1)

Έχει το άρθρο 22, παράγραφος 3, της οδηγίας 97/13/ΕΚ (1) την έννοια ότι επιτρέπει, επίσης για το έτος 1998, τη διατήρηση της υποχρεώσεως καταβολής τέλους, ήτοι αντιπαροχής που αντιστοιχεί —καθόσον υπολογίζεται με βάση το ίδιο μέρος του κύκλου εργασιών— προς εκείνη που οφειλόταν βάσει του προϊσχύσαντος της οδηγίας αυτής καθεστώτος;

2)

Αντιτίθεται η οδηγία 97/13/ΕΚ, υπό το πρίσμα των αποφάσεων του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 18ης Σεπτεμβρίου 2003 στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-292/01 και C-293/01 και της 21ης Φεβρουαρίου 2008 στην υπόθεση C-296/06, σε δεδικασμένο που απέρρευσε από απόφαση εθνικού δικαστηρίου και το οποίο είναι αποτέλεσμα εσφαλμένης ερμηνείας και/ή παραμορφώσεως της οδηγίας αυτής καθεαυτής, κατά τρόπον ώστε το δεδικασμένο αυτό να μπορεί να μην εφαρμοστεί από δεύτερο δικαστήριο που καλείται να κρίνει διαφορά η οποία ανάγεται στην ίδια ουσιαστική έννομη σχέση αλλά διαφέρει λόγω του παρεπόμενου χαρακτήρα της απαιτηθείσας καταβολής σε σχέση με εκείνη που αποτελούσε το αντικείμενο της υποθέσεως επί της οποίας δημιουργήθηκε το δεδικασμένο;