18.4.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 136/16

1)

Έχουν τα άρθρα 49 και 63 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 17 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτά κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, η οποία —χωρίς να λαμβάνει υπόψη άλλα κριτήρια— εισάγει υποχρέωση διαγραφής των εγγεγραμμένων δικαιωμάτων επικαρπίας και χρήσεως επί αγροτικών ακινήτων τα οποία ενεγράφησαν υπέρ εμπορικών εταιρειών ή φυσικών προσώπων που δεν έχουν στενή σχέση συγγένειας με τον κύριο του ακινήτου, χωρίς ταυτοχρόνως να προβλέπει αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας των δικαιούχων των αποσβεσθέντων δικαιωμάτων επικαρπίας και χρήσεως, η οποία, καίτοι δεν μπορεί να αξιωθεί στο πλαίσιο της εκκαθαρίσεως απαιτήσεων μεταξύ των συμβαλλομένων, εντούτοις συνάγεται από την ύπαρξη εγκύρων συμβάσεων;

2)

Έχουν τα άρθρα 49 και 63 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα άρθρα 17 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι αντιβαίνει σε αυτά κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους η οποία —χωρίς να λαμβάνει υπόψη άλλα κριτήρια— εισάγει υποχρέωση διαγραφής των εγγεγραμμένων δικαιωμάτων επικαρπίας και χρήσεως επί αγροτικών ακινήτων τα οποία ενεγράφησαν, δυνάμει συμβάσεων συναφθεισών πριν από τις 30 Απριλίου 2014, υπέρ εμπορικών εταιρειών ή φυσικών προσώπων που δεν έχουν στενή σχέση συγγένειας με τον κύριο του ακινήτου, προβλέποντας ταυτοχρόνως αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας των δικαιούχων των αποσβεσθέντων δικαιωμάτων επικαρπίας και χρήσεως, η οποία, καίτοι δεν μπορεί να αξιωθεί στο πλαίσιο της εκκαθαρίσεως απαιτήσεων μεταξύ των συμβαλλομένων, εντούτοις συνάγεται από την ύπαρξη εγκύρων συμβάσεων;