Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019TN0565

    Υπόθεση T-565/19: Προσφυγή της 14ης Αυγούστου 2019 – Oltchim κατά Επιτροπής

    ΕΕ C 383 της 11.11.2019, p. 62–63 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    11.11.2019   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 383/62


    Προσφυγή της 14ης Αυγούστου 2019 – Oltchim κατά Επιτροπής

    (Υπόθεση T-565/19)

    (2019/C 383/71)

    Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

    Διάδικοι

    Προσφεύγουσα: Oltchim SA (Râmnicu Vâlcea, Ρουμανία) (εκπρόσωποι: C. Arhold, L.-A. Bondoc και S. Petrisor, δικηγόροι)

    Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

    Αιτήματα

    Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

    να ακυρώσει τα άρθρα 1 και 3 έως 7 της αποφάσεως της Επιτροπής της 17ης Δεκεμβρίου 2018 σχετικά με την κρατική ενίσχυση SA.36086 (2016/C) (πρώην 2016/NN), που έθεσε σε εφαρμογή η Ρουμανία υπέρ της Oltchim SA (1)·

    να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

    Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

    Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει εννέα λόγους.

    1.

    Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά τη μη είσπραξη οφειλών από τη ρουμανική Αρχή για τη διαχείριση της περιουσίας του Δημοσίου, προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, καθόσον με την προσβαλλόμενη πράξη η καθής έκρινε ότι το εν λόγω μέτρο συνιστά οικονομικό πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

    2.

    Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά το ως άνω μέτρο μη είσπραξης των οφειλών, προβάλλεται ότι η καθής, κατά παράβαση του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, παρέλειψε να αιτιολογήσει επαρκώς τον χαρακτηρισμό του μέτρου ως κρατική ενίσχυση.

    3.

    Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά την εικαζόμενη χορήγηση κρατικής ενισχύσεως υπό τη μορφή διαρκούς εφοδιασμού της προσφεύγουσας με ηλεκτρική ενέργεια και την περαιτέρω συσσώρευση χρεών προς τρίτους μετά την αποτυχημένη ιδιωτικοποίηση της προσφεύγουσας, προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, καθόσον με την προσβαλλόμενη πράξη η καθής έκρινε ότι το εν λόγω μέτρο συνιστά οικονομικό πλεονέκτημα κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.

    4.

    Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά το ως άνω μέτρο διαρκούς εφοδιασμού της προσφεύγουσας με ηλεκτρική ενέργεια και την περαιτέρω συσσώρευση χρεών προς τρίτους, προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

    5.

    Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως, ο οποίος αφορά τη μερική διαγραφή οφειλών που προβλέπεται στο σχέδιο αναδιοργάνωσης το οποίο εγκρίθηκε από τους πιστωτές της προσφεύγουσας, προβάλλεται πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως, καθόσον με την προσβαλλόμενη πράξη η καθής έκρινε ότι η διαγραφή οφειλών συνιστά μεταβίβαση κρατικών πόρων, κατά το μέτρο που ενέχεται τρίτη ιδιωτική επιχείρηση.

    6.

    Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι, εν πάση περιπτώσει, το ως άνω μέτρο διαγραφής οφειλών δεν θα μπορούσε να καταλογιστεί στο κράτος όσον αφορά τις εμπλεκόμενες δημόσιες εταιρίες.

    7.

    Με τον έβδομο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι το ως άνω μέτρο διαγραφής οφειλών πληρούσε το κριτήριο του ιδιώτη πιστωτή, καθόσον οι πιο σημαντικοί ιδιώτες πιστωτές ψήφισαν υπέρ του σχεδίου αναδιοργάνωσης (σύμμετρη ικανοποίηση), το σχέδιο αναδιοργάνωσης ήταν πιο συμφέρον από οικονομικής άποψης για τους πιστωτές του Δημοσίου από ό,τι πιθανή ρευστοποίηση της περιουσίας της προσφεύγουσας και, τέλος, υπό το αναθεωρημένο σχέδιο αναδιοργάνωσης η εταιρία πωλήθηκε στην πραγματικότητα μέσω δεσμών στοιχείων ενεργητικού – ενδεχόμενο το οποίο η Επιτροπή είχε αξιολογήσει στην απόφασή της ως το καλύτερο δυνατό.

    8.

    Με τον όγδοο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, όσον αφορά το μέτρο της μερικής διαγραφής οφειλών, ότι η καθής παραβίασε το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ.

    9.

    Με τον ένατο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται, όσον αφορά το μέτρο της μερικής διαγραφής οφειλών, ότι η Επιτροπή παραβίασε τα άρθρα 107, παράγραφος 1, και 108, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, όπως επίσης και τον διαδικαστικό κανονισμό (2), καθόσον με την προσβαλλόμενη πράξη διατάχθηκε η ανάκτηση του συνολικού ποσού των οφειλών που διαγράφηκαν, μολονότι, ακόμη και κατά τους (εσφαλμένους) υπολογισμούς της ίδιας της καθής στην υποθετική ιδανικά εξελισσόμενη για την ίδια περίπτωση, ήταν προφανές ότι οι πιστωτές του Δημοσίου δεν θα μπορούσαν να λάβουν πολλά περισσότερα από ό,τι στην πραγματικότητα πέτυχαν στο πλαίσιο του αναθεωρημένου σχεδίου αναδιοργάνωσης.


    (1)  ΕΕ 2019, L 181, σ. 13.

    (2)  Το κείμενο που μνημονεύεται στην προσφυγή είναι ο κανονισμός (ΕΚ) 659/1999 του Συμβουλίου, της 22ας Μαρτίου 1999, για τη θέσπιση λεπτομερών κανόνων εφαρμογής του άρθρου 93 της Συνθήκης ΕΚ (EE 1999, L 83, σ. 1).


    Top