ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Η σύμβαση για την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και των παρακτίων περιοχών της Μεσογείου, γνωστή και ως «Σύμβαση της Βαρκελώνης» συνήφθη αρχικά στη Βαρκελώνη στις 16 Φεβρουαρίου 1976 και τροποποιήθηκε στις 10 Ιουνίου 1995. Η Σύμβαση άρχισε να ισχύει στις 9 Ιουλίου 2004. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος στη σύμβαση, όπως είναι η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Γαλλία, η Σλοβενία, η Μάλτα και η Κύπρος, μαζί με 14 άλλες χώρες της Μεσογείου που δεν είναι κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 7 της τροποποιημένης σύμβασης, τα συμβαλλόμενα μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη, την μείωση, την καταπολέμηση και, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, την εξάλειψη της ρύπανσης της περιοχής της Μεσογείου Θαλάσσης που προκαλείται από την εξερεύνηση και εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας και του βυθού της θάλασσας και του υπεδάφους του.

2. Ένα από τα πρωτόκολλα της Σύμβασης της Βαρκελώνης ασχολείται με την προστασία της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση που προκαλείται από την εξερεύνηση και εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας και του βυθού και του υπεδάφους του (συνήθως αναφέρεται ως το "πρωτόκολλο Offshore"). Εγκρίθηκε στις 14 Οκτωβρίου 1994 από τη διάσκεψη των μερών στη Μαδρίτη, συνεκτιμώντας τις διατάξεις που περιέχονται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (Δεκέμβριος 1982).

3. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει υπογράψει ούτε επικυρώσει το Πρωτόκολλο Offshore Η Επιτροπή πρότεινε στο Συμβούλιο (COM(94)397 τελικό), την υπογραφή του πρωτοκόλλου πριν από την έγκρισή του από τη Διάσκεψη των Μερών τον Οκτώβριο 1994. Την εποχή εκείνη, κρίθηκε σκοπιμότερο να προχωρήσει περαιτέρω ο προβληματισμός για ένα κοινοτικό καθεστώς για την περιβαλλοντική ευθύνη και όχι να προκαταληφθεί μέσω μιας διεθνούς συμφωνίας. Πράσινη Βίβλος για την αποκατάσταση των περιβαλλοντικών βλαβών είχε ήδη δημοσιευθεί (το 1993, ακολουθούμενη, το 2000, από Λευκή Βίβλο για την περιβαλλοντική ευθύνη). Η οδηγία για την περιβαλλοντική ευθύνη (ΟΠΕ/ ELD) εκδόθηκε τελικά το 2004.

4. Το πρωτόκολλο Offshore ετέθη σε ισχύ στις 24 Μαρτίου 2011. Μέχρι σήμερα, το έχουν επικυρώσει η Αλβανία, η Τυνησία, το Μαρόκο, η Λιβύη, η Κύπρος και η Συρία. Ορισμένα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι συμβαλλόμενα μέρη στη Σύμβαση της Βαρκελώνης έχουν ήδη ανακοινώσει τους τελευταίους μήνες την πρόθεσή τους να επικυρώσουν και το Πρωτόκολλο.

5. Το Πρωτόκολλο Offshore καλύπτει ένα ευρύ φάσμα των δραστηριοτήτων εξερεύνησης και εκμετάλλευσης, απαιτήσεων της άδειας, απομάκρυνσης των εγκαταλελειμμένων ή παροπλισμένων εγκαταστάσεων, χρήσης και απομάκρυνσης των επιβλαβών ουσιών, την ευθύνη και τις απαιτήσεις αποζημίωσης, τον συντονισμό με τα άλλα μέρη στη Σύμβαση της Βαρκελώνης σε περιφερειακό επίπεδο, ενώ περιλαμβάνει διατάξεις στους τομείς της ασφάλειας, των σχεδίων έκτακτης ανάγκης και της παρακολούθησης.

6. Οι διατάξεις του Πρωτόκολλου Offshore πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή σε διάφορες διοικητικές βαθμίδες και από ποικίλους οικονομικούς φορείς. Τα κράτη μέλη και οι οικείες αρμόδιες αρχές θα είναι υπεύθυνες για το σχεδιασμό και την εφαρμογή ορισμένων λεπτομερών μέτρων που προβλέπονται στο πρωτόκολλο Offshore, όπως είναι η δημιουργία ενός εθνικού συστήματος παρακολούθησης και η υιοθέτηση και εφαρμογή κατάλληλων κανόνων και διαδικασιών για τη θεμελίωση της ευθύνης και την αποζημίωση.

7. Εκτιμάται ότι υπάρχουν άνω των 200 ενεργοί εξέδρες ανοικτής θαλάσσης στη Μεσόγειο και εξετάζεται η κατασκευή περισσότερων εγκαταστάσεων. Η εξερεύνηση υδρογονανθράκων και οι δραστηριότητες εκμετάλλευσης αναμένεται να αυξηθούν μετά την ανακάλυψη μεγάλων αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων στη Μεσόγειο. Λόγω του ημίκλειστου χαρακτήρα και της ιδιαίτερης υδροδυναμικής της Μεσογείου Θαλάσσης, ένα ατύχημα του είδους που συνέβη στον Κόλπο του Μεξικού το 2010 θα μπορούσε να έχει άμεσες διασυνοριακές αρνητικές συνέπειες στη μεσογειακή οικονομία και στα εύθραυστα θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα Είναι πιθανό ότι, μεσοπρόθεσμα, άλλοι ορυκτοί πόροι που περιέχονται σε θαλάσσιες περιοχές μεγάλου βάθους, στον βυθό και στο υπέδαφος, θα είναι το αντικείμενο δραστηριοτήτων εξερεύνησης και εκμετάλλευσης.

8. Η μη αποτελεσματική αντιμετώπιση των κινδύνων που προέρχονται από τέτοιες δραστηριότητες μπορεί να υποσκάψει σοβαρά τις προσπάθειες της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Σλοβενίας, της Μάλτας και της Κύπρου για την επίτευξη και τη διατήρηση καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των θαλάσσιων υδάτων τους, όπως απαιτεί η οδηγία πλαίσιο 2008/56/ΕΚ για τη θαλάσσια στρατηγική, καθώς και η συμμόρφωση με τις δεσμεύσεις και υποχρεώσεις τις οποίες ανέλαβαν η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Γαλλία, η Σλοβενία, η Μάλτα, η Κύπρος και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως συμβαλλόμενα μέρη στη Σύμβαση της Βαρκελώνης.

9. Στην πρόσφατη ανακοίνωση της Επιτροπής για την ασφάλεια των υπεράκτιων δραστηριοτήτων εκμετάλλευσης κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου (COM(2010)560 τελικό, 12.10.2010) αναπτύσσονται οι τομείς που χρήζουν μέτρων ώστε να διαφυλαχθεί το κύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την ασφάλεια και το περιβάλλον και προτείνονται συγκεκριμένες δράσεις· ένας από τους προσδιοριζόμενους τομείς είναι η διεθνής συνεργασία για την ανά τον κόσμο προαγωγή της ασφάλειας των υπεράκτιων δραστηριοτήτων και δυνατοτήτων αντίδρασης, ενώ μία από τις σχετιζόμενες δράσεις είναι η διερεύνηση του δυναμικού περιφερειακών συμβάσεων· ειδικότερα, στην ανακοίνωση συνιστάται η εκ νέου δρομολόγηση, σε στενή συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, της διαδικασίας για την θέση σε ισχύ του Πρωτοκόλλου Offshore.

10. Το Συμβούλιο, στα συμπεράσματά του για την ασφάλεια των υπεράκτιων δραστηριοτήτων εκμετάλλευσης κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, έχει δηλώσει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της πρέπει να εξακολουθήσουν να διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο στην προσπάθεια για την υιοθέτηση υψηλότερων δυνατών προτύπων ασφαλείας στο πλαίσιο των διεθνών πρωτοβουλιών και φόρουμ και της περιφερειακής συνεργασίας, όπως στην περιοχή της Μεσογείου, και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν στον μέγιστο δυνατό βαθμό τις υφιστάμενες διεθνείς συμβάσεις.

11. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο ψήφισμά του της 13ης Σεπτεμβρίου 2011, υπογράμμισε τη σημασία να τεθεί πλήρως σε ισχύ το μη επικυρωθέν πρωτόκολλο Offshore του 1994 για τη Μεσόγειο, με στόχο την προστασία από τη ρύπανση που προκύπτει από την εξερεύνηση και την εκμετάλλευση.

12. Ένας από τους στόχους της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η προώθηση μέτρων σε διεθνές επίπεδο για την αντιμετώπιση των περιφερειακών περιβαλλοντικών προβλημάτων. Σε σχέση με το πρωτόκολλο Offshore, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μην παραβλέπεται η ισχυρή πιθανότητα διασυνοριακών περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε περίπτωση ατυχήματος σε μια ημίκλειστη θάλασσα όπως είναι η Μεσόγειος. Επομένως, είναι σκόπιμο να λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση όλα τα αναγκαία μέτρα για την υποστήριξη της ασφάλειας των υπεράκτιων δραστηριοτήτων εξερεύνησης και αξιοποίησης, καθώς και για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος στη Μεσόγειο Θάλασσα.

13. Είναι απαραίτητη και επείγουσα η αντιμετώπιση των πιθανών μεγάλων κινδύνων από σχετικές υπεράκτιες δραστηριότητες, ιδιαίτερα υπό περίπλοκες συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων των γεωτρήσεων στην ανοικτή θάλασσα, καθώς και η δημιουργία των κατάλληλων μηχανισμών πρόληψης και αντίδρασης, σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, για την κάλυψη της λειτουργικής, της παράνομης και της τυχαίας ρύπανσης. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή προτείνει επίσης, σε συνδυασμό με την παρούσα πρόταση, την έκδοση κανονισμού σχετικά με την ασφάλεια των υπεράκτιων δραστηριοτήτων εξερεύνησης, εκμετάλλευσης και παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου.

14. Το Πρωτόκολλο Offshore αφορά έναν τομέα που καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από το δίκαιο της Ένωσης. Αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, στοιχεία όπως την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την περιβαλλοντική ευθύνη. Με την επιφύλαξη της εν προκειμένω τελικής απόφασης των νομοθετών, το πρωτόκολλο Offshore είναι, εξάλλου, συνεπές με τους στόχους του προτεινόμενου κανονισμού σχετικά με την ασφάλεια των υπεράκτιων δραστηριοτήτων αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένης της αδειοδότησης, της εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και της τεχνικής και χρηματοοικονομικής ικανότητας των φορέων εκμετάλλευσης.

15. Είναι επομένως σκόπιμη η προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πρωτόκολλο για την προστασία της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση που προέρχεται από την εξερεύνηση και την εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας και του θαλάσσιου βυθού και του υπεδάφους του.

2011/0304 (NLE)

Πρόταση

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πρωτόκολλο για την προστασία της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση που προκαλείται από την εξερεύνηση και την εκμετάλλευση του θαλάσσιου βυθού και του υπεδάφους του

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 1 σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 6 στοιχείο α),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,:

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) H σύμβαση για την προστασία της Μεσογείου θαλάσσης από τη ρύπανση, η οποία στη συνέχεια μετονομάσθηκε σε Σύμβαση για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και των Παρακτίων Περιοχών της Μεσογείου (εν προκειμένω η σύμβαση της Βαρκελώνης) συνήφθη εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με τις αποφάσεις του Συμβουλίου 77/585/ΕΟΚ και 1999/802/ΕΚ.

(2) Σύμφωνα με το άρθρο 7 της σύμβασης της Βαρκελώνης, τα συμβαλλόμενα μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη, την μείωση, την καταπολέμηση και, στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, την εξάλειψη της ρύπανσης της περιοχής της Μεσογείου Θαλάσσης που προκύπτει από την εξερεύνηση και εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας και του βυθού της θάλασσας και του υπεδάφους του.

(3) Ένα από τα πρωτόκολλα της Σύμβασης της Βαρκελώνης ασχολείται με την προστασία της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση που προκαλείται από την εξερεύνηση και εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας και του βυθού και του υπεδάφους του (συνήθως αναφέρεται ως το "πρωτόκολλο Offshore"). Αυτό άρχισε να ισχύει στις 24 Μαρτίου 2011. Μέχρι σήμερα, το έχουν επικυρώσει η Αλβανία, η Τυνησία, το Μαρόκο, η Λιβύη, η Κύπρος και η Συρία. Ορισμένα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι συμβαλλόμενα μέρη στη Σύμβαση της Βαρκελώνης έχουν ήδη ανακοινώσει τους τελευταίους μήνες την πρόθεσή τους να επικυρώσουν και το Πρωτόκολλο.

