ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι Α

ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΟΙΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΕΣ

1		2	3
Οινολογική πρακτική		Προϋποθέσεις χρήσης (1)	Όρια χρήσης
1	Αερισμός ή οξυγόνωση με αέριο οξυγόνο
2	Θερμικές επεξεργασίες
3	Φυγοκέντρηση και διήθηση με ή χωρίς αδρανές ενισχυτικό διήθησης		Η ενδεχόμενη χρήση ενισχυτικού δεν πρέπει να αφήνει ανεπιθύμητα υπολείμματα στο επεξεργασμένο προϊόν.
4	Χρήση διοξειδίου του άνθρακα — που ονομάζεται επίσης ανθρακικός ανυδρίτης –, αργού ή αζώτου, είτε μόνων είτε σε μείγμα, για τη δημιουργία αδρανούς ατμόσφαιρας και τον χειρισμό του προϊόντος απουσία αέρα.
5	Χρήση ζυμομυκήτων οινοποίησης, ξηρών ή σε εναιώρημα σε οίνο.	Μόνο για τα νωπά σταφύλια, το γλεύκος σταφυλιών, το γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το γλεύκος από λιαστά σταφύλια που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, τους νεαρούς οίνους που βρίσκονται ακόμη σε ζύμωση, καθώς και για τη δεύτερη αλκοολική ζύμωση των αφρωδών οίνων όλων των κατηγοριών
6	Χρήση μιας ή περισσοτέρων από τις ακόλουθες ουσίες και, ενδεχομένως, μικροκρυσταλλικής κυτταρίνης ως εκδόχου, για να διευκολυνθεί η ανάπτυξη των ζυμομυκήτων:
	— προσθήκη όξινου φωσφορικού αμμωνίου ή θειϊκού αμμωνίου	Μόνο για τα νωπά σταφύλια, το γλεύκος σταφυλιών, το γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το γλεύκος από λιαστά σταφύλια που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, τους νεαρούς οίνους που βρίσκονται ακόμη σε ζύμωση, καθώς και για τη δεύτερη αλκοολική ζύμωση των αφρωδών οίνων όλων των κατηγοριών	Με όριο χρήσης, αντίστοιχα, 1 g/l (εκφραζόμενο σε άλας) (2) ή 0,3 g/l για τη δεύτερη ζύμωση των αφρωδών οίνων
	— προσθήκη όξινου θειώδους αμμωνίου	Μόνο για τα νωπά σταφύλια, το γλεύκος σταφυλιών, το γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το γλεύκος από λιαστά σταφύλια που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, τους νεαρούς οίνους που βρίσκονται ακόμη σε ζύμωση	Με όριο χρήσης, αντίστοιχα, 0,2 g/l (εκφραζόμενο σε άλας) (2) και το όριο που προβλέπεται στο σημείο 7
	— προσθήκη υδροχλωρικής θειαμίνης	Μόνο για τα νωπά σταφύλια, το γλεύκος σταφυλιών, το γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το γλεύκος από λιαστά σταφύλια που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, τους νεαρούς οίνους που βρίσκονται ακόμη σε ζύμωση, καθώς και για τη δεύτερη αλκοολική ζύμωση των αφρωδών οίνων όλων των κατηγοριών	Με όριο χρήσης 0,6 mg/l (εκφραζόμενο σε θειαμίνη) για κάθε επεξεργασία
7	Χρήση διοξειδίου του θείου — που ονομάζεται επίσης θειώδης ανυδρίτης –, όξινου θειώδους καλίου ή μεταδιθειώδους καλίου — που ονομάζεται επίσης διθειώδες ή πυροθειώδες κάλιο		Τα προβλεπόμενα στο παράρτημα Ι Β όρια (μέγιστη ποσότητα στο προϊόν που διατίθεται στην αγορά)
8	Απομάκρυνση του διοξειδίου του θείου με φυσικές διεργασίες	Μόνο για τα νωπά σταφύλια, το γλεύκος σταφυλιών, το γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το γλεύκος από λιαστά σταφύλια που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, το διορθωμένο (ανακαθαρισμένο) συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών και τους νεαρούς οίνους που βρίσκονται ακόμη σε ζύμωση
9	Επεξεργασία με άνθρακα οινολογικής χρήσης	Μόνο για το γλεύκος και τους νεαρούς οίνους που βρίσκονται ακόμη σε ζύμωση, το διορθωμένο συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών και τους λευκούς οίνους	Με όριο χρήσης 100 g ξηρού προϊόντος ανά εκατόλιτρο
10	Διαύγαση με τη βοήθεια μιας ή περισσότερων από τις ακόλουθες ουσίες οινολογικής χρήσης: — εδώδιμη ζελατίνη, — πρωτεϊνικές ύλες φυτικής προέλευσης από σιτάρι ή αρακά, — ιχθυόκολλα, — καζεΐνη και καζεΐνικό κάλιο, — ωοαλβουμίνη, — βεντονίτης, — διοξείδιο του πυριτίου σε μορφή πηκτής ή κολλοειδούς διαλύματος, — καολινίτης, — ταννίνη, — πηκτινολυτικά ένζυμα, — ενζυμικό παρασκεύασμα β-γλυκανάσης	Προϋποθέσεις χρήσης β-γλυκανάσης κατά το προσάρτημα 1
11	Χρήση σορβικού οξέος σε μορφή σορβικού καλίου		Μέγιστη ποσότητα σορβικού οξέος στο επεξεργασμένο προϊόν που διατίθεται στην αγορά: 200 mg/l
12	Χρήση L(+) τρυγικού οξέος, L-μηλικού οξέος, D, L-μηλικού οξέος ή γαλακτικού οξέος για την αύξηση της οξύτητας	Προϋποθέσεις και όρια κατά το παράρτημα V σημεία Γ και Δ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και κατά τα άρθρα 11 και 13 του παρόντος κανονισμού. Προδιαγραφές για το L(+) τρυγικό οξύ κατά το προσάρτημα 2 παράγραφος 2
13	Χρήση μιας ή περισσοτέρων από τις ακόλουθες ουσίες για τη μείωση της οξύτητας: — ουδέτερο τρυγικό κάλιο, — όξινο ανθρακικό κάλιο, — ανθρακικό ασβέστιο, που ενδεχομένως περιέχει μικρές ποσότητες διπλού άλατος L (+) τρυγικού και L (-) μηλικού οξέος με ασβέστιο, — τρυγικό ασβέστιο, — L(+) τρυγικό οξύ, — ομοιογενές παρασκεύασμα τρυγικού οξέος και ανθρακικού ασβεστίου σε ίση αναλογία, σε μορφή λεπτής σκόνης	Προϋποθέσεις και όρια κατά το παράρτημα V σημεία Γ και Δ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και κατά τα άρθρα 11 και 13 του παρόντος κανονισμού. Όσον αφορά το L(+) τρυγικό οξύ, υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 2
14	Προσθήκη ρητίνης πεύκης της χαλεπίου	Υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 3
15	Χρήση παρασκευασμάτων κυτταρικών τοιχωμάτων ζυμομυκήτων		Με όριο χρήσης 40 g ανά εκατόλιτρο
16	Χρήση πολυβινυλοπολυπυρρολιδόνης		Με όριο χρήσης 80 g ανά εκατόλιτρο
17	Χρήση γαλακτικών βακτηρίων
18	Προσθήκη λυσοζύμης		Με όριο χρήσης 500 mg/l (σε περίπτωση προσθήκης τόσο στο γλεύκος, όσο και στον οίνο, η συνολική ποσότητα δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 500 mg/l)
19	Προσθήκη L-ασκορβικού οξέος		Μέγιστη ποσότητα στον επεξεργασμένο οίνο που διατίθεται στην αγορά: 250 mg/l (3)
20	Χρήση ιονανταλλακτικών ρητινών	Μόνο για γλεύκος σταφυλιών που προορίζεται για την παρασκευή διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών και υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 4
21	Χρήση, σε ξηρούς οίνους, νωπής, υγιούς και αναραίωτης οινολάσπης, η οποία περιέχει ζυμομύκητες προερχόμενους από πρόσφατη οινοποίηση ξηρών οίνων	Για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008	Ποσότητες που δεν υπερβαίνουν το 5 % του όγκου του επεξεργασμένου προϊόντος
22	Διοχέτευση φυσαλίδων αργού ή αζώτου
23	Προσθήκη διοξειδίου του άνθρακα	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 7 και 9 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008	Για τους μη αφρώδεις οίνους, η μέγιστη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα στον επεξεργασμένο οίνο που διατίθεται στην αγορά είναι 3 g/l, ενώ η υπερπίεση που οφείλεται στο διοξείδιο του άνθρακα πρέπει να είναι μικρότερη από 1 bar σε θερμοκρασία 20 °C.
24	Προσθήκη κιτρικού οξέος για τη σταθεροποίηση του οίνου	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008	Μέγιστη ποσότητα στον επεξεργασμένο οίνο που διατίθεται στην αγορά: 1g/l
25	Προσθήκη ταννίνης	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008
26	Επεξεργασία: — λευκών και ερυθρωπών οίνων με σιδηροκυανιούχο κάλιο, — ερυθρών οίνων με σιδηροκυανιούχο κάλιο ή φυτικό ασβέστιο	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 5	Με όριο χρήσης για το φυτικό ασβέστιο 8 g ανά εκατόλιτρο
27	Προσθήκη μετατρυγικού οξέος	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008	Με όριο χρήσης 100 mg/l
28	Χρήση αραβικού κόμμεος	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008
29	Χρήση D-L τρυγικού οξέος — που ονομάζεται επίσης ρακεμικό τρυγικό οξύ — ή του ουδέτερου άλατός του με κάλιο για την καταβύθιση της περίσσειας ασβεστίου	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 5
30	Για να διευκολυνθεί η καταβύθιση της τρυγίας, χρήση: — όξινου τρυγικού καλίου, — τρυγικού ασβεστίου	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008	Με όριο χρήσης για το τρυγικό ασβέστιο 200 g ανά εκατόλιτρο
31	Χρήση θειικού ή κιτρικού χαλκού για την εξάλειψη ελαττωμάτων γεύσης ή αρώματος του οίνου	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008	Με όριο χρήσης 1 g ανά εκατόλιτρο και υπό τον όρο ότι η περιεκτικότητα του επεξεργασμένου προϊόντος σε χαλκό δεν υπερβαίνει το 1 mg/l
32	Προσθήκη καραμελοχρώματος, κατά την έννοια της οδηγίας 94/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 1994, για τις χρωστικές που μπορούν να χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα, με σκοπό την ενίσχυση του χρώματος (4)	Μόνο για τους οίνους λικέρ
33	Χρήση δίσκων καθαρής παραφίνης, εμποτισμένων με ισοθειοκυανικό αλλύλιο, για τη δημιουργία στείρων συνθηκών	Μόνο για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τον οίνο. Αποδεκτή μόνο στην Ιταλία, εφόσον δεν απαγορεύεται από την εθνική νομοθεσία και μόνο σε δοχεία χωρητικότητας μεγαλύτερης από 20 λίτρα	Ο οίνος πρέπει να μην περιέχει κανένα ίχνος ισοθειοκυανικού αλλυλίου.
34	Προσθήκη πυροκαρβονικού διμεθυλίου (DMDC) στους οίνους με σκοπό τη μικροβιολογική σταθεροποίησή τους	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 6	Με όριο χρήσης 200 mg/l και μη ανιχνεύσιμα υπολείμματα στον οίνο που διατίθεται στην αγορά
35	Προσθήκη μαννοπρωτεϊνών από ζυμομύκητες με σκοπό την τρυγική και πρωτεϊνική σταθεροποίηση των οίνων	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008
36	Επεξεργασία με ηλεκτροδιαπίδυση για την τρυγική σταθεροποίηση των οίνων	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 7
37	Χρήση ουρεάσης για τη μείωση του ποσοστού ουρίας στους οίνους	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 8
38	Χρήση τεμαχίων ξύλου δρυός στην παρασκευή και την παλαίωση των οίνων, συμπεριλαμβανομένης της ζύμωσης νωπών σταφυλιών και γλεύκους σταφυλιών	Υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 9
39	Χρήση: — αλγινικού ασβεστίου ή — αλγινικού καλίου	Μόνο για την παρασκευή αφρωδών και ημιαφρωδών οίνων όλων των κατηγοριών, με ζύμωση σε φιάλη και αποχωρισμό της οινολάσπης με εκπωμάτιση και εξώθηση
40	Μερική αφαίρεση αλκοόλης από τους οίνους	Μόνο για τον οίνο και υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 10
41	Χρήση συμπολυμερών πολυβινυλιμιδαζολίου-πολυβινυλοπυρρολιδόνης (PVI/PVP) για τη μείωση της περιεκτικότητας σε χαλκό, σίδηρο και βαρέα μέταλλα	Υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 11	Με όριο χρήσης 500 mg/l (σε περίπτωση χρήσης τόσο στο γλεύκος, όσο και στον οίνο, η συνολική δόση δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 500 mg/l)
42	Προσθήκη καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης (κόμμεα κυτταρίνης) για τρυγική σταθεροποίηση	Μόνο για τον οίνο και όλες τις κατηγορίες αφρωδών και ημιαφρωδών οίνων	Με όριο χρήσης 100 mg/l
43	Επεξεργασία με κατιονανταλλάκτες για την τρυγική σταθεροποίηση των οίνων	Για το γλεύκος που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει και για τα προϊόντα που ορίζονται στα σημεία 1, 3, 4, 5, 6, 12, 8, 9, 15 και 16 του παραρτήματος IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, υπό τις προϋποθέσεις του προσαρτήματος 12

---

(1)  Εκτός ρητής μνείας, η περιγραφόμενη πρακτική ή επεξεργασία μπορεί να χρησιμοποιείται για τα νωπά σταφύλια, το γλεύκος σταφυλιών, το γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το γλεύκος από λιαστά σταφύλια που έχει υποστεί μερική ζύμωση, το συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, τους νεαρούς οίνους που βρίσκονται ακόμη σε ζύμωση, το γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση και διατίθεται απευθείας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ως έχει, τους οίνους, όλες τις κατηγορίες αφρωδών οίνων, τους ημιαφρώδεις οίνους, τους αεριούχους ημιαφρώδεις οίνους, τους οίνους λικέρ, τους οίνους από λιαστά σταφύλια και τους οίνους από υπερώριμα σταφύλια.

(2)  Τα αμμωνιακά αυτά άλατα μπορούν επίσης να χρησιμοποιούνται συνδυασμένα εντός του συνολικού ορίου του 1g/l, με την επιφύλαξη του προαναφερόμενου ειδικού ορίου του 0,3 g/l ή 0,2 g/l.

(3)  Το όριο χρήσης είναι 250 mg/l για κάθε επεξεργασία.

(4)  ΕΕ L 237 της 10.9.1994, σ. 13.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I Β

ΟΡΙΑ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΟΙΝΩΝ ΣΕ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ

Α.   ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΙΝΩΝ ΣΕ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ

1.

Η συνολική περιεκτικότητα των οίνων, εκτός των αφρωδών και των οίνων λικέρ, σε διοξείδιο του θείου κατά τη διάθεσή τους στην αγορά για άμεση κατανάλωση από τον άνθρωπο δεν μπορεί να υπερβαίνει: α) τα 150 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, προκειμένου για ερυθρούς οίνους· β) τα 200 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, προκειμένου για λευκούς και ερυθρωπούς οίνους.

2.

Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 1 στοιχεία α) και β), το ανώτατο όριο περιεκτικότητας σε διοξείδιο του θείου αυξάνεται για τους οίνους με περιεκτικότητα σε σάκχαρα, εκφραζόμενη σε άθροισμα γλυκόζης και φρουκτόζης, τουλάχιστον ίση με 5 γραμμάρια ανά λίτρο σε: α) 200 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, προκειμένου για ερυθρούς οίνους και β) 250 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, προκειμένου για λευκούς και ερυθρωπούς οίνους· γ) 300 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, προκειμένου για: — τους οίνους που δικαιούνται να φέρουν την ένδειξη «Spätlese», σύμφωνα με τις κοινοτικές διατάξεις, — τους λευκούς οίνους που δικαιούνται να φέρουν τις ακόλουθες προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης: Bordeaux supérieur, Graves de Vayres, Côtes de Bordeaux-Saint-Macaire, Premières Côtes de Bordeaux, Côtes de Bergerac, Haut Montravel, Côtes de Montravel, Gaillac, Rosette και Savennières, — τους λευκούς οίνους που δικαιούνται να φέρουν τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης Allela, Navarra, Penedès, Tarragona και Valencia, καθώς και τους οίνους προέλευσης Comunidad Autónoma del Pais Vasco που δικαιούνται να φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και χαρακτηρίζονται με την ένδειξη «vendimia tardia», — τους γλυκούς οίνους που δικαιούνται να φέρουν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Binissalem-Mallorca», — τους οίνους προέλευσης Ηνωμένου Βασιλείου που παράγονται σύμφωνα με τη βρετανική νομοθεσία, εφόσον η περιεκτικότητα σε σάκχαρα υπερβαίνει τα 45 g/l, — τους οίνους από την Ουγγαρία που φέρουν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Tokaji» και ονομάζονται, σύμφωνα με τις ουγγρικές κανονιστικές διατάξεις, «Tokaji édes szamorodni» ή «Tokaji szàraz szamorodni», — τους οίνους που δικαιούνται να φέρουν τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης Loazzolo, Alto Adige και Trentino και χαρακτηρίζονται με μία από τις ακόλουθες ενδείξεις ή και με τις δύο: «passito» ή «vendemmia tardiva», — τους οίνους που δικαιούνται να φέρουν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Colli orientali del Friuli», συνοδευόμενη από την ένδειξη «Picolit», — τους οίνους που δικαιούνται να φέρουν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης Moscato di Pantelleria naturale και Moscato di Pantelleria· — τους οίνους από την Τσεχική Δημοκρατία που δικαιούνται να φέρουν την ένδειξη «pozdní sběr», — τους οίνους από τη Σλοβακία που δικαιούνται να φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και χαρακτηρίζονται με την ένδειξη «neskorý zber», καθώς και τους σλοβακικούς οίνους Tokaj που δικαιούνται να φέρουν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Tokajské samorodné suché» ή «Tokajské samorodné sladké», — τους οίνους από τη Σλοβενία που δικαιούνται να φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και χαρακτηρίζονται με την ένδειξη «vrhunsko vino ZGP — pozna trgatev», — τους ακόλουθους λευκούς οίνους με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, εφόσον ο ολικός κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος υπερβαίνει το 15 % vol. και η περιεκτικότητα σε σάκχαρα υπερβαίνει τα 45 g/l: — Vin de pays de Franche-Comté, — Vin de pays des coteaux de l’Auxois, — Vin de pays de Saône-et-Loire, — Vin de pays des coteaux de l’Ardèche, — Vin de pays des collines rhodaniennes, — Vin de pays du comté Tolosan, — Vin de pays des côtes de Gascogne, — Vin de pays du Gers, — Vin de pays du Lot, — Vin de pays des côtes du Tarn, — Vin de pays de la Corrèze, — Vin de pays de l’Ile de Beauté, — Vin de pays d’Oc, — Vin de pays des côtes de Thau, — Vin de pays des coteaux de Murviel, — Vin de pays du Val de Loire, — Vin de pays de Méditerranée, — Vin de pays des comtés rhodaniens, — Vin de pays des côtes de Thongue, — Vin de pays de la Côte Vermeille, — τους γλυκούς οίνους προέλευσης Ελλάδας που έχουν ολικό κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο 15 % vol. ή υψηλότερο και περιεκτικότητα σε σάκχαρα 45 g/l ή υψηλότερη και οι οποίοι δικαιούνται να φέρουν μία από τις ακόλουθες προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις: — Τοπικός Οίνος Τυρνάβου (Regional wine of Tyrnavos), — Αχαϊκός Τοπικός Οίνος (Regional wine of Ahaia), — Λακωνικός Τοπικός Οίνος (Regional wine of Lakonia), — Τοπικός Οίνος Φλώρινας (Regional wine of Florina), — Τοπικός Οίνος Κυκλάδων (Regional wine of Cyclades), — Τοπικός Οίνος Αργολίδας (Regional wine of Argolida), — Τοπικός Οίνος Πιερίας (Regional wine of Pieria), — Αγιορείτικος Τοπικός Οίνος (Regional wine of Mount Athos- Regional wine of Holy Mountain), — τους γλυκούς οίνους προέλευσης Κύπρου που έχουν αποκτημένο κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο το πολύ 15 % vol. και περιεκτικότητα σε σάκχαρα 45 g/l ή υψηλότερη και οι οποίοι δικαιούνται να φέρουν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης Κουμανδαρία (Commandaria), — τους γλυκούς οίνους προέλευσης Κύπρου που παράγονται από υπερώριμα σταφύλια ή από λιαστά σταφύλια, έχουν ολικό κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο 15 % vol. ή υψηλότερο και περιεκτικότητα σε σάκχαρα 45 g/l ή υψηλότερη και δικαιούνται να φέρουν μία από τις ακόλουθες προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις: — Τοπικός Οίνος Λεμεσός (Regional wine of Lemesos), — Τοπικός Οίνος Πάφος (Regional wine of Pafos), — Τοπικός Οίνος Λάρνακα (Regional wine of Larnaka), — Τοπικός Οίνος Λευκωσία (Regional wine of Lefkosia)· δ) 350 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, προκειμένου για — τους οίνους που δικαιούνται να φέρουν την ένδειξη «Auslese», σύμφωνα με τις κοινοτικές διατάξεις, — τους λευκούς οίνους Ρουμανίας που δικαιούνται να φέρουν μία από τις ακόλουθες προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης: Murfatlar, Cotnari, Târnave, Pietroasa, Valea Călugărească, — τους οίνους από την Τσεχική Δημοκρατία που δικαιούνται να φέρουν την ένδειξη «výběr z hroznů», — τους οίνους από τη Σλοβακία που δικαιούνται να φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και χαρακτηρίζονται με την ένδειξη «výber z hrozna», καθώς και τους σλοβακικούς οίνους Tokaj που δικαιούνται να φέρουν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Tokajský másláš» ή «Tokajský forditáš», — τους οίνους από τη Σλοβενία που δικαιούνται να φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και χαρακτηρίζονται με την ένδειξη «vrhunsko vino ZGP — izbor»· ε) 400 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, προκειμένου για: — τους οίνους που δικαιούνται να φέρουν τις ενδείξεις «Auslese», «Beerenauslese», «Ausbruch», «Ausbruchwein», «Trockenbeerenauslese», «Strohwein», «Schilfwein» και «Eiswein» σύμφωνα με τις κοινοτικές διατάξεις, — τους λευκούς οίνους που δικαιούνται να φέρουν τις ακόλουθες προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης: Sauternes, Barsac, Cadillac, Cérons, Loupiac, Sainte-Croix-du-Mont, Monbazillac, Bonnezeaux, Quarts de Chaume, Coteaux du Layon, Coteaux de l'Aubance, Graves Supérieures, Sainte-Foy Bordeaux, Saussignac, Jurançon, εκτός εάν αυτή ακολουθείται από την ένδειξη «sec», Anjou-Coteaux de la Loire, Coteaux du Layon, ακολουθούμενη από το όνομα της κοινότητας προέλευσης, Chaume, Coteaux de Saumur, Pacherenc du Vic Bilh, εκτός εάν αυτή ακολουθείται από την ένδειξη «sec», Alsace και Alsace grand cru, ακολουθούμενη από την ένδειξη «vendanges tardives» ή «sélection de grains nobles», — τους γλυκούς οίνους προέλευσης Ελλάδας που παράγονται από υπερώριμα σταφύλια ή από λιαστά σταφύλια, έχουν περιεκτικότητα σε αζύμωτα σάκχαρα, εκφραζόμενη σε σάκχαρα, 45 g/l ή υψηλότερη και δικαιούνται να φέρουν μία από τις ακόλουθες προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης: Σάμος (Samos), Ρόδος (Rhodes), Πάτρα (Patras), Ρίο Πατρών (Rio Patron), Κεφαλονιά (Céphalonie), Λήμνος (Limnos), Σητεία (Sitia), Σαντορίνη (Santorin), Νεμέα (Néméa), Δαφνές (Daphnès), καθώς και τους γλυκούς οίνους από υπερώριμα σταφύλια ή από λιαστά σταφύλια που δικαιούνται να φέρουν μία από τις ακόλουθες προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις: Σιάτιστας (Siatista), Καστοριάς (Kastoria), Κυκλάδων (Cyclades), Μονεμβάσιος (Monemvasia), Αγιορείτικος (Mount Athos — Holy Mountain), — τους οίνους από την Τσεχική Δημοκρατία που δικαιούνται να φέρουν τις ενδείξεις «výběr z bobulí», «výběr z cibéb», «ledové víno» και «slámové víno», — τους οίνους από τη Σλοβακία που δικαιούνται να φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και χαρακτηρίζονται με τις ενδείξεις «bobuľový výber», «hrozienkový výber», «cibébový výber», «ľadové víno» και «slamové víno», καθώς και τους σλοβακικούς οίνους Tokaj που δικαιούνται να φέρουν τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης «Tokajský výber», «Tokajská esencia», «Tokajská výberová esencia», — τους οίνους από την Ουγγαρία που δικαιούνται να φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και ονομάζονται, σύμφωνα με τις ουγγρικές κανονιστικές διατάξεις, «Tokaji máslás», «Tokaji fordítás», «Tokaji aszúeszencia», «Tokaji eszencia», «Tokaji aszú» ή «Töppedt szőlőből készült bor», — τους οίνους που δικαιούνται να φέρουν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Albana di Romagna» και χαρακτηρίζονται με την ένδειξη «passito», — τους οίνους Λουξεμβούργου που δικαιούνται να φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και χαρακτηρίζονται με τις ενδείξεις «vendanges tardives», «vin de glace» ή «vin de paille», — τους λευκούς οίνους που δικαιούνται να φέρουν την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Douro», ακολουθούμενη από την ένδειξη «colheita tardia», — τους οίνους από τη Σλοβενία που δικαιούνται να φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και χαρακτηρίζονται με την ένδειξη: «vrhunsko vino ZGP — jagodni izbor» ή «vrhunsko vino ZGP — ledeno vino» ή «vrhunsko vino ZGP — suhi jagodni izbor», — τους λευκούς οίνους προέλευσης Καναδά που δικαιούνται να φέρουν την ένδειξη «Icewine».

3.

Οι κατάλογοι οίνων με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη, που παρατίθενται στην παράγραφο 2 στοιχεία γ), δ) και ε), μπορούν να τροποποιηθούν σε περίπτωση μεταβολής των συνθηκών παραγωγής των εν λόγω οίνων ή της οικείας γεωγραφικής ένδειξης ή ονομασίας προέλευσης. Τα κράτη μέλη παρέχουν προηγουμένως όλες τις αναγκαίες τεχνικές πληροφορίες για τους σχετικούς οίνους, συμπεριλαμβανομένων των προδιαγραφών του προϊόντος και των ποσοτήτων που παράγονται ετησίως.

4.

Όταν το επιβάλλουν οι καιρικές συνθήκες, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 113 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, να επιτρέψει στα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη σε ορισμένες αμπελουργικές ζώνες της Κοινότητας να εγκρίνουν, για τους οίνους που παράγονται στην επικράτειά τους, αύξηση, το πολύ κατά 50 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, των χαμηλότερων από 300 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο τιμών μέγιστης συνολικής περιεκτικότητας σε διοξείδιο του θείου που προβλέπονται στο παρόν σημείο. Στο προσάρτημα 1 παρατίθεται κατάλογος των περιπτώσεων κατά τις οποίες τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν την αύξηση αυτή.

5.	Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν περισσότερο περιοριστικές διατάξεις στους οίνους που παράγονται στην επικράτειά τους.

Β.   ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΙΝΩΝ ΛΙΚΕΡ ΣΕ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ

Η συνολική περιεκτικότητα των οίνων λικέρ σε διοξείδιο του θείου κατά τη διάθεσή τους στην αγορά για άμεση κατανάλωση από τον άνθρωπο δεν μπορεί να υπερβαίνει:

—	τα 150 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, εφόσον η περιεκτικότητα σε σάκχαρα είναι χαμηλότερη από 5 γραμμάρια ανά λίτρο,

—	τα 200 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, εφόσον η περιεκτικότητα σε σάκχαρα είναι 5 γραμμάρια ανά λίτρο ή υψηλότερη.

