29.4.2008   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 115/1

(1)

Η συνθήκη του Άμστερνταμ αποσκοπεί στη σταδιακή δημιουργία ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης και παρέχει στην Επιτροπή το δικαίωμα πρωτοβουλίας, προκειμένου να λαμβάνονται τα μέτρα που απαιτούνται για μια εναρμονισμένη μεταναστευτική πολιτική.

(2)

Είναι σημαντικό οι άδειες διαμονής ενιαίου τύπου να περιλαμβάνουν όλα τα αναγκαία στοιχεία και να ανταποκρίνονται σε πολύ υψηλά τεχνικά πρότυπα, ιδίως όσον αφορά την προστασία από την παραποίηση και την πλαστογράφηση. Τούτο θα συμβάλει στην πρόληψη και την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης και της παράνομης διαμονής. Επίσης, οι άδειες διαμονής πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από όλα τα κράτη μέλη.

(3)

Η ενσωμάτωση βιομετρικών στοιχείων αναγνώρισης αποτελεί σημαντικό βήμα για τη χρήση νέων δεδομένων, τα οποία δημιουργούν πιο αξιόπιστο σύνδεσμο μεταξύ της άδειας διαμονής και του κατόχου της, συνεισφέροντας σημαντικά στη διασφάλιση της προστασίας της από δόλια χρήση. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι προδιαγραφές που ορίζονται στο μέρος 3 του εγγράφου 9303 της Διεθνούς Οργάνωσης Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) για τα αναγνώσιμα από μηχάνημα επίσημα έγγραφα μεγέθους 1 και 2.

(4)

Επιπλέον, η μεγάλη πλειοψηφία των κρατών μελών εφαρμόζει την αρχή «ένα έγγραφο κατ’ άτομο», πράγμα που ενισχύει περαιτέρω την ασφάλεια. Επιβάλλεται να εξεταστεί κατά πόσον η εν λόγω αρχή πρέπει να καταστεί υποχρεωτική.

(5)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 19 και 20 Ιουνίου 2003, τόνισε ότι στην ΕΕ απαιτείται μια συνεπής προσέγγιση των βιομετρικών στοιχείων αναγνώρισης και των βιομετρικών δεδομένων, η οποία να οδηγεί σε εναρμονισμένες λύσεις ως προς τα έγγραφα των υπηκόων τρίτων χωρών, τα διαβατήρια των υπηκόων των κρατών μελών και τα συστήματα πληροφοριών.

(6)

Η χρήση νέων τεχνολογιών, όπως η ηλεκτρονική διακυβέρνηση και οι ψηφιακές υπογραφές για την πρόσβαση στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες, θα πρέπει να διευκολυνθεί με την παροχή της δυνατότητας στα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν, στις άδειες διαμονής, το μέσο αποθήκευσης που χρησιμοποιείται για την εισαγωγή βιομετρικών στοιχείων ή συμπληρωματικό μέσο αποθήκευσης προς το σκοπό αυτό.

(7)

Σκοπός του παρόντος κανονισμού είναι μόνον ο καθορισμός των χαρακτηριστικών ασφάλειας και των βιομετρικών στοιχείων αναγνώρισης που πρέπει να χρησιμοποιούν τα κράτη μέλη για τις άδειες διαμονής ενιαίου τύπου των υπηκόων τρίτων χωρών.

(8)

Ο παρών κανονισμός καθορίζει μόνον όσες προδιαγραφές δεν είναι απόρρητες. Οι προδιαγραφές αυτές θα πρέπει να συμπληρωθούν από άλλες που μπορεί να παραμείνουν απόρρητες, προκειμένου να προληφθεί ο κίνδυνος παραποίησης και πλαστογράφησης, και οι οποίες ενδεχομένως δεν περιλαμβάνουν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα ούτε μνεία τέτοιων δεδομένων. Η εξουσία θέσπισης συμπληρωματικών προδιαγραφών θα πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή, η οποία θα επικουρείται από την επιτροπή που έχει συσταθεί με το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1683/95 του Συμβουλίου, της 29ης Μαΐου 1995, για την καθιέρωση θεώρησης ενιαίου τύπου (2).

