Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 42010X0710(07)

    Κανονισμός αριθ. 118 της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών (ΟΕΕ/ΗΕ) – Ενιαίες τεχνικές προδιαγραφές όσον αφορά τη συμπεριφορά κατά την καύση υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή του εσωτερικού ορισμένων κατηγοριών μηχανοκίνητων οχημάτων

    ΕΕ L 177 της 10.7.2010, p. 263–289 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    Το έγγραφο αυτό έχει δημοσιευτεί σε ειδική έκδοση (HR)

    Legal status of the document In force

    ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2010/118(2)/oj

    10.7.2010   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    L 177/263


    Μόνον τα πρωτότυπα κείμενα της UN/ECE έχουν νομική ισχύ σύμφωνα με το διεθνές δημόσιο δίκαιο. Η κατάσταση και η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού πρέπει να ελεγχθούν στην τελευταία έκδοση του εγγράφου που αφορά την κατάσταση προσχώρησης στους κανονισμούς ΟΕΕ/ΗΕ, δηλ. του εγγράφου TRANS/WP.29/343, που είναι διαθέσιμο στον ακόλουθο δικτυακό τόπο: http://www.unece.org/trans/main/wp29/wp29wgs/wp29gen/wp29fdocstts.html

    Κανονισμός αριθ. 118 της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών (ΟΕΕ/ΗΕ) – Ενιαίες τεχνικές προδιαγραφές όσον αφορά τη συμπεριφορά κατά την καύση υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή του εσωτερικού ορισμένων κατηγοριών μηχανοκίνητων οχημάτων

    Ημερομηνία έναρξης ισχύος: 6 Απριλίου 2005

    ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

    ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ

    1.

    Πεδίο εφαρμογής

    2.

    Ορισμοί

    3.

    Αίτηση για χορήγηση έγκρισης

    4.

    Έγκριση

    5.

    Μέρος Ι – Ορισμοί – Προδιαγραφές

    6.

    Μέρος ΙΙ – Ορισμοί – Προδιαγραφές

    7.

    Τροποποίηση τύπου και επέκταση έγκρισης

    8.

    Συμμόρφωση της παραγωγής

    9.

    Κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης της παραγωγής

    10.

    Οριστική παύση παραγωγής

    11.

    Ονομασίες και διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διεξαγωγή δοκιμών έγκρισης και των διοικητικών αρχών

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

    Παράρτημα 1 —

    Δελτίο πληροφοριών οχήματος

    Παράρτημα 2 —

    Δελτίο πληροφοριών κατασκευαστικού στοιχείου

    Παράρτημα 3 —

    Κοινοποίηση σχετικά με την έγκριση τύπου οχήματος

    Παράρτημα 4 —

    Κοινοποίηση σχετικά με την έγκριση τύπου κατασκευαστικού στοιχείου

    Παράρτημα 5 —

    Διατάξεις σημάτων έγκρισης

    Παράρτημα 6 —

    Δοκιμή προσδιορισμού της ταχύτητας καύσης των υλικών κατά την οριζόντια κατεύθυνση

    Παράρτημα 7 —

    Δοκιμή προσδιορισμού της συμπεριφοράς των υλικών κατά την τήξη

    Παράρτημα 8 —

    Δοκιμή προσδιορισμού της ταχύτητας καύσης των υλικών κατά την κατακόρυφη κατεύθυνση

    1.   ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

    1.1.   Ο παρών κανονισμός αναφέρεται στον προσδιορισμό της συμπεριφοράς κατά την καύση (αναφλεξιμότητα, ταχύτητα καύσης και συμπεριφορά κατά την τήξη) των υλικών εσωτερικής διαρρύθμισης που χρησιμοποιούνται στα οχήματα κατηγορίας M3, κλάσεις ΙΙ και ΙΙΙ (1), που μεταφέρουν περισσότερους από 22 επιβάτες, τα οποία δεν έχουν σχεδιαστεί να μεταφέρουν όρθιους επιβάτες και δεν προορίζονται για αστική χρήση (αστικά λεωφορεία).

    Οι εγκρίσεις τύπου χορηγούνται σύμφωνα με τα:

    1.2.   Μέρος Ι – Έγκριση τύπου οχήματος όσον αφορά τη συμπεριφορά κατά την καύση των εσωτερικών κατασκευαστικών στοιχείων που χρησιμοποιούνται στον θάλαμο των επιβατών.

    1.3.   Μέρος ΙΙ – Έγκριση κατασκευαστικού στοιχείου (υλικών, καθισμάτων, πετασμάτων, διαχωριστικών τοιχωμάτων κ.λπ.) όσον αφορά τη συμπεριφορά του κατά την καύση.

    2.   ΟΡΙΣΜΟΙ: Γενικά

    2.1.   Ως «κατασκευαστής» νοείται το πρόσωπο ή ο φορέας ο οποίος είναι υπεύθυνος έναντι της αρμόδιας για τις εγκρίσεις τύπου αρχής για όλα τα θέματα που αφορούν τη διαδικασία έγκρισης τύπου και για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης της παραγωγής. Δεν είναι απαραίτητο το πρόσωπο ή ο φορέας να εμπλέκεται άμεσα σε όλα τα στάδια της κατασκευής του οχήματος ή του κατασκευαστικού στοιχείου που αποτελεί αντικείμενο της διαδικασίας έγκρισης.

    2.2.   Ως «θάλαμος επιβατών» νοείται ο χώρος που καταλαμβάνεται από τους επιβάτες στον οποίο περιλαμβάνεται το μπαρ, η κουζίνα, η τουαλέτα κ.λπ. με όρια:

    την οροφή,

    το δάπεδο,

    τα πλευρικά τοιχώματα,

    τις θύρες,

    τις εξωτερικές υάλινες επιφάνειες,

    το διάφραγμα του οπίσθιου διαμερίσματος ή το επίπεδο στήριξης των ερεισινώτων της τελευταίας σειράς καθισμάτων,

    το κατακόρυφο εγκάρσιο επίπεδο διαμέσου του σημείου R του οδηγού όπως ορίζεται στον κανονισμό αριθ. 17, που βρίσκεται στην πλευρά του οδηγού του διαμήκους κατακόρυφου διάμεσου επιπέδου του οχήματος,

    το εμπρόσθιο διάφραγμα, που βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά του διαμήκους κατακόρυφου διάμεσου επιπέδου του οχήματος.

    2.3.   Ως «υλικά παραγωγής» νοούνται τα προϊόντα, με τη μορφή χύμα υλικών (π.χ. ρόλοι ταπετσαριών) ή προμορφοποιημένα κατασκευαστικά στοιχεία, τα οποία προμηθεύεται είτε ο κατασκευαστής με σκοπό την τοποθέτησή τους σε τύπο οχήματος εγκεκριμένο βάσει του παρόντος κανονισμού είτε κάποιο συνεργείο με σκοπό τη χρησιμοποίησή τους σε εργασίες συντήρησης ή επισκευής του οχήματος.

    2.4.   Ως «κάθισμα» νοείται η κατασκευή που μπορεί να είναι αναπόσπαστο ή μη μέρος της δομής οχήματος, μαζί με την επένδυσή της, και προορίζεται για να κάθεται ένας ενήλικας. Ο όρος καλύπτει τόσο το μεμονωμένο κάθισμα όσο και το τμήμα πάγκου καθίσματος που προορίζεται για να κάθεται ένα ενήλικο άτομο.

    2.5.   Ως «ομάδα καθισμάτων» νοείται είτε ένα κάθισμα τύπου πάγκου είτε καθίσματα τα οποία είναι μεμονωμένα αλλά το ένα δίπλα στο άλλο (δηλ. με τις εμπρόσθιες αγκυρώσεις του ενός καθίσματος να είναι ευθυγραμμισμένες με τις οπίσθιες ή εμπρόσθιες αγκυρώσεις άλλου καθίσματος ή να βρίσκονται μεταξύ των αγκυρώσεων αυτού) και στα οποία κάθονται ένας ή περισσότεροι ενήλικοι.

    2.6.   Ως «πάγκος καθισμάτων» νοείται η πλήρης κατασκευή, μαζί με την επένδυσή της, που προορίζεται για να κάθονται περισσότεροι από ένας ενήλικες.

    3.   ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    3.1.   Η αίτηση για έγκριση ενός τύπου οχήματος ή κατασκευαστικού στοιχείου βάσει του παρόντος κανονισμού υποβάλλεται από τον κατασκευαστή.

    3.2.   Συνοδεύεται από δελτίο πληροφοριών σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 1 ή του παραρτήματος 2.

    Στην τεχνική υπηρεσία που είναι αρμόδια για τη διενέργεια των δοκιμών έγκρισης τύπου πρέπει να υποβάλλονται τα εξής:

    3.3.1.   Στην περίπτωση έγκρισης οχήματος: όχημα αντιπροσωπευτικό του τύπου για τον οποίο ζητείται η έγκριση.

    3.3.2.   Στην περίπτωση εσωτερικών κατασκευαστικών στοιχείων που έχουν ήδη λάβει έγκριση τύπου: στην αίτηση για την έγκριση τύπου οχήματος θα εσωκλείεται κατάλογος των αριθμών έγκρισης τύπου και των ονομασιών τύπου κατασκευαστή των συγκεκριμένων μερών·

    Στην περίπτωση εσωτερικών κατασκευαστικών στοιχείων χωρίς έγκριση τύπου ΟΕΕ:

    3.3.3.1.   δείγματα, ο αριθμός των οποίων καθορίζεται στα παραρτήματα 6 έως 8, των κατασκευαστικών στοιχείων που χρησιμοποιούνται στα οχήματα, τα οποία είναι αντιπροσωπευτικά του τύπου για τον οποίο ζητείται η έγκριση·

    3.3.3.2.   Επιπλέον, υποβάλλεται ένα δείγμα στην τεχνική υπηρεσία για μελλοντική χρήση του ως δείγματος αναφοράς·

    3.3.3.3.   Για διατάξεις, όπως καθίσματα, πετάσματα, διαχωριστικά τοιχώματα κ.λπ., τα δείγματα που καθορίζονται στο σημείο 3.3.3.1 και μια πλήρης διάταξη όπως αναφέρεται παραπάνω.

    3.3.3.4.   Τα δείγματα αυτά θα φέρουν ευδιάκριτη και ανεξίτηλη σήμανση με την εμπορική ονομασία ή το σήμα του αιτούντος και τον προσδιορισμό του τύπου.