Γ.   ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΦΡΩΔΩΝ ΟΙΝΩΝ ΣΕ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ

1.

Η συνολική περιεκτικότητα των αφρωδών οίνων σε διοξείδιο του θείου κατά τη διάθεσή τους στην αγορά για άμεση κατανάλωση από τον άνθρωπο δεν μπορεί να υπερβαίνει: α) τα 185 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο για όλες τις κατηγορίες αφρωδών οίνων ποιότητας και β) τα 235 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο για τους υπόλοιπους αφρώδεις οίνους.

2.

Όταν το επιβάλλουν οι καιρικές συνθήκες σε ορισμένες αμπελουργικές ζώνες της Κοινότητας, τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη μπορούν να εγκρίνουν, για τους αναφερόμενους στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β) αφρώδεις οίνους που παράγονται στην επικράτειά τους, αύξηση της μέγιστης συνολικής περιεκτικότητας σε διοξείδιο του θείου το πολύ κατά 40 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο, με την προϋπόθεση ότι οι οίνοι που καλύπτονται από την έγκριση αυτή δεν αποστέλλονται εκτός των εν λόγω κρατών μελών.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι Γ

ΟΡΙΑ ΠΤΗΤΙΚΗΣ ΟΞΥΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΟΙΝΩΝ

1.

Η πτητική οξύτητα δεν μπορεί να υπερβαίνει: α) τα 18 χιλιοστοϊσοδύναμα ανά λίτρο, προκειμένου για γλεύκη σταφυλιών που έχουν υποστεί μερική ζύμωση· β) τα 18 χιλιοστοϊσοδύναμα ανά λίτρο, προκειμένου για λευκούς και ερυθρωπούς οίνους· ή γ) τα 20 χιλιοστοϊσοδύναμα ανά λίτρο προκειμένου για ερυθρούς οίνους.

2.

Οι περιεκτικότητες που αναφέρονται στο σημείο 1 ισχύουν για: α) τα προϊόντα από σταφύλια που έχουν συγκομιστεί στην Κοινότητα, στο στάδιο της παραγωγής και σε όλα τα στάδια της εμπορίας· β) τα γλεύκη σταφυλιών που έχουν υποστεί μερική ζύμωση και τους οίνους προέλευσης τρίτων χωρών, σε όλα τα στάδια μετά την είσοδό τους στη γεωγραφική επικράτεια της Κοινότητας.

3.

Είναι δυνατόν να προβλέπονται παρεκκλίσεις από το σημείο 1 για: α) ορισμένους οίνους με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (ΠΟΠ) και ορισμένους οίνους με προστατευόμενη γεωγραφική ένδειξη (ΠΓΕ), εάν — έχουν παλαιωθεί για χρονικό διάστημα τουλάχιστον δύο ετών, ή — παρασκευάζονται με ειδικές μεθόδους· β) τους οίνους με ολικό κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο 13 % vol ή υψηλότερο. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν τις παρεκκλίσεις αυτές στην Επιτροπή, η οποία ενημερώνει σχετικά τα υπόλοιπα κράτη μέλη.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι Δ

ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΥΚΑΝΣΗ ΤΩΝ ΟΙΝΩΝ

1.

Η γλύκανση του οίνου επιτρέπεται μόνον εφόσον επιτυγχάνεται με ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα προϊόντα: α) γλεύκος σταφυλιών· β) συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών· γ) διορθωμένο συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών. Ο ολικός κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος του εν λόγω οίνου δεν μπορεί να αυξάνεται κατά περισσότερο από 4 % vol.

2.

Απαγορεύεται, στην επικράτεια της Κοινότητας, η γλύκανση των εισαγόμενων οίνων που προορίζονται για άμεση κατανάλωση από τον άνθρωπο και χαρακτηρίζονται με γεωγραφική ένδειξη. Η γλύκανση των λοιπών εισαγόμενων οίνων υπόκειται στους ίδιους όρους με εκείνους που ισχύουν για τους παραγόμενους στην Κοινότητα οίνους.

3.

Η γλύκανση οίνου που φέρει προστατευόμενη ονομασία προέλευσης μπορεί να επιτραπεί από κράτος μέλος μόνον εφόσον πραγματοποιείται: α) τηρουμένων των προϋποθέσεων και των ορίων που καθορίζονται στο παρόν παράρτημα· β) εντός της περιοχής παραγωγής του συγκεκριμένου οίνου ή σε όμορη περιοχή. Το γλεύκος σταφυλιών και το συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, που αναφέρονται στο σημείο 1, πρέπει να προέρχονται από την ίδια περιοχή με τον οίνο για τη γλύκανση του οποίου χρησιμοποιούνται.

4.	Η γλύκανση των οίνων επιτρέπεται μόνο στο στάδιο της παραγωγής και του χονδρεμπορίου.

5.

Κατά τη γλύκανση των οίνων πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθοι ειδικοί διοικητικοί κανόνες: α) τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που πρόκειται να προβούν σε γλύκανση υποβάλλουν δήλωση στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους, στην επικράτεια του οποίου θα πραγματοποιηθεί η γλύκανση· β) οι δηλώσεις υποβάλλονται εγγράφως και πρέπει να περιέρχονται στην αρμόδια αρχή τουλάχιστον 48 ώρες πριν από την ημέρα εκτέλεσης της εργασίας· γ) ωστόσο, στις περιπτώσεις εργασιών γλύκανσης που εκτελούνται συχνά ή συνεχώς από μία επιχείρηση, τα κράτη μέλη μπορούν να αποδέχονται την υποβολή, στην αρμόδια αρχή, δηλώσεων που καλύπτουν πολλές εργασίες ή μια συγκεκριμένη περίοδο. Οι δηλώσεις αυτές είναι αποδεκτές, μόνον εάν η επιχείρηση τηρεί βιβλίο, στο οποίο εγγράφονται κάθε εργασία γλύκανσης, καθώς και οι ενδείξεις που προβλέπονται στο στοιχείο δ)· δ) οι δηλώσεις περιλαμβάνουν τις ακόλουθες ενδείξεις: — τον όγκο και τον αλκοολικό τίτλο, ολικό και αποκτημένο, του οίνου που χρησιμοποιήθηκε, — τον όγκο και τον αλκοολικό τίτλο, ολικό και αποκτημένο, του γλεύκους σταφυλιών ή τον όγκο και την πυκνότητα του συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών ή διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών που πρόκειται να προστεθεί, κατά περίπτωση, — τον αλκοολικό τίτλο, ολικό και αποκτημένο, του οίνου μετά τη γλύκανση. Τα πρόσωπα που αναφέρονται στο στοιχείο α) τηρούν βιβλία εισερχομένων και εξερχομένων, στα οποία αναγράφονται οι ποσότητες γλεύκους σταφυλιών, συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών ή διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών τις οποίες έχουν στην κατοχή τους για εργασίες γλύκανσης.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΟΙΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΙΣΧΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΦΡΩΔΕΙΣ ΟΙΝΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΑΦΡΩΔΕΙΣ ΟΙΝΟΥΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΦΡΩΔΕΙΣ ΟΙΝΟΥΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΑΡΩΜΑΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

A.   Αφρώδεις οίνοι

1.

Για τους σκοπούς του παρόντος σημείου, καθώς και των σημείων Β και Γ του παρόντος παραρτήματος, νοούνται ως: α) «liqueur de tirage»: το προϊόν που προορίζεται να προστεθεί στο προϊόν βάσης (cuvée) για να προκαλέσει τον σχηματισμό φυσαλίδων (δεύτερη ζύμωση)· β) «liqueur d'expédition»: το προϊόν που προορίζεται να προστεθεί στους αφρώδεις οίνους για να τους προσδώσει ιδιαίτερα γευστικά χαρακτηριστικά.

2.	Το liqueur d’expédition μπορεί να αποτελείται μόνο από: — σακχαρόζη, — γλεύκος σταφυλιών, — γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, — συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, — διορθωμένο συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, — οίνο, ή — μείγμα των ανωτέρω, ενδεχομένως με προσθήκη αποστάγματος οίνου.

3.	Με την επιφύλαξη του εμπλουτισμού που επιτρέπεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 για τα συστατικά του προϊόντος βάσης, απαγορεύεται κάθε εμπλουτισμός του προϊόντος βάσης.

4.

Ωστόσο, στις περιοχές και για τις ποικιλίες για τις οποίες δικαιολογείται από τεχνικής πλευράς, κάθε κράτος μέλος μπορεί να επιτρέπει τον εμπλουτισμό του προϊόντος βάσης στον τόπο παρασκευής των αφρωδών οίνων, υπό τον όρο ότι: α) κανένα από τα συστατικά του προϊόντος βάσης δεν έχει ήδη εμπλουτιστεί· β) τα συστατικά αυτά προέρχονται αποκλειστικά από σταφύλια που συγκομίστηκαν στην επικράτειά του· γ) ο εμπλουτισμός εκτελείται ως ενιαία εργασία· δ) δεν σημειώνεται υπέρβαση των ακόλουθων ορίων: i) 3 % vol για το προϊόν βάσης που αποτελείται από συστατικά προερχόμενα από την αμπελουργική ζώνη Α, ii) 2 % vol για το προϊόν βάσης που αποτελείται από συστατικά προερχόμενα από την αμπελουργική ζώνη Β, iii) 1,5 % vol για το προϊόν βάσης που αποτελείται από συστατικά προερχόμενα από την αμπελουργική ζώνη Γ· ε) η χρησιμοποιούμενη μέθοδος είναι η προσθήκη σακχαρόζης, συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών ή διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών.

5.

Η προσθήκη του liqueur de tirage και του liqueur d’expédition δεν θεωρείται ούτε εμπλουτισμός ούτε γλύκανση. Η προσθήκη του liqueur de tirage δεν επιτρέπεται να επιφέρει αύξηση του ολικού κατ’ όγκον αλκοολικού τίτλου του προϊόντος βάσης κατά περισσότερο από 1,5 % vol. Η αύξηση αυτή μετράται με τον υπολογισμό της διαφοράς μεταξύ του ολικού κατ’ όγκον αλκοολικού τίτλου του προϊόντος βάσης και του ολικού κατ’ όγκον αλκοολικού τίτλου του αφρώδους οίνου, πριν από την ενδεχόμενη προσθήκη liqueur d’expédition.

6.	Η προσθήκη liqueur d’expédition πραγματοποιείται κατά τρόπο ώστε να μην αυξάνει τον αποκτημένο κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο των αφρωδών οίνων κατά περισσότερο από 0,5 % vol.

7.	Απαγορεύεται η γλύκανση του προϊόντος βάσης και των συστατικών του.

8.

Το προϊόν βάσης μπορεί να υποβληθεί σε αύξηση ή μείωση της οξύτητας πέραν της ενδεχόμενης αύξησης ή μείωσης της οξύτητας των συστατικών του σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008. Η αύξηση της οξύτητας του προϊόντος βάσης αποκλείει τη μείωσή της και αντιστρόφως. Η αύξηση της οξύτητας, εκφραζόμενης σε τρυγικό οξύ, επιτρέπεται μόνο μέχρι ανωτάτου ορίου 1,5 γραμμαρίου ανά λίτρο, ήτοι 20 χιλιοστοϊσοδυνάμων ανά λίτρο.

9.

Τα έτη κατά τα οποία επικρατούν εξαιρετικές καιρικές συνθήκες, το ανώτατο όριο του 1,50 γραμμαρίου ανά λίτρο, ήτοι 20 χιλιοστοϊσοδυνάμων ανά λίτρο, μπορεί να αυξηθεί σε 2,5 γραμμάρια ανά λίτρο, ήτοι 34 χιλιοστοϊσοδύναμα ανά λίτρο, με την επιφύλαξη ότι η φυσική οξύτητα των προϊόντων, εκφραζόμενη σε τρυγικό οξύ, ισούται τουλάχιστον με 3 γραμμάρια ανά λίτρο, ήτοι 40 χιλιοστοϊσοδύναμα ανά λίτρο.

10.

Το διοξείδιο του άνθρακα που περιέχουν οι αφρώδεις οίνοι μπορεί να προέρχεται μόνο από την αλκοολική ζύμωση του προϊόντος βάσης από το οποίο παρασκευάζεται ο εκάστοτε οίνος. Η ζύμωση αυτή πρέπει να οφείλεται μόνο στην προσθήκη του liqueur de tirage, εκτός εάν πρόκειται για ζύμωση με σκοπό την απευθείας μεταποίηση σε αφρώδη οίνο των σταφυλιών, του γλεύκους σταφυλιών ή του γλεύκους σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, και να συντελείται μόνο μέσα σε φιάλες ή κλειστές δεξαμενές. Στην περίπτωση της διεργασίας μετάγγισης με αντιπίεση, επιτρέπεται η χρησιμοποίηση διοξειδίου του άνθρακα υπό έλεγχο και υπό τον όρο ότι δεν επιφέρει αύξηση της πίεσης του διοξειδίου του άνθρακα που περιέχουν οι αφρώδεις οίνοι.

11.

Όσον αφορά τους αφρώδεις οίνους πλην εκείνων που φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης: α) το liqueur de tirage που προορίζεται για την παρασκευή τους μπορεί να αποτελείται μόνο από: — γλεύκος σταφυλιών, — γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, — συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, — διορθωμένο συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών ή — σακχαρόζη και οίνο· β) ο αποκτημένος κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος τους, συνυπολογίζοντας την αλκοόλη που περιέχει το ενδεχομένως προστιθέμενο liqueur d’expédition, ισούται τουλάχιστον με 9,5 % vol.

Β.   Αφρώδεις οίνοι ποιότητας

1.	Το liqueur de tirage που προορίζεται για την παρασκευή αφρώδους οίνου ποιότητας μπορεί να αποτελείται μόνον από: α) σακχαρόζη· β) συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών· γ) διορθωμένο συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών· δ) γλεύκος σταφυλιών ή γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση· ή ε) οίνο.

