματικού απορρήτου δεν κωλύει την από μέρους των αρμόδιων αρχών διάδοση πληροφοριών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β). Δεν θίγονται οι κανόνες της οδηγίας 95/46/ΕΚ για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών ( 34 ).

3.  Οι πληροφορίες που καλύπτονται από το επαγγελματικό απόρρητο περιλαμβάνουν συγκεκριμένα:

Άρθρο 8

Διαδικασίες ελέγχου και επαλήθευσης

1.  Οι αρμόδιες αρχές διενεργούν επισήμους ελέγχους σύμφωνα με τεκμηριωμένες διαδικασίες. Οι διαδικασίες αυτές περιλαμβάνουν πληροφορίες και οδηγίες για το προσωπικό που διεξάγει τους επισήμους ελέγχους, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των τομέων που αναφέρονται στο παράρτημα II κεφάλαιο II.

2.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι διαθέτουν νομικές διαδικασίες που επιτρέπουν στο προσωπικό των αρμόδιων αρχών να έχει πρόσβαση στα κτίρια και την τεκμηρίωση των υπεύθυνων επιχειρήσεων ζωοτροφών και τροφίμων, ώστε να είναι σε θέση να εκπληρώνει τα καθήκοντά του δεόντως.

3.  Οι αρμόδιες αρχές θεσπίζουν διαδικασίες προκειμένου:

4.  Η Επιτροπή μπορεί να καταρτίζει κατευθυντήριες γραμμές για τους επισήμους ελέγχους με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 2.

Οι κατευθυντήριες γραμμές μπορούν, ειδικότερα, να περιλαμβάνουν συστάσεις για τους επισήμους ελέγχους σχετικά με:

Άρθρο 9

Εκθέσεις

1.  Η αρμόδια αρχή συντάσσει εκθέσεις για τους επισήμους ελέγχους που έχει πραγματοποιήσει.

2.  Οι εκθέσεις αυτές περιλαμβάνουν περιγραφή του σκοπού των επισήμων ελέγχων, των μεθόδων ελέγχου που εφαρμόστηκαν, τα αποτελέσματα των επισήμων ελέγχων και, ανάλογα με την περίπτωση, τα μέτρα που πρέπει να λάβει ο υπεύθυνος της επιχείρησης.

3.  Η αρμόδια αρχή παρέχει αντίγραφο της έκθεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 2 στον ενδιαφερόμενο υπεύθυνο επιχείρησης τουλάχιστον σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

Άρθρο 10

Δραστηριότητες, μέθοδοι και τεχνικές ελέγχου

1.  Οι εργασίες που σχετίζονται με τους επισήμους ελέγχους διεξάγονται, κατά κανόνα, με τη χρήση κατάλληλων μεθόδων και τεχνικών ελέγχου, όπως η παρακολούθηση, η επιτήρηση, η εξακρίβωση, η εξέταση, η επιθεώρηση, η δειγματοληψία και η ανάλυση.

2.  Οι επίσημοι έλεγχοι ζωοτροφών και τροφίμων περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τις ακόλουθες δραστηριότητες:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ

Άρθρο 11

Μέθοδοι δειγματοληψίας και ανάλυσης

1.  Οι μέθοδοι δειγματοληψίας και ανάλυσης που χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο επισήμων ελέγχων πρέπει να είναι σύμφωνες με τους οικείους κοινοτικούς κανόνες, ή

2.  Όταν δεν εφαρμόζεται η παράγραφος 1, η επικύρωση των μεθόδων ανάλυσης μπορεί να γίνεται από ένα και μόνον εργαστήριο σύμφωνα με διεθνώς αποδεκτό πρωτόκολλο.

3.  Εφόσον είναι δυνατόν, οι μέθοδοι ανάλυσης χαρακτηρίζονται με τα κατάλληλα κριτήρια που ορίζονται στο παράρτημα III.

 

Η Επιτροπή θεσπίζει τα ακόλουθα μέτρα εφαρμογής:

 ◄

▼M7

Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού διά της συμπλήρωσής του, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4.

▼C1

5.  Οι αρμόδιες αρχές θεσπίζουν κατάλληλες διαδικασίες για να εξασφαλίζουν το δικαίωμα των υπευθύνων επιχειρήσεων ζωοτροφών και τροφίμων, τα προϊόντα των οποίων υποβάλλονται σε δειγματοληψία και ανάλυση, να ζητούν συμπληρωματική γνώμη εμπειρογνώμονα με την επιφύλαξη της υποχρέωσης των αρμόδιων αρχών να λαμβάνουν αμέσως μέτρα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

6.  Ειδικότερα, οι αρμόδιες αρχές διασφαλίζουν ότι οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ζωοτροφών και τροφίμων μπορούν να λαμβάνουν ικανό αριθμό δειγμάτων για να λαμβάνουν συμπληρωματική γνώμη εμπειρογνώμονα, εκτός εάν αυτό δεν είναι δυνατόν, αν πρόκειται για ιδιαίτερα ευπαθή προϊόντα ή όταν η ποσότητα διαθέσιμου υποστρώματος είναι πολύ μικρή.

7.  Ο χειρισμός και η επισήμανση των δειγμάτων πρέπει να εξασφαλίζουν τόσο τη νομική όσο και την αναλυτική εγκυρότητά τους.

Άρθρο 12

Επίσημα εργαστήρια

1.  Η αρμόδια αρχή ορίζει τα εργαστήρια τα οποία επιτρέπεται να πραγματοποιούν την ανάλυση των δειγμάτων που λαμβάνονται κατά τους επισήμους ελέγχους.

2.  Ωστόσο, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να ορίζουν μόνον εργαστήρια τα οποία λειτουργούν και αξιολογούνται και διαπιστεύονται σύμφωνα με τα ακόλουθα ευρωπαϊκά πρότυπα:

▼M6

▼M6 —————

▼C1

λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια για τις διάφορες μεθόδους δοκιμών που ορίζονται στην κοινοτική νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων.

3.  Η διαπίστευση και η αξιολόγηση των εργαστηρίων που σημειώνονται στην παράγραφο 2 είναι δυνατόν να αφορούν μεμονωμένες δοκιμές ή ομάδες δοκιμών.

4.  Η αρμόδια αρχή μπορεί να ακυρώνει τον ορισμό που αναφέρεται στην παράγραφο 1 όταν δεν τηρούνται πλέον οι όροι που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΡΙΣΕΩΝ

Άρθρο 13

Σχέδια έκτακτης ανάγκης για τις ζωοτροφές και τα τρόφιμα

1.  Για την εφαρμογή του γενικού σχεδίου για τη διαχείριση κρίσεων που αναφέρεται στο άρθρο 55 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002, τα κράτη μέλη καταρτίζουν επιχειρησιακά σχέδια έκτακτης ανάγκης ορίζοντας μέτρα που πρέπει να εφαρμόζονται χωρίς καθυστέρηση όταν διαπιστώνεται ότι οι ζωοτροφές ή τα τρόφιμα θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο ανθρώπους ή ζώα είτε άμεσα είτε μέσω του περιβάλλοντος.

2.  Τα εν λόγω σχέδια έκτακτης ανάγκης προσδιορίζουν:

3.  Τα κράτη μέλη επανεξετάζουν αυτά τα σχέδια έκτακτης ανάγκης ανάλογα με την περίπτωση, ιδίως βάσει μεταβολών στην οργάνωση της αρμόδιας αρχής και της πείρας τους, συμπεριλαμβανομένης της πείρας από ασκήσεις προσομοίωσης.

4.  Όταν απαιτείται, είναι δυνατόν να εγκρίνονται μέτρα εφαρμογής με τη διαδικασία του άρθρου 62, παράγραφος 3. Με τα μέτρα αυτά θεσπίζονται εναρμονισμένοι κανόνες για σχέδια έκτακτης ανάγκης στο βαθμό που απαιτείται για να διασφαλίζεται ότι τα σχέδια αυτά είναι συμβατά με το γενικό σχέδιο για τη διαχείριση κρίσεων που αναφέρεται στο άρθρο 55 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002. Τα μέτρα αυτά προσδιορίζουν επίσης το ρόλο των ενδιαφερομένων όσον αφορά την εκπόνηση και τη λειτουργία σχεδίων έκτακτης ανάγκης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΕΠΙΣΗΜΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΖΩΟΤΡΟΦΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΑΠΟ ΤΡΙΤΕΣ ΧΩΡΕΣ

Άρθρο 14

Επίσημοι έλεγχοι στις ζωοτροφές και τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης

1.  Ο παρών κανονισμός δεν επηρεάζει τις απαιτήσεις περί κτηνιατρικών ελέγχων σε ζωοτροφές και τρόφιμα ζωικής προέλευσης που προβλέπονται στην οδηγία 97/78/EK. Ωστόσο, η αρμόδια αρχή που ορίζεται σύμφωνα με την οδηγία 97/78/ΕΚ διενεργεί, επιπροσθέτως, επισήμους ελέγχους για να επαληθεύει τη συμμόρφωση προς πτυχές της νομοθεσίας περί ζωοτροφών ή τροφίμων τις οποίες δεν καλύπτει η εν λόγω οδηγία, εφόσον συντρέχει λόγος, συμπεριλαμβανομένων των πτυχών που αναφέρονται στον τίτλο VI, κεφάλαιο II του παρόντος κανονισμού.

2.  Οι γενικοί κανόνες των άρθρων 18 έως 25 του παρόντος κανονισμού ισχύουν και για τους επισήμους ελέγχους σε όλες τις ζωοτροφές και τα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων των ζωοτροφών και των τροφίμων ζωικής προέλευσης.

3.  Η επίτευξη ικανοποιητικών αποτελεσμάτων κατά τους ελέγχους προϊόντων τα οποία:

Άρθρο 15

Επίσημοι έλεγχοι σε ζωοτροφές και σε τρόφιμα μη ζωικής προέλευσης

1.  Η αρμόδια αρχή προβαίνει σε τακτικούς επισήμους ελέγχους των ζωοτροφών και των τροφίμων μη ζωικής προέλευσης που δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 97/78/ΕΚ, που εισάγονται στα εδάφη που αναφέρονται στο παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού. Η αρμόδια αρχή οργανώνει τους ελέγχους αυτούς με βάση το πολυετές εθνικό σχέδιο ελέγχου που καταρτίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 41 έως 43 και συνεκτιμώντας τους πιθανούς κινδύνους. Οι έλεγχοι καλύπτουν όλες τις πτυχές της νομοθεσίας περί ζωοτροφών και τροφίμων.

2.  Οι έλεγχοι αυτοί διεξάγονται σε κατάλληλο τόπο, συμπεριλαμβανομένων του σημείου εισόδου των προϊόντων σε ένα από τα εδάφη του παραρτήματος I, του σημείου διάθεσης για ελεύθερη κυκλοφορία, των αποθηκών, των εγκαταστάσεων του εισάγοντος υπεύθυνου επιχειρήσεων ζωοτροφών και τροφίμων, ή άλλων σημείων της αλυσίδας ζωοτροφών και τροφίμων.

3.  Οι έλεγχοι αυτοί μπορούν επίσης να διεξάγονται σε προϊόντα τα οποία:

4.  Η επίτευξη ικανοποιητικών αποτελεσμάτων κατά τους ελέγχους που αναφέρονται στην παράγραφο 3 δεν αίρει την υποχρέωση των υπευθύνων επιχειρήσεων ζωοτροφών και τροφίμων να τηρούν τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων από τη στιγμή της διάθεσης για ελεύθερη κυκλοφορία ούτε εμποδίζει τη διεξαγωγή άλλων επισήμων ελέγχων στις συγκεκριμένες ζωοτροφές ή τρόφιμα.

5.  Με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3 καταρτίζεται και ενημερώνεται κατάλογος ζωοτροφών και τροφίμων μη ζωικής προέλευσης που, με βάση γνωστούς ή πρωτοεμφανιζόμενους κινδύνους, πρέπει να υπάγονται σε αυξημένο επίπεδο επισήμων ελέγχων στο σημείο εισόδου τους στα εδάφη του παραρτήματος I. Η συχνότητα και η φύση των ελέγχων αυτών καθορίζονται με την ίδια διαδικασία. Ταυτόχρονα, τα τέλη για τους ελέγχους αυτούς μπορούν να καθορίζονται με την ίδια διαδικασία.