    4.   ΕΓΚΡΙΣΗ

    4.1.   Αν ο τύπος που υποβάλλεται προς έγκριση βάσει του παρόντος κανονισμού πληροί τις απαιτήσεις του (των) συναφούς(-ών) μέρους (μερών) του παρόντος κανονισμού, χορηγείται έγκριση για τον συγκεκριμένο τύπο.

    4.2.   Σε κάθε εγκεκριμένο τύπο αποδίδεται αριθμός έγκρισης. Τα πρώτα δύο ψηφία του εν λόγω αριθμού (επί του παρόντος 00 για τον κανονισμό στην αρχική του διατύπωση) δηλώνουν τον αύξοντα αριθμό των τροποποιήσεων που έχουν επιφέρει τις πλέον πρόσφατες μείζονες τεχνικές τροποποιήσεις στον κανονισμό κατά τη στιγμή που χορηγείται η έγκριση. Ένα συμβαλλόμενο μέρος δεν μπορεί να χορηγήσει τον ίδιο αριθμό σε άλλο τύπο οχήματος ή κατασκευαστικού στοιχείου βάσει του παρόντος κανονισμού.

    4.3.   Η ειδοποίηση για τη χορήγηση έγκρισης ή επέκτασης έγκρισης δυνάμει του παρόντος κανονισμού κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας εφαρμογής του παρόντος κανονισμού με έντυπο σύμφωνα με το πρότυπο του παραρτήματος 3 ή του παραρτήματος 4, κατά περίπτωση, του παρόντος κανονισμού.

    Σε κάθε όχημα, που είναι σύμφωνο με τύπο εγκεκριμένο βάσει του παρόντος κανονισμού, στη συσκευασία κάθε υλικού (βλ. παράγραφο 4.4.2.3) που είναι σύμφωνο με τύπο εγκεκριμένο βάσει του παρόντος κανονισμού και σε κάθε κατασκευαστικό στοιχείο που παρέχεται χωριστά και το οποίο είναι σύμφωνο με τύπο εγκεκριμένο βάσει του παρόντος κανονισμού, επιτίθεται σε εμφανές και ευκόλως προσβάσιμο σημείο που καθορίζεται στο έντυπο έγκρισης, ένα διεθνές σήμα έγκρισης που συνίσταται από:

    4.4.1.   Έναν κύκλο που περιβάλλει το γράμμα «E» ακολουθούμενο από τον διακριτικό αριθμό της χώρας που έχει χορηγήσει την έγκριση τύπου κατασκευαστικού στοιχείου (2),

    κοντά στον κύκλο:

    4.4.2.1.   σύμβολα που δείχνουν τη κατεύθυνση για την οποία έχει προσδιοριστεί η ταχύτητα καύσης του κατασκευαστικού στοιχείου:

    για την οριζόντια κατεύθυνση (παράρτημα 6),

    για την κατακόρυφη κατεύθυνση (παράρτημα 8)

    για την οριζόντια και κατακόρυφη κατεύθυνση

    (παραρτήματα 6 και 8)·

    4.4.2.2.   το σύμβολο «V» που υποδεικνύει ότι το κατασκευαστικό στοιχείο έχει εγκριθεί σύμφωνα με την συμπεριφορά του από πλευράς τήξης (παράρτημα 7) και/ή το σύμβολο «CD» που υποδεικνύει ότι το κατασκευαστικό στοιχείο έχει εγκριθεί ως πλήρης διάταξη, όπως καθίσματα, διαχωριστικά τοιχώματα, ράφια αποσκευών, κ.λπ.

    4.4.2.3.   Τα υλικά παραγωγής δεν χρειάζεται να σημαίνονται μεμονωμένα. Ωστόσο, η συσκευασία με την οποία προσφέρονται πρέπει να είναι σαφώς επισημασμένη με το σήμα έγκρισης που περιγράφεται ανωτέρω.

    4.4.2.4.   Εάν είναι επισημασμένα χωριστά, τα μεγάλα κατασκευαστικά στοιχεία, π.χ. καθίσματα, που περιλαμβάνουν περισσότερα από ένα τεμάχια εγκεκριμένου υλικού, μπορούν να έχουν ένα μοναδικό σήμα που να δείχνει τον αριθμό (ή τους αριθμούς) έγκρισης του χρησιμοποιούμενου υλικού (ή των χρησιμοποιούμενων υλικών).

    4.4.3.   Εάν ένας τύπος συμφωνεί με έναν εγκεκριμένο τύπο, βάσει ενός ή περισσότερων άλλων κανονισμών συνημμένων στη συμφωνία, στη χώρα που έχει χορηγήσει έγκριση βάσει του παρόντος κανονισμού, το σύμβολο που προβλέπεται στην παράγραφο 4.4.1 δεν χρειάζεται να επαναληφθεί· σε μια τέτοια περίπτωση, ο κανονισμός βάσει του οποίου έχει χορηγηθεί έγκριση στη χώρα που έχει χορηγήσει έγκριση βάσει του παρόντος κανονισμού, τοποθετείται σε κατακόρυφες στήλες στα δεξιά του συμβόλου που προβλέπεται στην παράγραφο 4.4.1.

    4.4.4.   Το σήμα έγκρισης πρέπει να είναι ευανάγνωστο και ανεξίτηλο.

    4.4.5.   Στην περίπτωση οχήματος, το σήμα έγκρισης τοποθετείται πλησίον ή στην πινακίδα με τα στοιχεία του οχήματος που επιτίθεται από τον κατασκευαστή.

    4.4.6.   Το παράρτημα 5 του παρόντος κανονισμού περιλαμβάνει παραδείγματα διατάξεων για σήματα έγκρισης.

    5.   ΜΕΡΟΣ I – ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΥΠΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΑΛΑΜΟ ΤΩΝ ΕΠΙΒΑΤΩΝ

    5.1.   Ορισμός

    Για τους σκοπούς του μέρους Ι του παρόντος κανονισμού,

    5.1.1.   ως «τύπος οχήματος» νοούνται τα οχήματα τα οποία δεν διαφέρουν σε ουσιώδη χαρακτηριστικά όπως η ονομασία τύπου του κατασκευαστή.

    5.2.   Προδιαγραφές

    5.2.1.   Τα εσωτερικά υλικά του θαλάμου επιβατών που χρησιμοποιούνται στο προς έγκριση τύπου όχημα πρέπει να πληρούν τις απαιτήσεις του μέρους ΙΙ του παρόντος κανονισμού.

    5.2.2.   Τα υλικά και/ή ο εξοπλισμός, που χρησιμοποιούνται στον θάλαμο επιβατών και/ή σε διατάξεις που είναι εγκεκριμένες ως κατασκευαστικά στοιχεία, πρέπει να τοποθετούνται έτσι ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος ανάπτυξης και διάδοσης φλόγας.

    5.2.3.   Τέτοια εσωτερικά υλικά και/ή εξοπλισμός πρέπει να τοποθετούνται αποκλειστικά σύμφωνα με τον σκοπό για τον οποίο προορίζονται και σύμφωνα με τη δοκιμή (ή τις δοκιμές) στις οποίες έχουν υποβληθεί (βλ. παραγράφους 6.2.1, 6.2.2 και 6.2.3), ιδιαίτερα όσον αφορά τη συμπεριφορά τους στην καύση και στην τήξη (οριζόντια/κατακόρυφη κατεύθυνση).

    5.2.4.   Κάθε συγκολλητικό μέσο που χρησιμοποιείται για την προσκόλληση του εσωτερικού υλικού στη βάση υποδοχής του δεν πρέπει, κατά το δυνατόν, να οξύνει τη συμπεριφορά του υλικού στην καύση.

    6.   ΜΕΡΟΣ II – ΕΓΚΡΙΣΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΥΣΗ

    6.1.   Ορισμοί

    Για τους σκοπούς του μέρους II του παρόντος κανονισμού,

    Ως «τύπος κατασκευαστικού στοιχείου» νοούνται τα κατασκευαστικά στοιχεία που δεν διαφέρουν όσον αφορά βασικά χαρακτηριστικά τους όπως:

    6.1.1.1.   τον καθοριζόμενο από τον κατασκευαστή τύπο,

    6.1.1.2.   την προβλεπόμενη χρήση (ταπετσαρία καθισμάτων, επένδυση οροφής, κ.λπ.)

    6.1.1.3.   το ή τα βασικά υλικά (π.χ. μαλλί, πλαστικό, ελαστικό, μεικτά υλικά),

    6.1.1.4.   τον αριθμό των στρωμάτων στην περίπτωση σύνθετων υλικών και

    6.1.1.5.   άλλα χαρακτηριστικά στον βαθμό που αυτά έχουν σημαντική επίδραση στη συμπεριφορά που προδιαγράφεται στον παρόντα κανονισμό.

    6.1.2.   Ως «ταχύτητα καύσης» νοείται το πηλίκο της καμένης απόστασης, που μετριέται σύμφωνα με το παράρτημα 6 και/ή το παράρτημα 8 του παρόντος κανονισμού, προς τον χρόνο που απαιτείται για την καύση της απόστασης αυτής. Εκφράζεται σε χιλιοστόμετρα ανά λεπτό.

    6.1.3.   Ως «σύνθετο υλικό» νοείται το υλικό το οποίο αποτελείται από στρώματα παρόμοιων ή διαφορετικών υλικών που συγκρατούνται στενά μεταξύ τους στις επιφάνειές τους με συγκόλληση, σύνδεση, επίστρωση, ηλεκτροσυγκόλληση, κ.λπ. Όταν διάφορα υλικά συνδέονται μεταξύ τους με διαλείποντα τρόπο (π.χ. με ράψιμο, συγκόλληση υψηλής συχνότητας, πριτσίνια), τα υλικά αυτά δεν πρέπει να θεωρούνται ως σύνθετα υλικά.

    6.1.4.   Ως «εκτεθειμένη όψη» νοείται η πλευρά ενός υλικού που βλέπει προς τον θάλαμο επιβατών όταν το υλικό είναι τοποθετημένο στο όχημα.

    6.1.5.   Ως «ταπετσαρία» νοείται ο συνδυασμός του εσωτερικού παραγεμίσματος και του επιφανειακού υλικού τελειώματος που μαζί αποτελούν το μαλακό μέρος του πλαισίου του καθίσματος.

