ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.           ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

1.1         Γενικό πλαίσιο

Η οικονομία της Ένωσης επί του παρόντος χάνει σημαντική ποσότητα πιθανών δευτερογενών πρώτων υλών που βρίσκονται σε ρεύματα αποβλήτων. Το 2011 η συνολική παραγωγή αποβλήτων στην ΕΕ ανήλθε σε περίπου 2,5 δισ. τόνους. Για παράδειγμα, μόνο ένα μικρό ποσοστό (40 %) των αστικών αποβλήτων που παράγονται στην Ένωση υποβλήθηκε σε ανακύκλωση, ενώ το υπόλοιπο κατέληξε σε χώρους υγειονομικής ταφής (37 %) ή αποτεφρώθηκε (23 %) εκ των οποίων περίπου 500 εκατομμύρια τόνοι θα μπορούσαν να ανακυκλωθούν ή να επαναχρησιμοποιηθούν. Κατά συνέπεια, η ΕΕ χάνει σημαντικές ευκαιρίες να βελτιώσει την αποδοτικότητα των πόρων και να δημιουργήσει μια πιο κυκλική οικονομία που οδηγεί στην οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση, που με τη σειρά τους θα είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και της εξάρτησης της Ένωσης από εισαγόμενες πρώτες ύλες.

Η Ένωση αντιμετωπίζει επίσης ένα κενό εφαρμογής μεταξύ των κρατών μελών. Το 2011 έξι κράτη μέλη απόθεσαν σε χώρους υγειονομικής ταφής λιγότερο από το 3 % των αστικών αποβλήτων τους, 18 κράτη μέλη έχασαν πόρους από την υγειονομική ταφή περισσότερων από το 50 %, ενώ σε ορισμένα κράτη μέλη η υγειονομική ταφή υπερέβη το 90 % των αποβλήτων. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν μεγάλες αποκλίσεις όσον αφορά τις επιδόσεις στη διαχείριση αποβλήτων, οι οποίες θα πρέπει να αντιμετωπιστούν επειγόντως.

1.2         Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

Οι πρόσφατες τάσεις υποδηλώνουν ότι η περαιτέρω πρόοδος σχετικά με την αποδοτικότητα των πόρων είναι δυνατή και ότι μπορεί να αποφέρει σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη. Η μετατροπή των αποβλήτων σε πόρο αποτελεί ουσιώδες στοιχείο για την αύξηση της αποδοτικότητας των πόρων και την κάλυψη του κενού σε μια κυκλική οικονομία.

Η ευρωπαϊκή νομοθεσία και, ιδίως, ο καθορισμός νομικά δεσμευτικών στόχων αποτέλεσε καθοριστική κινητήρια δύναμη για τη βελτίωση των πρακτικών διαχείρισης αποβλήτων, για την ενθάρρυνση της καινοτομίας όσον αφορά την ανακύκλωση, για τον περιορισμό της χρήσης της υγειονομικής ταφής και τη δημιουργία κινήτρων για την αλλαγή της συμπεριφοράς των καταναλωτών. Η εξέλιξη της πολιτικής αποβλήτων μπορεί να αποφέρει σημαντικά οφέλη που προέρχονται από την αειφόρο ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας με σχετικά χαμηλό κόστος, ενώ θα συμβάλλει σε ένα καλύτερο περιβάλλον.

Η παρούσα πρόταση ανταποκρίνεται στη νομική υποχρέωση για την επανεξέταση των στόχων διαχείρισης αποβλήτων τριών οδηγιών: της οδηγίας 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα[1], της οδηγίας 1999/31/ΕΚ για την υγειονομική ταφή των αποβλήτων[2] και της οδηγίας 94/62/ΕΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας[3]. Στο πλαίσιο αυτό, η πρόταση αντιμετωπίζει την κατάσταση που περιγράφεται παραπάνω σύμφωνα με τους στόχους του χάρτη πορείας για την αποδοτική χρήση των πόρων[4] και του 7ου προγράμματος δράσης για το περιβάλλον[5], μεταξύ των οποίων είναι η πλήρης εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων[6] σε όλα τα κράτη μέλη, η μείωση της παραγωγής αποβλήτων σε απόλυτους και κατά κεφαλήν όρους και η ανάπτυξη ολοκληρωμένης στρατηγικής για την καταπολέμηση της άσκοπης σπατάλης τροφίμων, διασφαλίζοντας ανακύκλωση υψηλής ποιότητας και χρήση των ανακυκλωμένων αποβλήτων ως σημαντικότερης, αξιόπιστης πηγής πρώτων υλών για την Ένωση, περιορίζοντας την ανάκτηση ενέργειας μόνο για τις μη ανακυκλώσιμες πρώτες ύλες και την υγειονομική ταφή μόνο για τα μη ανακτήσιμα απόβλητα. Συμβάλλει επίσης στην εφαρμογή της πρωτοβουλίας της ΕΕ για τις πρώτες ύλες[7].

Επιπλέον, η πρόταση περιλαμβάνει στοιχεία απλοποίησης των απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων που περιλαμβάνονται στην οδηγία 94/62/ΕΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, στην οδηγία 2000/53/ΕΚ για τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους[8] και στην οδηγία 2006/66/ΕΚ για τις ηλεκτρικές στήλες και τους συσσωρευτές και τα απόβλητα ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών[9].

2.           ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

2.1         Μελέτες

Τρεις κύριες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν κατά τα δύο τελευταία έτη επιβεβαίωσαν την εκτίμηση των επιπτώσεων και τη νομοθετική πρόταση[10], αξιολογώντας τις τεχνολογικές, και κοινωνικοοικονομικές πτυχές, καθώς και τις πτυχές της σχέσης κόστους-οφέλους που συνδέονται με την εφαρμογή και περαιτέρω ανάπτυξη της νομοθεσίας της ΕΕ για τα απόβλητα.

2.2         Εσωτερικές διαβουλεύσεις

Η διευθύνουσα ομάδα εκτίμησης επιπτώσεων συστήθηκε στις 16 Απριλίου 2012. Οι ακόλουθες ΓΔ κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε 5 συνεδριάσεις της διευθύνουσας ομάδας εκτίμησης επιπτώσεων: η Γενική Γραμματεία, η ΓΔ Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων (ECFIN), η ΓΔ Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας (ENTR), η ΓΔ Δράσης για το Kλίμα (CLIMA), το Κοινό Κέντρο Ερευνών (JRC) και η Eurostat. Η διευθύνουσα ομάδα εκτίμησης των επιπτώσεων παρακολούθησε την εκπόνηση της εκτίμησης επιπτώσεων.

2.3         Εξωτερικές διαβουλεύσεις

Η Επιτροπή εκπόνησε ενδεικτικό κατάλογο των θεμάτων που πρέπει να αντιμετωπιστούν και οι πρώτες συνεντεύξεις με τα βασικά ενδιαφερόμενα μέρη ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια του Φεβρουαρίου του 2013. Δρομολογήθηκε μια διαδικτυακή δημόσια διαβούλευση τον Ιούνιο του 2013 που ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013 σύμφωνα με τα ελάχιστα πρότυπα για τις διαβουλεύσεις.

Υποβλήθηκαν 670 απαντήσεις, αριθμός που εκφράζει τις έντονες ανησυχίες του κοινού σχετικά με την κατάσταση της διαχείρισης των αποβλήτων στην ΕΕ και τις υψηλές προσδοκίες για την ανάληψη δράσης από την ΕΕ στον συγκεκριμένο τομέα.

2.4         Εκτίμηση επιπτώσεων

Μαζί με την παρούσα πρόταση δημοσιεύονται η σχετική σύνοψη και η έκθεση εκτίμησης επιπτώσεων. Η εκτίμηση επιπτώσεων αξιολογεί τις κυριότερες περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις των διαφόρων επιλογών πολιτικής όσον αφορά τη βελτίωση των αρχείων για τη διαχείριση των αποβλήτων στην ΕΕ. Αξιολογούνται διάφορα επίπεδα φιλοδοξίας, τα οποία συγκρίνονται με το «σενάριο αναφοράς», προκειμένου να προσδιοριστούν τα πλέον κατάλληλα μέσα και στόχοι παράλληλα με την ελαχιστοποίηση των δαπανών και τη μεγιστοποίηση των οφελών.

Στις 8 Απριλίου 2014 η επιτροπή εκτίμησης επιπτώσεων της Επιτροπής εξέδωσε θετική γνώμη για την εκτίμηση επιπτώσεων, προβαίνοντας παράλληλα σε ορισμένες συστάσεις για τη βελτίωση της έκθεσης. Η επιτροπή ζήτησε να διευκρινιστεί περαιτέρω ο ορισμός του προβλήματος και η ανάγκη για νέους μεσοπρόθεσμους στόχους, να ενισχυθούν τα επιχειρήματα υπέρ της απαγόρευσης της ταφής από την άποψη της επικουρικότητας και της αναλογικότητας και υπέρ ενιαίων στόχων για όλα τα κράτη μέλη, και να εξηγηθεί λεπτομερέστερα ο τρόπος με τον οποίο οι διαφορετικές επιδόσεις των κρατών μελών λαμβάνονται υπόψη στην πρόταση.

Η περαιτέρω εξέταση των επιλογών πολιτικής που παρουσιάζονται στην εκτίμηση επιπτώσεων οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο συνδυασμός των επιλογών 2 και 3.7 θα αποφέρει τα ακόλουθα οφέλη:

– Μείωση του διοικητικού φόρτου, ιδίως για τις μικρές εγκαταστάσεις ή επιχειρήσεις, απλούστευση και βελτίωση της εφαρμογής, μεταξύ άλλων με τη διατήρηση των στόχων που είναι «κατάλληλοι για τον σκοπό».

– Δημιουργία θέσεων εργασίας – τουλάχιστον 180.000 άμεσες θέσεις εργασίας θα μπορούσαν να δημιουργηθούν έως το 2030, οι περισσότερες από τις οποίες είναι αδύνατον να μετακινηθούν εκτός  της ΕΕ.

– Μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου – περίπου 443 εκατ. τόνοι αερίων του θερμοκηπίου θα μπορούσαν να αποφευχθούν μεταξύ 2014 και 2030.

– Θετικές συνέπειες για την ανταγωνιστικότητα στους τομείς της διαχείρισης και ανακύκλωσης αποβλήτων της ΕΕ, καθώς και στον τομέα της μεταποίησης (βελτίωση της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, μείωση των κινδύνων που συνδέονται με την πρόσβαση στις πρώτες ύλες).

– Η εκ νέου διοχέτευση δευτερογενών πρώτων υλών στην οικονομία της ΕΕ, οι οποίες με τη σειρά τους θα μειώσουν την εξάρτηση της ΕΕ από εισαγωγές πρώτων υλών.

3.           ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

3.1         Σύνοψη της προτεινόμενης δράσης

Οι κυριότερες τροποποιήσεις της πρότασης είναι οι ακόλουθες:

– Εναρμόνιση των ορισμών και κατάργηση των παρωχημένων νομικών απαιτήσεων.

– Απλούστευση και εκσυγχρονισμός των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων.

– Δημιουργία συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τους στόχους ανακύκλωσης.

– Καθιέρωση ελάχιστων συνθηκών λειτουργίας για τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού.

– Αύξηση του στόχου για την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση αστικών αποβλήτων σε 70 % έως το 2030.  

– Αύξηση των στόχων επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης των απορριμμάτων συσκευασίας.

– Περιορισμός της υγειονομικής ταφής των αστικών μη υπολειμματικών αποβλήτων έως το 2030.

– Προσαρμογή στα άρθρα 290 και 291 της ΣΛΕΕ για τις κατ’ εξουσιοδότηση και τις εκτελεστικές πράξεις.

Τα παραπάνω θα διαμορφώσουν το αναγκαίο νομικό πλαίσιο ώστε να αναπτυχθούν οι πολιτικές και η νομοθεσία των κρατών μελών στον τομέα της πρόληψης και της ανακύκλωσης των αποβλήτων.

3.2         Νομική βάση και δικαίωμα δράσης

Η παρούσα οδηγία τροποποιεί έξι οδηγίες με αντικείμενο τη διαχείριση διαφορετικών αποβλήτων. Τέσσερις από τις οδηγίες αυτές (οδηγία 2008/98/ΕΚ, οδηγία 1999/31/ΕΚ, οδηγία 2000/53/ΕΚ και οδηγία 2012/19/ΕΕ) εκδόθηκαν βάσει του άρθρου 192 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, μολονότι η οδηγία 2006/66/ΕΚ εκδόθηκε με βάση τόσο το άρθρο 192 παράγραφος 2 όσο και το άρθρο 114 της ΣΛΕΕ και η οδηγία 94/62/ΕΚ με βάση το άρθρο 114 της ΣΛΕΕ. Επομένως, η παρούσα οδηγία βασίζεται στο άρθρο 192 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ και στο άρθρο 114 της ΣΛΛΕ σε σχέση με το άρθρο 2.

Το άρθρο 11 παράγραφος 2 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ ορίζει τον στόχο του 50 % για την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση οικιακών και παρόμοιων αποβλήτων και τον στόχο του 70 % για την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και ανάκτηση άλλων υλικών, μη επικίνδυνων αποβλήτων από κατασκευές και κατεδαφίσεις έως το 2020. Σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 4, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2014 το αργότερο, η Επιτροπή εξετάζει τους εν λόγω στόχους με σκοπό να τους ενισχύσει, αν χρειάζεται, και να εξετάσει τη θέσπιση στόχων για άλλες κατηγορίες αποβλήτων, λαμβάνοντας υπόψη τις σχετικές περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της θέσπισης των στόχων. Σύμφωνα με το άρθρο 9 στοιχείο γ), η Επιτροπή θα πρέπει να καθορίσει, έως τα τέλη του 2014, στόχους πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων και αποσύνδεσης για το 2020, με βάση τις βέλτιστες διαθέσιμες πρακτικές, συμπεριλαμβανομένης, αν κριθεί αναγκαίο, της αναθεώρησης των δεικτών που αναφέρονται στο άρθρο 29 παράγραφος 4. Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 37 παράγραφος 4, στην πρώτη έκθεση που υποβάλλεται έως τις 12 Δεκεμβρίου 2014, η Επιτροπή αξιολογεί μια σειρά μέτρων, μεταξύ άλλων προγράμματα ευθύνης των παραγωγών για ειδικά ρεύματα αποβλήτων, στόχους, δείκτες και μέτρα που σχετίζονται με την ανακύκλωση, καθώς και ενέργειες ανάκτησης υλικών και ενέργειας που μπορεί να συμβάλουν πιο αποτελεσματικά στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στα άρθρα 1 και 4.

Το άρθρο 5 παράγραφος 2 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ ορίζει τρεις στόχους για την εκτροπή των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων από τους χώρους υγειονομικής ταφής και καταργεί την υγειονομική ταφή ορισμένων ρευμάτων αποβλήτων. Το αργότερο έως τις 16 Ιουλίου 2016 τα κράτη μέλη θα πρέπει να εκπληρώσουν τον τελευταίο στόχο για την εκτροπή των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων από τους χώρους υγειονομικής ταφής. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2, ο στόχος αυτός πρέπει να επανεξεταστεί έως τις 16 Ιουλίου 2014 με σκοπό την επιβεβαίωση ή την τροποποίησή του, προκειμένου να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και υπό το πρίσμα της πρακτικής πείρας που απέκτησαν τα κράτη μέλη κατά την εφαρμογή των δύο προηγούμενων στόχων.

Το άρθρο 6 παράγραφος 1 της οδηγίας 94/62/ΕΚ καθορίζει στόχους για την ανάκτηση και την ανακύκλωση των απορριμμάτων συσκευασίας, τα οποία, σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 5, καθορίζονται κάθε πέντε έτη, με βάση την πρακτική πείρα που έχουν αποκτήσει τα κράτη μέλη και τα πορίσματα της επιστημονικής έρευνας και των τεχνικών αξιολόγησης, όπως οι αξιολογήσεις κύκλου ζωής και αναλύσεις κόστους-οφέλους.

3.3         Αρχή της επικουρικότητας και της αναλογικότητας

Η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της επικουρικότητας και της αναλογικότητας που ορίζονται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Περιορίζεται στην τροποποίηση των οδηγιών που αναφέρθηκαν παραπάνω, με τη διαμόρφωση ενός πλαισίου για τη θέσπιση κοινών στόχων, αφήνοντας παράλληλα στα κράτη μέλη την ευχέρεια να αποφασίσουν τις ακριβείς μορφές εφαρμογής.

3.4         Επεξηγηματικά έγγραφα

Η Επιτροπή κρίνει ότι χρειάζονται επεξηγηματικά έγγραφα, ώστε να βελτιώνεται η ποιότητα των στοιχείων για τη μεταφορά της οδηγίας στο δίκαιο των κρατών μελών για τους κάτωθι λόγους.

Η νομοθεσία για τα απόβλητα σε πολλές περιπτώσεις μεταφέρεται με έναν ιδιαίτερα αποκεντρωμένο τρόπο στα κράτη μέλη, τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο και σε διάφορες νομικές πράξεις, ανάλογα με τη διοικητική διάρθρωση κάθε κράτους μέλους. Ως εκ τούτου, κατά τη μεταφορά των τροποποιημένων οδηγιών τα κράτη μέλη ενδέχεται να χρειαστεί να τροποποιήσουν ένα ευρύ φάσμα νομοθετικών πράξεων σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

Η παρούσα οδηγία τροποποιεί έξι διαφορετικές οδηγίες για τα απόβλητα και επηρεάζει σημαντικό αριθμό νομικά δεσμευτικών υποχρεώσεων, μεταξύ των οποίων η συνολική τροποποίηση των στόχων που περιέχονται στην οδηγία-πλαίσιο για τα απόβλητα, στην οδηγία περί υγειονομικής ταφής και στην οδηγία για τις συσκευασίες και την απλούστευση των οδηγιών για τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ), για τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους (ELV) και για τις ηλεκτρικές στήλες. Πρόκειται για μια περίπλοκη αναθεώρηση της νομοθεσίας για τα απόβλητα, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να επηρεάσει ορισμένες εθνικές διατάξεις.

Οι αναθεωρημένοι στόχοι για τη διαχείριση των αποβλήτων που περιέχονται στις τροποποιούμενες οδηγίες είναι διασυνδεδεμένοι και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να μεταφερθούν με προσοχή στην εθνική νομοθεσία και στη συνέχεια να ενσωματωθούν στα εθνικά συστήματα διαχείρισης αποβλήτων.

Οι διατάξεις των τροποποιούμενων οδηγιών θα επηρεάσουν ένα ευρύ φάσμα ιδιωτικών και δημόσιων ενδιαφερόμενων φορέων στα κράτη μέλη και θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις σχεδιαζόμενες επενδύσεις και μελλοντικές υποδομές στα συστήματα διαχείρισης αποβλήτων. Η πλήρης και ορθή μεταφορά των τροποποιούμενων οδηγιών είναι σημαντική ώστε να διασφαλιστεί ότι θα επιτευχθούν οι στόχοι τους (δηλαδή η προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος, η αύξηση της αποδοτικής χρήσης των πόρων και η διασφάλιση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, καθώς και η αποφυγή των εμποδίων στο εμπόριο και των περιορισμών του ανταγωνισμού εντός της ΕΕ).

Οι ανωτέρω παράγοντες θα επιτείνουν ενδεχομένως τον κίνδυνο εσφαλμένης μεταφοράς και εφαρμογής της οδηγίας και θα δυσχεράνουν το έργο της Επιτροπής κατά την άσκηση του καθήκοντός της να παρακολουθεί την εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ. Είναι θεμελιώδες να υπάρχουν σαφείς πληροφορίες όσον αφορά τη μεταφορά των αναθεωρημένων οδηγιών για να εξασφαλιστεί συμμόρφωση της εθνικής νομοθεσίας με τις διατάξεις της οδηγίας.

Η απαίτηση παροχής επεξηγηματικών εγγράφων ενδέχεται να δημιουργήσει επιπλέον διοικητικό φόρτο για ορισμένα κράτη μέλη. Ωστόσο, τα επεξηγηματικά έγγραφα είναι αναγκαία για την αποτελεσματική επαλήθευση της πλήρους και ορθής μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο, που έχει ουσιώδη σημασία για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, και δεν υπάρχουν λιγότερο επαχθή μέτρα που να επιτρέπουν την αποδοτική επαλήθευση. Επίσης, τα επεξηγηματικά έγγραφα μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στη μείωση του διοικητικού φόρτου για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης από την Επιτροπή· χωρίς αυτά θα απαιτούνταν σημαντικοί πόροι και πολυάριθμες επαφές με τις εθνικές αρχές έτσι ώστε να παρακολουθούνται οι μέθοδοι της μεταφοράς σε όλα τα κράτη μέλη. Επομένως, ο πιθανός πρόσθετος διοικητικός φόρτος που συνεπάγεται η υποβολή επεξηγηματικών εγγράφων είναι ανάλογος με τον επιδιωκόμενο σκοπό, δηλαδή τη διασφάλιση της αποτελεσματικής μεταφοράς και την πλήρη επίτευξη των στόχων της οδηγίας.

Με βάση τα παραπάνω, κρίνεται σκόπιμο να ζητηθεί από τα κράτη μέλη να συνοδεύσουν την κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς της οδηγίας με ένα ή περισσότερα έγγραφα, στα οποία θα εξηγούν τη σχέση των διατάξεων της παρούσας οδηγίας που τροποποιεί τη νομοθεσία σχετικά με τα απόβλητα με τα αντίστοιχα μέρη των εθνικών πράξεων μεταφοράς.

3.5         Κατ’ εξουσιοδότηση και εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής

Το άρθρο 1 παράγραφοι 2, 3, 5, 7, 8, 13, 14, 16, 18, 20, 21, το άρθρο 2 παράγραφοι 2, 5, 6, 8, 9, το άρθρο 3 παράγραφοι 6 και 7, η τροπολογία που προτείνεται στο άρθρο 4 και στο άρθρο 6 παράγραφος 1 της παρούσας πρότασης καθορίζουν τις κατ’ εξουσιοδότηση και τις εκτελεστικές αρμοδιότητες της Επιτροπής στο πλαίσιο των οδηγιών 2008/98/ΕΚ, 94/62/ΕΚ και 1999/31/ΕΚ, αντίστοιχα, και θεσπίζουν τις αντίστοιχες διαδικασίες για την έγκριση των εν λόγω πράξεων.

4.           ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Η πρόταση δεν θα έχει επιπτώσεις στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, επομένως, δεν συνοδεύεται από το δημοσιονομικό δελτίο που προβλέπεται στο άρθρο 31 του δημοσιονομικού κανονισμού [κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τους δημοσιονομικούς κανόνες που εφαρμόζονται στον γενικό προϋπολογισμό της Ένωσης και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου)].

2014/0201 (COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την τροποποίηση των οδηγιών 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα, 94/62/ΕΚ για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας, 1999/31/ΕΚ για την υγειονομική ταφή των αποβλήτων, 2000/53/ΕΚ για τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους και 2006/66/ΕΚ σχετικά με τις ηλεκτρικές στήλες και τους συσσωρευτές και τα απόβλητα ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών, και 2012/19/ΕΕ σχετικά με τα απόβλητα ειδών ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 1 και το άρθρο 114, σε συνδυασμό με το άρθρο 2 της παρούσας οδηγίας,

 Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Ύστερα από διαβίβαση του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[11],

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών[12],

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)       Η διαχείριση των αποβλήτων στην Ένωση θα πρέπει να βελτιωθεί με στόχο την προστασία, τη διατήρηση και τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος, την προστασία της υγείας του ανθρώπου και τη συνετή και ορθολογική χρησιμοποίηση των φυσικών πόρων.

(2)       Ως εκ τούτου, νομική βάση είναι το άρθρο 192 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τις τροποποιήσεις των οδηγιών 1999/31/ΕΚ, 2000/53/ΕΚ, 2006/66/ΕΚ, 2008/98/ΕΚ και 2012/19/ΕΕ. Η οδηγία 94/62/ΕΚ, ωστόσο, ως μέτρο για την εξασφάλιση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, θα πρέπει να τροποποιηθεί με βάση τις διατάξεις του άρθρου 114 της Συνθήκης. Για λόγους απλούστευσης και οικονομίας της διαδικασίας, είναι σκόπιμο να τροποποιηθούν όλες αυτές οι οδηγίες από μία και μόνο τροποποιητική πράξη.

(3)       Η Επιτροπή αναθεώρησε τους στόχους που προβλέπονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[13], στο άρθρο 5 παράγραφος 2 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου[14], καθώς και στο άρθρο 6 παράγραφος 1 της οδηγίας 94/62/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[15]. Στην επανεξέτασή της, η Επιτροπή έκρινε ότι ήταν σκόπιμο να τροποποιηθούν οι εν λόγω στόχοι, ώστε να αντικατοπτρίζουν καλύτερα τις ανάγκες της κυκλικής οικονομία, αυξάνοντας την προετοιμασία για την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση αστικών αποβλήτων και απορριμμάτων συσκευασίας και εξαλείφοντας την υγειονομική ταφή των αποβλήτων που προορίζονται για χώρους υγειονομικής ταφής για τα μη επικίνδυνα απόβλητα.

(4)       Πολλά κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη αναπτύξει πλήρως την αναγκαία υποδομή διαχείρισης αποβλήτων και σχεδιάζουν πλέον επενδύσεις. Συνεπώς, είναι σημαντικό να καθορίζονται σαφείς στόχοι πολιτικής προκειμένου να αποφευχθεί η εμπλοκή των δευτερογενών πρώτων υλών στο κάτω μέρος της ιεράρχησης των αποβλήτων.

(5)       Τα αστικά απόβλητα αποτελούν κατά προσέγγιση ένα ποσοστό μεταξύ του 7 και 10 % των συνολικών αποβλήτων που παράγονται στην Ένωση· ωστόσο, το συγκεκριμένο ρεύμα αποβλήτων είναι το πιο περίπλοκο ως προς τη διαχείρισή του, ενώ ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η διαχείρισή του αποτελεί μια καλή ένδειξη για την ποιότητα του συνολικού συστήματος διαχείρισης αποβλήτων σε μια χώρα. Οι προκλήσεις της διαχείρισης αστικών αποβλήτων προκύπτουν από την ιδιαίτερα περίπλοκη και μεικτή τους σύνθεση, την άμεση εγγύτητα των παραγόμενων αποβλήτων με τους πολίτες και την πολύ υψηλή δημόσια προβολή. Κατά συνέπεια, η διαχείρισή τους παρουσιάζει την ανάγκη για ένα εξαιρετικά πολύπλοκο σύστημα διαχείρισης αποβλήτων, καθώς και για ένα αποτελεσματικό σύστημα συλλογής, την ανάγκη να συμμετάσχουν ενεργά οι πολίτες και οι επιχειρήσεις, την ανάγκη για υποδομές προσαρμοσμένες στη συγκεκριμένη σύνθεση των αποβλήτων και για ένα λεπτομερές σύστημα χρηματοδότησης. Οι χώρες που έχουν αναπτύξει αποδοτικά συστήματα διαχείρισης αστικών αποβλήτων εν γένει έχουν καλύτερη βαθμολογία στη συνολική διαχείριση των αποβλήτων.

(6)       Τα απορρίμματα συσκευασίας και τα βιοαποδομήσιμα αστικά απόβλητα αντιπροσωπεύουν μεγάλο ποσοστό των αστικών αποβλήτων και των οικιακών και παρόμοιων αποβλήτων. Επομένως, είναι απαραίτητο να εξεταστούν οι επιπτώσεις του καθορισμού στόχων για τη διαχείριση αυτών των ρευμάτων αποβλήτων κατά το ίδιο χρονικό διάστημα.

(7)       Τα βιομηχανικά, εμπορικά και εξορυκτικά απόβλητα διαφοροποιούνται σε πολύ μεγάλο βαθμό ως προς τη σύνθεση και τον όγκο και είναι πολύ διαφορετικά ανάλογα με την οικονομική διάρθρωση ενός κράτους μέλους, τη δομή του κλάδου ή του εμπορικού τομέα που παράγει τα απόβλητα, ή τη βιομηχανική ή εμπορική πυκνότητα σε μια δεδομένη γεωγραφική περιοχή. Κατά συνέπεια, για την πλειονότητα των βιομηχανικών αποβλήτων και των αποβλήτων εξόρυξης η κατάλληλη λύση είναι μια προσέγγιση προσανατολισμένη προς τη βιομηχανία που να χρησιμοποιεί τα έγγραφα αναφοράς (BREF) των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών (ΒΔΤ), έτσι ώστε να αντιμετωπίζει τα ειδικά ζητήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση ενός συγκεκριμένου είδους αποβλήτων[16]. Εντούτοις, τα βιομηχανικά και εμπορικά απορρίμματα συσκευασίας θα εξακολουθήσουν να καλύπτονται από τις απαιτήσεις της οδηγίας 94/62/ΕΚ και της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένων των αντίστοιχων βελτιώσεων.

(8)       Μέσω της προοδευτικής αύξησης των υφιστάμενων στόχων για την προετοιμασία για την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση αστικών αποβλήτων και εξάλειψης των ανακυκλωμένων αποβλήτων από την υγειονομική ταφή που αντιστοιχεί σε μέγιστο ποσοστό 25 % της υγειονομικής ταφής έως το 2025, θα μπορούσε να διασφαλιστεί ότι τα οικονομικώς πολύτιμα απόβλητα υλικά ανακτώνται προοδευτικά και αποτελεσματικά μέσω της ορθής διαχείρισης αποβλήτων σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων. Με τον τρόπο αυτό θα εξασφαλιστεί ότι οι πολύτιμες πρώτες ύλες που περιέχονται στα απόβλητα θα διοχετεύονται ξανά στην ευρωπαϊκή οικονομία, συμβάλλοντας έτσι στην πρόοδο όσον αφορά την εφαρμογή της πρωτοβουλίας για τις πρώτες ύλες[17] και στη δημιουργία κυκλικής οικονομίας.

(9)       Θα μπορούσαν να προκύψουν σαφή περιβαλλοντικά, οικονομικά και κοινωνικά οφέλη από την περαιτέρω αύξηση των στόχων που περιέχονται στις οδηγίες 2008/98/ΕΚ, 94/62/ΕΚ και 1999/31/ΕΚ για την επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση των αστικών αποβλήτων και των απορριμμάτων συσκευασίας, αρχής γενομένης με τα ρεύματα αποβλήτων που μπορούν εύκολα να ανακυκλωθούν (π.χ. πλαστικό, μέταλλα, γυαλί, χαρτί, ξυλεία, βιολογικά απόβλητα).