Άρθρο 16

Τύποι ελέγχων σε ζωοτροφές και τρόφιμα μη ζωικής προέλευσης

1.  Οι επίσημοι έλεγχοι που αναφέρονται στο άρθρο 15 παράγραφος 1, περιλαμβάνουν τουλάχιστον συστηματικό έλεγχο εγγράφων, τυχαίο έλεγχο ταυτότητας και, ανάλογα με την περίπτωση, φυσικό έλεγχο.

2.  Οι φυσικοί έλεγχοι πραγματοποιούνται με συχνότητα η οποία εξαρτάται από:

3.  Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι φυσικοί έλεγχοι πραγματοποιούνται υπό κατάλληλες συνθήκες και σε τόπο με πρόσβαση σε κατάλληλες εγκαταστάσεις ελέγχου, που επιτρέπει την ορθή διεξαγωγή των ερευνών, τη λήψη αριθμού δειγμάτων ανάλογου προς τη διαχείριση του κινδύνου, και την υγιεινή διακίνηση των ζωοτροφών και των τροφίμων. Η μεταχείριση των δειγμάτων πρέπει να είναι τέτοια ώστε να εξασφαλίζεται τόσο η νομική όσο και η αναλυτική εγκυρότητά τους. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι ο εξοπλισμός και η μεθοδολογία είναι κατάλληλα για τη μέτρηση των οριακών τιμών που ορίζει η κοινοτική ή η εθνική νομοθεσία.

Άρθρο 17

Σημεία εισόδου και προηγούμενη κοινοποίηση

1.  Για την οργάνωση των επισήμων ελέγχων που αναφέρονται στο άρθρο 15 παράγραφος 5 τα κράτη μέλη:

Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν τους ίδιους κανόνες για άλλες ζωοτροφές και τρόφιμα μη ζωικής προέλευσης.

2.  Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη για τυχόν μέτρα τα οποία λαμβάνουν σύμφωνα με την παράγραφο 1.

Τα μέτρα αυτά σχεδιάζονται κατά τρόπον ώστε να αποφεύγεται η περιττή διακοπή του εμπορίου.

Άρθρο 18

Ενέργειες σε περίπτωση υπόνοιας

Σε περίπτωση που υπάρχουν υπόνοιες μη συμμόρφωσης ή σε περίπτωση αμφιβολιών ως προς την ταυτότητα ή τον πραγματικό προορισμό του φορτίου, ή ως προς την αντιστοιχία μεταξύ του φορτίου και των πιστοποιημένων εγγυήσεων, η αρμόδια αρχή διεξάγει επισήμους ελέγχους για να επιβεβαιώσει ή να αποκλείσει τις υποψίες ή τις αμφιβολίες. Η αρμόδια αρχή θέτει το εν λόγω φορτίο υπό επίσημη κράτηση μέχρις ότου λάβει τα αποτελέσματα των προαναφερόμενων επισήμων ελέγχων.

Άρθρο 19

Ενέργειες ύστερα από τη διενέργεια επισήμων ελέγχων σε ζωοτροφές και σε τρόφιμα από τρίτες χώρες

1.  Η αρμόδια αρχή θέτει υπό επίσημη κράτηση τις ζωοτροφές ή τρόφιμα από τρίτες χώρες τα οποία δεν συμμορφώνονται προς τη νομοθεσία περί τροφίμων ή ζωοτροφών και, αφού ακούσει την άποψη των υπευθύνων επιχειρήσεων ζωοτροφών ή τροφίμων που είναι αρμόδιοι για τα φορτία, λαμβάνει τα ακόλουθα μέτρα όσον αφορά τις εν λόγω ζωοτροφές ή τρόφιμα:

2.  Ωστόσο, εάν:

3.  Όταν δεν επιτρέπει την είσοδο ζωοτροφών ή τροφίμων, η αρμόδια αρχή κοινοποιεί στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη τα ευρήματά της και την ταυτότητα των συγκεκριμένων προϊόντων με τη διαδικασία του άρθρου 50 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 και κοινοποιεί τις αποφάσεις της στις τελωνειακές υπηρεσίες μαζί με πληροφορίες σχετικά με τον τελικό προορισμό του φορτίου.

4.  Οι αποφάσεις για τα φορτία υπόκεινται στο δικαίωμα προσφυγής που αναφέρεται στο άρθρο 54 παράγραφος 3.

Άρθρο 20

Ειδική μεταχείριση

1.  Η ειδική μεταχείριση που προβλέπεται στο άρθρο 19 μπορεί να περιλαμβάνει:

▼M7

2.  Η αρμόδια αρχή διασφαλίζει ότι η ειδική μεταχείριση διεξάγεται σε εγκαταστάσεις υπό τον έλεγχό της, ή υπό τον έλεγχο άλλου κράτους μέλους και σύμφωνα με όρους που καθορίζονται από την Επιτροπή. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού διά της συμπλήρωσής του, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62, παράγραφος 4. Ελλείψει τέτοιων όρων, η ειδική μεταχείριση διεξάγεται σύμφωνα με τις εθνικές ρυθμίσεις.

▼C1

Άρθρο 21

Επαναποστολή φορτίων

1.  Η αρμόδια αρχή επιτρέπει την επαναποστολή φορτίων μόνον εφόσον:

2.  Με την επιφύλαξη των εθνικών κανόνων που εφαρμόζονται όσον αφορά τις προθεσμίες για την αίτηση συμπληρωματικής γνώμης εμπειρογνώμονα και όταν τα αποτελέσματα των επισήμων ελέγχων δεν το αποκλείουν, η επαναποστολή πραγματοποιείται, κατά κανόνα, εντός 60 το πολύ ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία η αρμόδια αρχή αποφάσισε για τον προορισμό του φορτίου εκτός εάν έχει κινηθεί νομική διαδικασία. Εάν, μετά την πάροδο των 60 ημερών, η επαναποστολή δεν πραγματοποιηθεί, το φορτίο καταστρέφεται, εκτός αν η καθυστέρηση αιτιολογείται δεόντως.

3.  Εν αναμονή της επαναποστολής των φορτίων ή της επιβεβαίωσης των λόγων απόρριψής τους, η αρμόδια αρχή θέτει τα φορτία υπό επίσημη κράτηση.

4.  Η αρμόδια αρχή ειδοποιεί την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη με τη διαδικασία του άρθρου 50 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 και κοινοποιεί τις αποφάσεις της στις τελωνειακές υπηρεσίες. Οι αρμόδιες αρχές συνεργάζονται σύμφωνα με τον τίτλο IV, ώστε να λαμβάνουν οιαδήποτε περαιτέρω αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλίσουν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα εκ νέου εισόδου των απορριφθέντων φορτίων στην Κοινότητα.

Άρθρο 22

Δαπάνες

Ο υπεύθυνος της επιχείρησης ζωοτροφών ή τροφίμων, ο οποίος είναι αρμόδιος για τα φορτία, ή ο εκπρόσωπός του βαρύνονται με τις δαπάνες στις οποίες υποβάλλονται οι αρμόδιες αρχές για τις δραστηριότητες που αναφέρονται στα άρθρα 18, 19, 20 και 21.

Άρθρο 23

Έγκριση των ελέγχων τρίτων χωρών πριν από την εξαγωγή

1.  Οι ειδικοί έλεγχοι που διενεργούνται από τρίτες χώρες στις ζωοτροφές και τα τρόφιμα αμέσως πριν από την εξαγωγή τους προς την Κοινότητα με σκοπό να εξακριβωθεί ότι τα εξαγόμενα προϊόντα πληρούν τις κοινοτικές απαιτήσεις μπορούν να εγκρίνονται με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3. Η έγκριση μπορεί να ισχύει μόνο για ζωοτροφές και τρόφιμα με προέλευση από τη συγκεκριμένη τρίτη χώρα και μπορεί να παρέχεται για ένα ή για περισσότερα προϊόντα.

2.  Σε περίπτωση χορήγησης της εν λόγω έγκρισης, η συχνότητα των ελέγχων εισαγωγής ζωοτροφών ή τροφίμων μπορεί να μειώνεται ανάλογα. Ωστόσο, τα κράτη μέλη πραγματοποιούν επισήμους ελέγχους σε ζωοτροφές και τρόφιμα που εισάγονται σύμφωνα με την έγκριση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, ώστε να διασφαλίζεται ότι οι έλεγχοι της τρίτης χώρας πριν από την εξαγωγή εξακολουθούν να είναι ουσιαστικοί.

3.  Η έγκριση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 χορηγείται σε τρίτη χώρα μόνον εάν:

4.  Η έγκριση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 προσδιορίζει την αρμόδια αρχή της τρίτης χώρας υπό την ευθύνη της οποίας διενεργούνται οι έλεγχοι πριν από την εξαγωγή και, ανάλογα με την περίπτωση, τον φορέα ελέγχου στον οποίο η αρμόδια αρχή ενδέχεται να έχει αναθέσει ορισμένα καθήκοντα. Η εν λόγω ανάθεση καθηκόντων μπορεί να εγκρίνεται μόνον εφόσον πληροί τα κριτήρια του άρθρου 5 ή ισοδύναμους όρους.

5.  Η αρμόδια αρχή και οιοσδήποτε φορέας ελέγχου ορίζεται στην έγκριση είναι υπεύθυνοι για τις επαφές με την Κοινότητα.

6.  Η αρμόδια αρχή ή ο φορέας ελέγχου της τρίτης χώρας διασφαλίζουν την επίσημη πιστοποίηση κάθε φορτίου που ελέγχεται πριν από την είσοδό του σε ένα από τα εδάφη του παραρτήματος I. Στην έγκριση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 καθορίζεται υπόδειγμα αυτών των πιστοποιητικών.

7.  Με την επιφύλαξη του άρθρου 50 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002, σε περίπτωση που, κατά τους επισήμους ελέγχους των εισαγωγών που υπόκεινται στη διαδικασία της παραγράφου 3, διαπιστωθεί σοβαρή μη συμμόρφωση, τα κράτη μέλη ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή και τα άλλα κράτη μέλη και τους ενδιαφερόμενους υπευθύνους επιχειρήσεων με τη διαδικασία του τίτλου IV του παρόντος κανονισμού, αυξάνουν τον αριθμό των φορτίων που ελέγχονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο και, όπου κρίνεται απαραίτητο για να καταστεί δυνατή η ορθή αναλυτική εξέταση της κατάστασης, κρατούν επαρκή αριθμό δειγμάτων υπό τις κατάλληλες συνθήκες αποθήκευσης.

8.  Εάν διαπιστωθεί ότι, σε σημαντικό αριθμό φορτίων, τα προϊόντα δεν ανταποκρίνονται στις πληροφορίες που παρέχουν τα πιστοποιητικά που έχουν εκδώσει η αρμόδια αρχή ή ο φορέας ελέγχου της τρίτης χώρας, δεν ισχύει πλέον η μειωμένη συχνότητα της παραγράφου 2.

Άρθρο 24

Αρμόδιες αρχές και τελωνειακές υπηρεσίες

1.  Οι αρμόδιες αρχές και οι τελωνειακές υπηρεσίες συνεργάζονται στενά για την οργάνωση των επισήμων ελέγχων που αναφέρονται στο παρόν κεφάλαιο.

2.  Όσον αφορά τα φορτία ζωοτροφών και τροφίμων ζωικής προέλευσης, καθώς και ζωοτροφών και τροφίμων που αναφέρονται στο άρθρο 15 παράγραφος 5, οι τελωνειακές υπηρεσίες δεν επιτρέπουν την είσοδο ή τη διακίνησή τους σε ελεύθερες ζώνες ή ελεύθερες αποθήκες χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας αρχής.

3.  Σε περίπτωση δειγματοληψίας, η αρμόδια αρχή πληροφορεί τις τελωνειακές υπηρεσίες και τους ενδιαφερόμενους υπευθύνους επιχειρήσεων και επισημαίνει εάν τα προϊόντα μπορούν να αποδεσμευθούν πριν την εξαγωγή των αποτελεσμάτων από την ανάλυση των δειγμάτων, υπό τον όρον ότι έχει εξασφαλιστεί η ιχνηλασιμότητα του φορτίου.

