This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32002L0020
Directive 2002/20/EC of the European Parliament and of the Council of 7 March 2002 on the authorisation of electronic communications networks and services (Authorisation Directive)
Οδηγία 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση)
Οδηγία 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση)
ΕΕ L 108 της 24.4.2002, p. 21–32
(ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV) Το έγγραφο αυτό έχει δημοσιευτεί σε ειδική έκδοση
(CS, ET, LV, LT, HU, MT, PL, SK, SL, BG, RO, HR)
No longer in force, Date of end of validity: 20/12/2020; καταργήθηκε από 32018L1972
Οδηγία 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση)
Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 108 της 24/04/2002 σ. 0021 - 0032
Οδηγία 2002/20/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 7ης Μαρτίου 2002 για την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία για την αδειοδότηση) ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 95, την πρόταση της Επιτροπής(1), τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2), Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης(3), Εκτιμώντας τα ακόλουθα: (1) Το αποτέλεσμα της δημόσιας διαβούλευσης σχετικά με την αναθεώρηση του κανονιστικού πλαισίου για τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες του 1999, όπως αντανακλάται στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 26ης Απριλίου 2000, καθώς και τα πορίσματα της Επιτροπής που περιλαμβάνονται στις ανακοινώσεις της σχετικά με την πέμπτη και την έκτη έκθεση για την υλοποίηση της δέσμης κανονιστικών ρυθμίσεων για τον τομέα των τηλεπικοινωνιών, επιβεβαίωσαν την ανάγκη για πιο εναρμονισμένη και λιγότερο επαχθή κανονιστική ρύθμιση της πρόσβασης στην αγορά δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, σε ολόκληρη την Κοινότητα. (2) Η σύγκλιση μεταξύ διαφορετικών υπηρεσιών και δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών και των τεχνολογιών τους, απαιτεί την εγκαθίδρυση καθεστώτος αδειοδότησης, το οποίο θα καλύπτει όλες τις συγκρίσιμες υπηρεσίες, με ισότιμο τρόπο, ανεξάρτητα από τις χρησιμοποιούμενες τεχνολογίες. (3) Ο στόχος της παρούσας οδηγίας είναι η δημιουργία νομικού πλαισίου για την εξασφάλιση της ελευθερίας παροχής δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, μόνον υπό τους όρους που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία και τους τυχόν περιορισμούς που συνάδουν προς το άρθρο 46, παράγραφος 1 της συνθήκης, ιδίως τα μέτρα που αφορούν τη δημόσια τάξη, τη δημόσια ασφάλεια και τη δημόσια υγεία. (4) Η παρούσα οδηγία καλύπτει την αδειοδότηση όλων των δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, ανεξαρτήτως του εάν παρέχονται ή όχι στο κοινό. Τούτο έχει σημασία για να εξασφαλιστεί ότι, και για τις δύο κατηγορίες φορέων παροχής, μπορούν να ισχύουν αντικειμενικά, διαφανή, αμερόληπτα και αναλογικά δικαιώματα, όροι και διαδικασίες. (5) Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στην παροχή δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων, μόνον όταν η χρήση αυτή συνεπάγεται την παροχή δικτύου ή υπηρεσίας ηλεκτρονικών επικοινωνιών, κατά κανόνα επ' αμοιβή. Η αυτοχρησιμοποίηση τερματικού ραδιοεξοπλισμού, βάσει μη αποκλειστικής χρήσης ειδικών ραδιοσυχνοτήτων από τον χρήστη για λόγους που δεν συνδέονται με οικονομική δραστηριότητα, όπως η χρήση της ζώνης πολιτών από ραδιοερασιτέχνες, δεν συνιστά παροχή δικτύου ή υπηρεσίας ηλεκτρονικών επικοινωνιών και, συνεπώς, δεν καλύπτεται από την παρούσα οδηγία. Η χρήση αυτή καλύπτεται από την οδηγία 1999/5/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 1999, σχετικά με το ραδιοεξοπλισμό και τον τηλεπικοινωνιακό τερματικό εξοπλισμό και την αμοιβαία αναγνώριση της πιστότητας των εξοπλισμών αυτών(4). (6) Οι διατάξεις για την ελεύθερη κυκλοφορία συστημάτων υπό όρους πρόσβασης και την ελεύθερη παροχή προστατευόμενων υπηρεσιών που βασίζονται στα συστήματα αυτά, περιέχονται στην οδηγία 98/84/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 1998, για τη νομική προστασία των υπηρεσιών που βασίζονται ή συνίστανται στην παροχή πρόσβασης υπό όρους(5). Συνεπώς, η αδειοδότηση αυτών των συστημάτων και υπηρεσιών δεν χρειάζεται να καλυφθεί από την παρούσα οδηγία. (7) Θα πρέπει να χρησιμοποιείται το κατά το δυνατόν λιγότερο επαχθές σύστημα αδειοδότησης που καθιστά δυνατή την παροχή δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, προκειμένου να τονωθεί η ανάπτυξη νέων υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών και πανευρωπαϊκών δικτύων υπηρεσιών και επικοινωνιών, και να παρέχεται στους φορείς παροχής υπηρεσιών και στους καταναλωτές η δυνατότητα να επωφελούνται από τις οικονομίες κλίμακας της ενιαίας αγοράς. (8) Οι εν λόγω στόχοι μπορούν να επιτευχθούν με γενική άδεια για όλα τα δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, χωρίς να απαιτείται ρητή απόφαση ή διοικητική πράξη της εθνικής κανονιστικής αρχής και με περιορισμό των διαδικαστικών απαιτήσεων μόνο στην κοινοποίηση. Όταν τα κράτη μέλη απαιτούν κοινοποίηση από τους φορείς παροχής δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών όταν αρχίζουν τις δραστηριότητές τους, μπορούν επίσης να απαιτούν απόδειξη του γεγονότος ότι έχει γίνει η κοινοποίηση αυτή, μέσω οποιασδήποτε νομικώς αναγνωρισμένης ταχυδρομικής ή ηλεκτρονικής απόδειξης παραλαβής της κοινοποίησης. Η απόδειξη αυτή παραλαβής δεν θα πρέπει επ' ουδενί να συνιστά ή να απαιτεί διοικητική πράξη της εθνικής κανονιστικής αρχής στην οποία πρέπει να υποβάλλεται η κοινοποίηση. (9) Στις εν λόγω άδειες, είναι απαραίτητο να περιλαμβάνονται ρητά τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις επιχειρήσεων που διέπονται από γενικές άδειες, ώστε να διασφαλίζονται ενιαίοι κανόνες σε ολόκληρη την Κοινότητα και να διευκολύνεται η διασυνοριακή διαπραγμάτευση διασύνδεσης μεταξύ δημοσίων δικτύων επικοινωνιών. (10) Η γενική άδεια επιτρέπει στις επιχειρήσεις που παρέχουν στο κοινό δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, να διαπραγματεύονται διασύνδεση υπό τους όρους της οδηγίας 2002/19/ΕΚ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών και συναφείς ευκολίες καθώς και με τη διασύνδεσή τους (οδηγία για την πρόσβαση)(6). Οι επιχειρήσεις που παρέχουν δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών σε άλλους πλην του κοινού, μπορούν να διαπραγματεύονται διασύνδεση με εμπορικούς όρους. (11) Η χορήγηση ειδικών δικαιωμάτων, ενδεχομένως, να εξακολουθήσει να είναι απαραίτητη για τη χρήση ραδιοσυχνοτήτων και αριθμών, συμπεριλαμβανομένων σύντομων κωδίκων, από το εθνικό σχέδιο αριθμοδότησης. Δικαιώματα χρήσης αριθμών μπορούν επίσης να παραχωρούνται από ευρωπαϊκό σχέδιο αριθμοδότησης, συμπεριλαμβανομένου π.χ. του ιδεατού κωδικού χώρας "3883" που έχει αποδοθεί σε χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Διάσκεψης των Διοικήσεων Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών (CEPT). Τα εν λόγω δικαιώματα χρήσης δεν θα πρέπει να περιορίζονται, εκτός εάν αυτό είναι αναπόφευκτο λόγω της ανεπάρκειας ραδιοσυχνοτήτων και της ανάγκης εξασφάλισης της αποδοτικής τους χρήσης. (12) Η παρούσα οδηγία δεν προδικάζει την παραχώρηση ραδιοσυχνοτήτων απευθείας σε φορείς παροχής δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή σε οντότητες που χρησιμοποιούν αυτά τα δίκτυα ή αυτές τις υπηρεσίες. Οι οντότητες αυτές θα μπορούσαν να είναι φορείς παροχής περιεχομένου ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών εκπομπών. Με την επιφύλαξη των ειδικών κριτηρίων και διαδικασιών που θεσπίζουν τα κράτη μέλη για τη χορήγηση δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων σε φορείς παροχής υπηρεσιών περιεχομένου ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών εκπομπών, που απαιτούνται για την επιδίωξη στόχων γενικού συμφέροντος σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, η διαδικασία χορήγησης ραδιοσυχνοτήτων θα πρέπει πάντοτε να είναι αντικειμενική, διαφανής, αμερόληπτη και αναλογική. Σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου, τυχόν εθνικοί περιορισμοί των δικαιωμάτων που εγγυάται το άρθρο 49 της συνθήκης, θα πρέπει να αιτιολογούνται αντικειμενικά, να είναι αναλογικοί και να μην υπερβαίνουν τα απαιτούμενα για την επίτευξη στόχων δημοσίου συμφέροντος, όπως ορίζονται από τα κράτη μέλη, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο. Υπεύθυνη για την τήρηση των όρων που συνδέονται με το δικαίωμα χρήσης ραδιοσυχνότητας και των συναφών όρων που συνδέονται με τη γενική άδεια, θα πρέπει να είναι πάντοτε η επιχείρηση στην οποία χορηγείται το δικαίωμα χρήσης ραδιοσυχνότητας. (13) Στο πλαίσιο μιας διαδικασίας αίτησης για τη χορήγηση δικαιωμάτων χρήσης μιας ραδιοσυχνότητας, τα κράτη μέλη μπορούν να ελέγχουν εάν ο αιτών θα είναι σε θέση να τηρήσει τους όρους που συνδέονται με τα δικαιώματα αυτά. Προς το σκοπό αυτόν, είναι δυνατόν να ζητείται από τον αιτούντα να υποβάλει τις πληροφορίες που απαιτούνται για να αποδείξει ότι είναι σε θέση να τηρήσει τους όρους αυτούς. Η αίτηση δικαιώματος χρήσης μιας ραδιοσυχνότητας είναι δυνατόν να απορρίπτεται, όταν δεν υποβάλλονται οι πληροφορίες αυτές. (14) Τα κράτη μέλη ούτε υποχρεούνται να χορηγούν ούτε παρεμποδίζονται να χορηγούν δικαιώματα χρήσης αριθμών από το εθνικό σχέδιο αριθμοδότησης ή δικαιώματα εγκατάστασης ευκολιών σε άλλες επιχειρήσεις, πλην των φορέων παροχής δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών. (15) Οι όροι που μπορούν να συνοδεύουν τις γενικές άδειες και τα ειδικά δικαιώματα χρήσης, θα πρέπει να περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με απαιτήσεις και υποχρεώσεις στο πλαίσιο του κοινοτικού δικαίου και του εθνικού δικαίου σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο. (16) Στην περίπτωση των δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών που δεν παρέχονται στο κοινό, είναι σκόπιμο να επιβάλλονται λιγότεροι και ελαφρύτεροι όροι από εκείνους που δικαιολογούνται για τα δίκτυα και τις υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών που παρέχονται στο κοινό. (17) Οι ειδικές υποχρεώσεις οι οποίες είναι δυνατόν να επιβάλλονται σε φορείς παροχής δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών λόγω της σημαντικής τους ισχύος στην αγορά, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, όπως ορίζεται στην οδηγία 2002/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, σχετικά με κοινό κανονιστικό πλαίσιο για δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών (οδηγία πλαίσιο)(7), θα πρέπει να επιβάλλονται χωριστά από τα γενικά δικαιώματα και τις υποχρεώσεις στο πλαίσιο της γενικής άδειας. (18) Η γενική άδεια θα πρέπει να περιλαμβάνει μόνο ειδικούς για τον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών όρους. Δεν θα πρέπει να εξαρτάται από όρους οι οποίοι ήδη επιβάλλονται βάσει άλλης ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας που δεν διέπει ειδικά τον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Πάντως, οι εθνικές κανονιστικές αρχές μπορούν να ενημερώνουν, π.χ. με αναφορές στις ιστοσελίδες τους, τους φορείς εκμετάλλευσης δικτύων και τους παρόχους υπηρεσιών σχετικά με άλλες νομοθετικές διατάξεις που αφορούν τις επιχειρήσεις τους. (19) Η απαίτηση δημοσίευσης των αποφάσεων για τη χορήγηση δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων ή αριθμών, είναι δυνατόν να πληρωθεί με τη δημοσιοποίηση των αποφάσεων αυτών μέσω μιας ιστοσελίδας. (20) Η ίδια επιχείρηση, π.χ. ένας φορέας εκμετάλλευσης καλωδιακής τηλεόρασης μπορεί να προσφέρει τόσο υπηρεσία ηλεκτρονικών επικοινωνιών, όπως τη διαβίβαση τηλεοπτικών σημάτων, όσο και υπηρεσίες που δεν καλύπτονται από την παρούσα οδηγία, όπως την εμπορία προσφοράς υπηρεσιών ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού περιεχομένου, και, συνεπώς, είναι δυνατόν να επιβληθούν πρόσθετες υποχρεώσεις στην επιχείρηση αυτή σε σχέση με τις δραστηριότητές της ως φορέας παροχής ή διανομέας περιεχομένου, σύμφωνα με διατάξεις πλην εκείνων που περιέχονται στην παρούσα οδηγία, με την επιφύλαξη του καταλόγου όρων που περιέχεται στο παράρτημα της παρούσας οδηγίας. (21) Όταν χορηγούν δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων, αριθμούς ή δικαιώματα εγκατάστασης ευκολιών, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να ενημερώνουν τις επιχειρήσεις στις οποίες χορηγούν τα δικαιώματα αυτά για τους σχετικούς όρους της γενικής άδειας. (22) Όταν η ζήτηση ραδιοσυχνοτήτων, σε συγκεκριμένη ζώνη, υπερβαίνει τις διαθέσιμες, θα πρέπει να ακολουθούνται προσήκουσες και διαφανείς διαδικασίες για την παραχώρηση των εν λόγω συχνοτήτων προκειμένου να αποφεύγονται διακρίσεις και να βελτιστοποιείται η χρήση των εν λόγω πόρων εν ανεπαρκεία. (23) Όταν θεσπίζουν κριτήρια για διαδικασίες ανταγωνιστικής ή συγκριτικής επιλογής, οι εθνικές κανονιστικές αρχές θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι τηρούνται οι στόχοι του άρθρου 8 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). Συνεπώς, δεν θα ήταν αντίθετο προς την παρούσα οδηγία εάν η εφαρμογή αντικειμενικών, αμερόληπτων και αναλογικών κριτηρίων επιλογής για την προαγωγή της ανάπτυξης του ανταγωνισμού, είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό ορισμένων επιχειρήσεων από μια διαδικασία ανταγωνιστικής ή συγκριτικής επιλογής, για μια συγκεκριμένη ραδιοσυχνότητα. (24) Όταν η εναρμονισμένη παραχώρηση ραδιοσυχνοτήτων σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις έχει συμφωνηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εφαρμόζουν αυστηρά τις εν λόγω συμφωνίες, όταν παραχωρούν δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων από το εθνικό πρόγραμμα χρήσης συχνοτήτων. (25) Οι φορείς παροχής δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών μπορούν, ενδεχομένως, να χρειάζονται επιβεβαίωση των δικαιωμάτων τους δυνάμει της γενικής άδειας όσον αφορά τη διασύνδεση και τα δικαιώματα διέλευσης, συγκεκριμένα για τη διευκόλυνση των διαπραγματεύσεων σε άλλα, περιφερειακά ή τοπικά, επίπεδα διακυβέρνησης ή με παρόχους υπηρεσιών σε άλλα κράτη μέλη. Για το σκοπό αυτό, οι εθνικές κανονιστικές αρχές θα πρέπει να παρέχουν δηλώσεις στις επιχειρήσεις είτε κατ' αίτησή τους είτε εναλλακτικά, ως αυτόματη απάντηση σε κοινοποίηση δυνάμει της γενικής άδειας. Οι δηλώσεις αυτές δεν θα πρέπει αφ' εαυτές να γεννούν δικαιώματα ούτε θα πρέπει τα τυχόν δικαιώματα δυνάμει της γενικής άδειας ή τα δικαιώματα χρήσης ή η άσκηση των δικαιωμάτων αυτών, να εξαρτώνται από τη δήλωση. (26) Όταν μια επιχείρηση διαπιστώνει ότι, η αίτησή της για παροχή δικαιώματος εγκατάστασης ευκολιών, δεν έχει διεκπεραιωθεί σύμφωνα με τις αρχές που ορίζονται στην οδηγία 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο), ή όταν η σχετική απόφαση καθυστερεί αναίτια, θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να προσφεύγει κατά της απόφασης αυτής ή της καθυστέρησης στη λήψη απόφασης, σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία. (27) Οι κυρώσεις για τη μη συμμόρφωση προς όρους δυνάμει της γενικής άδειας, θα πρέπει να είναι ανάλογες προς την παράβαση. Εκτός εξαιρετικών περιστάσεων, η αναστολή ή η αφαίρεση του δικαιώματος παροχής υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή του δικαιώματος χρήσης ραδιοσυχνοτήτων ή αριθμών, όταν μια επιχείρηση δεν συμμορφώνεται με έναν ή περισσότερους όρους δυνάμει της γενικής άδειας, δεν αποτελεί αναλογική κύρωση. Αυτό ισχύει με την επιφύλαξη επειγόντων μέτρων τα οποία ενδέχεται να απαιτηθεί να λάβουν οι αρμόδιες αρχές κρατών μελών, σε περίπτωση σοβαρής απειλής της δημόσιας τάξης, ασφάλειας ή υγείας ή οικονομικών ή επιχειρησιακών συμφερόντων άλλων επιχειρήσεων. Η παρούσα οδηγία θα πρέπει επίσης να ισχύει με την επιφύλαξη ενδεχόμενων απαιτήσεων μεταξύ επιχειρήσεων για αποζημίωση για ζημίες στα πλαίσια του εθνικού δικαίου. (28) Η επιβολή στους φορείς παροχής υπηρεσιών υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων και πληροφοριών, μπορεί να αποβεί επαχθής, τόσο για την επιχείρηση όσο και για την αρμόδια εθνική κανονιστική αρχή. Επομένως, οι εν λόγω υποχρεώσεις θα πρέπει να είναι αναλογικές, αντικειμενικά αιτιολογημένες και περιορισμένες στα απολύτως απαραίτητα. Δεν είναι απαραίτητο να απαιτείται συστηματική και τακτική απόδειξη της συμμόρφωσης με όλους τους όρους δυνάμει της γενικής άδειας ή τους όρους που συνοδεύουν τα δικαιώματα χρήσης. Οι επιχειρήσεις έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν τον σκοπό για τον οποίο θα χρησιμοποιηθούν οι πληροφορίες που παρέχουν. Η παροχή πληροφοριών δεν θα πρέπει να αποτελεί όρο για την είσοδο στην αγορά. Για στατιστικούς λόγους, ενδέχεται να απαιτείται κοινοποίηση από τους φορείς παροχής δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών υπηρεσιών, όταν παύουν τις δραστηριότητές τους. (29) Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να ισχύει με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών να παρέχουν κάθε απαραίτητη πληροφορία για την προάσπιση των κοινοτικών συμφερόντων στο πλαίσιο των διεθνών συμφωνιών. Η παρούσα οδηγία θα πρέπει επίσης να ισχύει με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων δυνάμει νομοθεσίας, η οποία δεν αφορά ειδικά τον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, όπως το δίκαιο του ανταγωνισμού. (30) Είναι δυνατόν να επιβάλλονται διοικητικές επιβαρύνσεις σε παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών για τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της εθνικής κανονιστικής αρχής όσον αφορά τη διαχείριση του συστήματος αδειοδότησης και για τη χορήγηση δικαιωμάτων χρήσης. Αυτές οι επιβαρύνσεις θα πρέπει να περιορίζονται στην κάλυψη των πραγματικών διοικητικών δαπανών για τις εν λόγω δραστηριότητες. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να υπάρχει διαφάνεια όσον αφορά τα έσοδα και τις δαπάνες των εθνικών κανονιστικών αρχών με την υποβολή ετήσιων εκθέσεων σχετικά με το συνολικό ποσό των επιβαρύνσεων που συγκεντρώνονται και των πραγματοποιηθεισών διοικητικών δαπανών. Αυτό θα επιτρέπει στις επιχειρήσεις να επαληθεύουν εάν οι διοικητικές δαπάνες και οι επιβαρύνσεις είναι ισορροπημένες. (31) Τα συστήματα διοικητικών επιβαρύνσεων δεν θα πρέπει να στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό ούτε να εμποδίζουν την είσοδο στην αγορά. Με ένα σύστημα γενικών αδειών, δεν θα είναι πλέον δυνατόν να κατανέμονται διοικητικές δαπάνες και, συνεπώς, επιβαρύνσεις σε επιμέρους επιχειρήσεις, παρά μόνον για τη χορήγηση δικαιώματος χρήσης αριθμών, ραδιοσυχνοτήτων και δικαιωμάτων εγκατάστασης ευκολιών. Οι τυχόν εφαρμοστέες διοικητικές επιβαρύνσεις θα πρέπει να είναι σύμφωνες προς τις αρχές του συστήματος γενικών αδειών. Αντί αυτών των κριτηρίων κατανομής των επιβαρύνσεων, μια δίκαιη, απλή και διαφανής εναλλακτική μέθοδος θα μπορούσε να είναι, π.χ., μια κλείδα κατανομής βάσει του κύκλου εργασιών. Όταν οι διοικητικές επιβαρύνσεις είναι πολύ χαμηλές, ένα κατάλληλο σύστημα θα ήταν οι κατ' αποκοπήν επιβαρύνσεις ή συνδυασμός κατ' αποκοπή επιβαρύνσεων με ένα στοιχείο βασιζόμενο στον κύκλο εργασιών. (32) Εκτός από τις διοικητικές επιβαρύνσεις, είναι δυνατόν να επιβάλλονται τέλη χρήσης για χρήση ραδιοσυχνοτήτων και αριθμών, ως μέσο για τη διασφάλιση της βέλτιστης χρήσης των εν λόγω πόρων. Τα εν λόγω τέλη δεν θα πρέπει να παρεμποδίζουν την ανάπτυξη καινοτόμων υπηρεσιών και ανταγωνισμού στην αγορά. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται με την επιφύλαξη του σκοπού για τον οποίον χρησιμοποιούνται τα τέλη για δικαιώματα χρήσης. Τα τέλη αυτά μπορούν, π.χ., να χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων των εθνικών κανονιστικών αρχών, οι οποίες δεν μπορούν να καλύπτονται από διοικητικές επιβαρύνσεις. Στις περιπτώσεις που, μέσω διαδικασιών ανταγωνιστικής ή συγκριτικής επιλογής, τα τέλη για τη χρήση ραδιοσυχνοτήτων συνίστανται, εν όλω ή εν μέρει, σε κατ' αποκοπήν ποσό, οι ρυθμίσεις πληρωμής θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η επιβολή των τελών αυτών δεν οδηγεί, στην πράξη, σε επιλογή βασιζόμενη σε κριτήρια άσχετα με τον στόχο της εξασφάλισης της βέλτιστης χρήσης των ραδιοσυχνοτήτων. Η Επιτροπή μπορεί να δημοσιεύει, σε τακτική βάση, συγκριτικές μελέτες σχετικά με τις βέλτιστες πρακτικές της παραχώρησης ραδιοσυχνοτήτων, αριθμοδότησης ή χορήγησης δικαιωμάτων διέλευσης. (33) Όταν αυτό αιτιολογείται αντικειμενικά, τα κράτη μέλη μπορεί ενδεχομένως να πρέπει να τροποποιούν δικαιώματα, όρους, διαδικασίες, επιβαρύνσεις και τέλη, σχετικά με γενικές άδειες και δικαιώματα χρήσης. Οι εν λόγω τροποποιήσεις θα πρέπει να κοινοποιούνται εγκαίρως και με τον προσήκοντα τρόπο σε όλους τους ενδιαφερόμενους, δίδοντας τους την κατάλληλη ευκαιρία να εκφράσουν τις απόψεις τους σχετικά με αυτές τις τροποποιήσεις. (34) Βάσει του στόχου της διαφάνειας, οι πάροχοι υπηρεσιών, οι καταναλωτές και άλλοι ενδιαφερόμενοι πρέπει να έχουν ευχερή πρόσβαση σε όλες τις πληροφορίες που αφορούν δικαιώματα, όρους, διαδικασίες, επιβαρύνσεις, τέλη και αποφάσεις σχετικά με την παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων και αριθμών, δικαιωμάτων εγκατάστασης ευκολιών καθώς και σχετικά με εθνικά προγράμματα χρήσης συχνοτήτων και εθνικά σχέδια αριθμοδότησης. Οι εθνικές κανονιστικές αρχές έχουν το σημαντικό καθήκον να παρέχουν και να ενημερώνουν τις εν λόγω πληροφορίες. Σε περίπτωση που άλλα επίπεδα διοίκησης διαχειρίζονται τα εν λόγω δικαιώματα, οι εθνικές κανονιστικές αρχές θα πρέπει να προσπαθούν να δημιουργούν ένα εύχρηστο μέσο πρόσβασης στις πληροφορίες που αφορούν αυτά τα δικαιώματα. (35) Η ορθή λειτουργία της ενιαίας αγοράς με βάση τα εθνικά καθεστώτα αδειοδότησης, δυνάμει της παρούσας οδηγίας, θα πρέπει να παρακολουθείται από την Επιτροπή. (36) Για να προκύψει μια και μοναδική ημερομηνία εφαρμογής όλων των στοιχείων του νέου κανονιστικού πλαισίου για τον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, η διαδικασία μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο επιβάλλεται να πραγματοποιηθεί εκ παραλλήλου με την ευθυγράμμιση των υφισταμένων αδειών προς τους νέους κανόνες. Πάντως, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, κατά τις οποίες η αντικατάσταση των αδειών που υφίστανται κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας, από τη γενική άδεια και τα ατομικά δικαιώματα χρήσης σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, θα οδηγούσε σε αύξηση των υποχρεώσεων των φορέων παροχής υπηρεσιών που λειτουργούν σύμφωνα με την υφιστάμενη αδειοδότηση ή σε περιορισμό των δικαιωμάτων τους, τα κράτη μέλη δύνανται να ωφελούνται ενός πρόσθετου διαστήματος 9 μηνών μετά την ημερομηνία εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, για την ευθυγράμμιση των αδειών, εκτός εάν τούτο έχει αρνητικές επιπτώσεις στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις άλλων επιχειρήσεων. (37) Είναι δυνατόν να συντρέχουν περιστάσεις κατά τις οποίες η κατάργηση ενός όρου αδείας σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, θα δημιουργούσε σοβαρές δυσκολίες για μία ή για περισσότερες επιχειρήσεις που ωφελούνταν από τον όρο αυτόν. Στις περιπτώσεις αυτές, μπορεί να παραχωρούνται περαιτέρω μεταβατικές ρυθμίσεις από την Επιτροπή, κατόπιν αιτήματος κράτους μέλους. (38) Δεδομένου ότι οι στόχοι της προβλεπόμενης δράσης, ήτοι η εναρμόνιση και η απλοποίηση των κανόνων και των όρων που διέπουν την αδειοδότηση δικτύων και υπηρεσιών, είναι αδύνατον να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και δύνανται, συνεπώς, λόγω των διαστάσεων ή των αποτελεσμάτων της προβλεπόμενης δράσης να επιτευχθούν καλλίτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η οποία εκτίθεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, η οποία εκτίθεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη των στόχων αυτών, ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ: Άρθρο 1 Στόχος και πεδίο εφαρμογής 1. Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι η υλοποίηση της εσωτερικής αγοράς δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, μέσω της εναρμόνισης και της απλούστευσης των κανόνων και όρων αδειοδότησης, προκειμένου να διευκολύνεται η παροχή τους σε ολόκληρη την Κοινότητα. 2. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται στις άδειες για την παροχή δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Άρθρο 2 Ορισμοί 1. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, εφαρμόζονται οι ορισμοί που περιέχονται στο άρθρο 2 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). 2. Εφαρμόζονται επίσης οι ακόλουθοι ορισμοί: α) "Γενική άδεια": νομικό πλαίσιο που θεσπίζεται από τα κράτη μέλη και εξασφαλίζει δικαιώματα για την παροχή δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών υπηρεσιών και θεσπίζει ειδικές υποχρεώσεις ανά τομέα που είναι δυνατόν να εφαρμόζονται σε όλους ή συγκεκριμένους τύπους δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών υπηρεσιών, σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. β) "Επιβλαβείς παρεμβολές": οι παρεμβολές οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο τη λειτουργία υπηρεσίας ραδιοπλοήγησης ή άλλων υπηρεσιών ασφαλείας ή οι οποίες, καθ' οιονδήποτε τρόπο, υποβαθμίζουν σοβαρά, εμποδίζουν ή επανειλημμένα διακόπτουν μια ραδιοεπικοινωνιακή υπηρεσία που λειτουργεί σύμφωνα με τους εφαρμοστέους κοινοτικούς ή εθνικούς κανονισμούς. Άρθρο 3 Γενική άδεια δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών 1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την ελευθερία παροχής δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, με την επιφύλαξη των όρων που θέτει η παρούσα οδηγία. Προς το σκοπό αυτόν, τα κράτη μέλη δεν εμποδίζουν μια επιχείρηση να παρέχει δίκτυα ή υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, εκτός εάν τούτο είναι απαραίτητο για τους λόγους που εκτίθενται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 της συνθήκης. 2. Η παροχή δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών ή η παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών επιτρέπεται, με την επιφύλαξη των ειδικών υποχρεώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 ή των δικαιωμάτων χρήσης που αναφέρονται στο άρθρο 5, μόνον έπειτα από χορήγηση γενικής άδειας. Είναι δυνατόν να απαιτηθεί από την ενδιαφερόμενη επιχείρηση η υποβολή κοινοποίησης, αλλά δεν προϋποτίθεται η έκδοση ρητής απόφασης ή άλλης διοικητικής πράξης από την εθνική κανονιστική αρχή, πριν από την άσκηση των εκ της αδείας δικαιωμάτων. Μετά την κοινοποίηση, εφόσον απαιτείται, μια επιχείρηση δύναται να εκκινήσει δραστηριότητα, ενδεχομένως με την επιφύλαξη των άρθρων 5, 6 και 7 σχετικά με τα δικαιώματα χρήσης. 3. Η κοινοποίηση η οποία αναφέρεται στην παράγραφο 2 περιορίζεται στην απλή υποβολή δήλωσης νομικού ή φυσικού προσώπου προς την εθνική κανονιστική αρχή, με την οποία γνωστοποιεί την πρόθεσή του να αρχίσει να παρέχει υπηρεσίες ή δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, και στην υποβολή των ελάχιστων πληροφοριών οι οποίες απαιτούνται ώστε η εθνική κανονιστική αρχή να έχει τη δυνατότητα τήρησης μητρώου ή καταλόγου φορέων παροχής δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Οι εν λόγω πληροφορίες πρέπει να περιορίζονται σε ό,τι είναι απαραίτητο για τον προσδιορισμό του φορέα παροχής, όπως οι αριθμοί μητρώου των επιχειρήσεων, και των προσώπων επαφής του φορέα παροχής, τη διεύθυνση του φορέα παροχής, τη σύντομη περιγραφή του δικτύου ή της υπηρεσίας και την προβλεπόμενη ημερομηνία έναρξης της δραστηριότητας. Άρθρο 4 Στοιχειώδης κατάλογος δικαιωμάτων που προκύπτουν από τη γενική άδεια 1. Οι επιχειρήσεις με άδεια δυνάμει του άρθρου 3, έχουν το δικαίωμα: α) να παρέχουν δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών· β) να εξετάζεται η αίτησή τους για τα απαιτούμενα δικαιώματα εγκατάστασης ευκολιών σύμφωνα με το άρθρο 11 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). 2. Όταν οι επιχειρήσεις αυτές παρέχουν δίκτυα ή υπηρεσίες ηλεκτρονικών υπηρεσιών στο κοινό, η γενική άδεια τους δίδει επίσης το δικαίωμα: α) να διαπραγματεύονται διασύνδεση με, και, ενδεχομένως, να αποκτούν, πρόσβαση προς ή διασύνδεση με άλλους φορείς παροχής διαθέσιμων στο κοινό δικτύων και υπηρεσιών επικοινωνιών, που καλύπτονται από γενική άδεια, οπουδήποτε εντός της Κοινότητας, υπό τους όρους και σύμφωνα με την οδηγία 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση)· β) να έχουν την ευκαιρία να τους ανατίθεται η παροχή διάφορων στοιχείων καθολικής υπηρεσίας και/ή να καλύπτουν διάφορα τμήματα της εθνικής επικράτειας, σύμφωνα με την οδηγία 2002/22/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Μαρτίου 2002, για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών υπηρεσιών (οδηγία για την καθολική υπηρεσία)(8). Άρθρο 5 Δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων και αριθμών 1. Όταν είναι δυνατόν, ιδίως όπου είναι αμελητέος ο κίνδυνος επιβλαβών παρεμβολών, τα κράτη μέλη δεν εξαρτούν τη χρήση ραδιοσυχνοτήτων από τη χορήγηση ατομικών δικαιωμάτων χρήσης, αλλά συμπεριλαμβάνουν στη γενική άδεια τους όρους για τη χρήση των εν λόγω ραδιοσυχνοτήτων. 2. Όταν είναι απαραίτητη η χορήγηση ατομικών δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων και αριθμών, τα κράτη μέλη χορηγούν τα δικαιώματα αυτά, κατόπιν αιτήματος, σε κάθε επιχείρηση που παρέχει ή χρησιμοποιεί δίκτυα ή υπηρεσίες βάσει γενικής άδειας, με την επιφύλαξη των άρθρων 6 και 7 και του άρθρου 11, παράγραφος 1 στοιχείο γ) της παρούσας οδηγίας και των άλλων κανόνων που διασφαλίζουν την αποδοτική χρήση των εν λόγω πόρων σύμφωνα με την οδηγία 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). Με την επιφύλαξη των ειδικών κριτηρίων και διαδικασιών που θεσπίζουν τα κράτη μέλη για να παρέχουν δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων σε φορείς παροχής υπηρεσιών περιεχομένου ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών, προκειμένου να επιδιώξουν στόχους γενικού συμφέροντος σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, τα εν λόγω δικαιώματα χρήσης παρέχονται μέσω ανοικτών, διαφανών και αμερόληπτων διαδικασιών. Τα κράτη μέλη, όταν παρέχουν δικαιώματα χρήσης, καθορίζουν εάν τα εν λόγω δικαιώματα μπορούν να μεταβιβάζονται με πρωτοβουλία του κατόχου τους και υπό ποιους όρους, στην περίπτωση των ραδιοσυχνοτήτων, σύμφωνα με το άρθρο 9 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). Όταν τα κράτη μέλη χορηγούν δικαιώματα χρήσης για περιορισμένη χρονική περίοδο, η διάρκειά της είναι η ενδεδειγμένη για την εκάστοτε υπηρεσία. 3. Οι αποφάσεις για τα δικαιώματα χρήσης λαμβάνονται, ανακοινώνονται και δημοσιοποιούνται, το συντομότερο δυνατό, μετά την παραλαβή της πλήρους αίτησης από την εθνική κανονιστική αρχή και εντός τριών εβδομάδων στην περίπτωση των αριθμών που έχουν χορηγηθεί για συγκεκριμένους σκοπούς, στο πλαίσιο του εθνικού σχεδίου αριθμοδότησης, και εντός έξι εβδομάδων στην περίπτωση των ραδιοσυχνοτήτων που έχουν χορηγηθεί για συγκεκριμένους σκοπούς, στο πλαίσιο του εθνικού προγράμματος συχνοτήτων. Η εν λόγω τελευταία προθεσμία ισχύει με την επιφύλαξη ισχυουσών διεθνών συμφωνιών που αφορούν τη χρήση των ραδιοσυχνοτήτων ή των τροχιακών θέσεων. 4. Όταν αποφασίζεται, μετά από διαβούλευση με τους ενδιαφερομένους, σύμφωνα με το άρθρο 6, της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο), ότι τα δικαιώματα χρήσης αριθμών εξαιρετικής οικονομικής αξίας πρέπει να παρασχεθούν με διαδικασίες ανταγωνιστικής ή συγκριτικής επιλογής, τα κράτη μέλη μπορούν να παρατείνουν την ανώτατη περίοδο των τριών εβδομάδων κατά τρεις εβδομάδες το πολύ. Για τις διαδικασίες ανταγωνιστικής ή συγκριτικής επιλογής για τις ραδιοσυχνότητες, εφαρμόζεται το άρθρο 7. 5. Τα κράτη μέλη δεν περιορίζουν τον αριθμό των προς παροχή δικαιωμάτων χρήσης, εκτός εάν τούτο είναι απαραίτητο για τη διασφάλιση της αποδοτικής χρήσης των ραδιοσυχνοτήτων σύμφωνα με το άρθρο 7. Άρθρο 6 Όροι που συνοδεύουν τη γενική άδεια και τα δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων και αριθμών, και ειδικές υποχρεώσεις 1. Η γενική άδεια για την παροχή δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών καθώς και τα δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων και τα δικαιώματα χρήσης αριθμών, μπορούν να υπόκεινται μόνο στους όρους που απαριθμούνται στα μέρη Α, Β και Γ του Παραρτήματος. Οι εν λόγω όροι αιτιολογούνται αντικειμενικά σε σχέση με το εκάστοτε δίκτυο ή υπηρεσία και είναι αμερόληπτοι, αναλογικοί και διαφανείς. 2. Οι ειδικές υποχρεώσεις οι οποίες ενδεχομένως επιβάλλονται στους φορείς παροχής δικτύων και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφοι 1 και 2, και των άρθρων 6 και 8 της οδηγίας 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση) και των άρθρων 16, 17, 18 και 19 της οδηγίας 2002/22/ΕΚ (οδηγία για την καθολική υπηρεσία) ή στους εντεταλμένους να παρέχουν καθολική υπηρεσία βάσει της εν λόγω οδηγίας, είναι νομικά διακριτές από τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις βάσει της γενικής άδειας. Για να επιτυγχάνεται διαφάνεια για τις επιχειρήσεις, τα κριτήρια και οι διαδικασίες για την επιβολή των εν λόγω ειδικών υποχρεώσεων σε επιμέρους επιχειρήσεις, αναφέρονται στη γενική άδεια. 3. Η γενική άδεια περιλαμβάνει μόνον ειδικούς για τον εν λόγω τομέα όρους, οι οποίοι ορίζονται στο μέρος A του παραρτήματος και δεν επαναλαμβάνει όρους που ισχύουν για τις επιχειρήσεις βάσει άλλης εθνικής νομοθεσίας. 4. Τα κράτη μέλη δεν επαναλαμβάνουν τους όρους της γενικής άδειας, όταν παρέχουν το δικαίωμα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων ή αριθμών. Άρθρο 7 Διαδικασία για τον περιορισμό του αριθμού των προς παροχή δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων 1. Στην περίπτωση που ένα κράτος μέλος εξετάζει εάν πρέπει να περιορίσει τον αριθμό των προς παροχή δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων, μεταξύ άλλων: α) αποδίδει τη δέουσα σημασία στην ανάγκη μεγιστοποίησης των οφελών για τους χρήστες και στη διευκόλυνση της ανάπτυξης ανταγωνισμού· β) παρέχει σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των χρηστών και των καταναλωτών, την ευκαιρία να διατυπώνουν τις απόψεις τους σχετικά με οποιονδήποτε περιορισμό, σύμφωνα με το άρθρο 6, της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο)· γ) δημοσιεύει οποιαδήποτε απόφασή του να περιορίσει τη χορήγηση δικαιωμάτων χρήσης, δηλώνοντας τους σχετικούς λόγους· δ) αφού καθορίσει τη διαδικασία, απευθύνει πρόσκληση υποβολής αιτήσεων για δικαιώματα χρήσης και ε) επανεξετάζει τον περιορισμό σε εύλογα χρονικά διαστήματα ή κατόπιν εύλογου αιτήματος των θιγόμενων επιχειρήσεων. 2. Εάν ένα κράτος μέλος συμπεράνει ότι μπορούν να χορηγηθούν περαιτέρω δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων, προβαίνει σε δημοσίευση του σχετικού συμπεράσματος και απευθύνει πρόσκληση υποβολής αιτήσεων για τα εν λόγω δικαιώματα. 3. Εάν απαιτείται περιορισμός της παροχής δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων, τα κράτη μέλη παρέχουν τα εν λόγω δικαιώματα βάσει αντικειμενικών, διαφανών, αμερόληπτων, και αναλογικών κριτηρίων επιλογής. Τα κριτήρια επιλογής πρέπει να αποδίδουν τη δέουσα σημασία στην υλοποίηση των στόχων του άρθρου 8 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). 4. Εάν χρησιμοποιούνται διαδικασίες συγκριτικής ή ανταγωνιστικής επιλογής, τα κράτη μέλη μπορούν να παρατείνουν τη μέγιστη περίοδο των έξι εβδομάδων που αναφέρεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3, για το χρονικό διάστημα που κρίνεται απαραίτητο προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι εν λόγω διαδικασίες είναι δίκαιες, εύλογες, ανοικτές και διαφανείς για όλους τους ενδιαφερόμενους, αλλά όχι περισσότερο από οκτώ μήνες. Οι εν λόγω προθεσμίες ισχύουν με την επιφύλαξη των ισχυουσών διεθνών συμφωνιών, που αφορούν τη χρήση ραδιοσυχνοτήτων και τον συντονισμό των δορυφόρων. 5. Το παρόν άρθρο ισχύει υπό την επιφύλαξη της μεταβίβασης δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων, σύμφωνα με το άρθρο 9 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). Άρθρο 8 Εναρμονισμένη παραχώρηση ραδιοσυχνοτήτων Εάν έχει εναρμονισθεί η χρήση ραδιοσυχνοτήτων, έχουν συμφωνηθεί όροι και διαδικασίες πρόσβασης και έχουν επιλεγεί οι επιχειρήσεις στις οποίες παραχωρούνται οι ραδιοσυχνότητες σύμφωνα με διεθνείς συμφωνίες και κοινοτικούς κανόνες, τα κράτη μέλη παρέχουν το δικαίωμα χρήσης των εν λόγω ραδιοσυχνοτήτων σύμφωνα με αυτά. Υπό την προϋπόθεση ότι, όλοι οι εθνικοί όροι που συνοδεύουν το δικαίωμα χρήσης των συγκεκριμένων ραδιοσυχνοτήτων έχουν τηρηθεί στην περίπτωση κοινής διαδικασίας επιλογής, τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν περαιτέρω όρους, πρόσθετα κριτήρια ή διαδικασίες που θα μπορούσαν να περιορίσουν, να τροποποιήσουν ή να καθυστερήσουν την ορθή εφαρμογή της από κοινού παραχώρησης των ραδιοσυχνοτήτων αυτών. Άρθρο 9 Δηλώσεις για τη διευκόλυνση της άσκησης των δικαιωμάτων εγκατάστασης ευκολιών και των δικαιωμάτων διασύνδεσης Κατόπιν αιτήματος επιχείρησης, οι εθνικές κανονιστικές αρχές εκδίδουν, εντός μιας εβδομάδας, τυποποιημένες δηλώσεις με τις οποίες επιβεβαιώνεται, ανάλογα με την περίπτωση, ότι η επιχείρηση έχει υποβάλει κοινοποίηση σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 2, και στις οποίες διευκρινίζονται οι συνθήκες υπό τις οποίες οποιαδήποτε επιχείρηση που παρέχει δίκτυα ή υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, σύμφωνα με τη γενική άδεια, δικαιούται να υποβάλλει αίτηση παροχής δικαιωμάτων εγκατάστασης ευκολιών, να διαπραγματεύεται πρόσβαση, και/ή να αποκτά πρόσβαση ή διασύνδεση, προκειμένου να διευκολύνεται η άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων, π.χ., σε άλλα επίπεδα διακυβέρνησης ή σε σχέση με άλλες επιχειρήσεις. Κατά περίπτωση, τέτοιες δηλώσεις μπορούν να εκδίδονται επίσης ως αυτόματη απάντηση κατόπιν της κοινοποίησης, που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2. Άρθρο 10 Συμμόρφωση προς τους όρους της γενικής άδειας ή των δικαιωμάτων χρήσης και προς τις ειδικές υποχρεώσεις 1. Οι εθνικές κανονιστικές αρχές δύνανται να ζητούν από τις επιχειρήσεις που παρέχουν δίκτυα ή υπηρεσίες ηλεκτρονικών υπηρεσιών τα οποία καλύπτονται από τη γενική άδεια ή/και απολαύουν δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων ή αριθμών, να παρέχουν τις πληροφορίες που απαιτούνται για τον έλεγχο της συμμόρφωσης προς τους όρους της γενικής άδειας ή των δικαιωμάτων χρήσης ή προς τις ειδικές υποχρεώσεις, που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2, σύμφωνα με το άρθρο 11. 2. Εάν η εθνική κανονιστική αρχή διαπιστώσει ότι, η επιχείρηση δεν τηρεί έναν ή περισσότερους όρους της γενικής άδειας, των δικαιωμάτων χρήσης ή τις ειδικές υποχρεώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2, κοινοποιεί στην επιχείρηση την εν λόγω διαπίστωση και παρέχει στην επιχείρηση εύλογη ευκαιρία να εκθέσει τις απόψεις της ή να αποκαταστήσει τη νομιμότητα εντός: - ενός μηνός από την κοινοποίηση, ή - συντομότερης προθεσμίας ως προς την οποία συμφωνεί η επιχείρηση ή την οποία ορίζει η εθνική κανονιστική αρχή σε περίπτωση επανειλημμένων παραβάσεων, ή - μεγαλύτερης προθεσμίας που αποφασίζεται από την εθνική κανονιστική αρχή. 3. Εάν η αφορώμενη επιχείρηση δεν συμμορφωθεί εντός της προθεσμίας που αναφέρεται στην παράγραφο 2, η αρμόδια εθνική κανονιστική αρχή λαμβάνει κατάλληλα και αναλογικά μέτρα προκειμένου να εξασφαλίσει τη συμμόρφωση. Εν προκειμένω, τα κράτη μέλη μπορούν να εξουσιοδοτούν τις αρμόδιες αρχές να επιβάλλουν οικονομικές κυρώσεις, ανάλογα με την περίπτωση. Τα μέτρα και οι λόγοι στους οποίους βασίζονται, ανακοινώνονται στην ενδιαφερόμενη επιχείρηση, εντός μιας εβδομάδας από τη θέσπισή τους, και προβλέπουν εύλογο χρονικό διάστημα για τη συμμόρφωση της επιχείρησης προς το μέτρο. 4. Παρά τις παραγράφους 2 και 3, τα κράτη μέλη μπορούν να εξουσιοδοτούν την αρμόδια αρχή να επιβάλλει οικονομικές κυρώσεις, ανάλογα με την περίπτωση, στις επιχειρήσεις που δεν παρέχουν πληροφορίες σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που επιβάλλει το άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχεία α) ή β) της παρούσας οδηγίας ή το άρθρο 9 της οδηγίας 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση), εντός εύλογου χρονικού διαστήματος που ορίζεται από την εθνική κανονιστική αρχή. 5. Σε περιπτώσεις σοβαρών και επανειλημμένων παραβάσεων των όρων της γενικής άδειας, των δικαιωμάτων χρήσης ή των ειδικών υποχρεώσεων, που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2, εάν τα μέτρα με στόχο τη διασφάλιση της συμμόρφωσης, που αναφέρονται στην παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου, δεν φέρουν αποτέλεσμα, οι εθνικές κανονιστικές αρχές μπορούν να εμποδίζουν την περαιτέρω παροχή δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών από μια επιχείρηση ή να αναστέλλουν ή να αποσύρουν τα δικαιώματα χρήσης. 6. Ανεξάρτητα από τις παραγράφους 2, 3 και 5 του παρόντος άρθρου, εάν η αρμόδια αρχή έχει αποδείξεις ότι η παράβαση των όρων της γενικής άδειας, των δικαιωμάτων χρήσης ή των ειδικών υποχρεώσεων, που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2, συνιστά άμεση και σοβαρή απειλή για τη δημόσια ασφάλεια, τη δημόσια τάξη ή τη δημόσια υγεία ή δημιουργεί σοβαρά οικονομικά ή λειτουργικά προβλήματα σε άλλους φορείς παροχής ή χρήστες δικτύων ή υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, μπορεί να λαμβάνει έκτακτα ενδιάμεσα μέτρα προς αντιμετώπιση της κατάστασης, πριν ληφθεί τελική απόφαση. Στην ενδιαφερόμενη επιχείρηση παρέχεται εν συνεχεία εύλογη δυνατότητα να εκθέσει την άποψή της και να προτείνει μέτρα αποκατάστασης. Ανάλογα με την περίπτωση, η αρμόδια αρχή μπορεί να επιβεβαιώνει τα ενδιάμεσα μέτρα. 7. Οι επιχειρήσεις έχουν δικαίωμα να προσφεύγουν κατά των μέτρων που λαμβάνονται δυνάμει του παρόντος άρθρου, με τη διαδικασία του άρθρου 4 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). Άρθρο 11 Απαιτούμενες πληροφορίες βάσει της γενικής άδειας, για τα δικαιώματα χρήσης και για τις ειδικές υποχρεώσεις 1. Με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων υποβολής πληροφοριών και εκθέσεων βάσει εθνικής νομοθεσίας πλην της σχετικής με τη γενική άδεια, οι εθνικές κανονιστικές αρχές μπορούν να απαιτούν από τις επιχειρήσεις να παρέχουν μόνον πληροφορίες δυνάμει της γενικής άδειας, για δικαιώματα χρήσης ή για τις ειδικές υποχρεώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2, οι οποίες δικαιολογούνται αναλογικά και αντικειμενικά για τα εξής: α) το συστηματικό ή κατά περίπτωση έλεγχο της συμμόρφωσης με τους όρους 1 και 2 του μέρους Α, με τον όρο 6 του μέρους Β και με τον όρο 7 του μέρους Γ του παραρτήματος και της συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2· β) τον κατά περίπτωση έλεγχο της συμμόρφωσης με όρους όπως καθορίζονται στο παράρτημα, σε περίπτωση κατάθεσης μιας καταγγελίας ή όταν η εθνική κανονιστική αρχή έχει άλλους λόγους να αμφισβητεί τη συμμόρφωση με έναν όρο ή σε περίπτωση που η εθνική κανονιστική αρχή διεξάγει αυτοβούλως έρευνα· γ) τις διαδικασίες και την αξιολόγηση αιτήσεων για τη χορήγηση δικαιωμάτων χρήσης· δ) τη δημοσίευση συγκριτικών επισκοπήσεων της ποιότητας και της τιμής των υπηρεσιών προς όφελος των καταναλωτών· ε) σαφώς καθορισμένους στατιστικούς σκοπούς· στ) την ανάλυση της αγοράς για τους σκοπούς της οδηγίας 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση) ή της οδηγίας 2002/22/ΕΚ (οδηγία για την καθολική υπηρεσία). Οι πληροφορίες που αναφέρονται στα σημεία α), β), δ), ε) και στ) του πρώτου εδαφίου, δεν μπορούν να απαιτούνται εκ των προτέρων ή ως όρος για την είσοδο στην αγορά. 2. Όταν οι εθνικές κανονιστικές αρχές απαιτούν από τις επιχειρήσεις να παρέχουν πληροφορίες, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, τις ενημερώνουν σχετικά με τον ειδικό σκοπό για τον οποίο θα χρησιμοποιηθούν οι εν λόγω πληροφορίες. Άρθρο 12 Διοικητικές επιβαρύνσεις 1. Κάθε διοικητική επιβάρυνση που επιβάλλεται στις επιχειρήσεις οι οποίες παρέχουν δίκτυο ή υπηρεσία βάσει γενικής άδειας ή στις οποίες έχει χορηγηθεί δικαίωμα χρήσης: α) συνολικά, καλύπτει μόνον τις διοικητικές δαπάνες που θα προκύψουν από τη διαχείριση, τον έλεγχο και την επιβολή του συστήματος γενικών αδειών και των δικαιωμάτων χρήσης και των ειδικών υποχρεώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2, οι οποίες μπορούν να περιλαμβάνουν δαπάνες για διεθνή συνεργασία, εναρμόνιση και τυποποίηση, ανάλυση αγοράς, παρακολούθηση της συμμόρφωσης και άλλους ελέγχους της αγοράς, καθώς και κανονιστικές εργασίες που περιλαμβάνουν την εκπόνηση και την επιβολή παράγωγου δικαίου και διοικητικών αποφάσεων, όπως αποφάσεων για την πρόσβαση και τη διασύνδεση και β) επιβάλλεται στις επιμέρους επιχειρήσεις κατά αντικειμενικό, διαφανή και αναλογικό τρόπο, ώστε να ελαχιστοποιούνται οι πρόσθετες διοικητικές δαπάνες και οι συναφείς δαπάνες. 2. Όταν οι εθνικές κανονιστικές αρχές επιβάλλουν διοικητικές επιβαρύνσεις, δημοσιεύουν ετήσια ανασκόπηση των διοικητικών δαπανών τους και του συνολικού ποσού των επιβαρύνσεων που συγκεντρώνονται. Ανάλογα με τη διαφορά μεταξύ του συνολικού ποσού των επιβαρύνσεων και των διοικητικών δαπανών, γίνονται κατάλληλες αναπροσαρμογές. Άρθρο 13 Τέλη για δικαιώματα χρήσης και δικαιώματα εγκατάστασης διευκολύνσεων Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέπουν στην αρμόδια αρχή να επιβάλει τέλη για δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων ή αριθμών ή δικαιώματα εγκατάστασης διευκολύνσεων υπεράνω ή υποκάτω, δημοσίου ή ιδιωτικού ακινήτου, τα οποία αντανακλούν την ανάγκη διασφάλισης της βέλτιστης χρήσης των πόρων αυτών. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα εν λόγω τέλη είναι αντικειμενικά, διαφανή, αμερόληπτα και αναλογικά προς τον επιδιωκόμενο σκοπό και λαμβάνουν υπόψη τους στόχους του άρθρου 8 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). Άρθρο 14 Τροποποίηση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων 1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, τα δικαιώματα, οι όροι και οι διαδικασίες που αφορούν γενικές άδειες και δικαιώματα χρήσης ή δικαιώματα εγκατάστασης ευκολιών, μπορούν να τροποποιούνται μόνο σε αντικειμενικά αιτιολογημένες περιπτώσεις και με αναλογικό τρόπο. Η πρόθεση της διενέργειας των σχετικών τροποποιήσεων γνωστοποιείται καταλλήλως και παρέχεται στους ενδιαφερομένους, συμπεριλαμβανομένων των χρηστών και των καταναλωτών, επαρκές χρονικό διάστημα, το οποίο, εκτός εκτάκτων περιπτώσεων, είναι τουλάχιστον τεσσάρων εβδομάδων, για να μπορέσουν να διατυπώσουν τις απόψεις τους επί των προτεινόμενων τροποποιήσεων. 2. Τα κράτη μέλη δεν περιορίζουν ούτε αίρουν δικαιώματα εγκατάστασης ευκολιών πριν από τη λήξη του διαστήματος για το οποίο αυτά έχουν χορηγηθεί, εκτός αιτιολογημένων περιπτώσεων και, όπου αυτό τυγχάνει εφαρμογής, σύμφωνα με τις σχετικές εθνικές διατάξεις όσον αφορά την παροχή αντισταθμιστικού ανταλλάγματος λόγω ανάκλησης δικαιώματος. Άρθρο 15 Δημοσίευση πληροφοριών 1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, όλες οι συναφείς πληροφορίες για δικαιώματα, όρους, διαδικασίες, επιβαρύνσεις, τέλη και αποφάσεις που αφορούν γενικές άδειες και δικαιώματα χρήσης, δημοσιεύονται και ενημερώνονται με προσήκοντα τρόπο, ώστε οι εν λόγω πληροφορίες να είναι ευχερώς προσιτές σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέλη. 2. Όταν οι πληροφορίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 τηρούνται από διάφορες βαθμίδες της διοίκησης, ιδίως οι πληροφορίες που αφορούν τις διαδικασίες και τους όρους για δικαιώματα εγκατάστασης ευκολιών, η εθνική κανονιστική αρχή καταβάλλει κάθε εύλογη προσπάθεια, λαμβάνοντας υπόψη το σχετικό κόστος, για την εκπόνηση εύχρηστης σύνοψης όλων αυτών των πληροφοριών, καθώς και πληροφοριών σχετικά με τις εκάστοτε αρμόδιες βαθμίδες της διοίκησης και τις υπεύθυνες αρχές, προκειμένου να διευκολύνεται η υποβολή αιτήσεων δικαιωμάτων εγκατάστασης ευκολιών. Άρθρο 16 Διαδικασίες επανεξέτασης Η Επιτροπή επανεξετάζει τακτικά τη λειτουργία των εθνικών συστημάτων αδειοδότησης και την ανάπτυξη της παροχής διασυνοριακών υπηρεσιών εντός της Κοινότητας και υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, για πρώτη φορά όχι αργότερα από τρία έτη από την ημερομηνία εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο. Για τον σκοπό αυτόν, η Επιτροπή δύναται να ζητά από τα κράτη μέλη πληροφορίες, οι οποίες της παρέχονται χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση. Άρθρο 17 Υφιστάμενες άδειες 1. Τα κράτη μέλη προσαρμόζουν στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας τις άδειες που υφίστανται ήδη κατά την ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος της, το αργότερο μέχρι την ημερομηνία εφαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο. 2. Εφόσον η εφαρμογή της παραγράφου 1 επιφέρει περιορισμό των δικαιωμάτων ή επέκταση των υποχρεώσεων βάσει ήδη υφιστάμενων αδειών, τα κράτη μέλη δύνανται να παρατείνουν την ισχύ αυτών των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων έως το αργότερο 9 μήνες μετά την ημερομηνία εφαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, υπό τον όρο ότι, με τον τρόπο αυτό, δεν θίγονται τα δικαιώματα άλλων επιχειρήσεων βάσει του κοινοτικού δικαίου. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τις επεκτάσεις αυτές και δηλώνουν τους σχετικούς λόγους. 3. Όταν το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος μπορεί να αποδείξει ότι, η κατάργηση ενός όρου αδείας σχετικά με την πρόσβαση σε δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, η οποία ίσχυε πριν από την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της παρούσας οδηγίας, δημιουργεί υπερβολικές δυσκολίες για επιχειρήσεις που είχαν άδεια πρόσβασης σε άλλο δίκτυο, και όταν οι επιχειρήσεις αυτές δεν μπορούν να διαπραγματευθούν νέες συμφωνίες με εύλογους εμπορικούς όρους πριν από την ημερομηνία εφαρμογής, που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν προσωρινή παράταση του ή των σχετικών όρων. Οι αιτήσεις αυτές υποβάλλονται μέχρι την ημερομηνία εφαρμογής, που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο και διευκρινίζουν τον ή τους όρους καθώς και την περίοδο για την οποία ζητείται η προσωρινή παράταση. Το κράτος μέλος γνωστοποιεί στην Επιτροπή τους λόγους για τους οποίους ζητά παράταση. Η Επιτροπή εξετάζει την αίτηση αυτήν, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη κατάσταση που επικρατεί στο κράτος μέλος αυτό και στην ή τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις, καθώς και την ανάγκη να εξασφαλιστεί συνεπές ρυθμιστικό περιβάλλον, σε κοινοτικό επίπεδο. Η Επιτροπή αποφασίζει εάν θα δεχθεί ή θα απορρίψει το αίτημα, όταν δε αποφασίσει να το δεχθεί, καθορίζει την έκταση και τη διάρκεια της χορηγούμενης παράτασης. Η Επιτροπή γνωστοποιεί την απόφασή της στο οικείο κράτος μέλος, εντός έξι μηνών από την παραλαβή του αιτήματος παράτασης. Οι αποφάσεις αυτές δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Άρθρο 18 Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο 1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν και δημοσιεύουν τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο μέχρι τις 24 Ιουλίου 2003. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά. Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τις διατάξεις αυτές από τις 25 Ιουλίου 2003. Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη. 2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία καθώς και οιασδήποτε μεταγενέστερης τροποποίησης των διατάξεων αυτών. Άρθρο 19 Έναρξη ισχύος Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την ημέρα της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Άρθρο 20 Αποδέκτες Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη. Βρυξέλλες, 7 Μαρτίου 2002. Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Ο Πρόεδρος P. Cox Για το Συμβούλιο Ο Πρόεδρος J. C. Aparicio (1) ΕΕ C 365 Ε της 19.12.2000, σελ. 230 και ΕΕ C 270 Ε της 25.9.2001, σελ. 182. (2) ΕΕ C 123 της 25.4.2001, σ. 55. (3) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 1ης Μαρτίου 2001 (ΕΕ C 277 της 1.10.2001, σ. 116), κοινή θέση του Συμβουλίου της 17ης Σεπτεμβρίου 2001 (ΕΕ C 337 της 30.11.2001, σ. 18) και απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2001 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα). Απόφαση του Συμβουλίου της 14ης Φεβρουαρίου 2002. (4) ΕΕ L 91 της 7.4.1999, σ. 10. (5) ΕΕ L 320 της 28.11.1998, σ. 54. (6) Βλέπε σελίδα 7 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας. (7) Βλέπε σελίδα 33 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας. (8) Βλέπε σελίδα 51 της παρούσας Επίσημης Εφημερίδας. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Οι όροι που απαριθμούνται στο παρόν παράρτημα παρέχουν τον μέγιστο κατάλογο όρων που δύνανται να συνοδεύουν γενικές άδειες (μέρος A), δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων (μέρος B) και δικαιώματα χρήσης αριθμών (μέρος Γ), όπως αναφέρονται στο άρθρο 6, παράγραφος 1 και στο άρθρο 11 παράγραφος 1 στοιχείο α). Α. Όροι που δύνανται να συνοδεύουν γενική άδεια 1. Χρηματοδοτικές συνεισφορές για τη χρηματοδότηση της καθολικής υπηρεσίας σύμφωνα με την οδηγία 2002/22/ΕΚ (οδηγία για την καθολική υπηρεσία). 2. Διοικητικές επιβαρύνσεις σύμφωνα με το άρθρο 12 της παρούσας οδηγίας. 3. Διαλειτουργικότητα υπηρεσιών και διασύνδεση δικτύων σύμφωνα με την οδηγία 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση). 4. Προσβασιμότητα αριθμών του εθνικού σχεδίου αριθμοδότησης για τελικούς χρήστες, συμπεριλαμβανομένων όρων σύμφωνα με την οδηγία 2002/22/ΕΚ (οδηγία για την καθολική υπηρεσία). 5. Απαιτήσεις περιβαλλοντικού, χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού, συμπεριλαμβανομένων απαιτήσεων και όρων που συνδέονται με την παραχώρηση πρόσβασης ή χρήσης δημόσιων ή ιδιωτικών εκτάσεων και όρων που συνδέονται με τη συνεγκατάσταση και κοινή χρήση ευκολιών σύμφωνα με την οδηγία 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο) και συμπεριλαμβανομένων, ενδεχομένως, οποιωνδήποτε οικονομικών ή τεχνικών εγγυήσεων που απαιτούνται για τη διασφάλιση της ορθής εκτέλεσης των έργων υποδομής. 6. Υποχρεώσεις "μεταφοράς σήματος" σύμφωνα με την οδηγία 2002/22/ΕΚ (οδηγία για την καθολική υπηρεσία). 7. Προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής, ιδίως για τον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών σύμφωνα με την οδηγία 97/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, περί επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και προστασίας της ιδιωτικής ζωής στον τηλεπικοινωνιακό τομέα(1). 8. Κανόνες προστασίας των καταναλωτών, ιδίως για τον τομέα των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, συμπεριλαμβανομένων όρων, σύμφωνα με την οδηγία 2001/22/ΕΚ (οδηγία για την καθολική υπηρεσία). 9. Περιορισμοί σχετικά με τη μετάδοση παράνομου περιεχομένου, σύμφωνα με την οδηγία 2000/31/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, και ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου στην εσωτερική αγορά(2) και περιορισμοί όσον αφορά τη μετάδοση επιβλαβούς περιεχομένου σύμφωνα με το άρθρο 2α παράγραφος 2 της οδηγίας 89/552/EΟΚ του Συμβουλίου, της 3ης Οκτωβρίου 1989, για τον συντονισμό ορισμένων νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την άσκηση τηλεοπτικών δραστηριοτήτων(3). 10. Πληροφορίες που πρέπει να παρέχονται στο πλαίσιο διαδικασίας κοινοποίησης, σύμφωνα με το άρθρο 3, παράγραφος 3 της παρούσας οδηγίας και για άλλους σκοπούς σύμφωνα με το άρθρο 11 της παρούσας οδηγίας. 11. Δυνατότητα νόμιμης παρακολούθησης από αρμόδιες εθνικές αρχές σύμφωνα με την οδηγία 97/66/ΕΚ και την οδηγία 95/46/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών(4). 12. Προδιαγραφή χρήσης σε περίπτωση μείζονος καταστροφής ώστε να εξασφαλίζονται η επικοινωνία των υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης με τις αρχές και οι ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές προς το ευρύ κοινό. 13. Μέτρα που αποβλέπουν στον περιορισμό της έκθεσης του κοινού, εν γένει, σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία που προκαλούνται από δίκτυα ηλεκτρονικών επικοινωνιών, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο. 14. Υποχρεώσεις πρόσβασης πλην των προβλεπομένων στο άρθρο 6 παράγραφος 2 της παρούσας οδηγίας για τις επιχειρήσεις που παρέχουν δίκτυα ή υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών, σύμφωνα με την οδηγία 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση). 15. Διατήρηση της ακεραιότητας των δημόσιων δικτύων επικοινωνιών σύμφωνα με την οδηγία 2002/19/ΕΚ (οδηγία για την πρόσβαση) και την οδηγία 2002/22/ΕΚ (οδηγία για την καθολική υπηρεσία), μεταξύ άλλων, με όρους για την πρόληψη ηλεκτρονικών παρεμβολών μεταξύ δικτύων ή/και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, σύμφωνα με την οδηγία 89/336/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 3ης Μαΐου 1989, για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με την ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα(5). 16. Ασφάλεια δημόσιων δικτύων έναντι μη επιτρεπόμενης πρόσβασης σύμφωνα με την οδηγία 97/66/ΕΚ. 17. Όροι για τη χρήση ραδιοσυχνοτήτων, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 της οδηγίας 1999/5/ΕΚ, όταν η εν λόγω χρήση δεν εξαρτάται από τη χορήγηση μεμονωμένων δικαιωμάτων χρήσης, σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 της παρούσας οδηγίας. 18. Μέτρα προοριζόμενα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης προς τα πρότυπα και/ή τις προδιαγραφές που αναφέρονται στο άρθρο 17 της οδηγίας 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). Β. Όροι που δύνανται να συνοδεύουν δικαιώματα χρήσης ραδιοσυχνοτήτων 1. Καθορισμός της υπηρεσίας ή του τύπου του δικτύου ή της τεχνολογίας για τα οποία χορηγήθηκαν τα δικαιώματα χρήσης της συχνότητας, συμπεριλαμβανομένης, ανάλογα με την περίπτωση, της αποκλειστικής χρήσης μιας συχνότητας για τη διαβίβαση συγκεκριμένου περιεχομένου ή συγκεκριμένων οπτικοακουστικών υπηρεσιών. 2. Πραγματική και αποδοτική χρήση των συχνοτήτων σύμφωνα με την οδηγία 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο), συμπεριλαμβανομένων, ανάλογα με την περίπτωση, απαιτήσεων κάλυψης. 3. Τεχνικοί και λειτουργικοί όροι που είναι αναγκαίοι για την αποφυγή επιβλαβών παρεμβολών και για τον περιορισμό της έκθεσης του κοινού, εν γένει, σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, όταν οι όροι αυτοί διαφέρουν από τους όρους που περιέχονται στη γενική άδεια. 4. Μέγιστη διάρκεια σύμφωνα με το άρθρο 5 της παρούσας οδηγίας, με την επιφύλαξη των τυχόν τροποποιήσεων του εθνικού προγράμματος συχνοτήτων. 5. Μεταβίβαση δικαιωμάτων με πρωτοβουλία του κατόχου τους και όροι για την εν λόγω μεταβίβαση, σύμφωνα με την οδηγία 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). 6. Τέλη χρήσης σύμφωνα με το άρθρο 13 της παρούσας οδηγίας. 7. Ενδεχόμενες υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η επιχείρηση, η οποία αποκτά το δικαίωμα χρήσης κατά τη διαδικασία ανταγωνιστικής ή συγκριτικής επιλογής. 8. Υποχρεώσεις δυνάμει σχετικών διεθνών συμφωνιών που αφορούν τη χρήση συχνοτήτων. Γ. Όροι που δύνανται να συνοδεύουν δικαιώματα χρήσης αριθμών 1. Καθορισμός της υπηρεσίας για την οποία χρησιμοποιείται ο αριθμός, συμπεριλαμβανομένων οποιωνδήποτε απαιτήσεων που συνδέονται με την παροχή της εν λόγω υπηρεσίας. 2. Πραγματική και αποδοτική χρήση των αριθμών σύμφωνα με την οδηγία 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). 3. Απαιτήσεις φορητότητας του αριθμού σύμφωνα με την οδηγία 2002/22/ΕΚ (οδηγία για την καθολική υπηρεσία). 4. Υποχρέωση παροχής πληροφοριών καταλόγου συνδρομητών για τους σκοπούς των άρθρων 5 και 25 της οδηγίας 2002/22/ΕΚ (οδηγία για την καθολική υπηρεσία). 5. Μέγιστη διάρκεια σύμφωνα με το άρθρο 5 της παρούσας οδηγίας, με την επιφύλαξη των τυχόν τροποποιήσεων του εθνικού σχεδίου αριθμοδότησης. 6. Μεταβίβαση δικαιωμάτων με πρωτοβουλία του δικαιούχου και όροι για την εν λόγω μεταβίβαση, σύμφωνα με την οδηγία 2002/21/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο). 7. Τέλη χρήσης σύμφωνα με το άρθρο 13 της παρούσας οδηγίας. 8. Ενδεχόμενες υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η επιχείρηση, η οποία αποκτά το δικαίωμα χρήσης κατά τη διαδικασία ανταγωνιστικής ή συγκριτικής επιλογής. 9. Υποχρεώσεις δυνάμει σχετικών διεθνών συμφωνιών που αφορούν τη χρήση αριθμών. (1) ΕΕ L 24 της 30.1.1998, σ. 1. (2) ΕΕ L 178 της 17.7.2000, σ. 1. (3) ΕΕ L 298 της 17.10.1989, σ. 23· οδηγία όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 97/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 202 της 30.7.1997, σ. 60). (4) ΕΕ L 281 της 23.11.1995, σ. 31. (5) ΕΕ L 139 της 23.5.1989, σ. 19· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 93/68/ΕΟΚ (ΕΕ L 220 της 30.8.1993, σ. 1).