Προσφυγή της 4ης Ιουλίου 2014 — Σουηδία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-521/14)

(2014/C 431/50)

Γλώσσα διαδικασίας: η σουηδική

Διάδικοι

Προσφεύγον: Βασίλειο της Σουηδίας (εκπρόσωποι: A. Falk και K. Sparrman)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Το προσφεύγον ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Κατά το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού περί βιοκτόνων (1), η Επιτροπή, το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2013, εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που προσδιορίζουν επιστημονικά κριτήρια για τον καθορισμό των ιδιοτήτων ενδοκρινικού διαταράκτη. Το προσφεύγον ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή, μη εκδίδοντας τέτοιες κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, παρέλειψε να λάβει μέτρα τα οποία είναι εκ του νόμου υποχρεωμένη να λάβει. Το προσφεύγον κάλεσε την Επιτροπή να εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού περί βιοκτόνων, χωρίς με την απάντησή της η Επιτροπή να έχει λάβει θέση επί της προσκλήσεως αυτής υπό την έννοια του άρθρου 265, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ. Το προσφεύγον υποστηρίζει ότι μέχρι το χρονικό σημείο της ασκήσεως της προσφυγής η Επιτροπή δεν έχει λάβει μέτρα που να συνεπάγονται ότι έπαυσε η προβαλλόμενη παράλειψη. Κατά το προσφεύγον, η Επιτροπή διαθέτει τη βάση για τον προσδιορισμό επιστημονικών κριτηρίων για τον καθορισμό των ιδιοτήτων ενδοκρινικού διαταράκτη και, μέχρις ότου η Επιτροπή εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που να περιέχουν τα κριτήρια για τις ουσίες που συνιστούν ενδοκρινικό διαταράκτη, πρέπει να εφαρμοστούν τα σχετικά κριτήρια που διαλαμβάνονται στο άρθρο 5, παράγραφος 3, δεύτερο και τρίτο εδάφιο, του κανονισμού περί βιοκτόνων.

(1)  Κανονισμός (ΕΕ) 528/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2012, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση βιοκτόνων (ΕΕ L 167, σ. 1).