4.  Σε περίπτωση αποδέσμευσης των προϊόντων για ελεύθερη κυκλοφορία, οι αρμόδιες αρχές και οι τελωνειακές υπηρεσίες συνεργάζονται σύμφωνα με τις απαιτήσεις των άρθρων 2 έως 6 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 339/93.

Άρθρο 25

Μέτρα εφαρμογής

1.  Τα μέτρα που απαιτούνται για να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή επισήμων ελέγχων σχετικά με την είσοδο ζωοτροφών και τροφίμων θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 62, παράγραφος 3.

2.  Συγκεκριμένα, μπορούν να θεσπίζονται λεπτομερείς κανόνες για:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ

Άρθρο 26

Γενική αρχή

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι επαρκείς οικονομικοί πόροι είναι διαθέσιμοι για την παροχή του απαραίτητου προσωπικού και άλλων πόρων για τη διεξαγωγή των επισήμων ελέγχων, με όλα τα μέσα που κρίνονται ενδεδειγμένα, συμπεριλαμβανομένης της γενικής φορολόγησης ή της καθιέρωσης τελών ή επιβαρύνσεων.

Άρθρο 27

Τέλη ή επιβαρύνσεις

1.  Τα κράτη μέλη μπορούν να εισπράττουν τέλη ή επιβαρύνσεις για την κάλυψη του κόστους των επισήμων ελέγχων.

2.  Ωστόσο, όσον αφορά τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο παράρτημα IV τμήμα Α και στο παράρτημα V τμήμα Α, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την είσπραξη τέλους.

3.  Με την επιφύλαξη των παραγράφων 4 και 6, τα τέλη που εισπράττονται για τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο παράρτημα IV τμήμα Α και στο παράρτημα V τμήμα Α, δεν πρέπει να είναι χαμηλότερα από τα κατώτατα επίπεδα που ορίζονται στο παράρτημα IV τμήμα Β και στο παράρτημα V τμήμα Β. Ωστόσο, για μεταβατική περίοδο μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2008, όσον αφορά τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο παράρτημα IV τμήμα Α, τα κράτη μέλη μπορούν να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούν τα επίπεδα τελών που εφαρμόζονται επί του παρόντος σύμφωνα με την οδηγία 85/73/ΕΟΚ.

▼M7

Τα επίπεδα του παραρτήματος IV τμήμα Β και του παραρτήματος V τμήμα Β ενημερώνονται τουλάχιστον ανά διετία από την Επιτροπή ιδίως για να λαμβάνεται υπόψη ο πληθωρισμός. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4.

▼C1

4.  Τα τέλη που εισπράττονται για τους σκοπούς των επισήμων ελέγχων σύμφωνα με την παράγραφο 1 ή 2:

5.  Κατά τον καθορισμό των τελών, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τα ακόλουθα:

6.  Όταν, βάσει των συστημάτων αυτοελέγχου και ιχνηλασιμότητας που εφαρμόζουν οι επιχειρήσεις καθώς και του επιπέδου συμμόρφωσης που διαπιστώνεται κατά τους επισήμους ελέγχους, για ορισμένους τύπους δραστηριοτήτων, οι επίσημοι έλεγχοι διενεργούνται με μειωμένη συχνότητα ή για να ληφθούν υπόψη τα κριτήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 5 στοιχεία β) έως δ), τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν το τέλος των επισήμων ελέγχων σε επίπεδο χαμηλότερο από τα κατώτατα επίπεδα που αναφέρονται στην παράγραφο 4 στοιχείο β), υπό τον όρο ότι το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή έκθεση στην οποία διευκρινίζει:

7.  Όταν η αρμόδια αρχή διενεργεί ταυτόχρονα πολλούς επισήμους ελέγχους σε μια εγκατάσταση, θεωρεί τους ελέγχους αυτούς ενιαία δραστηριότητα και χρεώνει ενιαίο τέλος.

8.  Τα τέλη για τους ελέγχους κατά την εισαγωγή καταβάλλονται από τον υπεύθυνο επιχείρησης ή από τον αντιπρόσωπό του στην αρμόδια αρχή που είναι υπεύθυνη για τους ελέγχους κατά την εισαγωγή.

9.  Τα τέλη δεν επιστρέφονται αμέσως ή εμμέσως, εκτός εάν έχουν εισπραχθεί αχρεωστήτως.

10.  Με την επιφύλαξη του κόστους για τις δαπάνες που προβλέπονται στο άρθρο 28, τα κράτη μέλη δεν εισπράττουν άλλα τέλη πλην εκείνων που προβλέπονται στο παρόν άρθρο για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

11.  Οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων ή άλλες οικείες επιχειρήσεις ή οι αντιπρόσωποί τους λαμβάνουν απόδειξη για τα τέλη που καταβάλλουν.

12.  Τα κράτη μέλη δημοσιοποιούν τη μέθοδο υπολογισμού των τελών και την κοινοποιούν στην Επιτροπή. Η Επιτροπή εξετάζει εάν τα τέλη είναι σύμφωνα προς τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 28

Δαπάνες λόγω πρόσθετων επισήμων ελέγχων

Εφόσον η διαπίστωση μη συμμόρφωσης οδηγεί στη διενέργεια επισήμων ελέγχων που υπερβαίνουν τις συνήθεις δραστηριότητες ελέγχου της αρμόδιας αρχής, η αρμόδια αρχή χρεώνει τις δαπάνες που προκύπτουν από τους πρόσθετους επισήμους ελέγχους στους υπευθύνους επιχειρήσεων οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για τη μη συμμόρφωση, ή μπορεί να χρεώνει τον υπεύθυνο επιχείρησης ο οποίος είναι ιδιοκτήτης των προϊόντων ή τα φυλάσσει κατά τη στιγμή της διεξαγωγής των πρόσθετων επισήμων ελέγχων. Οι συνήθεις δραστηριότητες ελέγχου είναι οι συνήθεις δραστηριότητες ελέγχου που απαιτούνται από την κοινοτική ή την εθνική νομοθεσία και ειδικότερα εκείνες που περιγράφονται στο σχέδιο που προβλέπει το άρθρο 41. Στις δραστηριότητες που υπερβαίνουν τις συνήθεις δραστηριότητες ελέγχου περιλαμβάνονται η δειγματοληψία και η ανάλυση δειγμάτων καθώς και άλλοι έλεγχοι που απαιτούνται για να εξακριβωθεί η έκταση ενός προβλήματος, για να ελεγχθεί αν αναλήφθηκε διορθωτική δράση, ή για να ανιχνευθεί ή/και να επιβεβαιωθεί η μη συμμόρφωση.

Άρθρο 29

Επίπεδο δαπανών

Κατά τον καθορισμό του επιπέδου των δαπανών που αναφέρονται στο άρθρο 28, λαμβάνονται υπόψη οι αρχές που προβλέπονται στο άρθρο 27.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 30

Επίσημη πιστοποίηση

 

Με την επιφύλαξη των απαιτήσεων που αφορούν την επίσημη πιστοποίηση οι οποίες επιβάλλονται για λόγους υγείας ή καλής διαβίωσης των ζώων, μπορούν να επιβάλλονται οι ακόλουθες απαιτήσεις από την Επιτροπή:

 ◄

▼M7

Τα μέτρα κατά το στοιχείο α), που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού διά της συμπλήρωσής του, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4.

Τα μέτρα στα οποία αναφέρονται τα στοιχεία β) έως ζ) εγκρίνονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 3.

▼C1

2.  Όταν απαιτείται επίσημη πιστοποίηση, εξασφαλίζεται ότι:

3.  Σε ένα και μόνο υπόδειγμα πιστοποιητικού θα συνδυάζονται, ενδεχομένως, απαιτήσεις σχετικά με την επίσημη πιστοποίηση ζωοτροφών και τροφίμων και άλλες απαιτήσεις για επίσημη πιστοποίηση.

Άρθρο 31

Καταχώριση/έγκριση των εγκαταστάσεων των επιχειρήσεων ζωοτροφών και τροφίμων

1.  

2.  

ΤΙΤΛΟΣ III

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ

Άρθρο 32

Κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς

1.  Τα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς για τις ζωοτροφές και τα τρόφιμα που αναφέρονται στο παράρτημα VII είναι αρμόδια για:

2.  Τα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς στον τομέα της υγείας των ζώων είναι αρμόδια για:

3.  Το άρθρο 12 παράγραφοι 2 και 3 εφαρμόζεται στα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς.

4.  Τα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς πρέπει να πληρούν τις ακόλουθες απαιτήσεις:

▼M7

5.  Η Επιτροπή μπορεί να περιλαμβάνει στο παράρτημα VII και άλλα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς σχετικά με τους τομείς στους οποίους αναφέρεται το άρθρο 1. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4. Το παράρτημα VII μπορεί να επικαιροποιείται με την ίδια διαδικασία.

6.  Πρόσθετες αρμοδιότητες και καθήκοντα των κοινοτικών εργαστηρίων αναφοράς μπορούν να ορίζονται από την Επιτροπή. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού διά συμπληρώσεώς του, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4.

▼C1

7.  Τα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς μπορούν να λαμβάνουν κοινοτική χρηματοδοτική ενίσχυση σύμφωνα με το άρθρο 28 της απόφασης 90/424/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1990, σχετικά με ορισμένες δαπάνες στον κτηνιατρικό τομέα ( 36 ).

8.  Τα κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς είναι δυνατόν να υπόκεινται σε κοινοτικούς ελέγχους προκειμένου να εξακριβώνεται η συμμόρφωσή τους προς τις απαιτήσεις του παρόντος κανονισμού. Εάν από τους ελέγχους αυτούς προκύψει ότι ένα εργαστήριο δεν συμμορφώνεται προς αυτές τις απαιτήσεις ή τα καθήκοντα για τα οποία έχει οριστεί, είναι δυνατόν να λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3.

9.  Οι παράγραφοι 1 έως 7 ισχύουν με την επιφύλαξη ειδικότερων κανόνων, και ιδίως του κεφαλαίου VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 999/2001 και του άρθρου 14 της οδηγίας 96/23/ΕΚ.

Άρθρο 33

Εθνικά εργαστήρια αναφοράς

1.  Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, για κάθε κοινοτικό εργαστήριο αναφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 32, να ορίζονται ένα ή περισσότερα εθνικά εργαστήρια αναφοράς. Ένα κράτος μέλος μπορεί να ορίζει εργαστήριο που βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος ή σε μέλος της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) και περισσότερα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν το ίδιο εργαστήριο.

2.  Τα εθνικά εργαστήρια αναφοράς:

3.  Το άρθρο 12 παράγραφοι 2 και 3 εφαρμόζεται στα εθνικά εργαστήρια αναφοράς.

4.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή, στα αρμόδια κοινοτικά εργαστήρια αναφοράς και στα άλλα κράτη μέλη το όνομα και τη διεύθυνση κάθε εθνικού εργαστηρίου αναφοράς.

5.  Τα κράτη μέλη, τα οποία διαθέτουν περισσότερα από ένα εθνικά εργαστήρια αναφοράς ανά κοινοτικό εργαστήριο αναφοράς, πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω εργαστήρια συνεργάζονται στενά, κατά τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται αποτελεσματικός συντονισμός μεταξύ τους, με άλλα εθνικά εργαστήρια και με το κοινοτικό εργαστήριο αναφοράς.

▼M7

6.  Πρόσθετες αρμοδιότητες και καθήκοντα των εθνικών εργαστηρίων αναφοράς μπορούν να ορίζονται από την Επιτροπή. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού διά συμπληρώσεώς του, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4.

▼C1

7.  Οι παράγραφοι 1 έως 5 ισχύουν με την επιφύλαξη ειδικότερων κανόνων, και ιδίως του κεφαλαίου VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 999/2001 και του άρθρου 14 της οδηγίας 96/23/ΕΚ.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝ ΖΩΟΤΡΟΦΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Άρθρο 34

Γενικές αρχές

1.  Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες, βάσει των αποτελεσμάτων των επισήμων ελέγχων ζωοτροφών και τροφίμων, απαιτείται δράση από περισσότερα του ενός κράτη μέλη, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών παρέχουν αμοιβαία διοικητική συνδρομή.

