(1)

Το πρόγραμμα Fiscalis 2020, που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1286/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) και εκτελείται από την Επιτροπή σε συνεργασία με τα κράτη μέλη και τις συνδεδεμένες χώρες, καθώς και τα πρόδρομα αυτού προγράμματα, συνέβαλαν σημαντικά στη διευκόλυνση και την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των φορολογικών αρχών εντός της Ένωσης. Η προστιθέμενη αξία των εν λόγω προγραμμάτων, μεταξύ άλλων όσον αφορά την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των κρατών μελών και των φορολογουμένων, έχει αναγνωριστεί από τις φορολογικές αρχές των συμμετεχουσών χωρών. Οι προκλήσεις για την επόμενη δεκαετία είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν μόνο εάν τα κράτη μέλη βλέπουν πέρα από τα σύνορα της διοικητικής τους επικράτειας και συνεργάζονται εντατικά με τους ομολόγους τους.

(2)

Το πρόγραμμα Fiscalis 2020 προσφέρει στα κράτη μέλη ένα ενωσιακό πλαίσιο για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων συνεργασίας. Το εν λόγω πλαίσιο είναι οικονομικά πιο αποδοτικό από το να διαμόρφωνε κάθε κράτος μέλος μεμονωμένα πλαίσια συνεργασίας σε διμερή ή πολυμερή βάση. Επομένως, είναι σκόπιμη η διασφάλιση της συνέχισης του προγράμματος Fiscalis 2020, με τη θέσπιση νέου προγράμματος στον ίδιο τομέα, του προγράμματος Fiscalis («πρόγραμμα»).

(3)

Παρέχοντας πλαίσιο για δραστηριότητες το οποίο στηρίζει την εσωτερική αγορά, τονώνει την ανταγωνιστικότητα της Ένωσης και προστατεύει τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης και των κρατών μελών της, το πρόγραμμα αναμένεται να συμβάλλει: στη στήριξη της φορολογικής πολιτικής και στην εφαρμογή του φορολογικού δικαίου της Ένωσης· στην πρόληψη και καταπολέμηση της φορολογικής απάτης, της φοροδιαφυγής, του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού και της διπλής μη φορολόγησης· στην πρόληψη και μείωση της γραφειοκρατίας για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις στις διασυνοριακές συναλλαγές· στη στήριξη δικαιότερων και αποτελεσματικότερων φορολογικών συστημάτων· στην πλήρη αξιοποίηση του δυναμικού της εσωτερικής αγοράς και στην τόνωση του θεμιτού ανταγωνισμού στην Ένωση· στη στήριξη κοινής ενωσιακής προσέγγισης σε διεθνή φόρουμ· στη στήριξη της δημιουργίας διοικητικών ικανοτήτων των φορολογικών αρχών, μεταξύ άλλων με τον εκσυγχρονισμό των τεχνικών υποβολής εκθέσεων και λογιστικού ελέγχου· καθώς και στη στήριξη της κατάρτισης του προσωπικού των φορολογικών αρχών.

(4)

Ο παρών κανονισμός προβλέπει χρηματοδοτικό κονδύλιο για το πρόγραμμα, το οποίο αποτελεί το ποσό προνομιακής αναφοράς, κατά την έννοια του σημείου 18 της διοργανικής συμφωνίας της 16ης Δεκεμβρίου 2020 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη δημοσιονομική πειθαρχία, τη συνεργασία σε δημοσιονομικά θέματα και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση καθώς και τους νέους ιδίους πόρους, συμπεριλαμβανομένου ενός οδικού χάρτη για την εισαγωγή νέων ιδίων πόρων (4), για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κατά την ετήσια διαδικασία του προϋπολογισμού.

(5)

Προκειμένου να στηριχθεί η διαδικασία προσχώρησης και σύνδεσης τρίτων χωρών, το πρόγραμμα θα πρέπει να είναι ανοικτό στη συμμετοχή προσχωρουσών χωρών και υποψήφιων χωρών, καθώς και των δυνάμει υποψηφίων και των χωρών εταίρων της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Θα ήταν δυνατό επίσης να είναι ανοικτό σε άλλες τρίτες χώρες, σύμφωνα με τους όρους που καθορίζονται σε ειδικές συμφωνίες μεταξύ της Ένωσης και των εν λόγω χωρών, οι οποίες καλύπτουν τη συμμετοχή τους σε οποιοδήποτε ενωσιακό πρόγραμμα.