    6.1.6.   Ως «εσωτερική επένδυση (επενδύσεις)» νοείται το υλικό(-α) που (μαζί) συνιστά(-ούν) το τελείωμα επιφάνειας και το υπόστρωμα οροφής, τοιχώματος ή δαπέδου.

    6.2.   Προδιαγραφές

    6.2.1.   Τα ακόλουθα υλικά υποβάλλονται στη δοκιμή που περιγράφεται στο παράρτημα 6 του παρόντος κανονισμού:

    α)

    υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για την ταπετσαρία οποιουδήποτε καθίσματος και των παρελκομένων του (συμπεριλαμβανομένου και του καθίσματος του οδηγού),

    β)

    υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για την εσωτερική επένδυση της οροφής,

    γ)

    υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για την εσωτερική επένδυση των πλευρικών και των οπίσθιων τοιχωμάτων, στα οποία περιλαμβάνονται και τα διαχωριστικά τοιχώματα,

    δ)

    υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για θερμομόνωση και ηχομόνωση,

    ε)

    υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για την εσωτερική επένδυση του δαπέδου,

    στ)

    υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για την εσωτερική επένδυση ραφιών αποσκευών, για σωλήνες θέρμανσης και αερισμού,

    ζ)

    υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για τα εξαρτήματα φωτισμού.

    Το αποτέλεσμα της δοκιμής πρέπει να θεωρείται ως ικανοποιητικό εάν, λαμβανομένων υπόψη των χειρότερων αποτελεσμάτων της δοκιμής, η οριζόντια ταχύτητα καύσης δεν υπερβαίνει τα 100 mm/λεπτό ή η φλόγα σβήνει πριν φθάσει στο τελικό σημείο μέτρησης.

    6.2.2.   Τα ακόλουθα υλικά υποβάλλονται στη δοκιμή που περιγράφεται στο παράρτημα 7 του παρόντος κανονισμού:

    α)

    υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για την εσωτερική επένδυση της οροφής,

    β)

    υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για την εσωτερική επένδυση των ραφιών αποσκευών, για σωλήνες θέρμανσης και αερισμού που βρίσκονται στην οροφή,

    γ)

    υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για τα φώτα που βρίσκονται στα ράφια αποσκευών και/ή στην οροφή.

    Tο αποτέλεσμα της δοκιμής θεωρείται ικανοποιητικό, εάν, λαμβανομένων υπόψη των χειρότερων αποτελεσμάτων της δοκιμής, δεν δημιουργείται καμία σταγόνα που να προκαλεί ανάφλεξη του βαμβακιού.

    6.2.3.   Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για τις κουρτίνες και τα στόρια (και/ή άλλα αναρτώμενα υλικά) υποβάλλονται στη δοκιμή που περιγράφεται στο παράρτημα 8.

    Το αποτέλεσμα της δοκιμής θεωρείται ικανοποιητικό, εάν, λαμβανομένων υπόψη των χειρότερων αποτελεσμάτων της δοκιμής, η ταχύτητα καύσης κατά την κατακόρυφη κατεύθυνση δεν είναι πάνω από 100 mm/λεπτό.

    Υλικά που δεν απαιτείται να υποβληθούν στις δοκιμές που περιγράφονται στα παραρτήματα 6 έως 8 είναι:

    6.2.4.1.   μέρη κατασκευασμένα από μέταλλο ή γυαλί,

    6.2.4.2.   κάθε παρελκόμενο μεμονωμένου καθίσματος με μάζα μη μεταλλικού υλικού μικρότερη από 200 g. Εάν η συνολική μάζα των παρελκομένων αυτών υπερβαίνει τα 400 g μη μεταλλικού υλικού ανά κάθισμα, τότε πρέπει να υποβάλλεται σε δοκιμή κάθε υλικό,

    στοιχεία των οποίων το επιφανειακό εμβαδόν ή ο όγκος δεν υπερβαίνει αντίστοιχα:

    6.2.4.3.1.   τα 100 cm2 ή τα 40 cm3 για τα στοιχεία που συνδέονται με ένα μεμονωμένο κάθισμα·

    6.2.4.3.2.   τα 300 cm2 ή 120 cm3 ανά σειρά καθισμάτων και, κατά μέγιστο, ανά γραμμικό μέτρο του εσωτερικού του θαλάμου επιβατών για τα στοιχεία εκείνα που είναι κατανεμημένα στο όχημα και τα οποία δεν συνδέονται με ένα μεμονωμένο κάθισμα·

    6.2.4.4.   ηλεκτρικά καλώδια,

    6.2.4.5.   στοιχεία για τα οποία δεν είναι δυνατόν να ληφθεί δείγμα στις προδιαγραφόμενες διαστάσεις, όπως καθορίζεται στην παράγραφο 3.1 του παραρτήματος 6, στην παράγραφο 3 του παραρτήματος 7 και στην παράγραφο 3.1 του παραρτήματος 8.

    7.   ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    Κάθε τροποποίηση τύπου οχήματος ή κατασκευαστικού στοιχείου σε σχέση με τον παρόντα κανονισμό κοινοποιείται στη διοικητική αρχή που χορήγησε την έγκριση τύπου του οχήματος ή του κατασκευαστικού στοιχείου. Η υπηρεσία αυτή δύναται τότε:

    7.1.1.   να θεωρήσει ότι οι επελθούσες τροποποιήσεις είναι απίθανο να έχουν κάποιο αξιοσημείωτο δυσμενές αποτέλεσμα και ότι σε κάθε περίπτωση τα οχήματα ή τα κατασκευαστικά στοιχεία εξακολουθούν να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις, ή

    7.1.2.   να απαιτήσει μια νέα έκθεση δοκιμής από την υπεύθυνη για την διεξαγωγή των δοκιμών τεχνική υπηρεσία.

    7.2.   Η επικύρωση ή η απόρριψη της έγκρισης, στην οποία προσδιορίζονται οι τροποποιήσεις, κοινοποιείται στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας εφαρμογής του παρόντος κανονισμού σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στην παράγραφο 4.3 ανωτέρω.

    7.3.   Η αρμόδια αρχή που χορηγεί επέκταση έγκρισης εκχωρεί έναν αριθμό σειράς σε κάθε έντυπο κοινοποίησης που συντάσσεται για μια τέτοια επέκταση και ενημερώνει σχετικά τα άλλα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό με έντυπο κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα του παραρτήματος 3 ή του παραρτήματος 4 του παρόντος κανονισμού.

    8.   ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    Οι διαδικασίες συμμόρφωσης της παραγωγής πρέπει να συμμορφώνονται με εκείνες που ορίζονται στο προσάρτημα 2 της συμφωνίας (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Αναθ.2), με τις ακόλουθες απαιτήσεις:

    8.1.   Τα οχήματα/κατασκευαστικά στοιχεία που εγκρίνονται βάσει του παρόντος κανονισμού πρέπει να κατασκευάζονται έτσι ώστε να συμμορφώνονται με τον εγκεκριμένο τύπο πληρώντας τις απαιτήσεις του σχετικού μέρους (των σχετικών μερών) του παρόντος κανονισμού.

    8.2.   Η αρχή που χορήγησε την έγκριση τύπου μπορεί ανά πάσα στιγμή να επαληθεύσει τις μεθόδους ελέγχου της συμμόρφωσης που εφαρμόζονται σε κάθε εγκατάσταση παραγωγής. Η συνήθης συχνότητα διενέργειας των ελέγχων αυτών ορίζεται σε διετή βάση.

    9.   ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    9.1.   Η έγκριση που χορηγείται για ένα τύπο οχήματος/κατασκευαστικού στοιχείου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό μπορεί να ανακληθεί, εάν δεν πληρούνται οι απαιτήσεις που εκτίθενται ανωτέρω.

    9.2.   Όταν ένα συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας που εφαρμόζει τον παρόντα κανονισμό ανακαλεί μια έγκριση που είχε προηγουμένως χορηγήσει, ενημερώνει αμέσως τα λοιπά συμβαλλόμενα μέρη που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό μέσω ενός εντύπου κοινοποίησης, σύμφωνα με το πρότυπο του παραρτήματος 3 ή του παραρτήματος 4 του παρόντος κανονισμού.

    10.   ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    Αν ο κάτοχος της έγκρισης διακόψει οριστικά την παραγωγή ενός τύπου οχήματος εγκεκριμένου σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ενημερώνει σχετικά την αρχή που χορήγησε την έγκριση. Αφού λάβει τη σχετική κοινοποίηση, η εν λόγω αρχή υποχρεούται να ενημερώσει σχετικά τα υπόλοιπα συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία του 1958, τα οποία εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό, μέσω δελτίου κοινοποίησης σύμφωνα με το υπόδειγμα που παρατίθεται στο παράρτημα 3 ή στο παράρτημα 4 του παρόντος κανονισμού.

    11.   ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ

    Τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του 1958 που εφαρμόζουν τον παρόντα κανονισμό οφείλουν να κοινοποιούν στη γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών τις ονομασίες και τις διευθύνσεις των τεχνικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για τη διεξαγωγή των δοκιμών έγκρισης και των διοικητικών υπηρεσιών που χορηγούν εγκρίσεις, καθώς και τα έντυπα με τα οποία πρέπει να αποστέλλεται η πιστοποίηση της έγκρισης ή της επέκτασης ή της απόρριψης ή της ανάκλησης της έγκρισης που εκδίδεται σε άλλες χώρες.


    (1)  Όπως ορίζεται στο παράρτημα 7 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3.), (έγγραφο TRANS/WP.29/78/Αναθ.1/Τροπ. 2).

