Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CN0061

    Υπόθεση C-61/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 11 Φεβρουαρίου 2015 η Heli-Flight GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 11 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-102/13, Heli-Flight GmbH &Co. KG κατά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA)

    ΕΕ C 155 της 11.5.2015, p. 11–12 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    11.5.2015   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 155/11


    Αναίρεση που άσκησε στις 11 Φεβρουαρίου 2015 η Heli-Flight GmbH & Co. KG κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 11 Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση T-102/13, Heli-Flight GmbH &Co. KG κατά του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA)

    (Υπόθεση C-61/15 P)

    (2015/C 155/12)

    Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

    Διάδικοι

    Αναιρεσείουσα: Heli-Flight GmbH & Co. KG (εκπρόσωπος: T. Kittner, Rechtsanwalt)

    Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA)

    Αιτήματα

    1.

    Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

    να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση Heli-Flight GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA) και να ακυρώσει την επιδοθείσα στην αναιρεσείουσα απόφαση του αναιρεσιβλήτου της 13ης Ιανουαρίου 2012 περί απορρίψεως της αιτήσεως της αναιρεσείουσας για έγκριση των συνθηκών πτήσεως ως προς ελικόπτερο τύπου Robinson R66 (αριθμός σειράς 0034)·

    να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Δεκεμβρίου 2014 στην υπόθεση Heli-Flight GmbH & Co. KG κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA) και να υποχρεώσει τον EASA να αποζημιώσει την αναιρεσείουσα για τη ζημία την οποία υπέστη εξαιτίας της απορριπτικής αποφάσεώς του.

    2.

    Επικουρικώς,

    να αναιρέσει την παρατιθέμενη στο σημείο 1 απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και να ακυρώσει την παρατιθέμενη στο σημείο 1 απόφαση του αναιρεσιβλήτου κατά το μέτρο που η απόφαση του αναιρεσιβλήτου κρίθηκε ως έγκυρη·

    να αναιρέσει την παρατιθέμενη στο σημείο 1 απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου κατά το μέτρο που η απόφαση του τμήματος προσφυγών του αναιρεσιβλήτου της 17ης Δεκεμβρίου 2012, αριθμός φακέλου AP/0l/2012, που επιδόθηκε στην αναιρεσείουσα στις 27 Δεκεμβρίου 2012, κρίθηκε ως έγκυρη·

    να αναιρέσει την παρατιθέμενη στο σημείο 1 απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και να ακυρώσει την απόφαση του τμήματος προσφυγών του αναιρεσιβλήτου κατά το μέτρο που

    η απόφαση του τμήματος προσφυγών του αναιρεσιβλήτου κρίθηκε ως έγκυρη,

    η αναιρεσείουσα καταδικάσθηκε στα δικαστικά έξοδα,

    και να δεχθεί τα πρωτοδίκως υποβληθέντα αιτήματα της προσφεύγουσας-ενάγουσας και αναιρεσείουσας.

    3.

    Όλως επικουρικώς, να αναιρέσει την παρατιθέμενη στο σημείο 1 απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

    4.

    Να καταδικάσει την αναιρεσίβλητη στα δικαστικά έξοδα.

    Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

    Το Γενικό Δικαστήριο κακώς ερμήνευσε την προσφυγή ακυρώσεως της προσφεύγουσας-ενάγουσας υπό την έννοια ότι έβαλλε μόνο κατά της αποφάσεως του τμήματος προσφυγών και κατά συνέπεια παρέβη το άρθρο 50 του κανονισμού (ΕΚ) 216/2008 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2008.

    Περαιτέρω, το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την αρχή της αυτεπάγγελτης εξετάσεως των πραγματικών περιστατικών καθόσον κατά την εξέταση των πραγματικών περιστατικών στηρίχθηκε αποκλειστικώς στα όσα υποστηρίχθηκαν από τους διαδίκους. Ιδίως το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε το κατά πόσον το ελικόπτερο τύπου Robinson R66 είναι ικανό να εκτελεί ασφαλείς πτήσεις.

    Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου είναι αναιρετέα και για τον λόγο ότι παραβιάζει το ουσιαστικό δίκαιο της Ένωσης, καθόσον εν προκειμένω κακώς μεταφέρει στην υπό κρίση έννομη κατάσταση τις αρχές που διέπουν τις «περίπλοκες οικονομικές εκτιμήσεις». Η σχετική νομολογία (μεταξύ άλλων απόφαση της 17ης Σεπτεμβρίου 2007, T-201/04 (2), Microsoft κατά Επιτροπής, σκέψη 87 επ.) δεν μπορεί να ισχύσει στην υπό κρίση διαφορά. Η παρούσα υπόθεση δεν αφορά ούτε κανόνες ανταγωνισμού ούτε αποφάσεις της Επιτροπής. Δεν πρόκειται καν για «περίπλοκο τεχνικό ζήτημα», δεδομένου ότι ούτε ο καθού-εναγόμενος ούτε το τμήμα προσφυγών εξέτασε τέτοια ζητήματα.

    Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο εκτιμά ότι δεν συντρέχει ευθύνη προς αποζημίωση εφόσον δεν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις από τις οποίες εξαρτάται η κατά το άρθρο 340 ΣΛΕΕ υποχρέωση αποζημιώσεως. Η πλάνη περί το δίκαιο στην οποία υπέπεσε το Γενικό Δικαστήριο σε ό,τι αφορά την προσφυγή ακυρώσεως στοιχειοθετείται και σε συσχετισμό με την απόρριψη της αγωγής αποζημιώσεως. Δεδομένου ότι το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να ακυρώσει εν τέλει τόσο την αρχική απόφαση όσο και την απόφαση του τμήματος προσφυγών, έπρεπε να είχε δεχθεί και την αγωγή αποζημιώσεως.


    (1)  Κανονισμός (ΕΚ) 216/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Φεβρουαρίου 2008, για τη θέσπιση κοινών κανόνων στον τομέα της πολιτικής αεροπορίας και για την ίδρυση Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφαλείας της Αεροπορίας, καθώς και για την κατάργηση της οδηγίας 91/670/ΕΟΚ του Συμβουλίου, του κανονισμού (ΕΚ) 1592/2002 και της οδηγίας 2004/36/ΕΚ (ΕΕ L 79, σ. 1).

    (2)  ECLI:EU:T:2007:289


    Top