(6)

O κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) («δημοσιονομικός κανονισμός») εφαρμόζεται στο παρόν πρόγραμμα. Ο δημοσιονομικός κανονισμός θεσπίζει κανόνες για την εκτέλεση του προϋπολογισμού της Ένωσης, μεταξύ των οποίων κανόνες για τις επιχορηγήσεις, τα βραβεία, τις προμήθειες, την έμμεση διαχείριση, τα χρηματοδοτικά μέσα, τις εγγυήσεις από τον προϋπολογισμό, τη χρηματοδοτική συνδρομή και την αμοιβή εξωτερικών εμπειρογνωμόνων.

(7)

Οι δράσεις βάσει του προγράμματος Fiscalis 2020 αποδείχθηκαν επαρκείς και θα πρέπει επομένως να διατηρηθούν. Για περισσότερη απλούστευση και ευελιξία στην εκτέλεση του προγράμματος ώστε να επιτευχθούν καλύτερα οι στόχοι του, ο καθορισμός των δράσεων θα πρέπει να γίνεται μόνο σε επίπεδο συνολικότερων κατηγοριών και να παρέχεται κατάλογος ενδεικτικών παραδειγμάτων συγκεκριμένων δραστηριοτήτων, όπως συναντήσεις και παρεμφερείς ειδικές εκδηλώσεις, μεταξύ άλλων, παρουσία στα γραφεία των διοικητικών υπηρεσιών και συμμετοχή σε διοικητικές έρευνες, διαρθρωμένη συνεργασία βάσει έργων, συμπεριλαμβανομένων, κατά περίπτωση, κοινών ελέγχων και ανάπτυξης ικανοτήτων ΤΠ και πρόσβασης των φορολογικών αρχών σε διασυνδεδεμένα μητρώα. Οι δράσεις θα πρέπει επίσης να αποσκοπούν στην αντιμετώπιση θεμάτων προτεραιότητας, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος. Μέσω της συνεργασίας και της ανάπτυξης ικανοτήτων, το πρόγραμμα αναμένεται επίσης να προάγει και να στηρίζει την αφομοίωση και την αξιοποίηση της καινοτομίας με στόχο την περαιτέρω βελτίωση της ικανότητας υλοποίησης των βασικών προτεραιοτήτων στον τομέα της φορολογίας.

(8)

Λόγω της συνεχούς αύξησης της κινητικότητας των φορολογούμενων, του αριθμού των διασυνοριακών συναλλαγών, της διεθνοποίησης των χρηματοδοτικών μέσων και κατά συνέπεια του αυξημένου κινδύνου φορολογικής απάτης, φοροδιαφυγής και επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού, που όλα εκτείνονται κατά πολύ πέραν των συνόρων της Ένωσης, θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν την Ένωση ή τα κράτη μέλη προσαρμογές ή επεκτάσεις των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων για τη συνεργασία με τρίτες χώρες μη συνδεδεμένες με το πρόγραμμα και διεθνείς οργανισμούς. Πιο συγκεκριμένα, τέτοιες προσαρμογές ή επεκτάσεις θα απέφευγαν τη γραφειοκρατική επιβάρυνση από την ανάπτυξη και λειτουργία δύο παρεμφερών ηλεκτρονικών συστημάτων για τις ενωσιακές και τις διεθνείς ανταλλαγές πληροφοριών. Ως εκ τούτου, όταν δικαιολογούνται επαρκώς, τέτοιες προσαρμογές ή επεκτάσεις θα πρέπει να είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση στο πλαίσιο του προγράμματος.

