27.4.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 138/2

1)

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει δίκαιη αποζημίωση οφειλόμενη λόγω της εξαιρέσεως από το δικαίωμα δημιουργίας αντιγράφων για ιδιωτική χρήση επί υλικών φορέων πολλαπλών λειτουργιών, όπως οι κάρτες μνήμης κινητών τηλεφώνων, είτε τα μέσα αυτά έχουν ως κύρια λειτουργία τους τη δημιουργία αντιγράφων για ιδιωτική χρήση είτε όχι, υπό την προϋπόθεση ότι μία από τις λειτουργίες των εν λόγω φορέων, έστω και δευτερεύουσα, παρέχει στους κατόχους τους τη δυνατότητα να τα χρησιμοποιήσουν για τον σκοπό αυτόν. Ωστόσο, ο κύριος ή δευτερεύων χαρακτήρας της λειτουργίας αυτής και η σχετική σημασία της ικανότητας του υλικού φορέα να παράγει αντίγραφα ενδέχεται να ασκούν επιρροή στο ύψος της οφειλόμενης δίκαιης αποζημιώσεως. Όταν η προκληθείσα στους δικαιούχους ζημία κρίνεται ασήμαντη, το γεγονός ότι διατίθεται η εν λόγω λειτουργία ενδέχεται να μη γεννά υποχρέωση καταβολής της αποζημιώσεως αυτής.

2)

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29 δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση με την οποία επιβάλλεται τέλος για τη χρηματοδότηση της δίκαιης αποζημιώσεως που οφείλεται λόγω της εξαιρέσεως από το δικαίωμα δημιουργίας αντιγράφων για ιδιωτική χρήση στη διάθεση στο εμπόριο υλικών φορέων οι οποίοι ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν για αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση, όπως οι κάρτες μνήμης κινητών τηλεφώνων, αλλά δεν επιβάλλει το τέλος αυτό στη διάθεση στο εμπόριο συστατικών στοιχείων τα οποία προορίζονται κυρίως για την αποθήκευση αντιγράφων για ιδιωτική χρήση, όπως οι εσωτερικές μνήμες των συσκευών ανάγνωσης MP3, στον βαθμό που οι διαφορετικές αυτές κατηγορίες υλικών φορέων και συστατικών στοιχείων δεν είναι συγκρίσιμες ή η διαφορετική μεταχείριση είναι δικαιολογημένη, πράγμα που εναπόκειται στο αιτούν δικαστήριο να εξακριβώσει.

3)

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29 έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει την καταβολή τέλους για τη χρηματοδότηση της δίκαιης αποζημιώσεως που οφείλεται λόγω της εξαιρέσεως από το δικαίωμα δημιουργίας αντιγράφων για ιδιωτική χρήση στους κατασκευαστές και εισαγωγείς που πωλούν κάρτες μνήμης κινητών τηλεφώνων σε επαγγελματίες γνωρίζοντας ότι οι κάρτες προορίζονται για μεταπώληση από τους επαγγελματίες αυτούς, αλλά αγνοώντας αν οι τελικοί αγοραστές των εν λόγω καρτών είναι ιδιώτες ή επαγγελματίες, υπό την προϋπόθεση ότι

4)

Το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της οδηγίας 2001/29, σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη της 35, έχει την έννοια ότι παρέχει στα κράτη μέλη τη δυνατότητα να προβλέπουν, σε ορισμένες περιπτώσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εξαιρέσεως από το δικαίωμα αναπαραγωγής για ιδιωτική αντιγραφή, απαλλαγή από την καταβολή της δίκαιης αποζημιώσεως λόγω της εξαιρέσεως αυτής, υπό την προϋπόθεση ότι η ζημία που προκλήθηκε στους δικαιούχους στις περιπτώσεις αυτές είναι ασήμαντη. Τα κράτη μέλη είναι αρμόδια να καθορίσουν το όριο της ζημίας αυτής, εξυπακουομένου ότι το όριο αυτό πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως.

5)

Η οδηγία 2001/29 έχει την έννοια ότι, στην περίπτωση που κράτος μέλος αποφάσισε, δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής, να αποκλείσει, στο πλαίσιο του καθ’ ύλη πεδίου εφαρμογής της εν λόγω διατάξεως, κάθε δικαίωμα των δικαιούχων να επιτρέπουν την ιδιωτική αναπαραγωγή των έργων τους, η άδεια που παρέχει ο δικαιούχος για τη χρήση των αρχείων που περιέχουν τα έργα του δεν μπορεί να ασκεί επιρροή σε σχέση με την υποχρέωση δίκαιης αποζημιώσεως οφειλόμενης λόγω της εξαιρέσεως από το δικαίωμα αναπαραγωγής για τις αναπαραγωγές που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 5, παράγραφος 2, στοιχείο β', της εν λόγω οδηγίας με τη χρήση των ως άνω αρχείων και δεν μπορεί να δημιουργήσει, καθεαυτή, υποχρέωση του χρήστη των συγκεκριμένων αρχείων να καταβάλει οποιαδήποτε αμοιβή, για ιδιωτική αναπαραγωγή, προς τον εν λόγω δικαιούχο.

6)

Η εφαρμογή των τεχνολογικών μέτρων του άρθρου 6 της οδηγίας 2001/29 στα μέσα που χρησιμοποιούνται για την αναπαραγωγή των προστατευόμενων έργων, όπως τα DVD, τα CD, οι συσκευές αναγνώσεως MP3 ή οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, δεν ασκεί επιρροή σε σχέση με την υποχρέωση δίκαιης αποζημιώσεως που οφείλεται λόγω της εξαιρέσεως από το δικαίωμα αναπαραγωγής για τις ιδιωτικές αναπαραγωγές που πραγματοποιούνται με τα μέσα αυτά. Ωστόσο, η εφαρμογή αυτή ενδέχεται να ασκεί επιρροή ως προς το συγκεκριμένο ύψος της εν λόγω αποζημιώσεως.

7)

Η οδηγία 2001/29 δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει δίκαιη αποζημίωση οφειλόμενη λόγω της εξαιρέσεως από το δικαίωμα αναπαραγωγής για αναπαραγωγές που πραγματοποιούνται από παράνομες πηγές, δηλαδή από προστατευόμενα έργα που διατέθηκαν στο κοινό χωρίς την άδεια των δικαιούχων των δικαιωμάτων.

8)

Η οδηγία 2001/29 δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει δίκαιη αποζημίωση οφειλόμενη λόγω της εξαιρέσεως από το δικαίωμα αναπαραγωγής για αναπαραγωγές προστατευόμενων έργων που πραγματοποιούνται από φυσικό πρόσωπο από μέσο που ανήκει σε τρίτο ή με τη βοήθεια μέσου που ανήκει σε τρίτο.