22.3.2007

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 81/1

---

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΥΡΑΤΌΜ) αριθ. 300/2007 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 19ης Φεβρουαρίου 2007

για τη θέσπιση μηχανισμού συνεργασίας στον τομέα της πυρηνικής ασφάλειας

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, και ιδίως το άρθρο 203,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα αποτελεί σημαντικό φορέα παροχής οικονομικής, χρηματοδοτικής, τεχνικής, ανθρωπιστικής και μακροοικονομικής βοήθειας προς τις τρίτες χώρες. Για να καταστεί η εξωτερική βοήθεια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας αποτελεσματικότερη, έχει μελετηθεί νέο πλαίσιο για τον προγραμματισμό και την παροχή της βοήθειας, που περιλαμβάνει τους εξής κανονισμούς: τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1085/2006 του Συμβουλίου, της 17ης Ιουλίου 2006, για τη θέσπιση μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας (IPA) (2), που καλύπτει την κοινοτική βοήθεια προς τις υποψήφιες και δυνητικά υποψήφιες για προσχώρηση χώρες, τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1638/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 2006, για τον καθορισμό γενικών διατάξεων σχετικά με τη θέσπιση ευρωπαϊκού μηχανισμού γειτονίας και εταιρικής σχέσης (3), τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1905/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση χρηματοδοτικού μηχανισμού για την αναπτυξιακή συνεργασία (4), τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1717/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Νοεμβρίου 2006, για τη θέσπιση μηχανισμού σταθερότητας (5), τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1889/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση ευρωπαϊκού μηχανισμού για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα (6), τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1934/2006 του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 2006, για τη θέσπιση χρηματοδοτικού μηχανισμού για τη συνεργασία με τις εκβιομηχανισμένες και τις λοιπές υψηλού εισοδήματος χώρες και εδάφη (7). Ο παρών κανονισμός αποτελεί συμπληρωματικό μέσο με στόχο τη στήριξη των προσπαθειών για την ενίσχυση της πυρηνικής ασφάλειας και την εφαρμογή αποτελεσματικών διασφαλίσεων για τα πυρηνικά υλικά σε τρίτες χώρες.

(2)

Το ατύχημα στο Τσερνομπίλ το 1986 κατέδειξε την παγκόσμια σημασία της πυρηνικής ασφάλειας. Προκειμένου να εκπληρωθεί ο στόχος της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας («συνθήκη Ευρατόμ»), δηλαδή να δημιουργηθούν συνθήκες ασφαλείας που να αποκλείουν τους κινδύνους για τη ζωή και την υγεία των λαών, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατομικής Ενέργειας (εφεξής «η Κοινότητα») θα πρέπει να είναι σε θέση να υποστηρίξει την πυρηνική ασφάλεια σε τρίτες χώρες.

(3)

Με την απόφαση 1999/819/Ευρατόμ της Επιτροπής (8), η Κοινότητα προσχώρησε στη σύμβαση για την πυρηνική ασφάλεια, ένας από τους στόχους της οποίας είναι η επίτευξη και διατήρηση υψηλού επιπέδου πυρηνικής ασφάλειας παγκοσμίως. Με την απόφαση 2005/510/Ευρατόμ της Επιτροπής (9), η Κοινότητα προσχώρησε επίσης στην κοινή σύμβαση για την ασφάλεια διαχείρισης του αναλωμένου καυσίμου και την ασφάλεια διαχείρισης των ραδιενεργών αποβλήτων, ένας από τους στόχους της οποίας είναι η επίτευξη και διατήρηση υψηλού επιπέδου ασφάλειας παγκοσμίως όσον αφορά τη διαχείριση αναλωμένων καυσίμων και ραδιενεργών αποβλήτων. Οι δύο συμβάσεις αποβλέπουν στην επίτευξη των στόχων αυτών με την ενίσχυση των εθνικών μέτρων και της διεθνούς συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένης κατά περίπτωση της συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας.

(4)

Η Κοινότητα επιδιώκει ήδη στενή συνεργασία, σύμφωνα με το κεφάλαιο 10 της συνθήκης Ευρατόμ, με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ), τόσο ως προς τις πυρηνικές διασφαλίσεις (στα πλαίσια της προώθησης των στόχων του κεφαλαίου 7 του δεύτερου τίτλου της συνθήκης Ευρατόμ) όσο και ως προς την πυρηνική ασφάλεια.

(5)	Η Κοινότητα πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της για την εφαρμογή αποτελεσματικών μέτρων διασφάλισης για τα πυρηνικά υλικά σε τρίτες χώρες, με βάση τις δικές της δραστηριότητες διασφάλισης στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(6)	Υπάρχει ιδιαίτερη ανάγκη για συνέχιση των προσπαθειών με βάση την ήδη κτηθείσα πείρα από τα προγράμματα Tacis και Phare, συμπεριλαμβανομένου μέσω των εργασιών στις αρμόδιες ομάδες εμπειρογνωμόνων, ιδίως στον τομέα της ευθύνης για την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.

(7)

Είναι αναγκαίο να χρηματοδοτηθούν συνοδευτικά μέτρα για την υποστήριξη των στόχων του παρόντος κανονισμού, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται η κατάρτιση, η έρευνα και η στήριξη για την εφαρμογή διεθνών συμβάσεων και συνθηκών. Καλό είναι να υπάρχει συντονισμός μεταξύ των εν λόγω συμβάσεων και συνθηκών και των κοινοτικών δράσεων.

(8)	Εκτός από διεθνείς συμβάσεις και συνθήκες, ορισμένα κράτη μέλη έχουν συνάψει επιπροσθέτως διμερείς συμφωνίες για την παροχή τεχνικής βοήθειας.

(9)

Το Συμβούλιο, στο ψήφισμά του της 18ης Ιουνίου 1992 για τα τεχνολογικά προβλήματα πυρηνικής ασφάλειας, «υπογραμμίζει την ιδιαίτερη σημασία που αποδίδει στην πυρηνική ασφάλεια στην Ευρώπη και, υπό το πρίσμα αυτό, ζητεί από τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να θέσουν ως θεμελιώδη και πρωταρχικό στόχο της κοινοτικής συνεργασίας στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας, ειδικότερα με τις λοιπές χώρες της Ευρώπης και ιδίως με εκείνες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης και τις Δημοκρατίες της πρώην ΕΣΣΔ, την προσέγγιση του επιπέδου ασφαλείας των πυρηνικών τους εγκαταστάσεων προς επίπεδα ασφαλείας ισοδύναμα με εκείνα που ισχύουν στην Κοινότητα και τη διευκόλυνση της εφαρμογής των κριτηρίων και απαιτήσεων ασφαλείας που είναι ήδη αναγνωρισμένα σε κοινοτικό επίπεδο». Θα πρέπει να προβλεφθεί χρηματοδοτική βοήθεια, λαμβάνοντας υπόψη τους εν λόγω στόχους, συμπεριλαμβανομένου κατά την παροχή υποστήριξης για υπάρχοντες σταθμούς που δεν έχουν ακόμη τεθεί σε λειτουργία.