(9)

Λαμβανομένης υπόψη της σημασίας της παγκοσμιοποίησης και της σημασίας της καταπολέμησης της φορολογικής απάτης, της φοροδιαφυγής και του επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού, το πρόγραμμα θα πρέπει να παρέχει τη δυνατότητα συμμετοχής σε εξωτερικούς εμπειρογνώμονες κατά την έννοια του άρθρου 238 του δημοσιονομικού κανονισμού. εμπειρογνώμονες αυτοί θα πρέπει κατά κύριο λόγο να είναι εκπρόσωποι κρατικών αρχών, περιλαμβανομένων κρατικών αρχών μη συνδεδεμένων τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών, καθώς και εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών, οικονομικών φορέων και της κοινωνίας των πολιτών. Στο εν λόγω πλαίσιο, ως λιγότερο ανεπτυγμένη χώρα θα πρέπει να νοείται τρίτη χώρα ή έδαφος εκτός ΕΕ που είναι επιλέξιμο να λαμβάνει επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια, σύμφωνα με τον σχετικό κατάλογο που δημοσιοποιείται από την Επιτροπή Αναπτυξιακής Βοήθειας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης και βασίζεται στον ορισμό των Ηνωμένων Εθνών για τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Η επιλογή των εμπειρογνωμόνων στις ομάδες εμπειρογνωμόνων θα πρέπει να βασίζεται στην απόφαση της Επιτροπής, της 30ής Μαΐου 2016, για τη θέσπιση οριζόντιων κανόνων σχετικά με τη δημιουργία και τη λειτουργία των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής. Όσον αφορά τους εμπειρογνώμονες που διορίζονται υπό την προσωπική τους ιδιότητα για να ενεργούν ανεξάρτητα για το δημόσιο συμφέρον, θα πρέπει να διασφαλίζεται από την Επιτροπή ότι οι εν λόγω εμπειρογνώμονες είναι αμερόληπτοι, ότι δεν βρίσκονται σε πιθανή σύγκρουση συμφερόντων με τις επαγγελματικές τους αρμοδιότητες και ότι οι πληροφορίες σχετικά με την επιλογή και τη συμμετοχή τους είναι διαθέσιμες στο κοινό.

(10)

Σύμφωνα με τη δέσμευση της Επιτροπής για διασφάλιση της συνοχής και της απλούστευσης των προγραμμάτων χρηματοδότησης, η οποία περιλαμβάνεται στην ανακοίνωσή της, της 19ης Οκτωβρίου 2010, με τίτλο «Η επανεξέταση του προϋπολογισμού της ΕΕ», οι πόροι θα πρέπει να χρησιμοποιούνται από κοινού με άλλα χρηματοδοτικά μέσα της Ένωσης, εάν οι δράσεις που προβλέπονται βάσει του προγράμματος επιδιώκουν στόχους κοινούς σε διάφορα χρηματοδοτικά μέσα, εξαιρουμένης της διπλής χρηματοδότησης. Οι δράσεις στο πλαίσιο του παρόντος προγράμματος θα πρέπει να διασφαλίζουν τη συνοχή στη χρήση των πόρων της Ένωσης για τη στήριξη της φορολογικής πολιτικής και των φορολογικών αρχών.

(11)

Για λόγους οικονομικής αποδοτικότητας, το πρόγραμμα οφείλει να αξιοποιήσει τις πιθανές συνέργειες με άλλα ενωσιακά μέτρα σε συναφείς τομείς, όπως είναι το Πρόγραμμα «Τελωνεία» που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/444 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6), το Πρόγραμμα της Ένωσης για την καταπολέμηση της απάτης που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/785 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (7), το πρόγραμμα για την ενιαία αγορά που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/690 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (8), τον Μηχανισμό Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/241 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9) και το Μέσο τεχνικής υποστήριξης του κανονισμού (ΕΕ) 2012/240 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10).

(12)

Οι δράσεις ανάπτυξης ικανοτήτων τεχνολογίας πληροφοριών (ΤΠ) πρόκειται να απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού του προγράμματος. Επομένως, ειδικές διατάξεις θα πρέπει να περιγράφουν τα κοινά και τα εθνικά στοιχεία των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων και να διακρίνουν μεταξύ αυτών. Επίσης, θα πρέπει να καθορίζονται με σαφήνεια τόσο το πεδίο εφαρμογής των δράσεων όσο και οι αρμοδιότητες της Επιτροπής και των κρατών μελών. Στο μέτρο του δυνατού, θα πρέπει να υπάρχει διαλειτουργικότητα μεταξύ των κοινών και εθνικών στοιχείων των ευρωπαϊκών ηλεκτρονικών συστημάτων, καθώς και συνέργειες με άλλα ηλεκτρονικά συστήματα σχετικών προγραμμάτων της Ένωσης.

(13)

Επί του παρόντος δεν προβλέπεται υποχρέωση κατάρτισης πολυετούς στρατηγικού σχεδίου για τη φορολογία για τη δημιουργία συνεκτικού και διαλειτουργικού ηλεκτρονικού περιβάλλοντος για τη φορολογία στην Ένωση. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι εν λόγω δράσεις ανάπτυξης ικανοτήτων το είναι συνεκτικές και συντονισμένες, το πρόγραμμα θα πρέπει να προβλέπει την υποχρέωση κατάρτισης τέτοιου σχεδίου, ένα εργαλείο σχεδιασμού, το οποίο θα πρέπει να μην υπερβαίνει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις σχετικές νομικές πράξεις της Ένωσης.

(14)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοστεί μέσω προγραμμάτων εργασίας. Λαμβανομένου υπόψη του μεσομακροπρόθεσμου χαρακτήρα των επιδιωκόμενων στόχων και βάσει της πείρας που έχει αποκτηθεί με το πέρασμα του χρόνου, θα πρέπει να είναι δυνατό τα προγράμματα εργασίας να καλύπτουν περισσότερα του ενός έτη. Με μετάβαση από τα ετήσια στα πολυετή προγράμματα εργασίας, καθένα εκ των οποίων δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 3 έτη, θα μειωθεί ο διοικητικός φόρτος τόσο για την Επιτροπή όσο και για τα κράτη μέλη.

(15)

Για να διασφαλιστούν ενιαίοι όροι εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11).

(16)

Σύμφωνα με τα σημεία 22 και 23 της διοργανικής συμφωνίας της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (12), το παρόν πρόγραμμα θα πρέπει να αξιολογείται με βάση πληροφορίες που θα συλλέγονται σύμφωνα με ειδικές απαιτήσεις παρακολούθησης, ενώ παράλληλα θα αποφεύγεται ο διοικητικός φόρτος, ιδίως για τα κράτη μέλη, και η υπερβολική ρύθμιση. Οι εν λόγω απαιτήσεις θα πρέπει, αν χρειάζεται, να περιλαμβάνουν μετρήσιμους δείκτες ως βάση για την αξιολόγηση των επιπτώσεων που θα έχει το πρόγραμμα στην πράξη. Οι ενδιάμεσες και τελικές αξιολογήσεις, οι οποίες θα πρέπει να διενεργούνται το αργότερο τέσσερα έτη μετά την έναρξη της υλοποίησης και την ολοκλήρωση του προγράμματος αντίστοιχα, θα πρέπει να συμβάλλουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για τα επόμενα πολυετή δημοσιονομικά πλαίσια. Οι ενδιάμεσες και τελικές αξιολογήσεις θα πρέπει επίσης να καλύπτουν τα εναπομένοντα εμπόδια για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος και να εισηγούνται βέλτιστες πρακτικές. Εκτός από τις ενδιάμεσες και τελικές αξιολογήσεις, στο πλαίσιο του συστήματος υποβολής εκθέσεων για τις επιδόσεις, θα πρέπει να εκδίδονται ετήσιες εκθέσεις προόδου για την παρακολούθηση της προόδου που σημειώνεται. Οι εκθέσεις αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν περίληψη των διδαγμάτων που έχουν αντληθεί και, κατά περίπτωση, των εμποδίων που ανέκυψαν, στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του προγράμματος που έλαβαν χώρα κατά το εν λόγω έτος.

(17)

Η Επιτροπή θα πρέπει να διοργανώνει τακτικά σεμινάρια των φορολογικών αρχών στα οποία εκπρόσωποι των δικαιούχων κρατών μελών συζητούν τα προβλήματα και προτείνουν πιθανές βελτιώσεις σχετικά με τους στόχους του προγράμματος, περιλαμβανομένης της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των φορολογικών αρχών.

(18)

Με στόχο την κατάλληλη προσαρμογή στις αλλαγές των προτεραιοτήτων φορολογικής πολιτικής, θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), όσον αφορά την τροποποίηση του καταλόγου δεικτών μέτρησης της επίτευξης των ειδικών στόχων του προγράμματος και τη συμπλήρωση του παρόντος κανονισμού με διατάξεις για τη θέσπιση πλαισίου παρακολούθησης και αξιολόγησης. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διενεργεί η Επιτροπή κατάλληλες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι δε διαβουλεύσεις να διενεργούνται σύμφωνα με τις αρχές που προβλέπονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου. Ειδικότερα, προκειμένου να εξασφαλιστεί ισότιμη συμμετοχή στην κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα ταυτόχρονα με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματική πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την κατάρτιση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

(19)

Σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό, τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13) και τους κανονισμούς (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 2988/95 (14), (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 (15) και (ΕΕ) 2017/1939 (16) του Συμβουλίου, τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης πρέπει να προστατεύονται μέσω αναλογικών μέτρων, συμπεριλαμβανομένων μέτρων σχετικά με την πρόληψη, τον εντοπισμό, τη διόρθωση και τη διερεύνηση παρατυπιών, μεταξύ των οποίων απάτες, την ανάκτηση των απολεσθέντων, αχρεωστήτως καταβληθέντων ή μη ορθώς χρησιμοποιηθέντων κονδυλίων και, όταν χρειάζεται, την επιβολή διοικητικών κυρώσεων. Ειδικότερα, σύμφωνα με τους κανονισμούς (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 και (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 883/2013, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) έχει την εξουσία να διενεργεί διοικητικές έρευνες, μεταξύ των οποίων και επιτόπιους ελέγχους και εξακριβώσεις, με στόχο να διαπιστωθεί αν υπήρξε απάτη, διαφθορά ή οποιαδήποτε άλλη παράνομη δραστηριότητα σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχει την εξουσία, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1939 να διερευνά και να διώκει αξιόποινες πράξεις που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης κατά τα οριζόμενα στην οδηγία (ΕΕ) 2017/1371 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17). Σύμφωνα με τον δημοσιονομικό κανονισμό, κάθε πρόσωπο ή οντότητα που είναι αποδέκτης κονδυλίων της Ένωσης υποχρεούται να συνεργάζεται πλήρως για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης, να παρέχει τα αναγκαία δικαιώματα και πρόσβαση στην Επιτροπή, στην OLAF, στο Ελεγκτικό Συνέδριο και, όσον αφορά τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στην ενισχυμένη συνεργασία σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1939, στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, και να διασφαλίζει ότι κάθε τρίτος που συμμετέχει στην εκτέλεση κονδυλίων της Ένωσης παρέχει ισοδύναμα δικαιώματα.

(20)

Τρίτες χώρες που είναι μέλη του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) μπορούν να συμμετέχουν σε ενωσιακά προγράμματα στο πλαίσιο της συνεργασίας που εγκαθιδρύεται από τη συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (18), η οποία προβλέπει την υλοποίηση των προγραμμάτων με βάση απόφαση που λαμβάνεται βάσει της εν λόγω συμφωνίας. Τρίτες χώρες μπορούν επίσης να συμμετάσχουν βάσει άλλων νομικών πράξεων. Στον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να εισαχθεί ειδική διάταξη που θα υποχρεώνει τρίτες χώρες να παρέχουν στον αρμόδιο διατάκτη, στην OLAF και στο Ελεγκτικό Συνέδριο, τα αναγκαία δικαιώματα και πρόσβαση, ώστε να ασκούν πλήρως τις αντίστοιχες αρμοδιότητές τους.

