Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 01989R1553-20210101

Consolidated text: Κανονισμός (ΕΟΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1553/89 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 1989, για το ομοιόμορφο οριστικό καθεστώς είσπραξης των ιδίων πόρων που προέρχονται από το φόρο επί της προστιθέμενης αξίας

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/1989/1553/2021-01-01

01989R1553 — EL — 01.01.2021 — 003.001


Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο

►B

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ, ΕΥΡΑΤΟΜ) ΑΡΙΘ. 1553/89 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 29ης Μαΐου 1989

για το ομοιόμορφο οριστικό καθεστώς είσπραξης των ιδίων πόρων που προέρχονται από το φόρο επί της προστιθέμενης αξίας

(ΕΕ L 155 της 7.6.1989, σ. 9)

Τροποποιείται από:

 

 

Επίσημη Εφημερίδα

  αριθ.

σελίδα

ημερομηνία

 M1

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ, ΕΥΡΑΤΟΜ) ΑΡΙΘ. 1026/1999 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 10ης Μαΐου 1999

  L 126

1

20.5.1999

 M2

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 807/2003 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 14ης Απριλίου 2003

  L 122

36

16.5.2003

►M3

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/769 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 30ής Απριλίου 2021

  L 165

9

11.5.2021



Σημείωση: Αυτή η κωδικοποιημένη έκδοση περιέχει αναφορές στην ευρωπαϊκή λογιστική μονάδα ή/και στο Ecu, οι οποίες, από την 1η Ιανουαρίου 1999, πρέπει να θεωρούνται ως αναφορές στο ευρώ — κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 3308/80 του Συμβουλίου (ΕΕ L 345 της 20.12.1980, σ. 1)και κανονισμός (ΕΚ)αριθ. 1103/97 του Συμβουλίου (ΕΕ L 162 της 19.6.1997, σ. 1)· διορθωτικό στην ΕΕ L 313 της 21.11.1998, σ. 29.




▼B

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΟΚ, ΕΥΡΑΤΟΜ) αριθ. 1553/89 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 29ης Μαΐου 1989

για το ομοιόμορφο οριστικό καθεστώς είσπραξης των ιδίων πόρων που προέρχονται από το φόρο επί της προστιθεμένης αξίας



▼M3 —————

▼M3

Άρθρο 1

Ο ίδιος πόρος που βασίζεται στον ΦΠΑ υπολογίζεται με την εφαρμογή του ενιαίου συντελεστή καταβολής που αναφέρεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 ( 1 ), στη βάση που προσδιορίζεται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.



▼M3 —————

▼M3

Άρθρο 2

Ο ίδιος πόρος που βασίζεται στον ΦΠΑ υπολογίζεται στη βάση των φορολογητέων πράξεων που αναφέρονται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου ( 2 ).



▼M3 —————

▼M3

Άρθρο 3

1.  
Για δεδομένο ημερολογιακό έτος, η βάση του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΠΑ καθορίζεται με τη διαίρεση του συνολικού ποσού των καθαρών εσόδων ΦΠΑ που εισπράχθηκαν από κράτος μέλος από τις συναλλαγές που αναφέρονται στο άρθρο 2 κατά τη διάρκεια του εν λόγω έτους, διορθώθηκαν σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, διά του οριστικού πολυετούς σταθμισμένου μέσου συντελεστή, όπως υπολογίζεται σύμφωνα με τη μέθοδο που ορίζεται στο άρθρο 4.

Ο εν λόγω οριστικός πολυετής σταθμισμένος μέσος συντελεστής εκφράζεται ως ποσοστό, με εφαρμογή της μεθόδου που ορίζεται στο άρθρο 4.

2.  

Το συνολικό ποσό των καθαρών εσόδων ΦΠΑ που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου διορθώνονται ώστε να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα:

α) 

τα ποσά τα οποία θεωρούνται, για τους σκοπούς του ιδίου πόρου, πράξεις που προέρχονται από ή προορίζονται προς ένα κράτος μέλος, ακόμη και αν προέρχονται από ή προορίζονται προς έδαφος που αναφέρεται στο άρθρο 6 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ·

β) 

τα ποσά που προέρχονται από συναλλαγές με προέλευση ή προορισμό έναν από τους τόπους οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο 7 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, στο μέτρο που κράτος μέλος μπορεί να αποδείξει ότι τα έσοδα έχουν μεταφερθεί στον τόπο αυτό·

γ) 

τα ποσά που οφείλονται βάσει διορθώσεων που συντελούνται λόγω παραβιάσεων της οδηγίας 2006/112/ΕΚ.