2.  Οι αρμόδιες αρχές παρέχουν διοικητική συνδρομή εφόσον τους ζητηθεί ή αυθόρμητα, εφόσον το απαιτεί η πορεία των ερευνών. Η διοικητική συνδρομή μπορεί να περιλαμβάνει, ανάλογα με την περίπτωση, τη συμμετοχή σε επιτόπιους ελέγχους τους οποίους διεξάγει η αρμόδια αρχή άλλου κράτους μέλους.

3.  Τα άρθρα 35 έως 40 δεν θίγουν τους εθνικούς κανόνες που ισχύουν για τη δημοσιοποίηση εγγράφων που αποτελούν αντικείμενο δικαστικών διαδικασιών ή σχετίζονται με δικαστικές διαδικασίες, ούτε τους κανόνες που αποσκοπούν στην προστασία των εμπορικών συμφερόντων φυσικών ή νομικών προσώπων.

Άρθρο 35

Φορείς-σύνδεσμοι

1.  Κάθε κράτος μέλος διορίζει έναν ή περισσότερους φορείς-συνδέσμους για να συνεργάζονται κατάλληλα με τους φορείς-συνδέσμους των άλλων κρατών μελών. Ο ρόλος των φορέων–συνδέσμων είναι να επικουρούν και να συντονίζουν την επικοινωνία μεταξύ αρμόδιων αρχών και, ιδίως, τη διαβίβαση και την παραλαβή αιτήσεων συνδρομής.

2.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή και στα λοιπά κράτη μέλη όλες τις πληροφορίες σχετικά με το φορέα που ορίζουν ως σύνδεσμο και με κάθε αλλαγή στις πληροφορίες αυτές.

3.  Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1, ο ορισμός των φορέων-συνδέσμων δεν αποκλείει τις άμεσες επαφές, την ανταλλαγή πληροφοριών ή τη συνεργασία μεταξύ των υπαλλήλων των αρμόδιων αρχών σε διάφορα κράτη μέλη.

4.  Οι αρμόδιες αρχές, στις οποίες εφαρμόζεται η οδηγία 89/608/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Νοεμβρίου 1989, για την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των διοικητικών αρχών των κρατών μελών και τη συνεργασία των αρχών αυτών με την Επιτροπή, με σκοπό τη διασφάλιση της ορθής εφαρμογής της κτηνιατρικής και ζωοτεχνικής νομοθεσίας ( 37 ), συνεργάζονται, ανάλογα με την περίπτωση, με τις αρχές που λειτουργούν δυνάμει του παρόντος τίτλου.

Άρθρο 36

Συνδρομή κατόπιν αιτήσεως

1.  Η αρμόδια αρχή στην οποία υποβάλλεται αιτιολογημένη αίτηση διασφαλίζει ότι η αιτούσα αρμόδια αρχή λαμβάνει όλες τις αναγκαίες πληροφορίες και έγγραφα που θα της επιτρέψουν να εξακριβώσει τη συμμόρφωση προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων στον τομέα δικαιοδοσίας της. Για το σκοπό αυτό, η αρμόδια αρχή στην οποία απευθύνεται η αίτηση μεριμνά για τη διενέργεια τυχόν διοικητικών ερευνών οι οποίες απαιτούνται για τη συλλογή των εν λόγω πληροφοριών και εγγράφων.

2.  Οι πληροφορίες και τα έγγραφα που παρέχονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 διαβιβάζονται χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση. Μπορούν να διαβιβάζονται πρωτότυπα ή αντίγραφα των εγγράφων.

3.  Κατόπιν συμφωνίας μεταξύ της αιτούσας αρχής και της αρχής στην οποία απευθύνεται η αίτηση, είναι δυνατόν, κατά τη διεξαγωγή διοικητικών ερευνών, να παρίστανται υπάλληλοι που έχει ορίσει η αιτούσα αρχή.

Οι έρευνες αυτές διεξάγονται πάντοτε από υπαλλήλους της αρχής στην οποία απευθύνεται η αίτηση.

Οι υπάλληλοι της αιτούσας αρχής δεν επιτρέπεται, με δική τους πρωτοβουλία, να ασκούν τις ερευνητικές εξουσίες που ανατίθενται σε υπαλλήλους της αρχής στην οποία απευθύνεται η αίτηση. Ωστόσο, οι υπάλληλοι της αιτούσας αρχής έχουν πρόσβαση στους ίδιους χώρους και στα ίδια έγγραφα όπως και οι υπάλληλοι της αρχής στην οποία απευθύνεται η αίτηση με μεσολάβησή τους και με μοναδικό σκοπό τη διεξαγωγή της διοικητικής έρευνας.

4.  Οι υπάλληλοι της αιτούσας αρχής που είναι παρόντες σε άλλο κράτος μέλος σύμφωνα με την παράγραφο 3 οφείλουν, ανά πάσα στιγμή, να είναι σε θέση να επιδείξουν γραπτή εξουσιοδότηση που δηλώνει την ταυτότητά τους και την επίσημη ιδιότητά τους.

Άρθρο 37

Συνδρομή χωρίς αίτηση

1.  Όταν η αρμόδια αρχή διαπιστώνει περιπτώσεις μη συμμόρφωσης και εάν η εν λόγω έλλειψη συμμόρφωσης έχει συνέπειες για άλλο ή άλλα κράτη μέλη, η αρχή αυτή διαβιβάζει τις σχετικές πληροφορίες στο άλλο ή στα άλλα κράτη μέλη χωρίς προηγούμενη αίτηση και χωρίς καθυστέρηση.

2.  Τα κράτη μέλη που λαμβάνουν τις εν λόγω πληροφορίες ερευνούν το θέμα και ενημερώνουν το κράτος μέλος που έδωσε την πληροφορία σχετικά με τα αποτελέσματα της έρευνας και, ενδεχομένως, με τα τυχόν μέτρα που λαμβάνονται.

Άρθρο 38

Συνδρομή σε περίπτωση μη συμμόρφωσης

1.  Εάν, κατά τη διεξαγωγή επίσημου ελέγχου στον τόπο προορισμού των προϊόντων ή κατά τη μεταφορά τους, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού διαπιστώσει ότι τα προϊόντα δεν τηρούν τις απαιτήσεις της νομοθεσίας περί ζωοτροφών ή τροφίμων σε βαθμό ώστε να δημιουργούν κινδύνους για την υγεία των ανθρώπων ή των ζώων ή να παραβιάζουν σοβαρά τη νομοθεσία περί ζωοτροφών ή τροφίμων, επικοινωνεί αμελλητί με την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους αποστολής.

2.  Η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους αποστολής ερευνά το ζήτημα, λαμβάνει κάθε αναγκαίο μέτρο και γνωστοποιεί στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού τη φύση των ερευνών και των επισήμων ελέγχων που διενήργησε, τις αποφάσεις που έλαβε και τους λόγους που επέβαλαν τις αποφάσεις αυτές.

3.  Εάν η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού έχει λόγους να πιστεύει ότι τα μέτρα αυτά είναι ανεπαρκή, οι αρμόδιες αρχές των δύο κρατών μελών αναζητούν από κοινού τρόπους και μέσα για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, τα οποία μπορούν να περιλαμβάνουν, ανάλογα με την περίπτωση, από κοινού επιτόπια επιθεώρηση η οποία διεξάγεται σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφοι 3 και 4. Σε περίπτωση που δεν μπορέσουν να συμφωνήσουν σχετικά με τα ενδεδειγμένα μέτρα ενημερώνουν την Επιτροπή.

Άρθρο 39

Σχέσεις με τρίτες χώρες

1.  Όταν αρμόδια αρχή λαμβάνει πληροφορίες από τρίτη χώρα οι οποίες επισημαίνουν μη συμμόρφωση ή/και κίνδυνο για την υγεία του ανθρώπου ή των ζώων, η εν λόγω αρχή διαβιβάζει τις πληροφορίες αυτές στις αρμόδιες αρχές άλλων κρατών μελών εφόσον κρίνει ότι ενδέχεται να τις ενδιαφέρουν ή εφόσον της το ζητήσουν. Η αρμόδια αρχή κοινοποιεί επίσης τις πληροφορίες αυτές στην Επιτροπή όταν παρουσιάζουν ενδιαφέρον σε κοινοτικό επίπεδο.

2.  Εάν η τρίτη χώρα έχει αναλάβει νομική δέσμευση να παρέχει τη συνδρομή που απαιτείται για τη συγκέντρωση στοιχείων σχετικών με τον παράτυπο χαρακτήρα των συναλλαγών που αντίκεινται ή φαίνεται να αντίκεινται προς την οικεία νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων, οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού είναι δυνατόν να κοινοποιούνται στην εν λόγω τρίτη χώρα, με τη συγκατάθεση των αρμόδιων αρχών που παρείχαν τις πληροφορίες και σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία για την κοινοποίηση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε τρίτες χώρες.

Άρθρο 40

Συντονισμένη συνδρομή και συνέχεια από την Επιτροπή

1.  Η Επιτροπή συντονίζει αμελλητί τις ενέργειες που αναλαμβάνουν τα κράτη μέλη όταν, από πληροφορίες που λαμβάνει από κράτη μέλη ή από άλλες πηγές, ενημερώνεται για δραστηριότητες που αντίκεινται ή που φαίνεται ότι αντίκεινται προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών ή τροφίμων και έχουν ιδιαίτερη σημασία σε κοινοτικό επίπεδο, ιδίως δε εάν:

2.  Στις περιπτώσεις που, από τους επισήμους ελέγχους στον τόπο προορισμού, προκύπτει κατ' επανάληψη μη συμμόρφωση ή άλλοι κίνδυνοι για τον άνθρωπο, τα φυτά ή τα ζώα από ζωοτροφές ή τρόφιμα, είτε άμεσα είτε μέσω του περιβάλλοντος, η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους προορισμού ενημερώνει αμελλητί την Επιτροπή και τις αρμόδιες αρχές των άλλων κρατών μελών.

3.  Η Επιτροπή μπορεί:

4.  Σε περίπτωση που τα μέτρα που προβλέπονται στις παραγράφους 2 και 3 λαμβάνονται για να αντιμετωπισθεί κατ’ επανάληψη μη συμμόρφωση εκ μέρους επιχείρησης ζωοτροφών ή τροφίμων, η αρμόδια αρχή καταλογίζει τις τυχόν δαπάνες που προκύπτουν από την εφαρμογή των μέτρων αυτών στην εν λόγω επιχείρηση.

ΤΙΤΛΟΣ V

ΣΧΕΔΙΑ ΕΛΕΓΧΟΥ

Άρθρο 41

Πολυετή εθνικά σχέδια ελέγχου

Για να διασφαλισθεί η ουσιαστική εφαρμογή του άρθρου 17 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002, των κανόνων για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων και του άρθρου 45 του παρόντος κανονισμού, κάθε κράτος μέλος καταρτίζει ολοκληρωμένο πολυετές εθνικό σχέδιο ελέγχου.

Άρθρο 42

Αρχές για την κατάρτιση πολυετών εθνικών σχεδίων ελέγχου

1.  Τα κράτη μέλη:

2.  Κάθε πολυετές εθνικό σχέδιο ελέγχου περιέχει γενικές πληροφορίες σχετικά με τη δομή και την οργάνωση των συστημάτων ελέγχου ζωοτροφών και τροφίμων και υγείας και συνθηκών διαβίωσης των ζώων στα κράτη μέλη, και συγκεκριμένα σχετικά με:

3.  Τα πολυετή εθνικά σχέδια ελέγχου μπορούν να αναπροσαρμόζονται κατά την περίοδο εφαρμογής τους. Οι τροποποιήσεις μπορούν να γίνονται λαμβάνοντας υπόψη ή προκειμένου να ληφθούν υπόψη παράγοντες, όπως:

Άρθρο 43

Κατευθυντήριες γραμμές για τα πολυετή εθνικά σχέδια ελέγχου

1.  Τα πολυετή εθνικά σχέδια ελέγχου που αναφέρονται στο άρθρο 41 λαμβάνουν υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές που καθορίζει η Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 2. Ειδικότερα, οι κατευθυντήριες γραμμές:

2.  Εφόσον απαιτείται, οι κατευθυντήριες γραμμές προσαρμόζονται υπό το φως της ανάλυσης των ετήσιων εκθέσεων που υποβάλλουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 44, ή των κοινοτικών ελέγχων που διενεργούνται σύμφωνα με το άρθρο 45.

Άρθρο 44

Ετήσιες εκθέσεις

1.  Ένα έτος μετά την έναρξη εφαρμογής των πολυετών εθνικών σχεδίων ελέγχου και εν συνεχεία ετησίως, τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή έκθεση η οποία περιλαμβάνει:

2.  Προκειμένου να προαχθεί η συνεκτική παρουσίαση της έκθεσης αυτής και ιδίως των αποτελεσμάτων των επισήμων ελέγχων, οι κατά την παράγραφο 1 πληροφορίες λαμβάνουν υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές που καθορίζει η Επιτροπή με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 2.

3.  Τα κράτη μέλη καθιστούν οριστικές τις εκθέσεις τους και τις αποστέλλουν στην Επιτροπή εντός έξι μηνών από το τέλος του έτους στο οποίο αναφέρεται η έκθεση.

4.  Υπό το φως των εκθέσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, του αποτελέσματος των κοινοτικών ελέγχων που διεξάγονται σύμφωνα με το άρθρο 45, καθώς και οιασδήποτε άλλης σχετικής πληροφορίας, η Επιτροπή συντάσσει κάθε χρόνο έκθεση σχετικά με τη συνολική λειτουργία των επισήμων ελέγχων στα κράτη μέλη. Η έκθεση περιέχει ανάλογα με την περίπτωση, συστάσεις σχετικά με:

5.  Τα πολυετή εθνικά σχέδια ελέγχου και οι σχετικές κατευθυντήριες γραμμές προσαρμόζονται, εφόσον συντρέχει λόγος, βάσει των συμπερασμάτων και των συστάσεων που περιέχει η έκθεση της Επιτροπής.

6.  Η Επιτροπή υποβάλλει την έκθεσή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο και τη δημοσιοποιεί.

ΤΙΤΛΟΣ VI

ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΙ ΕΛΕΓΧΟΙ

Άρθρο 45

Κοινοτικοί έλεγχοι σε κράτη μέλη

1.  Εμπειρογνώμονες της Επιτροπής διεξάγουν γενικές και ειδικές εξετάσεις στα κράτη μέλη. Η Επιτροπή μπορεί να διορίζει εμπειρογνώμονες από τα κράτη μέλη οι οποίοι επικουρούν τους δικούς της εμπειρογνώμονες. Οι γενικές και οι ειδικές εξετάσεις διοργανώνονται σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών. Οι εξετάσεις διενεργούνται τακτικά. Κύριος στόχος τους είναι να εξακριβώνεται ότι, γενικά, οι επίσημοι έλεγχοι διεξάγονται στα κράτη μέλη σύμφωνα με τα πολυετή εθνικά σχέδια ελέγχου που αναφέρονται στο άρθρο 41 και με την κοινοτική νομοθεσία. Για τον σκοπό αυτόν και για να διευκολυνθεί η αποδοτικότητα και η αποτελεσματικότητα των εξετάσεων, η Επιτροπή, πριν από τη διενέργεια τέτοιων εξετάσεων, δύνανται να ζητά από τα κράτη μέλη να παράσχουν, το συντομότερο δυνατόν, ενημερωμένα αντίγραφα των εθνικών σχεδίων ελέγχου.

2.  Ειδικές εξετάσεις και επιθεωρήσεις σε έναν ή περισσότερους ειδικούς τομείς μπορούν να συμπληρώνουν τις γενικές εξετάσεις. Οι ειδικές εξετάσεις και επιθεωρήσεις χρησιμεύουν ιδίως ώστε:

3.  Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση για τα πορίσματα κάθε διενεργούμενου ελέγχου. Η έκθεσή της περιέχει, όταν κρίνεται απαραίτητο, συστάσεις προς τα κράτη μέλη σχετικά με τη βελτίωση της συμμόρφωσης με τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και με τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων. Η Επιτροπή δημοσιοποιεί τις εκθέσεις της. Στην περίπτωση εκθέσεων σχετικά με ελέγχους που διενεργούνται σε ένα κράτος μέλος, η Επιτροπή κοινοποιεί στην ενδιαφερόμενη αρμόδια αρχή σχέδιο έκθεσης προς σχολιασμό, λαμβάνει τα σχόλια αυτά υπόψη κατά τη σύνταξη της τελικής έκθεσης και δημοσιεύει τα σχόλια της αρμόδιας αρχής μαζί με την τελική έκθεση.

4.  Η Επιτροπή καταρτίζει ετήσιο πρόγραμμα ελέγχου, το διαβιβάζει εκ των προτέρων στα κράτη μέλη και υποβάλλει έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματά του. Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιεί το πρόγραμμα προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι εξελίξεις σχετικά με την ασφάλεια των ζωοτροφών και των τροφίμων, την κατάσταση της υγείας και των συνθηκών διαβίωσης των ζώων και της υγείας των φυτών.

5.  Τα κράτη μέλη:

6.  Λεπτομερείς κανόνες σχετικά με τους κοινοτικούς ελέγχους στα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζονται ή να τροποποιούνται με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3.

Άρθρο 46

Κοινοτικοί έλεγχοι σε τρίτες χώρες

1.  Εμπειρογνώμονες της Επιτροπής μπορούν να διεξάγουν επισήμους ελέγχους σε τρίτες χώρες προκειμένου να επαληθεύουν, με βάση τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 47 παράγραφος 1, τη συμμόρφωση ή την ισοδυναμία της νομοθεσίας και των συστημάτων των τρίτων χωρών με την κοινοτική νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και με την κοινοτική νομοθεσία για την υγεία των ζώων. Η Επιτροπή μπορεί να διορίζει εμπειρογνώμονες από τα κράτη μέλη οι οποίοι επικουρούν τους δικούς της εμπειρογνώμονες. Οι εν λόγω επίσημοι έλεγχοι αφορούν ιδίως:

2.  Για τη διευκόλυνση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας των ελέγχων σε τρίτη χώρα, η Επιτροπή μπορεί, πριν από τη διεξαγωγή των ελέγχων αυτών, να ζητά από τη συγκεκριμένη τρίτη χώρα να παράσχει τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 47, παράγραφος 1 και, ανάλογα με την περίπτωση, τα γραπτά αρχεία σχετικά με την εφαρμογή αυτών των ελέγχων.

3.  Η συχνότητα των κοινοτικών ελέγχων σε τρίτες χώρες καθορίζεται με βάση:

▼M7

Τα κριτήρια για τον καθορισμό του κινδύνου με σκοπό την αξιολόγηση κινδύνου κατά το στοιχείο α) αποφασίζονται από την Επιτροπή. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού διά της συμπλήρωσής του, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4.

▼C1

4.  Η διαδικασία και λεπτομερείς κανόνες για ελέγχους σε τρίτες χώρες μπορούν να καθορισθούν ή τροποποιηθούν με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3.

Αυτές περιλαμβάνουν, συγκεκριμένα, διαδικασίες και λεπτομερείς κανόνες σχετικά με:

Με την ίδια διαδικασία, οι επιβαρύνσεις για τους προαναφερόμενους ελέγχους μπορούν να καθορίζονται σε αμοιβαία βάση.

5.  Εάν, κατά τη διάρκεια κοινοτικού ελέγχου, εντοπιστεί σοβαρός κίνδυνος για την υγεία των ανθρώπων ή των ζώων, η Επιτροπή λαμβάνει αμέσως τα απαιτούμενα έκτακτα μέτρα, σύμφωνα με το άρθρο 53 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 ή με διατάξεις διασφάλισης προβλεπόμενες από την κοινοτική νομοθεσία.

6.  Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση για τα πορίσματα κάθε διενεργούμενου κοινοτικού ελέγχου. Ανάλογα με την περίπτωση, στην έκθεση περιλαμβάνονται συστάσεις. Η Επιτροπή δημοσιοποιεί τις εκθέσεις της.

7.  Η Επιτροπή διαβιβάζει εκ των προτέρων στα κράτη μέλη το πρόγραμμά της για ελέγχους σε τρίτες χώρες και υποβάλλει έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα. Μπορεί να τροποποιεί το πρόγραμμα προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη εξελίξεις σχετικά με την ασφάλεια των ζωοτροφών και των τροφίμων και την κατάσταση της υγείας των ζώων και των φυτών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΟΡΟΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ

Άρθρο 47

Γενικοί όροι εισαγωγής

1.  Η Επιτροπή είναι αρμόδια να ζητά από τις τρίτες χώρες που προτίθενται να εξαγάγουν προϊόντα στην Κοινότητα να παρέχουν τις ακόλουθες ακριβείς και ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με τη γενική οργάνωση και διαχείριση των συστημάτων υγειονομικών ελέγχων:

2.  Οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 είναι ανάλογες προς τη φύση των προϊόντων και μπορούν να λαμβάνουν υπόψη την ειδική κατάσταση και τη δομή της τρίτης χώρας και τη φύση των προϊόντων που εξάγονται στην Κοινότητα. Το πεδίο εφαρμογής τους καλύπτει τουλάχιστον τα προϊόντα που προορίζονται να εξαχθούν στην Κοινότητα.

3.  Οι πληροφορίες που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 μπορούν επίσης να αφορούν:

4.  Όταν τρίτη χώρα δεν παρέχει τις πληροφορίες αυτές ή όταν οι πληροφορίες αυτές είναι ανεπαρκείς, είναι δυνατόν να καθορίζονται ειδικοί όροι εισαγωγής με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3, κατά περίπτωση και επί αυστηρώς προσωρινής βάσεως ύστερα από διαβουλεύσεις με την ενδιαφερόμενη τρίτη χώρα.

5.  Οι κατευθυντήριες γραμμές που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίον συντάσσονται και υποβάλλονται στην Επιτροπή οι πληροφορίες που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2 και 3, καθώς και τα μεταβατικά μέτρα που παρέχουν στις τρίτες χώρες χρόνο για να προετοιμάσουν τις πληροφορίες αυτές καταρτίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 2.

Άρθρο 48

Ειδικοί όροι εισαγωγής

▼M7

1.  Στο μέτρο που οι όροι και οι λεπτομερείς διαδικασίες που πρέπει να τηρούνται κατά την εισαγωγή προϊόντων από τρίτες χώρες ή περιφέρειες τρίτων χωρών δεν προβλέπονται από την κοινοτική νομοθεσία, ιδίως δε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 854/2004, καθορίζονται, εφόσον απαιτείται, από την Επιτροπή. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού διά της συμπλήρωσής του, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4.

▼C1

2.  Στους όρους και τις λεπτομερείς διαδικασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μπορεί να περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:

3.  Οι τρίτες χώρες εγγράφονται στον κατάλογο που αναφέρεται στο στοιχείο α) της παραγράφου 2 μόνον εάν οι αρμόδιες αρχές τους παρέχουν κατάλληλες εγγυήσεις όσον αφορά τη συμμόρφωση ή την ισοδυναμία με την κοινοτική νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και τους κανόνες για την υγεία των ζώων.

4.  Κατά την κατάρτιση ή την ενημέρωση καταλόγων, λαμβάνονται, ιδίως, υπόψη τα ακόλουθα κριτήρια:

5.  Κατά την έγκριση των ειδικών όρων εισαγωγής που αναφέρονται στο στοιχείο γ) της παραγράφου 2, λαμβάνονται υπόψη οι πληροφορίες που έχουν κοινοποιήσει οι ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες και, εφόσον απαιτείται, τα αποτελέσματα των κοινοτικών ελέγχων που διεξήχθησαν σε αυτές τις τρίτες χώρες. Οι ειδικοί όροι εισαγωγής είναι δυνατόν να καθορίζονται για ένα μόνο προϊόν ή για ομάδα προϊόντων, μπορούν δε να ισχύουν για μία μόνον τρίτη χώρα, για περιφέρειες τρίτης χώρας ή για ομάδα τρίτων χωρών.