(10)	Σύμφωνα με τη σύμβαση για την πυρηνική ασφάλεια, ως «άδεια» νοείται η άδεια που ο ρυθμιστικός φορέας χορηγεί στον αιτούντα και με την οποία του αναθέτει την ευθύνη για τη χωροθέτηση, το σχεδιασμό, την κατασκευή, την έναρξη λειτουργίας, την εκμετάλλευση και τον παροπλισμό πυρηνικών εγκαταστάσεων.

(11)

Εξυπακούεται ότι κατά την παροχή βοήθειας στην οικεία πυρηνική εγκατάσταση, τούτο θα γίνεται με στόχο τη μεγιστοποίηση των θετικών επιπτώσεων από τη βοήθεια, χωρίς ωστόσο να σημειώνεται παρέκκλιση από τη βασική αρχή ότι η ευθύνη για την ασφάλεια της εγκατάστασης θα πρέπει να εναπόκειται στον φορέα εκμετάλλευσης και στο κράτος που έχει τη δικαιοδοσία επί της εγκατάστασης.

(12)	Οι κατευθυντήριες γραμμές του 2001 για την ενίσχυση του επιχειρησιακού συντονισμού στον τομέα της εξωτερικής βοήθειας υπογραμμίζουν την ανάγκη καλύτερου συντονισμού της εξωτερικής βοήθειας της ΕΕ.

(13)	Προκειμένου να ληφθούν τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να επικουρείται από επιτροπή.

(14)

Ο παρών κανονισμός αντικαθιστά τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 99/2000 του Συμβουλίου, της 29ης Δεκεμβρίου 1999, για τη χορήγηση συνδρομής στα κράτη εταίρους της Ανατολικής Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας (10), την απόφαση 98/381/ΕΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 5ης Ιουνίου 1998, σχετικά με την κοινοτική συνεισφορά στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης για το ταμείο προστατευτικού καλύμματος του Τσερνομπίλ (11), και την απόφαση 2001/824/ΕΚ, Ευρατόμ του Συμβουλίου, της 16ης Νοεμβρίου 2001, σχετικά με μία περαιτέρω συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης για το Ταμείο Προστατευτικού Καλύμματος του Τσερνομπίλ (12). Οι πράξεις αυτές θα πρέπει επομένως να καταργηθούν.

(15)	Ο παρών κανονισμός, ο οποίος προβλέπει χρηματοδοτική συνδρομή για τη στήριξη των στόχων της συνθήκης, δεν θα πρέπει να θίγει τις αντίστοιχες αρμοδιότητες της Κοινότητας και των κρατών μελών της στους οικείους τομείς, και ιδίως σχετικά με τις πυρηνικές διασφαλίσεις.

(16)

Ποσό δημοσιονομικής αναφοράς, κατά την έννοια του σημείου 38 της διοργανικής συμφωνίας της 17ης Μαΐου 2006 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη δημοσιονομική πειθαρχία και την χρηστή δημοσιονομική διαχείριση (13), περιλαμβάνεται στον παρόντα κανονισμό καθ’ όλη τη διάρκεια του μηχανισμού, χωρίς να θίγονται οι αρμοδιότητες της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής όπως καθορίζονται από τη συνθήκη Ευρατόμ.

(17)	Η συνθήκη Ευρατόμ δεν προβλέπει, για τη θέσπιση του παρόντος κανονισμού, εξουσίες άλλες από εκείνες του άρθρου 203.

(18)	Για να εξασφαλισθεί η αποτελεσματική εφαρμογή του μηχανισμού συνεργασίας στον τομέα της πυρηνικής ασφάλειας, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμοσθεί από την 1η Ιανουαρίου 2007,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ Ι

ΣΤΟΧΟΙ

Άρθρο 1

Γενικοί στόχοι και πεδίο εφαρμογής

Η Κοινότητα χρηματοδοτεί μέτρα για τη στήριξη της προώθησης ενός υψηλού επιπέδου πυρηνικής ασφάλειας, προστασίας από τις ακτινοβολίες και εφαρμογής αποτελεσματικών και ουσιαστικών μέτρων διασφάλισης των πυρηνικών υλικών σε τρίτες χώρες σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Αντικείμενο

Η χρηματοδοτική, οικονομική και τεχνική βοήθεια η οποία παρέχεται δυνάμει του παρόντος κανονισμού συμπληρώνει τη βοήθεια που παρέχεται από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα δυνάμει του μηχανισμού ανθρωπιστικής βοήθειας, του μηχανισμού προενταξιακής βοήθειας, του ευρωπαϊκού μηχανισμού γειτονίας και εταιρικής σχέσης, του χρηματοδοτικού μηχανισμού για την αναπτυξιακή συνεργασία, του μηχανισμού σταθερότητας, του ευρωπαϊκού μηχανισμού για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και του χρηματοδοτικού μηχανισμού για τη συνεργασία με τις εκβιομηχανισμένες και τις λοιπές υψηλού εισοδήματος χώρες και εδάφη. Κατά την επιδίωξη των στόχων αυτών παρέχεται με τον παρόντα κανονισμό στήριξη στα ακόλουθα μέτρα:

α)

στην προώθηση μιας αποτελεσματικής νοοτροπίας για την πυρηνική ασφάλεια σε όλα τα επίπεδα ιδίως μέσω: — της συνεχούς στήριξης των κανονιστικών οργάνων, των οργανώσεων τεχνικής στήριξης, και της ενίσχυσης του κανονιστικού πλαισίου, ιδίως όσον αφορά τις δραστηριότητες αδειοδότησης, — της αξιοποίησης της πείρας των φορέων εκμετάλλευσης, των προγραμμάτων επιτόπιας και εξωτερικής συνδρομής, καθώς επίσης και της παροχής συμβουλών και των συναφών δραστηριοτήτων με στόχο τις βελτιώσεις των πτυχών ασφαλείας του σχεδιασμού, της λειτουργίας και της συντήρησης των πυρηνικών σταθμών για τους οποίους παρέχεται επί του παρόντος άδεια λειτουργίας και άλλων υφισταμένων πυρηνικών εγκαταστάσεων ούτως ώστε να μπορούν να επιτευχθούν υψηλά επίπεδα ασφαλείας, — της υποστήριξης της ασφαλούς μεταφοράς, επεξεργασίας και διάθεσης των αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων και των ραδιενεργών αποβλήτων, και — της ανάπτυξης και εφαρμογής στρατηγικών για τον παροπλισμό υφισταμένων εγκαταστάσεων και την αποκατάσταση πρώην πυρηνικών εγκαταστάσεων·