3.  
Το ποσό που καθορίζεται από την εφαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου πολλαπλασιάζεται επί του ενιαίου συντελεστή καταβολής δυνάμει του άρθρου 2 παράγραφος 1 στοιχείο β) της απόφασης (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 για να προκύψει ο ίδιος πόρος που βασίζεται στον ΦΠΑ που πρέπει να αποδοθεί στον προϋπολογισμό της Ένωσης.

Άρθρο 4

1.  
Ο ίδιος πόρος που βασίζεται στον ΦΠΑ υπολογίζεται βάσει ημερολογιακών ετών.
2.  
Ο οριστικός πολυετής σταθμισμένος μέσος συντελεστής υπολογίζεται με βάση τη μέθοδο που καθορίζεται στις παραγράφους 3 έως 8.
3.  
Ο οριστικός πολυετής σταθμισμένος μέσος συντελεστής είναι το ποσοστό που υπολογίζεται από κάθε κράτος μέλος, αντίστοιχα, για το οικονομικό έτος 2016, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου όπως ίσχυαν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2021.
4.  
Το ποσοστό στο οποίο εκφράζεται ο οριστικός πολυετής σταθμισμένος μέσος συντελεστής στρογγυλοποιείται έως και το τέταρτο δεκαδικό ψηφίο.
5.  
Ο οριστικός πολυετής σταθμισμένος μέσος συντελεστής έχει ελεγχθεί και δεν υπόκειται σε γνωστοποίηση σχετικά με εκκρεμή σημεία, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 2.
6.  
Μέχρι τα σημεία που γνωστοποιήθηκαν ως αναφερόμενα στο άρθρο 9 παράγραφος 2 να επιλυθούν, χρησιμοποιείται σταθμισμένος μέσος συντελεστής που υπόκειται σε γνωστοποίηση, και ο οποίος θεωρείται ως προσωρινός πολυετής σταθμισμένος μέσος συντελεστής.
7.  
Μετά την επίλυση των σημείων που γνωστοποιήθηκαν ως αναφερόμενα στο άρθρο 9 παράγραφος 2, το προκύπτον ποσοστό αντικαθιστά τον προσωρινό πολυετή σταθμισμένο μέσο συντελεστή και καθίσταται ο οριστικός πολυετής σταθμισμένος μέσος συντελεστής από το οικονομικό έτος 2021 και εξής.
8.  
Οι δημοσιονομικές επιπτώσεις που προκύπτουν από τυχόν διαφορά μεταξύ του προσωρινού και του οριστικού πολυετούς σταθμισμένου μέσου συντελεστή εξετάζονται στο πλαίσιο της διαδικασίας που περιγράφεται στο άρθρο 10β παράγραφος 5 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 609/2014 ( 3 ) του Συμβουλίου («κατάρτιση ετήσιου ισοζυγίου»).



▼M3 —————

▼M3

Άρθρο 7

1.  
Έως τις 31 Ιουλίου εκάστου έτους, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή κατάσταση του συνολικού ποσού της βάσης του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΠΑ για το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 3, και επί του οποίου πρέπει να εφαρμοστεί ο ενιαίος συντελεστής καταβολής που αναφέρεται στο άρθρο 1.
2.  
Η κατάσταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου περιλαμβάνει όλα τα απαραίτητα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό της βάσης και τα οποία απαιτούνται για τους ελέγχους που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/768 του Συμβουλίου ( 4 ).
3.  
Τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό της βάσης του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΠΑ είναι τα πλέον πρόσφατα στοιχεία που είναι διαθέσιμα κατά την κατάρτιση της κατάστασης.
4.  
Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν παράταση της προθεσμίας που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου εάν έκτακτες περιστάσεις πέραν του ελέγχου τους καθιστούν αδύνατη την εκτέλεση των υπολογισμών σύμφωνα με το άρθρο 3 και, συνεπώς, την τήρηση της εν λόγω προθεσμίας. Το αίτημα αυτό υποβάλλεται εγγράφως στην Επιτροπή και εκθέτει λεπτομερώς τους λόγους στους οποίους οφείλονται οι έκτακτες περιστάσεις.
5.  
Η Επιτροπή, αφότου εξετάσει το αίτημα που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου, μπορεί να χορηγήσει άπαξ παράταση της προθεσμίας που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου, κατά δύο μήνες το πολύ. Η Επιτροπή υποβάλλει ετησίως έκθεση στην επιτροπή του άρθρου 13 παράγραφος 1 σχετικά με τον αριθμό των αιτημάτων και τις αντίστοιχες αποφάσεις της επ’ αυτών.