    (2)  1 για τη Γερμανία, 2 για τη Γαλλία, 3 για την Ιταλία, 4 για τις Κάτω Χώρες, 5 για τη Σουηδία, 6 για το Βέλγιο, 7 για την Ουγγαρία, 8 για την Τσεχική Δημοκρατία, 9 για την Ισπανία, 10 για τη Σερβία και το Μαυροβούνιο, 11 για το Ηνωμένο Βασίλειο, 12 για την Αυστρία, 13 για το Λουξεμβούργο, 14 για την Ελβετία, 15 (άνευ αντιστοιχίας), 16 για τη Νορβηγία, 17 για τη Φινλανδία, 18 για τη Δανία, 19 για τη Ρουμανία, 20 για την Πολωνία, 21 για την Πορτογαλία, 22 για τη Ρωσική Ομοσπονδία, 23 για την Ελλάδα, 24 για την Ιρλανδία, 25 για την Κροατία, 26 για τη Σλοβενία, 27 για τη Σλοβακία, 28 για τη Λευκορωσία, 29 για την Εσθονία, 30 (άνευ αντιστοιχίας), 31 για τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, 32 για τη Λετονία, 33 (άνευ αντιστοιχίας), 34 για τη Βουλγαρία, 35 (άνευ αντιστοιχίας), 36 (για τη Λιθουανία), 37 για την Τουρκία, 38 (άνευ αντιστοιχίας), 39 (για το Αζερμπαϊτζάν), 40 για την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, 41 (άνευ αντιστοιχίας), 42 για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (οι εγκρίσεις χορηγούνται από τα κράτη μέλη της χρησιμοποιώντας το αντίστοιχο σύμβολο ΟΕΕ), 43 για την Ιαπωνία, 44 (άνευ αντιστοιχίας), 45 για την Αυστραλία, 46 για την Ουκρανία, 47 για τη Νότιο Αφρική, 48 για τη Νέα Ζηλανδία, 49 για την Κύπρο, 50 για τη Μάλτα και 51 για τη Δημοκρατία της Κορέας. Οι επόμενοι αριθμοί θα χορηγηθούν σε άλλες χώρες σύμφωνα με την χρονολογική σειρά που θα κυρώσουν ή θα προσχωρήσουν στη συμφωνία σχετικά με την υιοθέτηση ενιαίων προϋποθέσεων έγκρισης τροχοφόρων οχημάτων, των εξοπλισμών και κατασκευαστικών μερών που μπορούν να τοποθετηθούν ή να χρησιμοποιηθούν σε τροχοφόρα οχήματα καθώς και την αμοιβαία αναγνώριση των εγκρίσεων αυτών, οι δε αριθμοί που θα χορηγηθούν κατ’ αυτό τον τρόπο θα κοινοποιηθούν από τον γενικό γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1

    ΔΕΛΤΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

    (σύμφωνα με την παράγραφο 3.2 του παρόντος κανονισμού σχετικά με την έγκριση τύπου ΟΕΕ ενός οχήματος όσον αφορά τη συμπεριφορά κατά την καύση των εσωτερικών κατασκευαστικών στοιχείων που χρησιμοποιούνται στον θάλαμο των επιβατών)

    Εάν τα συστήματα, τα κατασκευαστικά στοιχεία ή οι ξεχωριστές τεχνικές μονάδες διαθέτουν ηλεκτρονικούς ελέγχους, πρέπει να παρέχονται πληροφορίες σχετικά με την απόδοσή τους.

    1.   ΓΕΝΙΚΑ

    1.1.   Μάρκα (εμπορική επωνυμία του κατασκευαστή): …

    1.2.   Τύπος και γενική(-ές) εμπορική(-ές) περιγραφή(-ές): …

    1.3.   Μέσα αναγνώρισης του τύπου, εφόσον σημειώνονται επί του οχήματος: …

    1.4.   Θέση της εν λόγω σήμανσης: …

    1.5.   Κατηγορία του οχήματος (1): …

    1.6.   Όνομα και διεύθυνση του κατασκευαστή: …

    1.7.   Διεύθυνση του(των) εργοστασίου(-ων) συναρμολόγησης: …

    2.   ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ

    2.1.   Φωτογραφίες και/ή σχέδια αντιπροσωπευτικού οχήματος:

    3.   ΑΜΑΞΩΜΑ

    Εσωτερικός εξοπλισμός

    Καθίσματα

    3.1.1.   Αριθμός: …

    Συμπεριφορά κατά την καύση υλικών που χρησιμοποιούνται στην εσωτερική κατασκευή του οχήματος

    Υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για την εσωτερική επένδυση της οροφής

    3.2.1.1.   Αριθμός(-οί) έγκρισης τύπου κατασκευαστικού στοιχείου: …

    Υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για το οπίσθιο και τα πλευρικά τοιχώματα

    3.2.2.1.   Αριθμός(-οί) έγκρισης τύπου κατασκευαστικού στοιχείου: …

    Υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται (-ούνται) για το δάπεδο

    3.2.3.1.   Αριθμός(-οί) έγκρισης τύπου κατασκευαστικού στοιχείου: …

    Υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για την ταπετσαρία των καθισμάτων

    3.2.4.1.   Αριθμός(-οί) έγκρισης τύπου κατασκευαστικού στοιχείου: …

    Υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για σωλήνες θέρμανσης και αερισμού

    3.2.5.1.   Αριθμός(-οί) έγκρισης τύπου κατασκευαστικού στοιχείου: …

    Υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για ράφια αποσκευών

    3.2.6.1.   Αριθμός(-οί) έγκρισης τύπου κατασκευαστικού στοιχείου: …

    Υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για άλλους σκοπούς

    3.2.7.1.   Προβλεπόμενοι σκοποί: …

    3.2.7.2.   Αριθμός(-οί) έγκρισης τύπου κατασκευαστικού στοιχείου: …

    Συστατικά στοιχεία που έχουν εγκριθεί ως πλήρεις διατάξεις (καθίσματα, διαχωριστικά τοιχώματα, ράφια αποσκευών κ.λπ.)

    3.2.8.1.   Αριθμός(-οί) έγκρισης τύπου κατασκευαστικού στοιχείου: …


    (1)  Όπως ορίζεται στο παράρτημα 7 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3.), (έγγραφο TRANS/WP.29/78/Αναθ.1/Τροπ. 2).


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2

    ΔΕΛΤΙΟ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

    (σύμφωνα με την παράγραφο 3.2 του παρόντος κανονισμού σχετικά με την έγκριση τύπου ΟΕΕ ενός κατασκευαστικού στοιχείου όσον αφορά τη συμπεριφορά του κατά την καύση)

    Εάν τα συστήματα, τα κατασκευαστικά στοιχεία ή οι ξεχωριστές τεχνικές μονάδες διαθέτουν ηλεκτρονικούς ελέγχους, πρέπει να παρέχονται πληροφορίες σχετικά με την απόδοσή τους.

    1.   ΓΕΝΙΚΑ

    1.1.   Μάρκα (εμπορική επωνυμία του κατασκευαστή): …

    1.2.   Τύπος και γενική(-ές) εμπορική(-ές) περιγραφή(-ές): …

    1.3.   Όνομα και διεύθυνση του κατασκευαστή: …

    1.4.   Για τα κατασκευαστικά στοιχεία και τις επιμέρους τεχνικές μονάδες, σημείο και τρόπος στερέωσης του σήματος έγκρισης τύπου ΟΕΕ: …

    1.5.   Διεύθυνση του(των) εργοστασίου(-ων) συναρμολόγησης: …

    2.   ΥΛΙΚΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ

    2.1.   Υλικό(-ά) που χρησιμοποιείται(-ούνται) για: …

    2.2.   Προσδιορισμός βασικού(-ών) υλικού(-ών): …/… …

    2.3.   Σύνθετο/απλό (1) υλικό, αριθμός στρωμάτων (1): …

    2.4.   Τύπος επικάλυψης (1): …

    2.5.   Μέγιστο/ελάχιστο πάχος … mm

    2.6.   Αριθμός έγκρισης τύπου, εάν υπάρχει: …


    (1)  Να διαγραφούν οι περιττές ενδείξεις.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3

    ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

    [Μέγιστο μέγεθος: Α4 (210 × 297 mm)]

    Image

     (1)

    Εκδίδουσα αρχή:

    Ονομασία της υπηρεσίας:

    σχετικά με (2):

    ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    τύπου οχήματος σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 118

    Αριθ. έγκρισης … Αριθ. επέκτασης …

    Λόγος επέκτασης: …

    ΤΜΗΜΑ I

    ΓΕΝΙΚΑ

    1.1.   Μάρκα (εμπορική επωνυμία του κατασκευαστή): …

    1.2.   Τύπος: …

    Μέσο αναγνώρισης του τύπου, εφόσον αναγράφεται στο όχημα/στο κατασκευαστικό στοιχείο/στην ξεχωριστή τεχνική μονάδα (2)  (3): …

    1.3.1.   Θέση της εν λόγω σήμανσης: …

    1.4.   Κατηγορία του οχήματος (4): …

    1.5.   Όνομα και διεύθυνση του κατασκευαστή: …

    1.6.   Θέση σήματος έγκρισης τύπου OEE: …

    1.7.   Διεύθυνση του(των) εργοστασίου(-ων) συναρμολόγησης: …

    ΤΜΗΜΑ II

    1.   Πρόσθετες πληροφορίες (όπου απαιτείται): …

    2.   Τεχνική υπηρεσία αρμόδια για τη διενέργεια των δοκιμών: …

    3.   Ημερομηνία της έκθεσης δοκιμής: …

    4.   Αριθμός της έκθεσης δοκιμής: …

    5.   Παρατηρήσεις (εάν υπάρχουν): …

    6.   Τόπος: …

    7.   Ημερομηνία: …

    8.   Υπογραφή: …

    9.   Επισυνάπτεται ευρετήριο του φακέλου πληροφοριών που έχει κατατεθεί στην αρμόδια για τις εγκρίσεις αρχή, το οποίο μπορεί να ληφθεί κατόπιν αίτησης.


    (1)  Διακριτικός αριθμός της χώρας που χορήγησε/επέκτεινε/απέρριψε/ανακάλεσε την έγκριση (βλ. διατάξεις περί έγκρισης του παρόντος κανονισμού).

    (2)  Διαγράφετε ό,τι δεν ισχύει (υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν χρειάζεται διαγραφή, όταν υπάρχουν περισσότερες από μία καταχωρίσεις).

    (3)  Εάν το μέσο αναγνώρισης του τύπου περιέχει χαρακτήρες άσχετους προς την περιγραφή του τύπου του οχήματος, του κατασκευαστικού στοιχείου ή της ξεχωριστής τεχνικής μονάδας που καλύπτονται από το παρόν δελτίο πληροφοριών, οι εν λόγω χαρακτήρες συμβολίζονται στα έγγραφα με λατινικό ερωτηματικό «?» (π.χ. ΑΒΓ??123??).