(10)     Η συμμόρφωση με την υποχρέωση να οριστούν χωριστά συστήματα συλλογής χαρτιού, μετάλλων, πλαστικών και γυαλιού είναι ουσιώδους σημασίας για την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και για την αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης αστικών αποβλήτων στα κράτη μέλη. Επιπλέον, η χωριστή συλλογή των βιολογικών αποβλήτων, την οποία θεσπίζει η παρούσα πρόταση οδηγίας, θα συμβάλλει στην πρόληψη της επιμόλυνσης των ανακυκλώσιμων υλικών.

(11)     Με τον συνδυασμό των στόχων για την ανακύκλωση και των περιορισμών για την υγειονομική ταφή που περιλαμβάνονται στην παρούσα πρόταση, δεν είναι πλέον αναγκαίοι οι στόχοι σε κλίμακα Ένωσης για ανάκτηση ενέργειας ή οι ανώτατοι στόχοι ανακύκλωσης για τα απορρίμματα συσκευασίας που ορίζονται στην οδηγία 94/62/ΕΚ και θα πρέπει, συνεπώς, να διαγραφούν.

(12)     Από τους στόχους και τις απαγορεύσεις για την υγειονομική ταφή που περιλαμβάνονται στην παρούσα πρόταση προκύπτει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να στηρίζουν τη χρήση των ανακτηθέντων υλικών, όπως το ανακτηθέν χαρτί και ξύλο, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων, με στόχο να διασφαλίζουν τον εφοδιασμό με πρώτες ύλες και να φέρουν την Ένωση πιο κοντά σε μια «κοινωνία ανακύκλωσης» και, στο μέτρο του δυνατού, δεν θα πρέπει να στηρίζουν την υγειονομική ταφή ή την αποτέφρωση των υλικών αυτών. Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να στηρίζουν την αποτέφρωση των αποβλήτων τα οποία μπορούν να ανακυκλωθούν με τεχνικά και οικονομικά εφικτό τρόπο και υπό περιβαλλοντικά ασφαλείς συνθήκες. Η αιτιολογική σκέψη 29 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ θα πρέπει να ερμηνευτεί στο πλαίσιο αυτό.

(13)     Η παρούσα πρόταση αποσκοπεί να θέσει σαφείς κατευθύνσεις για τη διαχείριση των αποβλήτων της Ένωσης και με τον τρόπο αυτό να διασφαλίσει την επενδυτική ασφάλεια για τα κράτη μέλη και τη βιομηχανία. Τα κράτη μέλη, κατά την ανάπτυξη των εθνικών στρατηγικών τους για τη διαχείριση των αποβλήτων και τον σχεδιασμό επενδύσεων σε υποδομές διαχείρισης αποβλήτων, θα πρέπει να κάνουν ορθή χρήση των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών και επενδυτικών ταμείων, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων, προωθώντας την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση.

(14)     Η Επιτροπή έχει καθορίσει στόχους για την ανακύκλωση των πλαστικών απορριμμάτων συσκευασίας για το 2025, λαμβάνοντας υπόψη τι ήταν τεχνικά εφικτό κατά τον χρόνο της αναθεώρησης της οδηγίας· η Επιτροπή μπορεί να προτείνει νέα επίπεδα των στόχων για τα πλαστικά για το 2030 με βάση αναθεώρηση της προόδου που έχουν σημειώσει τα κράτη μέλη ως προς την επίτευξη των εν λόγω στόχων, αφού λάβει υπόψη την εξέλιξη των τύπων των πλαστικών που διατίθενται στην αγορά και την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών ανακύκλωσης.

(15)     Η χωριστή συλλογή και η ανακύκλωση των σιδηρούχων μετάλλων και του αλουμινίου θα έχει σημαντικά οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη, εφόσον έτσι θα συγκεντρώνεται περισσότερο αλουμίνιο. Ο στόχος για την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση μεταλλικών συσκευασιών θα πρέπει, επομένως, να χωριστεί σε επιμέρους στόχους για τους δύο αυτούς τύπους αποβλήτων.

(16)     Υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τη διαχείριση των αποβλήτων, ιδίως όσον αφορά τα αστικά απόβλητα. Προκειμένου να εξασφαλιστεί καλύτερη, πιο έγκαιρη και πιο ομοιόμορφη εφαρμογή της νομοθεσίας για τα απόβλητα και να προβλεφθούν οι αδυναμίες εφαρμογής, θα πρέπει να καθιερωθεί σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για τον εντοπισμό των ανεπαρκειών και να καταστεί δυνατή η ανάληψη δράσης πριν από τις προθεσμίες για την επίτευξη των στόχων.

(17)     Η οδηγία 2008/98/ΕΚ θεσπίζει τους βασικούς ορισμούς σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων. Προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη συνοχή στη νομοθεσία για τα απόβλητα, οι ορισμοί που περιλαμβάνονται στην οδηγία 94/62/ΕΚ και στην οδηγία 1999/31/ΕΚ θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις απαιτήσεις της οδηγίας 2008/98/ΕΚ.

(18)     Οι ορισμοί για τα αστικά απόβλητα, τη σπατάλη τροφίμων και τις εργασίες επίχωσης θα πρέπει να συμπεριληφθούν στην οδηγία 2008/98/ΕΚ και ο ορισμός των υπολειμματικών αποβλήτων στην οδηγία 1999/31/ΕΚ προκειμένου να αποσαφηνιστεί το πεδίο εφαρμογής των εν λόγω εννοιών.

(19)     Τα στατιστικά στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη είναι σημαντικά για την Επιτροπή προκειμένου να αξιολογήσει τη συμμόρφωση με τη νομοθεσία για τα απόβλητα. Με τη θέσπιση ενιαίου σημείου εισόδου για όλα τα στοιχεία για τα απόβλητα, με τη διαγραφή των παρωχημένων απαιτήσεων για υποβολή εκθέσεων και τη συγκριτική αξιολόγηση των εθνικών μεθοδολογιών αναφοράς, σε συνδυασμό με τον έλεγχο της ποιότητας των στοιχείων από τρίτο μέρος θα πρέπει να βελτιωθεί η ποιότητα και η αξιοπιστία των στατιστικών.

(20)     Οι παραγωγοί αγαθών και προϊόντων θα πρέπει να είναι υπεύθυνοι για τη διαχείριση των αποβλήτων που προκύπτουν μετά την κατανάλωση. Τα προγράμματα διευρυμένης ευθύνης των παραγωγών αποτελούν ουσιώδες στοιχείο της αποτελεσματικής διαχείρισης των αποβλήτων, αλλά η αποδοτικότητα και οι επιδόσεις τους διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών. Επομένως, είναι αναγκαίος ο καθορισμός ελάχιστων λειτουργικών απαιτήσεων για τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού που αποσκοπούν στην εσωτερίκευση του κόστους διαχείρισης του τέλους του κύκλου ζωής σύμφωνα με υψηλά περιβαλλοντικά πρότυπα και αποτελούν κίνητρο για τους παραγωγούς να λαμβάνουν υπόψη περιβαλλοντικούς παράγοντες κατά μήκος της ζωής των προϊόντων, από τη φάση του σχεδιασμού έως στο τέλος του κύκλου ζωής, προκειμένου να μειώσουν το κόστος τους και να τονώσουν την απόδοση, καθώς και για να διασφαλιστούν ίσοι όροι ανταγωνισμού και να αποφεύγονται τα εμπόδια για τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

(21)     Η ορθή διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα στην Ένωση, ενώ τα στοιχεία σχετικά με την επεξεργασία τους εν μέρει λείπουν. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να ενισχυθεί η τήρηση αρχείων και οι μηχανισμοί ιχνηλασιμότητας με τη δημιουργία ηλεκτρονικών μητρώων για τα επικίνδυνα απόβλητα στα κράτη μέλη. Η ηλεκτρονική συλλογή στοιχείων θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλους τύπους αποβλήτων, ώστε να απλουστευτεί η τήρηση αρχείων για τις επιχειρήσεις και τις διοικήσεις και να βελτιωθεί η παρακολούθηση των ρευμάτων αποβλήτων στην Ένωση.

(22)     Προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία του εφοδιασμού πρώτων υλών κρίσιμης σημασίας και σύμφωνα με την πρωτοβουλία για τις πρώτες ύλες και τους σκοπούς και τους στόχους της ευρωπαϊκής σύμπραξης καινοτομίας σχετικά με τις πρώτες ύλες[18], τα κράτη μέλη θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να επιτύχουν την καλύτερη δυνατή διαχείριση αποβλήτων που περιέχουν σημαντικές ποσότητες πρώτων υλών κρίσιμης σημασίας[19] σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων, λαμβανομένης υπόψη της οικονομικής και τεχνολογικής σκοπιμότητας και περιβαλλοντικών οφελών. Τα μέτρα που περιέχονται στην παρούσα οδηγία, όπως π.χ. οι στόχοι ανακύκλωσης για τα αστικά απόβλητα και η απαγόρευση της διάθεσης των μετάλλων, συμπεριλαμβανομένων των μετάλλων που περιέχονται σε απορριφθέντα προϊόντα, σε χώρους υγειονομικής ταφής για τα μη επικίνδυνα απόβλητα θα στηρίξουν τα μέτρα που ελήφθησαν σε εθνικό επίπεδο.

(23)     Τα κράτη μέλη, για να στηρίξουν περαιτέρω την αποτελεσματική εφαρμογή της πρωτοβουλίας για τις πρώτες ύλες, θα πρέπει να περιλαμβάνουν στα σχέδιά τους για τη διαχείριση αποβλήτων κατάλληλα εθνικά μέτρα όσον αφορά τη συλλογή και την ανάκτηση των αποβλήτων που περιέχουν σημαντικές ποσότητες πρώτων υλών κρίσιμης σημασίας.

(24)     Λαμβάνοντας υπόψη τις αρνητικές επιπτώσεις της σπατάλης τροφίμων για το περιβάλλον και τον αρνητικό του αντίκτυπο, θα πρέπει να καθοριστεί ένα πλαίσιο για τα κράτη μέλη, ώστε να συλλέγουν και να αναφέρουν τα επίπεδα σπατάλης τροφίμων σε όλους τους τομείς, με συγκρίσιμο τρόπο, καθώς και να ζητηθεί η ανάπτυξη εθνικών σχεδίων πρόληψης της σπατάλης τροφίμων με στόχο την ικανοποίηση μεγαλόπνοου στόχου για τη μείωση της σπατάλης τροφίμων κατά 30 % έως το 2025.

(25)     Τα κράτη μέλη κατά τον καθορισμό των εθνικών προγραμμάτων τους για την πρόληψη της σπατάλης τροφίμων θα πρέπει να ορίσουν προτεραιότητες με βάση την ιεράρχηση της διαχείρισης αποβλήτων: πρόληψη, προετοιμασία για την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση, την ανάκτηση και τη διάθεση. Στην περίπτωση της σπατάλης τροφίμων, πρέπει να αξιολογείται προσεκτικά κατά πόσον και για ποιες κατηγορίες σπατάλης τροφίμων θα πρέπει να έχουν προτεραιότητα η δωρεά καθώς και οι πιθανές χρήσεις πρώην τροφίμων στις ζωοτροφές έναντι της κομποστοποίησης, της δημιουργίας ανανεώσιμης ενέργειας και της υγειονομικής ταφής. Η αξιολόγηση αυτή θα πρέπει να λαμβάνει ιδίως υπόψη την οικονομική κατάσταση, την υγεία και τα πρότυπα ποιότητας, και πάντα σύμφωνα με την ενωσιακή νομοθεσία σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων και των ζωοτροφών και την υγεία των ζώων.

(26)     Η δημιουργία απορριμμάτων, ιδίως των πλαστικών, έχει άμεσες και δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον ενώ το υψηλό κόστος καθαρισμού αποτελεί περιττή οικονομική επιβάρυνση. Η θέσπιση ειδικών μέτρων στα σχέδια διαχείρισης των αποβλήτων, η χρηματοδοτική στήριξη από τους παραγωγούς στο πλαίσιο των προγραμμάτων διευρυμένης ευθύνης των παραγωγών και η ορθή εφαρμογή από τις αρμόδιες αρχές θα μπορέσουν να συμβάλουν στην εξάλειψη αυτού του προβλήματος.

(27)     Η ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με το «Πρόγραμμα βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου (REFIT): Αποτελέσματα και τα επόμενα Βήματα[20]» δεσμεύει την Επιτροπή να αξιολογήσει, να απλουστεύσει ή να καταργήσει τα ενωσιακά νομοθετικά μέτρα με στόχο την ελάφρυνση του φόρτου για τις επιχειρήσεις, την προώθηση της ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Στο επίκεντρο του προγράμματος REFIT είναι η δράση για τη μείωση της κανονιστικής επιβάρυνσης για τις μικρές εγκαταστάσεις ή επιχειρήσεις. Η διαβούλευση σχετικά με τις 10 πιο επαχθείς νομοθετικές πράξεις της ΕΕ για τις ΜΜΕ[21] προσδιόρισε τη νομοθεσία για τα απόβλητα ως έναν τομέα όπου απαιτείται πιθανή μείωση της επιβάρυνσης. Στο πλαίσιο της παρούσας πρόσκλησης και ύστερα από περισσότερο ενδελεχή διαβούλευση με τις μικρές εγκαταστάσεις ή επιχειρήσεις σε ειδικό σεμινάριο που πραγματοποιήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2013, αναμένεται να θεσπιστεί η απλούστευση των απαιτήσεων καταχώρισης και αδειοδότησης για τις μικρές εγκαταστάσεις ή επιχειρήσεις.

(28)     Οι εκθέσεις εφαρμογής που εκπονούνται από τα κράτη μέλη κάθε τρία έτη δεν έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικό εργαλείο για τον έλεγχο της συμμόρφωσης και την εξασφάλιση της ορθής εφαρμογής, ενώ δημιουργούν περιττή διοικητική επιβάρυνση. Ως εκ τούτου, κρίνεται σκόπιμο να καταργηθούν οι διατάξεις που υποχρεώνουν τα κράτη μέλη να υποβάλλουν τις εκθέσεις αυτές και να χρησιμοποιούν αποκλειστικά για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης τα στατιστικά στοιχεία τα οποία τα κράτη μέλη υποβάλλουν ετησίως στην Επιτροπή, τα οποία δείχνουν πότε είναι πιθανό να επιτευχθούν οι στόχοι.

(29)         Είναι αναγκαίο να συνεχιστεί η υποβολή εκθέσεων σχετικά με ορισμένες πτυχές της εφαρμογής της οδηγίας 2000/53/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[22]. Προκειμένου να είναι σε θέση να παρακολουθούν καλύτερα την εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας, η αναφορά θα πρέπει να γίνεται σε ετήσια βάση.

(30)         Η αξιόπιστη υποβολή εκθέσεων στατιστικών στοιχείων σχετικά με τη διαχείριση αποβλήτων είναι υψίστης σημασίας για την αποτελεσματική εφαρμογή και τη διασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των κρατών μελών. Συνεπώς, κατά την προετοιμασία των εκθέσεων σχετικά με την τήρηση των στόχων που ορίζονται στη νομοθεσία περί αποβλήτων, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν την πλέον πρόσφατη μεθοδολογία που έχει αναπτυχθεί από την Επιτροπή και τις εθνικές στατιστικές υπηρεσίες των κρατών μελών.