Άρθρο 49

Ισοδυναμία

1.  Κατόπιν εφαρμογής συμφωνίας ισοδυναμίας ή κατόπιν ικανοποιητικής εξέτασης, μπορεί να λαμβάνεται απόφαση, με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3, με την οποία να αναγνωρίζεται ότι τα μέτρα που εφαρμόζουν τρίτες χώρες ή περιφέρειες τρίτων χωρών σε συγκεκριμένους τομείς παρέχουν ισοδύναμες εγγυήσεις με εκείνα που εφαρμόζονται στην Κοινότητα, εάν οι τρίτες χώρες παρέχουν αντικειμενικές αποδείξεις περί αυτού.

2.  Στην απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 αναφέρονται οι όροι που διέπουν τις εισαγωγές από την εν λόγω τρίτη χώρα ή περιφέρεια τρίτης χώρας.

Στους όρους αυτούς είναι δυνατόν να συγκαταλέγονται:

3.  Η απόφαση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ανακαλείται με την ίδια διαδικασία και χωρίς καθυστέρηση στην περίπτωση που παύει να ισχύει οποιοσδήποτε από τους όρους αναγνώρισης της ισοδυναμίας που έχουν καθοριστεί κατά το χρόνο της έγκρισής της.

Άρθρο 50

Υποστήριξη για τις αναπτυσσόμενες χώρες

1.  Με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3, είναι δυνατόν να θεσπίζονται τα ακόλουθα μέτρα και να διατηρούνται για όσο διάστημα παράγουν εμφανή αποτελέσματα, προκειμένου να εξασφαλίζεται η ικανότητα συμμόρφωσης των αναπτυσσόμενων χωρών με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού:

2.  Στο πλαίσιο της πολιτικής της Κοινότητας στον τομέα της συνεργασίας για την ανάπτυξη, η Επιτροπή προάγει την υποστήριξη των αναπτυσσομένων χωρών σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των ζωοτροφών και των τροφίμων εν γένει και την τήρηση των προδιαγραφών για τις ζωοτροφές και τα τρόφιμα ειδικότερα, ούτως ώστε να αποκτήσουν τη θεσμική ικανότητα που απαιτείται για την πλήρωση των προδιαγραφών εισαγωγής για τις οποίες γίνεται λόγος στα άρθρα 5, 12, 47 και 48.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

Άρθρο 51

Κατάρτιση του ελεγκτικού προσωπικού

1.  Η Επιτροπή μπορεί να οργανώνει μαθήματα κατάρτισης για το προσωπικό των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών που είναι υπεύθυνες για τη διενέργεια των επισήμων ελέγχων που αναφέρονται στον παρόντα κανονισμό. Τα εν λόγω μαθήματα κατάρτισης αποσκοπούν στην ανάπτυξη εναρμονισμένης προσέγγισης όσον αφορά τους επισήμους ελέγχους στα κράτη μέλη. Ειδικότερα, είναι δυνατό να περιλαμβάνουν κατάρτιση σχετικά με τα ακόλουθα:

2.  Στα μαθήματα κατάρτισης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 μπορούν να συμμετέχουν άτομα από τρίτες χώρες, ιδίως δε από αναπτυσσόμενες χώρες.

3.  Λεπτομερείς κανόνες για τη διοργάνωση των μαθημάτων κατάρτισης είναι δυνατόν να θεσπίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 3.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΑΛΛΕΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Άρθρο 52

Έλεγχοι τρίτων χωρών στα κράτη μέλη

1.  Εμπειρογνώμονες της Επιτροπής δύνανται, κατόπιν αιτήματος και σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, να επικουρούν τα κράτη μέλη κατά τη διενέργεια ελέγχων που διεξάγουν τρίτες χώρες.

2.  Στις περιπτώσεις αυτές, τα κράτη μέλη, στο έδαφος των οποίων πρόκειται να διενεργηθεί έλεγχος από τρίτη χώρα, ενημερώνουν την Επιτροπή σχετικά με το σχεδιασμό και το αντικείμενο του ελέγχου, τα συναφή έγγραφα και κάθε άλλη πληροφορία που θα επιτρέψει στην Επιτροπή να συμμετάσχει αποτελεσματικά στον έλεγχο.

3.  Η συνδρομή της Επιτροπής συμβάλλει κυρίως:

Άρθρο 53

Συντονισμένα σχέδια ελέγχου

Η Επιτροπή μπορεί να συνιστά συντονισμένα σχέδια με τη διαδικασία του άρθρου 62 παράγραφος 2. Τα σχέδια αυτά:

ΤΙΤΛΟΣ VII

ΜΕΤΡΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΕΘΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ

Άρθρο 54

Ενέργειες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης

1.  Εάν η αρμόδια αρχή διαπιστώσει μη συμμόρφωση λαμβάνει μέτρα, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι ο υπεύθυνος θα διορθώσει την κατάσταση. Όταν αποφασίζει το χαρακτήρα των ληπτέων μέτρων, η αρμόδια αρχή λαμβάνει υπόψη της τη φύση της μη συμμόρφωσης και το ιστορικό του υπευθύνου όσον αφορά τη μη συμμόρφωση.

2.  Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν, ανάλογα με την περίπτωση, τα ακόλουθα μέτρα:

3.  Η αρμόδια αρχή παρέχει στον ενδιαφερόμενο υπεύθυνο επιχείρησης, ή σε εκπρόσωπο:

4.  Εφόσον απαιτείται, η αρμόδια αρχή ενημερώνει και την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους αποστολής για την απόφασή της.

5.  Όλες οι δαπάνες που προκύπτουν δυνάμει του παρόντος άρθρου βαρύνουν τον υπεύθυνο της επιχείρησης τροφίμων και ζωοτροφών.

Άρθρο 55

Κυρώσεις

1.  Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης της νομοθεσίας περί τροφίμων και ζωοτροφών και άλλων κοινοτικών διατάξεων που αφορούν την προστασία της υγείας και των συνθηκών διαβίωσης των ζώων και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

2.  Τα κράτη μέλη κοινοποιούν χωρίς καθυστέρηση στην Επιτροπή τις διατάξεις που εφαρμόζονται στις παραβάσεις της νομοθεσίας περί ζωοτροφών και τροφίμων καθώς και κάθε μεταγενέστερη τροποποίηση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΕΠΙΒΟΛΗΣ

Άρθρο 56

Μέτρα διασφάλισης

1.  Με βάση τις διαδικασίες που προβλέπονται στο άρθρο 53 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002, λαμβάνονται μέτρα εάν:

2.  Τα μέτρα αυτά εγκρίνονται μόνον αφού:

ΤΙΤΛΟΣ VIII

ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ

Άρθρο 57

Τροποποίηση της οδηγίας 96/23/ΕΚ

Η οδηγία 96/23/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

Άρθρο 58

Τροποποίηση της οδηγίας 97/78/ΕΚ

Η οδηγία 97/78/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

Άρθρο 59

Τροποποίηση της οδηγίας 2000/29/ΕΚ

Στην οδηγία 2000/29/ΕΚ προστίθεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 27α

Για το σκοπό της παρούσας οδηγίας και με την επιφύλαξη του άρθρου 21 της εν λόγω οδηγίας, ισχύουν, ανάλογα με την περίπτωση, τα άρθρα 41 έως 46 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τη διενέργεια επισήμων ελέγχων της συμμόρφωσης προς τη νομοθεσία περί ζωοτροφών και τροφίμων και προς τους κανόνες για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων ( 43 ).

Άρθρο 60

Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) 854/2004

Ο κανονισμός (ΕΚ) 854/2004 τροποποιείται ως εξής:

Άρθρο 61

Κατάργηση κοινοτικών πράξεων

1.  Οι οδηγίες 70/373/ΕΟΚ, 85/591/ΕΟΚ, 89/397/ΕΟΚ, 93/99/ΕΟΚ και 95/53/ΕΚ και οι αποφάσεις 93/383/ΕΟΚ, 98/728/ΕΚ και 1999/313/ΕΚ καταργούνται από την 1η Ιανουαρίου 2006. Η οδηγία 85/73/ΕΟΚ καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2008.

2.  Ωστόσο, οι κανόνες εφαρμογής που έχουν εγκριθεί με βάση τις εν λόγω πράξεις, ιδίως δε όσοι αναφέρονται στο παράρτημα VIII, εξακολουθούν να ισχύουν εφόσον δεν αντιβαίνουν στον παρόντα κανονισμό, εν αναμονή της θέσπισης των αναγκαίων διατάξεων βάσει του παρόντος κανονισμού.

3.  Οι παραπομπές στις καταργούμενες πράξεις θεωρούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό.

ΤΙΤΛΟΣ IX

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 62

Διαδικασία επιτροπής

1.  Η Επιτροπή επικουρείται από τη μόνιμη επιτροπή για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων που συγκροτήθηκε με το άρθρο 58 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 ή, όταν εξετάζονται θέματα υγείας των φυτών, από τη μόνιμη φυτοϋγειονομική επιτροπή που συγκροτήθηκε με την απόφαση 76/894/ΕΟΚ του Συμβουλίου ( 45 ).

2.  Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 3 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ίδιας απόφασης.

3.  Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ίδιας απόφασης.

Η προθεσμία που προβλέπει το άρθρο 5, παράγραφος 6, της απόφασης 1999/468/ΕΚ ορίζεται τρίμηνη.

▼M7

4.  Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται το άρθρο 5α παράγραφοι 1 έως 4 και το άρθρο 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 8 της ίδιας απόφασης.

▼M7

Άρθρο 63

Μέτρα εφαρμογής και μεταβατικά μέτρα

1.  Μεταβατικά μέτρα γενικής εμβέλειας που αποσκοπούν στην τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης και της τροποποίησης του κανονισμού με την προσθήκη νέων μη ουσιωδών στοιχείων, ιδίως:

οποιαδήποτε περαιτέρω συγκεκριμένα στοιχεία για τις απαιτήσεις που ορίζουν οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4.

Άλλα μεταβατικά μέτρα και μέτρα εφαρμογής που είναι αναγκαία για τη διασφάλιση της ενιαίας εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, μπορούν να θεσπιστούν σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 3. Αυτό εφαρμόζεται ιδίως:

2.  Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η ιδιαιτερότητα των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2092/91, (ΕΟΚ) αριθ. 2081/92 και (ΕΟΚ) αριθ. 2082/92, ειδικά μέτρα που θα θεσπιστούν από την Επιτροπή μπορούν να προβλέπουν τις αναγκαίες παρεκκλίσεις και προσαρμογές των κανόνων που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό. Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων του παρόντος κανονισμού διά της συμπλήρωσής του, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4.

Άρθρο 64

Τροποποίηση των παραρτημάτων και των παραπομπών σε ευρωπαϊκά πρότυπα

Τα μέτρα αυτά, που αποσκοπούν σε τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 62 παράγραφος 4:

▼C1

Άρθρο 65

Έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο

1.  Το αργότερο στις 20 Μαΐου 2007, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

2.  Η έκθεση επισκοπεί ειδικότερα την πείρα που αποκτήθηκε από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και εξετάζει ειδικότερα τα ακόλουθα ζητήματα:

3.  Η Επιτροπή συνοδεύει, εάν χρειάζεται, την έκθεση με κατάλληλες προτάσεις.

Άρθρο 66

Κοινοτική χρηματοδοτική στήριξη

1.  Οι πιστώσεις που απαιτούνται για:

εγκρίνονται για κάθε έτος στο πλαίσιο της διαδικασίας του προϋπολογισμού.

2.  Τα μέτρα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο γ), περιλαμβάνουν ιδίως την οργάνωση διασκέψεων, τη δημιουργία βάσεων δεδομένων, τη δημοσίευση πληροφοριών, την οργάνωση μελετών και τη διοργάνωση συνεδριάσεων για την προπαρασκευή των συνεδριάσεων της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων.

3.  Τεχνική υποστήριξη και χρηματοοικονομική συνδρομή από την Κοινότητα για τη διοργάνωση των δραστηριοτήτων που αναφέρονται στο άρθρο 50 μπορούν να παρέχονται εντός των ορίων των ανθρώπινων και οικονομικών πόρων που διαθέτει η Επιτροπή.

ΤΙΤΛΟΣ X

ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ

Άρθρο 67

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2006.

Ωστόσο, τα άρθρα 27 και 28 εφαρμόζονται από την 1η Ιανουαρίου 2007.

▼M4

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

ΕΔΑΦΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 2 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 15

▼C1

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΑΡΧΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I: ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II: ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΑΝΑΛΥΣΗΣ

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩΤΑΤΑ ΤΕΛΗ Ή ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

ΤΜΗΜΑ A: ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

ΤΜΗΜΑ B: ΚΑΤΩΤΑΤΑ ΠΟΣΑ

Τα κράτη μέλη εισπράττουν, για τους ελέγχους που σχετίζονται με τον ακόλουθο κατάλογο προϊόντων, τουλάχιστον τα αντίστοιχα ποσά τελών ή επιβαρύνσεων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Κατώτατα τέλη ή επιβαρύνσεις για την επιθεώρηση σφαγής

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

Κατώτατα τέλη ή επιβαρύνσεις για τους ελέγχους εργαστηρίων τεμαχισμού

Ανά τόνο κρέατος:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Κατώτατα τέλη ή επιβαρύνσεις για τις εγκαταστάσεις μεταποίησης θηραμάτων

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Κατώτατα τέλη ή επιβαρύνσεις για την παραγωγή γάλακτος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

Κατώτατα τέλη ή επιβαρύνσεις για την παραγωγή και την εμπορία προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας

Τα τέλη που εισπράττονται επί των ειδών που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ του κανονισμού (ΕΟΚ) 3703/85, δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 50 ευρώ ανά φορτίο.

Τα κράτη μέλη εισπράττουν 0,5 ευρώ/τόνο για τη μεταποίηση προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιέργειας.

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΤΑΤΑ ΤΕΛΗ Ή ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΖΟΝΤΩΝ ΖΩΩΝ ΠΟΥ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

ΤΜΗΜΑ A: ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Ή ΕΛΕΓΧΟΙ

Οι δραστηριότητες που καλύπτονται από τις οδηγίες 97/78/ΕΚ και 91/496/ΕΟΚ για τις οποίες τα κράτη μέλη εισπράττουν σήμερα τέλη δυνάμει της οδηγίας 85/73/ΕΟΚ.

ΤΜΗΜΑ B: ΤΕΛΗ Ή ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Τέλη που εφαρμόζονται στο εισαγόμενο κρέας

Τα κατώτατα τέλη για τον επίσημο έλεγχο ενός εισαγόμενου φορτίου κρέατος καθορίζονται στα:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

Τέλη που εφαρμόζονται στα εισαγόμενα αλιευτικά προϊόντα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Τέλη ή επιβαρύνσεις που επιβάλλονται στα προϊόντα κρέατος, στο κρέας πουλερικών, άγριων θηραμάτων, κουνελιών, εκτρεφόμενων θηραμάτων, σε υποπροϊόντα και σε ζωοτροφές ζωικής προέλευσης

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Τέλη που επιβάλλονται στη διαμετακόμιση προϊόντων και ζώντων ζωών μέσω της Κοινότητας

Το ποσό των τελών ή των επιβαρύνσεων για τον επίσημο έλεγχο της διαμετακόμισης προϊόντων ή ζώντων ζώων μέσω της Κοινότητας καθορίζεται σε κατώτατο επίπεδο 30 ευρώ, συν 20 ευρώ ανά δεκαπεντάλεπτο για κάθε μέλος του προσωπικού που ασχολείται με τους ελέγχους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

Τέλη που επιβάλλονται στα εισαγόμενα ζώντα ζώα

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΥΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΩΝ ΤΕΛΩΝ

▼M9

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ (EE)

(Προηγουμeνωσ αναφερoμενα ωσ «ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ»)

I.   ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΕΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΩΟΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ

1.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα

ANSES - Laboratoire de sécurité des aliments

Maisons-Alfort

Γαλλία

2.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τη διεξαγωγή αναλύσεων και δοκιμών για ζωονόσους (Salmonella)

Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM)

Bilthoven

Κάτω Χώρες

3.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για την παρακολούθηση των θαλάσσιων βιοτοξινών

Agencia Española de Seguridad Alimentaria (AESA)

Vigo

Ισπανία

4.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για την παρακολούθηση της ιογενούς και βακτηριολογικής μόλυνσης των δίθυρων μαλακίων

The laboratory of the Centre for Environment, Fisheries and Aquaculture Science (Cefas)

Weymouth

Ηνωμένο Βασίλειο

5.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τη Listeria monocytogenes

ANSES – Laboratoire de sécurité des aliments

Maisons-Alfort

Γαλλία

6.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τους θετικούς στην πηκτάση σταφυλόκοκκους, συμπεριλαμβανομένου του Staphylococccus aureus

ANSES – Laboratoire de sécurité des aliments

Maisons-Alfort

Γαλλία

7.    Εργαστήριο αναφοράς για την Escherichia coli, συμπεριλαμβανομένης της βεροτοξινογόνου E. Coli (VTEC)

Istituto Superiore di Sanità (ISS)

Ρώμη

Ιταλία

8.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για την καμπυλοβακτηρίωση

Statens Veterinärmedicinska Anstalt (SVA)

Ουψάλα

Σουηδία

9.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τα παράσιτα (ιδίως τα παράσιτα Trichinella, εχινόκοκκος και Anisakis)

Istituto Superiore di Sanità (ISS)

Ρώμη

Ιταλία

10.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για την αντιμικροβιακή αντοχή

Fødevareinstituttet

Danmarks Tekniske Universitet

Κοπεγχάγη

Δανία

11.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τις ζωικές πρωτεΐνες στις ζωοτροφές

Centre wallon de recherches agronomiques (CRA-W)

Gembloux

Βέλγιο

12.    Εργαστήρια αναφοράς ΕΕ για τα κατάλοιπα κτηνιατρικών φαρμάκων και προσμείξεων σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης

▼M11

▼M9

13.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τις μεταδοτικές σπογγώδεις εγκεφαλοπάθειες (ΜΣΕ)

Το εργαστήριο που αναφέρεται στο παράρτημα X κεφάλαιο Β του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 999/2001:

The Veterinary Laboratories Agency

Addlestone

Ηνωμένο Βασίλειο

14.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τα πρόσθετα που χρησιμοποιούνται στη διατροφή των ζώων

Το εργαστήριο που αναφέρεται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1831/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τις πρόσθετες ύλες που χρησιμοποιούνται στη διατροφή των ζώων ( 46 ):

Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Geel

Βέλγιο

15.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για γενετικώς τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ)

Το εργαστήριο που αναφέρεται στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1829/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, για τα γενετικώς τροποποιημένα τρόφιμα και ζωοτροφές ( 47 ):

Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Ispra

Ιταλία

16.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για υλικό που προορίζεται να έλθει σε επαφή με τρόφιμα

Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Ispra

Ιταλία

17.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τα κατάλοιπα φυτοφαρμάκων

18.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τα βαρέα μέταλλα στις ζωοτροφές και στα τρόφιμα

The Joint Research Centre of the European Commission

Geel

Βέλγιο

19.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τις μυκοτοξίνες

Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Geel

Βέλγιο

20.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τους πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες (ΠΑΥ)

Κοινό Κέντρο Ερευνών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Geel

Βέλγιο

21.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τις διοξίνες και και τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια (PCB) στις ζωοτροφές και τα τρόφιμα

Chemisches und Veterinäruntersuchungsamt (CVUA) Freiburg

Freiburg

Γερμανία

II.   ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΕΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΝΤΑΝΑ ΖΩΑ

1.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για την κλασσική πανώλη των χοίρων

Το εργαστήριο που αναφέρεται στην οδηγία 2001/89/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2001, σχετικά με κοινοτικά μέτρα για την καταπολέμηση της κλασικής πανώλης των χοίρων ( 48 ).

2.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για την πανώλη των ίππων

Το εργαστήριο που αναφέρεται στην οδηγία 92/35/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 1992, για τη θέσπιση των κανόνων ελέγχου και των μέτρων καταπολέμησης της πανώλους των ίππων ( 49 ).

3.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τη γρίπη των πτηνών

Το εργαστήριο που αναφέρεται στην οδηγία 2005/94/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2005, σχετικά με κοινοτικά μέτρα για την καταπολέμηση της γρίπης των πτηνών και την κατάργηση της οδηγίας 92/40/ΕΟΚ ( 50 ).

4.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για την ψευδοπανώλη των πτηνών

Το εργαστήριο που αναφέρεται στην οδηγία 92/66/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουλίου 1992, για τη θέσπιση κοινοτικών μέτρων για την καταπολέμηση της ψευδοπανώλους των πτηνών ( 51 ).

5.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τη φυσαλιδώδη νόσο των χοίρων

Το εργαστήριο που αναφέρεται στην οδηγία 92/119/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Δεκεμβρίου 1992, για τη θέσπιση γενικών κοινοτικών μέτρων καταπολέμησης ορισμένων ασθενειών των ζώων καθώς και ειδικών μέτρων για τη φυσαλιδώδη νόσο των χοίρων ( 52 ).

6.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τις ασθένειες των ψαριών

Veterinærinstituttet

Afdeling for Fjerkræ, Fisk og Pelsdyr

Danmarks Tekniske Universitet

Aarhus

Δανία

7.    Εργαστήριο αναφοράς της ΕΕ για τις ασθένειες των μαλακίων

Ifremer – Institut français de recherche pour l’exploitation de la mer

La Tremblade

Γαλλία

8.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας των αντιλυσσικών εμβολίων

Το εργαστήριο που αναφέρεται στην απόφαση 2000/258/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Μαρτίου 2000, για τον ορισμό ειδικού ινστιτούτου υπεύθυνου για τον καθορισμό των κριτηρίων τυποποίησης των ορολογικών δοκιμασιών ελέγχου της αποτελεσματικότητας των αντιλυσσικών εμβολίων ( 53 ).

9.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τον καταρροϊκό πυρετό του προβάτου

Το εργαστήριο που αναφέρεται στην οδηγία 2000/75/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2000, για τη θέσπιση ειδικών διατάξεων σχετικών με μέτρα καταπολέμησης και εξάλειψης του καταρροϊκού πυρετού του προβάτου ( 54 ).

10.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για την αφρικανική πανώλη των χοίρων

Το εργαστήριο που αναφέρεται στην οδηγία 2002/60/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση ειδικών διατάξεων για την καταπολέμηση της αφρικανικής πανώλης των χοίρων και την τροποποίηση της οδηγίας 92/119/ΕΟΚ όσον αφορά την πολιοεγκεφαλίτιδα του χοίρου και την αφρικανική πανώλη των χοίρων ( 55 ).

11.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τη ζωοτεχνία

Το εργαστήριο που αναφέρεται στην απόφαση 96/463/ΕΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1996, για τον ορισμό του οργανισμού αναφοράς που αναλαμβάνει να συνεργαστεί στο θέμα της ομοιομορφίας των μεθόδων δοκιμής και αξιολόγησης των αποτελεσμάτων των βοοειδών αναπαραγωγής καθαρής φυλής ( 56 ).

12.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τον αφθώδη πυρετό

Το εργαστήριο που αναφέρεται στην οδηγία 2003/85/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση κοινοτικών μέτρων για την καταπολέμηση του αφθώδους πυρετού, την κατάργηση της οδηγίας 85/511/ΕΟΚ και των αποφάσεων 89/531/ΕΟΚ και 91/665/ΕΟΚ και με την τροποποίηση της οδηγίας 92/46/ΕΟΚ ( 57 ).