Άρθρο 8

Το αργότερο στις 15 Απριλίου κάθε έτους, για δημοσιονομικούς σκοπούς, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή έναν κατ’ εκτίμηση υπολογισμό της βάσης του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΠΑ για το επόμενο οικονομικό έτος.

Άρθρο 9

1.  
Οι για οποιοδήποτε λόγο διορθώσεις των καταστάσεων που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού και αφορούν προηγούμενα οικονομικά έτη πραγματοποιούνται με συμφωνία μεταξύ της Επιτροπής και του οικείου κράτους μέλους.

Αν το οικείο κράτος μέλος και η Επιτροπή δεν συμφωνούν επί τυχόν διόρθωσης, η Επιτροπή ενημερώνει με επιστολή το εν λόγω κράτος μέλος σχετικά με την αναγκαία διόρθωση. Η εν λόγω επιστολή επέχει θέση «μέτρων» κατά την έννοια του άρθρου 12 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 609/2014.

1α.  
Το οικείο κράτος μέλος μπορεί να ζητήσει από την Επιτροπή να επανεξετάσει την κοινοποιηθείσα διόρθωση στην επιστολή που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο του παρόντος άρθρου εντός δύο μηνών από την ημερομηνία παραλαβής της εν λόγω επιστολής. Η επανεξέταση περατώνεται με απόφαση η οποία εκδίδεται από την Επιτροπή εντός τριών μηνών από την ημερομηνία παραλαβής του σχετικού αιτήματος του κράτους μέλους.

Οσάκις με την απόφαση της Επιτροπής αναθεωρούνται εν όλω ή εν μέρει τα ποσά που αντιστοιχούν στη διόρθωση που κοινοποιήθηκε στην επιστολή που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο του παρόντος άρθρου, το κράτος μέλος αποδίδει το αντίστοιχο ποσό. Το αίτημα κράτους μέλους για επανεξέταση της διόρθωσης ή τυχόν άσκηση προσφυγής για την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής δεν θίγουν την υποχρέωση του κράτους μέλους να αποδώσει το ποσό που αντιστοιχεί στη διόρθωση.

Οι διορθώσεις στις καταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 συγκεντρώνονται σε συνολικές καταστάσεις οι οποίες τροποποιούν τις προηγούμενες καταστάσεις για τα οικεία οικονομικά έτη.

1β.  
Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για την περαιτέρω διευκρίνιση της διαδικασίας όσον αφορά την επανεξέταση που αναφέρεται στην παράγραφο 1α. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 13 παράγραφος 3.
2.  
Μετά τις 31 Ιουλίου του τέταρτου έτους που ακολουθεί το οικείο οικονομικό έτος, οι καταστάσεις που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 δεν υπόκεινται πλέον σε διόρθωση, εκτός εάν οι σχετικές διορθώσεις αφορούν σημεία που έχουν γνωστοποιηθεί πριν από την ημερομηνία αυτή, είτε από την Επιτροπή είτε από το οικείο κράτος μέλος.



▼M3 —————

▼M3

Άρθρο 10

1.  
Το αργότερο στις 30 Απριλίου κάθε έτους, κάθε κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή σχετικά με τις λύσεις και τις σχετικές τροποποιήσεις που σκοπεύει να υιοθετήσει για να καθορίσει τα ποσά που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β). Η προτεινόμενη λύση περιλαμβάνει, κατά περίπτωση, τη φύση των δεδομένων που το κράτος μέλος θεωρεί κατάλληλα, καθώς και έναν κατ’ εκτίμηση υπολογισμό της αξίας της βάσης του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΠΑ για κάθε στοιχείο.

Το αργότερο έως τις 31 Μαΐου του ίδιου έτους, η Επιτροπή διαβιβάζει στα λοιπά κράτη μέλη τις πληροφορίες που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου και τις οποίες έχει λάβει από κράτος μέλος.

2.  
Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τις λύσεις και τις σχετικές τροποποιήσεις που προτείνουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη συμβουλευτική διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 13 παράγραφος 2 και εντός εξήντα ημερών από τη γνωμοδότηση της επιτροπής που αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 1.