β)	στην προώθηση αποτελεσματικών κανονιστικών πλαισίων, διαδικασιών και συστημάτων για την εξασφάλιση κατάλληλης προστασίας από τις ιονίζουσες ακτινοβολίες που οφείλονται σε ραδιενεργά υλικά, και ιδίως σε πηγές υψηλής ραδιενέργειας, και την ασφαλή διάθεσή τους·

γ)	στη θέσπιση του κανονιστικού πλαισίου και των μεθοδολογιών που απαιτούνται για την εφαρμογή πυρηνικών διασφαλίσεων, συμπεριλαμβανομένου για την κατάλληλη λογιστική διαχείριση και έλεγχο των σχάσιμων υλικών σε επίπεδο κράτους και φορέων εκμετάλλευσης·

δ)	στη θέσπιση αποτελεσματικών ρυθμίσεων για την πρόληψη ατυχημάτων με ραδιολογικές συνέπειες και το μετριασμό αυτών των συνεπειών τους εάν τυχόν συμβούν, και για το σχεδιασμό σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, την ετοιμότητα και αντίδραση, την πολιτική προστασία και τα μέτρα αποκατάστασης·

ε)

στα μέτρα προώθησης της διεθνούς συνεργασίας (συμπεριλαμβανομένου στο πλαίσιο των αρμόδιων διεθνών οργανισμών, και ιδίως του ΔΟΑΕ) στους προαναφερθέντες τομείς, περιλαμβανομένης της υλοποίησης και παρακολούθησης των διεθνών συμβάσεων και συνθηκών, της ανταλλαγής πληροφοριών και της κατάρτισης και έρευνας.

Η Επιτροπή διασφαλίζει ότι τα μέτρα που θεσπίζονται είναι συνεπή με το συνολικό στρατηγικό πλαίσιο πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για τη χώρα εταίρο, και ιδίως με τους στόχους των πολιτικών και προγραμμάτων της για αναπτυξιακή και οικονομική συνεργασία που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 179 και του άρθρου 181 Α της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.

ΤΙΤΛΟΣ II

ΕΦΑΡΜΟΓΗ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ

Άρθρο 3

Έγγραφα στρατηγικής και ενδεικτικά προγράμματα

1.   Η κοινοτική βοήθεια δυνάμει του παρόντος κανονισμού εφαρμόζεται με βάση έγγραφα πολυετούς στρατηγικής και ενδεικτικά προγράμματα.

2.   Τα έγγραφα πολυετούς στρατηγικής, τα οποία καλύπτουν μία ή περισσότερες χώρες, συνιστούν τη γενική βάση για την εφαρμογή της βοήθειας δυνάμει του άρθρου 2, και καταρτίζονται για περίοδο επτά ετών κατ’ ανώτατο όριο. Στα έγγραφα αυτά καθορίζεται η στρατηγική της Κοινότητας για την παροχή βοήθειας δυνάμει του παρόντος κανονισμού, λαμβανομένων υπόψη των αναγκών των ενδιαφερομένων χωρών, των προτεραιοτήτων της Κοινότητας, της διεθνούς κατάστασης και των δραστηριοτήτων των κυριότερων εταίρων.

3.   Κατά την κατάρτιση αυτών των εγγράφων στρατηγικής, η Επιτροπή διασφαλίζει ότι αυτά είναι συνεπή με τις στρατηγικές και τα μέτρα που έχουν θεσπιστεί στο πλαίσιο άλλων μέσων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για παροχή εξωτερικής βοήθειας.

4.   Τα έγγραφα στρατηγικής περιλαμβάνουν πολυετή ενδεικτικά προγράμματα, στα οποία καθορίζονται οι τομείς προτεραιότητας που επιλέγονται για κοινοτική χρηματοδότηση, οι συγκεκριμένοι στόχοι και τα αναμενόμενα αποτελέσματα, καθώς και οι ενδεικτικές χρηματοδοτήσεις, συνολικά και για κάθε τομέα προτεραιότητας. Οι χρηματοδοτήσεις μπορούν να παρέχονται υπό μορφή φάσματος εφόσον ενδείκνυται. Τα εν λόγω ενδεικτικά προγράμματα εκπονούνται σε συνεργασία με την ή τις ενδιαφερόμενες χώρες εταίρους.

Άρθρο 4

Υιοθέτηση των εγγράφων προγραμματισμού

1.   Τα έγγραφα στρατηγικής και τα ενδεικτικά προγράμματα που αναφέρονται στο άρθρο 3 υιοθετούνται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 19 παράγραφος 2 και καλύπτουν περίοδο που δεν υπερβαίνει την περίοδο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

2.   Τα έγγραφα στρατηγικής επανεξετάζονται στα μέσα της περιόδου ή οποτεδήποτε είναι αναγκαίο, και μπορούν να αναθεωρούνται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 19 παράγραφος 2.

3.   Τα ενδεικτικά προγράμματα αναθεωρούνται εφόσον είναι αναγκαίο σε συνάρτηση με την ενδεχόμενη αναθεώρηση των σχετικών εγγράφων στρατηγικής. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, οι πολυετείς χορηγήσεις μπορούν να αναπροσαρμόζονται σε συνάρτηση με ειδικές περιστάσεις, όπως για παράδειγμα απρόβλεπτες εξελίξεις μείζονος σημασίας ή την επίτευξη εξαιρετικών επιδόσεων. Οποιαδήποτε αναθεώρηση των ενδεικτικών προγραμμάτων πραγματοποιείται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 19 παράγραφος 2.

ΤΙΤΛΟΣ III

ΕΦΑΡΜΟΓΗ: ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 5

Προγράμματα δράσης

1.   Η Επιτροπή θεσπίζει ετήσια προγράμματα δράσης με βάση τα έγγραφα στρατηγικής και τα ενδεικτικά προγράμματα του άρθρου 3. Στα εν λόγω προγράμματα δράσης, τα οποία κανονικά εκπονούνται σε ετήσια βάση, καθορίζονται συγκεκριμένες λεπτομέρειες όσον αφορά την εφαρμογή της βοήθειας δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

Κατ’ εξαίρεση, ιδίως στις περιπτώσεις που ένα πρόγραμμα δράσης δεν έχει ακόμη θεσπιστεί, η Επιτροπή μπορεί να υιοθετήσει, με βάση τα έγγραφα στρατηγικής και τα ενδεικτικά προγράμματα του άρθρου 3, μέτρα που δεν προβλέπονται σε πρόγραμμα δράσης, σύμφωνα με τις ίδιες διαδικασίες των προγραμμάτων δράσης.

