4.12.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 318/1

(1)

Σε σειρά υπουργικών δηλώσεων (στο Μάντσεστερ στις 24 Νοεμβρίου 2005, στη Λισαβόνα στις 19 Σεπτεμβρίου 2007, στο Μάλμε στις 18 Νοεμβρίου 2009 και στη Γρανάδα στις 19 Απριλίου 2010), οι υπουργοί κάλεσαν την Επιτροπή να διευκολύνει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών εφαρμόζοντας διασυνοριακές και διατομεακές λύσεις διαλειτουργικότητας που θα καταστήσουν δυνατή την παροχή αποδοτικότερων και ασφαλέστερων δημόσιων υπηρεσιών. Επιπλέον, τα κράτη μέλη αναγνώρισαν ότι είναι ανάγκη να παρέχονται καλύτερες δημόσιες υπηρεσίες με τη δαπάνη λιγότερων πόρων, καθώς και ότι το δυναμικό της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης μπορεί να ενισχυθεί με την προώθηση πνεύματος συνεργασίας και με τη βελτίωση των συνθηκών διαλειτουργικότητας των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων.

(2)

Στην ανακοίνωσή της της 19ης Μαΐου 2010 με τίτλο «Ένα ψηφιακό θεματολόγιο για την Ευρώπη», το οποίο αποτελεί μια από τις εμβληματικές πρωτοβουλίες της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», η Επιτροπή τόνισε ότι η διαλειτουργικότητα έχει ουσιώδη σημασία για τη μεγιστοποίηση του κοινωνικού και οικονομικού δυναμικού των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ) και ότι, κατά συνέπεια, η επιτυχία του ψηφιακού θεματολογίου μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο εφόσον εξασφαλιστεί η διαλειτουργικότητα.

(3)

Στην ανακοίνωσή της της 16ης Δεκεμβρίου 2010 με τίτλο «Προς τη διαλειτουργικότητα των ευρωπαϊκών δημόσιων υπηρεσιών», η Επιτροπή εισήγαγε την ευρωπαϊκή στρατηγική διαλειτουργικότητας (ΕΣΔ) και το ευρωπαϊκό πλαίσιο διαλειτουργικότητας (ΕΠΔ).

(4)

Η διαλειτουργικότητα διευκολύνει την επιτυχή εφαρμογή των πολιτικών και παρέχει μεγάλες δυνατότητες παράκαμψης των διασυνοριακών ηλεκτρονικών φραγμών, διασφαλίζοντας επιπλέον τη δημιουργία νέων, ή την εδραίωση αναπτυσσόμενων, κοινών δημόσιων υπηρεσιών σε επίπεδο Ένωσης. Ειδικότερα, οι πολιτικές που περιγράφονται στις αιτιολογικές σκέψεις που ακολουθούν βασίζονται στη διαλειτουργικότητα για την αποτελεσματική και αποδοτική εφαρμογή τους.

(5)

Στον τομέα της εσωτερικής αγοράς, σύμφωνα με την οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), τα κράτη μέλη υποχρεούνται να προσφέρουν στους παρόχους υπηρεσιών τη δυνατότητα να πραγματοποιούν με ηλεκτρονικά μέσα και διασυνοριακά όλες τις απαιτούμενες διαδικασίες και διατυπώσεις για την παροχή υπηρεσιών εκτός του κράτους μέλους εγκατάστασής τους.

(6)

Στον τομέα του εταιρικού δικαίου, με την οδηγία 2012/17/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (5) ζητείται η διαλειτουργικότητα των κεντρικών και εμπορικών μητρώων καθώς και των μητρώων των εταιρειών των κρατών μελών μέσω κεντρικής πλατφόρμας. Η διασύνδεση των μητρώων των εταιρειών θα διασφαλίσει τη διασυνοριακή ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των μητρώων και θα διευκολύνει σε επίπεδο Ένωσης την πρόσβαση επιχειρήσεων και πολιτών σε δεδομένα εταιρειών, βελτιώνοντας, ως εκ τούτου, την ασφάλεια δικαίου του επιχειρηματικού περιβάλλοντος στην Ένωση.

(7)

Στον τομέα του περιβάλλοντος, με την οδηγία 2007/2/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (6) ζητείται η έγκριση κοινών κανόνων εφαρμογής που θα καθορίζουν τεχνικές ρυθμίσεις για τη διαλειτουργικότητα. Ειδικότερα, με την εν λόγω οδηγία ζητείται η προσαρμογή των εθνικών υποδομών προκειμένου να διασφαλιστεί η διαλειτουργικότητα και η προσβασιμότητα των συνόλων και υπηρεσιών χωρικών δεδομένων στην Ένωση.

(8)

Στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων, η ενίσχυση της διαλειτουργικότητας μεταξύ των ευρωπαϊκών βάσεων δεδομένων αποτελεί τη βάση του συστήματος πληροφοριών για τις θεωρήσεις (7), του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν ΙΙ (8), του ευρωπαϊκού συστήματος δακτυλοσκόπησης (9) και της ευρωπαϊκής δικτυακής πύλης e-Justice (10). Επιπλέον, στις 24 Σεπτεμβρίου 2012, το Συμβούλιο εξέδωσε συμπεράσματα στα οποία απηύθυνε έκκληση για τη θέσπιση Αναγνωριστικού Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας και υπογράμμισε την ανάγκη για διαλειτουργική αναζήτηση και ανταλλαγή νομικών πληροφοριών που δημοσιεύονται στις εθνικές επίσημες εφημερίδες και τα νομοθετικά φύλλα, με χρήση μοναδικών αναγνωριστικών και δομημένων μεταδεδομένων. Η συνεργασία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη λειτουργική διαχείριση συστημάτων ΤΠ μεγάλης κλίμακας στον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης και του προγράμματος που θεσπίζει η παρούσα απόφαση θα μπορούσε να δημιουργήσει συνέργειες επωφελείς για την επίτευξη των αντίστοιχων στόχων τους.

(9)

Η διαλειτουργικότητα στην τοπική, εθνική και ευρωπαϊκή δημόσια διοίκηση διευκολύνει την επίτευξη των στόχων που έθεσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το ψήφισμά του της 29ης Μαρτίου 2012 για την έκθεση 2010 σχετικά με την ιθαγένεια της Ένωσης: άρση των εμποδίων στα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ.

