EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016CA0014

Υπόθεση C-14/16: Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 8ης Μαρτίου 2017 [αίτηση του Conseil d'État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Société Euro Park Service, καθολική διάδοχος της société Cairnbulg Nanteuil, κατά Ministre des finances et des comptes publics (Προδικαστική παραπομπή — Άμεση φορολογία — Εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών — Κοινό φορολογικό καθεστώς — Συγχώνευση δι’ απορροφήσεως — Προηγούμενη έγκριση εκ μέρους της φορολογικής αρχής — Οδηγία 90/434/ΕΟΚ — Άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο α' — Φοροδιαφυγή ή φοροαποφυγή — Ελευθερία εγκαταστάσεως)

ΕΕ C 144 της 8.5.2017, p. 11–12 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

8.5.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 144/11


Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 8ης Μαρτίου 2017 [αίτηση του Conseil d'État (Γαλλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Société Euro Park Service, καθολική διάδοχος της société Cairnbulg Nanteuil, κατά Ministre des finances et des comptes publics

(Υπόθεση C-14/16) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άμεση φορολογία - Εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών - Κοινό φορολογικό καθεστώς - Συγχώνευση δι’ απορροφήσεως - Προηγούμενη έγκριση εκ μέρους της φορολογικής αρχής - Οδηγία 90/434/ΕΟΚ - Άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο α' - Φοροδιαφυγή ή φοροαποφυγή - Ελευθερία εγκαταστάσεως))

(2017/C 144/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Conseil d'État

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Société Euro Park Service, καθολική διάδοχος της société Cairnbulg Nanteuil

κατά

Ministre des finances et des comptes publics

Διατακτικό

1)

Καθόσον το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς για τις συγχωνεύσεις, διασπάσεις, εισφορές ενεργητικού και ανταλλαγές μετοχών που αφορούν εταιρίες διαφορετικών κρατών μελών, δεν προβαίνει σε πλήρη εναρμόνιση, το δίκαιο της Ένωσης επιτρέπει την εκτίμηση του συμβατού χαρακτήρα εθνικής νομοθεσίας, όπως της επίμαχης στην υπόθεση της κύριας δίκης, με γνώμονα το πρωτογενές δίκαιο, μολονότι η νομοθεσία αυτή θεσπίσθηκε για να μεταφέρει στο εσωτερικό δίκαιο τη δυνατότητα που παρέχεται με την ως άνω διάταξη.

2)

Το άρθρο 49 ΣΛΕΕ και το άρθρο 11, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 90/434 έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται σε εθνική νομοθεσία, όπως η επίμαχη στην υπόθεση της κύριας δίκης, η οποία, στην περίπτωση διασυνοριακής πράξεως συγχωνεύσεως, εξαρτά την παροχή φορολογικών πλεονεκτημάτων που έχουν εφαρμογή στην πράξη αυτή βάσει της εν λόγω οδηγίας, εν προκειμένω δε την αναβολή της φορολογήσεως των υπεραξιών που συνδέονται με τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία εισφέρονται από γαλλική εταιρία προς εταιρία εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, από την υπαγωγή σε διαδικασία προηγούμενης εγκρίσεως, στο πλαίσιο της οποίας, προκειμένου να χορηγηθεί η έγκριση, ο φορολογούμενος υποχρεούται να αποδείξει ότι η οικεία πράξη δικαιολογείται από οικονομικούς λόγους, ότι δεν έχει ως κύριο ή ως έναν από τους κύριους σκοπούς της τη φοροδιαφυγή ή τη φοροαποφυγή και ότι οι όροι διενέργειας της πράξεως καθιστούν δυνατή τη διασφάλιση της μελλοντικής φορολογήσεως των υπεραξιών η φορολόγηση των οποίων μετατέθηκε χρονικώς, μολονότι, στην περίπτωση εσωτερικής πράξεως συγχωνεύσεως, η αναβολή αυτή φορολογήσεως παρέχεται χωρίς ο φορολογούμενος να υπόκειται σε τέτοια διαδικασία.


(1)  ΕΕ C 106 της 21.3.2016.


Top