(9)

Όσον αφορά τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας στο πλαίσιο των αδειών διαμονής ενιαίου τύπου, εφαρμόζεται η οδηγία 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (3). Πρέπει να διασφαλίζεται ότι, στις άδειες διαμονής ενιαίου τύπου, δεν αποθηκεύονται άλλες πληροφορίες πλην εκείνων που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 του Συμβουλίου (4) ή το παράρτημά του ή οι οποίες αναγράφονται στο αντίστοιχο ταξιδιωτικό έγγραφο.

(10)

Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, για την επίτευξη του βασικού στόχου της εισαγωγής βιομετρικών στοιχείων αναγνώρισης διαλειτουργικού τύπου, είναι αναγκαία και πρόσφορη η θέσπιση κανόνων για όλα τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν τη σύμβαση Σένγκεν. Ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη των στόχων που επιδιώκονται σύμφωνα με την τρίτη παράγραφο του άρθρου 5 της συνθήκης.

(11)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου για τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και, ως εκ τούτου, δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός αποσκοπεί στην ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του τρίτου μέρους, τίτλος IV, της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Δανία, σύμφωνα με το άρθρο 5 του εν λόγω πρωτοκόλλου, θα αποφασίσει, εντός εξαμήνου από την έκδοση του παρόντος κανονισμού, εάν θα τον μεταφέρει στο εθνικό της δίκαιο.

(12)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, υπό την έννοια της συμφωνίας που έχει συναφθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (5), εμπίπτουσα στον τομέα του άρθρου 1 σημείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (6) σχετικά με ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής της συμφωνίας αυτής.

(13)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το Ηνωμένο Βασίλειο, με επιστολή της 29ης Δεκεμβρίου 2003, γνωστοποίησε ότι επιθυμεί να συμμετάσχει στην έκδοση και την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(14)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η Ιρλανδία γνωστοποίησε, με έγγραφο της 19ης Δεκεμβρίου 2003, ότι επιθυμεί να συμμετάσχει στην έκδοση και την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(15)

Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν υπό την έννοια της συμφωνίας που υπέγραψαν η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η Ελβετική Συνομοσπονδία για τη σύνδεση της τελευταίας με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, εμπίπτουσα στον τομέα του άρθρου 1 σημείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 4 παράγραφος 1 της απόφασης 2004/860/ΕΚ του Συμβουλίου (7),

1.

Το άρθρο 1 τροποποιείται ως εξής:

2.

Στο άρθρο 2 παράγραφος 1 προστίθενται τα ακόλουθα στοιχεία:

3.

Στο άρθρο 3, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 7 παράγραφος 2, μπορεί ενδεχομένως να αποφασισθεί ότι οι προδιαγραφές του άρθρου 2 είναι απόρρητες και δεν δημοσιεύονται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση γνωστοποιούνται μόνο σε φορείς που ορίζονται από τα κράτη μέλη ως αρμόδιοι για την εκτύπωση των σχετικών εγγράφων καθώς και σε πρόσωπα που έχουν λάβει τη δέουσα εξουσιοδότηση από κράτος μέλος ή από την Επιτροπή.».

4.

Στο άρθρο 4, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η άδεια διαμονής ή το μέσο αποθήκευσης της άδειας διαμονής που αναφέρεται στο άρθρο 4α δεν περιέχουν καμία πληροφορία αναγνώσιμη από μηχάνημα, εκτός από εκείνες που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό ή στο παράρτημά του ή που αναγράφονται στο σχετικό ταξιδιωτικό έγγραφο από το κράτος έκδοσης σύμφωνα με την εθνική του νομοθεσία. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να αποθηκεύουν στοιχεία για ηλεκτρονικές υπηρεσίες, όπως η ηλεκτρονική διακυβέρνηση και οι ηλεκτρονικές επιχειρηματικές δραστηριότητες, καθώς και συμπληρωματικές πληροφορίες σχετικές με την άδεια διαμονής στο ολοκληρωμένο κύκλωμα που προβλέπει το σημείο 16 του παραρτήματος. Ωστόσο, όλα τα “εθνικά” στοιχεία θα πρέπει εύλογα να αναφέρονται χωριστά από τα βιομετρικά δεδομένα που μνημονεύονται στο άρθρο 4α.

