17.8.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 220/1

(1)

Η Ένωση εργάζεται προς την κατεύθυνση της εγκαθίδρυσης κοινού δικαστικού χώρου βασισμένου στην αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων.

(2)

Το πρωτόκολλο της 12ης Σεπτεμβρίου 1997 (στο εξής «πρωτόκολλο του 1997») το οποίο τροποποιεί τη σύμβαση της Βιέννης, της 21ης Μαΐου 1963, σχετικά με την αστική ευθύνη ως προς τις πυρηνικές ζημίες (στο εξής «σύμβαση της Βιέννης») έγινε αντικείμενο διαπραγματεύσεων με σκοπό να βελτιωθεί η αποζημίωση των θυμάτων ζημιών που προκαλούνται από πυρηνικά ατυχήματα. Είναι ως εκ τούτου σκόπιμο οι διατάξεις του πρωτοκόλλου του 1997 να εφαρμοστούν στα κράτη μέλη που αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης της Βιέννης.

(3)

Η Ένωση έχει αποκλειστική αρμοδιότητα όσον αφορά τα άρθρα XI και XII της σύμβασης της Βιέννης, μετά την τροποποίησή της από το πρωτόκολλο του 1997, στον βαθμό που οι εν λόγω διατάξεις επηρεάζουν τους κανόνες που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 44/2001 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2000, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (1). Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 44/2001 πρόκειται να αντικατασταθεί στις 10 Ιανουαρίου 2015 από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (2). Τα κράτη μέλη διατηρούν την αρμοδιότητά τους στα θέματα που καλύπτει το πρωτόκολλο του 1997 και τα οποία δεν έχουν επιπτώσεις στο δίκαιο της Ένωσης. Λόγω του αντικειμένου και του σκοπού του πρωτοκόλλου του 1997, η αποδοχή των διατάξεων του πρωτοκόλλου που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ένωσης δεν είναι δυνατόν να διαχωριστεί από τις διατάξεις που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία των κρατών μελών.

(4)

Στη σύμβαση της Βιέννης και στο πρωτόκολλο του 1997 δεν μπορούν να συμμετέχουν περιφερειακοί οργανισμοί οικονομικής ολοκλήρωσης. Ως εκ τούτου, η Ένωση δεν είναι σε θέση να καταστεί συμβαλλόμενο μέρος του πρωτοκόλλου του 1997.

(5)

Τα κράτη μέλη που αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης της Βιέννης και δεν κύρωσαν το πρωτόκολλο του 1997 πριν από την προσχώρησή τους στην Ένωση θα πρέπει κατά συνέπεια να εξουσιοδοτηθούν να κυρώσουν το πρωτόκολλο του 1997 προς το συμφέρον της Ένωσης ή να προσχωρήσουν σε αυτό.

(6)

Δώδεκα από τα κράτη μέλη της Ένωσης και συγκεκριμένα το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία, η Σλοβενία, η Φινλανδία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης των Παρισίων σχετικά με την ευθύνη τρίτων στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας, της 29ης Ιουλίου 1960, όπως τροποποιήθηκε από το πρόσθετο πρωτόκολλο της 28ης Ιανουαρίου 1964 και από το πρωτόκολλο της 16ης Νοεμβρίου 1982 (στο εξής «σύμβαση των Παρισίων»). Η σύμβαση των Παρισίων καθιερώνει ένα καθεστώς για την αποζημίωση θυμάτων ζημιών που προκλήθηκαν από πυρηνικά ατυχήματα βασισμένο σε αρχές παρόμοιες με αυτές της σύμβασης της Βιέννης. Το πρωτόκολλο της 12ης Φεβρουαρίου 2004 (στο εξής «πρωτόκολλο του 2004»), που τροποποιεί τη σύμβαση των Παρισίων, βελτιώνει την αποζημίωση για ζημιές που προκλήθηκαν από πυρηνικά ατυχήματα. Με τις αποφάσεις του Συμβουλίου 2004/294/ΕΚ (3) και 2007/727/ΕΚ (4), τα κράτη μέλη που είναι συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης των Παρισίων εξουσιοδοτήθηκαν να κυρώσουν το πρωτόκολλο του 2004, προς το συμφέρον της τότε Κοινότητας, ή να προσχωρήσουν σε αυτό. Ως εκ τούτου, δικαιολογείται αντικειμενικά το ότι η παρούσα απόφαση δεν απευθύνεται σε όσα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης των Παρισίων αλλά όχι της σύμβασης της Βιέννης.

(7)

Πέραν αυτού, πέντε κράτη μέλη της Ένωσης και συγκεκριμένα η Ιρλανδία, η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Αυστρία δεν είναι συμβαλλόμενα μέρη ούτε της σύμβασης της Βιέννης ούτε της σύμβασης των Παρισίων. Δεδομένου ότι το πρωτόκολλο του 1997 τροποποιεί τη σύμβαση της Βιέννης και ότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 44/2001 εξουσιοδοτεί τα κράτη μέλη που δεσμεύονται από την εν λόγω σύμβαση να συνεχίσουν να εφαρμόζουν τους κανόνες διεθνούς δικαιοδοσίας και αναγνώρισης και εκτέλεσης που προβλέπονται από αυτήν, δικαιολογείται αντικειμενικά το ότι η παρούσα απόφαση απευθύνεται μόνο στα κράτη μέλη που αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης της Βιέννης. Έτσι, η Ιρλανδία, η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Αυστρία θα πρέπει να συνεχίσουν να βασίζονται στους κανόνες που περιέχονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 44/2001 και να τους εφαρμόζουν στον τομέα τον οποίο καλύπτουν η σύμβαση της Βιέννης και το πρωτόκολλο του 1997 που τροποποιεί την εν λόγω σύμβαση.

(8)

Κατά συνέπεια, οι διατάξεις του πρωτοκόλλου του 1997 θα εφαρμόζονται, σε ό,τι αφορά την Ένωση, μόνο από τα κράτη μέλη που είναι συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης της Βιέννης κατά τον χρόνο έκδοσης της παρούσας απόφασης.

(9)

Οι κανόνες αναγνώρισης και εκτέλεσης των αποφάσεων που θεσπίζει το άρθρο ΧΙΙ της σύμβασης της Βιέννης, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 του πρωτοκόλλου του 1997, δεν θα πρέπει να υπερισχύουν των κανόνων σχετικά με τη διαδικασία αναγνώρισης και εκτέλεσης των αποφάσεων που θεσπίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 44/2001. Συνεπώς, τα κράτη μέλη που εξουσιοδοτούνται να κυρώσουν το πρωτόκολλο του 1997 ή να προσχωρήσουν σε αυτό με την παρούσα απόφαση θα πρέπει να προβούν στη δήλωση που προβλέπει η παρούσα απόφαση προκειμένου να εξασφαλιστεί η εφαρμογή των σχετικών κανόνων της Ένωσης.

(10)

Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία, χώρες για τις οποίες ισχύει το πρωτόκολλο αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, που προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμμετέχουν στην έκδοση και την εφαρμογή της παρούσας απόφασης.

(11)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, που προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της,