    (4)  Όπως ορίζεται στο παράρτημα 7 του ενοποιημένου ψηφίσματος για την κατασκευή οχημάτων (R.E.3) (έγγραφο TRANS/WP.29/78/Αναθ.1/Τροπ.2, όπως έχει τροποποιηθεί).


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4

    ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

    [Μέγιστο μέγεθος: Α4 (210 × 297 mm)]

    Image

     (1)

    Εκδίδουσα αρχή:

    Ονομασία της υπηρεσίας:

    σχετικά με (2):

    ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

    τύπου κατασκευαστικού στοιχείου σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 118

    Αριθ. έγκρισης … Αριθ. επέκτασης …

    Λόγος επέκτασης: …

    ΤΜΗΜΑ I

    ΓΕΝΙΚΑ

    1.1.   Μάρκα (εμπορική επωνυμία του κατασκευαστή): …

    1.2.   Τύπος: …

    Μέσα αναγνώρισης του τύπου, εφόσον αναγράφονται επάνω στη διάταξη (3):…

    1.3.1.   Θέση της εν λόγω σήμανσης: …

    1.4.   Όνομα και διεύθυνση του κατασκευαστή: …

    1.5.   Θέση σήματος έγκρισης τύπου OEE: …

    1.6.   Διεύθυνση(-εις) του(των) εργοστασίου(-ων) συναρμολόγησης: …

    ΤΜΗΜΑ II

    1.   Πρόσθετες πληροφορίες (όπου απαιτείται): …

    2.   Τεχνική υπηρεσία αρμόδια για τη διενέργεια των δοκιμών: …

    3.   Ημερομηνία της έκθεσης δοκιμής: …

    4.   Αριθμός της έκθεσης δοκιμής: …

    5.   Παρατηρήσεις (εάν υπάρχουν): …

    6.   Τόπος: …

    7.   Ημερομηνία: …

    8.   Υπογραφή: …

    9.   Επισυνάπτεται ευρετήριο του φακέλου πληροφοριών που έχει κατατεθεί στην αρμόδια για τις εγκρίσεις αρχή, το οποίο μπορεί να ληφθεί κατόπιν αίτησης.


    (1)  Διακριτικός αριθμός της χώρας που χορήγησε/επέκτεινε/απέρριψε/ανακάλεσε την έγκριση (βλ. διατάξεις περί έγκρισης του παρόντος κανονισμού).

    (2)  Διαγράφεται ό,τι δεν ισχύει (υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν χρειάζεται διαγραφή, όταν υπάρχουν περισσότερες από μία καταχωρίσεις).

    (3)  Εάν το μέσο αναγνώρισης του τύπου περιέχει χαρακτήρες άσχετους προς την περιγραφή του τύπου του οχήματος, του κατασκευαστικού στοιχείου ή της ξεχωριστής τεχνικής μονάδας που καλύπτονται από το παρόν δελτίο πληροφοριών, οι εν λόγω χαρακτήρες συμβολίζονται στα έγγραφα με λατινικό ερωτηματικό «?» (π.χ. ΑΒΓ??123??).


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 5

    ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΗΜΑΤΩΝ ΕΓΚΡΙΣΗΣ

    Παράδειγμα 1

    (βλ. Μέρος Ι του παρόντος κανονισμού)

    Image

    Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε όχημα δηλώνει ότι ο συγκεκριμένος τύπος έχει λάβει έγκριση στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με το μέρος Ι του κανονισμού αριθ. 118 με αριθμό έγκρισης 001234. Τα πρώτα δύο ψηφία (00) του αριθμού έγκρισης υποδεικνύουν ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 118 στην αρχική του μορφή.

    Παράδειγμα 2

    (βλ. Μέρος ΙΙ του παρόντος κανονισμού)

    Image

    Image

    Το ανωτέρω σήμα έγκρισης τοποθετημένο σε ένα κατασκευαστικό στοιχείο υποδεικνύει ότι για τον συγκεκριμένο τύπο έχει χορηγηθεί έγκριση στις Κάτω Χώρες (E4) σύμφωνα με το μέρος ΙΙ του κανονισμού αριθ. 118 με αριθ. έγκρισης 001234. Τα πρώτα δύο ψηφία (00) του αριθμού έγκρισης υποδεικνύουν ότι η έγκριση χορηγήθηκε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού αριθ. 118 στην αρχική του μορφή.

    Το συμπληρωματικό σύμβολο Image υποδηλώνει ότι αυτός ο τύπος κατασκευαστικού στοιχείου έχει εγκριθεί ως προς την ταχύτητα καύσης σε οριζόντια και κατακόρυφη κατεύθυνση.

    Τα σύμβολα Image και/ή Image υποδεικνύουν έγκριση σύμφωνα με το παράρτημα 7 και/ή έγκριση ως πλήρους διάταξης όπως καθίσματα, διαχωριστικά τοιχώματα κ.λπ. Τα συμπληρωματικά σύμβολα χρησιμοποιούνται μόνον εφόσον χρειάζεται.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6

    Δοκιμή προσδιορισμού της ταχύτητας καύσης των υλικών κατά την οριζόντια κατεύθυνση

    1.   Δειγματοληψία και αρχές που την διέπουν

    1.1.   Στην περίπτωση ισότροπου υλικού υποβάλλονται στη δοκιμή πέντε δείγματα ενώ στην περίπτωση μη ισότροπου υλικού υποβάλλονται στη δοκιμή δέκα δείγματα (πέντε για κάθε διεύθυνση).

    1.2.   Τα δείγματα λαμβάνονται από τα υλικά για τα οποία εκτελείται η δοκιμή. Για τα υλικά με διαφορετικές ταχύτητες καύσης προς διαφορετικές κατευθύνσεις, πρέπει να εκτελείται η αντίστοιχη δοκιμή για κάθε κατεύθυνση. Τα δείγματα πρέπει να λαμβάνονται και να τοποθετούνται στη συσκευή δοκιμής κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μετριέται η μέγιστη ταχύτητα καύσης. Αν ένα υλικό παρέχεται σε τυποποιημένο πλάτος λαμβάνεται δείγμα μήκους τουλάχιστον 500 mm που καλύπτει όλο το πλάτος. Τα δείγματα λαμβάνονται κατά τρόπο ώστε να απέχουν τουλάχιστον 100 mm από το άκρο του τεμαχίου και να είναι σε ίση απόσταση μεταξύ τους. Οι διαστάσεις των δειγμάτων των προϊόντων που έχουν υποστεί τελική επεξεργασία, πρέπει να λαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο, εφόσον το επιτρέπει η μορφή του προϊόντος. Όταν το πάχος του προϊόντος είναι μεγαλύτερο από 13 mm, πρέπει να μειώνεται στη διάσταση αυτή μέσω μηχανικής επεξεργασίας της επιφάνειας που δεν είναι εκτεθειμένη προς το θάλαμο των επιβατών. Εάν αυτό είναι αδύνατο, η δοκιμή πραγματοποιείται, σε συμφωνία με την Τεχνική Υπηρεσία, στο αρχικό πάχος του υλικού, το οποίο πρέπει να αναφέρεται στην έκθεση δοκιμής.

    Τα σύνθετα υλικά (βλ. παράγραφο 6.1.3) δοκιμάζονται σαν να ήταν ομοιόμορφης κατασκευής. Στην περίπτωση υλικών που αποτελούνται από αλληλοεπιτιθέμενα στρώματα διαφορετικής σύστασης που δεν είναι σύνθετα υλικά, πρέπει να δοκιμάζονται, ξεχωριστά, όλα τα στρώματα υλικού που περιλαμβάνονται μέχρι βάθους 13 mm από την επιφάνεια που βλέπει προς τον θάλαμο των επιβατών.

    1.3.   Το δείγμα κρατιέται οριζόντια σε φορείο σχήματος U και εκτίθεται στη δράση καθορισμένης φλόγας επί 15 δευτερόλεπτα σε θάλαμο καύσης, με τη φλόγα να δρα στο ελεύθερο άκρο του δείγματος. Με τη δοκιμή προσδιορίζεται, αφενός, εάν και πότε σβήνει η φλόγα και, αφετέρου, ο χρόνος μέσα στον οποίο η φλόγα διατρέχει μια μετρούμενη απόσταση.

    2.   Συσκευή δοκιμής

    Θάλαμος καύσης (σχήμα 1), κατά προτίμηση από ανοξείδωτο χάλυβα και με διαστάσεις που δίδονται στο σχήμα 2. Η πρόσοψη του θαλάμου φέρει πυρίμαχη θυρίδα παρατήρησης, η οποία μπορεί να καλύπτει την πρόσοψη και η οποία μπορεί να είναι κατασκευασμένη ως φάτνωμα πρόσβασης.

    Ο πυθμένας του θαλάμου φέρει οπές αερισμού, ενώ στο επάνω μέρος υπάρχει γύρω-γύρω μια σχισμή αερισμού. Ο θάλαμος καύσης στηρίζεται σε τέσσερα πόδια, ύψους 10 mm.

    Ο θάλαμος μπορεί να έχει στο ένα άκρο οπή για την εισαγωγή του φορείου δείγματος. Στο αντίθετο άκρο, υπάρχει τρύπα για την παροχή αερίου. Το τηκόμενο υλικό πέφτει σε ένα δίσκο (βλ. σχήμα 3) τοποθετημένο στον πυθμένα του θαλάμου μεταξύ οπών αερισμού χωρίς να καλύπτεται καμία οπή.

    Σχήμα 1

    Παράδειγμα θαλάμου καύσης με φορείο δείγματος και δίσκο στάλαξης

    Image

    Σχήμα 2

    Παράδειγμα θαλάμου καύσης

    (Διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα)

    Image

    Σχήμα 3

    Τυπικός δίσκος στάλαξης

    (Διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα)

    Image

    Φορείο δείγματος που αποτελείται από δύο μεταλλικές πλάκες σχήματος U ή από πλαίσια από μη διαβρωνόμενο υλικό. Οι διαστάσεις δίνονται στο σχήμα 4.

    Η κάτω πλάκα φέρει ακίδες ενώ η πάνω πλάκα φέρει αντίστοιχες οπές για να διασφαλίζεται η σταθερή συγκράτηση του δείγματος. Οι ακίδες χρησιμεύουν επίσης ως σημεία μέτρησης στην αρχή και στο τέλος της απόστασης καύσης.

    Πάνω από το σχήματος U πλαίσιο πυθμένα (βλ. σχήμα 5) υπάρχει ένα στήριγμα με τη μορφή θερμοανθεκτικών συρμάτων διαμέτρου 0,25 mm αναπεπταμένων στο πλαίσιο σε διαστήματα 25 mm.

    Το επίπεδο της κάτω πλευράς των δειγμάτων βρίσκεται 178 mm πάνω από την πλάκα δαπέδου. Η απόσταση μεταξύ του άκρου του φορείου δείγματος και του τοιχώματος του θαλάμου πρέπει να είναι 22 mm. Η απόσταση μεταξύ των διαμήκων πλευρών του φορείου δείγματος και του θαλάμου πρέπει να είναι 50 mm (όλες οι διαστάσεις που αναφέρονται είναι εσωτερικές). (Βλ. σχήματα 1 και 2).

    Σχήμα 4

    Παράδειγμα φορείου δείγματος

    (Διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα)

    Image

    Σχήμα 5

    Παράδειγμα τομής του κάτω πλαισίου σχήματος U για τη στήριξη συρμάτων

    (Διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα)

    Image

    2.3.   Καυστήρας αερίου

    Η μικρή πηγή ανάφλεξης είναι ένας καυστήρας Bunsen με εσωτερική διάμετρο 9,5 ±0,5 mm. Βρίσκεται στον θάλαμο δοκιμής έτσι ώστε το κέντρο του ακροφυσίου του να είναι 19 mm κάτω από το κέντρο της πυθμενικής ακμής του ανοικτού άκρου του δείγματος (βλ. σχήμα 2).

    2.4.   Αέριο δοκιμής

    Tο αέριο που παρέχεται στον καυστήρα έχει θερμογόνο δύναμη περίπου 38 MJ/m3 (π.χ. φυσικό αέριο).

    2.5.   Μεταλλική χτένα, μήκους τουλάχιστον 110 mm, με επτά έως οκτώ λεία στρογγυλευμένα δόντια ανά 25 mm.

    2.6.   Χρονόμετρο, με ακρίβεια 0,5 δευτερόλεπτα.

    2.7.   Απαγωγός. Ο θάλαμος καύσης μπορεί να είναι τοποθετημένος μέσα σε απαγωγό υπό την προϋπόθεση ότι ο εσωτερικός όγκος είναι τουλάχιστον 20 φορές, αλλά όχι περισσότερο από 110 φορές, μεγαλύτερος από τον όγκο του θαλάμου καύσης και υπό την προϋπόθεση ότι καμία από τις διαστάσεις ύψους, πλάτους ή μήκους του απαγωγού μεμονωμένη, δεν είναι μεγαλύτερη από 2,5 φορές από κάποια από τις άλλες δύο διαστάσεις. Πριν από τη δοκιμή, πρέπει να μετριέται σε απόσταση 100 mm μπροστά και πίσω από την τελική θέση όπου θα τοποθετηθεί ο θάλαμος καύσης, η κατακόρυφη ταχύτητα του αέρα μέσω του απαγωγού. Αυτή πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 0,10 και 0,30 m/s για να αποφεύγεται πιθανή δημιουργία δυσκολιών, από τα προϊόντα καύσης, στον χειριστή. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί απαγωγός με φυσικό εξαερισμό και κατάλληλη ταχύτητα αέρα.

    3.   Δείγματα

    3.1.   Σχήμα και διαστάσεις

    Το σχήμα και οι διαστάσεις των δειγμάτων δίνονται στο σχήμα 6. Το πάχος του δείγματος αντιστοιχεί στο πάχος του προς δοκιμή προϊόντος. Δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 13 mm. Εφόσον το επιτρέπει η λήψη του δείγματος, το δείγμα πρέπει να έχει σταθερή διατομή σε όλο του το μήκος.

    Σχήμα 6

    Δείγμα

    (Διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα)

    Image

    3.1.2.   Εάν το σχήμα και οι διαστάσεις ενός προϊόντος δεν επιτρέπουν τη λήψη δείγματος με το δεδομένο μέγεθος, πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθες ελάχιστες διαστάσεις:

    α)

    για δείγματα πλάτους 3 έως 60 mm, το μήκος πρέπει να είναι 356 mm. Στην περίπτωση αυτή, το υλικό δοκιμάζεται κατά το πλάτος του προϊόντος·

    β)

    στα δείγματα πλάτους 60 έως 100 mm, το μήκος πρέπει να είναι τουλάχιστον 138 mm. Στην περίπτωση αυτή, η δυνητική απόσταση καύσης αντιστοιχεί στο μήκος του δείγματος, με τη μέτρηση να αρχίζει στο πρώτο σημείο μέτρησης.

    3.2.   Εγκλιματισμός

    Τα δείγματα εγκλιματίζονται για 24 ώρες τουλάχιστον αλλά όχι περισσότερο από 7 ημέρες σε θερμοκρασία 23 °C + 2 °C και σχετική υγρασία 50 + 5 % και διατηρούνται στις συνθήκες αυτές μέχρι αμέσως πριν από τη δοκιμή.

    4.   Διαδικασία

    4.1.   Τα δείγματα με χνουδωτή ή φουντωτή επιφάνεια τοποθετούνται σε μια επίπεδη επιφάνεια και χτενίζονται δύο φορές αντίθετα στην τρίχα χρησιμοποιώντας τη χτένα (παράγραφος 2.5)

    4.2.   Το δείγμα τοποθετείται στο φορείο δείγματος (παράγραφος 2.2) έτσι ώστε η εκτεθειμένη πλευρά να είναι προς τα κάτω στη φλόγα.

    4.3.   Η φλόγα του αερίου ρυθμίζεται σε ύψος 38 mm χρησιμοποιώντας το σημάδι στον θάλαμο, κλείνοντας την εισαγωγή αέρα του καυστήρα. Πριν από την έναρξη της πρώτης δοκιμής, η φλόγα διατηρείται τουλάχιστον 1 λεπτό ώστε να σταθεροποιηθεί η έντασή της.

    4.4.   Το φορείο δείγματος προωθείται στον θάλαμο καύσης έτσι ώστε το άκρο του δείγματος να εκτεθεί στη φλόγα και 15 δευτερόλεπτα αργότερα διακόπτεται η παροχή αερίου.

    4.5.   Η έναρξη μέτρησης του χρόνου καύσης πραγματοποιείται τη χρονική στιγμή κατά την οποία η φλόγα διέρχεται από το πρώτο σημείο μέτρησης. Παρατηρείται η διάδοση της φλόγας στην πλευρά που καίγεται ταχύτερα από την άλλη (πάνω ή κάτω πλευρά).

    4.6.   Η μέτρηση του χρόνου καύσης ολοκληρώνεται, όταν η φλόγα έχει φθάσει στο τελευταίο σημείο μέτρησης ή όταν η φλόγα σβήσει πριν φθάσει στο τελευταίο σημείο μέτρησης. Εάν η φλόγα δεν φθάσει στο τελευταίο σημείο μέτρησης, μετριέται η καμένη απόσταση μέχρι το σημείο όπου έσβησε η φλόγα. Καμένη απόσταση είναι το αποσυντεθειμένο μέρος του δείγματος, το οποίο έχει καταστραφεί στην επιφάνειά του ή στο εσωτερικό από την καύση.

    4.7.   Εφόσον το δείγμα δεν αναφλεγεί ή δεν συνεχίσει να καίγεται αφού έχει σβήσει ο καυστήρας, ή όταν η φλόγα σβήσει πριν φθάσει στο πρώτο σημείο μέτρησης, έτσι ώστε να μην μετρηθεί χρόνος καύσης, ως ταχύτητα καύσης στην έκθεση δοκιμής σημειώνεται 0 mm/min.

    4.8.   Όταν γίνεται σειρά δοκιμών ή επαναληπτικών δοκιμών, διασφαλίζεται ότι ο θάλαμος καύσης και το φορείο δείγματος έχουν μέγιστη θερμοκρασία 30 °C πριν από την έναρξη της επόμενης δοκιμής.

    5.   Υπολογισμός

    Η ταχύτητα καύσης, B (1), σε χιλιοστόμετρα ανά λεπτό, δίνεται από τον τύπο:

    B = 60 s/t

    όπου:

    s

    =

    η καμένη απόσταση σε χιλιοστόμετρα·

    t

    =

    ο χρόνος, σε δευτερόλεπτα, για την καύση της απόστασης s


    (1)  Η ταχύτητα καύσης (Β) για κάθε δείγμα υπολογίζεται μόνο στην περίπτωση όπου η φλόγα φθάνει στο τελευταίο σημείο μέτρησης ή στο άκρο του δείγματος.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 7

    Δοκιμή προσδιορισμού της συμπεριφοράς των υλικών κατά την τήξη

    1.   Δειγματοληψία και αρχές που την διέπουν

    1.1.   Υποβάλλονται στη δοκιμή τέσσερα δείγματα, και για τις δύο όψεις (εάν δεν είναι ίδιες).

    1.2.   Το δείγμα τοποθετείται σε οριζόντια θέση και εκτίθεται σε ηλεκτρικό θερμαντικό σώμα. Κάτω από το δείγμα τοποθετείται υποδοχέας για τη συλλογή των σταγόνων που προκύπτουν. Στον υποδοχέα τοποθετείται ποσότητα βαμβακιού για να ελέγχεται αν κάποια σταγόνα φλέγεται.

    2.   Συσκευή δοκιμής

    Η συσκευή δοκιμής αποτελείται από (σχέδιο 1):

    α)

    ένα ηλεκτρικό θερμαντικό σώμα·

    β)

    ένα στήριγμα του δείγματος με σχάρα·

    γ)

    έναν υποδοχέα (για τις προκύπτουσες σταγόνες)·

    δ)

    ένα στήριγμα (για τη συσκευή)·

    2.1.   Η πηγή θερμότητας είναι ηλεκτρικό θερμαντικό σώμα με ωφέλιμη ισχύ 500 W. Η ακτινοβολούσα επιφάνεια πρέπει να είναι από διαφανή πλάκα χαλαζία με διάμετρο 100 ± 5 mm.

    Η ακτινοβολούμενη θερμότητα από τη συσκευή, μετρούμενη σε επιφάνεια φερόμενη παράλληλα στην επιφάνεια του θερμαντικού σώματος σε απόσταση 30 mm, ανέρχεται σε 3 W/cm2.