(4) Εκτιμάται ότι υπάρχουν άνω των 200 ενεργοί εξέδρες ανοικτής θαλάσσης στη Μεσόγειο,ενώ περισσότερες εγκαταστάσεις τελούν υπό εξέταση. Η εξερεύνηση υδρογονανθράκων και οι δραστηριότητες εκμετάλλευσης αναμένεται να αυξηθούν μετά την ανακάλυψη μεγάλων αποθεμάτων ορυκτών καυσίμων στη Μεσόγειο. Λόγω του ημίκλειστου χαρακτήρα και της ιδιαίτερης υδροδυναμικής της Μεσογείου Θαλάσσης, ένα ατύχημα του είδους που συνέβη στον Κόλπο του Μεξικού το 2010 θα μπορούσε να έχει άμεσες αρνητικές διασυνοριακές συνέπειες στη μεσογειακή οικονομία και στα εύθραυστα θαλάσσια και παράκτια οικοσυστήματα Είναι πιθανό ότι, μεσοπρόθεσμα, άλλοι ορυκτοί πόροι που περιέχονται σε θαλάσσιες περιοχές μεγάλου βάθους, στον βυθό και στο υπέδαφος, θα αποτελέσουν το αντικείμενο δραστηριοτήτων εξερεύνησης και εκμετάλλευσης.

(5) Η μη αποτελεσματική αντιμετώπιση των κινδύνων που προέρχονται από τις δραστηριότητες αυτές μπορεί να υποσκάψει σοβαρά τις προσπάθειες της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Σλοβενίας, της Μάλτας και της Κύπρου για την επίτευξη και τη διατήρηση καλής περιβαλλοντικής κατάστασης των οικείων θαλάσσιων υδάτων, όπως απαιτείται από την οδηγία πλαίσιο 2008/56/ΕΚ για τη θαλάσσια στρατηγική, καθώς και από τη συμμόρφωση με τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις τις οποίες ανέλαβαν η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Γαλλία, η Σλοβενία, η Μάλτα, η Κύπρος και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως συμβαλλόμενα μέρη στη Σύμβαση της Βαρκελώνης.

(6) Το Πρωτόκολλο Offshore περιλαμβάνει ευρύ φάσμα διατάξεων, οι οποίες θα πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή σε διάφορες διοικητικές βαθμίδες Ενώ είναι σκόπιμο για την Ευρωπαϊκή Ένωση να λαμβάνει μέτρα ενίσχυσης της ασφάλειας των δραστηριοτήτων υπεράκτιας (offshore) εξερεύνησης και εκμετάλλευσης, συνεκτιμώντας, μεταξύ άλλων, την αυξημένη πιθανότητα διασυνοριακού χαρακτήρα των περισσοτέρων περιβαλλοντικών προβλημάτων που σχετίζονται με τέτοιες δραστηριότητες, τα κράτη μέλη και οι οικείες αρμόδιες αρχές θα έχουν την ευθύνη του σχεδιασμού και της εφαρμογής που προβλέπονται στο Πρωτόκολλο Offshore.

(7) Η ανακοίνωση της Επιτροπής για την ασφάλεια των υπεράκτιων δραστηριοτήτων[1]επισημαίνει την ανάγκη διεθνούς συνεργασίας για την προώθηση της υπεράκτιας ασφάλειας και των αντίστοιχων ικανοτήτων αντίδρασης σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ μια από τις σχετικές δράσεις είναι η εξερεύνηση των δυνατοτήτων των περιφερειακών συμβάσεων. Στην ανακοίνωση συνιστάται η εκ νέου δρομολόγηση, σε στενή συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, της διαδικασίας για την θέση σε ισχύ του Πρωτοκόλλου Offshore.

(8) Το Συμβούλιο, στα συμπεράσματά του για την ασφάλεια των υπεράκτιων δραστηριοτήτων εκμετάλλευσης κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, έχει δηλώσει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της πρέπει να εξακολουθήσουν να διαδραματίζουν εξέχοντα ρόλο στην προσπάθεια για την υιοθέτηση των υψηλότερων δυνατών προτύπων ασφαλείας στο πλαίσιο των διεθνών πρωτοβουλιών και φόρουμ, καθώς και της περιφερειακής συνεργασίας, όπως στην περιοχή της Μεσογείου, και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν στον μέγιστο δυνατό βαθμό τις υφιστάμενες διεθνείς συμβάσεις.

(9) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο ψήφισμά του της 13ης Σεπτεμβρίου 2011, υπογράμμισε τη σημασία της πλήρους θέσεως σε ισχύ του μη επικυρωθέντος πρωτοκόλλου Offshore του 1994 για τη Μεσόγειο, με στόχο την προστασία από τη ρύπανση που προκύπτει από την εξερεύνηση και την εκμετάλλευση.

(10) Ένας από τους στόχους της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η προώθηση μέτρων σε διεθνές επίπεδο για την αντιμετώπιση των περιφερειακών περιβαλλοντικών προβλημάτων. Σε σχέση με το πρωτόκολλο Offshore, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να συνεκτιμάται η ισχυρή πιθανότητα διασυνοριακών περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε περίπτωση ατυχήματος σε μια ημίκλειστη θάλασσα, όπως η Μεσόγειος. Επομένως, είναι σκόπιμο να λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση όλα τα αναγκαία μέτρα για την υποστήριξη της ασφάλειας των υπεράκτιων δραστηριοτήτων εξερεύνησης και αξιοποίησης, καθώς και για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος στη Μεσόγειο Θάλασσα.

(11) Η Επιτροπή προτείνει επίσης, σε συνδυασμό με την παρούσα πρόταση, την έκδοση κανονισμού σχετικά με την ασφάλεια των υπεράκτιων δραστηριοτήτων εξερεύνησης, εκμετάλλευσης και παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου.

(12) Το Πρωτόκολλο Offshore αφορά έναν τομέα που καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από το δίκαιο της Ένωσης. Αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, στοιχεία όπως την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την περιβαλλοντική ευθύνη. Με την επιφύλαξη της εν προκειμένω τελικής απόφασης των νομοθετών, το πρωτόκολλο Offshore είναι, εξάλλου, συνεπές με τους στόχους του προτεινόμενου κανονισμού σχετικά με την ασφάλεια των υπεράκτιων δραστηριοτήτων αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένης της αδειοδότησης, της εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και της τεχνικής και χρηματοοικονομικής ικανότητας των φορέων εκμετάλλευσης.

(13) Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί στενή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τόσο στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων και της σύναψης, όσο και της εκπλήρωσης των αναληφθεισών υποχρεώσεων. Η εν λόγω υποχρέωση συνεργασίας απορρέει από την απαίτηση ενότητας κατά την διεθνή εκπροσώπηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως, τα κράτη μέλη της Ευρωπαίκής Ένωσης που αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη στη Σύμβαση της Βαρκελώνης και δεν έχουν ακόμη λάβει τα αναγκαία μέτρα στην κατεύθυνση αυτή, να ολοκληρώσουν τις διαδικασίες επικύρωσης ή προσχώρησης στο Πρωτόκολλο Offshore.

(14) Το πρωτόκολλο Offshore πρέπει να συναφθεί.

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:

Άρθρο 1

Εγκρίνεται εξ ονόματος της Ένωσης η προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Πρωτόκολλο για την προστασία της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση που προκαλείται από την εξερεύνηση της υφαλοκρηπίδας και την εκμετάλλευση του θαλάσσιου βυθού και του υπεδάφους του.

Το κείμενο της συμφωνίας επισυνάπτεται στην παρούσα απόφαση.

Άρθρο 2

Ο πρόεδρος του Συμβουλίου ορίζει το(τα) πρόσωπο(α) που είναι εξουσιοδοτημένο(α) να προβεί(ούν), εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην κατάθεση του εγγράφου κυρώσεως, ενώ η κυβέρνηση της Ισπανίας ενεργεί ως θεματοφύλακας, όπως προβλέπει το άρθρο 32 του Πρωτοκόλλου, προκειμένου να εκφραστεί η συναίνεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη δέσμευσή της από το Πρωτόκολλο.

Άρθρο 3

Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει από την ημερομηνία έκδοσής της. Δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης[2].

Bρυξέλλες,

                                                                       Για το Συμβούλιο

                                                                       Ο Πρόεδρος

                                                                      

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Tα συμβαλλόμενα μέρη του παρόντος Πρωτοκόλλου,

Ως Μέρη της Σύμβασης περί προστασίας της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση, που συνήφθη στη Βαρκελώνη στις 16 Φεβρουαρίου 1976,

Έχοντας υπόψη το άρθρο 7 της εν λόγω Σύμβασης,

Έχοντας υπόψη την αύξηση των δραστηριοτήτων εξερεύνησης και εκμετάλλευσης του βυθού της Μεσογείου και του υπεδάφους του,

Αναγνωρίζοντας ότι η ρύπανση την οποία μπορεί να προκαλέσουν οι δραστηριότητες αυτές ενέχει σοβαρούς κινδύνους για το περιβάλλον και για τον άνθρωπο,

Επιζητώντας την προστασία και τη διαφύλαξη της Μεσογείου έναντι της ρύπανσης που οφείλεται στις δραστηριότητες εξερεύνησης και εκμετάλλευσης,

Συνεκτιμώντας τα πρωτόκολλα που σχετίζονται με τη Σύμβαση περί προστασίας της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση και, συγκεκριμένα, το Πρωτόκολλο για τη συνεργασία στην καταπολέμηση της ρύπανσης της Μεσογείου Θαλάσσης από πετρέλαιο και άλλες επιβλαβείς ουσίες σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης, που συνήφθη στη Βαρκελώνη στις 16 Φεβρουαρίου 1976, και το Πρωτόκολλο για τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές της Μεσογείου, που συνήφθη στη Γενεύη στις 3 Απριλίου 1982,

Έχοντας υπόψη τις σχετικές διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, που συνήφθη στο Montego Bay στις 10 Δεκεμβρίου 1982 και έχει υπογραφεί από πολλά συμβαλλόμενα μέρη,

Αναγνωρίζοντας τις διαφορές μεταξύ των παράκτιων κρατών ως προς το επίπεδο ανάπτυξης και συνεκτιμώντας τις οικονομικές και κοινωνικές επιταγές των αναπτυσσόμενων χωρών,

Συμφώνησαν στα ακόλουθα:

ΤΜΗΜΑ I - ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

ΟΡΙΣΜΟΙ

Για τους σκοπούς του παρόντος Πρωτοκόλλου νοούνται ως:

α)           «Σύμβαση» η Σύμβαση για την προστασία της Μεσογείου Θαλάσσης από τη ρύπανση, που συνήφθη στη Βαρκελώνη στις 16 Φεβρουαρίου 1976·

β)           «Οργανισμός» ο φορέας που αναφέρεται στο άρθρο 17 της Σύμβασης·

γ)           «Πόροι» όλοι οι ορυκτοί πόροι – στερεοί, υγροί ή αέριοι·

δ)           «Δραστηριότητες εξερεύνησης ή/και εκμετάλλευσης των πόρων της περιοχής του Πρωτοκόλλου» (εν προκειμένω «οι δραστηριότητες»):

(i)      Δραστηριότητες επιστημονικής έρευνας με αντικείμενο τους πόρους του θαλάσσιου βυθού και του υπεδάφους του·

(ii)     Δραστηριότητες εξερεύνησης:

-        Σεισμολογικές δραστηριότητες· μεταλλευτικές έρευνες του θαλάσσιου βυθού και του υπεδάφους του· δειγματοληψίες·

-        Ερευνητικές γεωτρήσεις·

(iii)     Δραστηριότητες εκμετάλλευσης:

-             Τοποθέτηση εγκαταστάσεων για την απόληψη πόρων και παρεπόμενες δραστηριότητες·

-             Γεωτρήσεις ανάπτυξης·

-             Απόληψη, επεξεργασία και αποθήκευση·

-             Μεταφορά στην ξηρά με αγωγούς και φόρτωση σε πλοία·

-             Συντήρηση, επισκευές και άλλες βοηθητικές εργασίες·

ε)           «Ρύπανση» η έννοια που ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο α) της Σύμβασης·

στ)         «Εγκατάσταση», σταθερή ή πλωτή δομή και όλα τα αναπόσπαστα μέρη της, η οποία χρησιμοποιείται για δραστηριότητες και περιλαμβάνει, ειδικότερα:

(i)      Υπεράκτιες γεωτρητικές (διατρητικές) μονάδες, σταθερές ή κινητές·

(ii)     Σταθερές ή πλωτές μονάδες παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων των μονάδων με σύστημα δυναμικής διατήρησης θέσης (dynamic positioning)·

(iii)     Υπεράκτιες αποθηκευτικές εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των πλοίων που χρησιμοποιούνται προς τούτο·

(iv)    Υπεράκτιους τερματικούς σταθμούς φόρτωσης και συστήματα μεταφοράς για τα εξορυσσόμενα προϊόντα, όπως οι υποθαλάσσιοι αγωγοί·

(v)     Συσκευές συνδεδεμένες με αυτή και εξοπλισμό για την επαναφόρτωση, επεξεργασία, αποθήκευση και διάθεση ουσιών που αφαιρούνται από τον θαλάσσιο βυθό ή από το υπέδαφός του·

ζ)           «Φορέας εκμετάλλευσης»:

(i)      Κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που έχει αδειοδοτηθεί σύμφωνα με το παρόν Πρωτόκολλο, από το Μέρος στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγεται η περιοχή όπου αναλαμβάνονται οι δραστηριότητες (εν προκειμένω «το Μέρος») για την άσκηση δραστηριοτήτων ή/και που ασκεί τέτοιες δραστηριότητες· ή

(ii)     Κάθε πρόσωπο που δεν διαθέτει άδεια κατά την έννοια του παρόντος Πρωτοκόλλου αλλά, εκ των πραγμάτων, ελέγχει τις εν λόγω δραστηριότητες·

η)           «Περίμετρος ασφαλείας» ζώνη που συστήνεται γύρω από εγκαταστάσεις σύμφωνα με τις διατάξεις του γενικού διεθνούς δικαίου και με τις τεχνικές απαιτήσεις και περιλαμβάνει κατάλληλη σήμανση για την εγγύηση της ασφάλειας τόσο της ναυσιπλοΐας, όσο και των εγκαταστάσεων·

θ)           «Απόβλητα» κάθε είδους, μορφής και περιγραφής ουσίες και ύλες που προέρχονται από δραστηριότητες υπαγόμενες στο παρόν Πρωτόκολλο και τα οποία αποτελούν το αντικείμενο διάθεσης ή προορίζονται για διάθεση ή υπόκεινται σε υποχρεωτική διάθεση·

ι)            «Επιβλαβείς ή επιζήμιες ουσίες και ύλες» ουσίες και ύλες κάθε είδους, μορφής και περιγραφής, των οποίων η εισαγωγή στην περιοχή του Πρωτοκόλλου ενδέχεται να προκαλέσει ρύπανση·

ια)          «Σχέδιο χρήσης χημικών ουσιών» σχέδιο που καταρτίζει ο φορέας εκμετάλλευσης υπεράκτιας εγκατάστασης και στο οποίο εμφαίνονται:

(i)      Οι χημικές ουσίες που ο φορέας εκμετάλλευσης προτίθεται να χρησιμοποιήσει στις εργασίες·

(ii)     Οι σκοποί για τους οποίους ο φορέας εκμετάλλευσης προτίθεται να χρησιμοποιήσει τις χημικές ουσίες·

(iii)     Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στις οποίες άλλες ουσίες περιέχουν τις χημικές ουσίες που προτίθεται να χρησιμοποιήσει ο φορέας εκμετάλλευσης, καθώς και οι μέγιστες ποσότητες που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια καθορισμένης περιόδου·

(iv)    Η περιοχή εντός της οποίας η χημική ουσία ενδέχεται να διαφύγει στο θαλάσσιο περιβάλλον·

ιβ)          «Πετρελαϊκοί υδρογονάνθρακες», κάθε μορφή πετρελαίου, όπου συμπεριλαμβάνονται το αργό πετρέλαιο, το πετρέλαιο εξωτερικής καύσης (μαζούτ), η ελαιώδης ιλύς, τα απόβλητα πετρελαίου, τα προϊόντα διύλισης και, χωρίς να περιορίζεται η γενικότητα του ορισμού αυτού, οι ουσίες που απαριθμούνται στο προσάρτημα του παρόντος Πρωτοκόλλου·

ιγ)          «Ελαιώδες μείγμα», μείγμα με οποιαδήποτε περιεκτικότητα σε πετρελαϊκούς υδρογονάνθρακες·

ιδ)          «Λύματα»:

(i)      Ύδατα αποχέτευσης και λοιπά απόβλητα από κάθε μορφής αποχωρητήρια, ουρητήρια και ευδίαιους (μπούνια) αποχωρητηρίων·

(ii)     Ύδατα αποχέτευσης από εγκαταστάσεις ιατρικής περίθαλψης (ιατρεία, θεραπευτήρια κ.λπ.) μέσω νιπτήρων, λουτήρων και ευδιαίων που βρίσκονται σε αυτές·

(iii)     Άλλα λύματα, όταν είναι αναμεμειγμένα με τα ανωτέρω ύδατα αποχέτευσης·

ιε)          «Απορρίμματα», κάθε είδους απόβλητα τροφίμων, οικιακά απόβλητα και απόβλητα λειτουργίας, τα οποία δημιουργούνται κατά την κανονική λειτουργία της εγκατάστασης και είναι δυνατόν να αποτελέσουν αντικείμενο συνεχούς ή περιοδικής διάθεσης, εξαιρουμένων των ουσιών που ορίζονται ή παρατίθενται σε άλλο σημείο του παρόντος Πρωτοκόλλου·

ιστ)        «Όριο των γλυκών υδάτων», το σημείο των υδατορρευμάτων στο οποίο, κατά την άμπωτη και σε περιόδους χαμηλής ροής γλυκών υδάτων, αυξάνεται αισθητά η αλατότητα, λόγω της παρουσίας θαλάσσιου νερού.

Άρθρο 2

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ

1. Η περιοχή στην οποία έχει εφαρμογή το παρόν Πρωτόκολλο (αναφερόμενη στο παρόν Πρωτόκολλο ως «η περιοχή του Πρωτοκόλλου») συνίσταται από:

α)           Την περιοχή της Μεσογείου Θαλάσσης, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 της Σύμβασης, συμπεριλαμβανομένων της υφαλοκρηπίδας, του βυθού και του υπεδάφους του·

β)           Τα ύδατα, καθώς και τον βυθό και το υπέδαφός του, ένθεν των βασικών γραμμών από τις οποίες μετράται το πλάτος των χωρικών υδάτων, τα οποία, στην περίπτωση των υδατορρευμάτων, εκτείνονται μέχρι το όριο των γλυκών υδάτων.

2. Καθένα από τα συμβαλλόμενα μέρη στο παρόν Πρωτόκολλο (αναφερόμενα στο παρόν Πρωτόκολλο ως «τα Μέρη) μπορεί επίσης να εντάσσει στην περιοχή του Πρωτοκόλλου υγρότοπους ή παράκτιες περιοχές της επικράτειάς του.

3. Καμία διάταξη του παρόντος Πρωτοκόλλου και καμία πράξη που εκδίδεται βάσει αυτού δεν αναιρεί τα δικαιώματα των κρατών όσον αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Άρθρο 3

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ

1. Τα Μέρη λαμβάνουν, μονομερώς ή μέσω διμερούς ή πολυμερούς συνεργασίας, κάθε ενδεδειγμένο μέτρο για την πρόληψη, τη μείωση, την καταπολέμηση και τον έλεγχο της ρύπανσης από δραστηριότητες στην περιοχή του Πρωτοκόλλου, μεταξύ άλλων εξασφαλίζοντας τη χρήση, για τον σκοπό αυτό, των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών που είναι περιβαλλοντικά αποτελεσματικές και οικονομικά πρόσφορες.

2. Τα Μέρη εξασφαλίζουν τη λήψη κάθε αναγκαίου μέτρου ώστε οι δραστηριότητες να μην προκαλούν ρύπανση.

ΤΜΗΜΑ ΙΙ - ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

Άρθρο 4

ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

1. Όλες οι δραστηριότητες στην περιοχή του Πρωτοκόλλου, συμπεριλαμβανομένης της ανέγερσης εγκαταστάσεων σε συγκεκριμένη θέση, υπόκεινται σε προηγούμενη έγγραφη αδειοδότηση από την αρμόδια για τις εξερευνήσεις ή εκμεταλλεύσεις αρχή. Πριν από την αδειοδότηση, η εν λόγω αρχή βεβαιώνεται ότι η εγκατάσταση έχει κατασκευαστεί σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα και πρακτικές και ότι ο φορέας εκμετάλλευσης διαθέτει την αναγκαία τεχνική ικανότητα και οικονομική επιφάνεια για την άσκηση των δραστηριοτήτων. Η σχετική άδεια χορηγείται με την κατάλληλη διαδικασία, η οποία καθορίζεται από την αρμόδια αρχή.

2. Δεν χορηγείται άδεια εάν υπάρχουν ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες οι προτεινόμενες δραστηριότητες είναι πιθανόν να έχουν σοβαρές δυσμενείς επιδράσεις στο περιβάλλον,οι οποίες·δεν μπορούν να αποφευχθούν με την τήρηση των όρων οι οποίοι καθορίζονται στην άδεια και αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 3 του παρόντος Πρωτοκόλλου.

3. Όταν το Μέρος εξετάζει την έγκριση της χωροθέτησης εγκαταστάσεων, μεριμνά ώστε αυτή να μην έχει επιζήμιες επιπτώσεις σε υφιστάμενα τεχνικά μέσα, ειδικότερα σε αγωγούς και καλώδια.

Άρθρο 5

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ

1. Το Συμβαλλόμενο Μέρος ορίζει ότι τυχόν αίτηση χορήγησης ή ανανέωσης άδειας συνδυάζεται με την υποβολή του σχεδίου έργου από τον υποψήφιο φορέα εκμετάλλευσης προς την αρμόδια αρχή και ότι η εν λόγω αίτηση περιλαμβάνει, ιδίως, τα εξής:

α)           Μελέτη των επιδράσεων των προτεινόμενων δραστηριοτήτων στο περιβάλλον· η αρμόδια αρχή δύναται να απαιτεί τη διενέργεια εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων σύμφωνα με το παράρτημα IV του παρόντος Πρωτοκόλλου, λαμβάνοντας υπόψη το είδος, το πεδίο και τη διάρκεια των δραστηριοτήτων, τις χρησιμοποιούμενες σε αυτές τεχνικές μεθόδους και τα χαρακτηριστικά της περιοχής·

β)           Ακριβή καθορισμό των γεωγραφικών περιοχών στις οποίες προβλέπεται να διεξαχθούν οι δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων περιμέτρων ασφαλείας·

γ)           Λεπτομρή στοιχεία για τα επαγγελματικά και τεχνικά προσόντα του υποψήφιου φορέα εκμετάλλευσης και του προσωπικού που θα απασχοληθεί στην εγκατάσταση, καθώς και για τη σύνθεση του συνεργείου·

δ)           Τα μέτρα ασφαλείας που καθορίζονται στο άρθρο 15·

ε)           Το σχέδιο αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών του φορέα εκμετάλλευσης, το οποίο καθορίζεται στο άρθρο 16·

στ)         Τις διαδικασίες παρακολούθησης που καθορίζονται στο άρθρο 19·

ζ)           Τα σχέδια απομάκρυνσης εγκαταστάσεων, τα οποία καθορίζονται στο άρθρο 20·

η)           Τα μέτρα προφύλαξης για τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές, τα οποία καθορίζονται στο άρθρο 21·

θ)           Την ασφάλιση ή άλλη χρηματική εγγύηση για την κάλυψη της ευθύνης, όπως ορίζει το άρθρο 27 παράγραφος 2 στοιχείο β).

2. Για δραστηριότητες επιστημονικής έρευνας και εξερεύνησης, η αρμόδια αρχή μπορεί να αποφασίσει να περιορίσει το πεδίο εφαρμογής των απαιτήσεων της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, λαμβάνοντας υπόψη το είδος, το πεδίο και τη διάρκεια των δραστηριοτήτων, τις χρησιμοποιούμενες σε αυτές τεχνικές μεθόδους και τα χαρακτηριστικά της περιοχής.

Άρθρο 6

ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ

1. Οι αναφερόμενες στο άρθρο 4 άδειες χορηγούνται μόνον αφού προηγουμένως η αρμόδια αρχή εξετάσει τις απαιτήσεις του άρθρου 5 και του παραρτήματος IV.

2. Κάθε άδεια καθορίζει τις δραστηριότητες, την περίοδο ισχύος της, τα γεωγραφικά όρια της περιοχής που καλύπτει, τις τεχνικές απαιτήσεις και τις αδειοδοτημένες εγκαταστάσεις. Οι αναγκαίες περίμετροι ασφαλείας καθορίζονται σε μεταγενέστερο εύθετο στάδιο.

3. Η άδεια μπορεί να επιβάλλει όρους σχετικά με την εφαρμογή μέτρων, τεχνικών ή μεθόδων για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων ρύπανσης από τις δραστηριότητες και των συνακόλουθων ζημιών.

4. Τα Μέρη γνωστοποιούν το συντομότερο δυνατόν στον Οργανισμό τις άδειες που χορηγούν ή ανανεώνουν. Ο Οργανισμός τηρεί μητρώο όλων των αδειοδοτημένων εγκαταστάσεων που λειτουργούν στην περιοχή του Πρωτοκόλλου.

Άρθρο 7

ΚΥΡΩΣΕΙΣ

Κάθε Μέρος καθορίζει τις κυρώσεις που θα επιβάλλονται σε περίπτωση αθέτησης των υποχρεώσεων που απορρέουν από το παρόν Πρωτόκολλο ή παράβασης των εθνικών νομοθετικών ή κανονιστικών διατάξεων εφαρμογής του παρόντος Πρωτοκόλλου ή μη τήρησης των ειδικών όρων των αδειών.

ΤΜΗΜΑ III – ΑΠΟΒΛΗΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΑΒΕΙΣ ΄Η ΕΠΙΒΛΑΒΕΙΣ ΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΥΛΕΣ

Άρθρο 8

ΓΕΝΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ

Με την επιφύλαξη άλλων προτύπων ή υποχρεώσεων που αναφέρονται στο παρόν τμήμα, τα Μέρη επιβάλλουν στους φορείς εκμετάλλευσης τη γενική υποχρέωση να χρησιμοποιούν τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές που είναι περιβαλλοντικά αποτελεσματικές και οικονομικά πρόσφορες και να τηρούν τα διεθνώς αποδεκτά πρότυπα όσον αφορά τα απόβλητα, καθώς και τη χρήση, αποθήκευση και απόρριψη επιβλαβών ή επιβλαβών ουσιών και υλών, με απώτερο σκοπό την ελαχιστοποίηση του κινδύνων ρύπανσης.

Άρθρο 9

ΕΠΙΖΗΜΙΕΣ ΉΕΠΙΒΛΑΒΕΙΣ ΟΥΣΙΕΣ ΚΑΙ ΥΛΕΣ

1. Η χρήση και αποθήκευση χημικών ουσιών για τις δραστηριότητες εγκρίνεται από την αρμόδια αρχή με βάση το σχέδιο χρήσης χημικών ουσιών.

2. Το Μέρος μπορεί να υπάγει σε ρυθμίσεις, περιορισμούς ή απαγορεύσεις τη χρήση χημικών ουσιών για τις δραστηριότητες, σύμφωνα με κατευθυντήριες γραμμές που θα εγκριθούν από τα Μέρη.

3. Για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος, τα Μέρη εξασφαλίζουν ότι κάθε ουσία και ύλη που χρησιμοποιείται για δραστηριότητες συνοδεύεται από περιγραφή χημικής ένωσης, την οποία παρέχει ο παραγωγός της εκάστοτε ουσίας ή ύλης.

4. Απαγορεύεται η τελική διάθεση, στην περιοχή του Πρωτοκόλλου, επιβλαβών ουσιών και υλών οι οποίες προέρχονται από τις δραστηριότητες που καλύπτει το παρόν Πρωτόκολλο και απαριθμούνται στο παράρτημα Ι αυτού.

5. Για την τελική διάθεση, στην περιοχή του Πρωτοκόλλου, επιζήμιων ή επιβλαβών ουσιών και υλών οι οποίες προέρχονται από τις δραστηριότητες που καλύπτει το παρόν Πρωτόκολλο και απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ αυτού, απαιτείται, στην εκάστοτε περίπτωση, προηγούμενη ειδική άδεια της αρμόδιας αρχής.

6. Για την τελική διάθεση, στην περιοχή του Πρωτοκόλλου, κάθε άλλης επιζήμιας ή επιβλαβούς ουσίας και ύλης, η οποία προέρχεται από τις δραστηριότητες που καλύπτει το παρόν Πρωτόκολλο και ενδέχεται να προκαλέσει ρύπανση, απαιτείται προηγούμενη γενική άδεια της αρμόδιας αρχής.

7. Οι άδειες που αναφέρονται στις παραγράφους 5 και 6 ανωτέρω εκδίδονται μόνο αφού εξεταστούν ενδελεχώς όλοι οι παράγοντες που παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙΙ του παρόντος Πρωτοκόλλου.

Άρθρο 10

ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΔΗ ΜΕΙΓΜΑΤΑ – ΡΕΥΣΤΑ ΚΑΙ ΘΡΥΜΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΗΣΗΣ

1. Τα Μέρη καταρτίζουν και εγκρίνουν κοινά πρότυπα για την τελική διάθεση πετρελαϊκών υδρογονανθράκων και ελαιωδών μειγμάτων από τις εγκαταστάσεις στην περιοχή του Πρωτοκόλλου:

α)           Τα εν λόγω κοινά πρότυπα καταρτίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος V μέρος Α·

β)           Ειδικότερα, τα εν λόγω κοινά πρότυπα δεν μπορούν να είναι λιγότερο αυστηρά από τις ακόλουθες τιμές:

(i)      Για τα ύδατα αποχέτευσης μηχανοστασίου, χωρίς αραίωση, μέγιστη περιεκτικότητα σε πετρελαϊκούς υδρογονάνθρακες 15 mg ανά λίτρο,

(ii)     Για το νερό παραγωγής, μέγιστη περιεκτικότητα σε πετρελαϊκούς υδρογονάνθρακες 40 mg ανά λίτρο, ως μηνιαίος μέσος όρος· η περιεκτικότητα δεν πρέπει σε καμία χρονική στιγμή να υπερβαίνει τα 100 mg·ανά λίτρο·

γ)           Τα Μέρη καθορίζουν με κοινή συμφωνία τη μέθοδο που θα χρησιμοποιείται για τον αναλυτικό προσδιορισμό της περιεκτικότητας σε πετρελαϊκούς υδρογονάνθρακες.

2. Τα Μέρη καταρτίζουν και εγκρίνουν κοινά πρότυπα για τη χρήση και τη διάθεση ρευστών και θρυμμάτων διάτρησης στην περιοχή του Πρωτοκόλλου. Τα εν λόγω κοινά πρότυπα καταρτίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος V μέρος Β.

3. Κάθε Μέρος λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την επιβολή της τήρησης των κοινών προτύπων που εγκρίνονται σύμφωνα με το παρόν άρθρο ή της τήρησης τυχόν αυστηρότερων προτύπων τα οποία έχει το ίδιο θεσπίσει.

Άρθρο 11

ΛΥΜΑΤΑ

1. Τα Μέρη απαγορεύουν την απόρριψη λυμάτων στην περιοχή του Πρωτοκόλλου από εγκαταστάσεις στις οποίες εργάζονται μονίμως 10 ή περισσότερα άτομα, εξαιρουμένων των ακόλουθων περιπτώσεων:

α)           Η εγκατάσταση απορρίπτει λύματα μετά από επεξεργασία την οποία έχει εγκρίνει η αρμόδια αρχή, σε απόσταση τουλάχιστον τεσσάρων ναυτικών μιλίων από την πλησιέστερη ξηρά ή από σταθερή αλιευτική εγκατάσταση, ανάλογα με την απόφαση που λαμβάνει το Mέρος κατά περίπτωση· ή

β)           Τα λύματα δεν έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία, αλλά η απόρριψη εκτελείται σύμφωνα με διεθνείς κανόνες και πρότυπα· ή

γ)           Τα λύματα έχουν διέλθει από εγκεκριμένη εγκατάσταση επεξεργασίας λυμάτων, η οποία έχει πιστοποιηθεί από την αρμόδια αρχή.

2. Τα Μέρη επιβάλλουν αυστηρότερες διατάξεις, κατά περίπτωση και εφόσον το κρίνουν αναγκαίο, μεταξύ άλλων λόγω των θαλασσίων ρευμάτων που επικρατούν στην περιοχή ή κοντά σε περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 21.

3. Οι προβλεπόμενες στην παράγραφο 1 εξαιρέσεις δεν εφαρμόζονται εάν η απόρριψη έχει ως συνέπεια να επιπλέουν ορατά στερεά ή προκαλεί χρωματισμό, αποχρωματισμό ή θολερότητα των περιβαλλόντων υδάτων.

4. Σε περίπτωση ανάμιξης των λυμάτων με απόβλητα και επιζήμιες ή επιβλαβείς ουσίες και ύλες που υπόκεινται σε διαφορετικές απαιτήσεις τελικής διάθεσης, εφαρμόζονται οι αυστηρότερες εκ των προβλεπομένων απαιτήσεις.

Άρθρο 12

ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΑ

1. Τα Μέρη απαγορεύουν την τελική διάθεση των ακόλουθων προϊόντων και υλών στην περιοχή του Πρωτοκόλλου:

α)           Όλες τις πλαστικές ύλες, οι οποίες περιλαμβάνουν τα συνθετικά σχοινιά, τα συνθετικά δίχτυα αλιείας και τις πλαστικές σακούλες απορριμμάτων, χωρίς όμως να περιορίζονται σε αυτά·

β)           Όλα τα άλλα μη βιοαποδομήσιμα απορρίμματα, στα οποία συγκαταλέγονται τα χάρτινα προϊόντα, τα ράκη, το γυαλί, τα μέταλλα, οι φιάλες, τα πιατικά, τα υλικά στερέωσης φορτίων (dunnage), επένδυσης και συσκευασίας.

2. Η τελική διάθεση αποβλήτων τροφίμων στην περιοχή του Πρωτοκόλλου πρέπει να γίνεται στη μέγιστη δυνατή απόσταση από την ξηρά και σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες και τα πρότυπα.

3. Σε περίπτωση ανάμιξης των απορριμμάτων με άλλα απόβλητα που υπόκεινται σε διαφορετικές απαιτήσεις τελικής διάθεσης ή απόρριψης, εφαρμόζονται οι αυστηρότερες εκ των προβλεπόμενων απαιτήσεις.

Άρθρο 13

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ, ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ

Τα Μέρη μεριμνούν ώστε:

α)           Οι φορείς εκμετάλλευσης να διαθέτουν με ικανοποιητικό τρόπο όλα τα απόβλητα και τις επιζήμιες ή επιβλαβείς ουσίες και ύλες σε ορισθείσες χερσαίες εγκαταστάσεις υποδοχής, εκτός το παρόν Πρωτόκολλο προσφέρει και άλλες δυνατότητες·

β)           Δίνονται οδηγίες στο σύνολο του προσωπικού σχετικά με τα ενδεδειγμένα μέσα τελικής διάθεσης·

γ)           Επιβάλλονται κυρώσεις σε περίπτωση παράνομης διάθεσης.

Άρθρο 14

ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ

1. Οι διατάξεις του παρόντος τμήματος δεν εφαρμόζονται σε περιπτώσεις:

α)           ανωτέρας βίας και, ειδικότερα, στη διάθεση

-        για τη διάσωση ανθρώπων,

-        για την ασφάλεια εγκαταστάσεων,

-        μετά από ζημία που υπέστη εγκατάσταση ή ο εξοπλισμός της,

β)           υπό τον όρο ότι, μετά τη διαπίστωση της ζημίας ή τη διάθεση, ελήφθησαν όλες οι αναγκαίες προφυλάξεις για τον περιορισμό των αρνητικών επιπτώσεων·

Η απόρριψη στη θάλασσα ουσιών που περιέχουν πετρελαϊκούς υδρογονάνθρακες ή επιβλαβών ουσιών και υλών, οι οποίες χρησιμοποιούνται, κατόπιν εγκρίσεως από την αρμόδια αρχή, για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων περιστατικών ρύπανσης, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι οφειλόμενες στη ρύπανση βλάβες.

2. Ωστόσο, οι διατάξεις του παρόντος τμήματος εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση κατά την οποία ο φορέας εκμετάλλευσης ενήργησε με την πρόθεση να προκαλέσει ζημία ή επέδειξε αμέλεια, ενώ γνώριζε την πιθανότητα πρόκλησης ζημιών.

3. Η διάθεση υπό τις περιστάσεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου αναφέρεται αμέσως στον Οργανισμό και, είτε μέσω αυτού είτε απευθείας, στο ή στα Μέρη που ενδέχεται να πληγούν, με πλήρεις λεπτομέρειες για τις περιστάσεις, καθώς και για το είδος και τις ποσότητες των αποβλήτων ή των επιβλαβών ή επιζήμιων ουσιών και υλών που απορρίφθηκαν.

ΤΜΗΜΑ IV - ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΙΣ

Άρθρο 15

ΜΕΤΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

1. Το Μέρος στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγονται δραστηριότητες που προβλέπονται ή ήδη ασκούνται μεριμνά για τη λήψη μέτρων ασφαλείας όσον αφορά τον σχεδιασμό, την κατασκευή, την τοποθέτηση, τη σήμανση, τη λειτουργία και τη συντήρηση των εγκαταστάσεων.

2. Το Μέρος εξασφαλίζει ότι ο φορέας εκμετάλλευσης έχει μεριμνήσει ώστε να υπάρχουν ανά πάσα στιγμή στις εγκαταστάσεις κατάλληλος εξοπλισμός και συσκευές, σε καλή λειτουργική κατάσταση, για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, την πρόληψη και καταπολέμηση της οφειλόμενης σε ατυχήματα ρύπανσης, καθώς και για τη διευκόλυνση της άμεσης απόκρισης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, σύμφωνα με τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές που είναι περιβαλλοντικά αποτελεσματικές και οικονομικά πρόσφορες και με τις διατάξεις του σχεδίου αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών του φορέα εκμετάλλευσης, το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 16.

3. Η αρμόδια αρχή απαιτεί την υποβολή πιστοποιητικού ασφάλειας και καταλληλότητας για τη σκοπούμενη χρήση (εν προκειμένω «το πιστοποιητικό») για τις εξέδρες παραγωγής, τις κινητές υπεράκτιες γεωτρητικές μονάδες, τις υπεράκτιες αποθηκευτικές εγκαταστάσεις, τα υπεράκτια συστήματα φόρτωσης και τους αγωγούς, καθώς και για κάθε άλλη εγκατάσταση την οποία μπορεί να καθορίσει το Mέρος.

4. Τα Μέρη διασφαλίζουν με επιθεωρήσεις τη σύμφωνη με το παρόν άρθρο άσκηση των δραστηριοτήτων από τους φορείς εκμετάλλευσης.

Άρθρο 16

ΣΧΕΔΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ

1. Σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, τα Μέρη εφαρμόζουν, τηρουμένων των αναλογιών, τις διατάξεις του πρωτοκόλλου για τη συνεργασία στην καταπολέμηση της ρύπανσης της Μεσογείου Θαλάσσης από πετρέλαιο και άλλες επιβλαβείς ουσίες σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης.

2. Κάθε Μέρος απαιτεί από τους φορείς εκμετάλλευσης εγκαταστάσεων που υπάγονται στη δικαιοδοσία του να διαθέτουν σχέδιο αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών για την καταπολέμηση της οφειλόμενης σε ατυχήματα ρύπανσης, το οποίο πρέπει να είναι συντονισμένο με το σχέδιο έκτακτης ανάγκης που το Μέρος έχει καταρτίσει σύμφωνα με το πρωτόκολλο για τη συνεργασία στην καταπολέμηση της ρύπανσης της Μεσογείου Θαλάσσης από πετρέλαιο και άλλες επιβλαβείς ουσίες σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης και να έχει εγκριθεί με τις καθορισμένες από τις αρμόδιες αρχές διαδικασίες.

3. Κάθε Μέρος οργανώνει τον συντονισμό για την κατάρτιση και εφαρμογή των σχεδίων αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών. Τα εν λόγω σχέδια καταρτίζονται σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του αρμόδιου διεθνούς οργανισμού Ιδίως δε, σύμφωνα με τις διατάξεις του παραρτήματος VII του παρόντος Πρωτοκόλλου.

Άρθρο 17

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ

Κάθε Μέρος απαιτεί από τους φορείς εκμετάλλευσης εγκαταστάσεων που υπάγονται στη δικαιοδοσία του να αναφέρουν χωρίς καθυστέρηση στην αρμόδια αρχή:

α)           Κάθε συμβάν στις οικείες εγκαταστάσεις το οποίο προκάλεσε ή ενδέχεται να προκαλέσει ρύπανση στην περιοχή του Πρωτοκόλλου·

β)           Κάθε συμβάν που σημειώθηκε στη θάλασσα και προκάλεσε ή ενδέχεται να προκαλέσει ρύπανση στην περιοχή του Πρωτοκόλλου.

Άρθρο 18

ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, το Μέρος που χρειάζεται συνδρομή για την πρόληψη, μείωση ή καταπολέμηση της οφειλόμενης σε δραστηριότητες ρύπανσης μπορεί να ζητήσει, είτε απευθείας είτε μέσω του Περιφερειακού Κέντρου Αντιμετώπισης Επειγόντων Περιστατικών Θαλάσσιας Ρύπανσης στη Μεσόγειο (REMPEC), τη βοήθεια άλλων Μερών, τα οποία καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την παροχή της ζητούμενης συνδρομής.

Για τον σκοπό αυτό, εάν το Μέρος είναι επίσης Μέρος του πρωτοκόλλου για τη συνεργασία στην καταπολέμηση της ρύπανσης της Μεσογείου Θαλάσσης από πετρέλαιο και άλλες επιβλαβείς ουσίες σε περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης, εφαρμόζει τις σχετικές διατάξεις του εν λόγω πρωτοκόλλου.

Άρθρο 19

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

1. Ο φορέας εκμετάλλευσης υποχρεούται να μετρά τις επιδράσεις των δραστηριοτήτων στο περιβάλλον με βάση το είδος, το πεδίο και τη διάρκεια των δραστηριοτήτων, τις χρησιμοποιούμενες σε αυτές τεχνικές μεθόδους και τα χαρακτηριστικά της περιοχής, ή να αναθέτει τη μέτρηση αυτή σε κατάλληλη ειδικευμένη οντότητα, και να υποβάλλει σχετικές εκθέσεις κατά περιόδους ή όταν τις ζητά η αρμόδια αρχή, προκειμένου να διενεργήσει αξιολόγηση σύμφωνα με διαδικασία την οποία καθορίζει η ίδια στο οικείο σύστημα αδειοδότησης.

2. Εφόσον ενδείκνυται, η αρμόδια αρχή εγκαθιστά εθνικό σύστημα παρακολούθησης για να είναι σε θέση να παρακολουθεί τακτικά τις εγκαταστάσεις και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των δραστηριοτήτων, ώστε να διασφαλίζει την τήρηση των όρων υπό τους οποίους χορηγούνται οι άδειες.

Άρθρο 20

ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ

1. Η αρμόδια αρχή επιβάλλει στον φορέα εκμετάλλευσης να απομακρύνει εγκατάσταση που έχει εγκαταλειφθεί ή έχει πάψει να χρησιμοποιείται, ώστε να μην διακυβεύεται η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, συνεκτιμώντας τις κατευθυντήριες γραμμές και τα πρότυπα του αρμόδιου διεθνούς οργανισμού. Για την εν λόγω απομάκρυνση λαμβάνονται επίσης δεόντως υπόψη άλλες νόμιμες χρήσεις της θάλασσας, ιδίως η αλιεία, η προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος, καθώς και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των λοιπών Μερών. Πριν από την απομάκρυνση, ο φορέας εκμετάλλευσης λαμβάνει, υπ’ ευθύνη του, όλα τα αναγκαία μέτρα για την πρόληψη εκροών ή διαρροών από τον χώρο των δραστηριοτήτων.

2. Η αρμόδια αρχή επιβάλλει στον φορέα εκμετάλλευσης να απομακρύνει αγωγούς που έχουν εγκαταλειφθεί ή πάψει να χρησιμοποιούνται, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ή να τους εγκαταλείψει μετά από καθαρισμό του εσωτερικού τους ή να τους ενταφιάσει μετά από καθαρισμό του εσωτερικού τους, έτσι ώστε να μην προκαλούν ρύπανση, να μη θέτουν σε κίνδυνο τη ναυσιπλοΐα, να μην παρεμποδίζουν την αλιεία, να μη συνιστούν απειλή για το θαλάσσιο περιβάλλον ούτε να θίγουν άλλες νόμιμες χρήσεις της θάλασσας ή τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των λοιπών Μερών. Η αρμόδια αρχή εξασφαλίζει την κατάλληλη δημοσιοποίηση του βάθους, της θέσης και των διαστάσεων των ενταφιασμένων αγωγών, καθώς και την ένδειξη των πληροφοριών αυτών στους ναυτιλιακούς χάρτες και τη γνωστοποίησή τους στον Οργανισμό, στους λοιπούς αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς και στα Μέρη.

3. Ο διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται επίσης στις εγκαταστάσεις που παύουν να χρησιμοποιούνται ή εγκαταλείπονται από φορείς εκμετάλλευσης των οποίων η άδεια έχει ανακληθεί ή ανασταλεί σύμφωνα με το άρθρο 7.

4. Η αρμόδια αρχή μπορεί να υποδείξει τροποποιήσεις στο επίπεδο των δραστηριοτήτων και στα μέτρα προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος που είχαν προβλεφθεί αρχικά.

5. Η αρμόδια αρχή μπορεί να υπαγάγει σε ρυθμίσεις την παραχώρηση ή μεταβίβαση αδειοδοτημένων δραστηριοτήτων σε άλλα πρόσωπα.

6. Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης του φορέα εκμετάλλευσης με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, η αρμόδια αρχή προβαίνει, με δαπάνη του φορέα εκμετάλλευσης, στις ενέργειες που κρίνει αναγκαίες για την επανόρθωση της παράλειψής του.

Άρθρο 21

ΕΙΔΙΚΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

Για τη προστασία των περιοχών που καθορίζονται στο πρωτόκολλο για τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές τις Μεσογείου, καθώς και κάθε άλλης περιοχής που καθορίζεται από Μέρος, και για την προώθηση των στόχων που ορίζει το πρωτόκολλο αυτό, τα Μέρη λαμβάνουν, μονομερώς ή μέσω διμερούς ή πολυμερούς συνεργασίας, ειδικά μέτρα για την πρόληψη, τη μείωση, την καταπολέμηση και τον έλεγχο της ρύπανσης από δραστηριότητες στις περιοχές αυτές.

Επιπλέον των μέτρων που προβλέπονται στο πρωτόκολλο για τις ειδικά προστατευόμενες περιοχές τις Μεσογείου για την αδειοδότηση, στα ανωτέρω μέτρα είναι δυνατόν να περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων:

α)           Ειδικοί περιορισμοί ή όροι, επιβαλλόμενοι κατά την αδειοδότηση που αφορά τις συγκεκριμένες περιοχές:

(i)      Διενέργεια και εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων·

(ii)     Θέσπιση ειδικών διατάξεων για την παρακολούθηση, την απομάκρυνση εγκαταστάσεων και την απαγόρευση κάθε απόρριψης στις περιοχές αυτές·

β)           Εντατικότερη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των φορέων εκμετάλλευσης, των αρμοδίων αρχών, των Μερών και του Οργανισμού σχετικά με θέματα που ενδέχεται να επηρεάσουν τις εν λόγω περιοχές.

ΤΜΗΜΑ V - ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Άρθρο 22

ΜΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Σύμφωνα με το άρθρο 13 της Σύμβασης, τα Μέρη συνεργάζονται, κατά περίπτωση, στην προώθηση μελετών και στην ανάληψη προγραμμάτων επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας με σκοπό την ανάπτυξη νέων μεθόδων για:

α)           Την άσκηση των δραστηριοτήτων κατά τρόπο ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος ρύπανσης·

β)           Την πρόληψη, τη μείωση, την καταπολέμηση και τον έλεγχο της ρύπανσης, ιδίως σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

Άρθρο 23

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ, ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΕΣ

ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ

1. Τα Μέρη συνεργάζονται, είτε απευθείας είτε μέσω του Οργανισμού ή άλλων αρμόδιων διεθνών οργανισμών, προκειμένου:

α)           Να καθορίζουν κατάλληλα επιστημονικά κριτήρια για την εκπόνηση και επεξεργασία διεθνών κανόνων, προτύπων και συνιστώμενων πρακτικών και διαδικασιών για την επίτευξη των στόχων του παρόντος Πρωτοκόλλου·

β)           Να εκπονούν και να επεξεργάζονται τους εν λόγω διεθνείς κανόνες, πρότυπα και συνιστώμενες πρακτικές και διαδικασίες·

γ)           Να συντάσσουν και να υιοθετούν κατευθυντήριες γραμμές για τη διασφάλιση της τήρησης των διατάξεων του παραρτήματος VI, σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές και διαδικασίες.

2. Τα Μέρη επιδιώκουν να εναρμονίσουν, το ταχύτερο δυνατόν, τις νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις τους με τους διεθνείς κανόνες, τα πρότυπα και τις συνιστώμενες πρακτικές και διαδικασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

3. Τα Μέρη καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τις εσωτερικές τους πολιτικές και νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις, καθώς και με την εναρμόνιση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 24

ΠΑΡΟΧΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΣΕ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ

1. Τα Μέρη συνεργάζονται, απευθείας ή με τη βοήθεια αρμόδιων περιφερειακών ή άλλων διεθνών οργανισμών, στην εκπόνηση και την υλοποίηση, στο μέτρο του δυνατού, προγραμμάτων παροχής συνδρομής σε αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως στους τομείς της επιστήμης, του δικαίου, της εκπαίδευσης και της τεχνολογίας, με σκοπό την πρόληψη, τη μείωση, την καταπολέμηση και τον έλεγχο της ρύπανσης από δραστηριότητες στην περιοχή του Πρωτοκόλλου.

2. Ειδικότερα, η τεχνική συνδρομή περιλαμβάνει την κατάρτιση επιστημονικού, νομικού και τεχνικού προσωπικού, καθώς και την απόκτηση, χρησιμοποίηση και παραγωγή του κατάλληλου εξοπλισμού από τις χώρες αυτές με συμφέροντες όρους που θα συμφωνηθούν μεταξύ των ενδιαφερομένων Μερών.

Άρθρο 25

ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Τα Μέρη αλληλοενημερώνονται, απευθείας ή μέσω του Οργανισμού, για τα λαμβανόμενα μέτρα, τα επιτυγχανόμενα αποτελέσματα και τις δυσχέρειες που ενδεχομένως συναντούν κατά την εφαρμογή του παρόντος Πρωτοκόλλου. Οι διαδικασίες συγκέντρωσης και υποβολής των πληροφοριών αυτών καθορίζονται κατά τις συναντήσεις των Μερών.

Άρθρο 26

ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ

1. Κάθε Μέρος λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσει ότι οι υπαγόμενες στη δικαιοδοσία του δραστηριότητες ασκούνται κατά τρόπον ώστε να μην προκαλούν ρύπανση εκτός των ορίων της δικαιοδοσίας του.

2. Το Μέρος στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγονται δραστηριότητες που προβλέπονται ή ήδη ασκούνται, συνεκτιμά τις ενδεχόμενες δυσμενείς επιδράσεις στο περιβάλλον, ανεξαρτήτως του αν αυτές είναι πιθανόν να συντελεστούν εντός ή εκτός των ορίων της δικαιοδοσίας του.