(31)     Για να συμπληρωθεί ή να τροποποιηθεί η οδηγία 94/62/ΕΚ, η αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης πρέπει να εκχωρηθεί στην Επιτροπή όσον αφορά το άρθρο 3 παράγραφος 1, το άρθρο 11 παράγραφος 3, το άρθρο 19 παράγραφος 2 και το άρθρο 20 παράγραφος 1. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να πραγματοποιήσει τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της καθώς και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(32)     Για να συμπληρωθεί ή να τροποποιηθεί η οδηγία 2008/98/ΕΚ, πρέπει να εκχωρηθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης όσον αφορά το άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 6 παράγραφος 2, το άρθρο 7 παράγραφος 1, το άρθρο 27 παράγραφοι 1 και 4, και το άρθρο 38 παράγραφοι 1 έως 3. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να πραγματοποιήσει τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, καθώς και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(33)     Για να συμπληρωθεί ή να τροποποιηθεί η οδηγία 1999/31/ΕΚ, πρέπει να εκχωρηθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης όσον αφορά το άρθρο 16. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να πραγματοποιήσει τις κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της καθώς και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν ετοιμάζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, θα πρέπει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. Τυχόν τροποποιήσεις των παραρτημάτων θα πρέπει να γίνονται μόνο σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στην παρούσα οδηγία όπως διατυπώνονται στα παραρτήματα. Για τον σκοπό αυτό, όσον αφορά το παράρτημα II, η Επιτροπή θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις γενικές αρχές και γενικές διαδικασίες για τα κριτήρια δοκιμών και αποδοχής, όπως καθορίζονται στο παράρτημα ΙΙ, συγκεκριμένα κριτήρια ή/και μέθοδοι δοκιμών και συναφείς οριακές τιμές θα πρέπει να καθοριστούν για κάθε κατηγορία χώρων υγειονομικής ταφής, συμπεριλαμβανομένων, εάν απαιτείται, συγκεκριμένων τύπων χώρων υγειονομικής ταφής στα πλαίσια καθεμίας κατηγορίας, συμπεριλαμβανομένης της υπόγειας εναποθήκευσης. Οι προτάσεις για την τυποποίηση των μεθόδων ελέγχου, δειγματοληψίας και ανάλυσης σε σχέση με τα παραρτήματα θα πρέπει να εξετάζονται για έγκριση από την Επιτροπή, κατά περίπτωση, εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας.

(34)     Προκειμένου να εξασφαλιστούν ενιαίοι όροι για την εφαρμογή των οδηγιών 94/62/ΕΚ, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή όσον αφορά το άρθρο 12 παράγραφος 3β και το άρθρο 19 παράγραφος 1. Αυτές οι αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[23].

(35)     Προκειμένου να εξασφαλιστούν ενιαίοι όροι για την εφαρμογή της οδηγίας 1999/31/ΕΚ, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή, όσον αφορά το άρθρο 3 παράγραφος 3, το άρθρο 5 παράγραφοι 2, 2α και 2β, το παράρτημα Ι παράγραφος 3.5 και το παράρτημα ΙΙ παράγραφος 5. Αυτές οι αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[24].

(36)     Προκειμένου να εξασφαλιστούν ενιαίοι όροι για την εφαρμογή της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή, όσον αφορά το άρθρο 9 παράγραφος 3, το άρθρο 11 παράγραφος 3, το άρθρο 24 παράγραφος 2, το άρθρο 29 παράγραφος 4, το άρθρο 33 παράγραφος 2, το άρθρο 35 παράγραφος 4, το άρθρο 37 παράγραφος 4 και το άρθρο 38 παράγραφος 4. Αυτές οι αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[25].

(37)     Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση των κρατών μελών και της Επιτροπής, της 28ης Σεπτεμβρίου 2011, σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα, τα κράτη μέλη έχουν αναλάβει την υποχρέωση να συνοδεύουν, σε δικαιολογημένες περιπτώσεις, την κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο με ένα ή περισσότερα έγγραφα που επεξηγούν τη σχέση ανάμεσα στα συστατικά στοιχεία μιας οδηγίας και τα αντίστοιχα μέρη των νομικών πράξεων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης κρίνει ότι είναι δικαιολογημένη η διαβίβαση των εγγράφων αυτών.

(38)         Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, δηλαδή  να βελτιωθεί η διαχείριση των αποβλήτων στην Ένωση, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στην προστασία, τη διαφύλαξη και τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος και στη συνετή και ορθολογική χρησιμοποίηση των φυσικών πόρων σε όλη την Ένωση, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, αλλά μπορούν, λόγω της κλίμακας ή των επιπτώσεων των μέτρων, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Τροποποίηση της οδηγίας 2008/98/ΕΚ

Η οδηγία 2008/98/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

(1) Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

α) παρεμβάλλεται το ακόλουθο στοιχείο 1α:

«1α. "αστικά απόβλητα": τα απόβλητα όπως ορίζονται στο παράρτημα VI·»·

β) παρεμβάλλονται τα ακόλουθα στοιχεία 4α και 4β:

«4α. "σπατάλη τροφίμων": τρόφιμα (και μη βρώσιμα μέρη) που προορίζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο και χάνονται από την αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα τρόφιμα που διοχετεύονται προς υλικές χρήσεις, όπως βιοπροϊόντα, ζωοτροφές, ή που αποστέλλονται για ανακατανομή·

4β. "απόβλητα από κατασκευές και κατεδαφίσεις": τα απόβλητα που αντιστοιχούν στις κατηγορίες αποβλήτων του κεφαλαίου 17 του παραρτήματος της απόφασης 2000/532/ΕΚ, και τυχόν μεταγενέστερες τροποποιήσεις εκτός των επικίνδυνων αποβλήτων και των υλικών που βρίσκονται στη φύση, όπως ορίζονται στην κατηγορία 17 05 04».

γ) παρεμβάλλεται το ακόλουθο στοιχείο 15α:

«15α. "ανάκτηση υλικών" κάθε εργασία ανάκτησης, εκτός από την ανάκτηση ενέργειας, και η επανεπεξεργασία σε υλικά που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα».

δ) παρεμβάλλεται το ακόλουθο στοιχείο 17α:

«17α. "επίχωση": οποιοδήποτε από τα ακόλουθα είδη ανάκτησης:

i) ανάκτηση κατά την οποία τα απόβλητα χρησιμοποιούνται σε χώρους όπου έχουν γίνει εκσκαφές, όπως τα υπόγεια ορυχεία ή τα σκυρωρυχεία, για τους σκοπούς αποκατάστασης της κλίσης, της ασφάλειας ή για λόγους μηχανικής ισορροπίας στην αρχιτεκτονική τοπίου·

ii) ανάκτηση κατά την οποία τα απόβλητα χρησιμοποιούνται με σκοπό την κατασκευή, την αποθήκευση για τα ορυχεία και τα λατομεία, την επανακαλλιέργεια, την ανάκτηση γης ή την αρχιτεκτονική τοπίου και σε περιπτώσεις όπου τα απόβλητα αντικαθιστούν άλλα μη απόβλητα υλικά που διαφορετικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό αυτό·»·

ε) παρεμβάλλεται το ακόλουθο στοιχείο 20α:

«20α. "μικρές εγκαταστάσεις ή επιχειρήσεις": οι εγκαταστάσεις που απασχολούν λιγότερα από 250 άτομα και που ο ετήσιος κύκλος εργασιών τους δεν υπερβαίνει τα 50 εκατ. ευρώ ή ο ετήσιος ισολογισμός τους δεν υπερβαίνει τα 43 εκατ. ευρώ».

2) Το άρθρο 5 τροποποιείται ως εξής:

α)           Στην παράγραφο 1 προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο ε):

«ε) τυχόν άλλοι όροι που πρέπει να πληρούνται για συγκεκριμένες ουσίες ή αντικείμενα που ορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 2».

β) η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 38α με τις οποίες καθορίζει τα κριτήρια που πρέπει να πληρούνται έτσι ώστε συγκεκριμένες ουσίες ή αντικείμενα να μπορούν να θεωρηθούν υποπροϊόντα και όχι απόβλητα που αναφέρονται στο άρθρο 3 σημείο 1)».

3) Το άρθρο 6 παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 38α σχετικά με τη θέσπιση των κριτηρίων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και για τον προσδιορισμό του τύπου των αποβλήτων για τα οποία ισχύουν τα κριτήρια αυτά. Τα ειδικά κριτήρια αποχαρακτηρισμού αποβλήτων θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, μεταξύ άλλων, τουλάχιστον για τα αδρανή υλικά, το χαρτί, το γυαλί, το μέταλλο, τα ελαστικά επίσωτρα, τα προϊόντα κλωστοϋφαντουργίας και τα βιολογικά απόβλητα».

4) Το άρθρο 6 παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3. Τα απόβλητα τα οποία παύουν να αποτελούν απόβλητα σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 θεωρείται ότι είναι προϊόν ανακύκλωσης για τον σκοπό του υπολογισμού των στόχων που ορίζονται στην παρούσα οδηγία, στις οδηγίες 94/62/ΕΚ, 2000/53/ΕΚ και 2006/66/ΕΚ και στην οδηγία 2012/19/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου*, εκτός αν τα υλικά που προορίζονται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμο, ή, με εξαίρεση τα αδρανή υλικά που προέρχονται από απόβλητα κατασκευών και κατεδαφίσεων, για επίχωση».

*Οδηγία 2012/19/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, σχετικά με τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού (ΑΗΗΕ) (ΕΕ L 197 της 24.7.2012, σ. 38).

5) Το άρθρο 7 τροποποιείται ως εξής:

α) Στην παράγραφο 1, η πρώτη περίοδος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 38α σχετικά με την ενημέρωση του καταλόγου αποβλήτων που καταρτίστηκε με την απόφαση 2000/532/ΕΚ».

β) η παράγραφος 5 απαλείφεται.

6) Το άρθρο 8 τροποποιείται ως εξής:

α) Στην παράγραφο 1 προστίθεται το πρώτο εδάφιο ως εξής:

«1α. Η διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού είναι η λειτουργική και/ή οικονομική ευθύνη του παραγωγού για ένα προϊόν που διευρύνεται στην κατάσταση μετά την κατανάλωση του κύκλου ζωής του προϊόντος».

β) η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για να ενθαρρύνουν τον σχεδιασμό των προϊόντων κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μειώνεται ο αντίκτυπός τους στο περιβάλλον και η παραγωγή αποβλήτων κατά τη διάρκεια της παραγωγής και της συνακόλουθης χρήσης των προϊόντων, χωρίς να προκαλούν στρεβλώσεις στην εσωτερική αγορά.

Τα εν λόγω μέτρα περιλαμβάνουν μέτρα για να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη, την παραγωγή και την εμπορία προϊόντων που να είναι κατάλληλα για πολλαπλές χρήσεις, ανθεκτικά από τεχνική άποψη και, αφού καταστούν απόβλητα, κατάλληλα για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση προκειμένου να διευκολύνει την ορθή εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων. Τα μέτρα θα λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις ολόκληρου του κύκλου ζωής των προϊόντων».

 γ) η παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3. Κατά την εκπόνηση και την εφαρμογή της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, τα κράτη μέλη συμμορφώνονται με τις ελάχιστες απαιτήσεις που καθορίζονται στο παράρτημα VII».

7) Το άρθρο 9 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 9

Πρόληψη δημιουργίας αποβλήτων

«1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων.

2. Κάθε έτος, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος δημοσιεύει έκθεση σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων για κάθε κράτος μέλος και για την Ένωση στο σύνολό της, μεταξύ άλλων όσον αφορά την αποσύνδεση της παραγωγής αποβλήτων από την οικονομική ανάπτυξη.

3. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για την πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων τροφίμων σε όλο το μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων. Τα μέτρα θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η σπατάλη τροφίμων στους τομείς της παρασκευής λιανικού εμπορίου/διανομής, υπηρεσιών εστίασης/φιλοξενίας και των νοικοκυριών μειώνεται κατά 30 % τουλάχιστον μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2017 και 31ης Δεκεμβρίου 2025.

Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2017 η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό ενιαίων όρων για την παρακολούθηση της εφαρμογής των μέτρων που έλαβαν τα κράτη μέλη για την πρόληψη της σπατάλης τροφίμων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 39 παράγραφος 2».

8) Το άρθρο 11 τροποποιείται ως εξής:

α) Η παράγραφος 2 τροποποιείται ως εξής:

i) το σημείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο: «α) έως την 1η Ιανουαρίου 2020 το αργότερο, η ανακύκλωση και η προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση των αστικών αποβλήτων αυξάνεται τουλάχιστον κατά 50 % κατά βάρος».

ii) προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο γ):

«γ) έως την 1η Ιανουαρίου 2030 το αργότερο, η ανακύκλωση και η προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση των αστικών αποβλήτων αυξάνεται τουλάχιστον κατά 70 % κατά βάρος».

β) οι παράγραφοι 3, 4 και 5 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«3. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει τις εκτελεστικές πράξεις που απαιτούνται για να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή του στόχου που προβλέπεται στην παράγραφο 2 στοιχείο β) όσον αφορά την επίχωση. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 39 παράγραφος 2.

4. Προκειμένου να υπολογιστεί κατά πόσο έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που καθορίζονται στην παράγραφο 2 στοιχεία α) και γ), το βάρος των αποβλήτων που προετοιμάστηκαν για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση νοείται ως το βάρος των αποβλήτων που υποβάλλονται για τελική προετοιμασία για τη διαδικασία επαναχρησιμοποίησης ή τη διαδικασία ανακύκλωσης εκτός του βάρους των υλών που απορρίφθηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, λόγω της παρουσίας προσμείξεων, και οι οποίες πρέπει να καταστραφούν ή να υποβληθούν σε άλλες εργασίες ανάκτησης.

Ωστόσο, όταν τα απορριφθέντα υλικά αποτελούν το 2 % το πολύ του βάρους των αποβλήτων σε αυτή τη διαδικασία, το βάρος των αποβλήτων που προετοιμάστηκαν για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση πρέπει να θεωρηθεί ως το βάρος των αποβλήτων το οποίο τέθηκε σε τελική προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση ή διαδικασία ανακύκλωσης».

5. Προκειμένου να υπολογιστεί κατά πόσο έχει επιτευχθεί ο στόχος που καθορίζεται στην παράγραφο 2 στοιχείο β), το βάρος των αποβλήτων που προετοιμάστηκαν για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και ανάκτηση υλικών νοείται ως το βάρος των αποβλήτων που υποβάλλονται για τελική προετοιμασία για τη διαδικασία επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και ανάκτησης υλικών εκτός του βάρους των υλών που απορρίφθηκαν κατά τη διάρκεια της τελικής διαδικασίας προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και ανάκτηση υλικών, λόγω της παρουσίας προσμείξεων οι οποίες πρέπει να να καταστραφούν ή να υποβληθούν σε άλλες εργασίες ανάκτησης. 

Ωστόσο, όταν τα απορριφθέντα υλικά αποτελούν το 2 % το πολύ του βάρους των αποβλήτων σε αυτή τη διαδικασία, το βάρος των αποβλήτων που προετοιμάστηκαν για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση πρέπει να θεωρηθεί ως το βάρος των αποβλήτων το οποίο τέθηκε σε τελική προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση ή διαδικασία ανακύκλωσης».

9) Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 11α:

«Άρθρο 11α

Σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης

1. Η Επιτροπή, με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, δημοσιεύει τις ακόλουθες εκθέσεις:

α)       το 2017, έκθεση σχετικά με την επίτευξη των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β)·

β)       το 2022, έκθεση σχετικά με την επίτευξη των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3·

γ)       το 2027, έκθεση σχετικά με την επίτευξη των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο γ).

