Δελτίο συνοπτικής παρουσίασης

Εκτίμηση επιπτώσεων της πρότασης κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση των προϊόντων

Α. Ανάγκη ανάληψης δράσης

Γιατί; Ποιο είναι το πρόβλημα που εξετάζεται;

Η αξιολόγηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αμοιβαία αναγνώριση δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε, λόγω της έλλειψης ενημέρωσης, της ανασφάλειας δικαίου και της αναποτελεσματικής επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ των ενδιαφερομένων. Οι οικονομικοί φορείς δεν επωφελούνται πλήρως από τα υφιστάμενα δικαιώματά τους. Οι εθνικές αρχές χάνουν χρόνο και πόρους. Οι καταναλωτές έρχονται αντιμέτωποι με υψηλότερες τιμές και λιγότερες επιλογές. Αν δεν αναληφθεί δράση σε επίπεδο ΕΕ, το πρόβλημα αναμένεται ότι θα εξακολουθήσει να υπάρχει.

Τι αναμένεται να επιτευχθεί με την παρούσα πρωτοβουλία;

Παρά το γεγονός ότι τα αναμενόμενα οφέλη δεν μπορούν να εκτιμηθούν με ακρίβεια, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη σχετικά με το κόστος της μη Ευρώπης στην ενιαία αγορά η μείωση των εμπορικών φραγμών θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση του ενδοενωσιακού εμπορίου αξίας άνω των 100 δισ. EUR ετησίως. Η έννοια των εμπορικών φραγμών στην εν λόγω μελέτη είναι ευρύτερη από την αμοιβαία αναγνώριση και μόνο, αλλά παρέχει μια εκτίμηση των αναμενόμενων οφελών.

Ποια είναι η προστιθέμενη αξία της δράσης σε επίπεδο ΕΕ; 

Η θέσπιση κοινού συνόλου κανόνων εγγυάται την ισότιμη μεταχείριση και καθιστά εφικτή τη συνεκτική εφαρμογή της αμοιβαίας αναγνώρισης. Η ανάληψη δράσης από τα κράτη μέλη και μόνο θα κατακερμάτιζε την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης σε 28 διαφορετικές και δυνητικά αντικρουόμενες εθνικές διαδικασίες.

Β. Λύσεις

Ποιες νομοθετικές και μη νομοθετικές επιλογές πολιτικής έχουν εξεταστεί; Υπάρχει προτιμώμενη επιλογή ή όχι; Γιατί; 

Οι επιλογές που αξιολογήθηκαν ήταν οι εξής:

·Επιλογή 2 — Μη δεσμευτικά μέτρα

·Επιλογή 3 — Ελάχιστες νομοθετικές αλλαγές

·Επιλογή 4 — Συνολικές νομοθετικές τροποποιήσεις

·Επιλογή 5 — Εθελοντική προηγούμενη έγκριση για τη διάθεση στην αγορά

Η προτιμώμενη επιλογή είναι η επιλογή 4, σε συνδυασμό με την επιλογή 2.

Ποιος υποστηρίζει την κάθε επιλογή; 

Η επιλογή 2 υποστηρίχθηκε από όλους, με την προϋπόθεση ότι θα συμπληρωθεί με άλλα εργαλεία.

Η επιλογή 3 θεωρήθηκε δυνητικά αποτελεσματική από όλους, αλλά σε μικρότερο βαθμό απ’ ό,τι άλλες επιλογές.

Η επιλογή 4 θεωρήθηκε από όλους ως η πλέον αποτελεσματική.

Όλοι συντάχθηκαν κατά της επιλογής 5.

Γ. Επιπτώσεις της προτιμώμενης επιλογής

Ποια είναι τα οφέλη της προτιμώμενης επιλογής (αν υπάρχουν, ειδάλλως των κυριότερων επιλογών); 

Η επιλογή 4, σε συνδυασμό με την επιλογή 2, θα αυξήσει την ευαισθητοποίηση και τις γνώσεις σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση, ενώ θα παράσχει ασφάλεια δικαίου όσον αφορά την εφαρμογή της εν λόγω αρχής και θα βελτιώσει τη διοικητική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών.

Ποιο είναι το κόστος της προτιμώμενης επιλογής (αν υπάρχει, ειδάλλως των κυριότερων επιλογών); 

Το κόστος για τις εταιρείες είναι ελάχιστο. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή θα επιβαρυνθούν με ορισμένες αναγκαίες δαπάνες, οι οποίες υπολογίζονται ως εξής: οργάνωση και συντονισμός των εκδηλώσεων ευαισθητοποίησης και των σχετικών δράσεων κατάρτισης (500 000 EUR)· πρόγραμμα ανταλλαγών υπαλλήλων (170 000 EUR ετησίως)· ταχεία διαδικασία προσφυγής (3-4 ΙΠΑ της Επιτροπής, 225 000-300 000 EUR ετησίως)· και αυξημένη διοικητική συνεργασία (1 200 000 EUR ετησίως).

Πώς θα επηρεαστούν οι μεγάλες, οι μικρομεσαίες και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις;

Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις και οι ΜΜΕ θα επηρεαστούν θετικά από την πρωτοβουλία, χωρίς να επιβαρυνθούν με πρόσθετο κόστος.

Θα υπάρξουν σημαντικές επιπτώσεις στους εθνικούς προϋπολογισμούς και στις εθνικές διοικητικές αρχές; 

Τα σημεία επαφής για τα προϊόντα μπορεί να επηρεαστούν, καθώς θα απαιτηθούν κατάλληλοι πόροι για τα καθήκοντα που τους ανατίθενται.

Θα υπάρξουν άλλες σημαντικές επιπτώσεις; 

Θα υπάρξουν μεγαλύτερες ευκαιρίες πρόσβασης στην αγορά για τις επιχειρήσεις, και ιδίως για τις καινοτόμες επιχειρήσεις.

Δ. Παρακολούθηση

Πότε θα επανεξεταστεί η πολιτική;

Η Επιτροπή θα υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο πέντε έτη μετά την έναρξη ισχύος του νέου κανονισμού και, στη συνέχεια, ανά πενταετία.