    2.2.   Βαθμονόμηση

    Για τη βαθμονόμηση του θερμαντικού σώματος, χρησιμοποιείται ροόμετρο θερμότητας τύπου Gardon (φύλλο) με εύρος σχεδιασμού που δεν υπερβαίνει τα 10 W/cm2. Ο δεχόμενος την ακτινοβολία και, ενδεχομένως, σε μικρό βαθμό μεταφορά στόχος, είναι επίπεδος, κυκλικός, με διάμετρο όχι μεγαλύτερη από 10 mm και επικαλυμμένος με ανθεκτικό ματ μαύρο φινίρισμα.

    Ο στόχος περιέχεται σε ψυχόμενο με νερό σώμα, η εμπρόσθια επιφάνεια του οποίου είναι από καλοστιλβωμένο μέταλλο, επίπεδο, συμπίπτουσα με το επίπεδο του στόχου και κυκλική, με διάμετρο περίπου 25 mm.

    Η ακτινοβολία δεν πρέπει να διέρχεται μέσω οποιουδήποτε ανοίγματος πριν φθάσει στον στόχο.

    Το όργανο πρέπει να είναι γερό, απλό στην εγκατάσταση και χρήση, μη ευαίσθητο σε ελκυσμούς και σταθερό στη βαθμονόμηση. Το όργανο πρέπει να έχει ακρίβεια της τάξης του ±3 % και επαναληψιμότητα 0,5 %.

    Η βαθμονόμηση του ροομέτρου θερμότητας ελέγχεται οποτεδήποτε πραγματοποιείται αναβαθμονόμηση του θερμαντικού σώματος, συγκρίνοντάς το με όργανο που χρησιμεύει ως πρότυπο αναφοράς και το οποίο δεν χρησιμοποιείται για κανέναν άλλο σκοπό.

    Το πρότυπο αναφοράς βαθμονομείται πλήρως σε ετήσια διαστήματα σύμφωνα με ένα εθνικό πρότυπο.

    2.2.1.   Έλεγχος βαθμονόμησης

    Η ακτινοβολία που παράγεται από την εισερχόμενη ισχύ, που η αρχική βαθμονόμηση έχει δείξει ότι αντιστοιχεί σε ακτινοβολία 3 W/cm2 ελέγχεται συχνά (τουλάχιστον μια φορά κάθε 50 ώρες λειτουργίας) και η συσκευή αναβαθμονομείται, εάν ο έλεγχος αυτός αποκαλύψει απόκλιση μεγαλύτερη από 0,06 W/cm2.

    2.2.2.   Διαδικασία βαθμονόμησης

    Η συσκευή τοποθετείται σε περιβάλλον απαλλαγμένο ουσιαστικώς από ρεύματα αέρα (όχι περισσότερο από 0,2 m/s).

    Το ροόμετρο θερμότητας τοποθετείται στη συσκευή στη θέση του δείγματος έτσι ώστε ο στόχος του ροομέτρου θερμότητας να βρίσκεται στο κέντρο της επιφάνειας του θερμαντικού σώματος.

    Το ροόμετρο συνδέεται με το ρεύμα και ρυθμίζεται η ισχύς της διάταξης ελέγχου στο απαιτούμενο επίπεδο για την παραγωγή ακτινοβολίας 3 W/cm2 στο κέντρο της επιφάνειας του θερμαντικού σώματος. Οποιαδήποτε προσαρμογή της μονάδας ισχύος για τη λήψη 3 W/cm2 πρέπει να ακολουθείται από περίοδο πέντε λεπτών χωρίς περαιτέρω ρύθμιση για την εξασφάλιση ισορροπίας.

    2.3.   Το στήριγμα για τα δείγματα είναι μεταλλικός δακτύλιος (σχήμα 1). Στην κορυφή του στηρίγματος αυτού είναι τοποθετημένη εσχάρα, κατασκευασμένη από σύρμα ανοξείδωτου χάλυβα, με τις ακόλουθες διαστάσεις:

    α)

    εσωτερική διάμετρος: 118 mm,

    β)

    μέγεθος οπών: 2,10 mm2

    γ)

    διάμετρος ανοξείδωτου σύρματος: 0,70 mm.

    2.4.   Ο υποδοχέας αποτελείται από έναν κυλινδρικό σωλήνα εσωτερικής διαμέτρου 118 mm και ύψους 12 mm. Ο υποδοχέας πληρώνεται με βαμβάκι.

    2.5.   Μια κατακόρυφη στήλη στηρίζει τα αντικείμενα που ορίζονται στις παραγράφους 2.1, 2.3 και 2.4.

    Το θερμαντικό σώμα τοποθετείται στην κορυφή του στηρίγματος με τρόπο ώστε η ακτινοβολούσα επιφάνεια να είναι οριζόντια και η ακτινοβολία να έχει κατεύθυνση προς τα κάτω.

    Στη στήλη υπάρχει ένας μοχλός/πεντάλ για την ανύψωση του στηρίγματος του θερμαντικού σώματος αργά. Πρέπει να υπάρχει, επίσης, μια λαβή για να μπορεί το θερμαντικό σώμα να επαναφέρεται στην κανονική του θέση.

    Οι άξονες του θερμαντικού σώματος, του στηρίγματος του δείγματος και του υποδοχέα πρέπει να συμπίπτουν όταν ευρίσκονται στην κανονική θέση.

    3.   Δείγματα

    Τα δείγματα δοκιμής πρέπει να είναι: 70 mm × 70 mm. Δείγματα λαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο και από τελικά προϊόντα, όταν το σχήμα του προϊόντος το επιτρέπει. Όταν το πάχος του προϊόντος είναι μεγαλύτερο από 13 mm, πρέπει να μειώνεται στα 13 mm με μηχανική επεξεργασία της επιφάνειας που δεν βλέπει προς τον θάλαμο των επιβατών. Εάν αυτό είναι αδύνατο, η δοκιμή πραγματοποιείται, σε συμφωνία με την Τεχνική Υπηρεσία, στο αρχικό πλάτος του υλικού, το οποίο πρέπει να αναφέρεται στην έκθεση δοκιμής.

    Τα σύνθετα υλικά (βλ. παράγραφο 6.1.3 του κανονισμού) δοκιμάζονται ως εάν να ήταν ομοιόμορφης κατασκευής.

    Στην περίπτωση υλικών που αποτελούνται από αλληλοεπιτιθέμενα στρώματα διαφορετικής σύστασης που δεν είναι σύνθετα υλικά, πρέπει να δοκιμάζονται, ξεχωριστά, όλα τα στρώματα υλικού που περιλαμβάνονται μέχρι βάθους 13 mm από την επιφάνεια που βλέπει προς τον θάλαμο των επιβατών.

    Η συνολική μάζα του δείγματος πρέπει να είναι τουλάχιστον 2 g. Εάν η μάζα ενός δείγματος είναι μικρότερη, τότε προστίθεται ένας ικανός αριθμός δειγμάτων.

    Αν οι δύο επιφάνειες του υλικού διαφέρουν, τότε εκτελούνται δοκιμές και για τις δύο επιφάνειες, δηλαδή χρησιμοποιούνται 8 δείγματα. Τα δείγματα και το βαμβάκι εγκλιματίζονται για 24 τουλάχιστον ώρες σε θερμοκρασία 23 °C ± 2 °C και σχετική υγρασία 50 ± 5 % και διατηρούνται υπό τις συνθήκες αυτές μέχρι αμέσως πριν από τη δοκιμασία.

    4.   Διαδικασία

    Το δείγμα τοποθετείται στο στήριγμα και το τελευταίο τοποθετείται κατά τρόπον ώστε η απόσταση μεταξύ της επιφάνειας του θερμαντικού σώματος και της πάνω πλευράς του δείγματος να είναι 30 mm.

    Ο υποδοχέας, μαζί με το βαμβάκι, τοποθετείται κάτω από τη σχάρα του στηρίγματος σε απόσταση 300 mm.

    Το θερμαντικό σώμα τίθεται παράπλευρα, έτσι ώστε να μη μπορεί να ακτινοβολεί στο δείγμα και τίθεται σε λειτουργία. Όταν είναι σε πλήρη απόδοση, τοποθετείται πάνω από το δείγμα και αρχίζει η χρονομέτρηση.

    Εάν το υλικό τήκεται ή παραμορφώνεται, το ύψος του θερμαντικού σώματος τροποποιείται ώστε η απόσταση να διατηρηθεί στα 30 mm.

    Εάν το υλικό αναφλεγεί, το θερμαντικό σώμα τοποθετείται παράπλευρα τρία δευτερόλεπτα αργότερα. Επαναφέρεται στη θέση του όταν η φλόγα σβήσει και επαναλαμβάνεται η ίδια διαδικασία όσο συχνά χρειάζεται κατά τη διάρκεια των πρώτων πέντε λεπτών της δοκιμής.

    Μετά το πέμπτο λεπτό της δοκιμής:

    i)

    εάν το δείγμα έχει σβήσει (είτε ανεφλέγη είτε όχι κατά τη διάρκεια των πρώτων πέντε λεπτών της δοκιμής), το σώμα αφήνεται στη θέση του έστω κι αν το δείγμα επαναναφλεγεί,

    ii)

    εάν το υλικό καίγεται, αναμένουμε να σβήσει πριν επαναφέρουμε το θερμαντικό σώμα στη θέση του.

    Σε κάθε περίπτωση, η δοκιμή πρέπει να συνεχιστεί για πέντε λεπτά ακόμη.

    5.   Αποτελέσματα

    Στην έκθεση της δοκιμής καταγράφονται τα παρατηρηθέντα φαινόμενα, όπως:

    i)

    η πτώση σταγόνων, εάν υπάρξει, φλεγόμενων ή μη,

    ii)

    εάν έχει σημειωθεί ανάφλεξη του βαμβακιού.

    Σχήμα 1

    (Διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα)

    Image


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 8

    Δοκιμή προσδιορισμού της ταχύτητας καύσης των υλικών κατά την κατακόρυφη κατεύθυνση

    1.   ΔΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΤΗ ΔΙΕΠΟΥΝ

    1.1.   Στην περίπτωση ισοτροπικού υλικού υποβάλλονται σε δοκιμή τρία δείγματα, ενώ στην περίπτωση μη ισοτροπικού υλικού υποβάλλονται σε δοκιμή έξι δείγματα.