(21)

Στον παρόντα κανονισμό εφαρμόζονται οι οριζόντιοι δημοσιονομικοί κανόνες που εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο βάσει του άρθρου 322 ΣΛΕΕ. Οι εν λόγω κανόνες θεσπίζονται στον δημοσιονομικό κανονισμό και καθορίζουν ιδίως τη διαδικασία κατάρτισης και εκτέλεσης του προϋπολογισμού μέσω επιχορηγήσεων, ανάθεσης συμβάσεων, βραβείων και έμμεσης εκτέλεσης, προβλέπουν δε ελέγχους της ευθύνης των οικονομικών φορέων. Οι κανόνες που θεσπίζονται βάσει του άρθρου 322 ΣΛΕΕ αφορούν επίσης γενικό καθεστώς αιρεσιμότητας για την προστασία του προϋπολογισμού της Ένωσης.

(22)

Τα είδη χρηματοδότησης και οι μέθοδοι εκτέλεσης στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να επιλέγονται με βάση τη δυνατότητά τους να συμβάλουν στην επίτευξη των ειδικών στόχων των δράσεων και να αποφέρουν αποτελέσματα, λαμβανομένων υπόψη, ιδίως, του κόστους των ελέγχων, του διοικητικού φόρτου και του αναμενόμενου κινδύνου μη συμμόρφωσης. Η εν λόγω επιλογή θα πρέπει να περιλαμβάνει το ενδεχόμενο χρήσης εφάπαξ ποσών, κατ’ αποκοπή συντελεστών χρηματοδότησης και μοναδιαίων δαπανών, καθώς και χρηματοδότησης που δεν συνδέεται με τις δαπάνες κατά τα αναφερόμενα στο άρθρο 125 παράγραφος 1 του δημοσιονομικού κανονισμού. Οι επιλέξιμες δαπάνες θα πρέπει να καθορίζονται ανάλογα με τη φύση των επιλέξιμων ενεργειών. Η κάλυψη των εξόδων μετακίνησης, καταλύματος και διαμονής των συμμετεχόντων στις συνεδριάσεις και συναφείς επί τούτου εκδηλώσεις και η κάλυψη του κόστους που συνδέεται με τη διοργάνωση εκδηλώσεων θα πρέπει να είναι υψίστης σημασίας, ούτως ώστε να διασφαλίζεται η συμμετοχή των εθνικών εμπειρογνωμόνων και των φορολογικών αρχών σε κοινές δράσεις.

(23)

Σύμφωνα με το άρθρο 193 παράγραφος 2 του δημοσιονομικού κανονισμού, η επιχορήγηση δράσεων που έχουν ήδη αρχίσει επιτρέπεται μόνον στις περιπτώσεις που ο αιτών μπορεί να αποδείξει την ανάγκη έναρξης της δράσης πριν από την υπογραφή της συμφωνίας επιχορήγησης. Ωστόσο, οι δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν πριν από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης επιχορήγησης δεν είναι επιλέξιμες, με εξαίρεση δεόντως αιτιολογημένες εξαιρετικές περιπτώσεις. Προκειμένου να αποφευχθεί οποιαδήποτε διαταραχή της ενωσιακής στήριξης που θα μπορούσε να είναι επιζήμια για τα συμφέροντα της Ένωσης, θα πρέπει να είναι δυνατόν να προβλέπεται στην απόφαση χρηματοδότησης, για περιορισμένο χρονικό διάστημα στην αρχή του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου 2021-2027, και μόνο σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, η επιλεξιμότητα των δραστηριοτήτων και των δαπανών από την αρχή του οικονομικού έτους 2021, ακόμη και αν αυτές υλοποιήθηκαν και πραγματοποιήθηκαν πριν από την υποβολή της αίτησης επιχορήγησης.

(24)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων του, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η οποία διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(25)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1286/2013 θα πρέπει, επομένως, να καταργηθεί.

(26)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχεια στην παροχή στήριξης στον σχετικό τομέα πολιτικής και να καταστεί δυνατή η έναρξη της υλοποίησης από την αρχή του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου 2021-2027, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ επειγόντως και να εφαρμόζεται, με αναδρομική ισχύ, από την 1η Ιανουαρίου 2021,