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, η ενσωμάτωση βιομετρικών στοιχείων στις άδειες διαμονής χρησιμοποιείται αποκλειστικά για να ελέγχονται:

5.

Παρεμβάλλονται τα κάτωθι άρθρα:

«Άρθρο 4α

Οι άδειες διαμονής ενιαίου τύπου περιλαμβάνουν ένα μέσο αποθήκευσης που εμπεριέχει την εικόνα του προσώπου και δύο εικόνες δακτυλικών αποτυπωμάτων του κατόχου, αμφότερες σε διαλειτουργικό τύπο. Τα δεδομένα διασφαλίζονται και το μέσο αποθήκευσης διαθέτει επαρκή δυνατότητα και ικανότητα ώστε να εξασφαλίζονται η ακεραιότητα, η γνησιότητα και η εμπιστευτικότητα των δεδομένων.

Άρθρο 4β

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη λαμβάνουν από τους υπηκόους τρίτων χωρών βιομετρικά στοιχεία αναγνώρισης που περιλαμβάνουν την εικόνα του προσώπου και δύο δακτυλικά αποτυπώματα.

Η διαδικασία ορίζεται σύμφωνα με τις εθνικές πρακτικές του οικείου κράτους μέλους και με τις εγγυήσεις που παρέχουν η σύμβαση για την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και η σύμβαση των δικαιωμάτων του παιδιού των Ηνωμένων Εθνών.

Λαμβάνονται τα ακόλουθα βιομετρικά στοιχεία αναγνώρισης:

Οι τεχνικές προδιαγραφές για τη λήψη των βιομετρικών στοιχείων καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 7 παράγραφος 2 και με τα πρότυπα της ICAO και τις τεχνικές προδιαγραφές που προβλέπονται για τα διαβατήρια που εκδίδουν τα κράτη μέλη για τους υπηκόους τους δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2252/2004 του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με την καθιέρωση προτύπων για τα χαρακτηριστικά ασφαλείας και τη χρήση βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια και τα ταξιδιωτικά έγγραφα των κρατών μελών (8).

Η λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων είναι υποχρεωτική από την ηλικία των έξι ετών.

Τα πρόσωπα που αδυνατούν να δώσουν δακτυλικά αποτυπώματα για σωματικούς λόγους εξαιρούνται από την απαίτηση λήψης δακτυλικών αποτυπωμάτων.

6.

Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 5α

Όταν τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τον ενιαίο τύπο άδειας διαμονής για σκοπούς άλλους από αυτούς του παρόντος κανονισμού, πρέπει να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα ώστε να αποκλείεται κάθε σύγχυση με την άδεια διαμονής που προβλέπει το άρθρο 1 και ο σκοπός να αναγράφεται ευκρινώς στο δελτίο.».

7.

Στο άρθρο 9, το τρίτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η αποθήκευση της εικόνας του προσώπου ως πρωταρχικού βιομετρικού στοιχείου αναγνώρισης εφαρμόζεται το αργότερο εντός δύο ετών και η αποθήκευση των δύο εικόνων των δακτυλικών αποτυπωμάτων το αργότερο εντός τριών ετών από τη θέσπιση των αντίστοιχων τεχνικών μέτρων που προβλέπει το άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχεία δ) και ε).

Η ισχύς των ήδη εκδοθεισών αδειών διαμονής δεν επηρεάζεται, ωστόσο, από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, εκτός εάν αποφασίσει άλλως το οικείο κράτος μέλος.

Για μεταβατική περίοδο δύο ετών μετά τη θέσπιση των τεχνικών προδιαγραφών της εικόνας του προσώπου που αναφέρονται στο τρίτο εδάφιο του παρόντος άρθρου, η άδεια διαμονής μπορεί να συνεχίσει να εκδίδεται με μορφή αυτοκόλλητης ετικέτας.».

8.

Το παράρτημα τροποποιείται σύμφωνα με το παράρτημα Ι του παρόντος κανονισμού.