51995AC0192

Γνωμοδότηση για την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1785/81 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα της ζάχαρης και του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1010/86 που θεσπίζει τους γενικούς κανόνες που εφαρμόζονται στην επιστροφή στην παραγωγή για ορισμένα προϊόντα του τομέα της ζάχαρης που χρησιμοποιούνται στη χημική βιομηχανία ()

(95/C 110/10)

Στις 15 Δεκεμβρίου 1994, και σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 43 και 198 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το Συμβούλιο αποφάσισε να ζητήσει τη γνωμοδότηση της Κοινωνικής και Οικονομικής Επιτροπής για την ανωτέρω πρόταση.

Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή όρισε τον κ. Charles Pelletier ως γενικό εισηγητή (Άρθρα 20 και 50 του Εσωτερικού Κανονισμού).

Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή κατά τη 323η σύνοδο ολομέλειάς της, (συνεδρίαση της 22ας Φεβρουαρίου 1995), υιοθέτησε με μεγάλη πλειοψηφία, 19 ψήφους κατά και 7 αποχές την ακόλουθη γνωμοδότηση.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι ο περιορισμένος χρόνος για την ανάλυση και μελέτη δυσχέρανε τις συνθήκες υπό τις οποίες καταρτίστηκε η γνωμοδότησή της.

Επιπλέον, εκφράζει τη λύπη της διότι τα αυστηρά χρονικά περιθώρια που τέθηκαν από το Συμβούλιο δεν επέτρεψαν στο τμήμα γεωργίας και αλιείας να προετοιμάσει τις σχετικές εργασίες.

1. Γενικές παρατηρήσεις

1.1. Στον τομέα της ζάχαρης και της ισογλυκόζης, το καθεστώς των ποσοστώσεων παραγωγής που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1785/81 παρατάθηκε αρκετές φορές για σύντομα χρονικά διαστήματα και τροποποιήθηκε, κατά την περίοδο εμπορίας 1994/95, από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 133/94 ο οποίος προσδιορίζει τον τρόπο υπαγωγής της ινουλίνης στο καθεστώς των ποσοστώσεων και της αυτοχρηματοδότησης. Από τότε που θεσπίστηκε ο εν λόγω κανονισμός σημειώθηκαν αλλαγές οφειλόμενες, αφενός, στη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την ένταξη της Αυστρίας, της Φινλανδίας και της Σουηδίας και, αφετέρου, στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 3290/95 δυνάμει του οποίου τίθεται σε εφαρμογή η ΓΣΔΕ.

1.2. Η νέα πρόταση της Επιτροπής δεν ανατρέπει τις αρχές που ισχύουν από το 1968 για την οργάνωση της παραγωγής ζάχαρης. Προτείνονται κυρίως τα εξής :

α)

εξαετής παράταση του καθεστώτος των ποσοστώσεων και της αυτοχρηματοδότησης 7

β)

μηχανισμός προσαρμογής των εγγυημένων ποσοστώσεων ο οποίος να καθιστά δυνατό να τηρηθούν οι δεσμεύσεις σχετικά με τις εξαγωγές που ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη Γεωργική Συμφωνία στο πλαίσιο του Γύρου της Ουρουγουάης 7

γ)

νέο καθεστώς για το ραφινάρισμα το οποίο, αφενός, να διασφαλίζει τον εφοδιασμό των μονάδων ραφιναρίσματος κατά τρόπο ώστε να καλύπτονται οι παραδοσιακές τους ανάγκες και, αφετέρου, να περιλαμβάνει τις δεσμεύσεις σχετικά με τις εισαγωγές, που ανελήφθησαν στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Γύρου της Ουρουγουάης, καθώς και έναντι των χωρών ΑΚΕ 7

δ)

διάφορα άλλα μέτρα τα οποία να αποσκοπούν στη μείωση ή στην κατάργηση της χρηματοδότησης για τη μεταφορά της ζάχαρης Γ, των ιταλικών εθνικών ενισχύσεων, καθώς και της χρηματοοικονομικής συνδρομής του ΕΓΤΠΕ (FEOGA) για τη ζάχαρη που χρησιμοποιείται από τη χημική βιομηχανία.

1.3. Η ΟΚΕ, χωρίς να απορρίπτει το ενδεχόμενο να προβεί σε συμπληρωματικές εργασίες επί του θέματος στο μέλλον, εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής, με την επιφύλαξη των κάτωθι παρατηρήσεων.

2. Ειδικές παρατηρήσεις

2.1. Με τις προηγούμενες γνωμοδοτήσεις της για τις δύο προτάσεις τροποποίησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1785/81, στις 25 Νοεμβρίου 1992 () και στις 28 Απριλίου 1993 (), η ΟΚΕ είχε ζητήσει από την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση κανονισμού μακράς διαρκείας για τη ζάχαρη. Συνεπώς, εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι η παρούσα πρόταση ανταποκρίνεται στο εν λόγω αίτημά της, παρέχοντας έτσι στους παραγωγούς και στους μεταποιητές τη νομική εγγύηση που χρειάζονται για να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους σχετικά με την αμειψισπορά και τις επενδύσεις.

2.2. Διαπιστώνει ότι το καθεστώς των ποσοστώσεων και οι μηχανισμοί αυτοχρηματοδότησης της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς στον τομέα της ζάχαρης, διασφάλισαν τον προσανατολισμό της παραγωγής και εξάλειψαν τα προβλήματα του προϋπολογισμού. Επίσης, συνετέλεσαν στην οργάνωση της κατανομής της γεωργικής παραγωγής σακχαρότευτλων και της βιομηχανίας ζάχαρης μεταξύ των διαφόρων κρατών μελών, γεγονός το οποίο ευνοεί την απασχόληση, τη στήριξη και την ανάπτυξη των ενδιαφερόμενων αγροτικών ζωνών, λόγω του περιορισμού των κινδύνων μετατόπισης της οικονομικής δραστηριότητας.

2.3. Θεωρεί λοιπόν ότι το καθεστώς αυτό το οποίο διαφέρει από εκείνο των υπολοίπων μεγάλων φυτικών παραγωγών, είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί κατά τη διάρκεια των 6 επόμενων περιόδων εμπορίας.

2.4. Η Επιτροπή για να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις σχετικά με τις εξαγωγές που ανέλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση πρότεινε την εφαρμογή ενός μηχανισμού ενδεχόμενης μείωσης των ποσοστώσεων, δηλαδή τη μετάθεση στους παραγωγούς και στους μεταποιητές του βάρους που συνεπάγονται οι δεσμεύσεις αυτές.

2.5. Η ΟΚΕ διαπιστώνει ότι η Επιτροπή δεν προσπάθησε κατ`αρχήν να διασφαλίσει την αυξημένη διάθεση των κοινοτικών παραγωγών σε ολόκληρη την επικράτεια της Ένωσης, προβλέποντας χρηματοοικονομικά μέσα και νέους μηχανισμούς για περαιτέρω προαγωγή της ζάχαρης και της χρήσης της κυρίως για μη διατροφικούς σκοπούς.

2.6. Η ΟΚΕ μπορεί να αποδεχθεί το μηχανισμό προσαρμογής των ποσοστώσεων που προτείνει η Επιτροπή. Ζητά εντούτοις από το Συμβούλιο να θέσει ως αναγκαία προϋπόθεση για την εφαρμογή του να τεθεί προηγούμενα σε λειτουργία από την Επιτροπή μία δυναμική διαχείριση της εσωτερικής διάθεσης και των αποθεμάτων.

2.7. Η Επιτροπή για να ανταποκριθεί στα αιτήματα που έχουν διατυπώσει επανειλημμένα οι μονάδες ραφιναρίσματος και οι χώρες ΑΚΕ που εξάγουν ζάχαρη στην Κοινότητα, προτείνει τη θέσπιση νέου καθεστώτος για το ραφινάρισμα. Η ΟΚΕ κατανοεί τη λογική της πρότασης αυτής, η οποία παρέχει στη βιομηχανία ραφιναρίσματος εγγυήσεις για τον εφοδιασμό της που δεν διέθετε μέχρι σήμερα και προσφέρει στις χώρες ΑΚΕ νέες δυνατότητες προτιμησιακής πρόσβασης.

2.8. Η παροχή εντούτοις των νέων αυτών εγγυήσεων λαμβάνει χώρα σε μία χρονική περίοδο κατά την οποία μειώνονται οι παρεχόμενες στους παραγωγούς σακχαροτεύτλων και ζάχαρης εγγυήσεις, λόγω του ΕΓΤΠΕ (FEOGA).

2.9. Η ΟΚΕ εκτιμά ότι οι ποσοστώσεις ραφιναρίσματος δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τα προτεινόμενα από την Επιτροπή ποσά.

2.10. Η ΟΚΕ επιμένει εξάλλου στο γεγονός ότι ειδικές προτιμησιακές εισαγωγές θα πρέπει να πραγματοποιούνται αποκλειστικά από τις χώρες ΑΚΕ.

2.11. Η ΟΚΕ υπενθυμίζει τη γνωμοδότησή της, της 25ης Νοεμβρίου 1992 και επιμένει στη διατήρηση της κοινοτικής προτίμησης σε ολόκληρη την κοινοτική επικράτεια όσον αφορά τη λευκή και την ακατέργαστη ζάχαρη που παράγεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά τη θέσπιση του ειδικού τιμολογίου και της ελαχιστης τιμής κατά την εισαγωγή ζάχαρης που προέρχεται από τις χώρες ΑΚΕ.

