1)

Συνάδει με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, το άρθρο 114, παράγραφος 3, και το άρθρο 169 ΣΛΕΕ, τα άρθρα 38 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις αρχές της αποτελεσματικότητας και της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, καθώς και με το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ (1) του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές, εφαρμογή του δικαίου κράτους μέλους δυνάμει της οποίας

2)

Συνάδει με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, το άρθρο 114, παράγραφος 3, και το άρθρο 169 ΣΛΕΕ, τα άρθρα 38 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις αρχές της αποτελεσματικότητας και της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, καθώς και με το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 εφαρμογή του δικαίου κράτους μέλους δυνάμει της οποίας διαφέρουν, ως προς την παραγραφή, η επιδίωξη της αξίωσης του πιστωτικού φορέα με διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης και η άσκηση των μέσων άμυνας του καταναλωτή που επικαλείται την ύπαρξη καταχρηστικής ρήτρας για να αντικρούσει την εν λόγω αξίωση, δεδομένου ότι το χρονικό σημείο από το οποίο ο καταναλωτής μπορεί να ασκήσει την αξίωσή του είναι, κατά την εθνική κανονιστική ρύθμιση, ο χρόνος της μονομερούς καταγγελίας της σύμβασης εκ μέρους του πιστωτικού φορέα και, μετά την παρέλευση πέντε ετών από το συγκεκριμένο χρονικό σημείο, το δικαίωμα του καταναλωτή να ζητήσει την κήρυξη της σύμβασης ως ανίσχυρης και, συγχρόνως, τον καθορισμό των έννομων συνεπειών του εν λόγω ανίσχυρου αποσβήνεται, ακόμη και σε περίπτωση στην οποία ο πιστωτικός φορέας ασκεί την απαίτησή του έναντι του καταναλωτή σε διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης δυνάμει συμβολαιογραφικής πράξης, διαδικασία στο πλαίσιο της οποίας ο καταχρηστικός χαρακτήρας των συμβατικών ρητρών δεν εξετάζεται;

3)

Συνάδει με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, το άρθρο 114, παράγραφος 3, και το άρθρο 169 ΣΛΕΕ, τα άρθρα 38 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις αρχές της αποτελεσματικότητας και της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, καθώς και με το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 εφαρμογή του δικαίου κράτους μέλους δυνάμει της οποίας δεν θεωρείται ότι υπάρχει σώρευση αγωγών –και, επομένως, από την άποψη της παραγραφής, οι αγωγές δεν θεωρούνται αυτοτελείς– όταν ο καταναλωτής ασκεί αξίωση κήρυξης της σύμβασης ως ανίσχυρης στο σύνολό της λόγω της ύπαρξης καταχρηστικής ρήτρας και, συγχρόνως, αξίωση επιστροφής, η οποία πρέπει να ασκηθεί για τον καθορισμό των έννομων συνεπειών του ανίσχυρου χαρακτήρα της σύμβασης, εάν τα ανωτέρω συνεπάγονται ότι, μετά την παραγραφή της αξίωσης επιστροφής, δεν είναι επίσης δυνατή η αυτοτελής εξέταση του καταχρηστικού χαρακτήρα της συμβατικής ρήτρας και η κήρυξη της σύμβασης ως ανίσχυρης και, κατά συνέπεια, δεν μπορεί επίσης να ζητηθεί η ματαίωση της αναγκαστικής εκτέλεσης;

4)

Συνάδει με το άρθρο 19, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, ΣΕΕ, το άρθρο 114, παράγραφος 3, και το άρθρο 169 ΣΛΕΕ, τα άρθρα 38 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις αρχές της αποτελεσματικότητας και της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, καθώς και με το άρθρο 6, παράγραφος 1, και το άρθρο 7, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/13 εφαρμογή του δικαίου κράτους μέλους δυνάμει της οποίας, όσον αφορά την εύλογη γνώση του καταναλωτή για τον καταχρηστικό χαρακτήρα συμβατικής ρήτρας –και την αναστολή της παραγραφής–, δεν μπορεί να εξακριβωθεί η θέση της νομολογίας κατά την εφαρμογή του δικαίου του κράτους μέλους σχετικά με τη μη σαφή και μη κατανοητή διατύπωση των συμβατικών ρητρών δυνάμει των οποίων ο καταναλωτής φέρει τον συναλλαγματικό κίνδυνο και σχετικά με τον καταχρηστικό χαρακτήρα τέτοιων ρητρών;