3. Εάν κάποιο Μέρος πληροφορηθεί ότι το θαλάσσιο περιβάλλον διατρέχει άμεσο κίνδυνο να υποστεί βλάβη ή έχει ήδη υποστεί βλάβη λόγω ρύπανσης, ειδοποιεί αμέσως τα Μέρη που κατά τη γνώμη του μπορεί να υποστούν τις συνέπειες της βλάβης αυτής, καθώς και το Περιφερειακό Κέντρο Αντιμετώπισης Επειγόντων Περιστατικών Θαλάσσιας Ρύπανσης στη Μεσόγειο (REMPEC), παρέχοντάς τους έγκαιρα πληροφορίες χάρη στις οποίες μπορούν να λάβουν, αν χρειαστεί, τα κατάλληλα μέτρα. Το REMPEC κοινοποιεί αμέσως τις εν λόγω πληροφορίες σε όλα τα ενδιαφερόμενα Μέρη.

4. Τα Μέρη καταβάλλουν προσπάθειες, σύμφωνα με την έννομη τάξη τους και, κατά περίπτωση, βάσει συμφωνίας, για την παροχή ισότιμης πρόσβασης και μεταχείρισης, στο πλαίσιο των διοικητικών διαδικασιών, σε πρόσωπα από άλλα κράτη που ενδέχεται να πληγούν από ρύπανση ή άλλες δυσμενείς επιδράσεις οφειλόμενες σε προτεινόμενες ή εκτελούμενες εργασίες.

5. Σε περίπτωση που η πηγή της ρύπανσης βρίσκεται στην επικράτεια κράτους το οποίο δεν είναι Μέρος του παρόντος Πρωτοκόλλου, το θιγόμενο Μέρος επιδιώκει να συνεργαστεί με το κράτος αυτό ώστε να καταστεί δυνατή η εφαρμογή του Πρωτοκόλλου.

Άρθρο 27

ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ

1. Τα Μέρη δεσμεύονται να συνεργαστούν το ταχύτερο δυνατόν στην κατάρτιση και έγκριση κατάλληλων κανόνων και διαδικασιών καθορισμού της ευθύνης και της αποζημίωσης για ζημίες οφειλόμενες στις δραστηριότητες που καλύπτει το παρόν Πρωτόκολλο, σύμφωνα με το άρθρο 16 της Σύμβασης.

2. Μέχρις ότου καταρτιστούν οι διαδικασίες αυτές, κάθε Μέρος:

α)           Λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσει τον καταλογισμό ευθύνης στους φορείς εκμετάλλευσης για τις ζημίες που προκαλούνται από δραστηριότητες, καθώς και την ταχεία καταβολή επαρκούς αποζημίωσης από αυτούς·

β)           Λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσει ότι οι φορείς εκμετάλλευσης συνάπτουν και διατηρούν ασφάλιση ή άλλη χρηματική εγγύηση του είδους και υπό τους όρους που καθορίζει το Mέρος, με σκοπό την κάλυψη της αποζημίωσης για ζημίες προκαλούμενες από τις δραστηριότητες που υπάγονται στο παρόν Πρωτόκολλο.

ΤΜΗΜΑ VI – ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 28

ΟΡΙΣΜΟΣ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΑΡΧΩΝ

Κάθε Μέρος ορίζει μία ή περισσότερες αρχές αρμόδιες για:

α)           Τη χορήγηση, ανανέωση και πρωτοκόλληση των αδειών που προβλέπονται στο τμήμα ΙΙ του παρόντος Πρωτοκόλλου·

β)           Την έκδοση και πρωτοκόλληση των ειδικών και γενικών αδειών που αναφέρονται στο άρθρο 9 του παρόντος Πρωτοκόλλου·

γ)           Την έκδοση των αδειών που αναφέρονται στο παράρτημα V του παρόντος Πρωτοκόλλου·

δ)           Την έγκριση του συστήματος επεξεργασίας και την πιστοποίηση της εγκατάστασης επεξεργασίας λυμάτων, που αναφέρονται στο άρθρο 11 παράγραφος 1 του παρόντος Πρωτοκόλλου·

ε)           Την προηγούμενη έγκριση των κατ’ εξαίρεση απορρίψεων που αναφέρονται στο άρθρο 14 παράγραφος 1 στοιχείο β) του παρόντος Πρωτοκόλλου·

στ)         Την εκτέλεση των σχετικών με τα μέτρα ασφαλείας καθηκόντων που αναφέρονται στο άρθρο 15 παράγραφοι 3 και 4 του παρόντος Πρωτοκόλλου·

ζ)           Την εκτέλεση των καθηκόντων που σχετίζονται με τα σχέδια αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών τα οποία περιγράφονται στο άρθρο 16 και στο παράρτημα VΙΙ του παρόντος Πρωτοκόλλου·

η)           Τον καθορισμό των διαδικασιών παρακολούθησης που προβλέπονται στο άρθρο 19 του παρόντος Πρωτοκόλλου·

θ)           Την επίβλεψη των εργασιών απομάκρυνσης εγκαταστάσεων η οποία προβλέπεται στο άρθρο 20 του παρόντος Πρωτοκόλλου.

Άρθρο 29

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Για τις δραστηριότητες που είχαν ξεκινήσει πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος Πρωτοκόλλου και ανεξαρτήτως του εάν είχαν αδειοδοτηθεί ή όχι, κάθε Μέρος θεσπίζει διαδικασίες και κανονισμούς, ώστε να διασφαλίσει, εφόσον είναι πρακτικά εφικτό, τη συμμόρφωση των εν λόγω δραστηριοτήτων με τις διατάξεις του παρόντος Πρωτοκόλλου.

Άρθρο 30

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. Οι τακτικές συναντήσεις των Μερών συνδυάζονται με τις τακτικές συναντήσεις των συμβαλλομένων μερών της Σύμβασης, οι οποίες συγκαλούνται σύμφωνα με το άρθρο 18 αυτής. Τα Μέρη μπορούν επίσης να συνέρχονται εκτάκτως σύμφωνα με το άρθρο 18 της Σύμβασης.

2. Σκοπός των συναντήσεων των Μερών του παρόντος Πρωτοκόλλου είναι, μεταξύ άλλων:

α)           Να παρακολουθούν συνεχώς την εφαρμογή του παρόντος Πρωτοκόλλου και να εξετάζουν την αποτελεσματικότητα των ληφθέντων μέτρων και τη σκοπιμότητα της λήψης άλλων, ιδίως με τη μορφή παραρτημάτων και προσαρτημάτων·

β)           Να αναθεωρούν και να τροποποιούν τα παραρτήματα και προσαρτήματα του παρόντος Πρωτοκόλλου·

γ)           Να εξετάζουν τα στοιχεία για τις άδειες που χορηγούνται ή ανανεώνονται σύμφωνα με το τμήμα ΙΙ του παρόντος Πρωτοκόλλου·

δ)           Να εξετάζουν τις πληροφορίες σχετικά με τις άδειες και τις εγκρίσεις που χορηγούνται σύμφωνα με το τμήμα ΙΙΙ του παρόντος Πρωτοκόλλου·

ε)           Να εγκρίνουν τις κατευθυντήριες γραμμές που αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 2 και στο άρθρο 23 παράγραφος 1 στοιχείο γ) του παρόντος Πρωτοκόλλου·

στ)         Να εξετάζουν τους φακέλους των σχεδίων αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών και των μέτρων παρέμβασης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, τα οποία θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο 16 του παρόντος Πρωτοκόλλου·

ζ)           Να καθορίζουν κριτήρια και να εκπονούν διεθνείς κανόνες, πρότυπα και συνιστώμενες πρακτικές και διαδικασίες σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 1 του παρόντος Πρωτοκόλλου, σε μορφή που εγκρίνουν τα Μέρη·

η)           Να διευκολύνουν την εφαρμογή των πολιτικών και την επίτευξη των στόχων που αναφέρονται στο τμήμα V του παρόντος Πρωτοκόλλου και, ειδικότερα, την εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών και της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Κοινότητας σύμφωνα με το άρθρο 23 παράγραφος 2·

θ)           Να παρακολουθούν τη συντελούμενη πρόοδο όσον αφορά την εφαρμογή του άρθρου 27 του παρόντος Πρωτοκόλλου·

ι)            Να διεκπεραιώνουν άλλα καθήκοντα που ενδεχομένως ενδείκνυνται για την εφαρμογή του παρόντος Πρωτοκόλλου.         

Άρθρο 31

ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ

1. Στο παρόν πρωτόκολλο εφαρμόζονται οι διατάξεις της Σύμβασης που αφορούν τα πρωτόκολλα.

2. Στο παρόν Πρωτόκολλο εφαρμόζονται οι διαδικαστικοί και οικονομικοί κανόνες που καταρτίζονται βάσει του άρθρου 24 της Σύμβασης, εκτός άλλης συμφωνίας των Μερών του Πρωτοκόλλου.

Άρθρο 32

ΤΕΛΙΚΗ ΡΗΤΡΑ

1. Το παρόν πρωτόκολλο διατίθεται προς υπογραφή στη Μαδρίτη, από τις 14 Οκτωβρίου 1994 έως τις 14 Οκτωβρίου 1995, από τα συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης που προσκλήθηκαν στη συνδιάσκεψη των πληρεξουσίων των παράκτιων κρατών της Μεσογείου, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη, στις 13 και 14 Οκτωβρίου 1994, με θέμα το πρωτόκολλο για την προστασία της Μεσογείου από τη ρύπανση που προέρχεται από την εξερεύνηση και την εκμετάλλευση του θαλάσσιου βυθού και του υπεδάφους του. Διατίθεται επίσης προς υπογραφή, έως τις ίδιες ημερομηνίες, από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και κάθε άλλη παρόμοια περιφερειακή οικονομική οργάνωση, της οποίας ένα τουλάχιστον μέλος είναι παράκτιο κράτος της περιοχής του Πρωτοκόλλου και η οποία ασκεί αρμοδιότητες σε πεδία καλυπτόμενα από το παρόν Πρωτόκολλο, σύμφωνα με το άρθρο 30 της Σύμβασης.

2. Το παρόν Πρωτόκολλο υπόκειται σε επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση. Οι πράξεις επικύρωσης, αποδοχής ή έγκρισης κατατίθενται στην κυβέρνηση της Ισπανίας, η οποία αναλαμβάνει καθήκοντα θεματοφύλακα.

3. Από τις 15 Οκτωβρίου 1995, το παρόν Πρωτόκολλο είναι ανοικτό για την προσχώρηση των κρατών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ανωτέρω, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και κάθε άλλης οργάνωσης που αναφέρεται στην ίδια παράγραφο.

4. Το παρόν Πρωτόκολλο αρχίζει να ισχύει την τριακοστή ημέρα από την κατάθεση έξι τουλάχιστον πράξεων επικύρωσης, αποδοχής ή έγκρισης του Πρωτοκόλλου ή προσχώρησης σε αυτό από τα Μέρη που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου.

ΣΕ ΠΙΣΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ οι υπογράφοντες, δεόντως εξουσιοδοτημένοι, υπέγραψαν το παρόν Πρωτόκολλο.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

ΕΠΙΖΗΜΙΕΣ Ή ΕΠΙΒΛΑΒΕΙΣ ΟΥΣΊΕΣ ΚΑΙ ΥΛΕΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΔΙΑΘΕΣΗ-ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ

A.           Παρατίθεται κατάλογος των ακόλουθων ουσιών και υλών και των ενώσεών τους για τους σκοπούς του άρθρου 9 παράγραφος 4 του Πρωτοκόλλου. Η επιλογή τους βασίστηκε κυρίως στην τοξικότητα, την ανθεκτικότητα (εμμονή) και τη βιοσυσσώρευσή τους:

1. Υδράργυρος και οι ενώσεις του

2. Κάδμιο και οι ενώσεις του

3. Οργανοκασσιτερικές ενώσεις και ουσίες που μπορεί να σχηματίσουν τέτοιες ενώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον[3]

4. Οργανοφωσφορικές ενώσεις και ουσίες που μπορεί να σχηματίσουν τέτοιες ενώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον1

5. Αλογονούχες οργανικές ενώσεις και ουσίες που μπορεί να σχηματίσουν τέτοιες ενώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον1

6. Αργό πετρέλαιο, μαζούτ, ελαιώδης ιλύς, μεταχειρισμένα λιπαντικά έλαια και προϊόντα διύλισης

7. Έμμονες συνθετικές ύλες που μπορούν να επιπλέουν, να βυθίζονται ή να παραμένουν σε εναιώρημα και ενδέχεται να παρακωλύσουν οποιαδήποτε νόμιμη χρήση της θάλασσας

8. Ουσίες με αποδεδειγμένες καρκινογόνες, τερατογόνες ή μεταλλαξιογόνες ιδιότητες στο θαλάσσιο περιβάλλον ή μέσω αυτού

9. Ραδιενεργές ουσίες, συμπεριλαμβανομένων των αποβλήτων τους, εφόσον οι απορρίψεις τους δεν είναι σύμφωνες με τις αρχές της ακτινοπροστασίας που καθορίζονται από τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, λαμβανομένης υπόψη της προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος

B.           Το παρόν παράρτημα δεν εφαρμόζεται στις απορρίψεις ουσιών του μέρους Α των οποίων η περιεκτικότητα είναι μικρότερη από τις οριακές τιμές που καθορίζουν από κοινού τα Μέρη και, προκειμένου για πετρελαϊκούς υδρογονάνθρακες, μικρότερη από τις οριακές τιμές που καθορίζονται στο άρθρο 10 του παρόντος Πρωτοκόλλου.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΕΠΙΖΗΜΙΕΣ Ή ΕΠΙΒΛΑΒΕΙΣ ΟΥΣΊΕΣ ΚΑΙ ΥΛΕΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ Η ΔΙΑΘΕΣΗ-ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΣΕ ΕΙΔΙΚΗ ΑΔΕΙΑ

A.           Για τους σκοπούς του άρθρου 9 παράγραφος 5 του Πρωτοκόλλου επιλέχθηκαν οι ακόλουθες ουσίες και ύλες και οι ενώσεις τους:

1. Αρσενικό

2. Μόλυβδος

3. Χαλκός

4. Ψευδάργυρος

5. Βηρύλλιο

6. Νικέλιο

7. Βανάδιο

8. Χρώμιο

9. Βιοκτόνα και τα παράγωγά τους που δεν καλύπτονται από το παράρτημα Ι

10. Σελήνιο

11. Αντιμόνιο

12. Μολυβδαίνιο

13. Τιτάνιο

14. Κασσίτερος

15. Βάριο (πλην του θειικού βαρίου)

16. Βόριο

17. Ουράνιο

18. Κοβάλτιο

19. Θάλλιο

20. Τελλούριο

21. Άργυρος

22. Κυανιούχες ενώσεις

B.           Ο έλεγχος και ο αυστηρός περιορισμός της απόρριψης των ουσιών που αναφέρονται στο μέρος Α πρέπει να εφαρμόζονται σύμφωνα με το παράρτημα ΙΙΙ.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΡΟΣ ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ

Για την έκδοση των αδειών που απαιτούνται βάσει του άρθρου 9 παράγραφος 7, λαμβάνονται ιδιαίτερα υπόψη οι ακόλουθοι παράγοντες, κατά περίπτωση:

A.           Χαρακτηριστικά και σύνθεση των αποβλήτων

1. Τύπος και μέγεθος της πηγής αποβλήτων (π.χ. βιομηχανική διεργασία)

2. Τύπος των αποβλήτων (προέλευση, μέση σύνθεση)

3. Μορφή των αποβλήτων (στερεά, υγρά, λασπώδη, υδαρή, αέρια)

4. Συνολική ποσότητα (απορριπτόμενος όγκος, π.χ. ανά έτος)

5. Τύπος απόρριψης (συνεχής, περιοδική, εποχιακά μεταβλητή κλπ.)

6. Συγκεντρώσεις των κυριότερων συστατικών, ουσιών που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι, ουσιών που περιλαμβάνονται στο παράρτημα ΙΙ και άλλων ουσιών, κατά περίπτωση

7. Φυσικές, χημικές και βιοχημικές ιδιότητες των αποβλήτων

B.           Χαρακτηριστικά βλαπτικότητας των συστατικών των αποβλήτων

1. Ανθεκτικότητα (φυσική, χημική και βιολογική) στο θαλάσσιο περιβάλλον

2. Τοξικότητα και άλλες επιβλαβείς επιδράσεις

3. Συσσώρευση σε βιολογικές ύλες ή ιζήματα

4. Βιοχημικός μετασχηματισμός από τον οποίο προκύπτουν επιβλαβείς ενώσεις

5. Δυσμενείς επιδράσεις στην περιεκτικότητα σε οξυγόνο και στο ισοζύγιό του

6. Επιδεκτικότητα σε φυσικές, χημικές και βιοχημικές μεταβολές και αλληλεπίδραση στο θαλάσσιο περιβάλλον με άλλα συστατικά των θαλασσίων υδάτων, οι οποίες μπορεί να έχουν επιβλαβείς βιολογικές ή άλλες επιδράσεις στις χρήσεις που περιλαμβάνονται στο μέρος Ε κατωτέρω.

Γ.           Χαρακτηριστικά της τοποθεσίας απόρριψης και του θαλασσίου περιβάλλοντος υποδοχής

1. Υδρογραφικά, μετεωρολογικά, γεωλογικά και τοπογραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής

2. Θέση και τύπος της απόρριψης (εκροή αποχετευτικού αγωγού, τάφρος, στόμιο εκβολής κλπ.) και σχέση με άλλες περιοχές (όπως περιοχές αναψυχής, ωοτοκίας, ιχθυοκαλλιέργειας και αλιείας, πεδία οστρακόδερμων) και άλλες απορρίψεις

3. Αρχική αραίωση που επιτυγχάνεται στο σημείο απόρριψης στο θαλάσσιο περιβάλλον υποδοχής

4. Χαρακτηριστικά διασποράς, όπως επιδράσεις ρευμάτων, παλίρροιας και ανέμου στην οριζόντια μεταφορά και την κατακόρυφη ανάμιξη

5. Χαρακτηριστικά του υδάτινου αποδέκτη σε σχέση με τις φυσικές, χημικές, βιολογικές και οικολογικές συνθήκες της περιοχής απόρριψης

6. Ικανότητα του θαλάσσιου περιβάλλοντος υποδοχής να δέχεται απορρίψεις αποβλήτων χωρίς ανεπιθύμητα αποτελέσματα

Δ.           Διαθέσιμες τεχνολογίες για απόβλητα

Οι μέθοδοι μείωσης και απόρριψης λυμάτων, τόσο βιομηχανικών, όσο και οικιακών, πρέπει να επιλέγονται με γνώμονα το κατά πόσον είναι διαθέσιμες και εφικτές:

α)           Εναλλακτικές διεργασίες επεξεργασίας,

β)           Μέθοδοι επαναχρησιμοποίησης ή εξάλειψης,

γ)           Εναλλακτικές λύσεις τελικής διάθεσης στην ξηρά,

δ)           Κατάλληλες τεχνολογίες χαμηλής παραγωγής αποβλήτων.

E.           Δυνητική διατάραξη θαλασσίων οικοσυστημάτων και χρήσεων των θαλασσίων υδάτων

1. Επιδράσεις στον άνθρωπο μέσω των επιπτώσεων της ρύπανσης σε:

α)           Βρώσιμους θαλάσσιους οργανισμούς,

β)           Ύδατα κολύμβησης,

γ)           Αισθητική αξία.

2. Επιδράσεις σε θαλάσσια οικοσυστήματα, ιδιαίτερα σε βιολογικούς πόρους, είδη που απειλούνται με εξαφάνιση και σε κρίσιμης σημασίας ενδιαιτήματα

3. Επιδράσεις σε άλλες νόμιμες χρήσεις της θάλασσας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

1. Κάθε Mέρος απαιτεί να περιλαμβάνει η εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων τουλάχιστον τα ακόλουθα:

α)           Περιγραφή των γεωγραφικών ορίων της περιοχής στην οποία πρόκειται να ασκηθούν οι δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των περιμέτρων ασφαλείας, κατά περίπτωση·

β)           Περιγραφή της αρχικής κατάστασης του περιβάλλοντος της περιοχής·

γ)           Ένδειξη του είδους, των στόχων, του πεδίου και της διάρκειας των προτεινόμενων δραστηριοτήτων·

δ)           Περιγραφή των μεθόδων, εγκαταστάσεων και λοιπών μέσων που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν και τα πιθανά υποκατάστατα των εν λόγω μεθόδων και μέσων·

ε)           Περιγραφή των προβλέψιμων άμεσων ή έμμεσων επιδράσεων – βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων – των προτεινόμενων δραστηριοτήτων στο περιβάλλον, όπου συμπεριλαμβάνονται η πανίδα, η χλωρίδα και το οικολογικό ισοζύγιο·

στ)         Δήλωση στην οποία καθορίζονται τα προτεινόμενα μέτρα για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου πρόκλησης ζημιών στο περιβάλλον από την άσκηση των προτεινόμενων δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των πιθανών υποκαταστάτων των μέτρων αυτών·

ζ)           Ένδειξη των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν για την προστασία του περιβάλλοντος από τη ρύπανση και άλλες δυσμενείς επιδράσεις κατά τη διάρκεια των προτεινόμενων δραστηριοτήτων και μετέπειτα·

η)           Παραπομπή στη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων·

θ)           Ένδειξη σχετικά με την πιθανότητα να πλήξουν οι προτεινόμενες δραστηριότητες το περιβάλλον άλλων κρατών.

2. Κάθε Mέρος δημοσιεύει πρότυπα βάσει των οποίων θα αξιολογούνται οι εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων και στα οποία λαμβάνονται υπόψη οι διεθνείς κανόνες, πρότυπα και συνιστώμενες πρακτικές και διαδικασίες που εγκρίνονται σύμφωνα με το άρθρο 23 του παρόντος Πρωτοκόλλου.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΔΗ ΜΕΙΓΜΑΤΑ – ΡΕΥΣΤΑ ΚΑΙ ΘΡΥΜΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΗΣΗΣ

Τα Μέρη επιβάλλουν τις ακόλουθες διατάξεις σύμφωνα με το άρθρο 10:

A.        Πετρελαϊκοί υδρογονάνθρακες και ελαιώδη μείγματα

1. Οι εκροές με υψηλή περιεκτικότητα σε πετρελαϊκούς υδρογονάνθρακες οι οποίες προέρχονται από αποχέτευση επεξεργασίας και αποχέτευση εξεδρών συγκρατούνται, εκτρέπονται και υποβάλλονται σε επεξεργασία ως μέρος του προϊόντος, ενώ οι υπόλοιπες υποβάλλονται σε επεξεργασία μέχρι ένα αποδεκτό επίπεδο πριν από την απόρριψη, σύμφωνα με την ορθή πρακτική έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου.

2. Τα ελαιώδη απόβλητα και ιλύες από διεργασίες διαχωρισμού μεταφέρονται στην ξηρά.

3. Λαμβάνονται όλες οι αναγκαίες προφυλάξεις για την ελαχιστοποίηση των απωλειών, στη θάλασσα, πετρελαίου που συλλέγεται ή καίγεται κατά τις δοκιμές σε φρέατα άντλησης.

4. Λαμβάνονται όλες οι αναγκαίες προφυλάξεις για να εξασφαλίζεται η καύση ή η χρήση με κατάλληλο τρόπο όλων των αερίων που προκύπτουν από δραστηριότητες έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου.

B.         Ρευστά και θρύμματα διάτρησης

1. Τα υδατικά ρευστά και θρύμματα διάτρησης υπόκεινται στις ακόλουθες απαιτήσεις:

α)           Η χρήση και η τελική διάθεση των εν λόγω ρευστών διάτρησης υπόκεινται στο σχέδιο χρήσης χημικών ουσιών και στις διατάξεις το άρθρου 9 του παρόντος Πρωτοκόλλου·

β)           Η τελική διάθεση των θρυμμάτων διάτρησης γίνεται είτε στην ξηρά είτε στη θάλασσα, σε κατάλληλη τοποθεσία ή περιοχή την οποία ορίζει η αρμόδια αρχή.

2. Τα ρευστά και τα θρύμματα διάτρησης που έχουν ως βάση πετρελαιοειδή υπόκεινται στις ακόλουθες απαιτήσεις:

α)           Τα εν λόγω ρευστά χρησιμοποιούνται μόνον εφόσον η τοξικότητά τους είναι αρκούντως χαμηλή και ο φορέας εκμετάλλευσης έχει λάβει άδεια από την αρμόδια αρχή, εκδιδόμενη μετά από εξακρίβωση της χαμηλής αυτής τοξικότητας.

β)           Απαγορεύεται η διάθεση (απόρριψη) των εν λόγω ρευστών διάτρησης στη θάλασσα.

γ)           Η διάθεση των θρυμμάτων διάτρησης στη θάλασσα επιτρέπεται μόνο υπό τον όρο ότι έχει εγκατασταθεί αποδοτικός εξοπλισμός ελέγχου στερεών ο οποίος λειτουργεί εύρυθμα, ότι το σημείο απόρριψης βρίσκεται σε αρκετά μεγάλο βάθος και ότι η περιεκτικότητα σε πετρελαϊκούς υδρογονάνθρακες είναι μικρότερη από 100 γραμμάρια ανά χιλιόγραμμο ξηρών θρυμμάτων.

δ)           Απαγορεύεται η διάθεση των εν λόγω θρυμμάτων διάτρησης σε ειδικά προστατευόμενες περιοχές.

ε)           Σε περίπτωση γεώτρησης παραγωγής και ανάπτυξης, πρέπει να εφαρμόζεται πρόγραμμα δειγματοληψίας και ανάλυσης θαλασσίου βυθού για τη ζώνη μόλυνσης.