2.	Τα κράτη μέλη παραγωγής μπορούν να καθορίζουν συμπληρωματικά ή αυστηρότερα χαρακτηριστικά ή όρους παραγωγής και κυκλοφορίας για τους αφρώδεις οίνους ποιότητας οι οποίοι καλύπτονται από τον παρόντα τίτλο και παράγονται στην επικράτειά τους.

3.

Για την παρασκευή των αφρωδών οίνων ποιότητας ισχύουν επιπλέον οι κανόνες που αναφέρονται: — στο σημείο Α παράγραφοι 1 έως 10, — στο σημείο Γ παράγραφος 3, όσον αφορά τον αποκτημένο κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο, παράγραφος 5, όσον αφορά την ελάχιστη υπερπίεση, και παράγραφοι 6 και 7, όσον αφορά την ελάχιστη διάρκεια της διεργασίας παρασκευής, με την επιφύλαξη της παραγράφου 4 στοιχείο δ) του παρόντος σημείου Β.

4.

Όσον αφορά τους αφρώδεις οίνους ποιότητας αρωματικού τύπου: α) εκτός παρεκκλίσεων, οι οίνοι αυτοί μπορούν να παρασκευάζονται μόνο με την αποκλειστική χρήση, για τη σύνθεση του προϊόντος βάσης, γλεύκους σταφυλιών ή γλεύκους σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, προερχόμενου από τις ποικιλίες αμπέλου που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του προσαρτήματος 1. Επιτρέπεται, ωστόσο, η παραδοσιακή παραγωγή αφρωδών οίνων ποιότητας αρωματικού τύπου με τη χρησιμοποίηση, ως συστατικών του προϊόντος βάσης, οίνων από σταφύλια της ποικιλίας «Prosecco» που συγκομίζονται στις περιοχές Trentino-Alto Adige, Veneto και Friuli-Venezia Giulia· β) η ρύθμιση της διεργασίας ζύμωσης πριν και μετά τη σύνθεση του προϊόντος βάσης, προκειμένου να καταστεί τούτο αφρώδες, πρέπει να επιτυγχάνεται μόνο με ψύξη ή άλλες φυσικές μεθόδους· γ) απαγορεύεται η προσθήκη liqueur d’expédition· δ) η διεργασία παρασκευής των αφρωδών οίνων ποιότητας αρωματικού τύπου πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον ένα μήνα.

Γ.   Αφρώδεις οίνοι και αφρώδεις οίνοι ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης

1.	Ο ολικός κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος των προϊόντων βάσης που προορίζονται για την παρασκευή των αφρωδών οίνων ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης είναι τουλάχιστον: — 9,5 % vol. στις αμπελουργικές ζώνες Γ III, — 9 % vol. στις λοιπές αμπελουργικές ζώνες.

2.

Ωστόσο, τα προϊόντα βάσης που προορίζονται για την παραγωγή αφρωδών οίνων ποιότητας με τις προστατευόμενες ονομασίες προέλευσης «Prosecco di Conegliano Valdobbiadene» και «Montello e Colli Asolani», οι οποίοι λαμβάνονται από μία και μόνη ποικιλία αμπέλου, μπορούν να έχουν ολικό κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον 8,5 % vol.

3.	Ο αποκτημένος κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος των αφρωδών οίνων ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, συνυπολογίζοντας την αλκοόλη που περιέχει το ενδεχομένως προστιθέμενο liqueur d’expédition, είναι τουλάχιστον 10 % vol.

4.

Το liqueur de tirage που προορίζεται για τους αφρώδεις οίνους και τους αφρώδεις οίνους ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης μπορεί να αποτελείται μόνον από: α) σακχαρόζη· β) συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών· γ) διορθωμένο συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών και από α) γλεύκος σταφυλιών· β) γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση· γ) οίνο που μπορούν να αποδώσουν τον ίδιο αφρώδη οίνο ή αφρώδη οίνο ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης με εκείνον στον οποίο προστίθεται το liqueur de tirage.

5.

Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του παραρτήματος IV σημείο 5 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, όταν οι αφρώδεις οίνοι ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, που περιέχονται σε κλειστά δοχεία χωρητικότητας κάτω των 25 εκατοστολίτρων, διατηρούνται σε θερμοκρασία 20 oC, μπορούν να εμφανίζουν ελάχιστη υπερπίεση 3 bar.

6.

Η διάρκεια της διεργασίας παρασκευής των αφρωδών οίνων ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, η οποία περιλαμβάνει την παλαίωση στην επιχείρηση παραγωγής τους, υπολογιζόμενη από την έναρξη της ζύμωσης που αποσκοπεί στη μετατροπή των οίνων σε αφρώδεις, δεν μπορεί να είναι μικρότερη από: α) έξι μήνες, εφόσον η ζύμωση που αποσκοπεί στη μετατροπή των οίνων σε αφρώδεις συντελείται σε κλειστές δεξαμενές· β) εννέα μήνες, εφόσον η ζύμωση που αποσκοπεί στη μετατροπή των οίνων σε αφρώδεις συντελείται σε φιάλες.

7.	Η διάρκεια της ζύμωσης που αποσκοπεί στη μετατροπή του προϊόντος βάσης σε αφρώδες και η διάρκεια παραμονής του προϊόντος βάσης πάνω στην οινολάσπη είναι τουλάχιστον: — 90 ημέρες, — 30 ημέρες, εάν η ζύμωση συντελείται σε δοχεία εφοδιασμένα με αναδευτήρες.

8.	Για τους αφρώδεις οίνους και τους αφρώδεις οίνους ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ισχύουν επίσης οι κανόνες του σημείου Α παράγραφοι 1 έως 10 και του σημείου Β παράγραφος 2.

9.

Όσον αφορά τους αφρώδεις οίνους ποιότητας αρωματικού τύπου με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης: α) οι οίνοι αυτοί μπορούν να παρασκευάζονται μόνο με την αποκλειστική χρήση, για τη σύνθεση του προϊόντος βάσης, γλεύκους σταφυλιών ή γλεύκους σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση, προερχόμενου από τις ποικιλίες αμπέλου που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του προσαρτήματος 1, εφόσον οι ποικιλίες αυτές έχουν αναγνωριστεί ως κατάλληλες για την παραγωγή αφρωδών οίνων ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης στην περιοχή της οποίας το όνομα φέρουν οι εν λόγω αφρώδεις οίνοι ποιότητας με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης. Κατά παρέκκλιση των ανωτέρω, επιτρέπεται να ληφθεί αφρώδης οίνος ποιότητας αρωματικού τύπου με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης με τη χρήση, για τη σύνθεση του προϊόντος βάσης, οίνων από σταφύλια της ποικιλίας αμπέλου «Prosecco», τα οποία συγκομίστηκαν στις περιοχές που καλύπτουν οι ονομασίες προέλευσης «Conegliano-Valdobbiadene» και «Montello e Colli Asolani»· β) η ρύθμιση της διεργασίας ζύμωσης πριν και μετά τη σύνθεση του προϊόντος βάσης, προκειμένου να καταστεί τούτο αφρώδες, πρέπει να επιτυγχάνεται μόνο με ψύξη ή άλλες φυσικές μεθόδους· γ) απαγορεύεται η προσθήκη liqueur d’expédition· δ) ο αποκτημένος κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος των αφρωδών οίνων ποιότητας αρωματικού τύπου με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης δεν μπορεί να είναι χαμηλότερος από 6 % vol· ε) ο ολικός κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος των αφρωδών οίνων ποιότητας αρωματικού τύπου με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης δεν μπορεί να είναι χαμηλότερος από 10 % vol· στ) όταν οι αφρώδεις οίνοι ποιότητας αρωματικού τύπου με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης διατηρούνται σε θερμοκρασία 20 oC σε κλειστά δοχεία, εμφανίζουν υπερπίεση τουλάχιστον 3 bar· ζ) κατά παρέκκλιση των διατάξεων του σημείου Γ παράγραφος 6, η διεργασία παρασκευής αφρωδών οίνων ποιότητας αρωματικού τύπου με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον ένα μήνα.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ

ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΟΙΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΙΣΧΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΝΟΥΣ ΛΙΚΕΡ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΙΝΟΥΣ ΛΙΚΕΡ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ Ή ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΝΔΕΙΞΗ

Α.   Οίνοι λικέρ

1.

Τα προϊόντα που αναφέρονται στο παράρτημα IV σημείο 3 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και χρησιμοποιούνται για την παρασκευή οίνων λικέρ και οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, μπορούν να υποβάλλονται, κατά περίπτωση, μόνο στις οινολογικές πρακτικές και επεξεργασίες που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή στον παρόντα κανονισμό.

2.

Εντούτοις: α) η αύξηση του φυσικού κατ’ όγκον αλκοολικού τίτλου μπορεί να οφείλεται μόνο στη χρήση των προϊόντων που αναφέρονται στο παράρτημα IV σημείο 3 στοιχεία ε) και στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και β) κατά παρέκκλιση, επιτρέπεται στην Ισπανία να εγκρίνει τη χρήση θειικού ασβεστίου για τους ισπανικούς οίνους που χαρακτηρίζονται με την παραδοσιακή ένδειξη «vino generoso» ή «vino generoso de licor», εφόσον πρόκειται για παραδοσιακή πρακτική και υπό τον όρο ότι η περιεκτικότητα σε θειικά ιόντα του προϊόντος που προκύπτει από την επεξεργασία αυτή, εκφραζόμενη σε θειικό κάλιο, δεν υπερβαίνει τα 2,5 γραμμάρια ανά λίτρο. Επιτρέπεται η συμπληρωματική αύξηση της οξύτητας των λαμβανόμενων με τον τρόπο αυτό οίνων, με ανώτατο όριο το 1,5 γραμμάριο ανά λίτρο.

3.

Με την επιφύλαξη περισσότερο περιοριστικών διατάξεων, τις οποίες μπορούν να θεσπίσουν τα κράτη μέλη για τους οίνους λικέρ και τους οίνους λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη που παρασκευάζονται στην επικράτειά τους, επιτρέπεται να εφαρμόζονται στα προϊόντα αυτά οι οινολογικές πρακτικές που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 479/2008 ή στον παρόντα κανονισμό.

4.

Παράλληλα, είναι αποδεκτά τα ακόλουθα: α) γλύκανση, η οποία υπόκειται σε υποβολή δήλωσης και τήρηση βιβλίων, όταν τα χρησιμοποιούμενα προϊόντα δεν έχουν εμπλουτιστεί με συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, με τη βοήθεια: — συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών ή διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών, υπό τον όρο ότι η αύξηση του ολικού κατ’ όγκον αλκοολικού τίτλου του εκάστοτε οίνου δεν είναι μεγαλύτερη από 3 % vol, — συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών, διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών ή γλεύκους από λιαστά σταφύλια που έχει υποστεί μερική ζύμωση, στην περίπτωση του ισπανικού οίνου που χαρακτηρίζεται με την παραδοσιακή ένδειξη «vino generoso de licor», υπό τον όρο ότι η αύξηση του ολικού κατ’ όγκον αλκοολικού τίτλου του εν λόγω οίνου δεν είναι μεγαλύτερη από 8 % vol, — συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών ή διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σταφυλιών, στην περίπτωση των οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Madeira», υπό τον όρο ότι η αύξηση του ολικού κατ’ όγκον αλκοολικού τίτλου των εν λόγω οίνων δεν είναι μεγαλύτερη από 8 % vol· β) προσθήκη αλκοόλης ή αποσταγμάτων, που αναφέρονται στο παράρτημα IV σημείο 3 στοιχεία ε) και στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, προκειμένου να αντισταθμιστούν οι απώλειες λόγω εξάτμισης κατά την παλαίωση· γ) παλαίωση σε δοχεία, σε θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει τους 50 °C, στην περίπτωση των οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Madeira».

5.

Οι ποικιλίες αμπέλου, από τις οποίες λαμβάνονται τα προϊόντα που αναφέρονται στο παράρτημα IV σημείο 3 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και χρησιμοποιούνται για την παρασκευή οίνων λικέρ και οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, επιλέγονται μεταξύ των ποικιλιών που αναφέρονται στο άρθρο 24 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

6.

Ο φυσικός κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος των προϊόντων που αναφέρονται στο παράρτημα IV σημείο 3 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008 και χρησιμοποιούνται για την παρασκευή άλλων οίνων λικέρ εκτός εκείνων που φέρουν προστατευόμενη ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη, δεν μπορεί να είναι χαμηλότερος από 12 % vol.

Β.   Οίνοι λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (άλλες διατάξεις, εκτός εκείνων του σημείου Α του παρόντος παραρτήματος, οι οποίες αφορούν ειδικά τους οίνους λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης)

1.

Στο προσάρτημα 1 μέρος A του παρόντος παραρτήματος παρατίθεται κατάλογος των οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, για την παρασκευή των οποίων χρησιμοποιείται γλεύκος σταφυλιών ή μείγμα αυτού με οίνο, όπως προβλέπεται στο παράρτημα ΙV σημείο 3 στοιχείο γ) τέταρτη περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

2.	Στο προσάρτημα 1 μέρος Β του παρόντος παραρτήματος παρατίθεται κατάλογος των οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, στους οποίους μπορούν να προστίθενται τα προϊόντα που αναφέρονται στο παράρτημα ΙV σημείο 3 στοιχείο στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008.

3.

Τα προϊόντα που αναφέρονται στο παράρτημα ΙV σημείο 3 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, καθώς και το συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών και το γλεύκος από λιαστά σταφύλια που έχει υποστεί μερική ζύμωση, που αναφέρονται στο σημείο 3 στοιχείο στ) iii) του ιδίου παραρτήματος, τα οποία χρησιμοποιούνται για την παρασκευή οίνου λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, πρέπει να προέρχονται από την περιοχή της οποίας το όνομα φέρει ο εν λόγω οίνος. Στην περίπτωση, όμως, των οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Málaga» και «Jerez-Xérès-Sherry», το γλεύκος σταφυλιών, το συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών και, κατ’ εφαρμογή του παραρτήματος VI σημείο Β παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, το γλεύκος από λιαστά σταφύλια που έχει υποστεί μερική ζύμωση και αναφέρεται στο παράρτημα ΙV σημείο 3 στοιχείο στ) iii) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, τα οποία λαμβάνονται από την ποικιλία αμπέλου Pedro Ximénez, μπορούν να προέρχονται από την περιοχή «Montilla-Moriles».

4.

Οι εργασίες που αναφέρονται στο σημείο Α παράγραφοι 1 έως 4 του παρόντος παραρτήματος και αποσκοπούν στη παρασκευή οίνου λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, μπορούν να εκτελούνται μόνο στην περιοχή που αναφέρεται στην παράγραφο 3. Όσον αφορά, όμως, τον οίνο λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, για τον οποίο χρησιμοποιείται ο χαρακτηρισμός «Porto» αποκλειστικά για το προϊόν που παρασκευάζεται από σταφύλια προερχόμενα από την περιοχή που ονομάζεται «Douro», οι πρόσθετες διεργασίες παραγωγής και παλαίωσης μπορούν να πραγματοποιούνται είτε στην εν λόγω περιοχή είτε στην περιοχή Vila Nova de Gaia — Porto.

5.

Με την επιφύλαξη περισσότερο περιοριστικών διατάξεων, τις οποίες μπορούν να θεσπίσουν τα κράτη μέλη για τους οίνους λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης που παρασκευάζονται στην επικράτειά τους: α) ο φυσικός κατ’ όγκον αλκοολικός τίτλος των προϊόντων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και αναφέρονται στο παράρτημα IV σημείο 3 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, δεν μπορεί να είναι χαμηλότερος από 12 % vol. Ωστόσο, ορισμένοι οίνοι λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, οι οποίοι περιλαμβάνονται σε έναν από τους καταλόγους του προσαρτήματος 2 μέρος Α του παρόντος παραρτήματος, μπορούν να παράγονται: i) είτε από γλεύκος σταφυλιών με φυσικό κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον 10 % vol, στην περίπτωση των οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης που παράγονται με την προσθήκη αποστάγματος οίνου ή στεμφύλων σταφυλιών με ονομασία προέλευσης, ενδεχομένως προερχόμενου από την ίδια εκμετάλλευση, ii) είτε από γλεύκος σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση —ή, στη δεύτερη περίπτωση κατωτέρω, από οίνο— με αρχικό φυσικό κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον: — 11 % vol, προκειμένου για τους οίνους λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης που παράγονται με την προσθήκη ουδέτερης αλκοόλης, αποστάγματος οίνου με αποκτημένο κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο τουλάχιστον 70 % vol. ή αποστάγματος αμπελοοινικής προέλευσης, — 10,5 % vol, προκειμένου για τους οίνους που παρασκευάζονται από γλεύκος λευκών σταφυλιών και περιλαμβάνονται στον τρίτο κατάλογο του προσαρτήματος 2 μέρος Α, — 9 % vol προκειμένου για τον πορτογαλικό οίνο λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Madeira», η παραγωγή του οποίου είναι παραδοσιακή και εθιμική, σύμφωνα με σχετική ρητή διάταξη της εθνικής νομοθεσίας· β) στο προσάρτημα 2 μέρος Β παρατίθεται κατάλογος των οίνων λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης οι οποίοι, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του παραρτήματος ΙV σημείο 3 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, έχουν ολικό κατ’ όγκον αλκοολικό τίτλο χαμηλότερο από 17,5 % vol, με κατώτατο όριο το 15 % vol, σύμφωνα με ρητή σχετική διάταξη της εθνικής νομοθεσίας που ίσχυε για τους οίνους αυτούς πριν από την 1η Ιανουαρίου 1985.

6.

Οι ειδικές παραδοσιακές ενδείξεις «οίνος γλυκύς φυσικός», «vino dulce natural», «vino dolce naturale» και «vinho doce natural» χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τους οίνους λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης που: — προέρχονται από τρυγητούς σταφυλιών τα οποία ανήκουν, σε ποσοστό τουλάχιστον 85 %, σε ποικιλίες αμπέλου που περιλαμβάνονται στον κατάλογο του προσαρτήματος 3, — λαμβάνονται από γλεύκη με αρχική φυσική περιεκτικότητα σε σάκχαρα τουλάχιστον 212 γραμμαρίων ανά λίτρο, — παράγονται με την προσθήκη αλκοόλης ή αποσταγμάτων που αναφέρονται στο παράρτημα ΙV σημείο 3 στοιχεία ε) και στ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, αποκλειομένου κάθε άλλου εμπλουτισμού.

7.

Εφόσον το επιβάλλουν οι παραδόσεις της παραγωγής, τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν, όσον αφορά τους οίνους λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης που παρασκευάζονται στην επικράτειά τους, την αποκλειστική χρήση της ειδικής παραδοσιακής ένδειξης «vin doux naturel» για τους οίνους λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης οι οποίοι: — οινοποιούνται απευθείας από τους συγκομίζοντες παραγωγούς, υπό τον όρο ότι προέρχονται αποκλειστικά από τους οικείους τρυγητούς σταφυλιών των ποικιλιών «Muscat», «Grenache», «Maccabéo» ή «Malvoisie»· είναι, ωστόσο, αποδεκτοί οι τρυγητοί από αγροτεμάχια στα οποία συγκαλλιεργούνται και άλλες ποικιλίες εκτός από τις προαναφερόμενες τέσσερις, μέχρι ανωτάτου ορίου 10 % του συνολικού αριθμού πρέμνων, — παράγονται τηρουμένου ορίου απόδοσης 40 εκατολίτρων ανά εκτάριο σε γλεύκος σταφυλιών που αναφέρεται στο παράρτημα ΙV σημείο 3 στοιχείο γ) πρώτη και τέταρτη περίπτωση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 479/2008, ενώ κάθε υπέρβαση της απόδοσης αυτής επισύρει την απώλεια του ευεργετήματος της ονομασίας «vin doux naturel» για το σύνολο της συγκομιδής, — λαμβάνονται από το προαναφερόμενο γλεύκος σταφυλιών, που έχει αρχική φυσική περιεκτικότητα σε σάκχαρα τουλάχιστον 252 γραμμαρίων ανά λίτρο, — αποκλειομένου κάθε άλλου εμπλουτισμού, παράγονται με την προσθήκη αλκοόλης αμπελοοινικής προέλευσης που αντιστοιχεί, σε καθαρή αλκοόλη, τουλάχιστον σε ποσοστό 5 % του όγκου του προαναφερόμενου γλεύκους σταφυλιών που χρησιμοποιήθηκε και, κατ’ ανώτατο όριο, στο χαμηλότερο από τα ακόλουθα δύο ποσοστά: — είτε 10 % του όγκου του προαναφερόμενου γλεύκους σταφυλιών που χρησιμοποιήθηκε, — είτε 40 % του ολικού κατ’ όγκον αλκοολικού τίτλου του τελικού προϊόντος, ο οποίος ισούται με το άθροισμα του αποκτημένου αλκοολικού τίτλου και του ισοδύναμου του δυναμικού κατ’ όγκο αλκοολικού τίτλου, υπολογιζόμενου βάσει της αντιστοιχίας 1 % vol. καθαρής αλκοόλης προς 17,5 γραμμάρια αζύμωτων σακχάρων ανά λίτρο.

8.

Η ειδική παραδοσιακή ένδειξη «vino generoso» χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τον ξηρό οίνο λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης που παρασκευάζεται, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει, με την τεχνική flor και: — παράγεται από λευκά σταφύλια των ποικιλιών αμπέλου Palomino de Jerez, Palomino fino, Pedro Ximénez, Verdejo, Zalema και Garrido Fino, — διατίθεται στην κατανάλωση αφού ωριμάσει σε δρύινα βαρέλια επί δύο έτη, κατά μέσον όρο. Ως παρασκευή με την τεχνική flor, που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο, νοείται η βιολογική διεργασία αυθόρμητου σχηματισμού μεμβράνης από ειδικούς ζυμομύκητες στην ελεύθερη επιφάνεια του οίνου, μετά την πλήρη αλκοολική ζύμωση του γλεύκους, η οποία προσδίδει στο προϊόν ιδιαίτερα αναλυτικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά.

9.	Η ειδική παραδοσιακή ένδειξη «vinho generoso» χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τους οίνους λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Porto», «Madeira», «Moscatel de Setúbal» και «Carcavelos», σε συνδυασμό με την αντίστοιχη ονομασία προέλευσης.

10.

Η ειδική παραδοσιακή ένδειξη «vino generoso de licor» χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τους οίνους λικέρ με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης που — παράγονται από «vino generoso» που αναφέρεται στην παράγραφο 8 ή από οίνο flor ικανό να αποδώσει τον εν λόγω «vino generoso», στον οποίο έχει προστεθεί είτε γλεύκος λιαστών σταφυλιών που έχει υποστεί μερική ζύμωση είτε συμπυκνωμένο γλεύκος σταφυλιών, — διατίθενται στην κατανάλωση αφού ωριμάσουν σε δρύινα βαρέλια επί δύο έτη, κατά μέσον όρο.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙV

ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ

Α.   ΙΣΟΘΕΙΟΚΥΑΝΙΚΟ ΑΛΛΥΛΙΟ

1.   Αρχή της μεθόδου

Το ισοθειοκυανικό αλλύλιο, που ενδεχομένως περιέχεται στον οίνο, παραλαμβάνεται με απόσταξη και ταυτοποιείται με αεριοχρωματογραφική τεχνική.

2.   Αντιδραστήρια

2.1.   Απόλυτη αιθανόλη

2.2.   Πρότυπο διάλυμα: διάλυμα ισοθειοκυανικού αλλυλίου σε απόλυτη αλκοόλη, περιεκτικότητας 15 mg/l σε δραστική ουσία

2.3.   Ψυκτικό μείγμα αποτελούμενο από αιθανόλη και ξηρό πάγο (θερμοκρασία –60 °C)

3.   Εργαστηριακά σκεύη και όργανα

3.1.   Συσκευή απόσταξης με διαβίβαση ρεύματος αζώτου, ανάλογη με εκείνη που απεικονίζεται στο σχήμα

3.2.   Θερμαντικός μανδύας ρυθμιζόμενης θερμοκρασίας

3.3.   Ροόμετρο

3.4.   Αεριοχρωματογράφος με ανιχνευτή φλογοφωτόμετρο, εφοδιασμένο με εκλεκτικό φίλτρο για θειούχους ενώσεις (λ = 394 nm), ή άλλο ανιχνευτή κατάλληλο για τη μέτρηση αυτή

3.5.   Χρωματογραφική στήλη από ανοξείδωτο χάλυβα, με εσωτερική διάμετρο 3 mm και μήκος 3 m· υλικό πλήρωσης Carbowax 20 M 10 % σε υπόστρωμα chromosorb WHP, 80-100 mesh

3.6.   Μικροσύριγγα των 10 μl

4.   Τρόπος εργασίας

Στη σφαιρική φιάλη απόσταξης φέρονται 2 λίτρα οίνου. Στους δύο σωλήνες συλλογής φέρονται λίγα χιλιοστόλιτρα αιθανόλης (σημείο 2.1), μέχρις να καλυφθεί τελείως το πορώδες τμήμα που χρησιμεύει για τη διασπορά στην αέρια φάση. Οι δύο αυτοί σωλήνες ψύχονται εξωτερικά με το ψυκτικό μείγμα. Συνδέεται η σφαιρική φιάλη με τους υποδοχείς και αρχίζει η διοχέτευση ρεύματος αζώτου στη συσκευή με ταχύτητα ροής περίπου 3 λίτρων ανά ώρα. Ο οίνος θερμαίνεται στους 80 °C με κατάλληλη ρύθμιση της θερμοκρασίας του θερμαντικού μανδύα και συλλέγονται συνολικά 45-50 ml αποστάγματος.

Σταθεροποιείται ο χρωματογράφος στις συνιστώμενες πειραματικές συνθήκες, που είναι οι εξής:

—	θερμοκρασία συστήματος έγχυσης: 200 °C,

—	θερμοκρασία στήλης: 130 °C,

—	φέρον αέριο: ήλιο, με ταχύτητα ροής 20 ml ανά λεπτό.

Με τη βοήθεια της μικροσύριγγας εισάγεται η αναγκαία ποσότητα προτύπου διαλύματος για την ευχερή ταυτοποίηση της κορυφής του χρωματογραφήματος που αντιστοιχεί στο ισοθειοκυανικό αλλύλιο.

Με τον ίδιο τρόπο, εισάγεται κατάλληλη ποσότητα αποστάγματος και ελέγχεται η αντιστοιχία μεταξύ του χρόνου κατακράτησης του ισοθειοκυανικού αλλυλίου και της κορυφής που προκύπτει.

Στις καθοριζόμενες συνθήκες δοκιμής, καμία από τις ενώσεις που αποτελούν φυσικά συστατικά του οίνου δεν έχει παρεμποδιστική δράση που να συμπίπτει με τον χρόνο κατακράτησης της ελεγχόμενης ουσίας.

Συσκευή απόσταξης με ρεύμα αζώτου

B.   ΕΙΔΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΓΙΑ ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΑ ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΑ ΓΛΕΥΚΗ

α)   Ολικά κατιόντα

1.   Αρχή της μεθόδου

Το δείγμα υποβάλλεται σε κατεργασία με ισχυρώς όξινο κατιονανταλλάκτη. Τα κατιόντα ανταλλάσσονται με Η + και προσδιορίζονται από τη διαφορά μεταξύ της ολικής οξύτητας του εκρέοντος υγρού και εκείνης του δείγματος.

2.   Εργαστηριακά σκεύη και όργανα

2.1.   Γυάλινη στήλη μήκους περίπου 300 mm και εσωτερικής διαμέτρου 10-11 mm, εφοδιασμένη με στρόφιγγα

2.2.   Πεχάμετρο βαθμολογημένο τουλάχιστον σε δέκατα της μονάδας pH

2.3.   Ηλεκτρόδια:

—	ηλεκτρόδιο υάλου, που φυλάσσεται σε απεσταγμένο νερό,

—	ηλεκτρόδιο αναφοράς καλομέλανος-κορεσμένου χλωριούχου καλίου, που φυλάσσεται σε κορεσμένο διάλυμα χλωριούχου καλίου,

—	ή συνδυασμένο ηλεκτρόδιο, που φυλάσσεται σε απεσταγμένο νερό.

3.   Αντιδραστήρια

3.1.   Ισχυρώς όξινη κατιονανταλλακτική ρητίνη, σε μορφή Η+. Πριν χρησιμοποιηθεί, η ρητίνη αφήνεται να διογκωθεί με εμβάπτιση σε νερό επί μία νύκτα.

3.2.   Διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 0,1 M

3.3.   Πεχαμετρικό χαρτί

4.   Τρόπος εργασίας

4.1.   Παρασκευή του δοκιμίου

Χρησιμοποιείται το διάλυμα 40 % (m/v) που λαμβάνεται με αραίωση του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους: σε ογκομετρική φιάλη των 500 ml φέρονται 200 g διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους, επακριβώς ζυγισμένα, συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τη χαραγή με νερό και το διάλυμα ομοιογενοποιείται.

4.2.   Προετοιμασία της ιονανταλλακτικής στήλης

Εισάγονται στη στήλη περίπου 10 ml ιονανταλλάκτη σε μορφή Η + που έχει προηγουμένως διογκωθεί. Η στήλη εκπλύνεται με απεσταγμένο νερό μέχρι να εξαλειφθεί η οξύτητα, όπως εξακριβώνεται με το πεχαμετρικό χαρτί.

4.3.   Ιονανταλλαγή

Διαβιβάζονται μέσω της στήλης 100 ml του διαλύματος διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους που παρασκευάστηκε σύμφωνα με το σημείο 4.1, με ταχύτητα μιας σταγόνας ανά δευτερόλεπτο. Το εκρέον υγρό συλλέγεται σε ποτήρι ζέσεως. Η στήλη εκπλύνεται με 50 ml απεσταγμένου νερού. Ογκομετρείται η οξύτητα του εκρέοντος υγρού (συμπεριλαμβανομένων των υγρών έκπλυσης) με το διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 0,1 M μέχρι pH 7 στους 20 °C. Το αλκαλικό διάλυμα πρέπει να προστίθεται αργά και με συνεχή ανάδευση. Έστω n ml ο όγκος του διαλύματος υδροξειδίου του νατρίου 0,1 M που καταναλώνεται.

5.   Έκφραση των αποτελεσμάτων

Τα ολικά κατιόντα εκφράζονται σε χιλιοστοϊσοδύναμα ανά χιλιόγραμμο ολικών σακχάρων με ένα δεκαδικό ψηφίο.

5.1.   Υπολογισμοί

—	Οξύτητα του εκρέοντος υγρού, εκφραζόμενη σε χιλιοστοϊσοδύναμα ανά χιλιόγραμμο διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους: E = 2,5 n

—	Ολική οξύτητα του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σε χιλιοστοϊσοδύναμα ανά χιλιόγραμμο: a

—	Ολικά κατιόντα σε χιλιοστοϊσοδύναμα ανά χιλιόγραμμο ολικών σακχάρων: ((2,5 n-a)/(P)) × 100 P = επί τοις εκατό περιεκτικότητα (m/m) σε ολικά σάκχαρα

β)   Αγωγιμότητα

1.   Αρχή της μεθόδου

Μέτρηση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας μιας στήλης υγρού, η οποία οριοθετείται από δύο παράλληλα ηλεκτρόδια λευκοχρύσου και αποτελεί έναν από τους βραχίονες γέφυρας Wheatstone.

Δεδομένου ότι η αγωγιμότητα μεταβάλλεται ανάλογα με τη θερμοκρασία, εκφράζεται στους 20 °C.

2.   Εργαστηριακά σκεύη και όργανα

2.1.   Αγωγιμόμετρο κατάλληλο για μετρήσεις της αγωγιμότητας σε πεδίο τιμών μεταξύ 1 και 1 000 microsiemens/cm

2.2.   Υδατόλουτρο για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας των δοκιμίων στους 20 °C περίπου (20 ± 2 °C)

3.   Αντιδραστήρια

3.1.   Απιονισμένο νερό ειδικής αγωγιμότητας κάτω των 2 microsiemens/cm στους 20 °C

3.2.   Διάλυμα χλωριούχου καλίου αναφοράς

Διαλύονται σε απιονισμένο νερό (σημείο 3.1) 0,581 g χλωριούχου καλίου, KCl, που έχουν προηγουμένως ξηρανθεί μέχρι σταθερής μάζας σε θερμοκρασία 105 °C και συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι το 1 λίτρο με απιονισμένο νερό (σημείο 3.1). Η αγωγιμότητα του διαλύματος αυτού είναι 1 000 microsiemens/cm στους 20 °C και ο χρόνος διατήρησής του περιορίζεται σε τρεις μήνες.

4.   Τρόπος εργασίας

4.1.   Παρασκευή του δοκιμίου

Χρησιμοποιείται το διάλυμα περιεκτικότητας 25 % (m/m) σε ολικά σάκχαρα (25° Brix): Ζυγίζεται μάζα ίση προς 2500/P και συμπληρώνεται μέχρι τα 100 g με νερό (σημείο 3.1), όπου Ρ = επί τοις εκατό περιεκτικότητα (m/m) του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σε ολικά σάκχαρα.

4.2.   Προσδιορισμός της αγωγιμότητας

Το δοκίμιο φέρεται σε θερμοκρασία 20 °C, εμβαπτιζόμενο στο υδατόλουτρο. Η θερμοκρασία διατηρείται σταθερή με ακρίβεια 0,1 °C.

Η κυψελίδα του αγωγιμομέτρου εκπλύνεται δύο φορές με το εξεταζόμενο διάλυμα.

Μετράται η αγωγιμότητα και εκφράζεται σε microsiemens/cm.

5.   Έκφραση των αποτελεσμάτων

Η αγωγιμότητα του διαλύματος διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους 25 % (m/m) (25° Brix) εκφράζεται σε microsiemens/cm (μS cm-1) στους 20 °C, χωρίς δεκαδικά ψηφία.

5.1.   Υπολογισμοί

Εφόσον η συσκευή δεν είναι εφοδιασμένη με διορθωτή θερμοκρασίας, η μετρούμενη αγωγιμότητα διορθώνεται με τη βοήθεια του πίνακα Ι. Εάν η θερμοκρασία είναι χαμηλότερη από 20 °C, η διόρθωση προστίθεται, ενώ εάν είναι υψηλότερη από 20 °C, η διόρθωση αφαιρείται.

Πίνακας Ι

Διόρθωση της αγωγιμότητας, σε μS cm-1, ως προς τη διαφορά της θερμοκρασίας από τους 20 °C

Αγωγιμότητα	Θερμοκρασία
	20,2 19,8	20,4 19,6	20,6 19,4	20,8 19,2	21,0 19,0	21,2 18,8	21,4 18,6	21,6 18,4	21,8 18,2	22,0 (1) 18,0 (2)
0	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0
50	0	0	1	1	1	1	1	2	2	2
100	0	1	1	2	2	3	3	3	4	4
150	1	1	2	3	3	4	5	5	6	7
200	1	2	3	3	4	5	6	7	8	9
250	1	2	3	4	6	7	8	9	10	11
300	1	3	4	5	7	8	9	11	12	13
350	1	3	5	6	8	9	11	12	14	15
400	2	3	5	7	9	11	12	14	16	18
450	2	3	6	8	10	12	14	16	18	20
500	2	4	7	9	11	13	15	18	20	22
550	2	5	7	10	12	14	17	19	22	24
600	3	5	8	11	13	16	18	21	24	26

γ)   Υδροξυμεθυλοφουρφουράλη

1.   Αρχή της μεθόδου

1.1.   Χρωματομετρία

Οι αλδεΰδες παράγωγα του φουρανίου, η κυριότερη από τις οποίες είναι η υδροξυμεθυλοφουρφουράλη, αντιδρούν με βαρβιτουρικό οξύ και π-τολουιδίνη σχηματίζοντας κόκκινη ένωση, η οποία προσδιορίζεται ποσοτικά με χρωματομετρία σε μήκος κύματος 550 nm.

1.2.   Υγροχρωματογραφία υψηλής απόδοσης (HPLC)

Διαχωρισμός σε στήλη ανεστραμμένης φάσης και προσδιορισμός σε μήκος κύματος 280 nm.

2.   Χρωματομετρία

2.1.   Εργαστηριακά σκεύη και όργανα

2.1.1.   Φασματοφωτόμετρο κατάλληλο για μετρήσεις σε μήκη κύματος μεταξύ 300 και 700 nm

2.1.2.   Γυάλινες κυψελίδες οπτικής διαδρομής 1 cm

2.2.   Αντιδραστήρια

2.2.1.   Βαρβιτουρικό οξύ, διάλυμα 0,5 % (m/v)

Διαλύονται 500 mg βαρβιτουρικού οξέος (C4O3N2H4) σε απεσταγμένο νερό με ελαφρά θέρμανση σε υδατόλουτρο στους 100 °C και συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τα 100 ml με απεσταγμένο νερό. Το διάλυμα αυτό διατηρείται μία εβδομάδα περίπου.

2.2.2.   π-τολουιδίνη, διάλυμα 10 % (m/v)

Σε ογκομετρική φιάλη των 100 ml φέρονται 10 g π-τολουιδίνης [C6H4(CH3) NH2], προστίθενται 50 ml ισοπροπανόλης [CH3CH(OH)CH3] και 10 ml παγόμορφου οξικού οξέος (CH3COOH, ρ20 = 1,05 g/ml) και συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τα 100 ml με ισοπροπανόλη. Το διάλυμα αυτό πρέπει να ανανεώνεται καθημερινά.

2.2.3.   Αιθανάλη (CH3CHO), υδατικό διάλυμα 1 % (m/v)

Παρασκευάζεται αμέσως πριν από τη χρήση.

2.2.4.   Υδροξυλομεθυλοφουρφουράλη (C6O3H6), υδατικό διάλυμα 1 g/l

Παρασκευάζονται με διαδοχικές αραιώσεις διαλύματα συγκέντρωσης 5, 10, 20, 30 και 40 mg/l. Το διάλυμα του 1 g/l και οι αραιώσεις του πρέπει να είναι πρόσφατης παρασκευής.

2.3.   Τρόπος εργασίας

2.3.1.   Παρασκευή του δοκιμίου

Χρησιμοποιείται το διάλυμα 40 % (m/v) που λαμβάνεται με αραίωση του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους: σε ογκομετρική φιάλη των 500 ml φέρονται 200 g διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους, επακριβώς ζυγισμένα, συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τη χαραγή με νερό και το διάλυμα ομοιογενοποιείται. Ο ποσοτικός προσδιορισμός εκτελείται σε 2 ml αυτού του διαλύματος.

2.3.2.   Χρωματομετρικός προσδιορισμός

Σε δύο φιαλίδια των 25 ml με σμυρισμένο πώμα, α και β, φέρονται 2 ml του δοκιμίου που παρασκευάστηκε σύμφωνα με το σημείο 2.3.1. Προστίθενται σε κάθε φιαλίδιο 5 ml διαλύματος π-τολουιδίνης (σημείο 2.2.2.) και το σύνολο αναμειγνύεται. Προστίθενται στο φιαλίδιο β (μάρτυρας) 1 ml απεσταγμένου νερού και στο φιαλίδιο α (μέτρηση) 1 ml διαλύματος βαρβιτουρικού οξέος (σημείο 2.2.1). Το περιεχόμενο των φιαλιδίων αναδεύεται για να ομοιογενοποιηθεί και μεταγγίζεται στις κυψελίδες οπτικής διαδρομής 1 cm του φασματοφωτομέτρου. Αφού ρυθμιστεί το μηδέν της κλίμακας των απορροφήσεων με το περιεχόμενο του φιαλιδίου β για μήκος κύματος 550 nm, παρακολουθείται η μεταβολή της απορρόφησης του περιεχομένου του φιαλιδίου α και καταγράφεται η μέγιστη τιμή της, Α, που επιτυγχάνεται μετά από δύο έως πέντε λεπτά.

Τα δείγματα των οποίων η περιεκτικότητα σε υδροξυμεθυλοφουρφουράλη υπερβαίνει τα 30 mg/l πρέπει να αραιώνονται πριν από την ανάλυση.

2.3.3.   Χάραξη της καμπύλης αναφοράς

Σε δύο σειρές φιαλιδίων των 25 ml, α και β, φέρονται 2 ml καθενός από τα διαλύματα υδροξυμεθυλοφουρφουράλης των 5, 10, 20, 30 και 40 mg/l (σημείο 2.2.4.) και υποβάλλονται στη διαδικασία που περιγράφεται στο σημείο 2.3.2.

Η γραφική παράσταση της απορρόφησης σε συνάρτηση με την περιεκτικότητα των προτύπων διαλυμάτων σε υδροξυμεθυλοφουρφουράλη, σε mg/l, είναι μια ευθεία που διέρχεται από την αρχή των αξόνων.

2.4.   Έκφραση των αποτελεσμάτων

Η περιεκτικότητα των διορθωμένων συμπυκνωμένων γλευκών σε υδροξυμεθυλοφουρφουράλη εκφράζεται σε χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο ολικών σακχάρων.

2.4.1.   Τρόπος υπολογισμού

Η περιεκτικότητα του δοκιμίου σε υδροξυμεθυλοφουρφουράλη, C mg/l, προκύπτει από την καμπύλη αναφοράς, στην οποία σημειώνεται η μετρηθείσα απορρόφηση Α του εν λόγω δοκιμίου.

Περιεκτικότητα σε υδροξυμεθυλοφουρφουράλη, σε χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο ολικών σακχάρων:

250 × [(C)/(P)]

P = επί τοις εκατό περιεκτικότητα (m/m) του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σε ολικά σάκχαρα.

3.   Υγροχρωματογραφία υψηλής απόδοσης

3.1.   Εργαστηριακά σκεύη και όργανα

3.1.1.   Υγροχρωματογράφος, εφοδιασμένος με:

—	σύστημα έγχυσης με βρόχο δείγματος των 5 ή 10 μl,

—	ανιχνευτή — φασματοφωτόμετρο κατάλληλο για μετρήσεις σε μήκος κύματος 280 nm,

—	στήλη διοξειδίου του πυριτίου με ομάδες δεκαοκτυλίου (π.χ. Bondapak C18 — Corasil, Waters Ass.),

—	καταγραφέα και, ενδεχομένως, ολοκληρωτή.

Ταχύτητα ροής της κινητής φάσης: 1,5 ml/min.

3.1.2.   Σύστημα διήθησης με μεμβράνη (0,45 µm)

3.2.   Αντιδραστήρια

3.2.1.   Δισαπεσταγμένο νερό

3.2.2.   Μεθανόλη (CH3OH), απεσταγμένη ή καθαρότητας HPLC

3.2.3.   Οξικό οξύ (CH3COOH, ρ20 = 1,05 g/ml)

3.2.4.   Κινητή φάση: νερό-μεθανόλη (σημείο 3.2.2)-οξικό οξύ (σημείο 3.2.3), που έχουν προηγουμένως διηθηθεί με μεμβράνη (0,45 μm), σε αναλογία 40:9:1 (v/v).

Η κινητή αυτή φάση πρέπει να παρασκευάζεται καθημερινά και να απαερώνεται πριν χρησιμοποιηθεί.

3.2.5.   Διάλυμα υδροξυμεθυλοφουρφουράλης αναφοράς 25 mg/l (m/v)

Σε ογκομετρική φιάλη των 100 ml, φέρονται 25 mg υδροξυμεθυλοφουρφουράλης (C6H3O6), επακριβώς ζυγισμένα, και συμπληρώνεται ο όγκος με μεθανόλη (σημείο 3.2.2). Το διάλυμα αυτό αραιώνεται σε αναλογία 1:10 με μεθανόλη (σημείο 3.2.2) και διηθείται με μεμβράνη (0,45 μm).

Φυλάσσεται στο ψυγείο, μέσα σε σκοτεινόχρωμη, ερμητικά κλειστή γυάλινη φιάλη, όπου διατηρείται δύο έως τρεις μήνες.

3.3.   Τρόπος εργασίας

3.3.1.   Παρασκευή του δοκιμίου

Χρησιμοποιείται το διάλυμα 40 % (m/v) που λαμβάνεται με αραίωση του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους (σε ογκομετρική φιάλη των 500 ml φέρονται 200 g διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους, επακριβώς ζυγισμένα, συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τη χαραγή με νερό και το διάλυμα ομοιογενοποιείται) και διηθείται με μεμβράνη (0,45 μm).

3.3.2.   Χρωματογραφικός προσδιορισμός

Εισάγονται στον χρωματογράφο 5 (ή 10) μl του δοκιμίου που παρασκευάστηκε σύμφωνα με το σημείο 3.3.1 και 5 (ή 10) μl διαλύματος υδροξυμεθυλοφουρφουράλης (σημείο 3.2.5) και καταγράφεται το χρωματογράφημα.

Ο χρόνος κατακράτησης της υδροξυμεθυλοφουρφουράλης είναι της τάξης των 6 έως 7 λεπτών.

3.4.   Έκφραση των αποτελεσμάτων

Η περιεκτικότητα των διορθωμένων συμπυκνωμένων γλευκών σε υδροξυμεθυλοφουρφουράλη εκφράζεται σε χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο ολικών σακχάρων.

3.4.1.   Τρόπος υπολογισμού

Έστω C mg/l, η περιεκτικότητα σε υδροξυμεθυλοφουρφουράλη του διαλύματος διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους 40 % (m/v).

Περιεκτικότητα σε υδροξυμεθυλοφουρφουράλη, σε χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο ολικών σακχάρων:

250 × [(C)/(P)]

P = επί τοις εκατό περιεκτικότητα (m/m) του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σε ολικά σάκχαρα.

δ)   Βαρέα μετάλλα

1.   Αρχή της μεθόδου

I.   Ταχεία μέθοδος εκτίμησης των βαρέων μετάλλων

Τα βαρέα μέταλλα ανιχνεύονται στο διορθωμένο συμπυκνωμένο γλεύκος, αφού αραιωθεί κατάλληλα, από τη χρώση που οφείλεται στον σχηματισμό θειούχων ενώσεων. Η ποσότητά τους εκτιμάται με σύγκριση με πρότυπο διάλυμα μολύβδου που αντιστοιχεί στη μέγιστη αποδεκτή περιεκτικότητα.

II.   Προσδιορισμός της περιεκτικότητας σε μόλυβδο με φασματοφωτομετρία ατομικής απορρόφησης

Το χηλικό σύμπλοκο που σχηματίζει ο μόλυβδος με πυρρολιδινοδιθειοκαρβαμιδικό αμμώνιο εκχυλίζεται με μεθυλισοβουτυλοκετόνη και μετράται η απορρόφηση σε μήκος κύματος 283,3 nm. Η περιεκτικότητα σε μόλυβδο προσδιορίζεται με τη μέθοδο προσθήκης γνωστών ποσοτήτων.

2.   Ταχεία μέθοδοσ εκτίμησησ των βαρέων μετάλλων

2.1.   Αντιδραστήρια

2.1.1.   Αραιό υδροχλωρικό οξύ 70 % (m/v)

Λαμβάνονται 70 g υδροχλωρικού οξέος (HCI, ρ20 = 1,16-1,19 g/ml) και συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τα 100 ml με νερό.

2.1.2.   Αραιό υδροχλωρικό οξύ 20 % (m/v)

Λαμβάνονται 20 g υδροχλωρικού οξέος (HCI, ρ20 = 1,16-1,19 g/ml) και συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τα 100 ml με νερό.

2.1.3.   Αραιή αμμωνία

Λαμβάνονται 14 g αμμωνίας (NH3, ρ20 = 0,931-0,934 g/ml) και συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τα 100 ml με νερό.

2.1.4.   Ρυθμιστικό διάλυμα pH 3,5

Διαλύονται 25 g οξικού αμμωνίου (CH3COONH4) σε 25 ml νερού και προστίθενται 38 ml αραιού υδροχλωρικού οξέος (σημείο 2.1.1). Ρυθμίζεται το pH, εάν χρειάζεται, με τη βοήθεια αραιού υδροχλωρικού οξέος (σημείο 2.1.2) ή αραιής αμμωνίας (σημείο 2.1.3) και συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τα 100 ml με νερό.

2.1.5.   Διάλυμα θειοακεταμιδίου (C2H5NS) 4 % (m/v)

2.1.6.   Διάλυμα γλυκερόλης (C3H8O3) 85 % (m/v)

(n D 20 °C = 1,449-1,455).

2.1.7.   Αντιδραστήριο θειοακεταμιδίου

Σε 0,2 ml διαλύματος θειοακεταμιδίου (σημείο 2.1.5) προστίθεται 1 ml μείγματος αποτελούμενου από 5 ml νερού, 15 ml διαλύματος υδροξειδίου του νατρίου 1 M και 20 ml γλυκερόλης (σημείο 2.1.6) και το σύνολο θερμαίνεται σε υδατόλουτρο στους 100 °C επί 20 δευτερόλεπτα. Το αντιδραστήριο αυτό παρασκευάζεται αμέσως πριν από τη χρήση.

2.1.8.   Διάλυμα μολύβδου με συγκέντρωση 0,002 g/l

Παρασκευάζεται διάλυμα μολύβδου με συγκέντρωση 1 g/l, διαλύοντας σε νερό 0,400 g νιτρικού μολύβδου (Pb (ΝΟ3)2 και συμπληρώνοντας τον όγκο μέχρι τα 250 ml με νερό. Κατά τον χρόνο της χρήσης του, το διάλυμα αυτό αραιώνεται σε αναλογία 2:1 000 (v/v) με νερό ώστε να ληφθεί διάλυμα με συγκέντρωση 0,002 g/l.

2.2.   Τρόπος εργασίας

Δείγμα 10 g διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους αραιώνεται με 10 ml νερού, προστίθενται 2 ml ρυθμιστικού διαλύματος pH 3,5 (σημείο 2.1.4) και το σύνολο αναμειγνύεται. Προστίθεται 1,2 ml αντιδραστηρίου θειοακεταμιδίου (σημείο 2.1.7) με ταχεία ανάμειξη. Παρασκευάζεται κατά τον ίδιο τρόπο μάρτυρας με 10 ml του διαλύματος μολύβδου συγκέντρωσης 0,002 g/l (σημείο 2.1.8).

Μετά από δύο λεπτά, η πιθανή καστανή χρώση του διαλύματος διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους δεν πρέπει να είναι πιο έντονη από εκείνη του μάρτυρα.

2.3.   Υπολογισμοί

Στις συνθήκες εργασίας, το δείγμα-μάρτυρας αντιστοιχεί σε μέγιστη αποδεκτή περιεκτικότητα του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σε βαρέα μέταλλα 2 mg/kg, εκφραζόμενη σε μόλυβδο.

3.   Προσδιορισμός της περιεκτικότητας σε μόλυβδο με φασματοφωτομετρία ατομικής απορρόφησης

3.1.   Εργαστηριακά σκεύη και όργανα

3.1.1.   Φασματοφωτόμετρο ατομικής απορρόφησης με καυστήρα τροφοδοτούμενο με αέρα και ακετυλένιο

3.1.2.   Λυχνία με κοίλη κάθοδο από μόλυβδο

3.2.   Αντιδραστήρια

3.2.1.   Αραιό οξικό οξύ

Λαμβάνονται 12 g παγόμορφου οξικού οξέος (ρ20 = 1,05 g/ml) και συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τα 100 ml με νερό.

3.2.2.   Διάλυμα πυρρολιδινοδιθειοκαρβαμιδικού αμμωνίου (C5H12N2S2) 1 % (m/v)

3.2.3.   Μεθυλισοβουτυλοκετόνη ((CH3)2CHCH2COCH3)

3.2.4.   Διάλυμα μολύβδου με συγκέντρωση 0,010 g/l

Το διάλυμα μολύβδου του 1 g/l (σημείο 2.1.8) αραιώνεται σε αναλογία 1 προς 100 (v/v).

3.3.   Τρόπος εργασίας

3.3.1.   Διάλυμα προς ανάλυση

Αραιώνονται 10 g διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους με μείγμα ίσων όγκων αραιού οξικού οξέος (σημείο 3.2.1) και νερού μέχρι τελικού όγκου 100 ml.

Προστίθενται 2 ml διαλύματος πυρρολιδινοδιθειοκαρβαμιδικού αμμωνίου (σημείο 3.2.2) και 10 ml μεθυλισοβουτυλοκετόνης (σημείο 3.2.3). Το σύνολο ανακινείται επί 30 δευτερόλεπτα μακριά από έντονο φως και αφήνεται σε ηρεμία για να διαχωριστούν οι δύο στιβάδες. Χρησιμοποιείται η στιβάδα της μεθυλισοβουτυλοκετόνης.

3.3.2.   Διαλύματα αναφοράς

Παρασκευάζονται τρία διαλύματα αναφοράς που περιέχουν, επιπλέον των 10 g διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους, 1, 2 και 3 ml του διαλύματος μολύβδου συγκέντρωσης 0,010 g/l (σημείο 3.2.4) και υποβάλλονται στην ίδια διαδικασία όπως το προς ανάλυση διάλυμα.

3.3.3.   Μάρτυρας

Παρασκευάζεται μάρτυρας με τον τρόπο που περιγράφεται για το προς ανάλυση διάλυμα στο σημείο 3.3.1, αλλά χωρίς προσθήκη διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους.

3.3.4.   Προσδιορισμός

Επιλέγεται μήκος κύματος 283,3 nm.

Ψεκάζεται στη φλόγα η μεθυλισοβουτυλοκετόνη που προέρχεται από το δείγμα-μάρτυρα και ρυθμίζεται η απορρόφηση στο μηδέν.

Προσδιορίζονται οι τιμές απορρόφησης του προς ανάλυση διαλύματος και των διαλυμάτων αναφοράς με τους αντίστοιχους διαλύτες εκχύλισης.

3.4.   Έκφραση των αποτελεσμάτων

Η περιεκτικότητα του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σε μόλυβδο εκφράζεται σε χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο με ένα δεκαδικό ψηφίο.

3.4.1.   Υπολογισμοί

Χαράσσεται η καμπύλη που παριστά τη μεταβολή της απορρόφησης σε συνάρτηση με τη συγκέντρωση του μολύβδου που προστίθεται στα διαλύματα αναφοράς, όπου η μηδενική συγκέντρωση αντιστοιχεί στο προς ανάλυση διάλυμα.

Η ευθεία που συνδέει τα σημεία προεκτείνεται μέχρι το σημείο όπου τέμνει τον άξονα των συγκεντρώσεων στην αρνητική περιοχή του διαγράμματος. Η απόσταση του σημείου αυτού από την αρχή των αξόνων αντιστοιχεί στη συγκέντρωση του μολύβδου στο προς ανάλυση διάλυμα.

ε)   Χημικοσ προσδιορισμοσ τησ αιθανολησ

Η παρούσα μέθοδος χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του αλκοολικού τίτλου υγρών χαμηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλη, όπως είναι τα γλεύκη, τα συμπυκνωμένα γλεύκη και τα διορθωμένα συμπυκνωμένα γλεύκη.

1.   Αρχη τησ μεθοδου

Απλή απόσταξη του υγρού. Οξείδωση της αιθανόλης του αποστάγματος με διχρωμικό κάλιο. Ογκομέτρηση της περίσσειας διχρωμικών ιόντων με διάλυμα σιδήρου (ΙΙ).

2.   Εργαστηριακα σκευη και οργανα

2.1.   Αποστακτική συσκευή που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση του αλκοολικού τίτλου

3.   Αντιδραστήρια

3.1.   Διάλυμα διχρωμικού καλίου

Διαλύονται 33,600 g διχρωμικού καλίου (K2Cr2O7) σε επαρκή ποσότητα νερού μέχρι τελικού όγκου ενός λίτρου στους 20 °C.

Ένα χιλιοστόλιτρο του διαλύματος αυτού οξειδώνει 7,8924 χιλιοστόγραμμα αλκοόλης.

3.2.   Διάλυμα εναμμώνιου θειικού σιδήρου (ΙΙ)

Διαλύονται 135 g εναμμώνιου θειικού σιδήρου (ΙΙ) (FeSO4·(NH4)2SO4·6H2O) σε επαρκή ποσότητα νερού μέχρι τελικού όγκου ενός λίτρου και προστίθενται 20 ml πυκνού θειικού οξέος (H2SO4, ρ20 = 1,84 g/ml). Κατά τη στιγμή της παρασκευής του, το διάλυμα αυτό αντιστοιχεί σε όγκο διαλύματος διχρωμικών ιόντων περίπου ίσο με το ήμισυ του όγκου του και, στη συνέχεια, οξειδώνεται αργά.

3.3.   Διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου

Διαλύονται 1,088 g υπερμαγγανικού καλίου (KMnO4) σε επαρκή ποσότητα νερού μέχρι τελικού όγκου ενός λίτρου.

3.4.   Θειικό οξύ, αραιωμένο σε αναλογία 1:2 (v/v)

Σε 500 ml νερού προστίθενται αργά και με ανάδευση 500 ml θειικού οξέος (H2SO4, ρ20 = 1,84 g/ml).

3.5.   Αντιδραστήριο σιδηρούχου ο-φαινανθρολίνης

Διαλύονται σε 100 ml νερού 0,695 g θειικού σιδήρου (FeSO4·7H2O), προστίθεται 1,485 g μονοένυδρης ο-φαινανθρολίνης (C12H8N2·H2O) και το σύνολο θερμαίνεται για να διευκολυνθεί η διάλυση. Το διάλυμα αυτό, χρώματος έντονου κόκκινου, έχει μεγάλη διάρκεια διατήρησης.

4.   Τροποσ εργασιασ

4.1.   Απόσταξη

Στη σφαιρική φιάλη απόσταξης φέρονται 100 g διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους και 100 ml νερού. Συλλέγεται το απόσταγμα σε ογκομετρική φιάλη των 100 ml και συμπληρώνεται ο όγκος μέχρι τη χαραγή με νερό.

4.2.   Οξείδωση

Σε φιάλη των 300 ml με σμυρισμένο πώμα — ευρύστομη, ώστε να είναι δυνατή η έκπλυση του λαιμού χωρίς απώλειες — φέρονται 20 ml τιτλοδοτημένου διαλύματος διχρωμικού καλίου (σημείο 3.1) και 20 ml θειικού οξέος αραιωμένου σε αναλογία 1:2 (v/v) (σημείο 3.4) και ανακινούνται. Προστίθενται 20 ml αποστάγματος. Η φιάλη πωματίζεται, ανακινείται και αφήνεται σε ηρεμία, τουλάχιστον επί 30 λεπτά, ενώ κατά διαστήματα ανακινείται (φιάλη «προσδιορισμός»).

Εκτελείται τιτλοδότηση του διαλύματος εναμμώνιου θειικού σιδήρου (ΙΙ) (σημείο 3.2) ως προς το διάλυμα διχρωμικού καλίου, με τις ίδιες ποσότητες αντιδραστηρίων, οι οποίες φέρονται σε πανομοιότυπη φιάλη, αλλά αντί των 20 ml αποστάγματος, προστίθενται 20 ml απεσταγμένου νερού (φιάλη «μάρτυρας»).

4.3.   Ογκομέτρηση

Στο περιεχόμενο της φιάλης «προσδιορισμός» προστίθενται 4 σταγόνες αντιδραστηρίου ο-φαινανθρολίνης (σημείο 3.5). Ογκομετρείται η περίσσεια διχρωμικών ιόντων με την προσθήκη διαλύματος εναμμωνίου θειικού σιδήρου (ΙΙ) (σημείο 3.2). Η προσθήκη σιδηρούχου διαλύματος παύει όταν το χρώμα του διαλύματος μετατρέπεται από κυανοπράσινο σε καστανό.

Για να προσδιοριστεί ακριβέστερα το σημείο αλλαγής του χρώματος, το τελευταίο επαναφέρεται από καστανό σε κυανοπράσινο με το διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου (σημείο 3.3). Αφαιρείται ένα δέκατο του χρησιμοποιηθέντος όγκου αυτού του διαλύματος από τον όγκο διαλύματος θειικού σιδήρου (ΙΙ) που προστέθηκε. Έστω n η διαφορά αυτή.

Ακολουθείται η ίδια διαδικασία για τη φιάλη «μάρτυρας». Έστω n’ η αντίστοιχη διαφορά.

5.   Εκφραση των αποτελεσματων

Η αιθανόλη εκφράζεται σε γραμμάρια ανά χιλιόγραμμο ολικών σακχάρων με ένα δεκαδικό ψηφίο.

5.1.   Τρόπος υπολογισμού

Τα n’ ml σιδηρούχου διαλύματος ανάγουν 20 ml διαλύματος διχρωμικών ιόντων που οξειδώνουν 157,85 mg καθαρής αιθανόλης.

Ένα χιλιοστόλιτρο διαλύματος σιδήρου (ΙΙ) έχει την ίδια αναγωγική ισχύ με

(157,85/n’) mg αιθανόλης

(n’ — n) ml διαλύματος σιδήρου (ΙΙ) έχουν την ίδια αναγωγική ισχύ με

157,85 × ((n’ — n)/n’) mg αιθανόλης.

Συγκέντρωση αιθανόλης, σε g/kg διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους:

7,892 × ((n’ — n)/n’)

Συγκέντρωση αιθανόλης, σε g/kg ολικών σακχάρων:

789,2 × ((n’ — n)/(n’ × P))

P = επί τοις εκατό περιεκτικότητα (m/m) του διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους σε ολικά σάκχαρα.

στ)   Μεσο-ινοσιτολη, σκυλλο-ινοσιτολη και σακχαροζη

1.   Αρχη τησ μεθοδου

Αεριοχρωματογραφία σιλυλιωμένων παραγώγων.

2.   Αντιδραστήρια

2.1.   Εσωτερικό πρότυπο: ξυλιτόλη (υδατικό διάλυμα με συγκέντρωση περίπου 10 g/l, στο οποίο έχει προστεθεί ελάχιστη ποσότητα (μύτη σπάτουλας) νατραζιδίου)

2.2.   Δις(τριμεθυλοσιλυλο)τριφθοροακεταμίδιο — BSTFA (C8H18F3NOSi2)

2.3.   Τριμεθυλοχλωροσιλάνιο (C3H9ClSi)

2.4.   Πυριδίνη αναλυτικής καθαρότητας (C5H5N)

2.5.   Μεσο-ινοσιτόλη (C6H12O6)

3.   Εργαστηριακα σκευη και οργανα

3.1.   Αεριοχρωματογράφος εφοδιασμένος με:

3.2.   Τριχοειδή στήλη (π.χ. τήγματος διοξειδίου του πυριτίου, τύπου OV-1, με πάχος υμενίου 0,15 μ, μήκος 25 m και εσωτερική διάμετρο 0,3 mm).

Πειραματικές συνθήκες: φέρον αέριο: υδρογόνο και ήλιο,

—	ταχύτητα ροής φέροντος αερίου: περίπου 2 ml/min,

—	θερμοκρασία συστήματος έγχυσης και ανιχνευτή: 300 °C,

—	προγραμματισμός της θερμοκρασίας: 160 °C επί 1 λεπτό, αύξηση με ταχύτητα 4 °C/min μέχρι τους 260 °C, διατήρηση στους 260 °C επί 15 λεπτά,

—	λόγος διαμερισμού δείγματος: περίπου 1:20.

3.3.   Ολοκληρωτής

3.4.   Μικρομετρική σύριγγα των 10 μl

3.5.   Μικροσιφώνια των 50, 100 και 200 μl

3.6.   Φιαλίδια των 2 ml με πώμα από τεφλόν

3.7.   Πυριατήριο

4.   Τροποσ εργασιασ

Σε περίπου 5 g διορθωμένου συμπυκνωμένου γλεύκους, επακριβώς ζυγισμένα σε ογκομετρική φιάλη των 50 ml, προστίθεται 1 ml προτύπου διαλύματος ξυλιτόλης (σημείο 2.1.) και ο όγκος συμπληρώνεται μέχρι τη χαραγή με νερό. Μετά από ομοιογενοποίηση, λαμβάνονται 100 μl του διαλύματος, μεταγγίζονται σε φιαλίδιο (σημείο 3.6) και ξηραίνονται σε ασθενές ρεύμα αέρος, αφού προστεθούν, ενδεχομένως, 100 μl απόλυτης αιθανόλης για να διευκολυνθεί η εξάτμιση.

Το υπόλειμμα διαλύεται επιμελώς σε 100 μl πυριδίνης (σημείο 2.4), προστίθενται 100 μl δις(τριμεθυλοσιλυλο)τριφθοροακεταμιδίου (σημείο 2.2) και 10 μl τριμεθυλοχλωροσιλανίου (σημείο 2.3) και το φιαλίδιο πωματίζεται με το πώμα από τεφλόν και θερμαίνεται στο πυριατήριο επί μία ώρα στους 60 °C.

Λαμβάνονται 0,5 μl διαυγούς υγρού και εισάγονται στον χρωματογράφο με «βελόνη κενή αέρος και θερμή» με τον προαναφερόμενο λόγο διαμερισμού δείγματος.

5.   Υπολογισμοσ των συντελεστων αποκρισησ

5.1.   Παρασκευάζεται διάλυμα που περιέχει:

60 g/l γλυκόζης, 60 g/l φρουκτόζης, 1 g/l μεσο-ινοσιτόλης και 1 g/l σακχαρόζης.

Ζυγίζονται 5 g του διαλύματος αυτού και υποβάλλονται στη διαδικασία του σημείου 4. Από το λαμβανόμενο χρωματογράφημα υπολογίζονται οι συντελεστές απόκρισης για τη μεσο-ινοσιτόλη και τη σακχαρόζη ως προς την ξυλιτόλη.

Για τη σκυλλο-ινοσιτόλη, που δεν κυκλοφορεί στο εμπόριο και της οποίας ο χρόνος κατακράτησης περικλείεται μεταξύ της τελευταίας κορυφής των ανωμερών της γλυκόζης και της κορυφής που αντιστοιχεί στη μεσο-ινοσιτόλη (βλέπε συνημμένο σχήμα), χρησιμοποιείται ο συντελεστής απόκρισης που έχει προκύψει για τη μεσο-ινοσιτόλη.

6.   Εκφραση των αποτελεσματων

6.1.   Η μεσο-ινοσιτόλη και η σκυλλο-ινοσιτόλη εκφράζονται σε χιλιοστόγραμμα ανά χιλιόγραμμο ολικών σακχάρων.

Η σακχαρόζη εκφράζεται σε γραμμάρια ανά χιλιόγραμμο γλεύκους.

---

(1)  Η διόρθωση αφαιρείται.

(2)  Η διόρθωση προστίθεται.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 16 ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΔΑΦΙΟ

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1493/1999	Κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2676/90	Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 423/2008	Παρών κανονισμός
—	—	Άρθρο 1	Άρθρο 1
—	—	—	Άρθρο 2
Άρθρο 43 παράγραφος 1	—	Άρθρο 5	Άρθρο 3 παράγραφος 1
Άρθρο 43 παράγραφος 2 πρώτη περίπτωση	—	Άρθρο 23	Άρθρο 3 παράγραφος 2
Άρθρο 43 παράγραφος 2 πρώτη περίπτωση	—	Άρθρο 24	Άρθρο 3 παράγραφος 3
Άρθρο 43 παράγραφος 2 πρώτη περίπτωση	—	Άρθρα 34, 35 και 36	Άρθρο 3 παράγραφος 4
—	—	Άρθρο 44	Άρθρο 4
Άρθρο 43 παράγραφος 2 δεύτερη περίπτωση	—	—	Άρθρο 5
Άρθρο 43 παράγραφος 2 τρίτη περίπτωση	—	—	Άρθρο 6
—	—	Άρθρο 38	Άρθρο 7
Άρθρο 42 παράγραφος 6	—	Άρθρο 39	Άρθρο 8
—	—	Άρθρο 6	Άρθρο 9
—	—	Άρθρο 46	Άρθρο 10 παράγραφος 1
—	—	Άρθρο 45	Άρθρο 10 παράγραφος 2
—	—	Άρθρο 32	Άρθρο 11
—	—	Άρθρο 29	Άρθρο 12
—	—	Άρθρο 30	Άρθρο 13
—	—	Άρθρο 21	Άρθρο 14
—	Άρθρο 1 παράγραφος 1	Άρθρο 47	Άρθρο 15
—	—	Άρθρο 48	Άρθρο 16
Παράρτημα ΙV	—	Άρθρα 7 και 12	Παράρτημα Ι Α
—	—	Άρθρο 10	Παράρτημα Ι Α προσάρτημα 1
—	—	Άρθρο 8	Παράρτημα Ι Α προσάρτημα 2
—	—	Άρθρο 9	Παράρτημα Ι Α προσάρτημα 3
—	—	Άρθρο 13	Παράρτημα Ι Α προσάρτημα 4
—	—	Άρθρα 14, 15 και 16	Παράρτημα Ι Α προσάρτημα 5
—	—	Άρθρο 17	Παράρτημα Ι Α προσάρτημα 6
—	—	Άρθρο 18	Παράρτημα Ι Α προσάρτημα 7
—	—	Άρθρο 19	Παράρτημα Ι Α προσάρτημα 8
—	—	Άρθρο 22	Παράρτημα Ι Α προσάρτημα 9
Παράρτημα V σημείο Α	—	—	Παράρτημα Ι Β
Παράρτημα V σημείο Β	—	—	Παράρτημα Ι Γ
Παράρτημα V σημείο ΣΤ	—	—	Παράρτημα Ι Δ
Παράρτημα V σημείο Η	—	Άρθρο 28	Παράρτημα ΙΙ σημείο Α
Παράρτημα V σημείο Θ	—	Άρθρο 4	Παράρτημα ΙΙ σημείο Β
Παράρτημα VΙ σημείο ΙΑ	—	—	Παράρτημα ΙΙ σημείο Γ
Παράρτημα V σημείο Ι	—	Άρθρα 25 και 37	Παράρτημα ΙΙΙ σημείο Α
—	—	Άρθρο 43	Παράρτημα ΙΙΙ σημείο Α
Παράρτημα VΙ σημείο ΙΒ	—	Άρθρα 40 και 41	Παράρτημα ΙΙΙ σημείο Β
—	Παράρτημα, σημείο 39	—	Παράρτημα ΙV σημείο Α
—	Παράρτημα, σημείο 42	—	Παράρτημα ΙV σημείο Β