2.12. Η ΟΚΕ επαναλαμβάνει εξάλλου την θέση της την οποία διετύπωσε στις 28 Απριλίου 1993, με την οποία ζητείται να καταστεί σαφές ότι απαγορεύονται αυστηρά οι μεταφορές ποσοστώσεων μεταξύ διαφορετικών γλυκαντικών (ζάχαρης, ισογλυκόζης, ινουλίνης) και εκτιμά ότι η απαγόρευση αυτή πρέπει να επεκταθεί στις ποσοστώσεις ραφιναρίσματος και στις μεταφορές μεταξύ κρατών μελών ώστε να περιορισθεί ο κίνδυνος μετατόπισης της οικονομικής δραστηριότητας.

2.13. Η ΟΚΕ εκτιμά ότι ο μηχανισμός μεταφοράς αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του καθεστώτος των ποσοστώσεων και ότι η λειτουργία του από την περίοδο εμπορίας 1981/82 επιτρέπει την εξάλειψη των αρνητικών επιπτώσεων που προκαλούνται από τις διακυμάνσεις της ετήσιας συγκομιδής ή των παγκόσμιων τιμών και ανταποκρίνεται στον επιδιωκόμενο στόχο της ρύθμισης του εφοδιασμού των κοινοτικών και των παγκόσμιων αγορών σε ζάχαρη.

2.14. Το Συμβούλιο εξάλλου συμμεριζόμενο ανέκαθεν την άποψη αυτή απέρριψε δύο φορές τις σχετικές με το θέμα αυτό περιοριστικές προτάσεις της Επιτροπής. Η ΟΚΕ ζητά από το Συμβούλιο να απορρίψει για τρίτη φορά την πρόταση της Επιτροπής που αποσκοπεί στην κατάργηση της χρηματοδότησης της μεταφοράς, δεδομένου ότι η πρόταση αυτή δεν θα έχει ως συνέπεια παρά την αναίτια διατάραξη της εσωτερικής και εξωτερικής διάθεσης ζάχαρης και την απώλεια εισοδημάτων για τον γεωργικό τομέα.

2.15. Η ΟΚΕ επικροτεί αντιθέτως την πρόταση της Επιτροπής που προβλέπει την χρηματοδότηση της μεταφοράς ζάχαρης των κατηγοριών « Α » και « Β » στην κατηγορία « Γ », λόγω των περιορισμών της ΓΣΔΕ.

2.16. Το ΕΓΤΠΕ χρηματοδότησε μέχρι τη στιγμή αυτή τις επιστροφές στην παραγωγή που κατεβλήθησαν στην χημική βιομηχανία για τη χρήση ζάχαρης, αμύλου ή γλυκόζης, με ανώτατο όριο τους 60.000 τόννους στην περίπτωση της ζάχαρης (άρθρο 9 του Κανονισμού 1010/86) και χωρίς ποσοτικό όριο στην περίπτωση του αμύλου και της γλυκόζης.

2.17. Η ΟΚΕ ζητά από το Συμβούλιο να απορρίψει την πρόταση της Επιτροπής για την κατάργηση του προαναφερθέντος άρθρου 9, διότι η κατάργησή του θα είχε ως αποτέλεσμα, όσον αφορά τον τομέα ζάχαρη/χημική βιομηχανία, την πλήρη αποδέσμευση του ΕΓΤΠΕ, γεγονός που αποτελεί διάκριση και θα στοιχίσει στους Ευρωπαίους παραγωγούς και μεταποιητές από 25 έως 30 εκατομμύρια Ecu.

2.18. Από το 1968 έχει δοθεί στην Ιταλία η άδεια χορήγησης εθνικών ενισχύσεων προσαρμογής στον τομέα σακχαροτεύτλων/ζάχαρης. Η Επιτροπή προτείνει στο Συμβούλιο να μειωθούν ή να καταργηθούν οι ενισχύσεις αυτές ανάλογα με την περιφέρεια.

2.19. H OKE διερωτάται ως προς την αξιοπιστία των στατιστικών στοιχείων που παρέχονται από την Επιτροπή για την υποστήριξη της πρότασής της, αν ληφθεί υπόψη ότι από τα επίσημα στοιχεία προκύπτει ότι η διαφορά απόδοσης μεταξύ των πιο πλεονασματικών περιοχών της Ιταλίας και της μέσης ευρωπαϊκής τιμής είναι 30 %.

Καλεί για το λόγο αυτό το Συμβούλιο, πριν αποφανθεί σχετικά, να λάβει υπόψη του το γεγονός ότι η μείωση ή η κατάργηση των ενισχύσεων αυτών θα έχει ως αναπόφευκτο επακόλουθο μια αισθητή μείωση των εκτάσεων που καλλιεργούνται με ζαχαρότευτλα καθώς και σοβαρές επιπτώσεις στο επίπεδο της απασχόλησης στη βιομηχανία ζάχαρης.

Βρυξέλλες, 22 Φεβρουαρίου 1995.

Ο Πρόεδρος της

Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Carlos FERRER

() ΕΕ αριθ. C 377 της 31. 12. 1994, σ. 18.

() ΕΕ αριθ. C 19 της 25. 1. 1993.

() ΕΕ αριθ. C 161 της 14. 6. 1993.