—

να κάνει δεκτή την παρούσα προσφυγή ακυρώσεως/αναγνωρίσεως εξωσυμβατικής ευθύνης·

—

να κρίνει ως παραδεκτή την προσφυγή-αγωγή και κατά συνέπεια:

—

επικουρικώς,

—

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται ένσταση ελλείψεως νομιμότητας του άρθρου 77, παράγραφος 1, του ΚΥΚ και του άρθρου 11, παράγραφος 2, του παραρτήματος VIII του ΚΥΚ. Η προσφεύγουσα-ενάγουσα προβάλλει ότι οι προαναφερθείσες διατάξεις προβλέπουν ότι ο υπάλληλος πρέπει να λάβει την απόφαση περί μεταφοράς των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που έχει συγκεντρώσει στο πλαίσιο του εθνικού συστήματος στο ταμείο συντάξεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ταμείο συντάξεων της Ένωσης) εντός δέκα ετών από την ανάληψη των καθηκόντων του στο πλαίσιο των υπηρεσιών των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πλην όμως, όπως ισχυρίζεται, μόνο κατά τον χρόνο της συνταξιοδοτήσεώς του δύναται ένας υπάλληλος ο οποίος έχει προβεί σε μεταφορά συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων να υπολογίσει ορθώς το εύρος της ενδεχόμενης μεταφοράς, ιδίως λόγω του κανόνα που περιορίζει το ύψος των συντάξεων στο 70 % του τελευταίου βασικού μισθού. Ως εκ τούτου, η προσφεύγουσα-ενάγουσα συνάγει ότι ο συγκεκριμένος κανόνας εισάγει διαφορετική μεταχείριση σε σχέση με υπάλληλο ο οποίος έχει διανύσει το σύνολο της σταδιοδρομίας του στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού συστήματος, κατά παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του καθήκοντος αρωγής και μέριμνας, το οποίο προβλέπει το άρθρο 24 του ΚΥΚ. Η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποστηρίζει ότι, κατά τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων από το εθνικό σύστημα στο ταμείο συντάξεων της Ένωσης, παρέχεται κατά κανόνα στους υπαλλήλους από την Επιτροπή ένας πίνακας από τον οποίον προκύπτει αν αυτοί έχουν δικαίωμα επιστροφής του μη προσαυξημένου αναλογιστικού ισοδυνάμου των ποσών που εισφέρθηκαν στο εθνικό τους σύστημα προελεύσεως, τα οποία δεν προσμετρήθηκαν στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ένωσης. Επιπλέον, η επιστροφή ποσών γίνεται κατά κανόνα χωρίς περιορισμούς ή ειδικές διαδικασίες. Πλην όμως, η προσφεύγουσα-ενάγουσα ισχυρίζεται ότι δεν έλαβε ούτε τον εν λόγω πίνακα ούτε επιστροφή οποιουδήποτε ποσού.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των διακρίσεων. Η προσφεύγουσα-ενάγουσα εκτιμά ότι υφίσταται διάκριση η οποία δεν δικαιολογείται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων μεταξύ ορισμένων υπαλλήλων οι οποίοι λαμβάνουν επιστροφή ποσού κατά τη μεταφορά των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων και άλλων που δεν λαμβάνουν.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται η ύπαρξη εξωσυμβατικής ευθύνης λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού εις βάρος της προσφεύγουσας-ενάγουσας.