Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62013CN0620

    Υπόθεση C-620/13 P: Αναίρεση που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2013 η British Telecommunications plc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-226/09, British Telecommunications plc κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

    ΕΕ C 61 της 1.3.2014, p. 3–4 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    1.3.2014   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 61/3


    Αναίρεση που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2013 η British Telecommunications plc κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 16 Σεπτεμβρίου 2013 στην υπόθεση T-226/09, British Telecommunications plc κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

    (Υπόθεση C-620/13 P)

    2014/C 61/05

    Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

    Διάδικοι

    Αναιρεσείουσα: British Telecommunications plc (εκπρόσωποι: J. Holmes, Barrister, H. Legge, QC)

    Λοιποί διάδικοι: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, BT Pension Scheme Trustees Ltd

    Αιτήματα της αναιρεσείουσας

    H αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

    να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τον πρώτο και τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως που προέβαλε η αναιρεσείουσα στην προσφυγή της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

    να δεχθεί τους λόγους αυτούς ως βάσιμους·

    να ακυρώσει την απόφαση 2009/703/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Φεβρουαρίου 2009 (1) και

    να της επιδικάσει τα δικαστικά έξοδα της παρούσας αναιρέσεως και της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγής.

    Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

    Η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους αναιρέσεως.

    Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο διατύπωσε στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση τη δική του αιτιολογία, η οποία δεν περιλαμβάνεται στην απόφαση της Επιτροπής, όσον αφορά τον μη συνυπολογισμό ορισμένων ειδικών υποχρεώσεων κατά την εκτίμηση σχετικά με την επιλεκτικότητα. Συνεπώς, το Γενικό Δικαστήριο επιχείρησε ανεπίτρεπτα να υποκαταστήσει την αιτιολογία της Επιτροπής με τη δική του αιτιολογία κατά την εκτίμηση περί υπάρξεως επιλεκτικού πλεονεκτήματος της αναιρεσείουσας.

    Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι, σε κάθε περίπτωση, η αιτιολογία του Γενικού Δικαστηρίου πάσχει πλάνη περί το δίκαιο, διότι, μη λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές υποχρεώσεις, αφενός, εφάρμοσε εσφαλμένο νομικό κριτήριο και, αφετέρου, στηρίχτηκε σε αιτιολογία η οποία, σε έκαστη περίπτωση, είτε ήταν αλυσιτελής από νομικής απόψεως είτε παραμόρφωνε το σαφές περιεχόμενο των αποδεικτικών στοιχείων.

    Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά τον έλεγχο της αιτιολογίας της Επιτροπής σχετικά με το μη συνυπολογισμό των ειδικών υποχρεώσεων, επειδή επικύρωσε την αιτιολογία αυτή ως νομικά λυσιτελή και επαρκή για τη στήριξη της αποφάσεως της Επιτροπής. Ο έλεγχος του Γενικού Δικαστηρίου είναι ανεπαρκής. Σε ορισμένα σημεία δεν είναι σαφές αν το Γενικό Δικαστήριο αποδέχεται την αιτιολογία της Επιτροπής και, σε περίπτωση που την αποδέχεται, επί ποίας νομικής βάσεως. Σε άλλα σημεία το Γενικό Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη παράγοντες αλυσιτελείς από νομικής απόψεως και υποκαθιστά την αιτιολογία της Επιτροπής με τη δική του αιτιολογία.


    (1)  Απόφαση 2009/703/ΕΚ της Επιτροπής, της 11ης Φεβρουαρίου 2009, όσον αφορά την κρατική ενίσχυση C 55/07 (πρώην NN 63/07, CP 106/06) που χορηγήθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας — Δημόσια εγγύηση προς την ΒΤ [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2009) 685] (ΕΕ L 242, σ. 21).


    Top