    1.2.   Η δοκιμή αυτή συνίσταται στην έκθεση δειγμάτων, συγκρατούμενων σε κατακόρυφη θέση, σε φλόγα και προσδιορισμό της ταχύτητας διάδοσης της φλόγας επάνω στο προς δοκιμή υλικό.

    2.   ΣΥΣΚΕΥΗ ΔΟΚΙΜΗΣ

    Η συσκευή δοκιμής αποτελείται από:

    α)

    φορείο δείγματος·

    β)

    καυστήρα·

    γ)

    σύστημα εξαερισμού για την απαγωγή των αερίων και των προϊόντων καύσης·

    δ)

    ιχνάριο·

    ε)

    νήματα ενδείξεων μερσεριζέ από άσπρο βαμβάκι με μέγιστη γραμμική πυκνότητα 50 tex.

    2.1.   Το φορείο δείγματος αποτελείται από ένα ορθογώνιο πλαίσιο ύψους 560 mm και έχει δύο στέρεα συνδεδεμένες παράλληλες ράβδους σε απόσταση 150 mm μεταξύ τους όπου υπάρχουν ακίδες για την τοποθέτηση του δείγματος δοκιμής το οποίο βρίσκεται σε ένα επίπεδο τουλάχιστον 20 mm από το πλαίσιο. Οι ακίδες έχουν διάμετρο 2 mm κατ’ ανώτατο όριο και μήκος τουλάχιστον 27 mm. Οι ακίδες τοποθετούνται στις παράλληλες ράβδους όπως φαίνεται στο σχήμα 1. Το πλαίσιο προσαρμόζεται σε κατάλληλο στήριγμα ώστε οι ράβδοι να διατηρούνται σε κατακόρυφη θέση κατά τη διάρκεια της δοκιμής (προκειμένου το δείγμα πάνω στις ακίδες να βρίσκεται σε επίπεδο μακριά από το πλαίσιο, κοντά στις ακίδες είναι δυνατόν να υπάρχουν διαχωριστικά διαμέτρου 2 mm).

    2.2.   Ο καυστήρας περιγράφεται στο σχήμα 3.

    Το αέριο τροφοδοσίας του καυστήρα μπορεί να είναι προπάνιο ή βουτάνιο, που διατίθεται στο εμπόριο.

    Ο καυστήρας τοποθετείται μπροστά αλλά κάτω από το δείγμα, έτσι ώστε να βρίσκεται σε επίπεδο διερχόμενο μέσω του κατακόρυφου κεντρικού άξονα του δείγματος και κάθετα στην επιφάνειά του (βλ. σχήμα 2), έτσι ώστε ο διαμήκης άξονας να κλίνει προς τα άνω υπό γωνία 30° ως προς την κατακόρυφο προς το κάτω άκρο του δείγματος. Η απόσταση μεταξύ του ακροφύσιου του καυστήρα και του κατώτερου άκρου του δείγματος πρέπει να είναι 20 mm.

    2.3.   Η συσκευή δοκιμής είναι δυνατόν να τοποθετείται μέσα σε απαγωγό υπό την προϋπόθεση ότι ο εσωτερικός όγκος είναι τουλάχιστον 20 φορές, αλλά όχι περισσότερο από 110 φορές, μεγαλύτερος από τον όγκο της συσκευής δοκιμής και υπό την προϋπόθεση ότι καμία από τις διαστάσεις ύψους, πλάτους ή μήκους του απαγωγού, δεν είναι περισσότερο από 2,5 φορές μεγαλύτερη από κάποια από τις άλλες δύο διαστάσεις. Πριν από τη δοκιμή μετριέταιη κατακόρυφη ταχύτητα του αέρα που διέρχεται από τον απαγωγό, σε δύο σημεία που ευρίσκονται 100 mm έμπροσθεν και όπισθεν της θέσης του θαλάμου καύσης. Η ταχύτητα αυτή πρέπει να ευρίσκεται μεταξύ των τιμών 0,10 και 0,30 m/s, ώστε να αποφεύγεται πιθανή δυσφορία του χειριστή λόγω των προϊόντων καύσης. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται απαγωγός με φυσικό εξαερισμό και κατάλληλη ταχύτητα αέρα.

    2.4.   Πρέπει να χρησιμοποιείται ένα επίπεδο και άκαμπτο ιχνάριο κατασκευασμένο από κατάλληλο υλικό ανάλογων διαστάσεων με το μέγεθος του δείγματος. Στο ιχνάριο ανοίγονται οπές διαμέτρου 2 mm περίπου διατεταγμένες έτσι ώστε οι αποστάσεις μεταξύ των κέντρων των οπών να αντιστοιχούν στις αποστάσεις μεταξύ των ακίδων στα πλαίσια (βλ. σχήμα 1). Οι οπές βρίσκονται σε θέσεις συμμετρικές ως προς τον κατακόρυφο άξονα συμμετρίας του ιχναρίου.

    3.   ΔΕΙΓΜΑΤΑ

    3.1.   Οι διαστάσεις των δειγμάτων είναι: 560 × 170 mm.

    3.2.   Τα δείγματα εγκλιματίζονται για 24 ώρες τουλάχιστον σε θερμοκρασία 23 °C ± 2 °C και σχετική υγρασία 50 ± 5 % και διατηρούνται υπό τις συνθήκες αυτές μέχρι αμέσως πριν από τη δοκιμασία.

    4.   ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

    4.1.   Η δοκιμή πραγματοποιείται σε ατμόσφαιρα με θερμοκρασία μεταξύ 10 °C και 30 °C και σχετική υγρασία μεταξύ 15 % και 80 %.

    4.2.   Ο καυστήρας προθερμαίνεται για 2 λεπτά. Το ύψος της φλόγας ρυθμίζεται στα 40 ± 2 mm μετρούμενα ως η απόσταση μεταξύ της κορυφής του σωλήνα του καυστήρα και της κορυφής του κίτρινου τμήματος της φλόγας, όταν ο καυστήρας είναι προσανατολισμένος κατακόρυφα και η φλόγα θεάται σε αμυδρό φως.

    4.3.   Το δείγμα τοποθετείται στις ακίδες του πλαισίου δοκιμής με τρόπο ώστε οι ακίδες να διέρχονται από τα σημεία που διακρίνονται από το ιχνάριο και ώστε το δείγμα να ευρίσκεται σε απόσταση 20 mm από το πλαίσιο. Το πλαίσιο τοποθετείται στο στήριγμα ώστε το δείγμα να βρίσκεται σε κατακόρυφη θέση.

    4.4.   Τα νήματα ενδείξεων προσαρμόζονται οριζόντια, εμπρός από το δείγμα και στις θέσεις που υποδεικνύονται στο σχήμα 1. Σε κάθε θέση, στερεώνεται μια θηλιά κλωστής έτσι ώστε τα δύο τμήματα να απέχουν 1 mm και 5 mm από το επίπεδο της πρόσοψης του δείγματος.

    Κάθε θηλιά συνδέεται με κατάλληλη συσκευή χρονομέτρησης. Τα νήματα πρέπει να βρίσκονται υπό κατάλληλη ένταση ώστε να διατηρείται η σχετική τους θέση ως προς το δείγμα.

    4.5.   Η φλόγα εφαρμόζεται στο δείγμα για 5 δευτερόλεπτα. Θεωρείται ότι έχει επέλθει ανάφλεξη, εάν το δείγμα εξακολουθεί να φλέγεται για 5 δευτερόλεπτα μετά την απομάκρυνση της φλόγας ανάφλεξης. Εάν δεν επέλθει ανάφλεξη, η φλόγα εφαρμόζεται για 15 δευτερόλεπτα σε άλλο εγκλιματισμένο δείγμα.

    4.6.   Εάν οποιοδήποτε αποτέλεσμα σε οποιαδήποτε σειρά τριών δειγμάτων υπερβαίνει το ελάχιστο αποτέλεσμα κατά 50 %, τότε υποβάλλεται σε δοκιμή άλλη μια σειρά τριών δειγμάτων σε σχέση με αυτή την κατεύθυνση ή όψη. Εάν ένα ή δύο δείγματα σε οποιαδήποτε σειρά τριών δειγμάτων δεν καταφέρει να καεί έως το επάνω νήμα ένδειξης, τότε υποβάλλεται σε δοκιμή άλλη μια σειρά τριών δειγμάτων σε σχέση με αυτή την κατεύθυνση ή όψη.

    4.7.   Μετριούνται οι ακόλουθοι χρόνοι σε δευτερόλεπτα:

    α)

    ο χρόνος μεταξύ της έναρξης της εφαρμογής της φλόγας ανάφλεξης και της αποκοπής του πρώτου νήματος ένδειξης (t1

    β)

    ο χρόνος μεταξύ της έναρξης της εφαρμογής της φλόγας ανάφλεξης και της αποκοπής του δεύτερου νήματος ένδειξης (t2

    γ)

    ο χρόνος μεταξύ της έναρξης της εφαρμογής της φλόγας ανάφλεξης και της αποκοπής του τρίτου νήματος ένδειξης (t3).

    5.   ΑΠΟΤΕΛΈΣΜΑΤΑ

    Στην έκθεση της δοκιμής καταγράφονται τα παρατηρηθέντα φαινόμενα, στα οποία περιλαμβάνονται:

    i)

    οι χρονικές διάρκειες της καύσης: t1, t2 και t3 σε δευτερόλεπτα, και

    ii)

    τα αντίστοιχα μήκη των καμένων αποστάσεων: d1, d2 και d3 σε mm.

    Η ταχύτητα καύσης V1 και οι ταχύτητες V2 και V3, κατά περίπτωση, υπολογίζονται (για κάθε δείγμα, εάν η φλόγα φθάσει τουλάχιστον το πρώτο νήμα ένδειξης) ως εξής:

    Vi = 60 di/ti (mm/min)

    Λαμβάνεται υπόψη η υψηλότερη ταχύτητα καύσης V1, V2 και V3.

    Σχήμα 1

    Φορείο δείγματος

    (Διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα)

    Image

    Σχήμα 2

    Θέση καυστήρα κατά την ανάφλεξη

    Image

    Σχήμα 3

    Καυστήρας αερίου

    (Διαστάσεις σε χιλιοστόμετρα)

    Image


    Top