10.7.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 221/3

1)

Για τον σκοπό του καθορισμού του ποσού συμβάσεως δανείου, μπορεί να θεωρηθεί σαφής και κατανοητή, σύμφωνα με τα κριτήρια του άρθρου 4, παράγραφος 2, και του άρθρου 5 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ (1), διατύπωση όπως αυτή των ρητρών I/1 και II/1 της επίμαχης συμβάσεως, σύμφωνα με την οποία το ποσό των 64 731 ελβετικών φράγκων (CHF) αναγράφεται ενδεικτικά, ενώ ως αίτημα χρηματοδοτήσεως αναγράφεται το μέγιστο ποσό των 8 280 000 ουγγρικών φιορινίων (HUF), ο δε καθορισμός του ποσού της συμβάσεως δανείου συνδέεται με δήλωση του αντισυμβαλλομένου του καταναλωτή, η οποία παράγει έννομα αποτελέσματα, καθώς και με στοιχεία καταχωρισμένα στα λογιστικά βιβλία του εν λόγω αντισυμβαλλόμενου;

2)

Εάν ο καθορισμός του ποσού βάσει των ρητρών I/1 και II/1 της συμβάσεως δεν ανταποκρίνεται στην έννοια της σαφούς και κατανοητής διατυπώσεως και είναι δυνατόν να εξετασθεί αν οι διατάξεις των ρητρών αυτών είναι καταχρηστικές, μπορεί, εφόσον οι εν λόγω ρήτρες θεωρηθούν καταχρηστικές, να κηρυχθεί άκυρη η σύμβαση στο σύνολό της, λαμβανομένου υπόψη ότι, στην περίπτωση που το αντικείμενο της συμβάσεως δεν προσδιορίζεται, το εθνικό δίκαιο προβλέπει ως έννομη συνέπεια την ακυρότητα της συμβάσεως στο σύνολό της;

3)

Εφόσον η σύμβαση μπορεί να κηρυχθεί έγκυρη, είναι δυνατόν να να καθορισθεί το ποσό κατά τρόπο ευνοϊκότερο για τον καταναλωτή;