3. Ρευστά διάτρησης που έχουν ως βάση πετρέλαιο ντίζελ

Απαγορεύεται η χρήση ρευστών διάτρησης που έχουν ως βάση πετρέλαιο ντίζελ. Επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση η προσθήκη πετρελαίου ντίζελ σε ρευστά διάτρησης, σε περιστάσεις που μπορούν να καθορίζουν τα Μέρη.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VΙ

ΜΕΤΡΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Τα Μέρη επιβάλλουν τις ακόλουθες διατάξεις σύμφωνα με το άρθρο 15:

α)           Η εγκατάσταση πρέπει να είναι ασφαλής και κατάλληλη για τη σκοπούμενη χρήση της· ειδικότερα, πρέπει να έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί κατά τρόπον ώστε να αντέχει, πέραν του μέγιστου φορτίου της, κάθε φόρτιση από φυσικά φαινόμενα, συγκεκριμένα δε, τα μέγιστα φορτία ανέμου και κυματισμού, όπως προκύπτουν από τα ιστορικά καιρικά δεδομένα, τις πιθανές σεισμικές δονήσεις, τις συνθήκες και τη σταθερότητα του θαλάσσιου βυθού και το βάθος των υδάτων.

β)           Όλα τα στάδια των δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της αποθήκευσης και μεταφοράς των απολαμβανόμενων πόρων, πρέπει να προετοιμάζονται σωστά, να υπάρχει δυνατότητα ελέγχου ασφαλείας του συνόλου της εκάστοτε δραστηριότητας, η οποία πρέπει να διεξάγεται με τον ασφαλέστερο δυνατό τρόπο, και ο φορέας εκμετάλλευσης πρέπει να εφαρμόζει σύστημα παρακολούθησης όλων των δραστηριοτήτων.

γ)           Πρέπει να χρησιμοποιούνται και να υποβάλλονται σε περιοδικές δοκιμές τα πιο προηγμένα συστήματα ασφαλείας ώστε να ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι διαρροής, εκροής, απόρριψης λόγω ατυχήματος, πυρκαγιάς, έκρηξης και κάθε άλλη απειλή για την ασφάλεια των ανθρώπων ή το περιβάλλον και να εξασφαλίζεται η παρουσία ειδικευμένου συνεργείου με κατάρτιση στον χειρισμό και τη συντήρηση των συστημάτων αυτών, το οποίο πρέπει να εκτελεί τακτικές ασκήσεις. Στην περίπτωση των αδειοδοτημένων εγκαταστάσεων χωρίς μόνιμο προσωπικό, πρέπει να εξασφαλίζεται η διαρκής ετοιμότητα ειδικευμένου συνεργείου.

δ)           Στην εγκατάσταση και, εάν χρειάζεται, στη συσταθείσα περίμετρο ασφαλείας πρέπει να υπάρχει σήμανση σύμφωνα με τις διεθνείς συστάσεις, ώστε να επισημαίνεται κατάλληλα η παρουσία τους και να παρέχονται επαρκείς λεπτομέρειες για την αναγνώρισή τους.

ε)           Οι εγκαταστάσεις πρέπει να εμφαίνονται στους ναυτιλιακούς χάρτες και να γνωστοποιούνται στους ενδιαφερομένους, σύμφωνα με τη διεθνή ναυτιλιακή πρακτική.

στ)         Για τη διασφάλιση της τήρησης των ανωτέρω διατάξεων, το/τα πρόσωπο/α που είναι υπεύθυνο/α για την εγκατάσταση ή/και τις δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου του υπευθύνου για τον αντιεκρηκτικό μηχανισμό ασφαλείας (BOP), πρέπει να διαθέτουν την ειδίκευση που απαιτεί η αρμόδια αρχή, ενώ πρέπει να εξασφαλίζεται η διαρκής ετοιμότητα επαρκούς ειδικευμένου προσωπικού. Η εν λόγω ειδίκευση περιλαμβάνει ιδίως συνεχή κατάρτιση σε θέματα ασφάλειας και περιβάλλοντος.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII

ΣΧΕΔΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΕΚΤΑΚΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ

A.        Το σχέδιο του φορέα εκμετάλλευσης για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών

1. Ο φορέας εκμετάλλευσης υποχρεούται να μεριμνά ώστε:

α)           Η εκμετάλλευση να διαθέτει τα καταλληλότερα συστήματα συναγερμού και επικοινωνίας, τα οποία βρίσκονται σε καλή λειτουργική κατάσταση·

β)           Να σημαίνει αμέσως συναγερμός σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και να γνωστοποιείται αμέσως στην αρμόδια αρχή κάθε κατάσταση έκτακτης ανάγκης·

γ)           Να είναι δυνατή η οργάνωση και επίβλεψη, χωρίς καθυστέρηση και σε συντονισμό με την αρμόδια αρχή, της μετάδοσης του συναγερμού, της παροχής κατάλληλης βοήθειας και του συντονισμού της τελευταίας·

δ)           Να παρέχονται αμέσως πληροφορίες στο προσωπικό που βρίσκεται στην εγκατάσταση και στην αρμόδια αρχή σχετικά με το είδος και την έκταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης·

ε)           Να ενημερώνεται συνεχώς η αρμόδια αρχή σχετικά με την πρόοδο στην αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης·

στ)         Να είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμα για την εφαρμογή του σχεδίου αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών τα καταλληλότερα υλικά και εξοπλισμός σε επαρκή ποσότητα, συμπεριλαμβανομένων σκαφών και αεροσκαφών σε ετοιμότητα·

ζ)           Το ειδικευμένο συνεργείο που αναφέρεται στο παράρτημα VI σημείο γ) να γνωρίζει τις καταλληλότερες μεθόδους και τεχνικές για την αντιμετώπιση των διαρροών, εκροών, απορρίψεων λόγω ατυχήματος, πυρκαγιών, εκρήξεων και κάθε άλλης απειλής για την ανθρώπινη ζωή ή το περιβάλλον·

η)           Το ειδικευμένο συνεργείο που είναι υπεύθυνο για τον περιορισμό και τη πρόληψη των μακροπρόθεσμων δυσμενών επιδράσεων στο περιβάλλον να γνωρίζει τις καταλληλότερες μεθόδους και τεχνικές·

θ)           Το προσωπικό να είναι απόλυτα εξοικειωμένο με το σχέδιο του φορέα εκμετάλλευσης για την αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών, να οργανώνονται τακτικά σχετικές ασκήσεις, ώστε το προσωπικό να έχει πλήρη πρακτική γνώση του εξοπλισμού και των διαδικασιών, και κάθε μέλος του προσωπικού να γνωρίζει επακριβώς τον ρόλο του στο πλαίσιο του σχεδίου.

2. Ο φορέας εκμετάλλευσης συνεργάζεται θεσμικά με άλλους φορείς εκμετάλλευσης ή οντότητες που είναι σε θέση να προσφέρουν την αναγκαία βοήθεια, ώστε να εξασφαλίζεται η παροχή της όταν η κλίμακα ή το είδος μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης δημιουργεί κίνδυνο ο οποίος καθιστά ή ενδέχεται να καταστήσει αναγκαία τη βοήθεια αυτή.

B.         Συντονισμός και διεύθυνση σε εθνικό επίπεδο

Η αρχή του Mέρους που είναι αρμόδια για τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης εξασφαλίζει:

α)           Τον συντονισμό του εθνικού σχεδίου ή/και των εθνικών διαδικασιών αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών με το αντίστοιχο σχέδιο του φορέα εκμετάλλευσης, καθώς και τον έλεγχο της εκτέλεσης των μέτρων, ιδίως σε περίπτωση σοβαρών δυσμενών επιδράσεων της κατάστασης έκτακτης ανάγκης·

β)           Την υπόδειξη στον φορέα εκμετάλλευσης γι τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για την πρόληψη, μείωση ή καταπολέμηση της ρύπανσης ή για την προετοιμασία περαιτέρω ενεργειών για τον σκοπό αυτό, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής γεωτρύπανου αντικατάστασης, ή να μην λάβει συγκεκριμένα μέτρα·

γ)           Τον συντονισμό των μέτρων που λαμβάνονται εντός της περιοχής εθνικής δικαιοδοσίας για την πρόληψη, μείωση ή καταπολέμηση της ρύπανσης ή για την προετοιμασία περαιτέρω ενεργειών για τον σκοπό αυτό με αντίστοιχα μέτρα που λαμβάνονται εντός της περιοχής δικαιοδοσίας άλλων κρατών ή από διεθνείς οργανισμούς·

δ)           Τη συγκέντρωση και την ευχερή διάθεση όλων των αναγκαίων πληροφοριών για τις υπό εξέλιξη δραστηριότητες·

ε)           Τη διάθεση επικαιροποιημένου καταλόγου προσώπων και οντοτήτων που πρέπει να ειδοποιούνται και να ενημερώνονται σχετικά με τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, την εξέλιξή τους και τα λαμβανόμενα μέτρα·

στ)         Τη συγκέντρωση όλων των αναγκαίων πληροφοριών για την κλίμακα των καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και για τα μέσα αντιμετώπισής τους, καθώς και την κοινοποίηση των πληροφοριών αυτών στα ενδιαφερόμενα Μέρη·

ζ)           Τον συντονισμό και την επίβλεψη της βοήθειας που αναφέρεται στο μέρος Α ανωτέρω, σε συνεργασία με τον φορέα εκμετάλλευσης·

η)           Την οργάνωση και, ανάλογα με τις ανάγκες, τον συντονισμό συγκεκριμένων ενεργειών, συμπεριλαμβανομένης της επέμβασης τεχνικών εμπειρογνωμόνων και καταρτισμένου προσωπικού, εφοδιασμένων με τον εξοπλισμό και τα υλικά που απαιτούνται·

θ)           Την άμεση ανακοίνωση στις αρμόδιες αρχές άλλων Μερών τα οποία ενδέχεται να πλήξει μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ώστε να είναι σε θέση να λάβουν, εάν χρειαστεί, τα κατάλληλα μέτρα·

ι)            Την παροχή τεχνικής βοήθειας σε άλλα Μέρη, ανάλογα με τις ανάγκες·

ια)          Την άμεση ανακοίνωση στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, με σκοπό την αποφυγή κάθε κινδύνου για τις θαλάσσιες μεταφορές και άλλα συμφέροντα.

ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ

Κατάλογος πετρελαϊκών υδρογονανθράκων[4]

Ασφαλτούχα διαλύματα

Υλικό ανάμιξης

Άσφαλτος επίστρωσης οροφών (roofers flux)

Υπόλειμμα ατμοσφαιρικής απόσταξης

Πετρελαϊκοί υδρογονάνθρακες:

Νάφθα καταλυτικής πυρόλυσης

Αργό πετρέλαιο

Μίγματα που περιέχουν αργό πετρέλαιο

Πετρέλαιο ντίζελ

Μαζούτ αριθ. 4

Μαζούτ αριθ. 5

Μαζούτ αριθ. 6

Βαρύ μαζούτ

Άσφαλτος οδοποιίας

Έλαιο μετασχηματιστών

Αρωματικό έλαιο (εξαιρουμένων των φυτικών ελαίων)

Λιπαντικά έλαια και υλικό ανάμιξης

Ορυκτέλαιο

Έλαιο κινητήρων

Διεισδυτικό έλαιο (αντισκωριακό)

Ελαφρύ λεπτόρρευστο έλαιο

Έλαιο στροβίλων

Αποστάγματα

Βενζίνη ατμοσφαιρικής απόσταξης

Υλικό τροφοδοσίας από ταχεία εξάτμιση

Πετρέλαιο εσωτερικής καύσης

Από πυρόλυση

Καύσιμα αεριωθουμένων

JP―1 (κηροζίνη)

JP‑3

JP‑4

JP―5 (βαριά κηροζίνη)

Καύσιμο στροβιλοκινητήρων

Κηροζίνη

Διαλύτης Stoddard (white spirit/λευκό πνεύμα)

Νάφθα

Διαλύτης νάφθα

Νάφθα πετρελαίου

Έλαιο αποστάγματος heart-cut (HCD)

Υλικό ανάμιξης για βενζίνη

Προϊόντα αλκυλίωσης – καύσιμα

Προϊόντα αναμόρφωσης

Πολυμερή – καύσιμα

Βενζίνες

Φυσική βενζίνη (casinghead)

Βενζίνη αυτοκινήτων

Βενζίνη αεροσκαφών

Βενζίνη ατμοσφαιρικής απόσταξης

Μαζούτ αριθ. 1 (κηροζίνη)

Μαζούτ αριθ. 1―D

Μαζούτ αριθ. 2

Μαζούτ αριθ. 2―D

[1]               COM(2010) 560 τελικό της 12.10.2010.

[2]               Η ημερομηνία έναρξης ισχύος της Συμφωνίας θα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου.

[3]               Με την εξαίρεση των μη επιβλαβών βιολογικά ή εκείνων που μετασχηματίζονται σε βιολογικά αβλαβείς ουσίες.

[4]               O κατάλογος δεν πρέπει να θεωρείται κατ' ανάγκη εξαντλητικός.