2. Τα κριτήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α)      εκτίμηση της επίτευξης των στόχων από το κάθε κράτος μέλος·

β)      αξιολόγηση του αναμενόμενου χρόνου της επίτευξης των στόχων από τα κράτη μέλη, και

γ)      κατάλογο των κρατών μελών που κινδυνεύουν να μην επιτύχουν τους στόχους αυτούς εντός των αντίστοιχων προθεσμιών, μαζί με τις κατάλληλες συστάσεις.

Εφόσον απαιτείται, οι εκθέσεις αυτές μπορεί να αφορούν την εφαρμογή πρόσθετων απαιτήσεων πέρα από αυτές που απαριθμούνται στην παράγραφο 1.

3. Εντός έξι μηνών από την ημερομηνία της δημοσίευσης της έκθεσης της Επιτροπής, τα κράτη μέλη που διατρέχουν τον κίνδυνο να μην επιτύχουν τους στόχους υποβάλλουν στην Επιτροπή ένα σχέδιο συμμόρφωσης που θα παρουσιάζει αναλυτικά τα μέτρα που προτίθενται να λάβουν για να επιτύχουν τους στόχους. Το σχέδιο συμμόρφωσης λαμβάνει υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής, όπως ορίζεται στην παράγραφο 2 στοιχείο γ), τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο παράρτημα VIII ή οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο μέτρο. Αναφέρει την αναμενόμενη ημερομηνία συμμόρφωσης.

4. Κατά την υποβολή του σχεδίου συμμόρφωσης σε απάντηση στην έκθεση που εκδίδει η Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο α), τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν παράταση της προθεσμίας που προβλέπεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο α) για μέγιστο χρονικό διάστημα τριών ετών.

Εκτός από την περίπτωση όπου η Επιτροπή προβάλει αντιρρήσεις ως προς το σχέδιο συμμόρφωσης εντός πέντε μηνών από την παραλαβή του, η αίτηση θεωρείται ότι έχει γίνει δεκτή.

Αν διατυπωθούν αντιρρήσεις, η Επιτροπή ζητά από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος να υποβάλει αναθεωρημένο σχέδιο συμμόρφωσης εντός δύο μηνών από την ημερομηνία παραλαβής των παρατηρήσεων της Επιτροπής.

Η Επιτροπή αξιολογεί το αναθεωρημένο σχέδιο συμμόρφωσης εντός δύο μηνών από την ημερομηνία της παραλαβής του και δέχεται ή απορρίπτει την αίτηση παράτασης γραπτώς. Ελλείψει αντίδρασης εκ μέρους της Επιτροπής εντός της εν λόγω προθεσμίας, η αίτηση θεωρείται ότι έχει γίνει δεκτή».

10) Το άρθρο 17 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 17

Έλεγχος επικίνδυνων αποβλήτων

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η παραγωγή, η συλλογή και η μεταφορά επικίνδυνων αποβλήτων, καθώς επίσης η αποθήκευση και η επεξεργασία τους, διεξάγονται σε συνθήκες που παρέχουν προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας, προκειμένου να τηρήσουν τις διατάξεις του άρθρου 13, συμπεριλαμβανομένης δράσης που να διασφαλίζει την ιχνηλασιμότητα από την παραγωγή έως τον τελικό προορισμό και τον έλεγχο των επικίνδυνων αποβλήτων, προκειμένου να τηρηθούν οι απαιτήσεις των άρθρων 35 και 36.

Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τις πληροφορίες που έχουν τεθεί στη διάθεση των αρμοδίων αρχών που συλλέγονται σύμφωνα με το άρθρο 35.».

11) Στο άρθρο 22, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος επιμόλυνσης των αποβλήτων, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν τη χωριστή συλλογή των βιολογικών αποβλήτων έως το 2025.

Η Επιτροπή προβαίνει σε αξιολόγηση της διαχείρισης των βιολογικών αποβλήτων, προκειμένου να υποβάλει πρόταση, εάν χρειαστεί. Η αξιολόγηση εξετάζει τη σκοπιμότητα καθορισμού ελάχιστων απαιτήσεων για τη διαχείριση των βιολογικών αποβλήτων και ποιοτικών κριτηρίων για την κομποστοποίηση και τη ζύμωση βιολογικών αποβλήτων, προκειμένου να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.».

12) Το άρθρο 24 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 24

Εξαιρέσεις από τις απαιτήσεις αδειοδότησης

Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν εγκαταστάσεις ή επιχειρήσεις από τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 23 παράγραφος 1, για τις ακόλουθες εργασίες:

α) συλλογή μη επικίνδυνων αποβλήτων·

β) μεταφορά μη επικίνδυνων αποβλήτων·

γ) διάθεση των δικών τους ακίνδυνων αποβλήτων στον τόπο παραγωγής· ή

δ) ανάκτηση αποβλήτων».

13) Το άρθρο 26 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 26

Καταγραφή

1. Εάν τα ακόλουθα δεν υπόκεινται σε απαιτήσεις αδειοδότησης, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η αρμόδια αρχή τηρεί μητρώο:

α)       των εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων που συλλέγουν ή μεταφέρουν απόβλητα σε επαγγελματική βάση·

β)       των εμπόρων ή των μεσιτών· και

γ)       των εγκαταστάσεων ή των επιχειρήσεων για τις οποίες εφαρμόζονται εξαιρέσεις από τις απαιτήσεις αδειοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 24.

Για τη συλλογή πληροφοριών στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας καταχώρισης χρησιμοποιούνται, όπου είναι δυνατόν, τα αρχεία που διαθέτουν οι αρμόδιες αρχές, προκειμένου να ελαχιστοποιείται η διοικητική επιβάρυνση.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρούν από τις απαιτήσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 1 τις μικρές εγκαταστάσεις ή επιχειρήσεις συλλογής ή μεταφοράς πολύ μικρών ποσοτήτων μη επικίνδυνων αποβλήτων.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει τις εκτελεστικές πράξεις που είναι αναγκαίες για να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο πρόκειται να καθοριστεί το πολύ μικρό όριο ποσότητας. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 39 παράγραφος 2».

14) Το άρθρο 27 τροποποιείται ως εξής:

α) η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 38α, καθορίζοντας τα στοιχειώδη τεχνικά πρότυπα για τις δραστηριότητες επεξεργασίας που απαιτούν άδεια σύμφωνα με το άρθρο 23, εφόσον υπάρχουν στοιχεία ότι από τα εν λόγω ελάχιστα πρότυπα θα υπάρχουν οφέλη για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.»·

β) η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 38α καθορίζοντας τα στοιχειώδη τεχνικά πρότυπα για τις δραστηριότητες επεξεργασίας που απαιτούν άδεια σύμφωνα με το άρθρο 23, εφόσον υπάρχουν στοιχεία ότι από τα εν λόγω ελάχιστα πρότυπα θα προκύψουν οφέλη για την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.»·

15) Το άρθρο 28 τροποποιείται ως εξής:

α) η παράγραφος 3 στοιχείο β) τροποποιείται ως ακολούθως:

«β) τα υφιστάμενα προγράμματα συλλογής αποβλήτων και οι μεγάλες εγκαταστάσεις διάθεσης και ανάκτησης, καθώς και τυχόν ειδικές ρυθμίσεις για απόβλητα ορυκτέλαια, επικίνδυνα απόβλητα, απόβλητα που περιέχουν σημαντικές ποσότητες πρώτων υλών κρίσιμης σημασίας, ή ρεύματα αποβλήτων που ρυθμίζονται από ειδική νομοθεσία της Ένωσης·»·

β) στην παράγραφο 3 προστίθεται το ακόλουθο στοιχείο στ):

«στ) μέτρα για την καταπολέμηση των απορριμμάτων.»·

γ) η παράγραφος 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«5. Τα σχέδια διαχείρισης αποβλήτων συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις σχεδιασμού περί αποβλήτων που ορίζονται στο άρθρο 14 της οδηγίας 94/62/ΕΚ, και τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 της παρούσας οδηγίας και στο άρθρο 5 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ.»·

16) Το άρθρο 29 τροποποιείται ως εξής:

α) στην παράγραφο 2, προστίθεται η ακόλουθη πρόταση:

«Τα κράτη μέλη περιλαμβάνουν στα προγράμματά τους ειδικά μέτρα που αποσκοπούν στη μείωση της σπατάλης τροφίμων, όπως ορίζεται στο άρθρο 9 παράγραφος 3 της παρούσας οδηγίας.»·

β) η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«4. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό δεικτών για τα μέτρα πρόληψης της δημιουργίας αποβλήτων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 39 παράγραφος 2.»·

17) Το άρθρο 33 παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις προκειμένου να καθορίσει τον μορφότυπο για την κοινοποίηση πληροφοριών σχετικά με τη θέσπιση και την ουσιαστική αναθεώρηση των εν λόγω σχεδίων και προγραμμάτων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 39 παράγραφος 2.»·

18) Το άρθρο 35 τροποποιείται ως εξής:

α) η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Οι οργανισμοί ή οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 23 παράγραφος 1, οι παραγωγοί αποβλήτων και οι εγκαταστάσεις και οι επιχειρήσεις που συλλέγουν ή μεταφέρουν απόβλητα σε επαγγελματική βάση ή ενεργούν ως έμποροι και μεσίτες αποβλήτων τηρούν χρονολογικά αρχεία με τις ποσότητες, τη φύση, την προέλευση και, ανάλογα με την περίπτωση, τον προορισμό, τη συχνότητα συλλογής, τον τρόπο μεταφοράς και τη μέθοδο επεξεργασίας που προβλέπονται για τα απόβλητα και διαθέτουν τις εν λόγω πληροφορίες στις αρμόδιες αρχές:

α) για τα επικίνδυνα απόβλητα, οι πληροφορίες αυτές καθίστανται διαθέσιμες το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου κάθε έτους.

β) για τα μη επικίνδυνα απόβλητα, οι πληροφορίες αυτές καθίστανται διαθέσιμες κατόπιν αιτήματος της αρμόδιας αρχής.»·

β) προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 4:

«4. Τα κράτη μέλη θέτουν σε εφαρμογή ηλεκτρονικό μητρώο ή συντονισμένα μητρώα για την καταγραφή στοιχείων για τα επικίνδυνα απόβλητα και, ενδεχομένως, άλλα ρεύματα αποβλήτων, που καλύπτουν ολόκληρη τη γεωγραφική επικράτεια του οικείου κράτους μέλους. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τα στοιχεία για τα απόβλητα που υποβάλλονται από τους βιομηχανικούς φορείς σύμφωνα με το ευρωπαϊκό μητρώο έκλυσης και μεταφοράς ρύπων, που συστάθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 166/2006**.

Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό ελάχιστων προϋποθέσεων για την πραγματοποίηση των εν λόγω μητρώων. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 39 παράγραφος 2.»·

** Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 166/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιανουαρίου 2006, για τη σύσταση ευρωπαϊκού μητρώου έκλυσης και μεταφοράς ρύπων και για την τροποποίηση των οδηγιών 91/689/EΟΚ και 96/61/EΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 033 της 4.2.2006, σ. 1).

19) Το άρθρο 36 παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για την απαγόρευση της εγκατάλειψης, της απόρριψης ή της ανεξέλεγκτης διαχείρισης των αποβλήτων, καθώς και τη δημιουργία απορριμάτων.»·

20) Το άρθρο 37 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 37

Υποβολή εκθέσεων

1. Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή ηλεκτρονικώς τα στοιχεία που αφορούν την εφαρμογή του άρθρου 9 παράγραφος 3, του άρθρου 11 παράγραφος 2 στοιχεία α), β) και γ) κάθε έτος, το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου του έτους που ακολουθεί το έτος για το οποίο συλλέγονται τα στοιχεία. Τα στοιχεία διαβιβάζονται με τον μορφότυπο που θεσπίζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 6. Η πρώτη έκθεση καλύπτει την περίοδο από τις 1 Ιανουαρίου 2019 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2019.

2. Όταν τα απόβλητα αποστέλλονται για προετοιμασία με σκοπό την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση ή άλλη ανάκτηση υλικών σε άλλο κράτος μέλος, τα απόβλητα μπορούν να υπολογίζονται μόνον όσον αφορά τους στόχους του κράτους μέλους στο οποίο έχουν συλλεχθεί για τους σκοπούς της υποβολής εκθέσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3. Τα απόβλητα που εξάγονται από την Ένωση για την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση ή ανακύκλωση υπολογίζονται μόνον προς επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2, εφόσον ο εξαγωγέας μπορεί να αποδείξει, σύμφωνα με τους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 ότι η επεξεργασία εκτός της Ένωσης πραγματοποιήθηκε υπό συνθήκες ισοδύναμες με τις απαιτήσεις της σχετικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης.

4. Για την επαλήθευση της συμμόρφωσης με το άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχείο β), η ποσότητα των αποβλήτων που χρησιμοποιήθηκαν σε εργασίες επίχωσης αναφέρεται χωριστά από την ποσότητα των αποβλήτων που προετοιμάζονται για επαναχρησιμοποίηση ή ανακυκλώνονται ή χρησιμοποιούνται σε άλλες εργασίες ανάκτησης υλικών. Η επανεπεξεργασία των αποβλήτων σε υλικά τα οποία πρόκειται να χρησιμοποιηθούν σε εργασίες επίχωσης πρέπει επίσης να αναφέρεται στην έκθεση ως επίχωση.

5. Τα στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το παρόν άρθρο, συνοδεύονται από ποιοτική έκθεση ελέγχου και επαληθεύονται από ανεξάρτητο τρίτο μέρος.

6. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση ενιαίων όρων για την επαλήθευση της συμμόρφωσης με τους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 9 παράγραφος 3, στο άρθρο 11 παράγραφος 2 στοιχεία α), β) και γ) για τον καθορισμό του μορφότυπου υποβολής εκθέσεων για τα στοιχεία σχετικά με τους εν λόγω στόχους, καθώς και για τη θέσπιση ελάχιστων προϋποθέσεων για την επαλήθευση από τρίτο μέρος. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 39 παράγραφος 2».

21) Το άρθρο 38 τροποποιείται ως εξής:

α) στην παράγραφο 1, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 38α για να προσδιορίζει την εφαρμογή του τύπου για τις εγκαταστάσεις αποτέφρωσης που αναφέρονται στο σημείο R1 του παραρτήματος II. Τοπικές κλιματικές συνθήκες, όπως η δριμύτητα του ψύχους και η ανάγκη θέρμανσης, είναι δυνατόν να λαμβάνονται υπόψη στο βαθμό που επηρεάζουν την ποσότητα ενέργειας που είναι τεχνικά δυνατόν να χρησιμοποιηθεί ή να παραχθεί υπό μορφή ηλεκτρικής ενέργειας, θερμότητας, ψύξης ή ατμού. Οι τοπικές συνθήκες των εξόχως απόκεντρων περιοχών, όπως ορίζονται στο τέταρτο εδάφιο του άρθρου 299 παράγραφος 2 της Συνθήκης και των εδαφών που αναφέρονται στο άρθρο 25 της Πράξης Προσχώρησης του 1985, μπορούν επίσης να λαμβάνονται υπόψη».

β) η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 38α για την τροποποίηση των παραρτημάτων I έως V με βάση την επιστημονική και την τεχνική πρόοδο».

