21.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 274/9

1)

Είναι δυνατόν σύμβαση όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, με την οποία προβλέπεται η σύσταση, υπέρ του προμηθευτή πετρελαιοειδών, δικαιώματος επιφανείας για περίοδο σαρανταπέντε ετών, προκειμένου να κατασκευάσει πρατήριο υγρών καυσίμων και να εκμισθώσει τούτο στον κύριο του οικοπέδου για διάστημα ίσο προς τη διάρκεια του ως άνω δικαιώματος, και με την οποία επιβάλλεται υποχρέωση αποκλειστικής προμήθειας κατά την ως άνω περίοδο, να θεωρηθεί ως έχουσα επουσιώδη σημασία και να μην εμπίπτει στην κατά το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ απαγόρευση (νυν άρθρο 101, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ), ιδίως λόγω του μικρού, μη υπερβαίνοντος το 3 %, μεριδίου αγοράς του προμηθευτή, σε σύγκριση με το συνολικό μερίδιο αγοράς τριών μόνο προμηθευτών, το οποίο ανέρχεται περίπου στο 70 %, έστω και αν η διάρκειά της υπερβαίνει τη μέση διάρκεια των συμβάσεων που συνάπτονται γενικώς στην οικεία αγορά;

2)

Σε περίπτωση που δοθεί αρνητική απάντηση και η σύμβαση πρέπει να εξετασθεί βάσει των κανονισμών 1984/83 (1) και 2790/99 (2), έχει το άρθρο 12, παράγραφος 2, του κανονισμού 2790/99, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, στοιχείο α', του ως άνω κανονισμού, την έννοια ότι, εφόσον ο μεταπωλητής δεν είναι κύριος του οικοπέδου και εφόσον την 1η Ιανουαρίου 2002 η υπολειπόμενη διάρκεια της συμβάσεως υπερβαίνει τα πέντε έτη, η σύμβαση καθίσταται άκυρη στις 31 Δεκεμβρίου 2006;