(10)

Η διαλειτουργικότητα έχει αποτελέσει βασικό παράγοντα επιτυχίας των τελωνείων, της φορολογίας και των ειδικών φόρων κατανάλωσης, στη λειτουργία των διευρωπαϊκών συστημάτων ΤΠΕ που καλύπτουν όλα τα κράτη μέλη και στην υποστήριξη διαλειτουργικών επιχειρηματικών υπηρεσιών οι οποίες χρηματοδοτούνται από τα προγράμματα Fiscalis 2013 και Τελωνεία 2013. Τα εν λόγω προγράμματα εφαρμόζονται και τίθενται σε λειτουργία από την Επιτροπή και τις εθνικές διοικήσεις. Οι πόροι που δημιουργήθηκαν μέσω των προγραμμάτων Fiscalis 2013 και Τελωνεία 2013 είναι διαθέσιμοι για ανταλλαγή και περαιτέρω χρήση σε άλλους τομείς πολιτικής. Επιπλέον, τα κράτη μέλη και η Επιτροπή κλήθηκαν, στα συμπεράσματα του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2014, σχετικά με τη μεταρρύθμιση της διακυβέρνησης της τελωνειακής ένωσης της ΕΕ, να αναπτύξουν στρατηγική για τα πληροφοριακά συστήματα όλων των τομέων που σχετίζονται με τα τελωνεία και που υπόκεινται σε κοινή διαχείριση και λειτουργία.

(11)

Στον τομέα της υγείας, στην οδηγία 2011/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (11) προβλέπονται κανόνες για τη διευκόλυνση της πρόσβασης σε ασφαλή και ποιοτική διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη. Ειδικότερα, με την εν λόγω οδηγία θεσπίστηκε το δίκτυο eHealth για την αντιμετώπιση της πρόκλησης της διαλειτουργικότητας των ηλεκτρονικών συστημάτων υγείας. Το δίκτυο eHealth μπορεί να εκδίδει κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τα ελάχιστα σύνολα δεδομένων που θα ανταλλάσσονται σε διασυνοριακό επίπεδο σε περίπτωση απρόβλεπτης και έκτακτης ανάγκης για υγειονομική περίθαλψη και όσον αφορά τις υπηρεσίες διασυνοριακής ηλεκτρονικής συνταγογράφησης (ePrescription).

(12)

Στον τομέα των ευρωπαϊκών ταμείων, το άρθρο 122 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12) απαιτεί όλες οι ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ δικαιούχων και διαχειριστικών αρχών, αρχών πιστοποίησης, αρχών ελέγχου και ενδιάμεσων φορέων να πραγματοποιούνται μέσω συστημάτων ηλεκτρονικής ανταλλαγής δεδομένων. Σκοπός των εν λόγω συστημάτων είναι η διευκόλυνση της διαλειτουργικότητας με τα εθνικά και τα ενωσιακά πλαίσια και η παροχή της δυνατότητας στους δικαιούχους να υποβάλλουν όλες τις απαιτούμενες πληροφορίες μόνο μία φορά.

(13)

Στον τομέα των πληροφοριών του δημόσιου τομέα, με την οδηγία 2013/37/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (13) υπογραμμίζεται ότι οι φορείς του δημόσιου τομέα θα πρέπει, όποτε τούτο είναι δυνατό και σκόπιμο, να διαθέτουν τα έγγραφα σε ανοικτή και μηχαναγνώσιμη μορφή, μαζί με τα μεταδεδομένα τους, στον υψηλότερο βαθμό ακρίβειας και ανάλυσης, σε μορφή που εξασφαλίζει τη διαλειτουργικότητα, την περαιτέρω χρήση και την προσβασιμότητα.

(14)

Στον τομέα της ηλεκτρονικής ταυτοποίησης, με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 910/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (14) θεσπίζεται πλαίσιο διαλειτουργικότητας προς όφελος της διαλειτουργικότητας των εθνικών συστημάτων ηλεκτρονικής ταυτοποίησης.

(15)

Στον τομέα της τυποποίησης των ΤΠΕ, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1025/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (15) αναφέρεται στη διαλειτουργικότητα ως ουσιώδες αποτέλεσμα της τυποποίησης.

(16)

Στον τομέα της έρευνας και καινοτομίας, στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1291/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (16) που θεσπίζει το πρόγραμμα-πλαίσιο Ορίζων 2020, αναφέρεται ρητά ότι οι διαλειτουργικές λύσεις και τα πρότυπα στον τομέα των ΤΠΕ αποτελούν σημαντικούς καταλύτες συμπράξεων των βιομηχανιών σε ενωσιακό επίπεδο. Η συνεργασία με αντικείμενο κοινές, ανοικτές τεχνολογικές πλατφόρμες με δευτερογενείς συνέπειες και μόχλευση θα επιτρέψει σε ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόμενων μερών να επωφεληθούν από τις νέες εξελίξεις και να αναπτύξουν περισσότερες καινοτομίες.

(17)

Όσον αφορά τις δημόσιες συμβάσεις, με τις οδηγίες 2014/23/ΕΕ (17), 2014/24/ΕΕ (18) και 2014/25/ΕΕ (19) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, τα κράτη μέλη καλούνται να εφαρμόζουν σύστημα ηλεκτρονικών δημόσιων συμβάσεων. Σε αυτές προβλέπεται ότι τα εργαλεία και οι συσκευές που χρησιμοποιούνται για την επικοινωνία με ηλεκτρονικά μέσα καθώς και τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους πρέπει να είναι συμβατά με τις ΤΠΕ που χρησιμοποιούνται εν γένει. Επιπλέον, στην οδηγία 2014/55/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (20) προβλέπεται η εκπόνηση ευρωπαϊκού προτύπου ηλεκτρονικής τιμολόγησης στο τομέα των δημόσιων συμβάσεων με σκοπό να διασφαλιστεί η διαλειτουργικότητα μεταξύ των συστημάτων ηλεκτρονικής τιμολόγησης στην Ένωση.

(18)

Είναι, ως εκ τούτου, σημαντικό η πολιτική σχετικά με τη διαλειτουργικότητα και τις πιθανές χρήσεις της να συντονίζεται σε επίπεδο Ένωσης με όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό και έγκυρο για τους τελικούς χρήστες τρόπο. Προκειμένου να εξαλειφθεί ο κατακερματισμός στο περιβάλλον της διαλειτουργικότητας στην Ευρώπη, θα πρέπει να προωθηθούν μια κοινή αντίληψη της διαλειτουργικότητας στην Ένωση και μια ολιστική προσέγγιση όσον αφορά τις λύσεις διαλειτουργικότητας.

(19)

Η διαλειτουργικότητα αποτελεί επίσης θεμελιώδες στοιχείο του μηχανισμού «Συνδέοντας την Ευρώπη» (ΔΣΕ) που δημιουργήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1316/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (21) στον τομέα των ευρυζωνικών υποδομών και υπηρεσιών. Στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 283/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (22) σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τα διευρωπαϊκά δίκτυα στον τομέα των τηλεπικοινωνιακών υποδομών αναφέρεται ρητά ότι ένα σύνολο των επιχειρησιακών προτεραιοτήτων για τη ΔΣΕ είναι η διαλειτουργικότητα, η συνδεσιμότητα, η βιώσιμη ανάπτυξη, η λειτουργία και η αναβάθμιση των διευρωπαϊκών υποδομών ψηφιακών υπηρεσιών και ο συντονισμός τους σε επίπεδο Ένωσης. Ειδικότερα, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 283/2014 προβλέπει τα λεγόμενa «δομοστοιχεία», όπως είναι η ηλεκτρονική ταυτοποίηση, η ασφαλής μεταφορά πληροφοριών (e-delivery) μεταξύ των κρατών μελών και η αυτόματη μετάφραση, με σκοπό τη διευκόλυνση της διασυνοριακής διαλειτουργικότητας.