2.   Τα εν λόγω προγράμματα δράσης προσδιορίζουν τους επιδιωκόμενους στόχους, τα πεδία παρέμβασης, τα σχεδιαζόμενα μέτρα, τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τις διαδικασίες διαχείρισης, και το συνολικό ποσό της προβλεπόμενης χρηματοδότησης. Επιπλέον, περιέχουν συνοπτική περιγραφή των προς χρηματοδότηση ενεργειών, ένδειξη του ποσού που χορηγείται για κάθε ενέργεια και ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή τους. Στις περιπτώσεις που είναι σκόπιμο, μπορούν να περιλαμβάνουν τα τυχόν διδάγματα από προηγούμενες χορηγήσεις βοήθειας.

3.   Τα προγράμματα δράσης και οι τυχόν σχετικές αναθεωρήσεις ή παρατάσεις αυτών, υιοθετούνται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 19 παράγραφος 2, ενδεχομένως έπειτα από διαβούλευση με την ή τις ενδιαφερόμενες χώρες εταίρους στην περιοχή.

Άρθρο 6

Ειδικά μέτρα

1.   Ανεξάρτητα από τα προαναφερόμενα άρθρα 3 έως 5, η Επιτροπή δύναται σε περίπτωση απρόβλεπτων και επειγόντων αναγκών ή περιστάσεων να θεσπίζει ειδικά μέτρα που δεν προβλέπονται στα έγγραφα στρατηγικής και στα ενδεικτικά προγράμματα που αναφέρονται στο άρθρο 3 ανωτέρω ή στα προγράμματα δράσης που προβλέπονται στο άρθρο 5.

2.   Τα ειδικά μέτρα ορίζουν τους επιδιωκόμενους στόχους, τους τομείς δραστηριότητας, τα αναμενόμενα αποτελέσματα, τις διαδικασίες διαχείρισης, και το συνολικό ποσό της προβλεπόμενης χρηματοδότησης. Επιπλέον, περιέχουν περιγραφή των προς χρηματοδότηση ενεργειών, ένδειξη του ποσού που χορηγείται για κάθε ενέργεια και ενδεικτικό χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή τους.

3.   Στις περιπτώσεις που το κόστος των ειδικών μέτρων υπερβαίνει τα 5 000 000 ευρώ, η Επιτροπή θεσπίζει τα μέτρα σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 19 παράγραφος 3, ενδεχομένως έπειτα από διαβούλευση με την ή τις ενδιαφερόμενες χώρες εταίρους στην περιοχή.

4.   Στις περιπτώσεις που το κόστος των ειδικών μέτρων ανέρχεται σε ποσό ίσο ή μικρότερο των 5 000 000 ευρώ, η Επιτροπή ενημερώνει γραπτώς το Συμβούλιο και την επιτροπή που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 19 εντός ενός μηνός από τη θέσπιση αυτών των μέτρων.

Άρθρο 7

Επιλεξιμότητα

1.   Επιλέξιμοι για χρηματοδότηση δυνάμει του παρόντος κανονισμού για την εφαρμογή των προγραμμάτων δράσης που προβλέπονται στο άρθρο 5 και των ειδικών μέτρων που προβλέπονται στο άρθρο 6, στο μέτρο που μπορούν να συμβάλλουν στους σκοπούς του κανονισμού όπως καθορίζονται στο άρθρο 2, είναι:

α)	οι χώρες και περιοχές εταίροι, καθώς και τα θεσμικά τους όργανα·

β)	οι αποκεντρωμένοι φορείς των χωρών εταίρων, όπως οι περιοχές, τα διαμερίσματα, οι επαρχίες και οι δήμοι·

γ)	οι κοινοί φορείς που δημιουργούνται από τις χώρες και περιοχές εταίρους και από την Κοινότητα·

δ)	οι διεθνείς οργανισμοί, μεταξύ άλλων οι περιφερειακοί οργανισμοί, οι οργανώσεις, οι υπηρεσίες ή αποστολές των Ηνωμένων Εθνών, τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι τράπεζες ανάπτυξης, εφόσον συμβάλλουν στους στόχους του παρόντος κανονισμού·

ε)	το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Κοινότητας και οι οργανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

στ)

οι ακόλουθες οντότητες και φορείς των κρατών μελών, των χωρών και περιοχών εταίρων και οποιασδήποτε άλλης τρίτης χώρας, εφόσον συμβάλλουν στους στόχους του παρόντος κανονισμού: i) οι δημόσιοι και οιονεί κρατικοί φορείς, οι τοπικές αρχές ή διοικήσεις και οι αντίστοιχες κοινοπραξίες, ii) οι εταιρείες, οι επιχειρήσεις και άλλοι ιδιωτικοί οργανισμοί και οικονομικοί φορείς, iii) τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που χορηγούν, προωθούν και χρηματοδοτούν ιδιωτικές επενδύσεις στις χώρες και περιοχές εταίρους, iv) οι μη κρατικοί φορείς, όπως ορίζονται στην παράγραφο 2, v) τα φυσικά πρόσωπα.

2.   Οι μη κρατικοί φορείς που είναι επιλέξιμοι για χρηματοδοτική στήριξη δυνάμει του παρόντος κανονισμού είναι, ιδίως, οι εξής: οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οργανώσεις αυτόχθονων πληθυσμών, οι τοπικές επαγγελματικές ομάδες και οι τοπικές ομάδες πολιτών, οι συνεταιρισμοί, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, οι οργανώσεις που αντιπροσωπεύουν οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες, οι τοπικές οργανώσεις (συμπεριλαμβανόμενων των δικτύων) που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αποκεντρωμένης περιφερειακής συνεργασίας και ολοκλήρωσης, οι οργανώσεις καταναλωτών, οι οργανώσεις γυναικών και νέων, οι εκπαιδευτικοί, πολιτιστικοί, ερευνητικοί και επιστημονικοί οργανισμοί, τα πανεπιστήμια, οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές οργανώσεις και κοινότητες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς και όλες οι μη κυβερνητικές ενώσεις και τα ανεξάρτητα ιδρύματα που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη ή την εξωτερική διάσταση των εσωτερικών πολιτικών.

