24.5.2017

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 137/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2017/852 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 17ης Μαΐου 2017

για τον υδράργυρο και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1102/2008

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αφού ζητήθηκε η γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Ο υδράργυρος είναι μια ουσία μεγάλης τοξικότητας που αντιπροσωπεύει μια παγκόσμια και μείζονα απειλή για την ανθρώπινη υγεία, μεταξύ άλλων με τη μορφή μεθυλυδραργύρου στα ψάρια και τα θαλασσινά, τα οικοσυστήματα και την άγρια χλωρίδα και πανίδα. Επειδή η ρύπανση από υδράργυρο είναι διασυνοριακή, μεταξύ 40 % και 80 % της συνολικής εναπόθεσης υδραργύρου στην Ένωση προέρχεται από χώρες εκτός της Ένωσης. Ως εκ τούτου, απαιτείται δράση σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

(2)

Το μεγαλύτερο μέρος των εκπομπών υδραργύρου και των κινδύνων που σχετίζονται με την έκθεση σε αυτές οφείλονται σε ανθρωπογενείς δραστηριότητες, όπως η πρωτογενής εξόρυξη και επεξεργασία υδραργύρου, η χρήση υδραργύρου σε προϊόντα και σε βιομηχανικές διαδικασίες, η βιοτεχνική και μικρής κλίμακας εξόρυξη και διαχείριση χρυσού, η καύση άνθρακα και η διαχείριση των αποβλήτων υδραργύρου.

(3)

Το έβδομο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον που εγκρίθηκε με την απόφαση αριθ. 1386/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3) θέτει ως μακροπρόθεσμο στόχο ένα μη τοξικό περιβάλλον και, για τον σκοπό αυτό, ορίζει ότι απαιτείται η ανάληψη δράσης για να διασφαλιστεί η ελαχιστοποίηση των σημαντικών δυσμενών επιδράσεων των χημικών ουσιών στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον έως το 2020.

(4)

Η ανακοίνωση της Επιτροπής της 28ης Ιανουαρίου 2005 προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο «Κοινοτική στρατηγική για τον υδράργυρο», όπως επανεξετάστηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2010 («η στρατηγική»), στοχεύει στην ελαχιστοποίηση και, ει δυνατόν, στην εντέλει εξάλειψη των παγκόσμιων ανθρωπογενών εκλύσεων υδραργύρου στον αέρα, το νερό και το έδαφος.

(5)

Τα τελευταία 10 έτη έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος στην Ένωση στον τομέα της διαχείρισης υδραργύρου μετά την έγκριση της στρατηγικής και ενός ευρέως φάσματος μέτρων σχετικά με τις εκπομπές, την προσφορά, τη ζήτηση και τη χρήση υδραργύρου, καθώς και τη διαχείριση των πλεονασμάτων και των αποθεμάτων υδραργύρου.

(6)	Η στρατηγική συνιστά ως προτεραιότητα τη διαπραγμάτευση και σύναψη διεθνούς, νομικά δεσμευτικού μέσου σχετικά με τον υδράργυρο καθώς η δράση της Ένωσης από μόνη της δεν μπορεί να εγγυηθεί την αποτελεσματική προστασία των πολιτών της Ένωσης από τις αρνητικές επιπτώσεις του υδραργύρου στην υγεία.

(7)

Η Ένωση και 26 κράτη μέλη έχουν υπογράψει τη σύμβαση της Μιναμάτα για τον υδράργυρο του 2013 («η σύμβαση»). Τα δύο κράτη μέλη που δεν υπέγραψαν τη σύμβαση, η Εσθονία και η Πορτογαλία, έχουν εκφράσει τη δέσμευσή τους να την κυρώσουν. Επομένως, η Ένωση και όλα τα κράτη μέλη της δεσμεύονται όσον αφορά τη σύναψή της, τη μεταφορά της και την εφαρμογή της.

(8)	Η ταχεία έγκριση της σύμβασης από την Ένωση και η κύρωσή της από τα κράτη μέλη της θα ενθαρρύνουν τους μείζονες χρήστες και υπεύθυνους για τις εκπομπές υδραργύρου παγκοσμίως, οι οποίοι είναι συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης, να την κυρώσουν και να την εφαρμόσουν.

(9)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να συμπληρώνει το κεκτημένο της Ένωσης και να καθορίζει τις διατάξεις που απαιτούνται για να διασφαλιστεί η πλήρης ευθυγράμμιση του κεκτημένου της Ένωσης με τις διατάξεις της σύμβασης ώστε η Ένωση και τα κράτη μέλη της να μπορέσουν, αντιστοίχως, να εγκρίνουν ή να κυρώσουν και να εφαρμόσουν τη σύμβαση.

(10)	H ανάληψη περαιτέρω δράσης από την Ένωση, πέρα από τις απαιτήσεις της σύμβασης, θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο, όπως συνέβη με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1102/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), για προϊόντα και διαδικασίες χωρίς υδράργυρο.

(11)

Σύμφωνα με το άρθρο 193 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), ο παρών κανονισμός δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να διατηρούν ή να θεσπίζουν αυστηρότερα προστατευτικά μέτρα, υπό την προϋπόθεση ότι τα εν λόγω μέτρα συνάδουν με τις Συνθήκες και ότι έχει ενημερωθεί σχετικά η Επιτροπή.

(12)

Η απαγόρευση των εξαγωγών υδραργύρου που ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1102/2008 θα πρέπει να συμπληρωθεί με περιορισμούς στην εισαγωγή υδραργύρου που θα διαφέρουν ανάλογα με την πηγή, την προβλεπόμενη χρήση και τον τόπο προέλευσης του υδραργύρου. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) θα πρέπει να εξακολουθήσει να ισχύει όσον αφορά τις εισαγωγές αποβλήτων υδραργύρου, ιδίως δε όσον αφορά τις αρμοδιότητες των οικείων αρχών δυνάμει του εν λόγω κανονισμού.

(13)	Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού σχετικά με την εισαγωγή στην Ένωση υδραργύρου και μειγμάτων υδραργύρου έχουν σκοπό να διασφαλίσουν ότι η Ένωση και τα κράτη μέλη πρόκειται να τηρήσουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις σε ό,τι αφορά το εμπόριο υδραργύρου.

(14)	Η εξαγωγή, εισαγωγή και παραγωγή σειράς προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου που αντιπροσωπεύουν σημαντικό μερίδιο της χρήσης υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου εντός της Ένωσης και παγκοσμίως θα πρέπει να απαγορευτούν.

(15)	Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται με την επιφύλαξη των διατάξεων του ισχύοντος ενωσιακού κεκτημένου που καθορίζουν αυστηρότερες απαιτήσεις για τα προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου όσον αφορά, μεταξύ άλλων, τη μέγιστη περιεκτικότητα σε υδράργυρο.

(16)

Η χρήση υδραργύρου και ενώσεων υδράργυρου στις διαδικασίες παραγωγής θα πρέπει σταδιακά να καταργηθεί και, για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να προωθηθεί η έρευνα για εναλλακτικές ουσίες αντί του υδραργύρου με ακίνδυνα ή, τουλάχιστον, λιγότερο επικίνδυνα χαρακτηριστικά για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία.

(17)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6) απαγορεύει, με ισχύ από τις 10 Οκτωβρίου 2017, την παραγωγή, τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση των πέντε ενώσεων του φαινυλυδραργύρου που είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούνται, ιδίως ως καταλύτες, για την παραγωγή πολυουρεθάνης. Η χρήση άλλων καταλυτών που περιέχουν υδράργυρο στην παραγωγή πολυουρεθάνης θα πρέπει επίσης να απαγορευθεί από την 1η Ιανουαρίου 2018.

(18)

H παραγωγή αλκοξειδίων που συνεπάγεται τη χρήση υδραργύρου ως ηλεκτροδίου θα πρέπει σταδιακά να καταργηθεί και αυτή η διαδικασία παραγωγής θα πρέπει να αντικατασταθεί το συντομότερο δυνατό από εφικτές διαδικασίες παραγωγής χωρίς τη χρήση υδραργύρου. Όταν δεν υπάρχουν σχετικές διαθέσιμες διαδικασίες παραγωγής χωρίς τη χρήση υδραργύρου θα πρέπει να οριστούν οι συνθήκες λειτουργίας για την παραγωγή αιθοξειδίου ή μεθοξειδίου του νατρίου ή καλίου με χρήση υδραργύρου. Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη μείωση της χρήσης υδραργύρου με στόχο τη σταδιακή κατάργηση της χρήσης του στην εν λόγω παραγωγή το ταχύτερο δυνατό και σε κάθε περίπτωση πριν την 1η Ιανουαρίου 2028.

(19)

Η παραγωγή και διάθεση στην αγορά νέων προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου και η χρήση νέων διαδικασιών παραγωγής με χρήση υδραργύρου ή ενώσεων υδραργύρου θα μπορούσε να αυξήσει τη χρήση του υδραργύρου και των ενώσεων υδραργύρου, και τις εκπομπές υδραργύρου εντός της Ένωσης. Ως εκ τούτου, παρόμοιες νέες δραστηριότητες θα πρέπει να απαγορευτούν, εκτός εάν μια αξιολόγηση δείξει ότι το νέο προϊόν με προσθήκη υδραργύρου ή η χρήση νέων διαδικασιών παραγωγής θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον ή την υγεία και δεν ενέχουν σημαντικούς κινδύνους ούτε για το περιβάλλον ούτε για την ανθρώπινη υγεία, και ότι δεν υπάρχουν τεχνικά εφαρμόσιμες εναλλακτικές δυνατότητες χωρίς την προσθήκη υδραργύρου που να παρέχουν τέτοια οφέλη.

(20)

Η χρήση υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου στη βιοτεχνική και μικρής κλίμακας εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού αντιπροσωπεύει σημαντικό ποσοστό της χρήσης και των εκπομπών υδραργύρου σε παγκόσμιο επίπεδο με αρνητικές επιπτώσεις τόσο για τοπικές κοινότητες όσο και για ολόκληρο τον πλανήτη. Συνεπώς, η συγκεκριμένη χρήση υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου θα πρέπει να απαγορευθεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού και να ρυθμιστεί διεθνώς. Με την επιφύλαξη της απαγόρευσης τέτοιας χρήσης και επιπροσθέτως της εφαρμογής αποτελεσματικών, αναλογικών και αποτρεπτικών κυρώσεων από τα κράτη μέλη για παραβιάσεις του παρόντος κανονισμού, χρειάζεται επίσης ένα εθνικό σχέδιο για την περίπτωση που δεν παρατηρούνται μεμονωμένα απλώς περιστατικά μη συμμόρφωσης με την εν λόγω απαγόρευση, ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της βιοτεχνικής και μικρής κλίμακας εξόρυξης και επεξεργασίας χρυσού που χρησιμοποιούν αμαλγάματα υδραργύρου για την εξόρυξη χρυσού από μεταλλεύματα.

(21)

Η μεγαλύτερη χρήση υδραργύρου στην Ένωση γίνεται στα οδοντιατρικά αμαλγάματα τα οποία είναι σημαντική πηγή ρύπανσης. Ως εκ τούτου, η χρήση οδοντιατρικών αμαλγαμάτων θα πρέπει σταδιακά να καταργηθεί σύμφωνα με τη σύμβαση και με εθνικά σχέδια που βασίζονται, κυρίως, στα μέτρα του παραρτήματος Α μέρος II της σύμβασης. Η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογήσει και να υποβάλει έκθεση σχετικά με την εφικτότητα της σταδιακής κατάργησης της χρήσης οδοντιατρικών αμαλγαμάτων μακροπρόθεσμα, και κατά προτίμηση μέχρι το 2030, λαμβάνοντας υπόψη τα εθνικά σχέδια που απαιτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού και σεβόμενη παράλληλα την αρμοδιότητα των κρατών μελών όσον αφορά την οργάνωση και την παροχή υγειονομικών υπηρεσιών και ιατρικής περίθαλψης. Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθούν ειδικά προληπτικά μέτρα προστασίας της υγείας για ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως είναι τα παιδιά, οι έγκυοι και οι θηλάζουσες γυναίκες.

(22)

Μόνο η χρήση οδοντιατρικών αμαλγαμάτων με προκαθορισμένη δόση υπό μορφή κάψουλας θα πρέπει να επιτρέπεται, ενώ η χρήση διαχωριστών αμαλγαμάτων σε οδοντιατρικές εγκαταστάσεις στις οποίες χρησιμοποιούνται οδοντιατρικά αμαλγάματα ή αφαιρούνται σφραγίσματα αμαλγαμάτων ή δόντια με τέτοια σφραγίσματα θα πρέπει να είναι υποχρεωτική για την προστασία οδοντιάτρων και ασθενών από την έκθεση στον υδράργυρο και για να διασφαλιστεί ότι τα δημιουργούμενα απόβλητα συλλέγονται και διατίθενται με σωστή διαδικασία χειρισμού αποβλήτων και ποτέ δεν ελευθερώνονται στο περιβάλλον. Ως εκ τούτου, η χρήση υδραργύρου σε χύδην μορφή από τους οδοντιάτρους θα πρέπει να απαγορευθεί. Οι κάψουλες αμαλγάματος, όπως περιγράφονται στα ευρωπαϊκά πρότυπα EN ISO 13897:2004 και EN ISO 24234:2015, θεωρούνται κατάλληλες για χρήση από τους οδοντιάτρους. Επίσης, θα πρέπει να καθοριστεί η ελάχιστη αποτελεσματικότητα κατακράτησης των διαχωριστών αμαλγαμάτων. Η συμμόρφωση των διαχωριστών αμαλγαμάτων θα πρέπει να βασίζεται σε σχετικά πρότυπα, όπως το ευρωπαϊκό πρότυπο EN ISO 11143:2008. Δεδομένου του μεγέθους των οικονομικών φορέων του οδοντιατρικού τομέα που επηρεάζονται από την εισαγωγή των εν λόγω απαιτήσεων, είναι σκόπιμο να προβλεφθεί επαρκής χρόνος προσαρμογής στις νέες απαιτήσεις.

(23)

Η κατάρτιση των φοιτητών οδοντιατρικής και των οδοντιάτρων όσον αφορά τις εναλλακτικές λύσεις χωρίς υδράργυρο, ιδίως για τις ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες όπως τα παιδιά και οι έγκυοι ή οι θηλάζουσες γυναίκες, καθώς και η ανάπτυξη έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της στοματικής υγείας, με στόχο τη βελτίωση των γνώσεων σχετικά με τα υπάρχοντα υλικά και τις τεχνικές αποκατάστασης, και την ανάπτυξη νέων υλικών, μπορεί να συμβάλουν στον περιορισμό της χρήσης υδραργύρου.

(24)

Έως το τέλος του 2017 θα έχουν παραχθεί πάνω από 6 000 τόνοι αποβλήτων υγρού υδραργύρου στην Ένωση, κυρίως ως αποτέλεσμα της υποχρεωτικής απόσυρσης κυψελών υδραργύρου από τη βιομηχανία παραγωγής χλωρο-αλκαλίων σύμφωνα με την εκτελεστική απόφαση 2013/732/ΕΕ της Επιτροπής (7). Επειδή η διαθέσιμη δυναμικότητα μετατροπής των υγρών αποβλήτων υδραργύρου είναι περιορισμένη, η προσωρινή αποθήκευση των αποβλήτων αυτών θα πρέπει να εξακολουθήσει να επιτρέπεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού για επαρκές χρονικό διάστημα προκειμένου να διασφαλιστεί η μετατροπή και, ενδεχομένως, η στερεοποίηση όλων αυτών των παραγόμενων αποβλήτων. Η αποθήκευση θα πρέπει να πραγματοποιείται σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου (8).

(25)

Δεδομένου ότι ο υδράργυρος σε υγρή μορφή είναι μια πολύ επικίνδυνη ουσία, θα πρέπει να απαγορευθεί η μόνιμη αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου χωρίς προεπεξεργασία, λόγω των κινδύνων που ενέχει η διάθεση αυτή. Συνεπώς, πριν τη μόνιμη αποθήκευση των αποβλήτων υδραργύρου θα πρέπει να πραγματοποιούνται οι σχετικές διαδικασίες μετατροπής και, εάν κρίνεται σκόπιμο, στερεοποίησης. Για τον σκοπό αυτό και προκειμένου να περιοριστούν οι σχετικοί κίνδυνοι, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις τεχνικές κατευθυντήριες γραμμές για τον υδράργυρο που καθορίζονται στη σύμβαση της Βασιλείας για τον έλεγχο των διασυνοριακών κινήσεων επικίνδυνων αποβλήτων και της επεξεργασίας τους.

(26)

Για να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή των διατάξεων περί αποβλήτων του παρόντος κανονισμού, θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την εξασφάλιση ενός αποτελεσματικού συστήματος ιχνηλασιμότητας σε ολόκληρη την αλυσίδα διαχείρισης των αποβλήτων υδραργύρου, βάσει του οποίου οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων διαχείρισης αποβλήτων που αποθηκεύουν και επεξεργάζονται τέτοια απόβλητα θα υποχρεούνται να τηρούν μητρώο πληροφοριών, στο πλαίσιο της τήρησης αρχείων δυνάμει της οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (9).

(27)

Η σύμβαση απαιτεί από τα συμβαλλόμενα μέρη να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη χάραξη κατάλληλων στρατηγικών με σκοπό τον εντοπισμό και την αξιολόγηση περιοχών μολυσμένων από υδράργυρο ή από ενώσεις υδραργύρου. Η οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10) απαιτεί από τους φορείς εκμετάλλευσης βιομηχανικών εγκαταστάσεων να αντιμετωπίζουν τη ρύπανση του εδάφους. Επιπλέον, η οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) απαιτεί από τα κράτη μέλη να αντιμετωπίζουν τη ρύπανση του εδάφους όταν θίγει το υδατικό σύστημα. Θα πρέπει, επομένως, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ανταλλάσσουν εμπειρίες όσον αφορά τις πρωτοβουλίες και τα μέτρα που λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο.

(28)

Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι τρέχουσες επιστημονικές γνώσεις σχετικά με τους κινδύνους του μεθυλυδραργύρου, η Επιτροπή θα πρέπει, κατά την επανεξέταση του παρόντος κανονισμού, να αξιολογήσει τα σημερινά επίπεδα πρόσληψης για λόγους υγείας και να θεσπίσει νέα σημεία αναφοράς για τον υδράργυρο για την προστασία της υγείας.

(29)

Για να ευθυγραμμισθεί η νομοθεσία της Ένωσης με τις αποφάσεις της διάσκεψης των συμβαλλόμενων μερών της σύμβασης, τις οποίες η Ένωση υποστηρίζει με απόφαση του Συμβουλίου εγκριθείσα σύμφωνα με το άρθρο 218 παράγραφος 9 ΣΛΕΕ, η εξουσία έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 ΣΛΕΕ θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή, όσον αφορά την τροποποίηση των παραρτημάτων του παρόντος κανονισμού και σε σχέση με παράταση της περιόδου στην οποία επιτρέπεται η προσωρινή αποθήκευση των αποβλήτων υδραργύρου. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει, κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, τις κατάλληλες διαβουλεύσεις, μεταξύ άλλων σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων, οι οποίες να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου (12). Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ίση συμμετοχή στην προετοιμασία των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο λαμβάνουν όλα τα έγγραφα κατά τον ίδιο χρόνο με τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών, και οι εμπειρογνώμονές τους έχουν συστηματικά πρόσβαση στις συνεδριάσεις των ομάδων εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής που ασχολούνται με την προετοιμασία κατ' εξουσιοδότηση πράξεων.

(30)

Προκειμένου να εξασφαλισθούν ενιαίες προϋποθέσεις για την εκτέλεση του παρόντος κανονισμού όσον αφορά τον προσδιορισμό της μορφής των εισαγωγών και εξαγωγών, τον καθορισμό τεχνικών απαιτήσεων για την περιβαλλοντικά ορθή προσωρινή αποθήκευση υδραργύρου, ενώσεων υδραργύρου και μειγμάτων υδραργύρου, την απαγόρευση ή την έγκριση νέων προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου και νέων διαδικασιών παραγωγής με χρήση υδραργύρου ή ενώσεων υδραργύρου, καθώς και τον προσδιορισμό των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων, θα πρέπει να ανατεθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13).

(31)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ορίσουν κανόνες για τις κυρώσεις που θα επιβάλλονται για παραβάσεις των εθνικών διατάξεων οι οποίες θεσπίζονται δυνάμει του παρόντος κανονισμού και θα πρέπει να διασφαλίζουν την εφαρμογή τους. Οι κυρώσεις αυτές θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(32)	Δεδομένης της φύσης και έκτασης των τροποποιήσεων που πρέπει να επέλθουν στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1102/2008, και για να αυξηθούν η ασφάλεια δικαίου, η σαφήνεια, η διαφάνεια και η απλούστευση της νομοθεσίας, ο εν λόγω κανονισμός θα πρέπει να καταργηθεί.

(33)	Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να ισχύσει από την 1η Ιανουαρίου 2018 για να δοθεί στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και στους οικονομικούς φορείς που επηρεάζονται από αυτόν επαρκής χρόνος προσαρμογής στο νέο καθεστώς που θεσπίζει.

(34)

Καθώς ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος από ανθρωπογενείς εκπομπές και εκλύσεις υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου μέσω, μεταξύ άλλων, της απαγόρευσης των εξαγωγών και των εισαγωγών υδραργύρου, προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου, μέσω των περιορισμών της χρήσης υδραργύρου στις διαδικασίες παραγωγής, τα προϊόντα, τη βιοτεχνική και μικρής κλίμακας εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού και τα οδοντιατρικά αμαλγάματα υδραργύρου, και μέσω των υποχρεώσεων που ισχύουν για τα απόβλητα, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί ωστόσο, λόγω της διασυνοριακής φύσης της ρύπανσης από υδράργυρο και της φύσης των μέτρων που πρέπει να ληφθούν, να επιτευχθεί καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο εν λόγω άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του εν λόγω στόχου,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο και στόχος

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει τα μέτρα και προϋποθέσεις για τη χρήση, την αποθήκευση και το εμπόριο του υδραργύρου, των ενώσεων υδραργύρου και των μειγμάτων υδραργύρου, και την παραγωγή, χρήση και εμπορία των προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου και τη διαχείριση των αποβλήτων υδραργύρου, με στόχο τη διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος από ανθρωπογενείς εκπομπές και εκλύσεις υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου.

Εφόσον κρίνεται σκόπιμο, τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν απαιτήσεις αυστηρότερες εκείνων του παρόντος κανονισμού, σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

1)   «υδράργυρος»: ο μεταλλικός υδράργυρος (Hg, CAS RN 7439-97-6)·

2)   «ένωση υδραργύρου»: οποιαδήποτε ουσία περιέχει άτομα υδραργύρου και ένα ή περισσότερα άτομα άλλων χημικών στοιχείων και μπορεί να διαχωριστεί σε διαφορετικά συστατικά στοιχεία μόνο με χημικές αντιδράσεις·

3)   «μείγμα»: μείγμα ή διάλυμα που αποτελείται από δύο ή περισσότερες ουσίες·

4)   «προϊόν με προσθήκη υδραργύρου»: το προϊόν ή το συστατικό προϊόντος το οποίο περιέχει υδράργυρο ή ένωση υδραργύρου που έχει σκοπίμως προστεθεί·

5)   «απόβλητα υδραργύρου»: μεταλλικός υδράργυρος που χαρακτηρίζεται ως απόβλητα όπως ορίζονται στο άρθρο 3 σημείο 1) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ·

6)   «εξαγωγή»: οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:

α)	η διαρκής ή προσωρινή εξαγωγή υδραργύρου, ενώσεων υδραργύρου, μειγμάτων υδραργύρου και προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου που πληρούν τους όρους του άρθρου 28 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ·

β)

η επανεξαγωγή υδραργύρου, ενώσεων υδραργύρου, μειγμάτων υδραργύρου και προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου που δεν πληρούν τους όρους του άρθρου 28 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ και τα οποία βρίσκονται υπό τελωνειακό καθεστώς διαφορετικό από το καθεστώς εξωτερικής ενωσιακής διαμετακόμισης για την κυκλοφορία αγαθών μέσω της τελωνειακής επικράτειας της Ένωσης·

7)   «εισαγωγή»: η φυσική είσοδος υδραργύρου, ενώσεων υδραργύρου, μειγμάτων υδραργύρου και προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης υπό τελωνειακό καθεστώς διαφορετικό από το καθεστώς εξωτερικής ενωσιακής διαμετακόμισης για την κυκλοφορία αγαθών μέσω του τελωνειακού εδάφους της Ένωσης·

8)   «διάθεση»: η διάθεση όπως ορίζεται στο άρθρο 3 σημείο 19) της οδηγίας 2008/98/ΕΚ·

9)   «πρωτογενής εξόρυξη υδραργύρου»: η εξόρυξη στην οποία το κύριο υλικό που αναζητείται είναι ο υδράργυρος·

10)   «μετατροπή»: η χημική μετατροπή της φυσικής κατάστασης του υδραργύρου από την υγρή κατάσταση σε σουλφίδιο υδραργύρου ή συγκρίσιμη χημική ένωση που είναι το ίδιο ή περισσότερο σταθερή και το ίδιο ή λιγότερο υδατοδιαλυτή και δεν αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο για το περιβάλλον ή την υγεία σε σύγκριση με το σουλφίδιο υδραργύρου·

11)   «διάθεση στην αγορά»: η παροχή ή διάθεση σε τρίτους, είτε επί πληρωμή είτε δωρεάν. Η εισαγωγή θεωρείται διάθεση στην αγορά.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ, ΕΝΩΣΕΩΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ, ΜΕΙΓΜΑΤΩΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΜΕ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ

Άρθρο 3

Περιορισμοί στις εξαγωγές

1.   Η εξαγωγή υδραργύρου απαγορεύεται.

2.   Οι εξαγωγές των ενώσεων υδραργύρου και των μειγμάτων υδραργύρου του παραρτήματος I απαγορεύονται από τις ημερομηνίες που ορίζει το παράρτημα αυτό.

3.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 2, επιτρέπεται η εξαγωγή των ενώσεων υδραργύρου του παραρτήματος I για ερευνητικούς σκοπούς σε εργαστηριακή κλίμακα ή για εργαστηριακή ανάλυση.

4.   Η εξαγωγή, προς ανάκτηση υδραργύρου, ενώσεων υδραργύρου και μειγμάτων υδραργύρου που δεν εμπίπτουν στην απαγόρευση της παραγράφου 2, απαγορεύεται.

Άρθρο 4

Περιορισμοί στις εισαγωγές

1.   Απαγορεύεται η εισαγωγή υδραργύρου και η εισαγωγή των μειγμάτων υδραργύρου που απαριθμούνται στο παράρτημα I, συμπεριλαμβανομένων αποβλήτων υδραργύρου από μεγάλες πηγές που αναφέρονται στο άρθρο 11 στοιχεία α) έως δ), για χρήσεις άλλες εκτός από τη διάθεση ως αποβλήτων. Η εισαγωγή για διάθεσή ως αποβλήτων επιτρέπεται μόνο αν η χώρα εξαγωγής δεν έχει πρόσβαση σε διαθέσιμα μέσα μετατροπής στην επικράτειά της.

Με την επιφύλαξη του άρθρου 11 και κατά παρέκκλιση από το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, η εισαγωγή υδραργύρου και των μειγμάτων υδραργύρου που απαριθμούνται στο παράρτημα I για χρήση επιτρεπόμενη σε ένα κράτος μέλος επιτρέπεται εφόσον το κράτος μέλος εισαγωγής έχει χορηγήσει γραπτή άδεια εισαγωγής σε μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

α)	η εξάγουσα χώρα είναι μέρος της σύμβασης και ο εξαγόμενος υδράργυρος δεν προέρχεται από πρωτογενή εξόρυξη υδραργύρου η οποία απαγορεύεται δυνάμει του άρθρου 3 παράγραφοι 3 και 4 της σύμβασης· ή

β)	η εξάγουσα χώρα, η οποία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στη σύμβαση, έχει διαβιβάσει βεβαίωση ότι ο υδράργυρος δεν προέρχεται από πρωτογενή εξόρυξη υδραργύρου.

Με την επιφύλαξη τυχόν εθνικών μέτρων που εγκρίνονται σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ, μια χρήση που επιτρέπεται δυνάμει της ενωσιακής νομοθεσίας θεωρείται επιτρεπόμενη χρήση σε κράτος μέλος για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου.

2.   Η εισαγωγή των μειγμάτων υδραργύρου που δεν εμπίπτουν στην παράγραφο 1 και ενώσεων υδραργύρου, προς ανάκτηση υδραργύρου, απαγορεύεται.

3.   Η εισαγωγή υδράργυρου για χρήση στη βιοτεχνική και μικρής κλίμακας εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού απαγορεύεται.

4.   Σε περίπτωση που επιτρέπεται η εισαγωγή αποβλήτων υδραργύρου σύμφωνα με το παρόν άρθρο, εξακολουθεί να ισχύει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 επιπλέον των απαιτήσεων του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 5

Εξαγωγή, εισαγωγή και παραγωγή προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου

1.   Με την επιφύλαξη αυστηρότερων απαιτήσεων που προβλέπονται σε άλλες εφαρμοστέες νομοθετικές πράξεις της Ένωσης, η εξαγωγή, η εισαγωγή και η παραγωγή στην Ένωση προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου, όπως ορίζεται στο παράρτημα II, απαγορεύεται από τις ημερομηνίες που ορίζει το εν λόγω παράρτημα.

2.   Η απαγόρευση της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζεται στα ακόλουθα προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου:

α)	προϊόντα ουσιώδους σημασίας για τις ανάγκες της πολιτικής προστασίας και για στρατιωτικές χρήσεις·

β)	προϊόντα που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες της έρευνας, της βαθμονόμησης οργάνων μέτρησης, ή ως πρότυπα αναφοράς.

Άρθρο 6

Έντυπα για εισαγωγή και εξαγωγή

Η Επιτροπή εκδίδει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, αποφάσεις για να προσδιορίσει τα έντυπα που πρέπει να χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή των άρθρων 3 και 4. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 22 παράγραφος 2.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ, ΕΝΩΣΕΩΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ ΚΑΙ ΜΕΙΓΜΑΤΩΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ

Άρθρο 7

Βιομηχανικές δραστηριότητες

1.   Η χρήση υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου στις διαδικασίες παραγωγής του παραρτήματος III μέρος I απαγορεύεται από τις εκεί προβλεπόμενες ημερομηνίες..

2.   Η χρήση υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου στις διαδικασίες παραγωγής που απαριθμούνται στο παράρτημα III μέρος II εγκρίνονται μόνο αν πληρούνται οι όροι του παραρτήματος αυτού.

3.   Η προσωρινή αποθήκευση του υδραργύρου και των ενώσεων υδραργύρου και των μειγμάτων υδραργύρου που απαριθμούνται στο παράρτημα I του παρόντος κανονισμού γίνονται με σεβασμό στο περιβάλλον, σύμφωνα με τα όρια και τις προδιαγραφές της οδηγίας 2012/18/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14) και της οδηγίας 2010/75/ΕΕ.

Για να διασφαλίζεται η ομοιόμορφη εφαρμογή της απαίτησης του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου, η Επιτροπή δύναται να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό των τεχνικών απαιτήσεων για την περιβαλλοντικά ορθή προσωρινή αποθήκευση του υδραργύρου, των ενώσεων υδραργύρου και των μειγμάτων υδραργύρου σύμφωνα με αποφάσεις που εγκρίθηκαν από τη διάσκεψη των μερών της σύμβασης δυνάμει του άρθρου 10 παράγραφος 3 και του άρθρου 27 της σύμβασης, υπό την προϋπόθεση ότι η Ένωση έχει υποστηρίξει τη σχετική απόφαση με απόφαση του Συμβουλίου εγκριθείσα σύμφωνα με το άρθρο 218 παράγραφος 9 ΣΛΕΕ. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 22 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 8

Νέα προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου και νέες διαδικασίες παραγωγής

1.   Οι οικονομικοί φορείς δεν παράγουν ούτε διαθέτουν στην αγορά προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου που δεν παράγονταν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018 («νέα προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου»), εκτός εάν αυτό επιτρέπεται βάσει απόφασης λαμβανομένης σύμφωνα με την παράγραφο 6 του παρόντος άρθρου ή την οδηγία 2011/65/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15).

Το πρώτο εδάφιο δεν εφαρμόζεται σε οποιοδήποτε από τα παρακάτω:

α)	εξοπλισμό απαραίτητο για την προστασία των ζωτικών συμφερόντων ασφάλειας των κρατών μελών, στον οποίο περιλαμβάνονται τα όπλα, τα πυρομαχικά και το πολεμικό υλικό που προορίζονται για αμιγώς στρατιωτικούς σκοπούς·

β)	εξοπλισμό σχεδιασμένο για αποστολή στο διάστημα· και

γ)	τεχνικές βελτιώσεις ή τον ανασχεδιασμό των υπαρχόντων προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου που έχουν παραχθεί πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018, με την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω βελτιώσεις ή ο ανασχεδιασμός οδηγούν στη χρήση λιγότερου υδραργύρου στα προϊόντα αυτά.

2.   Οι οικονομικοί φορείς δεν χρησιμοποιούν διαδικασίες παραγωγής που περιλαμβάνουν τη χρήση υδραργύρου ή ενώσεων υδραργύρου και οι οποίες δεν ήταν διαδικασίες σε χρήση πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018 («νέες διαδικασίες παραγωγής»), εκτός εάν αυτό τους επιτρέπεται βάσει απόφασης λαμβανομένης σύμφωνα με την παράγραφο 6.

Το πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου δεν εφαρμόζεται στις διαδικασίες παραγωγής ή στα προϊόντα με προσθήκη υδραργύρου, εκτός εκείνων που εμπίπτουν στην απαγόρευση της παραγράφου 1.

3.   Όταν ένας οικονομικός φορέας σκοπεύει να αιτηθεί απόφαση σύμφωνα με την παράγραφο 6 για να παράγει ή να διαθέσει στην αγορά ένα νέο προϊόν με προσθήκη υδραργύρου, ή για να χρησιμοποιήσει νέα διαδικασία παραγωγής, η οποία προσφέρει σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον ή την υγεία και δεν ενέχει σημαντικούς κινδύνους ούτε για το περιβάλλον ούτε για την ανθρώπινη υγεία, και όταν δεν υπάρχουν τεχνικά εφαρμόσιμες εναλλακτικές λύσεις χωρίς προσθήκη υδραργύρου που να παρέχουν τέτοια οφέλη, ο εν λόγω οικονομικός φορέας το κοινοποιεί στις αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους. Η κοινοποίηση αυτή περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες:

α)	τεχνική περιγραφή του οικείου προϊόντος ή διαδικασίας·

β)	αξιολόγηση του οφέλους και των κινδύνων για το περιβάλλον και την υγεία·

γ)	στοιχεία που αποδεικνύουν την απουσία τεχνικά εφαρμόσιμων εναλλακτικών λύσεων χωρίς τη χρήση υδραργύρου οι οποίες εξασφαλίζουν σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον ή την υγεία·

δ)	λεπτομερείς επεξηγήσεις για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να πραγματοποιείται η διαδικασία ή να παράγεται, να χρησιμοποιείται, να λειτουργεί και να διατίθεται μετά τη χρήση ως απόβλητο το προϊόν, ούτως ώστε να διασφαλίζεται υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας.

4.   Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος αποστέλλει στην Επιτροπή την κοινοποίηση που λαμβάνει από τον οικονομικό φορέα, εάν θεωρεί, αφού αξιολογήσει τις πληροφορίες που δίδει η κοινοποίηση ότι πληρούνται τα κριτήρια του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 6.

Το οικείο κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή όταν θεωρεί ότι δεν πληρούνται τα κριτήρια του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 6.

5.   Αν το κράτος μέλος αποστείλει την κοινοποίηση του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου, η Επιτροπή την καθιστά αμέσως διαθέσιμη στην επιτροπή του άρθρου 22 παράγραφος 1.

6.   Η Επιτροπή εξετάζει την κοινοποίηση που ελήφθη και εκτιμά αν έχει αποδειχθεί ότι το νέο προϊόν ή η νέα διαδικασία παραγωγής με προσθήκη υδραργύρου θα εξασφάλιζε σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον ή την υγεία και δεν θα συνεπαγόταν σημαντικούς κινδύνους ούτε για το περιβάλλον ούτε για την ανθρώπινη υγεία και ότι δεν υπάρχουν τεχνικά εφικτές εναλλακτικές δυνατότητες χωρίς την προσθήκη υδραργύρου που να παρέχουν τέτοια οφέλη.

Τα κράτη μέλη ενημερώνονται από την Επιτροπή σχετικά με το πόρισμα της εκτίμησης.

Η Επιτροπή εκδίδει, μέσω εκτελεστικών πράξεων, αποφάσεις για να προσδιορίσει αν επιτρέπεται το οικείο νέο προϊόν με προσθήκη υδραργύρου ή η νέα διαδικασία παραγωγής. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 22 παράγραφος 2.

7.   Έως τις 30 Ιουνίου 2018, η Επιτροπή δημοσιοποιεί στο διαδίκτυο κατάλογο με τις διαδικασίες παραγωγής με χρήση υδραργύρου ή ενώσεων υδραργύρου που χρησιμοποιούνταν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018, καθώς και προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου που παράγονταν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2018 και τυχόν ισχύοντες περιορισμούς διάθεσης στην αγορά.

Άρθρο 9

Βιοτεχνική και μικρής κλίμακας εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού

1.   Απαγορεύονται η βιοτεχνική και μικρής κλίμακας εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού, στο πλαίσιο των οποίων χρησιμοποιούνται αμαλγάματα υδραργύρου για την εξόρυξη χρυσού από μεταλλεύματα.

2.   Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου και με την επιφύλαξη του άρθρου 16, όταν υπάρχουν αποδείξεις ότι δεν παρατηρούνται απλώς μεμονωμένα κρούσματα μη συμμόρφωσης με την απαγόρευση της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, η αρμόδια αρχή του οικείου κράτους μέλους καταρτίζει και υλοποιεί εθνικό σχέδιο δράσης σύμφωνα με το παράρτημα IV.

Άρθρο 10

Οδοντιατρικά αμαλγάματα

1.   Από την 1η Ιανουαρίου 2019 τα οδοντιατρικά αμαλγάματα χρησιμοποιούνται μόνο υπό μορφή κάψουλας με προκαθορισμένη δόση. Η χρήση υδραργύρου σε χύδην μορφή από τους οδοντιάτρους απαγορεύεται.

2.   Από την 1η Ιουλίου 2018 δεν χρησιμοποιούνται οδοντιατρικά αμαλγάματα για την οδοντιατρική θεραπεία νεογιλών δοντιών, παιδιών κάτω των 15 ετών και εγκύων ή θηλαζουσών γυναικών, εκτός εάν ο οδοντίατρος το θεωρεί απολύτως απαραίτητο λόγω των ειδικών ιατρικών αναγκών του ασθενούς.

3.   Έως την 1η Ιουλίου 2019 κάθε κράτος μέλος καταρτίζει εθνικό σχέδιο σχετικά με τα μέτρα που προτίθεται να εφαρμόσει για τη σταδιακή κατάργηση των οδοντιατρικών αμαλγαμάτων.

Τα κράτη μέλη δημοσιοποιούν στο διαδίκτυο τα εθνικά τους σχέδια και τα διαβιβάζουν στην Επιτροπή εντός μηνός από την έγκρισή τους.

4.   Από την 1η Ιανουαρίου 2019 οι διαχειριστές οδοντιατρικών εγκαταστάσεων στις οποίες χρησιμοποιούνται οδοντιατρικά αμαλγάματα ή αφαιρούνται σφραγίσματα αμαλγάματος ή δόντια που περιέχουν τέτοια σφραγίσματα, διασφαλίζουν ότι οι εγκαταστάσεις τους διαθέτουν διαχωριστές αμαλγαμάτων για την κατακράτηση και συλλογή των σωματιδίων αμαλγάματος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που περιέχονται σε νερό που έχει χρησιμοποιηθεί.

Οι διαχειριστές αυτοί διασφαλίζουν ότι:

α)	οι διαχωριστές αμαλγαμάτων που τίθενται σε λειτουργία από την 1η Ιανουαρίου 2018 εξασφαλίζουν ποσοστό κατακράτησης των σωματιδίων αμαλγάματος τουλάχιστον 95 %,

β)	από την 1η Ιανουαρίου 2021, όλοι οι διαχωριστές αμαλγαμάτων που χρησιμοποιούνται εξασφαλίζουν το ποσοστό κατακράτησης που καθορίζεται στο στοιχείο α).

Οι διαχωριστές αμαλγαμάτων συντηρούνται σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή για την εξασφάλιση του υψηλότερου δυνατού ποσοστού κατακράτησης.

5.   Οι κάψουλες και οι διαχωριστές αμαλγαμάτων που συμμορφώνονται με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, ή με άλλα εθνικά ή διεθνή πρότυπα που εξασφαλίζουν ισοδύναμο επίπεδο ποιότητας και κατακράτησης, θεωρείται ότι πληρούν τις απαιτήσεις των παραγράφων 1 και 4.

6.   Οι οδοντίατροι διασφαλίζουν ότι τα απόβλητα αμαλγαμάτων που παράγουν, συμπεριλαμβανομένων των υπολειμμάτων αμαλγαμάτων, των σωματιδίων, των σφραγισμάτων, και των δοντιών, ή τμημάτων αυτών, που έχουν μολυνθεί από οδοντιατρικό αμάλγαμα, τυγχάνουν χειρισμού και συλλογής από εξουσιοδοτημένη εγκατάσταση ή επιχείρηση διαχείρισης αποβλήτων.

Οι οδοντίατροι δεν ελευθερώνουν ποτέ, άμεσα ή έμμεσα, τέτοια απόβλητα αμαλγαμάτων στο περιβάλλον.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ

Άρθρο 11

Απόβλητα

Με την επιφύλαξη του άρθρου 2 σημείο 5) του παρόντος κανονισμού, ο υδράργυρος και οι ενώσεις υδραργύρου, είτε σε καθαρή μορφή είτε σε μείγματα, που προέρχονται από μία των εξής μεγάλων πηγών, θεωρούνται απόβλητα κατά την έννοια της οδηγίας 2008/98/ΕΚ και διατίθενται χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία του ανθρώπου ή να θίγεται το περιβάλλον, σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία:

α)	από τη βιομηχανία χλωρο-αλκαλίων·

β)	από τον καθαρισμό του φυσικού αερίου·

γ)	από εργασίες εξόρυξης και τήξης μη σιδηρούχων μετάλλων·

δ)	από εξόρυξη από μετάλλευμα κιννάβαρης στην Ένωση.

Η διάθεση αυτή δεν οδηγεί σε οποιαδήποτε ανάκτηση υδραργύρου.

Άρθρο 12

Υποβολή έκθεσης σχετικά με μεγάλες πηγές

1.   Οικονομικοί φορείς που δραστηριοποιούνται στους βιομηχανικούς κλάδους του άρθρου 11 στοιχεία α), β) και γ) αποστέλλουν κάθε έτος έως τις 31 Μαΐου, στις αρμόδιες αρχές των ενδιαφερόμενων κρατών μελών:

α)	τα δεδομένα σχετικά με τη συνολική ποσότητα αποβλήτων υδραργύρου που αποθηκεύονται σε κάθε εγκατάστασή τους·

β)

τα δεδομένα σχετικά με τη συνολική ποσότητα αποβλήτων υδραργύρου που έχουν σταλεί σε μεμονωμένες εγκαταστάσεις που αναλαμβάνουν την προσωρινή αποθήκευση, τη μετατροπή και, όπου κρίνεται σκόπιμο, τη στερεοποίηση αποβλήτων υδραργύρου, ή τη μόνιμη αποθήκευση των αποβλήτων υδραργύρου τα οποία υπέστησαν μετατροπή και ενδεχομένως στερεοποίηση·

γ)	την τοποθεσία και τα στοιχεία επικοινωνίας κάθε εγκατάστασης του στοιχείου β)·

δ)	αντίγραφο του πιστοποιητικού το οποίο παρέχει ο φορέας της εγκατάστασης που αναλαμβάνει την προσωρινή αποθήκευση των αποβλήτων υδραργύρου, σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 1·

ε)	αντίγραφο του πιστοποιητικού το οποίο παρέχει ο φορέας της εγκατάστασης που αναλαμβάνει τη μετατροπή και, κατά περίπτωση, τη στερεοποίηση των αποβλήτων υδραργύρου, σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 2·

στ)	αντίγραφο του πιστοποιητικού το οποίο παρέχει ο φορέας της εγκατάστασης που αναλαμβάνει τη μόνιμη αποθήκευση των αποβλήτων υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση, σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 3.

2.   Τα στοιχεία της παραγράφου 1 στοιχεία α) και β) εκφράζονται με τους κωδικούς που καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2150/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (16).

3.   Οι υποχρεώσεις που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 παύουν να ισχύουν για οικονομικούς φορείς εγκαταστάσεων χλωρο-αλκαλίων μετά την παρέλευση ενός έτους από την ημερομηνία απόσυρσης όλων των κυψελών υδραργύρου τις οποίες εκμεταλλεύονται οι οικονομικοί φορείς σύμφωνα με την εκτελεστική απόφαση 2013/732/ΕΕ και όταν όλος ο υδράργυρος έχει παραδοθεί σε εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλήτων.

Άρθρο 13

Αποθήκευση των αποβλήτων υδραργύρου

1.   Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 5 παράγραφος 3 στοιχείο α) της οδηγίας 1999/31/ΕΚ, τα απόβλητα υδραργύρου μπορούν να αποθηκεύονται προσωρινά σε υγρή μορφή εφόσον τηρούνται οι ειδικές απαιτήσεις προσωρινής αποθήκευσης αποβλήτων υδραργύρου, όπως καθορίζονται στα παραρτήματα I, ΙΙ και ΙΙΙ της εν λόγω οδηγίας, και εφόσον η αποθήκευση λαμβάνει χώρα σε ειδικές επίγειες εγκαταστάσεις εξοπλισμένες για την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου.

Η παρέκκλιση που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο παύει να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 2023.

2.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 21 για την τροποποίηση του παρόντος κανονισμού με την παράταση της περιόδου για την οποία επιτρέπεται η προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου κατά την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου έως τρία έτη.

3.   Πριν από τη μόνιμη διάθεση των αποβλήτων υδραργύρου πραγματοποιείται μετατροπή και, αν η διάθεση γίνει σε επίγειες εγκαταστάσεις, μετατροπή και στερεοποίηση αυτών.

Τα απόβλητα υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση, διατίθενται μόνιμα μόνο στις ακόλουθες εγκαταστάσεις μόνιμης αποθήκευσης που έχουν άδεια για διάθεση επικίνδυνων αποβλήτων:

α)	αλατωρυχεία που έχουν προσαρμοστεί για τη μόνιμη αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου τα οποία έχουν υποστεί μετατροπή, ή βαθιά υπόγεια σκληρά πετρώματα που παρέχουν επίπεδο ασφάλειας και συγκράτησης ισοδύναμο ή υψηλότερο από εκείνο των εν λόγω αλατωρυχείων· ή

β)	ειδικές επίγειες εγκαταστάσεις εξοπλισμένες για τη μόνιμη αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και στερεοποίηση, και οι οποίες παρέχουν επίπεδο ασφάλειας και συγκράτησης ισοδύναμο ή υψηλότερο από εκείνο των εγκαταστάσεων του στοιχείου α).

Οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων μόνιμης αποθήκευσης διασφαλίζουν ότι τα απόβλητα υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση τοποθετούνται χωριστά από άλλα απόβλητα και σε παρτίδες διάθεσης σε σφραγισμένο θάλαμο αποθήκευσης. Οι εν λόγω φορείς διασφαλίζουν επίσης ότι τηρούνται οι απαιτήσεις της οδηγίας 1999/31/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών απαιτήσεων για την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου που θεσπίζονται στην τρίτη και στην πέμπτη περίπτωση του τμήματος 8 του παραρτήματος I και του παραρτήματος II της εν λόγω οδηγίας, σχετικά με τις εγκαταστάσεις μόνιμης αποθήκευσης.

Άρθρο 14

Ιχνηλασιμότητα

1.   Οι φορείς εκμετάλλευσης που αναλαμβάνουν την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου τηρούν μητρώο, το οποίο περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

α)	για κάθε εισερχόμενο φορτίο αποβλήτων υδραργύρου: i) την προέλευση και την ποσότητα των εν λόγω αποβλήτων· ii) το όνομα και τα στοιχεία επικοινωνίας του προμηθευτή και του ιδιοκτήτη των εν λόγω αποβλήτων·

β)

για κάθε φορτίο αποβλήτων υδραργύρου που εξέρχεται της εγκατάστασης: i) την ποσότητα των εν λόγω αποβλήτων και την περιεκτικότητά τους σε υδράργυρο· ii) τον προορισμό και τη σκοπούμενη εργασία διάθεσης των εν λόγω αποβλήτων· iii) αντίγραφο του πιστοποιητικού το οποίο παρέχει ο φορέας που αναλαμβάνει τη μετατροπή και, κατά περίπτωση, τη στερεοποίηση των εν λόγω αποβλήτων, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 2· iv) αντίγραφο του πιστοποιητικού το οποίο παρέχει ο φορέας της εγκατάστασης που αναλαμβάνει τη μόνιμη αποθήκευση των αποβλήτων υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3·

γ)	την ποσότητα αποβλήτων υδραργύρου που αποθηκεύονται στην εγκατάσταση στο τέλος κάθε μήνα.

Οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναλαμβάνουν την προσωρινή αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου, μόλις τα απόβλητα υδραργύρου εξέλθουν του χώρου προσωρινής αποθήκευσης, εκδίδουν πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι τα απόβλητα υδραργύρου μεταφέρθηκαν σε εγκατάσταση που αναλαμβάνει εργασίες διάθεσης οι οποίες καλύπτονται από το παρόν άρθρο.

Μόλις εκδοθεί το πιστοποιητικό που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, αντίγραφό του διαβιβάζεται χωρίς καθυστέρηση στους ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς του άρθρου 12.

2.   Οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναλαμβάνουν τη μετατροπή και, κατά περίπτωση, τη στερεοποίηση αποβλήτων υδραργύρου τηρούν μητρώο, το οποίο περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

α)	για κάθε εισερχόμενο φορτίο αποβλήτων υδραργύρου: i) την προέλευση και την ποσότητα των αποβλήτων· ii) το όνομα και τα στοιχεία επικοινωνίας του προμηθευτή και του ιδιοκτήτη των αποβλήτων·

β)

για κάθε φορτίο αποβλήτων υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση, το οποίο εξέρχεται της εγκατάστασης: i) την ποσότητα των εν λόγω αποβλήτων και την περιεκτικότητά τους σε υδράργυρο· ii) τον προορισμό και τις σκοπούμενες εργασίες διάθεσης των αποβλήτων · iii) αντίγραφο του πιστοποιητικού το οποίο παρέχει ο φορέας της εγκατάστασης που αναλαμβάνει τη μόνιμη αποθήκευση των αποβλήτων, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3·

γ)	την ποσότητα αποβλήτων υδραργύρου που αποθηκεύονται στην εγκατάσταση στο τέλος κάθε μήνα.

Οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναλαμβάνουν τη μετατροπή και, κατά περίπτωση, τη στερεοποίηση αποβλήτων υδραργύρου εκδίδουν, μόλις ολοκληρωθούν οι εργασίες μετατροπής και, κατά περίπτωση, στερεοποίησης ολόκληρου του φορτίου, πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι ολόκληρο το φορτίο αποβλήτων υδραργύρου έχει υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση.

Μόλις εκδοθεί το πιστοποιητικό που αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, ένα αντίγραφό του διαβιβάζεται χωρίς καθυστέρηση στους φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και στους ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς του άρθρου 12.

3.   Οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναλαμβάνουν τη μόνιμη αποθήκευση αποβλήτων υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση, εκδίδουν, με την ολοκλήρωση των εργασιών διάθεσης ολόκληρου του φορτίου, πιστοποιητικό που βεβαιώνει ότι ολόκληρο το φορτίο αποβλήτων υδραργύρου που έχουν υποστεί μετατροπή και, κατά περίπτωση, στερεοποίηση έχει τεθεί σε μόνιμη αποθήκευση σύμφωνα με την οδηγία 1999/31/ΕΚ, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με τον χώρο αποθήκευσης.

Μόλις εκδοθεί το πιστοποιητικό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου, ένα αντίγραφό του διαβιβάζεται χωρίς καθυστέρηση στους φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου, καθώς και στους ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς του άρθρου 12.

4.   Μέχρι τις 31 Ιανουαρίου κάθε έτους, οι φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 διαβιβάζουν το μητρώο του προηγούμενου ημερολογιακού έτους στις αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους. Οι αρμόδιες αρχές των οικείων κρατών μελών κοινοποιούν ετησίως κάθε διαβιβασθέν μητρώο στην Επιτροπή.

Άρθρο 15

Μολυσμένες περιοχές

1.   Η Επιτροπή οργανώνει ανταλλαγή πληροφοριών με τα κράτη μέλη σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνονται σε εθνικό επίπεδο για τον εντοπισμό και την αξιολόγηση περιοχών μολυσμένων από υδράργυρο και ενώσεις υδραργύρου, καθώς και για την αντιμετώπιση των σημαντικών κινδύνων που μπορεί να ενέχει η εν λόγω μόλυνση για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.

2.   Έως την 1η Ιανουαρίου 2021, η Επιτροπή δημοσιεύει στο διαδίκτυο τις πληροφορίες που συγκεντρώνονται δυνάμει της παραγράφου 1, συμπεριλαμβανομένου καταλόγου των περιοχών που έχουν μολυνθεί από υδράργυρο και ενώσεις υδραργύρου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΚΥΡΩΣΕΙΣ, ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΚΘΕΣΕΩΝ

Άρθρο 16

Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους κανόνες για τις κυρώσεις που εφαρμόζονται σε περίπτωση παραβιάσεων του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν ότι εκτελούνται. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν τους εν λόγω κανόνες και τα μέτρα στην Επιτροπή, έως τις αντίστοιχες ημερομηνίες εφαρμογής των σχετικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού, και την ενημερώνουν, αμέσως, για τυχόν επακόλουθες τροποποιήσεις που επηρεάζουν τους προαναφερθέντες κανόνες και τα μέτρα.

Άρθρο 17

Αρμόδιες αρχές

Τα κράτη μέλη ορίζουν τις αρμόδιες αρχές που φέρουν την ευθύνη για την εκπλήρωση υποχρεώσεων που απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό.

Άρθρο 18

Έκθεση

1.   Έως την 1η Ιανουαρίου 2020 και σε κατάλληλα χρονικά διαστήματα στη συνέχεια, τα κράτη μέλη καταρτίζουν, παρέχουν στην Επιτροπή και δημοσιεύουν στο διαδίκτυο έκθεση που περιέχει:

α)	πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού·

β)	πληροφορίες απαραίτητες για την τήρηση από την Ένωση της υποχρέωσης υποβολής εκθέσεων κατά το άρθρο 21 της σύμβασης·

γ)	σύνοψη των πληροφοριών που συλλέγονται σύμφωνα με το άρθρο 12 του παρόντος κανονισμού·

δ)

πληροφορίες σχετικά με τον υδράργυρο που βρίσκεται στα εδάφη τους: i) κατάλογο των περιοχών όπου υπάρχουν αποθέματα υδραργύρου, εκτός των αποβλήτων υδραργύρου, που υπερβαίνουν τους 50 μετρικούς τόνους, καθώς και την ποσότητα υδραργύρου σε κάθε περιοχή· ii) κατάλογο των περιοχών όπου συσσωρεύονται ποσότητες αποβλήτων υδραργύρου που υπερβαίνουν τους 50 μετρικούς τόνους, καθώς και την ποσότητα αποβλήτων υδραργύρου σε κάθε περιοχή· και

ε)	κατάλογο των πηγών που παράγουν πάνω από 10 μετρικούς τόνους υδραργύρου ετησίως, όταν τα κράτη μέλη έχουν λάβει γνώση των πηγών αυτών.

Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην δημοσιοποιήσουν τις πληροφορίες που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο για οποιονδήποτε λόγο αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2 της οδηγίας 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (17), με την επιφύλαξη του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 4 παράγραφος 2 της εν λόγω οδηγίας.

2.   Για τους σκοπούς της υποβολής εκθέσεων κατά την παράγραφο 1, η Επιτροπή θέτει στη διάθεση των κρατών μελών εργαλείο ηλεκτρονικής υποβολής εκθέσεων.

Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις ώστε να θεσπίσει κατάλληλα ερωτηματολόγια για να προσδιορίσει το περιεχόμενο, τις πληροφορίες και τους βασικούς δείκτες επιδόσεων προκειμένου να πληρούνται οι απαιτήσεις της παραγράφου 1, καθώς και τον μορφότυπο και τη συχνότητα της έκθεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Τα εν λόγω ερωτηματολόγια δεν συνιστούν απλή επανάληψη των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων των συμβαλλομένων μερών της σύμβασης. Οι εκτελεστικές πράξεις της παρούσας παραγράφου εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 22 παράγραφος 2.

3.   Τα κράτη μέλη, χωρίς καθυστέρηση, θέτουν στη διάθεση της Επιτροπής εκθέσεις που υπέβαλαν στη γραμματεία της σύμβασης.

Άρθρο 19

Επανεξέταση

1.   Έως τις 30 Ιουνίου 2020, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με το αποτέλεσμα της αξιολόγησής της όσον αφορά:

α)	την ανάγκη να ρυθμίσει η Ένωση τις εκπομπές υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου από αποτεφρωτήρια·

β)

την εφικτότητα της σταδιακής κατάργησης της χρήσης των οδοντιατρικών αμαλγαμάτων μακροπρόθεσμα, και κατά προτίμηση μέχρι το 2030, λαμβάνοντας υπόψη τα εθνικά σχέδια που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 3 και με απόλυτο σεβασμό της αρμοδιότητας των κρατών μελών όσον αφορά την οργάνωση και την παροχή υγειονομικών υπηρεσιών και ιατρικής περίθαλψης· και

γ)	τα περιβαλλοντικά οφέλη και την εφικτότητα μιας περαιτέρω ευθυγράμμισης του παραρτήματος II με την ενωσιακή νομοθεσία που ρυθμίζει τη διάθεση στην αγορά προϊόντων με προσθήκη υδραργύρου.

2.   Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή και την επανεξέταση του παρόντος κανονισμού, μεταξύ άλλων, υπό το φως της αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας που ανέλαβε να πραγματοποιήσει η διάσκεψη των μερών της σύμβασης και των εκθέσεων που υποβάλλουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 18 του παρόντος κανονισμού και του άρθρου 21 της σύμβασης.

3.   Η Επιτροπή υποβάλλει, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, νομοθετική πρόταση μαζί με τις εκθέσεις της που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΚΑΤ' ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ

Άρθρο 20

Τροποποίηση των παραρτημάτων

Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 21 του παρόντος κανονισμού για την τροποποίηση των παραρτημάτων I, ΙΙ, ΙΙΙ και IV αυτού προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις αποφάσεις που εκδόθηκαν από τη διάσκεψη των μερών της σύμβασης σύμφωνα με το άρθρο 27 της σύμβασης, υπό τον όρο ότι η Ένωση έχει υποστηρίξει τη σχετική απόφαση με απόφαση του Συμβουλίου που εγκρίθηκε σύμφωνα με το άρθρο 218 παράγραφος 9 ΣΛΕΕ.

Άρθρο 21

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.   Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.

2.   Η εξουσία έκδοσης κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που προβλέπεται στο άρθρο 13 παράγραφος 2 και στο άρθρο 20 ανατίθεται στην Επιτροπή για χρονικό διάστημα πέντε ετών από την 13η Ιουνίου 2017. Η Επιτροπή συντάσσει έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της έχουν ανατεθεί το αργότερο εννέα μήνες πριν από τη λήξη της πενταετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο προβάλλουν αντιρρήσεις το αργότερο εντός τριών μηνών πριν από τη λήξη της κάθε περιόδου.

3.   Η προβλεπόμενη στο άρθρο 13 παράγραφος 2 και στο άρθρο 20 εξουσιοδότηση δύναται να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία, που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει την εγκυρότητα τυχόν κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.

4.   Πριν από την έκδοση κατ' εξουσιοδότηση πράξης, η Επιτροπή διαβουλεύεται με εμπειρογνώμονες που ορίζονται από κάθε κράτος μέλος, σύμφωνα με τις αρχές που καθορίζονται στη διοργανική συμφωνία της 13ης Απριλίου 2016 για τη βελτίωση του νομοθετικού έργου.

5.   Μόλις εκδώσει κατ' εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτόχρονα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

6.   Οι κατ' εξουσιοδότηση πράξεις που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 2 και το άρθρο 20 τίθενται σε ισχύ μόνο εφόσον δεν διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός προθεσμίας δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εάν, πριν από τη λήξη της περιόδου αυτής, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν πρόκειται να διατυπώσουν αντίρρηση. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 22

Διαδικασία επιτροπής

1.   Για την έκδοση εντύπων για τις εισαγωγές και εξαγωγές σύμφωνα με το άρθρο 6, τεχνικών απαιτήσεων για την περιβαλλοντικά ορθή προσωρινή αποθήκευση υδραργύρου, ενώσεων υδραργύρου ή μειγμάτων υδραργύρου σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3, απόφασης σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 6, και ερωτηματολογίων σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2, η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή. Η εν λόγω επιτροπή αποτελεί επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Εάν η επιτροπή δεν διατυπώσει γνώμη, η Επιτροπή δεν εκδίδει το σχέδιο εκτελεστικής πράξης και εφαρμόζεται το άρθρο 5 παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 23

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1102/2008 καταργείται από την 1η Ιανουαρίου 2018.

Οι παραπομπές στον καταργούμενο κανονισμό θεωρούνται ως παραπομπές στον παρόντα κανονισμό και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος V.

Άρθρο 24

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2018.

Εν τούτοις, το παράρτημα III μέρος I στοιχείο δ) εφαρμόζεται από τις 11 Δεκεμβρίου 2017.

---

(1)  ΕΕ C 303 της 19.8.2016, σ. 122.

(2)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 14ης Μαρτίου 2017 (δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 25ης Απριλίου 2017.

(3)  Απόφαση αριθ. 1386/2013/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2013, σχετικά με γενικό ενωσιακό πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον έως το 2020 «Ευημερία εντός των ορίων του πλανήτη μας» (ΕΕ L 354 της 28.12.2013, σ. 171).

(4)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1102/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, για την απαγόρευση των εξαγωγών μεταλλικού υδραργύρου και ορισμένων ενώσεων και μειγμάτων υδραργύρου και για την ασφαλή αποθήκευση του μεταλλικού υδραργύρου (ΕΕ L 304 της 14.11.2008, σ. 75).

(5)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, για τις μεταφορές αποβλήτων (ΕΕ L 190 της 12.7.2006, σ. 1).

(6)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2006 για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/ΕΚ και για κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ L 396 της 30.12.2006, σ. 1).

(7)  Εκτελεστική απόφαση 2013/732/ΕΕ της Επιτροπής, της 9ης Δεκεμβρίου 2013, για τον καθορισμό των συμπερασμάτων σχετικά με τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές (ΒΔΤ) βάσει της οδηγίας 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί βιομηχανικών εκπομπών όσον αφορά την παραγωγή χλωρο-αλκαλίων (ΕΕ L 332 της 11.12.2013, σ. 34).

(8)  Οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου της 26ης Απριλίου 1999 περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων (ΕΕ L 182 της 16.7.1999, σ. 1).

(9)  Οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα και την κατάργηση ορισμένων οδηγιών (ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3).

(10)  Οδηγία 2010/75/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, περί βιομηχανικών εκπομπών (ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχος της ρύπανσης) (ΕΕ L 334 της 17.12.2010, σ. 17).

(11)  Οδηγία 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων (ΕΕ L 327 της 22.12.2000, σ. 1).

(12)  ΕΕ L 123 της 12.5.2016, σ. 1.

(13)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

(14)  Οδηγία 2012/18/EE του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Ιουλίου 2012, για την αντιμετώπιση των κινδύνων μεγάλων ατυχημάτων σχετιζόμενων με επικίνδυνες ουσίες και για την τροποποίηση και στη συνέχεια την κατάργηση της οδηγίας 96/82/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 197 της 24.7.2012, σ. 1).

(15)  Οδηγία 2011/65/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2011, για τον περιορισμό της χρήσης ορισμένων επικίνδυνων ουσιών σε ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό (ΕΕ L 174 της 1.7.2011, σ. 88).

(16)  Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2150/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2002 για τις στατιστικές των αποβλήτων (ΕΕ L 332 της 9.12.2002, σ. 1).

(17)  Οδηγία 2003/4/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 28ης Ιανουαρίου 2003, για την πρόσβαση του κοινού σε περιβαλλοντικές πληροφορίες και για την κατάργηση της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 41 της 14.2.2003, σ. 26).

---

---

---

---

---

---