Άρθρο 11

1.  
Μετά τις επιθεωρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/768, η κατάσταση που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού διορθώνεται όπως προβλέπεται στο άρθρο 9.
2.  
Όσον αφορά τον οριστικό πολυετή σταθμισμένο μέσο συντελεστή που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 2, η Επιτροπή αξιολογεί τις διορθώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 9 τις οποίες υποβάλλουν τα κράτη μέλη προκειμένου να επιλύσουν τυχόν γνωστοποιήσεις με αντικείμενο εκκρεμή σημεία σχετικά με τον σταθμισμένο μέσο συντελεστή·

Άρθρο 12

1.  
Κάθε έτος, κάθε κράτος μέλος παρέχει στην Επιτροπή πληροφορίες για όλες τις σχετικές αλλαγές, σε σχέση με τις πληροφορίες που υποβλήθηκαν νωρίτερα, τις οποίες επιφέρει στις διοικητικές πρακτικές και διαδικασίες που εφαρμόζει για την είσπραξη του ΦΠΑ.
2.  
Η Επιτροπή εξετάζει, σε συνεργασία με το οικείο κράτος μέλος, κατά πόσον μπορούν να βελτιωθούν οι πρακτικές και διαδικασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1.
3.  
Η Επιτροπή συντάσσει έκθεση ανά πενταετία για τα μέτρα που έλαβαν και την πρόοδο που σημείωσαν τα κράτη μέλη κατά την είσπραξη του ΦΠΑ, καθώς και για τυχόν βελτιώσεις.

Η Επιτροπή υποβάλλει την έκθεση αυτή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο για πρώτη φορά το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2025.

Άρθρο 13

1.  
Η Επιτροπή επικουρείται από τη συμβουλευτική επιτροπή ιδίων πόρων (ΣΕΙΠ/ΦΠΑ) που έχει συσταθεί με το άρθρο 7 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/768 . Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 5 ).
2.  
Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.
3.  
Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

▼M3

Άρθρο 13α

1.  

Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με τη λειτουργία του συστήματος του ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΠΑ το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 2025. Η έκθεση αναφέρει:

α) 

τον αριθμό των κρατών μελών που εξακολουθούν να εφαρμόζουν σταθμισμένο μέσο συντελεστή υποκείμενο σε γνωστοποιήσεις σχετικά με εκκρεμή σημεία·

β) 

τυχόν μεταβολές των εθνικών συντελεστών ΦΠΑ.

2.  
Η έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνει αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της επάρκειας του συστήματος ιδίου πόρου που βασίζεται στον ΦΠΑ και, ιδίως, του πολυετούς σταθμισμένου μέσου συντελεστή. Όπου αρμόζει, η έκθεση συνοδεύεται από πρόταση τροποποίησης του παρόντος κανονισμού με σκοπό τον υπολογισμό του οριστικού πολυετούς σταθμισμένου μέσου συντελεστή με βάση πιο πρόσφατα στοιχεία.



▼M3 —————

▼B

Άρθρο 14

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 1989.

Πάντως, ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται για την κατάρτιση ή τη διόρθωση των καταστάσεων που εμφανίζουν τη βάση των πόρων ΦΠΑ για τα έτη πριν από το 1989 και έχουν καταρτιστεί σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΟΚ, Ευρατόμ, ΕΚΑΧ) αριθ. 2892/77, ο οποίος εξακολουθεί να εφαρμόζεται για τις εν λόγω καταστάσεις.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα του τα μέρη και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.



( 1 ) Απόφαση (ΕΕ, Ευρατόμ) 2020/2053 του Συμβουλίου, της 14ης Δεκεμβρίου 2020, για το σύστημα των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την κατάργηση της απόφασης 2014/335/ΕΕ, Ευρατόμ (ΕΕ L 424 της 15.12.2020, σ. 1).·

( 2 ) Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Νοεμβρίου 2006 σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (ΕΕ L 347 της 11.12.2006, σ. 1).

( 3 ) Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 609/2014 του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2014, για τις μεθόδους και τη διαδικασία απόδοσης των παραδοσιακών ιδίων πόρων και των ιδίων πόρων που βασίζονται στον ΦΠΑ και το ΑΕΕ και για τα μέτρα αντιμετώπισης των ταμειακών αναγκών (ΕΕ L 168 της 7.6.2014, σ. 39).

( 4 ) Κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2021/768 του Συμβουλίου, της 30ής Απριλίου 2021, σχετικά με τη θέσπιση εκτελεστικών μέτρων για το σύστημα των ιδίων πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 608/2014 (ΕΕ L 165, 1).·

( 5 ) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).·

Top