Άρθρο 8

Τύποι μέτρων

1.   Η κοινοτική χρηματοδότηση μπορεί να λαμβάνει τις ακόλουθες μορφές:

α)	έργα και προγράμματα·

β)	τομεακή στήριξη·

γ)	συνεισφορές σε ταμεία εγγυήσεων, υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 16·

δ)	προγράμματα ελάφρυνσης του χρέους σε εξαιρετικές περιπτώσεις, στα πλαίσια ενός διεθνώς συμπεφωνημένου προγράμματος ελάφρυνσης του χρέους·

ε)	επιχορηγήσεις για τη χρηματοδότηση μέτρων·

στ)	επιχορηγήσεις για τη χρηματοδότηση του λειτουργικού κόστους·

ζ)	χρηματοδότηση προγραμμάτων αδελφοποίησης μεταξύ δημόσιων θεσμικών οργάνων, εθνικών δημόσιων φορέων ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου με αποστολή δημόσιας υπηρεσίας ενός κράτους μέλους και εκείνων των χωρών ή περιοχών εταίρων·

η)	συνεισφορές σε διεθνή ταμεία, ιδίως στα κεφάλαια τα οποία διαχειρίζονται διεθνείς ή περιφερειακοί οργανισμοί·

θ)	συνεισφορές σε εθνικά ταμεία που έχουν συσταθεί από τις χώρες και περιοχές εταίρους για να προσελκυσθεί η κοινή χρηματοδότηση από διάφορους δωρητές, ή συνεισφορές σε ταμεία που έχουν συσταθεί από έναν ή περισσότερους δωρητές με σκοπό την από κοινού υλοποίηση των ενεργειών·

ι)	ανθρώπινο δυναμικό και υλικοί πόροι που απαιτούνται για την ουσιαστική διαχείριση και εποπτεία έργων και προγραμμάτων από τις χώρες και περιοχές εταίρους.

2.   Οι δραστηριότητες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/96 του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 1996, σχετικά με την ανθρωπιστική βοήθεια (14), και που είναι επιλέξιμες για χρηματοδότηση δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, δεν επιτρέπεται να χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

3.   Η κοινοτική χρηματοδότηση δεν χρησιμοποιείται, κατ’ αρχήν, για την πληρωμή φόρων, δασμών ή άλλων φορολογικών επιβαρύνσεων σε χώρες δικαιούχους.

Άρθρο 9

Μέτρα στήριξης

1.   Η κοινοτική χρηματοδότηση μπορεί να καλύπτει τις δαπάνες που συνδέονται με δραστηριότητες προετοιμασίας, παρακολούθησης, εποπτείας, λογιστικού ελέγχου και αξιολόγησης οι οποίες είναι άμεσα αναγκαίες για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και για την επίτευξη των στόχων του, π.χ. μελέτες, συνεδριάσεις, δραστηριότητες πληροφόρησης, ευαισθητοποίησης, κατάρτισης και δημοσίευσης, δαπάνες που συνδέονται με τα δίκτυα υπολογιστών για την ανταλλαγή πληροφοριών, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δαπάνη διοικητικής ή τεχνικής βοήθειας στην οποία προβαίνει η Επιτροπή για τη διαχείριση του προγράμματος. Η κοινοτική χρηματοδότηση καλύπτει επίσης τις δαπάνες διοικητικής στήριξης του προσωπικού των αντιπροσωπειών της Επιτροπής που ασχολείται με τη διαχείριση έργων χρηματοδοτούμενων δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

2.   Όλα τα εν λόγω μέτρα στήριξης δεν καλύπτονται κατ’ ανάγκη από πολυετή προγραμματισμό και, επομένως, μπορούν να χρηματοδοτούνται εκτός του πλαισίου των εγγράφων στρατηγικής και των πολυετών ενδεικτικών προγραμμάτων. Ωστόσο, τα μέτρα αυτά μπορούν επίσης να χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο πολυετών ενδεικτικών προγραμμάτων. Η Επιτροπή θεσπίζει μέτρα στήριξης που δεν καλύπτονται από τα πολυετή ενδεικτικά προγράμματα σύμφωνα με το άρθρο 6.

Άρθρο 10

Συγχρηματοδότηση

1.   Τα μέτρα που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού είναι επιλέξιμα για συγχρηματοδότηση, μεταξύ άλλων, από:

α)	τα κράτη μέλη, και ιδίως τους δημόσιους και τους οιονεί κρατικούς φορείς τους·

β)	άλλες χρηματοδότριες χώρες και ιδίως τους δημόσιους και οιονεί κρατικούς φορείς τους·

γ)	τους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς και, ιδίως, τα διεθνή και περιφερειακά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα·

δ)	τις εταιρείες, τις επιχειρήσεις, άλλους ιδιωτικούς οργανισμούς και οικονομικούς φορείς, καθώς και τους λοιπούς μη κρατικούς φορείς που παρατίθενται στο άρθρο 7 παράγραφος 2·

ε)	τις χρηματοδοτούμενες χώρες ή περιοχές εταίρους.

2.   Σε περίπτωση παράλληλης συγχρηματοδότησης, το σχέδιο ή το πρόγραμμα υποδιαιρείται σε πολυάριθμα διακριτά υποέργα, καθένα από τα οποία χρηματοδοτείται από διαφορετικούς εταίρους που εξασφαλίζουν τη συγχρηματοδότηση, κατά τρόπον ώστε να μπορεί να προσδιορίζεται πάντα ο τελικός προορισμός της χρηματοδότησης. Σε περίπτωση μεικτής συγχρηματοδότησης, το συνολικό κόστος του έργου ή του προγράμματος κατανέμεται μεταξύ των εταίρων που εξασφαλίζουν τη συγχρηματοδότηση, οι δε πόροι συγκεντρώνονται κατά τρόπον ώστε να μην είναι δυνατό να προσδιοριστεί η πηγή χρηματοδότησης μιας συγκεκριμένης δραστηριότητας στο πλαίσιο του έργου ή του προγράμματος.

3.   Σε περίπτωση μεικτής συγχρηματοδότησης, για την υλοποίηση κοινών μέτρων, η Επιτροπή μπορεί να λαμβάνει και να διαχειρίζεται κεφάλαια για λογαριασμό των φορέων που απαριθμούνται στα στοιχεία α), β) και γ) της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή υλοποιεί τα χρηματοδοτούμενα μέτρα σε κεντρικό επίπεδο, είτε άμεσα είτε έμμεσα, αναθέτοντας τα σχετικά καθήκοντα σε κοινοτικούς οργανισμούς ή σε φορείς που δημιουργεί η Κοινότητα. Τα κεφάλαια αυτά εξομοιώνονται με έσοδα για ειδικό προορισμό, σύμφωνα με το άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (15).

Άρθρο 11

Διαδικασίες διαχείρισης

1.   Τα μέτρα που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού υλοποιούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002.

2.   Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, η Επιτροπή μπορεί, σύμφωνα με το άρθρο 54 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002, να αποφασίζει να αναθέσει την άσκηση δημόσιας εξουσίας, ιδίως εκτέλεσης του προϋπολογισμού, στους φορείς που απαριθμούνται στο άρθρο 54 παράγραφος 2 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002, εφόσον οι φορείς αυτοί αναγνωρίζονται διεθνώς, συμμορφώνονται με τα διεθνώς αναγνωρισμένα συστήματα διαχείρισης και ελέγχου και ελέγχονται από δημόσια αρχή.

3.   Σε περίπτωση αποκεντρωμένης διαχείρισης, η Επιτροπή μπορεί να αποφασίζει να χρησιμοποιήσει τις διαδικασίες ανάθεσης συμβάσεων ή επιχορηγήσεων της δικαιούχου χώρας ή περιοχής.

Άρθρο 12

Δημοσιονομικές δεσμεύσεις

1.   Οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις πραγματοποιούνται με βάση τις αποφάσεις που λαμβάνει η Επιτροπή σύμφωνα με τα άρθρα 5, 6 και 9.

2.   Η κοινοτική χρηματοδότηση μπορεί να λάβει τις ακόλουθες νομικές μορφές:

—	συμφωνίες χρηματοδότησης,

—	συμφωνίες επιχορηγήσεων,

—	δημόσιες συμβάσεις,

—	συμβάσεις εργασίας.

Άρθρο 13

Προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας

1.   Κάθε συμφωνία που προκύπτει από τον παρόντα κανονισμό περιλαμβάνει διατάξεις που διασφαλίζουν την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας, ιδίως όσον αφορά την απάτη, τη διαφθορά και άλλες παρατυπίες, σύμφωνα με τους κανονισμούς (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2988/95 του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 1995, σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (16), (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96 του Συμβουλίου, της 11ης Νοεμβρίου 1996, σχετικά με τους ελέγχους και εξακριβώσεις που διεξάγει επιτοπίως η Επιτροπή με σκοπό την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων από απάτες και λοιπές παρατυπίες (17), και (Ευρατόμ) αριθ. 1074/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Μαΐου 1999, σχετικά με τις έρευνες που πραγματοποιούνται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) (18).

2.   Οι συμφωνίες αυτές απονέμουν ρητά στην Επιτροπή και στο Ελεγκτικό Συνέδριο το δικαίωμα λογιστικού ελέγχου, βάσει εγγράφων και επιτόπου, κάθε εργολάβου ή υπεργολάβου που έχει λάβει κοινοτικά κονδύλια. Εξουσιοδοτούν επίσης ρητά την Επιτροπή να διενεργεί ελέγχους και επιθεωρήσεις επί τόπου, σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (Ευρατόμ, ΕΚ) αριθ. 2185/96.

3.   Κάθε σύμβαση που συνδέεται με την υλοποίηση της βοήθειας διασφαλίζει στην Επιτροπή και το Ελεγκτικό Συνέδριο την άσκηση του δικαιώματος, που προβλέπεται στην παράγραφο 2, κατά τη διάρκεια και μετά την εκτέλεση των συμβάσεων.

Άρθρο 14

Κανόνες συμμετοχής και καταγωγής

1.   Δυνατότητα συμμετοχής στις δημόσιες συμβάσεις ή στις συμβάσεις επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού έχουν όλα τα φυσικά πρόσωπα που είναι πολίτες ή τα νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε χώρα που είναι ή έχει οριστεί ως δικαιούχος παροχής βοήθειας στα πλαίσια προγράμματος δράσης που έχει θεσπιστεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού, σε δικαιούχο χώρα του προενταξιακού μέσου η του ευρωπαϊκού μέσου γειτονίας και εταιρικής σχέσης, ή σε κράτος μέλος του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου που δεν ανήκει στην ΕΕ.

2.   Η Επιτροπή δύναται, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, να επιτρέψει τη συμμετοχή φυσικών προσώπων που είναι πολίτες ή νομικών προσώπων εγκατεστημένων σε χώρα με παραδοσιακούς οικονομικούς, εμπορικούς ή γεωγραφικούς δεσμούς με μια χώρα δικαιούχο.

3.   Η συμμετοχή στις δημόσιες συμβάσεις ή στις συμβάσεις επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού είναι επίσης ανοιχτή σε όλα τα φυσικά πρόσωπα που είναι πολίτες ή τα νομικά πρόσωπα που είναι εγκατεστημένα σε οποιαδήποτε χώρα άλλη εκτός από εκείνες που εκτίθενται στην παράγραφο 1, οποτεδήποτε έχει καθιερωθεί αμοιβαία πρόσβαση στην εξωτερική βοήθεια. Η αμοιβαία πρόσβαση παρέχεται οποτεδήποτε μια χώρα παρέχει επιλεξιμότητα ή ίσους όρους στα κράτη μέλη και στην ενδιαφερόμενη χώρα δικαιούχο.

Η αμοιβαία πρόσβαση στις δημόσιες συμβάσεις ή στις συμβάσεις επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού και δυνάμει άλλων μέσων κοινοτικής εξωτερικής βοήθειας καθιερώνεται με ειδική απόφαση που αφορά συγκεκριμένη χώρα ή συγκεκριμένη περιφερειακή ομάδα χωρών. Μια τέτοια απόφαση θεσπίζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 19 παράγραφος 2 και ισχύει για περίοδο τουλάχιστον ενός έτους.

Η παροχή αμοιβαίας πρόσβασης στις δημόσιες συμβάσεις ή στις συμβάσεις επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού και δυνάμει άλλων μέσων κοινοτικής εξωτερικής βοήθειας βασίζεται σε σύγκριση της Κοινότητας με άλλους δωρητές και αφορά συγκεκριμένους τομείς ή ολόκληρη τη χώρα, είτε πρόκειται για δωρήτρια είτε για δικαιούχο χώρα. Η απόφαση για την παροχή αυτής της αμοιβαιότητας σε δωρήτρια χώρα βασίζεται στη διαφάνεια, τη συνέπεια και την αναλογικότητα της βοήθειας από τον εν λόγω δωρητή, συμπεριλαμβανομένης της ποιοτικής και ποσοτικής της φύσης. Η διαδικασία που περιγράφεται στην παρούσα παράγραφο προβλέπει διαβούλευση των δικαιούχων χωρών.

Η αμοιβαία πρόσβαση στις δημόσιες συμβάσεις ή στις συμβάσεις επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού προς όφελος των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών όπως αυτές ορίζονται από την Επιτροπή Αναπτυξιακής Βοήθειας του ΟΟΣΑ παρέχεται αυτομάτως στα μέλη της Επιτροπής Αναπτυξιακής Βοήθειας του ΟΟΣΑ.

4.   Δυνατότητα συμμετοχής στις δημόσιες συμβάσεις ή συμβάσεις επιχορηγήσεων που χρηματοδοτούνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού έχουν και οι διεθνείς οργανισμοί.

5.   Οι εμπειρογνώμονες μπορούν να έχουν οποιαδήποτε εθνικότητα. Τούτο δεν θίγει τις ποιοτικές και οικονομικές απαιτήσεις που προβλέπονται στους κοινοτικούς κανόνες σύναψης των συμβάσεων.

6.   Όλες οι προμήθειες και όλα τα υλικά που αποκτώνται δυνάμει συμβάσεων χρηματοδοτούμενων δυνάμει του παρόντος κανονισμού πρέπει να είναι κοινοτικής καταγωγής ή καταγωγής χώρας επιλέξιμης δυνάμει του παρόντος άρθρου. Η «καταγωγή» για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ορίζεται στη συναφή κοινοτική νομοθεσία περί κανόνων καταγωγής για τελωνειακούς σκοπούς.

7.   Η Επιτροπή δύναται, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, να επιτρέπει τη συμμετοχή φυσικών προσώπων που είναι πολίτες άλλων χωρών εκτός εκείνων που εμφαίνονται στις παραγράφους 1, 2 και 3, ή νομικών προσώπων που είναι εγκατεστημένοι στις προαναφερθείσες χώρες ή την αγορά προμηθειών και υλικών διαφορετικής καταγωγής από εκείνην που ορίζεται στην παράγραφο 6. Παρεκκλίσεις μπορεί να δικαιολογούνται εάν δεν διατίθενται προϊόντα και υπηρεσίες στις αγορές των οικείων χωρών, για λόγους υπερεπείγουσας έκτακτης ανάγκης ή εάν οι κανόνες επιλεξιμότητας θα καθιστούσαν την υλοποίηση έργου, προγράμματος ή δράσης αδύνατη ή υπέρμετρα δύσκολη.

8.   Σε περιπτώσεις στις οποίες η κοινοτική χρηματοδότηση καλύπτει λειτουργία που εφαρμόζεται μέσω διεθνούς οργανισμού, η συμμετοχή στις κατάλληλες συμβατικές διαδικασίες είναι ανοιχτή σε όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι επιλέξιμα σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3 καθώς και σε όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι επιλέξιμα σύμφωνα με τους κανόνες του εν λόγω οργανισμού, μεριμνώντας ώστε να διασφαλίζεται η ίση μεταχείριση όλων των χορηγών. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για τις προμήθειες, τα υλικά και τους εμπειρογνώμονες.

Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η κοινοτική χρηματοδότηση καλύπτει λειτουργία που συγχρηματοδοτείται με τρίτη χώρα, βάσει της αρχής της αμοιβαιότητας όπως ορίζεται στην παράγραφο 2, με περιφερειακή οργάνωση, ή με κράτος μέλος, η συμμετοχή στις κατάλληλες συμβατικές διαδικασίες είναι ανοιχτή σε όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι επιλέξιμα σύμφωνα με τις παραγράφους 1, 2 και 3 καθώς και σε όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που είναι επιλέξιμα σύμφωνα με τους κανόνες της τρίτης χώρας, της περιφερειακής οργάνωσης ή του κράτους μέλους. Οι ίδιοι κανόνες ισχύουν για τις προμήθειες, τα υλικά και τους εμπειρογνώμονες.

9.   Οι υποβάλλοντες προσφορές στους οποίους έχουν ανατεθεί συμβάσεις στο πλαίσιο του παρόντος κανονισμού τηρούν τα βασικά πρότυπα εργασίας όπως ορίζονται στις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

Άρθρο 15

Επιχορηγήσεις

Σύμφωνα με το άρθρο 114 του κανονισμού (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002, τα φυσικά πρόσωπα μπορούν να λαμβάνουν επιχορηγήσεις.

Άρθρο 16

Κεφάλαια που διατίθενται στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ή σε άλλους ενδιάμεσους χρηματοδότες

Τα κεφάλαια που αναφέρονται στο άρθρο 8 παράγραφος 1 στοιχεία γ) και η) υπόκεινται στη διαχείριση των ενδιάμεσων χρηματοδοτών, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ή οποιασδήποτε άλλης τράπεζας ή οργανισμού ικανού να τα διαχειρίζεται. Η Επιτροπή πρέπει να θεσπίζει, κατά περίπτωση, διατάξεις εφαρμογής του παρόντος άρθρου όσον αφορά την κατανομή των κινδύνων, την αμοιβή του διαμεσολαβητή που αναλαμβάνει την εφαρμογή, τη χρησιμοποίηση και την απόδοση των κερδών του κεφαλαίου, καθώς και τους όρους κλεισίματος της διαδικασίας.

Άρθρο 17

Αξιολόγηση

Η Επιτροπή αξιολογεί τακτικά τα αποτελέσματα των πολιτικών και προγραμμάτων και την αποτελεσματικότητα του προγραμματισμού με σκοπό να ελέγχει κατά πόσο έχουν επιτευχθεί οι στόχοι και να διατυπώνει συστάσεις για τη βελτίωση των μελλοντικών ενεργειών. Η Επιτροπή διαβιβάζει, προς ενημέρωση, τις σημαντικές εκθέσεις αξιολόγησης στην επιτροπή που έχει συγκροτηθεί δυνάμει του άρθρου 19. Τα αποτελέσματα αυτά τροφοδοτούν το σχεδιασμό προγραμμάτων και τη διάθεση πόρων.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 18

Έκθεση

Η Επιτροπή εξετάζει την επιτευχθείσα πρόοδο κατά την εφαρμογή των μέτρων που λαμβάνονται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ετήσια έκθεση για την υλοποίηση της βοήθειας. Η Επιτροπή διαβιβάζει επίσης την έκθεση αυτή στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών. Η έκθεση περιέχει πληροφορίες του προηγούμενου έτους για τα χρηματοδοτούμενα μέτρα, για τα αποτελέσματα των δραστηριοτήτων παρακολούθησης και αξιολόγησης και για την εκτέλεση του προϋπολογισμού ως προς τις αναλήψεις υποχρεώσεων και τις πληρωμές ανά χώρα, ανά περιοχή και ανά τομέα συνεργασίας.

Άρθρο 19

Επιτροπή

1.   Η Επιτροπή επικουρείται από επιτροπή αποτελούμενη από τους αντιπροσώπους των κρατών μελών υπό την προεδρία του αντιπροσώπου της Επιτροπής.

2.   Στις περιπτώσεις που γίνεται μνεία της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζεται η ακόλουθη διαδικασία:

α)

o αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην εν λόγω επιτροπή σχέδιο των ληπτέων μέτρων. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της επί του σχεδίου αυτού εντός προθεσμίας που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με το επείγον του θέματος. Η γνώμη δίδεται με την πλειοψηφία που προβλέπεται στο άρθρο 118 παράγραφος 2 της συνθήκης Ευρατόμ στην περίπτωση αποφάσεων τις οποίες καλείται να εγκρίνει το Συμβούλιο ύστερα από πρόταση της Επιτροπής. Οι ψήφοι των αντιπροσώπων των κρατών μελών στην επιτροπή σταθμίζονται με τον τρόπο που ορίζονται στο άρθρο εκείνο. Ο πρόεδρος δεν λαμβάνει μέρος στην ψηφοφορία·

β)

η Επιτροπή εγκρίνει μέτρα που εφαρμόζονται αμέσως. Εντούτοις, αν τα μέτρα αυτά δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής, τα εγκριθέντα μέτρα ανακοινώνονται αμέσως από την Επιτροπή στο Συμβούλιο. Στην περίπτωση αυτή, η Επιτροπή μπορεί να αναβάλει την εφαρμογή των μέτρων που αποφάσισε για διάστημα 30 ημερών·

γ)	το Συμβούλιο μπορεί, με ειδική πλειοψηφία, να λάβει διαφορετική απόφαση εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στο στοιχείο β).

3.   Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό ύστερα από πρόταση του προέδρου της και βάσει των πρότυπων διαδικαστικών κανόνων που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επιτροπή καθορίζει, στον εσωτερικό κανονισμό της, ειδικούς κανόνες για τη διατύπωση της γνώμης της, οι οποίοι επιτρέπουν στην Επιτροπή να θεσπίζει, εφόσον απαιτείται, ειδικά μέτρα με επείγουσα διαδικασία.

Οι κανόνες και οι αρχές της δημοσιοποίησης των εγγράφων που ισχύουν για την Επιτροπή θα ισχύουν και για τις επιτροπές.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενημερώνεται τακτικά από την Επιτροπή για τις εργασίες της επιτροπής. Προς τούτο, λαμβάνει τις ημερήσιες διατάξεις των συνεδριάσεων της επιτροπής, τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών και τα συνοπτικά πρακτικά των συνεδριάσεων καθώς και τους καταλόγους των αρχών και οργανώσεων στις οποίες ανήκουν τα άτομα που ορίζουν τα κράτη μέλη ως αντιπροσώπους τους.

4.   Ένας παρατηρητής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων μπορεί να συμμετέχει στις διαδικασίες της επιτροπής για τα θέματα που αφορούν την τράπεζα.

Άρθρο 20

Ποσό δημοσιονομικής αναφοράς

Το ποσό δημοσιονομικής αναφοράς για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού κατά την περίοδο 2007-2013 ανέρχεται σε 524 000 000 ευρώ.

Η αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή εγκρίνει ετήσιες πιστώσεις εντός των ορίων του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου.

Άρθρο 21

Αναθεώρηση

Το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2010, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση για την αξιολόγηση της εφαρμογής του κανονισμού κατά την πρώτη τριετία συνοδευόμενη, εφόσον ενδείκνυται, από νομοθετική πρόταση για τη θέσπιση των αναγκαίων τροποποιήσεων του μέσου.

Άρθρο 22

Κατάργηση

1.   Από 1ης Ιανουαρίου 2007, καταργούνται οι ακόλουθες πράξεις:

—	κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 99/2000,

—	απόφαση 98/381/ΕΚ, Ευρατόμ,

—	απόφαση 2001/824/ΕΚ, Ευρατόμ.

2.   Οι καταργηθείσες πράξεις εξακολουθούν να εφαρμόζονται για τις νομικές πράξεις και δεσμεύσεις σχετικά με την εκτέλεση των προγενέστερων του 2007 οικονομικών ετών.

Άρθρο 23

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2007 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013.

---

(1)  Γνώμη της 14ης Δεκεμβρίου 2006 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(2)  ΕΕ L 210 της 31.7.2006, σ. 82.

(3)  ΕΕ L 310 της 9.11.2006, σ. 1.

(4)  ΕΕ L 378 της 27.12.2006, σ. 41.

(5)  ΕΕ L 327 της 24.11.2006, σ. 1.

(6)  ΕΕ L 386 της 29.12.2006, σ. 1.

(7)  ΕΕ L 405 της 30.12.2006, σ. 41. Κανονισμός όπως διορθώθηκε στην ΕΕ L 29 της 3.2.2007, σ. 16.

(8)  ΕΕ L 318 της 11.12.1999, σ. 20. Απόφαση όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση 2004/491/ΕΚ (ΕΕ L 172 της 6.5.2004, σ. 7).

(9)  ΕΕ L 185 της 16.7.2005, σ. 33.

(10)  ΕΕ L 12 της 18.1.2000, σ. 1. Κανονισμός όπως αντικαταστάθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1638/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 310 της 9.11.2006, σ. 1).

(11)  ΕΕ L 171 της 17.6.1998, σ. 31.

(12)  ΕΕ L 308 της 27.11.2001, σ. 25.

(13)  ΕΕ C 139 της 14.6.2006, σ. 1.

(14)  ΕΕ L 163 της 2.7.1996, σ. 6. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1882/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 284 της 31.10.2003, σ. 1).

(15)  ΕΕ L 248 της 16.9.2002. σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία με τον κανονισμό (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1995/2006 (ΕΕ L 390 της 30.12.2006, σ. 1).

(16)  ΕΕ L 312 της 23.12.1995, σ. 1.

(17)  ΕΕ L 292 της 15.11.1996, σ. 2.

(18)  ΕΕ L 136 της 31.5.1999, σ. 8.

---