EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011CA0210

Υπόθεση C-210/11 και C-211/11: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 18ης Ιουλίου 2013 [αιτήσεις του Cour de cassation — (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — État belge κατά Medicom SPRL (C-210/11), Maison Patrice Alard SPRL (C-211/11) (Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Έκτη οδηγία ΦΠΑ — Άρθρα 6, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', και 13, Β, στοιχείο β' — Δικαίωμα εκπτώσεως — Επενδυτικά αγαθά ανήκοντα σε νομικά πρόσωπα και τεθέντα μερικώς στη διάθεση των διαχειριστών τους για τις ίδιες ανάγκες αυτών — Έλλειψη μισθώματος καταβλητέου σε χρήμα αλλά συνυπολογισμός εις είδος πλεονεκτήματος κατά την επιβολή του φόρου εισοδήματος)

ΕΕ C 260 της 7.9.2013, p. 4–5 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

7.9.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 260/4


Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 18ης Ιουλίου 2013 [αιτήσεις του Cour de cassation — (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — État belge κατά Medicom SPRL (C-210/11), Maison Patrice Alard SPRL (C-211/11)

(Υπόθεση C-210/11 και C-211/11) (1)

(Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως - Έκτη οδηγία ΦΠΑ - Άρθρα 6, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', και 13, Β, στοιχείο β' - Δικαίωμα εκπτώσεως - Επενδυτικά αγαθά ανήκοντα σε νομικά πρόσωπα και τεθέντα μερικώς στη διάθεση των διαχειριστών τους για τις ίδιες ανάγκες αυτών - Έλλειψη μισθώματος καταβλητέου σε χρήμα αλλά συνυπολογισμός εις είδος πλεονεκτήματος κατά την επιβολή του φόρου εισοδήματος)

2013/C 260/06

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour de cassation

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

État belge

κατά

Medicom SPRL (C-210/11), Maison Patrice Alard SPRL (C-211/11)

Αντικείμενο

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Cour de cassation (Βέλγιο) — Ερμηνεία των άρθρων 6, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', και 13, B στοιχείο β', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση (ΕΕ ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49) — Απαλλαγή από τον ΦΠΑ — Έννοια της παροχής υπηρεσιών συναφών προς ακίνητα — Χρησιμοποίηση, για ίδιες ανάγκες των διαχειριστών και της οικογενείας τους, τμήματος ακινήτου ανήκοντος σε εταιρία, σε περίπτωση που δεν έχει οριστεί μίσθωμα καταβλητέο σε χρήμα, αλλά υφίσταται παροχή σε είδος — Αποκλεισμός δικαιώματος εκπτώσεως

Διατακτικό

1)

Τα άρθρα 6, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', και 13, Β, στοιχείο β', της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 95/7/ΕΚ του Συμβουλίου, της 10ης Απριλίου 1995, έχουν την έννοια ότι αντιτίθενται στο να θεωρηθεί μίσθωση ακινήτου απαλλασσόμενη από τον φόρο παροχής υπηρεσιών, υπό την έννοια της εν λόγω οδηγίας, η διάθεση τμήματος ακινήτου ανήκοντος σε νομικό πρόσωπο για τις ίδιες ανάγκες του διαχειριστή του, χωρίς να έχει προβλεφθεί μίσθωμα καταβλητέο σε χρήμα από τους επωφελούμενους ως αντιπαροχή για τη χρήση του ακινήτου αυτού και το γεγονός ότι μια τέτοια διάθεση κρίνεται, υπό το πρίσμα της εθνικής νομοθεσίας περί φόρου εισοδήματος, ως εις είδος πλεονέκτημα που απορρέει από την εκτέλεση των κατά το καταστατικό καθηκόντων των επωφελουμένων ή από τη σύμβαση εργασίας τους δεν ασκεί επιρροή σχετικώς.

2)

Τα άρθρα 6, παράγραφος 2, πρώτο εδάφιο, στοιχείο α', και 13, Β, στοιχείο β', της έκτης οδηγίας 77/388, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 95/7, έχουν την έννοια ότι, σε περιπτώσεις όπως αυτές των κυρίων δικών, το γεγονός ότι το γεγονός ότι η θέση στη διάθεση των διαχειριστών, διευθυντικών στελεχών ή εταίρων του συνόλου ή τμήματος ακινήτου ανήκοντος καθ’ ολοκληρίαν στην επιχείρηση έχει ή όχι άμεση σχέση με την εκμετάλλευση της επιχειρήσεως δεν αποτελεί στοιχείο κρίσιμο για να εφαρμοσθεί η απαλλαγή που προβλέπεται στη δεύτερη διάταξη.


(1)  ΕΕ C 211 της 16.7.2011.


Top