γ) προστίθενται οι ακόλουθες παράγραφοι 3 και 4:

«3. Εξουσιοδοτείται η Επιτροπή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 38α που είναι απαραίτητες για την τροποποίηση των παραρτημάτων VII και VIII. 4. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για την αναθεώρηση του παραρτήματος VI. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 39 παράγραφος 2.»·

22) Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 38α:

«Άρθρο 38α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1. Η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2, στο άρθρο 6 παράγραφος 2, στο άρθρο 7 παράγραφος 1, στο άρθρο 27 παράγραφοι 1 και 4, στο άρθρο 38 παράγραφοι 1, 2 και 3 για αόριστη διάρκεια από [να συμπληρωθεί η ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας αναθεώρησης].

3. Η ανάθεση της εξουσίας που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 6 παράγραφος 2, το άρθρο 7 παράγραφος 1, το άρθρο 27 παράγραφοι 1 και 4, το άρθρο 38 παράγραφοι 1, 2 και 3 δύναται να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευση της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν επηρεάζει την εγκυρότητα οποιωνδήποτε κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ.

4. Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5. Κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 6 παράγραφος 2, το άρθρο 7 παράγραφος 1, το άρθρο 27 παράγραφος 1, το άρθρο 27 παράγραφος 4, το άρθρο 38 παράγραφος 1, το άρθρο 38 παράγραφος 2 και το άρθρο 38 παράγραφος 3 αρχίζει να ισχύει μόνο αν, εντός περιόδου δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο, δεν διατυπωθούν αντιρρήσεις ούτε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε από το Συμβούλιο ή αν, πριν από τη λήξη της περιόδου αυτής, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντιρρήσεις. Η εν λόγω προθεσμία παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.»·

23) Το άρθρο 39 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 39

Διαδικασία επιτροπής

1. Για τους σκοπούς του άρθρου 9 παράγραφος 3, του άρθρου 11 παράγραφος 3, του άρθρου 24 παράγραφος 2, του άρθρου 29 παράγραφος 4, του άρθρου 33 παράγραφος 3, του άρθρου 35 παράγραφος, του άρθρου 37 παράγραφος 4 και του άρθρου 38 παράγραφος 4, η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή για την προσαρμογή στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο και για την εφαρμογή της οδηγίας 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα. Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ***.

2. Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

***    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13)».

24) Τα παραρτήματα VI, VII και VIII τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 2

Τροποποίηση της οδηγίας 94/62/ΕΚ

Η οδηγία 94/62/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

1) Το άρθρο 3 τροποποιείται ως εξής:

α) στο σημείο 1, διαγράφεται το ακόλουθο κείμενο:

«Η Επιτροπή, κατά περίπτωση, εξετάζει και, αν παραστεί ανάγκη, αναθεωρεί τα επεξηγηματικά παραδείγματα σχετικά με τον ορισμό της συσκευασίας που αναφέρονται στο παράρτημα I. Εξετάζονται κατά προτεραιότητα τα ακόλουθα αντικείμενα: θήκες για CD και βίντεο, γλάστρες, σωληνάρια και κύλινδροι που περιβάλλονται από ελαστικό υλικό, αντικολλητικό χαρτί αυτοκόλλητων ετικετών και χαρτί περιτυλίγματος. Τα μέτρα αυτά, τα οποία έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, θεσπίζονται σύμφωνα με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο στην οποία παραπέμπει το άρθρο 21, παράγραφος 3.»·

β) η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. "απορρίμματα συσκευασίας": κάθε συσκευασία ή υλικό συσκευασίας που καλύπτεται από τον ορισμό των αποβλήτων που προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου*·»·

* Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3).

γ) τα σημεία 3 έως 10 διαγράφονται·

δ) προστίθεται το ακόλουθο σημείο 13:

«13) Ισχύουν οι ορισμοί για «απόβλητα», «αστικά απόβλητα», «επικίνδυνα απόβλητα», «πρόληψη», «προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση», «επαναχρησιμοποίηση», «ανάκτηση», «ανακύκλωση», «διάθεση», «διαχείριση των αποβλήτων», «παραγωγός αποβλήτων» και «κάτοχος αποβλήτων» που καθορίζονται στο άρθρο 3 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ».

2) Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 3α:

«Άρθρο 3α

Τροποποίηση του παραρτήματος 1

«Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση, σύμφωνα με το άρθρο 21α για την τροποποίηση του καταλόγου ενδεικτικών παραδειγμάτων του παραρτήματος Ι».

3) Το άρθρο 6 τροποποιείται ως εξής:

α) ο τίτλος αντικαθίσταται από «Προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και ανάκτηση».

β) στην παράγραφο 1 προστίθενται τα ακόλουθα στοιχεία στ) έως ια):

«στ) έως το τέλος του 2020, τουλάχιστον το 60 % κατά βάρος του συνόλου των απορριμμάτων συσκευασίας θα πρέπει να προετοιμάζονται για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση·

ζ) έως το τέλος του 2020 θα πρέπει να καλυφθούν οι ακόλουθοι ελάχιστοι στόχοι για την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση όσον αφορά τα ακόλουθα συγκεκριμένα υλικά που περιέχονται στα απορρίμματα συσκευασίας:

i) το 45 % των πλαστικών·

ii) το 50 % του ξύλου·

iii) το 70 % των σιδηρούχων μετάλλων·

iv) το 70 % του αλουμινίου·

v) το 70 % του γυαλιού·

vi) το 85 % του χαρτιού και χαρτονιού·

η) έως το τέλος του 2025, τουλάχιστον το 70 % κατά βάρος του συνόλου των απορριμμάτων συσκευασίας θα πρέπει να προετοιμάζονται για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση·

θ) έως το τέλος του 2025 θα πρέπει να καλυφθούν οι ακόλουθοι ελάχιστοι στόχοι για την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση όσον αφορά τα ακόλουθα συγκεκριμένα υλικά που περιέχονται στα απορρίμματα συσκευασίας:

i) το 60 % των πλαστικών·

ii) το 65 % του ξύλου·

iii) το 80 % των σιδηρούχων μετάλλων·

iv) το 80 % του αλουμινίου·

v) το 80 % του γυαλιού·

vi) το 90 % του χαρτιού και χαρτονιού·

ι) έως το τέλος του 2030, τουλάχιστον το 80 %, κατά βάρος, του συνόλου των απορριμμάτων συσκευασίας θα πρέπει να προετοιμάζονται για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση·

ια) έως το τέλος του 2030 θα πρέπει να καλυφθούν οι ακόλουθοι ελάχιστοι στόχοι για την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση όσον αφορά τα ακόλουθα συγκεκριμένα υλικά που περιέχονται στα απορρίμματα συσκευασίας:

i) το 80 % του ξύλου·

ii) το 90 % των σιδηρούχων μετάλλων·

iii) το 90 % του αλουμινίου·

iv) το 90 % του γυαλιού.»·

γ) παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος 1α:

«1α. Προκειμένου να υπολογιστεί κατά πόσο έχουν επιτευχθεί οι στόχοι που καθορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως ια), το βάρος των αποβλήτων που προετοιμάστηκαν για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση νοείται ως το βάρος των αποβλήτων που υποβάλλονται για τελική προετοιμασία για τη διαδικασία επαναχρησιμοποίησης ή ανακύκλωσης εκτός του βάρους των υλών που απορρίφθηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, λόγω της παρουσίας προσμείξεων, και οι οποίες πρέπει να να καταστραφούν ή να υποβληθούν σε άλλες εργασίες ανάκτησης.

Ωστόσο, όταν τα απορριφθέντα υλικά αποτελούν το 2 % το πολύ του βάρους των αποβλήτων σε αυτή τη διαδικασία, το βάρος των αποβλήτων που προετοιμάστηκαν για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση πρέπει να θεωρηθεί ως το βάρος των αποβλήτων το οποίο τέθηκε σε τελική προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση ή διαδικασία ανακύκλωσης.»·

δ) παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος 1β:

«1β. Αν η συσκευασία αποτελείται από διαφορετικά υλικά, κάθε υλικό λαμβάνεται υπόψη ξεχωριστά για τους σκοπούς του υπολογισμού των στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) έως ια).»·

ε) οι παράγραφοι 3, 5, 8 και 9 απαλείφονται·

στ) προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος 12:

«12. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για να ενθαρρύνουν τον σχεδιασμό των συσκευασιών κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μειώνεται ο αντίκτυπός τους στο περιβάλλον και η παραγωγή αποβλήτων κατά τη διάρκεια της παραγωγής και της συνακόλουθης χρήσης, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω μέτρα αποφεύγουν στρεβλώσεις της εσωτερικής αγοράς και δεν εμποδίζουν τη συμμόρφωση άλλων κρατών μελών προς την παρούσα οδηγία.

Τα εν λόγω μέτρα περιλαμβάνουν μέτρα για να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη, την παραγωγή και την εμπορία συσκευασιών που να είναι κατάλληλες για πολλαπλές χρήσεις, ανθεκτικές από τεχνική άποψη και, αφού καταστούν απόβλητα, να είναι κατάλληλα για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση προκειμένου να διευκολυνθεί η ορθή εφαρμογή της ιεράρχησης των αποβλήτων. Τα μέτρα λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις ολόκληρου του κύκλου ζωής των συσκευασιών.»·

4) παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 6α:

«Άρθρο 6α

Σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης

1. Η Επιτροπή, με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, δημοσιεύει τις ακόλουθες εκθέσεις:

α)      το 2017, έκθεση σχετικά με την επίτευξη των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία στ) και ζ)·

β)      το 2022, έκθεση σχετικά με την επίτευξη των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία η) και θ)·

γ)       το 2027, έκθεση σχετικά με την επίτευξη των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία ι) και ια)·

2. Τα κριτήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α)      εκτίμηση της επίτευξης των στόχων από το κάθε κράτος μέλος·

β)      αξιολόγηση του αναμενόμενου χρόνου της επίτευξης των στόχων από τα κράτη μέλη και

γ)       κατάλογο των κρατών μελών που κινδυνεύουν να μην επιτύχουν τους στόχους αυτούς εντός των αντίστοιχων προθεσμιών, μαζί με τις κατάλληλες συστάσεις.

Εφόσον απαιτείται, οι εκθέσεις αυτές μπορεί να αφορούν την εφαρμογή των πρόσθετων απαιτήσεων εκτός από αυτές που απαριθμούνται στην παράγραφο 1.

3. Εντός έξι μηνών από την ημερομηνία της δημοσίευσης της έκθεσης της Επιτροπής, τα κράτη μέλη που διατρέχουν τον κίνδυνο να μην επιτύχουν τους στόχους υποβάλλουν στην Επιτροπή ένα σχέδιο συμμόρφωσης που θα παρουσιάζει αναλυτικά τα μέτρα που προτίθενται να λάβουν για να επιτύχουν τους στόχους. Το σχέδιο συμμόρφωσης λαμβάνει υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής, όπως ορίζεται στην παράγραφο 2 στοιχείο γ), τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο παράρτημα VIII της οδηγίας  2008/98/ΕΚ ή οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο μέτρο. Αναφέρει την αναμενόμενη ημερομηνία συμμόρφωσης.»·

5) το άρθρο 11 παράγραφος 3 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«3. Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 21α για τον καθορισμό των όρων υπό τους οποίους τα επίπεδα συγκέντρωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν εφαρμόζονται στα ανακυκλωμένα υλικά και στα κυκλώματα προϊόντων που βρίσκονται σε κλειστή και ελεγχόμενη αλυσίδα, καθώς και τους τύπους συσκευασίας που απαλλάσσονται από την απαίτηση που αναφέρεται στην τρίτη περίπτωση της παραγράφου 1.»·

6) το άρθρο 12 τροποποιείται ως εξής:

α) ο τίτλος αντικαθίσταται από τον τίτλο «Συστήματα πληροφόρησης και υποβολή εκθέσεων»·

β) η παράγραφος 3 απαλείφεται:

γ) παρεμβάλλονται οι ακόλουθες παράγραφοι 3α έως 3δ:

«3α. Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή ηλεκτρονικά τα στοιχεία που αφορούν την εφαρμογή του άρθρου 6 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως ια) κάθε έτος, πριν από τις 31 Δεκεμβρίου του έτους που ακολουθεί το έτος για το οποίο συλλέγονται τα στοιχεία. Η πρώτη έκθεση καλύπτει την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου [να αναγραφεί το έτος της έναρξης ισχύος της παρούσας τροποποιητικής πράξης + 1 έτος] έως την 31η Δεκεμβρίου [να αναγραφεί το έτος της έναρξης ισχύος της παρούσας τροποποιητικής πράξης + 1 έτος].

3β. Όταν τα απόβλητα αποστέλλονται για προετοιμασία με σκοπό την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση ή άλλη ανάκτηση υλικών σε άλλο κράτος μέλος, τα απόβλητα μπορούν να υπολογίζονται μόνο όσον αφορά τους στόχους του κράτους μέλους στο οποίο έχουν συλλεχθεί για τους σκοπούς της υποβολής εκθέσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1.

3γ. Τα απορρίμματα συσκευασίας που εξάγονται από την Ένωση για την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση ή ανακύκλωση υπολογίζονται μόνο προς επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως ια), εφόσον ο εξαγωγέας μπορεί να αποδείξει, σύμφωνα με τους κανονισμούς (ΕΚ) αριθ. 1013/2006, ότι η επεξεργασία εκτός της Ένωσης πραγματοποιήθηκε υπό συνθήκες ισοδύναμες με τις απαιτήσεις της σχετικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ένωσης.

3δ. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση ενιαίων όρων για την επαλήθευση της συμμόρφωσης με τους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως ια) για τον καθορισμό του μορφότυπου υποβολής εκθέσεων για τα στοιχεία σχετικά με τους εν λόγω στόχους, και τη θέσπιση ελάχιστων προϋποθέσεων για την επαλήθευση από τρίτο μέρος. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 21 παράγραφος 2.»·

δ) η παράγραφος 5 απαλείφεται.

7) το άρθρο 17 διαγράφεται·

8) το άρθρο 19 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που απαιτούνται για την προσαρμογή του συστήματος αναγνώρισης στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο που αναφέρεται στο άρθρο 8 παράγραφος 2 και στο άρθρο 10 δεύτερο εδάφιο έκτη περίπτωση. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 21 παράγραφος 2.

2.  Η Επιτροπή εκδίδει τις αναγκαίες εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό των εντύπων που αναφέρονται στο άρθρο 12 παράγραφος 3δ. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 21 παράγραφος 2.»·

 9) το άρθρο 20 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 20

Ειδικά μέτρα

Η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 21α που είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση τυχόν δυσχερειών που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας οδηγίας, ιδίως όσον αφορά τα αδρανή υλικά συσκευασίας που διατίθενται στην αγορά σε πολύ μικρές ποσότητες (δηλαδή περίπου 0,1 % κατά βάρος) στην Ένωση, την πρωτογενή συσκευασία ιατροτεχνολογικών προϊόντων και φαρμακευτικών προϊόντων, τις μικρές συσκευασίες και τις πολυτελείς συσκευασίες.»·

10) το άρθρο 21 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 21

Διαδικασία επιτροπής

1. Για τους σκοπούς του άρθρου 12 παράγραφος 3β και του άρθρου 19 παράγραφος 1, η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή για την προσαρμογή στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο και για την εφαρμογή της οδηγίας 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα, που έχει συσταθεί βάσει του άρθρου 39 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Η επιτροπή αυτή είναι επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (EΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου **.

2. Στις περιπτώσεις που γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

**Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).»·

11) προστίθεται το άρθρο 21α:

«Άρθρο 21α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1. Η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2. Η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, στο άρθρο 11 παράγραφος 3, στο άρθρο 19 παράγραφος 2 και στο άρθρο 20 παράγραφος 1 ανατίθεται στην Επιτροπή για αόριστη χρονική περίοδο από την [να συμπληρωθεί ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας αναθεώρησης].

