1)

Εάν, στην προκειμένη περίπτωση και με βάση τα πραγματικά περιστατικά που εκτίθενται και τους νομικούς λόγους που αποτελούν αντικείμενο εξετάσεως στην ποινική διαδικασία που διεξάγεται στην Ισπανία κατά της MSIG και, λαμβανομένων υπόψη των διαφόρων καταδικαστικών αποφάσεων που εκδόθηκαν προηγουμένως στη Γαλλία εις βάρος της ανωτέρω, υφίσταται κατάσταση «bis in idem» κατά το άρθρο 50 του Χάρτη [των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης] και το άρθρο 54 της ΣΕΣΣ [Σύμβασης εφαρμογής της Συμφωνίας του Σένγκεν], σε σχέση με την κατηγορία που εξακολουθεί να της αποδίδεται στην Ισπανία, δεδομένου ότι πρόκειται για «τα ίδια πραγματικά περιστατικά», σύμφωνα με το περιεχόμενο που αναγνωρίζει στην έννοια αυτή η ευρωπαϊκή νομολογία.

2)

Εάν, εν πάση περιπτώσει, η έλλειψη κανονιστικής ρυθμίσεως στο ισπανικό δίκαιο που να επιτρέπει την αναγνώριση αποτελεσμάτων σε προγενέστερες αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από δικαστήρια άλλων κρατών μελών, προς τον σκοπό της διαπιστώσεως ενδεχόμενης καταστάσεως bis in idem στην υπό εξέταση υπόθεση λόγω ταυτότητας των πραγματικών περιστατικών, συμβιβάζεται με το άρθρο 50 του Χάρτη και το άρθρο 54 της ΣΕΣΣ, καθώς και με τα άρθρα 1, παράγραφος 3, 3, σημείο 2, 4, σημείο 3, 4, σημείο 5, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002 (1), για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών.

3)

Εάν, στην προκειμένη περίπτωση, ή γενικότερα, η έλλειψη οποιασδήποτε κανονιστικής ρυθμίσεως, πρακτικής ή, εν τέλει, νομικού μηχανισμού ή διαδικασίας στο ισπανικό δίκαιο που να επιτρέπει την αναγνώριση των αποτελεσμάτων των αμετάκλητων καταδικαστικών αποφάσεων που έχουν εκδοθεί προηγουμένως από τα δικαστήρια των κρατών μελών, προς τον σκοπό του καθορισμού της ποινής, συγχωνεύσεώς της, προσαρμογής ή μειώσεως του ανώτατου ορίου εκτίσεως των ποινών, είτε στο στάδιο της ποινικής διώξεως και της καταδίκης είτε στο στάδιο της μεταγενέστερης εκτελέσεώς τους, προκειμένου, σε περίπτωση μη διαπιστώσεως καταστάσεως bis in idem ελλείψει ταυτότητας πραγματικών περιστατικών, να διασφαλίζεται σε δεύτερο χρόνο η αναλογικότητα της ποινής, όπως για παράδειγμα στην υπό εξέταση διαδικασία κατά την οποία υπάρχει προηγούμενη καταδίκη από τα δικαστήρια άλλου κράτους μέλους σε βαριές ποινές, ήδη εκτιθείσες, για παρόμοιες πράξεις (οι οποίες έλαβαν χώρα κατά το ίδιο χρονικό διάστημα και συνδέονται στενά ή σχετίζονται ή παρουσιάζουν ποινική ή παρόμοια συνάφεια) με αυτές που δικάζονται στην Ισπανία, αντίκειται στα άρθρα 45 και 49, παράγραφος 3, του Χάρτη, ή τις αιτιολογικές σκέψεις 7, 8, 9, 13 και 14 και [τα] άρθρα 3, παράγραφος 1, 3, παράγραφος 2, 3, παράγραφος 4 και 3, παράγραφος 5, της αποφάσεως-πλαισίου 2008/675/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουλίου 2008, για τη συνεκτίμηση των καταδικαστικών αποφάσεων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης επ’ ευκαιρία νέας ποινικής διαδικασίας (2) και την αιτιολογική σκέψη 12 και το άρθρο 1, παράγραφος 3, της αποφάσεως-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών.

4)

Εάν, λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων της υπό κρίση υποθέσεως, αλλά και γενικότερα, ο πλήρης αποκλεισμός επελεύσεως αποτελεσμάτων από προηγούμενες αμετάκλητες αποφάσεις που εκδόθηκαν σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, ο οποίος προβλέπεται ρητώς στα άρθρα 14, παράγραφος 2, εδάφιο b, όσον αφορά τα αποτελέσματά τους επί καταδικαστικών αποφάσεων που εκδίδονται στην Ισπανία, και 14, παράγραφος 2, εδάφιο c, επί αποφάσεων εκτελέσεως των ποινών (αποφάσεις προγενέστερες σε αμφότερες τις περιπτώσεις της 15ης Αυγούστου 2010) καθώς και στη μόνη συμπληρωματική διάταξη, όλα αυτά του οργανικού νόμου 7/2014, της 12ης Νοεμβρίου 2014, για την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με το ποινικό μητρώο και την εξέταση ποινικών δικαστικών αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο οποίος μεταφέρει στο εθνικό δίκαιο τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, είναι συμβατός με: