α)

Εμπίπτει μια απαγόρευση εισόδου που έχει εκδοθεί κατά υπηκόου τρίτης χώρας για λόγους «που δεν σχετίζονται με τη μετανάστευση» οπωσδήποτε στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών (1), όταν το κράτος μέλος δεν έχει κάνει χρήση της δυνατότητας που παρέχεται στο άρθρο 2, παράγραφος 2, στοιχείο β', της εν λόγω οδηγίας;

β)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο ερώτημα 1.α): Δεν εμπίπτει μια τέτοια απαγόρευση εισόδου στην οδηγία 2008/115/ΕΕ ούτε όταν ο υπήκοος τρίτης χώρας, ανεξάρτητα από την έκδοση αποφάσεως περί απελάσεώς του με την οποία συνδέεται η απαγόρευση εισόδου, διαμένει ήδη παράνομα στη χώρα και ως εκ τούτου εμπίπτει κατ’ αρχήν στο πεδίο εφαρμογής της ανωτέρω οδηγίας;

γ)

Συγκαταλέγεται στις απαγορεύσεις εισόδου που έχουν εκδοθεί για σκοπούς «που δεν σχετίζονται με τη μετανάστευση» μια απαγόρευση εισόδου η οποία αποφασίζεται στο πλαίσιο απελάσεως διαταχθείσας για λόγους δημόσιας ασφάλειας και τάξεως (εν προκειμένω: αποκλειστικά για λόγους γενικής προλήψεως με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας);

α)

Έχει η διοικητική ανάκληση της αποφάσεως επιστροφής (εν προκειμένω: της απειλής απελάσεως) ως συνέπεια ότι καθίσταται παράνομη η ταυτόχρονα με αυτήν διαταχθείσα απαγόρευση εισόδου κατά την έννοια του άρθρου 3, σημείο 6, της οδηγίας 2008/115/ΕΚ;

β)

Επέρχεται η εν λόγω έννομη συνέπεια ακόμη και όταν η πριν από την απόφαση επιστροφής εκδοθείσα διοικητική απόφαση περί απελάσεως είναι (έχει καταστεί) απρόσβλητη;