3. Η εξουσιοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 1 παράγραφος 1, στο άρθρο 11 παράγραφος 3, στο άρθρο 19 παράγραφος 2 και στο άρθρο 20 παράγραφος 1 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευση της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν επηρεάζει την εγκυρότητα οποιωνδήποτε κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ.

4. Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5. Οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 1, το άρθρο 11 παράγραφος 3, το άρθρο 19 παράγραφος 2 και το άρθρο 20 παράγραφος 1 τίθενται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν διατυπωθούν αντιρρήσεις είτε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είτε από το Συμβούλιο εντός προθεσμίας δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης αυτής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή αν, πριν από τη λήξη της προθεσμίας αυτής, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν και τα δύο την Επιτροπή ότι δεν πρόκειται να προβάλουν αντιρρήσεις. Η εν λόγω προθεσμία παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.».

Άρθρο 3

Τροποποίηση της οδηγίας 1999/31/ΕΚ

Η οδηγία 1999/31/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

 1) Το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

α) το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α) ισχύουν οι ορισμοί για «απόβλητα», «αστικά απόβλητα», «επικίνδυνα απόβλητα», «ανάκτηση», «ανακύκλωση», «διάθεση», «παραγωγός αποβλήτων» και «κάτοχος αποβλήτων» που καθορίζονται στο άρθρο 3 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου*·

* Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3)»·

β) παρεμβάλλεται το ακόλουθο στοιχείο αα):

αα) «υπολειμματικά απόβλητα»: τα απόβλητα που προκύπτουν από την εργασία ανάκτησης, συμπεριλαμβανομένης της ανακύκλωσης, τα οποία δεν μπορούν να ανακτηθούν περαιτέρω και , ως εκ τούτου, πρέπει να απορριφθούν·»·

γ) τα σημεία β), γ) και ιδ) διαγράφονται·

δ) το στοιχείο δ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«δ) "μη επικίνδυνα απόβλητα": τα απόβλητα που δεν καλύπτονται από τον ορισμό των επικίνδυνων αποβλήτων στην οδηγία 2008/98/ΕΚ·»·

ε) το στοιχείο ιγ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«ιγ) τα «βιοαποδομήσιμα απόβλητα» είναι η ξυλεία, τα απόβλητα τροφίμων και κηπουρικής, το χαρτί και το χαρτόνι και τα άλλα απόβλητα που μπορεί να υποστούν αναερόβια ή αερόβια αποσύνθεση·»·

2) το άρθρο 5 τροποποιείται ως εξής:

  α) πΠαρεμβάλλονται οι ακόλουθες παράγραφοι 2α, 2β και 2γ:

«2α. Τα κράτη μέλη δεν δέχονται τα ακόλουθα απόβλητα σε χώρους υγειονομικής ταφής για τα μη επικίνδυνα απόβλητα από 1η Ιανουαρίου 2025, ανακυκλώσιμα απόβλητα όπως πλαστικά, μέταλλα, γυαλί, χαρτί και χαρτόνι και βιοαποικοδομήσιμα απόβλητα.

2β. Τα κράτη μέλη δεν αποδέχονται ποσότητα αποβλήτων σε χώρους υγειονομικής ταφής για μη επικίνδυνα απόβλητα κατά τη διάρκεια ενός δεδομένου έτους που να υπερβαίνει το 25 % του συνολικού ποσού των αστικών αποβλήτων που παρήχθησαν κατά το προηγούμενο έτος, από την 1η Ιανουαρίου 2025.

2γ. Τα κράτη μέλη προσπαθούν να δεχτούν μόνον υπολειμματικά απόβλητα σε χώρους υγειονομικής ταφής για τα μη επικίνδυνα απόβλητα από 1η Ιανουαρίου 2030, με αποτέλεσμα η συνολική ποσότητα που οδηγείται στους εν λόγω χώρους υγειονομικής ταφής να μην υπερβαίνει το 5 % της συνολικής ποσότητας των αστικών αποβλήτων που παρήχθησαν κατά το προηγούμενο έτος. Η Επιτροπή επανεξετάζει τον στόχο αυτό έως το 2025 και, αν κριθεί σκόπιμο, υποβάλλει νομοθετική πρόταση για έναν νομικά δεσμευτικό στόχο μείωσης της υγειονομικής ταφής για το 2030.

2δ. Τα κράτη μέλη δεν δέχονται τα αστικά απόβλητα να αποτίθενται σε χώρους υγειονομικής ταφής για αδρανή απόβλητα.

Η Επιτροπή αξιολογεί τη σκοπιμότητα της καθιέρωσης περιορισμών για την υγειονομική ταφή των μη υπολειμματικών αποβλήτων στους χώρους υγειονομικής ταφής για τα αδρανή απόβλητα και, μέχρι το 2018, εκδίδει έκθεση με τα πορίσματά της και, αν κριθεί σκόπιμο, υποβάλλει νομοθετική πρόταση.»·

3) παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο 5α:

«Άρθρο 5α

Σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης

1. Η Επιτροπή, με την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, δημοσιεύει τις ακόλουθες εκθέσεις:

α)      το 2022 έκθεση σχετικά με την επίτευξη των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2α στοιχείο α) και παράγραφος 2β στοιχείο α)·

β)      το 2027 έκθεση σχετικά με την επίτευξη των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2α στοιχείο β) και παράγραφος 2β στοιχείο β).

2. Τα κριτήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1 περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

α)      εκτίμηση της επίτευξης των στόχων από το κάθε κράτος μέλος·

β)      αξιολόγηση του αναμενόμενου χρόνου της επίτευξης των στόχων από τα κράτη μέλη και

γ)       κατάλογο των κρατών μελών που κινδυνεύουν να μην επιτύχουν τους στόχους αυτούς εντός των αντίστοιχων προθεσμιών, μαζί με τις κατάλληλες συστάσεις.

Εφόσον απαιτείται, οι εκθέσεις αυτές μπορεί να αφορούν την εφαρμογή των πρόσθετων απαιτήσεων εκτός από αυτές που απαριθμούνται στην παράγραφο 1.

3. Εντός έξι μηνών από την ημερομηνία της δημοσίευσης της έκθεσης της Επιτροπής, τα κράτη μέλη που διατρέχουν τον κίνδυνο να μην επιτύχουν τους στόχους υποβάλλουν στην Επιτροπή ένα σχέδιο συμμόρφωσης που θα παρουσιάζει αναλυτικά τα μέτρα που προτίθεται να λάβει ένα κράτος μέλος για να επιτύχει τους στόχους. Το σχέδιο συμμόρφωσης λαμβάνει υπόψη τις συστάσεις της Επιτροπής, όπως ορίζεται στην παράγραφο 2 στοιχείο γ), τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο παράρτημα VIII της οδηγίας  2008/98/ΕΚ ή οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο μέτρο. Αναφέρει την αναμενόμενη ημερομηνία συμμόρφωσης».

4) Στο άρθρο 11 παράγραφος 2, διαγράφεται το δεύτερο εδάφιο.

5) Το άρθρο 12 στοιχείο γ) τροποποιείται ως εξής:

«γ). ο ποιοτικός έλεγχος των αναλύσεων στο πλαίσιο των διαδικασιών ελέγχου και παρακολούθησης και/ή των αναλύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο β) διενεργείται από ειδικευμένα εργαστήρια που είναι διαπιστευμένα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 765/2008[26].»·

6) Το άρθρο 15 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 15

Υποβολή εκθέσεων

1. Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή ηλεκτρονικά τα στοιχεία που αφορούν την εφαρμογή του άρθρου 5 παράγραφοι 2, 2α και 2β κάθε έτος, έως τις 31 Δεκεμβρίου του έτους που ακολουθεί το έτος για το οποίο συλλέγονται τα στοιχεία. Τα στοιχεία διαβιβάζονται με τον μορφότυπο που θεσπίζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 3. Η πρώτη έκθεση καλύπτει την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου [να αναγραφεί το έτος της έναρξης ισχύος της παρούσας τροποποιητικής πράξης + 1 έτος] έως την 31η Δεκεμβρίου [να αναγραφεί το έτος της έναρξης ισχύος της παρούσας τροποποιητικής πράξης + 1 έτος].

2. Τα κράτη μέλη αναφέρουν τα στοιχεία που αφορούν την υλοποίηση των στόχων που προβλέπονται στο άρθρο 5 παράγραφος 2 έως την 1η Ιανουαρίου 2025.

3. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τη θέσπιση ενιαίων όρων για την επαλήθευση της συμμόρφωσης με τους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 5 παράγραφοι 2, 2α και 2β, για τον καθορισμό του μορφότυπου υποβολής εκθέσεων για τα στοιχεία σχετικά με τους εν λόγω στόχους, και τη θέσπιση ελάχιστων προϋποθέσεων για την επαλήθευση από τρίτο μέρος. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που αναφέρεται στο άρθρο 17 παράγραφος 2 της παρούσας οδηγίας.

4. Τα στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 συνοδεύονται από ποιοτική έκθεση ελέγχου και επαληθεύονται από ανεξάρτητο τρίτο μέρος.

7) Το άρθρο 16 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 16

Τροποποίηση των παραρτημάτων

Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 17α για τις απαραίτητες τροποποιήσεις για την προσαρμογή των παραρτημάτων στην επιστημονική και την τεχνική πρόοδο».

(8) Το άρθρο 17 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 17

Διαδικασία επιτροπής

1. Για τους σκοπούς των άρθρων 3 παράγραφος 3, 5 παράγραφοι 2, 2α και 2β, παράρτημα Ι παράγραφος 3.5 και παράρτημα ΙΙ παράγραφος 5, η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή για την προσαρμογή στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο και για την εφαρμογή της οδηγίας 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα, που έχει συσταθεί βάσει του άρθρου 39 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Η εν λόγω επιτροπή αποτελεί επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Στις περιπτώσεις που γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2. Στις περιπτώσεις που γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.»·

**Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

(9) Προστίθεται το άρθρο 17α.

«Άρθρο 17α

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1. Η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2. Η εξουσία έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που αναφέρεται στο άρθρο 16 ανατίθεται στην Επιτροπή για αόριστο χρονικό διάστημα από [να εισαχθεί η ημερομηνία της έναρξης ισχύος της παρούσας κατ’ εξουσιοδότηση πράξης].

3. Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 16 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή από το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευση της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν επηρεάζει την εγκυρότητα οποιωνδήποτε κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ.

4. Μόλις εκδώσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5. Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 16 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο με προθεσμία δύο μηνών από την κοινοποίηση της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από τη λήξη της εν λόγω προθεσμίας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντιρρήσεις. Η εν λόγω προθεσμία παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου».

Άρθρο 4

Τροποποίηση της οδηγίας 2000/53/ΕΚ

 Στο άρθρο 9 της οδηγίας 2000/53/ΕΚ, παρεμβάλλονται οι παράγραφοι 1α έως 1γ:

«1α. Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τους λεπτομερείς κανόνες που μπορούν να αφορούν, μεταξύ άλλων, τον καθορισμό των μορφοτύπων που εγκρίθηκαν από την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο –τελευταίο εδάφιο– ώστε να υποβάλλουν έκθεση για την επαλήθευση της συμμόρφωσης με τους στόχους που προβλέπονται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο. Τα στοιχεία διαβιβάζονται στην Επιτροπή έως τις 31 Δεκεμβρίου του έτους που έπεται εκείνου για τον οποίο συλλέχθηκαν τα στοιχεία.

1β. Τα στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το παρόν άρθρο συνοδεύονται από ποιοτική έκθεση ελέγχου και επαληθεύονται από ανεξάρτητο τρίτο μέρος.

1γ. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό ελάχιστων προϋποθέσεων για την επαλήθευση από τρίτο μέρος. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 11».

Άρθρο 5

Τροποποίηση της οδηγίας 2006/66/ΕΚ

Η οδηγία 2006/66/ΕΚ τροποποιείται ως εξής:

(1) Το άρθρο 22 διαγράφεται.

(2) Το άρθρο 23 τροποποιείται ως εξής:

α) η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και τις επιπτώσεις της στο περιβάλλον και στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς έως το τέλος του 2016 το αργότερο».

β) Στην παράγραφο 2, η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Στην έκθεση η Επιτροπή περιλαμβάνει αξιολόγηση των ακολούθων πτυχών της παρούσας οδηγίας:».

Άρθρο 6

Τροποποίηση της οδηγίας 2012/19/ΕΕ

Η οδηγία 2012/19/ΕΕ τροποποιείται ως εξής:

 (1) Το άρθρο 16 τροποποιείται ως εξής:

α) η παράγραφος 5 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«5α. Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή ηλεκτρονικά τα στοιχεία που αφορούν την εφαρμογή του άρθρου 16 παράγραφος 4 κάθε έτος, πριν από τις 31 Δεκεμβρίου του έτους που ακολουθεί το έτος για το οποίο συλλέγονται τα στοιχεία. Τα στοιχεία διαβιβάζονται με τον μορφότυπο που θεσπίζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με την παράγραφο 5δ. Η πρώτη έκθεση καλύπτει την περίοδο από την 1 Ιανουαρίου [αναγράφεται το έτος που ακολουθεί το έτος της έναρξης ισχύος της παρούσας τροποποιητικής πράξης] έως τις 31 Δεκεμβρίου [αναγράφεται το έτος που ακολουθεί το έτος της έναρξης ισχύος της παρούσας τροποποιητικής πράξης].

5γ. Τα στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με την παράγραφο 5α συνοδεύονται από ποιοτική έκθεση ελέγχου και επαληθεύονται από ανεξάρτητο τρίτο μέρος.

5δ. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό ελάχιστων προϋποθέσεων για την επαλήθευση από τρίτο μέρος. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 21 παράγραφος 2».

 (2) Το άρθρο 21 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 21

Διαδικασία επιτροπής

1. Για τους σκοπούς των άρθρων 7 παράγραφος 5, 8 παράγραφος 5, 11 παράγραφος 3, 16 παράγραφος 3, 16 παράγραφος 6 και 23 παράγραφος 4, η Επιτροπή επικουρείται από την Επιτροπή για την προσαρμογή στην επιστημονική και τεχνική πρόοδο και για την εφαρμογή της οδηγίας 2008/98/ΕΚ για τα απόβλητα, που έχει συσταθεί βάσει του άρθρου 39 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ. Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2. Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

3. Όταν η επιτροπή δεν διατυπώνει γνώμη, η Επιτροπή δεν εκδίδει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011».

Άρθρο 7

Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

1.           Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο έως την [να εισαχθεί ημερομηνία δώδεκα μήνες μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας]. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, αυτές περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς αποφασίζεται από τα κράτη μέλη.

2.           Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 8

Έναρξη ισχύος

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 9

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                     Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                   Ο Πρόεδρος

[1]               Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3).

[2]               Οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (ΕΕ L 182 της 16.7.1999, σ. 1).

[3]               Οδηγία 96/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1994, για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 365 της 31.12.1994, σ. 10).

[4]               COM(2011) 571.

[5]               Απόφαση αριθ. 1386/2013/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2013, σχετικά με γενικό ενωσιακό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον έως το 2020 «Ευημερία εντός των ορίων του πλανήτη μας» ( ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 171).

[6]               Η ιεράρχηση των αποβλήτων δίνει περισσότερο βάρος στην πρόληψη και αμέσως μετά στην επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση πριν από την ανάκτηση ενέργειας και την τελική διάθεση, που περιλαμβάνει την υγειονομική ταφή και την αποτέφρωση χωρίς ανάκτηση ενέργειας.

