10.11.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 269/30

1)

Πρέπει να ερμηνευθεί το άρθρο 4, παράγραφος 2, της οδηγίας 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου υπό την έννοια ότι, στην περίπτωση κατά την οποία ένας εργαζόμενος έχει καταγγείλει ο ίδιος τη σύμβαση εργασίας του κατόπιν σημαντικής χειροτερεύσεως των όρων εργασίας του λόγω μεταβιβάσεως της επιχειρήσεως, κάθε κράτος μέλος πρέπει να εγγυάται στον εργαζόμενο, στο πλαίσιο της εσωτερικής εννόμου τάξεώς του, μια αξίωση για οικονομική αποζημίωση έναντι του εργοδότη αντίστοιχη με εκείνη που προβλέπεται όταν ο εργοδότης καταγγέλλει παράνομα τη σύμβαση εργασίας, σε περίπτωση που ο εργοδότης έχει τηρήσει, κατά την έννοια του άρθρου 3, παράγραφος 3, της οδηγίας, τη συλλογική σύμβαση που δέσμευε τον μεταβιβάζοντα και εξασφάλιζε καλύτερους όρους εργασίας μόνο μέχρι τη λήξη της και η χειροτέρευση των όρων εργασίας απορρέει από τη λήξη αυτή;

2)

Εάν η ευθύνη του εργοδότη σύμφωνα με την οδηγία δεν είναι τέτοιας εκτάσεως όπως περιγράφεται στο πρώτο ερώτημα, υφίσταται παρά ταύτα κάποια υποχρέωση του εργοδότη, παραδείγματος χάρη προς καταβολή αποδοχών ή άλλης παροχής κατά το διάστημα της προθεσμίας καταγγελίας της συμβάσεως, που πρέπει να τηρεί ο εργοδότης;