1)

Έχουν σημασία, για τους σκοπούς του άρθρου 1, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α’, της οδηγίας 98/59/ΕΚ (1), της 20ής Ιουλίου 1998, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2015/1794 (2), οι «έμμεσες απολύσεις», ήτοι κάθε προκύπτουσα και/ή προβλέψιμη λήξη της σχέσης εργασίας, η οποία οφείλεται στη βούληση και/ή σε συμπεριφορά του εργαζομένου δυνάμενη να επιφέρει τη λύση της σχέσης και η οποία συνδέεται αιτιωδώς με την πρόθεση του εργοδότη να προβεί και/ή να επιβάλει μονομερώς ουσιώδη, μη προσωρινή και βλαπτική μεταβολή ουσιώδους στοιχείου της σχέσης εργασίας και η οποία δεν έχει σχέση με το πρόσωπο του εργαζομένου;

2)

Στοιχειοθετείται η έννοια της «έμμεσης απόλυσης», κατά το άρθρο 1, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α’, της οδηγίας 98/59/ΕΚ, σε περίπτωση προβλέψιμης συμπεριφοράς και/ή συμβατικών πράξεων των εργαζομένων οι οποίες δύνανται να επιφέρουν τη λύση της σχέσης και οι οποίες συνδέονται αιτιωδώς με τη μεταβολή του τόπου εργασίας των τελευταίων, η δε λύση της σχέσης απορρέει από απόφαση του εργοδότη να διακόψει την εργασία στην αρχική μονάδα παραγωγής διατάσσοντας την ταυτόχρονη μεταφορά όλων των εργαζομένων, οι οποίοι ανέρχονται σε αριθμό που θεωρείται σημαντικός κατά την εθνική νομοθεσία με την οποία η οδηγία μεταφέρθηκε στο εθνικό δίκαιο, σε μονάδες παραγωγής ευρισκόμενες σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων, οι οποίες επιβάλλουν κατ’ ανάγκη την απομάκρυνση των εργαζομένων από τον τόπο στον οποίο ασκούν τις κοινωνικές και προσωπικές δραστηριότητές τους;

3)

Πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι «έμμεσες απολύσεις», οι οποίες συνδέονται αιτιωδώς με μη προσωρινή ουσιώδη βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας οφειλόμενη σε απόφαση του εργοδότη και οι οποίες δεν έχουν σχέση με το πρόσωπο του εργαζομένου, συνιστούν συμβατικές πράξεις και/ή συμπεριφορά δυνάμενη να οδηγήσει αυτοτελώς, ακόμη και αποκλειστικά, στην επίτευξη του κατώτατου ορίου απολύσεων που είναι κρίσιμες για τους σκοπούς της οδηγίας 98/59/ΕΚ, και, ως εκ τούτου, διακρίνονται από τα «ισοδύναμα μέτρα» και/ή τα «εξομοιούμενα [μέτρα]», περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 1, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας για τις ομαδικές απολύσεις, και, επομένως, αρκούν για την επίτευξη του ελάχιστου απαιτούμενου αριθμού που προβλέπεται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α’, της οδηγίας, ακόμη και αν δεν υφίστανται συμβατικές πράξεις του εργοδότη που έχουν ως άμεσο αποτέλεσμα την καταγγελία της σύμβασης εργασίας;

4)

Πρέπει να γίνει δεκτό ότι ο προσδιορισμός του αριθμού «απολύσεων» περί των οποίων γίνεται λόγος στο άρθρο 1, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α’, της οδηγίας 98/59/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2015/1794, παρέχει στα κράτη μέλη τα οποία θεσπίζουν ευνοϊκότερη ρύθμιση, περιορίζοντας σε πέντε τον αριθμό των απολύσεων που είναι κρίσιμες για τους σκοπούς της επίτευξης του κατώτατου ορίου που προβλέπεται στο άρθρο 1, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α’, τη δυνατότητα να εξαιρούν πλήρως από τον υπολογισμό τις έμμεσες απολύσεις; Αντιβαίνει στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, ειδικότερα, στην οδηγία 98/59/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2015/1794, η νομοθεσία κράτους μέλους η οποία επιβάλλει τη διεξαγωγή της διαδικασίας ενημέρωσης και διαβούλευσης αποκλειστικά σε περίπτωση μόλις πέντε απολύσεων, οι οποίες συνίστανται σε μονομερείς συμβατικές πράξεις του εργοδότη που έχουν ως αποτέλεσμα την καταγγελία της σχέσης εργασίας, αποκλείοντας, για τους σκοπούς του πεδίου εφαρμογής, κάθε προκύπτουσα και/ή προβλέψιμη λήξη, η οποία οφείλεται στη βούληση και/ή σε συμπεριφορά των εργαζομένων και η οποία συνδέεται αιτιωδώς με βλαπτική και μη προσωρινή μεταβολή ουσιώδους στοιχείου της σχέσης κατόπιν απόφασης του εργοδότη, για λόγους που δεν σχετίζονται με το πρόσωπο του εργαζομένου;