13.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τη βρουκέλλωση

ANSES – Laboratoire de santé animale

Maisons-Alfort

Γαλλία

14.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τις νόσους των ιπποειδών πλην της πανώλους των ιπποειδών

ANSES – Laboratoire de santé animale/Laboratoire de pathologie équine

Maisons-Alfort

Γαλλία

15.    Εργαστήριο αναφοράς για τις νόσους των οστρακόδερμων

Centre for Environment, Fisheries & Aquaculture Science (Cefas)

Weymouth

Ηνωμένο Βασίλειο

16.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τη λύσσα

ANSES – Laboratoire de la rage et de la faune sauvage de Nancy

Malzeville

Γαλλία

17.    Εργαστήριο αναφοράς ΕΕ για τη φυματίωση των βοοειδών

VISAVET – Laboratorio de vigilancia veterinaria, Facultad de Veterinaria, Universidad Complutense de Madrid

Μαδρίτη

Ισπανία

▼

18.    Εργαστήριο αναφοράς της ΕΕ για την υγεία των μελισσών

ANSES – Sophia-Antipolis Laboratory

Sophia-Antipolis

Γαλλία

▼C1

---

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII

ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΕ ΙΣΧΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 61

---

( 1 ) ΕΕ C 234 της 30.9.2003, σ. 25.

( 2 ) ΕΕ C 23 της 27.1.2004, σ. 14.

( 3 ) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 9ης Μαρτίου 2004 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 26ης Απριλίου 2004.

( 4 ) ΕΕ L 31 της 1.2.2002, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1642/2003 (ΕΕ L 245 της 29.9.2003, σ. 4).

( 5 ) ΕΕ L 169 της 10.7.2000, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2004/31/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 85 της 23.3.2004, σ. 18).

( 6 ) ΕΕ L 198 της 22.7.1991, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 392/2004 (ΕΕ L 65 της 10.1.2004, σ. 1).

( 7 ) ΕΕ L 208 της 24.7.1992, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003 του (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 1).

( 8 ) ΕΕ L 208 της 24.7.1992, σ. 9· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003.

( 9 ) Οδηγία 97/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1997, για καθορισμό των αρχών οργάνωσης των κτηνιατρικών ελέγχων των προϊόντων που εισάγονται στην Κοινότητα από τρίτες χώρες (ΕΕ L 24 της 30.1.1998, σ. 9).

( 10 ) Οδηγία 91/496/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, για τον καθορισμό των βασικών αρχών σχετικά με την οργάνωση των κτηνιατρικών ελέγχων των ζώων προέλευσης τρίτων χωρών που εισάγονται στην Κοινότητα (ΕΕ L 268 της 24.9.1991, σ. 56)· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 96/43/ΕΚ (ΕΕ L 162 της 1.7.1996, σ. 1).

( 11 ) ΕΕ L 265 της 8.11.1995, σ. 17· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2001/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 234 της 1.9.2001, σ. 55).

( 12 ) ΕΕ L 302 της 19.10.1992, σ. 1· κΚανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2700/2000 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 311 της 12.12.2000, σ. 17).

( 13 ) ΕΕ L 40 της 17.2.1993, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003.

( 14 ) ΕΕ L 139 της 30.4.2004, σ. 55.

( 15 ) ΕΕ L 332 της 30.12.1995, σ. 15· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003.

( 16 ) Οδηγία 96/22/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 1996, για την απαγόρευση της χρησιμοποίησης ορισμένων ουσιών με ορμονική ή θυρεοστατική δράση και των β- ανταγωνιστικών ουσιών (ΕΕ L 125 της 23.5.1996, σ. 3)· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/74/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 262 της 14.10.2003, σ. 17).

( 17 ) Οδηγία 96/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 1996, περί της λήψης μέτρων ελέγχου για ορισμένες ουσίες και τα κατάλοιπά τους σε ζώντα ζώα και στα προϊόντα τους (ΕΕ L 125 της 23.5.1996, σ. 10)· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003.

( 18 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 854/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον καθορισμό ειδικών διατάξεων για την οργάνωση των επίσημων ελέγχων στα προϊόντα ζωικής προέλευσης που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο (ΕΕ L 139 της 30.4.2004, σ. 206).

( 19 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 999/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για τη θέσπιση κανόνων πρόληψης, καταπολέμησης και εξάλειψης ορισμένων μεταδοτικών σπογγωδών εγκεφαλοπαθειών (ΕΕ L 147 της 31.5.2001, σ. 1)· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2245/2003 της Επιτροπής (ΕΕ L 333 της 20.12.2003, σ. 28).

( 20 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2160/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Νοεμβρίου 2003, για τον έλεγχο της σαλμονέλας και άλλων τροφιμογενών ζωονοσογόνων παραγόντων (ΕΕ L 325 της 12.12.2003, σ. 1).

( 21 ) Οδηγία 86/362/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 1986, σχετικά με τον καθορισμό των ανώτατων περιεκτικοτήτων για τα κατάλοιπα φυτοφαρμάκων μέσα και πάνω στα σιτηρά (ΕΕ L 221 της 7.8.1986, σ. 37)· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2004/2/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 14 της 21.1.2004, σ. 10).

( 22 ) Οδηγία 90/642/EOK του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 1990, σχετικά με τον καθορισμό των ανώτατων περιεκτικοτήτων για τα κατάλοιπα φυτοφαρμάκων επάνω ή μέσα σε ορισμένα προϊόντα φυτικής προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων των οπωροκηπευτικών (ΕΕ L 350 της 14.12.1990, σ. 71)· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2004/2/ΕΚ.

( 23 ) Οδηγία 92/1/EOK της Επιτροπής, της 13ης Ιανουαρίου 1992, σχετικά με τον έλεγχο της θερμοκρασίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς και στους χώρους αποθήκευσης και φύλαξης τροφίμων βαθείας καταψύξεως που προορίζονται για τη διατροφή του ανθρώπου (ΕΕ L 34 της 11.2.1992, σ. 28).

( 24 ) Οδηγία 92/2/ΕΟΚ της Επιτροπής, της 13ης Ιανουαρίου 1992, για τον καθορισμό του τρόπου δειγματοληψίας και της κοινοτικής μεθόδου ανάλυσης για τον επίσημο έλεγχο των θερμοκρασιών των τροφίμων βαθείας καταψύξεως που προορίζονται για τη διατροφή του ανθρώπου (ΕΕ L 34 της 11.2.1992, σ. 30).

( 25 ) Οδηγία 70/373/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1970, περί εισαγωγής τρόπων λήψεως δειγμάτων και μεθόδων κοινοτικής αναλύσεως για τον επίσημο έλεγχο των ζωοτροφών (ΕΕ L 170 της 3.8.1970, σ. 2)· oδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 807/2003 (ΕΕ L 122 της 16.5.2003, σ. 36).

( 26 ) Οδηγία 85/591/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1985, για την καθιέρωση κοινοτικών τρόπων δειγματοληψίας και μεθόδων ανάλυσης για τον έλεγχο των τροφίμων που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο (ΕΕ L 372 της 31.12.1985, σ. 50)· oδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1).

( 27 ) Οδηγία 89/397/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1989, σχετικά με τον επίσημο έλεγχο των τροφίμων (ΕΕ L 186 της 30.6.1989, σ. 23).

( 28 ) Οδηγία 93/99/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 29ης Οκτωβρίου 1993, σχετικά με τα πρόσθετα μέτρα που αφορούν τον επίσημο έλεγχο των τροφίμων (ΕΕ L 290 της 24.11.1993, σ. 14)· oδηγία όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003.

( 29 ) Απόφαση 93/383/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, όσον αφορά τα εργαστήρια αναφοράς για τον έλεγχο των θαλασσίων βιοτοξινών (ΕΕ L 166 της 8.7.1993, σ. 31)· απόφαση όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση 1999/312/ΕΚ (ΕΕ L 120 της 8.5.1999, σ. 37).

( 30 ) Οδηγία 96/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1996, που τροποποίησε και κωδικοποίησε την οδηγία 85/73/ΕΚ για τη χρηματοδότηση των υγειονομικών επιθεωρήσεων και ελέγχων των ζώντων ζώων και ορισμένων ζωικών προϊόντων (ΕΕ L 162 της 1.7.1996, σ. 1).

( 31 ) Απόφαση 98/728/ΕΚ του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 1998, όσον αφορά ένα κοινοτικό σύστημα τελών στον τομέα της διατροφής των ζώων (ΕΕ L 346 της 22.12.1998, σ. 51).

( 32 ) Απόφαση 1999/313/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 1999, για τα εργαστήρια αναφοράς για τον έλεγχο των μολύνσεων των δίθυρων μαλακίων από βακτήρια και ιούς (ΕΕ L 120 της 8.5.1999, σ. 40).

( 33 ) ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

( 34 ) EE L 281 της 23.11.1995, σ. 31· οδηγία όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

( 35 ) ΕΕ L 145 της 31.5.2001, σ. 43.

( 36 ) ΕΕ L 224 της 18.8.1990, σ. 19· απόφαση όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 806/2003.

( 37 ) ΕΕ L 351 της 2.12.1989, σ. 34.

( 38 ) ΕΕ L 165 της 30.4.2004, σ. 1.»

( 39 ) ΕΕ L 165 της 30.4.2004, σ. 1.»

( 40 ) ΕΕ L 273 της 10.10.2002, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 808/2003 της Επιτροπής (ΕΕ L 117 της 13.5.2003, σ. 1).

( 41 ) ΕΕ L 18 της 23.1.2003, σ. 11.

( 42 ) ΕΕ L 139 της 30.4.2004.»

( 43 ) ΕΕ L 165 της 30.4.2004, σ. 1.»

( 44 ) ΕΕ L 165 της 30.4.2004, σ. 1.»

( 45 ) ΕΕ L 340 της 9.12.1976, σ. 25.

( 46 ) ΕΕ L 268 της 18.10.2003, σ. 29.

( 47 ) ΕΕ L 268 της 18.10.2003, σ. 1.

( 48 ) ΕΕ L 316 της 1.12.2001, σ. 5.

( 49 ) ΕΕ L 157 της 10.6.1992, σ. 19.

( 50 ) ΕΕ L 10 της 14.1.2006, σ. 16.

( 51 ) ΕΕ L 260 της 5.9.1992, σ. 1.

( 52 ) ΕΕ L 62 της 15.3.1993, σ. 69.

( 53 ) ΕΕ L 79 της 30.3.2000, σ. 40.

( 54 ) ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 74.

( 55 ) ΕΕ L 192 της 20.7.2002, σ. 27.

( 56 ) ΕΕ L 192 της 2.8.1996, σ. 19.

( 57 ) ΕΕ L 306 της 22.11.2003, σ. 1.

( 58 ) ΕΕ L 155 της 12.7.1971, σ. 13·οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 1999/27/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 118 της 6.5.1999, σ. 36).

( 59 ) ΕΕ L 279 της 20.12.1971, σ. 7· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 98/64/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 257 της 19.9.1998, σ. 14).

( 60 ) ΕΕ L 123 της 29.5.1972, σ. 6· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 1999/79/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 209 της 7.8.1999, σ. 23).

( 61 ) ΕΕ L 83 της 30.3.1973, σ. 21·οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 1999/27/ΕΚ της Επιτροπής.

( 62 ) ΕΕ L 102 της 15.4.1976, σ. 1.

( 63 ) ΕΕ L 102 της 15.4.1976, σ. 8· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 94/14/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 94 της 13.4.1994, σ. 30).

( 64 ) ΕΕ L 206 της 29.7.1978, σ. 43· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 84/4/ΕΟΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 15 της 18.1.1984, σ. 28).

( 65 ) ΕΕ L 257 της 10.9.1981, σ. 38.

( 66 ) ΕΕ L 238 της 6.9.1984, σ. 34.

( 67 ) ΕΕ L 234 της 17.9.1993, σ. 17.

( 68 ) ΕΕ L 329 της 30.12.1993, σ. 54.

( 69 ) ΕΕ L 257 της 19.9.1998, σ. 14.

( 70 ) ΕΕ L 339 της 24.12.2003, σ. 78.

( 71 ) ΕΕ L 118 της 6.5.1999, σ. 36.

( 72 ) ΕΕ L 207 της 6.8.1999, σ. 13.

( 73 ) ΕΕ L 174 της 13.7.2000, σ. 32.

( 74 ) ΕΕ L 209 της 6.8.2002, σ. 15.

( 75 ) ΕΕ L 261 της 24.9.1998, σ. 32.