This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CN0061
Case C-61/15 P: Appeal brought on 11 February 2015 by Heli-Flight GmbH & Co. KG against the judgment of the General Court (Eighth Chamber) of 11 December 2014 in Case T-102/13 Heli-Flight GmbH & Co. KG v European Aviation Safety Agency (EASA)
Υπόθεση C-61/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 11 Φεβρουαρίου 2015 η Heli-Flight GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 11 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-102/13, Heli-Flight GmbH &Co. KG κατά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA)
Υπόθεση C-61/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 11 Φεβρουαρίου 2015 η Heli-Flight GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 11 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-102/13, Heli-Flight GmbH &Co. KG κατά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA)
ΕΕ C 155 της 11.5.2015, p. 11–12
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
11.5.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 155/11 |
Αναίρεση που άσκησε στις 11 Φεβρουαρίου 2015 η Heli-Flight GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 11 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-102/13, Heli-Flight GmbH &Co. KG κατά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA)
(Υπόθεση C-61/15 P)
(2015/C 155/12)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Heli-Flight GmbH & Co. KG (εκπρόσωπος: T. Kittner, Rechtsanwalt)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA)
Αιτήματα
1. |
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
2. |
Επικουρικώς,
|
3. |
Όλως επικουρικώς, να αναιρέσει την παρατιθέμενη στο σημείο 1 απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. |
4. |
Να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Το Γενικό Δικαστήριο κακώς ερμήνευσε την προσφυγή ακυρώσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας υπό την έννοια ότι έβαλλε μόνο κατά της αποφάσεως του τμήματος προσφυγών και κατά συνέπεια παρέβη το άρθρο 50 του κανονισμού (ΕΚ) 216/2008 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2008.
Περαιτέρω, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την αρχή της αυτεπάγγελτης εξετάσεως των πραγματικών περιστατικών καθόσον κατά την εξέταση των πραγματικών περιστατικών στηρίχθηκε αποκλειστικώς στα όσα υποστηρίχθηκαν από τους διαδίκους. Ιδίως το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε το κατά πόσον το ελικόπτερο τύπου Robinson R66 είναι ικανό να εκτελεί ασφαλείς πτήσεις.
Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου είναι αναιρετέα και για τον λόγο ότι παραβιάζει το ουσιαστικό δίκαιο της Ένωσης, καθόσον εν προκειμένω κακώς μεταφέρει στην υπό κρίση έννομη κατάσταση τις αρχές που διέπουν τις «περίπλοκες οικονομικές εκτιμήσεις». Η σχετική νομολογία (μεταξύ άλλων απόφαση της 17ης Σεπτεμβρίου 2007, T-201/04 (2), Microsoft κατά Επιτροπής, σκέψη 87 επ.) δεν μπορεί να ισχύσει στην υπό κρίση διαφορά. Η παρούσα υπόθεση δεν αφορά ούτε κανόνες ανταγωνισμού ούτε αποφάσεις της Επιτροπής. Δεν πρόκειται καν για «περίπλοκο τεχνικό ζήτημα», δεδομένου ότι ούτε ο καθού-εναγόμενος ούτε το τμήμα προσφυγών εξέτασε τέτοια ζητήματα.
Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο εκτιμά ότι δεν συντρέχει ευθύνη προς αποζημίωση εφόσον δεν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις από τις οποίες εξαρτάται η κατά το άρθρο 340 ΣΛΕΕ υποχρέωση αποζημιώσεως. Η πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο σε ό,τι αφορά την προσφυγή ακυρώσεως στοιχειοθετείται και σε συσχετισμό με την απόρριψη της αγωγής αποζημιώσεως. Δεδομένου ότι το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να ακυρώσει εν τέλει τόσο την αρχική απόφαση όσο και την απόφαση του τμήματος προσφυγών, έπρεπε να είχε δεχθεί και την αγωγή αποζημιώσεως.
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 216/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2008, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας και για την ίδρυση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφαλείας της Αεροπορίας, καθώς και για την κατάργηση της οδηγίας 91/670/ΕΟΚ του Συμβουλίου, του κανονισμού (ΕΚ) 1592/2002 και της οδηγίας 2004/36/ΕΚ (ΕΕ L 79, σ. 1).
(2) ECLI:EU:T:2007:289