(20)

Σε πολιτικό επίπεδο, το Συμβούλιο έχει απευθύνει επανειλημμένα εκκλήσεις για ακόμη μεγαλύτερη διαλειτουργικότητα στην Ευρώπη και για συνεχείς προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων. Στις 24 και 25 Οκτωβρίου 2013, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέδωσε συμπεράσματα στα οποία επισημαινόταν ότι ο εκσυγχρονισμός των δημόσιων διοικήσεων θα πρέπει να συνεχιστεί μέσω της ταχείας εφαρμογής υπηρεσιών, όπως η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η ηλεκτρονική υγεία, η ηλεκτρονική τιμολόγηση και οι ηλεκτρονικές δημόσιες συμβάσεις, οι οποίες βασίζονται στη διαλειτουργικότητα. Η δέσμευση των κρατών μελών έχει καθοριστική σημασία για τη διασφάλιση της ταχείας ανάπτυξης μιας διαλειτουργικής ηλεκτρονικής κοινωνίας στην Ένωση και η συμμετοχή της δημόσιας διοίκησης ενθαρρύνει τη χρήση επιγραμμικών διαδικασιών. Επιπλέον, προκειμένου να εδραιωθεί μια περισσότερο αποτελεσματική, απλουστευμένη και φιλική προς τον χρήστη ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ενδέχεται να απαιτηθεί προσαρμογή των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων, με τη στήριξη των κρατών μελών. Οι αποτελεσματικές επιγραμμικές δημόσιες υπηρεσίες είναι καίριας σημασίας για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των επιχειρήσεων και των πολιτών στις ψηφιακές υπηρεσίες.

(21)

Η προοπτική της διαλειτουργικότητας εντός μεμονωμένων τομέων συνδέεται με τον κίνδυνο η θέσπιση διαφορετικών ή μη συμβατών λύσεων σε εθνικό ή τομεακό επίπεδο να δημιουργήσει νέα ηλεκτρονικά εμπόδια που θα παρακώλυαν την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και τη σχετική ελεύθερη κυκλοφορία και θα υπονόμευαν τον ανοικτό χαρακτήρα και την ανταγωνιστικότητα των αγορών, καθώς και την παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας σε επιχειρήσεις και πολίτες. Για τον μετριασμό του κινδύνου αυτού, τα κράτη μέλη και η Ένωση θα πρέπει να εντείνουν τις κοινές τους προσπάθειες για την αποφυγή του κατακερματισμού της αγοράς. Θα πρέπει να μεριμνήσουν για τη διασφάλιση διασυνοριακής ή διατομεακής διαλειτουργικότητας κατά την εφαρμογή της νομοθεσίας, μειώνοντας παράλληλα τον διοικητικό φόρτο και το κόστος και βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα, και θα πρέπει επίσης να προωθούν από κοινού συμφωνημένες λύσεις στον τομέα των ΤΠΕ, με παράλληλη εξασφάλιση κατάλληλης διακυβέρνησης.

(22)

Στο πλαίσιο της δημιουργίας, της βελτίωσης ή της εφαρμογής κοινών λύσεων, όλες οι πρωτοβουλίες θα πρέπει, όποτε κρίνεται σκόπιμο, να στηρίζονται στην ανταλλαγή εμπειριών και λύσεων, καθώς και στην ανταλλαγή και προώθηση βέλτιστων πρακτικών, την τεχνολογική ουδετερότητα και προσαρμοστικότητα, ή να συνοδεύονται από τα στοιχεία αυτά, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να εφαρμόζονται πάντα οι αρχές της ασφάλειας, της προστασίας της ιδιωτικής ζωής και της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να προαχθεί η συμμόρφωση με το ΕΠΔ, τις ανοικτές προδιαγραφές και τα ανοικτά πρότυπα.

(23)

Η εξασφάλιση συνεκτικής ανάπτυξης και υλοποίησης συνολικών και τομεακών στρατηγικών διαλειτουργικότητας, νομικών πλαισίων, κατευθυντήριων γραμμών, υπηρεσιών και εργαλείων για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις ενωσιακών πολιτικών έχει επιδιωχθεί μέσω αρκετών διαδοχικών προγραμμάτων, όπως i) το πρόγραμμα ανταλλαγής δεδομένων μεταξύ διοικήσεων (1999-2004) (το πρόγραμμα IDA), που θεσπίστηκε με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου αριθ. 1719/1999/ΕΚ (23) και αριθ. 1720/1999/ΕΚ (24), ii) το πρόγραμμα διαλειτουργικής παροχής πανευρωπαϊκών υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στις δημόσιες διοικήσεις, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες (2005-2009) (το πρόγραμμα IDABC), που θεσπίστηκε με την απόφαση 2004/387/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (25), και iii) το πρόγραμμα σχετικά με λύσεις διαλειτουργικότητας για τις ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες (2010-2015) (το πρόγραμμα ISA) που θεσπίστηκε με την απόφαση αριθ. 922/2009/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (26). Το πρόγραμμα που θεσπίζει η παρούσα απόφαση θα πρέπει να βασίζεται στην εμπειρία που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια των εν λόγω προγραμμάτων.

(24)

Οι δραστηριότητες στο πλαίσιο των προγραμμάτων IDA, IDABC και ISA συνέβαλαν σε σημαντικό βαθμό στη διασφάλιση της διαλειτουργικότητας κατά την ηλεκτρονική ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων. Στο ψήφισμά του της 20ής Απριλίου 2012 για μια ανταγωνιστική ψηφιακή ενιαία αγορά — η ηλεκτρονική διακυβέρνηση ως αιχμή του δόρατος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε τη συμβολή και τον πρωταρχικό ρόλο του προγράμματος ISA στον καθορισμό, την προώθηση και τη στήριξη της εφαρμογής λύσεων και πλαισίων διαλειτουργικότητας για τις ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις, στην επίτευξη συνεργειών και την προώθηση της περαιτέρω χρήσης λύσεων, καθώς και στη μετατροπή των απαιτήσεων διαλειτουργικότητάς τους σε προδιαγραφές και πρότυπα ψηφιακών υπηρεσιών.

(25)

Η ισχύς της απόφασης αριθ. 922/2009/ΕΚ λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 2015. Απαιτείται, ως εκ τούτου, ένα νέο ενωσιακό πρόγραμμα σχετικά με λύσεις και κοινά πλαίσια διαλειτουργικότητας για τις ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις, τις επιχειρήσεις και τους πολίτες (το «πρόγραμμα ISA2») το οποίο θα έχει ως στόχο την ανάπτυξη, διατήρηση και προώθηση μιας ολιστικής προσέγγισης στο θέμα της διαλειτουργικότητας ώστε να εξαλειφθεί ο κατακερματισμός του περιβάλλοντος της διαλειτουργικότητας και να παρακάμπτονται οι ηλεκτρονικοί φραγμοί εντός της Ένωσης, να διευκολύνεται η αποδοτική και αποτελεσματική ηλεκτρονική διασυνοριακή και διατομεακή αλληλεπίδραση μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων, αφενός, και μεταξύ αυτών και των επιχειρήσεων και των πολιτών, αφετέρου, να εντοπίζονται, να δημιουργούνται και να τίθενται σε λειτουργία διαλειτουργικές λύσεις που στηρίζουν την υλοποίηση των ενωσιακών πολιτικών και δραστηριοτήτων, και να διευκολύνεται η περαιτέρω χρήση των διαλειτουργικών λύσεων από τις ευρωπαϊκές δημόσιες υπηρεσίες.

(26)

Επιπλέον, οι ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις, οι επιχειρήσεις και οι πολίτες είναι επίσης τελικοί χρήστες λύσεων διαλειτουργικότητας, δεδομένου ότι χρησιμοποιούν τις δημόσιες ηλεκτρονικές υπηρεσίες που παρέχουν οι δημόσιες διοικήσεις. Ειδικότερα, η αρχή της λειτουργίας με επίκεντρο τον χρήστη εφαρμόζεται στους τελικούς χρήστες λύσεων διαλειτουργικότητας. Στις επιχειρήσεις νοείται ότι περιλαμβάνονται, ειδικότερα, μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) και πολύ μικρές επιχειρήσεις, δεδομένης της πολύτιμης συμβολής τους στην οικονομία της Ένωσης.

(27)

Τα κοινά πλαίσια και οι λύσεις που θα προκύψουν ή θα εφαρμοστούν μέσω του προγράμματος ISA2 θα πρέπει, στον βαθμό που είναι δυνατό, να αποτελέσουν ένα περιβάλλον διαλειτουργικότητας που θα διευκολύνει την αλληλεπίδραση μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων, των επιχειρήσεων και των πολιτών και θα διασφαλίζει, θα διευκολύνει και θα καθιστά δυνατή τη διασυνοριακή ή τη διατομεακή διαλειτουργικότητα.

(28)

Στο πλαίσιο του προγράμματος ISA2 θα πρέπει να είναι εφικτή η υλοποίηση δράσεων με την εφαρμογή μιας «επαναληπτικής μεθοδολογίας».

(29)

Καθώς αυξανόμενος αριθμός δημόσιων υπηρεσιών καθίστανται «ψηφιακές 'εξ ορισμού'», είναι σημαντική η μεγιστοποίηση της αποδοτικότητας των δημόσιων δαπανών σε λύσεις ΤΠΕ. Η αποδοτικότητα αυτή θα πρέπει να διευκολυνθεί με τη διασφάλιση της έγκαιρης πρόβλεψης τέτοιων υπηρεσιών και, ει δυνατόν, με τον διαμοιρασμό και την περαιτέρω χρήση λύσεων προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αξία των δημόσιων δαπανών. Το πρόγραμμα ISA2 θα πρέπει να συμβάλει στον στόχο αυτό.

(30)

Η διαλειτουργικότητα και κατά συνέπεια οι λύσεις που θα δημιουργηθούν και θα εφαρμοστούν στο πλαίσιο του προγράμματος ISA2 είναι κρίσιμης σημασίας για την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και της ηλεκτρονικής δημοκρατίας, διότι καθιστούν δυνατή την ανάπτυξη θυρίδων ενιαίας εξυπηρέτησης και την παροχή διατερματικών και διαφανών δημόσιων υπηρεσιών για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες που οδηγούν σε λιγότερη διοικητική επιβάρυνση και χαμηλότερο κόστος.

(31)

Πολίτες και επιχειρήσεις θα πρέπει, ως τελικοί χρήστες, να επωφελούνται και αυτοί από κοινές, επαναχρησιμοποιήσιμες και διαλειτουργικές υπηρεσίες εξυπηρέτησης κοινού (front-office) που θα απορρέουν από την καλύτερη ενοποίηση των διαδικασιών και της ανταλλαγής δεδομένων μέσω των τμημάτων οργανωτικής υποστήριξης (back-office) των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων.

(32)

Στις δραστηριότητές της, η Ένωση θα πρέπει σέβεται την αρχή της ίσης μεταχείρισης. Οι πολίτες της Ένωσης θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης από τα θεσμικά και λοιπά όργανα, τις υπηρεσίες και τους οργανισμούς της Ένωσης. Η Ένωση θα πρέπει να λάβει υπόψη τις απαιτήσεις που σχετίζονται με την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, η προσβασιμότητα για όλους θα πρέπει να ενσωματωθεί στην ανάπτυξη στρατηγικών για τη διαλειτουργικότητα των δημόσιων υπηρεσιών σε ολόκληρη την Ένωση, λαμβανομένων υπόψη των πλέον μειονεκτούντων πολιτών και των πλέον αραιοκατοικημένων περιοχών, με σκοπό την καταπολέμηση του ψηφιακού χάσματος και του ψηφιακού αποκλεισμού, όπως ζητεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του της 20ής Απριλίου 2012 για μια ανταγωνιστική ψηφιακή ενιαία αγορά — η ηλεκτρονική διακυβέρνηση ως αιχμή του δόρατος. Η εφαρμογή ηλεκτρονικών δημόσιων υπηρεσιών από τις ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις απαιτεί μια προσέγγιση χωρίς αποκλεισμούς (ηλεκτρονική ένταξη) η οποία, οσάκις κρίνεται αναγκαίο, θα παρέχει τεχνική υποστήριξη και κατάρτιση, ούτως ώστε να μειώνει τις διαφορές στη χρήση λύσεων ΤΠΕ, και θα συμπεριλαμβάνει πολύπλευρη λειτουργία, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης παραδοσιακών τρόπων πρόσβασης, κατά περίπτωση.

(33)

Οι λύσεις διαλειτουργικότητας στο πλαίσιο του προγράμματος ISA2 θα πρέπει να αναπτυχθούν σύμφωνα με το δικαίωμα των τελικών χρηστών να έχουν πρόσβαση και να διανέμουν πληροφορίες και περιεχόμενο, να χρησιμοποιούν και να παρέχουν εφαρμογές και υπηρεσίες και να χρησιμοποιούν τερματικές συσκευές της επιλογής τους, ανεξαρτήτως του τόπου του τελικού χρήστη ή του παρόχου, ή του τόπου, της προέλευσης ή του προορισμού της υπηρεσίας, της πληροφορίας, του περιεχομένου, της εφαρμογής ή της υπηρεσίας, μέσω της υπηρεσίας πρόσβασης στο διαδίκτυο που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2015/2120 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (27).

(34)

Το πρόγραμμα ISA2 θα πρέπει να καταστεί μέσο εκσυγχρονισμού των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων. Ο εκσυγχρονισμός των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων και η αύξηση της διαλειτουργικότητάς τους συνιστά σημαντική συμβολή στην ολοκλήρωση της ενιαίας ψηφιακής αγοράς προκειμένου να μπορούν οι πολίτες να επωφελούνται πλήρως από διαλειτουργικές ηλεκτρονικές υπηρεσίες, από την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και την ηλεκτρονική υγεία, ενώ θα δίνεται το προβάδισμα στην άρση εμποδίων όπως οι μη συνδεδεμένες ηλεκτρονικές υπηρεσίες. Η έλλειψη διαλειτουργικότητας συχνά υπονομεύει την εφαρμογή ψηφιακών διατερματικών υπηρεσιών και την ανάπτυξη θυρίδων ενιαίας εξυπηρέτησης για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες.

(35)

Η διαλειτουργικότητα συνδέεται άμεσα με τις ανοικτές προδιαγραφές και τα ανοικτά πρότυπα και εξαρτάται από τη χρήση τους. Το πρόγραμμα ISA2 θα πρέπει να προωθεί και, κατά περίπτωση, να στηρίζει τη μερική ή πλήρη τυποποίηση των υφιστάμενων λύσεων διαλειτουργικότητας. Αυτή η διαλειτουργικότηταθα επιτευχθεί σε συνεργασία με άλλες δραστηριότητες τυποποίησης σε ενωσιακό επίπεδο, σε ευρωπαϊκούς οργανισμούς τυποποίησης και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς τυποποίησης.

(36)

Με τη διασφάλιση της διαλειτουργικότητας, οι ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις θα παραμείνουν επαρκώς ανοικτές και ευέλικτες ώστε να εξελίσσονται και να είναι σε θέση να ενσωματώνουν νέες προκλήσεις και νέους τομείς. Η διαλειτουργικότητα συνιστά προϋπόθεση για να αποφευχθεί η περιχαράκωση σε συγκεκριμένες τεχνολογίες, να καταστούν δυνατές οι τεχνολογικές εξελίξεις και να προαχθεί η καινοτομία. Με την ανάπτυξη διαλειτουργικών λύσεων και κοινών πλαισίων, το πρόγραμμα ISA2 αναμένεται ότι θα συμβάλει στη διαλειτουργικότητα μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων, σε πλαίσιο σεβασμού της τεχνολογικής ουδετερότητας, προκειμένου να αποφεύγεται η περιχαράκωση και να επιτραπεί η αύξηση του ανταγωνισμού και της καινοτομίας, που θα τονώσουν την ανταγωνιστικότητα της Ένωσης σε παγκόσμιο επίπεδο.

(37)

Ο εκσυγχρονισμός των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων αποτελεί μία από τις βασικές προτεραιότητες για την επιτυχή υλοποίηση της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και της ενιαίας ψηφιακής αγοράς (ΕΨΑ). Στο πλαίσιο αυτό, από τις ετήσιες επισκοπήσεις της ανάπτυξης (μεγέθυνσης) που δημοσιεύτηκαν από την Επιτροπή το 2011, το 2012 και το 2013, καταδεικνύεται ότι η ποιότητα των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων έχει άμεσο αντίκτυπο στο οικονομικό περιβάλλον και έχει, συνεπώς, καίρια σημασία για την τόνωση της παραγωγικότητας, της ανταγωνιστικότητας, της οικονομικής συνεργασίας, της μεγέθυνσης και της απασχόλησης. Αυτό αντικατοπτρίζεται σαφώς στις ειδικές ανά χώρα συστάσεις στις οποίες ζητείται η ανάληψη ειδικών δράσεων με στόχο τη μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής δημόσιας διοίκησης.

(38)

Στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1303/2013 περιλαμβάνεται θεματικός στόχος που συνίσταται στην «ενίσχυση της θεσμικής ικανότητας των δημόσιων αρχών και των ενδιαφερόμενων φορέων και της αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης». Στο πλαίσιο αυτό, το πρόγραμμα ISA2 θα πρέπει να είναι συντονισμένο με άλλες πρωτοβουλίες που συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων, ιδίως όσον αφορά το έργο στο τομέα της διαλειτουργικότητας, και να επιδιώξει συνέργειες μαζί τους.

(39)

Η διαλειτουργικότητα των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων αφορά όλα τα επίπεδα της διοίκησης: ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό. Συνεπώς, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η ευρύτερη δυνατή συμμετοχή στο πρόγραμμα ISA2, καθώς και ότι στις λύσεις θα λαμβάνονται υπόψη οι αντίστοιχες ανάγκες των διοικήσεων, καθώς και οι ανάγκες πολιτών και επιχειρήσεων, κατά περίπτωση.

(40)

Οι εθνικές, περιφερειακές και τοπικές διοικήσεις δύνανται να λαμβάνουν στήριξη στις προσπάθειές τους από ειδικούς μηχανισμούς δυνάμει των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών και επενδυτικών ταμείων, ιδίως το μέρος που αφορά την ανάπτυξη της θεσμικής ικανότητας η οποία περιλαμβάνει την κατάρτιση του προσωπικού των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων, κατά περίπτωση. Η στενή συνεργασία στο πλαίσιο του προγράμματος ISA2 θα πρέπει να μεγιστοποιεί τα οφέλη που αναμένονται από τέτοιου είδους μηχανισμούς, διασφαλίζοντας ότι τα χρηματοδοτούμενα έργα εναρμονίζονται με τα ενωσιακά πλαίσια και τις προδιαγραφές διαλειτουργικότητας, όπως το ΕΠΔ.

(41)

Η παρούσα απόφαση προβλέπει χρηματοδοτικό κονδύλιο για ολόκληρη τη διάρκεια του προγράμματος ISA2, το οποίο πρόκειται να αποτελέσει το ποσό προνομιακής αναφοράς για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κατά την ετήσια διαδικασία του προϋπολογισμού, σύμφωνα με το σημείο 17 της διοργανικής συμφωνίας της 2ας Δεκεμβρίου 2013 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη δημοσιονομική πειθαρχία, τη συνεργασία σε δημοσιονομικά θέματα και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (28).

(42)

Θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο χρήσης προενταξιακών κονδυλίων για τη διευκόλυνση της συμμετοχής των υποψήφιων χωρών στο πρόγραμμα ISA2 και τη θέσπιση και περαιτέρω εφαρμογή στις χώρες αυτές των λύσεων που προβλέπονται στο πλαίσιό του.

(43)

Το πρόγραμμα ISA2 θα πρέπει να συμβάλει στην υλοποίηση τυχόν πρωτοβουλιών που θα ακολουθήσουν στο πλαίσιο της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και του ψηφιακού θεματολογίου για την Ευρώπη. Για την αποφυγή τυχόν αλληλεπικάλυψης των προσπαθειών, το πρόγραμμα ISA2 θα πρέπει να λάβει υπόψη άλλα προγράμματα και πρωτοβουλίες της Ένωσης στον τομέα των λύσεων ΤΠΕ, των υπηρεσιών και των υποδομών και, προπαντός, τη ΔΣΕ, το πρόγραμμα «Ορίζων 2020» και το ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση 2011-2015 που θεσπίστηκε με την ανακοίνωση της Επιτροπής της 15ης Δεκεμβρίου 2010. Η Επιτροπή θα πρέπει να συντονίζει τις ενέργειες αυτές κατά την εφαρμογή του προγράμματος ISA2, καθώς και κατά τον σχεδιασμό μελλοντικών πρωτοβουλιών που αναμένεται ότι θα επηρεάσουν τη διαλειτουργικότητα. Χάριν εξορθολογισμού, ο προγραμματισμός των συνεδριάσεων της επιτροπής του προγράμματος ISA2 θα πρέπει λαμβάνει όσον το δυνατόν υπόψη τις συνεδριάσεις που προγραμματίζονται σε σχέση με άλλες ενωσιακές πρωτοβουλίες και προγράμματα.

(44)

Οι αρχές και οι διατάξεις που ορίζονται στη νομοθεσία της Ένωσης σχετικά με την προστασία των ατόμων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, συγκεκριμένα δε η οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (29), η οδηγία 2002/58/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (30) και ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (31), θα πρέπει να ισχύουν για λύσεις που λειτουργούν βάσει του προγράμματος ISA2 και προβλέπουν επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Κατά συνέπεια, στο πλαίσιο των λύσεων αυτών θα πρέπει να προβλέπεται η εφαρμογή κατάλληλων τεχνικών και οργανωτικών μέτρων ώστε να διασφαλίζεται η συμμόρφωση με τις επιταγές της ενωσιακής νομοθεσίας όσον αφορά την προστασία των δεδομένων. Συγκεκριμένα, εξ ορισμού, τα προσωπικά δεδομένα θα πρέπει να αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας μόνο αν είναι κατάλληλα, συναφή και όχι υπέρμετρα σε σχέση με τον σκοπό που εξυπηρετεί η συγκέντρωσή τους. Κατά την ανάπτυξη και τη δημιουργία λύσεων διαλειτουργικότητας, θα πρέπει να δίνεται η δέουσα προσοχή στον αντίκτυπο που θα έχουν οι λύσεις αυτές στην προστασία των προσωπικών δεδομένων.

(45)

Κατά την αξιολόγηση του προγράμματος ISA2, η Επιτροπή θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στο κατά πόσον οι λύσεις που σχεδιάζονται και υλοποιούνται έχουν θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στον εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα και στην εξυπηρέτηση των αναγκών των επιχειρήσεων και των πολιτών, για παράδειγμα, με τη μείωση της διοικητικής τους επιβάρυνσης και του κόστους και με την ενίσχυση της συνολικής διασύνδεσης μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων, αφενός, και μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων και των επιχειρήσεων και των πολιτών, αφετέρου.

(46)

Η προμήθεια εξωτερικών υπηρεσιών για τους σκοπούς του προγράμματος ISA2, όταν είναι απαραίτητη, διέπεται από τον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) αριθ. 966/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (32) και από τις οδηγίες 2014/23/ΕΕ, 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ.

(47)

Προκειμένου να εξασφαλιστούν ομοιόμορφες προϋποθέσεις για την εφαρμογή της παρούσας απόφασης, θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή εκτελεστικές εξουσίες για την έκδοση ενός κυλιόμενου προγράμματος εργασιών. Οι εν λόγω εξουσίες θα πρέπει να ασκούνται κατ' εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (33).

(48)

Η Επιτροπή θα πρέπει να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που έχουν άμεση εφαρμογή όταν, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις που συνδέονται με το θεσπισμένο κυλιόμενο πρόγραμμα εργασίας, όπως όταν υπάρχει κίνδυνος διακοπής της παροχής υπηρεσιών, αυτό επιβάλλεται από επιτακτικούς λόγους επείγουσας ανάγκης.

(49)

Στόχοι της παρούσας απόφασης είναι η ανάπτυξη, διατήρηση και προώθηση μιας ολιστικής προσέγγισης στο θέμα της διαλειτουργικότητας ώστε να διευκολύνεται η αποδοτική και αποτελεσματική ηλεκτρονική διασυνοριακή και διατομεακή αλληλεπίδραση μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων, αφενός, και μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων και των πολιτών και των επιχειρήσεων, αφετέρου, να εντοπίζονται, να δημιουργούνται και να τίθενται σε λειτουργία διαλειτουργικές λύσεις που στηρίζουν την υλοποίηση των ενωσιακών πολιτικών και δραστηριοτήτων και να διευκολύνεται η περαιτέρω χρήση των διαλειτουργικών λύσεων από τις ευρωπαϊκές δημόσιες υπηρεσίες. Δεδομένου ότι οι στόχοι αυτοί δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς με μεμονωμένες δράσεις των κρατών μελών, διότι θα ήταν εν προκειμένω δύσκολο και δαπανηρό να εξασφαλιστεί στο επίπεδο κρατών μελών και από τα ίδια τα κράτη μέλη συντονισμός σε ενωσιακό επίπεδο και ότι, ως εκ τούτου, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων τους, μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση δύναται να εγκρίνει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας που ορίζεται στη συνθήκη, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη των ανωτέρω στόχων,

α)

η ανάπτυξη, διατήρηση και προώθηση μιας ολιστικής προσέγγισης στο θέμα της διαλειτουργικότητας στην Ένωση προκειμένου να εκλείψει ο κατακερματισμός του περιβάλλοντος της διαλειτουργικότητας εντός της Ένωσης·

β)

η διευκόλυνση της αποδοτικής και αποτελεσματικής ηλεκτρονικής διασυνοριακής ή διατομεακής αλληλεπίδρασης μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων, αφενός, και μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων και των επιχειρήσεων και των πολιτών, αφετέρου, και η συμβολή στην ανάπτυξη μιας πιο αποτελεσματικής, απλουστευμένης και φιλικής προς τον χρήστη ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στο εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο των δημόσιων διοικήσεων·

γ)

ο εντοπισμός, η δημιουργία και η θέση σε λειτουργία διαλειτουργικών λύσεων που στηρίζουν την υλοποίηση των ενωσιακών πολιτικών και δραστηριοτήτων·

δ)

η διευκόλυνση της περαιτέρω χρήσης των διαλειτουργικών λύσεων από τις ευρωπαϊκές δημόσιες υπηρεσίες.

1)

ως «διαλειτουργικότητα» νοείται η ικανότητα ανόμοιων και διαφορετικών οργανισμών να αλληλεπιδρούν προς την κατεύθυνση της επίτευξης αμοιβαίως ωφέλιμων και συμφωνημένων κοινών στόχων, οι οποίοι αφορούν την ανταλλαγή πληροφοριών και γνώσεων μεταξύ των εν λόγω οργανισμών διά μέσου των επιχειρησιακών διαδικασιών που υποστηρίζουν, μέσω της ανταλλαγής δεδομένων μεταξύ των οικείων συστημάτων ΤΠΕ·

2)

ως «πλαίσιο διαλειτουργικότητας» νοείται μια συμφωνημένη προσέγγιση για τη διαλειτουργικότητα για οργανισμούς που επιθυμούν να συνεργάζονται για την από κοινού παροχή δημόσιων υπηρεσιών, η οποία, στο πεδίο εφαρμογής της, προσδιορίζει μια δέσμη κοινών στοιχείων, όπως λεξιλόγιο, έννοιες, αρχές, πολιτικές, κατευθυντήριες γραμμές, συστάσεις, πρότυπα, προδιαγραφές και πρακτικές·

3)

ως «κοινά πλαίσια» νοούνται οι αρχιτεκτονικές αναφοράς, οι προδιαγραφές, οι έννοιες, οι αρχές, οι πολιτικές, οι συστάσεις, τα πρότυπα, οι μεθοδολογίες, οι κατευθυντήριες γραμμές, τα σημασιολογικά στοιχεία, καθώς και οι συναφείς προσεγγίσεις και τα σχετικά έγγραφα, είτε μεμονωμένα είτε από κοινού ως δέσμη·

4)

ως «κοινές υπηρεσίες» νοείται η οργανωτική και τεχνική ικανότητα παροχής απλού αποτελέσματος στις ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις, συμπεριλαμβανομένων λειτουργικών συστημάτων, εφαρμογών και ψηφιακών υποδομών γενικής φύσεως που ικανοποιούν τις κοινές απαιτήσεις των χρηστών σε διάφορους τομείς άσκησης πολιτικής ή διάφορες γεωγραφικές περιοχές, καθώς και η υποστηρικτική λειτουργική διακυβέρνηση αυτών·

5)

ως «εργαλεία γενικής εφαρμογής» νοούνται τα συστήματα, οι πλατφόρμες αναφοράς, οι ενιαίες και συλλογικές πλατφόρμες και τα συστατικά στοιχεία γενικής εφαρμογής που ικανοποιούν τις κοινές απαιτήσεις των χρηστών σε διάφορους τομείς άσκησης πολιτικής ή διάφορες γεωγραφικές περιοχές·

6)

ως «λύσεις διαλειτουργικότητας» νοούνται κοινές υπηρεσίες και εργαλεία γενικής εφαρμογής που διευκολύνουν τη συνεργασία μεταξύ ανόμοιων και διαφορετικών οργανισμών, που είτε χρηματοδοτούνται και αναπτύσσονται αυτόνομα στο πλαίσιο του προγράμματος ISA2 είτε αναπτύσσονται σε συνεργασία με άλλες πρωτοβουλίες της Ένωσης, βάσει των προσδιορισμένων απαιτήσεων των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων·

7)

ως «δράσεις» νοούνται έργα, λύσεις που έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή και συνοδευτικά μέτρα·

8)

ως «έργο» νοείται μία χρονικά περιορισμένη σειρά σαφώς καθορισμένων καθηκόντων που ικανοποιούν προσδιορισμένες ανάγκες των χρηστών μέσω μιας σταδιακής προσέγγισης·

9)

ως «ανασταλείσες δράσεις» νοούνται οι δράσεις του προγράμματος ISA2 των οποίων η χρηματοδότηση έχει ανασταλεί για ορισμένο χρονικό διάστημα, ενώ ο στόχος τους παραμένει έγκυρος και εξακολουθούν να συμπεριλαμβάνονται στην παρακολούθηση και την αξιολόγηση του προγράμματος ISA2·

10)

ως «συνοδευτικά μέτρα» νοούνται:

11)

ως «μηχανισμοί στήριξης των δημόσιων διοικήσεων» νοούνται τα εργαλεία, τα πλαίσια, οι κατευθυντήριες γραμμές και οι προδιαγραφές διαλειτουργικότητας που στηρίζουν τις ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις στον σχεδιασμό, τη θέση σε εφαρμογή και τη λειτουργία λύσεων διαλειτουργικότητας·

12)

ως «ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις» νοούνται οι δημόσιες διοικήσεις σε ενωσιακό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο·

13)

ως «τελικοί χρήστες» νοούνται οι ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις, οι επιχειρήσεις, περιλαμβανομένων των ΜΜΕ και των πολύ μικρών επιχειρήσεων, και οι πολίτες·

14)

ως «βασικοί καταλύτες διαλειτουργικότητας» νοούνται οι λύσεις διαλειτουργικότητας που είναι απαραίτητες προκειμένου να καθίσταται δυνατή η αποδοτική και αποτελεσματική ηλεκτρονική παροχή δημόσιων υπηρεσιών μεταξύ διοικήσεων·

15)

ως «ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική αναφοράς για τη διαλειτουργικότητα (ΕΙRA/ΕΑΑΔ)» νοείται μια γενική διάρθρωση, η οποία συνίσταται σε αρχές και κατευθυντήριες γραμμές που ισχύουν κατά την εφαρμογή λύσεων διαλειτουργικότητας στην Ένωση·

16)

ως «χαρτογράφηση της ευρωπαϊκής διαλειτουργικότητας» ή «ΕΙC/ΧΕΔ» νοείται η δημιουργία αποθετηρίου λύσεων διαλειτουργικότητας για τις ευρωπαϊκές δημόσιες διοικήσεις που παρέχονται από τα θεσμικά όργανα της Ένωσης και τα κράτη μέλη, οι οποίες παρουσιάζονται σε κοινό μορφότυπο και συμμορφώνονται με ειδικά κριτήρια δυνατότητας περαιτέρω χρήσης και διαλειτουργικότητας που μπορούν να περιληφθούν στην ΕΑΑΔ.

