6.12.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 318/19

(1)

Η οδηγία 2002/32/ΕΚ προβλέπει ότι απαγορεύεται η χρήση προϊόντων που προορίζονται για ζωοτροφές, των οποίων η περιεκτικότητα σε μια ανεπιθύμητη ουσία υπερβαίνει τη μέγιστη περιεκτικότητα που καθορίζεται στο παράρτημα Ι.

(2)

Όταν εκδόθηκε η οδηγία 2002/32/ΕΚ η Επιτροπή δήλωσε ότι οι διατάξεις του παραρτήματος I της εν λόγω οδηγίας θα αναθεωρούνται βάσει ενημερωμένων επιστημονικών αξιολογήσεων του κινδύνου και λαμβάνοντας υπόψη την απαγόρευση οποιασδήποτε αραίωσης μολυσμένων προϊόντων που δεν πληρούν τις απαιτήσεις και προορίζονται για ζωοτροφές.

(3)

Η επιστημονική ομάδα για τις μολυσματικές προσμείξεις στην τροφική αλυσίδα της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (ΕΑΑΤ) εξέδωσε στις 2 Ιουνίου 2004 μια γνώμη που ζήτησε η Επιτροπή σχετικά με το μόλυβδο ως ανεπιθύμητη ουσία στις ζωοτροφές.

(4)

Η μόλυνση των τροφίμων με μόλυβδο αποτελεί λόγο ανησυχίας για τη δημόσια υγεία. Ο μόλυβδος συσσωρεύεται σε ορισμένο βαθμό στο νεφρικό και στον ηπατικό ιστό, ενώ ο μυϊκός ιστός περιέχει πολύ μικρές ποσότητες καταλοίπων μολύβδου και η μεταφορά στο γάλα είναι περιορισμένη. Για το λόγο αυτό οι τροφές ζωικής προέλευσης δεν αποτελούν σημαντική πηγή έκθεσης του ανθρώπου στο μόλυβδο.

(5)

Τα βοοειδή και τα πρόβατα θεωρούνται τα πιο ευαίσθητα ζωικά είδη όσον αφορά την οξεία τοξικότητα του μολύβδου. Έχουν αναφερθεί μεμονωμένα περιστατικά δηλητηρίασης λόγω λήψης ζωοτροφής προερχόμενης από μολυσμένες περιοχές ή λόγω τυχαίας κατάποσης πηγών μολύβδου. Ωστόσο, οι περιεκτικότητες που διαπιστώθηκαν στις ζωοτροφές που διατίθενται στην αγορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προκαλούν κλινικά συμπτώματα τοξικότητας.

(6)

Οι ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις όσον αφορά το μόλυβδο σε προϊόντα που προορίζονται για ζωοτροφές επαρκούν γενικά για να εξασφαλιστεί ότι τα προϊόντα αυτά δεν συνιστούν κίνδυνο για την υγεία των ανθρώπων και των ζώων και δεν έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στη ζωική παραγωγή.

(7)

Τα βοοειδή και τα πρόβατα θεωρείται ότι είναι τα πιο ευαίσθητα ζωικά είδη και η χορτονομή είναι ένα σημαντικό συστατικό της καθημερινής μερίδας τους· επομένως, είναι σημαντικό να προβλεφθεί αναθεώρηση με σκοπό την πιθανή περαιτέρω μείωση της μέγιστης περιεκτικότητας σε μόλυβδο στη χορτονομή.

(8)

Επίσης, πρέπει να καθοριστεί η μέγιστη περιεκτικότητα σε μόλυβδο για τις πρόσθετες ύλες που ανήκουν στην λειτουργική ομάδα των ιχνοστοιχείων, των συνδετικών και των αντισυσσωματικών ουσιών και για τα προμείγματα. Στη μέγιστη περιεκτικότητα που καθορίστηκε για τα προμείγματα λαμβάνονται υπόψη οι πρόσθετες ύλες με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε μόλυβδο και όχι ο βαθμός ευαισθησίας των διαφόρων ζωικών ειδών στο μόλυβδο. Επομένως, για να προστατευθούν τα ζώα και η δημόσια υγεία, ο παραγωγός των προμειγμάτων, εκτός από την τήρηση της μέγιστης περιεκτικότητας για προμείγματα, πρέπει να εξασφαλίζει ότι οι οδηγίες χρήσης του προμείγματος αντιστοιχούν στη μέγιστη περιεκτικότητα για συμπληρωματικές και πλήρεις ζωοτροφές.

(9)

Η επιστημονική ομάδα για τις μολυσματικές προσμείξεις στην τροφική αλυσίδα της ΕΑΑΤ εξέδωσε στις 22 Σεπτεμβρίου 2004 μια γνώμη που ζήτησε η Επιτροπή σχετικά με το φθόριο ως ανεπιθύμητη ουσία στις ζωοτροφές.

(10)

Το φθόριο συσσωρεύεται κυρίως σε ασβεστοποιημένους ιστούς. Αντιθέτως, η μεταφορά σε βρώσιμους ιστούς συμπεριλαμβανομένων του γάλακτος και των αυγών είναι περιορισμένη. Συνεπώς, οι συγκεντρώσεις φθορίου σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης συντελεί μόνο οριακά στην έκθεση του ανθρώπου.

(11)

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η περιεκτικότητα σε φθόριο των βοσκοτόπων, χορτολίβαδων και των σύνθετων ζωοτροφών είναι γενικά χαμηλή και, κατά συνέπεια, η έκθεση των ζώων στο φθόριο είναι γενικά μικρότερη από τις τιμές που προκαλούν βλαβερές συνέπειες. Εντούτοις, σε ορισμένες γεωγραφικές περιοχές και ειδικότερα πλησίον βιομηχανικών περιοχών με υψηλές εκπομπές φθορίου, η υπερβολική έκθεση σε φθόριο έχει ως συνέπεια οδοντικές και σκελετικές ανωμαλίες.

(12)

Οι ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις όσον αφορά το φθόριο στα προϊόντα που προορίζονται για ζωοτροφές πρέπει να εξασφαλίζουν ότι τα προϊόντα αυτά δεν συνιστούν κίνδυνο για την υγεία των ανθρώπων και των ζώων και δεν έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στη ζωική παραγωγή.

(13)

Η διαδικασία εκχύλισης που χρησιμοποιείται επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το αναλυτικό αποτέλεσμα και για το λόγο αυτό η διαδικασία εκχύλισης πρέπει να καθοριστεί. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ισοδύναμη διαδικασία με αποδεδειγμένα ίση απόδοση εκχύλισης.

(14)

Η περιεκτικότητα σε φθόριο των θαλάσσιων μαλακόστρακων όπως το θαλάσσιο κριλ πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να ληφθούν υπόψη οι νέες τεχνικές μεταποίησης για τη βελτίωση της διατροφικής ποιότητας και τη μείωση της απώλειας βιομάζας, πράγμα που έχει ωστόσο ως συνέπεια το τελικό προϊόν να έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε φθόριο.

(15)

Η οδηγία 84/547/ΕΟΚ της Επιτροπής, της 26ης Οκτωβρίου 1984, που τροποποιεί τα παραρτήματα της οδηγίας 70/524/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί των πρόσθετων υλών στη διατροφή των ζώων (3) καθορίζει μέγιστη περιεκτικότητα σε φθόριο στο βερμικουλίτη (E 561). Το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2002/32/ΕΚ προβλέπει τη δυνατότητα καθορισμού μέγιστης περιεκτικότητας σε ανεπιθύμητες ουσίες στις πρόσθετες ύλες στις ζωοτροφές, και οι κανόνες σχετικά με τις ανεπιθύμητες ουσίες πρέπει να συγκεντρωθούν σε ένα ενιαίο κείμενο για λόγους σαφήνειας.

(16)

Η επιστημονική ομάδα για τις μολυσματικές προσμείξεις στην τροφική αλυσίδα της ΕΑΑΤ εξέδωσε στις 2 Ιουνίου 2004 μια γνώμη που ζήτησε η Επιτροπή σχετικά με το κάδμιο ως ανεπιθύμητη ουσία στις ζωοτροφές.

(17)

Η μόλυνση των τροφίμων με κάδμιο αποτελεί λόγο ανησυχίας για τη δημόσια υγεία. Η συσσώρευση καδμίου στους ζωικούς ιστούς εξαρτάται από τη συγκέντρωση στην τροφή και από τη διάρκεια της έκθεσης. Η σύντομη διάρκεια ζωής των ζώων όπως οι χοίροι πάχυνσης και τα πουλερικά ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο ανεπιθύμητων συγκεντρώσεων καδμίου στους βρώσιμους ιστούς των ζώων αυτών. Η έκθεση των μηρυκαστικών και των ιπποειδών στο κάδμιο που υπάρχει στους βοσκότοπους μπορεί να διαρκέσει ολόκληρη τη ζωή τους. Σε ορισμένες περιοχές αυτό μπορεί να έχει ως συνέπεια ανεπιθύμητη συσσώρευση καδμίου κυρίως στους νεφρούς.

(18)

Το κάδμιο είναι τοξικό για όλα τα ζωικά είδη. Στα περισσότερα είδη κατοικίδιων ζώων, συμπεριλαμβανομένων των χοίρων που θεωρούνται τα περισσότερο ευαίσθητα, είναι απίθανο να εμφανιστούν σοβαρά κλινικά συμπτώματα εάν οι συγκεντρώσεις του καδμίου στις τροφές παραμένουν κάτω από 5 mg/kg ζωοτροφής.

(19)

Οι ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις όσον αφορά το κάδμιο στα προϊόντα που προορίζονται για ζωοτροφές πρέπει να εξασφαλίζουν ότι τα προϊόντα αυτά δεν συνιστούν κίνδυνο για την υγεία των ανθρώπων και των ζώων και δεν έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στη ζωική παραγωγή.

(20)

Δεν έχει καθοριστεί προς το παρόν μέγιστη περιεκτικότητα για τροφές για ζώα συντροφιάς και ζωοτροφές ανόργανης προέλευσης πλην των φωσφορικών αλάτων. Είναι σκόπιμο να καθοριστεί μέγιστη περιεκτικότητα για αυτά τα προϊόντα που προορίζονται για ζωοτροφές. Πρέπει επίσης να τροποποιηθεί η ισχύουσα σήμερα μέγιστη περιεκτικότητα σε κάδμιο για τις ιχθυοτροφές ώστε να ληφθούν υπόψη οι πρόσφατες εξελίξεις στην παρασκευή ιχθυοτροφών στις οποίες ενσωματώνεται μεγαλύτερο ποσοστό ιχθυελαίου και ιχθυαλεύρου. Επιπλέον, πρέπει να καθοριστεί μέγιστη περιεκτικότητα σε κάδμιο για τις πρόσθετες ύλες που ανήκουν στη λειτουργική ομάδα των ιχνοστοιχείων, των συνδετικών και των αντισυσσωματικών ουσιών καθώς και για τα προμείγματα. Στη μέγιστη περιεκτικότητα που καθορίστηκε για τα προμείγματα λαμβάνονται υπόψη οι πρόσθετες ύλες με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε κάδμιο και όχι ο βαθμός ευαισθησίας των διαφόρων ζωικών ειδών στο κάδμιο. Όπως προβλέπει το άρθρο 16 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1831/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για να προστατευθούν τα ζώα και η δημόσια υγεία, ο παραγωγός των προμειγμάτων, εκτός από την τήρηση της μέγιστης περιεκτικότητας για τα προμείγματα, πρέπει να εξασφαλίζει ότι οι οδηγίες χρήσης του προμείγματος αντιστοιχούν στη μέγιστη περιεκτικότητα για συμπληρωματικές και πλήρεις ζωοτροφές.

(21)

Συνεπώς, η οδηγία 2002/32/ΕΚ και η οδηγία 84/547/ΕΟΚ πρέπει να τροποποιηθούν ανάλογα.

(22)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία είναι σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τροφική αλυσίδα και την υγεία των ζώων,