[7]               COM(2013) 442.

[8]               Οδηγία 2000/53/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Σεπτεμβρίου 2000, για τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους (ΕΕ L 269 της 21.10.2000, σ. 34-43).

[9]               Οδηγία 2006/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 6ης Σεπτεμβρίου.2006 σχετικά με τις ηλεκτρικές στήλες και τους συσσωρευτές και τα απόβλητα ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών και με την κατάργηση της οδηγίας 91/157/EΟΚ, (ΕΕ L 266 της 26.9.2006, σ. 1-14).

[10]             http://www.wastetargetsreview.eu/

http://www.eea.europa.eu/publications/waste-opportunities-84-past-and 

http://www.wastemodel.eu/

[11]             ΕΕ C , , σ. .

[12]             ΕΕ C , , σ. .

[13]             Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3).

[14]             Οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (ΕΕ L 182 της 16.7.1999, σ. 1).

[15]             Οδηγία 96/42/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1994, για τις συσκευασίες και τα απορρίμματα συσκευασίας (ΕΕ L 365 της 31.12.1994, σ. 10).

[16]             Οι βιομηχανικές και εξορυκτικές δραστηριότητες καλύπτονται από τα έγγραφα αναφοράς ΒΔΤ που καταρτίζονται σύμφωνα με την οδηγία 2010/75/ΕΕ για τις βιομηχανικές εκπομπές (ΕΕ L 334 της 17.12.2010, σ. 17) και την οδηγία για τα απόβλητα της εξορυκτικής βιομηχανίας (2006/21/ΕΚ, ΕΕ L 102, 11.04.2006, σ. 15), η οποία περιλαμβάνει πληροφορίες σχετικά με την πρόληψη της χρήσης των πόρων και της παραγωγής αποβλήτων, της επαναχρησιμοποίησης, της ανακύκλωσης και της ανάκτησης. Η εν εξελίξει αναθεώρηση των εγγράφων αναφοράς ΒΔΤ και η έγκριση από την Επιτροπή των συμπερασμάτων ΒΔΤ θα ενισχύσει τον αντίκτυπο των εν λόγω εγγράφων αναφοράς ΒΔΤ στις βιομηχανικές πρακτικές, γεγονός που θα οδηγήσει σε περαιτέρω κέρδη από την αποδοτική χρήση των πόρων και σε αύξηση στην ανακύκλωση και την ανάκτηση των αποβλήτων.

[17]             COM(2013) 442.

[18]             http://ec.europa.eu/eip/raw-materials/en/content/about-european-innovation-partnership-eip-raw-materials

[19]             COM(2014) 297.

[20]             Ανακοίνωση της Επιτροπής της 2ας Οκτωβρίου 2013 σχετικά με το πρόγραμμα βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου (REFIT): Αποτελέσματα και επόμενα Βήματα (COM(2013)685).

[21]             http://ec.europa.eu/enterprise/policies/sme/public-consultation-new/index_el.htm

[22]             Οδηγία 2000/53/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Σεπτεμβρίου 2000, για τα οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής τους (ΕΕ L 269 της 21.10.2000, σ. 34).

[23]             Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

[24]             Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

[25]             Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

[26]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 765/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Ιουλίου 2008, για τον καθορισμό των απαιτήσεων διαπίστευσης και εποπτείας της αγοράς όσον αφορά την εμπορία των προϊόντων (ΕΕ L 218 της 13.8.2008, σ. 30).

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

Σύνθεση των αστικών αποβλήτων

Tα αστικά απόβλητα περιλαμβάνουν τα οικιακά απορρίμματα και τα απορρίμματα από το λιανικό εμπόριο, τις μικρές επιχειρήσεις, τις κτιριακές εγκαταστάσεις και τα ιδρύματα (όπως σχολεία, νοσοκομεία, κυβερνητικά κτίρια) παρόμοιας φύσης και σύνθεσης με τα οικιακά απορρίμματα, που συλλέγονται από τους δήμους ή για λογαριασμό των δήμων.

Περιλαμβάνουν τα εξής:

– ογκώδη απόβλητα (π.χ. λευκές συσκευές, έπιπλα, στρώματα)·

– απόβλητα κήπων, φύλλα, αποκόμματα χόρτου, οργανικά λιπάσματα από αστικά απόβλητα, το περιεχόμενο των κάδων απορριμμάτων, και απόβλητα από τον καθαρισμό αγορών·

– απόβλητα από επιλεγμένες δημοτικές υπηρεσίες, δηλαδή απόβλητα από συντήρηση πάρκων και κήπων, απόβλητα από τις υπηρεσίες οδοκαθαρισμού·

Περιλαμβάνει επίσης τα απόβλητα από τις ίδιες πηγές, και παρόμοιας φύσης ή σύνθεσης, τα οποία:

– δεν συλλέγονται για λογαριασμό των δήμων, αλλά απευθείας από προγράμματα ευθύνης του παραγωγού ή από ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά ιδρύματα για σκοπούς επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης κυρίως με χωριστή συλλογή,

– προέρχονται από αγροτικές περιοχές που δεν εξυπηρετούνται από τακτική υπηρεσία συλλογής απορριμμάτων.

Εξαιρούνται τα εξής:

– απόβλητα από δίκτυα αποχέτευσης και επεξεργασίας αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της ιλύος καθαρισμού λυμάτων,

– απόβλητα από κατασκευές και κατεδαφίσεις,

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII

Ελάχιστες απαιτήσεις για τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού

Κατά την ανάπτυξη και την εφαρμογή της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, τα κράτη μέλη:

1. λαμβάνουν υπόψη το τεχνικώς εφικτό και την οικονομική βιωσιμότητα, καθώς και το σύνολο των επιπτώσεων στο περιβάλλον, στην ανθρώπινη υγεία και τις κοινωνικές επιπτώσεις, με σεβασμό της ανάγκης να εξασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς·

2. εξασφαλίζουν τον σαφή καθορισμό των ρόλων και των αρμοδιοτήτων των συντελεστών που συμμετέχουν στην εφαρμογή της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, μεταξύ άλλων τη διάθεση εμπορευμάτων από τους παραγωγούς και τους εισαγωγείς στην αγορά της Ένωσης και τα προγράμματα συμμόρφωσής τους, τις ιδιωτικές ή δημόσιες επιχειρήσεις διαχείρισης αποβλήτων, τις τοπικές αρχές και, κατά περίπτωση, τους συντελεστές της κοινωνικής οικονομίας·

3. καθορίζουν μετρήσιμους στόχους όσον αφορά την πρόληψη, την προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση, την επαναχρησιμοποίηση, την ανακύκλωση και/ή την ανάκτηση που έχουν σκοπό την κάλυψη τουλάχιστον των υφιστάμενων ποσοτικών στόχων οι οποίοι ορίζονται στη σχετική ενωσιακή νομοθεσία για τα απόβλητα·

4. εξασφαλίζουν ότι οι κάτοχοι αποβλήτων που καλύπτονται από τη διευρυμένη ευθύνη των παραγωγών διαθέτουν την αναγκαία ενημέρωση σχετικά με τα διαθέσιμα συστήματα συλλογής·

5. καθιερώνουν μια διαδικασία υποβολής εκθέσεων με στόχο τη συλλογή στοιχείων σχετικά με τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά και, μόλις τα προϊόντα αυτά φθάσουν στο τέλος της ωφέλιμης ζωής τους, τη συλλογή και την επεξεργασία τους σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων που καθορίζουν τα ρεύματα υλικών, ανάλογα με την περίπτωση·

6. εξασφαλίζουν ότι οι χρηματοδοτικές εισφορές σε προγράμματα διευρυμένης ευθύνης των παραγωγών από τους παραγωγούς ή τους εισαγωγείς των προϊόντων που διατίθενται στην ενωσιακή αγορά:

6.1. καλύπτουν ολόκληρο το κόστος της διαχείρισης αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της χωριστής συλλογής και επεξεργασίας, την επαρκή ενημέρωση των κατόχων αποβλήτων, τη συλλογή στοιχείων και την υποβολή εκθέσεων,

6.2. συνεκτιμούν τα έσοδα από τις πωλήσεις των δευτερογενών πρώτων υλών που προέρχονται από τα απόβλητα·

6.3. υπολογίζονται σε συνάρτηση με το πραγματικό κόστος της διαχείρισης στο τέλος του κύκλου ζωής των προϊόντων που κυκλοφορούν στην αγορά της Ένωσης, τα οποία καλύπτονται από το πρόγραμμα·

6.4. υποστηρίζουν τις πρωτοβουλίες για την πρόληψη των απορριμμάτων και τον καθαρισμό.

7. καθορίζουν μια διαδικασία αναγνώρισης για τα προγράμματα διευρυμένης ευθύνης των παραγωγών με στόχο:

7.1. τη διασφάλιση της διαφάνειας των προγραμμάτων από την άποψη των εισφορών που καταβάλλονται από τους παραγωγούς, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων στις τιμές πώλησης και από την άποψη του αντικτύπου στην ανταγωνιστικότητα και το άνοιγμα προς τις μικρές εγκαταστάσεις και επιχειρήσεις·

7.2. τον καθορισμό της γεωγραφικής κάλυψης των προγραμμάτων·

7.3. την εξασφάλιση ίσης μεταχείρισης για τους εγχώριους παραγωγούς και εισαγωγείς·

7.4. την εξασφάλιση ενός μηχανισμού ιδίων ελέγχων μέσω τακτικών ελέγχων, από τρίτα μέρη, των προγραμμάτων, όσον αφορά:

– 7.4.1. τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση του συστήματος - υπολογισμός του συνολικού κόστους ανά τύπο προϊόντων· τη χρήση των πόρων που συγκεντρώνονται·

– 7.4.2. την κατάλληλη συλλογή και επεξεργασία των αποβλήτων, τον έλεγχο της νομιμότητας των μεταφορών αποβλήτων, της ποιότητας των δεδομένων και της υποβολής εκθέσεων·

8. καθορίζουν αναλογικές κυρώσεις σε περίπτωση μη επίτευξης των στόχων και/ή μη τήρησης των εν λόγω απαιτήσεων·

9. καθιερώνουν επαρκή μέσα παρακολούθησης και επιβολής, και οργανώνουν επίσημο και τακτικό διάλογο μεταξύ των εμπλεκόμενων συντελεστών.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII

Μέτρα που πρέπει να ληφθούν υπόψη στο σχέδιο που αναφέρεται στο άρθρο 11α (σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης)

Τα ακόλουθα μέτρα λαμβάνονται υπόψη στο σχέδιο συμμόρφωσης που θα προταθεί από τα κράτη μέλη τα οποία διατρέχουν τον κίνδυνο να μην επιτύχουν τους στόχους:

– μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας των στατιστικών και την πραγματοποίηση σαφών προβλέψεων ως προς τις ικανότητες διαχείρισης των αποβλήτων και την απόσταση από τους στόχους που καθορίζονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 της παρούσας οδηγίας, στο άρθρο 6 παράγραφος 1 της οδηγίας 94/62/ΕΚ και στο άρθρο 5 παράγραφοι 2α, 2β και 2γ της οδηγίας 1999/31/ΕΚ·

– καλύτερη χρήση των βασικών οικονομικών μέσων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται:

– η σταδιακή αύξηση των φόρων υγειονομικής ταφής για όλες τις κατηγορίες αποβλήτων (αστικά, αδρανή και άλλα)·

– η εισαγωγή ή αύξηση των ειδικών φόρων αποτέφρωσης ή ειδικών απαγορεύσεων για την αποτέφρωση ανακυκλώσιμων αποβλήτων·

– η σταδιακή επέκταση σε ολόκληρη την επικράτεια των κρατών μελών, συστημάτων «πληρωμής κατά την απόρριψη» που παρέχουν στους παραγωγούς αστικών αποβλήτων κίνητρα για να μειώνουν, να επαναχρησιμοποιούν και να ανακυκλώνουν τα απόβλητά τους·

– μέτρα για τη βελτίωση της αποδοτικότητας ως προς το κόστος των υφιστάμενων και μελλοντικών συστημάτων ευθύνης του παραγωγού (συμπεριλαμβανομένων λεπτομερών μέτρων και χρονοδιαγράμματος σχετικά με την εφαρμογή των ελάχιστων απαιτήσεων για τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού που περιλαμβάνονται στο παράρτημα VII). Επέκταση του πεδίου εφαρμογής των προγραμμάτων ευθύνης των παραγωγών νέων ρευμάτων αποβλήτων·

– οικονομικά κίνητρα για τις τοπικές αρχές προκειμένου να προωθήσουν την πρόληψη, να αναπτύξουν και να ενισχύσουν τα συστήματα χωριστής συλλογής·

– μέτρα για την υποστήριξη της ανάπτυξης του τομέα της επαναχρησιμοποίησης·

– μέτρα για την κατάργηση επιζήμιων επιδοτήσεων που δεν είναι σύμφωνες με την ιεράρχηση των αποβλήτων·

– τεχνικά και φορολογικά μέτρα για την υποστήριξη της ανάπτυξης αγορών επαναχρησιμοποιούμενων προϊόντων και ανακυκλωμένων υλών (περιλαμβάνονται και οι λιπασματοποιημένες ύλες) καθώς και για τη βελτίωση της ποιότητας των ανακυκλωμένων υλικών·

– μέτρα για την αύξηση της ευαισθητοποίησης του κοινού ως προς την ορθή διαχείριση των αποβλήτων και τη μείωση των απορριμμάτων, συμπεριλαμβανομένων ειδικών εκστρατειών για να εξασφαλιστεί η μείωση των αποβλήτων στην πηγή και να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο συμμετοχής στα συστήματα χωριστής συλλογής·

– μέτρα για να εξασφαλιστεί ο κατάλληλος συντονισμός μεταξύ όλων των αρμόδιων δημόσιων αρχών που συμμετέχουν στη διαχείριση των αποβλήτων, και η συμμετοχή άλλων βασικών ενδιαφερομένων·

– χρήση των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών και επενδυτικών ταμείων για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης των υποδομών διαχείρισης των αποβλήτων που απαιτούνται για την επίτευξη των σχετικών στόχων·

– κάθε σχετικό εναλλακτικό ή συμπληρωματικό μέτρο που αποσκοπεί στην επίτευξη του ίδιου σκοπού.

Το σχέδιο συντάσσεται με βάση αξιολόγηση των υφιστάμενων σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων και κατόπιν διαβούλευσης με τους σχετικούς ενδιαφερομένους και τις αρμόδιες δημόσιες αρχές που εμπλέκονται στη διαχείριση των αποβλήτων. Συνοδεύεται από τα αποτελέσματα αυτών των διαβουλεύσεων, καθώς και από αξιολόγηση των αναμενόμενων επιπτώσεών του στην επίτευξη των σχετικών στόχων που καλύπτονται από το σχέδιο. Συνοδεύεται από ακριβές χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή των προτεινόμενων μέτρων.

Εφόσον απαιτείται, το σχέδιο περιλαμβάνει αναθεωρημένο σχεδιασμό των αναγκαίων υποδομών και, κατά περίπτωση, συνοδεύεται από το προτεινόμενο χρονοδιάγραμμα για την προσαρμογή των υφιστάμενων εθνικών ή περιφερειακών σχεδίων διαχείρισης των αποβλήτων όπως ορίζεται στο άρθρο 28 και των προγραμμάτων για την πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων, όπως ορίζεται στο άρθρο 29. .