α)

την εκτίμηση, τη βελτίωση, τη λειτουργία και την περαιτέρω χρήση υφιστάμενων διασυνοριακών ή διατομεακών λύσεων και κοινών πλαισίων διαλειτουργικότητας·

β)

την εκπόνηση, την καθιέρωση, την ωρίμανση, τη λειτουργία και την περαιτέρω χρήση νέων διασυνοριακών ή διατομεακών πλαισίων και λύσεων και κοινών πλαισίων διαλειτουργικότητας·

γ)

την εκτίμηση των επιπτώσεων προτεινόμενης ή εγκριθείσας νομοθεσίας της Ένωσης στις ΤΠΕ·

δ)

τον εντοπισμό των κενών στη νομοθεσία, σε ενωσιακό και εθνικό επίπεδο, που παρεμποδίζουν τη διασυνοριακή ή διατομεακή διαλειτουργικότητα μεταξύ των ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων·

ε)

την ανάπτυξη μηχανισμών που μετρούν και προσδιορίζουν ποσοτικά τα οφέλη των λύσεων διαλειτουργικότητας, περιλαμβανομένων μεθοδολογιών για την αξιολόγηση της εξοικονόμησης κόστους·

στ)

τη χαρτογράφηση και την ανάλυση του συνολικού περιβάλλοντος της διαλειτουργικότητας στην Ένωση μέσω της θέσπισης, διατήρησης και βελτίωσης της ΕΑΑΔ και της ΧΕΔ, ως μέσων διευκόλυνσης της περαιτέρω χρήσης υφιστάμενων λύσεων διαλειτουργικότητας και εντοπισμού των τομέων στους οποίους υπάρχει έλλειψη τέτοιων λύσεων·

ζ)

τη διατήρηση, ενημέρωση, προώθηση και παρακολούθηση της εφαρμογής της ΕΣΔ, του ΕΠΔ και της ΧΕΔ·

η)

την εκτίμηση, την επικαιροποίηση και την προώθηση υφιστάμενων κοινών προδιαγραφών και προτύπων, και την εκπόνηση, τη δημιουργία και την προώθηση νέων κοινών προδιαγραφών και ανοικτών προδιαγραφών και προτύπων μέσω των πλατφορμών τυποποίησης της Ένωσης και σε συνεργασία με ευρωπαϊκούς ή διεθνείς οργανισμούς τυποποίησης, κατά περίπτωση·

θ)

τη διατήρηση και τη δημοσιοποίηση πλατφόρμας που επιτρέπει την πρόσβαση σε βέλτιστες πρακτικές και τη συνεργασία επί βέλτιστων πρακτικών, η οποία λειτουργεί ως μέσο ευαισθητοποίησης και διάδοσης των διαθέσιμων λύσεων, συμπεριλαμβανομένων των πλαισίων προστασίας και ασφάλειας, και συμβάλλει στην αποφυγή της επικάλυψης των προσπαθειών, ενθαρρύνοντας παράλληλα την περαιτέρω χρήση λύσεων και προτύπων·

ι)

την ωρίμανση νέων διαλειτουργικών υπηρεσιών και εργαλείων και τη διατήρηση και λειτουργία των υφιστάμενων διαλειτουργικών υπηρεσιών και εργαλείων σε προσωρινή βάση·

ια)

τον εντοπισμό και την προώθηση βέλτιστων πρακτικών, τη διαμόρφωση κατευθυντήριων γραμμών, τον συντονισμό πρωτοβουλιών διαλειτουργικότητας και την ενθάρρυνση και τη στήριξη κοινοτήτων οι οποίες ασχολούνται με ζητήματα που αφορούν τον τομέα της διασυνοριακής ή διατομεακής αλληλεπίδρασης τελικών χρηστών.

α)

βασίζονται στη χρησιμότητα και να έχουν ως γνώμονα τις ανάγκες που έχουν προσδιοριστεί και τους στόχους του προγράμματος·

β)

συμμορφώνονται με τις ακόλουθες αρχές:

γ)

να είναι ευέλικτες και να μπορούν να επεκταθούν και να εφαρμοστούν σε άλλους τομείς άσκησης δραστηριοτήτων ή πολιτικής, και

δ)

να επιδεικνύουν οικονομική, οργανωτική και τεχνική βιωσιμότητα.

—

έναρξη,

—

σχεδιασμός,

—

εκτέλεση,

—

περάτωση και τελική αξιολόγηση,

—

παρακολούθηση και έλεγχος.

α)

τους στόχους του προγράμματος ISA2 όπως ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1·

β)

μία ή περισσότερες από τις δραστηριότητες του προγράμματος ISA2 όπως ορίζονται στο άρθρο 3·

γ)

τις γενικές αρχές του προγράμματος ISA2 όπως ορίζονται στο άρθρο 4·

δ)

τους όρους χρηματοδότησης όπως ορίζονται στο άρθρο 11.

α)

τη συμβολή της δράσης στο περιβάλλον της διαλειτουργικότητας, η οποία αποτιμάται βάσει της σημασίας και της αναγκαιότητας της δράσης για την ολοκλήρωση του περιβάλλοντος της διαλειτουργικότητας ανά την Ένωση·

β)

το πεδίο εφαρμογής της δράσης, το οποίο αποτιμάται βάσει του οριζόντιου αντικτύπου της στον οικείο τομέα, μετά την ολοκλήρωσή της·

γ)

τη γεωγραφική εμβέλεια της δράσης, η οποία αποτιμάται από τον αριθμό των κρατών μελών και των εμπλεκόμενων ευρωπαϊκών δημόσιων διοικήσεων·

δ)

τον επείγοντα χαρακτήρα της δράσης, ο οποίος αποτιμάται βάσει του δυνητικού αντικτύπου της, λαμβανομένης υπόψη της έλλειψης άλλων χρηματοδοτικών πόρων·

ε)

τη δυνατότητα περαιτέρω χρήσης της δράσης, η οποία αποτιμάται βάσει του βαθμού περαιτέρω χρήσης των αποτελεσμάτων της·

στ)

την περαιτέρω χρήση, μέσω της δράσης, υφιστάμενων πλαισίων και στοιχείων λύσεων διαλειτουργικότητας·

ζ)

τη σχέση της δράσης με ενωσιακές πρωτοβουλίες, η οποία αποτιμάται βάσει του επιπέδου συνεργασίας και συνεισφοράς της δράσης σε ενωσιακές πρωτοβουλίες όπως η ΕΨΑ.

α)

τα ποσοτικά και ποιοτικά προσδιορίσιμα οφέλη που αποφέρουν οι λύσεις διαλειτουργικότητας συνδέοντας τις ΤΠΕ με τις ανάγκες των τελικών χρηστών·

β)

τον ποσοτικά και ποιοτικά προσδιορίσιμο αντίκτυπο των διαλειτουργικών λύσεων που βασίζονται στις ΤΠΕ.