(1)

O κανονισμός (ΕΕ) 2018/1240 θέσπισε το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών και Αδειοδότησης Ταξιδιού (στο εξής: ETIAS), το οποίο εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών που δεν υποχρεούνται να διαθέτουν θεώρηση για να εισέλθουν στο έδαφος των κρατών μελών.

(2)

Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι ο καθορισμός των τεχνικών προδιαγραφών για την εφαρμογή των προϋποθέσεων διατήρησης δεδομένων που προβλέπονται στο άρθρο 24 παράγραφος 6 στοιχείο γ) σημείο ii) και στο άρθρο 54 παράγραφος 1 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1240, ώστε να καταστούν δυνατές οι αυτοματοποιημένες επαληθεύσεις που βασίζονται στην ευρωπαϊκή πύλη αναζήτησης («ESP»).

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 24 παράγραφος 6 και το άρθρο 54 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1240, το κεντρικό σύστημα ETIAS θα πρέπει να επαληθεύει τακτικά και αυτομάτως ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη διατήρηση των φακέλων αιτήσεων.

(4)

Για την εκπλήρωση αυτής της υποχρέωσης, το κεντρικό σύστημα ETIAS θα πρέπει να τηρεί την περίοδο διατήρησης του φακέλου αίτησης, δηλαδή πέντε έτη από την τελευταία απόφαση απόρριψης, ακύρωσης ή ανάκλησης της άδειας ταξιδιού.

(5)

Σε περίπτωση που όλα τα δεδομένα που οδήγησαν στην απόφαση απόρριψης, ακύρωσης ή ανάκλησης άδειας ταξιδιού διαγραφούν νωρίτερα από τη λήξη της πενταετούς περιόδου διατήρησης, το κεντρικό σύστημα ETIAS θα πρέπει να διαγράφει αυτομάτως τον φάκελο της αίτησης εντός τριών ημερών. Για τον λόγο αυτό, και προκειμένου να περιοριστεί ο όγκος της επεξεργασίας, το σύστημα θα πρέπει να επαληθεύει καθημερινά τη συμμόρφωση με τους κανόνες για τη διατήρηση των δεδομένων. Επιπλέον, στην περίπτωση που ένα αρχείο πρέπει να διαγραφεί, η διαγραφή θα πρέπει να πραγματοποιείται εντός τριών ημερών.

(6)

Δεδομένου ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1240 αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, σύμφωνα με το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία κοινοποίησε την απόφασή της να εφαρμόζει τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1240 στο εθνικό της δίκαιο. Ως εκ τούτου, η Δανία δεσμεύεται από την παρούσα απόφαση.

(7)

Η παρούσα απόφαση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία. Η παρούσα απόφαση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των μέτρων που προβλέπονται στην απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου (2). Ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(8)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, η παρούσα απόφαση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας που έχει συναφθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (3), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (4).

(9)

Όσον αφορά την Ελβετία, η παρούσα απόφαση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (5), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (6).

(10)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, η παρούσα απόφαση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (7), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ του Συμβουλίου (8).

(11)

Όσον αφορά την Κύπρο, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, η παρούσα απόφαση συνιστά πράξη που βασίζεται στο κεκτημένο του Σένγκεν ή συνδέεται άλλως μ’ αυτό, κατά την έννοια, αντιστοίχως, του άρθρου 3 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2003 και του άρθρου 4 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2005.

(12)

Ζητήθηκε η γνώμη του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9), ο οποίος γνωμοδότησε στις 9 Σεπτεμβρίου 2022.

(13)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της Επιτροπής Έξυπνων Συνόρων,