(1)

Η απόφαση αριθ. 189/2014/ΕΕ του Συμβουλίου (2) επιτρέπει στη Γαλλία να εφαρμόσει, για το «παραδοσιακό» ρούμι που παράγεται στη Γουαδελούπη, τη Γαλλική Γουιάνα, τη Μαρτινίκα και τη Ρεϊνιόν και πωλείται στην ηπειρωτική Γαλλία, μειωμένο συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης που μπορεί να είναι κατώτερος από τον ελάχιστο συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης που προβλέπεται από την οδηγία 92/84/ΕΟΚ του Συμβουλίου (3), αλλά δεν μπορεί να είναι κατώτερος από τον κανονικό εθνικό συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης για την αλκοόλη κατά ποσοστό άνω του 50 %. Ο μειωμένος συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης περιορίζεται σε ετήσια ποσόστωση 144 000 εκατόλιτρων καθαρής αλκοόλης. Η εν λόγω έγκριση λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2020.

(2)

Στις 18 Οκτωβρίου 2019, οι γαλλικές αρχές ζήτησαν από την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για την παράταση του χρονικού ορίου της άδειας που προβλέπεται στην απόφαση αριθ. 189/2014/ΕΕ, με υψηλότερη ποσόστωση, για νέα περίοδο επτά ετών, από την 1η Ιανουαρίου 2021 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027.

(3)

Λόγω της μικρής κλίμακας της τοπικής αγοράς, τα αποστακτήρια των τεσσάρων εξόχως απόκεντρων περιοχών που καλύπτονται από την εν λόγω έγκριση μπορούν να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους μόνον εφόσον έχουν επαρκή πρόσβαση στην αγορά της ηπειρωτικής Γαλλίας, η οποία αποτελεί την κύρια διέξοδο για το ρούμι τους (65 % της συνολικής παραγωγής ρουμιού). Η δυσκολία για το «παραδοσιακό ρούμι» να ανταγωνιστεί στην αγορά της Ένωσης οφείλεται σε δύο παραμέτρους: το υψηλότερο κόστος παραγωγής και τους υψηλότερους φόρους ανά φιάλη, δεδομένου ότι το «παραδοσιακό» ρούμι διατίθεται συνήθως στην αγορά με υψηλότερο αλκοολικό τίτλο και σε μεγαλύτερες φιάλες.

(4)

Το κόστος παραγωγής στην αλυσίδα αξίας του τομέα «ζαχαροκάλαμο-ζάχαρη-ρούμι» στις τέσσερις εξόχως απόκεντρες περιοχές είναι υψηλότερο από ό,τι σε άλλες περιοχές του κόσμου. Συγκεκριμένα, το κόστος των συστατικών και της παραγωγής επηρεάζεται σημαντικά από τη μεγάλη απόσταση, τη δύσκολη μορφολογία και το κλίμα των τεσσάρων εξόχως απόκεντρων περιοχών. Επιπλέον, το κόστος εργασίας είναι υψηλότερο από ό,τι ισχύει στις γειτονικές χώρες, καθώς στη Γουαδελούπη, τη Γαλλική Γουιάνα, τη Μαρτινίκα και τη Ρεϊνιόν εφαρμόζεται η γαλλική νομοθεσία για την κοινωνική ασφάλιση. Οι εν λόγω εξόχως απόκεντρες περιοχές υπόκεινται επίσης στα πρότυπα περιβάλλοντος και ασφάλειας της Ένωσης, τα οποία συνεπάγονται σημαντικές επενδύσεις και δαπάνες που δεν έχουν άμεση σχέση με την παραγωγικότητα, ακόμη και αν μέρος των επενδύσεων αυτών συγχρηματοδοτείται από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ένωσης. Επιπλέον, τα αποστακτήρια των εν λόγω εξόχως απόκεντρων περιοχών είναι μικρότερα από τα διυλιστήρια διεθνών ομίλων. Αυτό οδηγεί σε υψηλότερο κόστος παραγωγής ανά μονάδα προϊόντος.

(5)

Το «παραδοσιακό» ρούμι που πωλείται στην ηπειρωτική Γαλλία διατίθεται συνήθως σε μεγαλύτερες φιάλες (το 36 % του ρουμιού πωλείται σε φιάλες του 1 λίτρου) και σε υψηλότερα επίπεδα αλκοόλης (κυμαινόμενα μεταξύ 40° και 59°) σε σχέση με τα ανταγωνιστικά προϊόντα με βάση το ρούμι, τα οποία διατίθενται συνήθως σε φιάλες των 0,7 λίτρων σε 37,5°. Τα υψηλότερα επίπεδα περιεκτικότητας σε αλκοόλη έχουν ως αποτέλεσμα, με τη σειρά τους, υψηλότερους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, υψηλότερη «cotisation sur les boissons alcooliques» (γνωστή επίσης ως «vignette sécurité sociale») (VSS) και, επιπλέον, υψηλότερο φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) ανά λίτρο πωληθέντος ρουμιού. Έτσι, ένας μειωμένος συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης που δεν είναι κατώτερος από τον κανονικό εθνικό συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης για την αλκοόλη κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 50 %, παραμένει αναλογικός προς το σωρευτικό πρόσθετο κόστος που οφείλεται στο υψηλότερο κόστος παραγωγής και τον υψηλότερο ειδικό φόρο κατανάλωσης, τη VSS και τον ΦΠΑ.

(6)

Θα πρέπει, συνεπώς, να ληφθεί επίσης υπόψη το πρόσθετο κόστος της δεκαετούς πρακτικής που συνίσταται στο να πωλείται «παραδοσιακό ρούμι» με υψηλότερο επίπεδο αλκοόλης, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα υψηλότερους φόρους.

(7)

Το προς έγκριση φορολογικό πλεονέκτημα, το οποίο θα καλύπτει τόσο τους εναρμονισμένους ειδικούς φόρους κατανάλωσης όσο και τη VSS, πρέπει να παραμείνει αναλογικό, ώστε να μην υπονομεύονται η ακεραιότητα και η συνοχή της έννομης τάξης της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της διασφάλισης ανόθευτου ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά και στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων.

(8)

Το φορολογικό πλεονέκτημα δεν έχει, μέχρι σήμερα, επιπτώσεις στην εσωτερική αγορά, δεδομένου ότι το μερίδιο αγοράς του παραδοσιακού ρουμιού έχει μειωθεί κατά 11 % τα τελευταία έτη, λόγω της αυξανόμενης κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών με βάση το ρούμι.

(9)

Για να μην αναχαιτιστεί σημαντικά η οικονομική ανάπτυξη των γαλλικών εξόχως απόκεντρων περιοχών και να εξασφαλιστεί η συνέχιση του τομέα «ζαχαροκάλαμο-ζάχαρη-ρούμι» και των θέσεων εργασίας που προσφέρει στις γαλλικές εξόχως απόκεντρες περιοχές, είναι αναγκαίο να ανανεωθεί και να αυξηθεί η ετήσια ποσόστωση της άδειας που προβλέπεται στην απόφαση αριθ. 189/2014/ΕΕ.

(10)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η παρούσα απόφαση δεν υπονομεύει την εσωτερική αγορά, οι ανώτατες ποσότητες ρουμιού που προέρχονται από τα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα και οι οποίες μπορούν να ωφεληθούν από το εν λόγω μέτρο θα πρέπει να καθοριστούν σε 153 000 εκατόλιτρα καθαρής αλκοόλης ετησίως.

(11)

Δεδομένου ότι το φορολογικό πλεονέκτημα δεν υπερβαίνει το απολύτως αναγκαίο επίπεδο για την αντιστάθμιση του πρόσθετου κόστους, ότι οι όγκοι που διακυβεύονται είναι αμελητέοι και ότι το φορολογικό πλεονέκτημα περιορίζεται στην κατανάλωση στην ηπειρωτική Γαλλία, το μέτρο δεν θίγει την ακεραιότητα και τη συνοχή της ενωσιακής έννομης τάξης.

(12)

Η Γαλλία θα πρέπει να υποβάλει έκθεση παρακολούθησης στην Επιτροπή έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2025, ώστε να παρασχεθεί η δυνατότητα στην Επιτροπή να εκτιμήσει κατά πόσον εξακολουθούν να πληρούνται οι προϋποθέσεις που δικαιολογούν την άδεια.

(13)

Η παρούσα απόφαση δεν θίγει την ενδεχόμενη εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ),